Όλα τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα έχουν σατανική φύση. Όλα έχουν σατανική διάθεση και μπορούν να προδώσουν τον Θεό οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους κι εκείνοι βρίσκονται στα χέρια Του. Γιατί δεν τους προστατεύει ο Θεός αντί να τους επιτρέπει να Τον προδίδουν; Δεν είναι παντοδύναμος ο Θεός;» Είναι πράγματι απορίας άξιο. Τι προβλήματα διαπιστώνεις σε αυτό; Ο Θεός έχει μια παντοδύναμη πλευρά και μια πρακτική πλευρά, επίσης. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να προδώσουν τον Θεό χωρίς να τους διαφθείρει ο Σατανάς. Οι άνθρωποι δεν έχουν δική τους υποκειμενική βούληση όσον αφορά το πώς να λατρεύουν τον Θεό και το πώς να αποκηρύσσουν τον Σατανά, το να μην έρχονται σε επαφή με τον Σατανά και το να υποτάσσονται στον Θεό. Ο Θεός έχει την αλήθεια, τη ζωή και την οδό, ο Θεός είναι απρόσβλητος […] Οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα από αυτά μέσα τους. Δεν τα διακρίνουν στη φύση του Σατανά και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια, άρα μπορούν να προδώσουν τον Θεό οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Επιπλέον, αφότου τους διαφθείρει ο Σατανάς, οι άνθρωποι έχουν μέσα τους τα πράγματα του Σατανά και είναι πιο εύκολο να προδώσουν τον Θεό. Αυτό είναι το πρόβλημα. Εάν βλέπεις μόνο την πρακτική πλευρά του Θεού και όχι την παντοδύναμη πλευρά του Θεού, θα σου είναι εύκολο να Τον προδώσεις και να βλέπεις τον Χριστό ως ένα συνηθισμένο άτομο, και δεν θα ξέρεις πώς είναι δυνατόν να μπορεί να προσφέρει τόσες αλήθειες για να σώσει την ανθρωπότητα. Εάν βλέπεις μόνο την παντοδύναμη πλευρά του Θεού και όχι την πρακτική πλευρά του Θεού, θα σου είναι και εύκολο να αντισταθείς στον Θεό. Εάν δεν βλέπεις καμία απ’ τις δύο πλευρές, θα είναι ακόμη πιθανότερο να αντισταθείς στον Θεό. Άρα, λοιπόν, δεν είναι το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο το να γνωρίσεις τον Θεό; Όσο περισσότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο περισσότερο κατανοούν τις προθέσεις Του και το ότι όλα όσα πράττει έχουν νόημα. Εάν οι άνθρωποι έχουν αληθινή γνώση του Θεού, τότε μπορούν να επιτύχουν τέτοια αποτελέσματα. Αν και ο Θεός έχει μια πρακτική πλευρά, οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να Τον γνωρίσουν πλήρως. Ο Θεός είναι πολύ μεγάλος και εξαιρετικά ασύλληπτος, και η σκέψη των ανθρώπων πολύ περιορισμένη. Γιατί λέγεται ότι ο άνθρωπος είναι για πάντα βρέφος ενώπιον του Θεού; Αυτό ακριβώς σημαίνει.

