Πώς να γνωρίσει κανείς την κυριαρχία του Θεού (Μέρος τρίτο)

Πώς συνδέεται ο άνθρωπος με τον Θεό; Πώς μπορείς να γνωρίσεις τον Θεό; Με ποιον τρόπο εργάζεται ο Θεός στον άνθρωπο; Χρησιμοποιώντας τον λόγο Του, μέσω του οποίου φανερώνει τις προθέσεις Του, σε καθοδηγεί για το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσεις, σε δοκιμάζει και σου λέει όλες τις απαιτήσεις που έχει από σένα και όλα τα κριτήρια που εσύ πρέπει να πληροίς. Οι άνθρωποι, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουν, κατανοούν όλες τις πτυχές της αλήθειας στα λόγια του Θεού: τις αρχές βάσει των οποίων πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τους ανθρώπους και να χειρίζεται τα ζητήματα, το πώς να συμπεριφέρεται στους αδελφούς και τις αδελφές του, το έργο της εκκλησίας και το καθήκον του, το πώς να βιώνει τις δοκιμασίες, το πώς να είναι αφοσιωμένος στον Θεό, το πώς να απαρνιέται, το πώς να μεταχειρίζεται τον κόσμο των απίστων και ούτω καθεξής. Όλα αυτά βρίσκονται στον λόγο του Θεού και Αυτός τα έχει πει σε όλους τους ανθρώπους. Σε τι βαθμό, όμως τελικά, τα βιώνει ο άνθρωπος; Οι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό στα λόγια Του και έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο μαζί Του. Κάποιος ίσως ρωτήσει: «Πού είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις;» Όσοι δεν τα έχουν βιώσει όλα αυτά δεν μπορούν να καταλάβουν: «Εντάξει, πού είναι ο Θεός; Δεν έχει εμφανιστεί ποτέ σ’ εμένα. Λέγεται συνέχεια ότι είναι στον τρίτο ουρανό, αλλά εγώ δεν Τον έχω δει ποτέ. Δεν ξέρω πόσο μεγάλος και πόσο ψηλός είναι πραγματικά ο Θεός ή πόσο παντοδύναμος και παντογνώστης». Όσοι είχαν τη σχετική εμπειρία θα έλεγαν: «Αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά. Ήρθα σε επαφή με τον λόγο του Θεού από την πρώτη κιόλας μέρα που πίστεψα σ’ Αυτόν. Πιστεύω, πλέον, σ’ Αυτόν εδώ και είκοσι με τριάντα χρόνια, και στα λόγια Του διακρίνω τη διάθεση και την ουσία Του. Τον κατανοώ και Τον γνωρίζω κάπως. Αφού βίωσα τα λόγια Του όλα αυτά τα χρόνια, αν μια μέρα ερχόταν ο Θεός σ’ εμένα, μιλούσε και αλληλεπιδρούσε μαζί μου, θα μπορούσα να επιβεβαιώσω, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, ότι Αυτός είναι ο Θεός που εξέφρασε τα λόγια αυτά, ότι Αυτός είναι ο Ένας στον οποίο πιστεύω. Ό,τι εμφάνιση κι αν έχει, εφόσον τα τωρινά λόγια Του και αυτά προέρχονται από την ίδια πηγή, τότε Αυτός είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύω, ο Θεός από τον ουρανό, Αυτός που ασκεί κυριαρχία στη μοίρα μου και σε όλα τα πράγματα. Αυτός είναι». Θα υπήρχε ακόμα η ανάγκη να σου μιλήσει ο Θεός από τον ουρανό; (Όχι.) Όποια μορφή ή εικόνα κι αν πάρει ο Θεός, δεν χρειάζεται να τη δεις. Δεν υπάρχει λόγος. Δεν θα πρέπει να σε πιάνει αυτή η περιέργεια. Γιατί, όμως; Βιώνεις εδώ και τόσα χρόνια την επαφή με τον Θεό και, μολονότι δεν μπορείς να πεις ότι Τον ξέρεις ή έχεις εξοικειωθεί πλήρως μ’ Αυτόν, τουλάχιστον δεν σου είναι ξένος πια μέσα απ’ τα λόγια Του, και απ’ το ότι έχεις βιώσει αυτά και το έργο Του. Είναι μαζί σου, καθοδηγεί τη ζωή σου, ασκεί την κυριαρχία Του στην κάθε σου μέρα και στη μοίρα σου. Κατανοεί τη χαρά σου, τη λύπη σου, τον θυμό σου και την ευτυχία σου εξίσου καλά, και εσύ ξέρεις τα δικά Του. Δεν Τον παρανοείς πλέον ούτε διαμαρτύρεσαι γι’ Αυτόν. Επιπλέον, έχει τέτοια θέση στην καρδιά σου, που θα μπορούσες και να πεις ότι έχει θρονιαστεί εκεί μέσα