Τι ακριβώς είναι η πίστη στον Θεό; Είναι το ίδιο η πίστη στη θρησκεία με την πίστη στον Θεό; Το να πιστεύεις στη θρησκεία σημαίνει ότι ακολουθείς τον Σατανά· το να πιστεύεις στον Θεό σημαίνει ότι ακολουθείς τον Θεό —και μόνο αυτοί που ακολουθούν τον Χριστό είναι αυτοί που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Κάποιος που δεν αποδέχεται ούτε στο ελάχιστο τα λόγια του Θεού ως τη ζωή του δεν είναι πραγματικός πιστός στον Θεό. Είναι δύσπιστος, και όσα χρόνια κι αν πιστεύει στον Θεό, είναι μάταιο. Αν κάποιος πιστός στον Θεό επιδίδεται πάντα κατά την πίστη του σε θρησκευτικές τελετουργίες, αλλά δεν κάνει πράξη την αλήθεια, τότε δεν είναι πιστός στον Θεό και Εκείνος δεν τον αναγνωρίζει. Τι πρέπει να διαθέτεις για να σε αναγνωρίσει ο Θεός ως ακόλουθό Του; Ξέρεις με βάση ποια πρότυπα μετράει έναν άνθρωπο ο Θεός; Ο Θεός αξιολογεί αν κάνεις τα πάντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, και αν κάνεις πράξη την αλήθεια και υποτάσσεσαι σ’ αυτήν με βάση τα λόγια Του. Με βάση αυτό το πρότυπο μετράει έναν άνθρωπο ο Θεός. Ο Θεός δεν σε μετράει με βάση το πόσα χρόνια πιστεύεις σ’ Αυτόν, πόσο μακριά έχεις ταξιδέψει, πόσες καλές συμπεριφορές επιδεικνύεις ή πόσα λόγια και δόγματα καταλαβαίνεις· σε μετράει με βάση το αν επιδιώκεις την αλήθεια και το ποιο μονοπάτι επιλέγεις. Πολλοί άνθρωποι στα λόγια πιστεύουν στον Θεό και Τον δοξάζουν, αλλά κατά βάθος δεν αγαπάνε τα λόγια που λέει ο Θεός. Δεν τους νοιάζει η αλήθεια. Πιστεύουν πάντα ότι το να ζει κανείς σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά ή με διάφορες κοσμικές θεωρίες είναι αυτό που κάνουν οι κανονικοί άνθρωποι, ότι έτσι μπορεί κανείς να προστατευτεί και ότι έτσι μπορεί να ζει με αξία στον κόσμο. Είναι αυτοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν; Όχι. Οι σπουδαίοι και διάσημοι λένε λόγια που ακούγονται πολύ σοφά και μπορούν να εξαπατήσουν εύκολα τους ανθρώπους. Μπορεί να νομίζεις πως τα λόγια τους είναι αλήθειες ή συνθήματα που πρέπει να ακολουθήσεις. Αν, όμως, όταν πρόκειται για τα λόγια του Θεού, για μια συνηθισμένη απαίτηση που έχει Εκείνος απ’ τους ανθρώπους, όπως η ειλικρίνεια ή το να παραμένει κανείς με προθυμία και σχολαστικότητα στη θέση του, να εκτελεί το καθήκον που έχει ως δημιούργημα και να έχει συνεπή και ειλικρινή συμπεριφορά, αυτά τα λόγια δεν μπορείς να τα κάνεις πράξη και δεν τα θεωρείς αλήθειες, τότε δεν είσαι ακόλουθος του Θεού. Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι κάνεις πράξη την αλήθεια· πώς θα λογοδοτήσεις, όμως, για τον εαυτό σου αν ο Θεός σε ρωτήσει: «Οι “αλήθειες” που κάνεις πράξη είναι τα λόγια του Θεού; Οι αρχές που υποστηρίζεις βασίζονται στα λόγια του Θεού;»; Αν δεν βασίζεσαι στα λόγια του Θεού, τότε βασίζεσαι στα λόγια του Σατανά. Βιώνεις τα λόγια του Σατανά και παρ’ όλα αυτά λες πως κάνεις πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Αυτό δεν είναι βλασφημία του Θεού; Ο Θεός, για παράδειγμα, λέει