Όταν ο Θεός μιλάει ή πράττει, οι άνθρωποι διαρκώς Τον παρανοούν: «Πώς μπορεί να το κάνει αυτό ο Θεός; Ο Θεός είναι παντοδύναμος!» Οι άνθρωποι έχουν συνεχώς τις δικές τους αντιλήψεις. Όσον αφορά το ότι ο Θεός γεύεται τα βάσανα του κόσμου, κάποιοι σκέφτονται: «Δεν είναι παντοδύναμος ο Θεός; Είναι ανάγκη να γευτεί τα βάσανα του κόσμου; Δεν ξέρει ο Θεός πώς είναι τα βάσανα του κόσμου;» Αυτή είναι η πρακτική πλευρά των έργων του Θεού. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς σταυρώθηκε για τη λύτρωση της ανθρωπότητας, όμως ο άνθρωπος δεν κατανοεί τον Θεό και έχει διαρκώς κάποιες αντιλήψεις για Εκείνον. Λέει: «Για να λυτρώσει ο Θεός όλη την ανθρωπότητα, αρκούσε να πει στον Σατανά: “Είμαι παντοδύναμος. Τολμάς να μη μου παραχωρείς την ανθρωπότητα; Πρέπει να Μου τη δώσεις”. Με αυτά τα λίγα λόγια, θα μπορούσαν να λυθούν τα πάντα —δεν είχε εξουσία ο Θεός; Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να πει ο Θεός ότι η ανθρωπότητα είχε λυτρωθεί και ότι συγχωρούνταν οι αμαρτίες του ανθρώπου, και τότε ο άνθρωπος δεν θα είχε αμαρτία. Δεν θα μπορούσαν τα λόγια του Θεού να καθορίσουν αυτά τα πράγματα; Εάν οι ουρανοί και η γη και τα πάντα δημιουργήθηκαν με τα λόγια του Θεού, τότε πώς και δεν μπορούσε ο Θεός να λύσει αυτό το ζήτημα; Γιατί χρειαζόταν να σταυρωθεί ο ίδιος ο Θεός;» Εδώ εργάζονται τόσο η παντοδύναμη πλευρά του Θεού όσο και η πρακτική Του πλευρά. Όσον αφορά την πρακτική Του πλευρά, ο ενσαρκωμένος Θεός υπέμεινε πολλά βάσανα στα τριάντα τριάμισι χρόνια που έζησε στη γη και στο τέλος σταυρώθηκε. Υπέμεινε τα τρομερότερα βάσανα. Έπειτα, αναστήθηκε από τον θάνατο, κι η ανάστασή Του ήταν έργο της πτυχής της παντοδυναμίας του Θεού. Ο Θεός δεν έδωσε καμία ένδειξη, ούτε έχυσε αίμα ούτε έστειλε βροχή για να πει ότι ήταν προσφορά περί αμαρτίας. Δεν έκανε τίποτα τέτοιο, αλλά αντιθέτως ενσαρκώθηκε αυτοπροσώπως για να λυτρώσει την ανθρωπότητα και σταυρώθηκε, έτσι ώστε να μάθει η ανθρωπότητα αυτήν την πράξη. Μέσω αυτής της πράξης, η ανθρωπότητα έμαθε τελικά ότι ο Θεός είχε όντως σώσει τον άνθρωπο και αυτή ήταν η απόδειξη. Όποια ενσάρκωση κι αν εκτελεί το έργο και είτε το Πνεύμα κάνει το έργο άμεσα είτε όχι, όλα είναι απαραίτητα. Αυτό σημαίνει ότι, αν γίνουν έτσι τα πράγματα, το έργο γίνεται πιο πολύτιμο και σημαντικό, και μόνο αν γίνουν έτσι τα πράγματα μπορεί η ανθρωπότητα να αποκομίσει τα οφέλη. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι αντικείμενο της διαχείρισης του Θεού. Ειπώθηκε προηγουμένως ότι αυτό έγινε για να κηρύξει τον πόλεμο στον Σατανά και να τον ταπεινώσει. Ουσιαστικά, μάλιστα, αυτό τελικά δεν είναι καλό για τον άνθρωπο; Για τον άνθρωπο, είναι κάτι που πρέπει να μνημονεύεται και κάτι πολυτιμότατο και σημαντικότατο, επειδή αυτό που θέλει να φτιάξει ο Θεός είναι άνθρωποι που έχουν αναδυθεί από τα δεινά με κατανόηση του Θεού, που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό και που έχουν υποστεί τη διαφθορά του Σατανά. Επομένως, το έργο αυτό πρέπει οπωσδήποτε να γίνει μ’ αυτόν τον τρόπο. Η απόφαση ως προς το ποια μέθοδο χρησιμοποιεί ο Θεός σε κάθε στάδιο του έργου Του βασίζεται στις ανάγκες της ανθρωπότητας. Το έργο του Θεού σίγουρα δεν γίνεται αδιάκριτα, με οποιαδήποτε μέθοδο. Όμως οι άνθρωποι έχουν επιλογή και έχουν και τις δικές τους αντιλήψεις. Όπως με τη σταύρωση του Ιησού, οι άνθρωποι σκέφτονται: «Τι σχέση έχει με εμάς η σταύρωση του Θεού;» Νομίζουν ότι δεν υπάρχει σχέση, όμως ο Θεός έπρεπε να σταυρωθεί για να σώσει την ανθρωπότητα. Η σταύρωση ήταν το χειρότερο μαρτύριο εκείνης της εποχής· θα μπορούσε το Πνεύμα να σταυρωθεί; Το Πνεύμα δεν θα μπορούσε να σταυρωθεί ούτε θα μπορούσε να είναι προάγγελος του Θεού, πόσο μάλλον να χύσει αίμα και να πεθάνει. Μόνο η ενσάρκωση μπορούσε να σταυρωθεί, αυτή ήταν η απόδειξη της προσφοράς περί αμαρτίας. Η σάρκα Του πήρε την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας και υπέφερε τα βάσανα για την ανθρωπότητα. Το Πνεύμα δεν μπορούσε να υποφέρει για την ανθρωπότητα ούτε μπορούσε να εξιλεώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων. Ο Ιησούς σταυρώθηκε για χάρη της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η πρακτική πλευρά του Θεού. Ο Θεός μπορούσε να το πράξει αυτό και να αγαπά τους ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο, ενώ οι άνθρωποι όχι. Αυτή είναι η παντοδύναμη πλευρά του Θεού.

