Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, όπως η αλαζονεία, η αυταρέσκεια και η αδιαλλαξία, είναι κάτι σαν αρρώστια που δεν περνάει. Είναι σαν κακοήθης όγκος που μεγαλώνει στον ανθρώπινο οργανισμό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς ταλαιπωρία. Αντίθετα με τις παροδικές ασθένειες που περνάνε μέσα σε λίγες μέρες, αυτή η επίμονη νόσος είναι σκέτη μάστιγα, και για την αντιμετώπισή της απαιτούνται δυναμικές ενέργειες. Πρέπει, όμως, να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου θα μειώνονται σιγά σιγά, καθώς θα επιδιώκεις την αλήθεια, θα αναπτύσσεσαι στη ζωή και θα κατανοείς και βιώνεις την αλήθεια πιο βαθιά. Πότε μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι έχεις εξαγνιστεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις; Όταν δεν θα σε περιορίζουν πια και θα είσαι σε θέση να τις διακρίνεις και να τις εγκαταλείψεις. Μπορεί να κάνουν, κάποιες φορές, την εμφάνισή τους, αλλά εσύ θα μπορείς να εκτελείς το καθήκον σου και να ασκείσαι στην αλήθεια ως συνήθως, παραμένοντας ευσυνείδητος και υπεύθυνος, χωρίς να τις αφήνεις να σε περιορίζουν. Τότε, λοιπόν, αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις παύουν να σου δημιουργούν πρόβλημα, τις έχεις ήδη νικήσει και ξεπεράσει. Αυτό σημαίνει ανάπτυξη στη ζωή, όταν, υπό κανονικές συνθήκες, οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου ούτε σε περιορίζουν ούτε σε δεσμεύουν πια. Κάποιοι άνθρωποι δεν αναζητούν την αλήθεια για να απαλλαγούν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, όσες κι αν είναι αυτές. Έτσι, ακόμη κι αν πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια, οι διαθέσεις τους παραμένουν αμετάβλητες. Σκέφτονται ως εξής: «Κάθε φορά που κάνω κάτι, αποκαλύπτω τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου· αν δεν κάνω τίποτα, τότε δεν θα τις αποκαλύψω. Δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα;» Αυτό δεν είναι σαν να μην τρως για να μην πνιγείς; Πού θα οδηγήσει αυτή η νοοτροπία; Στη λιμοκτονία και πουθενά αλλού. Όταν κάποιος δεν διορθώνει τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτει, αυτό, ως πράξη, ισοδυναμεί με μη αποδοχή της αλήθειας και αιφνίδιο θάνατο. Τι θα πάθεις αν πιστεύεις στον Θεό και δεν επιδιώκεις την αλήθεια; Θα είναι σαν να σκάβεις τον ίδιο σου τον τάφο. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι ο εχθρός της πίστης σου στον Θεό· δεν σ’ αφήνουν να ασκηθείς στην αλήθεια, να βιώσεις το έργο του Θεού και να υποταχθείς σ’ Αυτόν. Κατά συνέπεια, δεν θα αποκτήσεις, τελικά, τη σωτηρία που σου προσφέρει ο Θεός. Δεν σκάβεις, λοιπόν έτσι, τον ίδιο σου τον τάφο; Οι σατανικές διαθέσεις δεν σ’ αφήνουν να αποδεχτείς την αλήθεια και να ασκηθείς σε αυτήν. Δεν γίνεται να τις αποφύγεις· πρέπει να τις αντιμετωπίσεις. Αν δεν τις υπερνικήσεις, θα σε εξουσιάζουν. Αν, όμως, το πετύχεις, αυτές δεν θα σε περιορίζουν πλέον και εσύ θα είσαι ελεύθερος. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις θα συνεχίσουν να αναδύονται, κατά καιρούς, μέσα σου, κάνοντας αισθητή την παρουσία τους και δημιουργώντας μέσα σου εσφαλμένες σκέψεις και ιδέες καθώς και κακόβουλες συμπεριφορές. Θα σε κάνουν υπερόπτη και θα νομίζεις ότι είσαι μεγάλος και τρανός. Τέτοιες σκέψεις θα αποκαλύπτουν. Ωστόσο, όταν αναλαμβάνεις δράση, οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν σε κρατούν, πλέον, δέσμιο, ούτε εξουσιάζουν την καρδιά σου. Θα λες: «Θέλω να λαμβάνω υπόψη μου τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να ενεργώ με σκοπό να ικανοποιήσω τον Θεό και να εκπληρώνω το καθήκον μου, δείχνοντας την αφοσίωσή μου ως δημιούργημα. Μπορεί και τώρα κάποιες φορές να αποκαλύπτω τέτοιες διαθέσεις, αλλ’ όμως αυτές δεν μου ασκούν καμία απολύτως επιρροή». Αυτό αρκεί. Στην ουσία, θα έχουν διορθωθεί οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Είναι κάτι το ασαφές και άπιαστο η αλλαγή διάθεσης του ανθρώπου; (Δεν είναι.) Είναι κάτι απολύτως απτό. Κάποιοι λένε: «Καταλαβαίνω, κάπως, την αλήθεια, αλλά, μερικές φορές, εξακολουθώ να έχω διεφθαρμένες σκέψεις και ιδέες και να αποκαλύπτω διεφθαρμένες διαθέσεις. Τι να κάνω;» Αν επιδιώκεις πραγματικά την αλήθεια, τότε κάθε φορά που θα έχεις εσφαλμένες σκέψεις και ιδέες ή αποκαλύπτεις διεφθαρμένες διαθέσεις, να προσεύχεσαι στον Θεό και να αναζητάς την αλήθεια για να τις διορθώσεις. Αυτή είναι η πιο βασική αρχή της άσκησης· δεν θα το ξεχάσεις αυτό, έτσι δεν είναι; Επίσης, να ξέρεις ότι όταν έχεις εσφαλμένες σκέψεις και ιδέες, οφείλεις να τις απορρίπτεις. Δεν γίνεται να τις αφήνεις να σε περιορίζουν και να σε δεσμεύουν, πόσο μάλλον να τις ακολουθείς. Εφόσον καταλαβαίνεις κάπως την αλήθεια, λογικά δεν θα δυσκολευτείς να το πετύχεις. Αν αποκαλύπτεις διεφθαρμένες διαθέσεις, πρέπει να αναζητήσεις, με όλες σου τις δυνάμεις, την αλήθεια, για να απαλλαγείς από αυτές. Μη λες: «Θεέ μου, αποκάλυψα πάλι μια διεφθαρμένη διάθεση. Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με! Δεν μπορώ να ελέγξω τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου». Αν προσεύχεσαι έτσι, αυτό δείχνει ότι δεν επιδιώκεις την αλήθεια, είσαι αρνητικός και παθητικός και έχεις παραιτηθεί από τον ίδιο σου τον εαυτό. Θα μπορούσες, κάλλιστα, να ετοιμάσεις φέρετρο και να κανονίσεις τα της κηδείας σου. Πείτε Μου, τι είδους άνθρωπος κάνει μια τέτοια προσευχή; Μόνο ένας άχρηστος θα προσευχόταν έτσι στον Θεό. Κάποιος που αγαπά την αλήθεια δεν θα έλεγε ποτέ τέτοια λόγια. Αν αγαπάς την αλήθεια, πρέπει να επιλέγεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και, επιπλέον, να γνωρίζεις καλά πώς να ασκείσαι. Αν δεν ξέρεις πώς να ασκηθείς όταν σου συμβαίνουν αυτά τα πολύ συνηθισμένα προβλήματα, τότε είσαι τελείως άχρηστος. Η διόρθωση των διεφθαρμένων διαθέσεων είναι μια διά βίου προσπάθεια, όχι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε λίγα χρόνια. Γιατί τρέφεις φαντασιώσεις για την απόκτηση της αλήθειας και της ζωής; Αυτό δεν δείχνει ανοησία και άγνοια;

Η μεγαλύτερη δυσκολία για κάποιον που επιδιώκει αλλαγή στη ζωή-διάθεση είναι να περιορίζεται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Όταν οι άνθρωποι αποκαλύπτουν μια κάπως διεφθαρμένη διάθεση, ή την αποκαλύπτουν ξανά και ξανά, αλλά και όταν νιώθουν ανίκανοι να την ελέγξουν, καταδικάζουν τον εαυτό τους, θεωρώντας ότι είναι τελειωμένοι και δεν μπορούν να αλλάξουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν με τέτοιου είδους συγχύσεις και παρανοήσεις. Αυτήν τη στιγμή, κάποιοι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια έχουν συνειδητοποιήσει ότι, εφόσον