στους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, όμως κάποιοι δεν αναλογίζονται τι σημαίνει πραγματικά το να είσαι ειλικρινής, πώς να κάνουν πράξη την ειλικρίνεια, ποια από τα βιώματα και τις αποκαλύψεις τους είναι ανειλικρινή και ποια ειλικρινή. Αντί να αναλογιστούν την ουσία της αλήθειας που βρίσκεται στα λόγια του Θεού, στρέφονται στα βιβλία των απίστων. Σκέφτονται το εξής: «Μια χαρά είναι και τα ρητά των απίστων· μαθαίνουν κι αυτά στους ανθρώπους να είναι καλοί! Για παράδειγμα: “Οι καλοί έχουν μια ήσυχη ζωή”, “Οι άδολοι πάντα επικρατούν”, “Το να συγχωρείς τους άλλους δεν είναι ανοησία, φέρνει οφέλη στη συνέχεια”. Κι αυτές οι δηλώσεις είναι σωστές και ευθυγραμμίζονται με την αλήθεια!» Έτσι, τηρούν αυτά τα λόγια. Ως τι είδους άνθρωποι μπορούν να ζήσουν τηρώντας αυτά τα γνωμικά των απίστων; Μπορούν να βιώσουν την αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι, δεν μπορούν.) Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Αποκτούν κάποιες γνώσεις· έχουν διαβάσει κάποια βιβλία και κάποια διάσημα έργα· έχουν αποκτήσει κάποια οπτική και έχουν ακούσει κάποια διάσημα ρητά και λαϊκές παροιμίες, και μετά θεωρούν πως αυτά είναι η αλήθεια, ενεργούν και εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα μ’ αυτά τα λόγια, τα εφαρμόζουν στη ζωή τους ως πιστοί στον Θεό και νομίζουν ότι ικανοποιούν το θέλημά Του. Δεν υποκαθιστούν έτσι την αλήθεια με το ψέμα; Δεν εξαπατούν; Ο Θεός αυτό το θεωρεί βλασφημία! Αυτά τα πράγματα εκδηλώνονται σε κάθε άνθρωπο, και δεν είναι και λίγα. Άραγε, κάποιος που αντιμετωπίζει τα ευχάριστα λόγια και τα σωστά δόγματα που λένε οι άνθρωποι ως αλήθειες τις οποίες πρέπει να διατηρήσει, ενώ την ίδια στιγμή παραμερίζει και αγνοεί τα λόγια του Θεού, αδυνατώντας να τα κατακτήσει όσες φορές κι αν τα διαβάσει και μην μπορώντας να θεωρήσει τα λόγια του Θεού ως αλήθεια, είναι πιστός στον Θεό; Είναι ακόλουθος του Θεού; (Όχι.) Τέτοιοι άνθρωποι πιστεύουν στη θρησκεία· συνεχίζουν να ακολουθούν τον Σατανά! Θεωρούν φιλοσοφικά τα λόγια που λέει ο Σατανάς, τα θεωρούν πολύ βαθυστόχαστα και κλασικά. Θεωρούν ότι πρόκειται για διάσημα ρητά που περιλαμβάνουν την ύψιστη αλήθεια. Ό,τι άλλο κι αν εγκαταλείψουν, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτά τα λόγια. Αν τα εγκατέλειπαν, θα ήταν σαν να χάνουν τα θεμέλια της ζωής τους, σαν να αδειάζουν την καρδιά τους. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι ακόλουθοι του Σατανά και γι’ αυτό αποδέχονται τα περίφημα ρητά του Σατανά ως την αλήθεια. Εσείς μπορείτε να αναλύσετε και να αναγνωρίσετε τις διάφορες καταστάσεις στις οποίες βρίσκεστε μέσα σε διαφορετικά πλαίσια; Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν στον Θεό και διαβάζουν συχνά τα λόγια Του, αλλά όταν τους συμβεί κάτι, λένε πάντα: «Η μητέρα μου είπε», «Ο παππούς μου είπε», «Ο τάδε διάσημος άνθρωπος είπε κάποτε» ή «Το τάδε βιβλίο λέει». Ποτέ δεν λένε: «Ο λόγος του Θεού λέει αυτό», «Οι απαιτήσεις του Θεού