και δεσπόζει ως βασιλιάς, ελέγχοντας όλη σου την ύπαρξη. Τι σημαίνει ότι «δεσπόζει ως βασιλιάς»; Σημαίνει ότι χρησιμοποιείς τα λόγια Του για να επιλύσεις ό,τι συμβαίνει και ότι τα λόγια Του διαφεντεύουν την καρδιά σου. Δεν διαφεντεύεις εσύ πια. Δεν μπορούν να σε καθοδηγήσουν όσα γνωρίζεις και έχεις μάθει, τα βιβλία που έχεις διαβάσει, όσα βίωσες και είδες να συμβαίνουν στη ζωή σου. Τα λόγια του Θεού θα σε καθοδηγούν στα πάντα, θα γίνουν ο οδηγός της ζωή σου, θα φανερώνονται και θα τα βιώνεις κάθε μέρα στην πραγματική ζωή σου. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις τις αλήθεια-πραγματικότητες. Αν κάποιος τότε σε ξαναρωτούσε: «Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, Τον γνωρίζεις;», εσύ θα έλεγες: «Γνωρίζω λίγο τον Θεό. Δεν τολμώ να εκφράσω με τα λόγια πόσο ισχυρός και σοφός είναι ούτε και να δώσω κάποιον ορισμό γι’ Αυτόν. Τουλάχιστον, όμως, γνωρίζω ότι ο Θεός είναι ασύλληπτος, πάρα πολύ σοφός και θαυμαστός, και επιπλέον αγαπά την ανθρωπότητα πάρα πολύ. Η αγάπη του Θεού είναι πολύ μεγάλη και αληθινή και η διάθεσή Του δίκαιη!» Δεν είναι αυτή η λίγη γνώση πιο πολύτιμη από τις απατηλές και δυσνόητες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες των ανθρώπων; (Ναι.) Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτά τα πολύτιμα πράγματα; Προέρχονται από τη βίωση των λόγων του Θεού. Τα λόγια, δηλαδή, του Θεού, που εισέπραττες όλα αυτά τα χρόνια, ριζώνουν μέσα σου, βλασταίνουν, ανθίζουν και παράγουν καρπούς, και εσύ βιώνεις πλέον την πραγματικότητα των λόγων Του. Πώς το καταφέρνεις αυτό ενώ βιώνεις τα λόγια του Θεού; (Με το να βιώνεις, σιγά-σιγά, με τις ρυθμίσεις του Θεού για τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα.) Προέρχεται μέσω της εμπειρίας, δηλαδή συνεχώς να επιβεβαιώνεις τα λόγια του Θεού σε αυτήν την περίοδο, το ότι καθεμιά από τις προτάσεις που διατυπώνει είναι η αλήθεια και ό,τι χρειάζεσαι στη ζωή σου. Αν κάποιος πει τότε: «Ο Θεός στον οποίο πιστεύεις δεν είναι ο Θεός, δεν υπάρχει και δεν μπορεί κανείς να Τον δει», εσύ θα απαντήσεις: «Την ύπαρξη και την κυριαρχία του Θεού δεν την αποφασίζει ένας άνθρωπος. Ο Θεός αποφασίζει για αυτά τα ζητήματα. Η ύπαρξη και η κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια βιώνω πραγματικά το έργο του Θεού, οι διάφορες μαρτυρίες για τη βίωση του έργου του Θεού, όλα αυτά τα στοιχεία είναι ο καθοριστικός παράγοντας, είναι η απόδειξη», Έτσι καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό. Αν κάποιος σε ρωτούσε πάλι πού είναι ο Θεός, τι απάντηση θα έδινες; (Την απάντηση ότι ο Θεός βρίσκεται στην καρδιά κάθε ανθρώπου που πιστεύει σε Αυτόν.) Ο Θεός ήδη ζει στην καρδιά των ανθρώπων. Είναι, όμως, και μέσα στα πάντα, ανάμεσα σε καθετί, γύρω μας. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός υπάρχει. Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Ό,τι βιώνεις είναι πολύ πιο αληθινό από αυτό που βλέπεις. Ακόμα κι αν έβλεπες τον Θεό, θα Τον αναγνώριζες; (Όχι, δεν θα Τον αναγνώριζα.) Αν το πνευματικό σώμα του Θεού κατέβαινε και άρχιζε να κυκλοφορεί ανάμεσα στους ανθρώπους, λέγοντας: «Είμαι ο Θεός», θα αιφνιδιαζόσουν και θα έλεγες: «Είσαι ο Θεός; Πώς γίνεται να μην Σε αναγνωρίζω; Δεν δέχομαι έναν Θεό σαν Εσένα!» Στην πραγματικότητα, θα φοβόσουν. Γιατί θα αντιδρούσες έτσι; Επειδή δεν γνωρίζεις τον Θεό. Γι’ αυτό θα είχες αυτήν τη στάση και συμπεριφορά απέναντί Του.

