Είναι απαραίτητο να μάθετε πώς να χειρίζεστε τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι έχουν προβλήματα συνεργασίας με τους άλλους ενώ κάνουν το καθήκον τους. Με βάση ποια αρχή πρέπει να τους χειρίζεστε; Ποιο αποτέλεσμα πρέπει να πετύχετε; Μάθετε να εργάζεστε αρμονικά με όλους και να αλληλεπιδράτε με βάση την αλήθεια, τον λόγο του Θεού και τις αρχές, και όχι τα συναισθήματα ή την παρόρμηση. Αν το κάνετε αυτό, τότε δεν θα βασιλεύσει άραγε η αλήθεια στην εκκλησία; Όσο βασιλεύει η αλήθεια, δεν θα αντιμετωπίζονται, τότε, τα πράγματα με τρόπο δίκαιο και λογικό; Δεν πιστεύετε ότι είναι ωφέλιμο αν όλοι συνεργάζονται αρμονικά; (Ναι.) Αν ενεργείτε έτσι, ωφελείστε πολύ. Πρώτα απ’ όλα, είναι σίγουρα εποικοδομητικό και πολύτιμο για σας καθώς εκτελείτε τα καθήκοντά σας. Επίσης, σας αποτρέπει από το να κάνετε λάθη, να προκαλείτε διαταράξεις και αναστάτωση, και να ακολουθείτε το μονοπάτι των αντίχριστων. Φοβάστε να βαδίσετε στο μονοπάτι των αντίχριστων; (Ναι.) Είναι χρήσιμος ο φόβος από μόνος του; Όχι, ο φόβος από μόνος του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Είναι φυσιολογικό να φοβάστε να βαδίσετε στο μονοπάτι του αντίχριστου. Αυτό δείχνει για κάποιον ότι αγαπάει την αλήθεια, ότι είναι πρόθυμος να πασχίσει προς την αλήθεια και ότι είναι πρόθυμος να την επιδιώξει. Αν φοβάσαι κατά βάθος, τότε θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να βρεις το μονοπάτι άσκησης. Πρέπει να αρχίσεις μαθαίνοντας να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, επίλυσέ το με συναναστροφή και συζήτηση, ώστε όλοι να γνωρίσουν τις αρχές, καθώς και τη συγκεκριμένη επιχειρηματολογία και το πρόγραμμα σχετικά με την επίλυση. Αυτό δεν σε αποτρέπει από το να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου; Επιπροσθέτως, αν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε θα είσαι φυσικά ικανός να δεχθείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, αλλά πρέπει και να μάθεις να δέχεσαι την επίβλεψη του εκλεκτού λαού του Θεού, πράγμα που απαιτεί να έχεις ανοχή και αποδοχή. Αν βλέπεις κάποιον να σε επιβλέπει, να επιθεωρεί το έργο σου ή να σε ελέγχει εν αγνοία σου και γίνεσαι οξύθυμος, μεταχειρίζεσαι αυτό το άτομο σαν εχθρό και το σιχαίνεσαι, ή ακόμη και του επιτίθεσαι και το αντιμετωπίζεις σαν προδότη, θέλοντας να εξαφανιστεί, τότε αυτό είναι πρόβλημα. Δεν είναι εξαιρετικά άθλιο; Σε τι διαφέρει αυτή η στάση από ενός βασιλιά των διαβόλων; Είναι αυτή δίκαιη μεταχείριση των ανθρώπων; Αν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι και ενεργείς με τον σωστό τρόπο, τι έχεις να φοβηθείς από τον έλεγχο των ανθρώπων; Αν φοβάσαι, αυτό δείχνει ότι υπάρχει κάτι που ελλοχεύει στην καρδιά σου. Αν γνωρίζεις μέσα σου ότι έχεις πρόβλημα, τότε θα πρέπει να δεχτείς την κρίση και την παίδευση του Θεού. Αυτό είναι λογικό. Αν γνωρίζεις ότι έχεις πρόβλημα, μα δεν επιτρέπεις σε κανέναν να σε επιβλέπει, να επιθεωρεί το έργο σου ή να ερευνά το πρόβλημά σου, τότε είσαι εξαιρετικά παράλογος, επαναστατείς και αντιστέκεσαι στον Θεό, και σε αυτήν την περίπτωση το πρόβλημά σου είναι ακόμη πιο σοβαρό. Εάν ο εκλεκτός λαός του Θεού διακρίνει ότι είσαι κακός άνθρωπος ή δύσπιστος, τότε οι συνέπειες θα είναι ακόμη πιο δυσάρεστες. Έτσι, όσοι είναι σε θέση να δέχονται την επίβλεψη, την εξέταση και τον έλεγχο των άλλων είναι οι πιο λογικοί από όλους, έχουν ανοχή και κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν