Οι διαφορές μεταξύ της εκφοράς δογματικών λόγων και φράσεων και της πραγματικότητας της αλήθειας (Απόσπασμα 65)

Μερικοί επικεφαλής και εργάτες δεν μπορούν να δουν τα πρακτικά προβλήματα που υπάρχουν στην εκκλησία. Όταν βρίσκονται σε μια συνάθροιση, νομίζουν ότι δεν έχουν να πουν κάτι σημαντικό και έτσι, απλώς αναγκάζονται να πουν κάποια λόγια και δόγματα. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που λένε είναι απλώς δόγματα, παρ’ όλα αυτά, όμως, τα λένε. Στο τέλος, ακόμα και οι ίδιοι πιστεύουν ότι τα λόγια τους είναι ανούσια, ενώ ούτε οι αδελφοί και οι αδελφές τους τα θεωρούν εποικοδομητικά. Αν αγνοείς αυτό το πρόβλημα και απλώς συνεχίζεις πεισματικά να λες τέτοια πράγματα, τότε δεν εκτελεί το έργο Του το Άγιο Πνεύμα και δεν υπάρχει κανένα όφελος για τους ανθρώπους. Αν δεν έχεις βιώσει την αλήθεια, αλλά εξακολουθείς να θέλεις να μιλάς γι’ αυτήν, τότε ό,τι κι αν πεις, δεν θα μπορέσεις να εισχωρήσεις στην αλήθεια. Οτιδήποτε πεις στη συνέχεια θα είναι απλώς λόγια και δόγματα. Μπορεί να νομίζεις ότι τα λόγια σου έχουν διαφωτιστεί σε κάποιον βαθμό, αλλά πρόκειται μόνο για δόγματα, όχι την αλήθεια-πραγματικότητα. Όποιος κι αν σε ακούει δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί τίποτε πραγματικό από αυτά, όσο κι αν πασχίζει. Την ώρα που ακούει μπορεί να σκεφτεί ότι αυτά που λες είναι πολύ σωστά, αλλά αργότερα θα τα ξεχάσει εντελώς. Αν δεν μιλάς για τις πραγματικές σου καταστάσεις, τότε δεν θα μπορέσεις να αγγίξεις τις καρδιές των ανθρώπων και οι άνθρωποι δεν θα θυμούνται τα λόγια σου αφού τα ακούσουν. Δεν προσφέρουν κάτι εποικοδομητικό. Όταν βρεθείς αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να λάβεις υπόψη ότι αυτά που λες δεν είναι πρακτικά. Αν συνεχίσεις να μιλάς με αυτόν τον τρόπο δεν θα ωφεληθεί κανένας και θα αισθανθείς ακόμα πιο αμήχανα αν κάποιος θέσει ένα ερώτημα που δεν μπορείς να απαντήσεις. Πρέπει να σταματήσεις αμέσως και να αφήσεις τους άλλους να συναναστραφούν —αυτή θα ήταν η συνετή επιλογή. Όταν βρίσκεσαι σε μια συνάθροιση και γνωρίζεις κάτι για ένα συγκεκριμένο θέμα, μπορείς να πεις κάποια πρακτικά πράγματα. Μπορεί να είναι λίγο επιφανειακά, αλλά θα τα κατανοήσουν όλοι. Αν επιθυμείς μονίμως να μιλάς με πιο βαθυστόχαστο τρόπο για να εντυπωσιάσεις τους άλλους, αλλά δεν γίνεσαι ποτέ κατανοητός, τότε πρέπει απλώς να σταματήσεις. Οτιδήποτε πεις στη συνέχεια θα είναι κενό δόγμα. Πρέπει να αφήσεις κάποιον άλλο να μιλήσει πριν συνεχίσεις να συναναστρέφεσαι. Αν πιστεύεις ότι η κατανόησή σου βασίζεται σε δόγμα και ότι εκφράζοντάς τη δεν προσφέρεις κάτι εποικοδομητικό, δεν θα εκτελέσει το έργο Του το Άγιο Πνεύμα αν μιλήσεις σε αυτήν την περίπτωση. Αν πιέσεις τον εαυτό σου να μιλήσει, μπορεί να πεις τελικά ανοησίες και ανακρίβειες και ίσως παραπλανήσεις τους ανθρώπους. Οι περισσότεροι έχουν τόσο κακές βάσεις και χαμηλό επίπεδο που δεν μπορούν να κατανοήσουν πιο βαθυστόχαστα πράγματα σε σύντομο χρονικό διάστημα ή να τις θυμούνται εύκολα. Αντιθέτως, τα στρεβλά πράγματα και ό,τι έχει να κάνει με κανονισμούς και δόγματα τα πιάνουν αρκετά γρήγορα. Δεν είναι μοχθηροί, λοιπόν; Επομένως, πρέπει να παραμένετε πιστοί στις αρχές όταν συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια και να μιλάτε σχετικά με αυτά που κατανοείτε. Υπάρχει ματαιοδοξία στις καρδιές των ανθρώπων και μερικές φορές, όταν τούς κυριεύει, συνεχίζουν