Κατά την πίστη στον Θεό, το πιο κρίσιμο είναι να κερδίσεις την αλήθεια (Μέρος πρώτο)
Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, παρ’ όλα αυτά όμως εξακολουθούν να προσκολλώνται στις χαρές του φαγητού, των ρούχων, καθώς και σε άλλες απολαύσεις της σάρκας. Μπορούν πράγματα σαν αυτά να καλύψουν τις ανάγκες της καρδιάς του ανθρώπου; Ακόμη και για κάποιους που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, δεν είναι σαφές τι χρειάζονται οι άνθρωποι περισσότερο απ’ όλα. Μερικοί Με βλέπουν να δίνω κάτι σε κάποιον και το κάνουν ολόκληρο θέμα· λένε: «Πώς γίνεται ο Θεός να φροντίζει αυτόν και όχι εμένα; Εγώ δεν το έχω ακόμη αυτό». Στην πραγματικότητα δεν πεινάς ούτε και σου λείπουν τα ρούχα. Άπληστος είσαι μόνο· δεν ευχαριστιέσαι με τίποτα και σου αρέσει να ανταγωνίζεσαι για τα πάντα. Δεν είναι υποχρέωσή Μου να σας φροντίζω. Πρέπει να έχεις αρχές στη διαγωγή σου, να μην τσακώνεσαι ποτέ για τα συμφέροντά σου ή για κάποια προνόμια. Όλα αυτά προέρχονται από εξωτερικούς παράγοντες, δεν είναι υποκατάστατα του να κερδίσεις την αλήθεια και τη ζωή. Όσο καλοντυμένος κι αν είσαι εξωτερικά, εάν δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια, η καρδιά σου θα παραμένει άδεια. Οι άνθρωποι τα κατανοούν αυτά στα λόγια, όταν όμως τα αντιμετωπίζουν στην πράξη δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους, δεν καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται. Πολλοί σ’ αυτόν τον κόσμο έχουν πλούτη και δύναμη· πώς περνούν όμως τη ζωή τους; Όλο τρώνε, πίνουν και διασκεδάζουν· γλεντοκοπάνε κάθε μέρα σε φαγοπότια, καλούν κόσμο σπίτι τους και του προσφέρουν δώρα, ενώ ενεργούν απερίσκεπτα. Έτσι ζουν. Ζουν σαν άνθρωποι; Όχι. Το μόνο που τους νοιάζει όλη τη μέρα είναι να τρώνε και να πίνουν του σκασμού, να φορούν επώνυμες μάρκες, να κάνουν επίδειξη όπου κι αν πάνε και να το παίζουν αφεντικά. Τι είναι οι άνθρωποι σαν κι αυτούς; Ανήκουν στους διαβόλους και τον Σατανά, είναι κτήνη. Κάποιοι πλούσιοι, όταν χορτάσουν απολαύσεις, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τη ζωή και αυτοκτονούν. Εντάξει το να βαρεθούν τις απολαύσεις του φαγητού, των ρούχων και των διασκεδάσεων, γιατί όμως αυτοκτονούν κιόλας; Από αυτό μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι εκείνο που χρειάζονται πραγματικά οι άνθρωποι δεν είναι ούτε η φήμη και το κέρδος ούτε το κύρος, τα πλούτη, τα φαγητά, τα ρούχα και οι απολαύσεις. Δεν πρέπει να επιδιώκετε αυτά τα πράγματα. Εάν δεν κάνετε εγκαίρως πίσω, εάν εκφυλιστείτε και δεν μπορείτε πια να σωθείτε, τότε θα είναι πολύ αργά! Ένας έξυπνος άνθρωπος, όταν βλέπει κάποιον άλλον να αποτυγχάνει, αντλεί άμεσα εμπειρία από αυτό χωρίς να χρειάζεται να το βιώσει ο ίδιος. Ένας ανίδεος, αντίθετα, μπορεί να βιώνει τη μια αποτυχία μετά την άλλη, αλλά να μην μπορεί και πάλι να αντλήσει μαθήματα από αυτές. Πρέπει να τον κλαδέψουν για ν’ αρχίσει να καταλαβαίνει κάπως· μέχρι τότε όμως, είναι πολύ αργά. Όσοι είναι πολύ ανίδεοι, δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Μόνο οι έξυπνοι που βιώνουν το έργο του Θεού μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Είναι γεγονός ότι όλη η ανθρωπότητα χρειάζεται την αλήθεια, κι ότι μόνο αν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να σωθεί. Είτε ανήκεις στον εκλεκτό λαό του Θεού είτε είσαι Εθνικός, χρειάζεσαι να σου δοθεί η αλήθεια, χρειάζεσαι τη σωτηρία του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση και δεν αποδέχονται ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια· οι άνθρωποι αυτοί είναι κτήνη. Μπορεί να παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, όμως αυτό που επιδιώκουν μέσα τους είναι οι αμαρτωλές απολαύσεις, οι απολαύσεις του φαγητού, των ρούχων και των διασκεδάσεων· τέτοια μόνο πράγματα έχουν μέσα τους. Δεν αναζητούν καθόλου την αλήθεια και την καρδιά τους κατακλύζουν αθεϊστικές απόψεις και ιδέες για τη θεωρία της εξέλιξης. Όπως κι αν συναναστρέφεσαι μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν σε ακούνε και, μολονότι γνωρίζουν ότι είναι καλό να πιστεύουν στον Θεό και μπορούν να εμμείνουν στην πίστη τους, δεν μπορούν να βαδίσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Γι’ αυτό ο Θεός δεν προορίζει να σωθούν όσους δεν αγαπούν την αλήθεια.