ανακαλύπτεις ότι κάνεις κάτι λάθος ή αποκαλύπτεις μια διεφθαρμένη διάθεση, αν μπορέσεις να ανοιχτείς και να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους, αυτό θα βοηθήσει τους γύρω σου να σε προσέχουν. Σίγουρα είναι απαραίτητο να δέχεσαι την επίβλεψη, αλλά το κυριότερο είναι να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι σ’ Αυτόν, υποβάλλοντας τον εαυτό σου σε συνεχή εξέταση. Ιδιαίτερα όταν έχεις πάρει λάθος δρόμο ή έχεις κάνει κάποιο λάθος, ή όταν είσαι έτοιμος να πάρεις μια απόφαση μόνος σου, και κάποιος κοντινός σου το αναφέρει και σε προειδοποιήσει, πρέπει να το αποδεχτείς αυτό και να σπεύσεις να κάνεις αυτοκριτική, να παραδεχτείς το λάθος σου και να το διορθώσεις. Αυτό μπορεί να σε αποτρέψει από το να βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Εάν υπάρχει κάποιος που σε βοηθάει και σε προειδοποιεί με αυτόν τον τρόπο, μήπως δεν προστατεύεσαι εν αγνοία σου; Προστατεύεσαι. Αυτή είναι η προστασία σου. Δεν πρέπει, λοιπόν, να φυλάγεσαι συνέχεια από τους αδελφούς και τις αδελφές σου ή από τους γύρω σου. Μη μεταμφιέζεσαι και μην κουκουλώνεσαι συνέχεια, έτσι ώστε να μη σε καταλάβουν οι άλλοι και να μη δουν το αληθινό σου πρόσωπο. Αν η καρδιά σου φυλάγεται πάντα από τους άλλους, αυτό θα επηρεάσει το πώς αναζητάς την αλήθεια και θα είναι εύκολο να χάσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά και πολλές ευκαιρίες για να οδηγηθείς στην τελείωση. Αν φυλάγεσαι συνέχεια από τους άλλους, τότε θα έχεις μυστικά στην καρδιά σου και δεν θα μπορείς να συνεργαστείς με τους ανθρώπους. Θα μπορείς εύκολα να κάνεις λάθη και να βαδίσεις στο λάθος μονοπάτι· όταν κάνεις λάθη δε, θα σου έρθει ο ουρανός σφοντύλι. Τι θα σκεφτείς εκείνη τη στιγμή; «Αν το ήξερα, θα συνεργαζόμουν από την αρχή με τους αδελφούς και τις αδελφές μου για να εκτελέσω το καθήκον μου, και σίγουρα δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Επειδή, όμως, πάντα φοβόμουν μήπως με καταλάβουν οι άλλοι, φυλαγόμουν. Αλλά τελικά, κανένας άλλος δεν έκανε λάθος. Το πρώτο λάθος το έκανα εγώ. Τι ντροπή και ανοησία!» Αν μπορείς να επικεντρώνεσαι στην αναζήτηση της αλήθειας, και όταν έχεις δυσκολίες, να μιλάς ανοικτά στη συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, τότε εκείνοι μπορούν να σε βοηθήσουν, αλλά και να σε κάνουν να καταλάβεις το ορθό μονοπάτι άσκησης και τις αρχές της άσκησης. Αυτό μπορεί να σε προφυλάξει από το να βαδίσεις στο λάθος μονοπάτι την ώρα που εκτελείς το καθήκον σου, έτσι ώστε να μην αποτύχεις και να μη σκοντάψεις, ούτε να δεχτείς την αποστροφή, την απόρριψη και τον αποκλεισμό του Θεού. Αντίθετα, θα λάβεις προστασία, θα εκτελείς σωστά το καθήκον σου και θα κερδίσεις την έγκρισή Του. Πόσο τεράστια οφέλη αποκομίζουν οι άνθρωποι από την αρμονική συνεργασία!

Είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς κυριολεκτικά τις λέξεις «αρμονική συνεργασία», αλλά δύσκολο να τις κάνει πράξη. Δεν είναι εύκολο πράγμα να βιώσει κανείς την πρακτική πλευρά αυτών των λέξεων. Γιατί δεν είναι εύκολο; (Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις.) Σωστά. Ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις αλαζονείας, μοχθηρίας, αδιαλλαξίας και ούτω καθεξής, και αυτές τον εμποδίζουν στην άσκηση της αλήθειας. Όταν συνεργάζεσαι με άλλους, αποκαλύπτεις κάθε είδους διεφθαρμένες διαθέσεις. Για παράδειγμα, σκέφτεσαι: «Με βάζεις να συνεργαστώ με αυτό το άτομο, αλλά είναι σε θέση να ανταποκριθεί; Δεν θα με περιφρονήσουν οι άνθρωποι αν συνεργαστώ με κάποιον που δεν έχει επίπεδο;» Και μερικές φορές, μπορεί ακόμη και να σκέφτεσαι: «Αυτό το άτομο είναι τόσο ανεγκέφαλο και δεν καταλαβαίνει τι λέω!» ή «Αυτό που έχω να πω είναι μελετημένο και διορατικό. Αν του το πω και τον αφήσω να το κατανοήσει, θα εξακολουθώ να ξεχωρίζω; Η πρότασή μου είναι η καλύτερη. Αν απλώς την πω και τον αφήσω να την ακολουθήσει, ποιος θα ξέρει ότι η συμβολή ήταν δική μου;» Τέτοιες σκέψεις και απόψεις —τέτοια διαβολικά λόγια— τα βλέπεις και τα ακούς πολύ συχνά. Αν έχεις τέτοιες σκέψεις και απόψεις, είσαι πρόθυμος να συνεργαστείς με τους άλλους; Είσαι σε θέση να επιτύχεις αρμονική συνεργασία; Δεν είναι εύκολο· εμπεριέχει κάποια πρόκληση! Οι λέξεις «αρμονική συνεργασία» είναι εύκολο να ειπωθούν· απλώς ανοίγεις το στόμα σου και βγαίνουν κατευθείαν. Αλλά όταν έρθει η ώρα να το κάνεις πράξη, ξεπροβάλλουν τα μεγάλα εμπόδια μέσα σου. Οι σκέψεις σου πάνε από δω κι από κει. Μερικές φορές, όταν έχεις όρεξη, μπορεί και να είσαι σε θέση να συναναστραφείς λίγο με τους άλλους· αλλά αν δεν έχεις όρεξη και σε εμποδίζει μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα είσαι σε θέση να το κάνεις καθόλου πράξη. Μερικοί άνθρωποι, ως επικεφαλής, δεν μπορούν να συνεργαστούν με κανέναν. Συνεχώς υποτιμούν τους άλλους, είναι πάντα επιλεκτικοί με τους άλλους, και όταν βλέπουν τα ελαττώματά τους, τους κρίνουν και τους επιτίθενται. Αυτό καθιστά τους εν λόγω επικεφαλής ταραχοποιούς και αντικαθίστανται. Δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν οι λέξεις «αρμονική συνεργασία»; Τις καταλαβαίνουν πολύ καλά, στην πραγματικότητα, αλλά απλώς δεν είναι σε θέση να τις κάνουν πράξη. Γιατί δεν μπορούν να τις κάνουν πράξη; Επειδή αγαπούν υπερβολικά την κοινωνική θέση και η διάθεσή τους είναι υπερβολικά αλαζονική. Θέλουν να επιδεικνύονται και, όταν έχουν αποκτήσει κοινωνική θέση, δεν την αποχωρίζονται, από φόβο μήπως πέσει στα χέρια κάποιου άλλου και μείνουν οι ίδιοι χωρίς πραγματική δύναμη. Φοβούνται μήπως τους αφήσουν εκτός και μήπως δεν τους έχουν σε εκτίμηση, φοβούνται μήπως τα λόγια τους δεν έχουν καμία δύναμη ή εξουσία. Αυτό είναι που φοβούνται. Πόσο μακριά φτάνει η αλαζονεία τους; Χάνουν τη λογική τους και προβαίνουν σε αυθαίρετες, απερίσκεπτες ενέργειες. Και τι προκύπτει από αυτό; Όχι μόνο εκτελούν κακώς το καθήκον τους, αλλά οι ενέργειές τους συνιστούν επίσης διαταραχή και αναστάτωση, και επανατοποθετούνται και αντικαθίστανται. Πείτε Μου, υπάρχει κανένα μέρος όπου ένα τέτοιο άτομο, με τέτοια διάθεση, είναι κατάλληλο να εκτελέσει καθήκον; Φοβάμαι ότι, όπου κι αν τοποθετηθεί, δεν θα εκτελέσει σωστά το καθήκον του. Δεν μπορεί να συνεργαστεί με άλλους —σημαίνει αυτό ότι θα είναι σε θέση να εκτελέσει καλά ένα καθήκον μόνος του; Σίγουρα όχι. Αν εκτελέσει καθήκον μόνος του, θα είναι ακόμη λιγότερο συγκρατημένος, ακόμη πιο ικανός για αυθαίρετες, απερίσκεπτες ενέργειες. Το αν μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου δεν έχει να κάνει με τις κλίσεις σου, το πόσο μεγάλο είναι το επίπεδό σου, την ανθρώπινη φύση σου, τις ικανότητές σου ή τις δεξιότητές σου· έχει να κάνει με το αν είσαι κάποιος που αποδέχεται την αλήθεια και αν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια και να φέρεσαι δίκαια στους άλλους, μπορείς να πετύχεις αρμονική συνεργασία με τους άλλους. Το κλειδί