Όλα όσα κάνει ο Θεός αφορούν την παντοδύναμη, καθώς και την πρακτική πλευρά Του. Η παντοδυναμία του Θεού είναι η ουσία Του, αλλά και η πρακτικότητά Του είναι, επίσης, ουσία Του. Αυτές οι δύο πτυχές είναι αδιαχώριστες. Το ότι ο Θεός ενεργεί με αληθινό, πρακτικό τρόπο αποτελεί έργο της πρακτικής Του πτυχής, ενώ το ότι μπορεί να εργαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο δείχνει και την παντοδύναμη πτυχή Του. Εσύ δεν μπορείς να λες: «Επειδή ο Θεός εργάζεται πρακτικά, είναι επομένως πρακτικός, έχει μόνο πρακτική πλευρά και δεν έχει παντοδύναμη πτυχή». Εάν το πεις αυτό, θα γίνει κανονισμός. Αυτή είναι η πρακτική πτυχή, υπάρχει όμως και η παντοδύναμη πτυχή. Όλα όσα κάνει ο Θεός περιλαμβάνουν και τις δύο αυτές πτυχές —την παντοδυναμία Του και την πρακτικότητά Του— και όλα γίνονται με βάση την ουσία Του. Είναι έκφραση της διάθεσής Του, καθώς και αποκάλυψη της ουσίας Του και αυτού που είναι Εκείνος. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι στην Εποχή της Χάριτος ο Θεός ήταν έλεος και αγάπη· και τότε, όμως, είχε και την οργή και την κρίση Του. Η κατάρα του Θεού στους Φαρισαίους και σε όλους τους Ιουδαίους δεν ήταν δείγμα της οργής και της δικαιοσύνης Του; Δεν μπορείς να λες ότι ο Θεός κατά την Εποχή της Χάριτος ήταν μόνο έλεος και αγάπη, ότι ουσιαστικά δεν είχε οργή, κρίση και κατάρα —το να το λένε αυτό οι άνθρωποι δείχνει ότι δεν κατανοούν το έργο του Θεού. Όλο το έργο του Θεού την Εποχή της Χάριτος ήταν έκφραση της διάθεσής Του. Όλα αυτά που έκανε ο Θεός τα οποία μπορούσε να δει ο άνθρωπος ήταν για να αποδείξει ότι ο ίδιος είναι Θεός και παντοδύναμος, για να αποδείξει ότι ο ίδιος διαθέτει την ουσία του Θεού. Άραγε, το έργο της κρίσης και της παίδευσης του Θεού στο παρόν στάδιο σημαίνει ότι δεν έχει έλεος ή αγάπη; Όχι. Εάν συνοψίζεις την ουσία του Θεού σε μία μόνο πρόταση ή σε μία δήλωση, είσαι πολύ αλαζόνας και αυτάρεσκος, ανόητος και αδαής, κι αυτό δείχνει ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό. Κάποιοι λένε: «Πες μας την αλήθεια σχετικά με το να γνωρίσουμε τον Θεό, εξήγησέ το ξεκάθαρα». Τι θα πρέπει να λέει κάποιος που γνωρίζει τον Θεό; Να λέει: «Το θέμα του να γνωρίσει κανείς τον Θεό είναι τόσο βαθύ, που δεν μπορώ να το εξηγήσω ξεκάθαρα μέσα σε λίγες προτάσεις. Όπως και να το θέσω, δεν μπορώ να το κάνω κατανοητό. Φτάνει να καταλάβεις την κεντρική ιδέα. Ποτέ δεν μπορεί να γνωρίσει κανείς τον Θεό ολοκληρωτικά». Ένας αλαζόνας που δεν γνωρίζει τον Θεό θα πει: «Ξέρω τι είδους Θεός είναι, Τον καταλαβαίνω πραγματικά». Δεν είναι καυχησιά αυτό; Όποιος το λέει αυτό είναι άκρως αλαζονικός! Υπάρχουν κάποια πράγματα που, αν οι άνθρωποι δεν βιώσουν και δεν έχουν δει κάποια γεγονότα, δεν μπορούν να τα γνωρίσουν ή να τα βιώσουν πραγματικά, οπότε θεωρούν ότι η γνώση του Θεού είναι κάτι αρκετά αφηρημένο. Όσοι δεν γνωρίζουν ακούνε μόνο ένα είδος δήλωσης, κατανοούν τη λογική της, όμως δεν τη γνωρίζουν. Μόνο και μόνο επειδή δεν τη γνωρίζεις, δεν σημαίνει ότι δεν είναι η αλήθεια. Φαίνεται αφηρημένη σε όσους δεν έχουν εμπειρία, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι. Εάν κάποιος έχει πραγματικά εμπειρία, είναι σε θέση να συνταιριάξει τα λόγια του Θεού με τα κατάλληλα περιβάλλοντα, και να τα εφαρμόσει και να τα κάνει πράξη. Αυτό είναι η κατανόηση της αλήθειας. Μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια αν ακούς μόνο την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού, αλλά δεν έχεις πρακτική κατανόηση; Πρέπει να τα κάνεις πράξη και να τα βιώσεις. Δεν είναι εύκολο να κατανοήσεις την αλήθεια.

