Υπάρχει μια άλλου είδους κατάσταση, δηλαδή το να βασίζει κανείς τη ζωή του σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Στους περισσότερους ανθρώπους αρέσει κατά την πίστη τους στον Θεό να επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, χωρίς να επικεντρώνονται στην επιδίωξη της αλήθειας. Εφόσον κάποιος έχει λίγο επίπεδο και μερικές ιδέες, έχει και μια σειρά από φιλοσοφίες και κανόνες για τη ζωή που ανήκουν στον Σατανά. Καθένας από αυτούς έχει τους δικούς του άσους στο μανίκι όσον αφορά το πώς να ζήσει χαρούμενα, με τρόπο που θα τον κάνει να ξεχωρίσει, να τιμήσει το οικογενειακό όνομα και να κερδίσει τον έπαινο όλων. Ποιοι είναι αυτοί οι άσοι; Είναι οι «ανώτερες» φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να το θεωρήσουν αστείο αυτό: Η λέξη «ανώτερες» και η φράση «φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις» δεν πάνε μαζί. Είναι παράξενο ζευγάρι. Γιατί, λοιπόν, χρησιμοποιείται εδώ η λέξη «ανώτερες»; Γενικά, κάποιος που υιοθετεί μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις θεωρεί ότι, προκειμένου να ζήσει, πρέπει να εξοπλιστεί με ορισμένους κανόνες ύπαρξης, δηλαδή με ορισμένα μυστικά επιβίωσης. Νομίζει πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχει τους στόχους του στη ζωή. Τηρεί αυτούς τους κανόνες ύπαρξης, που αποτελούν φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, ως ύψιστα αξιώματα, όπως ακριβώς εκείνα τα συνθήματα που λένε συχνά οι άνθρωποι. Τηρούν τη φιλοσοφία τους για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και προσκολλώνται πάνω της σαν να ήταν η αλήθεια, χωρίς να εξαιρούν από αυτήν τη συμπεριφορά ούτε τον εκλεκτό λαό του Θεού. Σκέφτονται: «Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποχωριστεί τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Πιστεύετε στον Θεό, έτσι δεν είναι; Ακολουθείτε τις αρχές, σωστά; Κατανοείτε την αλήθεια, δεν την κατανοείτε; Ε, λοιπόν, κι εγώ έχω μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις προκειμένου να σας χειριστώ. Είστε σχολαστικοί, έτσι δεν είναι; Τηρείτε τις αλήθεια-αρχές, σωστά; Ε, λοιπόν, εγώ δεν κατανοώ τις αλήθεια-αρχές, αλλά και πάλι μπορώ να κερδίσω τη συμπάθειά σας και να σας κάνω ό,τι θέλω. Θα σας κάνω όλους δορυφόρους μου· θα λέτε ότι είμαι καλός άνθρωπος και δεν θα με σχολιάζετε αρνητικά πίσω από την πλάτη μου. Θα κάνω ακόμα και κρίσεις για σας όταν δεν είστε παρόντες, θα σας βλάπτω και θα σας ξεπουλάω, κι ούτε που θα το πάρετε χαμπάρι». Έτσι είναι ένας άνθρωπος που βασίζει τη ζωή του σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Τι περιέχουν αυτές οι φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις; Τεχνάσματα, απάτες και τακτικές, προσεγγίσεις και μεθόδους. Λόγου χάρη, όταν ένας τέτοιος άνθρωπος δει κάποιον που έχει θέση και που θα μπορούσε να του φανεί χρήσιμος, τότε γίνεται πολύ ευγενής, όλο υποκλίσεις, καλοπιάσματα και επαίνους. Όσο για κείνους που θεωρεί ότι δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και είναι κατώτεροί του, τους μιλάει πάντα με συγκατάβαση και τους περιφρονεί, κι έτσι εκείνοι πιστεύουν ότι είναι ανώτερος και πρέπει πάντα να τον θαυμάζουν. Βαθιά μέσα του, έχει ένα σύστημα για να παίζει με τους άλλους και να τους χειραγωγεί, καθώς κι έναν τρόπο συμπεριφοράς για κάθε είδος ανθρώπου. Όταν συναντά κάποιον, καταλαβαίνει με μια ματιά τι άνθρωπος είναι, πώς να του φερθεί και πώς να τον προσεγγίσει. Το μυαλό του βρίσκει αμέσως τη φόρμουλα. Είναι προχωρημένος και έχει εξασκηθεί σ’ αυτό. Δεν χρειάζεται καν να σκεφτεί για να εφαρμόσει αυτές τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις· δεν έχει ανάγκη από προσχέδια ούτε από τις οδηγίες κανενός· έχει τις δικές του μεθόδους. Κάποιες από αυτές τις έχει επινοήσει ο ίδιος· κάποιες τις έχει μάθει απ’ τους άλλους ή τους έχει δει να τις εφαρμόζουν, ή τις έχει αποκτήσει μέσω της επιρροής που του ασκούν οι άλλοι. Ίσως δεν του έχει μιλήσει κανείς γι’ αυτές τις μεθόδους, όμως καταλαβαίνει τι παίζει, κι έτσι μαθαίνει τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, τις τεχνικές, τις προσεγγίσεις και τις μεθόδους, τις μηχανορραφίες και τους υπολογισμούς. Έχουν την αλήθεια όσοι βασίζουν τη ζωή τους σε τέτοια πράγματα; Μπορούν να βασίσουν τη ζωή τους στην αλήθεια; (Όχι.) Δεν μπορούν. Τι αντίκτυπο έχουν, λοιπόν, πάνω στους άλλους; Συχνά τους εξαπατούν και τους ξεγελούν, τους χρησιμοποιούν, τους κάνουν παιχνίδι τους και ούτω καθεξής. Αυτές οι φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις δεν είναι αποκλειστικότητα των διανοούμενων ή μιας ομάδας ανθρώπων· είναι γεγονός ότι υπάρχουν μέσα σ’ όλους.

Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνονται οι σατανικές φιλοσοφίες; Κάποιοι άνθρωποι είναι δεινοί ομιλητές. Προκαλούν αίσθημα χαράς και ικανοποίησης στους άλλους, που φεύγουν ανακουφισμένοι από τις ομιλίες τους, όμως δεν κάνουν καθόλου πρακτικό έργο. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Άνθρωποι που χειραγωγούν τους άλλους με όμορφα λόγια. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες εργάζονται για λίγο, κι έπειτα αναρωτιούνται: «Άραγε με καταλαβαίνει ο Άνωθεν; Γνωρίζει ο Θεός την ύπαρξή μου; Πρέπει να αναφέρω μερικά προβλήματα, ώστε να ξέρει ο Άνωθεν ότι εργάζομαι. Αν δει ότι τα προβλήματα που αναφέρω είναι πραγματικά, ουσιαστικά και θεμελιώδη, ο Άνωθεν ίσως να με έχει μετά σε εκτίμηση, αφού καταλάβει ότι μπορώ να κάνω πρακτικό έργο». Έτσι, βρίσκουν μια ευκαιρία να αναφέρουν προβλήματα. Δικαιολογούνται να τα αναφέρουν· είναι κοινή λογική, και το έργο το απαιτεί. Όμως αυτή η διαδικασία δεν θα πρέπει να μολύνεται από τις προσωπικές τους προθέσεις. Καταλαβαίνετε ποια πρόθεση έχει ένας τέτοιος άνθρωπος όταν αναφέρει αυτά τα προβλήματα; Τι πρόβλημα υπάρχει πραγματικά το στην πρόθεσή του; Αυτό το ερώτημα απαιτεί σκέψη και διάκριση. Αν ανέφερε τα ζητήματα προκειμένου να εκτελέσει σωστά το καθήκον του και να ευχαριστήσει τον Θεό, τότε η πράξη του θα ήταν δικαιολογημένη· θα σήμαινε ότι είναι ένας υπεύθυνος άνθρωπος που έκανε πρακτικό έργο. Ωστόσο, υπάρχουν αυτήν τη στιγμή κάποιοι επικεφαλής και εργάτες που δεν κάνουν πρακτικό έργο, αλλά αντίθετα είναι καιροσκόποι και κάνουν περικοπές, λένε ψέματα στους ανωτέρους τους και κρύβουν πράγματα από τους υφισταμένους τους. Απ’ την άλλη, όμως, τους αρέσει να είναι γοητευτικοί κι επιδέξιοι και να ικανοποιούν τους πάντες. Εφόσον ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν βασίζουν τη ζωή τους σε σατανικές φιλοσοφίες; Αν είναι έτσι, πώς θα πρέπει να λυθεί το πρόβλημα; Ποιες αλήθειες πρέπει να αναζητήσει κανείς, πώς πρέπει να αποκτήσει γνώση και διάκριση για το θέμα; Αυτά πρέπει να διευκρινιστούν προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα της διεφθαρμένης πρόθεσης αυτών των ανθρώπων. Να άλλο ένα παράδειγμα. Δύο άνθρωποι ορίζονται ως ζευγάρι για να εκτελέσουν ένα καθήκον. Πρόκειται να επισκεφθούν μια εκκλησία σε άλλη περιοχή για να χειριστούν ένα πρόβλημα που υπάρχει εκεί. Οι συνθήκες διαβίωσης σ’ εκείνη την περιοχή είναι σχετικά κακές, η δημόσια ασφάλεια δεν είναι και η καλύτερη· το μέρος είναι κάπως επικίνδυνο. Ο ένας απ’ τους δύο λέει: «Οι άνθρωποι εκείνης της εκκλησίας δεν με συμπαθούν. Ακόμα κι αν πήγαινα, δεν είναι σίγουρο ότι θα έλυνα το πρόβλημα που υπάρχει εκεί. Εσένα, όμως, σε συμπαθούν όλοι τους. Θα ήταν παραγωγικό να πας εσύ να λύσεις το πρόβλημα». Ο άλλος το βρίσκει σωστό αυτό και ξεκινάει. Πέρα απ’ οτιδήποτε άλλο, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μ’ εκείνον που βρήκε λόγους και δικαιολογίες για να μην πάει; Είτε ισχύουν είτε δεν ισχύουν οι δικαιολογίες και οι λόγοι που προβάλλει, ρωτάω: κάνει πράξη την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο; Σκέφτεται τους αδελφούς και τις αδελφές του; Όχι. Λέει ψέματα. Λέει όμορφα λόγια για να πετύχει τους σκοπούς του. Δεν είναι τεχνική αυτό; Αν σκέφτεσαι και ενεργείς έτσι, δεν έχεις επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα. Βασίζεις ακόμα τη ζωή σου σε σατανικές φιλοσοφίες. Τι θα γινόταν, άραγε, αν μπορούσες να επαναστατήσεις ενάντια στον εαυτό σου και δεν βάσιζες τη ζωή σου σε σατανικές φιλοσοφίες; Στην αρχή, δεν θα ήθελες να πας σ’ εκείνη την εκκλησία για να χειριστείς τα προβλήματά της, αλλά θα το συλλογιζόσουν: «Δεν είναι σωστό. Το γεγονός ότι σκέφτηκα έτσι σημαίνει ότι είμαι κακός άνθρωπος, ότι είμαι ανήθικος. Πρέπει να πάρω πίσω όσα είπα, όσο πιο γρήγορα μπορώ. Πρέπει να ζητήσω συγγνώμη από τον άλλον και να είμαι ανοιχτός ως προς τη διαφθορά που αποκάλυψα. Πρέπει να πάω σ’ εκείνο το μέρος σήμερα κιόλας, κι ας πεθάνω εκεί». Στην πραγματικότητα, δεν είναι και σίγουρο ότι θα πεθάνεις εκεί. Από πού κι ως πού είναι τόσο εύκολο να πεθάνει κανείς; Η ζωή κι ο θάνατος είναι προκαθορισμένα απ’ τον Θεό. Γενικά, σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να είσαι αποφασιστικός και να μπορείς να επαναστατήσεις ενάντια στον εαυτό σου. Μόνο τότε θα μπορέσεις να βασίσεις τη ζωή σου στην αλήθεια. Θα σας δώσω άλλο ένα παράδειγμα. Δύο άνθρωποι ορίζονται ως ζευγάρι για να εκτελέσουν ένα καθήκον. Φοβούνται κι οι δύο να αναλάβουν την ευθύνη, κι έτσι προσπαθούν να ξεγελάσουν ο ένας τον άλλον. Λέει ο ένας: «Πήγαινε εσύ να το κανονίσεις». Λέει ο άλλος: «Θα ήταν καλύτερα να το χειριστείς εσύ. Εγώ έχω χαμηλότερο επίπεδο από σένα». Στην πραγματικότητα, σκέφτονται: «Αν εκτελέσω σωστά αυτό το καθήκον, δεν θα πάρω καμία ανταμοιβή· κι αν το εκτελέσω λάθος, θα με κλαδέψουν. Δεν πάω· χαζός είμαι; Ξέρω τι έχεις βαλθεί να κάνεις. Σταμάτα να προσπαθείς να με κάνεις να πάω εγώ». Τι συμβαίνει, λοιπόν, στο τέλος αυτού του πέρα-δώθε μεταξύ τους; Δεν πηγαίνει κανένας απ’ τους δύο, κι έτσι το έργο καθυστερεί. Δεν είναι ανήθικο αυτό; (Είναι.) Δεν είναι σοβαρή συνέπεια η καθυστέρηση του έργου; Είναι ένα άσχημο αποτέλεσμα. Πού βασίζουν, λοιπόν, τη ζωή τους αυτοί οι δύο άνθρωποι; Κι οι δύο βασίζουν τη ζωή τους σε σατανικές φιλοσοφίες· οι σατανικές φιλοσοφίες και τα ίδια τους τα κόλπα τούς περιορίζουν και τους δεσμεύουν. Απέτυχαν να κάνουν πράξη την αλήθεια, κι έτσι δεν εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με το πρότυπο. Το εκτελούν επιπόλαια, χωρίς καμία μαρτυρία. Ας πούμε ότι δύο άνθρωποι ορίζονται ως