Τι πρέπει να προσέχει κανείς περισσότερο όταν πιστεύει στον Θεό; Τη βίωση των λόγων Του, θα έλεγε κανείς. Στο στάδιο κατά το οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να ανατραπούν και με την αλήθεια να διορθωθούν, όλες οι λανθασμένες καταστάσεις στις οποίες αυτοί βρίσκονται, καθώς και όλες οι καταστάσεις αντίστασης στον Θεό ή επανάστασης εναντίον Του. Το ίδιο ισχύει και για τις παράλογες απόψεις. Με αυτόν τον τρόπο, η εσωτερική σου κατάσταση θα βελτιωθεί σταδιακά, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται ολοένα και πιο κανονική και θα νιώθεις την ύπαρξή Του. Αν δεν είναι κανονική η σχέση σου με τον Θεό, δεν θα νιώθεις την ύπαρξή Του. Δεν υπάρχει αλήθεια σε όλα αυτά; Υπάρχει. Δεν αποτελεί τη σωστή οδό εάν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό σαν να ζουν σε κενό, χωρίς να έρχονται σε επαφή με τίποτα, χωρίς να βλέπουν ή να γνωρίζουν τίποτα και αδιαφορώντας για τον έξω κόσμο, όπως ακριβώς οι μοναχοί που ακολουθούν τον ταοϊσμό και οι μοναχές και ασκούνται στον ασκητισμό. Αν οι άνθρωποι μπορούν και παρατηρούν, κατανοούν σε βάθος και βιώνουν, τότε θα μπορούν να διακρίνουν ότι ο Θεός ενεργεί σε πολλά ζητήματα. Υπάρχουν, ωστόσο, στην παρούσα φάση, κάποια ζητήματα που είναι πάρα πολύ βαθιά και απρόσιτα για τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν πρέπει, λοιπόν, να αμελείς ό,τι είναι πιο εύκολα αντιληπτό, αναζητώντας όσα είναι πιο ανοίκεια. Απλώς, επικεντρώσου στα λόγια του Θεού και μάθε να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση αυτά. Τι σημαίνει να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια του Θεού; Σημαίνει ότι προσπαθείς να διαπιστώσεις εάν έχεις κάποια από τις ποικίλες καταστάσεις που φανερώνουν τα λόγια του Θεού, σημαίνει ότι προσπαθείς να βρεις σε ποια κατάσταση είσαι, σε τι αναφέρονται τα λόγια του Θεού και ποιες είναι οι ανθρώπινες καταστάσεις για τις οποίες κάνει λόγο. Πρέπει κανείς να εξετάζει και να κατανοεί ξεκάθαρα όλα αυτά τα ζητήματα. Ορισμένες φορές, οι άνθρωποι ακούνε μια φορά τα λόγια του Θεού, αλλά τα αφήνουν να μπουν απ’ το ένα αυτί και να βγουν απ’ το άλλο. Σκέφτονται, μάλιστα: «Τα λόγια του Θεού δεν απευθύνονται σ’ εμένα. Δεν έχω την κατάσταση που φανερώνουν. Ο Θεός μιλά για άλλους ανθρώπους». Προσπαθείς να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού με λάθος τρόπο. Η προσέγγισή σου δείχνει ότι εξακολουθείς να μην κατανοείς τα λόγια Του, ότι αυτά ακόμα δεν σε έχουν επηρεάσει, ότι δεν τα έχεις αφομοιώσει. Φρόντισε να αποκτάς εμπειρία, έτσι ώστε, όταν μια μέρα ακούσεις τα λόγια του Θεού που ξεσκεπάζουν τους ανθρώπους, να μπορέσεις να πεις: «Ο Θεός μιλά για μένα». Αυτό θα πει να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια του Θεού. Αυτό, όμως, είναι μόνο η αρχή, η αρχή της εισόδου στα λόγια του Θεού, και ίσως δεν γνωρίζεις ποια είναι πραγματικά η κατάσταση για την οποία μιλάει. Πρέπει, λοιπόν, για ένα διάστημα, να αναζητήσεις την αλήθεια που κρύβουν τα λόγια του Θεού, τις απαιτήσεις που έχει Αυτός, καθώς και το μονοπάτι που προσφέρει στην ανθρωπότητα. Το ζήτημα έχει πολλές λεπτομέρειες. Δεν μπορείς, απλώς, να εξετάσεις και να αναλύσεις