Ποια είναι η φύση του προβλήματος της παραποίησης του λόγου του Θεού; Αν αλλάζεις τον λόγο του Θεού και παραποιείς τις ομιλίες Του, εναντιώνεσαι σε Αυτόν και Τον βλασφημείς με τον χειρότερο τρόπο. Μόνο όσοι μοιάζουν με τον αρχάγγελο, τον Σατανά, είναι ικανοί να διαπράξουν μια τέτοια πονηρή πράξη. Είπε ο αρχάγγελος: «Θεέ, μπορείς να δημιουργήσεις τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα, και να κάνεις σημεία και τέρατα· το ίδιο μπορώ να κάνω κι εγώ. Ανήλθες στον θρόνο· θα ανέλθω κι εγώ. Κυβερνάς όλα τα έθνη· το ίδιο κι εγώ. Εσύ δημιούργησες τον άνθρωπο. Εγώ τον διαχειρίζομαι!» Τόσο αλαζονικός είναι ο αρχάγγελος. Δεν διαθέτει το παραμικρό ψήγμα λογικής. Η φύση της παραποίησης του λόγου του Θεού είναι ίδια με αυτήν του αρχαγγέλου, υπό την έννοια ότι αποτελεί εκδήλωση ξεκάθαρης εναντίωσης στον Θεό και βλασφημία εναντίον Του. Οι άνθρωποι που παραποιούν τον λόγο του Θεού είναι εκείνοι που Του εναντιώνονται περισσότερο, προσβάλλοντας άμεσα τη διάθεσή Του. Κανέναν δεν μισεί ο Θεός περισσότερο από εκείνους που παραποιούν τον λόγο Του. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η παραποίηση του λόγου του Θεού είναι βλασφημία εναντίον του Θεού και του Αγίου Πνεύματος, αλλά και ασυγχώρητη αμαρτία. Εκτός από την παραποίηση του λόγου του Θεού, υπάρχει και κάτι άλλο που προσβάλλει τη διάθεσή Του, κι αυτό είναι όταν κάποιοι τολμούν ελαφρά τη καρδία να κάνουν αλλαγές στις ρυθμίσεις του έργου. Στη συνέχεια, διαδίδουν αυτές τις αλλαγές στην εκκλησία με σκοπό να παραπλανήσουν τους εκλεκτούς του Θεού, διαταράσσοντας και αναστατώνοντας έτσι το έργο της εκκλησίας. Αυτό αποτελεί άλλη μια εκδήλωση ξεκάθαρης εναντίωσης στον Θεό, καθώς και μια πράξη που προσβάλλει τη διάθεσή Του. Κάποιοι δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Πιστεύουν ότι οι ρυθμίσεις του έργου γίνονται και προέρχονται από ανθρώπους. Έτσι, όποτε διαφωνούν με τις εν λόγω ρυθμίσεις, τις αλλάζουν κατά βούληση. Γνωρίζετε ποιο διοικητικό διάταγμα του Θεού παραβιάζει αυτή η συμπεριφορά; [7. «Όσον αφορά το έργο και τα θέματα της εκκλησίας, πέραν της υποταγής στον Θεό, να ακολουθείς σε όλα τις οδηγίες του ανθρώπου που χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα. Ακόμη και η παραμικρή παράβαση θεωρείται απαράδεκτη. Να συμμορφώνεσαι απόλυτα και να μην αναλύεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Το τι είναι σωστό και τι λάθος δεν σε αφορά. Η μόνη σου έγνοια πρέπει να είναι η πλήρης υποταγή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας).] Οτιδήποτε παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα προσβάλλει τη διάθεση του Θεού. Δεν το βλέπετε ξεκάθαρα αυτό; Κάποιοι άνθρωποι έχουν υπερβολικά υπεροπτική συμπεριφορά απέναντι στις ρυθμίσεις του έργου από τον Άνωθεν. Έχουν την εξής πεποίθηση: «Ο Άνωθεν κάνει τις ρυθμίσεις του έργου και εμείς εκτελούμε το έργο στην εκκλησία. Ορισμένα λόγια και ζητήματα μπορούν να εφαρμόζονται με ελαστικότητα. Το πώς ακριβώς πρέπει να διεκπεραιωθούν θα το αποφασίσουμε εμείς. Ο Άνωθεν απλώς μιλάει και κάνει τις ρυθμίσεις του έργου, ενώ η πρακτική εφαρμογή εναπόκειται σε μας. Αφού, λοιπόν, ο Άνωθεν μας αναθέσει το έργο, εμείς μπορούμε να το κάνουμε όπως μας αρέσει. Ο τρόπος δεν παίζει κανένα ρόλο. