Όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να καταλαβαίνουν ορισμένα βασικά πράγματα. Πρέπει, τουλάχιστον, να ξέρουν βαθιά μέσα τους τι σημαίνει να πιστεύει κανείς στον Θεό, ποιες αλήθειες θα πρέπει να κατανοούν οι πιστοί και πώς θα πρέπει κανείς να κάνει πράξη την υποταγή στον Θεό. Επιπλέον, ποιες αλήθειες και ποια από τα λόγια Του πρέπει να κατανοεί κατά την υποταγή του σε Αυτόν και ποιες πραγματικότητες πρέπει να κατέχει ώστε να Τον ικανοποιήσει. Αν έχεις τέτοια πίστη και αποφασιστικότητα, τότε ακόμη κι αν μερικές φορές έχεις κάποιες αντιλήψεις ή προθέσεις, θα είναι εύκολο να απαλλαγείς από αυτές. Όσοι δεν έχουν τέτοια πίστη, θα είναι πάντα επιλεκτικοί κατά την υποταγή τους και μερικές φορές θα το ψειρίζουν κιόλας το θέμα, θα είναι προκλητικοί, θα μνησικακούν, θα κλαίγονται και θα παραπονιούνται… Κατά καιρούς θα αναπτύσσουν κάθε είδους επαναστατική συμπεριφορά! Δεν πρόκειται απλώς για μια-δυο περιπτώσεις ούτε για φευγαλέα σκέψη, αλλά για την ικανότητα να λένε επαναστατικά λόγια και να κάνουν επαναστατικά πράγματα. Αυτό είναι ένδειξη μιας ιδιαίτερα σοβαρής επαναστατικής διάθεσης. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ακόμη κι αν έχουν την αποφασιστικότητα να υποταχθούν στον Θεό, υποτάσσονται με περιορισμούς. Υποτάσσονται μερικώς και επίσης περιστασιακά, φευγαλέα και υπό προϋποθέσεις. Όχι απόλυτα. Επειδή έχουν διεφθαρμένη διάθεση, η επαναστατικότητά τους είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Αναγνωρίζουν τον Θεό, αλλά δεν μπορούν να υποταχθούν σε Αυτόν, και ενώ προτίθενται να ακούσουν τα λόγια Του, δεν μπορούν να υποταχθούν σε αυτά. Ξέρουν ότι ο Θεός είναι καλός και θέλουν να Τον αγαπούν, αλλά δεν μπορούν. Δεν μπορούν να Τον ακούσουν ολοκληρωτικά, δεν μπορούν να Τον αφήσουν να ενορχηστρώσει τα πάντα. Διατηρούν ακόμη τις δικές τους επιλογές, προθέσεις και ιδέες, τα δικά τους κίνητρα και σχέδια και τον δικό τους τρόπο να κάνουν πράγματα. Εφόσον έχουν τον δικό τους τρόπο, τη δική τους μέθοδο να κάνουν πράγματα, αποκλείεται να μπορούν να υποταχθούν στον Θεό. Μπορούν μόνο να ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες και να επαναστατούν ενάντια στον Θεό. Τόσο επαναστατικοί είναι οι άνθρωποι! Η φύση του ανθρώπου, λοιπόν, δεν είναι μόνο απλές διεφθαρμένες διαθέσεις όπως επιφανειακή αυταρέσκεια, υπεροψία και υπερηφάνεια ή περιστασιακά ψέματα και δόλος προς τον Θεό. Αντιθέτως, η ουσία του ανθρώπου έχει ήδη γίνει η ουσία του Σατανά. Πώς πρόδωσε ο αρχάγγελος τον Θεό κάποτε; Και τι γίνεται με τους ανθρώπους στις μέρες μας; Για να είμαστε ειλικρινείς, είτε μπορείτε να το δεχτείτε είτε όχι, οι άνθρωποι σήμερα όχι μόνο προδίδουν ολοκληρωτικά τον Θεό όπως έκανε ο Σατανάς, αλλά και οι καρδιές, σκέψεις και ιδεολογίες τους