Μια ανάλυση του πώς οι αντίχριστοι κάνουν τους άλλους να υποτάσσονται μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό

IV. Μια ανάλυση του πώς οι αντίχριστοι προσποιούνται πως είναι η προσωποποίηση της αλήθειας μόλις αποκτήσουν λίγη εμπειρία και γνώση

Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στο όγδοο σημείο των εκδηλώσεων των αντίχριστων, ότι κάνουν τους άλλους να υποτάσσονται μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό. Το όγδοο σημείο χωρίζεται συνολικά σε τέσσερα επιμέρους θέματα. Έχουμε ολοκληρώσει τη συναναστροφή μας πάνω στα τρία πρώτα επιμέρους θέματα. Ποιο είναι, λοιπόν, το τέταρτο; (Οι αντίχριστοι προσποιούνται πως είναι η προσωποποίηση της αλήθειας μόλις αποκτήσουν λίγη εμπειρία και γνώση και αντλήσουν κάποια διδάγματα.) Αυτό είναι το τέταρτο επιμέρους θέμα του όγδοου σημείου. Ασφαλώς, και αυτό έχει να κάνει με μια πτυχή των εκδηλώσεων που αποτελούν το αντικείμενο του όγδοου σημείου· είναι σχετικά το ένα με το άλλο. Ποιο είναι αυτό το αντικείμενο; Ότι κάνουν τους άλλους να υποτάσσονται μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό. Ας διαχωρίσουμε αυτό το επιμέρους θέμα και ας μιλήσουμε γι’ αυτό αναλυτικά. Τι είναι η εμπειρία, η γνώση και τα διδάγματα, αντίστοιχα; Τι είδους άνθρωποι τα διαθέτουν; Τι είδους άνθρωποι θέλουν να εφοδιάζονται μ’ αυτά; Τι είδους άνθρωποι δίνουν έμφαση στο να εφοδιάζονται μ’ αυτά τα πράγματα και όχι με την αλήθεια; Τι είδους άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυτά τα πράγματα σαν να είναι η αλήθεια; Πρώτον, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Όποιο κι αν είναι το επίπεδο αυτών των ανθρώπων και όπως κι αν είναι η αντίληψή τους, τρέφουν μεγάλη αγάπη για τη γνώση και αυτή τους η αγάπη ξεπερνά την αγάπη τους για την αλήθεια-πραγματικότητα. Ο στόχος και η κατεύθυνση που επιδιώκουν μέσα από την πίστη τους στον Θεό είναι ν’ αποκτήσουν κάποια δήθεν εμπειρία και γνώση. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτήν τη γνώση και την εμπειρία για να εξοπλιστούν και ν’ αποκτήσουν ένα περιτύλιγμα, ώστε να γίνουν πιο καλαίσθητοι, πιο κομψοί, πιο καλλιεργημένοι και να είναι πιο εύκολο να κερδίσουν την εκτίμηση και τη λατρεία των άλλων. Νομίζουν ότι μ’ αυτήν τη γνώση και την εμπειρία η ζωή τους έχει μεγαλύτερη αξία και νόημα και ότι οι ίδιοι έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση. Κατά την άποψή τους, πιστεύουν στον Θεό προκειμένου να εφοδιαστούν μ’ αυτήν τη γνώση, με ρητά που σχετίζονται με τη θεολογία και με τις διάφορες πτυχές της κοινής λογικής, της γνώσης, καθώς και με διδάγματα. Πιστεύουν ότι αν εφοδιαστούν μ’ αυτά τα πράγματα, θα μπορέσουν να καταλάβουν μια θέση στον οίκο του Θεού και σ’ αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Επομένως, όλα όσα σκέφτονται, λατρεύουν και ακολουθούν βαθιά μέσα τους σε καθημερινή βάση σχετίζονται με τη γνώση, την εμπειρία και ούτω καθεξής.

