Θα συνεχίσουμε τώρα με το τέταρτο είδος διάθεσης. Κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να συναναστραφούν λίγο πάνω στις δικές τους καταστάσεις στις συναθροίσεις, αλλά αρχίζουν τις υπεκφυγές όταν είναι να αναφερθούν στην ουσία του θέματος ή στα προσωπικά τους κίνητρα και ιδέες. Όταν οι άλλοι τους εκθέτουν για τα κίνητρα και τους στόχους που έχουν, γνέφουν καταφατικά και δείχνουν να το παραδέχονται. Όταν, όμως, κάποιος προσπαθεί να εκθέσει ή να αναλύσει κάτι βαθύτερο, δεν το ανέχονται, αλλά σηκώνονται και φεύγουν. Γιατί ξεγλιστρούν την κρίσιμη στιγμή; (Δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε είναι πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα.) Αυτό είναι ένα πρόβλημα διάθεσης. Εφόσον δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια για να λύσουν τα προβλήματα που έχουν μέσα τους, δεν σημαίνει αυτό ότι αποστρέφονται την αλήθεια; Τι είδους κηρύγματα είναι λιγότερο πρόθυμοι να ακούσουν ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες; (Τα κηρύγματα που έχουν να κάνουν με το πώς να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους και τους ψευδοεπικεφαλής.) Σωστά. Σκέφτονται το εξής: «Όλο μιλάμε για την αναγνώριση των αντίχριστων και των ψευδοεπικεφαλής και για τους Φαρισαίους. Γιατί αναφέρεστε τόσο πολύ σ’ αυτά τα πράγματα; Με αγχώνει αυτό». Μόλις ακούσουν ότι θα συζητηθεί η αναγνώριση των ψευδοεπικεφαλής και των εργατών, βρίσκουν κάθε λογής δικαιολογίες για να αποχωρήσουν. Τι εννοώ όταν λέω «να αποχωρήσουν»; Ξεγλιστρούν, κρύβονται. Γιατί προσπαθούν να κρυφτούν; Όταν οι άλλοι αναφέρονται σε γεγονότα, πρέπει να ακούς: Θα σου κάνει καλό να ακούσεις. Να σημειώνεις ό,τι ακούγεται σκληρό ή δυσκολεύεσαι να αποδεχτείς κι έπειτα να τα συλλογίζεσαι όλα αυτά συχνά, να τα αφομοιώνεις σιγά σιγά και σταδιακά να αλλάζεις. Γιατί, λοιπόν, να κρυφτεί κανείς; Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό αισθάνονται ότι αυτά τα λόγια κρίσης είναι πολύ σκληρά και ότι είναι δύσκολο να τα ακούσει κανείς, οπότε αρχίζουν να αντιστέκονται και να νιώθουν απέχθεια. Λένε στον εαυτό τους: «Αφού εγώ δεν είμαι αντίχριστος ούτε ψευδοεπικεφαλής, γιατί μιλάτε όλη την ώρα για μένα; Γιατί δεν μιλάτε για κανέναν άλλο; Πείτε μας πώς να αναγνωρίζουμε τους κακούς ανθρώπους, μη μιλάτε για μένα!» Αρχίζουν να υπεκφεύγουν και να εναντιώνονται. Τι διάθεση είναι αυτή; Αν δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια και μονίμως προβάλλουν επιχειρήματα και δικαιολογίες για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, δεν εντοπίζεται εδώ το πρόβλημα μιας διεφθαρμένης διάθεσης; Πρόκειται για τη διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια. Εφόσον οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν αυτού του είδους την κατάσταση, τι ισχύει για τους συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές; (Κι αυτοί την έχουν.) Όταν συναντιούνται για πρώτη φορά, δείχνουν όλοι την αγάπη τους και παπαγαλίζουν με μεγάλη χαρά λόγια και δόγματα. Όλοι φαίνεται να αγαπούν την αλήθεια. Όταν, όμως, είναι να γίνει αναφορά σε προσωπικά προβλήματα και πραγματικές δυσκολίες, πολλοί άνθρωποι χάνουν τη μιλιά τους. Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, περιορίζονται μονίμως από τον γάμο. Δεν είναι πια πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους ή να επιδιώξουν την αλήθεια, και ο γάμος γίνεται γι’ αυτούς το μεγαλύτερο εμπόδιο και βάρος. Στις συναθροίσεις, όταν όλοι συναναστρέφονται πάνω σε αυτήν την κατάσταση, συγκρίνουν τα λόγια της συναναστροφής των άλλων με τον εαυτό τους και έχουν την αίσθηση ότι μιλούν για τους ίδιους. Λένε, λοιπόν: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα να συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια, αλλά γιατί αναφέρεστε σ’ εμένα; Εσείς δεν έχετε κανένα πρόβλημα; Γιατί μιλάτε μόνο για μένα;» Τι διάθεση είναι αυτή; Όταν συναθροίζεστε για να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια, πρέπει να αναλύετε τα πραγματικά ζητήματα και να επιτρέπετε στον καθένα να μιλά για το πώς κατανοεί ο ίδιος τα προβλήματα αυτά· μόνο τότε θα είστε σε θέση να αποκτήσετε αυτογνωσία και να λύσετε τα προβλήματά σας. Γιατί δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό οι άνθρωποι; Τι διάθεση έχουν όσοι είναι ανίκανοι να αποδεχτούν το κλάδεμα και δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια; Δεν θα έπρεπε να το διακρίνετε αυτό ξεκάθαρα; Όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις της αποστροφής σας απέναντι στην αλήθεια. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Όταν οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια, δυσκολεύονται πολύ να την αποδεχτούν. Αν, λοιπόν, δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, μπορεί να διορθωθεί το πρόβλημα της διεφθαρμένης τους διάθεσης; (Όχι.) Επομένως, είναι σε θέση να αποκτήσει την αλήθεια ένας τέτοιος άνθρωπος, κάποιος που είναι ανίκανος να αποδεχτεί την αλήθεια; Μπορεί να σωθεί από τον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια; Όχι βέβαια. Η πιο σημαντική πτυχή των ανθρώπων που πιστεύουν αληθινά στον Θεό είναι να είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια. Όσοι δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια είναι σίγουρο πως δεν πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό. Μπορούν να καθίσουν ήσυχοι αυτοί οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματος; Είναι σε θέση να κερδίσουν κάτι; Όχι. Αυτό συμβαίνει επειδή τα κηρύγματα εκθέτουν τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων. Μέσα από την ανάλυση των λόγων του Θεού, οι άνθρωποι αποκτούν γνώση, και στη συνέχεια, αφού συναναστραφούν πάνω στις αρχές της άσκησης, αποκτούν ένα μονοπάτι άσκησης, πετυχαίνοντας έτσι ένα αποτέλεσμα. Όταν οι άνθρωποι αυτοί ακούνε ότι η κατάσταση που εκτίθεται αφορά τους ίδιους —ότι αφορά τα δικά τους προβλήματα— ντρέπονται τόσο που ξεσπούν οργισμένοι, ενώ μπορεί μάλιστα να σηκωθούν και ν’ αποχωρήσουν από τη συνάθροιση. Και να μην αποχωρήσουν, μπορεί να αρχίσουν να αισθάνονται εκνευρισμένοι και αδικημένοι μέσα τους, οπότε δεν υπάρχει λόγος να παρευρίσκονται στη συνάθροιση ή να ακούνε το κήρυγμα. Όταν ακούει κανείς κηρύγματα, ο σκοπός δεν είναι να κατανοήσει την αλήθεια και να λύσει τα πραγματικά του προβλήματα; Γιατί να μπείτε στη διαδικασία να πιστεύετε στον Θεό αν μονίμως φοβάστε μήπως εκτεθούν τα προβλήματά σας ή μήπως σας αναφέρουν; Αν ως πιστοί δεν μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια, δεν πιστεύετε πραγματικά στον Θεό. Αν μονίμως φοβάστε μην τυχόν και σας εκθέσουν, πώς θα μπορέσετε να λύσετε το πρόβλημα της διαφθοράς σας; Κι αν δεν μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα της διαφθοράς σας, ποιος ο λόγος να πιστεύετε στον Θεό; Ο σκοπός της πίστης στον Θεό είναι να αποδεχτείτε τη σωτηρία Του, να απαλλαγείτε από τη διεφθαρμένη σας διάθεση και να βιώσετε την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου· όλα αυτά μπορείτε να τα πετύχετε αν αποδεχτείτε την αλήθεια. Αν δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να αποδεχτείτε την αλήθεια ούτε καν το να κλαδευτείτε ή να εκτεθείτε, τότε είναι αδύνατον να σας σώσει ο Θεός. Πείτε Μου, λοιπόν: Πόσοι άνθρωποι σε κάθε εκκλησία μπορούν λέτε να αποδεχτούν την αλήθεια; Είναι πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να την αποδεχτούν ή λίγοι; (Πολλοί.) Ισχύει όντως αυτή η κατάσταση όσον αφορά τους εκλεκτούς στις εκκλησίες; Αποτελεί πραγματικό πρόβλημα; Όλοι όσοι δεν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια και το κλάδεμα αποστρέφονται την αλήθεια. Η αποστροφή τους για την αλήθεια αποτελεί ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης, κι αν αυτή η διάθεση δεν γίνεται να αλλάξει, μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν; Σε καμία περίπτωση. Πολλοί άνθρωποι σήμερα δυσκολεύονται να αποδεχτούν την αλήθεια. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, πρέπει να βιώσει κανείς σε έναν βαθμό την κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού. Ποια διάθεση, λοιπόν, λέτε να έχουν οι άνθρωποι που είναι ανίκανοι να αποδεχτούν το κλάδεμα, που δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τον λόγο του Θεού ή τις καταστάσεις που εκτίθενται μέσα από τα κηρύγματα; (Έχουν μια διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια.) Αυτή είναι η τέταρτη διεφθαρμένη διάθεση: η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια. Πόσο την αποστρέφονται; (Δεν θέλουν να διαβάζουν τα λόγια του Θεού ή να ακούνε κηρύγματα ούτε θέλουν να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια.) Αυτές είναι οι πιο προφανείς εκδηλώσεις. Έστω, για παράδειγμα, πως λέει κάποιος: «Πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Έχεις βάλει στην άκρη την οικογένεια και την καριέρα σου για να εκτελέσεις το καθήκον σου· τα τελευταία χρόνια, έχεις υποφέρει πολύ κι έχεις πληρώσει ένα σημαντικό τίμημα. Ο Θεός ευλογεί τέτοιους ανθρώπους. Σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, όσοι δαπανούν ειλικρινά για τον Θεό θα λάβουν πολλές ευλογίες». Εσύ τότε λες «αμήν» και αποδέχεσαι αυτές τις αλήθειες. Συνεχίζει, όμως, αυτός ο άνθρωπος και λέει: «Πρέπει, όμως, να συνεχίσεις να πασχίζεις για την αλήθεια! Αν οι άνθρωποι έχουν συνεχώς κίνητρα σε ό,τι κάνουν, και ενεργούν μονίμως ανεξέλεγκτα σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις, τότε αργά ή γρήγορα θα προσβάλουν τον Θεό και θα προκαλέσουν την αποστροφή Του». Όταν οι άλλοι λένε τέτοια πράγματα, δεν μπορείς να το αποδεχτείς. Όταν ακούς να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, όχι μόνο είσαι ανίκανος να την αποδεχτείς, αλλά θυμώνεις κιόλας και αντιμιλάς από μέσα σου: «Όλη μέρα κάθεστε και συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια. Δεν έχω δει, όμως, να πηγαίνει κανένας από σας στον ουρανό». Τι διάθεση είναι αυτή; (Μια διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια.) Όταν δε η συζήτηση καταλήγει στην άσκηση, όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να σου μιλούν πιο σοβαρά, νιώθεις τεράστιο αποτροπιασμό, γίνεσαι ανυπόμονος και αρχίζεις να αντιστέκεσαι. Αυτό σημαίνει να αποστρέφεσαι την αλήθεια. Και πώς εκδηλώνεται κυρίως η διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια; Αρνείται να αποδεχτεί το κλάδεμα. Το να μην αποδέχεται κανείς το κλάδεμα είναι ένα είδος κατάστασης που εκδηλώνεται μέσα από αυτό το είδος διάθεσης. Όταν κλαδεύονται αυτοί οι άνθρωποι, προβάλλουν ιδιαίτερη αντίσταση μέσα τους. Σκέφτονται: «Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα! Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα!» ή «Γιατί δεν κλαδεύετε κανέναν άλλο; Γιατί τα βάζετε μ’ εμένα;» Τι σημαίνει να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια; Αποστρέφεται κανείς την αλήθεια όταν αδιαφορεί παντελώς για οτιδήποτε έχει να κάνει με θετικά πράγματα, με την αλήθεια, με τις απαιτήσεις του Θεού ή τις προθέσεις Του. Μερικές φορές νιώθει απέχθεια γι’ αυτά τα πράγματα, άλλες πάλι είναι αμέτοχος απέναντί τους, και κάποιες άλλες είναι ασεβής και αδιάφορος, τα αντιμετωπίζει λες και είναι ασήμαντα, είναι ανειλικρινής και επιπόλαιος απέναντί τους ούτε αναλαμβάνει καμία ευθύνη σχετικά με αυτά. Η κύρια εκδήλωση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια δεν είναι μόνο η απέχθεια που νιώθει κάποιος όταν ακούει την αλήθεια. Είναι, επίσης, απρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια και όταν έρχεται η ώρα να την κάνει πράξη, κάνει πίσω, λες και δεν τον αφορά καθόλου. Όταν κάποιοι άνθρωποι συναναστρέφονται στις συναθροίσεις, μοιάζουν να είναι μες τη ζωντάνια, τους αρέσει να επαναλαμβάνουν λόγια και δόγματα και να κάνουν μεγαλόστομες δηλώσεις για να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους πάρουν με το μέρος τους. Όσο το κάνουν αυτό, μοιάζουν να σφύζουν από ενέργεια, να είναι πολύ κεφάτοι, και συνεχίζουν να μιλούν ακατάπαυστα. Στο μεταξύ, κάποιοι άλλοι, όλη την ημέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, είναι απασχολημένοι με θέματα πίστης, διαβάζουν τα λόγια του Θεού, προσεύχονται, ακούνε ύμνους, κρατούν σημειώσεις, λες και δεν μπορούν να μείνουν ούτε λεπτό μακριά από τον Θεό. Από το πρωί ως το βράδυ, είναι απασχολημένοι με την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Αγαπούν πραγματικά την αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι; Δεν έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Πότε μπορεί κανείς να δει την πραγματική τους κατάσταση; (Όταν έρχεται η ώρα να κάνουν πράξη την αλήθεια, το βάζουν στα πόδια, και δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν το κλάδεμα.) Μήπως είναι απρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια επειδή δεν καταλαβαίνουν αυτό που ακούνε ή επειδή δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια; Δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τους κυβερνά η φύση τους. Αυτό είναι πρόβλημα διάθεσης. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά μέσα τους ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι είναι θετικά πράγματα, και ότι η άσκηση της αλήθειας μπορεί να επιφέρει αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων και να τους βοηθήσει να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, δεν τα αποδέχονται ούτε τα κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Ποιους έχετε δει να έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; (Τους δύσπιστους.) Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι οι δύσπιστοι αποστρέφονται την αλήθεια. Ο Θεός δεν μπορεί με τίποτα να σώσει αυτούς τους ανθρώπους. Μεταξύ, λοιπόν, των πιστών του Θεού, σε ποια θέματα έχετε δει ανθρώπους να αποστρέφονται την αλήθεια; Μπορεί να μη σηκώθηκαν να φύγουν όταν συναναστράφηκες πάνω στην αλήθεια μαζί τους, και να αντιμετώπισαν σωστά τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους που θίχτηκαν στη συναναστροφή. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Πού μπορεί να το δει κανείς αυτό; (Ακούνε συχνά κηρύγματα, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια.) Όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια έχουν αναμφισβήτητα τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι είναι πού και πού σε θέση να κάνουν πράξη ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Έχουν, λοιπόν, τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Η διάθεση αυτή συναντάται, επίσης, και σε όσους κάνουν πράξη την αλήθεια, απλώς σε διαφορετικό βαθμό. Το γεγονός ότι είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει ότι δεν έχεις τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Το ότι κάνεις πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει αμέσως και η ζωή-διάθεσή σου· δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο μόνος τρόπος να πετύχεις αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου είναι να λύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια μία φορά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις πλέον διεφθαρμένη διάθεση. Ναι μεν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια σε έναν τομέα, αλλά δεν είσαι απαραίτητα σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια και σε άλλους τομείς. Κάθε φορά αλλάζουν οι συνθήκες και οι αιτίες, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι υπάρχει όντως μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτό είναι η ρίζα του προβλήματος. Επομένως, μόλις αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου, λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα, όλες, δηλαδή, οι δυσκολίες, οι προφάσεις και οι δικαιολογίες που προβάλλει σχετικά με την άσκηση της αλήθειας, ενώ διορθώνονται και όλη του η επαναστατικότητα, όλα του τα ελαττώματα και οι ελλείψεις. Αν οι άνθρωποι δεν αλλάξουν τις διαθέσεις τους, πάντα θα δυσκολεύονται να κάνουν πράξη την αλήθεια και πάντα θα προβάλλουν προφάσεις και δικαιολογίες. Αν θέλετε να είστε σε θέση να κάνετε πράξη την αλήθεια και να υποτάσσεστε τον Θεό σε όλα τα πράγματα, πρέπει πρώτα να αλλάξει η διάθεσή σας. Μόνο τότε θα μπορέσετε να λύσετε τα προβλήματα από τη ρίζα τους.