μια εξωτερική κατάσταση και μετά τέλος. Πού στοχεύει ο Θεός όταν αναλύει την κατάσταση των ανθρώπων και τους βάζει να την εξετάσουν; Θέλει να τους κάνει να μεταστραφούν. Ο Θεός λέει ότι η κατάσταση αυτή είναι λανθασμένη. Αν ζεις σε μια τέτοια κατάσταση ή έχεις τέτοια οπτική, τότε αντιστέκεσαι στον Θεό. Αυτό που κάνεις λέγεται επανάσταση, δυσαρεστεί τον Θεό και συνιστά διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά που δεν συμβαδίζει με την αλήθεια. Πρέπει να αλλάξεις πορεία. Κατά την αλλαγή πορείας, θα πρέπει να καταλάβεις ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού και να αντιληφθείς ότι σ’ αυτές τις απαιτήσεις υπάρχει αλήθεια. Πρέπει να κατανοήσεις την πρόθεση του Θεού και να αναλογιστείς: «Ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα; Πώς αλλάζω πορεία, πώς απελευθερώνομαι απ’ αυτήν τη διάθεση, πώς τη διορθώνω;» Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια. Δεν αρκεί, απλώς, να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια του Θεού. Επιπλέον, πρέπει ακόμα να κατανοήσεις την αλήθεια και να αποκτήσεις αυτογνωσία. Έτσι θα καταλάβεις τη σπουδαιότητα των απαιτήσεων του Θεού για την ανθρωπότητα και θα μπορείς να Τον δοξάζεις με όλη σου την ψυχή: «Ο Θεός είναι πολύ σοφός. Εξετάζει εξονυχιστικά τα εσώψυχα του ανθρώπου! Ο Θεός φανέρωσε την κατάστασή μου, που εγώ δεν γνώριζα καν ότι είχα, αλλά Εκείνος γνωρίζει τα πάντα!» Αυτό είν’ όλο; Όχι, δεν αρκεί μόνο αυτό και δεν είναι αυτό που θέλει ο Θεός. Ο Θεός θέλει να απαλλαγείς από τις αρνητικές, λανθασμένες καταστάσεις, που πηγάζουν από διεφθαρμένες διαθέσεις και, αφού τις διορθώσεις, να ασκηθείς σύμφωνα με την αλήθεια. Καθώς σταδιακά θα κατανοείς την αλήθεια όλο και βαθύτερα, η εσωτερική σου κατάσταση θα αλλάζει πλήρως και θα πάψεις να βλέπεις τα πράγματα όπως παλιά, θα καταλάβεις ότι ήταν παράλογη η άποψή σου, θα γνωρίζεις πού βρίσκεται το σφάλμα, ποια είναι η ουσία του, κι έτσι θα μπορέσεις να το διορθώσεις. Όταν θα έχεις απαλλαγεί πλήρως απ’ τα εγκόσμια πράγματα και τις σατανικές απόψεις, τότε, ακόμα κι αν νιώθεις κενός μέσα σου, οι αλήθειες που έχεις κατανοήσει θα αρχίσουν να βρίσκουν θέση μέσα στην καρδιά σου. Για να καταλάβεις ποια είναι η σωστή άποψη που θέλει ο Θεός να έχεις, τι επιθυμεί να διαθέτεις, ποιες είναι οι σωστές και ποιες οι λανθασμένες αντιλήψεις, υπάρχει ολόκληρη διαδικασία· θα πρέπει συνεχώς να αναζητάς την αλήθεια και να εμβαθύνεις σ’ αυτήν, και όταν θα την έχεις κατανοήσει πραγματικά, θα αισθάνεσαι μέσα σου απολύτως ικανοποιημένος και ήσυχος. Δεν είναι εύκολο να πιστέψει και να αποδεχθεί κανείς την αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς σκέψεις. Όλοι τους έχουν σκέψεις, ιδέες και διεφθαρμένες διαθέσεις. Όταν δεν έχουν τι να κάνουν, πάντα μελετούν και αναλύουν τα λόγια του Θεού, εάν είναι σωστά ή όχι. Αν συναντούσαν κάποιον που κατανοούσε την αλήθεια και μιλούσε κι αυτός για τη βιωματική του μαρτυρία, θα αποκόμιζαν κάποιο όφελος και θα ήταν εποικοδομητικό γι’ αυτούς. Αν, όμως, εμφανιζόταν στο διάβα τους κάποιος που έλεγε παράλογα πράγματα και είχε παράλογες απόψεις, θα κατάφερνε να τους επηρεάσει. Είναι φυσιολογική αυτή