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει». Ενεργούν με βάση τις ακόλουθες αρχές: Επιλέγουν να ακούν αυτό που θεωρούν εκείνοι σωστό και να αγνοούν αυτό που θεωρούν λάθος. Πιστεύουν ότι οι δικές τους πεποιθήσεις είναι η αλήθεια και οι αρχές, αντιτίθενται σε οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες τους και γίνονται υπερβολικά ανταγωνιστικοί απέναντί σου όσον αφορά τέτοια θέματα. Όταν ο λόγος του Άνωθεν δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες τους, απλώς τον αλλάζουν, και τον διαδίδουν μόνο όταν τους βρίσκει σύμφωνους. Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπουν τη διάδοσή του χωρίς τη δική τους συγκατάθεση. Ενώ σε άλλους τομείς οι ρυθμίσεις του έργου από τον Άνωθεν διαδίδονται ως έχουν, αυτοί οι άνθρωποι διαδίδουν τις παραποιημένες εκδοχές των ρυθμίσεων του έργου στις εκκλησίες για τις οποίες είναι υπεύθυνοι. Τέτοιοι άνθρωποι θέλουν πάντα να παραμερίζουν τον Θεό. Έχουν τον διακαή πόθο οι πάντες να πιστεύουν σε αυτούς, να τους ακολουθούν και να υποτάσσονται σ’ αυτούς. Στο μυαλό τους, υπάρχουν τομείς όπου ξεπερνούν ακόμη και τον Θεό. Γι’ αυτό πρέπει να πάρουν οι ίδιοι τη θέση Του, ενώ οι άλλοι πρέπει να πιστεύουν σε αυτούς. Αυτή είναι η φύση του προβλήματος. Αν το κατανοούσατε αυτό, θα κλαίγατε και πάλι όταν τους έδιωχναν; Θα συνεχίζατε να τους λυπάστε; Θα κάνατε ακόμα σκέψεις όπως «Ο Άνωθεν δεν έπραξε σωστά. Φέρεται άδικα στους ανθρώπους. Πώς μπόρεσε να διώξει κάποιον που εργάζεται τόσο σκληρά;» Όσοι σκέφτονται έτσι δεν είναι οξυδερκείς. Για ποιον εργάζονται σκληρά τα εν λόγω άτομα; Για τον Θεό; Για το έργο της εκκλησίας; Όχι. Εργάζονται σκληρά προκειμένου να εδραιώσουν τη θέση τους και να ιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο. Υπηρετούν τον Θεό; Εκτελούν τα καθήκοντά τους; Είναι αφοσιωμένοι και υποτακτικοί στον Θεό; Όχι. Υπηρετούν ξεκάθαρα τον Σατανά, και την εργασία τους την εξουσιάζει ο διάβολος. Βλάπτουν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού και προκαλούν αναστάτωση στο έργο Του. Είναι πραγματικοί αντίχριστοι! Ορισμένοι θα πουν: «Μα πόσο σκληρά εργάζονται! Χρειάζεται τόση προσπάθεια για να τα γράψει κανείς όλα αυτά και να τα διαδώσει στις εκκλησίες». Εγώ όμως θα σας ρωτήσω το εξής: Αυτά που γράφουν είναι εποικοδομητικά για τους άλλους; Ποιον στόχο προσπαθούν να επιτύχουν ακριβώς; Μπορείς να τα κατανοήσεις αυτά τα ζητήματα; Έχεις αναλογιστεί ποιες θα είναι οι συνέπειες αν σε παραπλανήσουν; Ορισμένοι αισθάνονται οίκτο για τέτοια άτομα. Λένε, για παράδειγμα: «Εργάζονται τόσο σκληρά, ενώ δεν είναι κι εύκολο να τα γράφεις όλα αυτά. Επομένως, ο οίκος του Θεού θα πρέπει να τους συγχωρήσει αν τα όσα έγραψαν περιέχουν μερικές παρεκκλίσεις ή μερικά στρεβλά πράγματα». Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτού του είδους το σκεπτικό; Μπορεί κανείς να κερδίσει πραγματικά την έγκριση του Θεού απλώς και μόνο με σκληρή δουλειά; Για ποιον εργάζονται σκληρά αυτά τα άτομα; Αν η εργασία τους δεν έχει σκοπό να ικανοποιήσει και να δοξάσει τον Θεό, αλλά να εξασφαλίσει κύρος στους ίδιους, τότε ποια η σημασία και η αξία της εργασίας τους, όσο σκληρή κι αν είναι; Αυτού του είδους η σκληρή δουλειά είναι εγωιστική, ποταπή, μοχθηρή και αναίσχυντη! Ποιες θα είναι άραγε οι συνέπειες αν δεν εκδιωχθεί ένας τέτοιος αντίχριστος; Οι άλλοι θα αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας με όποιον τρόπο θέλουν και θα γίνουν εχθροί του Θεού πριν καν το καταλάβουν. Αυτό δεν θα διαταράξει και θα αναστατώσει το έργο του Θεού; Αν τα εν λόγω άτομα εργάζονται σκληρά για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς, αυτό τους δίνει το δικαίωμα να εναντιώνονται στον Θεό; Θα πρέπει δηλαδή να Του εναντιωθούν και να επαναστατήσουν εναντίον Του; Θα πρέπει να δρουν αυθαίρετα και απερίσκεπτα και να αρνούνται να υποταχθούν σ’ Αυτόν; Μπορούν έτσι απλά να κάνουν ό,τι θέλουν; Αυτοί που δεν κατέχουν την αλήθεια, που δεν υποτάσσονται στον Θεό και θέλουν μόνο να πηγαίνουν στα τυφλά, με την πεποίθηση ότι όλα όσα κάνουν είναι σωστά και λογικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά διάβολοι και υπηρέτες του Σατανά, που έρχονται να διαταράξουν και να αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας! Αν όχι μόνο δεν μπορείς να διακρίνεις τέτοια άτομα, αλλά μάλιστα τα συμπονάς, δακρύζεις γι’ αυτά και σπεύδεις να τα υπερασπιστείς, τότε είσαι κι εσύ άχρηστος, μπερδεμένος και ανόητος. Ίσως και πάλι να σκεφτείς: «Ο Άνωθεν δεν συναισθάνεται αυτόν τον άνθρωπο. Εργάστηκε τόσο σκληρά, και ο Άνωθεν τον έδιωξε έτσι απλά». Αν το λες αυτό, τότε είσαι κι εσύ υπηρέτης του Σατανά και ανήκεις στις τάξεις του διαβόλου. Πολλοί άνθρωποι ζουν τη ζωή τους ακολουθώντας σατανικές φιλοσοφίες, χωρίς να εκθέτουν και να αναφέρουν τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους. Ώσπου μια μέρα ένας από αυτούς κάνει μια καταστροφική πράξη· τότε συνειδητοποιούν επιτέλους ότι ήταν πράγματι ένας αντίχριστος που παραπλανούσε τον κόσμο. Κάποιοι συνεχίζουν να έχουν αντιλήψεις σχετικά με αυτό το θέμα, όπως: «Ο Θεός είναι παντοδύναμος και ο Άνωθεν θα πρέπει λογικά να γνωρίζει πόσοι αντίχριστοι υπάρχουν στην εκκλησία. Χρειάζεται, λοιπόν, να τους αναφέρουμε εμείς;» Μα, δεν είναι παράλογοι όσοι σκέφτονται έτσι; Αυτήν τη στιγμή, ο Θεός εργάζεται με την ανθρώπινη φύση Του, και ο επικεφαλής του Άνωθεν είναι άνθρωπος. Αν λοιπόν δεν έχει έρθει σε άμεση επαφή με τα ζητήματα της εκκλησίας, πώς θα μπορούσε να γνωρίζει αυτά τα πράγματα; Σε πολλές περιπτώσεις, τα προβλήματα που προέκυπταν με τους αντίχριστους λύνονταν μόνο αφότου κάποιοι τούς ανέφεραν και να τους εξέθεταν, και ο Άνωθεν έδινε εντολή για έρευνα. Όταν ο Θεός εργάζεται και οδηγεί τους ανθρώπους με την κανονική ανθρώπινη φύση Του, δεν είναι καθόλου υπερφυσικός, αλλά άκρως πρακτικός. Και πάλι, όμως, καταφέρνει να κατακτά, να νικά και να ταπεινώνει τον Σατανά. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκαλυφθεί η παντοδυναμία και η σοφία Του. Τόσο πρακτικό είναι το έργο του Θεού. Διευθετεί όλους αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, έτσι ώστε οι εκλεκτοί Του να μπορούν να πάρουν μαθήματα, να αποκτήσουν διάκριση και να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους. Μόλις οι εκλεκτοί Του αποκτήσουν διάκριση, οι ψευδοεπικεφαλής, οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι δεν θα μπορούν πλέον να ξεφύγουν από το λεγόμενο «μακρύ χέρι του νόμου». Ο Θεός θα στηριχθεί στα γεγονότα για να τους αποκαλύψει και να δώσει σε όλους τους εκλεκτούς Του την ικανότητα να βλέπουν καθαρά και να καταλαβαίνουν. Δεν αποκαλύφθηκαν και δεν αποκλείστηκαν τόσοι κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι στο παρελθόν; Μα κανείς δεν μπορεί να το δει καθαρά; Τόσο μπερδεμένοι είστε λοιπόν!

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κατανοούν ορισμένα μέρη των ρυθμίσεων του έργου στον οίκο του Θεού, ωστόσο μπορούν και πάλι να υποτάσσονται και να λένε: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά και έχουν νόημα. Αν δεν κατανοούμε απόλυτα τις ρυθμίσεις του έργου, θα πρέπει πρώτα να υποταχθούμε σε αυτές. Δεν μπορούμε να κρίνουμε τον Θεό! Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπακούμε στις ρυθμίσεις του έργου, ακόμη κι αν δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις μας, γιατί είμαστε άνθρωποι, και μέχρι πού φτάνει ο ανθρώπινος νους; Θα πρέπει απλώς να υποτασσόμαστε στις ρυθμίσεις του Θεού, και θα φτάσει κι η μέρα που θα τις κατανοήσουμε. Ακόμη κι αν δεν μπορέσουμε να τις κατανοήσουμε πλήρως όταν έρθει εκείνη η μέρα, θα πρέπει και πάλι να υποταχθούμε με προθυμία. Αφού είμαστε άνθρωποι, θα πρέπει να υποτασσόμαστε στον Θεό. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας». Κάποιοι, όμως, σκέφτονται διαφορετικά. Όταν βλέπουν τις ρυθμίσεις του έργου στον οίκο του Θεού, πρώτα τις μελετούν, λέγοντας: «Αυτά λέει ο Θεός, και αυτά είναι τα αιτήματά Του. Το πρώτο από αυτά φαίνεται εντάξει, το δεύτερο όμως δεν είναι και πολύ κατάλληλο. Ας το αλλάξω». Έχουν θεοφοβούμενη καρδιά αυτοί οι άνθρωποι; Αν αλλάζεις τις ρυθμίσεις του έργου όπως σου αρέσει, ποια είναι η φύση αυτού του προβλήματος; Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί διατάραξη και αναστάτωση του έργου στον οίκο του Θεού; Αυτά που κατέχεις είναι άραγε η αλήθεια; Και αν κατέχεις πράγματι την αλήθεια, τότε γιατί δεν την εκφράζεις; Γιατί αλλάζεις τον λόγο του Θεού; Ποια διάθεση αποκαλύπτεις με αυτήν σου την πράξη; Μια αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση, που δεν δείχνει υπακοή σε κανέναν. Αν τολμάς να επιλέγεις ό,τι σε συμφέρει από τις ρυθμίσεις του Θεού, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη νοοτροπία και τη διάθεσή σου. Οι εκλεκτοί του Θεού θα πρέπει να μπορούν να διακρίνουν άτομα σαν αυτά. Πρώτον, τέτοια άτομα δεν μπορούν να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα, κι όμως πιστεύουν ότι κατανοούν την αλήθεια και δεν θέλουν να υπακούν σε κανέναν. Δεύτερον, όταν έχουν τις δικές τους αντιλήψεις για τις ρυθμίσεις του έργου, δεν τις αναφέρουν στον οίκο του Θεού, κι αντίθετα τις διαδίδουν εδώ κι εκεί. Τρίτον, όταν έχουν τις δικές τους αντιλήψεις για τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού, όχι