Οι διαφορές μεταξύ της εκφοράς δογματικών λόγων και φράσεων και της πραγματικότητας της αλήθειας (Απόσπασμα 69)
Πώς κάνετε πράξη και πώς βιώνετε συνήθως τη φράση «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου»; (Υποτασσόμαστε σε όλα τα λόγια και τα έργα του Θεού.) Αυτή είναι μια γενική δήλωση, ένα δόγμα. Ακούγεται σωστό, αλλά είναι κάπως κενό από άποψη νοήματος. Τι θα κάνετε αν έρθετε αντιμέτωποι με κάτι που αντιβαίνει στις αντιλήψεις σας και δεν μπορείτε να υποταχθείτε; Αυτή η πρόκληση είναι ρεαλιστική. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, πώς μπορούν τα λόγια αυτά να έχουν αποτέλεσμα και να σε επηρεάσουν, να περιορίσουν τη συμπεριφορά σου και ν’ αλλάξουν τις αρχές και την κατεύθυνση των πράξεών σου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι σε πονάει το στομάχι σου και κάποιος σου λέει: «Πάρε παυσίπονα για να σταματήσεις τον πόνο». Γνωρίζεις ότι αυτή η δήλωση είναι σωστή. Πώς όμως την αποδέχεσαι και την κάνεις πράξη; Παίρνεις παυσίπονα όταν σε πονάει το στομάχι σου; Πότε τα παίρνεις; Πριν ή μετά τα γεύματα; Πόσες φορές τη μέρα τα παίρνεις; Πόσα παίρνεις κάθε φορά για να σταματήσεις τον πόσο και πόσες μέρες πρέπει να τα παίρνεις για να δεις αποτελέσματα; Τις γνωρίζεις αυτές τις λεπτομέρειες; Ο μόνος τρόπος να κατανοήσεις τις λεπτομέρειες αυτές είναι να εφαρμόσεις τη δήλωση «πάρε παυσίπονα για να σταματήσεις τον πόνο» στην πραγματική ζωή. Αν δεν την εφαρμόσεις, τότε όσο κι αν την αναγνωρίζεις, όσο κι αν την αποδέχεσαι και την εγκρίνεις, η δήλωση αυτή δεν θα είναι παρά μια φράση δόγματος για σένα. Αν όμως την εφαρμόσεις στην πραγματική σου ζωή, θεραπεύεις την ασθένειά σου και επωφεληθείς από αυτήν, κάθε φορά που θα τη λες δεν θα είναι πλέον μια κενή δήλωση· θα είναι πρακτική. Όταν κάποιος άλλος αντιμετωπίζει μια παρόμοια κατάσταση, θα μπορείς να χρησιμοποιήσεις την πρακτική εμπειρία σου για να τον βοηθήσεις. Μόλις αναφέραμε ότι «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου». Η φράση «φόβος Κυρίου» είναι κάτι που πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι, ενώ η φράση «Αρχή σοφίας» είναι το αποτέλεσμα που αποκομίζουν όταν κάνουν πράξη τον φόβο Κυρίου. Δηλαδή, μόνο όταν έχεις κάνει πράξη τη φράση «φόβος Κυρίου» και την έχεις εφαρμόσει στην πραγματική σου ζωή, και αυτή η φράση σε έχει βοηθήσει και σε έχει ωφελήσει, θα μπορέσεις να αποκομίσεις τους καρπούς της σοφίας. Ας δούμε πρώτα πώς μπορείτε να κάνετε πράξη τη φράση «φόβος Κυρίου». Αυτή η φράση αφορά όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην πραγματική τους ζωή, όπως τις σκέψεις, τις ιδέες και τις καταστάσεις τους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, τις παρανοήσεις τους για τον Θεό, τις υποψίες και τις εικασίες τους γι’ Αυτόν, καθώς και κάποια στοιχεία που παρουσιάζουν συχνά όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, όπως το ότι είναι επιπόλαιοι, εξαπατούν, είναι αυτάρεσκοι, κάνουν του κεφαλιού τους και ούτω καθεξής. Πώς μπορείς, λοιπόν, να εφαρμόσεις τη φράση «φόβος Κυρίου» ώστε να αλλάξεις τις αρχές των πράξεων και της συμπεριφοράς σου; Αν ζήσεις, βιώσεις και μάθεις όλες τις λεπτομέρειές της, η φράση αυτή θα γίνει για σένα η αλήθεια. Αν όμως δεν τις έχεις βιώσει ποτέ και τη συγκεκριμένη φράση την έχεις μόνο ακουστά, τότε για σένα θα είναι πάντα ένα δόγμα, μια φράση σ’ ένα βιβλίο, απλές λέξεις. Δεν θα είναι μια αλήθεια. Γιατί το λέω αυτό; Το λέω επειδή αυτή η δήλωση δεν άλλαξε ποτέ καμία από τις προθέσεις, τις ιδέες, τις σκέψεις και τις απόψεις σου. Δεν άλλαξε ποτέ τις αρχές με τις οποίες αντιμετωπίζεις τον κόσμο και συμπεριφέρεσαι. Δεν άλλαξε τη στάση που διατηρείς όταν κάνεις πράγματα ή εκτελείς το καθήκον σου και δεν αντέστρεψε την κατάστασή σου. Δεν σε έχει ωφελήσει σε τίποτα. Γνωρίζετε όλα αυτά τα περίφημα ρητά και μπορείτε να τα πείτε, αλλά τα κατανοείτε μόνο επιφανειακά και δεν έχετε πρακτική εμπειρία σχετικά μ’ αυτά. Σε τι διαφέρει αυτό από τους υποκριτές Φαρισαίους; Όλοι αυτοί οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου εστιάζουν στην απαγγελία και στην επεξήγηση γνωστών κεφαλαίων και εδαφίων της Βίβλου. Όποιος απ’ αυτούς απαγγείλει τα περισσότερα είναι ο πιο πνευματικός, χαίρει του μεγαλύτερου θαυμασμού και έχει το υψηλότερο κύρος και θέση. Στην πραγματική ζωή τους, βλέπουν ουσιαστικά τον κόσμο, την ανθρωπότητα και όλα τα είδη των ανθρώπων όπως τα βλέπουν και οι κοσμικοί άνθρωποι, ενώ οι απόψεις τους δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Αυτό κάτι αποδεικνύει: Αυτά τα εδάφια της Βίβλου που μπορούν να απαγγείλουν δεν έχουν γίνει σε καμία περίπτωση η ζωή τους. Γι’ αυτούς είναι απλώς θεωρίες και θρησκευτικά δόγματα και δεν έχουν αλλάξει τη ζωή τους. Αν ακολουθείτε το ίδιο μονοπάτι με τους θρησκευόμενους ανθρώπους, τότε πιστεύετε στον Χριστιανισμό και όχι στον Θεό. Δεν βιώνετε το έργο του Θεού. Ορισμένοι που πίστεψαν στον Θεό για ένα σύντομο διάστημα θαυμάζουν αυτούς τους χρόνια πιστούς που μπορούν να μιλούν για πολλά πνευματικά δόγματα. Όταν βλέπουν αυτούς τους χρόνια πιστούς να κάθονται και να μιλούν για δυο-τρεις ώρες συνεχόμενα χωρίς κανένα πρόβλημα, αρχίζουν να μαθαίνουν από αυτούς. Μαθαίνουν αυτούς τους πνευματικούς όρους και εκφράσεις, μαθαίνουν πώς μιλούν και συμπεριφέρονται αυτοί οι χρόνια πιστοί και απομνημονεύουν μερικά από τα κλασικά λόγια του Θεού. Συνεχίζουν αυτήν τη συμπεριφορά μέχρι που κάποια μέρα θεωρούν επιτέλους ότι έχουν αποκτήσει κάτι. Όταν φτάνει η ώρα της συνάθροισης, αρχίζουν να φλυαρούν για βαρύγδουπες ιδέες αλλά, αν ακούσετε προσεκτικά, όλα αυτά είναι ανοησίες, κούφιες κουβέντες, λόγια και δόγματα. Είναι σαφές ότι είναι θρησκευτικοί απατεώνες που έχουν