Στην Παλαιά Διαθήκη καταγράφεται το πώς αξιολογεί τον Ιώβ ο Θεός: «Δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού» (Ιώβ 1:8). Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός κατέθεσε μαρτυρία όχι μόνο για την πραγματική αγάπη του Πέτρου, αλλά και για το γεγονός ότι ο Ιώβ είχε πραγματική πίστη σε Αυτόν. Ο Θεός απαιτεί από τον εκλεκτό λαό Του να έχει τουλάχιστον το μέγεθος της πίστης του Ιώβ αν σκοπεύει να Τον ακολουθήσει ως το τέλος. Τι άνθρωπος φαντάζεστε ότι ήταν ο Ιώβ μέσα από τα περιορισμένα κείμενα που αντιλαμβάνεστε; Ήταν καλός άνθρωπος; (Ναι.) Πώς εκδηλωνόταν αυτό κατά κύριο λόγο; Πρώτον, είχε φόβο Θεού και δεν έκανε ποτέ κακό. Αυτή είναι η κύρια εκδήλωση και το κύριο σημάδι ενός καλού ανθρώπου. Επιπλέον, είχε αρχές στη διαγωγή του και στον τρόπο που συμπεριφερόταν στα παιδιά του και στην οικογένειά του. Δεν προσπαθούσε να κουκουλώσει τα λάθη των παιδιών του. Προσευχόταν στον Θεό και Του εμπιστευόταν τα παιδιά του, πράξη η οποία έδειχνε στους ανθρώπους ότι απέναντι στα παιδιά του είχε μια στάση απόλυτα σωστή και σύμφωνη με τις προθέσεις του Θεού. Πώς λέτε να ήταν αν είχατε έναν τέτοιο πατέρα όταν ήσασταν παιδιά; Δεν θα χαιρόσασταν; Αλλά τι φίλους είχε ο Ιώβ; Πώς του συμπεριφέρονταν όταν εκείνος αντιμετώπιζε δοκιμασίες και βάσανα; Κανείς τους δεν τον καταλάβαινε, και μάλιστα τον έκριναν κιόλας: «Πρόσβαλες τον Θεό και γι’ αυτό σε καταράστηκε. Κοίτα σε τι θέση σε έφερε η πίστη σου στον Θεό. Είσαι για λύπηση!» Ακόμη και η σύζυγος του Ιώβ είπε: «Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; Βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε» (Ιώβ 2:9). Έτσι αντιμετώπισαν τον Ιώβ κατά την περίοδο των τόσων βασάνων του οι φίλοι και η σύζυγός του, και αυτό του προκάλεσε πολύ άσχημα συναισθήματα και μεγάλο πόνο. Όμως, είναι αλήθεια ότι υπήρξαν και πολύ λίγοι που κατανόησαν την πλευρά του. Όταν διαβάζουμε την ιστορία του Ιώβ σήμερα, καταλαβαίνουμε ότι άνθρωποι σαν εκείνον είναι οι πραγματικά καλοί, οι πιο αξιόπιστοι και φερέγγυοι. Δεν θα σε εξαπατήσουν ούτε θα σε βλάψουν ποτέ και θα σου συμπεριφέρονται πάντα σύμφωνα τις αρχές. Αν είσαι σωστός άνθρωπος, δεν θα σε καταδικάσουν ούτε θα πουν άσχημα πράγματα για σένα μόνο και μόνο επειδή έκανες μία κακή πράξη ή επειδή άλλοι άνθρωποι μίλησαν άσχημα για σένα. Δεν θα αρνηθούν τα αληθινά γεγονότα ούτε θα μιλήσουν με διεστραμμένο τρόπο για να κατηγορήσουν κάποιον άδικα. Δεν θα αφήσουν τα συναισθήματα και τις προτιμήσεις τους να επηρεάσουν τα λόγια τους. Με την πάροδο του χρόνου, θα δεις: «Να ένας καλός άνθρωπος. Εμείς, όποτε συναντάμε κάποια δυσκολία, απλώς παραμερίζουμε τα καθήκοντά μας, αλλά αυτός ποτέ δεν απαρνιέται το όνομα του Θεού, όσο μεγάλες δοκιμασίες και βάσανα κι αν