Πολλοί άνθρωποι αυτήν τη στιγμή πιστεύουν στον Θεό τρομερά μπερδεμένοι. Δεν ξέρουν τι θα πρέπει να κερδίσουν πιστεύοντας σ’ Αυτόν, δεν κατανοούν σε τι χρησιμεύει η πίστη σ’ Αυτόν· δεν έχουν την παραμικρή ιδέα. Δεν γνωρίζουν καθόλου για ποιον σκοπό πρέπει να ζει ο άνθρωπος, με βάση ποια πράγματα πρέπει να ζει ή πώς να ζει ώστε η ζωή του να είναι πολύτιμη και σημαντική. Εάν δεν είσαι σίγουρος μέσα σου για ποιον λόγο πρέπει να πιστεύεις στον Θεό, τότε οι διώξεις που δέχεσαι και ο πόνος που νιώθεις λόγω της πίστης σου σ’ Αυτόν δεν έχουν καμία αξία και καμία σημασία. Τι ακριβώς θέλουν να κερδίσουν οι άνθρωποι με την πίστη τους στον Θεό; Εάν η πίστη σου δεν αποσκοπεί στο να κερδίσεις την αλήθεια και τη ζωή, τότε δεν θα μετανιώσεις πικρά όταν τελειώσει το έργο του Θεού και αποφασιστεί η έκβαση του καθενός; Όταν αποφάσισες για πρώτη φορά να ακολουθήσεις τον Θεό, ήταν απλώς μια παρόρμηση της στιγμής ή το σκέφτηκες καλά το θέμα της πίστης σ’ Αυτόν και το κατανόησες προτού λάβεις την απόφασή σου; Για τι ακριβώς ζεις; Ποια είναι η κατεύθυνσή σου στη ζωή και ποιοι οι στόχοι σου; Είσαι αποφασισμένος να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι τέλους και να κερδίσεις τελικά την αλήθεια; Είσαι βέβαιος ότι δεν θα τα παρατήσεις στου δρόμου τα μισά; Μπορείς να εκτελείς αφοσιωμένα το καθήκον σου όποιες καταστάσεις κι αν προκύψουν ή όποια δεινά, δοκιμασίες, δυσκολίες και προβλήματα κι αν αντιμετωπίσεις; Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καν τη λίγη πίστη ή αποφασιστικότητα που χρειάζεται για να επιδιώξουν την αλήθεια. Δεν θα είναι εύκολο, λοιπόν, να κερδίσεις την αλήθεια. Όταν οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, δεν μπορούν να εκτελέσουν το καθήκον τους πρόθυμα ούτε δαπανούν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό. Πώς μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να ακολουθήσουν τον Θεό μέχρι τέλους; Εάν τους ρωτούσες: «Γιατί πιστεύεις στον Θεό; Τι επιδιώκεις με την πίστη σ’ Εκείνον; Ποιο μονοπάτι πρέπει να βαδίζεις;», δεν θα ήξεραν και δεν θα μπορούσαν να απαντήσουν. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν ακολουθούν τον Θεό για να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή, αλλά επειδή ψάχνουν ευκαιρία να κερδίσουν ευλογίες. Πώς μπορεί κάποιος σαν αυτούς να εκπληρώνει το καθήκον του ειλικρινά; Όσο περισσότερο κατανοούν την αλήθεια αυτοί που την αγαπούν πραγματικά, τόσο πιο ενθουσιώδεις είναι στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Όσοι πάλι δεν κατανοούν την αλήθεια, όταν εκτελούν το καθήκον τους, γίνονται συχνά αρνητικοί. Εάν δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, θα τα παρατήσουν. Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια διαφέρουν: όσο περισσότερο εκτελούν το καθήκον τους, τόσο περισσότερο κατανοούν την αλήθεια και, με τον τρόπο αυτό, εξαγνίζεται η διαφθορά τους. Όσο περισσότερο κατανοεί κάποιος την αλήθεια, τόσο περισσότερο καταλαβαίνει ότι ακολουθώντας τον Θεό κερδίζει κάτι πολύ σπουδαίο και νιώθει ότι το μονοπάτι που βαδίζει ακολουθώντας Τον γίνεται στην πορεία όλο και φωτεινότερο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κερδίσει την αλήθεια. Εάν οι άνθρωποι κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια, θα νιώσουν σιγουριά καθώς ακολουθούν τον Θεό και θα παραμείνουν αφοσιωμένοι μέχρι τέλους.
Κάποιοι άνθρωποι, όταν αρρωσταίνουν και η ζωή τους κρέμεται από μια κλωστή, ζητούν απ’ τον Θεό να τους σώσει και, μόλις τη γλιτώσουν, κατανοούν ένα μέρος της αλήθειας. Δεν σημαίνει όμως απαραίτητα ότι όλοι θα επικαλεστούν τον Θεό όταν βιώσουν μια τέτοια κατάσταση ζωής ή θανάτου. Αρκεί να κοιτάξεις τις εμπειρίες ορισμένων ανθρώπων και ν’ ακούσεις τη συναναστροφή και τα συναισθήματά τους, κι έτσι θα μπορέσεις να κερδίσεις κάτι απ’ αυτό. Ακόμη κι αν δεν είχες κάποια εμπειρία εσύ ο ίδιος, μπορείς να κερδίσεις κάτι από τις εμπειρίες άλλων. Κάποιοι καταλαβαίνουν, όταν πλησιάζει το τέλος τους, ότι δεν έχουν αλλάξει και πολύ, ότι γνωρίζουν ελάχιστα για τον Θεό και ότι λίγα πράγματα έχουν κάνει και έχουν δαπανήσει για Εκείνον. Καταλαβαίνουν ότι όσα χρόνια πίστευαν στον Θεό, δεν επιδίωξαν την αλήθεια, ότι κέρδισαν πολύ λίγα κι ότι οφείλουν σ’ Εκείνον πάρα πολλά. Εάν είναι να πεθάνουν, δεν το κάνουν πρόθυμα, αφού δεν θα έχουν πλέον την ευκαιρία να μετανοήσουν. Όταν ο Ιώβ αντιμετώπιζε δοκιμασίες και το σώμα του γέμισε πληγές, η γυναίκα του δεν τον καταλάβαινε και τον κορόιδευε. Το ίδιο κι οι φίλοι του· δεν τον καταλάβαιναν, και μάλιστα τον έκριναν και τον καταδίκαζαν, πιστεύοντας ότι σίγουρα πρέπει να είχε κάνει κάτι κακό και να είχε προσβάλει τον Ιεχωβά Θεό. Είπαν τότε στον Ιώβ τα εξής λόγια: «Τι έκανες και προσέβαλες τον Ιεχωβά Θεό; Έλα, εξομολογήσου τις αμαρτίες σου. Ο Ιεχωβά Θεός είναι δίκαιος». Όμως ο Ιώβ ήξερε και καταλάβαινε μέσα του ότι δεν είχε κάνει τίποτα κακό. Και πάλι όμως, πονούσε πολύ που αντιμετώπιζε μια τέτοια δοκιμασία! Μέσα στα βάσανά του, προτιμούσε τον