Ποιον σκοπό θέλει να πετύχει ο άνθρωπος με την πίστη του στον Θεό; (Να σωθεί.) Η σωτηρία είναι ένα μόνιμο θέμα σχετικά με την πίστη στον Θεό. Πώς μπορεί, λοιπόν, να σωθεί κανείς; (Αν επιδιώκει την αλήθεια και ζει διαρκώς ενώπιον του Θεού.) Αυτό είναι ένα είδος άσκησης. Τι μπορείτε να κερδίσετε αν ζείτε διαρκώς ενώπιον του Θεού; Ποιος είναι ο στόχος; (Να χτίσουμε μια κανονική σχέση με τον Θεό.) (Να έχουμε φόβο Θεού και να αποφεύγουμε το κακό, να κατανοήσουμε την αλήθεια και να γνωρίσουμε πραγματικά τον Θεό.) Τι άλλο; (Να αναζητήσουμε την αλήθεια, να κάνουμε την αλήθεια ζωή μας.) Όλα αυτά είναι πνευματικές φράσεις που χρησιμοποιούνται συχνά στα κηρύγματα. Τι άλλο; (Να κλαδευτούμε από τον Θεό και να βιώσουμε την κρίση και την παίδευσή Του, καθώς και τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό Του, προκειμένου να κάνουμε αυτοκριτική, να αποκτήσουμε αυτογνωσία και να αναζητήσουμε την αλήθεια για να διορθώσουμε μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, καθώς και να γνωρίσουμε πραγματικά τον Θεό και να γίνουμε τελικά άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια και διαθέτουν ανθρώπινη φύση.) Απ’ ό,τι φαίνεται, έχετε κατανοήσει πολλά από τα κηρύγματα που ακούτε τα τελευταία χρόνια. Μπορούν, λοιπόν, όλα αυτά που κατανοείτε να χρησιμοποιηθούν στις εμπειρίες σας για να λύσετε ορισμένα πραγματικά προβλήματα και δυσκολίες; Μπορούν, για παράδειγμα, να λυθούν γρήγορα κάποια θέματα όπως ορισμένες λανθασμένες σκέψεις και ιδέες, η περιστασιακή αρνητικότητα και αδυναμία, καθώς και ορισμένα ζητήματα που έχουν να κάνουν με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Μερικοί άνθρωποι είναι μεν σε θέση να λύσουν ορισμένα μικροπροβλήματα, αλλά εξακολουθούν να δυσκολεύονται με τα σημαντικά και ουσιαστικά προβλήματα. Σύμφωνα με τον βαθμό στον οποίο κατανοείτε τις αλήθειες σήμερα, αν αντιμετωπίζατε τις ίδιες δοκιμασίες που αντιμετώπισε ο Ιώβ, θα μπορούσατε να μείνετε σταθεροί; (Παρότι θα ήμασταν αποφασισμένοι να μείνουμε σταθεροί, δεν ξέρουμε ποιο θα ήταν το αληθινό μας ανάστημα αν μας συνέβαινε όντως κάτι.) Δεν θα πρέπει, όμως, να γνωρίζετε το αληθινό σας ανάστημα, ακόμη κι όταν δεν σας έχει συμβεί τίποτα; Είναι επικίνδυνο να μην το γνωρίζετε αυτό! Γνωρίζετε τις πρακτικές πτυχές αυτών των πνευματικών ρητών που επαναλαμβάνονται συχνά κι αυτών των παγιωμένων φράσεων; Κατανοείτε τι πραγματικά συνεπάγεται καθεμιά από αυτές τις φράσεις; Κατανοείτε ποια ακριβώς αλήθεια εμπεριέχουν; Αν τα γνωρίζεις αυτά τα πράγματα και τα έχεις βιώσει, αυτό αποδεικνύει ότι κατανοείς την αλήθεια. Αν το μόνο που είσαι σε θέση να κάνεις είναι να επαναλαμβάνεις μερικά πνευματικά ρητά και φράσεις, τα οποία δεν σου χρησιμεύουν σε τίποτα όταν όντως βιώνεις κάτι, ούτε μπορούν να λύσουν τα προβλήματά σου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι παρά τα τόσα χρόνια πίστης σου στον Θεό, δεν κατανοείς ακόμα την αλήθεια ούτε έχεις βιώσει καμία αληθινή εμπειρία. Τι εννοώ μ’ αυτό που λέω; Τώρα που οι άνθρωποι πιστεύουν σε τέτοιον βαθμό στον Θεό, κατανοούν λίγη περισσότερη αλήθεια σε σχέση με τους θρησκευόμενους ή τους άπιστους, κατανοούν κάποια από τα οράματα του έργου του Θεού, και είναι σε θέση να τηρούν κάποια πράγματα που αφορούν τους κανονισμούς. Θα έλεγε κανείς μάλιστα ότι σε κάποιον βαθμό καταλαβαίνουν, αντιλαμβάνονται μέσα από την εμπειρία και κατανοούν πραγματικά την κυριαρχία του Θεού. Έχουν, όμως, όλα αυτά φέρει κάποια αλλαγή στη ζωή-διάθεσή τους; Σε γενικές γραμμές, ο καθένας από σας μπορεί να μιλήσει λιγάκι για τις αλήθειες που ακούτε συχνά και σχετίζονται με οράματα: για τα οράματα του έργου του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού και τις προθέσεις Του για την ανθρωπότητα. Η γνώση για την οποία μιλάτε είναι πολύ υψηλότερη από εκείνη των θρησκευόμενων· μπορούν, όμως, όλα αυτά να φέρουν κάποια αλλαγή στη διάθεσή σας; Ή μπορούν έστω να φέρουν μια μερική αλλαγή στη διάθεσή σας; Μπορείτε να το υπολογίσετε αυτό; Είναι άκρως σημαντικό.

Πρόσφατα, έγινε συναναστροφή πάνω στο πώς ακριβώς μπορεί κανείς να γνωρίσει τον Θεό επί γης, πώς να αλληλεπιδράσει με τον Θεό επί γης και πώς να δημιουργήσει μια κανονική σχέση με τον Θεό. Αυτά δεν είναι τα πιο πρακτικά ερωτήματα; Είναι όλα τους αλήθειες που σχετίζονται με την πτυχή της άσκησης, και συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτά με στόχο να μάθουν οι άνθρωποι πώς να πιστεύουν στον Θεό, καθώς και πώς να αλληλεπιδρούν και να χτίσουν μια κανονική σχέση μαζί Του στην καθημερινή τους ζωή. Όσον αφορά τις αλήθειες που σχετίζονται με την άσκηση, μπορούν να αλλάξουν τη διάθεσή σας όλες αυτές οι αλήθειες που έχετε ακούσει, κατανοήσει και είστε σε θέση να κάνετε πράξη; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όποιος κάνει πράξη την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο και πασχίζει στ’ αλήθεια να το καταφέρει αυτό, τότε κάνει πράξη την αλήθεια; Και θα μπορούσαμε, επίσης, να πούμε ότι αν έχει κάνει αυτές τις αλήθειες πραγματικότητά του, είναι σε θέση να πετύχει κάποιες αλλαγές στη διάθεσή του; (Ναι.) Πολλοί άνθρωποι είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τι σημαίνει αλλαγή στη διάθεση. Νομίζουν ότι αν είναι σε θέση να επαναλαμβάνουν πολλά πνευματικά δόγματα, και κατανοούν πολλές αλήθειες, έχει αλλάξει η διάθεσή τους. Κάνουν λάθος. Για να φτάσει κανείς από την κατανόηση μιας αλήθειας στην άσκηση της αλήθειας αυτής, κι έπειτα στην αλλαγή της διάθεσής του, πρέπει να περάσει από μια μακρά διαδικασία εμπειρίας ζωής. Πώς κατανοείτε τις αλλαγές στη διάθεση; Σε όλα τα μέχρι τώρα βιώματά σας, έχουν υπάρξει αλλαγές στη ζωή-διάθεσή σας; Πιθανότατα να μην είστε σε θέση να το αντιληφθείτε αυτό, και κάτι τέτοιο αποτελεί πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι και πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς τη λέξη «αλλαγή» στη φράση «αλλαγές στη διάθεση». Τι είναι, λοιπόν, η «διάθεση»; (Ο νόμος της ανθρώπινης ύπαρξης, το δηλητήριο του Σατανά.) Τι άλλο; (Κάτι φυσικό για έναν άνθρωπο, κάτι που εντοπίζεται στην ουσία της ζωής.) Αναφέρεστε συνέχεια σ’ αυτούς τους πνευματικούς όρους, αλλά όλα αυτά είναι δόγματα και γενικές περιγραφές χωρίς καμία απολύτως λεπτομέρεια. Αυτό δείχνει ότι δεν κατανοείτε την ουσία της αλήθειας. Μιλάμε συχνά για αλλαγές στη διάθεση, καθώς πρόκειται για θέματα που συζητούν διαρκώς οι άνθρωποι από τη στιγμή που αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, είτε παρευρίσκονται σε μια συνάθροιση είτε ακούνε κάποιο κήρυγμα· αυτά τα πράγματα θα πρέπει να προσπαθήσουν να κατανοήσουν οι πιστοί στον Θεό. Πολλοί άνθρωποι, όμως, δεν γνωρίζουν, δεν έχουν σκεφτεί ποτέ ούτε ξέρουν από πού να αρχίσουν να σκέφτονται πράγματα όπως το τι ακριβώς είναι οι αλλαγές στη διάθεση, αν έχει υπάρξει αλλαγή στη δική τους διάθεση και αν είναι δυνατόν να πετύχουν κάποια αλλαγή. Τι είναι η διάθεση; Πρόκειται για ένα σημαντικό θέμα. Άπαξ και το κατανοήσεις, θα καταλάβεις λίγο-πολύ ζητήματα όπως το αν υπήρξε αλλαγή στη διάθεσή σου ή όχι, σε ποιον βαθμό άλλαξε, πόσες αλλαγές υπήρξαν ή αν άλλαξε η διάθεσή σου αφού βίωσες ορισμένα πράγματα. Δεν μπορούμε να συζητήσουμε για αλλαγές στη διάθεση, αν δεν γνωρίζετε πρώτα τι είναι διάθεση. Η λέξη «διάθεση» είναι γνωστή σε όλους, όλοι την έχουν ακούσει. Δεν γνωρίζουν, όμως, τι είναι διάθεση. Δεν γίνεται να εξηγήσουμε ξεκάθαρα τι ακριβώς είναι η διάθεση με λίγες λέξεις ούτε μπορούμε να την ερμηνεύσουμε ως ουσιαστικό, καθώς είναι πολύ αφηρημένη έννοια και δύσκολα μπορεί να την κατανοήσει κανείς. Για να μπορέσετε να καταλάβετε, θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Και τα πρόβατα και οι λύκοι είναι ζώα. Τα πρόβατα τρώνε χορτάρι και οι λύκοι κρέας. Αυτό έχει καθοριστεί από τη φύση τους. Αν, μια μέρα, τα πρόβατα έτρωγαν κρέας και οι λύκοι χορτάρι, θα είχε αλλάξει η φύση τους; (Όχι.) Αν ένα πρόβατο δεν φάει χορτάρι, θα αρχίσει να πεινάει πολύ. Αν του δώσεις λίγο κρέας, θα το φάει μεν, αλλά θα εξακολουθεί να είναι πολύ ήμερο απέναντί σου. Αυτή είναι η διάθεση, η φύση-ουσία του προβάτου. Πώς εκδηλώνεται η ήμερη συμπεριφορά του προβάτου; (Δεν επιτίθεται στους ανθρώπους.) Σωστά· πρόκειται για μια ήμερη διάθεση. Η διάθεση που επιδεικνύει ένα πρόβατο χαρακτηρίζεται από υποχωρητικότητα και υπακοή. Δεν είναι άγριο, αλλά ήμερο και καλοσυνάτο. Οι λύκοι δεν είναι έτσι. Η διάθεσή τους είναι άγρια και τρώνε κάθε λογής μικρά ζώα. Κινδυνεύεις πολύ αν πετύχεις κάπου έναν πεινασμένο λύκο· ακόμα και αν δεν τον προκαλέσεις, μπορεί να προσπαθήσει να σε φάει. Η διάθεση ενός λύκου δεν είναι ήμερη ή καλοσυνάτη, αλλά σκληρή και άγρια, χωρίς ίχνος συμπόνοιας ή οίκτου. Έτσι είναι η διάθεση ενός λύκου. Η διάθεση ενός λύκου ή ενός προβάτου αντιπροσωπεύει τη φύση-ουσία τους. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή τα στοιχεία που αποκαλύπτουν αυτά τα ζώα παρουσιάζονται φυσικά, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, χωρίς τη συμβολή ή την υποκίνηση των ανθρώπων· αποκαλύπτονται φυσικά, και δεν χρειάζεται καμία επιπλέον ανθρώπινη συμβολή. Δεν εξαναγκάζουν οι άνθρωποι τους λύκους να είναι άγριοι και σκληροί, ούτε εμπνέουν τα πρόβατα να είναι καλοσυνάτα και ήμερα· τα ζώα αυτά γεννήθηκαν μ’ αυτά τα στοιχεία, είναι στοιχεία που αποκαλύπτονται με φυσικό τρόπο, είναι η ουσία τους. Αυτό είναι η διάθεση. Μέσα απ’ αυτό το παράδειγμα, μπορείτε να κατανοήσετε καθόλου τι είναι η διάθεση; (Ναι.) Δεν πρόκειται για θέμα εννοιολογικό, δεν εξηγούμε ένα ουσιαστικό. Υπάρχει κάποια αλήθεια σ’ αυτό. Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια σ’ αυτήν την περίπτωση; Η ανθρώπινη διάθεση σχετίζεται με την ανθρώπινη φύση. Τόσο η ανθρώπινη διάθεση όσο και η ανθρώπινη φύση πηγάζουν από τον Σατανά, αντιτίθενται στον Θεό και είναι εχθρικές απέναντί Του. Αν οι άνθρωποι δεν λάβουν τη σωτηρία του Θεού και δεν αλλάξουν, αυτό που βιώνουν και αποκαλύπτουν από τη φύση τους θα είναι οπωσδήποτε κακό, αρνητικό και θα παραβιάζει την αλήθεια· δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό.

