Όταν οι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη απέναντι στα καθήκοντά τους, όταν τα κάνουν επιπόλαια, συμπεριφέρονται σαν ανθρωπάρεσκοι και δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τι διάθεση είναι αυτή; Είναι πονηριά, είναι η διάθεση του Σατανά. Η πιο εμφανής πτυχή των φιλοσοφιών του ανθρώπου για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις είναι η πονηριά. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι, αν δεν είναι πονηροί, θα έχουν την τάση να προσβάλλουν τους άλλους και θα είναι ανίκανοι να προστατέψουν τον εαυτό τους· πιστεύουν ότι πρέπει να είναι αρκετά πονηροί ώστε να μην προσβάλουν και να μην πληγώσουν κανέναν κι έτσι να παραμείνουν οι ίδιοι ασφαλείς, να προστατέψουν τα μέσα του βιοπορισμού τους και να εδραιωθούν ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Όλοι οι άπιστοι ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Όλοι τους είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν προσβάλλουν κανέναν. Έχεις έρθει στον οίκο του Θεού, έχεις διαβάσει τον λόγο του Θεού και έχεις ακούσει τα κηρύγματα του οίκου του Θεού· γιατί, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, να μιλήσεις από καρδιάς και να είσαι ειλικρινής άνθρωπος; Γιατί είσαι πάντα ανθρωπάρεσκος; Οι ανθρωπάρεσκοι προστατεύουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όταν βλέπουν κάποιον να πράττει το κακό και να βλάπτει τα συμφέροντα της εκκλησίας, το αγνοούν. Τους αρέσει να είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν προσβάλλουν κανέναν. Αυτό είναι ανευθυνότητα και αυτού του είδους τα άτομα είναι υπερβολικά πονηρά και αναξιόπιστα. Για να προστατέψουν τη δική τους ματαιοδοξία και περηφάνια, αλλά και για να διατηρήσουν τη φήμη και τη θέση τους, κάποιοι άνθρωποι ευχαρίστως βοηθούν τους άλλους και θυσιάζονται για τους φίλους τους με οποιοδήποτε κόστος. Μα όταν χρειάζεται να προστατέψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, οι καλές προθέσεις τους χάνονται, εξανεμίζονται. Όταν θα έπρεπε να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν την κάνουν καθόλου πράξη. Τι συμβαίνει; Για να προστατέψουν τη δική τους αξιοπρέπεια και περηφάνια, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα και να υπομείνουν κάθε μαρτύριο. Αλλά όταν χρειάζεται να κάνουν αληθινό έργο και να χειριστούν πρακτικά ζητήματα, να διαφυλάξουν το έργο της εκκλησίας και τα θετικά πράγματα, καθώς και να προστατέψουν και να μεριμνήσουν για τον εκλεκτό λαό του Θεού, γιατί δεν έχουν πλέον τη δύναμη να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα και να υπομείνουν οποιοδήποτε μαρτύριο; Αυτό είναι αδιανόητο. Στην πραγματικότητα, έχουν ένα είδος διάθεσης που αποστρέφεται την αλήθεια. Γιατί λέω ότι η διάθεσή τους αποστρέφεται την αλήθεια; Επειδή, κάθε φορά που κάτι αφορά την κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό, την άσκηση της αλήθειας, την προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού, τον αγώνα κατά των μηχανορραφιών του Σατανά ή την προστασία του έργου της εκκλησίας, τρέπονται σε φυγή και κρύβονται και δεν επιλαμβάνονται τυχόν αναγκαίων υποθέσεων. Πού είναι ο ηρωισμός τους και το πνεύμα υπομονής των δεινών; Πού τα εφαρμόζουν αυτά τα πράγματα; Αυτό μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς. Ακόμη κι αν κάποιος τους επικρίνει, λέγοντας ότι δεν θα έπρεπε να είναι τόσο εγωιστές και ευτελείς και να προστατεύουν τον εαυτό τους, αλλά ότι θα έπρεπε να προστατεύσουν το έργο της εκκλησίας, ούτε που τους νοιάζει. Λένε μέσα τους: «Εγώ δεν τα κάνω αυτά, δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα. Τι όφελος θα είχε για την επιδίωξή μου για φήμη, κέρδος και θέση το να ενεργήσω κατ’ αυτόν τον τρόπο;» Δεν είναι άτομα που επιδιώκουν την αλήθεια. Αρέσκονται μόνο στο να επιδιώκουν φήμη, κέρδος και θέση και δεν κάνουν καθόλου το έργο που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Έτσι, όταν τους χρειάζονται για να κάνουν το έργο της εκκλησίας, επιλέγουν απλώς να τραπούν σε φυγή. Αυτό σημαίνει ότι μέσα τους δεν τους αρέσουν τα θετικά πράγματα και δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Αυτό αποτελεί σαφή εκδήλωση του ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια και κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα μπορούν να βγουν μπροστά όταν απαιτείται από το έργο του οίκου του Θεού και από τους εκλεκτούς Του· μόνο αυτοί μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους, με γενναιότητα και δέσμευση απέναντι στο καθήκον, για να μαρτυρήσουν στον Θεό και να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, καθοδηγώντας τους εκλεκτούς του Θεού στο σωστό μονοπάτι, επιτρέποντάς τους να επιτύχουν υποταγή στο έργο του Θεού. Μόνο αυτό αποτελεί στάση ευθύνης και εκδήλωση του ότι υπολογίζουν τις προθέσεις του Θεού. Αν δεν έχετε αυτήν τη στάση και όλο είστε απρόσεκτοι στον χειρισμό των πραγμάτων και σκέφτεστε: «Θα κάνω τα πράγματα μέσα στο πλαίσιο του καθήκοντός μου, μα δεν νοιάζομαι για κανέναν άλλον. Αν με ρωτήσεις κάτι, θα σου απαντήσω —αν έχω όρεξη. Αλλιώς, δεν θα απαντήσω. Αυτή είναι η στάση μου», τότε αυτό είναι ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης, έτσι δεν είναι; Όταν κάποιος προστατεύει μόνο τη θέση, τη φήμη του και την περηφάνια του, όταν προστατεύει μόνο τα πράγματα που σχετίζονται με τα δικά του συμφέροντα, προστατεύει έτσι έναν δίκαιο σκοπό; Προστατεύει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Πίσω από αυτά τα τιποτένια, εγωιστικά κίνητρα βρίσκεται η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια. Οι περισσότεροι από σας παρουσιάζετε συχνά αυτού του είδους τις εκδηλώσεις και τη στιγμή που έρχεστε αντιμέτωποι με κάτι που σχετίζεται με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, υπεκφεύγετε λέγοντας: «Δεν το είδα» ή «Δεν ξέρω» ή «Δεν το άκουσα». Είτε πράγματι δεν έχεις καθόλου επίγνωση είτε απλώς προσποιείσαι ότι δεν έχεις, αν αποκαλύπτεις αυτού του είδους τη διεφθαρμένη διάθεση στις κρίσιμες στιγμές, τότε είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς αν είσαι κάποιος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό· για Μένα, είσαι είτε μπερδεμένος στην πίστη σου είτε δύσπιστος. Δεν είσαι σε καμία περίπτωση άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια.

Μπορεί να καταλαβαίνετε τι σημαίνει να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια, αλλά γιατί λέω ότι η αποστροφή για την αλήθεια είναι μια διάθεση; Μια διάθεση δεν έχει καμία σχέση με περιστασιακές, προσωρινές εκδηλώσεις, ενώ οι περιστασιακές, προσωρινές εκδηλώσεις δεν χαρακτηρίζονται πρόβλημα διάθεσης. Όποια κι αν είναι η διεφθαρμένη διάθεση ενός ατόμου, θα αποκαλύπτεται συχνά ή και συνέχεια μέσα του· θα αποκαλύπτεται κάθε φορά που το άτομο θα βρίσκεται στο κατάλληλο πλαίσιο. Άρα, δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις αυθαίρετα ένα πρόβλημα διάθεσης με βάση μια περιστασιακή, προσωρινή εκδήλωση. Τι είναι, λοιπόν, μια διάθεση; Οι διαθέσεις έχουν να κάνουν με τις προθέσεις και τα κίνητρα, με τον τρόπο σκέψης και την οπτική του ατόμου. Δείχνεις να μπορείς να διαισθάνεσαι ότι κυριαρχούν πάνω σου και σε επηρεάζουν, αλλά οι διαθέσεις μπορούν και να είναι αθέατες και κρυμμένες, να τις επισκιάζουν επιφανειακά φαινόμενα. Με λίγα λόγια, όσο έχεις μέσα σου μια διάθεση, θα παρεμβαίνει σ’ εσένα, θα σε περιορίζει και θα σε ελέγχει, ενώ θα γεννά μέσα σου πολλές συμπεριφορές και εκδηλώσεις. Έτσι είναι μια διάθεση. Ποιες συμπεριφορές, σκέψεις, απόψεις και στάσεις γεννά συχνά η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια; Από τα κύρια χαρακτηριστικά της αποστροφής για την αλήθεια που επιδεικνύουν οι άνθρωποι είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για τα θετικά πράγματα και την αλήθεια, καθώς και το να μην ενδιαφέρονται να προσεγγίσουν την αλήθεια, μέσα τους να είναι νωθροί και να μην το επιθυμούν, ενώ ταυτόχρονα να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με όλα αυτά όσον αφορά οτιδήποτε έχει σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα. Κάτι που αποτελεί κοινή λογική και που οι άνθρωποι αναφέρουν πολλές φορές σχετικά με την υγεία είναι να τρώμε περισσότερα φρούτα και λαχανικά, να τρώμε περισσότερα ελαφριά φαγητά και λιγότερο κρέας και, κυρίως, λιγότερα τηγανητά· αυτός είναι ένας θετικός οδηγός για την υγεία και την ευεξία των ανθρώπων. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει και να αποδεχτεί τι πρέπει να τρώει περισσότερο και τι λιγότερο. Βασίζεται, όμως, αυτή η αποδοχή στη θεωρία ή στην πράξη; (Στη θεωρία.) Πώς εκδηλώνεται η θεωρητική αποδοχή; Ως απλή αναγνώριση. Θεωρείς αυτήν τη δήλωση σωστή και πολύ καλή και τη διακρίνεις με βάση την κρίση σου. Έχεις, όμως, κάποια απόδειξη γι’ αυτήν τη δήλωση; Έχεις κανέναν λόγο για να την πιστέψεις; Αν δεν το βιώσεις εσύ ο ίδιος, αν δεν έχεις κανέναν λόγο και καμία βάση για να τεκμηριώσεις το αν αυτή η δήλωση είναι σωστή ή λάθος και οπωσδήποτε αν δεν αντλήσεις διδάγματα από προηγούμενα λάθη και δεν έχεις κανένα παράδειγμα από την πραγματική ζωή, τότε έχεις απλώς αποδεχτεί αυτήν την άποψη. Αυτή είναι η θεωρητική αποδοχή. Είτε την αποδέχεσαι θεωρητικά είτε πρακτικά, πρέπει πρώτα να επιβεβαιώσεις ότι η δήλωση «να τρως περισσότερα λαχανικά και λιγότερο κρέας» είναι σωστή και θετική. Πώς μπορεί, λοιπόν, να δει κανείς τη διάθεση της αποστροφής σου προς την αλήθεια; Με βάση τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις και εφαρμόζεις αυτήν τη δήλωση στη ζωή σου· αυτό δείχνει τη στάση σου απέναντι σ’ αυτήν τη δήλωση, αν την έχεις αποδεχτεί θεωρητικά και με όρους δόγματος ή αν την εφαρμόζεις στην πραγματική ζωή και την έχεις κάνει την πραγματικότητά σου. Αν έχεις αποδεχτεί τη δήλωση μόνο υπό όρους δόγματος, αλλά στην πραγματική ζωή κάνεις το εντελώς αντίθετο μ’ αυτήν τη δήλωση ή δεν την εφαρμόζεις καθόλου πρακτικά, τότε αγαπάς αυτήν τη δήλωση ή την αποστρέφεσαι; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι έχεις αρχίσει να τρως και, όταν βλέπεις πράσινα λαχανικά, σκέφτεσαι: «Τα πράσινα λαχανικά κάνουν καλό στην υγεία, αλλά δεν έχουν ωραία γεύση. Το κρέας έχει καλύτερη γεύση, οπότε θα φάω πρώτα λίγο κρέας». Στο τέλος, τρως μόνο κρέας και καθόλου λαχανικά —τι διάθεση είναι αυτή; Είναι η διάθεση ενός ανθρώπου που δεν αποδέχεται τις σωστές δηλώσεις, αποστρέφεται τα θετικά πράγματα και θέλει να τρώει μόνο σύμφωνα με τις προτιμήσεις της σάρκας. Ένας τέτοιος άνθρωπος —λαίμαργος και άπληστος για τις απολαύσεις— ήδη νιώθει μεγάλη αποστροφή και απέχθεια για τα θετικά πράγματα και αντιστέκεται σ’ αυτά· αυτό είναι ένα είδος διάθεσης. Υπάρχει η περίπτωση κάποιος να αναγνωρίζει ότι αυτή η δήλωση είναι απολύτως σωστή, αλλά να μην μπορεί να την εφαρμόσει ο ίδιος και, παρόλο που δεν μπορεί, λέει στους άλλους να το κάνουν. Αφού το πει αρκετές φορές, η συγκεκριμένη δήλωση γίνεται γι’ αυτόν ένα είδος θεωρίας και δεν έχει πάνω του καμία επίδραση. Ο άνθρωπος αυτός ξέρει πολύ καλά μέσα του ότι είναι καλό να τρώει περισσότερα λαχανικά και ότι δεν είναι καλό να τρώει περισσότερο κρέας, αλλά η γνώμη του είναι η εξής: «Ό,τι και να γίνει, δεν έχω χάσει, το να τρως κρέας είναι πλεονέκτημα, δεν το θεωρώ ανθυγιεινό». Η απληστία και οι επιθυμίες του τον έκαναν να επιλέξει έναν λανθασμένο τρόπο ζωής και να πηγαίνει συνεχώς ενάντια στην κοινή λογική και τον σωστό τρόπο ζωής. Έχει τη διεφθαρμένη διάθεση σύμφωνα με την οποία αποζητά τα οφέλη και τις απολαύσεις τις σάρκας, οπότε θα δεχθεί εύκολα τις σωστές δηλώσεις και τα θετικά πράγματα; Καθόλου εύκολα. Δεν υπαγορεύει η διεφθαρμένη διάθεσή του τον τρόπο ζωής του; Είναι αποκάλυψη και εκδήλωση της διεφθαρμένης διάθεσής του. Εξωτερικά εκδηλώνονται αυτές οι συμπεριφορές και μια στάση, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι μια διάθεση που εξουσιάζει αυτόν τον άνθρωπο. Ποια διάθεση είναι αυτή; Η αποστροφή για την αλήθεια. Αυτή η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια δεν ανακαλύπτεται εύκολα· κανείς δεν θεωρεί ότι αποστρέφεται την αλήθεια, αλλά το γεγονός ότι, παρόλο που πιστεύει στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια, εξακολουθεί να μην ξέρει πώς να κάνει πράξη την αλήθεια είναι αρκετό για να δείξει ότι αποστρέφεται την αλήθεια. Οι άνθρωποι ακούνε πολλά κηρύγματα και διαβάζουν πολλά από τα λόγια του Θεού και η πρόθεση του Θεού είναι να δεχτούν τα λόγια Του στην καρδιά τους και να τα κάνουν πράξη και να τα χρησιμοποιούν στην πραγματική τους ζωή, ώστε να κατανοήσουν την αλήθεια και να γίνει η αλήθεια ζωή τους. Αυτή η απαίτηση είναι δύσκολη για τους περισσότερους ανθρώπους και γι’ αυτό λέγεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν διάθεση αποστροφής για την αλήθεια.

