Η ζωή-είσοδος ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος (Μέρος πρώτο)
Πολλοί άνθρωποι νιώθουν πως υστερούν αφότου κάνουν το καθήκον τους και πως δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να θέλουν πάντα να ακούσουν περισσότερα κηρύγματα και να ζητούν από τους επικεφαλής και τους εργάτες να διοργανώσουν περισσότερες συναθροίσεις, λες και μόνο έτσι θα αποκτήσουν ζωή-είσοδο και ανάπτυξη στη ζωή. Αν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς να πάνε σε μια συνάθροιση ή ένα κήρυγμα, αισθάνονται την καρδιά τους άδεια και έρημη και νιώθουν σαν να μην έχουν τίποτα. Μέσα τους νιώθουν λες και μόνο οι καθημερινές συναθροίσεις και τα καθημερινά κηρύγματα θα τους προσφέρουν ζωή-είσοδο ή θα τους δώσουν τη δυνατότητα να φτάσουν σε πνευματική ωριμότητα. Στην πραγματικότητα, αυτός ο τρόπος σκέψης είναι πέρα για πέρα εσφαλμένος. Όσοι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν πρέπει να κάνουν το καθήκον τους· τότε μόνο μπορούν να αποκτήσουν εμπειρία στη ζωή. Αν λες πως πιστεύεις ειλικρινά στον Θεό, αλλά δεν θέλεις να κάνεις το καθήκον σου, τότε πού είναι η ειλικρίνειά σου στην πίστη σου στον Θεό; Όσοι κάνουν ειλικρινά το καθήκον τους είναι άνθρωποι που έχουν πίστη. Μόνο όσοι έχουν πίστη τολμούν να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό και είναι διατεθειμένοι να απορρίψουν τα πάντα ώστε να δαπανήσουν πράγματα για τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος καθώς κάνουν το καθήκον τους και το Άγιο Πνεύμα τούς διαφωτίζει, τους καθοδηγεί και τους πειθαρχεί. Όλα αυτά οδηγούν σε εμπειρία στη ζωή. Άρα, λοιπόν, η ζωή-είσοδος ξεκινά από το να κάνει κανείς επίσημα το καθήκον του.
Αν οι άνθρωποι δείχνουν απάθεια για την εκτέλεση του καθήκοντός τους ή είναι πάντα μπερδεμένοι, τι δείχνει αυτή η στάση τους; Δεν ενεργούν μηχανικά; Αυτήν τη στάση έχετε απέναντι στο καθήκον σας; Πρόκειται για πρόβλημα επιπέδου ή πρόβλημα διάθεσης; Θα πρέπει όλοι σας να το γνωρίζετε αυτό ξεκάθαρα. Γιατί οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους με επιπολαιότητα; Γιατί δεν είναι αφοσιωμένοι όταν κάνουν πράγματα για τον Θεό; Έχουν ίχνος λογικής ή συνείδησης; Αν έχεις στ’ αλήθεια συνείδηση και λογική, τότε, όταν κάνεις κάτι, θα το κάνεις με την καρδιά σου, με λίγη περισσότερη καλοσύνη, υπευθυνότητα και προσοχή και θα είσαι σε θέση να καταβάλεις μεγαλύτερη προσπάθεια. Όταν θα μπορείς να καταβάλεις μεγαλύτερη προσπάθεια, θα σημειώνεις καλύτερα αποτελέσματα στα καθήκοντα που εκτελείς. Θα πετυχαίνεις καλύτερα αποτελέσματα, πράγμα που θα ικανοποιήσει τόσο τους άλλους όσο και τον Θεό. Πρέπει να το κάνεις με την καρδιά σου! Δεν γίνεται να είσαι αφηρημένος, σαν να δούλευες στην κοσμική κοινωνία και να έβγαζες χρήματα μόνο με βάση τον χρόνο που αφιέρωσες. Αν έχεις τέτοια στάση, έχεις πρόβλημα. Δεν μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου σε καμία περίπτωση. Τι είδους ανθρώπινη φύση είναι αυτή; Έχουν ανθρώπινη φύση οι άνθρωποι που δεν έχουν συνείδηση; Όχι. Αν λες πως έχεις ανθρώπινη φύση και θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια και να εκτελείς καλά το καθήκον σου, τότε θα πρέπει να καταβάλλεις περισσότερη προσπάθεια για το καθήκον σου και να το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Λες πως έχεις συνείδηση, αλλά δεν κάνεις ποτέ το καθήκον σου με την καρδιά σου. Λειτουργεί η συνείδησή σου; Πρέπει να έχεις καλές προθέσεις. Θα πρέπει να σκέφτεστε συχνά αυτά τα πράγματα· πρέπει να τα κατανοήσετε όλα. Είναι μεγάλο ταμπού να εκτελείς