Μιλήσαμε μόλις για τις διαθέσεις των προβάτων και των λύκων, τα οποία είναι δύο εντελώς διαφορετικά ζώα: Το καθένα αποκαλύπτει τις δικές του διαθέσεις και τα δικά του στοιχεία. Πώς συνδέεται, όμως, αυτό με την ανθρώπινη διάθεση; Αν μέσα από αυτό το παράδειγμα ξαναδούμε τι ακριβώς είναι η ανθρώπινη διάθεση, ποια είδη διεφθαρμένων διαθέσεων υπάρχουν; (Μέσα από την αλληλεπίδρασή μας με τους ανθρώπους, μπορούμε γενικά να μάθουμε τι είδους διάθεση έχουν. Όσο μιλάμε, για παράδειγμα, με κάποιον, μπορεί να αντιληφθούμε ότι μιλάει κάπως πλάγια, ότι μονίμως υπεκφεύγει, με αποτέλεσμα οι άλλοι να μην μπορούν να καταλάβουν τι θέλει όντως να πει· αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια δόλια διάθεση μέσα του. Μέσα από τον τρόπο με τον οποίο μιλά και ενεργεί συνήθως, τις πράξεις και τη συμπεριφορά του, μπορούμε να πάρουμε μια γενική ιδέα.) Καθώς αλληλεπιδράτε με τους ανθρώπους, μπορείτε να δείτε ορισμένα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη διάθεσή τους. Απ’ ό,τι φαίνεται, τώρα που ακούσατε αυτό το παράδειγμα, έχετε μια γενική ιδέα για το τι είναι οι διαθέσεις. Ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν, λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι; Ποιες διαθέσεις δεν αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι και δεν είναι σε θέση να αισθανθούν, αλλά αποτελούν αναμφίβολα διεφθαρμένες διαθέσεις; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα συναισθηματικοί και ο Θεός λέει: «Είσαι πάρα πολύ συναισθηματικός. Αν κάτι αφορά ανθρώπους που συμπαθείς ή μέλη της οικογένειάς σου, όποιος κι αν προσπαθήσει να καταλάβει σε τι συνθήκες βρίσκονται και τι πραγματικά συμβαίνει, δεν πρόκειται να αποκαλύψεις το παραμικρό κι επιμένεις να τους καλύπτεις. Αυτό είναι συναισθηματισμός». Το ακούνε αυτό, λοιπόν, το καταλαβαίνουν, το παραδέχονται και το αποδέχονται ως γεγονός. Παραδέχονται ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ότι είναι η αλήθεια, και ευχαριστούν τον Θεό που τους φανέρωσε κάτι τέτοιο. Μπορεί να φανεί μέσα απ’ αυτό η διάθεσή τους; Μπορεί να φανεί αν αποδέχονται την αλήθεια, αν αποδέχονται τα γεγονότα, ότι δεν αντιστέκονται και υποτάσσονται; (Όχι. Εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα και από το κατά πόσο τα λόγια τους συμπίπτουν με τις πράξεις τους.) Είστε πολύ κοντά. Ναι μεν δείχνουν αποδοχή εκείνη τη στιγμή, αλλά αργότερα, όταν τους συμβαίνει κάτι αντίστοιχο, δεν υπάρχει καμία αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν. Αυτό αντιπροσωπεύει ένα είδος διάθεσης. Ποιο είδος διάθεσης; Εκείνη τη στιγμή άκουγαν, αλλά μετά το σκέφτηκαν και είπαν από μέσα τους: «Είναι δυνατόν να μην ξέρω ότι είμαι συναισθηματικός μετά από τόσα κηρύγματα που έχω ακούσει; Είμαι συναισθηματικός, αλλά και ποιος δεν είναι; Αν δεν καλύψω εγώ την οικογένειά μου και τους κοντινούς μου ανθρώπους, ποιος θα το κάνει; Ακόμη κι ένας ικανός άνδρας χρειάζεται τρεις ανθρώπους να τον στηρίζουν». Έτσι σκέφτονται στην πραγματικότητα. Όταν έρθει η ώρα να δράσουν, η διάθεσή τους είναι αυτή που καθορίζει τις σκέψεις και τα σχέδια που κάνουν στην καρδιά τους, καθώς και τη στάση τους απέναντι στα λόγια του Θεού. Ποια είναι η στάση τους; «Ας λέει κι ας εκθέτει ό,τι θέλει ο Θεός. Εγώ θα αποδεχτώ όλα όσα υποτίθεται ότι πρέπει να αποδεχτώ όσο βρίσκομαι ενώπιόν Του, αλλά έχω πάρει την απόφασή μου και δεν έχω καμία πρόθεση να βάλω στην άκρη τα αισθήματά μου». Είναι αυτή η διάθεσή τους; Έχει φανεί η διάθεσή τους και έχει εκτεθεί το αληθινό τους πρόσωπο, έτσι δεν είναι; Είναι άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια; (Όχι.) Τι είναι, λοιπόν, αυτό; Είναι απειθαρχία. Ενώπιον του Θεού, λένε «Αμήν» και προσποιούνται ότι την αποδέχονται. Η καρδιά τους, όμως, δεν συγκινείται. Δεν παίρνουν στα σοβαρά τα λόγια του Θεού, δεν τα θεωρούν αλήθεια, πόσο μάλλον τα κάνουν πράξη ως την αλήθεια. Αυτό δεν είναι ένα είδος διάθεσης; Και μια τέτοια διάθεση δεν αποκαλύπτει ένα συγκεκριμένο είδος φύσης; (Ναι.) Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία ενός τέτοιου είδους διάθεσης; Δεν είναι αδιαλλαξία; (Ναι.) Η αδιαλλαξία είναι ένα είδος ανθρώπινης διάθεσης, το οποίο το βρίσκει κανείς σε όλους τους ανθρώπους. Γιατί λέω ότι είναι μια διάθεση; Είναι κάτι που πηγάζει από τη φύση-ουσία των ανθρώπων. Δεν είναι κάτι που χρειάζεται να το σκεφτείς, να σου το διδάξουν οι άλλοι ή να επηρεάσουν τις σκέψεις σου, ούτε χρειάζεται να σε παραπλανήσει ο Σατανάς· το αποκαλύπτεις με φυσικό τρόπο και πηγάζει από τη φύση σου. Ορισμένοι άνθρωποι, ό,τι κακό κι αν κάνουν, κατηγορούν μονίμως τον Σατανά. Λένε συνέχεια το εξής: «Ο Σατανάς φύτεψε αυτήν την ιδέα στο κεφάλι μου, ο Σατανάς με έβαλε να το κάνω». Καθετί κακό το φορτώνουν στον Σατανά και δεν παραδέχονται ποτέ τα προβλήματα που υπάρχουν στη φύση τους. Είναι σωστό αυτό; Δεν έχεις διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά; Αν δεν το παραδέχεσαι αυτό, τότε πώς γίνεται να αποκαλύπτεται μέσα σου η διάθεση του Σατανά; Υπάρχουν, βέβαια, και φορές που προκαλεί διατάραξη ο Σατανάς, όπως στην περίπτωση που ένας κακός άνθρωπος ή ένας αντίχριστος παραπλανά και παρασύρει τους ανθρώπους να κάνουν κάτι, ή όταν εργάζεται ένα κακό πνεύμα και τους στέλνει κάποιες σκέψεις. Αυτά, όμως, δεν είναι παρά εξαιρέσεις· τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι διέπονται από τη σατανική τους φύση και αποκαλύπτουν κάθε λογής διεφθαρμένες διαθέσεις. Όταν οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις και τάσεις, όταν κάνουν πράγματα σύμφωνα με τα δικά τους μέσα ή τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τότε ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και όταν ζουν σύμφωνα με αυτά τα πράγματα, ζουν σύμφωνα με τη φύση τους. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Όταν οι άνθρωποι διέπονται από τη σατανική τους φύση και ζουν σύμφωνα μ’ αυτήν, όλα όσα αποκαλύπτονται μέσα τους αποτελούν τη διεφθαρμένη τους διάθεση· δεν μπορείτε να το φορτώσετε αυτό στον Σατανά ούτε να πείτε ότι πρόκειται για σκέψεις που στέλνει ο Σατανάς. Οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί σε μεγάλο βαθμό κι ανήκουν στον Σατανά, δεν διαφέρουν από τον Σατανά και είναι ζωντανοί δαίμονες, ζωντανοί σατανάδες. Γι’ αυτούς τους λόγους, δεν πρέπει, λοιπόν, να φορτώνεις στον Σατανά ό,τι σατανικό αποκαλύπτεται μέσα σου. Δεν είσαι καλύτερος από τον Σατανά, κι αυτή είναι η διεφθαρμένη σου διάθεση.