ξεγελάσει τον εαυτό τους και τους άλλους. Πόσο τραγικό είναι αυτό! Μην ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι. Από τα πρώτα κιόλας βήματα, θα καταστραφείτε ολοσχερώς και τότε θα είναι δύσκολο να γυρίσετε πίσω, όσο κι αν το θέλετε! Αν θεωρείς αυτά τα λόγια και δόγματα θησαυρούς και ζωή, και τα διατυμπανίζεις όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, τότε, πέρα από τις διεφθαρμένες και σατανικές διαθέσεις σου, έχεις και μερικές πνευματικές θεωρίες και έναν βαθμό υποκρισίας. Αυτό δεν είναι μόνο λάθος, αλλά και εντελώς αηδιαστικό. Είναι ξεδιάντροπο, εμετικό και φρικτό να το βλέπεις. Αυτήν τη στιγμή, αναφερόμαστε στα δόγματα στα οποία πιστεύουν οι ακόλουθοι του Κυρίου Ιησού, όπως είναι ο Χριστιανισμός, και τα χαρακτηρίζουμε ως θρησκεία και θρησκευτική ομάδα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι αυτοί ναι μεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν αποδέχονται την αλήθεια και δεν κάνουν πράξη ούτε βιώνουν τα λόγια του Θεού. Αντιθέτως, εφαρμόζουν θρησκευτικά τελετουργικά και τύπους, χωρίς να αλλάξουν καθόλου τη ζωή-διάθεσή τους. Δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια· δεν επιδιώκουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή που προέρχονται από τον Θεό. Αντιθέτως, επιδιώκουν τη βιβλική γνώση, μιμούνται τους Φαρισαίους και είναι εχθρικοί προς τον Θεό. Επομένως, αυτή η ομάδα ανθρώπων χαρακτηρίζεται ως Χριστιανισμός. Όλοι αυτοί οι πιστοί στον Κύριο είναι θρησκευτικοί οπαδοί. Δεν ανήκουν στην εκκλησία του Θεού και δεν είναι πρόβατά Του. Από πού προέρχεται ο όρος «Χριστιανισμός»; Προέρχεται από το γεγονός ότι οι οπαδοί του προσποιούνται ότι πιστεύουν στον Χριστό, ότι είναι πνευματικοί και ότι ακολουθούν τον Θεό, ενώ στην ουσία απαρνιούνται κάθε αλήθεια που εξέφρασε ο Χριστός, απαρνιούνται το έργο του Αγίου Πνεύματος, καθώς και όλα τα θετικά πράγματα που προέρχονται από τον Θεό. Οπλίζονται, στολίζονται και μεταμφιέζονται χρησιμοποιώντας τα λόγια που είχε πει ο Θεός στο παρελθόν. Χρησιμοποιούν αυτά τα λόγια ως πλεονέκτημα και τα ξεστομίζουν με κάθε ευκαιρία, ώστε να καταφέρουν να εξαπατήσουν τους ανθρώπους για να γίνουν το εισιτήριό τους για μια καλή ζωή. Με το πρόσχημα ότι πιστεύουν στον Θεό, εξαπατούν τους ανθρώπους με κάθε ευκαιρία, διαγωνίζονται με τους άλλους για το πόσο καλά μπορούν να ερμηνεύσουν τη Βίβλο και για τις γνώσεις τους πάνω σ’ αυτήν και μεταχειρίζονται αυτά τα λόγια ως δόξα και πλεονέκτημα. Θέλουν μάλιστα να λάβουν την ευλογία και τις ανταμοιβές του Θεού μέσω της εξαπάτησης. Βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων που απαρνείται και καταδικάζει την ενσάρκωση του Θεού. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή η ομάδα αυτή βαδίζει σ’ έναν τέτοιο μονοπάτι, τελικά χαρακτηρίζεται ως Χριστιανισμός και θρησκεία. Ας εξετάσουμε τώρα τον όρο «Χριστιανισμός». Είναι καλός ή κακός τίτλος; Με πάσα βεβαιότητα, μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι καλός τίτλος. Είναι σημάδι ντροπής, όχι κάτι που φέρνει περηφάνια και δόξα.