για το αν ένα άτομο μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του και να επιτύχει αρμονική συνεργασία με τους άλλους έγκειται στο αν μπορεί να αποδεχτεί και να υποταχθεί στην αλήθεια. Το επίπεδο, τα χαρίσματα, οι ικανότητες, η ηλικία των ανθρώπων και ούτω καθεξής δεν είναι το κυριότερο· όλα αυτά είναι δευτερεύοντα. Το πιο σημαντικό είναι να εξετάσουμε αν ένα άτομο αγαπάει την αλήθεια και αν μπορεί να την κάνει πράξη. Αφού ακούσουν ένα κήρυγμα, όσοι αγαπούν την αλήθεια και μπορούν να την κάνουν πράξη θα παραδεχτούν ότι είναι σωστή. Στην πραγματική ζωή, όταν συναντούν ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, θα εφαρμόζουν αυτές τις αλήθειες. Θα κάνουν πράξη την αλήθεια, θα γίνει η δική τους πραγματικότητα και μέρος της δικής τους ζωής. Θα γίνει τα κριτήρια και οι αρχές με τις οποίες συμπεριφέρονται και ενεργούν· θα γίνει αυτό που βιώνουν και αποκαλύπτουν. Όταν ακούνε ένα κήρυγμα, εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια θα παραδεχτούν κι αυτοί ότι είναι σωστό, και θα νομίζουν ότι τα καταλαβαίνουν όλα. Έχουν καταγράψει τα δόγματα στην καρδιά τους, όμως ποιες είναι οι αρχές και τα κριτήρια που χρησιμοποιούν για να εξετάσουν κάτι όταν το κάνουν; Εξετάζουν πάντα τα πράγματα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα· δεν τα εξετάζουν χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Φοβούνται ότι η άσκηση της αλήθειας θα τους κάνει να χάσουν, και φοβούνται μήπως οι άλλοι τους κρίνουν και τους περιφρονήσουν —μήπως χάσουν το γόητρό τους. Αμφιταλαντεύονται στις σκέψεις τους και τελικά σκέφτονται: «Θα προστατεύσω απλώς το κύρος μου, τη φήμη και τα συμφέροντά μου, αυτό είναι το κυριότερο. Όταν εκπληρωθούν αυτά τα πράγματα, θα είμαι ικανοποιημένος. Αν δεν εκπληρωθούν αυτά τα πράγματα, δεν θα κάνω πράξη την αλήθεια με χαρά ούτε θα τη θεωρώ ευχάριστη». Πρόκειται για άτομο που αγαπάει την αλήθεια; Σίγουρα όχι. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ σοβαροί όταν ακούνε κηρύγματα, και κρατάνε ακόμα και σημειώσεις. Κάθε φορά που ακούνε μια λέξη-κλειδί ή μια σημαντική φράση, την καταγράφουν σ’ ένα σημειωματάριο, αλλά στη συνέχεια ούτε τη χρησιμοποιούν ούτε την εφαρμόζουν. Στην πραγματικότητα, όσος καιρός κι αν έχει περάσει, δεν αλλάζουν καθόλου. Σας φαίνεται ένας τέτοιος άνθρωπος ότι αγαπάει την αλήθεια; Κάποιος που αγαπάει και καταλαβαίνει την αλήθεια μπορεί να την κάνει πράξη, ενώ κάποιος που την κατανοεί μεν, αλλά δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν την κάνει πράξη. Η μεγαλύτερη ένδειξη για το αν αγαπάει κάποιος την αλήθεια είναι το αν μπορεί να την κάνει πράξη. Πιστεύετε ότι κάποιος που δεν την αγαπά μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος; (Όχι, δεν μπορεί.) Για την ακρίβεια, μπορεί. Για παράδειγμα, αν παλιότερα έχει φερθεί ευγενικά σε κάποιον, αλλά εκείνος στη συνέχεια θίξει τα συμφέροντά του, τότε ο άνθρωπος αυτός θα πει: «Αυτός είναι ασυνείδητος. Παλιά τον είχα βοηθήσει, και τώρα μου φέρεται έτσι!» Μιλάει, όπως βλέπεις, για συνείδηση· με βάση ποιο πρότυπο αξιολογεί, όμως, τη συνείδηση ενός ανθρώπου, ή το σωστό και το λάθος; Αν κάποιος του είναι χρήσιμος, και αν τον ωφελούν κάποια λόγια ή κάποιες πράξεις, τότε όλα αυτά είναι θετικά· από την άλλη, ό,τι δεν τον ωφελεί είναι αρνητικό. Τόσο εγωιστική οπτική έχει. Πιστεύετε ότι τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Γιατί δεν