Όταν οι άνθρωποι έχουν αδιάλλακτη διάθεση, από τι είδους κατάσταση χαρακτηρίζονται; Είναι κυρίως πεισματάρηδες και αυτάρεσκοι. Πάντα εμμένουν στις δικές τους ιδέες, πάντα θεωρούν ότι αυτό που λένε είναι και το σωστό, δεν είναι καθόλου ευέλικτοι, αλλά ισχυρογνώμονες. Αυτή είναι η στάση της αδιαλλαξίας. Είναι λες και έχει κολλήσει η βελόνα, δεν ακούνε κανέναν, είναι προσηλωμένοι σε μία συγκεκριμένη πορεία δράσης την οποία δεν αλλάζουν με τίποτα κι επιμένουν να την ακολουθούν, είτε αυτή είναι σωστή είτε λανθασμένη· αυτό δείχνει ότι είναι κάπως αμετανόητοι. Όπως λέει και το ρητό, «τα ψόφια γουρούνια δεν τρέμουν το βραστό νερό». Παρότι οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το σωστό, δεν το κάνουν και αρνούνται κατηγορηματικά να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτό είναι ένα είδος διάθεσης: αδιαλλαξία. Υπό ποιες συνθήκες αποκαλύπτετε αδιάλλακτη διάθεση; Είστε συχνά αδιάλλακτοι; (Ναι.) Πολύ συχνά! Εφόσον, λοιπόν, η αδιαλλαξία είναι η διάθεσή σου, σε συνοδεύει κάθε στιγμή κάθε ημέρα της ύπαρξής σου. Η αδιαλλαξία δεν αφήνει τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, δεν τους αφήνει να αποδεχτούν την αλήθεια και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Και αν δεν είσαι σε θέση να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, είναι δυνατόν να αλλάξει αυτή η πτυχή της διάθεσής σου; Με μεγάλη δυσκολία μόνο. Προς το παρόν υπάρχει κάποια αλλαγή σε αυτήν την πτυχή της αδιάλλακτης διάθεσής σας; Και σε ποιον βαθμό έχει αλλάξει; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποτε ήσασταν υπερβολικά πεισματάρηδες, αλλά τώρα έχει σημειωθεί μια μικρή αλλαγή. Όταν αντιμετωπίζετε κάποιο ζήτημα, έχετε κάποια συνείδηση στην καρδιά σας και λέτε μέσα σας: «Στο συγκεκριμένο θέμα, πρέπει να κάνω πράξη κάποια αλήθεια. Εφόσον ο Θεός εξέθεσε αυτήν την αδιάλλακτη διάθεση, κι εγώ το άκουσα και το γνωρίζω πλέον, πρέπει να αλλάξω. Στο παρελθόν που έτυχε κάποιες φορές να έρθω αντιμέτωπος με τέτοιου είδους πράγματα, ακολούθησα τη σάρκα μου και απέτυχα. Δεν είμαι ευχαριστημένος, λοιπόν, μ’ αυτό. Πρέπει αυτήν τη φορά να κάνω πράξη την αλήθεια». Αν έχετε μια τέτοιου είδους φιλοδοξία, πιθανώς να κάνετε πράξη την αλήθεια, και αυτό συνιστά αλλαγή. Αν το βιώσετε αυτό για λίγο καιρό και είστε σε θέση να κάνετε πράξη περισσότερες αλήθειες, κι αυτό επιφέρει μεγαλύτερες αλλαγές, ενώ αποκαλύπτετε ολοένα και λιγότερες επαναστατικές και αδιάλλακτες διαθέσεις, θα έχει υπάρξει τότε αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σας; Αν είναι φανερό πως η επαναστατική σας διάθεση μειώνεται διαρκώς και υποτάσσεστε όλο και περισσότερο στον Θεό, τότε θα έχει υπάρξει πραγματική αλλαγή. Σε ποιον βαθμό, λοιπόν, πρέπει να αλλάξετε για να υποταχθείτε αληθινά; Για να το καταφέρετε αυτό, θα πρέπει να μην υπάρχει ίχνος αδιαλλαξίας, αλλά μόνο υποταγή. Πρόκειται για μια αργή διαδικασία. Οι αλλαγές στη διάθεση δεν συμβαίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, χρειάζεται να μεσολαβήσουν μεγάλα διαστήματα εμπειρίας, ίσως και μια ολόκληρη ζωή. Μερικές φορές πρέπει αναγκαστικά να ταλαιπωρηθείτε πολύ, να βιώσετε πολλές και μεγάλες κακουχίες, κακουχίες σαν να πεθαίνετε και να ξαναέρχεστε στη ζωή, κακουχίες πιο επώδυνες και δύσκολες από το να σας γδάρει κάποιος τα κόκκαλα για να σας αφαιρέσει το δηλητήριο. Έχουν υπάρξει, λοιπόν, αλλαγές στην αδιάλλακτη διάθεσή σας; Είστε σε θέση να το υπολογίσετε αυτό; (Παλιότερα, πίστευα ότι ορισμένα πράγματα έπρεπε να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο. Αν εξέφραζε κάποιος μια διαφορετική άποψη, δεν τον άκουγα. Άλλαξα στάση μόνο όταν ήρθα αντιμέτωπος με κάποιες πραγματικές αναποδιές. Τώρα έχω βελτιωθεί κάπως. Όταν οι άλλοι διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις, αντιστέκομαι, αλλά αργότερα είμαι σε θέση να αποδεχτώ κάποια από τα πράγματα που λένε.) Το να αλλάξει η στάση ενός ανθρώπου αποτελεί ένα άλλο είδος αλλαγής· δείχνει ότι έχει πραγματοποιηθεί μια μικρή αλλαγή. Δεν είναι όπως πριν, που γνωρίζατε ότι ο άλλος είχε δίκιο, αλλά το απορρίπτατε και αρνούσασταν να το αποδεχτείτε, επιμένοντας και πάλι στις δικές σας τάσεις· δεν είναι πια έτσι τα πράγματα. Η στάση σας έχει ήδη μεταστραφεί. Για τι ποσοστό αλλαγής μιλάμε όταν έχετε αλλάξει σε τέτοιον βαθμό; Ούτε καν για 10%. Μια αλλαγή της τάξης του 10% σημαίνει ότι, αφού ο άλλος έχει διατυπώσει διαφορετική άποψη, αν μη τι άλλο, δεν έχετε κανένα αίσθημα εναντίωσης ούτε σκέψεις αντίστασης· έχετε κανονική στάση. Παρόλο που μέσα σας δεν το αποδέχεστε αυτό ακόμη, δεν έχετε αδιάλλακτη στάση, μπορείτε να το συζητήσετε με το συγκεκριμένο άτομο, ασκείστε δείχνοντας κάποια υποταγή, και δεν ενεργείτε αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τις δικές σας ιδέες. Στη συνέχεια, ορισμένες φορές εμμένετε στις δικές σας ιδέες, και άλλες είστε σε θέση να αποδεχτείτε αυτό που λένε οι άλλοι. Οι αλλαγές στη διάθεση δεν είναι σταθερές. Πρέπει να βιώσετε αμέτρητες αναποδιές για να πετύχετε μια μικρή αλλαγή και αμέτρητες αποτυχίες για να σημειώσετε κάποια επιτυχία. Επομένως, δεν είναι εύκολο να αλλάξει η διάθεσή σας αν δεν βιώσετε αρκετά χρόνια δοκιμασιών και εξευγενισμού. Μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε καλή ψυχική κατάσταση, είναι ικανοί να αποδεχτούν τα σωστά πράγματα που λένε οι άλλοι. Όταν, όμως, νιώθουν πεσμένοι, δεν αναζητούν την αλήθεια. Δεν προκαλεί αυτό καθυστερήσεις; Μερικές φορές, όταν δεν τα πηγαίνεις καλά με τον συνεργάτη σου, δεν αναζητάς τις αλήθεια-αρχές και ζεις σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Άλλες φορές, όταν συνεργάζεσαι με άλλους ανθρώπους και το επίπεδό τους είναι καλύτερο από το δικό σου ή είναι καλύτεροι από σένα, νιώθεις να σε περιορίζουν και, όταν αντιμετωπίζεις ένα ζήτημα, δεν έχεις το θάρρος να τηρήσεις τις αρχές. Μερικές φορές είσαι καλύτερος από τον συνεργάτη σου, ο οποίος φέρεται ανόητα, οπότε τον περιφρονείς και δεν είσαι πρόθυμος να συναναστραφείς μαζί του σχετικά με την αλήθεια. Κάποιες φορές, ενώ θες να κάνεις πράξη την αλήθεια, περιορίζεσαι από τα αισθήματα της σάρκας. Άλλες πάλι, λαχταράς τις απολαύσεις της σάρκας, και παρότι θες να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα, δεν είσαι σε θέση να το κάνεις. Μερικές φορές ακούς ένα κήρυγμα και κατανοείς την αλήθεια, αλλά δεν είσαι σε θέση να την κάνεις πράξη. Είναι εύκολο να λυθούν αυτά τα προβλήματα; Δεν είναι εύκολο να τα λύσεις μόνος σου. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο Θεός είναι να υποβάλει τους ανθρώπους σε δοκιμασίες και εξευγενισμό, με αποτέλεσμα να υποφέρουν πολύ και τελικά να νιώθουν μέσα τους ένα κενό χωρίς την αλήθεια, να νιώθουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την αλήθεια. Αυτό εξευγενίζει τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί η πίστη τους και να νιώθουν ότι πρέπει να αγωνιστούν για την αλήθεια, ότι η καρδιά τους δεν θα ηρεμήσει μέχρι να κάνουν πράξη την αλήθεια και ότι αν δεν υποταχθούν στον Θεό, θα υποφέρουν πολύ. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μέσω των δοκιμασιών και του εξευγενισμού. Τόσο δύσκολες είναι οι αλλαγές στη διάθεση. Γιατί σας λέω ότι δεν είναι εύκολο να γίνουν; Μήπως επειδή δεν φοβάμαι ότι θα γίνετε αρνητικοί; Το λέω για να γνωρίζετε πόσο σημαντικές είναι οι αλλαγές στη διάθεση. Εύχομαι όλοι σας να δώσετε προσοχή σ’ αυτό, να σταματήσετε να επιδιώκετε αυτές τις μη ρεαλιστικές, υποκριτικές και δήθεν πνευματικές εικόνες, να σταματήσετε να ακολουθείτε διαρκώς αυτά τα περίτεχνα πνευματικά δόγματα, τις πρακτικές και τους κανονισμούς· κάτι τέτοιο θα σας κάνει κακό και δεν θα σας ωφελήσει καθόλου.