θάνατο από τη ζωή· υπέφερε τόσο πολύ, που νόμιζε ότι ο θάνατος ήταν η μόνη του διαφυγή, ότι ο θάνατος θα έβαζε ένα τέλος· κι όμως, παρ’ όλα αυτά, μπορούσε να δοξάζει τον Θεό μέσα απ’ την καρδιά του. Δεν μπορεί να το πετύχει αυτό ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Οι περισσότεροι, όταν πονούν, δεν δοξάζουν τον Θεό· μόνο απαιτήσεις έχουν απ’ Αυτόν και Του λένε: «Θεέ μου, δώσε μου μία ακόμη ανάσα μόνο. Γρήγορα, κάνε με πάλι καλά! Μόλις γίνω καλά, ό,τι θέλεις να κάνω θα το κάνω». Αρχίζουν έτσι και προσπαθούν να διαπραγματευτούν. Πώς θα πρέπει να βιώσεις την ασθένεια όταν εμφανιστεί; Θα πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να προσευχηθείς, να αναζητήσεις και να ψάξεις να βρεις την πρόθεσή Του, να εξετάσεις τον εαυτό σου για να βρεις τι είναι αυτό που έκανες και πάει κόντρα στην αλήθεια, και ποια διαφθορά μέσα σου δεν έχει διορθωθεί. Δεν μπορεί να διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου χωρίς να υποφέρεις. Μόνον μετά από κάποια βάσανα εγκαταλείπουν οι άνθρωποι την ακολασία και μπορούν ανά πάσα στιγμή να ζουν ενώπιον του Θεού. Όταν κάποιος υποφέρει, προσεύχεται διαρκώς και δεν σκέφτεται τις απολαύσεις ούτε του φαγητού ούτε των ρούχων, ούτε καμία άλλη. Προσεύχεται συνεχώς μέσα απ’ την καρδιά του και ψάχνει να βρει αν έχει κάνει κάτι λάθος ή πού μπορεί να έχει εναντιωθεί στην αλήθεια. Κανονικά, όταν αντιμετωπίζεις μια σοβαρή ασθένεια ή μια περίεργη αρρώστια που σε βασανίζει πολύ, αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Είτε είσαι άρρωστος είτε καλά στην υγεία σου, αυτό εμπεριέχει την πρόθεση του Θεού. Όταν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα και είσαι υγιής, τότε συνήθως μπορείς να αναζητάς τον Θεό. Όταν όμως αρρωστήσεις και υποφέρεις, σταματάς να Τον αναζητάς και δεν ξέρεις πώς να Τον αναζητήσεις. Ζεις μέσα στην αρρώστια, και το μόνο που σκέφτεσαι είναι ποια θεραπεία θα σε κάνει πιο γρήγορα καλά. Ζηλεύεις όσους δεν είναι άρρωστοι εκείνη την περίοδο και θέλεις ν’ απαλλαγείς από την ασθένεια και τον πόνο όσο γρηγορότερα μπορείς. Αυτά είναι αρνητικά συναισθήματα, συναισθήματα αντίστασης. Όταν αρρωσταίνουν οι άνθρωποι, μερικές φορές σκέφτονται: «Εγώ προκάλεσα αυτήν την ασθένεια με την άγνοιά μου ή είναι η πρόθεση του Θεού;» Δεν μπορούν να βγάλουν άκρη. Στην πραγματικότητα, ορισμένες ασθένειες είναι φυσιολογικές, όπως για παράδειγμα το να έχεις ρίγη, κάποια φλεγμονή ή μια γρίπη. Όταν όμως πάσχεις από μια σοβαρή ασθένεια που ξαφνικά σε ρίχνει τελείως, σε βαθμό που προτιμάς να πεθάνεις παρά να υποφέρεις, η ασθένεια αυτή δεν είναι τυχαία. Προσεύχεσαι στον Θεό και Τον αναζητάς όταν σου τυχαίνουν αρρώστιες και βάσανα; Πώς σε καθοδηγεί, πώς σε οδηγεί το έργο του Αγίου Πνεύματος; Απλώς σε διαφωτίζει και σε φωτίζει; Δεν είναι αυτή η μόνη μέθοδος που χρησιμοποιεί· πέρα απ’ αυτό, θα σε δοκιμάσει και θα σε εξευγενίσει. Πώς δοκιμάζει τους ανθρώπους ο Θεός; Δεν τους δοκιμάζει μέσα απ’ τα βάσανα; Τα βάσανα πάνε πακέτο με τη δοκιμασία. Χωρίς τις δοκιμασίες, πώς θα υπέφεραν οι άνθρωποι; Και χωρίς να υποφέρουν οι άνθρωποι, πώς γίνεται να αλλάξουν; Βάσανα και δοκιμασίες πάνε μαζί, αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μερικές φορές, ο Θεός στέλνει κάποια βάσανα στους ανθρώπους, επειδή διαφορετικά δεν θα γνώριζαν τη θέση τους στο σύμπαν και θα γίνονταν θρασείς. Μια διεφθαρμένη διάθεση δεν μπορεί να διορθωθεί πλήρως με τη συναναστροφή της αλήθειας και μόνο. Μπορεί να επισημαίνουν οι άλλοι τα προβλήματά σου ή να τα γνωρίζεις κι εσύ ο ίδιος, αλλά να μην μπορείς να τα αλλάξεις. Όσο κι αν βασίζεσαι στη δύναμη της θέλησής σου για να συγκρατηθείς, ακόμη κι αν δίνεις χαστούκια στον εαυτό σου, χτυπάς το κεφάλι σου, το κοπανάς στον τοίχο και πληγώνεις την ίδια σου τη σάρκα, δεν λύνονται έτσι τα προβλήματά σου. Η διεφθαρμένη σου διάθεση ούτως ή άλλως θα αποκαλυφθεί, επειδή υπάρχει μέσα σου μια σατανική διάθεση που συνεχώς σε βασανίζει, σε αναστατώνει και σου βάζει ένα σωρό σκέψεις και ιδέες. Τι κάνεις, λοιπόν, εάν δεν μπορείς να τη διορθώσεις; Πρέπει να εξευγενιστείς μέσω μιας ασθένειας. Κάποιοι υποφέρουν τόσο πολύ σ’ αυτόν τον εξευγενισμό, που δεν το αντέχουν κι αρχίζουν να προσεύχονται και να αναζητούν. Όταν δεν είσαι άρρωστος, είσαι πολύ ακόλαστος και υπερβολικά αλαζόνας. Όταν αρρωστήσεις, υπακούς άνευ όρων· —μπορείς τότε να είσαι τόσο αλαζόνας; Όταν μετά βίας βγαίνει η φωνή σου, μπορείς να κάνεις κήρυγμα στους άλλους ή να είσαι αλαζόνας; Σε τέτοιες στιγμές, δεν απαιτείς πράγματα. Θες μόνο να απαλλαγείς από τα βάσανά σου και δεν σκέφτεσαι φαγητά, ρούχα ή απολαύσεις. Οι περισσότεροι από σας δεν έχετε βιώσει αυτό το συναίσθημα, όταν όμως συμβεί, θα το καταλάβετε. Κάποιοι παλεύουν τώρα για μια θέση, για τις χαρές της σάρκας και για τα συμφέροντά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή όλα τούς είναι πολύ εύκολα, τα βάσανά τους πολύ μικρά κι οι ίδιοι σκέτα μηδενικά. Τους ανθρώπους αυτούς τους περιμένουν δυσκολίες και εξευγενισμός!