είναι ξεκάθαρα εχθρικές προς τον Θεό. Αυτή είναι η διαφθορά του Σατανά που μετατρέπει την ανθρωπότητα σε διαβόλους. Οι άνθρωποι έχουν γίνει πραγματικά γόνοι του Σατανά. Θα πείτε ίσως ότι «Δεν είμαστε εχθρικοί προς τον Θεό. Ακούμε όλα όσα λέει». Αυτό είναι επιφανειακό. Φαίνεται σαν να ακούς όλα όσα λέει ο Θεός. Στην πραγματικότητα, όταν συναναστρέφομαι και μιλάω επίσημα για κάτι, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αντιλήψεις, είναι υπάκουοι και συμπεριφέρονται σωστά, αλλά όταν μιλάω και κάνω πράγματα με την κανονική ανθρώπινη φύση, ή ζω και ενεργώ σε αυτήν, αναδύονται οι αντιλήψεις τους. Παρόλο που θέλουν να κάνουν χώρο για Μένα στις καρδιές τους, δεν μπορούν να Με χωρέσουν, και άσχετα από το πώς συναναστρέφομαι πάνω στην αλήθεια, δεν μπορούν να απαλλαγούν από τις αντιλήψεις τους. Αυτό δείχνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να υποταχθεί στον Θεό μόνο εν μέρει, όχι απόλυτα. Ξέρεις ότι Αυτός είναι ο Θεός και ξέρεις ότι ο ενσαρκωμένος Θεός πρέπει να έχει κανονική ανθρώπινη φύση, επομένως γιατί δεν μπορείς να υποταχθείς απόλυτα σε Εκείνον; Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου. Έχει και θεϊκή φύση και κανονική ανθρώπινη φύση. Εξωτερικά, έχει κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά η θεϊκή φύση Του ζει και εργάζεται μέσα σε αυτήν την κανονική ανθρώπινη φύση. Σήμερα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί ως Χριστός και διαθέτει θεϊκή και ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι μπορούν να υποταχθούν μόνο σε μερικά από τα θεία λόγια και το έργο Του. Δέχονται μόνο τα θεία λόγια και τη βαθυστόχαστη γλώσσα Του ως λόγο του Θεού, ενώ αδιαφορούν για μερικά από τα λόγια και το έργο Του στην κανονική ανθρώπινη φύση. Κάποιοι έχουν μάλιστα ορισμένες ιδέες και αντιλήψεις στις καρδιές τους. Πιστεύουν ότι ο λόγος του Θεού είναι μόνο η θεία γλώσσα Του και όχι η ανθρώπινη γλώσσα Του. Μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να δεχτούν όλες τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός; Μπορούν να εξαγνιστούν και να οδηγηθούν στην τελείωση; Δεν μπορούν, διότι τέτοιοι άνθρωποι κατανοούν με παράλογο τρόπο και δεν μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια. Με λίγα λόγια, ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και αυτά τα επαναστατικά ζητήματα είναι ιδιαίτερα περίπλοκα —δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε αυτό. Οι άνθρωποι μπορούν να υποταχθούν στη θεϊκή φύση του Θεού, αλλά όχι σε ένα μέρος του έργου και των λόγων της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του. Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν υποταχθεί πραγματικά σε Αυτόν. Η υποταγή των ανθρώπων στον Θεό είναι πάντα υπό προϋποθέσεις. Ακούνε ό,τι πιστεύουν πως είναι σωστό και λογικό, ενώ δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν ό,τι πιστεύουν πως είναι λάθος και παράλογο. Δεν υποτάσσονται σε ό,τι δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν και σε ό,τι δεν μπορούν να κάνουν. Μπορούμε αυτό να το πούμε πραγματική υποταγή; Φυσικά και όχι. Αυτό δείχνει ότι οι διαθέσεις των ανθρώπων δεν είναι καλές, ότι είναι ιδιαίτερα άθλιες και κακές —αυτό είναι ζωτικής σημασίας! Δηλαδή, ακόμα κι όταν οι άνθρωποι υποτάσσονται λίγο στον Θεό, το κάνουν πάντα επιλεκτικά και υπό προϋποθέσεις και ποτέ απόλυτα. Όταν λέμε ότι κάποιος ακούει και υποτάσσεται, αυτό είναι μόνο σχετικό, καθώς δεν έχεις ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντά του ούτε τον έχεις κλαδέψει πραγματικά. Δεν τον έχεις κλαδέψει ευθέως και άμεσα. Μόλις τον κλαδέψεις πραγματικά, θα στραφεί εναντίον σου και θα έχει μούτρα όλη μέρα. Αν τον ρωτήσεις κάτι, δεν θα απαντήσει και αν του πεις να κάνει κάτι, δεν θα είναι πρόθυμος να το κάνει. Όταν του λες να κάνει κάτι το οποίο δεν είναι πρόθυμος να κάνει, θα αρχίσει να σπάει πράγματα και να πεισμώνει μαζί σου. Πόσο άσχημη μπορεί να γίνει η διάθεση κάποιου! Αφού ξέρεις ότι Αυτός είναι ο Θεός, γιατί Του συμπεριφέρεσαι έτσι; Είναι σαν την περίπτωση των Φαρισαίων και του Παύλου στο παρελθόν. Γνώριζε ο Παύλος ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός; Γιατί κατεδίωξε τους μαθητές του Ιησού; Γιατί συνέλαβε τόσους; Στο τέλος, ο Ιησούς είδε ότι ο Παύλος το είχε παρατραβήξει με τους διωγμούς του, και στον δρόμο προς τη Δαμασκό, τον χτύπησε. Ένα φως έλαμψε γύρω του και ο Παύλος έπεσε στο έδαφος. Αφού έπεσε, ρώτησε τον Ιησού: «Ποιος είσαι, Κύριε;» Ο Ιησούς τού απάντησε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις» (Πράξεις Αποστόλων 9:5). Έκτοτε, ο Παύλος καθυποτασσόταν πολύ περισσότερο. Αν ο Ιησούς δεν τον είχε «φωτίσει» και δεν τον είχε χτυπήσει, ο Παύλος δεν θα Τον είχε αποδεχτεί και φυσικά ούτε θα κήρυττε για Αυτόν. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι η φύση των ανθρώπων είναι η χειρότερη δυνατή.

Οι άνθρωποι λένε συχνά το εξής: «Εμείς οι άνθρωποι έχουμε όλοι διεφθαρμένες διαθέσεις. Κανείς μας δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό» και «Οι άνθρωποι είναι πολύ αυτάρεσκοι και υπερόπτες. Πιστεύουν πάντα πως είναι καλοί, πως είναι καλύτεροι από άλλους!» Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η πιο επιφανειακή κατανόηση. Είναι μόνο μια μικρή πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσης. Γιατί δεν συζητάς τις σκέψεις και τις προθέσεις επανάστασης και αντίστασης κατά του Θεού που έχεις στη δική σου φύση; Ο Θεός απαιτεί από εσένα να κάνεις κάτι έτσι, και εσύ θέλεις ντε και καλά να το κάνεις αλλιώς. Ο Θεός λειτουργεί έτσι, και εσύ θέλεις ντε και καλά να λειτουργήσει αλλιώς. Δεν έρχεσαι έτσι σε διαμάχη με τον Θεό; Όλοι έχουν μια τέτοιου είδους διάθεση από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Ίσως κάποιοι πουν το εξής: «Για μένα δεν ισχύει αυτό. Δεν το ήξερα!» Αυτό γίνεται γιατί δεν έχεις έρθει σε επαφή με τον Θεό. Μόλις έρθεις, και μετά από μια βδομάδα σταδιακής γνωριμίας με Εκείνον, είναι εγγυημένο ότι θα αλλάξεις και θα αποκαλύψεις τον αληθινό σου εαυτό. Αυτό δεν είναι υπερβολή, ούτε σε υποτιμά. Στις μέρες μας, οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο διεφθαρμένες διαθέσεις. Έχει διαφθαρεί και η φύση τους. Η κανονική ανθρώπινη φύση τους έχει ήδη διαφθαρεί τόσο που έχει κουρελιαστεί και εξαφανιστεί. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον κανονική ανθρώπινη φύση. Ο ενσαρκωμένος Θεός έχει κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά οι άνθρωποι έχουν όλοι διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ δεν έχουν και πολύ ανεπτυγμένη την κανονική ανθρώπινη φύση, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να είναι σε αρμονία με τον Θεό. Έχουν συνέχεια διαφορές και διαφωνίες με τον Θεό σε πολλά θέματα, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να είναι εχθρικοί απέναντί Του. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά ή καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Δεν μπορεί κανείς να έχει την εξής απαίτηση από τους ανθρώπους: «Αφού αναγνωρίζεις ότι Αυτός είναι ο Θεός, πρέπει να υποτάσσεσαι σε Αυτόν ό,τι κι αν λέει», πόσο μάλλον να απαιτεί να υποκύπτουν στον Θεό σε κάθε ζήτημα. Δεν είναι θέμα υποχωρητικότητας. Οι άνθρωποι είναι δημιουργημένα όντα και, εξάλλου, ο Θεός είναι Θεός και ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Πρέπει να υπάρχει ένα όριο μεταξύ τους. Πώς προσευχήθηκε ο υπηρέτης του Αβραάμ στον Ιεχωβά Θεό την Εποχή του Νόμου; «Ιεχωβά Θεέ του κυρίου μου Αβραάμ» (Γένεση 24:12). Διέκρινε σαφέστατα τις βαθμίδες ιεραρχίας, ενώ οι άνθρωποι σήμερα πιστεύουν το εξής: «Ο Θεός δεν διαφέρει και πολύ από εμάς. Έχει κι Αυτός κανονική ανθρώπινη φύση και έχει τις ανάγκες, το πλήρες φάσμα των συναισθημάτων, τη ζωή και τις δραστηριότητες της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν και επιτελεί θείο έργο, η κανονική ανθρώπινη φύση Του είναι αναπόσπαστη!» Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έχουν μέσα τους αυτήν τη γενική ιδέα για την «κανονική ανθρώπινη φύση», θα τείνουν να προδιαγράφουν το έργο του Θεού, τα λόγια Του και τη διάθεσή Του ως κανονική ανθρώπινη φύση του ανθρώπου, ενώ θα αρνούνται τη θεϊκή Του ουσία. Αυτό είναι τεράστιο λάθος. Έτσι είναι αδύνατο να γνωρίσει κανείς τον Θεό, σωστά; Εσείς δεν έχετε έρθει σε επαφή με τον Θεό. Ποιος από σας τολμά να πει: «Αν ήμουν σε επαφή με τον Θεό για έναν χρόνο, εγγυώμαι ότι δεν θα ήμουν καθόλου επαναστατικός»; Κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο σίγουρος. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και περισσότερα από 10 ή 20 χρόνια, ωστόσο κανείς δεν έχει καταφέρει να υποταχθεί αληθινά σ’ Αυτόν. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και ότι η διάθεση του Σατανά έχει ήδη εδραιωθεί στις καρδιές τους. Υπάρχουν κάποια διεφθαρμένα πράγματα που εσείς δεν μπορείτε καν να ξεθάψετε μόνοι σας. Έχω πει τόσα λόγια, έχω εκφράσει τόσες αλήθειες, αλλά σχεδόν κανείς δεν καταλαβαίνει πραγματικά την αλήθεια. Οι άνθρωποι σήμερα επιμένουν πεισματικά στα λάθη τους. Είναι μουδιασμένοι και αποβλακωμένοι σε κάποιον βαθμό. Δεν φταίει μόνο ότι είναι λίγο αδαείς —έχουν ήδη διαμορφώσει μια επαναστατική φύση, αλλά εσείς δεν το έχετε δει ακόμα ξεκάθαρα.

Κάποιοι άνθρωποι, όταν συναντούν τον Χριστό για μια-δυο μέρες, Τον βλέπουν σαν άγνωστο και αισθάνονται κάπως συγκρατημένα: «Αυτός εδώ είναι ο Θεός!» Έχουν τη σκέψη αυτή στις καρδιές τους αλλά μετά από 10 μέρες ή δύο εβδομάδες επαφής μαζί Του, καθώς σιγά-σιγά εξοικειώνονται περισσότερο μαζί Του και έρχονται όλο και πιο κοντά Του, γίνονται πιο ασυγκράτητοι μέσα τους και δεν κάνουν πλέον διάκριση μεταξύ της δικής τους θέσης και εκείνης του Χριστού. Σαν να υπάρχει απόλυτη ισότητα, χωρίς καμία ιεραρχία. Νομίζουν ότι είναι σωστό ο Θεός να μοιράζεται τη ζωή και τη χαρά μαζί τους. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να είναι έτσι. Αν τους κλάδευα και τους έκανα κήρυγμα συνέχεια, σίγουρα θα ήταν φρόνιμοι και υποτακτικοί. Μερικές φορές, όταν μιλάω με κάποιον ως ίσος προς ίσο, σκέφτεται: «Χμ, κοίτα πόσο καλός είναι ο Θεός μαζί μου!» Το ότι ο Θεός είναι καλός μαζί σου δεν αποδεικνύει ότι δεν έχεις επαναστατική διάθεση ή ότι η φύση-ουσία σου είναι καλή. Έτσι δεν είναι; Αυτό που συμβαίνει με μερικούς ανθρώπους είναι ότι όταν τους φέρομαι λίγο καλύτερα και τους χαμογελάω λιγάκι, ξεχνούν τη θέση τους στο σύμπαν, ξεχνούν από πού προήλθαν και ποια είναι η ταυτότητα και η ουσία τους —τα ξεχνούν όλα αυτά. Η φύση των ανθρώπων είναι πραγματικά η χειρότερη δυνατή. Δεν έχουν καμία απολύτως λογική! Αν κάποιοι πιστεύουν ότι είναι αρκετά καλοί, τότε μπορείς να πας να αλληλεπιδράσεις με τον Θεό για ένα χρονικό διάστημα και να δεις πώς θα αποκαλυφθεί όλη αυτή η επαναστατικότητα και η αντίσταση μέσα σου. Αλληλεπίδρασε με τον Θεό για μια χρονική περίοδο —δεν θα σου το υπενθυμίσω, δεν θα σε επιπλήξω, ούτε θα σε κλαδέψω, και κανείς δεν θα συναναστραφεί μαζί σου. Εσύ θα αποκτήσεις το βίωμα μόνος σου, και θα δούμε σε ποιον βαθμό μπορείς να το κάνεις αυτό. Αν δεν αποκτήσεις την