Για την ακρίβεια, το να παίρνει κανείς το μονοπάτι του Πέτρου κατά την πίστη του σημαίνει να βαδίζει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, το οποίο είναι επίσης το μονοπάτι για να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του και να αλλάξει τη διάθεσή του. Μόνο βαδίζοντας στο μονοπάτι του Πέτρου θα βρίσκεται κανείς στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Πρέπει κανείς να είναι βέβαιος για το πώς να βαδίσει επακριβώς στο μονοπάτι του Πέτρου, καθώς και για το πώς να το κάνει πράξη. Πρώτον, πρέπει κανείς να βάλει στην άκρη τις δικές του προθέσεις, τις απρεπείς επιδιώξεις, και ακόμα και την οικογένειά του και όλα τα της σάρκας του. Πρέπει να είναι ολόψυχα αφοσιωμένος· δηλαδή, πρέπει κανείς να αφοσιωθεί πλήρως στον λόγο του Θεού, να εστιάσει στο να τρώει και να πίνει τον λόγο του Θεού, να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας και των επιθυμιών του Θεού μέσα από τον λόγο Του και να προσπαθήσει να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού στο καθετί. Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης και η πιο ζωτικής σημασίας μέθοδος πράξης. Αυτό έκανε ο Πέτρος αφού είδε τον Ιησού, και μόνο αν κάποιος ασκείται κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτύχει άριστα αποτελέσματα. Η ολόψυχη αφοσίωση στον λόγο του Θεού περιλαμβάνει ως επί το πλείστον να αναζητά κανείς την αλήθεια και τις επιθυμίες του Θεού μέσα από τον λόγο Του, να εστιάζει στην κατανόηση των προθέσεων του Θεού και να κατανοεί και να αποκτά περισσότερη αλήθεια από τον λόγο του Θεού. Όταν διάβαζε τον λόγο του Θεού, ο Πέτρος δεν επικεντρωνόταν στην κατανόηση των δογμάτων, πόσο μάλλον εστίαζε την προσοχή του στην απόκτηση θεολογικής γνώσης. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην κατανόηση της αλήθειας και των προθέσεων του Θεού, καθώς και στην κατανόηση της διάθεσής Του και του κάλλους Του. Ο Πέτρος επιχείρησε επίσης να καταλάβει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις του ανθρώπου μέσα από τον λόγο του Θεού, καθώς και τη φύση-ουσία και τα πραγματικά ελαττώματα του ανθρώπου, πληρώντας, έτσι, εύκολα όλες τις απαιτήσεις του Θεού προκειμένου Αυτός να ικανοποιηθεί. Ο Πέτρος είχε τόσο πολλές σωστές πρακτικές που συμμορφώνονταν με τον λόγο του Θεού. Αυτό ήταν το πλέον συμβατό με τις προθέσεις του Θεού και ήταν ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορούσε να συνεργαστεί ένας άνθρωπος ενόσω βίωνε το έργο του Θεού. Όταν περνούσε από τις εκατοντάδες δοκιμασίες που έστειλε ο Θεός, ο Πέτρος εξέταζε αυστηρά τον εαυτό του σε σχέση με κάθε λόγο που εξέφρασε ο Θεός για να κρίνει και να εκθέσει τον άνθρωπο και με κάθε λόγο του Θεού που αποτελούσε απαίτηση για τον άνθρωπο, και αγωνιζόταν να συλλάβει επακριβώς το νόημα εκείνων των λόγων. Προσπαθούσε ειλικρινά να αναλογιστεί και να απομνημονεύσει κάθε λέξη που του είχε πει ο Ιησούς, και πέτυχε πολύ καλά αποτελέσματα. Μέσα από αυτόν τον τρόπο πράξης, μπόρεσε να κατανοήσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια του Θεού και, όχι μόνο κατάφερε να κατανοήσει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις και ελλείψεις του ανθρώπου, αλλά επίσης κατάφερε να κατανοήσει την ουσία και τη φύση του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει να κατανοεί κανείς πραγματικά τον εαυτό του. Από τα λόγια του Θεού, ο Πέτρος όχι μόνο πέτυχε αληθινή κατανόηση του εαυτού του, μα είδε και τη δίκαιη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, τις προθέσεις Του για το έργο Του και τις απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα. Από αυτά τα λόγια κατάφερε να γνωρίσει αληθινά και τον Θεό. Κατάφερε να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και την ουσία Του. Κατάφερε να γνωρίσει και να κατανοήσει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, καθώς και το κάλλος Του και τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο. Παρόλο που εκείνον τον καιρό ο Θεός δεν μιλούσε τόσο πολύ όσο σήμερα, στον Πέτρο, μολαταύτα, επετεύχθησαν αποτελέσματα σε αυτές τις πτυχές. Αυτό ήταν κάτι το σπάνιο και το πολύτιμο. Ο Πέτρος πέρασε από εκατοντάδες δοκιμασίες, αλλά δεν υπέφερε μάταια. Όχι μόνο κατάφερε να γνωρίσει τον εαυτό του μέσα από τα λόγια και το έργο του Θεού, αλλά κατάφερε να γνωρίσει και τον Θεό. Επιπλέον, επικεντρώθηκε με ιδιαίτερη προσοχή στις απαιτήσεις που είχε ο Θεός από την ανθρωπότητα και περιέχονται στα λόγια Του. Σε όποιες πτυχές θα πρέπει ο άνθρωπος να ικανοποιεί τον Θεό προκειμένου να συνάδει με τις προθέσεις του Θεού, ο Πέτρος ήταν σε θέση να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια σ’ αυτές τις πτυχές και να αποκτήσει πλήρη διαύγεια. Αυτό ήταν εξαιρετικά ευεργετικό όσον αφορά τη ζωή-είσοδό του. Για οτιδήποτε κι αν μιλούσε ο Θεός, εφόσον εκείνα τα λόγια μπορούσαν να γίνουν η ζωή του και ήταν η αλήθεια, ο Πέτρος ήταν ικανός να τα χαράξει στην καρδιά του, ώστε να τα αναλογίζεται και να τα συνειδητοποιεί συχνά. Έχοντας ακούσει τα λόγια του Ιησού, μπόρεσε να τα βάλει στην καρδιά του, γεγονός που δείχνει ότι ήταν ιδιαιτέρως επικεντρωμένος στα λόγια του Θεού και, στο τέλος, πέτυχε πραγματικά αποτελέσματα. Δηλαδή, ήταν ικανός να κάνει ελεύθερα πράξη τα λόγια του Θεού, να κάνει πράξη την αλήθεια με ακρίβεια και να συνάδει με τις προθέσεις του Θεού, να ενεργεί εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τις επιθυμίες του Θεού και να εγκαταλείψει την προσωπική του άποψη και τις φαντασιοκοπίες του. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Πέτρος εισήλθε στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Η υπηρεσία του Πέτρου εναρμονίστηκε με τις προθέσεις του Θεού κυρίως επειδή είχε κάνει αυτά τα πράγματα.

Αν μπορεί κανείς να ικανοποιήσει τον Θεό ενώ κάνει το καθήκον του, αν τα λόγια και οι πράξεις του βασίζονται σε αρχές κι εκείνος μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα όλων των πτυχών της αλήθειας, τότε είναι άνθρωπος που τελειώνεται από τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί ότι το έργο και τα λόγια του Θεού έχουν υπάρξει πλήρως αποτελεσματικά γι’ αυτούς, ότι τα λόγια του Θεού έχουν γίνει η ζωή τους, ότι έχουν αποκτήσει την αλήθεια και ότι είναι σε θέση να ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Κατόπιν τούτου, η φύση της σάρκας τους, δηλαδή το ίδιο το θεμέλιο της αρχικής τους ύπαρξης, θα σειστεί συθέμελα και θα καταρρεύσει. Μόνο όταν οι άνθρωποι κατέχουν τα λόγια του Θεού ως τη ζωή τους, γίνονται νέοι άνθρωποι. Αν τα λόγια του Θεού γίνουν η ζωή τους, αν το όραμα του έργου του Θεού, τα όσα Εκείνος εκθέτει