το καθήκον σου μηχανικά. Αν μονίμως εκτελείς το καθήκον σου μηχανικά, τότε δεν έχεις κανέναν τρόπο να το εκτελέσεις σε αποδεκτό επίπεδο. Αν θέλεις να εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση, πρέπει πρώτα να διορθώσεις το πρόβλημα του ότι ενεργείς μηχανικά. Θα πρέπει να λάβεις μέτρα για να διορθώσεις την κατάσταση αμέσως μόλις υποπέσει στην αντίληψή σου. Αν είσαι μπερδεμένος, δεν είσαι ποτέ σε θέση να αντιλαμβάνεσαι τα προβλήματα, πάντα ενεργείς μηχανικά και κάνεις πράγματα με επιπόλαιο τρόπο, τότε δεν θα έχεις κανέναν τρόπο να κάνεις καλά το καθήκον σου. Πρέπει, λοιπόν, να κάνεις πάντα το καθήκον σου με την καρδιά σου. Οι άνθρωποι δυσκολεύτηκαν πολύ να βρουν αυτήν την ευκαιρία! Όταν ο Θεός τούς δίνει μια ευκαιρία και εκείνοι δεν την αρπάζουν, η ευκαιρία χάνεται· ακόμα κι αν αργότερα θελήσουν να βρουν μια τέτοια ευκαιρία, μπορεί να μην ξαναεμφανιστεί. Το έργο του Θεού δεν περιμένει κανέναν και το ίδιο ισχύει και για τις ευκαιρίες που έχει κανείς για να εκτελέσει το καθήκον του. Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Παλιά δεν εκτελούσα καλά το καθήκον μου, αλλά εξακολουθώ να θέλω να το εκτελέσω. Θα πρέπει να συνεχίσω την προσπάθεια». Είναι υπέροχο να είσαι τόσο αποφασισμένος, αλλά πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα πώς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου και πρέπει να αγωνίζεσαι για την αλήθεια. Μόνο όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους. Όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια δεν έχουν ούτε τα προσόντα να είναι απλοί δουλευτές. Όσο πιο ξεκάθαρα γνωρίζεις την αλήθεια τόσο πιο αποτελεσματικά θα κάνεις το καθήκον σου. Αν μπορείς να δεις το ζήτημα όπως πραγματικά έχει, τότε θα αγωνιστείς για την αλήθεια και θα έχεις μια ελπίδα να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για να εκτελέσει κανείς κάποιο καθήκον, γι’ αυτό πρέπει να τις αρπάζεις όταν παρουσιάζονται. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα καθήκον, τότε είναι που πρέπει να καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια· τότε είναι που πρέπει να προσφέρεις τον εαυτό σου και να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό και τότε είναι που καλείσαι να πληρώσεις το τίμημα. Μην αποκρύψεις τίποτα, μην καταστρώσεις κανένα σχέδιο, μην αφήσεις κανένα περιθώριο και μη δώσεις διέξοδο στον εαυτό σου. Αν αφήσεις κάποιο περιθώριο και είσαι ραδιούργος, πονηρός και δολερός, τότε είναι βέβαιο πως δεν θα κάνεις καλή δουλειά. Αν, για παράδειγμα, πεις: «Κανείς δεν με είδε να ενεργώ ύπουλα. Τέλεια!», τι είδους τρόπος σκέψης είναι αυτός; Νομίζεις ότι έχεις ρίξει στάχτη τόσο στα μάτια των ανθρώπων όσο και στου Θεού; Γνωρίζει, όμως, ο Θεός τι έχεις κάνει στην πραγματικότητα ή όχι; Γνωρίζει. Στην πραγματικότητα, όποιος αλληλεπιδράσει μαζί σου για λίγο καιρό θα μάθει για τη διαφθορά και την ελεεινότητά σου και, παρόλο που μπορεί να μην το πει ευθέως, μέσα του θα σε έχει αξιολογήσει. Είναι πολλοί οι άνθρωποι που αποκαλύφθηκαν και αποκλείστηκαν επειδή τους κατάλαβε πολύς κόσμος. Μόλις διέκριναν όλοι την ουσία αυτών των ανθρώπων, εξέθεσαν το πραγματικό τους πρόσωπο και τους έδιωξαν. Άρα, λοιπόν, είτε οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια είτε όχι, θα πρέπει να κάνουν καλά το καθήκον τους, στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους· θα πρέπει να επιστρατεύουν τη συνείδησή τους για να κάνουν πρακτικά πράγματα. Μπορεί να έχεις ελαττώματα, αλλά αν μπορείς να εκτελείς αποτελεσματικά το καθήκον