«Η βλασφημία και η συκοφαντία κατά του Θεού είναι μια αμαρτία που θα μείνει ασυγχώρητη και σε αυτήν τη ζωή και στον επερχόμενο κόσμο, και αυτοί που θα τη διαπράξουν δεν θα μετενσαρκωθούν ποτέ». Αυτό σημαίνει ότι η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται την προσβολή από τον άνθρωπο. Είναι βέβαιο πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η βλασφημία και η συκοφαντία κατά του Θεού είναι κάτι ασυγχώρητο και σε αυτήν τη ζωή και στον επερχόμενο κόσμο. Η βλασφημία κατά του Θεού, είτε είναι ηθελημένη είτε όχι, είναι κάτι που προσβάλλει τη διάθεσή Του, και τα βλάσφημα λόγια εναντίον Του, ανεξαρτήτως αιτίας, σίγουρα θα καταδικαστούν. Βέβαια, κάποιοι άνθρωποι ξεστομίζουν κατακριτέα, βλάσφημα λόγια σε διάφορες καταστάσεις χωρίς να το συνειδητοποιήσουν, ή σε περιπτώσεις στις οποίες άλλοι τους έχουν παραπλανήσει, χειραγωγήσει ή περιορίσει. Αφού πουν αυτά τα λόγια, αισθάνονται άβολα. Νιώθουν ότι έχουν κάνει κάτι κακό και αισθάνονται πολλές τύψεις. Μετά από αυτό, κάνουν αρκετές καλές πράξεις, ενώ παράλληλα αποκτούν γνώση και αλλάζουν, κι έτσι ο Θεός δεν θυμάται πια τις προηγούμενες παραβάσεις τους. Πρέπει να γνωρίζετε τους λόγους του Θεού με ακρίβεια και να μην τους εφαρμόζετε αυθαίρετα σύμφωνα με τις αντιλήψεις σας και τις φαντασιοκοπίες σας. Πρέπει να καταλάβετε σε ποιους στοχεύουν οι λόγοι Του και εντός ποιου πλαισίου μιλά. Μην εφαρμόζετε αυθαίρετα τους λόγους του Θεού ούτε να τους οριοθετείτε πρόχειρα. Εκείνοι που δεν ξέρουν πώς να βιώσουν τα πράγματα δεν κάνουν αυτοκριτική για τίποτα, και δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα λόγια του Θεού· απ’ την άλλη, εκείνοι που έχουν κάποιες εμπειρίες και έχουν αποκτήσει κάποια γνώση έχουν την τάση να είναι υπερευαίσθητοι, κι έτσι συγκρίνουν αυθαίρετα τον εαυτό τους με τα λόγια του Θεού όταν διαβάζουν να καταριέται ή να απεχθάνεται και να αποκλείει τους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατανοούν τους λόγους του Θεού και πάντα Τον παρερμηνεύουν. Κάποιοι άνθρωποι δεν διάβασαν τους τωρινούς λόγους του Θεού ούτε διερεύνησαν το τωρινό έργο Του, πόσο μάλλον έλαβαν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Μιλούσαν επικριτικά για τον Θεό και, τότε, κάποιος τους διέδωσε το ευαγγέλιο, το οποίο αποδέχτηκαν. Κατόπιν, μετανιώνουν για τις πράξεις τους και είναι πρόθυμοι να μετανοήσουν· σ’ αυτήν την περίπτωση, θα δούμε ποιες θα είναι οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις τους από δω και στο εξής. Εάν η συμπεριφορά τους αφού ξεκινήσουν να πιστεύουν είναι πάρα πολύ κακή, και σαν να μην έφτανε αυτό, σκέφτονται: «Βασικά, έχω ήδη μιλήσει με βλάσφημο, συκοφαντικό και επικριτικό τρόπο για τον Θεό, και εάν Αυτός καταδικάζει τέτοιους τους ανθρώπους, τότε οι επιδιώξεις μου είναι άσκοπες», τότε είναι παντελώς καταδικασμένοι. Έχουν αφεθεί στην απελπισία, σκάβοντας τον λάκκο τους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάνει παραβάσεις και έχουν κηλιδωθεί με συγκεκριμένους τρόπους. Για παράδειγμα, κάποιοι έχουν αντισταθεί στον Θεό και έχουν