και απαιτεί από την ανθρωπότητα και τα πρότυπα για μια ανθρώπινη ζωή, τα οποία ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να πληρούν, γίνουν η ζωή τους, αν ζουν σύμφωνα με αυτά τα λόγια και τις αλήθειες, τότε οδηγούνται στην τελείωση από τα λόγια του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι αναγεννιούνται κι έχουν γίνει νέοι άνθρωποι μέσα από τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι το μονοπάτι μέσα από το οποίο επεδίωκε την αλήθεια ο Πέτρος. Αυτό είναι το μονοπάτι της τελείωσης. Ο Πέτρος πέτυχε την τελείωση μέσα από τα λόγια του Θεού, απέκτησε ζωή μέσα από τα λόγια του Θεού, η αλήθεια που εξέφρασε ο Θεός έγινε η ζωή του και έγινε ένας άνθρωπος που απέκτησε την αλήθεια. Όλοι γνωρίζουμε ότι τον καιρό πάνω κάτω της ανάληψης του Ιησού, ο Πέτρος είχε πολλές αντιλήψεις, επαναστάσεις και αδυναμίες. Γιατί αργότερα αυτά τα πράγματα άλλαξαν τελείως; Αυτό έχει άμεση σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας. Κατά την επιδίωξη της ζωής, πρέπει να επικεντρώνεται κανείς στην άσκηση της αλήθειας. Η απλή κατανόηση των δογμάτων δεν έχει καμία χρησιμότητα, ούτε η ποσότητα των δογμάτων για τα οποία μπορεί να μιλήσει κανείς. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να επιφέρουν αλλαγή στη ζωή-διάθεση κάποιου. Η απλή κατανόηση της κυριολεκτικής σημασίας των λόγων του Θεού δεν ισοδυναμεί με την κατανόηση της αλήθειας. Την αλήθεια αποτελούν εκείνα τα θέματα ουσίας και αρχών που παρουσιάζονται στα λόγια του Θεού. Κάθε γραμμή των ομιλιών Του περιέχει την αλήθεια, αν και οι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητο ότι την κατανοούν. Για παράδειγμα, όταν ο Θεός λέει: «Πρέπει να είστε ειλικρινείς άνθρωποι», υπάρχει αλήθεια σε αυτήν τη δήλωση. Υπάρχει ακόμη περισσότερη αλήθεια σε δηλώσεις Του όπως: «Πρέπει να γίνετε άνθρωποι που υποτάσσονται ενώπιον του Θεού, που αγαπούν τον Θεό και Τον λατρεύουν. Πρέπει να εκπληρώνετε τα καθήκοντά σας ως ανθρώπων». Κάθε γραμμή των λόγων του Θεού αναπτύσσει μια πτυχή της αλήθειας και κάθε μία από αυτές τις αλήθειες σχετίζεται στενά με άλλες αλήθειες. Επομένως, ο Θεός εκφράζει την αλήθεια μέσα σε όλα όσα λέει και μιλά εκτενώς για κάθε αλήθεια, με σκοπό να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν την ουσία της αλήθειας. Μόνο όσοι κατανοούν τον λόγο του Θεού σε αυτόν τον βαθμό μπορούμε να πούμε ότι όντως κατανοούν τον λόγο Του. Εάν κατανοείς και εξηγείς τα λόγια του Θεού σύμφωνα μόνο με την κυριολεκτική τους σημασία και μιλάς με κενά λόγια και δόγματα, αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας. Απλώς κάνεις επίδειξη, είσαι όλο λόγια και καθόλου έργα, απλώς παίζεις με τα δόγματα.

Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους: «Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;» Αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, είναι το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα. Όλα όσα κάνει ο Σατανάς γίνονται προς χάρη των επιθυμιών, των φιλοδοξιών και των στόχων του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από τον Θεό και να πάρει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Σήμερα, είναι τόσο μεγάλος ο βαθμός που οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, ώστε όλοι έχουν σατανική φύση, όλοι προσπαθούν να αρνηθούν και να εναντιωθούν στον Θεό και θέλουν να ελέγχουν τη μοίρα τους και προσπαθούν να αντιταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους είναι ακριβώς οι ίδιες με του Σατανά. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι φύση του Σατανά. Στην πραγματικότητα, τα συνθήματα και οι αφορισμοί πολλών ανθρώπων αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη φύση και αντικατοπτρίζουν την ουσία της ανθρώπινης διαφθοράς. Τα πράγματα που επιλέγουν οι άνθρωποι είναι οι δικές τους προτιμήσεις και όλα αντιπροσωπεύουν τις διαθέσεις και τις επιδιώξεις τους. Σε κάθε λέξη που λέει ένας άνθρωπος και σε ό,τι κάνει, όσο μεταμφιεσμένο κι αν είναι, δεν μπορεί να καλύψει τη φύση του. Για παράδειγμα, οι Φαρισαίοι κήρυτταν συνήθως πολύ όμορφα, όταν άκουσαν όμως τα κηρύγματα και τις αλήθειες που εξέφρασε ο Ιησούς, αντί να τα αποδεχτούν, τα καταδίκασαν. Αυτό εξέθεσε τη φύση-ουσία των Φαρισαίων, που αποστρέφονταν και μισούσαν την αλήθεια. Μερικοί άνθρωποι μιλούν αρκετά όμορφα και είναι καλοί στο να μεταμφιέζονται, όταν όμως οι άλλοι συναναστραφούν μαζί τους για λίγο, διαπιστώνουν ότι η φύση τους είναι εξαιρετικά δόλια και ανέντιμη. Μετά από πολύ καιρό συναναστροφής μαζί τους, όλοι οι άλλοι ανακαλύπτουν τη φύση-ουσία τους. Τελικά, οι άλλοι εξάγουν το εξής συμπέρασμα: δεν λένε ποτέ την παραμικρή αλήθεια και είναι δόλιοι. Αυτή η δήλωση αντιπροσωπεύει τη φύση ενός τέτοιου ατόμου και αποτελεί την καλύτερη δυνατή απεικόνιση και απόδειξη της φύση-ουσίας του. Η φιλοσοφία αυτών των ατόμων για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις είναι να μη λένε σε κανέναν την αλήθεια, αλλά και να μην εμπιστεύονται κανέναν. Η σατανική φύση του ανθρώπου περιέχει πολλές σατανικές φιλοσοφίες και δηλητήρια. Μερικές φορές, εσύ ο ίδιος δεν τις αντιλαμβάνεσαι καν και δεν τις καταλαβαίνεις· όμως, κάθε στιγμή της ζωής σου στηρίζεται σ’ αυτά τα πράγματα. Επιπλέον, νομίζεις ότι τα πράγματα αυτά είναι απολύτως σωστά, λογικά και τελείως αλάνθαστα. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι οι φιλοσοφίες του Σατανά έχουν γίνει η φύση των ανθρώπων και ότι εκείνοι ζουν σε πλήρη συμφωνία με αυτές, πιστεύοντας ότι αυτός ο τρόπος ζωής είναι καλός, και χωρίς καμία απολύτως αίσθηση μετάνοιας. Επομένως, μονίμως αποκαλύπτουν τη σατανική φύση τους και ζουν συνεχώς σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Η φύση του Σατανά είναι η ζωή της ανθρωπότητας, είναι η φύση-ουσία της ανθρωπότητας. Το τι είναι αυτή η φύση μπορεί να εκφραστεί πλήρως μέσω μιας περίληψης με λόγια. Στη φύση του ανθρώπου υπάρχει αλαζονεία, έπαρση και η επιθυμία να ξεχωρίζει. Περιέχει, επίσης, μια μισθοφορική απληστία που θέτει το κέρδος πάνω από όλα και δεν ενδιαφέρεται για τη ζωή. Εμπεριέχει, επίσης, δολιότητα, ατιμία και μια τάση εξαπάτησης των άλλων σε κάθε ευκαιρία, καθώς και αφόρητη μοχθηρία και βρομιά. Ιδού μια σύνοψη της φύσης του ανθρώπου. Εάν είσαι σε θέση να διακρίνεις πολλές πτυχές που αποκαλύπτονται μέσα στη φύση σου, τότε την έχεις κατανοήσει. Εάν, όμως, δεν έχεις καμία απολύτως κατανόηση των όσων αποκαλύπτονται μέσα στη φύση σου, τότε δεν έχεις καμία κατανόησή της. Ο Πέτρος επιζητούσε να γνωρίσει τον εαυτό του και να εξετάσει τι του είχε αποκαλυφθεί μέσω του εξευγενισμού των λόγων του Θεού και μέσα