Όταν κάποιος κατανοεί την αλήθεια, δεν είναι δύσκολο να την κάνει πράξη και όταν κάποιος μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια, μπορεί να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι τόσο δύσκολο, τελικά, να μετατρέψει κανείς τις αλήθειες που κατανοεί σε πραγματικότητες που βιώνει; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι κάνει κρύο και πας να βγεις από το σπίτι ιδρωμένος· η μητέρα σου σου λέει να σκουπίσεις τον ιδρώτα πριν βγεις έξω, γιατί θα κρυώσεις. Ξέρεις ότι η μητέρα σου θέλει το καλύτερο για σένα, αλλά δεν παίρνεις στα σοβαρά τη συμβουλή της και την αγνοείς, αν και ξέρεις ότι είναι σωστή. Βγαίνεις, λοιπόν, ιδρωμένος και κάποια φορά που το κάνεις αυτό κρυολογείς, αλλά την επόμενη φορά που θα βγεις, συνεχίζεις να αψηφάς τη συμβουλή της. Προφανώς γνωρίζεις ότι η συμβουλή της μητέρας σου είναι σωστή και προς το συμφέρον σου, αλλά και ότι τα κίνητρα και οι προθέσεις της είναι πάντα για το καλό σου, όμως εξακολουθείς να κλείνεις τα αυτιά σου και να μην την ακούς. Αυτό δεν είναι μια διάθεση; Αν δεν είχες αυτήν τη διάθεση, τι θα έκανες; (Θα την άκουγα.) Θα γνώριζες τη σημασία αυτής της συμβουλής, καθώς και τις συνέπειες και τον πόνο που ίσως αναγκαζόσουν να υποστείς αν δεν την άκουγες, και θα κατανοούσες και θα καταλάβαινες το νόημα αυτού που σου λέει. Θα ήσουν πάντα σε θέση να τηρείς αυστηρά και να εφαρμόζεις αυτήν τη συμβουλή, οπότε δεν θα κινδύνευες να κρυολογήσεις. Αυτό ήταν απλώς ένα παράδειγμα. Το ίδιο συμβαίνει και με την πίστη στον Θεό και την ανάγνωση και ακρόαση των λόγων του Θεού. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα λόγια του Θεού; Αυτό είναι το πιο κρίσιμο ερώτημα. Αν κάποιος μιλάει σύμφωνα με την αλήθεια και είναι σωστός, οι άνθρωποι θα ωφεληθούν αν αποδεχτούν τα λόγια του. Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και, αν τα αποδεχτούν οι άνθρωποι, όχι μόνο θα ωφεληθούν, αλλά και θα κερδίσουν τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά αυτό το ζήτημα και περιφρονούν συνεχώς τα λόγια του Θεού. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, είτε πρόκειται για προτροπές, είτε για επιπλήξεις, είτε για υπενθυμίσεις, είτε για λόγια παρηγοριάς, είτε παρακαλεί θερμά τους ανθρώπους, με όποιον τρόπο κι αν μιλάει, δεν μπορεί να αφυπνίσει την καρδιά τους. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τα λόγια Του, τα ακούνε και μετά κλείνουν τα αυτιά τους. Αυτή είναι μία από τις διαθέσεις του ανθρώπου: η αδιαλλαξία και η αποστροφή για την αλήθεια. Αν δεν μπορείς να προσεγγίζεις αυτά που ο Θεός σού λέει και σου δίνει εντολή να κάνεις σύμφωνα με τα λόγια Του, τότε δεν θα μπορέσεις να αλλάξεις αυτήν τη διάθεση. Όσο κι αν αναγνωρίζεις κάθε λέξη που λέει ο Θεός και όσο κι αν λες αμήν, όσο κι αν εξυμνείς προφορικά τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, δεν ωφελεί. Χρειάζεται να μπορέσεις να αποδεχτείς τα λόγια του Θεού, χρειάζεται να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια Του και να τα μετατρέψεις σε ζωή σου και πραγματικότητά σου· μόνο αυτό ωφελεί. Για παράδειγμα, αν κάποιος που έχει δόλια διάθεση αποφασίσει να είναι ειλικρινής και να λέει την αλήθεια, αυτό δεν είναι πολύ δύσκολο, αλλά το πιο δύσκολο είναι να αλλάξει η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια και της αδιαλλαξίας. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, όσοι έχουν αυτήν τη διάθεση δεν το παίρνουν στα σοβαρά μέσα τους, και όποια κι αν είναι η στάση του Θεού, είτε πρόκειται για προειδοποίηση, υπενθύμιση, προτροπή ή ειλικρινή παράκληση, για παρουσίαση γεγονότων ή επιχειρηματολογία, η καρδιά τους δεν συγκινείται και αυτό δύσκολα αντιμετωπίζεται. Δύσκολα θα αναγνωρίσουν οι άνθρωποι τη διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια. Πρέπει να αναζητούν συχνά την αλήθεια και να αναλογίζονται τις καταστάσεις τους, καθώς και γιατί δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και γιατί δεν μπορούν να κάνουν πράξη τις αλήθειες που κατανοούν. Αν κατανοήσουν σε βάθος αυτό το πρόβλημα, θα μάθουν τι σημαίνει να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια.