σου, δεν θα αποκλειστείς. Αν όλο σκέφτεσαι ότι είσαι μια χαρά και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποκλειστείς, αν εξακολουθείς να μην κάνεις αυτοκριτική, δεν προσπαθείς να αποκτήσεις αυτογνωσία, αγνοείς τις εργασίες που σου αναλογούν και είσαι πάντα επιπόλαιος, τότε, όταν οι εκλεκτοί του Θεού πάψουν πραγματικά να σου δείχνουν ανοχή, θα ξεσκεπάσουν το αληθινό σου πρόσωπο και το πιθανότερο είναι να αποκλειστείς. Κι αυτό επειδή όλοι σε έχουν καταλάβει και έχεις χάσει την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά σου. Αν δεν σε εμπιστεύεται κανείς, θα μπορούσε να σε εμπιστευτεί ο Θεός; Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα μύχια της καρδιάς του ανθρώπου· δεν θα μπορούσε με τίποτα να εμπιστευτεί ένα τέτοιο άτομο. Αν κάποιος είναι αναξιόπιστος, τότε σε καμία περίπτωση μην του εμπιστευτείς κάποια εργασία. Αν δεν ξέρεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου ή έχεις ακούσει απλώς άλλους να λένε πως είναι καλός σε αυτό που κάνει, χωρίς να είσαι, όμως, μέσα σου εκατό τοις εκατό σίγουρος, τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να του δώσεις να χειριστεί μια μικρή εργασία για αρχή, όχι κάτι σημαντικό. Αν τα πάει καλά σε μερικές μικρές εργασίες, τότε μπορείς να του αναθέσεις μια κανονική. Μόνο αν τα καταφέρει σε αυτήν την εργασία θα πρέπει να του δώσεις να χειριστεί μια σημαντική. Αν τα θαλασσώσει στην κανονική εργασία, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι αξιόπιστος. Είτε πρόκειται για μεγάλη είτε για μικρή εργασία, δεν μπορείς να την εμπιστευτείς σε αυτόν. Αν παρατηρήσεις κάποιον που είναι ευγενικός και υπεύθυνος, δεν έχει ενεργήσει ποτέ μηχανικά, αντιμετωπίζει τις εργασίες που του έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι σαν να είναι δικές του, αφιερώνει φροντίδα σε κάθε πτυχή της εργασίας, σκέφτεται τις ανάγκες σου, εξετάζει κάθε σκοπιά, είναι πολύ σχολαστικός και χειρίζεται τα πράγματα όπως ακριβώς πρέπει, με αποτέλεσμα να είσαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με το έργο του, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι αξιόπιστος. Οι αξιόπιστοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση και οι άνθρωποι που έχουν ανθρώπινη φύση διαθέτουν συνείδηση και λογική και θα πρέπει να τους είναι πολύ εύκολο να εκτελούν καλά το καθήκον τους, αφού το θεωρούν υποχρέωσή τους. Οι άνθρωποι χωρίς συνείδηση ή λογική είναι σίγουρο πως δεν θα εκτελέσουν καλά το καθήκον τους, ενώ, όποιο κι αν είναι το καθήκον τους, δεν έχουν κανένα αίσθημα ευθύνης απέναντί του. Πρέπει πάντα οι άλλοι να ανησυχούν γι’ αυτούς, να τους επιβλέπουν και να ρωτούν για την πρόοδό τους· σε διαφορετική περίπτωση, τα πράγματα μπορεί να πάνε στραβά καθώς εκτελούν το καθήκον τους και να γίνουν λάθη κατά την εκτέλεση μιας εργασίας, πράγμα που δεν θα άξιζε τον κόπο. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι πρέπει πάντα να εξετάζουν τον εαυτό τους όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους: «Έχω εκπληρώσει επαρκώς αυτό το καθήκον; Το έκανα με όλη μου την καρδιά ή το έκανα με προχειρότητα;» Αν είσαι διαρκώς επιπόλαιος, κινδυνεύεις. Αν μη τι άλλο, αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι αξιόπιστος και ότι οι άλλοι δεν μπορούν να σε εμπιστευτούν. Το σοβαρότερο είναι πως, αν κάνεις διαρκώς το καθήκον σου μηχανικά και εξαπατάς συνεχώς τον Θεό, τότε διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο! Τι επιπτώσεις έχει το να είσαι εν γνώσει σου δόλιος; Όλοι βλέπουν πως κάνεις