Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ανθρώπων ανάλογα με το είδος του πνεύματος που διαθέτουν. Κάποιοι έχουν ανθρώπινο πνεύμα, και είναι αυτοί που ο Θεός έχει προκαθορίσει και επιλέξει. Άλλοι δεν έχουν ανθρώπινο πνεύμα. Είναι δαίμονες που χρησιμοποίησαν τεχνάσματα για να εισέλθουν στον κόσμο μας. Όσοι δεν προκαθορίστηκαν και δεν επιλέχθηκαν από τον Θεό δεν μπορούν να σωθούν, ακόμη κι αν έχουν καταφέρει να τρυπώσουν στον οίκο του Θεού. Στο τέλος, θα αποκαλυφθούν και θα αποκλειστούν. Το πνεύμα και η φύση των ανθρώπων είναι αυτά που καθορίζουν το αν θα μπορέσουν να αποδεχθούν το έργο του Θεού, το μονοπάτι που θα διαβούν αφότου το αποδεχθούν και το αν θα μπορέσουν να μεταμορφωθούν. Για κάποιους ανθρώπους είναι αδύνατο να μην παραστρατήσουν. Το πνεύμα τους καθορίζει ότι είναι τέτοιοι άνθρωποι και δεν μπορούν να αλλάξουν. Το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται σε μερικούς ανθρώπους διότι δεν βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι. Αν, ωστόσο, μπορέσουν να κάνουν μεταστροφή, το Άγιο Πνεύμα θα μπορέσει να εργαστεί σε αυτούς. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα υπάρχει πλέον ελπίδα για αυτούς. Υπάρχουν καταστάσεις όλων των ειδών, αλλά ο Θεός αντιμετωπίζει δίκαια κάθε άνθρωπο. Πώς γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τη δίκαιη διάθεση του Θεού; Οι δίκαιοι λαμβάνουν τις ευλογίες Του και οι κακοί δέχονται την κατάρα Του. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Ο Θεός ανταμείβει το καλό και τιμωρεί το κακό, και αποζημιώνει κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του. Αυτό είναι σωστό, αλλά προς το παρόν υπάρχουν κάποια γεγονότα που δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, όπως το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και Τον λατρεύουν σκοτώνονται ή δέχονται τις κατάρες Του, ή ο Θεός δεν τους έχει ευλογήσει ποτέ ούτε τους έχει δώσει σημασία· όσο κι αν Τον λατρεύουν, Εκείνος τους αγνοεί. Υπάρχουν κάποιοι κακοί άνθρωποι τους οποίους ο Θεός ούτε ευλογεί ούτε τιμωρεί, κι όμως είναι πλούσιοι κι έχουν πολλούς απογόνους και όλα τους πάνε καλά· έχουν επιτυχίες στα πάντα. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Εμείς λατρεύουμε τον Θεό, μα δεν έχουμε λάβει ποτέ ευλογίες απ’ Αυτόν, ενώ οι κακοί άνθρωποι που δεν λατρεύουν τον Θεό και μάλιστα Του αντιστέκονται ζουν σε καλύτερη κατάσταση και με μεγαλύτερη ευημερία από ό,τι εμείς. Ο Θεός δεν είναι δίκαιος!» Τι σας δείχνει αυτό; Μόλις σας έδωσα δύο παραδείγματα. Ποιο υποδεικνύει τη δικαιοσύνη του Θεού; Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Και τα δύο εκδηλώνουν τη δικαιοσύνη του Θεού!» Γιατί το λένε αυτό; Υπάρχουν αρχές στις πράξεις του Θεού· απλώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να τις δουν καθαρά, και γι’ αυτόν τον λόγο δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Ο άνθρωπος