Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που μόλις άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό και είναι συχνά αρνητικοί και αδύναμοι. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν κατανοούν την αλήθεια, έχουν πάρα πολύ μικρό ανάστημα και δεν κατανοούν καθόλου τις διάφορες αλήθειες σχετικά με την πίστη στον Θεό. Έτσι, πιστεύουν ότι είναι χαμηλού επιπέδου, ανίκανοι να συμβαδίσουν, και πως έχουν πολλές δυσκολίες —κάτι το οποίο γεννά αρνητικότητα και μάλιστα τους κάνει να πετάξουν λευκή πετσέτα: παίρνουν την απόφαση να τα παρατήσουν, να σταματήσουν να επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτοαποκλείονται. Εκείνο που σκέφτονται είναι το εξής: «Σε κάθε περίπτωση, ο Θεός δεν θα με επιδοκιμάσει για την πίστη μου σ’ Εκείνον. Ούτε με συμπαθεί ο Θεός. Εγώ, πάλι, δεν έχω πολύ χρόνο να πηγαίνω σε συναθροίσεις. Η οικογενειακή μου ζωή έχει τις δυσκολίες της και πρέπει να κερδίζω χρήματα» και ούτω καθεξής. Όλα αυτά γίνονται οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορούν να πηγαίνουν σε συναθροίσεις. Εάν δεν αντιληφθείς γρήγορα τι συμβαίνει, πιθανότατα θα τους κατατάξεις στους ανθρώπους που δεν αγαπούν την αλήθεια, που δεν πιστεύουν αληθινά στον Θεό, διαφορετικά θα τους κατατάξεις μεταξύ εκείνων που λατρεύουν τις ανέσεις της σάρκας, επιδιώκουν τον κόσμο και δεν μπορούν να αφήσουν τα εγκόσμια πράγματα —κι εξαιτίας αυτού, θα τους εγκαταλείψεις. Ταιριάζει αυτό με τις αλήθεια-αρχές; Αντιπροσωπεύουν πραγματικά οι λόγοι αυτοί τη φύση-ουσία τους; Στην πραγματικότητα, γίνονται αρνητικοί λόγω των δυσκολιών και των μπλεξιμάτων που αντιμετωπίζουν. Εάν μπορείς να επιλύσεις αυτά τα προβλήματα, δεν θα είναι τόσο αρνητικοί και θα μπορέσουν ν’ ακολουθήσουν τον Θεό. Όταν είναι αδύναμοι και αρνητικοί, χρειάζονται την υποστήριξη των άλλων. Εάν τους βοηθήσεις, θα μπορέσουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Εάν όμως τους αγνοήσεις, εύκολα θα τα παρατήσουν λόγω της αρνητικότητάς τους. Αυτό εξαρτάται από το εάν έχουν αγάπη οι άνθρωποι που κάνουν το έργο της εκκλησίας, από το εάν θα επωμισθούν αυτό το φορτίο. Το ότι κάποιοι δεν έρχονται συχνά σε συναθροίσεις δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύουν αληθινά στον Θεό, δεν ισοδυναμεί με απέχθεια για την αλήθεια, δεν συνεπάγεται ότι λαχταρούν τις απολαύσεις της σάρκας και δεν μπορούν ν’ αφήσουν στην άκρη την οικογένεια και τη δουλειά τους —πόσο μάλλον θα πρέπει να κρίνονται ως υπερβολικά συναισθηματικοί ή ερωτευμένοι με το χρήμα. Απλώς, σε αυτά τα θέματα, το ανάστημα κι οι φιλοδοξίες των ανθρώπων διαφέρουν. Μερικοί αγαπούν την αλήθεια κι είναι σε θέση να την επιδιώκουν· είναι πρόθυμοι να υποφέρουν για να εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα. Μερικοί έχουν λίγη πίστη, κι όταν έρχονται αντιμέτωποι με πραγματικές δυσκολίες είναι ανίσχυροι και δεν μπορούν να τις ξεπεράσουν. Αν κανείς δεν τους βοηθήσει ή δεν τους υποστηρίξει, θα ρίξουν λευκή πετσέτα και θα παραιτηθούν. Σε τέτοιες στιγμές, χρειάζονται την υποστήριξη, τη φροντίδα και τη βοήθεια των άλλων, εκτός κι αν είναι δύσπιστοι, στερούνται αγάπης για την αλήθεια και δεν είναι καλοί άνθρωποι, οπότε μπορείς να τους αγνοήσεις. Εάν είναι άτομα που πιστεύουν αληθινά στον Θεό και δεν πηγαίνουν συχνά σε συναθροίσεις λόγω κάποιων ειλικρινών δυσκολιών, τότε δεν πρέπει να τους εγκαταλείψουμε, αλλά να τους προσφέρουμε στοργική βοήθεια και στήριξη. Εάν είναι καλά άτομα, με ικανότητα κατανόησης και καλό επίπεδο, τότε αξίζουν ακόμη περισσότερο βοήθεια και στήριξη.