επίμονα να μιλάνε ακόμα κι όταν γνωρίζουν ότι αυτά που λένε είναι δόγμα. Σκέφτονται το εξής: «Μπορεί οι αδελφοί και οι αδελφές μου να μην το καταλάβουν. Θα τα αγνοήσω όλα αυτά για να σώσω την υπόληψή μου. Αυτό που έχει σημασία αυτήν τη στιγμή είναι να κρατήσω τα προσχήματα». Δεν προσπαθείς να ξεγελάσεις τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο; Αυτό είναι έλλειψη αφοσίωσης στον Θεό! Αν το κάνει κάποιος που έχει έστω και λίγη λογική, θα νιώσει τύψεις και θα σταματήσει να μιλάει. Θα σκεφτεί ότι πρέπει να αλλάξει θέμα συζήτησης και να συναναστραφεί πάνω σε κάτι για το οποίο έχει εμπειρία ή ίσως πάνω στο πώς ο ίδιος κατανοεί και γνωρίζει την αλήθεια. Πρέπει να μιλάει κανείς για όσα καταλαβαίνει. Μπορείς να μιλήσεις για πρακτικά πράγματα μέχρι ενός ορίου, ανεξάρτητα από το πόσο πολύ μιλάς. Αν δεν έχεις εμπειρία, αυτά που φαντάζεσαι και σκέφτεσαι είναι απλώς θεωρία, προέρχονται απλώς από τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Για να κατανοήσει κανείς τα λόγια της αλήθειας πρέπει να έχει πραγματική εμπειρία. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως την ουσία της αλήθειας χωρίς εμπειρία, πόσο μάλλον να εξηγήσει πλήρως πώς είναι να βιώνει κανείς την αλήθεια. Πρέπει να έχεις βιώσει την αλήθεια σε κάποιον βαθμό για να έχεις να πεις κάτι πρακτικό. Αυτό δεν συμβαίνει χωρίς εμπειρία. Όμως, ακόμη κι αν έχεις εμπειρία, είναι περιορισμένη. Υπάρχουν συγκεκριμένες, περιορισμένες καταστάσεις για τις οποίες μπορείς να μιλήσεις, αλλά πέρα απ’ αυτές δεν έχεις να προσφέρεις τίποτα. Η συναναστροφή σε μια συνάθροιση πρέπει να επικεντρώνεται πάντα σε ένα ή δυο θέματα. Θα έχεις αποκτήσει αρκετά οφέλη αν καταφέρεις να τα διασαφηνίσεις αυτά στη συναναστροφή. Μην παγιδευτείς στην προσπάθειά σου να πεις περισσότερα ή σπουδαιότερα πράγματα —κανείς δεν μπορεί να περάσει κανένα μήνυμα με αυτόν τον τρόπο ούτε θα ωφεληθεί κανένας. Στις συναθροίσεις πρέπει να μιλήσουν όλοι με τη σειρά και αν το περιεχόμενο της συζήτησης είναι πρακτικό, οι άνθρωποι πρόκειται να ωφεληθούν. Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι κάποιος μπορεί να συναναστραφεί μόνος του ξεκάθαρα πάνω σε όλη την αλήθεια. Αυτό είναι αδύνατον. Μερικές φορές μπορεί να νομίζεις ότι επικοινωνείς με πολύ πρακτικό τρόπο, όμως οι αδελφοί και οι αδελφές σου εξακολουθούν να μη σε καταλαβαίνουν πραγματικά. Αυτό συμβαίνει επειδή βρίσκεσαι στη δική σου κατάσταση και οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι αδελφοί και οι αδελφές σου δεν είναι απαραίτητα ακριβώς ίδιες με τη δική σου. Επιπλέον, μπορεί να έχεις κάποια εμπειρία με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά οι αδελφοί και οι αδελφές σου μπορεί να μην έχουν, και έτσι, να αισθάνονται ότι αυτό για το οποίο μιλάς δεν ισχύει γι’ αυτούς. Τι πρέπει να κάνεις όταν έρθεις αντιμέτωπος με μια τέτοια περίπτωση; Πρέπει να τους κάνεις μερικές ερωτήσεις για να καταλάβεις την κατάστασή τους. Ρώτησέ τούς τι θα κάνουν αν προκύψει αυτό το θέμα και με ποιον τρόπο πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Αν συναναστραφείς με αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, θα ανοίξει ένα μονοπάτι μπροστά σου. Έτσι, μπορείς να καθοδηγήσεις τους ανθρώπους στο κατάλληλο θέμα προς συζήτηση και αν συνεχίσεις να συναναστρέφεσαι, θα έχεις καλά αποτελέσματα.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.