μόνο δεν τις διορθώνουν, αλλά ωθούν και τους εκλεκτούς του Θεού να σχηματίσουν αντιλήψεις σχετικά με Αυτόν, να Του εναντιωθούν και να Τον πολεμήσουν, για να Τον εξαναγκάσουν να ενεργήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και, τελικά, να υποταχθεί Εκείνος. Με κριτήριο αυτές τις τρεις συμπεριφορές, το ποιόν αυτών των ανθρώπων είναι ολοφάνερο. Είναι άνθρωποι που αναζητούν την αλήθεια και υποτάσσονται στον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο και δεν είναι ικανοποιημένοι με τον Θεό. Έχουν τις δικές τους αντιλήψεις για τον Θεό και τις διαδίδουν, ωθώντας όλους τους άλλους να αποκτήσουν αντιλήψεις σχετικά με Αυτόν, και να ξεσηκωθούν για να Τον πολεμήσουν και να Του εναντιωθούν. Βάσει όλων αυτών, μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν πέρα για πέρα πραγματικοί αντίχριστοι. Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς αυτούς τους ανθρώπους; Θα πρέπει να τους βοηθά με στοργή; Κάτι τέτοιο είναι μάταιο, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια. Μήπως πρέπει να τους κλαδεύει; Κι αυτό είναι μάταιο, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια. Το να πιστεύει κανείς στον Θεό αλλά να μην μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και είναι κάτι το τρομερό! Αν δεις αυτό το ζήτημα απλοϊκά και θεωρήσεις ότι δεν έγινε και τίποτα, τότε θα έρθει και η μέρα που θα υβρίσεις τον Θεό. Έχω δει τέτοιους ανθρώπους και, παρόλο που δεν έχουν αποπεμφθεί ακόμα, το αποτέλεσμά τους έχει ήδη καθοριστεί: Θα αποκλειστούν.

Το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν όσοι πιστεύουν στον Θεό είναι να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Και τι σημαίνει να έχει κανείς φόβο Θεού; Οι άνθρωποι πρέπει να φοβούνται τον Θεό, πρέπει να κάνουν τα πάντα με προσοχή και επιμέλεια, δίνοντας στον εαυτό τους περιθώριο για ελιγμούς, χωρίς να κάνουν απλώς ό,τι τους αρέσει. Για παράδειγμα, όταν ο οίκος του Θεού διώχνει ορισμένους ψευδοεπικεφαλής, κάποιοι λένε: «Δεν έχω σαφή άποψη γι’ αυτό το ζήτημα. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έκαναν και, ακόμα κι αν το ξέραμε, δεν θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε απόλυτα τη φύση των πράξεών τους. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά. Σίγουρα μια μέρα Εκείνος θα ξεκαθαρίσει τα πάντα και θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε την πρόθεσή Του». Αν δεν κατανοείς γιατί ο οίκος του Θεού ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά μπορείς και πάλι να υποτάσσεσαι, τότε είσαι αρκετά ευσεβής και θα μπορούσε κανείς να πει ότι η καρδιά σου είναι κάπως θεοφοβούμενη. Αν δεν το κατανοείς, αλλά επιμένεις να έρχεσαι αντιμέτωπος με τον Θεό και να αναστατώνεις το έργο της εκκλησίας, τότε υπάρχει πρόβλημα. Κάθε φορά που η εκκλησία διώχνει ψευδοεπικεφαλής και αποβάλλει αντίχριστους, πάντα βρίσκονται κάποιοι ορκισμένοι οπαδοί τους που εναντιώνονται και σπεύδουν να τους υπερασπιστούν. Κρίνουν δημοσίως τον Θεό γι’ αυτό, λένε ότι είναι άδικος και ζητάνε από το Άγιο Πνεύμα να αποκαλύψει το ζήτημα. Όταν μιλάμε για τέτοια άτομα, ακόμη κι αν