μπορούν; (Δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια, επειδή δεν ενεργούν με βάση τις αρχές και δεν ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Αντιθέτως, σε κάθε περίπτωση ενεργούν για το δικό τους όφελος και καταστρώνουν σχέδια για τον εαυτό τους.) Ακριβώς. Δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Για ποιο είδος ανθρώπου προορίζεται η αλήθεια; Για εκείνους που την αγαπάνε και είναι ικανοί να απαρνηθούν τα πάντα γι’ αυτήν. Αυτοί μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια, σ’ αυτούς ανήκει και σ’ αυτούς δίνεται τελικά. Με άλλα λόγια, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να τη βιώσουν με κάθε κόστος, ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσουν τα συμφέροντά τους ή αυτά που αγαπάνε περισσότερο και να τα προσφέρουν όλα. Έτσι κερδίζει κανείς την αλήθεια.

Τι νομίζετε ότι εκτιμούν περισσότερο οι άνθρωποι; Την ανθρώπινη ζωή; (Ναι.) Στην πραγματικότητα, δεν ισχύει αυτό. Ας υποθέσουμε ότι σου ζητείται να δώσεις τη ζωή σου για τον Θεό. Θα μπορούσες να τη θυσιάσεις; Ας υποθέσουμε ότι σου ζητείται να Του προσφέρεις τον εαυτό σου και να πεθάνεις αμέσως· θα μπορούσες να το κάνεις; Υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να το κάνουν. Άρα, η ζωή δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τους ανθρώπους, αφού κάποιοι είναι όντως διατεθειμένοι να προσφέρουν τον εαυτό τους στον Θεό ή να θυσιάσουν τη ζωή τους γι’ Αυτόν, ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε. Όταν, όμως, κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους ή η φήμη και η θέση τους, κυρίως όταν εμπλέκεται το μέλλον και το πεπρωμένο τους, μπορούν άραγε να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα τους; Αυτό είναι το πιο δύσκολο. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για κάποιον που βρίσκεται σε μια τέτοια περίσταση; (Τα συμφέροντά του, το μέλλον και το πεπρωμένο του.) Σωστά. Δεν είναι η ζωή του, είναι τα συμφέροντα, η θέση του, το μέλλον και το πεπρωμένο του· αυτά εκτιμούν και αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι. Κάποιος που μπορεί να δώσει τη ζωή του για τον Θεό δεν είναι απαραίτητο ότι αγαπάει και κάνει πράξη την αλήθεια. Το ότι μπορεί να δώσει τη ζωή του για τον Θεό ίσως να είναι απλώς ένα σύνθημα. Ναι μεν λες ότι μπορείς να προσφέρεις τη ζωή σου στον Θεό, αλλά τα οφέλη της θέσης μπορείς να τα αποχωριστείς; Θα αποχωριστείς την περηφάνεια; Τι είναι ευκολότερο να θυσιάσει κανείς; (Είναι ευκολότερο να θυσιάσει τη ζωή του.) Ναι. Κάποιοι, όταν πρέπει να επιλέξουν, μπορούν να θυσιάσουν τη ζωή τους, αλλά δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα οφέλη της θέσης ούτε να αποκηρύξουν το λανθασμένο μονοπάτι τους. Ας πούμε ότι έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο ένας είναι ο δρόμος του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, να λες την αλήθεια και να λες αυτό που έχεις μέσα στην καρδιά σου, να μοιράζεσαι με τους άλλους αυτά που έχεις μέσα σου ή να παραδέχεσαι τα λάθη σου και να λες τα γεγονότα όπως είναι, δείχνοντας στους άλλους τη διεφθαρμένη ασχήμια σου και ντροπιάζοντας το πρόσωπό σου. Ο άλλος είναι ο δρόμος του να δώσεις μαρτυρικά τη ζωή σου για τον Θεό και να εισέλθεις στη βασιλεία των ουρανών όταν πεθάνεις. Ποιον από τους δύο δρόμους επιλέγεις; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Επιλέγω να δώσω τη ζωή μου για τον Θεό. Είμαι