Σε τι αναφέρεται κυρίως η διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Ας ξεκινήσουμε με ένα είδος κατάστασης. Κάποιοι άνθρωποι ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να ακούνε κηρύγματα, και όσο περισσότερο ακούνε κάποιον να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, τόσο περισσότερο φωτίζεται η καρδιά τους και πετούν από τη χαρά τους. Έχουν θετική και ενεργητική στάση. Αποδεικνύει κάτι τέτοιο ότι δεν έχουν διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; (Όχι.) Για παράδειγμα, ορισμένα παιδιά ηλικίας επτά ή οκτώ ετών ενδιαφέρονται όταν ακούνε για την πίστη στον Θεό, ενώ διαβάζουν συνέχεια τον λόγο του Θεού και παρευρίσκονται σε συναθροίσεις με τους γονείς τους. Μερικοί άνθρωποι, λοιπόν, λένε: «Αυτό το παιδί δεν έχει διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια, είναι πανέξυπνο, γεννήθηκε για να πιστεύει στον Θεό, είναι ένας από τους εκλεκτούς του Θεού». Μπορεί κάλλιστα να ανήκει στους εκλεκτούς του Θεού, αλλά τα παραπάνω λόγια είναι σωστά μόνο κατά το ήμισυ, κι αυτό γιατί είναι ακόμη μικρά και δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη η κατεύθυνση της επιδίωξής τους και οι στόχοι τους στη ζωή. Από τη στιγμή που η οπτική τους για τη ζωή και την κοινωνία δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη, μπορείς να πεις ότι οι νεαρές ψυχές τους αγαπούν τα θετικά πράγματα· δεν μπορείς, όμως, να πεις ότι δεν έχουν διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Γιατί το λέω αυτό; Είναι μικρά· η ανθρώπινη φύση τους είναι ακόμα ανώριμη, δεν έχουν καμία εμπειρία, δεν έχουν μεγάλη διορατικότητα και δεν κατανοούν καθόλου τι είναι η αλήθεια. Τους αρέσουν απλώς τα θετικά πράγματα. Δεν μπορείς να πεις ότι αγαπούν την αλήθεια, πόσο μάλλον ότι διαθέτουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Πέρα απ’ αυτό, τα παιδιά δεν έχουν εμπειρίες κι έτσι είναι αδύνατο να δει κανείς τι ακριβώς κρύβουν μέσα στην καρδιά τους ή τι είδος φύση-ουσίας έχουν. Απλώς και μόνο επειδή ενδιαφέρονται για την πίστη στον Θεό και ακούνε κηρύγματα, οι άλλοι τα χαρακτηρίζουν ως ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια. Κάτι τέτοιο αποτελεί εκδήλωση άγνοιας και ανοησίας, κι αυτό γιατί τα παιδιά δεν γνωρίζουν καθόλου τι είναι η αλήθεια, οπότε είναι αδύνατο να πει κανείς αν τους αρέσει η αλήθεια ή την αποστρέφονται. Η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια αναφέρεται κυρίως στην έλλειψη ενδιαφέροντος και στην απέχθεια που νιώθει κανείς απέναντι την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια όταν, παρόλο που είναι σε θέση να την κατανοήσουν και γνωρίζουν ποια είναι τα θετικά πράγματα, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα με μια στάση και μια κατάσταση που δείχνει αντίσταση, επιπολαιότητα, απέχθεια, υπεκφυγή και αδιαφορία. Αυτή είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Έχουν όλοι αυτό το είδος διάθεσης; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Ναι μεν γνωρίζω ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά και πάλι δεν μου αρέσει ούτε τον αποδέχομαι, ή τουλάχιστον, δεν μπορώ να τον αποδεχτώ αυτήν τη στιγμή». Τι συμβαίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Αποστρέφονται την αλήθεια. Η εσωτερική τους διάθεση δεν τους επιτρέπει να αποδεχτούν την αλήθεια. Ποιες είναι συγκεκριμένα οι εκδηλώσεις μη αποδοχής της αλήθειας; Κάποιοι λένε: «Παρότι κατανοώ όλες τις αλήθειες, δεν μπορώ και πάλι να τις κάνω πράξη». Αποκαλύπτεται έτσι ότι είναι άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αγαπούν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν πράξη καμία αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Οφείλεται στην κυριαρχία του Θεού το γεγονός ότι κατάφερα να βγάλω τόσα χρήματα. Έχω πραγματικά την ευλογία του Θεού· ο Θεός μού φέρθηκε τόσο καλά και μου έδωσε άφθονα πλούτη. Όλοι στην οικογένειά μου είναι καλοντυμένοι και καλοθρεμμένοι, και δεν μας λείπουν ούτε τα ρούχα ούτε το φαγητό». Εφόσον βλέπουν ότι έχουν την ευλογία του Θεού, αυτοί οι άνθρωποι Τον ευχαριστούν μέσα από την καρδιά τους, γνωρίζουν ότι όλα αυτά τα κυβερνά Εκείνος και ότι αν δεν είχαν ευλογηθεί από τον Θεό και είχαν βασιστεί στα δικά τους ταλέντα, δεν θα είχαν βγάλει σε καμία περίπτωση όλα αυτά τα χρήματα. Αυτά σκέφτονται πράγματι μέσα στην καρδιά τους, αυτά γνωρίζουν αληθινά, και ευχαριστούν αληθινά τον Θεό. Έρχεται, όμως, μια μέρα που η επιχείρησή τους φαλιρίζει, περνούν μια δύσκολη περίοδο και υποφέρουν από φτώχεια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή διψάνε για ανέσεις και δεν σκέφτονται πώς να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους, ενώ ξοδεύουν όλο τους τον χρόνο κυνηγώντας τα πλούτη, και καταλήγουν έτσι να γίνουν σκλάβοι του χρήματος. Όλο αυτό επηρεάζει την εκτέλεση του καθήκοντός τους, κι έτσι ο Θεός τούς τα αφαιρεί όλα. Παρότι γνωρίζουν μέσα τους ότι ο Θεός τούς έχει ευλογήσει πολύ και τους έχει δώσει ένα σωρό πράγματα, δεν θέλουν καθόλου να ανταποδώσουν την αγάπη του Θεού, δεν θέλουν να βγουν έξω και να εκτελέσουν το καθήκον τους, ενώ είναι δειλοί και φοβούνται συνεχώς μην τυχόν και συλληφθούν, μην τυχόν και χάσουν όλα αυτά τα πλούτη και τις απολαύσεις, με αποτέλεσμα ο Θεός να τους τα αφαιρεί όλα. Η καρδιά τους είναι διάφανη σαν καθρέφτης, ξέρουν ότι αυτά τα πράγματα τους τα έχει αφαιρέσει Θεός και ότι ο Θεός τούς πειθαρχεί, κι έτσι προσεύχονται σ’ Αυτόν και λένε: «Θεέ μου! Αφού με ευλόγησες μια φορά, μπορείς να με ευλογήσεις και δεύτερη. Η ύπαρξή Σου είναι αιώνια, κι έτσι οι ευλογίες Σου είναι με την ανθρωπότητα. Σ’ ευχαριστώ! Ό,τι κι αν συμβεί, οι ευλογίες και η υπόσχεσή Σου δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Αν μου τις αφαιρέσεις, και πάλι θα υποταχθώ». Όταν η λέξη «υποταχθώ» βγαίνει από το δικό τους στόμα, ακούγεται κούφια. Λένε μεν ότι μπορούν να υποταχθούν, αλλά μετά το σκέφτονται και κάτι δεν τους κάθεται καλά: «Όλα ήταν τέλεια παλιά. Γιατί μου τα πήρε όλα ο Θεός; Αφού καθόμουν σπίτι κι έκανα το καθήκον μου εκεί, τι διαφορά έχει αυτό απ’ το να βγω να το κάνω έξω; Πού καθυστέρησα;» Αναπολούν μονίμως το παρελθόν. Έχουν ένα είδος παραπόνου και δυσαρέσκειας απέναντι στον Θεό και νιώθουν διαρκώς κατάθλιψη. Έχουν ακόμη τον Θεό στην καρδιά τους; Αυτό που έχουν στην καρδιά τους είναι τα χρήματα, οι υλικές ανέσεις και οι παλιές καλές στιγμές. Ο Θεός δεν έχει καμία απολύτως θέση στην καρδιά τους, δεν είναι πλέον ο Θεός τους. Γνωρίζουν πως είναι αλήθεια ότι «ο Θεός έδωσε και ο Θεός αφαίρεσε», αλλά ενώ τους αρέσει η φράση «ο Θεός έδωσε», αποστρέφονται τη φράση «ο Θεός αφαίρεσε». Είναι σαφές ότι είναι επιλεκτικοί σε ό,τι αφορά την αποδοχή της αλήθειας. Αποδέχονται τις ευλογίες του Θεού ως την αλήθεια, αλλά μόλις ο Θεός τούς αφαιρεί κάτι, δεν μπορούν να το αποδεχτούν. Όχι μόνο δεν μπορούν να αποδεχτούν μια τέτοιου είδους κυριαρχία από τον Θεό, αλλά αντιστέκονται σ’ αυτήν και δυσανασχετούν. Όταν καλούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους, λένε: «Θα το κάνω αν μου δώσει ο Θεός ευλογίες και χάρη. Πώς να εκτελέσω το καθήκον μου αν δεν έχω τις ευλογίες του Θεού και η οικογένειά μου ζει σε τέτοιες συνθήκες φτώχειας; Δεν θέλω να το κάνω!» Τι διάθεση είναι αυτή; Παρόλο που βιώνουν προσωπικά τις ευλογίες του Θεού μέσα τους και παρότι ο Θεός τούς έχει δώσει τόσο πολλά, όταν τους τα αφαιρεί, δεν είναι πρόθυμοι να το αποδεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα χρήματα και τη γεμάτη ανέσεις ζωή τους. Μπορεί να μην κάνουν μεγάλη φασαρία γι’ αυτό, να μην απλώνουν το χέρι τους στον Θεό και να μην παλεύουν να ανακτήσουν την περιουσία που είχαν προηγουμένως στηριζόμενοι στις δικές τους προσπάθειες, αλλά νιώθουν ήδη αποθαρρυμένοι απέναντι στις ενέργειες του Θεού, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να τις αποδεχτούν και λένε: «Ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός δείχνει μεγάλη αναισθησία και είναι και εντελώς ακατανόητος. Πώς είναι δυνατόν να συνεχίσω να πιστεύω στον Θεό; Δεν θέλω πια να Τον αναγνωρίζω ως Θεό. Εφόσον δεν Τον αναγνωρίζω ως Θεό, δεν είναι Θεός». Είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; (Ναι.) Αυτό το είδος διάθεσης το έχει ο Σατανάς· ο Σατανάς απαρνείται τον Θεό με αυτόν τον τρόπο. Αυτού του είδους η διάθεση είναι η διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια και τη μισεί. Όταν οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια σε τέτοιον βαθμό, πού τους οδηγεί κάτι τέτοιο; Τους κάνει να εναντιώνονται στον Θεό και μάλιστα να Του εναντιώνονται πεισματικά μέχρι τέλους. Αυτό σημαίνει πως όλα έχουν τελειώσει γι’ αυτούς.