Μέσα στη διάθεση των ανθρώπων κρύβεται κάτι που εκδηλώνεται με τη στάση τού να μην είναι ούτε αυταρχικοί ούτε δουλικοί. Έχουν τον δικό τους τρόπο σκέψης και έκφρασης, τον οποίο θεωρούν τον πιο κατάλληλο. Ό,τι κι αν λένε και ό,τι κι αν κάνουν οι άλλοι, αυτοί δεν επηρεάζονται· εξακολουθούν να κάνουν ό,τι πιστεύουν ότι θα τους προσδώσει σεβασμό και θεωρούν ότι αυτό είναι το σωστό· δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν σωστά τα γεγονότα και δεν έχουν καθόλου αλήθεια-αρχές. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι η διάθεση της αλαζονείας, της αυταρέσκειας και της αποστροφής για την αλήθεια. Όσοι ανήκουν στον Σατανά και αποστρέφονται την αλήθεια είναι κωφοί και τυφλοί απέναντι στα λόγια και τις πράξεις του Θεού, όσο κι αν Αυτός μιλάει ή ενεργεί. Ο Σατανάς αντιστέκεται στον Θεό με τους εξής τρόπους: Δεν αντιμετωπίζει ποτέ τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, αλλά τα αγνοεί, δεν αφήνει τους ανθρώπους να αποδεχτούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, ενώ παραπλανά τους ανθρώπους ώστε να υποτάσσονται σ’ αυτόν. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για να σώσει, να αφυπνίσει και να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, ενώ ο Σατανάς προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαταράξει και να καταστρέψει το έργο του Θεού· ο Σατανάς θέλει να παραπλανήσει την ανθρωπότητα για να τη διαφθείρει, να τη βασανίζει και τελικά να την καταβροχθίσει και να την εξαφανίσει. Για παράδειγμα, ο Θεός έδωσε στην ανθρωπότητα κάθε λογής τροφή, ενώ δημιούργησε όλων των ειδών τα δημητριακά και τα λαχανικά, καθώς και γη κατάλληλη για να τα καλλιεργήσει. Αν οι άνθρωποι δουλέψουν σκληρά, θα έχουν αρκετούς καρπούς για να φάνε και να αξιοποιήσουν, καθώς και να εξασφαλίσουν μια υγιεινή διατροφή. Αλλά οι άνθρωποι είναι αχόρταγοι και θέλουν συνέχεια να πλουτίζουν και συνεχίζουν να ερευνούν μεθόδους γενετικής τροποποίησης για να κάνουν πιο αποδοτικές τις καλλιέργειες, πράγμα που καταστρέφει την πραγματική διατροφική αξία των δημητριακών και μετατρέπει τα βιολογικά τρόφιμα σε τρόφιμα που δεν είναι βιολογικά. Αφού φάνε οι άνθρωποι αυτά τα πράγματα, παθαίνουν κάθε λογής ασθένειες. Δεν είναι αυτό μια πράξη του Σατανά; Ο Σατανάς έχει διαφθείρει ως ένα βαθμό τους ανθρώπους και όλοι έχουν γίνει ζωντανοί σατανάδες και ζωντανοί διάβολοι. Παλιότερα, μόνο ο Σατανάς και τα κακά πνεύματα αντιστέκονταν στον Θεό, αλλά τώρα Του αντιστέκεται το σύνολο της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Επομένως, οι διεφθαρμένοι άνθρωποι δεν είναι διάβολοι και σατανάδες; Δεν είναι απόγονοι του Σατανά; (Είναι.) Αυτές τις συνέπειες προκάλεσε ο Σατανάς διαφθείροντας την ανθρωπότητα επί χιλιετίες. Πώς μπορείς να αναγνωρίσεις και να διακρίνεις μια σατανική διάθεση; Με βάση τα πράγματα που αρέσουν του Σατανά να κάνει, καθώς και από τις μεθόδους και τα τεχνάσματα με τα οποία ενεργεί, καταλαβαίνει κανείς ότι δεν του αρέσουν ποτέ τα θετικά πράγματα, ότι του αρέσει το κακό και ότι πάντα θεωρεί ότι είναι επαρκής και ικανός να ελέγχει τα πάντα. Αυτή είναι η αλαζονική φύση του Σατανά και γι’ αυτό ο Σατανάς αρνείται τον Θεό, Του αντιστέκεται και Του εναντιώνεται χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Ο Σατανάς είναι ο εκπρόσωπος και η πηγή κάθε κακού και όλων των αρνητικών πραγμάτων. Αν μπορείς να το δεις καθαρά αυτό, τότε έχεις διάκριση των σατανικών διαθέσεων. Δεν είναι κάτι απλό για τους ανθρώπους να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη, καθώς όλοι έχουν σατανικές διαθέσεις και όλοι περιορίζονται από τις σατανικές διαθέσεις τους και είναι δέσμιοί τους. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι είναι καλό να είναι κανείς ειλικρινής και νιώθουν φθόνο και ζήλια όταν βλέπουν άλλους να είναι ειλικρινείς, να λένε την αλήθεια και να μιλούν απλά και ανοιχτόκαρδα, όμως αν τους ζητήσεις να γίνουν οι ίδιοι ειλικρινείς άνθρωποι, το βρίσκουν δύσκολο. Είναι πάντοτε ανίκανοι να πουν ειλικρινή λόγια και να κάνουν ειλικρινή πράγματα. Δεν είναι μια σατανική διάθεση αυτή; Λένε πράγματα που ακούγονται ωραία, αλλά δεν τα κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Όσοι αποστρέφονται την αλήθεια δυσκολεύονται να αποδεχτούν την αλήθεια και δεν έχουν τρόπο να εισέλθουν στις αλήθεια-πραγματικότητες. Η πιο προφανής κατάσταση των ανθρώπων που αποστρέφονται την αλήθεια είναι ότι δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, φτάνουν