αντιμετωπίζει. Δεν είναι περίεργο που ο Θεός συμπαθεί τέτοιους ανθρώπους. Αν είχα έναν τέτοιο άνθρωπο στο πλευρό μου, ό,τι αρρώστιες ή βάσανα κι αν με έβρισκαν, θα συνέχιζε να με στηρίζει, να με βοηθάει, να με φροντίζει και να με ανέχεται όπως και πριν. Τέτοιοι άνθρωποι είναι υπέροχοι. Ακόμη κι αν μερικές φορές με εκνεύριζε ή δεν τα βρίσκαμε, θα προτιμούσα να έχω στο πλευρό μου κάποιον σαν αυτόν αντί για κάποιον Σατανά ή κάποιον διάβολο!» Συνήθως, οι Σατανάδες και οι διάβολοι λένε: «Είσαι πολύ σπουδαίος. Σ’ αγαπώ πολύ και νοιάζομαι για σένα». Αλλά μόλις αντιμετωπίσεις κάποιο πρόβλημα, θα σε αγνοήσουν και τότε θα συνειδητοποιήσεις τι σημαίνει να είναι κανείς καλός και αξιόπιστος. Μόνο οι φερέγγυοι, εκείνοι που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό, είναι πραγματικά καλοί άνθρωποι, και οι καλοί είναι εξαιρετικά πολύτιμοι. Μακάρι να είχες καμιά δεκαριά ανθρώπους σαν τον Ιώβ στο πλευρό σου —αλλά τώρα δεν έχεις κανέναν! Τώρα, θα νιώσεις πόσο σπάνιοι είναι οι καλοί. Όλοι χρειάζονται έναν τέτοιον καλό άνθρωπο. Όλοι συμπαθούν τους δίκαιους και τους καλοήθεις, εκείνους που έχουν καλή καρδιά και ενεργούν με αρχές, που έχουν αίσθημα δικαιοσύνης, που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό, και που είναι άξιοι εμπιστοσύνης.

Τι άνθρωπο χρειάζεσαι στο πλευρό σου όταν σε βασανίζουν δοκιμασίες και αρρώστιες, όταν η καρδιά σου υποφέρει πιο πολύ; Κάποιον που σου μιλάει γλυκά, αλλά υποκρίνεται; Κάποιον που σε κρίνει, σε καταδικάζει και σε κατακρίνει; (Όχι.) Τι άνθρωπο χρειάζεσαι περισσότερο σε μια τέτοια περίπτωση; Χρειάζεσαι κάποιον που μπορεί να δείξει συμπόνοια στις δυσκολίες σου και να σε παρηγορήσει, που μπορεί να σε ακούσει όταν μιλάς για τον πόνο που έχεις στην καρδιά σου και στη συνέχεια να σε βοηθήσει να βγεις από την αρνητικότητα, την αδυναμία και τα βάσανά σου. Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να σε στηρίξει —δεν θα σε κοροϊδέψει ούτε θα σου επιτεθεί όταν δεν μπορείς να αμυνθείς, και ούτε θα αδιαφορήσει όταν περνάς δύσκολες στιγμές. Δηλαδή, αν έχεις δυσκολίες, στιγμές αδυναμίας, προσωπικά προβλήματα και τον χρειαστείς να σε παρηγορήσει, μπορείς να τα μοιραστείς μαζί του όλα αυτά και εκείνος δεν θα τα διαρρεύσει πίσω από την πλάτη σου ούτε θα σε κοροϊδέψει ούτε θα σε γελοιοποιήσει ούτε θα σπείρει το χάος στα προσωπικά σου ζητήματα. Μπορεί να προσεγγίσει με τον σωστό τρόπο τις δυσκολίες, την αδυναμία, την αρνητικότητα και τα αδύναμα σημεία της ανθρώπινης φύσης σου. Δεν έχει αρχές όποιος προσεγγίζει αυτά τα πράγματα με τον σωστό τρόπο; Δεν είναι αυτά εκδηλώσεις ενός καλού ανθρώπου; Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να σε καταλάβει, να σε ανεχθεί και να σε φροντίσει. Μπορεί να σε στηρίξει, να σου παράσχει