μπορεί να δει μόνο ό,τι βρίσκεται στην επιφάνεια· δεν μπορεί να δει τα πράγματα όπως είναι. Ό,τι κάνει, λοιπόν, ο Θεός είναι δίκαιο, όσο λίγο κι αν συμφωνεί αυτό με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου. Πολλοί παραπονιούνται συνεχώς ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατανοούν την κατάσταση όπως έχει. Είναι εύκολο να κάνουν λάθη όταν βλέπουν πάντα τα πράγματα υπό το πρίσμα των αντιλήψεων και των φαντασιοκοπιών τους. Η γνώση των ανθρώπων υπάρχει μέσα στις δικές τους σκέψεις και απόψεις, μέσα στις ιδέες που έχουν για τις συναλλαγές ή μέσα στην οπτική τους για το καλό και το κακό, για το σωστό και το λάθος ή για τη λογική. Όταν κάποιος βλέπει τα πράγματα από τέτοιες οπτικές, είναι εύκολο να παρεξηγήσει τον Θεό και να σχηματίσει αντιλήψεις, κι έτσι θα αντισταθεί στον Θεό και θα παραπονεθεί γι’ Αυτόν. Υπήρχε κάποτε ένας φτωχός άνθρωπος που δεν ήξερε τίποτε άλλο πέραν του να λατρεύει τον Θεό, αλλά ο Θεός τον αγνοούσε και δεν τον ευλογούσε. Πιθανόν να σκέφτεστε: «Ακόμη κι αν ο Θεός δεν τον ευλόγησε σε αυτήν τη ζωή, σίγουρα θα τον ευλογήσει στην αιωνιότητα και θα τον ανταμείψει δέκα χιλιάδες φορές παραπάνω. Δεν θα ήταν δίκαιος ο Θεός τότε; Ένας πλούσιος άνθρωπος απολαμβάνει εκατονταπλάσιες ευλογίες σε αυτήν τη ζωή, αλλά καταστρέφεται στην αιωνιότητα. Δεν δείχνει και αυτή η περίπτωση τη δικαιοσύνη του Θεού;» Πώς θα πρέπει να αντιλαμβάνεται κανείς τη δικαιοσύνη του Θεού; Ας πάρουμε για παράδειγμα την κατανόηση του έργου του Θεού: Αν ο Θεός είχε σταματήσει το έργο Του μετά την ολοκλήρωση του έργου Του στην Εποχή της Χάριτος και δεν είχε επιτελέσει το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες ούτε είχε σώσει ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα —κάτι που θα οδηγούσε στην πλήρη εξόντωση του ανθρώπινου είδους— θα θεωρούσε κανείς ότι διαθέτει αγάπη και δικαιοσύνη; Τι θα σκεφτόταν κανείς αν ο Θεός έριχνε μέσα στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού όσους Τον λατρεύουν, ενώ επέτρεπε να επιβιώσουν όσοι δεν Τον λατρεύουν και δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή Του; Στο πλαίσιο του δόγματος, οι άνθρωποι λένε συνήθως ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Όταν, όμως, αντιμετωπίζουν μια τέτοια κατάσταση, μπορεί να μην είναι σε θέση να κρίνουν ορθά και μπορεί ακόμη και να παραπονεθούν για τον Θεό και να Τον κρίνουν ως άδικο.

Η αγάπη και η δικαιοσύνη του Θεού πρέπει να κατανοηθούν πλήρως και να επεξηγηθούν και να γίνουν αντιληπτές με βάση τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Επιπλέον, πρέπει κανείς να βιώσει μια αληθινή εμπειρία και να αποκτήσει τη διαφώτιση του Θεού ώστε να γνωρίσει πραγματικά την αγάπη και τη δικαιοσύνη Του. Δεν πρέπει να αποτιμά την αγάπη και τη δικαιοσύνη Του με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του. Σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, το