Πρώτα, ας ρίξουμε μια ματιά στα είδη γνώσης, εμπειρίας και διδαγμάτων που υπάρχουν, και ας δούμε, επίσης, με ποια από αυτά τα είδη μπορεί να θεωρηθεί ότι κάποιος προσποιείται πως είναι η προσωποποίηση της αλήθειας. Κατ’ αρχάς, μπορεί να λεχθεί με βεβαιότητα ότι αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, δεν συνάδουν με την αλήθεια και αντιτίθενται στην αλήθεια. Μπορεί να είναι πράγματα που είναι σωστά σύμφωνα με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, πράγματα που είναι θετικά, όμορφα και καλά σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους. Όμως, στην πραγματικότητα, στα μάτια του Θεού, αυτά τα πράγματα δεν έχουν σχέση με την αλήθεια, και μάλιστα αποτελούν κατά βάση τον κύριο λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι καταδικάζουν την αλήθεια, αποτελούν τη ρίζα και την πηγή της αντίστασης των ανθρώπων απέναντι στον Θεό και των αντιλήψεων που τρέφουν για Εκείνον. Εμπειρία, γνώση και διδάγματα· οι άνθρωποι που αποκτούν αυτά τα πράγματα έχουν άραγε κάποια διαφορά ως προς την ηλικία και το φύλο; (Όχι.) Πιθανότατα δεν έχουν. Κάποιοι άνθρωποι έχουν χαρίσματα. Τι είναι τα χαρίσματα; Για παράδειγμα, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, αφού ακούσουν μια θεωρία ή ένα ρητό και κατανοήσουν τον πυρήνα ή τις βασικές έννοιες αυτής της θεωρίας, το μυαλό τους αντιδρά πολύ γρήγορα. Ξέρουν αμέσως πώς να εξηγήσουν αυτήν τη θεωρία ή αυτό το ρητό και πώς να τα μετατρέψουν στη δική τους γλώσσα την οποία χρησιμοποιούν για να μιλήσουν με άλλους ανθρώπους. Αφού ακούσουν αυτά τα πράγματα, τα θυμούνται γρήγορα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πολύ διορατικοί, αλλά απλώς ότι έχουν εξαιρετική μνήμη, που είναι ένα ιδιαίτερο χάρισμα. Υπάρχει κανείς που διαθέτει τέτοιο χάρισμα; (Ναι.) Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που, μόλις πεις κάτι, μπορούν αμέσως να το χρησιμοποιήσουν για να βγάλουν συμπεράσματα για κάτι άλλο. Όταν τους δοθούν πληροφορίες για μία πτυχή ενός αντικειμένου, μπορούν να τις εφαρμόσουν σε άλλα πεδία. Μπορούν με μεγάλη δεξιότητα να χρησιμοποιήσουν το υπό συζήτηση αντικείμενο για να εκφράσουν δικές τους ιδέες. Είναι πολύ καλοί σε ζητήματα λογικής και γλωσσικά θέματα, όπως εξωτερικά ζητήματα και θεωρίες. Με άλλα λόγια, υπερέχουν στα λεκτικά παιχνίδια και στη χρήση θεωριών για να προσελκύουν και να πείθουν τους άλλους. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με τέτοιο χάρισμα. Είναι πολύ εύγλωττοι, με εξαιρετική ευστροφία και ιδιαίτερα γρήγορες αντιδράσεις. Όταν ακούνε μια πτυχή της αλήθειας, με την ανούσια εξυπνάδα και τα χαρίσματά τους κατανοούν αυτήν την πτυχή της αλήθειας ως ένα είδος γνώσης και μάθησης, και έπειτα χρησιμοποιούν αυτό το είδος μάθησης για να συναναστραφούν με τους άλλους και να κάνουν το δήθεν έργο του ποτίσματος και της ποίμανσης. Τι επίδραση έχει αυτό στους ανθρώπους; Έχει καθόλου καλά αποτελέσματα; (Όχι.) Γιατί; (Δεν είναι πρακτικό και οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα μονοπάτι άσκησης όταν το ακούνε.) Οι άλλοι, αφού ακούσουν όσα λένε αυτοί οι άνθρωποι, σκέφτονται ότι όλα όσα είπαν είναι σωστά, ότι ούτε μία λέξη δεν είναι λάθος και ούτε μία λέξη δεν αντιτίθεται στις αρχές· όλα είναι ορθά. Όμως, όταν τα εφαρμόζουν στην πράξη, νιώθουν ότι αυτά τα λόγια είναι κενά, ότι δεν υπάρχει στόχος ή κατεύθυνση στην άσκησή τους και ότι αυτά τα λόγια δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αρχές άσκησης. Τι είναι, λοιπόν, αυτά τα λόγια; (Δόγματα.) Είναι ένα είδος δόγματος, ένα είδος γνώσης. Τέτοιες εκδηλώσεις των αντίχριστων είναι πολύ έκδηλες και εμφανείς. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν την αλήθεια σαν γνώση, σαν κάτι ακαδημαϊκό, σαν μια θεωρία. Ενώ απλώς μισοκαταλαβαίνουν τα πράγματα, απαιτούν πάντα από τους άλλους να κάνουν το ένα ή το άλλο. Όταν οι άλλοι δεν το κατανοούν και τους ζητούν να το εξηγήσουν με λεπτομέρειες, οι αντίχριστοι δεν μπορούν να το εξηγήσουν με σαφήνεια και αντ’ αυτού απαντούν ως εξής: «Δεν αγαπάς την αλήθεια. Αν αγαπούσες την αλήθεια, θα μπορούσες να κατανοήσεις όσα λέω και να έχεις ένα μονοπάτι άσκησης». Κάποιοι που είναι μπερδεμένοι και δεν έχουν ικανότητα διάκρισης, μόλις το ακούνε αυτό, σκέφτονται: «Σωστά. Αν αγαπούσα πραγματικά την αλήθεια, θα μπορούσα να κατανοήσω τα λόγια του». Οι άνθρωποι που δεν έχουν ικανότητα διάκρισης πιστεύουν ότι όσα λέει αυτός ο άνθρωπος είναι σωστά, δηλαδή ότι δεν κατανοούν την αλήθεια. Παίρνουν την ευθύνη πάνω τους κι έτσι τους παραπλανούν οι αντίχριστοι και χάνουν τον προσανατολισμό τους.

Ας μιλήσουμε τώρα για την εμπειρία. Η εμπειρία είναι μια μέθοδος που συνοψίζεται κατά τη διάρκεια μιας μακράς περιόδου βιωμάτων. Έχουν εμπειρία οι άνθρωποι που έχουν εργαστεί για δύο μέρες; (Δεν έχουν.) Τότε, εκείνοι που έχουν εργαστεί για 10 ή 20 χρόνια έχουν σίγουρα εμπειρία. Κάποιοι θεωρούν ότι έχουν εμπειρία επειδή έχουν εργαστεί για πολλά χρόνια, ότι ξέρουν τα πάντα σε θέματα όπως τι να κάνουν όταν τους συμβαίνουν κάποια πράγματα, πώς να αντιμετωπίζουν κάποια είδη ανθρώπων και για ποια δόγματα πρέπει να μιλάνε σε κάθε είδος ανθρώπων. Ως αποτέλεσμα, όταν μια μέρα συμβαίνει κάτι καινούργιο για το οποίο δεν γνωρίζουν, ξεφυλλίζουν τα αρχεία των προηγούμενων 20 ετών εργασίας τους, τα στοχάζονται και έπειτα εφαρμόζουν αδιακρίτως αυτά τα ρητά και τις πρακτικές του παρελθόντος. Όταν ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο, όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια πιστεύουν και πάλι ότι όσα κάνουν συνάδουν με την αλήθεια, ενώ όσοι κατανοούν την αλήθεια τούς βλέπουν και λένε: «Αυτός ο άνθρωπος ενεργεί στα τυφλά. Δεν έχει καθόλου αρχές στο έργο του. Βασίζεται αποκλειστικά στην εμπειρία και δεν κατανοεί την πρόθεση του Θεού ούτε κατανοεί πώς να ενεργεί με τρόπο που διαφυλάσσει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και συμμορφώνεται με τις αρχές του οίκου του Θεού όσον αφορά το πώς φέρεται στους άλλους. Εφαρμόζει κανονισμούς στα τυφλά». Υπάρχει πρόβλημα εδώ. Αν