από μας είναι αυτές», «Ο Θεός λέει αυτό». Ποτέ δεν λένε αυτά τα λόγια. Άραγε ακολουθούν τον Θεό; (Όχι, δεν Τον ακολουθούν.) Είναι εύκολο να ανακαλύψουν οι άνθρωποι αυτές τις καταστάσεις; Όχι, δεν είναι, αλλά το γεγονός ότι τις έχουν τους κάνει πολύ κακό. Μπορεί να πιστεύεις στον Θεό τρία, πέντε, οκτώ ή δέκα χρόνια κι ακόμα να μην ξέρεις πώς να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν και πώς να κάνεις πράξη τα λόγια Του. Ό,τι κι αν σου συμβεί, εσύ και πάλι βασίζεσαι στα σατανικά λόγια· ψάχνεις και πάλι να βασιστείς στην παραδοσιακή κουλτούρα. Είναι πίστη στον Θεό αυτό; Δεν ακολουθείς τον Σατανά; Ζεις με βάση σατανικά λόγια και ζεις σύμφωνα με σατανικές διαθέσεις· άρα, δεν αντιστέκεσαι στον Θεό; Εφόσον δεν κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού ούτε ζεις σύμφωνα μ’ αυτόν, δεν ακολουθείς τα βήματα του Θεού, δεν μπορείς να υπακούσεις σε ό,τι λέει Εκείνος και δεν μπορείς να υποταχθείς σε ό,τι κι αν ενορχηστρώνει ή απαιτεί Εκείνος, τότε δεν ακολουθείς τον Θεό. Συνεχίζεις να ακολουθείς τον Σατανά. Πού βρίσκεται ο Σατανάς; Ο Σατανάς βρίσκεται στην καρδιά των ανθρώπων. Οι φιλοσοφίες, η λογική, οι κανόνες και τα διάφορα διαβολικά λόγια του Σατανά έχουν ριζώσει στην καρδιά των ανθρώπων εδώ και καιρό. Αυτό είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα. Αν δεν μπορείς να λύσεις αυτό το πρόβλημα κατά την πίστη σου στον Θεό, τότε δεν γίνεται να σε σώσει ο Θεός. Συνεπώς, πρέπει να αντιπαραβάλλετε συχνά με τα λόγια του Θεού όλα όσα κάνετε, τις σκέψεις, τις απόψεις σας και τη βάση των ενεργειών σας, αλλά και να αναλύετε αυτά που σκέφτεστε. Πρέπει να μάθετε ποια από αυτά που έχετε μέσα σας είναι φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, λαϊκά γνωμικά, παραδοσιακή κουλτούρα, αλλά και ποια έχουν προέλθει από διανοητική γνώση. Πρέπει να μάθετε ποια απ’ αυτά θεωρείτε πάντοτε σωστά και σύμφωνα με την αλήθεια, ποια τηρείτε σαν να ήταν η αλήθεια και σε ποια επιτρέπετε να παίρνουν τη θέση της αλήθειας. Πρέπει να αναλύσετε αυτά τα πράγματα. Ειδικότερα, αν αντιμετωπίζετε αυτά που πιστεύετε ότι είναι σωστά και πολύτιμα ως την αλήθεια, δεν είναι εύκολο να τα διακρίνετε· αν, όμως, καταφέρετε να τα διακρίνετε, θα έχετε ξεπεράσει ένα σημαντικό εμπόδιο. Αυτά τα πράγματα εμποδίζουν τους ανθρώπους να καταλάβουν τα λόγια του Θεού, να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό. Αν όλη την ημέρα είσαι μπερδεμένος και δεν έχεις τι να κάνεις, και δεν αναλογίζεσαι αυτά τα πράγματα ούτε επικεντρώνεσαι στο να λύσεις αυτά τα προβλήματα, τότε αυτά είναι η αιτία της δυσφορίας σου, είναι δηλητήριο στην καρδιά σου. Αν δεν απομακρυνθούν, δεν θα μπορέσεις να ακολουθήσεις πραγματικά τον Θεό, να κάνεις πράξη την αλήθεια ή να υποταχθείς στον Θεό, και δεν θα έχεις τρόπο να φτάσεις στη σωτηρία.