ζευγάρι για να εκτελέσουν ένα καθήκον. Ο ένας προσπαθεί να κάνει κουμάντο στα πάντα και θέλει συνεχώς να έχει τον τελευταίο λόγο, και ο άλλος ίσως σκέφτεται: «Αυτός είναι ο πιο σκληρός από τους δυο μας· του αρέσει να παίρνει τα ηνία. Ε, λοιπόν, ας πάρει τα ηνία σε όλα, κι όταν κάτι πάει στραβά, εκείνος θα κλαδευτεί. Το πουλί που βγάζει έξω το κεφάλι είναι αυτό που πυροβολείται! Εγώ, λοιπόν, δεν θα βγάλω έξω το κεφάλι. Τα έφερε η ζωή να έχω χαμηλό επίπεδο, και δεν μ’ αρέσει να σκάω για τίποτα. Εκείνου του αρέσει να παίρνει τα ηνία, έτσι δεν είναι; Αν, λοιπόν, υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνει, ας το κάνει αυτός!» Κάποιος που λέει τέτοια πράγματα απολαμβάνει να ευχαριστεί τους άλλους, να ακολουθεί. Ποια η γνώμη σας για τον τρόπο με τον οποίο εκτελεί ένα καθήκον; Πού βασίζει τη ζωή του; (Σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις.) Αυτός ο άνθρωπος κάνει και μια άλλη σκέψη. «Δεν θα θυμώσει μαζί μου ο άλλος αν του κλέψω τη δόξα; Δεν θα δημιουργηθεί διχόνοια μεταξύ μας στο μέλλον; Αν αυτό επηρεάσει τη σχέση μας, δεν θα τα πάμε καλά. Θα ήταν καλύτερα για μένα να τον αφήσω να κάνει ό,τι θέλει». Δεν είναι αυτή μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις; Ο τρόπος με τον οποίο ζει αυτός ο άνθρωπος τον γλιτώνει απ’ τους μπελάδες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αποφεύγει τις ευθύνες. Ό,τι κι αν τον βάλουν να κάνει, αυτός ακολουθεί, χωρίς να χρειαστεί να πάρει τα ηνία ή να «βγάλει το κεφάλι», και χωρίς να χρειαστεί να αναλογιστεί κανένα πρόβλημα. Κάποιος άλλος κάνει τα πάντα, κι έτσι αυτός δεν κουράζεται. Η προθυμία του να είναι ακόλουθος αποδεικνύει ότι δεν έχει καθόλου αίσθημα ευθύνης. Βασίζει τη ζωή του σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Δεν αποδέχεται την αλήθεια ούτε και τηρεί τις αρχές. Αυτό δεν είναι αρμονική συνεργασία· είναι στάση κατά την οποία ακολουθείς και ευχαριστείς τους άλλους. Γιατί δεν είναι συνεργασία κάτι τέτοιο; Γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν ανταποκρίνεται στις ευθύνες του σε κανέναν τομέα. Δεν ενεργεί με όλη του την καρδιά και το μυαλό, και πιθανότατα ούτε και με όλη του τη δύναμη. Γι’ αυτό είπα ότι βασίζει τη ζωή του σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, και όχι στην αλήθεια. Να άλλο ένα παράδειγμα: Κάποιος κάνει κάτι κακό ενώ εκτελεί το καθήκον του, κάτι που βλάπτει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εσύ το βλέπεις, αλλά σκέφτεσαι: «Δεν είναι δική μου δουλειά. Δεν έβλαψε τα δικά μου συμφέροντα. Εξάλλου, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος. Τι δουλειά έχω να χώνω τη μύτη μου στις δουλειές των άλλων; Ας το φροντίσει κάποιος άλλος, όποιος είναι πρόθυμος να το κάνει. Η μόνη μου υποχρέωση είναι να έχω το δικό μου έργο υπό έλεγχο. Δεν με αφορά καθόλου αν κάποιος άλλος κάνει κάτι κακό. Δεν με νοιάζει αν το δω ούτε αν ο άλλος παραστράτησε· κι αν έβλαψε το έργο της εκκλησίας, δεν είναι δική μου δουλειά». Δεν είναι αυτή μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις; (Είναι.) Έχει καλές προθέσεις αυτός ο άνθρωπος; (Όχι.) Βασίζει τη ζωή του σε σατανικές φιλοσοφίες. Κάποιοι άνθρωποι ενεργούν περιστασιακά έτσι σε κάποια ζητήματα, κι άλλοι το κάνουν συχνά, χωρίς ποτέ να αναζητήσουν την αλήθεια ή να κάνουν αυτοκριτική, και χωρίς να απαλλαγούν απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αυτά τα δύο είδη ανθρώπων βρίσκονται σε διαφορετικές καταστάσεις. Ανεξάρτητα, όμως, από το αν συμβαίνει σε μεμονωμένα περιστατικά ή σε όλα τα ζητήματα, αυτή η συμπεριφορά αφορά το πρόβλημα μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Δεν είναι ένα απλό πρόβλημα των μεθόδων που εφαρμόζει κανείς· είναι ότι βασίζει τη ζωή του σε σατανικές φιλοσοφίες. Ποιες άλλες φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις βλέπουν συχνά οι άνθρωποι και έρχονται σε επαφή μαζί τους; (Το να δωροδοκεί κανείς τους άλλους με μικρές χάρες, να ικανοποιεί τις προτιμήσεις τους, να τους επαινεί, και να ικανοποιεί τα κατώτερα ένστικτά τους.) Το να ικανοποιεί κανείς τις προτιμήσεις των άλλων είναι μια τεχνική, ένα είδος φιλοσοφίας για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Τι άλλο; (Το να μην μιλάει κανείς αμέσως μόλις δει κάποιον να παραβιάζει τις αρχές, από φόβο μην τον πληγώσει.) Το να μιλάει κανείς πλάγια, να γυροφέρνει συνεχώς το ζήτημα και να διαλέγει πάντα ευχάριστα λόγια που δεν έχουν σχέση με τις αρχές ή με την ουσία του προβλήματος· αυτό είναι άλλο ένα είδος φιλοσοφίας για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Τίποτα άλλο; (Το να κολακεύεις οποιονδήποτε έχει κάποια θέση και να κερδίζεις την εύνοιά του.) Το να πασχίζεις για την εύνοια κάποιου είναι κι αυτό ένα είδος φιλοσοφίας για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που, απ’ τη φύση τους, πασχίζουν συνεχώς να χειραγωγήσουν και να εκμεταλλευτούν τους άλλους. Είναι πάρα πολύ δόλιοι. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι γοητευτικοί και επιδέξιοι όπου κι αν βρεθούν. Το τι θα πουν εξαρτάται από το ποιος είναι ο συνομιλητής τους. Το μυαλό τους είναι πολύ εύστροφο: Ξέρουν πώς να χειριστούν κάποιον απ’ την πρώτη στιγμή που θα συναντηθεί το βλέμμα τους. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι απίστευτα δόλιοι· δεν μπορούν να βασίσουν τη ζωή τους στην αλήθεια. Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνονται οι φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις; (Με το να μην τολμάς να μιλήσεις ανοιχτά όταν βλέπεις ένα πρόβλημα, από φόβο μη σου ρίξουν το φταίξιμο αν τελικά κάνεις λάθος, και με το να παρατηρείς τι λένε και τι κάνουν οι άλλοι, αλλά να μην εκφράζεις άποψη μέχρι να μιλήσουν οι περισσότεροι.) Οι άνθρωποι έχουν την τάση να ακολουθούν τη μάζα· νομίζουν ότι ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί όταν όλοι είναι παραβάτες. Τι είδους πρόβλημα είν’ αυτό; Τι είδους διάθεση; Δεν είναι μια απατηλή διάθεση; Βρίσκεσαι σε φοβερό δίλημμα όταν δεν τολμάς να τηρήσεις τις αλήθεια-αρχές επειδή θέλεις συνεχώς να ευχαριστείς τους άλλους και φοβάσαι μήπως τους προσβάλεις, αλλά την ίδια στιγμή φοβάσαι και ότι θα εκτεθείς και θα αποκλειστείς επειδή δεν κάνεις πράξη την αλήθεια! Αυτό είναι το αξιοθρήνητο μαρτύριο των ανθρωπάρεσκων. Τέτοιες άσχημες καταστάσεις βιώνουν οι άνθρωποι όταν δεν κάνουν πράξη την αλήθεια· όλοι τους έχουν μια δαιμονική ομοιότητα με τον Σατανά. Κάποιοι από αυτούς είναι προδοτικοί, άλλοι είναι δόλιοι, άλλοι ποταποί, άλλοι άθλιοι, άλλοι ταπεινοί κι άλλοι αξιοθρήνητοι. Εσείς βασίζετε τη ζωή σας σε σατανικές φιλοσοφίες; Κολακεύετε όλους τους τωρινούς επικεφαλής, ενώ αγνοείτε τους επικεφαλής που αντικαταστάθηκαν και αποκλείστηκαν; Πασχίζετε να κερδίσετε την εύνοια οποιουδήποτε έχει εκλεγεί επικεφαλής, όποιος κι αν είναι αυτός; Λέτε ένα σωρό εμετικές ατάκες, όπως «Αχ, τι όμορφη που είσαι, και πόσο ωραίο σώμα έχεις· είσαι η ομορφιά προσωποποιημένη. Έχεις φωνή για ραδιόφωνο και τραγουδάς γλυκά σαν αηδόνι», ψάχνοντας τρόπους να κερδίσετε την εύνοια αυτών των ανθρώπων; Τους κολακεύετε με κάθε ευκαιρία; Τους δωροδοκείτε με μικρές χάρες; Παρακολουθείτε γενικά τι κάνουν και τι λένε, και σκαρφίζεστε τρόπους για να τους ικανοποιήσετε όταν δείτε ότι κάτι τους αρέσει; Εφαρμόζετε αυτές τις τακτικές; (Ναι. Κάποιες φορές βλέπω ότι ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης έχει μερικά προβλήματα ή ελαττώματα, αλλά δεν τολμάω να πω τίποτα, από φόβο μήπως με κατηγορήσει και με αντιμετωπίζει εχθρικά μετά.) Αυτό δείχνει έλλειψη αρχών. Ξέρεις, λοιπόν, αν έχεις αναγνωρίσει σωστά αυτά τα προβλήματα και αν θα ήταν προς όφελος του έργου της εκκλησίας να μιλήσεις ανοιχτά γι’ αυτά; (Λίγο.) Το ξέρεις λίγο· τι πρέπει να κάνεις, λοιπόν, προκειμένου να συμβαδίσεις με τις αλήθεια-αρχές; Αν είσαι σίγουρος ότι ανακάλυψες κάποιο πρόβλημα και καταλαβαίνεις μέσα σου ότι πρόβλημα πρέπει να λυθεί, αλλιώς θα καθυστερήσει το έργο, αλλά δεν τολμάς να τηρήσεις τις αρχές και φοβάσαι μην προσβάλεις τους άλλους, τότε ποιο είναι το πρόβλημα; Γιατί να φοβάσαι να τηρήσεις τις αρχές; Πρόκειται για ένα ζήτημα σοβαρής φύσης, και έχει σχέση το κατά πόσο αγαπάς την αλήθεια και κατά πόσο έχεις αίσθημα δικαιοσύνης. Θα πρέπει να εκφράζεις τη γνώμη σου, ακόμη κι αν δεν ξέρεις αν είναι σωστή. Αν έχεις μια γνώμη ή μια ιδέα, θα πρέπει να τη λες και να αφήνεις τους άλλους να την αξιολογήσουν. Με τον τρόπο αυτόν, θα υπάρξουν οφέλη για σένα και αυτό θα συμβάλει σε κάποιο βαθμό στην επίλυση του προβλήματος. Δεν είναι εγωιστικό και ποταπό εκ μέρους σου αν σκέφτεσαι: «Δεν πρόκειται να εμπλακώ. Αν αυτό που λέω είναι σωστό, δεν θα πάρω τα εύσημα, και αν είναι λάθος, θα κλαδευτώ. Δεν αξίζει τον κόπο»; Οι άνθρωποι σκέφτονται πάντα τα δικά τους συμφέροντα και δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα σχετικά με τους ανθρώπους. Δεν έχετε όλοι μέσα σας πολλές τέτοιες φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και σχέδια; Υπάρχουν αρκετά στοιχεία από τις φιλοσοφίες του Σατανά μέσα σε κάθε άνθρωπο, και από καιρό έχουν κατακλυστεί από αυτές. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που ακούνε για χρόνια κηρύγματα χωρίς να καταλαβαίνουν την αλήθεια, και που η είσοδός τους στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι αργή, ενώ το ανάστημά τους παραμένει πάντα πολύ μικρό. Ο λόγος είναι ότι τέτοια διεφθαρμένα πράγματα τους εμποδίζουν και τους αναστατώνουν. Πού βασίζουν τη ζωή τους οι άνθρωποι όταν χρειάζεται να κάνουν πράξη την αλήθεια; Τη βασίζουν σ’ αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, σε αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, καθώς και στα χαρίσματα. Αν οι άνθρωποι ζουν με βάση αυτά τα πράγματα, είναι πολύ δύσκολο να προσέλθουν ενώπιον του Θεού. Γιατί; Το φορτίο τους είναι πολύ μεγάλο και ο ζυγός τους πολύ βαρύς. Το να ζει ο άνθρωπος με βάση αυτά τα πράγματα απέχει πολύ από την αλήθεια. Αυτά τα πράγματα σε εμποδίζουν από το να κατανοήσεις την αλήθεια και από το να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν δεν κατανοήσεις την αλήθεια, θα αυξηθεί η πίστη σου στον Θεό; (Όχι.) Σίγουρα δεν θα αυξηθεί η πίστη σου στον Θεό, πόσο μάλλον η γνώση σου γι’ Αυτόν. Αυτό είναι πολύ θλιβερό και τρομακτικό.