πει βλάσφημα πράγματα. Κάποιοι έχουν απορρίψει την ανάθεση από τον Θεό και δεν έκαναν το καθήκον τους· έτσι, ο Θεός τούς αποστράφηκε και τους απέρριψε. Κάποιοι πρόδωσαν τον Θεό όταν βρέθηκαν σε πειρασμούς. Κάποιοι πρόδωσαν τον Θεό υπογράφοντας όταν τους συνέλαβαν τα «Τρία Γράμματα». Κάποιοι έκλεψαν προσφορές. Κάποιοι κατασπατάλησαν προσφορές. Κάποιοι έχουν διαταράξει επανειλημμένα την εκκλησιαστική ζωή και έχουν κάνει κακό στους εκλεκτούς του Θεού. Κάποιοι έφτιαξαν κλίκες και κακομεταχειρίστηκαν άλλους, προκαλώντας χάος στην εκκλησία. Κάποιοι έχουν διαδώσει συχνά αντιλήψεις και θάνατο, κι έτσι έχουν βλάψει τους αδερφούς και τις αδερφές τους. Και κάποιοι είχαν περιστασιακές σεξουαλικές επαφές και έκαναν ακολασίες, κι έτσι έγιναν πολύ κακή επιρροή. Περιττό να πει κανείς ότι όλοι έχουν τις παραβάσεις τους και τα μελανά τους σημεία. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και να μετανοήσουν, ενώ άλλοι δεν μπορούν, και προτού μετανοήσουν, θα πέθαιναν. Οπότε, οι άνθρωποι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τη φύση-ουσία τους και τη σταθερή συμπεριφορά τους. Όσοι μπορούν να μετανοήσουν είναι αυτοί που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Από την άλλη, όσον αφορά τους πραγματικά αμετανόητους, αυτοί που θα έπρεπε να αποπεμφθούν και να αποβληθούν, θα αποπεμφθούν και θα αποβληθούν. Κάποιοι άνθρωποι είναι κακοί, κάποιοι ανίδεοι, ενώ άλλοι είναι ανόητοι ή τέρατα. Όλοι είναι διαφορετικοί. Κάποιοι κακοί άνθρωποι καταλαμβάνονται από κακά πνεύματα, ενώ άλλοι είναι υπηρέτες του Σατανά και των διαβόλων. Κάποιοι είναι πάρα πολύ κακόβουλοι απ’ τη φύση τους, ενώ άλλοι είναι εξαιρετικά δόλιοι. Κάποιοι είναι πάρα πολύ άπληστοι για τα χρήματα και σε άλλους αρέσουν οι σεξουαλικές ακολασίες. Εφόσον η συμπεριφορά του καθενός είναι διαφορετική, όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να εξετάζονται συνολικά, ανάλογα με τη φύση τους και τις σταθερές συμπεριφορές τους. Σύμφωνα με τα ένστικτα της θνητής τους σάρκας, όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση. Μπορούν να σκέφτονται πράγματα σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου και δεν έχουν την ικανότητα να εισχωρήσουν απευθείας στο πνευματικό βασίλειο, δεν υπάρχει τρόπος για να γνωρίσουν την αλήθεια του. Για παράδειγμα, όταν πιστεύεις στον αληθινό Θεό και θέλεις να αποδεχτείς αυτό το στάδιο του νέου έργου Του, αλλά κανείς δεν έχει έρθει για να σου διαδώσει το ευαγγέλιο και μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος σε διαφωτίζει και σε καθοδηγεί κάπου, τότε γνωρίζεις πολύ περιορισμένα πράγματα. Είναι αδύνατο να γνωρίζεις τι έργο επιτελεί ο Θεός τώρα και τι θα πραγματοποιήσει στο μέλλον. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν τον Θεό. Δεν έχουν την ικανότητα να το κάνουν ούτε έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν απευθείας το πνευματικό βασίλειο ή να καταλάβουν με λεπτομέρειες το έργο του Θεού, πόσο μάλλον να Τον υπηρετήσουν με μεγάλη προθυμία όπως οι άγγελοι. Εάν ο Θεός δεν κατακτήσει, σώσει και αναμορφώσει πρώτα τους ανθρώπους μέσω των λόγων Του, ή αν δεν τους ποτίσει και τους δώσει τις αλήθειες που εκφράζει, οι άνθρωποι δεν μπορούν να δεχτούν το νέο έργο, να αποκτήσουν την αλήθεια και ζωή ή να φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν τον Θεό. Εάν ο Θεός δεν επιτελέσει αυτό το έργο, δεν θα έχουν μέσα τους αυτά τα πράγματα· κάτι τέτοιο κρίνεται από το ένστικτό τους. Έτσι, κάποιοι άνθρωποι αντιστέκονται ή επαναστατούν, κι έτσι προκαλούν τον θυμό και το μίσος του Θεού, όμως ο Θεός αντιμετωπίζει την κάθε περίπτωση διαφορετικά και χειρίζεται τον καθένα τους ξεχωριστά σύμφωνα με το ένστικτο του ανθρώπου. Κάθε έργο που κάνει ο Θεός είναι το πρέπον. Γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και πώς να το κάνει, και σίγουρα δεν πρόκειται να ωθήσει τους ανθρώπους να κάνουν κάτι που δεν μπορούν να το κάνουν ενστικτωδώς. Το πώς χειρίζεται ο Θεός κάθε άνθρωπο βασίζεται στην τρέχουσα κατάσταση και το υπόβαθρο αυτού του ανθρώπου τη συγκεκριμένη στιγμή, όπως και στις πράξεις, τη συμπεριφορά και τη φύση-ουσία αυτού του ανθρώπου. Ο Θεός δεν πρόκειται να αδικήσει ποτέ κανέναν. Αυτή είναι μία πλευρά της δικαιοσύνης Του. Για παράδειγμα, η Εύα δελεάστηκε από το φίδι και έφαγε τον καρπό από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, αλλά ο Ιεχωβά δεν την κατηγόρησε λέγοντας: «Αφού σου είπα να μην το φας, γιατί το έκανες; Θα έπρεπε να είχες κρίνει σωστά. Έπρεπε να ξέρεις ότι το φίδι σού μίλησε μόνο και μόνο για να σε δελεάσει». Ο Ιεχωβά δεν επέπληξε την Εύα κατ’ αυτόν τον τρόπο. Επειδή οι άνθρωποι είναι δημιούργημα του Θεού, Αυτός γνωρίζει ποια είναι τα ένστικτά τους και για τι είναι ικανά τα ένστικτα αυτά. Ξέρει σε ποιον βαθμό μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και ως πού είναι ικανοί να φτάσουν. Ο Θεός τα γνωρίζει όλα αυτά ξεκάθαρα. Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται κάποιον ο Θεός δεν είναι τόσο απλός όσο φαντάζονται οι άνθρωποι. Ο Θεός, όταν η στάση Του απέναντι σε κάποιον είναι στάση αποστροφής ή απέχθειας, ή όταν αφορά το τι λέει αυτό ο άνθρωπος σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, καταλαβαίνει καλά την κατάστασή του. Και αυτό γιατί ο Θεός εξετάζει σχολαστικά την καρδιά και την ουσία του ανθρώπου. Οι άνθρωποι πιστεύουν πάντα: «Ο Θεός έχει μόνο τη θεϊκή φύση Του. Είναι δίκαιος και δεν ανέχεται καμία προσβολή από τον άνθρωπο. Δεν σκέφτεται τις δυσκολίες του ανθρώπου και δεν μπαίνει στη θέση του. Εάν ένας άνθρωπος αντισταθεί στον Θεό, Αυτός θα τον τιμωρήσει». Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Εάν έτσι αντιλαμβάνεται κάποιος τη δικαιοσύνη του Θεού, το έργο Του και το πώς μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, κάνει μεγάλο λάθος. Ο Θεός δεν καθορίζει την πορεία του καθενός με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου, αλλά με βάση τη δίκαιη διάθεσή Του. Θα ξεπληρώσει τον κάθε άνθρωπο ανάλογα με το τι έχει κάνει. Ο Θεός είναι δίκαιος, και αργά ή γρήγορα, θα φροντίσει να πειστούν όλοι οι άνθρωποι, χωρίς εξαιρέσεις.