Τώρα που έχουμε συναναστραφεί σχετικά μ’ αυτά τα πράγματα, έχετε μήπως σκεφτεί τις καταστάσεις, τις ιδέες ή τις προκατειλημμένες οπτικές που έχετε μέσα σας και οι οποίες πάνε κόντρα στις επιθυμίες του Θεού, στις απαιτήσεις του Θεού και στην αλήθεια, αλλά εσείς θεωρείτε ότι είναι η αλήθεια και τις κάνετε πράξη και τις υποστηρίζετε σαν να είναι η αλήθεια; (Είχα την άποψη πως πρέπει κανείς να προσπαθεί να είναι καλός άνθρωπος, να τον συμπαθούν όλοι και να θέλουν να έχουν σχέσεις μαζί του. Όταν δεν καταλάβαινα την αλήθεια, αυτή η επιδίωξη μου φαινόταν δικαιολογημένη και σωστή. Τώρα, όμως, αν το μετρήσω με γνώμονα την αλήθεια, συνειδητοποιώ ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ανθρωπάρεσκος. Ειδικά μόλις διάβασα το πώς εκθέτει ο Θεός τους δόλιους, διέκρινα ότι είχα δόλιες προθέσεις μ’ αυτά που έκανα, ότι προσπαθούσα στα πάντα να διατηρήσω την υπόληψη και τη θέση μου, ικανοποιώντας τους άλλους, δίνοντάς τους ψευδείς εντυπώσεις και παραπλανώντας τους. Κάποιες φορές, για να ευχαριστήσω τους άλλους, θυσίαζα ακόμα και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Δεν ήμουν καθόλου καλός άνθρωπος ούτε είχα την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Όταν ανακάλυψα αυτά τα πράγματα, θέλησα να αναζητήσω την αλήθεια, να γίνω ένας ειλικρινής άνθρωπος σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και να μην είμαι ανθρωπάρεσκος. Ήθελα να γίνω κάποιος που μιλάει τεκμηριωμένα και αληθινά, που είναι ευθύς στα πάντα, γιατί αυτό συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού.) (Παρατήρησα αυτήν την περίοδο ότι επικεντρώθηκα σε αλλαγές της εξωτερικής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, όταν κάποιοι αδελφοί και αδελφές μού έλεγαν ότι ήμουν αλαζόνας και ότι δεν μπορούσαν εύκολα να συνεργαστούν μαζί μου, προσπαθούσα να είμαι διαλλακτικός και να συζητώ τα πράγματα μαζί τους ευγενικά και φιλικά. Έκανα ό,τι μου έλεγαν και, αν έβλεπα κάποιον να εκτελεί το καθήκον του με λάθος τρόπο, δεν το υποδείκνυα, αλλά διατηρούσα τη γαλήνη και την αρμονία. Τώρα που άκουγα τη συναναστροφή Σου, Θεέ μου, είδα ότι δεν ενεργούσα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Ενεργούσα σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Εξαπατούσα τους άλλους με την καλή εξωτερική μου συμπεριφορά, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχα απαλλαγεί απ’ τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Δεν επιδίωκα την αλήθεια και έχασα πολύ χρόνο.) Τώρα μπορείτε να αντιληφθείτε και να συνειδητοποιήσετε κάποιες απόψεις και τρόπους άσκησης από το παρελθόν που ήταν λάθος, αλλά η άσκηση της αλήθειας είναι εξαντλητική για εσάς. Τώρα που έχετε αναγνωρίσει και αντιληφθεί αυτές τις καταστάσεις, τι σκέφτεστε και τι νιώθετε για την κατάντια της διεφθαρμένης ανθρωπότητας; Έχετε καταλάβει ότι αυτή η διεφθαρμένη ανθρωπότητα βρίσκεται υπό τον διαρκή και αυστηρό έλεγχο του Σατανά; Το έχετε συνειδητοποιήσει αυτό; (Ναι.) Πότε το συνειδητοποιήσατε; (Όταν ήθελα να κάνω πράξη την αλήθεια, η φύση του Σατανά με έλεγχε και με φυλάκιζε μέσα μου. Πάλευα μέσα μου, αλλά δεν