αλήθεια, σίγουρα θα αποτύχεις παταγωδώς και ούτε που θα μπορείς να διανοηθείς τις συνέπειες. Οι επαναστατικές διαθέσεις των ανθρώπων είναι υπερβολικά σοβαρές. Οι καρδιές τους δεν μπορούν να χωρέσουν άλλους! Η επαναστατική σου διάθεση, η σατανική σου φύση και η αλαζονική σου καρδιά δεν μπορούν να χωρέσουν άλλους ανθρώπους. Ίσως κάποιοι άνθρωποι, αφού αλληλεπιδράσουν μαζί Μου για ένα χρονικό διάστημα, καλλιεργούν εσφαλμένες σκέψεις. Αν αυτές δεν διορθωθούν, μόλις γίνουν αντιλήψεις ή κρίσεις, οι άνθρωποι αυτοί θα βρεθούν σε κίνδυνο. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Αυτό συμβαίνει επειδή Εσύ είσαι πολύ συνηθισμένος και κανονικός. Εγώ δεν πιστεύω έτσι στον Κύριο Ιησού». Το ίδιο ισχύει και για τη δική σου πίστη στον Ιησού. Αν σας τοποθετούσαν στην εποχή του Ιησού, δεν θα τα πηγαίνατε καλύτερα από τους Φαρισαίους. Το μυαλό σας θα ήταν γεμάτο αντιλήψεις. Μη νομίζεις ότι θα ήσουν καλύτερος από τον Ιούδα. Εκείνος μπόρεσε να προδώσει τον Κύριο και να κλέψει τα λεφτά Του για δικό του όφελος. Εσύ μπορεί να μην Τον προδώσεις και να μην ξοδέψεις τα λεφτά της εκκλησίας αλόγιστα, αλλά δεν θα ήσουν κάποιος που υποτάχθηκε στον Κύριο. Σίγουρα θα ήσουν γεμάτος αντιλήψεις, επαναστατικότητα και αντίσταση. Τα λόγια και το έργο του Κύριου Ιησού είναι η εμφάνιση και το έργο του Θεού. Γιατί αντιτάχθηκε ο Ιούδας στον Κύριο; Η φύση του ήταν υπερβολικά κακή. Δεν μπορούσε να χωρέσει τον Χριστό στην καρδιά του και συνέχιζε να είναι εχθρικός απέναντί Του. Δεν υπέφερε και ο Πέτρος πολύ τότε; Στο τέλος, επειδή η ανθρώπινη φύση του ήταν λίγο καλύτερη σε σύγκριση με άλλους εκείνη την εποχή, και επειδή ήταν σε θέση να επιδιώκει την αγάπη για τον Θεό, έφτασε στην τελείωση. Εκείνη την εποχή, είχε κι αυτός κάποιες αντιλήψεις και απόψεις για τον Ιησού, αλλά επειδή ήταν σε θέση να επιδιώκει την αγάπη για τον Κύριο, γνώρισε κάπως τον Κύριο Ιησού στο τέλος. Επομένως, μην καυχιέσαι. Μην εγγυάσαι ότι μπορείς να επιτύχεις και να πάρεις άριστα σε κάτι που δεν έχεις βιώσει. Δεν είναι αληθινό ούτε ρεαλιστικό. Πρέπει να το βιώσεις πρώτα. Μόνο τότε θα είναι πρακτικές οι γνώσεις και η ενόραση που μοιράζεσαι. Μη λες: «Θεέ μου, έλα στο σπίτι μου. Υπόσχομαι ότι δεν θα Σε κάνω να θυμώσεις όπως οι άλλοι. Υπόσχομαι ότι δεν θα είμαι το ίδιο απάνθρωπος με τους άλλους». Δεν είναι σίγουρο αυτό, διότι τα στοιχεία της κανονικής ανθρώπινης φύσης μέσα στους ανθρώπους έχουν ήδη καταστραφεί. Η κανονική ανθρώπινη φύση τους έχει χαθεί, όπως επίσης και η συνείδηση και η λογική τους —η κοινή λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, το να μιλάς απλά και ειλικρινά, και το να μπορείς να ακούσεις και να είσαι υποτακτικός, όλα αυτά τα θετικά πράγματα έχουν ήδη χαθεί μέσα από τους ανθρώπους. Έτσι, οι αρχές των