παρέχουν εξαιρετικές υπηρεσίες κατά τη διάδοση του ευαγγελίου και την εκτέλεση των καθηκόντων τους, όλα είναι ανώφελα. Μία προδοσία ορίζει για πάντα τη μοίρα σου. Πρέπει να δεις καθαρά την ουσία της προδοσίας. Μη νομίζεις ότι δεν έγινε και τίποτα. Μπορεί κανείς να πει ότι όλοι σας έχετε εναντιωθεί στον Θεό, όλοι σας έχετε κάνει παραβάσεις. Όμως η φύση της εναντίωσης και των παραβάσεών σας είναι διαφορετική. Η φύση του ζητήματος που μόλις ανέλυσα είναι πολύ σοβαρή, και αποτελεί δημόσια κρίση του Θεού και εναντίωση σε Αυτόν. Σε κάποιους αρέσει να γράφουν διαρκώς επιστολές και να τις μοιράζουν στην εκκλησία ελαφρά τη καρδία. Συμφωνεί κάτι τέτοιο με τις αρχές; Είναι αληθινή μαρτυρία αυτά που γράφουν; Είναι εμπειρία ζωής; Είναι εποικοδομητικά για τους εκλεκτούς του Θεού; Αν δεν είναι, και αυτοί συνεχίζουν να τα μοιράζουν στην εκκλησία ελαφρά τη καρδία, τότε παραπλανούν τους άλλους, διαδίδουν αιρέσεις και πλάνες, διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, συγχέουν το σωστό με το λάθος και λένε πραγματικά έναν σωρό ανοησίες. Κάποιοι μάλιστα θέλουν να γράψουν ολόκληρο βιβλίο, να το στείλουν στην εκκλησία και να γίνουν διάσημοι. Άραγε δεν τους έγινε μάθημα και δεν τους εντυπώθηκε βαθιά το παράδειγμα του Παύλου; Εξακολουθείς λοιπόν να θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο, μια αυτοβιογραφία σαν κάποια διασημότητα, να συγγράψεις τη «Σύνοψη της αλήθειας». Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να το κάνεις αυτό! Αν έχεις τη δυνατότητα, γράψε μια σειρά από κείμενα βιωματικής μαρτυρίας. Δεν έχεις κριθεί και υποφέρει αρκετά αυτά τα λίγα χρόνια που πιστεύεις στον Θεό; Ακόμα δεν μπορείς να δεις καθαρά αυτό το ζήτημα; Τι μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι; Τα λόγια και τα δόγματα που λες δεν μπορούν να λύσουν ούτε καν τα δικά σου προβλήματα, κι όμως επιμένεις να θέλεις να τα δώσεις και στους άλλους. Δεν έχεις καμία αυτογνωσία! Γιατί ο οίκος του Θεού τυπώνει και διανέμει βιβλία κεντρικά; Επειδή τα περισσότερα από αυτά τα βιβλία περιέχουν τον λόγο του Θεού, ενώ όλα τα υπόλοιπα περιέχουν αληθινές βιωματικές μαρτυρίες των εκλεκτών του Θεού. Όλα αυτά είναι θετικά πράγματα που χρειάζονται οι εκλεκτοί του Θεού, κι έτσι όλα τα βιβλία που εκδίδει κεντρικά ο οίκος του Θεού είναι απαραίτητα για το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο των εκλεκτών του Θεού. Επίσης, αυτή η μέθοδος προέρχεται από την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Κατανοείτε όλοι ότι τα βιβλία που εκδίδονται κεντρικά από τον οίκο του Θεού έχουν μέγιστη αξία και αναγκαιότητα. Γνωρίζετε πολύ καλά τα οφέλη που μπορείτε να αποκτήσετε ακούγοντας κηρύγματα. Επομένως, αν μπορείτε να διακρίνετε αυτά που διαδίδουν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι, τότε θα μπορείτε πραγματικά να διακρίνετε και τους ίδιους τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους. Με το τωρινό σας ανάστημα, όμως, κατανοείτε μόνο πολλά δόγματα σχετικά με την πίστη στον Θεό, ενώ η αλήθεια δεν σας είναι ακόμα ξεκάθαρη. Υπάρχουν ορισμένα σημαντικά ζητήματα τα οποία ακόμα δεν μπορείτε