παραβάσεις εν γνώσει σου, πως ζεις αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, πως δεν είσαι τίποτε άλλο παρά επιπόλαιος και πως δεν κάνεις καθόλου πράξη την αλήθεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχεις ανθρώπινη φύση! Εάν κάτι τέτοιο εκδηλώνεται μέσα σου στα πάντα, εάν αποφεύγεις τα μεγάλα λάθη, αλλά κάνεις συνεχώς μικρολαθάκια και είσαι αμετανόητος από την αρχή μέχρι το τέλος, τότε είσαι κακός και δύσπιστος άνθρωπος και θα πρέπει να αποπεμφθείς. Αυτές οι συνέπειες είναι ειδεχθείς· αποκαλύπτεσαι πλήρως και αποκλείεσαι ως δύσπιστος και κακός άνθρωπος.
Κάθε καθήκον που εκτελείς αφορά τη ζωή-είσοδο. Είτε το καθήκον σου είναι σχετικά σταθερό είτε απρόβλεπτο, βαρετό ή δραστήριο, πρέπει πάντα να φτάνεις στη ζωή-είσοδο. Κάποιοι άνθρωποι εκτελούν αρκετά μονότονα καθήκοντα· κάνουν το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Ωστόσο, όταν τα εκτελούν, οι καταστάσεις που αποκαλύπτουν αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι και πολύ ομοιογενείς. Μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι είναι καλόκεφοι, είναι λίγο πιο επιμελείς και κάνουν καλύτερη δουλειά. Άλλες φορές, εξαιτίας κάποιας άγνωστης επιρροής, οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις τους γεννούν μέσα τους πονηριά, με αποτέλεσμα να σχηματίζουν ακατάλληλες απόψεις, να βρίσκονται σε κακή κατάσταση και να είναι κακόκεφοι· αυτό τους κάνει να εκτελούν τα καθήκοντά τους με επιπολαιότητα. Η εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων αλλάζει διαρκώς· μπορεί να αλλάξει οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Όπως κι αν αλλάζει η κατάστασή σου, είναι πάντα λάθος να ενεργείς σύμφωνα με τα κέφια σου. Αν, για παράδειγμα, τα πηγαίνεις λίγο καλύτερα όταν είσαι καλόκεφος και λίγο χειρότερα όταν είσαι κακόκεφος, ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές; Θα σου δώσει κάτι τέτοιο τη δυνατότητα να εκτελείς το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο; Όπως κι αν είναι το κέφι τους, οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν να προσεύχονται ενώπιον του Θεού και να αναζητούν την αλήθεια· μόνο έτσι θα πάψουν να περιορίζονται από τα κέφια τους και να είναι έρμαιά τους. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, θα πρέπει πάντα να εξετάζεις τον εαυτό σου για να βλέπεις αν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, αν εκτελείς το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο, αν το κάνεις επιπόλαια ή όχι, αν έχεις προσπαθήσει να αποφύγεις τις ευθύνες σου και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη στάση και τον τρόπο σκέψης σου. Αφού κάνεις την αυτοκριτική σου και ξεκαθαρίσεις αυτά τα πράγματα, θα σου είναι πιο εύκολο να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Ό,τι κι αν αντιμετωπίσεις καθώς εκτελείς το καθήκον σου —είτε είσαι αρνητικός και αδύναμος είτε κακόκεφος μετά από κλάδεμα— θα πρέπει να το χειρίζεσαι σωστά, να αναζητάς την αλήθεια και να κατανοείς τις προθέσεις του Θεού. Αν τα κάνεις αυτά τα πράγματα, θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αν θέλεις να εκτελείς καλά το καθήκον σου, δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από το κέφι σου. Όσο αρνητικός ή αδύναμος κι αν νιώθεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια σε όλα όσα πράττεις με απόλυτη αυστηρότητα, καθώς και με συμμόρφωση προς τις αρχές. Αν το κάνεις αυτό, δεν θα σε εγκρίνουν μόνο οι άλλοι, αλλά θα είσαι αρεστός και στον Θεό. Ως εκ τούτου, θα είσαι ένας υπεύθυνος άνθρωπος που επωμίζεται κάποιο φορτίο και ένας πραγματικά καλός άνθρωπος που όντως εκτελεί τα καθήκοντά του σε αποδεκτό επίπεδο και βιώνει πλήρως την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Αυτοί οι άνθρωποι εξαγνίζονται και μεταμορφώνονται πραγματικά όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους, ενώ μπορούμε να πούμε πως είναι ειλικρινείς στα μάτια του Θεού. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να κάνουν σταθερά πράξη την αλήθεια, να καταφέρουν να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές και να εκτελούν τα καθήκοντά τους σε αποδεκτό επίπεδο. Οι άνθρωποι που ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές εκτελούν τα καθήκοντά τους σχολαστικά όταν είναι καλόκεφοι. Δεν εργάζονται επιπόλαια, δεν είναι αλαζόνες ούτε κάνουν φιγούρα έτσι ώστε οι άλλοι να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Όταν είναι κακόκεφοι, μπορούν να ολοκληρώσουν τις καθημερινές εργασίες τους με την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ενώ, ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν κάτι που βλάπτει την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κάτι που τους ασκεί λίγη πίεση ή προκαλεί κάποια αναστάτωση καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, εξακολουθούν να είναι σε θέση να γαληνεύουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να προσεύχονται, λέγοντας: «Όσο μεγάλο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίσω, ακόμη κι αν έρθουν τα πάνω κάτω στον κόσμο, εφόσον είμαι ζωντανός, είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι μπορώ για να εκπληρώσω το καθήκον μου. Πρέπει να εκτελώ καλά το καθήκον μου κάθε μέρα που ζω, ώστε να είμαι άξιος αυτού του καθήκοντος που μου ανέθεσε ο Θεός και της ανάσας που εμφύσησε στο σώμα μου. Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζω, θα τις παραμερίζω όλες, αφού η εκπλήρωση του καθήκοντός μου είναι υψίστης σημασίας!» Όσοι δεν επηρεάζονται από κανέναν άνθρωπο και κανένα γεγονός, πράγμα ή περιβάλλον, δεν περιορίζονται από τα κέφια τους και τις εξωτερικές περιστάσεις και βάζουν πάνω απ’ όλα τα καθήκοντα και τις αναθέσεις που τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός είναι άνθρωποι που είναι αφοσιωμένοι στον Θεό και υποτάσσονται πραγματικά σ’ Αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιτύχει ζωή-είσοδο και έχουν εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτή είναι μία από τις πιο γνήσιες και πρακτικές εκφράσεις βίωσης της αλήθειας. Θα καθησύχαζε ένας τέτοιος τρόπος ζωής κάποιον άνθρωπο; Θα χρειαζόταν να ανησυχείς για το πώς σε βλέπει ο Θεός; Πώς θα λέγατε ότι πρέπει να ενεργείτε ώστε να νιώθετε καθησυχασμένοι; (Δεν πρέπει να επιτρέπει κανείς στον εαυτό του να περιορίζεται από κανέναν άνθρωπο και κανένα γεγονός ή πράγμα, αλλά να βάζει πρώτο το καθήκον του. Έτσι μόνο δεν θα απογοητεύσει τον Θεό.) Σωστά, αυτό είναι το μυστικό για να νιώθει κανείς καθησυχασμένος. Έχετε κατακτήσει όλοι σας αυτό το μυστικό; Αν κάποιος έχει άσχημο ύφος όταν σου μιλάει και σκοπεύει να σε παραγκωνίσει ή ψάχνει να βρει αφορμές να σε κατηγορήσει, θα νιώσεις δυστυχής, σαν να σου έστριψαν ένα μαχαίρι στην καρδιά. Θα σου κοπεί η όρεξη και θα χαλάσει και ο ύπνος σου. Σε κάθε περίπτωση, θα είσαι κακόκεφος και η καρδιά σου θα πονά. Τι θα κάνεις τότε; Μπορεί να πεις: «Σήμερα είμαι κακόκεφος, οπότε θα αναβάλω το καθήκον μου για λίγες μέρες» ή «Και πάλι θα κάνω το καθήκον μου, αλλά δεν πειράζει αν το κάνω με μισή καρδιά και μηχανικά. Όλοι περνούν