ανθρώπων για τη ζωή και οι στόχοι τους στη ζωή έχουν ήδη αλλάξει. Όλοι ακολουθούν τη σατανική φιλοσοφία και κυριαρχούνται από τη φύση του Σατανά. Ο λόγος τους είναι πονηρός και δόλιος, πάνε όπου φυσάει ο άνεμος και διαπρέπουν στο να λένε πράγματα ευχάριστα —πιστεύουν ότι το να ζεις έτσι είναι σπουδαίο. Γιατί λέμε ότι οι άνθρωποι είναι βαθιά διεφθαρμένοι; Άραγε οι άνθρωποι διατηρούν καθόλου κανονική ανθρώπινη φύση αφού είναι τόσο βαθιά διεφθαρμένοι; Πιστεύεις ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση απλώς και μόνο επειδή είσαι κάπως αλαζόνας, αυτάρεσκος και περήφανος, επειδή μιλάς κάπως δόλια και εκτελείς τα καθήκοντά σου κάπως επιπόλαια —κι αυτό είναι όλο. Όμως η γνώση αυτή είναι πάρα πολύ επιφανειακή. Είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το βασικό σημείο είναι ότι οι άνθρωποι είναι κακοί εκ φύσεως, ότι όλοι τους σέβονται το κακό, αρνούνται και αντιστέκονται στον Θεό, και η κανονική ανθρώπινη φύση τους έχει ήδη χαθεί από προσώπου γης. Έτσι δεν είναι; Επομένως, τι θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι ώστε να ανταποκριθούν στο πρότυπο των δημιουργημένων όντων; Το βασικό είναι να βρουν ένα μονοπάτι άσκησης, μια κατάλληλη μέθοδο άσκησης, μέσα από τα λόγια του Θεού. Όλοι ξέρετε πως δεν υπάρχουν εξαιρετικά καλοί άνθρωποι στην ανθρωπότητα, οπότε γιατί λέμε τώρα ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση ενώ άλλοι όχι; Μπορούν οι άνθρωποι με ανθρώπινη φύση να κάνουν πραγματικά αυτές τις αλήθειες πράξη; Ούτε αυτοί δεν μπορούν να τις κάνουν πράξη. Απλώς, σχετικά μιλώντας, είναι λίγο πιο καλοί και ευγενικοί στην καρδιά τους και λίγο πιο υπεύθυνοι στο έργο τους. Αλλά όλα αυτά είναι σχετικά, όχι απόλυτα. Αν αξιολογήσετε κάποιον, δεν θα ήταν υπερβολή να πείτε ότι είναι απολύτως καλός και υπάκουος, δεν έχει κανένα ελάττωμα, ότι συμμορφώνεται και υποτάσσεται απόλυτα και δεν είναι καθόλου επιπόλαιος στην εκτέλεση των καθηκόντων του; Είναι αυτό σύμφωνο με τα γεγονότα; Υπάρχει πραγματικά τέτοιο άτομο; Αν αντιλαμβάνεστε έτσι τα πράγματα, τα διαστρεβλώνετε. Όμως, είναι επίσης παράλογο αν πιστεύετε το εξής: «Εμείς οι άνθρωποι είμαστε καταδικασμένοι. Κανένας μας δεν είναι καλός, οπότε τι νόημα έχει να πιστεύουμε στον Θεό; Απλώς θα σταματήσω να πιστεύω και θα περιμένω να πεθάνω!» Πάντα φτάνετε στα άκρα, σαν να μην καταλαβαίνετε τα απλά λόγια. Πάντα γέρνετε είτε προς τη μία είτε προς την άλλη μεριά. Αν μιλήσω πιο ήρεμα και ευγενικά, δεν θα καταφέρετε να γνωρίσετε τους εαυτούς σας, όμως αν μιλήσω πολύ αυστηρά και σκληρά, θα κατεβάσετε το κεφάλι, θα γίνετε αρνητικοί και θα τα παρατήσετε κιόλας. Όταν κάποιοι άνθρωποι ακούνε τα λόγια του Θεού για κρίση και καταδίκη, αμέσως παραλύουν και πιστεύουν ότι είναι καταδικασμένοι, ότι