ό,τι χρειάζεσαι και να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τον πόνο και την αδυναμία. Μπορεί να σου προσφέρει τεράστια βοήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι εξαιρετικά πολύτιμος. Είναι καλός άνθρωπος! Ας υποθέσουμε ότι κάποιος, όταν βλέπει πως έχεις κάποιο πρόβλημα, σε αγνοεί ή σε γελοιοποιεί κιόλας και σε κοροϊδεύει. Θέλεις να του εμπιστευθείς κάτι, αλλά μετά σκέφτεσαι: «Δεν μπορώ να του το πω. Ίσως αν του μιλήσω, να μη μου βγει σε καλό. Μπορεί να πάει και να διαλαλήσει τα προσωπικά μου θέματα πίσω από την πλάτη μου, και μετά όλοι θα γελάνε εις βάρος μου. Ποιος ξέρει τι ιστορίες θα σκαρφιστεί για να με συκοφαντήσει!» Θα τολμούσες να ανοιχτείς σε έναν τέτοιο άνθρωπο; Ούτε που φαντάζεσαι τι είναι ικανός να κάνει. Όχι μόνο δεν θα σε βοηθήσει και δεν θα σε στηρίξει, αλλά μπορεί να σπείρει και χάος στα προσωπικά σου ζητήματα, να σε εξαπατήσει και να σε βλάψει. Θα τολμούσες να τον εμπιστευτείς; Εκείνη τη στιγμή, θα συνειδητοποιούσες πόσο σημαντικοί, πολύτιμοι και ανεκτίμητοι είναι οι καλοί άνθρωποι, καθώς και ότι καλύτερα να είσαι καλός άνθρωπος, παρά οτιδήποτε άλλο. Ακόμη κι οι γονείς σου μπορεί να μην αντιλαμβάνονται πραγματικά τις δυσκολίες και τις ανάγκες σου όταν υποφέρεις και πονάς, κι στην περίπτωση αυτήν δεν θα μπορέσουν να σε παρηγορήσουν. Υπάρχουν κάποια παιδιά που εργάζονται σκληρά και πιάνουν δουλειά εκτός σπιτιού —συγκεκριμένα, κάποιες γυναίκες αναγκάζονται να «γλείψουν» τα αφεντικά τους ή ακόμη και να πουλήσουν το κορμί τους για μια χούφτα χρήματα— και οι γονείς τους ποτέ δεν τα ρωτάνε πόσο δύσκολο είναι να δουλεύουν εκτός σπιτιού ή να βγάλουν λεφτά. Μάλιστα, όταν τα παιδιά τους δεν φέρνουν αρκετά χρήματα στο σπίτι, παραπονιούνται κιόλας και τα συγκρίνουν με άλλα παιδιά. Πώς νιώθουν εκείνα τότε; (Στενοχωρημένα, απογοητευμένα.) Έχουν ένα σφίξιμο στην καρδιά. Νιώθουν τόσο σκοτεινό τον κόσμο και τους ίδιους τους τους γονείς, και δεν βρίσκουν λόγο να συνεχίσουν να ζουν. Γι’ αυτό πρέπει να είσαι καλός. Όλοι χρειάζονται έναν καλό άνθρωπο. Και πώς προκύπτουν οι καλοί άνθρωποι; Πέφτουν από τον ουρανό; Φυτρώνουν; Εξελίσσονται από κάποιο ζώο; Τους φτιάχνει η εκπαίδευση στις καλύτερες σχολές; Ή μήπως γίνονται έτσι μετά από ασκητική θρησκευτική καλλιέργεια; Όχι, καμία από τις εξηγήσεις αυτές δεν είναι σωστή, όλες είναι εντελώς απίθανες. Ο μόνος τρόπος να γίνει κανείς καλός άνθρωπος είναι να ακολουθεί τον Θεό, να κάνει πράξη την αλήθεια και να αποδεχτεί τη σωτηρία του Θεού. Οι καλοί δεν είναι διεφθαρμένοι άνθρωποι που μεταμορφώνονται ξαφνικά —για να γίνουν καλοί, πρέπει να πιστέψουν στον Θεό και να λάβουν τη σωτηρία Του, πρέπει να επιδιώξουν την αλήθεια, να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και να οδηγηθούν