πρόθυμος να πεθάνω γι’ Αυτόν· αφού πεθάνω, θα ανταμειφθώ και θα εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών». Αν κάποιος έχει αποφασιστικότητα μπορεί να καταφέρει να δώσει τη ζωή του για τον Θεό με μια απλή δυναμική προσπάθεια. Μπορεί, όμως, να καταφέρει με μια τέτοια προσπάθεια να κάνει πράξη την αλήθεια και να είναι ειλικρινής; Δεν μπορεί, ούτε καν με δύο προσπάθειες. Αν, όταν κάνεις κάτι, έχεις τη θέληση, μπορείς να το κάνεις καλά με μία μόνο προσπάθεια· αλλά το να πεις την αλήθεια χωρίς ψέματα μία και μόνο φορά δεν σε καθιστά ειλικρινή μια για πάντα. Για να είσαι ειλικρινής, πρέπει να αλλάξει η διάθεσή σου, και αυτό απαιτεί δέκα ή είκοσι χρόνια εμπειρίας. Πρέπει να αποβάλεις τη δόλια διάθεση του ψεύδους και της διπροσωπίας πριν μπορέσεις να ανταποκριθείς στα βασικά πρότυπα ενός ειλικρινούς ατόμου. Δεν είναι δύσκολο για όλους αυτό; Είναι τεράστια πρόκληση. Ο Θεός θέλει τώρα να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων, και όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό, σκοπός των οποίων είναι να διορθώσουν τις δόλιες διαθέσεις τους και να τους μετατρέψουν σε ειλικρινείς ανθρώπους, σε ανθρώπους που υποτάσσονται στον Θεό. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με μία μόνο προσπάθεια· απαιτεί αληθινή πίστη, και κάποιος πρέπει να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πολύ εξευγενισμό προτού το επιτύχει. Αν ο Θεός σού ζητούσε τώρα να είσαι ειλικρινής και να πεις την αλήθεια, να πεις κάτι που έχει σχέση με τα γεγονότα, το μέλλον και τη μοίρα σου, που μπορεί να έχει κάποιες συνέπειες όχι ωφέλιμες για σένα, όπως να χάσεις την εκτίμηση των άλλων, και να νιώσεις ότι η φήμη σου καταστράφηκε —σε τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσες να δείξεις ειλικρίνεια και να πεις την αλήθεια; Θα μπορούσες παρ’ όλα αυτά να παραμείνεις ειλικρινής; Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα, πολύ πιο δύσκολο από το να παραδώσεις τη ζωή σου. Μπορεί να πεις: «Δεν γίνεται να με βάλεις να πω την αλήθεια. Προτιμώ να πεθάνω για τον Θεό παρά να πω την αλήθεια. Δεν θέλω με τίποτα να είμαι ειλικρινής. Προτιμώ να πεθάνω παρά να με υποτιμούν όλοι και να με θεωρούν συνηθισμένο». Τι φαίνεται μέσα απ’ αυτό να αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι αγαπούν περισσότερο απ’ όλα τη θέση και τη φήμη τους· και αυτά τα ελέγχουν οι σατανικές τους διαθέσεις. Η ζωή είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αν αναγκάζονταν από τις περιστάσεις, τη ζωή τους θα έβρισκαν τη δύναμη να τη δώσουν, αλλά τη θέση και τη φήμη δεν μπορούν να την εγκαταλείψουν εύκολα. Όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν θεωρούν ζωτικής σημασίας το να δώσουν τη ζωή τους· ο Θεός απαιτεί να αποδεχτούν την αλήθεια, να είναι πραγματικά ειλικρινείς και να λένε ό,τι έχουν στην καρδιά τους, να εκφράζονται ανοικτά και να ξεγυμνώνονται σε όλους. Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Η αλήθεια είναι πως ο Θεός δεν ζητάει να παραδώσεις τη ζωή σου. Εκείνος δεν σου έδωσε τη ζωή σου; Πού θα Του χρησιμεύσει η ζωή σου του Θεού; Δεν τη θέλει. Θέλει να μιλάς με ειλικρίνεια, να λες ποιος είσαι και τι σκέφτεσαι μέσα σου. Μπορείς να τα πεις αυτά τα πράγματα; Εδώ, τα πράγματα δυσκολεύουν και μπορεί να πεις: «Αν με βάλεις να δουλέψω σκληρά, θα βρω τη δύναμη να το κάνω. Αν με βάλεις να θυσιάσω όλη μου την περιουσία, θα μπορούσα να το κάνω. Δεν