μπορούσα να κάνω πράξη την αλήθεια, σαν να ήμουν αλυσοδεμένος. Ήταν βασανιστικό.) Ένιωσες τότε πόσο μισητός είναι ο Σατανάς; Ή μήπως με τον καιρό έχεις γίνει αναίσθητος και δεν μπορείς πια να νιώσεις μίσος; (Ένιωσα ότι ο Σατανάς είναι μισητός.) Έχετε συνειδητοποιήσει πόσο αναγκαίο είναι το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας; Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι τα λόγια και οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός, μαζί κι εκείνα που εκθέτουν την ανθρωπότητα, είναι όλα τους πραγματικότητα, ότι δεν υπάρχει ούτε μία φράση που να μην είναι πραγματική, και ότι όλα ανταποκρίνονται απόλυτα στα γεγονότα και είναι τα λόγια που η ανθρωπότητα χρειάζεται πιο πολύ απ’ όλα για να κερδίσει την αλήθεια και να σωθεί; Η ανθρωπότητα χρειάζεται απεγνωσμένα τη σωτηρία του Θεού! Αν ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί για να επιτελέσει το έργο Του, αν δεν είχε εκφράσει τόσες αλήθειες, πού θα έβρισκε η ανθρωπότητα το μονοπάτι προς τη σωτηρία; Κάθε εξάρτηση απ’ τον Σατανά και τα κακά πνεύματα για σημεία και τέρατα οδηγεί στην καταστροφή. Όλοι οι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες, τη λογική και τους νόμους του Σατανά είναι στόχοι προς καταστροφή. Το συνειδητοποιείτε πια αυτό; Δεν αρκεί απλώς να το συνειδητοποιείτε. Σε μια τέτοια περίπτωση, απλώς η καρδιά σας λαχταρά τη σωτηρία του Θεού. Τα σημαντικά ερωτήματα, όμως, είναι το αν μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια, την κρίση και την παίδευση, και αν μπορείτε να απαλλαγείτε από τη διεφθαρμένη σας διάθεση. Όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να αγαπούν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, και πρέπει επίσης να μισούν το κακό και οτιδήποτε προέρχεται απ’ τον Σατανά. Πρέπει να επικεντρωθούν στην αυτοκριτική και την κατανόηση του εαυτού τους, αλλά και στο να διακρίνουν τις αποκαλύψεις της διεφθαρμένης διάθεσής τους. Πρέπει να διακρίνουν ξεκάθαρα ότι η φύση-ουσία τους είναι αποτρόπαια και μοχθηρή, ότι πηγαίνει κόντρα στον Θεό και ότι Εκείνος την απεχθάνεται, και να μπορέσουν να νιώσουν αποστροφή και απέχθεια για τον εαυτό τους μέσα από την καρδιά τους. Μόνο έτσι μπορούν να έχουν την αποφασιστικότητα και τη δύναμη που χρειάζεται για να απελευθερωθούν και να απαλλαχθούν από τα δεσμά και τους περιορισμούς της φύσης του Σατανά, να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό. Χωρίς αυτήν την αποφασιστικότητα, θα δυσκολευτείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, ακόμα κι αν απαιτείται από σένα να το κάνεις. Οι άνθρωποι πρέπει να παλεύουν με νύχια και με δόντια μέσα σε καταστάσεις όπως τα δεσμά, η χειραγώγηση, τα βασανιστήρια, η καταστροφή και η κακοποίηση της διεφθαρμένης διάθεσής τους. Μόνο όταν κάποιος νιώσει αυτόν τον πόνο μπορεί να μισήσει τον Σατανά και να έχει την απαραίτητη επιμονή και αποφασιστικότητα για να τα αλλάξει όλα αυτά. Μόνο όταν έχει υπομείνει αρκετά βάσανα