μέχρι και να τα απεχθάνονται, ενώ τους αρέσει ιδιαίτερα να ακολουθούν τις τάσεις. Δεν αποδέχονται στην καρδιά τους αυτά που αγαπά ο Θεός και αυτά που ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να κάνουν. Αντιθέτως, είναι απαξιωτικοί και αδιάφοροι απέναντι σ’ αυτά, ενώ μερικοί φτάνουν στο σημείο πολλές φορές να απεχθάνονται τα πρότυπα και τις αρχές που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Μέσα τους απεχθάνονται τα θετικά πράγματα και νιώθουν πάντα αντίσταση, αντίθεση και τεράστια περιφρόνηση απέναντί σ’ αυτά. Αυτή είναι η πρωταρχική εκδήλωση της αποστροφής για την αλήθεια. Στην εκκλησιαστική ζωή, η ανάγνωση του λόγου του Θεού, η προσευχή, η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, η εκτέλεση καθηκόντων και η επίλυση προβλημάτων με την αλήθεια είναι όλα θετικά πράγματα. Είναι ευχάριστα στον Θεό, αλλά κάποιοι άνθρωποι απεχθάνονται αυτά τα θετικά πράγματα, δεν νοιάζονται και αδιαφορούν γι’ αυτά. Το πιο απεχθές κομμάτι είναι ότι υιοθετούν μια στάση περιφρόνησης απέναντι στους θετικούς ανθρώπους, όπως τους ειλικρινείς ανθρώπους, όσους επιδιώκουν την αλήθεια, όσους εκτελούν με αφοσίωση τα καθήκοντά τους και όσους διαφυλάσσουν το έργο του οίκου του Θεού. Προσπαθούν πάντα να επιτίθενται σ’ αυτούς τους ανθρώπους και να τους αποκλείουν. Αν ανακαλύψουν για εκείνους ότι έχουν ελλείψεις ή αποκαλύψεις διαφθοράς, το εκμεταλλεύονται, κάνοντας μεγάλη φασαρία γι’ αυτό και διαρκώς μειώνοντάς τους γι’ αυτό. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Γιατί είναι τόσο εχθρικοί απέναντι στους θετικούς ανθρώπους; Γιατί συμπαθούν και εξυπηρετούν τόσο πολύ τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους και τους αντίχριστους και γιατί συχνά σπαταλούν τον χρόνο τους με τέτοιους ανθρώπους; Όσον αφορά τα αρνητικά και κακά πράγματα, αισθάνονται ενθουσιασμό και αγαλλίαση, αλλά όταν πρόκειται για θετικά πράγματα, αρχίζει να εμφανίζεται η αντίσταση στη στάση τους· ειδικότερα, όταν ακούνε ανθρώπους να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια ή να λύνουν προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια, αισθάνονται στην καρδιά τους αποστροφή και δυσαρέσκεια και ξεσπούν τα παράπονά τους. Δεν είναι αυτή διάθεση αποστροφής για την αλήθεια; Δεν είναι αποκάλυψη διεφθαρμένης διάθεσης; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν στον Θεό και τους αρέσει να κάνουν έργο γι’ Αυτόν. Πηγαίνουν από δω κι από κει με ενθουσιασμό γι’ Αυτόν και όταν πρόκειται να αξιοποιήσουν τα χαρίσματα και τα προτερήματά τους, να ικανοποιήσουν τις προτιμήσεις τους και να κάνουν επίδειξη, έχουν αστείρευτη ενέργεια. Μα αν τους ζητήσεις να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, χάνουν τη διάθεση και τον ενθουσιασμό τους. Αν δεν τους επιτρέπεται να κάνουν επίδειξη, γίνονται νωθροί και αποκαρδιώνονται. Γιατί έχουν ενέργεια για επίδειξη; Και γιατί δεν έχουν ενέργεια για να κάνουν πράξη την αλήθεια; Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Σε όλους τους ανθρώπους αρέσει να ξεχωρίζουν· όλοι τους λαχταρούν την κενή δόξα. Όλοι έχουν ανεξάντλητη ενέργεια όταν πιστεύουν στον Θεό για να κερδίσουν ευλογίες και ανταμοιβές, οπότε γιατί γίνονται νωθροί, γιατί αποκαρδιώνονται όταν είναι να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα; Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό αποδεικνύει ότι οι καρδιές των ανθρώπων είναι νοθευμένες. Πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο για να κερδίσουν ευλογίες. Για να το θέσω απλά, το κάνουν προκειμένου να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όταν δεν έχουν να επιδιώξουν ευλογίες ή οφέλη, οι άνθρωποι γίνονται νωθροί και αποκαρδιώνονται, δεν έχουν καθόλου ενθουσιασμό. Όλα αυτά προκαλούνται από μια διεφθαρμένη διάθεση αποστροφής για την αλήθεια. Όταν τους ελέγχει αυτή η διάθεση, είναι απρόθυμοι να επιλέξουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, ακολουθούν τον δικό τους δρόμο και επιλέγουν το λάθος μονοπάτι· γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι λάθος να επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, εντούτοις δεν αντέχουν να κάνουν χωρίς αυτά τα πράγματα ή να τα παραμερίσουν και εξακολουθούν να τα επιδιώκουν, βαδίζοντας στο μονοπάτι του Σατανά. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν ακολουθούν τον Θεό, αλλά τον Σατανά. Ό,τι κάνουν είναι στην υπηρεσία του Σατανά· είναι υπηρέτες του Σατανά.