Ποιο είναι το βασικό στοιχείο που πρέπει να κατανοήσετε όταν επιδιώκετε ζωή-είσοδο; Για όποιο θέμα κι αν πρόκειται, πρέπει να μάθετε ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους και πώς πρέπει αυτοί να βιώνουν το έργο Του μέσα από όλα τα λόγια που έχει εκφράσει ο Θεός. Πρέπει να συγκρίνετε τη διαγωγή σας και τους τρόπους με τους οποίους χειρίζεστε διάφορα θέματα, τις σκέψεις και τις απόψεις σας, καθώς και τις διάφορες καταστάσεις και εκδηλώσεις που έχετε όταν συμβαίνει κάτι στη ζωή σας με τα λόγια έκθεσης και κρίσης του Θεού. Το πιο σημαντικό που θα πρέπει να γίνει είναι να κάνετε αυτοκριτική και να κατανοήσετε τον εαυτό σας, καθώς και να αναζητήσετε την αλήθεια για να επιβεβαιώσετε τις αρχές άσκησης. Μέσα απ’ αυτό, θα πρέπει να βρείτε το μονοπάτι άσκησης, να μάθετε πώς να ικανοποιείτε τις προθέσεις του Θεού καθώς κάνετε το καθήκον σας, να συμπεριφέρεστε απόλυτα σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, να είστε ειλικρινείς και να κάνετε πράξη την αλήθεια. Μην εξαπατάτε τους ανθρώπους με λόγια και δόγματα και με θρησκευτικές θεωρίες. Μην το παίζετε πνευματικοί άνθρωποι και μην είστε υποκριτές. Πρέπει να εστιάσεις στο να αποδέχεσαι και να κάνεις πράξη την αλήθεια, καθώς και στο να συγκρίνεις τις καταστάσεις σου και να τις εξετάζεις με βάση τα λόγια του Θεού. Και πρέπει μετά να αλλάξεις τις εσφαλμένες απόψεις και συμπεριφορές με τις οποίες αντιμετωπίζεις κάθε κατάσταση. Τέλος, πρέπει να αποκτήσεις θεοφοβούμενη καρδιά σε κάθε περίσταση και να μην ενεργείς πλέον βιαστικά, ούτε να ακολουθείς τις δικές σου ιδέες, να πράττεις σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες ή να ζεις σύμφωνα με διεφθαρμένες διαθέσεις. Αντιθέτως, όλες οι πράξεις και τα λόγια σου πρέπει να βασίζονται στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια. Έτσι, θα καταφέρεις λίγο-λίγο να αποκτήσεις μια θεοφοβούμενη καρδιά. Αποκτά κανείς θεοφοβούμενη καρδιά καθώς επιδιώκει την αλήθεια και όχι μέσα από περιορισμούς. Το μόνο που γεννά ένας περιορισμός είναι ένα είδος συμπεριφοράς· πρόκειται για έναν καθαρά επιφανειακό φραγμό. Για να αποκτήσει κανείς μια πραγματικά θεοφοβούμενη καρδιά πρέπει να αποδέχεται διαρκώς την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού και να αποδέχεται το κλάδεμα καθώς βιώνει το έργο Του. Όταν οι άνθρωποι αντικρίσουν το πραγματικό πρόσωπο της διαφθοράς τους, θα καταλάβουν πόσο πολύτιμη είναι η αλήθεια και θα μπορέσουν να παλέψουν για να την αποκτήσουν. Θα λιγοστέψουν οι αποκαλύψεις των διεφθαρμένων διαθέσεών τους και τότε θα μπορέσουν να ζήσουν κανονικά ενώπιον του Θεού, να τρώνε και να