μπορεί να αποκτήσει αποφασιστικότητα και να έχει κίνητρο για να επιδιώξει την αλήθεια και να απελευθερωθεί από όλα αυτά. Αν θεωρείς ότι τα πράγματα του Σατανά είναι μια χαρά, ότι μπορούν να ικανοποιήσουν τη σάρκα και να εκπληρώσουν τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες, τις υπερβολικές επιθυμίες και τις διάφορες προτιμήσεις των ανθρώπων, χωρίς να πονάς ούτε να νιώθεις ότι ο Σατανάς κακομεταχειρίζεται βάναυσα τους ανθρώπους, τότε είσαι πρόθυμος να απελευθερωθείς από όλα αυτά; (Όχι.) Ας υποθέσουμε ότι ένας δόλιος άνθρωπος γνωρίζει πως είναι δόλιος, πως του αρέσει να λέει ψέματα και δεν του αρέσει να λέει την αλήθεια και πως συνέχεια κρύβει πράγματα στα πάρε-δώσε του με τους άλλους, αλλά το απολαμβάνει και σκέφτεται μέσα του: «Είναι τέλεια να ζω έτσι. Ρίχνω συνέχεια στάχτη στα μάτια των άλλων, αλλά οι άλλοι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό σ’ εμένα. Σχεδόν πάντα ικανοποιούμαι σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα, την περηφάνια, τη θέση και τη ματαιοδοξία μου. Όλα προχωράνε σύμφωνα με τα σχέδιά μου, άψογα, απρόσκοπτα και κανείς δεν μπορεί να τα αντιληφθεί». Είναι άραγε πρόθυμοι αυτού του είδους οι άνθρωποι να είναι ειλικρινείς; Όχι. Ο άνθρωπος αυτός πιστεύει ότι η δολιότητα και η ατιμία είναι εξυπνάδα και σοφία, ότι είναι θετικά πράγματα. Εκτιμά αυτά τα πράγματα και δεν αντέχει χωρίς αυτά. Πιστεύει το εξής: «Αυτός είναι ο τέλειος τρόπος συμπεριφοράς και ο μόνος τρόπος ζωής που προσφέρει πνευματική ικανοποίηση. Είναι ο μόνος τρόπος ζωής που αξίζει, ο μόνος τρόπος ζωής που κάνει τους άλλους να με ζηλεύουν και να με θαυμάζουν. Θα ήταν ανόητο και ηλίθιο να μη ζω σύμφωνα με τις σατανικές φιλοσοφίες. Θα έβγαινα πάντοτε ζημιωμένος —θα δεχόμουν εκφοβισμό, θα δεχόμουν διακρίσεις και θα μου συμπεριφέρονταν σαν να ήμουν υπηρέτης. Δεν έχει νόημα να ζω έτσι. Ποτέ δεν θα γίνω ειλικρινής!» Θα εγκαταλείψουν άραγε αυτού του είδους οι άνθρωποι την δόλια διάθεσή τους και θα ασκηθούν στην ειλικρίνεια; Αποκλείεται. Για όσο καιρό κι αν έχουν πιστέψει στον Θεό, όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει και όσες αλήθειες κι αν έχουν καταλάβει, άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν πρόκειται να ακολουθήσουν ποτέ αληθινά τον Θεό. Δεν πρόκειται να ακολουθήσουν ποτέ τον Θεό πρόθυμα, αφού θεωρούν ότι για να το κάνουν, θα έπρεπε να εγκαταλείψουν πάρα πολλά, να απαρνηθούν πάρα πολλά, και να υποστούν πόνο και απώλειες. Οπότε, πολύ απλά δεν αποδέχονται. Νομίζουν το εξής: «Η πίστη στον θεό είναι πίστη στη θρησκεία. Να λέει κανείς απλώς πως είναι πιστός, να έχει μερικές καλές συμπεριφορές και να έχει και λίγη πνευματική τροφή, κι αυτό είναι όλο. Δεν χρειάζεται να πληρώσει κάποιο τίμημα, να υποφέρει, να απαρνηθεί τίποτα. Εφόσον κάποιος πιστεύει κατά βάθος και λέει ότι αναγνωρίζει τον θεό, τότε μια τέτοια πίστη στον θεό θα του επιτρέψει να σωθεί και να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών! Πόσο