κάποιος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα του, μπορεί να τις φανερώνει συχνά και αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο εκτέλεσης του καθήκοντός του και δεν θα τον αφήσει να ασκηθεί στην αλήθεια. Επίσης, γνωρίζουν πλέον ότι αν κάποιος δεν είναι σε θέση να κάνει αυτοκριτική για να επιλύσει το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεών του, δεν θα μπορεί να εκτελέσει επαρκώς το καθήκον του. Άρα, όσοι εκτελούν τα καθήκοντά τους με αρνητικό και επιπόλαιο τρόπο θα πρέπει να κάνουν σοβαρή αυτοκριτική και να ανασύρουν τη βασική αιτία του προβλήματός τους για να το επιλύσουν. Ορισμένοι άνθρωποι, όμως, έχουν στρεβλή κατανόηση και πιστεύουν ότι όλοι όσοι αποκαλύπτουν διεφθαρμένες διαθέσεις όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους πρέπει πρώτα να τις εξαλείψουν πλήρως και μετά να συνεχίσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Είναι βάσιμη αυτή η άποψη; Πρόκειται για ανθρώπινη φαντασιοκοπία, είναι εντελώς αβάσιμη. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι, όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις κι αν αποκαλύπτουν όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους, εφόσον αναζητούν την αλήθεια για να τις διορθώσουν, μπορούν, σιγά σιγά, να περιορίσουν τις φορές που αποκαλύπτουν τέτοιες διαθέσεις και, τελικά, να εκτελέσουν επαρκώς τα καθήκοντά τους. Έτσι πρέπει να βιώνει κανείς το έργο του Θεού. Μόλις αποκαλύπτεις μια διεφθαρμένη διάθεση, να αναζητάς την αλήθεια για να τη διορθώσεις, για να διακρίνεις και να αναλύεις τη σατανική σου διάθεση. Έτσι πρέπει να μάχεσαι ενάντια στη σατανική σου διάθεση· αυτό είναι άκρως απαραίτητο για την εμπειρία της ζωής σου. Καθώς βιώνεις το έργο του Θεού και αλλάζεις τη διάθεσή σου, χρησιμοποιείς τις αλήθειες που κατανοείς για να αναμετρηθείς με τη σατανική σου διάθεση, καταφέρνοντας, τελικά, να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, να θριαμβεύσεις επί του Σατανά και έτσι να αλλάξεις διάθεση. Η διαδικασία αλλαγής διάθεσης περιλαμβάνει αναζήτηση και αποδοχή της αλήθειας, προκειμένου να εκτοπιστούν οι ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τα λόγια και τα δόγματα, οι φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, καθώς και οι διάφορες αιρέσεις και πλάνες που προέρχονται από τον Σατανά. Στόχος είναι η σταδιακή αντικατάστασή τους με την αλήθεια και τον λόγο του Θεού. Έτσι αποκτά κανείς την αλήθεια και αλλάζει τη διάθεσή του. Αν θέλεις να μάθεις πόσο έχει αλλάξει η διάθεσή σου, πρέπει να γνωρίζεις με σιγουριά πόσες αλήθειες καταλαβαίνεις, πόσες έχεις κάνει πράξη και πόσες μπορείς να βιώσεις. Πρέπει να διακρίνεις καθαρά πόσες από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου έχεις αντικαταστήσει με τις αλήθειες που έχεις κατανοήσει και αποκτήσει και κατά πόσο αυτές οι αλήθειες μπορούν να ελέγχουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που βρίσκονται μέσα σου, δηλαδή κατά πόσο αυτές καθοδηγούν τις σκέψεις και τις προθέσεις σου, την καθημερινή ζωή και άσκησή σου. Οφείλεις να αντιλαμβάνεσαι αν, όποτε σου συμβαίνει κάτι, το πάνω χέρι το έχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου ή αν επικρατούν και σε καθοδηγούν οι αλήθειες που καταλαβαίνεις. Με αυτό το κριτήριο υπολογίζεται το ανάστημά σου και η ζωή-είσοδος.