στην τελείωση. Όλοι χρειάζονται έναν καλό και έμπιστο φίλο στο πλευρό τους. Πείτε μου, χρειάζεται και ο Θεός έναν τέτοιον; (Ναι.) Ο Θεός χρειάζεται καλούς ανθρώπους, όπως τους χρειάζονται και οι άνθρωποι. Πώς θα σε επηρεάσει το συγκεκριμένο θέμα αν το κατανοήσεις; Πρέπει να έχεις την αποφασιστικότητα και την επιθυμία να γίνεις καλός άνθρωπος. Θα είναι σωστό αν πεις: «Πρέπει να έχω την αποφασιστικότητα να πασχίσω και να γίνω κι εγώ καλός άνθρωπος, παρότι είναι δύσκολο και κουραστικό. Οι άνθρωποι χρειάζονται απελπισμένα τους καλούς και το ίδιο κι εγώ. Έτσι, λοιπόν, θα γίνω πρώτα εγώ καλός άνθρωπος, θα βοηθήσω και θα στηρίξω άλλους, σε μια προσπάθεια να βοηθήσω τον Θεό να αποκτήσει περισσότερους καλούς ανθρώπους». Αν όλοι πασχίσουν να γίνουν καλοί, τότε θα υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα. Μπορεί να πεις: «Η ανθρωπότητα είναι πολύ διεφθαρμένη και μοχθηρή. Δεν έχει νόημα να είναι καλοί μόνο καναδυό πιστοί στον Θεό. Δεν θα αποφύγουν την καταπίεση, διότι υπάρχουν πάρα πολλοί κακοί». Μόνο κάποιος άμυαλος θα το έλεγε αυτό. Πιστεύεις στον Θεό για να αποκτήσεις τη σωτηρία. Αν γίνεις καλός και δίκαιος, ο Θεός θα σε ευλογήσει. Ο Θεός έχει τρόπους να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους, όσο μοχθηροί και διεφθαρμένοι κι αν είναι. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν γι’ αυτό οι άνθρωποι. Πρέπει μόνο να εστιάσεις στην επιδίωξη της αλήθειας και στο να αποκτήσεις τη σωτηρία του Θεού. Αυτό συμφωνεί με τις προθέσεις του Θεού. Όταν ο Νώε έφτιαξε την κιβωτό, μόνο οκτώ άνθρωποι σώθηκαν στο τέλος. Όσοι δεν διάβαιναν το σωστό μονοπάτι και δεν πίστευαν τα λόγια του Θεού καταστράφηκαν στο τέλος από τον κατακλυσμό Του. Αυτό έχει αναγνωριστεί ως γεγονός. Γιατί δεν μπορείς εσύ να αναγνωρίσεις την παντοδυναμία του Θεού; Γιατί δεν μπορείς να αναγνωρίσεις ότι ο Θεός είναι δίκαιος; Όταν ολοκληρώνει το έργο Του, άσχετα από το πόσοι άνθρωποι έχουν αποκτήσει τη σωτηρία, πρέπει να έρχεται το τέλος της συγκεκριμένης εποχής. Πρέπει να επέλθουν οι μεγάλες καταστροφές και τότε ο Θεός θα επιλύσει όλα αυτά τα προβλήματα. Επιδιώκεις την αλήθεια και γίνεσαι δίκαιος για το δικό σου καλό —κάτι τέτοιο ωφελεί και εσένα και τους άλλους. Είναι λάθος αυτό που λένε κάποιοι: «Οι καλοί δεν παίρνουν αυτό που αξίζουν». Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια θα έχουν στο τέλος τη δική τους θέση στη βασιλεία των ουρανών και, όσο κι αν οι κακοί ευημερούν στη γη, στο τέλος όλοι τους θα καταστραφούν και θα ριχτούν στην κόλαση. Επομένως, και οι καλοί και οι κακοί παίρνουν αυτό που τους αξίζει, έτσι δεν είναι; Τι λέει στη Βίβλο; «Ο μισθός μου είναι μετ’ εμού, διά να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού» (Αποκάλυψη 22:12).