Το πού βασίζουν οι άνθρωποι τη ζωή τους έχει να κάνει με τις απόψεις τους για τα πράγματα, καθώς και με τις διαθέσεις τους. Κάποιοι άνθρωποι πασχίζουν συνεχώς να πετύχουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που έχουν όνειρα. Κάποιοι βασίζουν διαρκώς τη ζωή τους στις επιθυμίες τους. Τι περιλαμβάνουν αυτές οι επιθυμίες; Υπάρχει η επιθυμία να εργαστεί κανείς και να γίνει γνωστός, αλλά και η επιθυμία να επιδεικνύεται. Ας πάρουμε για παράδειγμα εκείνους που απολαμβάνουν τη θέση. Αν δεν έχουν θέση, δεν πιστεύουν στον Θεό· αν δεν έχουν θέση, δεν αποφασίζουν να κάνουν τίποτα και βρίσκουν την πίστη στον Θεό βαρετή. Βασίζουν τη ζωή τους στην επιδίωξη της θέσης, και περνούν τις μέρες τους, τη μία μετά την άλλη, υπό την κυριαρχία αυτής της επιθυμίας. Η όποια θέση έχουν τούς είναι πολύτιμη. Καμία από τις πράξεις τους δεν έχει άλλο σκοπό εκτός από τη θέση: να διατηρήσουν τη θέση τους, να ενισχύσουν τη θέση τους, να επεκτείνουν τη δικαιοδοσία τους· όλα όσα κάνουν, από κάθε άποψη, αφορούν αυτή τους την επιθυμία. Βασίζουν τη ζωή τους στην επιθυμία. Άλλοι ζουν αξιοθρήνητες ζωές στον έξω κόσμο. Πρόκειται για άδολους ανθρώπους που συνεχώς δέχονται εκφοβισμό, προέρχονται από κακές οικογένειες και από ακατάλληλο κοινωνικό υπόβαθρο, δεν έχουν κανέναν να βασιστούν. Είναι μόνοι και χωρίς φροντίδα, μέχρι τη στιγμή που πιστεύουν στον Θεό, και τότε νιώθουν ότι βρήκαν, τελικά, ένα στήριγμα. Έχουν μια φιλοδοξία, κι αυτή τους δίνει ώθηση κατά την πίστη τους στον Θεό. Η φιλοδοξία τους δεν άλλαξε ποτέ, είναι ίδια ακόμα και σήμερα. Σκέφτονται: «Εφόσον πιστεύω στον Θεό, ζω με αξιοπρέπεια και ισχυρό χαρακτήρα· εφόσον πιστεύω στον Θεό, μπορώ να εξυψωθώ ολόκληρος πάνω από τους άλλους και να ζήσω μια ζωή ανώτερη από των άλλων. Όταν πάω στους ουρανούς, όλοι θ’ αναγκαστείτε να μ’ έχετε σε εκτίμηση. Κανείς δεν θα με περιφρονεί πια». Αυτή η επιθυμία, η ελπίδα που έχουν, είναι πολύ κούφια και ασαφής. Θεωρούν ότι η ζωή τους στον έξω κόσμο ήταν εντελώς άθλια, λόγω της οικογενειακής τους κατάστασης ή για κάποια άλλη αιτία. Τώρα που ζουν στον οίκο του Θεού, έχουν κάπου να βασίζονται. Οι αδελφοί και οι αδελφές δεν τους εκφοβίζουν. Δεν είναι πια εξαθλιωμένοι· έχουν ένα στήριγμα. Επιπλέον, η μεγαλύτερη ελπίδα τους είναι να κερδίσουν έναν υπέροχο προορισμό μετά θάνατον, ή και σ’ αυτήν τη ζωή, όπου θα μπορούν να βαδίζουν με το κεφάλι ψηλά. Αυτός είναι ο στόχος τους. Βασίζουν τη ζωή τους σ’ αυτήν τη φιλοδοξία, και παντού, ό,τι κι αν κάνουν, έχουν για κίνητρό τους αυτήν τη σκέψη, αυτήν την ευχή. Δυσκολεύονται πολύ να βασίσουν τη ζωή τους στην αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι ζουν αξιοθρήνητα. Υπάρχουν άλλοι που έχουν την επιθυμία να επιδεικνύονται ή να γίνουν γνωστοί. Γι’ αυτό και απολαμβάνουν πολύ τη ζωή σε ομάδες και κάνουν ένα σωρό πράγματα για να κερδίσουν τον σεβασμό των άλλων μελών της ομάδας, πράγμα που ικανοποιεί τη ματαιοδοξία τους. Πιστεύουν τα εξής: «Μπορεί να μην είμαι επικεφαλής, εφόσον όμως μπορώ να παρουσιάζω τα ταλέντα μου στην ομάδα και να λάμπω μέσα στην αίγλη με το φωτοστέφανό μου, αξίζει τον κόπο να πιστεύω στον Θεό. Αυτό είναι όλη μου η ζωή και δεν είναι χειρότερο απ’ το να βρίσκεται κανείς στον έξω κόσμο». Αυτός είναι, λοιπόν, ο σκοπός της ζωής τους στο εξής. Μ’ αυτόν τον τρόπο ζουν όλες τους τις μέρες και τα χρόνια, χωρίς καμία αλλαγή στις αρχικές τους προθέσεις. Βασίζουν έτσι τη ζωή τους στην αλήθεια; Φυσικά και όχι. Βασίζουν τη ζωή τους σε όνειρα και επιθυμίες, όπως οι άπιστοι. Αυτό το πρόβλημα αφορά τις απόψεις που έχει κανείς για τα πράγματα, καθώς και τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν παραμείνει άλυτο, δεν υπάρχει τρόπος να κατανοήσει κανείς την αλήθεια ούτε να την κάνει πράξη, και τότε είναι δύσκολο να βασίσει τη ζωή του στην αλήθεια.

Επίσης, υπάρχουν γυναίκες που βασίζουν τη ζωή τους στην εμφάνισή τους· θεωρούν πάντα πως είναι όμορφες και πως, όπου κι αν πάνε, αρέσουν σε όλους, όλοι τις εκτιμούν βαθιά και τις εγκρίνουν. Όπου κι αν βρεθούν, ακούνε τα κομπλιμέντα και βλέπουν τα χαμόγελα των άλλων. Ζώντας μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι πολύ ευχαριστημένες με τον εαυτό τους και έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση. Θεωρούν, λοιπόν, ότι αυτός ο τρόπος ζωής τούς εξασφαλίζει ένα κεφάλαιο, ότι η ζωή τους έχει μεγάλη αξία, και ότι τουλάχιστον πολλοί άνθρωποι τις εκτιμούν. Δεν υπάρχουν, παρομοίως, και άντρες που βασίζουν τη ζωή τους στην εμφάνιση; Ας πούμε ότι είσαι όμορφος και ότι, όταν μιλάς με τις αδελφές σου στην εκκλησία, είσαι πνευματώδης, γοητευτικός και ρομαντικός. Είσαι πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, αφού όλοι σε εκτιμούν και ο κόσμος περιστρέφεται γύρω σου. «Δεν είναι ότι ψάχνω σύντροφο. Απλώς ζω τη ζωή μου έτσι, και είναι τέλεια! Να κάνω πράξη την αλήθεια; Βαρετό!» Υπάρχουν κι άλλοι που ζουν από κάποιου είδους κεφάλαιο· για να έχουν, όμως, κεφάλαιο, σημαίνει φυσικά ότι έχουν στην κατοχή τους και κάτι πραγματικό. Τι μπορεί να είναι αυτό; Κάποιοι, για παράδειγμα, θεωρούν ότι πίστευαν στον Θεό απ’ την κοιλιά της μάνας τους. Πιστεύουν στον Θεό εδώ και πενήντα χρόνια ή και περισσότερο, κι αυτό είναι το κεφάλαιό τους. Όταν βλέπουν έναν αδελφό ή μια αδελφή, ρωτάνε: «Εσύ πόσα χρόνια πιστεύεις στον Θεό;» «Πέντε χρόνια», του απαντάει. Εκείνοι πιστεύουν στον Θεό για δέκα φορές μεγαλύτερο διάστημα και έτσι, σκέφτονται μέσα τους: «Ούτε καν πλησιάζεις τα χρόνια που πιστεύω εγώ στον Θεό. Είσαι τόσο νέος. Πρόσεχε τη συμπεριφορά σου, έχεις ακόμα πολύ δρόμο μπροστά σου!» Έτσι, λοιπόν, ζουν από το κεφάλαιό τους. Τι άλλα κεφάλαια υπάρχουν; Κάποιοι άνθρωποι έχουν υπηρετήσει ως επικεφαλής και εργάτες σε όλα τα επίπεδα. Έχουν περάσει πολύ καιρό στον έξω κόσμο, κάνοντας έργο και τρέχοντας εδώ κι εκεί και πηγαίνοντας από εκκλησία σε εκκλησία, κι έτσι έχουν πολλή εμπειρία. Γνωρίζουν αρκετά καλά τις εργασιακές ρυθμίσεις από τον Άνωθεν, καθώς και τους κάθε λογής ανθρώπους και τομείς έργου της εκκλησίας. Πιστεύουν, λοιπόν: «Είμαι βετεράνος επικεφαλής και έχω το αντίστοιχο κεφάλαιο. Εργάζομαι εδώ και πολύ καιρό, και διαθέτω εμπειρία. Τι ξέρετε όλοι εσείς; Παιδιά είστε. Πόσες μέρες έχετε εργαστεί; Είστε εντελώς άπειροι. Δεν ξέρετε τίποτα. Ναι, ακούστε με που σας λέω, έτσι είναι!» Περνούν, λοιπόν, όλη τη μέρα κάνοντας κήρυγμα, χωρίς τίποτα το πρακτικό, όλο λόγια και δόγματα. Βρίσκουν, ωστόσο, δικαιολογίες: «Δεν έχω όρεξη σήμερα. Είναι ένας αντίχριστος που προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση, κι αυτό μ’ έχει καταβάλει. Θα κάνω σωστό κήρυγμα την άλλη φορά». Έτσι φαίνεται το αληθινό τους πρόσωπο, σωστά; Ζουν από το κεφάλαιο που διαθέτουν ως βετεράνοι, και μάλιστα με απέραντη ματαιοδοξία. Τι αηδιαστικό, αλήθεια, τι σιχαμερό! Αυτό είναι ένα είδος κεφαλαίου. Άλλοι έχουν φυλακιστεί για την πίστη τους στον Θεό ή είχαν κάποια άλλη σπάνια εμπειρία, ή έχουν εκτελέσει με εξαιρετικό τρόπο τα καθήκοντά τους. Έχουν υποφέρει, κι αυτό λειτουργεί επίσης ως ένα είδος κεφαλαίου. Γιατί θέλουν διαρκώς οι άνθρωποι να ζουν απ’ το κεφάλαιό τους; Υπάρχει εδώ ένα πρόβλημα: Πιστεύουν ότι ένα τέτοιο κεφάλαιο είναι ολόκληρη η ζωή τους. Εφόσον ζουν από το κεφάλαιό τους, μπορούν συχνά να θαυμάζουν τον εαυτό τους και να πανηγυρίζουν γι’ αυτόν· χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο κεφάλαιο για να δίνουν οδηγίες στους άλλους και να τους επηρεάζουν, πράγμα χρήσιμο ώστε να κερδίζουν τον έπαινο. Θεωρούν ότι, με το κεφάλαιό τους ως βάση, εφόσον επιδιώκουν ένα μικρό μέρος της αλήθειας ή κάνουν καλά το καθήκον τους και έχουν μερικές καλές πράξεις στο ενεργητικό τους, τότε κι εκείνους, όπως τον Παύλο, μπορεί να τους περιμένει ένα στεφάνι δικαιοσύνης. Είναι σίγουροι ότι θα επιβιώσουν· είναι σίγουροι ότι θα φτάσουν σ’ έναν καλό προορισμό. Όσο ζουν από το κεφάλαιό τους, πολλές φορές βρίσκονται σε μια κατάσταση αυταρέσκειας και απέραντης ματαιοδοξίας, όπου εφησυχάζουν με ικανοποίηση. Θεωρούν ότι ο Θεός είναι ευχαριστημένος με το κεφάλαιό τους, ότι τους απολαμβάνει και ότι θα τους επιτρέψει να παραμείνουν ως το τέλος. Δεν ζουν απ’ το κεφάλαιό τους; Αποκαλύπτουν αυτήν τη νοοτροπία όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Το πώς σκέφτονται είναι ξεκάθαρο σε όσα αποκαλύπτουν, στα πράγματα με βάση τα οποία ζουν, και σε όσα κηρύσσουν στους άλλους με κάθε ευκαιρία. Υπάρχουν κι εκείνοι που έλαβαν κάποια ειδική χάρη ή φροντίδα απ’ τον Θεό, κάτι που δεν έχει κανένας άλλος, παρά μόνο αυτοί. Νομίζουν, λοιπόν, ότι είναι ξεχωριστοί, ότι διαφέρουν απ’ όλους τους άλλους. Λένε: «Η πίστη σας στον Θεό διαφέρει απ’ τη δική μου. Στην αρχή, ο Θεός σάς δίνει πολλή χάρη και σας καθοδηγεί. Έπειτα, μόλις σιγά σιγά καταφέρετε να κατανοήσετε λίγες αλήθειες, σας κλαδεύει, σας