σπουδαία είναι μια τέτοια πίστη!» Θα μπορέσουν άραγε τέτοιοι άνθρωποι στο τέλος να κερδίσουν την αλήθεια; (Όχι.) Για ποιον λόγο δεν θα μπορέσουν να κερδίσουν την αλήθεια; Δεν αγαπάνε καθόλου τα θετικά πράγματα, δεν λαχταράνε το φως και δεν αγαπάνε την οδό του Θεού ούτε την αλήθεια. Τους αρέσει να ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις, είναι ερωτευμένοι με τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, τους αρέσει να ξεχωρίζουν από το πλήθος, λατρεύουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και σέβονται τους μεγάλους και διάσημους, αλλά στην πραγματικότητα σέβονται τους δαίμονες και τους Σατανάδες. Αυτό που επιδιώκουν κατά βάθος δεν είναι η αλήθεια ούτε τα θετικά πράγματα· αντίθετα, σέβονται τη γνώση. Μέσα τους, δεν εγκρίνουν εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια και μαρτυρούν περί του Θεού· αντίθετα, εγκρίνουν και θαυμάζουν τους ανθρώπους που έχουν ιδιαίτερα ταλέντα και χαρίσματα. Στην πίστη τους στον Θεό, δεν βαδίζουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, αλλά στο μονοπάτι της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους, της θέσης και της εξουσίας· πασχίζουν να γίνουν άνθρωποι πολύ πονηροί, που κερδίζουν με ιδιοφυή τεχνάσματα· προσπαθούν να ενταχθούν στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας για να γίνουν σπουδαίοι και φημισμένοι. Θέλουν να τους χαιρετούν με λατρεία και να τους καλωσορίζουν όπου κι αν τυχαίνει να πηγαίνουν· θέλουν να είναι είδωλα για τους ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι θέλουν να γίνουν. Τι οδός είναι αυτή; Είναι η οδός των δαιμόνων, το μονοπάτι του κακού. Δεν είναι η οδός που ακολουθεί ένας πιστός στον Θεό. Χρησιμοποιούν τις φιλοσοφίες του Σατανά, τη λογική του, χρησιμοποιούν κάθε κόλπο του, κάθε τέχνασμά του, σε κάθε περιβάλλον, προκειμένου να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους, να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν. Δεν είναι αυτό το μονοπάτι στο οποίο οφείλουν να βαδίζουν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό· τέτοιοι άνθρωποι όχι απλώς δεν πρόκειται να σωθούν, μα και θα γνωρίσουν την τιμωρία του Θεού —δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία σχετικά μ’ αυτό. Ποια είναι η βάση για το αν κάποιος μπορεί να σωθεί ή όχι; Κάτι τέτοιο βασίζεται στο αν μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, να υποταχθεί στο έργο του Θεού και να βαδίσει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Καθορίζεται με βάση αυτούς τους παράγοντες. Μέσα από ποιο μονοπάτι μπορεί κανείς να φτάσει στη σωτηρία του Θεού κατά την πίστη του; Πρέπει να ακολουθεί τον Θεό, να προσέχει τα λόγια Του, να υποτάσσεται στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις Του, και να ζει σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του και την αλήθεια. Μόνο μέσα απ’ αυτό το μονοπάτι μπορεί κανείς να φτάσει στη σωτηρία.

4 Ιανουαρίου 2018