η κατάσταση. Αφού, όμως, αποκτήσουν αρκετή εμπειρία, μια μέρα θα αναγνωρίσουν πλήρως ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και θα συνειδητοποιήσουν πού έσφαλαν. Το γεγονός, όμως, ότι θα το συνειδητοποιήσουν σημαίνει ότι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Και πάλι δεν θέλουν να το κάνουν και συλλογίζονται: «Πρέπει, δηλαδή, έτσι να απαρνηθώ τον εαυτό μου;» Θέλουν, ακόμη και τώρα, να συνεχίσουν να εξετάζουν τα πράγματα και ό,τι κι αν σκέφτονται μέσα τους, η επαναστατικότητά τους και η διεφθαρμένη διάθεσή τους είναι πάντα εκεί. Δεν τους είναι τόσο εύκολο να αποδεχθούν την αλήθεια. Δεν μπορούν να αποδεχτούν τόσο απλά ή κατευθείαν ότι είναι η αλήθεια. Ακόμα και εάν γνωρίζουν καλά ότι είναι αλήθεια, και πάλι δεν μπορούν να την κάνουν πράξη γρήγορα και στον απόλυτο βαθμό. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνεται ότι μέσα στον άνθρωπο συνυπάρχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις και μια σατανική ουσία. Ο Θεός, μέσα από το έργο Του και την έκφραση της αλήθειας, στοχεύει να διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, και λίγο λίγο να φέρει στην επιφάνεια τη διαφθορά, να την εξαλείψει και να καθάρει τον άνθρωπο απ’ αυτήν. Σταδιακά, οι απόψεις του ανθρώπου θα συμβαδίσουν με αυτές του Θεού και ό,τι κάνει θα είναι σύμφωνο με την αλήθεια. Όταν συμφωνείς με τον Θεό για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, δεν υπάρχει πιθανότητα να παρανοήσεις όσα λέει σχετικά με αυτό το ζήτημα. Στα θέματα, όμως, στα οποία σου έχουν δημιουργηθεί παρανοήσεις, θα πρέπει να αναζητάς την αλήθεια και να τη χρησιμοποιείς για να διαλύσεις την παρανόηση. Δεν πρέπει να εμμένεις μονίμως στις απόψεις σου και να θεωρείς πάντα ότι δικαίως και εύλογα έχεις αυτήν την παρανόηση, ότι αυτή, όποτε προκύπτει, έχει βάση και νόημα. Είναι γελοίο. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, κι έτσι είναι φυσιολογικό να γίνονται κάπως αλαζόνες. Μπορούν να αλλάξουν εφόσον δεχθούν την αλήθεια. Είναι επικίνδυνο αν συμπεριφέρονται παράλογα και αν έχουν λανθασμένες απόψεις για διάφορα πράγματα, και δεν θα είναι εύκολο να αποδεχθούν την αλήθεια και συχνά θα την παρανοούν. Είναι πολύ πιο πιθανό αυτοί οι άνθρωποι να αναπτύξουν αντιλήψεις για τον Θεό και να γίνουν εχθρικοί προς Αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στον Σατανά. Όσον αφορά την παρανόηση του Θεού, αν κάποιος δεν αναζητά την αλήθεια, πάντα θα θεωρεί πως ό,τι κάνει ο Θεός είναι λάθος. Αν έχει μονίμως τέτοιες αντιδικίες με τον Θεό, αναμετριέται και μάχεται με Αυτόν, Τον μάχεται και τον ανταγωνίζεται, τότε στο τέλος θα ηττηθεί και θα βιώσει τον απόλυτο εξευτελισμό. Η αλήθεια και ο Θεός πάντα θα νικούν. Αν μπορείς να έχεις υποτακτική καρδιά, και να αναζητάς και να δέχεσαι την αλήθεια κατά την αναμέτρηση και την πάλη σου με τον Θεό, μόνο τότε θα μεταστραφείς και τελικά θα αναγκαστείς να υποταχθείς στον λόγο του Θεού. Ο Θεός βάζει τον άνθρωπο να υποστεί αυτήν τη διαδικασία, για να τον σώσει και να τον αποκτήσει. Όσοι προτιμήσουν να πεθάνουν από το να δεχθούν την αλήθεια θα αποκαλυφθούν και θα αποκλειστούν. Αν μπορείς να δεχθείς την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό, τότε είσαι κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό, που μπορεί να συμβαδίσει μ’ Αυτόν, και που ποτέ δεν θα επαναστατήσει εναντίον Του ούτε θα Του αντισταθεί. Όσα χρόνια κι αν πιστεύει κάποιος στον Θεό, εφόσον μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια και καταφέρει να υποταχθεί σ’ Αυτόν, τότε στο τέλος θα αλλάξει η ζωή-διάθεσή του. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι, στο πλαίσιο των σπουδών σου στον τομέα της βοτανολογίας ή της γεωργίας, σπέρνεις στο χώμα δέκα σπόρους φρούτων. Με βάση αυτά που διδάχθηκες, γνωρίζεις ότι από αυτούς τους δέκα σπόρους θα αναπτυχθούν δέκα δέντρα. Το συγκεκριμένο συμπέρασμα προέκυψε βάσει επιστημονικών και θεωρητικών στοιχείων, και εσύ ακολουθείς αυτό το συμπέρασμα. Επομένως, όταν ο Θεός πει ότι από τους δέκα σπόρους θα φυτρώσουν έντεκα δέντρα, εσύ δεν θα το πιστέψεις και θα αναρωτηθείς: «Πώς γίνεται δέκα σπόροι να δώσουν έντεκα δέντρα;» Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας κρυμμένος σπόρος που δεν είδες. Τι σε κάνει να μένεις προσκολλημένος στην άποψή σου; Οι επιστημονικές αποδείξεις και γνώσεις που έχεις αποκτήσει. Αυτές καθοδηγούν τη σκέψη σου. Δεν μπορείς να σκεφτείς πέρα από αυτό το πλαίσιο. Αν η επιστήμη είναι το κριτήριό σου, τότε δεν βασίζεσαι στα λόγια του Θεού. Αυτό θα πει επανάσταση του ανθρώπου. Θα σκεφτόσουν: «Στηρίζομαι σε συγκεκριμένη βάση. Πώς, λοιπόν, μπορείς Εσύ να πεις ότι το συμπέρασμά μου δεν είναι η αλήθεια; Όσα είπες είναι αβάσιμα. Πώς, λοιπόν, λες ότι τα λόγια Σου είναι η αλήθεια; Δεν έχουν απολύτως καμία βάση! Πόσοι άνθρωποι απέδειξαν όσα είπες; Ποιος τα απέδειξε; Ποιος είδε ότι ισχύουν; Πού είναι τα γεγονότα;» Αρνείσαι τα λόγια του Θεού προτού δεις τα γεγονότα, μονίμως αμφισβητείς τον λόγο Του, μονίμως αρνείσαι τον ίδιο τον Θεό και μονίμως σκέφτεσαι: «Ό,τι είπε ο Θεός είναι λάθος· το δικό μου συμπέρασμα είναι το σωστό, γιατί αυτό έχει αποδειχθεί. Είμαι ειδικός στο θέμα, επαγγελματίας. Επομένως, το δικό μου συμπέρασμα πρέπει να καταγραφεί ως σωστό». Θεωρείς ότι οι δέκα σπόροι θα δώσουν ίδιο αριθμό δέντρων, και γι’ αυτό δεν πιστεύεις τον Θεό όταν λέει ότι θα βγουν έντεκα δέντρα. Θα πειστείς αν δεις να αναπτύσσονται έντεκα δέντρα τελικά; (Ναι.) Θα πειστείς πλήρως; Πώς κι έτσι; (Το είδα να συμβαίνει.) Όταν δεις πώς συνέβησαν τα πράγματα, θα αρχίσεις να απορρίπτεις τη γνώση που απέκτησες, καθώς και το δικό σου συμπέρασμα. Θα βιώσεις, μάλλον τότε, μέσα σου μια πάλη και θα σκεφτείς: «Πώς μπορεί να έκανα λάθος; Είναι δυνατόν η επιστήμη όντως να κάνει λάθος;» Κατά τη διαδικασία αυτή, οι άνθρωποι θα μελετήσουν και θα αναλύσουν εάν τα λόγια του Θεού είναι σωστά ή λάθος και θα τα συγκρίνουν: «Ποια είναι σωστά, τα λόγια του Θεού ή τα επιστημονικά επιχειρήματα;» Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους, αλλά οι άνθρωποι ακόμη δεν μπορούν να τα αποδεχθούν πλήρως. Πρέπει να περιμένουν αρκετά χρόνια ακόμη, προτού, βλέποντας όσα έχει κάνει ο Θεός, μπορέσουν να πειστούν εντελώς και τα αποδεχθούν πραγματικά. Ο Θεός δεν μιλά ούτε δρα χωρίς να βασίζεται κάπου· ενεργεί με τέτοιον τρόπο ώστε να