Μερικές φορές ο Θεός ρυθμίζει κάποιες καταστάσεις για σένα, σε κλαδεύει μέσω των ανθρώπων γύρω σου και σε κάνει να υποφέρεις, προκειμένου να πάρεις κάποια μαθήματα, να κατανοήσεις την αλήθεια και να δεις τα πράγματα όπως είναι στ’ αλήθεια. Κάνει αυτό το έργο ταλαιπωρώντας τη σάρκα σου ετούτη τη στιγμή για να πάρεις το μάθημά σου, να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να εκπληρώσεις καλά το καθήκον σου. Ο Παύλος έλεγε συχνά ότι είχε ένα αγκάθι στη σάρκα του. Τι αγκάθι ήταν αυτό; Ήταν μια ασθένεια, από την οποία δεν μπορούσε να απαλλαγεί. Ήξερε πολύ καλά ποια ήταν η ασθένεια αυτή κι ότι αφορούσε τη διάθεση και τη φύση του. Εάν δεν τον είχε τρυπήσει αυτό το αγκάθι, εάν δεν τον ακολουθούσε αυτή η αρρώστια, θα μπορούσε οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή να ιδρύσει το δικό του βασίλειο· όμως, με την αρρώστια του δεν είχε την απαιτούμενη ενέργεια. Άρα, τις περισσότερες φορές η ασθένεια είναι ένα είδος «προστατευτικής ομπρέλας» για τους ανθρώπους. Εάν δεν είσαι άρρωστος, αλλά σφύζεις από ενέργεια, μπορεί κάλλιστα να κάνεις κάποιο κακό, να προκαλέσεις κάποιο πρόβλημα. Οι άνθρωποι, όταν είναι υπερβολικά αλαζόνες και ακόλαστοι, μπορούν εύκολα να χάσουν τη λογική τους. Θα το μετανιώσουν βέβαια αφού κάνουν το κακό, αλλά μέχρι τότε δεν μπορούν να συγκρατηθούν. Γι’ αυτό μια μικρή αρρώστια είναι κάτι θετικό, είναι προστασία για τους ανθρώπους. Μπορεί να είσαι ικανός να λύσεις όλα τα προβλήματα των άλλων, αλλά και όλα τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη σκέψη σου, όμως όταν δεν έχεις αναρρώσει από κάποια ασθένεια, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν ελέγχεις εσύ αν θα αρρωστήσεις ή δεν θα αρρωστήσεις. Εάν αρρωστήσεις και δεν υπάρχει τρόπος να θεραπευτείς, τότε πρέπει να το υπομείνεις αυτό το βάσανο. Μην προσπαθήσεις να τη γλιτώσεις· πρέπει πρώτα να υποταχθείς, να προσευχηθείς στον Θεό και να αναζητήσεις τις επιθυμίες Του. Να πεις: «Θεέ μου, ξέρω ότι είμαι διεφθαρμένος κι έχω κακή φύση. Είμαι ικανός να κάνω πράγματα επαναστατικά, πράγματα που Σου αντιστέκονται, πράγματα που Σε πληγώνουν και Σου προκαλούν πόνο. Είναι υπέροχο που μου έδωσες αυτήν την ασθένεια και θα πρέπει να υποταχθώ σε αυτήν. Διαφώτισέ με, Σε παρακαλώ, κάνε με να καταλάβω ποια είναι η πρόθεσή Σου, αλλά και τι θέλεις να αλλάξεις και να οδηγήσεις στην τελείωση μέσα μου. Σου ζητώ μόνο να με καθοδηγήσεις να κατανοήσω την αλήθεια και να μπω στο σωστό μονοπάτι της ζωής». Πρέπει να αναζητήσεις και να προσευχηθείς. Δεν γίνεται να είσαι μπερδεμένος και να πιστεύεις ότι δεν είναι σοβαρό πράγμα το να αρρωστήσεις ή ότι αυτό που σου συμβαίνει αποκλείεται να είναι η πειθαρχία που προσέβαλες τον Θεό. Μη βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Εάν έχεις όντως τον Θεό στην καρδιά σου, τότε, ό,τι κι αν σου συμβαίνει, μην το αφήνεις να περάσει έτσι. Πρέπει να προσεύχεσαι και ν’ αναζητάς, να ψάχνεις την επιθυμία του Θεού σε κάθε ζήτημα και να μάθεις να υποτάσσεσαι σ’ Εκείνον. Όταν ο Θεός δει ότι μπορείς να υποταχθείς κι ότι έχεις καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, θα απαλύνει τα βάσανά σου. Ο Θεός επιτυγχάνει τέτοια αποτελέσματα μέσω των βασάνων και του εξευγενισμού.