Ποια ακριβώς είναι η φύση της διάθεσης της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Οι άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια δεν αγαπούν τα θετικά πράγματα ούτε οτιδήποτε κάνει ο Θεός. Πάρτε για παράδειγμα το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες: Κανείς δεν θέλει να αποδεχτεί αυτό το έργο. Πολύ λίγοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ακούσουν κηρύγματα σχετικά με το ότι Θεός εκθέτει τους ανθρώπους, τους καταδικάζει, τους παιδεύει, τους δοκιμάζει, τους εξευγενίζει, τους συμμορφώνει και τους πειθαρχεί, αλλά όλοι χαίρονται όταν ακούν ότι ο Θεός ευλογεί τους ανθρώπους και τους ενθαρρύνει ή όταν ακούν για τις υποσχέσεις του Θεού στους ανθρώπους· κανείς δεν τα απορρίπτει όλα αυτά. Είναι όπως στην Εποχή της Χάριτος που ο Θεός έκανε το έργο της άφεσης, της συγχώρεσης, της ευλογίας και της απονομής χάριτος στον άνθρωπο, που θεράπευε τους αρρώστους, εξέβαλε δαιμόνια και έδινε υποσχέσεις στους ανθρώπους. Τότε ήταν όλοι πρόθυμοι να τα αποδεχτούν αυτά, όλοι εξυμνούσαν τον Ιησού για τη μεγάλη Του αγάπη στον άνθρωπο. Τώρα, όμως, που έχει φτάσει η Εποχή της Βασιλείας και ο Θεός κάνει το έργο της κρίσης και εκφράζει πολλές αλήθειες, δεν ενδιαφέρεται κανένας. Όσο κι αν εκθέτει και κρίνει ο Θεός τους ανθρώπους, αυτοί δεν το αποδέχονται, και μάλιστα λένε μέσα τους: «Γίνεται να κάνει κάτι τέτοιο ο Θεός; Δεν αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο;» Όταν κλαδεύονται, συμμορφώνονται ή πειθαρχούνται, έχουν ακόμη περισσότερες αντιλήψεις και λένε μέσα τους: «Είναι αυτή η αγάπη του Θεού; Αυτά τα λόγια κρίσης και καταδίκης δεν είναι έχουν ίχνος στοργής, δεν πρόκειται να τα αποδεχθώ. Δεν είμαι και τόσο χαζός!» Αυτή είναι η διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Μόλις ακούσουν την αλήθεια, μερικοί άνθρωποι λένε: «Ποια αλήθεια; Μια θεωρία είναι και τίποτα παραπάνω. Μπορεί να ακούγεται ιδιαίτερα ευγενής, ισχυρή και άγια, αλλά δεν είναι παρά όμορφα λόγια». Αυτή δεν είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Αυτή είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Έχετε εσείς μέσα σας αυτό το είδος διάθεσης; (Ναι.) Σε ποια κατάσταση που ανέφερα μόλις και την οποία συναντάτε πολύ συχνά και εκτιμάτε βαθύτερα, είναι πιο πιθανό να πέσετε θύματα; (Δεν θέλουμε να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες όταν εκτελούμε το καθήκον μας, δεν θέλουμε να μας κρίνει ο Θεός και να μας παιδεύει, θέλουμε όλα να κυλούν ομαλά.) Αρνείστε την κυριαρχία του Θεού, αρνείστε την πειθαρχία και τη συμμόρφωση του Θεού, γνωρίζετε ξεκάθαρα ότι ο Θεός κάνει καλό έτσι, αλλά η καρδιά σας εξακολουθεί να αντιστέκεται· αυτό είναι ένα είδος εκδήλωσης. Τι άλλο; (Χαιρόμαστε όταν εκτελούμε αποτελεσματικά το καθήκον μας, αλλά όταν δεν συμβαίνει αυτό, γινόμαστε αρνητικοί και αδύναμοι και αδυνατούμε να συνεργαστούμε ενεργά.) Τι είδους εκδήλωση είναι αυτή; (Αδιαλλαξία.) Πρέπει να είστε ακριβείς ως προς αυτό. Μην μπερδεύεστε και μην προβαίνετε σε ισχυρισμούς στα τυφλά. Μερικές φορές, οι καταστάσεις των ανθρώπων είναι τόσο πολύπλοκες που δεν αφορούν μόνο ένα είδος κατάστασης, αλλά συνδυάζουν δύο ή τρία μαζί. Πώς την ορίζεις, τότε; Κάποιες φορές, μια διάθεση αποκαλύπτεται σε δύο καταστάσεις, κάποιες άλλες φορές σε τρεις. Παρότι, όμως, αυτές οι καταστάσεις είναι διαφορετικές, σε τελική ανάλυση αποτελούν ένα ακόμα είδος διάθεσης. Πρέπει να κατανοήσετε τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια και να εξετάσετε τις εκδηλώσεις της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Θα μπορέσετε έτσι να κατανοήσετε πραγματικά τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Αποστρέφεσαι την αλήθεια. Ξέρεις πολύ καλά ότι κάτι είναι σωστό· δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι τα λόγια του Θεού ή οι αλήθεια-αρχές, ενώ μπορεί μερικές φορές να είναι ένα θετικό ή σωστό πράγμα, κάποια σωστά λόγια ή σωστές υποδείξεις. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθείς να λες: «Αυτή δεν είναι η αλήθεια, είναι απλώς τα σωστά λόγια. Δεν θέλω να ακούσω τίποτα, δεν ακούω τα λόγια των ανθρώπων!» Τι διάθεση είναι αυτή; Διακατέχεσαι από αλαζονεία, αδιαλλαξία και αποστροφή απέναντι στην αλήθεια· συνυπάρχουν όλα αυτά τα είδη διαθέσεων. Κάθε είδος διάθεσης μπορεί να προκαλέσει πολλά είδη καταστάσεων. Μια κατάσταση μπορεί να σχετίζεται με πολλές διαφορετικές διαθέσεις. Πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα ποια είδη διαθέσεων προκαλούν αυτές τις καταστάσεις. Θα είσαι έτσι σε θέση να διακρίνεις τα διάφορα είδη διεφθαρμένων διαθέσεων.

Είναι υπερβολικό να πούμε πως καθένα από αυτά τα τέσσερα είδη διεφθαρμένων διαθέσεων πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε μόλις είναι αρκετό για να καταδικάσει τους ανθρώπους σε θάνατο; (Όχι.) Πώς προκύπτουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων; Όλες προέρχονται από τον Σατανά. Οι άνθρωποι διαποτίζονται από όλες τις αιρέσεις και τις πλάνες που διαδίδουν ο Σατανάς, οι διάβολοι και οι διάσημοι και επιφανείς άνθρωποι, με αποτέλεσμα να προκύπτουν αυτές οι διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις. Είναι θετικές ή αρνητικές αυτές οι διαθέσεις; (Αρνητικές.) Πού βασίζεστε όταν λέτε ότι είναι αρνητικές; (Στην αλήθεια.) Αυτές οι διαθέσεις παραβιάζουν την αλήθεια και αντιστέκονται στον Θεό, ενώ εναντιώνονται επιθετικά στη διάθεσή Του και σε όλα αυτά που έχει και είναι ο Θεός. Επομένως, αν ένας άνθρωπος διαθέτει έστω και μια από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, είναι κάποιος που αντιστέκεται στον Θεό. Εάν ένας άνθρωπος διαθέτει και τις τέσσερις αυτές διαθέσεις, αυτό είναι πρόβλημα και ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού και ο προορισμός του είναι σίγουρα ο θάνατος. Για όποια διάθεση κι αν πρόκειται, αν τη μετρήσετε σύμφωνα με την αλήθεια, θα δείτε ότι η ουσία που εκδηλώνει η καθεμία στρέφεται ενάντια στον Θεό, Του αντιστέκεται και Τον εχθρεύεται. Επομένως, αν δεν αλλάξουν οι διαθέσεις σου, τότε δεν θα είσαι σε σύμπνοια με τον Θεό, θα μισείς την αλήθεια και θα είσαι εχθρός του Θεού.

Θα συνεχίσουμε τώρα με το πέμπτο είδος διάθεσης. Εγώ θα σας δώσω ένα παράδειγμα, κι εσείς θα προσπαθήσετε να καταλάβετε για τι είδους διάθεση πρόκειται. Φανταστείτε δύο ανθρώπους να συζητούν, και ο ένας από αυτούς να μιλάει με τόση ευθύτητα που να καταλήγει να προσβάλει τον άλλον. Ο άλλος σκέφτεται μέσα του: «Γιατί πληγώνεις έτσι την υπερηφάνεια μου; Νομίζεις ότι μπορεί εύκολα να τα βάλει κάποιος μαζί μου;» Γεννιέται έτσι μέσα του μίσος. Στην πραγματικότητα, μπορεί εύκολα να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Όταν κάποιος πληγώνει τον άλλον με τα λόγια του, εφόσον ζητήσει συγγνώμη από το άτομο που πλήγωσε, το θέμα θα θεωρηθεί λήξαν. Τι διάθεση έχει, όμως, αν αυτός που προσβλήθηκε δεν αφήνει το θέμα να ξεχαστεί και θεωρεί πως «ποτέ δεν είναι αργά για να πάρει ένας κύριος την εκδίκησή του»; (Κακοβουλία.) Σωστά· πρόκειται για κακοβουλία και αυτός ο άνθρωπος έχει φαύλη διάθεση. Στην εκκλησία, κάποιοι άνθρωποι κλαδεύονται επειδή δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους. Τα πράγματα που λέγονται κατά το κλάδεμα ενός ανθρώπου αποτελούν συχνά νουθεσίες και ίσως ακόμη και επιπλήξεις. Σίγουρα, λοιπόν, όλα αυτά τον αναστατώνουν και θέλει να βρει δικαιολογίες και να ανταπαντήσει. Μπορεί να πει κάτι τέτοιο: «Παρόλο που όσα είπατε για να με κλαδέψατε ήταν σωστά, μερικά από αυτά ήταν πολύ προσβλητικά, με εξευτελίσατε και πληγώσατε τα αισθήματά μου. Παρότι δεν έχω κάνει ποτέ καμία συνεισφορά, πιστεύω τόσα χρόνια στον Θεό και εργάζομαι σκληρά. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μου φέρεστε έτσι; Γιατί δεν κλαδεύετε κανέναν άλλον; Δεν το αποδέχομαι αυτό και ούτε πρόκειται να το ανεχτώ!» Δεν είναι αυτό ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης; (Ναι.) Η συγκεκριμένη διεφθαρμένη διάθεση εκδηλώνεται μόνο με τη μορφή παραπόνων, ανυπακοής και αντιπαράθεσης, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα στο αποκορύφωμά της, δεν έχει φτάσει στο ζενίθ της. Έχει, όμως, ήδη δείξει κάποια σημάδια και ήδη ετοιμάζεται να ξεσπάσει. Ποια είναι η στάση του ανθρώπου αυτού αμέσως μετά; Δεν υποτάσσεται, νιώθει ενοχλημένος, γίνεται εριστικός και αρχίζει να ενεργεί με εμπάθεια. Αρχίζει να βρίσκει δικαιολογίες: «Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν πάντα δίκιο όταν κλαδεύουν κάποιον. Όλοι οι υπόλοιποι μπορεί να είστε σε θέση να αποδεχτείτε το κλάδεμα, αλλά εγώ δεν είμαι. Εσείς το αποδέχεστε επειδή είστε ανόητοι και αδύναμοι. Εγώ δεν το αποδέχομαι! Ας βάλουμε τα πράγματα κάτω για να δούμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο». Οι άνθρωποι, τότε, συναναστρέφονται μαζί του και του λένε: «Άσχετα με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να υπακούσεις. Είναι δυνατόν η εκτέλεση του καθήκοντός σου να μην έχει το παραμικρό ψεγάδι; Τα κάνεις όλα σωστά; Ακόμα και αν τα κάνεις όλα σωστά, και πάλι θα σε βοηθήσει το κλάδεμα! Παρότι έχουμε συναναστραφεί πάρα πολλές φορές μαζί σου πάνω στις αρχές, εσύ δεν άκουγες ποτέ και επέλεγες να ενεργείς στα τυφλά και να κάνεις τα δικά σου. Με αυτό τον τρόπο αναστάτωνες το έργο της εκκλησίας και προκαλούσες τεράστιες απώλειες. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να μην κλαδευτείς; Η διατύπωση μπορεί να είναι σκληρή και ίσως σου είναι δύσκολο να την ακούσεις, αλλά φυσιολογικό δεν είναι αυτό; Γιατί, άρα, προβάλλεις επιχειρήματα; Θα ήταν λες καλύτερα να σε αφήναμε απλώς να κάνεις κακά πράγματα, αλλά να μην αφήναμε κανέναν να σε κλαδέψει;» Θα μπορέσει, όμως, αφού τα ακούσει όλα αυτά, να αποδεχτεί το κλάδεμα; Όχι. Απλώς θα συνεχίσει να βρίσκει δικαιολογίες και να αντιστέκεται. Ποια διάθεση αποκάλυψε; Διαβολικότητα· μια φαύλη διάθεση. Τι ήθελε να πει στην πραγματικότητα; «Δεν ανέχομαι να με ενοχλεί ο οποιοσδήποτε. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να πειράξει ούτε μία τρίχα απ’ τα μαλλιά μου. Θα σου δείξω ότι δεν είναι εύκολο να τα βάλεις μαζί μου, κι έτσι δεν θα τολμήσεις να με ξανακλαδέψεις στο μέλλον. Δεν θα βγω έτσι κερδισμένος;» Τι λέτε γι’ αυτό; Έχει εκτεθεί η διάθεση, έτσι δεν είναι; Πρόκειται για μια φαύλη διάθεση. Όσοι έχουν φαύλες διαθέσεις όχι μόνο αποστρέφονται την αλήθεια, αλλά τη μισούν κιόλας! Όταν κλαδεύονται, είτε προσπαθούν να το βάλουν στα πόδια είτε το αγνοούν· η καρδιά τους πλημμυρίζει από έχθρα. Δεν είναι ότι ψάχνουν απλώς να βρουν μερικές δικαιολογίες. Αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτή η στάση τους. Δεν συμμορφώνονται και αντιστέκονται, αντιλέγουν μάλιστα σαν άλλες άρπυιες. Σκέφτονται μέσα τους: «Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να με εξευτελίσεις και να με φέρεις σκόπιμα σε δύσκολη θέση. Δεν τολμώ να σε αντικρούσω κατάμουτρα, αλλά θα βρω την ευκαιρία να πάρω την εκδίκησή μου! Έχεις την εντύπωση ότι μπορείς έτσι απλά να με κλαδεύεις και να με εκφοβίζεις; Θα τους πάρω όλους με το μέρος μου, θα σε αφήσω στην απέξω και μετά θα σε κάνω να πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα!» Αυτό σκέφτονται μέσα τους· έχει επιτέλους αποκαλυφθεί η φαύλη διάθεσή τους. Για να πετύχουν τους στόχους τους και να ξεσπάσουν την εμπάθειά τους, προσπαθούν πάση θυσία να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους και να πάρουν τους πάντες με το μέρος τους. Μόνο τότε χαίρονται και καθησυχάζουν. Δεν είναι κακοβουλία αυτό; Πρόκειται για φαύλη διάθεση. Προτού κλαδευτούν, αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν αρνάκια. Όταν κλαδευτούν ή εκτεθεί ο πραγματικός τους εαυτός, μετατρέπονται αμέσως από αρνί σε λύκο, και αποκαλύπτεται η λυκοειδής αγριότητά τους. Δεν πρόκειται για φαύλη διάθεση; (Ναι.) Γιατί, λοιπόν, δεν είναι συνήθως ορατή αυτή η διάθεση; (Δεν τους έχει προκαλέσει κανείς.) Σωστά, δεν τους έχει προκαλέσει κανείς, και δεν έχουν κινδυνέψει τα συμφέροντά τους. Αντίστοιχα, ένας λύκος δεν θα σε φάει αν δεν είναι πεινασμένος. Μπορείς, όμως, να πεις ότι δεν είναι λύκος; Αν περίμενες να σε φάει για να τον αποκαλέσεις λύκο, δεν θα ήταν πολύ αργά; Και να μην αποπειραθεί να σε φάει, εσύ πρέπει να είσαι μονίμως σε επιφυλακή. Το ότι δεν σε τρώει δεν σημαίνει ότι δεν θέλει να σε φάει· απλώς δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα. Όταν, λοιπόν, έρθει η ώρα, ξεσπάει η λυκοειδής φύση του. Το κλάδεμα αποκαλύπτει τους ανθρώπους κάθε είδους. Ορισμένοι σκέφτονται: «Γιατί μόνο εγώ κλαδεύομαι; Γιατί τα βάζουν μονίμως μαζί μου; Μήπως με θεωρούν εύκολο στόχο; Δεν περνάνε σ’ εμένα αυτά!» Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι δυνατόν να είναι οι μόνοι που κλαδεύονται; Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που να μην έχει κλαδευτεί; Κανένας. Μερικές φορές οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι ισχυρογνώμονες και απερίσκεπτοι στο έργο τους· άλλες φορές δεν το εκτελούν σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς κλαδεύονται. Αυτό γίνεται για να προστατευτεί το έργο της εκκλησίας και να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να δρουν ανεξέλεγκτα. Δεν γίνεται για να στοχοποιηθεί ένα συγκεκριμένο άτομο. Με αυτό που είπαν προφανώς και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και εκδηλώνουν, επίσης, φαύλη διάθεση.

Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνεται η φαύλη διάθεση; Πώς σχετίζεται με την αποστροφή απέναντι στην αλήθεια; Στην πραγματικότητα, όταν η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια εκδηλώνεται έντονα και φέρει τα χαρακτηριστικά της αντίστασης και της κρίσης, αποκαλύπτεται τότε η φαύλη διάθεση. Κάποιος που αποστρέφεται την αλήθεια περνά από διάφορες καταστάσεις. Αρχικά αδιαφορεί για την αλήθεια, έπειτα την αποστρέφεται και σταδιακά φτάνει σε σημείο να κρίνει και να καταδικάζει τον Θεό. Όταν αποστρέφεται κανείς την αλήθεια ως έναν ορισμένο βαθμό, πιθανότατα θα απαρνηθεί τον Θεό, θα Τον μισήσει και θα εναντιωθεί σ’ Αυτόν. Δεν αποτελούν αυτές οι διάφορες καταστάσεις μια φαύλη διάθεση; (Ναι.) Όσοι, άρα, αποστρέφονται την αλήθεια έχουν μια ακόμη πιο σοβαρή κατάσταση, η οποία εμπεριέχει ένα είδος διάθεσης: τη φαύλη διάθεση. Μερικοί άνθρωποι, για παράδειγμα, αναγνωρίζουν το γεγονός ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα, αλλά αν τους αφαιρέσει κάτι ή πληγούν κάπως τα συμφέροντά τους, μπορεί να μην παραπονιούνται εξωτερικά ούτε να εναντιώνονται, αλλά μέσα τους δεν το αποδέχονται ούτε υποτάσσονται. Έχουν τη στάση κάποιου που κάθεται με σταυρωμένα χέρια και περιμένει την καταστροφή· αυτή είναι προφανώς μια κατάσταση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Υπάρχει και μια άλλη κατάσταση, η οποία είναι ακόμη πιο σοβαρή: Αντί να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουν την καταστροφή, αντιστέκονται στις διευθετήσεις και τις ενορχηστρώσεις του Θεού, καθώς και στο γεγονός ότι ο Θεός τούς αφαιρεί πράγματα. Πώς αντιστέκονται; (Διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας ή αλλιώς σαμποτάρουν πράγματα, στην προσπάθειά τους να εγκαθιδρύσουν το δικό τους βασίλειο.) Αυτή είναι μία μορφή αντίστασης. Όταν κάποιοι εκκλησιαστικοί επικεφαλής αντικαθίστανται, μονίμως προκαλούν διαταράξεις και αναστατώνουν την εκκλησία κατά την εκκλησιαστική τους ζωή, αντιστέκονται και δεν υπακούν σε ό,τι λέει ο νεοεκλεγείς επικεφαλής, ενώ προσπαθούν να τον υπονομεύσουν πίσω από την πλάτη του. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι φαύλη διάθεση. Αυτό που πραγματικά σκέφτονται είναι το εξής: «Εφόσον δεν μπορώ να είμαι εγώ επικεφαλής, τότε κανείς άλλος δεν μπορεί να παραμείνει σ’ αυτήν τη θέση, θα τους ξεφορτωθώ όλους! Αν σε διώξω, θα ξαναγίνω επικεφαλής όπως πριν!» Δεν πρόκειται για απλή αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, αλλά για φαυλότητα! Αναμετρώνται για τη θέση, για την επικράτεια, για τα προσωπικά τους συμφέροντα και την υπόληψή τους, δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πάρουν εκδίκηση, κάνουν το παν, αξιοποιούν όλες τους τις δεξιότητες και κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να πετύχουν τους στόχους τους, να σώσουν την υπόληψη, την υπερηφάνεια και τη θέση τους ή για να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους να πάρουν εκδίκηση: όλα αυτά είναι εκδηλώσεις φαυλότητας. Ορισμένες από τις συμπεριφορές μιας φαύλης διάθεσης είναι να λέει κανείς πολλά πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και διατάραξη ή αλλιώς να κάνει πολλά κακά πράγματα προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Τόσο τα λόγια όσο και οι πράξεις αυτών των ανθρώπων έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια και την παραβιάζουν, και αποκαλύπτουν όλα τους φαύλη διάθεση. Μερικοί άνθρωποι αδυνατούν να τα διακρίνουν όλα αυτά. Δεν μπορούν να διακρίνουν έναν λανθασμένο τρόπο ομιλίας ή μια λανθασμένη συμπεριφορά αν δεν είναι κραυγαλέα. Όσοι, όμως, κατανοούν την αλήθεια βλέπουν όλα όσα λένε και κάνουν οι κακοί άνθρωποι ως κακά πράγματα που δεν περιέχουν σε καμία περίπτωση κάτι σωστό ή σύμφωνο με την αλήθεια· μπορούμε να πούμε πως όλα όσα λένε και κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι 100 τοις εκατό κακά και αποκαλύπτουν ξεκάθαρα φαύλη διάθεση. Τι κίνητρα έχουν αυτοί οι κακοί άνθρωποι προτού αποκαλύψουν αυτήν τη φαύλη διάθεση; Τι είδους στόχους προσπαθούν να πετύχουν; Πώς είναι σε θέση να κάνουν τέτοια πράγματα; Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Έστω πως συμβαίνει κάτι στο σπίτι ενός ανθρώπου. Το σπίτι του παρακολουθείται από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και δεν μπορεί να επιστρέψει εκεί. Αυτό τον πληγώνει πολύ. Τον φιλοξενούν κάποιοι αδελφοί και αδελφές και όταν βλέπει τι καλά που πάνε όλα στο σπίτι τους, σκέφτεται: «Γιατί στο δικό σου σπίτι δεν έχει συμβεί τίποτα; Πώς και συνέβη αυτό στο δικό μου σπίτι; Δεν είναι δίκαιο ούτε σωστό αυτό· πρέπει να βρω έναν τρόπο να συμβεί και στο δικό σου σπίτι κάτι, για να μην μπορείς ούτε εσύ να επιστρέψεις εκεί. Θα πάρεις έτσι μια γεύση της ταλαιπωρίας που πέρασα κι εγώ». Δεν έχει σημασία αν θα κάνει κάτι ή όχι, αν θα πραγματοποιηθεί αυτό ή όχι ή αν θα πετύχει τους στόχους του ή όχι· σε κάθε περίπτωση, έχει αυτού του είδους τον σκοπό. Αυτό δεν είναι ένα είδος διάθεσης; (Ναι.) Εφόσον δεν μπορεί να ζήσει μια καλή ζωή ο ίδιος, δεν θα αφήσει ούτε τους άλλους να ζήσουν καλά. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας διάθεσης; (Η κακοβουλία.) Είναι φαύλη διάθεση· αυτός ο άνθρωπος είναι σιχαμένος! Όπως λέει και το ρητό, είναι σάπιος μέχρι το κόκαλο. Αυτό περιγράφει πόσο φαύλος είναι. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας διάθεσης; Προσπαθήστε να αναλύσετε ποια είναι τα κίνητρα, οι σκοποί και οι στόχοι του, όταν αποκαλύπτεται μέσα του αυτή η διάθεση. Τι τον κάνει να αρχίσει να αποκαλύπτει αυτήν τη διάθεση; Τι θέλει να πετύχει; Ναι μεν συνέβη κάτι στο δικό του σπίτι, αλλά αυτοί που τον φιλοξενούν στο δικό τους σπίτι τον φροντίζουν καλά. Γιατί, λοιπόν, θέλει να το χαλάσει αυτό; Άραγε το μόνο πράγμα που θα του δώσει χαρά είναι να δημιουργήσει προβλήματα στους ανθρώπους που τον φιλοξενούν για να συμβεί κάτι και στο δικό τους σπίτι και να μην μπορούν ούτε αυτοί να επιστρέψουν; Για το δικό του καλό, θα έπρεπε να προστατεύσει αυτό το μέρος, να μην αφήσει να του συμβεί τίποτα και να μην κάνει κακό σ’ αυτούς που τον φιλοξενούν, διότι αν το κάνει αυτό, κάνει ουσιαστικά κακό στον εαυτό του. Τι ακριβώς σκοπό έχει, λοιπόν, και θέλει να το κάνει αυτό; (Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον ίδιο, δεν θέλει ούτε να πάνε καλά για κανέναν άλλο.) Αυτό αποκαλείται φαυλότητα. Σκέφτεται το εξής: «Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κατέστρεψε το σπίτι μου και δεν έχω πια σπίτι. Εσύ, από την άλλη, έχεις ακόμα το ωραίο, ζεστό σου σπίτι στο οποίο μπορείς να επιστρέφεις. Δεν είναι δίκαιο αυτό. Δεν αντέχω να σε βλέπω να γυρίζεις σπίτι σου. Θα σου δώσω ένα μάθημα. Θα φροντίσω να μην μπορείς ούτε εσύ να γυρίσεις σπίτι σου και να καταλήξεις όπως εγώ. Θα είναι πιο δίκαια τότε τα πράγματα». Δεν είναι κακόβουλη και κακοπροαίρετη αυτή η ενέργεια; Από ποια φύση πηγάζει; (Απ’ τη φαυλότητα.) Όλα όσα λένε και κάνουν οι κακοί άνθρωποι αποσκοπούν στην επίτευξη ενός στόχου. Τι είδους πράγματα κάνουν συνήθως; Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα πράγματα που κάνουν όσοι έχουν φαύλη διάθεση; (Διαταράσσουν, αναστατώνουν και καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας.) (Μπροστά στους ανθρώπους, προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά τους με κολακείες, αλλά πίσω από την πλάτη τους προσπαθούν να τους υπονομεύσουν.) (Επιτίθενται στους ανθρώπους, είναι εκδικητικοί και ξεσπούν σ’ αυτούς με τρόπο κακόβουλο.) (Διαδίδουν φήμες και συκοφαντίες.) (Κακολογούν, κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους.) Η φύση των ενεργειών αυτών είναι να αναστατώνουν και να καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας, ενώ εκδηλώνουν όλες τους αντίσταση και επίθεση κατά του Θεού, αποκαλύπτουν όλες τους φαύλη διάθεση. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όλοι όσοι είναι ικανοί να κάνουν αυτά τα πράγματα είναι κακοί άνθρωποι· όλοι όσοι διαθέτουν ορισμένες εκδηλώσεις φαύλης διάθεσης μπορούν να οριστούν ως κακοί άνθρωποι. Ποια είναι η ουσία ενός κακού ανθρώπου; Είναι η ουσία του διαβόλου, του Σατανά. Δεν πρόκειται για υπερβολή. Είστε ικανοί να κάνετε αυτές τις πράξεις; Για ποιες από αυτές τις πράξεις είστε ικανοί; (Να είμαστε επικριτικοί.) Τολμάτε, άρα, να επιτεθείτε στους ανθρώπους ή να τους εκδικηθείτε; (Μπορεί μερικές φορές να κάνω τέτοιες σκέψεις, αλλά δεν τολμώ να τις πραγματοποιήσω.) Κάνετε απλώς τέτοιες σκέψεις, αλλά δεν τολμάτε να τις πραγματοποιήσετε. Αν σε πλήγωνε ένας άνθρωπος που έχει χαμηλότερη θέση από σένα, θα τολμούσες να ανταποδώσεις; (Ενίοτε ναι, είμαι ικανός για κάτι τέτοιο.) Αν σε πλήγωνε κάποιος ιδιαίτερα επιβλητικός άνθρωπος και πολύ εύγλωττος, θα τολμούσες να ανταποδώσεις; Είναι ενδεχομένως ελάχιστοι εκείνοι που δεν θα φοβόντουσαν να ανταποδώσουν. Όσοι, λοιπόν, τα βάζουν με τους αδύναμους αλλά φοβούνται τους δυνατούς έχουν φαύλες διαθέσεις; (Ναι.) Δεν έχει σημασία τι είδους συμπεριφορά υιοθετείς και σε ποιον απευθύνεται, αν είσαι ικανός να κάνεις αυτήν την κακή πράξη και να αντεπιτεθείς σε άλλους αδελφούς και αδελφές, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει μέσα σου φαύλη διάθεση. Εξωτερικά, αυτή η φαύλη διάθεση δεν φαίνεται να κάνει μεγάλη διαφορά, αλλά πρέπει να είστε σε θέση να τη διακρίνετε, καθώς και να διακρίνετε τον άνθρωπο που έχετε βάλει στο στόχαστρο. Αν φέρεστε βίαια απέναντι στον Σατανά, είστε σε θέση να τον καθυποτάξετε και να τον εξευτελίσετε, θεωρείται αυτό φαύλη διάθεση; Όχι. Έτσι υπερασπίζεστε το δίκιο και δεν δειλιάζετε καθόλου απέναντι στον εχθρό σας. Αυτό σημαίνει ότι έχει κανείς αίσθημα δικαιοσύνης. Σε ποιες περιπτώσεις θα μπορούσε αυτό να θεωρηθεί φαύλη διάθεση; Φαύλη διάθεση θα ήταν αν εκφοβίζατε, ποδοπατούσατε και εξευτελίζατε έναν καλό άνθρωπο ή έναν αδελφό ή αδελφή. Πρέπει, άρα, να διαθέτετε συνείδηση και λογική, να προσεγγίζετε τους ανθρώπους και τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, να είστε σε θέση να διακρίνετε τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους, να έχετε αίσθημα δικαιοσύνης, να είστε ανεκτικοί και υπομονετικοί απέναντι στον εκλεκτό λαό του Θεού και τους αδελφούς και τις αδελφές, και να ασκείστε σύμφωνα με την αλήθεια. Αυτό είναι απόλυτα σωστό και σύμφωνο με τις προθέσεις του Θεού. Όσοι έχουν φαύλες διαθέσεις δεν φέρονται στους άλλους σύμφωνα με αυτές τις αρχές. Αν κάποιος, όποιος κι αν είναι αυτός, κάνει κάτι που τους πληγώνει, θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση· αυτό είναι φαυλότητα. Οι κακοί άνθρωποι δεν ενεργούν σύμφωνα με καμία απολύτως αρχή. Δεν αναζητούν την αλήθεια. Είτε ενεργούν βάσει προσωπικής εμπάθειας, είτε τα βάζουν με τους αδύναμους και φοβούνται τους δυνατούς, είτε τολμούν να κάνουν αντίποινα στον οποιονδήποτε, όλα αυτά σχετίζονται με μια φαύλη διάθεση και αποτελούν διεφθαρμένη διάθεση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό.