θα δυσκολευόμουν να εγκαταλείψω τους γονείς και τα παιδιά μου, τον γάμο μου και την καριέρα μου. Αλλά το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να πω αυτά που έχω στην καρδιά μου, να μιλήσω με ειλικρίνεια». Για ποιον λόγο δεν μπορείς να το κάνεις; Γιατί μόλις το κάνεις, όποιος σε γνωρίζει ή σε έχει ακουστά θα σε δει διαφορετικά. Θα πάψουν όλοι να σε θαυμάζουν. Θα έχεις χάσει την υπόληψή σου και θα έχεις ταπεινωθεί εντελώς, και θα έχει χαθεί πια η ακεραιότητα και η αξιοπρέπειά σου. Για τους άλλους, δεν θα έχεις πια την υψηλή θέση και το κύρος που είχες μέσα στην καρδιά τους. Γι’ αυτό και σε τέτοιες περιστάσεις, ό,τι κι αν συμβεί, δεν πρόκειται να πεις την αλήθεια. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο στους ανθρώπους, συντελείται μέσα τους μια μάχη. Όταν τελειώσει αυτή η μάχη, κάποιοι τελικά ξεπερνούν τις δυσκολίες τους κι άλλοι όχι· εκείνους συνεχίζουν να τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες σατανικές τους διαθέσεις και η θέση τους, η φήμη τους και η δήθεν αξιοπρέπειά τους. Αυτό αποτελεί δυσκολία, σωστά; Το να μιλάς απλώς με ειλικρίνεια και να λες την αλήθεια δεν είναι και κανένα μεγάλο κατόρθωμα, όμως τόσοι γενναίοι ήρωες, τόσοι άνθρωποι που έχουν ορκιστεί να αφοσιωθούν στον Θεό, να δαπανήσουν τον εαυτό τους και να ξοδέψουν τη ζωή τους γι’ Αυτόν, και τόσοι άνθρωποι που Του έχουν πει μεγαλεπήβολα πράγματα το βρίσκουν αδύνατο. Τι εννοώ μ’ αυτό; Όταν ο Θεός ζητά απ’ τους ανθρώπους να εκπληρώνουν καλά το καθήκον τους, δεν τους ζητά να ολοκληρώσουν έναν συγκεκριμένο αριθμό αναθέσεων ή να ολοκληρώσουν κάποια σπουδαία προσπάθεια, ούτε να εκτελέσουν κάποιο σπουδαίο εγχείρημα. Αυτό που θέλει είναι να μπορούν να κάνουν ό,τι μπορούν και να παραμένουν προσγειωμένοι, και να ζουν σύμφωνα με τον λόγο Του. Δεν Του χρειάζεται να είσαι σπουδαίος ή ευγενής ούτε να κάνεις κάποιο θαύμα, ούτε θέλει να δει σ’ εσένα κάποια ευχάριστη έκπληξη. Δεν χρειάζεται τέτοια πράγματα ο Θεός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ασκείσαι σταθερά με βάση τα λόγια Του. Όταν ακούς τα λόγια του Θεού, κάνε ό,τι έχεις καταλάβει, εκτέλεσε ό,τι έχεις κατανοήσει, θυμήσου καλά ό,τι έχεις ακούσει, και τότε, όταν έρθει η ώρα να ασκηθείς, να το κάνεις σύμφωνα με τα λόγια Του. Μετάτρεψέ τα στη ζωή σου, στις πραγματικότητές σου και σ’ αυτά που βιώνεις. Έτσι, ο Θεός θα ικανοποιηθεί. Αναζητάς διαρκώς μεγαλείο, αρχοντιά και θέση· αναζητάς διαρκώς να σε εγκωμιάζουν. Πώς αισθάνεται ο Θεός όταν το βλέπει αυτό; Το αποστρέφεται, θα απομακρυνθεί από σένα. Όσο περισσότερο επιδιώκεις πράγματα όπως το μεγαλείο, την αρχοντιά και το να είσαι ανώτερος απ’ τους άλλους, να είσαι διακεκριμένος, ξεχωριστός και αξιόλογος, τόσο περισσότερο αηδιάζει ο Θεός μαζί σου. Αν δεν κάνεις αυτοκριτική και δεν μετανοήσεις, τότε ο Θεός θα νιώσει αποστροφή για σένα και θα σε απαρνηθεί. Μην είσαι κάποιος που ο Θεός βρίσκει αηδιαστικό· να γίνεις κάποιος που ο Θεός τον αγαπάει. Και πώς μπορεί κανείς να αποκτήσει την αγάπη του Θεού; Με την υπάκουη αποδοχή της αλήθειας, με το να καταλαμβάνει τη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να ενεργεί προσγειωμένα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να εκτελεί σωστά τα καθήκοντά του, να είναι ειλικρινής και να βιώνει ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτό αρκεί, θα ευχαριστήσει τον Θεό. Οι άνθρωποι πρέπει οπωσδήποτε να μην έχουν φιλοδοξίες και άσκοπα όνειρα, να μην επιδιώκουν δόξα, κέρδος και θέση ούτε να ξεχωρίσουν από το πλήθος. Ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να προσπαθούν να είναι σπουδαίοι ή υπεράνθρωποι, ανώτεροι μεταξύ των ανθρώπων, και ούτε να κάνουν τους άλλους να τους λατρεύουν. Αυτή είναι η επιθυμία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και είναι το μονοπάτι του Σατανά· ο Θεός δεν σώζει τέτοιους ανθρώπους. Αν επιδιώκουν αδιάκοπα τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και δεν μετανοούν, τότε δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτούς· μόνο ένα αποτέλεσμα υπάρχει: να αποκλειστούν. Σήμερα, αν βιαστείτε να μετανοήσετε, υπάρχει ακόμα χρόνος· όταν όμως έρθει η μέρα που ο Θεός ολοκληρώσει το έργο Του, και οι καταστροφές μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, τότε δεν θα έχετε πια την ευκαιρία. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, εκείνοι που επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, αλλά αρνούνται πεισματικά να μετανοήσουν, θα αποκλειστούν. Πρέπει όλοι σας να καταλάβετε τι ανθρώπους σώζει το έργο του Θεού και ποιο είναι το νόημα της σωτηρίας Του. Ο Θεός ζητά απ’ τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιόν Του, να ακούσουν τα λόγια Του, να αποδεχτούν την αλήθεια, να αποβάλουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση και να κάνουν πράξη όσα λέει και διατάζει Εκείνος. Αυτό σημαίνει να ζουν σύμφωνα με τα λόγια Του, και όχι να ζουν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και σατανικές φιλοσοφίες ή να επιδιώκουν την ανθρώπινη «ευτυχία». Όποιος δεν ακούει τα λόγια του Θεού ή δεν αποδέχεται την αλήθεια, αλλά συνεχίζει να ζει σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά και με σατανική διάθεση, έναν τέτοιον άνθρωπο δεν είναι δυνατόν να τον σώσει ο Θεός. Ακολουθείς τον Θεό, αλλά ένας επιπλέον λόγος που συμβαίνει αυτό, φυσικά, είναι ότι σε έχει επιλέξει· ποιο είναι όμως το νόημα του ότι σε επέλεξε ο Θεός; Σημαίνει ότι σε μετατρέπει σε κάποιον που Τον εμπιστεύεται, που Τον ακολουθεί πραγματικά, που μπορεί να εγκαταλείψει τα πάντα γι’ Αυτόν και που είναι ικανός να ακολουθήσει τον δρόμο Του· κάποιον που έχει αποβάλει τη σατανική του διάθεση, που έχει πάψει να ακολουθεί τον Σατανά και να ζει υπό τη δύναμή του. Εάν ακολουθείς τον Θεό και εκτελείς το καθήκον σου στον οίκο Του, αλλά παραβιάζεις την αλήθεια από κάθε άποψη και δεν βασίζεις την άσκηση ή την εμπειρία σου στα λόγια Του, και ίσως μάλιστα να στέκεσαι εναντίον Του, τότε θα μπορούσε άραγε να σε αποδεχτεί ο Θεός; Σε καμία περίπτωση. Τι εννοώ μ’ αυτό; Στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο να εκτελέσεις το καθήκον σου, ούτε είναι δύσκολο να το κάνεις με αφοσίωση και σε αποδεκτό επίπεδο. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τη ζωή σου ούτε κάνεις κάτι ιδιαίτερο ή δύσκολο· πρέπει απλώς να ακολουθείς τα λόγια και τις οδηγίες Του με ειλικρίνεια και σταθερότητα, χωρίς να προσθέτεις τις δικές σου ιδέες ή να λειτουργείς με τον δικό σου τρόπο, αλλά βαδίζοντας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Εάν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, ουσιαστικά θα έχουν ανθρώπινη ομοιότητα. Όταν αποκτήσουν πραγματική υποταγή στον Θεό και έχουν γίνει ειλικρινείς, τότε θα έχουν αποκτήσει την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπινου όντος.

25 Ιουνίου 2019