Σε όλη την ιστορία, κάποιους πιστούς χριστιανούς, μαθητές, απόστολους και προφήτες τούς λιθοβόλησαν ή τους έσυραν με άλογα μέχρι θανάτου, τους διαμέλισαν, τους έβρασαν σε λάδι, τους σταύρωσαν… Είναι κάθε λογής οι τρόποι που πέθαναν. Τι θέλω να πω μ’ αυτό; Μη θεωρείς ότι θα σου είναι όλα εύκολα όταν ακολουθείς τον Θεό. Μην το ζητάς αυτό, μην έχεις αυτήν την εξωφρενική επιθυμία. Γιατί λέω ότι είναι λάθος να έχουν απαιτήσεις από τον Θεό οι άνθρωποι; Επειδή η παραμικρή απαίτηση ισοδυναμεί με μια εξωφρενική επιθυμία, και δεν πρέπει να έχετε τέτοιες. Μην εύχεστε πράγματα, λέγοντας: «Θεέ μου, με ντύνεις καλά επειδή δικαιούμαι να φοράω ωραία πράγματα. Θεέ μου, εφόσον κάνω τώρα το καθήκον μου, έχω κάθε λόγο να ζητήσω να με ευλογήσεις και να μ’ έχεις καλά στην υγεία μου». Εάν κάποια μέρα αρρωστήσεις, θα γίνεις αρνητικός; Θα πάψεις να πιστεύεις στον Θεό; Θα εξακολουθούσες να εκτελείς το καθήκον σου αν δεν ήσουν υγιής; Δεν είναι η εκτέλεση του καθήκοντός σου κάτι που θα πρέπει να κάνεις ούτως ή άλλως; Είναι ένα θεόσταλτο κάλεσμα, μια ευθύνη που δεν μπορείς να την αφήσεις στην άκρη. Εσύ πρέπει να εκτελείς το καθήκον σου, ακόμη κι αν δεν το κάνει κανένας άλλος. Τέτοια αποφασιστικότητα πρέπει να έχεις. Πολλοί σκέφτονται: «Εάν πρέπει, παρόλο που πιστεύω στον Θεό, να υποφέρω, τότε για ποιο λόγο Τον ακολουθώ; Τον ακολουθώ για να απολαμβάνω τις ευλογίες Του. Χωρίς ευλογίες, δεν θα Τον ακολουθώ!» Δεν είναι λάθος να το βλέπετε έτσι; Έχετε διαπιστώσει οι πάντες, στην εμπειρία σας όλα αυτά τα χρόνια, ότι όσοι επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια δεν κερδίζουν καμία προφανή ευλογία, όπως φαντάζονται οι άνθρωποι. Δεν είναι ευδιάθετοι και ξέγνοιαστοι κάθε μέρα, δεν είναι καλοντυμένοι, δεν τους πάνε όλα ρολόι, ούτε ευημερούν στον κόσμο· για κανέναν δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όλοι παλεύουν στη ζωή μέρα με τη μέρα, πέφτοντας στο ένα εμπόδιο μετά το άλλο. Κάποιοι υφίστανται διακρίσεις στη δουλειά τους κι αλλού δέχονται εκφοβισμό· κάποιους τους κυνηγάνε διαρκώς αρρώστιες· άλλοι πάλι δεν έχουν επιτυχίες στις δουλειές τους και τα μη πιστά μέλη της οικογένειάς τους τους εγκαταλείπουν. Η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της, ποτέ δεν είναι όλα ρόδινα. Όσο περισσότερο επιδιώκει κανείς την αλήθεια, τόσο περισσότερο υποφέρει, ενώ όσοι δεν την επιδιώκουν καθόλου, τα περνάνε μια χαρά. Δεν έχουν ασθένειες και προβλήματα· όλα κυλάνε ομαλά γι’ αυτούς κι οι άλλοι τούς ζηλεύουν. Δεν έχουν, ωστόσο, την παραμικρή ζωή-είσοδο, και ζουν σαν άπιστοι. Όσοι ακολουθούν ειλικρινά τον Θεό, πρέπει αναπόφευκτα να υποστούν διώξεις και κακουχίες. Και τι αποδεικνύεται όταν διώκεσαι και υπομένεις κακουχίες; Ότι ο Θεός δεν σε έχει αφήσει, ότι δεν σε έχει εγκαταλείψει, ότι το χέρι Του είναι διαρκώς επάνω σου και δεν σε αφήνει. Εάν σε άφηνε κι εσύ έπεφτες στην παγίδα του Σατανά, δεν θα κινδύνευες τότε; Εάν ζεις κάθε μέρα μέσα στην αμαρτία κι επιζητάς τη φήμη και το κέρδος, επιθυμείς απολαύσεις κι είσαι βουτηγμένος στον εκφυλισμό του ποτού, του τζόγου και της ασωτίας, τότε ο Θεός θα σε εγκαταλείψει. Δεν θα σου δίνει πια σημασία, και σίγουρα θα αποκλειστείς. Μπορεί να αποκτήσεις πλούτο και θέση στον κόσμο αυτόν, όμως στην πραγματικότητα θα έχεις χάσει το πολυτιμότερο όλων, που είναι η αλήθεια, δηλαδή η αιώνια ζωή, και δεν το ξέρεις καν!
Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Γιατί ο Θεός με πειθαρχεί διαρκώς; Γιατί οι άλλοι είναι τόσο υγιείς κι εγώ είμαι συνεχώς άρρωστος; Γιατί υποφέρω όλη την ώρα; Γιατί είναι τόσο φτωχή η οικογένειά μου και δεν μπορούμε να γίνουμε πλούσιοι; Γιατί δεν έχω ποτέ την ευκαιρία να φορέσω ωραία ρούχα; Οι άλλοι πώς την έχουν;» Μη ζηλεύετε τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού που απολαμβάνουν οι άλλοι. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή το ανάστημά τους είναι μικρό και ο Θεός κατανοεί την αδυναμία τους, οπότε τους προσφέρει λίγη χάρη να απολαύσουν και τους αφήνει να τη βιώσουν σιγά σιγά, ώστε να κατανοήσουν σταδιακά τις πράξεις Του. Για σένα, ο Θεός έχει υπερβολικά αυστηρές απαιτήσεις. Η ζωή σου, από την οπτική του ανθρώπου, δεν είναι καθόλου ευτυχισμένη και υποφέρεις συνεχώς. Απ’ την άλλη πλευρά, όμως, έχεις κατανοήσει πολλές αλήθειες· θα πρέπει να ευχαριστείς και να δοξάζεις πολύ τον Θεό. Έτσι είναι κάποιος που γνωρίζει τις πράξεις του Θεού. Εφόσον κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια, αυτή είναι η μεγαλύτερη ευλογία του Θεού, ό,τι βάσανα κι αν υπομένει. Αν σε πειθαρχεί συχνά ο Θεός και δοκιμάζεσαι πολλές φορές, έτσι ώστε να παίρνεις συχνά μαθήματα και να κατανοείς αλήθειες, αυτό σημαίνει ότι σε ακολουθεί η αγάπη του Θεού. Εάν είσαι διαρκώς ακόλαστος και δεν έχεις πειθαρχηθεί ακόμη, και όσο και αν εξακολουθεί η ακολασία σου, συνεχίζεις να μην πειθαρχείσαι, ενώ κανένας δεν σε κλαδεύει ούτε σου δίνει σημασία, τότε έχεις τελειώσει. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός σε έχει εγκαταλείψει. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν εκτελούν κάποιο καθήκον και δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη. Ζουν τη ζωή τους χαλαρά και ανέμελα, μέσα στις ανέσεις. Δεν μπορούν να αντλήσουν κανένα δίδαγμα και δεν κερδίζουν τίποτα. Είναι ευτυχία αυτό; Τι θα μπορούσαν να κερδίσουν επειδή θέλουν να είναι ακόλαστοι, επειδή επιδιώκουν να είναι ελεύθεροι και να ακολουθήσουν τις σαρκικές απολαύσεις; Εσύ την ώρα που εκτελείς το καθήκον σου υποφέρεις και κουράζεσαι, και όλοι νοιάζονται για σένα, ενώ μερικές φορές σε κλαδεύουν. Αυτό δείχνει ότι ο Θεός σε αγαπάει και αναλαμβάνει ευθύνη για σένα. Για πολλά ζητήματα, πρέπει να αναζητάς και να προσεύχεσαι περισσότερο στον Θεό, και τότε θα κατανοήσεις τις προθέσεις Του. Όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είσαι ισχυρογνώμων, ακόλαστος και επιπόλαιος ή να λοξοδρομείς τόσο πολύ. Όποτε έχεις πρόβλημα, να αναζητάς γρήγορα την αλήθεια. Το βασικότερο είναι να μπορείς να εκπληρώνεις το καθήκον σου και να ικανοποιείς τον Θεό, και τότε είναι φυσικό η καρδιά σου να μπορέσει να απολαύσει γαλήνη και καλή διάθεση. Εάν είσαι υπερβολικά ισχυρογνώμων ή ακόλαστος και δεν δέχεσαι την πειθαρχία, και αν είσαι και αρκετά πεισματάρης, τότε και σ’ αυτήν την περίπτωση κινδυνεύεις. Από τη στιγμή που θα αποκλειστείς, δεν θα έχεις άλλες ευκαιρίες και θα είναι πολύ αργά να μετανιώσεις. Κάποιοι άνθρωποι όταν αρρωσταίνουν για πρώτη φορά, προσεύχονται συνεχώς· αργότερα, όμως, όταν βλέπουν ότι οι προσευχές τους δεν τους γιατρεύουν, βυθίζονται στην ασθένειά τους, διαμαρτύρονται συνεχώς και λένε μέσα τους: «Η πίστη στον Θεό δεν μου προσέφερε κάτι. Είμαι άρρωστος και ο Θεός δεν με γιατρεύει!» Δεν είναι αληθινή πίστη αυτή. Δεν συνοδεύεται καθόλου από υποταγή. Μόλις τελειώσουν απ’ τα παράπονά τους, πεθαίνουν. Έτσι ανακαλεί ο Θεός τη σάρκα τους και τους στέλνει στην κόλαση. Εδώ έρχεται το τέλος τους. Δεν έχουν καμία ευκαιρία να κερδίσουν τη σωτηρία σ’ αυτήν τη ζωή και η ψυχή τους πρέπει να πάει στην κόλαση. Αυτό είναι το τελευταίο στάδιο του έργου του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας και, αν κάποιος αποκλειστεί, δεν θα έχει ποτέ άλλη ευκαιρία! Εάν πεθάνεις την ώρα που ο Θεός κάνει το έργο της σωτηρίας Του, ο θάνατος αυτός είναι μια τιμωρία, δεν είναι κανονικός θάνατος. Όσοι πεθαίνουν ως τιμωρία δεν έχουν καμία πιθανότητα να σωθούν. Δεν τιμωρείται συνεχώς ο Παύλος στον Άδη; Έχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια, και είναι ακόμη εκεί και τιμωρείται! Ακόμη χειρότερα είναι όταν κάνεις συνειδητά κάποιο λάθος. Η τιμωρία τότε θα είναι ακόμη αυστηρότερη!
Κάποιοι λένε: «Πάντα ήμουν άρρωστος, πάντα υπέφερα και πονούσα. Πάντα βρισκόμουν μέσα σε κάποιες περιστάσεις, όμως ποτέ δεν ένιωσα το έργο του Αγίου Πνεύματος». Σωστά. Έτσι εργάζεται τις περισσότερες φορές το Άγιο Πνεύμα, δεν μπορείς να το αισθανθείς. Αυτός είναι ο εξευγενισμός. Μερικές φορές, το Άγιο Πνεύμα θα σε διαφωτίσει και θα σου δώσει να καταλάβεις κάποια αλήθεια μέσω της συναναστροφής. Άλλες φορές, θα σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις κάτι μέσα από το περιβάλλον σου και θα σε δοκιμάσει, θα σε σφυρηλατήσει και θα σε εκπαιδεύσει σε αυτό το περιβάλλον, με αποτέλεσμα να αναπτυχθείς. Έτσι εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Παλιότερα, σας συνέβαιναν διάφορα και δεν ξέρατε τίποτα, επειδή δεν εστιάζατε μέσα σας στην αναζήτηση της αλήθειας. Όταν κάποιος δεν κατανοεί την αλήθεια, δεν μπορεί να δει τίποτα όπως είναι πραγματικά και είναι πάντα στρεβλή η κατανόησή του. Είναι το ίδιο με κάποιον που αρρωσταίνει και πιστεύει ότι τον πειθαρχεί ο Θεός, ενώ στην πραγματικότητα για ορισμένες ασθένειες φταίει ο άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει τους κανόνες διαβίωσης. Όταν τρως ανεξέλεγκτα και δεν καταλαβαίνεις τι πάει να πει υγιεινή ζωή, τότε παθαίνεις χίλιες δυο αρρώστιες, και παρ’ όλα αυτά, λες ότι είναι η πειθαρχία του Θεού, ενώ στην πραγματικότητα την προκάλεσε η δική σου άγνοια. Αλλά και πάλι, είτε μια ασθένεια προέρχεται από τον άνθρωπο είτε από το Άγιο Πνεύμα, αποτελεί μια ιδιαίτερη καλοσύνη από τον Θεό που σκοπό έχει να πάρεις ένα μάθημα· και πρέπει να Τον ευχαριστείς και όχι να παραπονιέσαι. Κάθε παράπονο που κάνεις αφήνει έναν λεκέ, και αυτό είναι μια αμαρτία που δεν ξεπλένεται! Όταν κάνεις ένα παράπονο, πόσον καιρό θα χρειαστεί για να επανέλθει η κατάστασή σου; Εάν είσαι λίγο αρνητικός, μπορεί να επανέλθεις μετά από έναν μήνα. Όταν κάνεις ένα παράπονο και εκφράζεις κάποια αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να κάνεις πάνω από έναν χρόνο να επανέλθεις, και το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργάζεται επάνω σου. Αν παραπονιέσαι διαρκώς, αυτό είναι τρομερό για σένα και θα είναι ακόμη δυσκολότερο να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Πρέπει κανείς