καλό επιβραβεύεται ενώ το κακό τιμωρείται, οι καλοί ανταμείβονται με καλό ενώ οι κακοί με κακό, και όσοι δεν κάνουν καμία κακή πράξη θα πρέπει όλοι τους να ανταμειφθούν με καλό και να λάβουν ευλογίες. Φαίνεται ότι, σε κάθε περίπτωση που οι άνθρωποι δεν είναι κακοί, θα πρέπει να ανταμειφθούν με καλό· μόνο τότε τους φαίνεται δίκαιος ο Θεός. Αυτήν την αντίληψη δεν έχουν οι άνθρωποι; Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που δεν ανταμειφθούν με καλό; Θα έλεγες τότε ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος; Για παράδειγμα, στην εποχή του Νώε, ο Θεός τού είπε: «Το τέλος πάσης σαρκός ήλθεν ενώπιόν μου, διότι η γη ενεπλήσθη αδικίας απ’ αυτών· και ιδού, θέλω εξολοθρεύσει αυτούς και την γην» (Γένεσις 6:13). Στη συνέχεια, διέταξε τον Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό. Αφού ο Νώε δέχθηκε την αποστολή από τον Θεό και κατασκεύασε την κιβωτό, έπεσε στη γη μια μεγάλη νεροποντή που διήρκησε σαράντα μερόνυχτα, ολόκληρος ο κόσμος βυθίστηκε στα νερά του κατακλυσμού και, με εξαίρεση τον Νώε και τα επτά μέλη της οικογένειάς του, ο Θεός κατέστρεψε όλους τους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Τι συμπέρασμα βγάζεις από αυτό; Θα έλεγες ότι ο Θεός δεν τρέφει αγάπη; Οι άνθρωποι πιστεύουν πως, όσο διεφθαρμένο κι αν είναι το ανθρώπινο είδος, από τη στιγμή που ο Θεός καταστρέφει την ανθρωπότητα, τότε δεν τρέφει αγάπη. Έχουν δίκιο που το πιστεύουν αυτό; Δεν είναι παράλογη αυτή η πεποίθηση; Ο Θεός δεν αγαπούσε εκείνους που κατέστρεψε, αλλά μπορείς να πεις ειλικρινά ότι δεν αγαπούσε εκείνους που επέζησαν και απέκτησαν τη σωτηρία Του; Ο Πέτρος αγαπούσε τον Θεό στο έπακρο και ο Θεός αγαπούσε τον Πέτρο. Μπορείς, λοιπόν, να πεις ειλικρινά ότι ο Θεός δεν τρέφει αγάπη; Ο Θεός αγαπάει εκείνους που Τον αγαπούν πραγματικά ενώ μισεί και καταριέται εκείνους που Του αντιστέκονται και αρνούνται να μετανοήσουν. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός διακατέχεται και από αγάπη και από μίσος. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να βάζουν τον Θεό σε καλούπια ούτε να Τον κρίνουν σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, διότι οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες των ανθρώπων —ο τρόπος, δηλαδή, με τον οποίο βλέπουν τα πράγματα— δεν περιέχουν ούτε ίχνος αλήθειας. Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τον Θεό με βάση τη στάση Του απέναντί του, τη διάθεση και την ουσία Του. Δεν πρέπει επ’ ουδενί να προσπαθήσει να ορίσει την ουσία του Θεού με βάση την εξωτερική όψη των πραγμάτων που κάνει και στα οποία απευθύνεται. Οι άνθρωποι είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι από τον Σατανά. Δεν γνωρίζουν τη φύση-ουσία των διεφθαρμένων ανθρώπων, πόσω μάλλον τι είναι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ενώπιον του Θεού, ούτε πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σύμφωνα με τη δίκαιη διάθεσή Του. Ας δούμε την περίπτωση του Ιώβ. Ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος και ο Θεός τον ευλόγησε. Αυτή ήταν η δικαιοσύνη του Θεού. Ο Σατανάς έβαλε στοίχημα με τον Ιεχωβά: «Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν; δεν περιέφραξας κυκλόθεν αυτόν και την οικίαν αυτού και πάντα όσα έχει; τα έργα των χειρών αυτού ευλόγησας, και τα κτήνη αυτού επληθύνθησαν επί της γής· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον πάντα όσα έχει, διά να ίδης εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον» (Ιώβ 1:9-11). Είπε Ιεχωβά ο Θεός, «Εις την χείρα σου πάντα όσα έχει· μόνον επ’ αυτόν μη επιβάλης την χείρα σου» (Ιώβ 1:12). Έτσι, ο Σατανάς πήγε στον Ιώβ, του επιτέθηκε και τον έβαλε σε πειρασμό, με αποτέλεσμα ο Ιώβ να αντιμετωπίσει δοκιμασίες. Έχασε ό,τι είχε και δεν είχε: έχασε τα παιδιά του και την ιδιοκτησία του, ενώ ολόκληρο το σώμα του καλύφθηκε από πληγές. Ερώτηση: Υπήρχε μέσα στις δοκιμασίες του Ιώβ η δίκαιη διάθεση του Θεού; Δεν μπορείτε να απαντήσετε ξεκάθαρα, έτσι δεν είναι; Ακόμη κι αν είσαι δίκαιος άνθρωπος, ο Θεός έχει το δικαίωμα να σε υποβάλει σε δοκιμασίες και να σου επιτρέψει να Του δώσεις μαρτυρία. Ο Θεός έχει δίκαιη διάθεση. Τους αντιμετωπίζει όλους με ίσους όρους. Δεν είναι ότι οι δίκαιοι άνθρωποι δεν χρειάζεται στη συνέχεια να υποβληθούν σε δοκιμασίες ακόμη κι αν μπορούν να τις αντέξουν ή ότι πρέπει να προστατευθούν από αυτές· δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο Θεός έχει το δικαίωμα να υποβάλει τους δίκαιους ανθρώπους σε δοκιμασίες. Έτσι φανερώνεται η δίκαιη διάθεση του Θεού. Τέλος, αφού ο Ιώβ ολοκλήρωσε τις δοκιμασίες στις οποίες είχε υποβληθεί και κατέθεσε μαρτυρία στον Ιεχωβά, ο Ιεχωβά τον ευλόγησε ακόμη περισσότερο από πριν, ακόμη καλύτερα από πριν, και του έδωσε τις διπλάσιες ευλογίες. Επιπλέον, ο Ιεχωβά τού εμφανίστηκε και του μίλησε μέσω του ανέμου, και ο Ιώβ τον είδε σαν να βρισκόταν πρόσωπο με πρόσωπο μαζί Του. Αυτό ήταν μια ευλογία που του δόθηκε από τον Θεό. Ήταν η δικαιοσύνη του Θεού. Έστω πως ο Ιώβ ολοκλήρωνε τις δοκιμασίες του και ο Ιεχωβά έβλεπε πως είχε δώσει μαρτυρία για Αυτόν παρουσία του Σατανά ντροπιάζοντάς τον· αν τότε ο Ιεχωβά έκανε στροφή και έφευγε, αν αγνοούσε τον Ιώβ και δεν του έδινε ευλογίες, θα υπήρχε η δικαιοσύνη του Θεού σε μια τέτοια περίπτωση; Άσχετα από το αν ο Ιώβ έλαβε ευλογίες μετά από τις δοκιμασίες ή όχι, άσχετα από το αν ο Ιεχωβά τού εμφανίστηκε ή όχι, όλα αυτά εμπεριέχουν την καλή θέληση του Θεού. Αν είχε εμφανιστεί στον Ιώβ, αυτό θα ήταν η δικαιοσύνη του Θεού· και αν δεν είχε εμφανιστεί στον Ιώβ, και πάλι θα ήταν η δικαιοσύνη του Θεού. Με ποιο δικαίωμα εσύ —ένα δημιουργημένο ον— έχεις απαιτήσεις από τον Θεό; Οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να έχουν απαιτήσεις από τον Θεό. Δεν υπάρχει τίποτε πιο παράλογο από το