να κατανοήσετε πλήρως και σας φαίνονται ασαφή και συγκεχυμένα, επομένως ακόμα δεν κατέχετε καμία από τις αλήθεια-πραγματικότητες ούτε διαθέτετε ιδιαίτερη διάκριση. Όπως κι αν συμπεριφέρεται ή μιλάει οποιοσδήποτε στην εκκλησία, εσείς δεν μπορείτε να το διακρίνετε ξεκάθαρα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι, εφόσον κάποιος έχει ευφράδεια λόγου, μπορεί να καταθέτει τη μαρτυρία του για τον Θεό, ενώ εκείνοι που δεν έχουν ευφράδεια λόγου δεν μπορούν να μιλούν για βιωματικές μαρτυρίες, ακόμη και αν έχουν τέτοιες μαρτυρίες. Έχουν δίκιο σ’ αυτό; Όχι, κάνουν μεγάλο λάθος. Η βιωματική μαρτυρία είναι πρακτική με όποιον τρόπο κι αν τη διηγηθούμε. Και αν κάποιος δεν έχει βιωματική μαρτυρία, τότε αυτό που λέει δεν είναι πρακτικό, όσο καλά κι αν μπορεί να μιλήσει για τα δόγματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Το να μιλάει κανείς για λόγια και δόγματα δεν σημαίνει ότι κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Ακόμα κι αν κατανοεί ένα μικρό μέρος της αλήθειας, αυτή η κατανόηση παραμένει αρκετά ρηχή και περιορισμένη, κι εκείνος δεν έχει καμία δυνατότητα να γράψει για βιωματική μαρτυρία. Όταν κάποιος δεν έχει βιωματική μαρτυρία αλλά επιμένει να χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα λόγια και δόγματα και να κάνει κήρυγμα στους άλλους, τότε έχει μετατραπεί σε υποκριτή Φαρισαίο. Μπορεί μόνο να σκαρφίζεται ψευδείς μαρτυρίες για να παραπλανά τον κόσμο. Ο Θεός θα καταραστεί όσους το κάνουν αυτό. Το αν κάποιος μπορεί να καταθέσει αληθινή μαρτυρία δεν εξαρτάται από την ευφράδεια λόγου που έχει. Δείτε πόσο είχε κυριεύσει τον Πέτρο η βιωματική μαρτυρία. Πόσες επιστολές έγραψε; Πόσα άρθρα μαρτυρίας; Παρόλο που δεν ήταν και πολλά, ο Θεός ενέκρινε τον Πέτρο ως τον άνθρωπο που Τον γνώριζε καλύτερα από όλους και ως κάποιον που Τον αγαπούσε αληθινά. Αν έχεις αληθινά βιωματική μαρτυρία, τότε αναμφίβολα έχεις αλλάξει και συμπεριφέρεσαι πλέον πολύ καλύτερα. Δεν θα κάνεις πλέον πάνω στον ενθουσιασμό σου τις πράξεις που νόμιζες ότι ήταν καλές. Όταν αναγνωρίσεις πόσο ασήμαντος, εξαθλιωμένος και αξιοθρήνητος είναι ο άνθρωπος, δεν θα τολμάς πλέον ούτε να ενεργείς αυθαίρετα ούτε να γράφεις βιβλία και αυτοβιογραφίες. Αυτοί που θέλουν να γράφουν βιβλία ή αυτοβιογραφίες και να χτίζουν τη φήμη τους εν ονόματι κάποιας συμβολής που θέλουν τάχα να κάνουν είναι όλοι αλαζόνες, επηρμένοι και φιλόδοξοι άνθρωποι που υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και τους αρέσει να ενεργούν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους. Εκείνοι που επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια επικεντρώνονται στη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων τους, στην κατανόηση της αλήθειας και στο να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Πιστεύουν ότι η σωστή εκτέλεση των καθηκόντων, η αλλαγή της διάθεσης, η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα και η απόκτηση αληθινής βιωματικής μαρτυρίας είναι καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Όσοι μπορούν να τα επιδιώκουν αυτά είναι οι πιο έξυπνοι και λογικοί άνθρωποι.