αποκομίσεις εσύ ο ίδιος βιώματα και γνώσεις, μέχρι να δεις τα αποτελέσματα. Τι κερδίζεις από αυτήν τη διαδικασία; Επιβεβαιώνεις, με αυθεντικό τρόπο, τις ενέργειες του Θεού. Ο Θεός δεν σε αφήνει να κάνεις αβάσιμες δηλώσεις σαν κι αυτή: «Εσύ είσαι ο Θεός. Είσαι σπουδαίος και ευγενής, σοφός και υπέροχος». Δεν σε αφήνει να μαρτυρήσεις γι’ Αυτόν με τέτοιον τρόπο. Αντιθέτως, χρησιμοποιεί αυτά τα γεγονότα για να αποκτήσεις προσωπική εμπειρία και άποψη επί του θέματος. Ο Θεός δεν θα σου πει ότι είναι λάθος να λες πως από τους δέκα σπόρους θα βγουν δέκα δέντρα. Δεν θα το αμφισβητήσει και δεν θα διαπληκτιστεί μαζί σου. Αντιθέτως, με τα γεγονότα θα αποδείξει ότι έχει δίκιο και θα σε κάνει να το καταλάβεις κι εσύ ο ίδιος. Ίσως ο Θεός σου το είπε όταν ήσουν είκοσι χρονών. Ωστόσο, δεν σου είπε: «Εγώ είμαι η αλήθεια και πρέπει να Με ακούς». Δεν ξεστόμισε τέτοια λόγια. Απλώς έκανε την πράξη, κι εσύ βλέπεις τα αποτελέσματα στα τριάντα σου. Τόσο χρειάστηκε. Διαπληκτίστηκε μαζί σου ο Θεός όλο αυτό το διάστημα; (Όχι.) Επομένως, ποιος τσακωνόταν; Οι άνθρωποι τσακώνονται με τον Θεό και μονίμως λένε: «Ο Θεός έχει άδικο. Ό,τι λέει και κάνει δεν έχει καμία επιστημονική βάση και καμία λογική». Οι άνθρωποι λατρεύουν τους τσακωμούς με τον Θεό. Αυτός, όμως, παραμένει σιωπηλός και συνεχίζει να δρα. Μετά από δέκα χρόνια, θα ανακαλύψεις κάτι που έγινε και θα τρομοκρατηθείς: «Ω, τελικά αποδεικνύεται ότι δεν ήταν σωστή η άποψή μου!» Μέχρι να παραδεχθείς ότι είχες άδικο, θα έχει φανεί η έκβαση του θέματος. Μπορείς, όμως, να την αποδεχθείς; Αποδέχεσαι, μόνο, ένα φαινόμενο, αλλά μέσα σου εξακολουθείς να μην ξέρεις τι γίνεται. Πόσα ακόμα χρόνια βιωμάτων χρειάζεσαι; Ίσως πρέπει να περάσουν ακόμη δέκα χρόνια, προτού επιβεβαιώσεις ότι σωστά διευθέτησε το ζήτημα ο Θεός, ότι Αυτός είναι η αλήθεια και ότι δίκιο έχει Αυτός και όχι εσύ. Μέχρι τα σαράντα σου, θα έχεις πειστεί πλήρως και θα πεις: «Ο Θεός είναι η αλήθεια. Αυτός είναι πραγματικά ο Θεός. Ό,τι κάνει είναι πραγματικά υπέροχο και άκρως αληθινό! Ο Θεός είναι πάνσοφος!» Απαρνείσαι τον εαυτό σου. Κοίτα πόσων ετών εμπειρία έπρεπε να μαζέψεις! (Είκοσι.) Και τι έκανε ο Θεός αυτά τα είκοσι χρόνια; Δεν χρησιμοποίησε τύπους για να σου εξηγήσει, όπως θα έκανε αν ήθελε να σου μιλήσει για τους νόμους του Νεύτωνα. Χρησιμοποίησε γεγονότα για να σε κάνει να διαπιστώσεις κάποια πράγματα, χρησιμοποίησε φαινόμενα και συμβάντα που εκτυλίσσονταν γύρω σου, σε διαφώτισε και σε καθοδήγησε να τα καταλάβεις. Μετά από τρία ή πέντε χρόνια, κάτι θα καταλάβεις και θα αναρωτηθείς: «Είχα άδικο. Είχα, όμως, εντελώς άδικο;» Συνέχισε να εμπλουτίζεις τα βιώματά σου και ο Θεός θα σου εξηγήσει κάποια γεγονότα. Όταν θα γίνεις σαράντα χρονών —θα έχουν περάσει ακόμη δέκα χρόνια— θα παραδεχθείς ότι έκανες λάθος. Έτσι εργάζεται ο Θεός, αυτά τα πράγματα κάνει. Πώς φτάνεις στο σημείο να παραδεχθείς ότι εσύ έχεις άδικο και ο Θεός δίκιο; Για να γίνει αυτό, έρχεσαι αντιμέτωπος με διάφορα γεγονότα. Η διαφώτιση και η καθοδήγηση του Θεού σε οδηγούν σ’ αυτήν τη συνειδητοποίηση. Έτσι γίνονται τα πράγματα. Ο Θεός δεν σου παρουσιάζει απλώς μια έκβαση και σε κάνει να την πιστέψεις, χωρίς να υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις. Αν ο Θεός σε εξανάγκαζε να καταλάβεις, θα ήταν εντάξει; Αν ο Θεός σε χειραγωγούσε για να σε κάνει να καταλάβεις, θα πετύχαινε τον σκοπό Του, και εσύ, έτσι και αλλιώς, θα ήξερες ότι έχει δίκιο. Ο Θεός, όμως, δεν έχει την πρόθεση να μετατρέψει τους ανθρώπους σε ρομπότ. Δεν θέλει κάτι τέτοιο. Θέλει οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια, να κάνουν οι ίδιοι τις επιλογές τους και να μπορούν να υποταχθούν σε Αυτόν. Χρειάζεται, όμως, χρόνος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

Έχετε βιώσει μέχρι τώρα την πρακτική διάσταση του έργου του Θεού; (Ναι.) Το έργο Του είναι πολύ πρακτικό. Ο πρακτικός χαρακτήρας του έργου του Θεού αντιβαίνει στις φανταστικές, αόριστες απόψεις του ανθρώπου. Επομένως, πρέπει να εξετάσεις ό,τι έχεις μέσα σου και είναι φανταστικό, κενό, ό,τι δεν είναι πρακτικό και δεν έχει βάση στον λόγο του Θεού. Είναι σωστό απλώς και μόνο να τα αποδοκιμάσεις όλα αυτά. Είναι αναμφίβολα σωστό και έτσι πρέπει να το βιώνεις. Πόσα πράγματα έχει δημιουργήσει ο Θεός, ο Δημιουργός των πάντων; Πόσο σοφός πρέπει να είναι; Αν νομίζεις ότι θα μπορείς να το βιώσεις πλήρως και να το κατανοήσεις σε βάθος σε τρία ή πέντε χρόνια, είναι αδύνατο. Δεν πρόκειται τα καταφέρεις, ακόμα και αν για μια ολόκληρη ζωή μάζευες βιώματα. Πρέπει, λοιπόν, να είσαι προσγειωμένος όταν βιώνεις τα λόγια του Θεού. Άρχισε με μικρά πράγματα, ξεκινώντας από τις λεπτομέρειες, και αναζήτησε τις αλήθεια-αρχές. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι που δεν μπορείς να συλλάβεις, πρέπει να μάθεις να ηρεμείς ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια, χωρίς άγχος και ανυπομονησία. Πώς μπορεί κανείς να είναι ήρεμος ενώπιον του Θεού; Πρέπει να προσεύχεσαι με την καρδιά σου σ’ Αυτόν και να συναναστρέφεσαι μαζί Του. Αν αδυνατείς να ηρεμήσεις, τότε μπορείς να διαβάσεις και να σκεφτείς προσεκτικά τα λόγια Του ή να τραγουδήσεις ύμνους που τα περιέχουν. Όλα αυτά θα σε βοηθήσουν να είσαι ήρεμος ενώπιον του Θεού. Η καρδιά του ανθρώπου ηρεμεί όταν επιστρέφει στον Θεό. Ο άνθρωπος νιώθει τότε ότι είναι μάταιο να ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, τρέχοντας από δω και από κει στον έξω κόσμο, χωρίς να έχει κάτι να κερδίσει. Εφόσον ο άνθρωπος είναι ήρεμος ενώπιον του Θεού —είτε διαβάζοντας τα λόγια Του, είτε συναναστρεφόμενος σχετικά με την αλήθεια, είτε τραγουδώντας ύμνους που Τον δοξάζουν— τότε το πνεύμα του θα αποκομίσει κάποιο όφελος και θα διαφωτιστεί, ενώ η καρδιά του θα νιώσει να τρέφεται και να γεμίζει. Σιγά-σιγά, θα αποκτήσεις μια ξεκάθαρη εικόνα για το έργο του Θεού, θα μπορείς να υποταχθείς σε Αυτόν και θα κερδίσεις την αλήθεια και τη ζωή. Αν οι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν την αλήθεια και τον Θεό, τότε θα πρέπει να κάνουν θυσίες, να υποστούν πολλά βάσανα και να βιώσουν για πολλά χρόνια το έργο Του, αναλώνοντας χρόνο και ενέργεια σ’ αυτόν τον σκοπό. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να κερδίσουν την αλήθεια και τη ζωή, καθώς και ολόκληρη τη σωτηρία του Θεού.

11 Οκτωβρίου 2017

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.