Αλλάζει εύκολα η διεφθαρμένη διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια; Η αποστροφή για την αλήθεια είναι χαρακτηριστικό της μεγάλης διαφθοράς της ανθρωπότητας και το πιο δύσκολο να αλλάξει. Και αυτό γιατί η αλλαγή της διάθεσης επιτυγχάνεται μόνο με την αποδοχή της αλήθειας. Κάποιος που αποστρέφεται την αλήθεια δεν μπορεί να την αποδεχτεί εύκολα, όπως ακριβώς ένας ετοιμοθάνατος δεν θέλει να φάει. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο και κάποιος που αποστρέφεται την αλήθεια δεν σώζεται εύκολα, ακόμα κι αν πιστεύει στον Θεό. Κάποιος που πιστεύει στον Θεό εδώ και μερικά χρόνια, αλλά δεν γνωρίζει ποια είναι η αλήθεια και ποια πράγματα είναι θετικά, ενώ δεν έχει καν ξεκάθαρο στόχο ζωής την επιδίωξη της αλήθειας για να επιτύχει τη σωτηρία, δεν είναι σαν τυφλός που έχει χάσει τον δρόμο του; Αν, λοιπόν, κάποιος αποστρέφεται την αλήθεια, είναι αδύνατο να την αποδεχτεί και δεν είναι εύκολο να αλλάξει μια τέτοια διεφθαρμένη διάθεση. Όσοι αγαπούν την αλήθεια είναι σε θέση να επιλέξουν να την αποδεχτούν και να ακολουθήσουν το ορθό μονοπάτι και άνθρωποι σαν κι αυτούς μπορούν να αλλάξουν εύκολα τη διεφθαρμένη διάθεσή τους. Αν κάποιος έχει τη διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια, αλλά μέσα του εξακολουθεί να ελπίζει να τον σώσει ο Θεός, από πού πρέπει να ξεκινήσει; Ποιο σημείο εκκίνησης θα το κάνει ευκολότερο; Ποια είναι η ταχύτερη διαδρομή; (Αφού κατανοήσει ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποιες είναι οι αρχές, θα πρέπει κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του να έχει για μέτρο τις αρχές και τα πρότυπα και, αν κάτι αντιβαίνει στις αρχές και δεν είναι σύμφωνο με τις προθέσεις του Θεού, να τηρεί τις αρχές και να μην το κάνει.) Θα πρέπει πρώτα να κατανοήσει τις αρχές κάθε αλήθειας —αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και μετά; (Όταν αποκαλύπτει μια κατάσταση αποστροφής για την αλήθεια και εμπλέκονται το καθήκον του και οι αρχές, πρέπει να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα και να ασκείται σύμφωνα με τις αρχές.) Σωστά, πρέπει να έχει ένα μονοπάτι και αυτός ο στόχος και αυτό το μονοπάτι πρέπει να είναι ξεκάθαρα. Αυτό που προέχει τώρα είναι ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ποια πτυχή της διάθεσής τους αποκαλύπτεται σε ποιο πλαίσιο και πότε, καθώς και πώς αποκαλύπτεται. Αν τα γνώριζαν όλα αυτά, δεν θα τους ήταν εύκολο να αλλάξουν; Αν το παρατηρήσεις, οι διάφοροι τρόποι σκέψης και οι διάφορες στάσεις των ανθρώπων έχουν να κάνουν στην πραγματικότητα με τις διαθέσεις τους· αν δεν τους διαφέντευαν οι διάφορες διαθέσεις, αν δεν αντιμετώπιζαν τις προκλήσεις και τα κωλύματα των διεφθαρμένων διαθέσεών τους, οι άνθρωποι θα διόρθωναν εύκολα τις λανθασμένες σκέψεις τους. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι η μητέρα σου σου λέει να σκουπίσεις τον ιδρώτα σου πριν φύγεις από το σπίτι. Αν είσαι υπάκουο και σωστό παιδί, ενώ διαισθάνεσαι τις καλές προθέσεις της μητέρας σου, μπορείς και να καταλάβεις ότι αυτή η συμβουλή είναι σωστή, γνωρίζεις το όφελός της και μπορείς να την αναγνωρίσεις και να την αποδεχτείς. Αν δεν έχεις διεφθαρμένη διάθεση που κάνει κολπάκια και σε τραβάει πίσω, θα δεχθείς εύκολα αυτό που σου λέει η μητέρα σου. Η συμβουλή είναι πολύ απλή και εύκολη στην εφαρμογή της και ξέρεις ότι είναι σωστή. Όμως έχεις διάθεση αποστροφής για την αλήθεια και αδιαλλαξίας, η οποία μπορεί να σε οδηγήσει να εναντιωθείς συνειδητά στη συμβουλή της μητέρα σου, με πιθανή συνέπεια η μητέρα σου να στεναχωρηθεί, να ανησυχήσει για σένα και να υποφέρει. Εν ολίγοις, το πώς αντιμετωπίζει κανείς τα πράγματα που του συμβαίνουν, δηλαδή το πώς αντιμετωπίζει τα θετικά πράγματα, αλλά και το πώς μάχεται και πολεμά διαρκώς με τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, αντιπροσωπεύει την αποφασιστικότητά του στην επιδίωξη της αλήθειας. Αν έχεις αυτήν την αποφασιστικότητα και είσαι πρόθυμος να αποβάλεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, να αποδεχτείς την αλήθεια, να κάνεις ζωή σου τον λόγο του Θεού και να ζήσεις με ανθρώπινη ομοιότητα, τότε μπορείς να αλλάξεις. Όσο μεγάλη είναι η αποφασιστικότητά σου να επιδιώξεις την αλήθεια τόσο μεγάλη θα είναι και η αλλαγή σου.