Ποια είναι η πιο προφανής εκδήλωση κάποιου που έχει φαύλη διάθεση; Όταν έρχεται σ’ επαφή με έναν αγαθό άνθρωπο, με τον οποίο μπορεί να τα βάλει εύκολα, αρχίζει να τον πειράζει και να παίζει μαζί του. Πρόκειται για σύνηθες φαινόμενο. Όταν κάποιος που είναι σχετικά καλόκαρδος βλέπει έναν άνθρωπο αγαθό και δειλό, τον συμπονά σε έναν βαθμό, κι ακόμη κι αν δεν μπορεί να τον βοηθήσει, τουλάχιστον δεν τον εκφοβίζει. Όταν βλέπεις έναν αγαθό αδελφό ή μια αγαθή αδελφή, πώς φέρεσαι σ’ αυτόν τον άνθρωπο; Τον εκφοβίζεις και τον πειράζεις; (Το πιο πιθανό είναι να τον περιφρονούσα.) Όταν περιφρονείς κάποιον, είναι μια οπτική, μια άποψη που έχεις γι’ αυτόν, ένα είδος νοοτροπίας. Όσα, όμως, κάνεις και λες σ’ αυτόν τον άνθρωπο αφορούν τη διάθεσή σου. Πείτε Μου, λοιπόν, πώς φέρεστε απέναντι στους ανθρώπους που είναι άτολμοι και δειλοί; (Τους δίνω εντολές και τους παρενοχλώ.) (Όταν βλέπω ότι δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους, κάνω διακρίσεις εις βάρος τους και τους αποκλείω.) Όλα όσα αναφέρετε εκδηλώνουν φαύλη διάθεση και έχουν να κάνουν με τις διαθέσεις των ανθρώπων. Υπάρχουν ένα σωρό ακόμη τέτοια πράγματα, οπότε δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτά με λεπτομέρειες. Έχετε συναντήσει ποτέ κάποιον που να εύχεται να πεθάνει όποιος τον προσβάλλει, και μάλιστα προσεύχεται στον Θεό και Του ζητά να τον καταδικάσει και να τον αφανίσει από προσώπου γης; Παρόλο που κανένας άνθρωπος δεν έχει τέτοια δύναμη, κάποιοι σκέφτονται μέσα τους τι καλά που θα ήταν να την είχαν ή προσεύχονται στον Θεό να αναλάβει δράση Εκείνος. Έχετε τέτοιες σκέψεις στην καρδιά σας; (Όταν διαδίδουμε το ευαγγέλιο και συναντάμε κακούς ανθρώπους που μας επιτίθενται και μας καταγγέλλουν στην αστυνομία, αισθάνομαι ότι τους μισώ και κάνω σκέψεις του τύπου: «Θα έρθει η μέρα που θα σας τιμωρήσει ο Θεός».) Αυτή είναι μια αρκετά αντικειμενική περίπτωση. Δέχθηκες επίθεση, υπέφερες, πόνεσες, ποδοπατήθηκαν τελείως η προσωπική σου ακεραιότητα και ο αυτοσεβασμός σου· αν οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονταν αντιμέτωποι με τέτοιες συνθήκες θα δυσκολεύονταν να τις ξεπεράσουν. (Κάποιοι άνθρωποι διαδίδουν φήμες για την εκκλησία μας στο διαδίκτυο, διατυπώνουν έναν σωρό ισχυρισμούς, και όταν τα διαβάζω όλα αυτά, εξοργίζομαι και η καρδιά μου πλημμυρίζει με μίσος.) Πρόκειται για φαυλότητα ή θερμοαιμία, ή μήπως για κανονική ανθρώπινη φύση; (Είναι κανονική ανθρώπινη φύση. Αν δεν μισεί κανείς τους δαίμονες και τους εχθρούς του Θεού, δεν έχει κανονική ανθρώπινη φύση.) Σωστά. Αυτό αποτελεί αποκάλυψη, εκδήλωση και αντίδραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Όποιος δεν μισεί τα αρνητικά πράγματα, δεν αγαπά τα θετικά και δεν έχει πρότυπα συνείδησης δεν είναι άνθρωπος. Υπό αυτές τις συνθήκες, ποιες από τις πράξεις που εκτελεί ένας άνθρωπος μπορεί να εξελιχθούν σε φαύλη διάθεση; Αν όλο αυτό το μίσος και η απέχθεια μεταμορφωθούν σε ένα ορισμένο είδος συμπεριφοράς, αν χάσετε κάθε ίχνος λογικής και οι πράξεις σας ξεπεράσουν το όριο της ανθρώπινης φύσης, αν είστε σε θέση ακόμη και να σκοτώσετε αυτούς τους ανθρώπους και να παρανομήσετε, τότε αυτό είναι φαυλότητα, ενεργείτε θερμόαιμα. Όταν οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια και είναι σε θέση να διακρίνουν τους κακούς ανθρώπους και μισούν τη μοχθηρότητα, έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αν, όμως, χειρίζονται τα πάντα θερμόαιμα, οι ενέργειές τους δεν βασίζονται στις αρχές. Διαφέρει αυτό σε κάτι από τη διάπραξη κακού; (Ναι.) Υπάρχει μία διαφορά. Αν κάποιος είναι εξαιρετικά κακός, εξαιρετικά φαύλος, εξαιρετικά μοχθηρός, εξαιρετικά ανήθικος, και τον απεχθάνεσαι υπερβολικά, σε σημείο μάλιστα να ζητάς από τον Θεό να τον καταραστεί, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν, όμως, προσευχηθείς δυο-τρεις φορές στον Θεό κι Εκείνος δεν κάνει τίποτα και πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, υπάρχει τότε πρόβλημα; (Ναι.) Μπορείς να προσευχηθείς στον Θεό και να εκφράσεις την άποψη και τη γνώμη σου, και να αναζητήσεις έπειτα τις αλήθεια-αρχές· σ’ αυτήν την περίπτωση, θα μπορέσεις να χειριστείς σωστά την κατάσταση. Δεν θα πρέπει, όμως, να απαιτείς ή να προσπαθείς να εξαναγκάσεις τον Θεό να πάρει εκδίκηση εκ μέρους σου, πόσο μάλλον να κάνεις ανοησίες εξαιτίας της θερμοαιμίας σου. Πρέπει να προσεγγίσεις το θέμα με ορθολογισμό. Πρέπει να δείξεις υπομονή, να περιμένεις να έρθει η ώρα του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο στον Θεό. Κοίτα πώς ο Θεός ενεργεί με σοφία απέναντι στον Σατανά και τους διαβόλους· αυτό θα σε βοηθήσει να κάνεις υπομονή. Ορθολογισμός σημαίνει να τα εμπιστεύεσαι όλα αυτά στον Θεό και να Τον αφήνεις να δράσει. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Μην ενεργείτε με θερμοαιμία. Όταν ενεργείτε με θερμοαιμία, ο Θεός δεν το αποδέχεται και το καταδικάζει. Τέτοιες στιγμές, η διάθεση που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι δεν είναι ανθρώπινη αδυναμία ή στιγμιαίος θυμός, αλλά φαύλη διάθεση. Μόλις καθοριστεί ως φαύλη διάθεση, θα έχετε πρόβλημα και θα χάσετε κάθε πιθανότητα να σωθείτε. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν οι άνθρωποι έχουν φαύλες διαθέσεις, οι πράξεις τους τείνουν να παραβιάζουν τη συνείδηση και τη λογική, και είναι πολύ πιθανό να παραβούν τον νόμο και να παραβιάσουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αποφευχθεί αυτό; Υπάρχουν τουλάχιστον τρία όρια που δεν πρέπει να ξεπερνά κανείς: Το πρώτο είναι να μην κάνει πράγματα που παραβιάζουν τη συνείδηση και τη λογική, το δεύτερο είναι να μην παραβαίνει τον νόμο και το τρίτο είναι να μην παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Επιπλέον, μην κάνετε τίποτα ακραίο ή οτιδήποτε μπορεί να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας. Αν τηρήσετε αυτές τις αρχές, είναι βέβαιο ότι, αν μη τι άλλο, θα είστε ασφαλείς και δεν πρόκειται να αποκλειστείτε. Αν, όταν σας κλαδεύουν για τα κάθε λογής κακά που διαπράξατε, αντιστέκεστε μανιωδώς, αυτό είναι ακόμη πιο επικίνδυνο. Είναι πιθανό να προσβάλετε άμεσα τη διάθεση του Θεού και να αποπεμφθείτε ή να αποβληθείτε από την εκκλησία. Αν προσβάλλει κανείς τη διάθεση του Θεού, η τιμωρία είναι πολύ πιο αυστηρή από ό,τι αν παραβεί τον νόμο· είναι μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο. Η παράβαση του νόμου συνεπάγεται στη χειρότερη μια ποινή φυλάκισης· περνάτε μερικά δύσκολα χρόνια και μετά είστε ελεύθεροι, αυτό είναι όλο. Αν, όμως, προσβάλλετε τη διάθεση του Θεού, θα υποστείτε αιώνια τιμωρία. Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι που έχουν φαύλες διαθέσεις δεν έχουν ορθολογισμό, διατρέχουν τεράστιο κίνδυνο, είναι επιρρεπείς να διαπράξουν κακό και σίγουρα θα τιμωρηθούν και θα υποστούν αντίποινα. Όσοι έχουν λίγο ορθολογισμό είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν, οπότε μπορούν να μην κάνουν πολύ μεγάλο κακό και άρα έχουν οπωσδήποτε ελπίδες να σωθούν. Είναι ζωτικής σημασίας για έναν άνθρωπο να διαθέτει ορθολογισμό και λογική. Κάποιος που έχει λογική μπορεί πιθανότατα να αποδεχτεί την αλήθεια και να χειριστεί σωστά το κλάδεμα. Κάποιος που δεν έχει λογική διατρέχει κίνδυνο όταν έρχεται αντιμέτωπος με το κλάδεμα. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι όταν κάποιος κλαδεύεται από έναν επικεφαλής, νιώθει έπειτα πολύ θυμωμένος. Θέλει να διαδώσει φήμες και να επιτεθεί στον επικεφαλής, αλλά δεν τολμά καθώς φοβάται ότι θα προκαλέσει προβλήματα. Ωστόσο, υπάρχει ήδη στην καρδιά του μια τέτοια διάθεση, και δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν θα ενεργούσε σύμφωνα με αυτήν ή όχι. Όσο υπάρχει μια τέτοια διάθεση στην καρδιά ενός ανθρώπου, όσο υπάρχουν αυτές οι σκέψεις, τότε, παρόλο που μπορεί να μην ενεργήσει βάσει αυτής της διάθεσης, διατρέχει ήδη κίνδυνο. Όταν το επιτρέψουν οι περιστάσεις και του δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία, μπορεί κάλλιστα να ενεργήσει βάσει αυτής της διάθεσης. Όσο υπάρχει η φαύλη διάθεσή του και παραμένει αδιόρθωτη, τότε αργά ή γρήγορα αυτός ο άνθρωπος θα διαπράξει κακό. Σε ποιες άλλες καταστάσεις, λοιπόν, αποκαλύπτει κανείς φαύλη διάθεση; Πείτε Μου. (Επειδή έκανα επιπόλαια το καθήκον μου και δεν είχα κανένα αποτέλεσμα, αντικαταστάθηκα από τον επικεφαλής σύμφωνα με τις αρχές, κι ένιωσα τότε να αντιστέκομαι κάπως. Έπειτα, όταν είδα ότι ο επικεφαλής αποκάλυψε μια διεφθαρμένη διάθεση, σκέφτηκα να γράψω μια επιστολή για να τον αναφέρω.) Προέκυψε από το πουθενά αυτή η ιδέα; Σίγουρα όχι. Ήταν προϊόν της φύσης σου. Αργά ή γρήγορα, τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης αποκαλύπτονται και είναι αδύνατον να γνωρίζουμε σε ποια περίπτωση ή μέσα σε ποιο πλαίσιο θα αποκαλυφθούν και θα εκδηλωθούν. Μερικές φορές, μπορεί οι άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δεν το επιτρέπουν οι καταστάσεις. Αν, όμως, είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα μπορέσουν να αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημα. Αν δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα κάνουν ό,τι θέλουν, και μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα διαπράξουν κακό. Αν, λοιπόν, μια διεφθαρμένη διάθεση παραμείνει αδιόρθωτη, είναι εξαιρετικά πιθανό οι άνθρωποι να μπουν μόνοι τους σε μπελάδες· θα πρέπει έτσι να θερίσουν ό,τι έσπειραν. Ορισμένοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και εκτελούν μονίμως επιπόλαια τα καθήκοντά τους. Δεν αποδέχονται το κλάδεμα, δεν μετανοούν ποτέ και τελικά απομονώνονται με σκοπό να κάνουν αυτοκριτική. Κάποιοι άνθρωποι αποπέμπονται από την εκκλησία επειδή αναστατώνουν διαρκώς την εκκλησιαστική ζωή και είναι πλέον σκάρτοι· και κάποιοι άνθρωποι αποβάλλονται επειδή εκτελούν κάθε λογής κακό. Επομένως, ό,τι άνθρωπος κι αν είναι κάποιος που αποκαλύπτει συχνά μια διεφθαρμένη διάθεση και δεν αναζητά την αλήθεια για να τη διορθώσει, είναι πιθανό να διαπράξει κακό. Η διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας δεν αποτελείται μόνο από αλαζονεία, αλλά και από μοχθηρότητα και φαυλότητα. Η αλαζονεία και η φαυλότητα είναι απλώς κοινοί παράγοντες.