στις διάφορες δοκιμασίες που ο Θεός τού παρείχε. Όταν κατάφερε να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του, ο Πέτρος συνειδητοποίησε πόσο βαθιά διεφθαρμένοι είναι οι άνθρωποι και πόσο άχρηστοι και ανάξιοι να υπηρετούν τον Θεό, και ότι ο άνθρωπος δεν αξίζει να ζει ενώπιόν Του. Κατόπιν, ο Πέτρος πρόσπεσε ενώπιον του Θεού. Έχοντας βιώσει τόσα πολλά, ο Πέτρος κατέληξε στο τέλος να σκέφτεται ως εξής: «Το να γνωρίζει κανείς τον Θεό είναι ό,τι πολυτιμότερο! Αν πέθαινα πριν να Τον γνωρίσω, θα ήταν μεγάλο κρίμα. Το να γνωρίζει κανείς τον Θεό είναι ό,τι πιο ουσιαστικό, ό,τι πιο σπουδαίο υπάρχει. Εάν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε δεν αξίζει να ζει, είναι το ίδιο με ένα ζώο και δεν έχει ζωή». Όταν η εμπειρία του Πέτρου είχε φτάσει σε αυτό το σημείο, είχε φτάσει στο σημείο να γνωρίσει τη φύση του και είχε κερδίσει σχετικά καλή κατανόησή της. Παρόλο που πιθανώς δεν θα μπορούσε να την ερμηνεύσει ξεκάθαρα όπως ίσως θα την ερμήνευανοι άνθρωποι σήμερα, είχε πράγματι φτάσει σε αυτήν την κατάσταση. Συνεπώς, το να βαδίζει κανείς στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και η απόκτηση της τελείωσης από τον Θεό προϋποθέτει από κάποιον τη γνώση της φύσης του μέσα από τις ομιλίες του Θεού, καθώς και την κατανόηση των διαφόρων πτυχών της φύσης του και την ακριβή περιγραφή της με λόγια καθαρά και απλά. Αυτό και μόνο είναι το να γνωρίζεις πραγματικά τον εαυτό σου, και μόνο με αυτόν τον τρόπο θα έχεις αποκτήσει το αποτέλεσμα που απαιτεί ο Θεός. Εάν οι γνώσεις σου δεν έχουν φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο, μα ισχυρίζεσαι ότι κατανοείς τον εαυτό σου και ότι έχεις κερδίσει τη ζωή, δεν κοκορεύεσαι απλώς; Δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, ούτε γνωρίζεις τι είσαι ενώπιον του Θεού, κατά πόσο πράγματι πληροίς τις προδιαγραφές του να είσαι άνθρωπος ή πόσα σατανικά στοιχεία εξακολουθείς να έχεις μέσα σου. Ακόμα δεν ξέρεις σαφώς σε ποιον ανήκεις, και δεν έχεις καν ούτε ίχνος αυτογνωσίας —άρα πώς μπορείς να κατέχεις λογική ενώπιον του Θεού; Όταν ο Πέτρος επιδίωκε τη ζωή, επικεντρώθηκε στην κατανόηση του εαυτού του και στη μεταμόρφωση της διάθεσής του κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών του, και μόχθησε για να γνωρίσει τον Θεό. Στο τέλος, σκέφτηκε: «Οι άνθρωποι πρέπει να επιζητούν να κατανοήσουν τον Θεό στη ζωή· το να Τον γνωρίσουν είναι ό,τι πιο κρίσιμο. Αν δεν γνωρίζω τον Θεό, τότε δεν θα μπορώ να αναπαυτώ όταν πεθάνω. Αν, μόλις Τον γνωρίσω, ο Θεός ορίσει να πεθάνω, τότε θα το δεχθώ με μεγάλη ευχαρίστηση. Δεν θα διαμαρτυρηθώ καθόλου και όλη η ζωή μου θα έχει εκπληρωθεί». Ο Πέτρος δεν μπόρεσε να αποκτήσει αυτό το επίπεδο κατανόησης ή να φτάσει σε αυτό το σημείο αμέσως με το που άρχισε να πιστεύει στον Θεό· αντίθετα, υποβλήθηκε σε πολλές δοκιμασίες. Η εμπειρία του έπρεπε να φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς, κι εκείνος έπρεπε να κατανοήσει πλήρως τον εαυτό του προτού μπορέσει να αντιληφθεί την αξία του να γνωρίζει κανείς τον Θεό. Ως εκ τούτου, το μονοπάτι που πήρε ο Πέτρος ήταν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, μέσω του οποίου κέρδισε τη ζωή και οδηγήθηκε στην τελείωση. Αυτή ήταν η πτυχή πάνω στην οποία επικεντρώθηκε κυρίως η συγκεκριμένος τρόπος άσκησής του.