Μόλις μιλήσαμε για μια πτυχή διάθεσης: την αδιαλλαξία. Συχνά η αδιαλλαξία αποτελεί ένα είδος στάσης κρυμμένο στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Ενώ γενικά δεν φαίνεται εξωτερικά, όταν είναι προφανής, μπορεί εύκολα να εντοπιστεί, και τότε οι άνθρωποι λένε: «Είναι απείθαρχοι! Δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια· είναι τόσο αδιάλλακτοι!» Όσοι έχουν αδιάλλακτη διάθεση κολλάνε σε μια προσέγγιση και εμμένουν μόνο σε ένα πράγμα, το οποίο και δεν εγκαταλείπουν ποτέ. Είναι, λοιπόν, αυτή η μοναδική πτυχή της διάθεσης των ανθρώπων; Εννοείται πως όχι· υπάρχουν πολλές ακόμη. Για να δούμε αν μπορείτε να διακρίνετε το είδος της διάθεσης που θα περιγράψω τώρα. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Στον οίκο του Θεού, δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό, επειδή μόνο ο Θεός έχει την αλήθεια· οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια, έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν μπορώ να βασιστώ σε τίποτα από όσα λένε, γι’ αυτό και υποτάσσομαι μόνο στον Θεό». Έχουν δίκιο που το λένε αυτό; (Όχι.) Γιατί όχι; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονική και επηρμένη.) (Η διάθεση του Σατανά, η διάθεση του αρχάγγελου.) Είναι αλαζονική διάθεση. Μη λέτε συνέχεια ότι είναι η διάθεση του Σατανά και του αρχάγγελου. Αυτή η διατύπωση είναι πολύ γενική και αόριστη. Ο Σατανάς και ο αρχάγγελος έχουν πάρα πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Όταν μιλάτε ταυτόχρονα για τον αρχάγγελο, τους δαίμονες και τον Σατανά, μιλάτε πολύ γενικά και δεν είναι εύκολο να καταλάβουν οι άνθρωποι τι εννοείτε. Είναι πιο συγκεκριμένο να πούμε απλώς ότι πρόκειται για μια αλαζονική διάθεση. Αυτό βέβαια δεν είναι το μόνο είδος διάθεσης που αποκαλύπτουν· απλώς μια αλαζονική διάθεση αποκαλύπτεται πολύ ξεκάθαρα. Αν πούμε ότι πρόκειται για αλαζονική διάθεση, οι άνθρωποι θα το καταλάβουν εύκολα, οπότε αυτή είναι η πιο σωστή διατύπωση. Ορισμένοι άνθρωποι έχουν κάποιες δεξιότητες, κάποια χαρίσματα, κάποια μικρή έφεση σε κάτι, και έχουν κάνει πολλά για την εκκλησία. Σκέφτονται, λοιπόν, το εξής: «Κατά την πίστη σας στον Θεό, όλη την ημέρα διαβάζετε, αντιγράφετε, γράφετε και απομνημονεύετε τον λόγο του Θεού λες και είστε πνευματικοί άνθρωποι. Ποιο είναι το νόημα; Μπορείτε να κάνετε κάτι αληθινό; Πώς μπορείτε να αποκαλείτε τον εαυτό σας πνευματικό άνθρωπο ενώ δεν κάνετε τίποτα; Εσείς δεν έχετε ζωή. Εγώ έχω ζωή, ό,τι κάνω είναι αληθινό». Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Έχουν κάποιες ιδιαίτερες δεξιότητες, κάποια χαρίσματα, μπορούν να κάνουν λίγο καλό, και θεωρούν ότι όλα αυτά είναι ζωή, με αποτέλεσμα να μην υπακούν κανέναν, να μη φοβούνται να κάνουν κήρυγμα σε κανέναν, και περιφρονούν όλους τους άλλους. Δεν είναι αλαζονεία αυτό; (Ναι.) Είναι αλαζονεία. Σε γενικές γραμμές, υπό ποιες συνθήκες αποκαλύπτουν οι άνθρωποι αλαζονεία; (Όταν έχουν κάποια χαρίσματα ή ιδιαίτερες δεξιότητες, όταν μπορούν να κάνουν κάποια πρακτικά πράγματα, όταν έχουν κεφάλαιο.) Αυτό είναι ένα είδος κατάστασης. Οι άνθρωποι, άρα, που δεν έχουν χαρίσματα ή ιδιαίτερες δεξιότητες δεν είναι αλαζόνες; (Και αυτοί είναι αλαζόνες.) Το άτομο για το οποίο μιλήσαμε μόλις λέει συχνά: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό». Όταν το ακούνε αυτό οι άλλοι, σκέφτονται μέσα τους: «Πόσο υποτάσσεται στην αλήθεια αυτός ο άνθρωπος. Δεν υποτάσσεται σε κανέναν άλλον παρά μόνο στην αλήθεια· αυτό που λέει είναι σωστό!» Στην πραγματικότητα, αυτά τα ορθά εκ πρώτης όψεως λόγια κρύβουν μέσα τους ένα είδος αλαζονικής διάθεσης: Η φράση «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό» σημαίνει προφανώς ότι δεν υποτάσσεται σε κανέναν. Σας ρωτώ, λοιπόν, είναι όσοι λένε τέτοια λόγια πραγματικά σε θέση να υποταχθούν στον Θεό; Δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να υποταχθούν στον Θεό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσοι τείνουν να ξεστομίζουν τέτοια λόγια είναι οι πιο αλαζόνες από όλους. Εκ πρώτης όψεως, τα λόγια τους φαίνονται σωστά. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή είναι η πιο ύπουλη εκδήλωση της αλαζονικής τους διάθεσης. Χρησιμοποιούν αυτό το «παρά μόνο στον Θεό» στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι είναι λογικοί, αλλά στην πραγματικότητα, είναι λες και θάβουν κάπου χρυσό και στο σημείο αυτό βάζουν μια πινακίδα που λέει «Δεν υπάρχει θαμμένος χρυσός εδώ». Δεν είναι ανόητο αυτό; Τι λέτε εσείς, ποιο είδος ανθρώπου δείχνει τη μεγαλύτερη αλαζονεία; Τι μπορούν να πουν οι άνθρωποι που τους καθιστά αλαζόνες στον μέγιστο βαθμό; Ίσως έχετε ακούσει κάποια αλαζονικά λόγια στο παρελθόν. Ποιο είναι το πιο αλαζονικό από αυτά; Ξέρετε; Τολμά να πει κανείς: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν, ούτε καν στον Ουρανό ή στη γη, ούτε καν στα λόγια του Θεού»; Ο μόνος που τολμά να πει κάτι τέτοιο είναι ο δαίμονας, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Κανείς πιστός στον Θεό δεν θα το έλεγε αυτό. Αν, όμως, όσοι πιστεύουν στον Θεό λένε: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό», τότε δεν διαφέρουν και πολύ από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, μοιράζονται από κοινού την παγκόσμια πρωτιά, είναι οι πιο αλαζόνες από όλους. Όλοι οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, όμως τι πιστεύετε, υπάρχει κάποια διαφορά στην αλαζονεία τους; Πού το διακρίνετε αυτό; Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν αλαζονικές διαθέσεις, αλλά η αλαζονεία τους διαφέρει. Όταν η αλαζονεία κάποιου φτάσει σε έναν ορισμένο βαθμό, ο άνθρωπος αυτός έχει χάσει κάθε λογική. Η διάκριση έγκειται στο κατά πόσο τα λεγόμενά του χαρακτηρίζονται από λογική. Κάποιοι άνθρωποι, παρότι είναι αλαζόνες, διαθέτουν λίγη λογική. Αν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, τότε έχουν ακόμα ελπίδα σωτηρίας. Κάποιοι είναι τόσο αλαζόνες που δεν έχουν ίχνος λογικής κι η αλαζονεία τους δεν έχει όριο. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν κάποιος είναι τόσο αλαζόνας που δεν έχει ίχνος λογικής, δεν διαθέτει το παραμικρό αίσθημα ντροπής και είναι αλαζόνας σε βαθμό χαζομάρας. Όλα αυτά αποκαλύπτουν κι εκδηλώνουν αλαζονική διάθεση. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν αλαζονική διάθεση, θα ήταν δυνατόν να κάνουν δηλώσεις του τύπου «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό»; Σίγουρα όχι. Είναι βέβαιο ότι όποιος έχει αλαζονική διάθεση εκδηλώνει αλαζονεία, και αναμφίβολα λέει και κάνει αλαζονικά πράγματα χωρίς καμία απολύτως λογική. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Δεν έχω αλαζονική διάθεση, αλλά αποκαλύπτονται τέτοια πράγματα μέσα μου». Στέκουν αυτά τα λόγια; (Όχι.) Άλλοι λένε: «Δεν μπορώ να το ελέγξω. Όταν δεν είμαι προσεκτικός, εκδηλώνω κάτι αλαζονικό». Στέκουν αυτά τα λόγια; (Όχι.) Γιατί όχι; Για ποιον κυρίως λόγο λένε αυτά τα λόγια; (Δεν έχουν αυτογνωσία.) Όχι· ξέρουν ότι είναι αλαζόνες, αλλά όταν ακούνε τους άλλους να τους χλευάζουν, λέγοντας: «Πώς είσαι τόσο αλαζόνας; Για ποιον λόγο είσαι τόσο αλαζόνας;» νιώθουν ντροπή, γι’ αυτό και λένε τέτοια πράγματα. Είναι πολύ περήφανοι για να το ανεχθούν αυτό, ψάχνουν να βρουν μια δικαιολογία για να το καλύψουν, να το αποκρύψουν, να το κουκουλώσουν και να τη γλιτώσουν. Δεν στέκουν, λοιπόν, τα λόγια τους. Αν δεν έχεις απαλλαγεί ακόμη από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, είσαι αλαζόνας ακόμα και όταν δεν μιλάς. Η αλαζονεία βρίσκεται στη φύση των ανθρώπων, είναι κρυμμένη στην καρδιά τους και μπορεί να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή. Και έτσι, όσο δεν υπάρχει αλλαγή στη διάθεση, οι άνθρωποι παραμένουν αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Ένας επικεφαλής που έχει μόλις εκλεγεί φτάνει σε μια εκκλησία και διαπιστώνει ότι οι άλλοι δεν τον κοιτάζουν με ενθουσιασμό κι η έκφραση στα πρόσωπά τους είναι χλιαρή. Σκέφτεται, λοιπόν, μέσα του: «Μήπως δεν είμαι ευπρόσδεκτος εδώ; Είμαι ο επικεφαλής που εκλέχθηκε μόλις· από πού κι ως πού με αντιμετωπίζετε με τέτοια στάση; Γιατί δεν σας κάνω εντύπωση; Εφόσον επιλέχθηκα από τους αδελφούς και τις αδελφές, το πνευματικό μου ανάστημα δεν είναι μεγαλύτερο από το δικό σας;» Λέει, λοιπόν: «Είμαι ο νεοεκλεγμένος επικεφαλής. Μπορεί κάποιοι άνθρωποι να μη με αποδέχονται, αλλά δεν πειράζει. Ας κάνουμε έναν διαγωνισμό για να δούμε ποιος έχει απομνημονεύσει περισσότερα χωρία από τα λόγια του Θεού, ποιος μπορεί να συναναστρέφεται πάνω στις αλήθειες των οραμάτων. Αν κάποιος μπορεί να συναναστραφεί πάνω στις αλήθειες πιο ξεκάθαρα από μένα, θα του παραχωρήσω τη θέση του επικεφαλής. Τι λέτε;» Τι είδους τακτική είναι αυτή; Αν οι άλλοι διατηρούν αδιάφορη στάση απέναντί του, νιώθει δυσαρέσκεια και θέλει να τους κάνει τη ζωή δύσκολη και να τους εκδικηθεί· τώρα που είναι επικεφαλής, θέλει να κυριαρχήσει στους ανθρώπους, θέλει να είναι στην κορυφή. Τι διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Και είναι εύκολο να διορθωθεί μια αλαζονική διάθεση; (Όχι.) Οι αλαζονικές διαθέσεις των ανθρώπων αποκαλύπτονται πολύ συχνά. Κάποιους ανθρώπους τούς ενοχλεί όταν ακούνε τους άλλους να συναναστρέφονται σχετικά με κάποια νέα διαφώτιση και κατανόηση που έχουν: «Γιατί εγώ δεν έχω να πω τίποτα γι’ αυτό; Δεν γίνεται αυτό, πρέπει να σκεφτώ και να βρω κάτι καλύτερο». Και ξεφουρνίζουν έτσι ένα σωρό δόγματα, στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν τους άλλους. Τι διάθεση είναι αυτή; Ανταγωνίζονται για την αναγνώριση και το κέρδος· δείχνουν και πάλι αλαζονεία. Όσον αφορά τη διάθεση, ακόμη κι αν κάθεσαι άπραγος και δεν λες ούτε κάνεις τίποτα, η διάθεση παραμένει μέσα στην καρδιά σου, και μπορεί να αποκαλυφθεί ακόμη και μέσα από τις σκέψεις σου ή τις εκφράσεις του προσώπου σου. Οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν τρόπους να την καταπιέσουν ή να την ελέγξουν και προσέχουν πάντα πολύ να μην αποκαλυφθεί, αλλά έχει αυτό κανένα αποτέλεσμα; (Όχι.) Μερικοί άνθρωποι, όταν λένε κάτι αλαζονικό, το συνειδητοποιούν αμέσως: «Για μια ακόμη φορά αποκάλυψα την αλαζονική μου διάθεση· τι ντροπή! Δεν πρέπει να πω ποτέ ξανά κάτι αλαζονικό». Δεν έχει, όμως, νόημα να ορκίζεσαι ότι θα κρατήσεις το στόμα σου κλειστό· δεν εξαρτάται από σένα, εξαρτάται από τη διάθεσή σου. Επομένως, αν δεν θέλεις να αποκαλυφθεί η αλαζονική σου διάθεση, πρέπει να τη διορθώσεις. Το θέμα δεν είναι να διορθώσεις μερικές λέξεις ή να βελτιώσεις έναν από τους τρόπους με τους οποίους ενεργείς, πόσο μάλλον να τηρήσεις κάποιον κανονισμό. Το θέμα είναι να λύσεις το πρόβλημα της διάθεσής σου. Τώρα που έχω μιλήσει για το τι ακριβώς είναι η διάθεση, δεν κατανοείτε κάπως βαθύτερα και πιο διεξοδικά τον εαυτό σας; (Ναι.) Η αυτογνωσία δεν έχει να κάνει με το να γνωρίσει κανείς τις εξωτερικές εκφάνσεις του χαρακτήρα του, την ιδιοσυγκρασία του, τις κακές του συνήθειες, τα πράγματα που έχει κάνει στο παρελθόν λόγω άγνοιας ή ανοησίας· δεν έχει να κάνει με τίποτα από αυτά. Αντίθετα, αφορά το να γνωρίζει τη διεφθαρμένη του διάθεση και το κακό που είναι σε θέση να κάνει καθώς εναντιώνεται στον Θεό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είμαι οξύθυμος και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το αλλάξω. Πότε μπορώ να αλλάξω αυτήν τη διάθεση;» Κάποιοι άλλοι λένε: «Εκφράζομαι χάλια, δεν είμαι καλός ομιλητής. Ό,τι και να πω, στο τέλος προσβάλλω τους άλλους ή πληγώνω τα αισθήματά τους. Πότε θα αλλάξει αυτό;» Είναι σωστό αυτό που λένε; (Όχι.) Πού κάνουν λάθος; (Δεν αναγνωρίζουν τα στοιχεία που βρίσκονται μέσα στη φύση τους.) Σωστά. Ο χαρακτήρας δεν καθορίζει τη φύση. Όσο καλή προσωπικότητα κι αν έχει κάποιος, μπορεί και πάλι να έχει διεφθαρμένη διάθεση.