Σε τι αναφέρεται κυρίως η σωτηρία; Αναφέρεται κυρίως στην αλλαγή διάθεσης. Μόνο αλλάζοντας διάθεση μπορεί κανείς να αποβάλει την επιρροή του Σατανά και να σωθεί. Άρα, η αλλαγή διάθεσης αποτελεί μείζον ζήτημα για όσους πιστεύουν στον Θεό. Όταν ένα άτομο αλλάξει τη διάθεσή του, θα βιώσει την ανθρώπινη ομοιότητα και θα σωθεί ολοκληρωτικά. Κάποιος μπορεί να μην είναι πολύ όμορφος, χαρισματικός ή ταλαντούχος, να μιλάει αδέξια και να μην έχει ευχέρεια λόγου, να μην ντύνεται καλά και εξωτερικά να φαίνεται πολύ συνηθισμένος, αλλά να μπορεί, όταν του συμβαίνει κάτι, να αναζητά την αλήθεια και να μην ενεργεί σύμφωνα με τη δική του θέληση ούτε να ραδιουργεί για το δικό του συμφέρον, ενώ όταν ο Θεός τού δίνει εντολή να εκτελέσει ένα καθήκον, να είναι σε θέση να υποταχθεί σε Αυτόν και να φέρει εις πέρας αυτό που του αναθέτει Εκείνος. Τι γνώμη έχετε για ένα τέτοιο άτομο; Δεν είναι ελκυστικός ή γοητευτικός στην εξωτερική του εμφάνιση, αλλά η καρδιά του έχει φόβο Θεού και υποτάσσεται σ’ Αυτόν, πράγμα που αποκαλύπτει τα προτερήματά του. Όταν το δουν αυτό οι άνθρωποι, θα πουν: «Αυτό το άτομο έχει σταθερή διάθεση. Όταν συμβαίνουν πράγματα, μπορεί να αναζητήσει ήσυχα ενώπιον του Θεού χωρίς να είναι απρόσεκτος ή να κάνει κάτι ανόητο και χαζό. Έχει σοβαρή και υπεύθυνη στάση· είναι ευσυνείδητος και μπορεί να αφοσιωθεί απόλυτα στην πιστή εκπλήρωση του καθήκοντός του». Αυτό το άτομο μιλάει και ενεργεί συγκρατημένα, έχει κανονικό ορθολογισμό και, με βάση αυτά που βιώνει και τη διάθεση που επιδεικνύει, έχει θεοφοβούμενη καρδιά. Αν έχει θεοφοβούμενη καρδιά, τότε ενεργεί με αρχές; Σίγουρα αναζητά τις αρχές και δεν προβαίνει απερίσκεπτα σε άδικες πράξεις. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα που φέρνει η άσκηση της αλήθειας και η επιδίωξη της αλλαγής διάθεσης. Τα λόγια του είναι μετρημένα και σταράτα, δεν μιλάει απερίσκεπτα, ενεργεί καθησυχαστικά και αξιόπιστα και διαθέτει τις πραγματικότητες της υποταγής στον Θεό και της αποφυγής του κακού. Σε αυτόν τον άνθρωπο μπορούμε να δούμε όλες αυτές τις εκδηλώσεις. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα και έχει επιτύχει αλλαγή διάθεσης. Αυτά τα πράγματα δεν γίνεται να τα προσποιηθεί κανείς. Η διάθεση του ανθρώπου είναι η ζωή του· όποια διάθεση έχει ένας άνθρωπος, τέτοια θα είναι και η συμπεριφορά του. Η συμπεριφορά και οι εκδηλώσεις των ανθρώπων διαφεντεύονται από τη διάθεσή τους. Αυτά που εκφράζουν με συνέπεια οι άνθρωποι είναι οι αποκαλύψεις της διάθεσής τους, όχι ο χαρακτήρας τους. Το πιο βασικό που πρέπει να επιτύχει κανείς επιδιώκοντας αλλαγή διάθεσης είναι να μπορεί να αναγνωρίσει τα προβλήματα διάθεσης και τις αποκαλύψεις των διάφορων διεφθαρμένων διαθέσεων και στη συνέχεια να τα επιλύσει αναζητώντας την αλήθεια.