κρίνει και σας παιδεύει. Αυτό ισχύει για όλους εσάς. Για μένα, όμως, όχι: εμένα ο Θεός μού δίνει ιδιαίτερη χάρη. Μου δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση, η οποία είναι και το κεφάλαιό μου, η κάρτα και το εισιτήριό μου για το βασίλειο». Τι αισθάνεστε όταν τους ακούτε να τα λένε αυτά; Γνωρίζουν το έργο του Θεού; Γνωρίζουν τον εαυτό τους; Καθόλου. Δίκαια θα λέγαμε πως δεν κατανοούν την αλήθεια και πως νομίζουν ότι μπορούν να σωθούν χωρίς να την επιδιώξουν, χωρίς να την αναζητήσουν, και χωρίς να αποδεχθούν την κρίση και την παίδευση. Ποιοι άνθρωποι βρίσκονται σε τέτοιες καταστάσεις; Εκείνοι που έχουν δει οράματα, που έχουν λάβει ιδιαίτερη προστασία και έχουν γλιτώσει από τις συμφορές. Μπορεί επίσης να έχουν πεθάνει και να έχουν επιστρέψει στη ζωή, και να έχουν κάποια ιδιαίτερη μαρτυρία ή εμπειρία. Θεωρούν ότι τα συγκεκριμένα πράγματα είναι ολόκληρη η ζωή τους, βασίζουν τη ζωή τους πάνω σ’ αυτά και τα χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο της άσκησης της αλήθειας. Επιπλέον, τα θεωρούν σημεία και πρότυπα της σωτηρίας. Αυτό είναι το κεφάλαιο. Εσείς έχετε κάτι τέτοιο; Μπορεί να μη διαθέτετε τέτοια ιδιαίτερη εμπειρία· αν, όμως, έχετε εκτελέσει ένα συγκεκριμένο καθήκον για πολύ καιρό και έχετε πετύχει αποτελέσματα, θα θεωρείτε δεδομένο ότι διαθέτετε κεφάλαιο. Ας πούμε ότι έχεις εκτελέσει καθήκοντα διευθυντή για πολύ καιρό, και έχεις στο ενεργητικό σου αρκετά καλά έργα. Αυτό μπορεί να μετατραπεί σε κεφάλαιο για σένα. Μπορεί να μην έχεις ακόμα κεφάλαιο, γιατί δεν έχεις κάνει έργα. Μπορεί, επίσης, να έχεις γυρίσει δύο ταινίες και να τις θεωρείς καλούτσικες, αλλά να μην τολμάς ακόμα να τις αντιμετωπίσεις ως κεφάλαιό σου. Δεν τους έχεις και μεγάλη εμπιστοσύνη· θεωρείς ότι δεν έχεις ακόμα αρκετή εμπειρία ή κεφάλαιο, κι έτσι είσαι προσεκτικός, συγκρατημένος και κρατάς χαμηλό προφίλ. Δεν τολμάς να μπεις στα χωράφια κανενός, πόσο μάλλον να γίνεις υπερόπτης και να επιδεικνύεσαι. Ακόμα κι έτσι, όμως, νιώθεις απέραντη ικανοποίηση για τον εαυτό σου και αυτοθαυμάζεσαι συνεχώς, και σ’ αυτά τα πράγματα βασίζεις τη ζωή σου. Αυτό δεν είναι το αξιοθρήνητο μαρτύριο της διεφθαρμένης ανθρωπότητας;

Κάποιοι άνθρωποι έχουν πολύ απειλητική εμφάνιση. Είναι ψηλοί, μεγαλόσωμοι και δυνατοί, και ψάχνουν συνέχεια ευκαιρίες για να εκφοβίζουν τους άλλους. Μιλάνε πολύ αυταρχικά και υπεροπτικά, και είναι ανυποχώρητοι σε οποιονδήποτε έχουν απέναντί τους. Έτσι, λοιπόν, όσοι τους βλέπουν φοβούνται λίγο και τους φέρονται υποτακτικά, προσπαθώντας να κερδίσουν την εύνοιά τους. Όλο αυτό χαρίζει σ’ αυτούς τους ανθρώπους απέραντη υπερηφάνεια. Θεωρούν ότι η ζωή είναι παιχνιδάκι, και πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι ένα ταλέντο που διαθέτουν· ότι, με τον τρόπο ζωής που έχουν, κανείς δεν θα τολμούσε να τους κάνει τον νταή. Το αξίωμά τους στη ζωή είναι: αν θέλεις να μένεις ακλόνητος μέσα στο πλήθος, πρέπει να είσαι αυτάρκης, να έχεις τον έλεγχο της ζωής σου, να είσαι δυνατός και σκληρός. Προκειμένου να μείνουν ακλόνητοι ανάμεσα στους άλλους και να μην τολμάει κανένας να τους κάνει τον νταή, να παίξει μαζί τους, να τους εξαπατήσει και να τους εκμεταλλευτεί, απλουστεύουν τα πράγματα συνοψίζοντάς τα σε αξιώματα, όπως: «Αν θέλω να ζήσω καλά, πρέπει να είμαι δυνατός και σκληρός. Όσο πιο άγριος είμαι, τόσο το καλύτερο. Έτσι, ούτε που θα περάσει απ’ το μυαλό κανενός να μου κάνει τον νταή». Ζουν, λοιπόν, μ’ αυτόν τον τρόπο για μερικά χρόνια, και πράγματι, τελικά, κανείς δεν τολμάει να τους κάνει τον νταή. Επιτέλους, έχουν πραγματοποιήσει τον σκοπό τους. Σε όποια ομάδα κι αν βρεθούν, παίρνουν ένα σοβαρό κι ανέκφραστο ύφος, τονίζοντας τη σοβαρότητά τους και κοιτάζοντας τους άλλους σκυθρωπά, ψυχρά και περιφρονητικά. Κανείς δεν τολμάει να μιλήσει όσο είναι παρόντες· τα παιδιά κλαίνε και μόνο που τους βλέπουν. Αναγεννημένοι δαίμονες, αυτό είναι! Επιβάλλουν το δίκαιο του ισχυρού· τι διάθεση είν’ αυτή; Είναι διάθεση κακίας. Όπου κι αν βρεθούν, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να μάθουν πώς θα χειραγωγήσουν και θα εκμεταλλευτούν τους άλλους. Θέλουν, επίσης, να ελέγχουν και να υποτάσσουν τους ανθρώπους. Ψάχνουν τρόπους να επιπλήξουν αυστηρά όποιον τους δείχνει ασέβεια, και δεν χάνουν ευκαιρία να τιμωρήσουν όποιον τους μιλάει με αγένεια και σκληρά λόγια. Δεν είναι κακία το να βασίζει κάποιος τη ζωή του σε τέτοια πράγματα; Το να λύνει κανείς τα πάντα με τις γροθιές, όπως αυτός, έχει ένα αποτέλεσμα: τόσο που τον φοβούνται όλοι, ο δρόμος είναι ανοιχτός μπροστά του. Μπορούν, όμως, τέτοιοι άνθρωποι να αποδεχθούν την αλήθεια, δεδομένου ότι βασίζουν τη ζωή τους στην παρορμητικότητα και στην κακεντρεχή διάθεση; Μπορούν, άραγε, να μετανοήσουν στ’ αλήθεια; Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο, γιατί εγκρίνουν τις σατανικές φιλοσοφίες και τη χρήση βίας. Μόνο στις σατανικές φιλοσοφίες και στη χρήση βίας βασίζουν τη ζωή τους· κάνουν τους πάντες να τους φοβούνται και να τους υπακούν, ώστε να μπορούν να τριγυρίζουν άσκοπα, εκτός ελέγχου, κάνοντας ό,τι θέλουν. Δεν ανησυχούν μήπως αποκτήσουν κακή φήμη· το ακριβώς αντίθετο, ανησυχούν μήπως δεν αποκτήσουν τη φήμη του κακού. Αυτή είναι η αρχή τους. Μόλις πραγματοποιήσουν τον σκοπό τους μ’ αυτόν τον τρόπο, σκέφτονται: «Κατόρθωσα να μείνω ακλόνητος στον οίκο του Θεού και μέσα σ’ αυτές τις ομάδες. Όλοι με φοβούνται και κανείς δεν θα τολμούσε να τα βάλει μαζί μου. Όλοι μου φέρονται με υποταγή». Νομίζουν ότι κέρδισαν. Ισχύει όντως ότι κανείς δεν θα τολμούσε να τα βάλει μαζί τους; Το να μην τολμάς να τα βάλεις με κάποιον είναι κάτι το εξωτερικό. Πώς, όμως, βλέπουν όλοι αυτούς τους ανθρώπους βαθιά μες στην καρδιά τους; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Είναι αγανακτισμένοι μαζί τους, αηδιασμένοι, τους μισούν, τους κάνουν πέρα και τους αποφεύγουν. Θα είχατε πρόθυμα πάρε-δώσε μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο; (Όχι.) Γιατί όχι; Γιατί θα έψαχνε συνεχώς τρόπους για να σε βασανίσει. Θα άντεχες κάτι τέτοιο; Κάποιες φορές, αντί να σε απειλήσει με βία, θα εφαρμόσει τεχνικές για να σε μπερδέψει και μετά να σε απειλήσει. Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν τις απειλές, κι έτσι εκλιπαρούν για έλεος και παραδίδονται στον Σατανά. Οι κακοί άνθρωποι μιλάνε και ενεργούν με κάθε μέσο που χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν. Οι άτολμοι και οι τρομαγμένοι τους παραδίδονται, και ακολουθούν τα λόγια και τις ενέργειές τους. Έτσι γίνονται συνεργοί του κακού ανθρώπου, σωστά; Τι θα κάνετε όταν δείτε έναν τέτοιον κακό άνθρωπο; Πρώτον, μη φοβηθείτε. Πρέπει να βρείτε τρόπο να τον αντιμετωπίσετε και να τον εκθέσετε. Μπορείτε επίσης να βρείτε κι άλλους αδελφούς και αδελφές που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, και όλοι μαζί να τον καταγγείλετε. Ο φόβος είναι ανώφελος· όσο περισσότερο τον φοβάστε, τόσο περισσότερο θα σας εκφοβίζει και θα σας απειλεί. Ο μόνος τρόπος να τον κάνετε να τρομάξει και να ντραπεί είναι να τον καταγγείλετε όλοι μαζί. Αν είστε πολύ άτολμοι και δεν έχετε σοφία, τότε σίγουρα αυτός ο κακός άνθρωπος θα σας κατασπαράξει. Πόσο λίγη πίστη έχουν οι άνθρωποι· τι αξιοθρήνητο! Βασικά, ακόμα κι αν ένας κακός άνθρωπος τα δώσει όλα για όλα, τι μπορεί να κάνει στους ανθρώπους; Θα τολμούσε ποτέ, έτσι απλά, να γρονθοκοπήσει κάποιον μέχρι θανάτου; Ζούμε πλέον σε μια ευνομούμενη κοινωνία. Δεν θα το τολμούσε. Επιπλέον, οι διαβολικά κακόβουλοι άνθρωποι είναι μια μικρή και απομονωμένη μειοψηφία. Αν τύχει κάποιος να έχει το θράσος να κάνει τον νταή, αδιαφορώντας πλήρως για την εκκλησία, το μόνο που χρειάζεται είναι να μαζευτούν δυο-τρία άτομα για να τον καταγγείλουν και να τον εκθέσουν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα τον κανόνιζαν. Έτσι δεν είναι; Μια χούφτα άνθρωποι από τον εκλεκτό λαό του Θεού, αν αποφασίσουν και ενεργήσουν σαν μια γροθιά, μπορούν εύκολα να κανονίσουν έναν κακό. Πρέπει να πιστέψεις ότι ο Θεός είναι δίκαιος και παντοδύναμος, ότι Τον αηδιάζουν οι κακοί άνθρωποι και ότι στηρίζει τον εκλεκτό λαό Του. Εφόσον κάποιος έχει πίστη, δεν πρέπει να φοβάται έναν κακό άνθρωπο· με λίγη σοφία και στρατηγική, αν σχηματιστεί μια ομάδα, αυτός ο άνθρωπος θα υποκύψει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Αν δεν πιστεύεις πραγματικά στον Θεό, αλλά φοβάσαι τους κακούς ανθρώπους και νομίζεις ότι μπορούν να σε πιάσουν στα χέρια τους και να ορίσουν τη μοίρα σου, τότε είσαι ξοφλημένος. Δεν θα έχεις μαρτυρία ούτε και τίποτα να προσφέρεις, και θα ζεις μια ζωή γεμάτη δειλία και αθλιότητα. Τι πρέπει να γίνει σε μια τέτοια περίσταση; Κάποιοι άνθρωποι βασίζουν τη ζωή τους στην κουτοπονηριά και σκέφτονται: «Δεν ξέρω πού είναι ο Θεός, και δεν είμαι σίγουρος ότι ο Άνωθεν είναι ενήμερος γι’ αυτό το ζήτημα. Αν κάνω καταγγελία και ο κακός άνθρωπος το μάθει, δεν θα με βασανίσει ακόμα περισσότερο εξαιτίας της;» Όσο περισσότερο το σκέφτεται, τόσο περισσότερο φοβάται, και θέλει να χωθεί κάτω από ένα τραπέζι για ασφάλεια. Είναι δυνατόν κάποιος που ενεργεί έτσι να κάνει πράξη την αλήθεια και να τηρήσει τις αρχές; (Όχι.) Ένα δειλό ανθρωπάκι δεν είναι; Έτσι είστε οι περισσότεροι από σας. Πριν λίγο καιρό, υπήρχε ένας αντίχριστος που βασάνιζε κάποιους, ανθρώπους οι οποίοι ήταν αρκετά δειλοί ώστε να του το επιτρέψουν. Είναι καλό ή κακό να βασανίζεσαι; Είναι κακό, από τη σκοπιά του ανθρώπου: σημαίνει ότι κάποιος τον αδικεί και του προκαλεί πόνο. Όμως μπορεί κανείς να πάρει ένα μάθημα από μια τέτοια συνθήκη και να ωφεληθεί απ’ αυτό, και τότε είναι καλό, όχι κακό. Υπάρχουν, ωστόσο, άνθρωποι που δεν έχουν σοφία και σθένος. Όταν κάποιος τους βασανίζει και τους κάνει τον νταή, δεν αντιστέκονται, κι ας έχουν δίκιο. Ξέρουν ότι πρόκειται για έναν ψευδο-επικεφαλής, για έναν αντίχριστο, αλλά δεν τον καταγγέλλουν ούτε και τολμούν να τον αψηφήσουν και να τον εκθέσουν. Δειλά σκουπίδια! Αν κάποιος περιορίζεται σε τέτοια θέματα, αυτό δείχνει πόσο μικρό ανάστημα έχει και πόσο αξιοθρήνητη είναι η πίστη του: δεν ξέρει πώς να βασιστεί στον Θεό ούτε και σκέφτεται να προστατεύσει το έργο της εκκλησίας. Δεν κατανοεί τις προθέσεις του Θεού. Ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει το δικαίωμα να πάρει θέση ενάντια στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους. Κάτι τέτοιο το εγκρίνει και το ευλογεί ο Θεός. Δεν είναι αξιοθρήνητο το ότι δεν πολεμάτε τον Σατανά για να τον νικήσετε; Αυτός ο άνθρωπος είναι ξεκάθαρα κακοποιός, είναι μια αρνητική δύναμη· είναι ο Σατανάς, ένας διάβολος, είναι ένα βρόμικο, κακό πνεύμα, κι όμως, εσένα σε βασανίζει. Κι όχι μόνο εσένα· βασανίζει και τόσους άλλους. Δεν είναι δειλία αυτό; Γιατί δεν ενώνεστε για να τον πολεμήσετε; Σε τέτοιο βαθμό, πια, σας λείπει η εξυπνάδα και η σοφία; Βρείτε μερικούς ανθρώπους που έχουν διάκριση και κατανοούν την αλήθεια, για να αναλύσετε τη συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου. Αν το κάνετε αυτό, οι περισσότεροι από τον εκλεκτό λαό του Θεού θα μπορέσουν να δουν τα πράγματα όπως είναι και να ξεσηκωθούν. Και τότε δεν θα είναι εύκολο να λυθεί το πρόβλημα; Την επόμενη φορά που θα σας τύχει κάτι τέτοιο, θα μπορέσετε να ξεσηκωθείτε και να δώσετε μάχη ενάντια στους αντίχριστους; (Ναι.) Θα ήθελα να δω πόσους αντίχριστους μπορείτε να αντιμετωπίσετε και να κανονίσετε. Αυτή είναι η μαρτυρία των νικητών. Τώρα λέτε ότι μπορείτε, θα καταφέρετε όμως να τηρήσετε τις αρχές όταν συμβεί πραγματικά; Μπορεί και πάλι να τρομάξετε τόσο πολύ και να χωθείτε κάτω από το τραπέζι. Πόσο αξιοθρήνητες και θλιβερές φιγούρες είναι εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια όταν τους συμβαίνει κάτι· είναι οδυνηρό να τους βλέπεις! Εντελώς αξιοθρήνητο! Δεν τολμάνε να πουν τίποτα όταν τους βασανίζουν, και μετέπειτα ο φόβος μένει μέσα τους. Τους καταλαμβάνει πλήρως ο τρόμος. Πόσο μικρό ανάστημα πρέπει να έχει κανείς για να μην μπορεί να διακρίνει έναν κακό άνθρωπο όταν τον βλέπει. Δεν κατανοεί καμία αλήθεια. Δεν είναι αξιοθρήνητος ένας τέτοιος άνθρωπος; Οι κακοί άνθρωποι βασίζουν τη ζωή τους στο δίκαιο του ισχυρού, στην καταπίεση, στον εκφοβισμό των καλών ανθρώπων και στο κέρδος εις βάρος των άλλων. Βασίζουν τη ζωή τους στην κακόβουλη φύση τους και τις κακές τους διαθέσεις, κάνοντας τους άλλους να τους φοβούνται, να πασχίζουν για την εύνοιά τους και να τους σέβονται. Και νομίζουν ότι είναι υπέροχο να ζει κανείς έτσι. Δεν είναι αρχι-εγκληματίες; Δεν είναι κλέφτες και ληστές; Εσείς δεν είστε κακοί άνθρωποι· βρίσκεστε, όμως, σε τέτοιες καταστάσεις; Κι εσείς δεν βασίζετε τη ζωή σας σε τέτοια πράγματα; Κάποιοι από σας, όταν σας βάζουν να συνεργαστείτε με κάποιον και δείτε ότι είναι νεαρός σε ηλικία, σκέφτεστε: «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Μπορώ να σου κάνω τον νταή, κι εσύ δεν μπορείς να αντιδράσεις καθόλου. Είμαι δυνατότερος από σένα, και σε πλεονεκτικότερη θέση. Είμαι πιο μεγαλόσωμος, και οι γροθιές μου πιο δυνατές. Γι’ αυτό, λοιπόν, μπορώ να σου κάνω τον νταή». Πού βασίζει τη ζωή του όποιος σκέφτεται έτσι; Βασίζει τη ζωή του στο δίκαιο του ισχυρού· ζει και ενεργεί σύμφωνα με μια κακή διάθεση. Όταν βλέπει έναν άδολο άνθρωπο, τον εκφοβίζει· όταν δει έναν τρομακτικό τύπο, κρύβεται. Κυνηγάει τους αδύναμους και φοβάται τους δυνατούς. Κάποιοι κακοί άνθρωποι, από φόβο μήπως απομονωθούν όταν βλέπουν ότι οι άλλοι τους αποφεύγουν, διαλέγουν μερικούς άδολους και δειλούς ανθρώπους για να πιάσουν φιλίες μαζί τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο αυξάνουν τη δύναμή τους, κι έπειτα χρησιμοποιούν αυτόν τον κύκλο για να βασανίσουν τους καλούς ανθρώπους· επιτίθενται σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια και βασανίζουν όσους είναι δυσαρεστημένοι και δεν τους υποτάσσονται. Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι όταν ένας κακός άνθρωπος προσεγγίζει φιλικά κάποιους άδολους ανθρώπους, έχει κάποια πρόθεση και κάποιον σκοπό. Με δυο λόγια, αν δεν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια ή να αναλογιστείς αν διαπράττεις το κακό ή αν κάνεις το καλό με τη συμπεριφορά και τις ενέργειές σου, τότε δεν πρόκειται να μετανοήσεις αληθινά, είτε είσαι καλός είτε κακός άνθρωπος, όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό. Ίσως δεν έχεις κακή διάθεση, αλλά απλώς βασίζεις τη ζωή σου σε σατανικές φιλοσοφίες. Ναι μεν δεν έχεις κάνει κακό, ίσως έχεις και μερικές καλές πράξεις στο ενεργητικό σου, αλλά και πάλι δεν βασίζεις τη ζωή σου στην αλήθεια. Τη βασίζεις σε πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Συνοπτικά, εφόσον έχεις μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση, τότε μπορεί να βασίζεις τη ζωή σου σε πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό. Αυτά τα πράγματα μπορεί να είναι χειροπιαστά ή μπορεί να είναι αφηρημένα· μπορεί να τα γνωρίζεις ή μπορεί να μην έχεις ιδέα ότι υπάρχουν· μπορεί να προέρχονται από το εξωτερικό σου περιβάλλον ή μπορεί να είναι βαθιά και γερά ριζωμένα στη διάθεσή σου· σε κάθε περίπτωση, τίποτα από αυτά δεν είναι η αλήθεια. Όλα προκύπτουν από την ίδια τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· μάλλον, για να είμαι ακριβείς, προέρχονται από τον Σατανά. Σε ποια οδό ακριβώς βαδίζουν, λοιπόν, οι άνθρωποι όταν βασίζουν τη ζωή τους σ’ αυτά τα σατανικά πράγματα; Ακολουθούν την οδό του Θεού; Φυσικά και όχι. Αν κάποιος δεν κάνει πράξη την αλήθεια με τις ενέργειες και τις συμπεριφορές του, τότε, ακριβολογώντας, δεν εκτελεί το καθήκον ενός δημιουργήματος. Μπορεί φαινομενικά να εκτελεί ένα καθήκον, αλλά υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ αυτού και του προτύπου για την εκτέλεση ενός καθήκοντος, κυρίως λόγω της νοθείας που έχουν οι προθέσεις του και οι ανταλλακτικές σχέσεις. Ναι μεν εκτελεί ένα καθήκον, αλλά ούτε αφοσιωμένος είναι, ούτε έχει αρχές, και σίγουρα δεν φέρνει πρακτικά αποτελέσματα. Αυτό αποδεικνύει ότι, ενώ εκτελεί το καθήκον του, στην πραγματικότητα, κάνει πολλά πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Τίποτα από αυτά δεν αφορά τις αλήθεια-αρχές· γίνονται όλα σύμφωνα με τις φαντασιοκοπίες και τις προτιμήσεις του. Πώς θα μπορούσε να εγκρίνει ο Θεός έναν τέτοιο τρόπο εκτέλεσης του καθήκοντος;

Έχουμε συναναστραφεί πάνω σε όλες τις πτυχές αυτών των καταστάσεων. Μπορείτε πλέον να εκτιμήσετε σε τι βασίζετε τη ζωή σας; Βασίζετε άραγε συχνά τη ζωή σας στην αλήθεια, είτε στην εκτέλεση του καθήκοντός σας, είτε στην καθημερινότητά σας; (Όχι.) Στη συναναστροφή μας σας εκθέτω συνεχώς μέχρι το κόκαλο, κι έτσι θεωρείτε ότι ζείτε τη ζωή σας άδοξα. Έχετε χάσει την αυτοπεποίθησή σας· δεν είστε πια τόσο εντυπωσιακοί. Και υπάρχουν πολλά που ντρέπεστε να τα πείτε· δεν νομίζετε πια ότι υπάρχουν τόσοι λόγοι να λάβετε μελλοντικά ευλογίες ή να φτάσετε σε έναν καλό προορισμό. Τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό; Είναι καλό που εξέθεσα τον πραγματικό σας εαυτό; (Ναι.) Σε τι αποσκοπεί, λοιπόν, αυτό το ξεσκέπασμα που σας έκανα μέχρι το κόκαλο; Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ξεκάθαρα τα είδη των καταστάσεων στις οποίες ζουν και μέσα σε ποιες καταστάσεις ζουν· πρέπει να γνωρίζουν ξεκάθαρα σε ποιον δρόμο πορεύονται, ποιος είναι ο τρόπος ζωής τους, ποιες είναι οι αφύσικες συμπεριφορές τους, ποια ανάρμοστα πράγματα κάνουν, καθώς και αν, με τέτοια ζωή που ζουν, μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια και να προσέλθουν ενώπιον του Θεού. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά. Μπορεί να πεις: «Σε σχέση με το πώς ζω, έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Ποτέ δεν ανησύχησα ούτε λυπήθηκα γι’ αυτό, και ποτέ δεν ένιωσα κενός». Μα τι προκαλεί αυτό; Τη δυσαρέσκεια του Θεού. Δεν ακολουθείς την οδό Του. Ο δρόμος στον οποίο πορεύεσαι δεν είναι ο αληθινός δρόμος της ανθρώπινης ζωής, δεν είναι αυτός που σου δείχνει ο Θεός· αντίθετα, έχεις πάρει έναν δρόμο που βρήκες με τις φαντασιοκοπίες σου, μες στους ευσεβείς πόθους σου. Μπορεί τόσον καιρό να τριγυρνάς χαρούμενος και να τρέχεις πολύ· ποια θα είναι όμως, στο τέλος, η έκβασή σου; Αυτά που θα σε βλάψουν και θα σε οδηγήσουν στην καταστροφή είναι αυτές οι προθέσεις και οι επιθυμίες σου, αλλά και ο δρόμος όπου πορεύεσαι· η πίστη σου στον Θεό είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Τι σημαίνει να αποτύχει η πίστη ενός ανθρώπου στον Θεό; (Ότι δεν θα έχει καμία έκβαση.) Αν το δεις τώρα, θα είναι συνέπεια του ότι δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια. Θα έχεις πιστέψει στον Θεό για χρόνια, χωρίς όμως να εστιάζεις στην απόκτηση της αλήθειας, κι έτσι θα έρθει μια μέρα που, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, θα αποκαλυφθείς και θα αποκλειστείς. Και τότε, θα είναι πολύ αργά για να μετανοήσεις. Λες: «Είναι λογικός αυτός ο τρόπος ζωής μου! Νιώθω αυτοπεποίθηση όταν ζω έτσι, και μέσα μου αισθάνομαι πλήρης και πλούσιος». Θα βοηθήσει σε κάτι αυτό; Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος: το αν είναι σωστός ο τρόπος που πορεύεσαι στον δρόμο της πίστης στον Θεό, ο τρόπος που ζεις, και αυτά στα οποία βασίζεις τη ζωή σου. Όλα εξαρτώνται, δηλαδή, απ’ το αν στο τέλος θα κερδίσεις την αλήθεια και θα αποκτήσεις αληθινή μαρτυρία, απ’ το αν έχει αλλάξει η ζωή-διάθεσή σου και αν έχεις ζήσει μια άξια ζωή. Αν έχεις πετύχει όλα αυτά τα αποτελέσματα, τότε θα λάβεις την έγκριση του Θεού και τον έπαινο απ’ τον εκλεκτό λαό Του, πράγμα που αποδεικνύει ότι βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Αν δεν έχεις πετύχει αυτά τα θετικά αποτελέσματα και δεν έχεις ούτε αληθινή βιωματική μαρτυρία ούτε αληθινή αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου, αυτό αποδεικνύει ότι δεν βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Είναι κατανοητό έτσι που το θέτω; Με δυο λόγια, όπως κι αν ζεις, όσο άνετη κι αν είναι η ζωή σου, όσο κι αν σε επαινούν οι άλλοι, δεν κρίνεται εκεί το ζήτημα. Λες: «Ο τρόπος με τον οποίο ζω και ασκούμαι έχει πάρα πολλές απολαύσεις. Έχω ένα υπέροχο αίσθημα ευεξίας, νιώθω ότι με τιμούν, και όλα αυτά με αποδείξεις». Δεν κοροϊδεύεις άραγε τον εαυτό σου; Πες ότι κάποιος σε ρωτάει: «Έχεις ασκηθεί στο να είσαι ειλικρινής; Τι βρήκες δύσκολο σ’ αυτήν την άσκηση; Σε ποιες περιστάσεις σού είναι δύσκολο να είσαι ειλικρινής; Μίλησε λίγο γι’ αυτό, αν το έχεις βιώσει. Έχεις μαρτυρία για την αγάπη σου στον Θεό; Έχεις βιώσει το να αγαπάς τον Θεό και να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν; Έχεις βιώσει το να αλλάζει η διάθεσή σου μόλις αποδέχθηκες την κρίση, την παίδευση και το κλάδεμα; Τι το ιδιαίτερο βίωσες στο μονοπάτι της ανάπτυξής σου στη ζωή, που κράτησε τη ζωή σου σε συνεχή αλλαγή, και σε έφερε όλο και πιο κοντά στον στόχο που όρισε για σένα ο Θεός, τον στόχο που Εκείνος απαιτεί να εκπληρώσεις;» Αν δεν έχεις ξεκάθαρες απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, αν δεν γνωρίζεις, αυτό αποδεικνύει ότι δεν βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Είναι ηλίου φαεινότερο.

Τα παραπάνω λόγια συναναστροφής δεν είναι παρά απλές δηλώσεις. Υπάρχουν κάποια σημεία που έχουν μικρή σημασία και δεν χρειάζεται να αναλυθούν με λεπτομέρεια. Λόγου χάρη, οι άνθρωποι ενεργούν με βάση την επιμονή τους, την καλοσύνη που έχουν μέσα τους, την προθυμία τους να υποφέρουν, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και ούτω καθεξής· σε καμία απ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν βασίζουν τη ζωή τους στην αλήθεια. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι βασίζουν τη ζωή τους στους ευσεβείς πόθους τους, στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, στην ανθρώπινη καλοσύνη τους και στις φιλοσοφίες του Σατανά. Όλα αυτά προέρχονται από το ανθρώπινο μυαλό και, ακόμη παραπέρα, από τον Σατανά. Όταν κανείς βασίζει τη ζωή του σε τέτοια πράγματα, αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ικανοποιεί τον Θεό. Ο Θεός δεν θέλει τέτοια πράγματα, όσο καλά κι αν είναι, επειδή δεν είναι αυτό η άσκηση της αλήθειας. Βασίζοντας κανείς τη ζωή του σε τέτοια πράγματα, τη βασίζει στις φιλοσοφίες του Σατανά και στις διεφθαρμένες διαθέσεις, πράγμα που αποτελεί προσβολή απέναντι στον Θεό και δεν είναι αληθινή μαρτυρία. Αν έλεγες: «Ξέρω ότι αυτές οι πράξεις προέρχονται μόνο από καλοσύνη, κι αυτό δεν συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές· δεν πρέπει να ασκούμαι μ’ αυτόν τον τρόπο» και το καταλάβαινες αληθινά μέσα σου αυτό, δηλαδή είχες το αίσθημα ότι είναι λάθος να ενεργείς έτσι, τότε θα είχες γνώση. Η οπτική σου θα άλλαζε. Αυτό το αποτέλεσμα επιθυμεί ο Θεός. Πρέπει να ξέρεις πού είναι οι στρεβλώσεις σου. Άλλαξε την οπτική σου και εγκατάλειψε τις αντιλήψεις σου, έτσι ώστε να κατανοήσεις την αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού. Μόλις τα κατανοήσεις, ασκήσου βήμα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση και μπες στο σωστό μονοπάτι. Αυτή είναι η μόνη σου ελπίδα να πετύχεις τον στόχο που σου έδωσε ο Θεός. Δεν θα σε βοηθήσει άραγε πουθενά το να μην ασκηθείς και να μην εισέλθεις στο μονοπάτι που απαιτεί ο Θεός, αλλά αντίθετα πεις: «Εγώ αυτό κάνω. Δεν είμαι και αδρανής: τόσον καιρό εκτελώ το καθήκον μου. Είμαι βέβαιος ότι είμαι δημιούργημα, και έχω αναγνωρίσει τον Δημιουργό μου»; Όχι, δεν πρόκειται να σε βοηθήσει. Αντιστέκεσαι στον Θεό, αδιάλλακτε άνθρωπε! Τώρα είναι η ώρα να διαλέξεις έναν δρόμο στη ζωή. Και το πιο σημαντικό είναι όλα όσα πρέπει να κάνεις για να ακολουθήσεις τον δρόμο όπου απαιτεί ο Θεός να πορευτείς. Πρώτον, μη λειτουργείς με βάση τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Δεύτερον, μη λειτουργείς με βάση την ανθρώπινη φιλοδοξία. Τρίτον, μη λειτουργείς με βάση τις ανθρώπινες προτιμήσεις και, τέταρτον, μη λειτουργείς με βάση τον ανθρώπινο συναισθηματισμό. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να μη λειτουργείς με βάση μια διεφθαρμένη διάθεση. Μη χάνεις χρόνο· πρέπει να απαλλαγείς αμέσως απ’ όλα αυτά. Όποιο κι αν είναι το κεφάλαιό σου, για τον Θεό δεν έχει καμία αξία· είναι όλα φτηνοπράματα που δεν πλησιάζουν καν την πραγματικότητα. Πρέπει να τα πετάξεις, ένα προς ένα, να τα εγκαταλείψεις όλα, και μόλις το κάνεις, θα αρχίσεις να κατανοείς όλο και καλύτερα πως μόνο όσα αποκτάς με βάση την άσκηση της αλήθειας έχουν αξία και συνάδουν με τα πρότυπα των απαιτήσεων του Θεού απ’ τον άνθρωπο. Ό,τι προέρχεται απ’ τον άνθρωπο είναι στο τέλος ασήμαντο και άχρηστο, όσο καλά κι αν το μάθεις. Είναι όλα φτηνοπράματα, σκουπίδια· μόνο η αλήθεια που χαρίζει ο Θεός στον άνθρωπο είναι θησαυρός, μόνο αυτό είναι η ζωή. Έχει αιώνια αξία. Εσύ κολλάς σ’ αυτά που έχεις, και σκέφτεσαι: «Για να αποκτήσω τις δεξιότητές μου, μελετούσα εντατικά για χρόνια. Οι γονείς μου έκαναν τόσες προσπάθειες και ξόδεψαν τόσα χρήματα για μένα, πλήρωσαν τόσο μεγάλο τίμημα σε αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα· πώς μπορώ έτσι απλά να το εξετάσω αυτό σε βάθος και να το καταδικάσω; Είναι κάτι πολύ σημαντικό, ζήτημα ζωής και θανάτου! Σε τι θα βασίσω τη ζωή μου χωρίς όλα αυτά;» Πόσο ανόητος είσαι. Αν βασίσεις τη ζωή σου σ’ αυτά, τότε πας γραμμή για την κόλαση. Πρέπει να τη βασίσεις στα λόγια του Θεού. Άλλαξε τρόπο ζωής· άσε να μπουν στη ζωή σου τα λόγια του Θεού, και άδειασέ την απ’ όλα αυτά τα παλιά που έχεις. Πρέπει να τα αναλύσεις και να τα γνωρίσεις, να εκφραστείς ανοικτά και να τα δείξεις σε όλους, ώστε η ομάδα να αποκτήσει διάκριση. Χωρίς να το καταλάβεις, θα καταλήξεις να απεχθάνεσαι αυτά τα πράγματα, εκείνα που κάποτε αγαπούσες, εκείνα απ’ τα οποία κάποτε εξαρτώνταν η επιβίωσή σου, εκείνα που κάποτε θεωρούσες ότι ήταν η ζωή σου, εκείνα που θεωρούσες τα πιο πολύτιμα. Έτσι θα τα απομονώσεις και θα τα αποκόψεις εντελώς απ’ τον εαυτό σου, έτσι θα κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια και θα προχωρήσεις στον δρόμο της άσκησης της αλήθειας. Φυσικά, αυτή η διαδικασία είναι περίπλοκη, δύσκολη, αλλά και επώδυνη. Είναι, όμως, μια διαδικασία στην οποία πρέπει να υποβληθεί ο άνθρωπος. Δεν ωφελεί να μην το κάνει. Όταν βιώνεις το έργο του Θεού, είναι σαν να υποβάλλεσαι σε θεραπεία για κάποια ασθένεια: αν έχεις έναν όγκο, ο μόνος τρόπος να τον αντιμετωπίσεις είναι το χειρουργείο. Αν δεν ξαπλώσεις στο χειρουργικό τραπέζι, αν δεν υποταχθείς στο μαχαίρι που κόβει και αφαιρεί τον όγκο, τότε η ασθένειά σου θα μείνει αγιάτρευτη και η υγεία σου δεν θα βελτιωθεί.