να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό. Εκείνος θα κάνει αυτό που οφείλει να κάνει, και η διάθεσή Του είναι δίκαιη. Η δικαιοσύνη δεν είναι σε καμία περίπτωση αμεροληψία ή λογική· δεν είναι εξισωτισμός, ούτε είναι πως θα σου κατανεμηθεί αυτό που σου αξίζει σύμφωνα με τον όγκο του έργου που έχεις ολοκληρώσει, πως θα πληρωθείς για όσο έργο έχεις κάνει και θα σου δοθούν τα οφειλόμενα σύμφωνα με την προσπάθεια που καταβάλλεις. Αυτό δεν είναι δικαιοσύνη, είναι απλώς να είσαι σωστός και λογικός. Πολύ λίγοι άνθρωποι είναι σε θέση να γνωρίζουν τη δίκαιη διάθεση του Θεού. Φανταστείτε ο Θεός να είχε εξαλείψει τον Ιώβ αφότου ο Ιώβ έγινε μάρτυράς Του. Θα ήταν δίκαιο αυτό; Για να πούμε την αλήθεια, ναι, θα ήταν. Γιατί ονομάζεται αυτό δικαιοσύνη; Πώς βλέπουν οι άνθρωποι τη δικαιοσύνη; Αν κάτι συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, τότε τους είναι πολύ εύκολο να πουν ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Αν, όμως, θεωρούν πως κάτι δεν συμβαδίζει με τις αντιλήψεις τους —εάν είναι κάτι που αδυνατούν να κατανοήσουν— τότε θα τους είναι πολύ δύσκολο να πουν ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Αν ο Θεός είχε καταστρέψει τότε τον Ιώβ, οι άνθρωποι δεν θα έλεγαν ότι ήταν δίκαιος. Στην πραγματικότητα, όμως, είτε οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί είτε όχι, και είτε η διαφθορά τους είναι βαθιά είτε όχι, πρέπει ο Θεός να δικαιολογηθεί όταν τους καταστρέψει; Πρέπει να εξηγήσει στους ανθρώπους το σκεπτικό πίσω από την πράξη Του; Πρέπει ο Θεός να λέει στους ανθρώπους τους κανόνες που έχει ορίσει; Δεν χρειάζεται. Στα μάτια του Θεού, κάποιος διεφθαρμένος που είναι πιθανό να αντιταχθεί στον Θεό δεν έχει καμία αξία· όπως κι αν τον χειριστεί ο Θεός, ο τρόπος που θα επιλέξει θα είναι σωστός· όλα αποτελούν ρυθμίσεις του Θεού. Άραγε αν ο Θεός σε έβρισκε δυσάρεστο και έλεγε ότι δεν Του χρησιμεύεις σε τίποτα μετά τη μαρτυρία σου, και έτσι λοιπόν σε κατέστρεφε, θα ήταν και αυτό η δικαιοσύνη Του; Θα ήταν. Μπορεί να μην είσαι σε θέση να το αναγνωρίσεις τώρα αυτό από τα γεγονότα, αλλά πρέπει να το καταλάβεις ως δόγμα. Τι θα λέγατε, η καταστροφή του Σατανά από τον Θεό αποτελεί έκφραση της δικαιοσύνης Του; (Ναι.) Τι θα γινόταν αν ο Θεός επέτρεπε στον Σατανά να παραμείνει; Δεν τολμάτε να πείτε, έτσι δεν είναι; Η ουσία του Θεού είναι δικαιοσύνη. Αν και δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς αυτό που κάνει ο Θεός, όλα όσα κάνει είναι δίκαια· απλώς οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν. Όταν ο Θεός έδωσε τον Πέτρο στον Σατανά, πώς αποκρίθηκε ο Πέτρος; «Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να συλλάβει αυτό που κάνεις, αλλά όλα όσα κάνεις περιέχουν το αγαθό θέλημά Σου· υπάρχει δικαιοσύνη σε όλα. Πώς να μη δοξάσω τη σοφία και τις πράξεις Σου;» Τώρα θα πρέπει να καταλαβαίνετε ότι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός δεν καταστρέφει τον Σατανά την ώρα της σωτηρίας του ανθρώπου είναι για να μπορέσουν οι άνθρωποι να δουν καθαρά πώς και σε ποιο βαθμό τούς έχει διαφθείρει ο Σατανάς και πώς τους εξαγνίζει και τους σώζει ο Θεός. Τελικά, όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και δουν καθαρά την απεχθή όψη του Σατανά, καθώς και την τερατώδη αμαρτία της διαφθοράς τους από τον Σατανά, ο Θεός θα καταστρέψει τον Σατανά, δείχνοντάς τους τη δικαιοσύνη Του. Ο χρόνος κατά τον οποίο θα καταστρέψει ο Θεός τον Σατανά είναι γεμάτος με τη διάθεση και τη σοφία του Θεού. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι δίκαια. Αν και οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι σε θέση να αντιληφθούν τη δικαιοσύνη του Θεού, δεν θα πρέπει να κρίνουν κατά βούληση. Αν μια πράξη Του τους φανεί παράλογη ή σχηματίσουν αντιλήψεις γι’ αυτήν με αποτέλεσμα να πουν πως δεν είναι δίκαιος, τότε φέρονται εντελώς παράλογα. Όπως βλέπεις, ο Πέτρος βρήκε ακατανόητα κάποια πράγματα, μα ήταν σίγουρος πως σ’ αυτά βρισκόταν η σοφία του Θεού και το αγαθό θέλημά Του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν τα πάντα· υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Έτσι, δεν είναι εύκολη υπόθεση να γνωρίσουν τη διάθεση του Θεού. Παρότι στον θρησκευόμενο κόσμο υπάρχουν τόσο πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, λίγοι μπορούν να γνωρίσουν τη διάθεσή Του. Όταν κάποιοι προσπάθησαν να διαδώσουν το ευαγγέλιο σε θρησκευόμενους ανθρώπους και να τους βάλουν να διαβάσουν τον λόγο του Θεού, εκείνοι όχι απλώς απέφυγαν να αναζητήσουν και να ερευνήσουν το περιεχόμενο, αλλά έκαψαν κιόλας βιβλία με τον λόγο του Θεού και τιμωρήθηκαν. Άλλοι πίστεψαν φημολογίες, βλασφήμησαν τον Θεό και τιμωρήθηκαν. Υπάρχουν πολλά, πραγματικά αμέτρητα, παρόμοια παραδείγματα. Μερικοί νέοι πιστοί είναι αλαζόνες και υπερόπτες, και δεν δέχονται κάτι τέτοιο όταν το μαθαίνουν, αλλά σχηματίζουν τις δικές τους αντιλήψεις. Ο Θεός βλέπει ότι είσαι άμυαλος και αδαής και σε αγνοεί, αλλά θα έρθει η μέρα που θα σε κάνει να καταλάβεις. Αν ακολουθείς τον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και συμπεριφέρεσαι ακόμη με αυτόν τον τρόπο, προσκολλώμενος στις όποιες αντιλήψεις σου, και όχι μόνο δεν αναζητάς την αλήθεια για να επιλύσεις ζητήματα αλλά διαδίδεις και τις αντιλήψεις σου παντού και κοροϊδεύεις και σατιρίζεις τον οίκο του Θεού, τότε θα πρέπει να δεχθείς τιμώρηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο Θεός μπορεί να σε συγχωρήσει επειδή ήσουν απλώς άμυαλος και αδαής. Αν, όμως, ξέρεις πως δεν πρέπει να φέρεσαι έτσι και παρόλα αυτά το κάνεις εσκεμμένα, και επιπλέον δεν ακούς, όσες συμβουλές και αν σου δοθούν, τότε οφείλεις να τιμωρηθείς από τον Θεό. Γνωρίζεις μόνο ότι ο Θεός έχει μια ανεκτική πλευρά, αλλά μην ξεχνάς ότι έχει επίσης και μια απρόσβλητη πλευρά, η οποία είναι η δίκαιη διάθεσή Του.