δεν έχουν ελπίδα να σωθούν. Και αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι είναι πιο δύσκολο να σωθούν, επειδή δεν καταλαβαίνουν τα απλά λόγια! Σήμερα, ο Θεός μιλάει και εκθέτει τους ανθρώπους, για να τους κάνει να κατανοήσουν τη ρίζα της διεφθαρμένης φύσης τους και να καταλάβουν γιατί ο άνθρωπος είναι σε θέση να επαναστατήσει εναντίον του Θεού. Είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους να εκθέτει αυτά τα πράγματα. Αν δεν εκτίθενται αυτά τα πράγματα, θα πίστευες ως το τέλος, χωρίς να γνωρίσεις ποτέ τον εαυτό σου. Θα έλεγες διαρκώς ότι ο αρχάγγελος έχει καβαλήσει το καλάμι ή ότι ο ένας είναι αλαζόνας και ο άλλος επαναστατικός. Και εσύ τι είσαι; Υπάρχουν, επίσης, άνθρωποι που λένε πάντα το εξής: «Είμαστε πράγματι επαναστατικοί απέναντι στον Θεό», αλλά εξακολουθούν να μη γνωρίζουν τη ρίζα της επαναστατικότητάς τους και δεν κατανοούν ούτε διακρίνουν την ουσία αυτών των καταστάσεων. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να αλλάξουν ούτε να σωθούν. Είστε σε θέση να κατανοήσετε αυτά τα λόγια; (Ναι.)

Υπάρχουν δύο κύριες πτυχές πάνω σε αυτό στο οποίο μόλις συναναστράφηκα. Η μία πτυχή είναι ότι, όταν πιστεύει κανείς στον Θεό, θα πρέπει να φτάσει στην αληθινή υποταγή και να ανταποκριθεί πλήρως στο πρότυπο ενός δημιουργημένου όντος. Η άλλη είναι ότι όταν φανερώνεται η φύση και η επαναστατικότητα των ανθρώπων μέσα τους, καταφέρνουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Αν δεν εκτεθούν έτσι και δεν γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε όλοι θα λένε ότι είναι καλοί ή καλύτεροι από τους άλλους. Για παράδειγμα, κάποιοι λένε το εξής: «Είμαι κι εγώ πολύ βαθιά διεφθαρμένος», αλλά όταν αλληλεπιδρούν με άλλους για ένα χρονικό διάστημα, πιστεύουν ότι εξακολουθούν να είναι καλύτεροι, και σκέφτονται: «Είμαι άχρηστος. Αλλά βλέπω ότι κι εσύ δεν είσαι καλύτερος. Μάλιστα, είσαι χειρότερος κι από μένα!» Μη νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από τους άλλους. Δεν είσαι καλύτερος από τους άλλους σε καμία περίπτωση. Οι επαναστατικές φύσεις των ανθρώπων είναι όλες ίδιες. Είναι όλα αυτά ξεκάθαρα; Τώρα που τελειώσαμε με τη συναναστροφή πάνω σε αυτό, τι σκέφτεστε όλοι σας; Μήπως σκέφτεστε: «Πίστευα στον Θεό για πάρα πολλά χρόνια και νόμιζα ότι υποτασσόμουν σε Αυτόν. Σήμερα, τώρα που ο Θεός έχει ολοκληρώσει τη συναναστροφή, συνειδητοποιώ τελικά ότι δεν υποτάσσομαι πραγματικά στον Θεό και εξακολουθώ να μην Τον αντιμετωπίζω ως Θεό. Δεν καταφέρνω καν να υποταχθώ στον Θεό. Δεν έχω καθόλου λογική, και η πίστη μου είναι πολύ μπερδεμένη!» Αν όντως το γνωρίζεις αυτό, τότε υπάρχει ελπίδα να μπεις στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και να υποταχθείς σε Αυτόν. Μόνο τότε θα μπορέσεις να σωθείς.