Πολλοί θεωρούν ανόητους τους ειλικρινείς, και σκέφτονται: «Αυτοί ακολουθούν ό,τι λέει ο Θεός. Λέει να είσαι ειλικρινής, και εκείνοι το κάνουν πραγματικά· λένε την αλήθεια χωρίς ούτε ένα ψεματάκι. Δεν είναι ανόητοι; Ας είσαι ειλικρινής, αρκεί μόνο η ειλικρίνεια να μη σου προκαλεί απώλειες και ζημιές. Δεν μπορείς να τα λες και όλα! Δεν είναι ανοησία να δείξεις όλα σου τα φύλλα;» Θεωρούν ανοησία την ειλικρίνεια. Έχουν όμως δίκιο; Ο ειλικρινής είναι ο πιο έξυπνος απ’ όλους, γιατί πιστεύει τα εξής: «Όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και η ειλικρίνεια είναι η αλήθεια· για να κερδίσουν, λοιπόν, οι άνθρωποι την έγκριση του Θεού, θα πρέπει να είναι ειλικρινείς. Κι εγώ, λοιπόν, κάνω ό,τι λέει ο Θεός· πάω όσο μακριά θέλει Εκείνος να πάω. Αφού απαιτεί να υποταχθώ, υποτάσσομαι και θα συνεχίσω να υποτάσσομαι για πάντα. Δεν με νοιάζει αν με πει κανείς ανόητο· μου αρκεί η έγκριση του Θεού». Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν είναι ο πιο έξυπνος απ’ όλους; Έχει καταλάβει με ακρίβεια τι είναι και τι δεν είναι σημαντικό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κρυφούς σκοπούς και σκέφτονται: «Δεν θα ήταν ανόητο να υποταχθεί κανείς στα πάντα; Θα σήμαινε ότι δεν έχει αυτονομία, έτσι δεν είναι; Έχει κανείς αξιοπρέπεια όταν δεν έχει καν τον έλεγχο του εαυτού του; Σίγουρα επιτρέπεται να διατηρήσουμε λίγη αξιοπρέπεια για τον εαυτό μας, σωστά; Δεν γίνεται να υποταχθούμε πλήρως, έτσι δεν είναι;» Κι έτσι, κάνουν ελάχιστα πράξη την υποταγή. Μπορεί κάτι τέτοιο να ανταποκριθεί στα πρότυπα άσκησης της αλήθειας; Όχι, ούτε καν τα πλησιάζει! Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τις αρχές, αλλά αντίθετα επιλέγεις συνεχώς συμβιβαστικές λύσεις που δεν τείνουν ούτε προς την αλήθεια ούτε προς τον Σατανά, αλλά ακολουθείς τη μέση οδό, αυτό είναι άσκηση της αλήθειας; Πρόκειται για φιλοσοφία του Σατανά, κι αυτό αποστρέφεται περισσότερο απ’ όλα ο Θεός. Ο Θεός απεχθάνεται μια τέτοια στάση του ανθρώπου απέναντι στην αλήθεια· απεχθάνεται να έχουν οι άνθρωποι συνέχεια αμφιβολίες για την αλήθεια και για τα λόγια Του, να είναι δύσπιστοι απέναντι σ’ αυτά ή να υιοθετούν συνέχεια μια στάση προκατάληψης, περιφρόνησης και θράσους. Μόλις ο άνθρωπος υιοθετήσει αυτήν τη στάση απέναντι στον Θεό και Τον αμφισβητήσει, Του δείξει δυσπιστία, αμφιβολία και αναλυτικότητα, και Τον παρανοήσει, και αρχίσει να Τον μελετάει συνεχώς και να προσπαθεί να τον ζυγίσει με το μυαλό του, τότε Εκείνος θα του κρυφτεί. Και άραγε μπορείς ακόμα να κερδίσεις την αλήθεια όταν σου κρυφτεί ο Θεός; «Μπορώ!», λες. «Διαβάζω κάθε μέρα τα λόγια του Θεού, είμαι συνεχώς σε συναθροίσεις, ακούω τα κηρύγματα κάθε βδομάδα και έπειτα τα αναλογίζομαι και κρατάω σημειώσεις κάθε μέρα. Επίσης, τραγουδάω ύμνους και προσεύχομαι. Θεωρώ ότι το Άγιο Πνεύμα με κατεργάζεται». Θα σε ωφελήσει αυτό; Δεν υπάρχει πρόβλημα να πιστεύεις έτσι στον Θεό, αλλά δεν είναι εκεί το κρίσιμο σημείο· κρίσιμο είναι το αν είσαι σωστός άνθρωπος κι αν είσαι σωστός στην καρδιά, επειδή μόνο τότε δεν θα σου κρύβει ο Θεός το πρόσωπό Του. Τότε είναι που θα λάβεις μεγάλη ευλογία, όταν δηλαδή ο Θεός δεν θα σου κρύβει το πρόσωπό Του, αλλά αντίθετα θα σε διαφωτίζει και θα σε καθοδηγεί κάθε στιγμή, και θα σου δίνει να καταλάβεις τις προθέσεις Του και την αλήθεια στα πάντα, έτσι ώστε, στο τέλος, να κερδίσεις την αλήθεια. Αν, όμως, δεν είσαι σωστός στην καρδιά και αμφισβητείς συνεχώς τον Θεό, αν υιοθετείς αμυντική στάση απέναντί Του, αν Τον δοκιμάζεις και Τον παρανοείς με την τιποτένια ευφυΐα σου και τις μικροπρεπείς σου απόψεις ή με τη μάθησή σου και τις σατανικές φιλοσοφίες σου, τότε υπάρχει πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι προχωρούν και πιο πέρα απ’ την αμυντική στάση, τη δοκιμασία, την αμφισβήτηση και την παρανόηση του Θεού, φτάνοντας στο σημείο να Του αντισταθούν και να Τον ανταγωνιστούν. Έχουν γίνει σατανάδες και έχουν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν πρόκειται να κατανοήσεις την αλήθεια αν καταλάβεις μόνο το κυριολεκτικό νόημα που έχουν τα λόγια της και το απλό δόγμα. Δεν είναι εύκολο να κατανοήσεις την αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι κοπιάζουν στο πλαίσιο αυτής της παρανόησης, και δεν αλλάζουν γνώμη ακόμα κι αν κάποιος τους το τονίσει ξανά και ξανά. Σκέφτονται: «Κάθε μέρα διαβάζω τα λόγια του Θεού, ακούω κηρύγματα και συναναστροφή, και εκτελώ το καθήκον μου χρόνο με τον χρόνο. Είμαι σαν τον σπόρο στο χωράφι: ακόμα και χωρίς νερό και χωρίς λίπασμα, σιγά σιγά θα μεγαλώσει μόνος του με τη βροχή, και το φθινόπωρο θα δώσει καρπούς». Δεν είναι έτσι, όμως. Το σημαντικό είναι η συνεργατική πτυχή ενός ανθρώπου, ο τρόπος με τον οποίο συνεργάζεται, το πώς είναι μέσα του, αλλά και η στάση του απέναντι στην αλήθεια και τον Θεό. Αυτά έχουν ζωτική σημασία. Δεν είναι κι αυτά μέρος των πραγμάτων στα οποία βασίζει κανείς τη ζωή του; (Είναι.) Αν βασίζεις διαρκώς τη ζωή σου στις ανθρώπινες προτιμήσεις και τις σατανικές φιλοσοφίες, αν φυλάγεσαι συνέχεια απ’ τον Θεό και δεν πιστεύεις ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, τότε Εκείνος δεν πρόκειται ν’ ασχοληθεί άλλο μαζί σου. Και τότε, πια, τι θα μπορείς να κερδίσεις, όταν ο Θεός δεν θα ασχολείται μαζί σου; Αν ο Κύριος της Δημιουργίας σε αγνοεί, τότε δεν είσαι πια το δημιούργημά Του. Αν σε βλέπει ως έναν διάβολο, ως τον Σατανά, θα μπορείς άραγε παρ’ όλα αυτά να προσέλθεις ενώπιόν Του; Θα είσαι ακόμα αντικείμενο της σωτηρίας Του; Θα έχεις ακόμα ελπίδα να σωθείς; Θα ήταν αδύνατο. Άρα, δεν έχει σημασία πώς είναι τα πράγματα στο σπίτι, ποιο είναι το επίπεδό σου ή πόσο υπέροχα είναι τα χαρίσματά σου ούτε έχει σημασία τι έργο κάνεις στην εκκλησία, τι καθήκον εκτελείς ή τι ρόλο έχεις. Δεν έχει σημασία τι παραβάσεις έχεις κάνει παλιότερα, σε τι κατάσταση βρίσκεσαι τώρα, σε ποιον βαθμό έχεις ωριμάσει στη ζωή ή πόσο μεγάλο είναι το ανάστημά σου. Τίποτα από αυτά δεν είναι το πιο σημαντικό. Το πιο σημαντικό είναι η σχέση σου με τον Θεό, το αν Τον αμφισβητείς και Τον παρανοείς διαρκώς ή Τον μελετάς συνέχεια, αν η καρδιά σου είναι στη σωστή θέση. Αυτά τα πράγματα έχουν τεράστια σημασία. Πώς μπορούν να μάθουν οι άνθρωποι αυτά τα κρίσιμης σημασίας πράγματα; Για να τα μάθουν, πρέπει να εξετάζουν συνέχεια τον εαυτό τους και όχι να τριγυρνούν μπερδεμένοι σαν τους άπιστους, που βλέπουν κοσμικά βίντεο, παίζουν και χαζολογούν όταν δεν έχουν τίποτα να κάνουν. Πώς μπορεί κανείς να εκτελέσει ένα καθήκον αν δεν μπορεί η καρδιά του να προσέλθει ενώπιον του Θεού; Αν δεν κάνεις προσπάθεια να προσέλθεις ενώπιον του Θεού, τότε Εκείνος δεν πρόκειται να σ’ αναγκάσει, γιατί ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια ώστε οι άνθρωποι να την κατανοήσουν και να την αποδεχθούν. Αν οι άνθρωποι, παρ’ όλα αυτά, δεν προσέλθουν ενώπιον του Θεού, τότε πώς θα αποδεχθούν την αλήθεια; Αν είναι συνεχώς παθητικοί, αν δεν ψάχνουν τον Θεό και δεν Τον έχουν ανάγκη μέσα τους, τότε πώς θα λειτουργήσει μέσα τους το Άγιο Πνεύμα; Αφού, λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό, δεν έχει άραγε τεράστια σημασία να Τον αναζητήσεις μόνος σου και να συνεργαστείς μαζί Του; Αυτή είναι η δουλειά σου! Αν για σένα η πίστη στον Θεό είναι μόνο ένα πάρεργο, ένα εξωσχολικό χόμπι, τότε υπάρχει πρόβλημα! Υπάρχουν άνθρωποι που παραμένουν πιστοί αυτήν τη στιγμή, κι όμως πιστεύουν ότι πίστη στον Θεό είναι η πίστη στη θρησκεία και ότι είναι ένα χόμπι για τον ελεύθερο χρόνο τους. Πόσο αψήφιστα παίρνουν την πίστη στον Θεό! Ακόμα και τώρα, σ’ αυτό το στάδιο, έχουν αυτήν την άποψη. Κατά την πίστη τους στον Θεό, απέτυχαν όχι μόνο να χτίσουν μια κανονική σχέση μαζί Του, αλλά και να αποκτήσουν οποιαδήποτε σχέση μ’ Αυτόν. Αν ο Θεός δεν σε αναγνωρίζει ως ακόλουθό Του, τότε έχεις καμία ελπίδα να σωθείς; Όχι, δεν έχεις. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να χτίσεις μια κανονική σχέση με τον Θεό! Ποιο είναι, λοιπόν, το θεμέλιο αυτής της κανονικής σχέσης; Η συνεργασία των ανθρώπων. Άρα, τι στάση και τι οπτική πρέπει να υιοθετήσουν οι άνθρωποι; Ποια πρέπει να είναι η κατάστασή τους; Τι θέληση πρέπει να έχουν; Πώς αντιμετωπίζεις την αλήθεια μέσα σου; Με αμφισβήτηση; Με μελέτη; Με δυσπιστία; Με απόρριψη; Είσαι σωστός στην καρδιά αν τα κάνεις αυτά; (Όχι.) Αν θέλεις να είσαι σωστός στην καρδιά, τότε τι στάση πρέπει να υιοθετήσεις; Πρέπει να έχεις υποταγμένη καρδιά. Ό,τι πει ο Θεός, ό,τι απαιτήσει, πρέπει να είσαι αποφασισμένος να υποταχθείς σ’ αυτό, χωρίς αμφισβήτηση και χωρίς αιτιολόγηση. Αυτή είναι η σωστή στάση. Πρέπει να πιστεύεις, να αποδέχεσαι και να υποτάσσεσαι, χωρίς εκπτώσεις. Είναι δυνατόν να σταματήσεις αμέσως να κάνεις εκπτώσεις; Όχι, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις να εισέλθεις σ’ αυτήν την κατάσταση. Φαντάσου να σου έλεγε ο Θεός: «Είσαι άρρωστος», κι εσύ να έλεγες «Όχι, δεν είμαι». Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα· ίσως να μην το πιστεύεις. Μετά, όμως, ο Θεός λέει: «Είσαι σοβαρά. Πάρε φάρμακα», κι εσύ λες: «Δεν είμαι άρρωστος, αλλά γιατί να μην πάρω φάρμακα όπως μου λες; Δεν θα πάθω τίποτα, ενώ αν είμαι όντως άρρωστος, θα είναι για το καλό μου. Θα πάρω, λοιπόν». Παίρνεις τα φάρμακα και, σωματικά, αισθάνεσαι διαφορετικά από πριν· συνεχίζεις να τα παίρνεις στη δόση που πρέπει και, σε λίγο καιρό, νιώθεις όλο και πιο καλά. Τότε, πιστεύεις ότι η αρρώστια για την οποία μιλούσε ο Θεός υπήρχε πραγματικά. Τι αποτέλεσμα έχει μια τέτοια άσκηση; Θεραπεύτηκες απ’ την ασθένειά σου, επειδή πίστεψες τα λόγια του Θεού και υποτάχθηκες σ’ αυτά. Την πρώτη φορά, όμως, δεν πήρες όσο φάρμακο σου είπε ο Θεός· αντίθετα, έκανες μόνος σου μια μικρή έκπτωση και έδειξες λίγη δυσπιστία και απροθυμία. Στο τέλος όμως κατέληξες να πάρεις το φάρμακο όπως σου είπε ο Θεός, και μετά ένιωσες τα οφέλη. Έτσι, συνέχισες να παίρνεις το φάρμακο και, όσο περισσότερο έπαιρνες, τόσο μεγάλωνε η πίστη σου, και καταλάβαινες όλο και περισσότερο πως τα λόγια του Θεού ήταν σωστά κι εσύ είχες άδικο, και πως δεν πρέπει να τα αμφισβητείς. Και στο τέλος, αφού πήρες όλο το φάρμακο που απαίτησε να πάρεις ο Θεός, έγινες καλά. Σ’ αυτό το σημείο, η πίστη σου στον Θεό δεν θα γινόταν πιο ειλικρινής από ποτέ; Θα μάθαινες ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ότι θα πρέπει να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν χωρίς εκπτώσεις και επίσης να κάνεις πράξη τα λόγια Του χωρίς εκπτώσεις. Ποιο είναι το νόημα αυτού του παραδείγματος; Η ασθένεια που έχεις στο παράδειγμα είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου· το φάρμακο είναι η αποδοχή της κρίσης και της παίδευσης του Θεού. Το κύριο μήνυμα είναι ότι, αν οι άνθρωποι αποδεχθούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, μπορεί να καθαρθεί η διαφθορά τους και να σωθούν. Αυτό είναι που επιτυγχάνεται όταν βιώνει κανείς το έργο του Θεού. Φοβάστε την αποτυχία; Μπορεί να πεις: «Πρέπει να βάλω στόχο την τελειότητα. Ο Θεός είπε ότι πρέπει να υποταχθώ πλήρως, χωρίς εκπτώσεις. Πρέπει, λοιπόν, την πρώτη φορά που θα κάνω πράξη τα λόγια Του, να πετύχω την πλήρη υποταγή σ’ αυτά. Αν δεν τα καταφέρω αυτήν τη φορά, θα περιμένω την επόμενη ευκαιρία· απλώς δεν θα κάνω αυτήν τη φορά πράξη την υποταγή». Καλή δεν είναι αυτή η συμπεριφορά; (Όχι.) Ο Θεός βλέπει πως υπάρχει μια διαδικασία για να κάνουν πράξη την αλήθεια οι άνθρωποι. Εκείνος τους δίνει ευκαιρίες. Όταν κάποιος έχει μια διεφθαρμένη κατάσταση, τότε ο Θεός την εκθέτει και λέει: «Έκανες εκπτώσεις, δεν υποτάσσεσαι, είσαι επαναστατικός». Με ποιον σκοπό εκθέτει, λοιπόν, ο Θεός αυτήν την κατάσταση; Σκοπό έχει να κάνεις όλο και λιγότερες εκπτώσεις, αλλά και να κάνεις πράξη την υποταγή όλο και περισσότερο· επίσης, να γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη η κατανόησή σου και να προσεγγίζει όλο και περισσότερο την αλήθεια, ώστε να υποταχθείς πλήρως στον Θεό. Σε τιμώρησε ο Θεός ενώ σε εξέθετε; Όταν σε κλαδεύει και σε περνάει από δοκιμασίες, απλώς σε πειθαρχεί και σε συμμορφώνει. Λίγο σε εκθέτει, λίγο σε επιπλήττει, λίγο σε πονάει· σου αφαίρεσε, όμως, τη ζωή σου; (Όχι.) Δεν σου αφαίρεσε τη ζωή σου και δεν σε παρέδωσε στον Σατανά. Εκεί φαίνεται η πρόθεσή Του. Και ποια είναι η πρόθεσή Του; Να σε σώσει. Κάποιες φορές οι άνθρωποι, μετά από λίγες δυσκολίες, γίνονται απρόθυμοι και σκέφτονται: «Ο Θεός δεν με συμπαθεί. Δεν έχω καμία ελπίδα». Αν παρανοείς πάντα έτσι τον Θεό, υπάρχει πρόβλημα. Καθυστερεί πάρα πολύ η ανάπτυξή σου στη ζωή. Επομένως, όποια κι αν είναι η στιγμή, είτε είσαι δυνατός είτε αδύναμος, είτε βρίσκεσαι σε καλή είτε σε κακή κατάσταση, σε όποιον βαθμό κι αν έχεις αναπτυχθεί στη ζωή, δεν είναι ανάγκη να σε απασχολήσουν τώρα αυτά τα πράγματα. Το μόνο που πρέπει να σε απασχολεί είναι να κάνεις πράξη τα λόγια που είπε ο Θεός, ακόμα κι αν μείνεις στην προσπάθεια. Κι αυτό καλό είναι. Προσπάθησε σκληρά να συνεργαστείς, και κάνε αυτό που μπορείς. Να εισέλθεις στην κατάσταση που περιγράφουν τα λόγια του Θεού. Να δεις πώς νιώθεις όταν κάνεις πράξη τις αλήθειες που έχει εκφράσει ο Θεός, αν σε ωφέλησε αυτό, και αν απέκτησες είσοδο στη ζωή. Πρέπει να μάθεις να πασχίζεις για την αλήθεια. Οι άνθρωποι δεν κατανοούν τη διαδικασία της ανάπτυξης στη ζωή. Ελπίζουν πάντα να πετύχουν γρήγορα αποτελέσματα, και σκέφτονται: «Αν είναι να μην πετύχω την πλήρη υποταγή, ας μην υποταχθώ καθόλου. Θα υποταχθώ μόνο όταν θα μπορώ να υποταχθώ πλήρως. Δεν θα φερθώ ξεδιάντροπα. Αυτό δείχνει τα κότσια μου, τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά μου!» Τι είδους «κότσια» είναι αυτά; Εδώ πρόκειται για επαναστατικότητα και αδιαλλαξία!

Σκεφτείτε καλά αυτά για τα οποία συναναστραφήκαμε. Ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας πάνω σε τέσσερις υπότιτλους του ερωτήματος «Σε τι βασίζουν τη ζωή τους οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύουν στον Θεό;» Λοιπόν, βασίζουν τη ζωή τους στα χαρίσματά τους, στη γνώση τους, στις γυμνές και παιδικές καρδιές τους, και στις φιλοσοφίες του Σατανά. Κατανοήσατε όσα ακούσατε σχετικά μ’ αυτές τις τέσσερις καταστάσεις; Βλέπετε ποια κομμάτια τους έχετε μέσα σας; Έχετε την ικανότητα να το καταλάβετε αυτό; Έχουμε συναναστραφεί πιο παλιά πάνω σ’ αυτά; Ίσως κατανοείτε μερικές καταστάσεις και γνωρίζετε λίγα πράγματα γι’ αυτές, όχι όμως με τρόπο που να σχετίζεται με την άσκηση της αλήθειας ή με το θέμα της σημερινής συναναστροφής. Σήμερα, συναναστραφήκαμε σχετικά μ’ αυτές τις καταστάσεις στο πλαίσιο του θέματος «Σε τι βασίζουν τη ζωή τους οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύουν στον Θεό;» και από αυτήν τη σκοπιά. Αυτό πλησιάζει λίγο παραπάνω στην άσκηση της αλήθειας και στο να βασίσει κανείς τη ζωή του σ’ αυτήν. Έχω ακόμα ένα ερώτημα. Σημειώστε το: Ποια πράγματα αγαπάτε περισσότερο απ’ όλα; Ποια είναι η στάση του Θεού απέναντι σ’ αυτά που αγαπάτε περισσότερο απ’ όλα; Θα συναναστραφούμε στο μέλλον πάνω σ’ αυτό το ερώτημα με την ησυχία μας. Σήμερα, κυρίως εκθέσαμε μερικές αρνητικές καταστάσεις που προκύπτουν από αυτά στα οποία βασίζουν τη ζωή τους οι άνθρωποι· δεν συναναστραφήκαμε πάνω στο πώς να κάνει κάποιος πράξη την αλήθεια συγκεκριμένα σχετικά μ’ αυτές τις αρνητικές καταστάσεις. Παρότι δεν συναναστραφήκαμε πάνω σ’ αυτό, γνωρίζετε τι λάθος υπάρχει σ’ αυτές τις καταστάσεις; Από πού πηγάζουν τα προβλήματα; Σε ποιες διαθέσεις ανήκουν; Πώς θα πρέπει κανείς να κάνει πράξη την αλήθεια; Όταν προκύπτουν τέτοια πράγματα, όταν έχεις τέτοιες καταστάσεις και τέτοιες μεθόδους, ξέρεις πώς θα πρέπει να τις αντικαταστήσεις με την αλήθεια; Ποιες αλήθειες θα πρέπει να κάνεις πράξη; Το σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνεις τώρα, σε πρώτο στάδιο, είναι να αρχίσεις να κατανοείς αυτές τις καταστάσεις και να αυτοαναλύεσαι. Όταν ζεις σε τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει τουλάχιστον να γνωρίζεις μέσα σου ότι είναι λάθος. Και μόλις μάθεις ότι είναι λάθος, το επόμενο βήμα είναι να τις αντιστρέψεις. Αν δεν γνωρίζεις αν είναι σωστές ή λάθος, αλλά ούτε και τι λάθος έχουν, τότε πώς θα τις αλλάξεις; Το πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να μπορέσεις να διακρίνεις αν αυτές οι καταστάσεις είναι σωστές ή λανθασμένες. Μόνο μόλις το καταφέρεις αυτό θα μπορέσεις να μάθεις πώς να κάνεις πράξη το επόμενο βήμα. Σήμερα, συναναστραφήκαμε μόνο πάνω σε λίγες από τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου, και είχαμε τόσα πράγματα να πούμε. Όσον αφορά, λοιπόν, το πώς ακριβώς θα καταφέρετε να βασίσετε τη ζωή σας στην αλήθεια, σκεφτείτε λίγο το ζήτημα μόνοι σας. Λογικά, θα έχετε κάποιο αποτέλεσμα.

5η Σεπτεμβρίου 2017