Κατά την πίστη σας στον Θεό, σε τι μονοπάτι βαδίζετε τώρα; Αν δεν αναζητάς, όπως ο Πέτρος, τη ζωή και την κατανόηση του εαυτού σου και τη γνώση του Θεού, τότε δεν βαδίζεις στο μονοπάτι του Πέτρου. Στις μέρες μας, οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται στην εξής κατάσταση: Προκειμένου να αποκτήσω ευλογίες, πρέπει να δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό και να πληρώσω κάποιο τίμημα γι’ Αυτόν. Προκειμένου να αποκτήσω ευλογίες, πρέπει να εγκαταλείψω τα πάντα για τον Θεό· πρέπει να ολοκληρώσω αυτά που μου έχει εμπιστευθεί και να εκτελέσω καλά το καθήκον μου. Σε αυτήν την κατάσταση κυριαρχεί η πρόθεση του να κερδίσει κανείς ευλογία, πράγμα που αποτελεί παράδειγμα του να δαπανά κανείς τον εαυτό του για τον Θεό αποκλειστικά για την απόκτηση ανταμοιβών από Εκείνον και για να κερδίσει ένα στέμμα. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια στην καρδιά τους και είναι σίγουρο ότι η κατανόησή τους αποτελείται απλώς από μερικά λόγια και δόγματα τα οποία οι ίδιοι επιδεικνύουν όπου πάνε. Το μονοπάτι τους είναι το μονοπάτι του Παύλου. Η πίστη τέτοιου είδους ανθρώπων αποτελεί πράξη ενός αδιάκοπου μόχθου, και βαθιά μέσα τους νιώθουν πως όσο περισσότερα πράττουν, τόσο περισσότερο θα αποδειχθεί η αφοσίωσή τους στον Θεό· πως όσο περισσότερα πράττουν, τόσο περισσότερο θα ικανοποιηθεί σίγουρα Αυτός· πως όσο περισσότερα πράττουν, τόσο περισσότερο θα αξίζουν να τους παραχωρηθεί το στέμμα ενώπιον του Θεού και τόσο σπουδαιότερες θα είναι οι ευλογίες που θα λάβουν. Πιστεύουν πως αν μπορούν να υπομείνουν βάσανα, να κηρύξουν και να πεθάνουν για τον Χριστό, αν μπορούν να θυσιάσουν την ίδια τους τη ζωή κι αν μπορούν να ολοκληρώσουν όλα τα καθήκοντα τα οποία τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός, τότε θα κερδίσουν τις σπουδαιότερες ευλογίες και σίγουρα θα τους παραχωρηθούν στέμματα. Αυτό ακριβώς είναι που φανταζόταν και αυτό που επιζητούσε ο Παύλος. Είναι ακριβώς το μονοπάτι που βάδισε, και υπό την καθοδήγηση τέτοιων σκέψεων εργάστηκε ώστε να υπηρετήσει τον Θεό. Μήπως εκείνες οι σκέψεις και προθέσεις δεν πηγάζουν από τη σατανική φύση; Είναι ακριβώς σαν τους εγκόσμιους ανθρώπους, που πιστεύουν ότι ενώ βρίσκονται στη γη, πρέπει να επιδιώκουν τη γνώση και αφότου την αποκτήσουν μπορούν να ξεχωρίσουν από το πλήθος, να γίνουν αξιωματούχοι και να έχουν κύρος. Πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν κύρος, θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους και να φέρουν τις επιχειρηματικές και τις οικογενειακές τους υποθέσεις σε κάποια επίπεδα ευημερίας. Αυτό το μονοπάτι δεν είναι που βαδίζουν όλοι οι άπιστοι; Εκείνοι στους οποίους κυριαρχεί η σατανική φύση μπορούν να έχουν μόνο μια πίστη σαν του Παύλου. Σκέφτονται το εξής: «Πρέπει να αποτινάξω τα πάντα για να δαπανήσω εαυτόν για τον θεό. Πρέπει να είμαι αφοσιωμένος ενώπιον του θεού και τελικά θα λάβω μεγάλες ανταμοιβές και υπέροχα στέμματα». Αυτή είναι η ίδια στάση μ’ εκείνη των εγκόσμιων ανθρώπων που επιζητούν εγκόσμια πράγματα. Δεν διαφέρουν καθόλου και έχουν την ίδια φύση. Όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοιου είδους σατανική φύση, έξω στον κόσμο θα επιδιώξουν να αποκτήσουν γνώση, μάθηση, κύρος, καθώς και να ξεχωρίσουν από το πλήθος. Αν πιστεύουν στον Θεό, θα επιδιώξουν να αποκτήσουν σπουδαία στέμματα και σπουδαίες ευλογίες. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια κατά την πίστη τους στον Θεό, τότε σίγουρα θα ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι. Αυτό αποτελεί αμετάβλητο γεγονός, είναι νόμος της φύσης. Το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια είναι εκ διαμέτρου αντίθετο μ’ αυτό του Πέτρου. Σε ποιο μονοπάτι βρίσκεστε όλοι τώρα; Παρόλο που μπορεί να μην έχεις σχεδιάσει να ακολουθήσεις το μονοπάτι του Παύλου, η φύση σου έχει ορίσει να βαδίσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο και να πας προς αυτήν την κατεύθυνση, ακόμα κι αν δεν το θες. Παρόλο που θες να βαδίσεις στο μονοπάτι του Πέτρου, αν δεν σου είναι ξεκάθαρο το πώς να το κάνεις, τότε άθελά σου θα ακολουθήσεις το μονοπάτι του Παύλου: Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πώς ακριβώς θα πρέπει να βαδίζει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου αυτόν τον καιρό; Αν δεν είσαι ικανός να διακρίνεις μεταξύ των μονοπατιών του Πέτρου και του Παύλου ή αν δεν γνωρίζεις καθόλου γι’ αυτά, τότε όσο κι αν ισχυρίζεσαι ότι περπατάς στο μονοπάτι του Πέτρου, αυτά τα λόγια σου είναι μόνο λόγια του αέρα. Χρειάζεται πρώτα να αποκτήσεις μια ξεκάθαρη ιδέα του ποιο είναι το μονοπάτι του Πέτρου και ποιο είναι το μονοπάτι του Παύλου. Μόνον όταν κατανοήσεις αληθινά ότι το μονοπάτι του Πέτρου είναι το μονοπάτι της επιδίωξης της ζωής και το μοναδικό μονοπάτι προς την τελείωση, θα είσαι ικανός να βαδίσεις στο μονοπάτι του Πέτρου, επιδιώκοντας όπως εκείνος επιδίωξε και ασκώντας τις αρχές που εκείνος άσκησε. Αν δεν κατανοήσεις το μονοπάτι του Πέτρου, τότε το μονοπάτι που θα πάρεις είναι σίγουρα εκείνο του Παύλου, καθώς δεν θα υπάρχει άλλο μονοπάτι για σένα· δεν θα έχεις άλλη επιλογή σε αυτό το θέμα. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν είναι σε θέση να την επιδιώξουν θα δυσκολευτούν να βαδίσουν στο μονοπάτι του Πέτρου, ακόμη κι αν έχουν αποφασιστικότητα. Μπορεί να πει κανείς ότι οφείλεται στη χάρη και την ανύψωση του Θεού το ότι σάς έχει πλέον αποκαλύψει το μονοπάτι προς τη σωτηρία και την τελείωση. Αυτός είναι που σας καθοδηγεί στο μονοπάτι του Πέτρου. Χωρίς την καθοδήγηση και τη διαφώτιση του Θεού, κανείς δεν θα ήταν σε θέση να ακολουθήσει το μονοπάτι του Πέτρου, και η μοναδική επιλογή θα ήταν να κατηφορίσει στο μονοπάτι του Παύλου, ακολουθώντας τα βήματα του Παύλου προς την καταστροφή. Τότε, ο Παύλος δεν ένιωθε ότι ήταν λάθος να βαδίζει σ’ εκείνο το μονοπάτι· πίστευε ακράδαντα ότι ήταν σωστό. Δεν κατέκτησε την αλήθεια και, κυρίως, δεν είχε υποβληθεί σε αλλαγή στη διάθεση. Πίστευε υπερβολικά στον εαυτό του και ένιωθε ότι δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό ζήτημα στον τρόπο που πίστευε. Συνέχιζε εμπρός, γεμάτος σιγουριά και με απόλυτη αυτοπεποίθηση. Μέχρι το τέλος, δεν ήρθε ποτέ στα λογικά του. Πίστευε ακόμα ότι για εκείνον το να ζει είναι ο χριστός. Επομένως, ο Παύλος συνέχισε στο μονοπάτι αυτό μέχρι τέλους, και μέχρι και τη στιγμή που τελικά τιμωρήθηκε, είχαν όλα τελειώσει γι’ αυτόν. Το μονοπάτι του Παύλου δεν περιελάμβανε να φτάσει στο σημείο να γνωρίσει τον εαυτό του, πόσο μάλλον να επιδιώξει αλλαγή στη διάθεση. Εκείνος ποτέ δεν ανέλυσε τη δική του φύση ούτε διέθετε καμία γνώση του τι ήταν. Γνώριζε απλώς πως ήταν ο κύριος υπαίτιος για τη δίωξη του Ιησού. Δεν διέθετε όμως την παραμικρή κατανόηση της δικής του φύσης, και αφού τελείωσε το έργο του, ο Παύλος ένιωσε ότι