περιόδους που τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα θέλουν· άρα, λοιπόν, αν είμαι κακόκεφος, ο Θεός δεν θα έχει πολλές απαιτήσεις από εμένα, έτσι δεν είναι; Απλώς θα αναβάλω λιγάκι το καθήκον μου σήμερα. Δεν πειράζει, θα κάνω καλή δουλειά αύριο. Ο Θεός επιτελεί το έργο Του εδώ και έξι χιλιάδες χρόνια· θα Τον νοιάξει πραγματικά αν το αναβάλω μία μέρα;» Τι είδους άνθρωπος επιτρέπει σε μικροπράγματα να επηρεάζουν το κέφι του και μετά, αναγκαστικά, τα αφήνει να επηρεάσουν και το καθήκον του; Δεν έχει μια παιδαριώδη ιδιοσυγκρασία που δεν υπόσχεται τίποτα για το μέλλον; Όταν του συμβαίνει το οτιδήποτε, δυσανασχετεί, γίνεται τελείως παράλογος, δεν κάνει το καθήκον του, δεν έχει αποφασιστικότητα και ξεχνά τους όρκους του. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Είναι πρόβλημα ισχυρογνωμοσύνης, σωστά; Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μη συμπεριφέρονται έτσι συνήθως, αλλά όταν είναι κακόκεφοι εγκαταλείπουν τις ευθύνες τους. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν πολύ συχνά. Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι, όταν είναι κακόκεφοι, δέχονται κάποια εξωτερική επιρροή, οπότε δεν έχουν καθόλου ενέργεια όταν κάνουν το καθήκον τους και δεν μπορούν να ξαναμπούν στο παιχνίδι. Τι θα πρέπει να γίνει όταν συμβαίνει αυτό; Δεν πρέπει να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν μπορούν να επιλυθούν. Σε λιγάκι, εξακολουθώ να μη θέλω να το κάνω και απλώς θα πάω με το ρεύμα. Σε κάθε περίπτωση, είμαι κακόκεφος και δεν θέλω να μου μιλάει κανείς. Αφήστε με για λίγο στη δυστυχία μου». Αν και παραμένουν εδώ και κάνουν το καθήκον τους, είναι παρόντες μόνο σωματικά, όχι νοητικά. Είναι αβέβαιο πού ταξιδεύει η καρδιά τους. Δεν είναι υπεύθυνοι στο καθήκον τους, δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια και είναι αδύναμοι. Ωστόσο, όταν φτιάξει το κέφι τους, αποκτούν και πάλι ενθουσιασμό· είναι ξανά σε θέση να αντέξουν κακουχίες και να βιώσουν εξάντληση και δεν έχουν ιδιοτροπίες στο φαγητό τους. Όλα αυτά δεν είναι και πολύ κανονικά, έτσι δεν είναι; Γιατί οι άνθρωποι επηρεάζονται από τόσα διαφορετικά αισθήματα και τόσες διαφορετικές περιστάσεις; Αναζητήσατε ποτέ τον λόγο; Δεν σας προβληματίζουν συχνά αυτά τα πράγματα; Δεν παγιδεύεστε συχνά σε αυτές τις καταστάσεις; Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε όλοι σας, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αν δεν επιλυθούν αυτά τα προβλήματα, οι άνθρωποι δεν θα ωριμάσουν ποτέ και θα παραμείνουν για πάντα παιδιά. Αν, για παράδειγμα, κάποιος πει κάτι χωρίς να υπολογίσει τα αισθήματά σου, κάτι που απευθύνεται εν μέρει σε εσένα ή μιλήσει εμμέσως για σένα, θα νιώσεις κάπως άβολα. Αν, ενώ μιλάς σε κάποιον, εκείνος δεν σου δίνει προσοχή ή δεν έχει ωραίο ύφος, θα νιώσεις άβολα. Αν μια μέρα το καθήκον σου δεν εξελιχθεί όπως το θέλεις, θα νιώσεις άβολα. Αν δεις έναν εφιάλτη που μοιάζει σαν κακός οιωνός, θα νιώσεις άβολα. Αν ακούσεις κάτι δυσάρεστο για την οικογένειά σου, θα νιώσεις άβολα, θα είσαι κακόκεφος και δεν θα μπορείς να βρεις ενέργεια. Αν δεις κάποιον να κάνει καλά το καθήκον του, να τον επαινούν και να προάγεται σε επικεφαλής, θα νιώσεις και τότε άβολα και θα επηρεαστεί το κέφι σου… Όλα αυτά τα πράγματα που μπορούν να σε επηρεάσουν —τόσο τα μεγάλα όσο και τα μικρά— μπορούν να σε παγιδέψουν στην αρνητικότητα, να σε ρίξουν σε κατάθλιψη και να επηρεάσουν την ικανότητά σου να κάνεις το καθήκον σου. Ποιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν όσοι συμπεριφέρονται έτσι; (Έχουν ασταθή διάθεση.) Η ασταθής διάθεση είναι μία πτυχή του προβλήματος. Η ανθρώπινη φύση τους είναι ανώριμη και παιδαριώδης και οι ίδιοι δεν έχουν ενόραση. Σε ό,τι αφορά τη ζωή-είσοδό τους, πάντα υποφέρουν από τους περιορισμούς κάθε λογής ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αν δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα· και αν δεν μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, δεν θα έχουν ζωή-είσοδο. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; Τι τους κάνει να περιορίζονται από ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα; Ο λόγος είναι ότι δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο ούτε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν πώς να ασκούνται, ενώ δεν έχουν το περιθώριο ούτε να προχωρήσουν ούτε να υποχωρήσουν. Αυτή είναι η συνέπεια. Οι περισσότεροι καινούργιοι πιστοί βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση. Όταν κατανοήσουν την αλήθεια, καταφέρουν να δουν τα πράγματα καθαρά και μπορέσουν να διακρίνουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, αυτό το πρόβλημα θα λυθεί μόνο του με φυσικό τρόπο. Ωστόσο, όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν την αναζητούν όταν τους συμβαίνει κάτι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποτινάξουν τους περιορισμούς των κάθε λογής ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Τι είδους καταστάσεις εκδηλώνουν οι άνθρωποι που περιορίζονται συχνά από ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα; Γίνονται εύκολα αρνητικοί, ενώ όταν αντιμετωπίζουν αναποδιές ή συναντούν δυσκολίες, παραπαίουν. Αυτά τα πράγματα επηρεάζουν το κέφι τους και την ικανότητά τους να κάνουν το καθήκον τους. Όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια περιορίζονται εύκολα από κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Η ζωή-είσοδός τους είναι πολύ αργή και, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν, δεν σημειώνουν καμία αισθητή πρόοδο. Δεν έχουν αλλάξει καθόλου και είναι λίγο πολύ ίδιοι με τους απίστους. Όλα αυτά προκύπτουν επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος. Με λίγα λόγια, όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό και όποιο κι αν είναι το επίπεδό σου ή η ηλικία σου, εφόσον δεν αγαπάς την αλήθεια και δεν αναζητάς την αλήθεια στο καθετί, θα περιορίζεσαι εύκολα από κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Δεν θα ξέρεις πώς να ενεργείς σωστά ούτε θα ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια ή να συμβαδίζεις με τις αρχές. Ακόμη κι αν ενεργείς σύμφωνα με τις αντιλήψεις των ανθρώπων και δεν κάνεις κακές πράξεις, και πάλι δεν θα ξέρεις αν συμβαδίζεις με τις προθέσεις του Θεού. Όσα χρόνια κι αν πιστεύει ένας τέτοιος άνθρωπος, δεν θα είναι σε θέση να μιλήσει για τις βιωματικές μαρτυρίες του, αφού δεν καταλαβαίνει πώς να βιώσει το έργο του Θεού ούτε κατανοεί στο ελάχιστο την αλήθεια. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια· όσο καιρό κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν έχουν καμία αξιόλογη μαρτυρία. Το ανάστημά τους είναι πολύ μικρό και δεν έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα.