Μίλησα μόλις για δύο πτυχές της διάθεσης. Η πρώτη ήταν η αδιαλλαξία, η δεύτερη η αλαζονεία. Δεν υπάρχει λόγος να πούμε πάρα πολλά για την αλαζονεία. Όλοι οι άνθρωποι αποκαλύπτουν αλαζονική συμπεριφορά σε μεγάλο βαθμό. Αρκεί, λοιπόν, να γνωρίζετε ότι η αλαζονεία αποτελεί πτυχή της διάθεσης. Υπάρχει και ένα ακόμη είδος διάθεσης. Ορισμένοι άνθρωποι δεν λένε ποτέ την αλήθεια σε κανέναν. Πριν μιλήσουν σε κάποιον, συλλογίζονται και επεξεργάζονται τα πάντα στο μυαλό τους. Είναι αδύνατον να καταλάβεις ποια από τα λόγια τους είναι αλήθεια και ποια ψέμα. Άλλα λένε τη μία μέρα και άλλα την άλλη· μπορεί να πουν κάτι σε έναν άνθρωπο και κάτι διαφορετικό σε έναν άλλο. Κάθε τους λέξη αποτελεί αντίφαση. Πώς μπορούν αυτού του είδους οι άνθρωποι να γίνουν πιστευτοί; Δυσκολεύεσαι πολύ να κατανοήσεις με ακρίβεια τα γεγονότα και δεν μπορείς να τους πάρεις ούτε μια ειλικρινή κουβέντα. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι δολιότητα. Μπορεί να αλλάξει εύκολα η δόλια διάθεση; Αλλάζει πιο δύσκολα απ’ οτιδήποτε άλλο. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τις διαθέσεις σχετίζεται με τη φύση ενός ανθρώπου, και τίποτα δεν αλλάζει πιο δύσκολα από τα πράγματα που αφορούν τη φύση κάποιου. Είναι απολύτως αληθές το ρητό που λέει ότι «Η λεοπάρδαλη δεν μπορεί να αλλάξει τις κηλίδες της»! Σε κάθε τους λέξη και πράξη, οι δόλιοι άνθρωποι διατηρούν πάντοτε τους δικούς τους στόχους και σκοπούς. Δεν λένε τίποτα αν δεν έχουν κάποιον στόχο ή σκοπό. Αν επιχειρήσεις να καταλάβεις τι στόχους και σκοπούς έχουν, δεν θα πουν κουβέντα. Αν κατά λάθος τούς ξεφύγει καμιά αλήθεια, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να διαστρεβλώσουν αυτό που είπαν και να σε μπερδέψουν, ώστε να μην ξέρεις ποια είναι η αλήθεια. Ό,τι κι αν κάνουν οι δόλιοι άνθρωποι, δεν αφήνουν κανέναν να μάθει ολόκληρη την αλήθεια σχετικά με αυτό. Όσο χρόνο κι αν περάσει κανείς μαζί τους, δεν μπορεί να μάθει τι σκέφτονται πραγματικά μέσα τους. Τέτοια είναι η φύση των δόλιων ανθρώπων. Όσα λόγια κι αν πει ένας δόλιος άνθρωπος, οι άλλοι δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ ποιοι είναι οι σκοποί του, τι πραγματικά σκέφτεται ή τι ακριβώς προσπαθεί να πετύχει. Ακόμα και οι γονείς του δυσκολεύονται να τα ανακαλύψουν όλα αυτά. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσπαθεί κανείς να καταλάβει τους δόλιους ανθρώπους· κανείς δεν μπορεί να βρει τι έχουν στο μυαλό τους. Έτσι μιλούν και ενεργούν οι δόλιοι άνθρωποι: Δεν λένε ποτέ τι σκέφτονται ούτε αναφέρουν πώς έχουν πραγματικά τα πράγματα. Δεν είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; Όταν έχεις δόλια διάθεση, τα λόγια και οι πράξεις σου δεν παίζουν κανέναν ρόλο· έχεις μονίμως μέσα σου αυτήν τη διάθεση, η οποία σε ελέγχει, σε κάνει να παίζεις παιχνίδια και να χρησιμοποιείς τεχνάσματα, να παίζεις με τους ανθρώπους, να αποκρύπτεις την αλήθεια και να φοράς ένα προσωπείο. Αυτό είναι δολιότητα. Ποιες άλλες συγκεκριμένες συμπεριφορές παρουσιάζουν οι δόλιοι άνθρωποι; Θα δώσω ένα παράδειγμα. Δύο άνθρωποι έχουν πιάσει κουβέντα και ο ένας μιλά για την αυτογνωσία του· λέει συνέχεια πόσο έχει βελτιωθεί και προσπαθεί να πείσει τον συνομιλητή του, χωρίς, όμως, να του λέει πώς πραγματικά έχει η κατάσταση. Συγκαλύπτει, λοιπόν, έτσι κάτι, κι αυτό υποδηλώνει μια συγκεκριμένη διάθεση: τη δολιότητα. Ας δούμε αν μπορείτε να τη διακρίνετε. Αυτός ο άνθρωπος λέει: «Τελευταία έχω βιώσει κάποια πράγματα, και νιώθω ότι η πίστη μου στον Θεό ήταν μάταιη όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχω κερδίσει τίποτα. Πόσο φτωχός και αξιολύπητος είμαι! Τελευταία δεν έχω συμπεριφερθεί και πολύ καλά, αλλά είμαι πρόθυμος να μετανοήσω». Περνάει, όμως, λίγος καιρός από τότε που το είπε αυτό, και δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή έκφραση μετάνοιας. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Λέει ψέματα και ξεγελά τους άλλους. Όταν οι άλλοι τον ακούνε να λέει αυτά τα πράγματα, σκέφτονται: «Προηγουμένως αυτός ο άνθρωπος δεν επιδίωκε την αλήθεια. Εφόσον, όμως, τώρα είναι σε θέση να πει τέτοια πράγματα, δείχνει ότι έχει μετανοήσει ειλικρινά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Δεν πρέπει να τον βλέπουμε όπως παλιά, αλλά με νέο μάτι και καλύτερη οπτική». Αυτά συλλογίζονται και σκέφτονται οι άνθρωποι μόλις ακούσουν τα παραπάνω λόγια. Είναι, όμως, η τρέχουσα κατάσταση αυτού του ανθρώπου έτσι όπως την περιγράφουν; Στην πραγματικότητα, δεν είναι έτσι. Παρότι δεν έχει μετανοήσει ειλικρινά, τα λόγια του δίνουν την ψευδαίσθηση ότι το έχει κάνει, ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο και δεν είναι πια όπως ήταν παλιά. Αυτό θέλει να πετύχει με τα λόγια του. Ποια διάθεση αποκαλύπτει όταν μιλά με τέτοιον τρόπο προκειμένου να ξεγελάσει τους ανθρώπους; Δολιότητα, και μάλιστα ιδιαίτερα ύπουλη! Στην πραγματικότητα, δεν αντιλαμβάνεται σε καμία περίπτωση ότι έχει αποτύχει στην πίστη του στον Θεό, ότι είναι φτωχός και αξιολύπητος. Δανείζεται πνευματικές λέξεις και πνευματική γλώσσα για να ξεγελάσει τους άλλους, για να πετύχει τον στόχο του να κερδίσει την καλή τους εντύπωση και γνώμη. Δεν είναι δολιότητα αυτό; Είναι, και όταν κάποιος είναι πολύ δόλιος, δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει.

Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπου που δεν μιλά ποτέ απλά ή ανοιχτά. Συνέχεια κρατάει κάποια πράγματα κρυφά, αποκρύπτει στοιχεία, ενώ σε κάθε ευκαιρία προσπαθεί να αποσπάσει πληροφορίες από τους άλλους και να τους ψαρέψει. Θέλει πάντα να ξέρει όλη την αλήθεια για τους άλλους, αλλά ο ίδιος δεν λέει όσα κρύβει στην καρδιά του. Κανείς από τους ανθρώπους που αλληλεπιδρούν μαζί του δεν έχει την παραμικρή ελπίδα να μάθει όλη την αλήθεια για εκείνον. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν οι άλλοι τα σχέδιά τους και δεν τα μοιράζονται με κανέναν. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι μια δόλια διάθεση. Το μυαλό αυτών των ανθρώπων είναι εξαιρετικά δαιμόνιο, και κανείς δεν μπορεί να τους καταλάβει. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως κάποιος που έχει δόλια διάθεση είναι δόλιος άνθρωπος κι έχει δόλια φύση-ουσία. Κατά την πίστη του στον Θεό, επιδιώκει ένας τέτοιος άνθρωπος την αλήθεια; Από τη στιγμή που δεν λέει την αλήθεια μπροστά στους άλλους, είναι ικανός να την πει ενώπιον του Θεού; Σε καμία περίπτωση. Ένας δόλιος άνθρωπος δεν λέει ποτέ την αλήθεια. Ναι μεν πιστεύει στον Θεό, αλλά είναι αληθινή η πίστη του; Τι είδους στάση έχει απέναντι στον Θεό; Το σίγουρο είναι πως έχει πολλές αμφιβολίες στην καρδιά του: «Πού είναι ο Θεός; Δεν Τον βλέπω. Πώς αποδεικνύεται ότι είναι αληθινός;», «Ο Θεός κυριαρχεί στα πάντα; Αλήθεια; Το καθεστώς του Σατανά καταπιέζει και συλλαμβάνει μανιωδώς τους πιστούς στον Θεό. Γιατί δεν το καταστρέφει ο Θεός;», «Πώς ακριβώς σώζει τους ανθρώπους ο Θεός; Υπάρχει στ’ αλήθεια η σωτηρία Του; Δεν είναι και τόσο σαφές», «Μπορεί ένας πιστός στον Θεό να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών ή όχι; Αν δεν επιβεβαιωθεί κάπως αυτό, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος». Με τόσες αμφιβολίες που έχει για τον Θεό στην καρδιά του, είναι σε θέση να δαπανήσει ειλικρινά τον εαυτό του για Εκείνον; Με τίποτα. Όταν βλέπει ότι τόσοι και τόσοι άνθρωποι έχουν απαρνηθεί όλα όσα έχουν για να ακολουθήσουν τον Θεό, δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και εκτελούν τα καθήκοντά τους, σκέφτεται: «Πρέπει να κρατήσω κάτι για μένα. Δεν γίνεται να είμαι τόσο ανόητος όσο εκείνοι. Αν προσφέρω τα πάντα στον Θεό, πώς θα ζήσω στο εξής; Ποιος θα με φροντίζει; Πρέπει να έχω ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης». Βλέπεις πόσο «οξυδερκείς» είναι οι δόλιοι άνθρωποι, πόσο μπροστά σκέφτονται. Ορισμένοι, όταν βλέπουν στις συναθροίσεις ανθρώπους να αναγνωρίζουν ανοιχτά τη διαφθορά τους, να συναναστρέφονται για όλα όσα κρύβουν μέσα στην καρδιά τους και να λένε ειλικρινά πόσες φορές έχουν διαπράξει παράνομη συνουσία, σκέφτονται: «Ανόητε! Αυτά είναι προσωπικά πράγματα· γιατί κάθεσαι και τα λες στους άλλους; Και να με έκαναν μαύρο στο ξύλο, δεν θα τους έλεγα τίποτα τέτοιο!» Έτσι είναι οι δόλιοι άνθρωποι· προτιμούν να πεθάνουν παρά να είναι ειλικρινείς, και δεν λένε σε κανέναν ολόκληρη την αλήθεια. Κάποιοι λένε: «Έχω κάνει παραβάσεις και κάποια κακά πράγματα και ντρέπομαι λίγο να μιλήσω γι’ αυτά στους άλλους πρόσωπο με πρόσωπο. Εξάλλου είναι προσωπικά πράγματα, και ντροπιαστικά. Δεν μπορώ, όμως, να τα συγκαλύψω ή να τα κρατήσω κρυφά από τον Θεό. Πρέπει να μιλήσω γι’ αυτά στον Θεό ανοιχτά και απροκάλυπτα. Σε άλλους ανθρώπους δεν θα τολμούσα να πω τις σκέψεις μου και τα προσωπικά μου, αλλά στον Θεό πρέπει να τα πω. Ας έχω μυστικά από τους άλλους, από τον Θεό δεν μπορώ να έχω μυστικά». Αυτήν τη στάση έχει ένας ειλικρινής άνθρωπος απέναντι στον Θεό. Ωστόσο, οι δόλιοι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στους πάντες, δεν εμπιστεύονται κανέναν ούτε μιλούν ειλικρινά με κανέναν. Σε κανέναν δεν θα πουν όλη την αλήθεια και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιοι πραγματικά είναι. Αυτοί είναι οι πιο δόλιοι άνθρωποι απ’ όλους. Όλοι έχουν δόλια διάθεση· η μόνη διαφορά έγκειται στο πόσο σοβαρή είναι αυτή η διάθεση. Ακόμη κι αν στις συναθροίσεις είσαι σε θέση να ανοίγεις την καρδιά σου και να συναναστρέφεσαι σχετικά με τα προβλήματά σου, πάει να πει αυτό ότι δεν έχεις δόλια διάθεση; Όχι· κι εσύ έχεις τέτοια διάθεση. Γιατί το λέω αυτό; Θα δώσω ένα παράδειγμα: Μπορεί να είσαι σε θέση να συναναστραφείς ανοιχτά για πράγματα που δεν θίγουν την υπερηφάνεια ή τη ματαιοδοξία σου, που δεν είναι ντροπιαστικά και για τα οποία δεν πρόκειται να κλαδευτείς. Αν, όμως, είχες κάνει κάτι που παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές, κάτι που θα το αποστρέφονταν και θα το σιχαίνονταν όλοι, θα ήσουν σε θέση να συναναστραφείς ανοιχτά γι’ αυτό σε μια συνάθροιση; Ειδικά αν είχες κάνει μια αποτρόπαιη πράξη, θα δυσκολευόσουν ακόμη περισσότερο να ανοιχτείς και να αποκαλύψεις την αλήθεια γι’ αυτήν. Αν κάποιος το διερευνούσε ή προσπαθούσε να αποδώσει ευθύνες, θα προσπαθούσες να το κρατήσεις κρυφό με κάθε διαθέσιμο μέσο, και θα έτρεμες μην τυχόν και εκτεθεί το συγκεκριμένο θέμα. Θα προσπαθούσες μονίμως να το συγκαλύψεις και να τη γλιτώσεις. Δεν είναι αυτό δόλια διάθεση; Ίσως και να πιστεύεις πως όσο δεν το λες φωναχτά, δεν θα το μάθει κανείς, πως ούτε καν ο Θεός θα έχει τρόπο να το μάθει. Κάνεις λάθος! Ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα ενδόμυχα της καρδιάς των ανθρώπων. Αν αδυνατείς να το αντιληφθείς αυτό, δεν γνωρίζεις καθόλου τον Θεό. Οι δόλιοι άνθρωποι όχι μόνο ξεγελούν τους άλλους, αλλά τολμούν μάλιστα να προσπαθούν να ξεγελάσουν τον Θεό και να Του αντισταθούν με δόλια μέσα. Μπορούν αυτού του είδους οι άνθρωποι να σωθούν από τον Θεό; Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και άγια, κι Εκείνος δεν αποστρέφεται τίποτα περισσότερο από τους δόλιους ανθρώπους. Οι δόλιοι άνθρωποι, επομένως, είναι πιο δύσκολο να σωθούν απ’ όλους. Οι άνθρωποι που έχουν δόλια φύση λένε τα περισσότερα ψέματα. Μέχρι και στον Θεό λένε ψέματα και προσπαθούν να Τον ξεγελάσουν· παραμένουν αμετανόητοι μέχρι τέλους. Με άλλα λόγια, είναι αδύνατο να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού. Έστω πως κάποιος απλώς αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη διάθεση μια στο τόσο, και ενώ στους ανθρώπους λέει ψέματα και τους ξεγελά, με τον Θεό είναι απλός και ανοιχτός και μετανοεί σ’ Αυτόν. Αυτό το είδος ανθρώπου έχει ακόμη ελπίδα να σωθεί. Αν είσαι πραγματικά άνθρωπος με λογική, πρέπει να ανοιχτείς στον Θεό, να Του μιλήσεις από καρδιάς, να κάνεις αυτοκριτική και να αποκτήσεις αυτογνωσία. Δεν πρέπει να λες πια ψέματα στον Θεό, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθείς να Τον ξεγελάσεις, πόσο μάλλον να Του κρύψεις πράγματα. Στην πραγματικότητα, κάποια πράγματα δεν χρειάζεται να τα γνωρίζουν οι άνθρωποι. Εφόσον ανοίγεσαι γι’ αυτά στον Θεό, δεν υπάρχει πρόβλημα. Φρόντισε όταν ενεργείς να μην κρατάς μυστικά από τον Θεό. Όλα εκείνα τα πράγματα που δεν είναι πρέπον να τα λες σε άλλους ανθρώπους, μπορείς να τα λες στον Θεό. Όποιος το κάνει αυτό είναι έξυπνος. Ίσως να υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία δεν αισθάνεται την ανάγκη να ανοιχτεί στους άλλους, αλλά αυτό δεν πρέπει να αποκαλείται δολιότητα. Οι δόλιοι άνθρωποι δεν είναι έτσι: Πιστεύουν ότι πρέπει να κρατούν τα πάντα κρυφά, ότι δεν μπορούν να λένε τίποτα στους άλλους, ειδικά όταν πρόκειται για προσωπικά θέματα. Αν δεν τους ωφελεί να πουν κάτι, δεν το λένε, ούτε καν στον Θεό. Δεν είναι αυτή δόλια διάθεση; Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πράγματι δόλιος! Ένας τόσο δόλιος άνθρωπος που δεν λέει στον Θεό την αλήθεια και κρατάει τα πάντα κρυφά από Εκείνον είναι άραγε κάποιος που πιστεύει στον Θεό; Έχει αληθινή πίστη στον Θεό; Αμφισβητεί τον Θεό και δεν πιστεύει σ’ Αυτόν μέσα στην καρδιά του. Δεν είναι άρα ψεύτικη η πίστη του; Είναι ένας δύσπιστος, ένας ψευδόπιστος. Υπάρχουν στιγμές που αμφισβητείτε τον Θεό και γίνεστε επιφυλακτικοί απέναντί Του; (Ναι.) Τι είδους διάθεση είναι αυτή, να αμφισβητείτε τον Θεό και να είστε επιφυλακτικοί απέναντί Του; Είναι δόλια διάθεση. Όλοι έχουν δόλια διάθεση, το θέμα είναι πόσο σοβαρή είναι. Εφόσον μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια, θα μπορέσετε να μετανοήσετε και να αλλάξετε.