ζούσε ως Χριστός και θα έπρεπε να ανταμειφθεί. Το έργο που έκανε ο Παύλος αποτελούσε απλώς υπηρεσία που παρείχε για τον Θεό. Ο Παύλος προσωπικά, παρόλο που έλαβε κάποιες αποκαλύψεις από το Άγιο Πνεύμα, δεν είχε αποκτήσει καμία αλήθεια, ούτε ζωή. Δεν σώθηκε, επομένως, από τον Θεό. Αντίθετα, τιμωρήθηκε από τον Θεό. Γιατί λέγεται ότι το μονοπάτι του Πέτρου είναι το μονοπάτι προς την τελείωση; Επειδή κατά την άσκηση του Πέτρου, εκείνος έδινε μεγάλη έμφαση στη ζωή, στην επιδίωξή του να γνωρίσει τον Θεό και στη γνώση του εαυτού του. Μέσα από τη δική του εμπειρία του έργου του Θεού, κατάφερε να γνωρίσει τον εαυτό του, απέκτησε κατανόηση των διεφθαρμένων καταστάσεων του ανθρώπου, έμαθε από τις ατέλειές του και ανακάλυψε το πολυτιμότερο πράγμα που θα πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι. Ήταν ικανός να αγαπήσει ειλικρινά τον Θεό, έμαθε πώς να ξεπληρώσει τον Θεό, κέρδισε μέρος της αλήθειας και κατείχε την πραγματικότητα που απαιτεί ο Θεός. Από όλα τα πράγματα τα οποία είπε ο Πέτρος κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών του, γίνεται φανερό πως ήταν πράγματι αυτός με την περισσότερη κατανόηση για τον Θεό. Επειδή έφτασε να κατανοήσει τόσο πολλή αλήθεια από τα λόγια του Θεού, το μονοπάτι του γινόταν όλο και πιο φωτεινό και εναρμονισμένο με τις προθέσεις του Θεού. Αν ο Πέτρος δεν κατείχε αυτήν την αλήθεια, τότε το μονοπάτι που ακολούθησε δεν θα μπορούσε να είναι τόσο ορθό.

Αυτήν τη στιγμή, εξακολουθεί να τίθεται το ερώτημα: Εάν γνωρίζεις ποιο είναι το μονοπάτι του Πέτρου, μπορείς να βαδίσεις σε αυτό; Είναι ρεαλιστικό το ερώτημα. Πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις ξεκάθαρα ποιο είδος ατόμου μπορεί να ακολουθήσει το μονοπάτι του Πέτρου και ποιο όχι. Όσοι ακολουθούν το μονοπάτι του Πέτρου πρέπει να είναι το σωστό είδος ανθρώπου. Μόνο εάν είσαι το σωστό είδος ανθρώπου, μπορείς να οδηγηθείς στην τελείωση. Όταν οι άνθρωποι δεν είναι το σωστό είδος ανθρώπου, δεν μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση. Όσοι είναι σαν τον Παύλο δεν μπορούν να ακολουθήσουν το μονοπάτι του Πέτρου. Ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου θα ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο είδος μονοπατιού. Αυτό καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τη φύση του ανθρώπου. Όσο ξεκάθαρα κι αν εξηγείς το μονοπάτι του Πέτρου στον Σατανά, δεν μπορεί να βαδίσει σε αυτό. Ακόμη κι αν ήθελε, δεν θα μπορούσε να βαδίσει σε αυτό. Η φύση του έχει καθορίσει ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει το μονοπάτι του Πέτρου. Μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να ακολουθήσουν το μονοπάτι του Πέτρου. Είναι αλήθεια ότι «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του». Εάν δεν υπάρχουν στοιχεία αγάπης για την αλήθεια μέσα στη φύση σου, δεν μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι του Πέτρου. Εάν αγαπάς την αλήθεια, εάν είσαι σε θέση να αποδεχτείς την αλήθεια παρά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και μπορείς να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού, τότε έτσι θα μπορέσεις να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να υποταχθείς στο σχέδιο του Θεού. Όταν παρατηρηθούν αλλαγές στη διάθεσή σου αφού υποβληθείς σε κάποιες δοκιμασίες, αυτό σημαίνει ότι περπατάς σιγά σιγά στο μονοπάτι του Πέτρου προς την τελείωση.

Χειμώνας 1998