ο μέσος άνθρωπος έχει εργαστεί μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να μην έχει το κεφάλαιο να πει: «Έχω εμπειρία· δεν φοβάμαι. Έχω εργαστεί για πολλά χρόνια. Άραγε, υπάρχει κάποιο είδος ανθρώπου που δεν έχω συναντήσει και κάποιο ζήτημα που δεν έχω αντιμετωπίσει;» Όμως, αυτοί οι άνθρωποι τολμάνε να το πουν αυτό. Ακόμη κι αν έχεις αντιμετωπίσει πολλά πράγματα και πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων, άραγε μπορείς να εγγυηθείς ότι ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές όταν αντιμετωπίζεις το κάθε ζήτημα και όταν προσεγγίζεις τον κάθε άνθρωπο; Στην πραγματικότητα, δεν τολμάς να εγγυηθείς κάτι τέτοιο. Όμως, όσοι βλέπουν την εμπειρία και τη ρουτίνα σαν να είναι η αλήθεια, όταν κάποιος τους εκφράζει μια διαφωνία, λένε: «Εργάζομαι εδώ και πολλά χρόνια. Έχω διασχίσει περισσότερες γέφυρες από τα μονοπάτια στα οποία έχεις περπατήσει, κι ωστόσο τολμάς να διαφωνήσεις μαζί μου; Γιατί δεν πας καλύτερα σπίτι σου να προσευχηθείς;» Μπροστά τους, κανείς δεν τολμάει να πει «όχι», να εκφράσει διαφορετική γνώμη ή να διαφωνήσει. Τι σόι συμπεριφορά είναι αυτή; Αυτήν τη συμπεριφορά έχει κάποιος όταν βλέπει την εμπειρία σαν να είναι η αλήθεια και πιστεύει πως ο ίδιος είναι η προσωποποίηση της αλήθειας. Ορισμένοι λένε: «Δεν θεωρώ πως είμαι η προσωποποίηση της αλήθειας· ποιος θα τολμούσε να χαρακτηρίσει έτσι τον εαυτό του; Μόνο ο θεός είναι η αλήθεια. Ποτέ δεν έχω ενεργήσει έτσι, ούτε έχω ποτέ σκεφτεί μ’ αυτόν τον τρόπο». Υποκειμενικά, δεν σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, ούτε σκοπεύεις να ενεργήσεις έτσι. Όμως, αντικειμενικά, οι τρόποι με τους οποίους ενεργείς, η συμπεριφορά σου και η ουσία των πράξεών σου σε χαρακτηρίζουν τελικά ως κάποιον που θεωρεί πως είναι η προσωποποίηση της αλήθειας. Γιατί αναγκάζεις τους άλλους να υπακούν κατά γράμμα στις δικές σου υποδείξεις; Αν δεν θεωρείς πως είσαι Θεός και είσαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος, έχεις τα προσόντα για να κάνεις τους άλλους να σε υπακούν; (Όχι.) Υπάρχει μία περίπτωση στην οποία μπορούν να σε υπακούν οι άλλοι: αν κατανοείς την αλήθεια· αν είσαι άνθρωπος που κατανοεί την αλήθεια. Όμως, και πάλι, ακόμα κι αν είσαι άνθρωπος που κατανοεί την αλήθεια, δεν παύεις να είσαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Μπορεί ένας συνηθισμένος άνθρωπος να είναι η προσωποποίηση της αλήθειας; (Όχι, δεν μπορεί.) Αν ένας άνθρωπος μπορεί να καταλάβει όλα τα λόγια που έχει εκφράσει ο Θεός και όλες τις αλήθειες που απαιτεί να κατανοήσουν οι άνθρωποι, μπορεί τότε αυτός ο άνθρωπος να γίνει η προσωποποίηση της αλήθειας; (Όχι, δεν μπορεί.) Ορισμένοι λένε: «Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή δεν έχει οδηγηθεί στην τελείωση. Ο Πέτρος ήταν ένας άνθρωπος που είχε οδηγηθεί στην τελείωση. Θα μπορούσε, άραγε, να χαρακτηριστεί ο Πέτρος προσωποποίηση της αλήθειας;» Μόνο και μόνο επειδή κάποιος οδηγείται στην τελείωση δεν σημαίνει ότι γίνεται η προσωποποίηση της αλήθειας. Ξέρετε