να προσπαθήσει πολύ με προσευχή για να διορθώσει τη νοοτροπία του και να λάβει ένα μέρος από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Δεν είναι εύκολο πράγμα να αλλάξεις εντελώς νοοτροπία. Ο μόνος τρόπος είναι η αναζήτηση της αλήθειας και το να κερδίσεις τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχουν πράγματι στιγμές στην εμπειρία σας που κερδίζετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, οι περισσότερες από τις οποίες είναι όταν αντιμετωπίζετε διώξεις και κακουχίες ή ασθένειες και πόνο. Μόνο τότε προσεύχεστε με θέρμη στον Θεό και Του ζητάτε να σας θεραπεύσει, να σας δώσει πίστη και δύναμη. Μόνο γι’ αυτό προσεύχεστε. Μπορεί να θέλετε να προσευχηθείτε περισσότερο και να αναζητήσετε την πρόθεση του Θεού, όμως δεν ξέρετε τι να πείτε. Θέλετε να συναναστραφείτε με τον Θεό σχετικά με κάποια λόγια από την καρδιά σας, όμως δεν έχετε τίποτα να προσφέρετε. Το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό. Μερικές φορές ο Θεός θα σε δυσκολέψει μέσω των ανθρώπων γύρω σου. Εκείνες τις στιγμές, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, παρά να επιστρέψεις ενώπιόν Του και να αρχίσεις να αναλογίζεσαι: «Τι ακριβώς έκανα λάθος; Σε παρακαλώ, Θεέ μου, διαφώτισέ με και δώσε μου να καταλάβω. Εάν δεν με διαφωτίσει ο Θεός, θα συνεχίσω να προσεύχομαι. Εάν εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω μετά την προσευχή, τότε θα συνεχίσω να αναζητώ γι’ αυτό το θέμα και θα αναζητήσω με κάποιον που κατανοεί την αλήθεια». Αυτό σημαίνει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τον εαυτό σου. Κάποιοι άνθρωποι δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια όταν τους συμβαίνει κάτι. Καταλαβαίνουν κάποια λόγια και δόγματα, νομίζοντας ότι κατανοούν την αλήθεια. Έχουν αυταπάτες, και αυτό είναι ανοησία. Είναι οι πιο ανόητοι και ανίδεοι άνθρωποι, και το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να βλάψουν και να καταστρέψουν τον εαυτό τους, χωρίς να κερδίσουν καμία απολύτως αλήθεια.
Δεν συνηθίζετε να προσεύχεστε πολύ, σωστά; Όταν οι άνθρωποι δεν προσεύχονται πολύ, τότε δεν αναζητούν πολύ· και αν δεν αναζητούν πολύ, τότε δυσκολεύονται να καταλάβουν την αλήθεια και δεν έχουν υποταγή. Εάν δεν έχεις στάση αναζήτησης, πώς μπορείς να έχεις υποταγή; Πώς θα καταλάβεις τις πράξεις του Θεού; Δεν γνωρίζεις καν πώς Εκείνος εργάζεται επάνω σου, ούτε ξέρεις σε ποιον να υποταχθείς ή τίνος τα λόγια να προσέχεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσεις εσύ στην υποταγή. Η υποταγή δεν είναι κάτι ασαφές. Απαιτεί σκοπό και αντικείμενο. Εάν δεν γνωρίζεις καν για ποιον λόγο εκφράζει την αλήθεια ο Θεός ή τι κάνει, τότε πώς μπορείς να είσαι υποτακτικός; Όταν λες τη λέξη υποταγή, χάνει το νόημά της. Όταν σου συμβαίνει κάτι, πώς πρέπει να προσεύχεσαι και πώς να αναζητάς λέγοντας όσα έχεις στην καρδιά σου; Τι πρέπει να αναζητάς; Για να έχεις πραγματική προσευχή, πρέπει αυτά τα πράγματα να τα έχεις ξεκαθαρίσει. Μη λες στις προσευχές σου τα ίδια που λένε οι άλλοι, και πολύ περισσότερο μην επαναλαμβάνεις τα λόγια του Ιησού «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Μην αντιγράφεις τυφλά αυτά τα λόγια. Αυτό που έχεις μέσα σου δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαφώτιση και φώτιση, δεν είναι το ίδιο με το να εκπληρώσεις το θέλημα του Θεού. Όταν μερικές φορές σε κλαδεύουν ή υπομένεις κάποια ταλαιπωρία, μη λες ότι είναι η διαδικασία του να τελειωθείς απ’ τον Θεό ή ότι είναι το θέλημά Του. Είναι λάθος να το λες αυτό, δεν πρέπει να προσεύχεσαι μ’ αυτά τα λόγια, γιατί παίρνεις λάθος θέση και δεν πρόκειται εργαστεί επάνω σου το Άγιο Πνεύμα. Κάποιοι μιμούνται την προσευχή του Ιησού και λένε: «πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ». Είναι σωστό να εξομοιώνεσαι με τον Θεό; Αυτήν την προσευχή την είπε ο Χριστός, από τη σκοπιά της σάρκας, στο Πνεύμα στον ουρανό. Οι δυο τους ήταν ισότιμοι, στην ίδια θέση. Ήταν ένας Θεός, μόνο στην οπτική ήταν διαφορετικοί. Εάν προσεύχονται κι οι άνθρωποι με τον τρόπο που προσευχήθηκε ο Χριστός, αυτό δείχνει ότι δεν έχουν λογική· δεν είναι περίεργο που το Άγιο Πνεύμα δεν τους διαφωτίζει καθόλου! Αυτά τα λόγια που λες είναι λόγια μίμησης, όχι λόγια της καρδιάς. Είναι εντελώς κενά και όχι πρακτικά, και αυτό δείχνει ότι το ανάστημά σου είναι πολύ μικρό για να καταλάβεις τα λόγια ή τις απαιτήσεις του Θεού. Πώς θα σε διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα; Οι άνθρωποι είναι πολύ μπερδεμένοι! Εάν δεν μπορούν ούτε καν αυτό να καταλάβουν, τότε δεν πρόκειται να κατανοήσουν ποτέ την αλήθεια. Μη κάνεις τυχαία ό,τι κάνουν οι άλλοι όταν προσεύχεσαι, αλλά να έχεις τις δικές σου σκέψεις και απόψεις. Εάν δεν κατανοείς κάτι, τότε πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια. Πρέπει να αναλογίζεσαι συχνά πώς να προσεύχεσαι όταν σου συμβαίνουν κάθε λογής ζητήματα, και αν βρεις έναν δρόμο να προχωρήσεις, πρέπει να οδηγήσεις και