πίνουν μέρος από τα λόγια Του κάθε μέρα και να κάνουν παράλληλα τα καθήκοντά τους ως δημιουργήματα. Μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία αποκτά κανείς μια θεοφοβούμενη καρδιά και μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Όλοι όσοι αναζητούν συνεχώς την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα καθώς κάνουν τα καθήκοντά τους έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Όλοι όσοι πειθαρχήθηκαν και κλαδεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό γνωρίζουν τι σημαίνει να έχεις φόβο Θεού. Όταν αποκαλύπτεται η διαφθορά τους, δεν νιώθουν μόνο δέος και τρόμο, αλλά μπορούν επίσης να αισθανθούν την οργή και τη μεγαλοπρέπεια του Θεού. Σε αυτήν την κατάσταση, είναι φυσικό να γεννιέται στην καρδιά τους φόβος. Έχετε όλοι σας κατανοήσει τώρα αυτά τα πράγματα μέσω εμπειρίας; (Λίγο.) Πρέπει σταδιακά να τα κατανοήσετε περισσότερο. Μην αρκείστε στο να τα κατανοήσετε λιγάκι μόνο μέσω εμπειρίας. Αυτήν τη στιγμή βρίσκεστε σε ένα κατάλληλο περιβάλλον, ακούτε πολλά κηρύγματα, πηγαίνετε σε πολλές συναθροίσεις, διαβάζετε πολλά από τα λόγια του Θεού και έχετε ένα περιβάλλον στο οποίο μπορείτε να κάνετε το καθήκον σας· αυτές και άλλες προϋποθέσεις πληρούνται. Πιστεύεις ότι έχεις φόβο Θεού και γι’ αυτό μεγάλωσε η πίστη σου. Αν όμως βρισκόσουν σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, θα μπορούσες να διατηρήσεις την τρέχουσα κατάστασή σου; Μπορούν οι αλήθειες που κατανοείς τώρα να αλλάξουν την άποψή σου για τα πράγματα ή την οπτική σου για τη ζωή και τις αξίες; Αν οι αλήθειες που κατανοείς δεν μπορούν να πετύχουν αυτά τα πράγματα, τότε δεν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια. Όταν τα λόγια του Θεού γίνουν οι αλήθειες που κατανοείς και η ζωή σου, τότε θα έχεις ζωή-είσοδο και θα έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι θα ασκείς την αλήθεια με δική σου πρωτοβουλία· θα νιώθεις ότι έχεις γεννηθεί για να ενεργείς έτσι. Θα σου φαίνεται απολύτως φυσικό να ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια. Θα σου γίνει συνήθεια, σαν μια φυσική αποκάλυψη. Αυτό σημαίνει ότι τα λόγια του Θεού θα έχουν γίνει η ζωή σου. Αν επιλέγεις πάντα το λάθος μονοπάτι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι και πρέπει πάντα να κάνεις αυτοκριτική και να έχεις κάποιον δίπλα σου για να σε βοηθά και να σε στηρίζει ώστε να μπεις στον σωστό δρόμο, τότε δεν έχεις καταφέρει σχεδόν τίποτα και δεν έχεις καθόλου ανάστημα. Αν δεν υπάρχει κανείς για να σε βοηθήσει και να σε στηρίξει, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πόσο χαμηλά θα πέσεις μόλις αλλάξει δραστικά το περιβάλλον στο οποίο ζεις. Μπορεί εν μία νυκτί να απαρνηθείς και να προδώσεις τον Θεό. Μπορεί μέσα σε μία νύχτα να απομακρυνθείς από τον Θεό και να επιστρέψεις στην αγκαλιά του Σατανά. Με άλλα