γιατί; (Υπάρχει διαφορά στην ουσία.) Υπάρχει διαφορά στην ουσία· αυτό είναι μία πτυχή. Το κατά πόσο ο άνθρωπος μπορεί να γίνει η προσωποποίηση της αλήθειας είναι ένα ζήτημα που πρέπει να συζητήσουμε. Γιατί λέγεται ότι ο άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αποτελεί την προσωποποίηση της αλήθειας; Άραγε η προσωποποίηση της αλήθειας είναι απλώς θέμα ουσίας; Ορισμένοι λένε: «Ο άνθρωπος γεννιέται ως δημιουργημένο ον και ο Ένας στους ουρανούς είναι έμφυτα ο Δημιουργός. Δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε γι’ αυτό το ζήτημα· ο Θεός θα είναι πάντα η προσωποποίηση της αλήθειας. Τότε, μήπως ο Χριστός είναι η προσωποποίηση της αλήθειας επειδή κατανοεί την αλήθεια και κατέχει την αλήθεια; Αν έχουμε αποκτήσει όλες τις αλήθειες από τον Θεό, μπορούμε κι εμείς να χαρακτηριστούμε προσωποποίηση της αλήθειας;» Άλλοι λένε: «Δεν μπορείτε. Παλαιότερα πίστευα ότι όταν οι άνθρωποι κατανοούσαν περισσότερες αλήθειες, θα μπορούσαν να γίνουν χριστός και θεός. Τώρα ξέρω ότι αυτή η ουσία είναι αναντικατάστατη και αμετάβλητη». Η κατανόησή τους έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο. Είστε, λοιπόν, ικανοί να κατανοήσετε ακόμη περισσότερο αυτό το ζήτημα; Θα πρέπει να κατανοείτε αυτό το ζήτημα μόλις ολοκληρώσω τη συναναστροφή μαζί σας. Όταν λέμε η προσωποποίηση της αλήθειας, τι ακριβώς είναι αυτή η «προσωποποίηση»; Αυτός ο όρος είναι λίγο αφηρημένος, οπότε ας το θέσουμε με απλούστερους όρους. Ο ίδιος ο Θεός είναι η αλήθεια και κατέχει όλες τις αλήθειες. Ο Θεός είναι η πηγή της αλήθειας. Κάθε θετικό πράγμα και κάθε αλήθεια προέρχονται από τον Θεό. Εκείνος μπορεί να εκφέρει κρίση σχετικά με το πόσο ορθό ή εσφαλμένο είναι το κάθε πράγμα και το κάθε γεγονός· μπορεί να εκφέρει κρίση για πράγματα που έχουν γίνει, πράγματα που γίνονται τώρα και πράγματα που θα γίνουν στο μέλλον, τα οποία δεν γνωρίζει ακόμα ο άνθρωπος. Ο Θεός είναι ο μόνος Κριτής ο οποίος μπορεί να εκφέρει κρίση σχετικά με το πόσο ορθό ή εσφαλμένο είναι το κάθε πράγμα, και αυτό σημαίνει ότι μόνο ο Θεός μπορεί να κρίνει πόσο ορθό ή εσφαλμένο είναι το κάθε πράγμα. Γνωρίζει τα κριτήρια για όλα τα πράγματα. Μπορεί να εκφράσει αλήθειες σε κάθε χρόνο και τόπο. Ο Θεός είναι η προσωποποίηση της αλήθειας, πράγμα που σημαίνει ότι ο ίδιος κατέχει την ουσία της αλήθειας. Ακόμα κι αν ο άνθρωπος κατανοήσει πολλές αλήθειες και οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό, θα είχε τότε καμία σχέση με την προσωποποίηση της αλήθειας; Όχι, αυτό είναι σίγουρο. Όταν ο άνθρωπος οδηγηθεί στην τελείωση, όσον αφορά το τρέχον έργο του Θεού και τα διάφορα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο, θα έχει ακριβή κρίση και ακριβείς μεθόδους άσκησης, και θα κατανοήσει πλήρως τις προθέσεις του Θεού. Μπορεί να διακρίνει μεταξύ αυτού που προέρχεται από τον Θεό και αυτού που προέρχεται από τον άνθρωπο, μεταξύ του σωστού και του λάθους. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια πράγματα που παραμένουν ανέφικτα και ασαφή για τον άνθρωπο, πράγματα που μπορεί να γνωρίσει μόνο αφού του τα πει ο Θεός. Θα μπορούσε ο άνθρωπος να γνωρίσει ή να προβλέψει πράγματα που είναι ακόμη άγνωστα, πράγματα που ο Θεός δεν του έχει πει ακόμη; Φυσικά και όχι. Επιπλέον, ακόμα κι αν ο άνθρωπος αποκτούσε την αλήθεια από τον Θεό, κατείχε την αλήθεια-πραγματικότητα, γνώριζε την ουσία πολλών αληθειών και είχε την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος, θα είχε τότε την ικανότητα να ελέγχει και να κυβερνά τα πάντα; Δεν θα είχε αυτήν την ικανότητα. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση, τα δημιουργημένα όντα μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια μόνο από την πηγή της αλήθειας. Μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια από τον άνθρωπο; Είναι ο άνθρωπος η αλήθεια; Μπορεί ο άνθρωπος να παράσχει την αλήθεια; Δεν μπορεί, και εκεί έγκειται η διαφορά. Εσύ μπορείς μόνο να λαμβάνεις την αλήθεια, όχι να την παρέχεις. Μπορείς να αποκληθείς άτομο που κατέχει την αλήθεια; Μπορείς να αποκληθείς η προσωποποίηση της αλήθειας; Φυσικά και όχι! Ποια είναι ακριβώς η ουσία της προσωποποίησης της αλήθειας; Είναι η πηγή που παρέχει την αλήθεια, η πηγή της διακυβέρνησης και της κυριαρχίας επί των πάντων, και είναι επίσης το μόνο κριτήριο και πρότυπο βάσει του οποίου κρίνονται όλα τα πράγματα και όλα τα γεγονότα. Αυτή είναι η προσωποποίηση της αλήθειας. Οι αντίχριστοι συχνά αρνούνται ν’ αποδεχθούν αυτό το σημείο. Πιστεύουν ότι η γνώση είναι δύναμη, ότι η εμπειρία είναι ένα όπλο με το οποίο εφοδιάζονται οι άνθρωποι για να γίνουν ισχυροί, καθώς και ότι οι άνθρωποι μπορούν να ελέγχουν τα πάντα όταν διαθέτουν εμπειρία, γνώση και αυτά τα διδάγματα. Μπορούν να ελέγχουν τη μοίρα των ανθρώπων, να ελέγχουν και να επηρεάζουν τις σκέψεις τους ή ακόμα και να επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους. Ή, κάποιοι άνθρωποι νομίζουν ότι αυτά τα πράγματα μπορούν να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους, να τους αλλάξουν γνώμη και διάθεση. Τι είδους σκέψεις είναι αυτές; (Οι σκέψεις των αντίχριστων.) Αυτές είναι οι σκέψεις των αντίχριστων. Γιατί μπορεί ο Θεός να έχει την κυριαρχία στη μοίρα του ανθρώπινου γένους; Ο Θεός είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων, και τα λόγια Του είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Ποια είναι η ουσία του Θεού; Η ουσία Του είναι η αλήθεια, και γι’ αυτό μπορεί να έχει την κυριαρχία στη μοίρα του ανθρώπινου γένους. Οι αντίχριστοι δεν κατανοούν ούτε αναγνωρίζουν αυτό το σημείο, πόσο μάλλον το αποδέχονται. Βλέπουν τα πράγματα τα οποία προέρχονται από τους ανθρώπους, από τη γνώση και από την κοινωνία και τα οποία εκτιμά το κακό ανθρώπινο γένος σαν να είναι η αλήθεια, και προσπαθούν να τα χρησιμοποιήσουν για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, να τους ελέγχουν και ν’ αποκτήσουν μια θέση στην εκκλησία και στον εκλεκτό λαό του Θεού. Για ποιον σκοπό θέλουν να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Ποιος