τους αδελφούς και τις αδελφές σου να προσεύχονται έτσι. Με αυτό χαίρεται ο Θεός. Όλοι πρέπει να μάθουν πώς να προσέρχονται ενώπιόν Του. Μην προσπαθείς να χειρίζεσαι τα πάντα μόνος σου στα τυφλά και ούτε να ενεργείς με βάση τις φαντασιοκοπίες σου. Εάν, κάνοντας αυτό, οι ενέργειές σου προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, και αντίκεινται στις προθέσεις του Θεού, τότε αυτό θα φέρει προβλήματα. Εάν σου ζητηθεί να γίνεις επικεφαλής εκκλησίας κι εσύ κηρύττεις διαρκώς λόγια και δόγματα χωρίς να συναναστρέφεσαι όμως πάνω στο πώς να τρώει και να πίνει κανείς τον λόγο του Θεού ή πώς να προσεύχεται σ’ Αυτόν, τότε έχεις παραστρατήσει. Εάν κηρύττεις διαρκώς λόγια και δόγματα, και μαθαίνεις συνέχεια στους ανθρώπους προσευχές χωρίς νόημα, στις οποίες απαγγέλλουν μόνο κάποια λόγια απ’ τη Βίβλο και λόγια δόγματος, τότε όσο κι αν προσευχηθούν, δεν πρόκειται να υπάρξουν αποτελέσματα. Η ζωή τους δεν θα προοδεύσει, δεν θα έχουν κανονική σχέση με τον Θεό, και αυτό σημαίνει ότι θα τους παρασύρεις κι αυτούς μαζί σου. Και ποια προσευχή φέρνει αποτελέσματα; Η εγκάρδια συναναστροφή με τον Θεό. Το σημαντικότερο είναι ότι πρέπει κανείς να προσεύχεται στον Θεό και να αναζητά την αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια Του και τις απαιτήσεις Του, πράγμα που απαιτεί ολόψυχη αφοσίωση. Όσοι δεν το κάνουν με την ψυχή τους, πολύ δύσκολα θα το πετύχουν. Τι ανθρώπους διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα; Όσους έχουν οξυδέρκεια και κοφτερό μυαλό. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν τους δίνει ένα συναίσθημα ή τους διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα, καταλαβαίνουν ότι είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, ότι ο Θεός το κάνει αυτό. Ή, κάποιες φορές, όταν το Άγιο Πνεύμα τούς διαφωτίζει ή τους κατακρίνε, το καταλαβαίνουν αμέσως και χαλιναγωγούν τον εαυτό τους. Τέτοιους ανθρώπους διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα. Εάν κάποιος είναι απρόσεκτος και δεν έχει πνευματική κατανόηση, τότε, όποτε το Άγιο Πνεύμα τού δίνει κάποιο συναίσθημα, δεν το καταλαβαίνει. Δεν δίνει σημασία στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Μπορεί να τον διαφωτίσει τρεις-τέσσερις φορές και, παρ’ όλα αυτά, να μην το αποδεχτεί. Και τότε, το Άγιο Πνεύμα θα πάψει να εργάζεται επάνω του. Πώς γίνεται μερικοί, παρόλο που συνεχίζουν να πιστεύουν, να μην μπορούν να φτάσουν στον Θεό και να αισθανθούν το Άγιο Πνεύμα να εργάζεται, και να νιώθουν μέσα τους ένα σκοτάδι και μια μελαγχολία, να μην έχουν καθόλου ενέργεια; Δεν έχουν καθόλου διαφώτιση απ’ το Άγιο Πνεύμα. Πώς θα μπορούσαν να έχουν ενέργεια, με τέτοια άψυχα πράγματα και δόγματα; Δεν μπορεί κανείς να αντέξει πολύ μόνο με τον ενθουσιασμό· για να έχει δύναμη, πρέπει και να κατανοήσει την αλήθεια. Επομένως, για να πιστεύει κανείς στον Θεό, πρέπει να έχει κοφτερό μυαλό και να επικεντρώνεται στην ανάγνωση των λόγων του Θεού, στην αυτογνωσία, στην κατανόηση και στην άσκηση της αλήθειας. Μόνο τότε μπορεί να κερδίσει το έργο και την καθηγεσία του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι άνθρωποι έχουν απλώς την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια, όμως δεν έχουν παρατηρήσει ποτέ ούτε έχουν βιώσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Από δω και στο εξής, πρέπει να εστιάσετε ακόμα και στο πιο ανεπαίσθητο συναίσθημα και στο πιο ανεπαίσθητο φως. Κάθε φορά που σας συμβαίνει κάτι, να το βλέπετε και να το χειρίζεστε σύμφωνα με την αλήθεια. Έτσι θα εισέλθεις σταδιακά στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό. Εάν βλέπεις τα πάντα με το σαρκικό σου βλέμμα, εάν αναλύεις τα πάντα με βάση το δόγμα, τη λογική και τους κανονισμούς, εάν τα αναλύεις και τα χειρίζεσαι με βάση την ανθρώπινη σκέψη, τότε δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν θα μπορέσεις να υποταχθείς στον Θεό. Όσα χρόνια κι αν πιστεύεις σ’ Αυτόν, θα βρίσκεσαι έξω από τα λόγια Του, θα είσαι ξένος και δεν θα μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια. Πρέπει πλέον να επικεντρωθείτε σταδιακά προς αυτήν την κατεύθυνση και να πασχίσετε για την αλήθεια. Μετά από αρκετά χρόνια εμπειρίας, θα μεγαλώσει λίγο το ανάστημά σας και θα μπορέσετε να κατανοήσετε ένα μέρος της αλήθειας. Μη νομίζεις ότι δεν είναι πρόβλημα να καθυστερείς να πιστέψεις στον Θεό, ότι μπορείς κι εσύ να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα αφού το έχουν κάνει άλλοι, ή ότι ποτέ δεν θα μείνεις πίσω. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι έτσι. Εάν το κάνεις, τότε σίγουρα θα μείνεις πίσω. Εάν έχεις πιστέψει αργά στον Θεό, τότε να βιαστείς ακόμη περισσότερο. Πρέπει να κάνεις ό,τι περνάει απ’ το χέρι σου για να καλύψεις το χαμένο έδαφος, γιατί μόνο έτσι θα μπορείς να συμβαδίζεις με τα βήματα του έργου του Θεού, να μην μείνεις πίσω και να μην αποκλειστείς.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.