λόγια, μέχρι να αποκτήσεις την αλήθεια και μέχρι η αλήθεια να γίνει η ζωή σου, εξακολουθείς να βρίσκεσαι σε κίνδυνο! Η λίγη πίστη που έχεις αυτήν τη στιγμή, η προθυμία σου να δαπανήσεις τον εαυτό σου και η ελάχιστη αποφασιστικότητα ή οι θετικές φιλοδοξίες σου δεν αποδεικνύουν ότι έχεις ζωή. Αυτά τα πράγματα είναι καθαρά επιφανειακά. Είναι μόνο ευσεβείς πόθοι. Προκειμένου να βελτιωθεί η σχέση σου με τον Θεό, πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια. Πρέπει να μπορείς να βιώσεις το έργο του Θεού, καθώς και μερικές δοκιμασίες και εξευγενισμό. Όταν γεννηθεί μέσα σου πραγματική πίστη στον Θεό, οι προσευχές και η συναναστροφή σου μαζί Του θα είναι αληθινές. Θα μπορείς να πεις στον Θεό τι έχεις στην καρδιά σου και, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι, θα νιώθεις ότι μπορείς να βασιστείς μονάχα πάνω Του και σε κανέναν άλλο. Τότε η σχέση σου με τον Θεό θα είναι κανονική. Όταν έχεις πραγματική πίστη στον Θεό, όπου κι αν σε βάλει και ακόμα κι αν δεν μπορείς να παρευρεθείς σε μια συνάθροιση για αρκετά χρόνια, η πίστη σου στον Θεό δεν θα αλλάξει καθόλου, όπως του Ιώβ. Παρόλο που δεν θα παρευρίσκεσαι σε συναθροίσεις και δεν θα υπάρχει κανείς για να σου κάνει κήρυγμα, η οδός και τα λόγια του Θεού θα είναι στην καρδιά σου. Δεν θα απομακρυνθείς από τον Θεό και θα γνωρίζεις ξεκάθαρα πώς σε καθοδηγεί Εκείνος κάθε μέρα. Δεν θα απαρνηθείς τον Θεό όταν έρθεις αντιμέτωπος με τις δοκιμασίες Του, και μάλιστα θα δεις σε αυτές τα έργα Του. Εκείνη τη στιγμή, θα μπορείς να είσαι ανεξάρτητος. Δεν έχετε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο, εξακολουθείτε να έχετε πολλές αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και νοθευμένα στοιχεία μέσα σας. Μέσα στις πράξεις σας και την εκτέλεση του καθήκοντός σας εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα συγκαλυμμένα στοιχεία. Υπάρχει πολύ μεγάλη δόση της δικής σας θέλησης. Εξακολουθείτε να προσποιείστε, να πασχίζετε να γίνετε πνευματικός άνθρωπος, να κηρύττετε πνευματικά δόγματα και να εξοπλίζεστε με περισσότερες πνευματικές φράσεις, όρους και θεωρίες. Εξακολουθείτε να πασχίζετε να γίνετε Φαρισαίοι και ψευδώς πνευματικοί άνθρωποι. Εξακολουθείτε να πασχίζετε να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι και βρίσκεστε ακόμη σε λάθος δρόμο. Αυτή η συμπεριφορά απέχει πολύ από εκείνη ενός ανθρώπου που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό! Επομένως, πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας για να επιδιώξετε την αλήθεια και να βιώσετε περισσότερη κρίση, παίδευση, δοκιμασίες και εξευγενισμό. Μόνο τότε θα εξαλειφθούν εντελώς αυτά τα ψέματα, τα προσωπεία και οι μη κανονικές νοοτροπίες. Όταν καθαρθούν αυτές οι διαφθορές, η σχέση σας με τον Θεό θα γίνει φυσικά κανονική.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.