Στο Βιβλίο του Ιώβ δεν καταγράφονται πάρα πολλές από τις πράξεις του. Πιάνουν πολύ λίγο χώρο και είναι πολύ απλές. Θα πρέπει, όμως, να μπορείς να αναζητήσεις στοιχεία μέσα στις πράξεις του και να βρεις τις αρχές του και το μονοπάτι άσκησης που ακολούθησε για να γίνει καλός άνθρωπος. Πρώτα απ’ όλα, με ποια συμπεριφερόταν στα παιδιά του και στα κοντινά του πρόσωπα; Δεν τον κατηύθυναν τα συναισθήματά του, αλλά τους φερόταν με βάση τις αρχές. Παρ’ όλα αυτά που συνέβησαν, δεν είχε σκοπό να αμαρτάνει εναντίον του Θεού. Αυτό ήταν το πρώτο του κριτήριο για να αναπτύξει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό —αυτό ξεκίνησε με τη συμπεριφορά του προς τα μέλη της ίδιας της οικογένειάς του. Στη συνέχεια, είναι το πώς διαχειρίστηκε τα περιουσιακά του στοιχεία. Ο Ιώβ γνώριζε ότι η περιουσία του, παρόλο που ήταν απλώς κοσμικά υπάρχοντα, προερχόταν από τον Θεό· Εκείνος του τα είχε χαρίσει και τον είχε ευλογήσει με αυτά. Οι άνθρωποι θα πρέπει να τα διαχειρίζονται και να τα φροντίζουν καλά και προσεκτικά. Το να τα φροντίζεις καλά δεν σημαίνει να τα κατέχεις και να τα απολαμβάνεις με απληστία ούτε να ζεις για αυτά. Σημαίνει να ευχαριστείς τον Θεό που σου τα έδωσε, να αναγνωρίζεις μέσα σ’ αυτά τις ενορχηστρώσεις που έκανε ο Θεός με τα χέρια Του και την κυριαρχία Του, αλλά και μέσα από αυτά να Τον γνωρίζεις. Όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν τον Θεό, μπορούν να υποταχθούν στην κυριαρχία Του και αυτό είναι το κυριότερο κριτήριο για να είσαι καλός άνθρωπος. Αν μπορείς να αντιμετωπίζεις τους άλλους σύμφωνα με αρχές, αλλά δεν μπορείς να υποταχθείς στον Θεό, είσαι όντως καλός άνθρωπος τότε; Όχι, δεν είσαι. Επιπλέον, όταν ο Ιώβ αντιμετώπισε την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, μπόρεσε να υποταχθεί ολοκληρωτικά σ’ αυτά. Οι διατάξεις του Θεού περιλαμβάνουν τη στέρηση και τις δοκιμασίες που φέρνει Εκείνος. Κάποιες φορές, ο Θεός στερεί και άλλες φορές, δοκιμάζει. Τι περιλαμβάνουν οι δοκιμασίες Του; Κάποιες φορές σου στέλνει αρρώστιες ή προκαλεί δυσμενείς καταστάσεις στην οικογένειά σου ή, ενώ εκτελείς το καθήκον σου, σου φέρνει δυσκολίες και κλάδεμα, και σε συμμορφώνει, σε πειθαρχεί, σε κρίνει και σε παιδεύει. Όλα αυτά είναι ρυθμίσεις του Θεού —και πώς θα πρέπει να τις προσεγγίσεις; Αν δεν μπορείς να υποταχθείς σ’ αυτές και θέλεις συνεχώς να ξεφεύγεις από αυτές, τότε δεν βιώνεις το έργο του Θεού. Oι άνθρωποι πρέπει, επίσης, να προσεγγίζουν τα καθήκοντά τους αφοσιωμένα. Πρέπει να δείχνουν την αφοσίωσή τους. Τι σημαίνει αφοσίωση στη συγκεκριμένη περίπτωση; Σημαίνει να προσφέρουν όλα όσα μπορούν και όλα όσα έχουν. Αυτό είναι αφοσίωση! Αυτό είναι το πρότυπο του καλού ανθρώπου. Αν υπήρχε τώρα ανάμεσά σας έστω και ένας σαν τον Ιώβ —δεν χρειάζονται περισσότεροι, μόνο ένας— θα είχατε έναν στυλοβάτη ανάμεσά σας. Όποτε σας συνέβαινε κάτι, εκείνος θα ήταν πάντα το πρότυπό σας. Μόνο και μόνο ακολουθώντας το παράδειγμά του, με τον καιρό θα αλλάζατε. Θα βελτιωνόσασταν συνεχώς, τόσο στις σκέψεις όσο και στις πράξεις σας, τόσο στο πώς επιδιώκετε την αλήθεια όσο και στο πώς την κάνετε πράξη. Η κατάστασή σας θα ανυψωνόταν αμέσως, θα κινούταν προς μια θετική κατεύθυνση, και θα σας επέτρεπε να βάλετε πλώρη για το σωστό μονοπάτι πίστης στον Θεό. Αφού βιώνατε το έργο του Θεού με αυτόν τον τρόπο για κάποια χρόνια, θα μπορούσατε κι εσείς να αποκτήσετε φόβο Θεού και να αποφεύγετε το κακό, όπως έκανε ο Ιώβ, και τελικά να γίνετε τέλειοι.