Ορισμένοι άνθρωποι, όταν τους συμβαίνει κάτι, αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, έχουν αντιλήψεις και ιδέες, είναι προκατειλημμένοι απέναντι στους άλλους ανθρώπους, τους κρίνουν και τους υπονομεύουν πίσω από την πλάτη τους. Γι’ αυτά τα πράγματα είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να είναι εντελώς ανοιχτοί. Όταν, όμως, κάνουν οτιδήποτε ντροπιαστικό, θέλουν να το κρατήσουν για τον εαυτό τους και να το κλείσουν για πάντα μέσα στην καρδιά τους. Όχι μόνο δεν μιλούν στους άλλους γι’ αυτά τα πράγματα, αλλά ούτε καν τα λένε στον Θεό την ώρα που προσεύχονται. Προσπαθούν μάλιστα με κάθε τρόπο να σκαρφιστούν ψέματα για να τα καλύψουν ή να τα καμουφλάρουν. Αυτή είναι μια δόλια διάθεση. Όταν κάνεις τέτοιες σκέψεις, όταν ζεις σε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να βλέπεις καθαρά ότι δεν είσαι ειλικρινής, ότι δεν έχεις μέσα σου καμία έκφραση αυτού που περιγράφει ο Θεός ως ειλικρινή άνθρωπο, ότι είσαι πέρα για πέρα δόλιος και ότι ακόμα κι αν είσαι ανόητος, χαμηλού επιπέδου και αργόστροφος, δεν παύεις να είσαι δόλιος. Αυτό σημαίνει να έχεις αυτογνωσία. Αφού αποκτήσεις αυτογνωσία, το ελάχιστο που θα πρέπει να μπορείς να πετύχεις είναι να είσαι σε θέση να δεις και να διακρίνεις καθαρά την προφανή διαφθορά που αποκαλύπτεις και να αναζητήσεις την αλήθεια για να την αντιμετωπίσεις. Αν αναγνωρίζεις στ’ αλήθεια τη δόλια διάθεσή σου, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά στον Θεό, να κάνεις αυτοκριτική, να διακρίνεις και να αναλύεις τη δόλια διάθεσή σου σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και να αντιλαμβάνεσαι την ουσία της· θα έχεις τότε ελπίδα να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, αυτήν της δολιότητας. Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά τη διαφορά μεταξύ των δόλιων και των ειλικρινών ανθρώπων, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο. Μερικοί άνθρωποι, προκειμένου να αποδείξουν πως είναι ειλικρινείς, επικαλούνται συχνά το χαμηλό τους επίπεδο, την ανοησία τους, την άγνοιά τους, το γεγονός ότι δεν έχουν διορατικότητα, ότι μιλούν άγαρμπα και δεν έχουν κοινωνικές δεξιότητες, καθώς και την τάση τους να πέφτουν θύματα εξαπάτησης. Λένε συνέχεια στους άλλους: «Είμαι πολύ ειλικρινής, με αποτέλεσμα να παθαίνω συχνά τα χειρότερα. Δεν ξέρω πώς να εκμεταλλεύομαι τους άλλους, αλλά και πάλι ο Θεός με συμπαθεί επειδή είμαι ειλικρινής άνθρωπος». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; Αυτού του είδους τα λόγια είναι γελοία, έχουν σχεδιαστεί για να παραπλανούν τους ανθρώπους, είναι απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα. Πώς θα μπορούσε ένας ανόητος και χαζός άνθρωπος να είναι ειλικρινής; Πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες. Είναι μεγάλο λάθος να θεωρείς ειλικρίνεια τις ανοησίες που έχεις κάνει. Είναι προφανές ότι ακόμη και οι ανόητοι έχουν την τάση να είναι αλαζόνες και επηρμένοι, να έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Όσο αδαείς κι αν είναι οι άνθρωποι και όσο χαμηλό επίπεδο κι αν έχουν, μπορούν και πάλι να λένε ψέματα και να εξαπατούν τους άλλους. Δεν είναι γεγονός όλα αυτά; Είναι αλήθεια ότι οι ανόητοι και όσοι έχουν χαμηλό επίπεδο δεν κάνουν ποτέ κακά πράγματα; Είναι αλήθεια ότι δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Σίγουρα έχουν. Μερικοί άνθρωποι λένε, επίσης, ότι είναι ειλικρινείς και ότι μιλούν ανοιχτά στους άλλους για τα ψέματά τους, αλλά δεν τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά για τα ντροπιαστικά πράγματα που κάνουν. Όταν η εκκλησία αντιμετωπίζει τα προβλήματά τους, δεν είναι σε θέση να το αποδεχτούν και δεν υποτάσσονται καθόλου· προτιμούν να ψαχουλεύουν στα παρασκήνια και να ξεσκεπάζουν την αλήθεια με πλάγια μέσα. Οι δόλιοι άνθρωποι αυτού του είδους δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν υποτάσσονται καθόλου, αλλά εξακολουθούν να θεωρούν πως είναι ειλικρινείς. Δεν φέρονται τελείως ξεδιάντροπα; Είναι τελείως ανόητο όλο αυτό! Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σε καμία περίπτωση ειλικρινείς ή αγαθοί. Οι χαζοί είναι χαζοί· οι ανόητοι είναι ανόητοι. Μόνο οι αγαθοί άνθρωποι που δεν έχουν δόλο είναι ειλικρινείς.

Πώς μπορεί να διακρίνει κανείς τους δόλιους ανθρώπους; Ποιες είναι οι συμπεριφορές των δόλιων ανθρώπων; Με όποιον κι αν συνδιαλέγονται, με ποιον κι αν αλληλεπιδρούν, δεν επιτρέπουν ποτέ σε κανέναν να ερευνήσει ποιοι πραγματικά είναι· είναι πάντα επιφυλακτικοί απέναντι στους άλλους, ενεργούν πίσω από την πλάτη τους και δεν λένε ποτέ τι έχουν πραγματικά στο μυαλό τους. Μπορεί μερικές φορές να λένε κάποια πράγματα για την αυτογνωσία τους, αλλά δεν κάνουν καμία αναφορά στα σημαντικότερα σημεία ή λέξεις κλειδιά, ενώ τρέμουν μην τυχόν και τους ξεφύγει κάτι. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σ’ αυτά τα πράγματα και φοβούνται μην τυχόν κι εντοπίσουν οι άλλοι τις αδυναμίες τους. Αυτό είναι ένα είδος δόλιας διάθεσης. Επιπλέον, ορισμένοι άνθρωποι φοράνε εσκεμμένα ένα προσωπείο, για να νομίζουν οι άλλοι ότι είναι αγαθοί, ότι μπορούν να υπομένουν κάθε ταλαιπωρία χωρίς παράπονα, ή ότι είναι πνευματικοί και ότι αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια. Παρότι είναι σαφές πως δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι, επιμένουν να παίζουν αυτό το θέατρο μπροστά στους άλλους. Είναι κι αυτή μια δόλια διάθεση. Πίσω από όλα όσα λένε και κάνουν οι δόλιοι άνθρωποι κρύβουν έναν σκοπό. Δεν θα έλεγαν ούτε θα έκαναν τίποτα αν δεν είχαν κάποιον σκοπό. Ενεργούν έτσι επειδή υπάρχει μια διάθεση μέσα τους που τους κατευθύνει· πρόκειται για τη διάθεση της δολιότητας. Όταν οι άνθρωποι έχουν δόλια διάθεση, είναι εύκολο ν’ αλλάξουν; Εσείς πόσο έχετε αλλάξει; Έχετε εισέλθει στο μονοπάτι της επιδίωξης της ειλικρίνειας; (Ναι, προς αυτήν την κατεύθυνση εργαζόμαστε.) Πόσα βήματα έχετε κάνει; Ή μήπως έχετε κολλήσει στο στάδιο που θέλετε απλώς να το κάνετε; (Προς το παρόν θέλουμε απλώς να το κάνουμε. Μερικές φορές, μόνο αφότου κάνουμε μια πράξη, συνειδητοποιούμε ότι είχε σκοπό να εξαπατήσει τους άλλους, ότι προσπαθούσαμε να τους δώσουμε λανθασμένη εντύπωση· μόνο τότε συνειδητοποιούμε ότι φερθήκαμε με δόλο.) Ναι μεν συνειδητοποιείτε ότι πρόκειται για δόλια συμπεριφορά, ήσασταν, όμως, σε θέση να συνειδητοποιήσετε ότι πρόκειται για ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης; Και από πού ακριβώς πηγάζουν αυτά τα δόλια πράγματα; (Από τη φύση μας.) Σωστά, από τη φύση σας. Και σας αναστατώνουν αυτά τα διεφθαρμένα πράγματα; Δύσκολα μπορεί να τα αποφύγει κανείς, να τα αντιμετωπίσει, να ξεφύγει απ’ αυτά. Και είναι και πολύ ενοχλητικά. Τι τα κάνει ενοχλητικά; Ποια πτυχή τους σε πληγώνει; (Θέλουμε να αλλάξουμε, αλλά νιώθουμε πολύ πληγωμένοι όταν δεν τα καταφέρνουμε.) Αυτή είναι μια πτυχή, αλλά δεν μετράει ως ενόχληση. Όταν κάποιος ελέγχεται από μια δόλια διάθεση, μπορεί να λέει ψέματα και να εξαπατά τους άλλους ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, ενώ ό,τι και να του συμβεί, σκέφτεται τι ψέματα να πει για να ξεγελάσει και να παραπλανήσει τους άλλους. Μπορεί να θέλει να ελέγξει τον εαυτό του, αλλά δεν είναι σε θέση να το κάνει. Είναι κάτι που γίνεται ακούσια. Εκεί έγκειται το πρόβλημα. Πρόκειται για ένα πρόβλημα διάθεσης. Με πόσους τρόπους μπορεί να αποκαλυφθεί μια δόλια διάθεση; Μέσα από δοκιμασίες, μέσα από την εξαπάτηση, την επιφυλακτικότητα, καθώς και την καχυποψία, την προσποίηση και την υποκρισία. Η διάθεση την οποία εκθέτουν και εκδηλώνουν τέτοιες συμπεριφορές είναι η δολιότητα. Τώρα που έχουμε συναναστραφεί πάνω σε αυτά τα θέματα, κατανοείτε κάπως πιο ξεκάθαρα τη δόλια διάθεση; Υπάρχουν άραγε ακόμη άνθρωποι ανάμεσά σας που να λένε: «Δεν έχω δόλια διάθεση, δεν είμαι δόλιος άνθρωπος, κοντεύω να γίνω ειλικρινής άνθρωπος;» (Όχι.) Πολλοί άνθρωποι δεν πολυκαταλαβαίνουν τι ακριβώς είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος. Κάποιοι λένε ότι ειλικρινείς άνθρωποι είναι όσοι είναι αγαθοί και ευθείς, όσοι, όπου κι αν πάνε, πέφτουν θύματα εκφοβισμού και αποκλεισμού, όσοι είναι αργόστροφοι και πάντοτε μιλούν και ενεργούν με καθυστέρηση σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Κάποιοι ανόητοι και αδαείς άνθρωποι, που κάνουν ανοησίες με αποτέλεσμα να τους περιφρονούν οι άλλοι, αυτοαποκαλούνται κι εκείνοι ειλικρινείς. Ως ειλικρινή χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους και όλοι εκείνοι οι αμόρφωτοι άνθρωποι από τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, που έχουν αίσθημα κατωτερότητας. Τι λάθος κάνουν; Δεν γνωρίζουν τι είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος. Από πού πηγάζει αυτή τους η παρανόηση; Ο κύριος λόγος είναι ότι δεν κατανοούν την αλήθεια. Πιστεύουν ότι οι «ειλικρινείς άνθρωποι» στους οποίους αναφέρεται ο Θεός είναι ανόητοι και άφρονες, ότι είναι αμόρφωτοι, βραδύστομοι και βραδύγλωσσοι, εκφοβισμένοι και καταπιεσμένοι και μπορούν εύκολα να εξαπατηθούν και να ξεγελαστούν. Αυτό συνεπάγεται ότι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού είναι αυτοί οι ανεγκέφαλοι άνθρωποι που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνίας και συχνά υφίστανται καταπίεση. Ποιον θα σώσει ο Θεός αν όχι αυτούς τους ταπεινούς, εξαθλιωμένους ανθρώπους; Αυτό δεν πιστεύουν; Αυτούς τους ανθρώπους σώζει πράγματι ο Θεός; Παρερμηνεύουν τις προθέσεις του Θεού. Οι άνθρωποι που σώζει ο Θεός είναι εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, που έχουν επίπεδο και ικανότητα κατανόησης, είναι όλοι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική, που είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις αναθέσεις από τον Θεό και να κάνουν καλά το καθήκον τους. Είναι άνθρωποι που μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και να αποτινάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά τον Θεό, υποτάσσονται σ’ Αυτόν και Τον λατρεύουν. Παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους προέρχονται από τα κατώτατα στρώματα της κοινωνίας, από οικογένειες εργατών και αγροτών, το σίγουρο είναι πως δεν είναι μπερδεμένοι, αφελείς ή άχρηστοι. Απεναντίας, πρόκειται για ανθρώπους έξυπνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, να την κάνουν πράξη και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Είναι όλοι τους δίκαιοι άνθρωποι που προκειμένου να ακολουθήσουν τον Θεό και να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή, θα απαρνούνταν τη δόξα και τα πλούτη αυτού του κόσμου· είναι οι πιο σοφοί άνθρωποι απ’ όλους. Είναι όλοι ειλικρινείς άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και δαπανούν αληθινά τον εαυτό τους γι’ Αυτόν. Μπορούν να κερδίσουν την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού, καθώς και να οδηγηθούν στην τελείωση και να γίνουν ο λαός Του και οι πυλώνες του ναού Του. Είναι άνθρωποι από χρυσό, ασήμι και πολύτιμους λίθους. Αυτοί που θα αποκλειστούν είναι οι μπερδεμένοι, οι ανόητοι, οι παράλογοι και οι άχρηστοι άνθρωποι. Πώς βλέπουν οι δύσπιστοι και οι παράλογοι άνθρωποι το έργο και το σχέδιο διαχείρισης του Θεού; Δεν το βλέπουν ως σκουπιδότοπο; Όχι μόνο έχουν χαμηλό επίπεδο, αλλά είναι και παράλογοι αυτοί οι άνθρωποι. Όσα λόγια του Θεού κι αν διαβάσουν, δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, και όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, είναι ανίκανοι να εισέλθουν στην πραγματικότητα. Μπορούν ακόμη να σωθούν, παρότι είναι τόσο ανόητοι; Είναι δυνατόν να θέλει ο Θεός έναν τέτοιον άνθρωπο; Όσα χρόνια κι αν είναι πιστός ένας τέτοιος άνθρωπος, εξακολουθεί να μην κατανοεί καμία αλήθεια, εξακολουθεί να λέει ανοησίες, αλλά και πάλι θεωρεί ότι είναι ειλικρινής. Μα δεν ντρέπεται καθόλου; Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια. Παρότι παρερμηνεύουν μονίμως τις προθέσεις του Θεού, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, φλυαρούν για τις παρανοήσεις τους, τις οποίες κηρύττουν ως αλήθεια, λέγοντας στους άλλους: «Καλό είναι να εκφοβίζονται λίγο οι άνθρωποι, καλό τούς κάνει να βγαίνουν και λίγο χαμένοι, καλό τούς κάνει να είναι και λίγο ανόητοι· αυτοί είναι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού και οι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός». Όσοι λένε τέτοια πράγματα είναι αηδιαστικοί· κάτι τέτοιο είναι πολύ ταπεινωτικό για τον Θεό! Είναι πολύ αηδιαστικό! Οι πυλώνες της βασιλείας του Θεού και οι νικητές που σώζει ο Θεός είναι όλοι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια και είναι σοφοί. Θα έχουν όλοι τους μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Δεν είναι άχρηστοι όλοι αυτοί οι ανόητοι και αδαείς άνθρωποι, οι ξεδιάντροποι και παράλογοι άνθρωποι που δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια, που είναι αφελείς και ανόητοι; Είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών; Οι ειλικρινείς άνθρωποι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός είναι εκείνοι που μόλις κατανοήσουν την αλήθεια, μπορούν να την κάνουν πράξη, είναι σοφοί και έξυπνοι, ανοίγονται με απλότητα απέναντι στον Θεό, ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές και υποτάσσονται απόλυτα στον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, εστιάζουν στο να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, και όλοι επιδιώκουν να υποταχθούν απόλυτα στον Θεό και Τον αγαπούν μέσα από την καρδιά τους. Μόνο αυτοί είναι πραγματικά ειλικρινείς άνθρωποι. Αν κάποιος δεν ξέρει καν τι σημαίνει να είναι ειλικρινής, αν δεν μπορεί να δει ότι η ουσία των ειλικρινών ανθρώπων είναι η απόλυτη υποταγή στον Θεό, ο φόβος Θεού και η αποφυγή του κακού, ή ότι οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι ειλικρινείς επειδή αγαπούν την αλήθεια, επειδή αγαπούν τον Θεό και επειδή κάνουν πράξη την αλήθεια, τότε πρόκειται για έναν άνθρωπο πολύ ανόητο, ο οποίος πράγματι δεν έχει καθόλου διάκριση. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν είναι σε καμία περίπτωση οι αγαθοί, μπερδεμένοι, αδαείς και ανόητοι άνθρωποι που φαντάζονται όλοι· είναι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση, οι οποίοι διαθέτουν συνείδηση και λογική. Η ευφυΐα των ειλικρινών ανθρώπων φαίνεται από το ότι είναι σε θέση να ακούν τα λόγια του Θεού και να είναι ειλικρινείς· γι’ αυτό άλλωστε τους ευλογεί ο Θεός.

Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από το γεγονός ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς· τους ζητά να ζήσουν ενώπιόν Του, να αποδεχθούν τη σχολαστική Του εξέταση και να ζήσουν στο φως. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι ανήκουν πραγματικά στην ανθρώπινη φυλή. Όσοι δεν είναι ειλικρινείς είναι κτήνη, είναι ζώα που κυκλοφορούν με ανθρώπινη ενδυμασία, δεν είναι ανθρώπινα όντα. Για να επιδιώξεις να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, πρέπει να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού· πρέπει να κριθείς, να παιδευτείς και να κλαδευτείς. Θα είσαι ειλικρινής άνθρωπος μόνο όταν καθαρθεί η διεφθαρμένη σου διάθεση και είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Όσοι είναι αδαείς, ανόητοι και αγαθοί δεν είναι σε καμία περίπτωση ειλικρινείς άνθρωποι. Όταν ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, τους ζητάει να διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση, να απαλλαγούν από τη δολιότητα και τα προσωπεία τους, να μη λένε ψέματα, να μην ξεγελούν τους άλλους, να εκτελούν το καθήκον τους με αφοσίωση και να είναι σε θέση να Τον αγαπούν και να υποτάσσονται σ’ Αυτόν ειλικρινά. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στον λαό της βασιλείας του Θεού. Ο Θεός έχει την απαίτηση οι άνθρωποι να είναι οι καλοί στρατιώτες του Χριστού. Τι είναι οι καλοί στρατιώτες του Χριστού; Πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με την αλήθεια-πραγματικότητα και σε σύμπνοια με τον Χριστό. Ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, πρέπει να είναι σε θέση να εξυψώνουν τον Θεό και να καταθέτουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, καθώς και να χρησιμοποιούν την αλήθεια για να πολεμήσουν τον Σατανά. Πρέπει σε όλα τα πράγματα να στέκονται στο πλευρό του Θεού, να καταθέτουν μαρτυρία και να βιώνουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Πρέπει να είναι σε θέση να ταπεινώνουν τον Σατανά και να κερδίζουν θαυμαστές νίκες για τον Θεό. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς καλός στρατιώτης του Χριστού. Οι καλοί στρατιώτες του Χριστού είναι νικητές, είναι εκείνοι που νικούν τον Σατανά. Όταν ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς και να μην είναι δόλιοι, δεν τους ζητάει να είναι ανόητοι, αλλά να απαλλαγούν από τις δόλιες διαθέσεις τους, να υποταχθούν σ’ Αυτόν και να Τον δοξάσουν. Αυτό ακριβώς μπορούν να πετύχουν κάνοντας πράξη την αλήθεια. Δεν πρόκειται για αλλαγή στη συμπεριφορά κάποιου, δεν έχει να κάνει με το αν μιλάει περισσότερο ή λιγότερο ούτε με το πώς ενεργεί. Πρόκειται, αντίθετα, για τον σκοπό που κρύβεται πίσω από τα λόγια και τις πράξεις ενός ανθρώπου, τις σκέψεις και τις ιδέες του, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του. Ό,τι αποτελεί αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης και πλάνη πρέπει να αλλάξει από τη ρίζα του, προκειμένου να συνάδει με την αλήθεια. Για να πετύχει κάποιος αλλαγή στη διάθεσή του, πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνει την ουσία της διάθεσης του Σατανά. Αν μπορείς να διακρίνεις την ουσία μιας δόλιας διάθεσης, ότι, δηλαδή, είναι η διάθεση του Σατανά και το πρόσωπο του διαβόλου, αν μπορείς να μισήσεις τον Σατανά και να απαρνηθείς τον διάβολο, τότε θα μπορείς εύκολα να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Αν δεν γνωρίζεις ότι υπάρχει μια δόλια κατάσταση μέσα σου και δεν αναγνωρίζεις τις αποκαλύψεις μιας δόλιας διάθεσης, δεν θα ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τη δόλια διάθεσή σου και θα σου είναι δύσκολο να την αλλάξεις. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αναγνωρίσεις τα στοιχεία που αποκαλύπτεις εσύ ο ίδιος και ποια πτυχή διεφθαρμένης διάθεσης αποτελούν. Αν όσα αποκαλύπτεις πηγάζουν από μια δόλια διάθεση, θα τη μισήσεις μέσα από την καρδιά σου; Και αν πράγματι τη μισήσεις, τι θα πρέπει να κάνεις για να αλλάξεις; Πρέπει να κλαδέψεις τους σκοπούς σου και να διορθώσεις τις απόψεις σου. Πρέπει πρώτα να αναζητήσεις τη σχετική αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματά σου, να πασχίσεις να πετύχεις αυτό που ζητάει ο Θεός και να Τον ικανοποιήσεις, και να γίνεις κάποιος που δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τον Θεό ή τους άλλους ανθρώπους, ούτε καν τους λίγο ανόητους ή αδαείς. Είναι πολύ ανήθικο να προσπαθείς να ξεγελάσεις έναν ανόητο ή αδαή άνθρωπο. Κάτι τέτοιο σε καθιστά διάβολο. Για να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, δεν πρέπει να εξαπατάς ούτε να λες ψέματα σε κανέναν. Απέναντι, όμως, στους διαβόλους και τον Σατανά, πρέπει να επιλέγεις τα λόγια σου με σύνεση· διαφορετικά, είναι πιθανό εκείνοι να σε γελοιοποιήσουν και να ντροπιάσεις τον Θεό. Μόνο αν επιλέγεις τα λόγια σου με σύνεση και κάνεις πράξη την αλήθεια, θα μπορέσεις να νικήσεις και να ντροπιάσεις τον Σατανά. Οι άνθρωποι που είναι αδαείς, ανόητοι και πεισματάρηδες δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν την αλήθεια· το μόνο που θα καταφέρουν είναι να τους παραπλανήσει ο Σατανάς, να παίξει μαζί τους, να τους ποδοπατήσει, και τελικά να τους κατασπαράξει.