Αυτήν τη στιγμή, οι άνθρωποι εκτελούν ενεργά το καθήκον τους. Είναι αποφασισμένοι να κάνουν το καθήκον τους, να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, να απαρνηθούν πράγματα γι’ Αυτόν, καθώς και να Του προσφέρουν τον εαυτό τους. Υπάρχουν, μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι που έχουν ορκιστεί πολλές φορές πως θα προσέφεραν ολόκληρη τη ζωή τους στον Θεό και θα δαπανούσαν τον εαυτό τους γι’ Αυτόν. Αν και διαθέτουν όλα αυτά τα πράγματα, δεν έχουν ζωή-είσοδο. Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει ζωή-είσοδο, τότε, όταν συναντήσει κάθε λογής περίπλοκους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, θα του είναι αρκετά δύσκολο να διαχειριστεί την κατάσταση ή να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Δεν μπορεί να βρει μια κατεύθυνση ούτε ένα μονοπάτι και συχνά αισθάνεται πως δεν μπορεί να απαλλαγεί από την αρνητική κατάστασή του. Τον παγιδεύουν, τον περιορίζουν, τον ελέγχουν και τον δεσμεύουν κάθε λογής άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα και δεν ξέρει ποιος είναι ο πιο σωστός τρόπος άσκησης. Τώρα θα σας πω μια αρχή άσκησης: Ό,τι κι αν σου συμβαίνει, είτε πρόκειται για δοκιμή, δοκιμασία ή κλάδεμα και όπως κι αν σου φέρονται οι άνθρωποι, θα πρέπει πρώτα να παραμερίζεις αυτά τα πράγματα και να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς επιμελώς, να αναζητήσεις την αλήθεια και να αναπροσαρμόσεις την κατάστασή σου. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιλυθεί. Θα πρέπει να πεις: «Όσο σοβαρό κι αν είναι το ζήτημα, ακόμη κι αν έρθουν τα πάνω κάτω στον κόσμο, εγώ πρέπει να κάνω καλά το καθήκον μου. Όσο έχω πνοή, δεν θα εγκαταλείψω το καθήκον μου». Πώς κάνεις, λοιπόν, καλά το καθήκον σου; Δεν μπορείς να το κάνεις μηχανικά ούτε να είσαι σωματικά παρών, αλλά να αφήνεις το μυαλό σου να ταξιδεύει· πρέπει να δίνεσαι στο καθήκον σου με όλη την καρδιά και το μυαλό σου. Όσο σοβαρά κι αν είναι τα ζητήματα που αντιμετωπίζεις, πρέπει πρώτα να τα παραμερίζεις και να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να αναζητήσεις πώς να κάνεις καλά το καθήκον σου, έτσι ώστε να ικανοποιηθεί ο Θεός. Θα πρέπει να προσπαθήσεις να σκεφτείς το εξής: «Με αυτό το πράγμα που αντιμετωπίζω σήμερα, πώς θα κάνω καλά το καθήκον μου; Παλιά, ενεργούσα επιπόλαια· σήμερα, λοιπόν, πρέπει να αλλάξω τη μέθοδό μου και να πασχίσω να κάνω καλά το καθήκον μου, έτσι ώστε κανείς να μη βρει κάτι να ψειρίσει. Το βασικό είναι να μην απογοητεύσω τον Θεό. Πρέπει να καθησυχάσω την καρδιά Του, ώστε όταν με δει να κάνω το καθήκον μου, να γνωρίζει πως δεν είμαι μόνο υπάκουος και υποτακτικός, αλλά και αφοσιωμένος». Αν το κάνεις πράξη αυτό και καταβάλεις προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε τίποτα δεν μπορεί να σε καθυστερήσει να κάνεις το καθήκον σου ή να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του καθήκοντός σου. Καθώς προσεύχεσαι συνεχώς, αναζητάς την αλήθεια και προσπαθείς να καταλάβεις τα λόγια του Θεού, θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις και να επιλύσεις εύκολα τα συναισθηματικά ζητήματα της σάρκας· προϋπόθεση γι’ αυτό, όμως, είναι να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια. Αν κατανοείς την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην μπορεί να λυθεί. Η ζοφερότητα, η κακοκεφιά, η ανησυχία, η επιφυλακτικότητα και ο αρνητισμός που νιώθεις μέσα σου μπορούν όλα να διορθωθούν πλήρως. Το κέφι σου θα βελτιωθεί σιγά σιγά και θα απελευθερωθείς απόλυτα. Αν αντιμετωπίζεις πραγματικές δυσκολίες, πρέπει να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια και να υποτάσσεσαι. Όταν ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει τέτοια πράγματα, δοκιμάζεται το ανάστημά του και αποκαλύπτεται ποιος είναι, ώστε να διαπιστωθεί αν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.