Ο Θεός λύτρωσε όλη την ανθρωπότητα την Εποχή της Χάριτος. Αυτή είναι η παντοδύναμη πλευρά του Θεού, και η παντοδυναμία Του περιλαμβάνει όλο το πρακτικό Του έργο. Καθώς ο Θεός έκανε το έργο για να κατακτήσει τους ανθρώπους, όλοι προσπέφτουν ενώπιόν Του και μπορούν να Τον αποδεχτούν. Εάν οι άνθρωποι μιλούν για την παντοδυναμία και για την πρακτικότητα του Θεού ανεξάρτητα τη μία από την άλλη, δεν θα μπορέσουν να τις κατανοήσουν πλήρως. Για να γνωρίσετε τον Θεό, πρέπει να συνδυάσετε τις γνώσεις σας για τις δύο πτυχές Του, την παντοδυναμία και την πρακτικότητα. Μόνο τότε μπορείτε να επιτύχετε αποτελέσματα. Η ικανότητα του Θεού να κάνει το έργο Του πραγματικά και πρακτικά, και να καθαίρει και να διορθώνει τη διαφθορά της ανθρωπότητας εκφράζοντας την αλήθεια, καθώς και η ικανότητά Του να οδηγεί άμεσα τους ανθρώπους, όλα αυτά δείχνουν την πρακτική πλευρά του Θεού. Ο Θεός εκφράζει τη δική Του διάθεση και αυτό που είναι, και όποιο έργο δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, μπορεί να το κάνει Εκείνος· σε αυτό φαίνεται η παντοδύναμη πλευρά του Θεού. Ο Θεός φέρει την εξουσία να πραγματοποιήσει ό,τι λέει, να κάνει τις εντολές Του να παραμένουν σταθερές και να γίνεται ό,τι λέει. Ενώ μιλάει ο Θεός, αποκαλύπτεται η παντοδυναμία Του. Ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων, χειραγωγεί τον Σατανά ώστε να Του παρέχει υπηρεσίες, ρυθμίζει περιβάλλοντα για να δοκιμάσει και να εξευγενίσει τους ανθρώπους, αλλά και να εξαγνίσει και να μεταμορφώσει τις διαθέσεις τους —όλα αυτά είναι εκδηλώσεις της παντοδύναμης πλευράς του Θεού. Η ουσία του Θεού είναι και παντοδύναμη και πρακτική, και αυτές οι δύο πτυχές αλληλοσυμπληρώνονται. Ό,τι κάνει ο Θεός είναι έκφραση της διάθεσής Του και αποκάλυψη αυτού που είναι. Αυτό που είναι ο Θεός περιλαμβάνει την παντοδυναμία Του, τη δικαιοσύνη Του και τη μεγαλοπρέπειά Του. Το έργο του Θεού είναι από την αρχή μέχρι το τέλος αποκάλυψη της ουσίας Του και έκφραση αυτού που είναι Εκείνος. Η ουσία Του έχει δύο πτυχές: Η μία είναι η πτυχή της παντοδυναμίας Του, η άλλη είναι η πτυχή της πρακτικότητάς Του. Όποιο στάδιο του έργου του Θεού κι αν εξετάζετε, υπάρχουν οι δύο αυτές πτυχές, οι οποίες είναι παρούσες σε ό,τι πράττει ο Θεός. Αυτό είναι ένα μονοπάτι για την κατανόηση του Θεού.