Ποια είναι, λοιπόν, η λύση στο πρόβλημα της αποκάλυψης μιας φαύλης διάθεσης; Πρέπει οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν ποια διεφθαρμένη διάθεση έχουν. Η διάθεση ορισμένων ανθρώπων είναι ιδιαίτερα φαύλη, κακόβουλη και αλαζονική, και οι ίδιοι εντελώς αδίστακτοι. Αυτή είναι η φύση των κακών ανθρώπων, οι οποίοι είναι και οι πιο επικίνδυνοι από όλους. Όταν την εξουσία την έχουν αυτού του είδους οι άνθρωποι, τότε η εξουσία ανήκει στους διαβόλους, ανήκει στους σατανάδες. Στον οίκο του Θεού, όλοι οι κακοί άνθρωποι αποκαλύπτονται και αποκλείονται επειδή εκτελούν κάθε λογής κακές πράξεις. Όταν προσπαθείτε να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια με τους κακούς ανθρώπους ή να τους κλαδέψετε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας επιτεθούν ή να σας κρίνουν ή ακόμη και να σας εκδικηθούν. Όλα αυτά είναι συνέπειες της τόσο κακόβουλης διάθεσής τους. Στην πραγματικότητα, κάτι τέτοιο είναι πολύ συνηθισμένο. Μπορεί, για παράδειγμα, δύο άνθρωποι να τα πηγαίνουν πολύ καλά μεταξύ τους, να νοιάζονται πολύ ο ένας για τον άλλο και να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση. Καταλήγουν, όμως, να διαφωνήσουν για ένα μεμονωμένο πράγμα που αφορά τα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα να διακόψουν τελείως τις σχέσεις τους. Κάποιοι μάλιστα γίνονται εχθροί και προσπαθούν να εκδικηθούν ο ένας τον άλλον. Είναι όλοι τους εξαιρετικά φαύλοι. Έχετε παρατηρήσει ποια από τα πράγματα που εκδηλώνονται και αποκαλύπτονται στους ανθρώπους που κάνουν το καθήκον τους εμπίπτουν σε φαύλη διάθεση; Σίγουρα υπάρχουν τέτοια πράγματα, και πρέπει να τα ξεριζώσετε. Αυτό θα σας βοηθήσει να τα διακρίνετε και να τα αναγνωρίσετε. Αν δεν μάθετε πώς μπορείτε να τα ξεριζώσετε και να τα διακρίνετε, δεν θα καταφέρετε ποτέ να διακρίνετε τους κακούς ανθρώπους. Μερικοί άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι ο αντίχριστος και τι είναι η φαύλη διάθεση μόνο αφού πέσουν θύματα της παραπλάνησης και του ελέγχου των αντίχριστων και πάθουν κάτι κακό στη ζωή τους. Κατανοείτε την αλήθεια πολύ επιφανειακά. Τις περισσότερες αλήθειες τις κατανοείτε μόνο σε προφορικό ή γραπτό επίπεδο, ή κατανοείτε μονάχα λόγια και δόγματα, αλλά όλα αυτά δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην πραγματικότητα. Αφού ακούσετε πολλά κηρύγματα, στην καρδιά σας φαίνεται να υπάρχει κάποια κατανόηση και διαφώτιση· όταν, όμως, έρχεστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, αδυνατείτε και πάλι να διακρίνετε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Σε θεωρητικό επίπεδο, όλοι γνωρίζετε ποιες είναι οι εκδηλώσεις ενός αντίχριστου. Όταν, όμως, αντικρίζετε έναν πραγματικό αντίχριστο, δεν είστε σε θέση να τον διακρίνετε ως τέτοιον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχετε ελάχιστη εμπειρία. Όταν θα έχεις περισσότερη εμπειρία και θα σε έχουν πληγώσει αρκετά οι αντίχριστοι, θα είσαι πραγματικά σε θέση να διακρίνεις το αληθινό τους πρόσωπο. Σήμερα, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι ακούνε συνειδητά τα κηρύγματα στις συναθροίσεις και θέλουν να αγωνιστούν για την αλήθεια, μόλις ακούσουν ένα κήρυγμα, καταλαβαίνουν μόνο την κυριολεκτική του σημασία, το αντιλαμβάνονται σε θεωρητικό μόνο επίπεδο και είναι ανίκανοι να βιώσουν την πρακτική πλευρά της αλήθειας. Η είσοδός τους, λοιπόν, στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι πολύ επιφανειακή, πράγμα που σημαίνει ότι αδυνατούν να διακρίνουν σωστά τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Οι αντίχριστοι έχουν την ουσία των κακών ανθρώπων· πέρα, όμως, από τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους, οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν έχουν φαύλες διαθέσεις; Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι. Όταν δεν συμβαίνει τίποτα κακό, όλο χαμογελάνε, αλλά όταν κάτι πάει να βλάψει τα συμφέροντά τους, αγριεύουν. Αυτή είναι μια φαύλη διάθεση. Αυτή η φαύλη διάθεση μπορεί να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή και αυτό γίνεται ακούσια. Τι ακριβώς συμβαίνει, λοιπόν, εδώ; Πρόκειται μήπως για κατάληψη από κάποιο κακό πνεύμα; Ή μήπως για τη μετενσάρκωση ενός δαίμονα; Αν συμβαίνει κάτι από τα δύο, τότε το άτομο έχει την ουσία ενός κακού ανθρώπου και κανείς δεν μπορεί να το βοηθήσει. Αν δεν έχει την ουσία ενός κακού ανθρώπου κι έχει απλώς αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση, τότε η κατάστασή του δεν είναι ανίατη· αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, υπάρχει ακόμα ελπίδα να σωθεί. Πώς μπορεί, λοιπόν, να διορθωθεί μια φαύλη, διεφθαρμένη διάθεση; Αρχικά, πρέπει σε κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζετε να προσεύχεστε συχνά και να αναλογίζεστε τα κίνητρα και τις επιθυμίες σας. Πρέπει να αποδέχεστε τη σχολαστική εξέταση του Θεού και να ελέγχετε τη συμπεριφορά σας. Επιπλέον, δεν πρέπει να αποκαλύπτετε κακά λόγια ή κακές συμπεριφορές. Αν κάποιος διαπιστώσει πως στην καρδιά του κρύβει λανθασμένους σκοπούς και κακοβουλία, και μάλιστα θέλει να κάνει κακά πράγματα, πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια για να βρει μια λύση, καθώς και να βρει τα σχετικά λόγια του Θεού για να κατανοήσει και να λύσει αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να προσευχηθεί στον Θεό, να ζητήσει την προστασία Του και να ορκιστεί στον Θεό· αν πάλι δεν αποδέχεται την αλήθεια και διαπράττει κακό, πρέπει να αναθεματίσει τον εαυτό του. Αν συναναστραφεί έτσι με τον Θεό, θα λάβει προστασία και δεν θα κάνει κακό. Αν μόλις συμβεί κάτι σε κάποιον, προκύπτουν κακές προθέσεις, αλλά αυτός δεν δίνει καμία σημασία και απλώς αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν ή θεωρεί δεδομένο ότι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να ενεργεί, τότε είναι κακός άνθρωπος, δεν πιστεύει πραγματικά στον Θεό ούτε αγαπά την αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος εξακολουθεί να θέλει να πιστεύει στον Θεό και να Τον ακολουθεί, θέλει να ευλογηθεί και να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Είναι αυτό δυνατόν; Κάνει όνειρα. Το πέμπτο είδος διάθεσης είναι η φαυλότητα. Και αυτό το ζήτημα, λοιπόν, σχετίζεται με τις διεφθαρμένες διαθέσεις, και δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο πάνω σ’ αυτό.