είναι ο σκοπός τους όταν μελετούν και εφοδιάζονται μ’ αυτά τα πράγματα; Είναι να κάνουν τους άλλους να τους υπακούν και ν’ ακούνε τα λόγια τους. Για ποιον σκοπό θέλουν να κάνουν τους άλλους ν’ ακούνε τα λόγια τους; (Για να τους ελέγχουν.) Σωστά. Ο σκοπός τους είναι να τους ελέγχουν. Αυτό σημαίνει ότι όταν λένε κάτι, οι άλλοι θα συμμορφώνονται μ’ αυτό και θα χειραγωγούνται από αυτούς, κι έτσι θα γίνονται εργαλεία και σκλάβοι τους. Οι άλλοι τους λατρεύουν επειδή αποδέχονται τις απόψεις τους, τη δήθεν εμπειρία και γνώση τους, και τα διδάγματά τους. Το γεγονός ότι τους λατρεύουν δεν σημαίνει ότι τους ακούνε; (Ναι.) Το γεγονός ότι τους ακούνε δεν σημαίνει ότι μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν; Δεν έχουν πετύχει τον σκοπό τους οι αντίχριστοι; (Ναι.) Όταν τους ακούει κάποιος, δεν σημαίνει αυτό ότι έχει απομακρυνθεί από τον Θεό; (Ναι.) Αυτό χαροποιεί τους αντίχριστους· αυτός είναι ο σκοπός τους. Στην πραγματικότητα, βαθιά μέσα τους, μπορεί να μην πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι η προσωποποίηση της αλήθειας και ότι είναι η αλήθεια, αλλά έτσι σκέφτονται κι έτσι ενεργούν. Γιατί σκέφτονται και ενεργούν έτσι; Πιστεύουν ότι η γνώση και η εμπειρία τους, καθώς και όλα όσα είναι αποτέλεσμα των χαρισμάτων τους, είναι σωστά, και θέλουν να χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για να ελέγχουν τους άλλους και να τους κρατούν γερά στο χέρι. Κάποια στοιχεία της γνώσης, της εμπειρίας και των διδαγμάτων τους είναι εμφανώς λόγια του διαβόλου που έχουν ως στόχο να ξεγελάσουν τους ανθρώπους. Κάποια, αν και δεν είναι εμφανές, κρύβουν μέσα τους μηχανορραφίες, πονηρές δολοπλοκίες και συνωμοσίες, και όσοι δεν μπορούν να τα διακρίνουν θα παραπλανηθούν. Ποιες είναι οι συνέπειες αν παραπλανηθούν; Οι άνθρωποι απομακρύνονται από τον Θεό και δεν κατανοούν πλέον την αλήθεια, αλλά βλέπουν την ανθρώπινη γνώση, την εμπειρία και τα διδάγματα σαν να είναι η αλήθεια και βάζουν στην άκρη τα λόγια του Θεού. Τα λόγια του Θεού γίνονται πολύ συγκεχυμένα στο μυαλό τους, αλλά νοιάζονται πάρα πολύ και τρέφουν εκτίμηση γι’ αυτήν τη γνώση και την εμπειρία, και μάλιστα καταβάλλουν προσπάθεια για να τις κάνουν πράξη και να τις εφαρμόσουν. Αυτόν τον σκοπό έχουν οι ενέργειες των αντίχριστων. Αν δεν είχαν αυτήν τη φιλοδοξία να χειραγωγούν τους άλλους, να τους ελέγχουν και να τους κάνουν υπάκουους, τότε θα εφοδιάζονταν μ’ αυτά τα πράγματα; Δεν θα έκαναν καμία τέτοια προσπάθεια. Έχουν έναν στόχο· η αίσθηση σκοπού τους είναι πολύ ξεκάθαρη. Ποιος είναι αυτός ο ξεκάθαρος σκοπός; (Να ελέγχουν τους άλλους.) Είναι να ελέγχουν τους άλλους. Είτε ελέγχουν μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων είτε μόνο ένα μέρος τους, θα μπορούσαν, άραγε, να ελέγχουν οποιονδήποτε αν δεν είχαν μια θεωρητική βάση; Πρέπει πρώτα να βρουν μια σειρά σκέψεων και θεωριών που εναρμονίζονται περισσότερο με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων και ταιριάζουν περισσότερο με τα γούστα τους, και να χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό μέσο για να τις διαδώσουν ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι κάνουν πλύση εγκεφάλου στους ανθρώπους, τους ασκούν ψυχολογική πίεση, τους κατηχούν διαρκώς και τους αναγκάζουν συνεχώς ν’ ακούνε αυτές τις σκέψεις και αυτές τις απόψεις, να εξοικειώνονται μ’ αυτές και να τις αποδέχονται. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι δέχονται παθητικά την κατήχηση και την πλύση εγκεφάλου και αποδέχονται ασυνείδητα αυτές τις απόψεις. Επειδή οι άνθρωποι δεν διαθέτουν τη βαθύτερη ικανότητα να διακρίνουν το σωστό από το λάθος, δεν είναι σε θέση ν’ αντισταθούν σ’ αυτά τα πράγματα πριν κατανοήσουν την αλήθεια· δεν έχουν τα κατάλληλα αντισώματα. Όταν οι άνθρωποι αποδέχονται αυτές τις παράλογες απόψεις, γίνονται γρήγορα δέσμιοί τους. Τι σημαίνει «δέσμιοι»; Σημαίνει ότι αφού οι άνθρωποι αποδεχθούν αυτές τις απόψεις, γίνονται ολοένα και πιο αποφασισμένοι να πιστέψουν ότι αυτά τα πράγματα είναι σωστά και χρησιμοποιούν συνεχώς αυτές τις απόψεις για να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους. Έχουν παραπλανηθεί και βρίσκονται υπό τον έλεγχο άλλων, κι έτσι ο Σατανάς επιτυγχάνει τον σκοπό του όταν παραπλανά τους ανθρώπους.

Κάποιοι που έχουν μάθει ορισμένες ειδικές επαγγελματικές δεξιότητες στον έξω κόσμο ή όσοι έχουν μια ορισμένη κοινωνική θέση, έχουν μια κοινή σκέψη όταν έρχονται στον οίκο του Θεού, η οποία τους προκαλεί μια κοινή εκδήλωση. Ποια είναι αυτή η σκέψη; Θεωρούν ότι είναι η ελίτ στην κοινωνία. Τι είναι η ελίτ; Είναι οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους. Έχουν λάβει κάποια εξειδικευμένη ανώτερη εκπαίδευση και τα ταλέντα, το επίπεδο και τα χαρίσματά τους είναι μια κλάση ανώτερα από των άλλων. Τι σημαίνει ότι είναι μια κλάση ανώτερα από των άλλων; Σημαίνει ότι σε μια ομάδα ανθρώπων, έχουν εξαιρετικό σκεπτικό, ευφυΐα και ευγλωττία, καθώς και ότι έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να κατανοούν κάποια πράγματα και κάποιες δεξιότητες. Αυτό σημαίνει να είναι μια κλάση ανώτεροι από τους άλλους, και αυτοί οι άνθρωποι είναι γνωστοί ως ελίτ στην κοινωνία. Κάθε χώρα καλλιεργεί τέτοιους ανθρώπους. Για ποιον σκοπό τους καλλιεργεί; Για ν’ αναπτυχθεί γρηγορότερα η χώρα. Όταν τέτοιοι άνθρωποι αφοσιώνονται σε διάφορα πόστα, η ανάπτυξη επιταχύνεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Κατέχουν υψηλή ή χαμηλή θέση στην κοινωνία αυτοί οι άνθρωποι; (Υψηλή.) Σίγουρα δεν έχουν μια συνηθισμένη θέση. Έχουν κάποια ιδιαίτερα ταλέντα, έχουν μάθει κάποιες ειδικές γνώσεις και έχουν λάβει κάποια ειδική εκπαίδευση. Το επίπεδό τους, τα ταλέντα τους και οι γνώσεις τους είναι υψηλότερα από εκείνα των συνηθισμένων ανθρώπων. Αν αυτοί οι άνθρωποι έρθουν στην εκκλησία, ποια είναι η νοοτροπία τους; Ποια είναι η πρώτη τους σκέψη; Κατ’ αρχάς, σκέφτονται το εξής: «Μια εξασθενημένη αρκούδα και πάλι είναι πιο δυνατή από ένα ελάφι. Αν και από τότε που άρχισα να πιστεύω στον θεό δεν επιδιώκω πλέον τον έξω κόσμο ούτε απολαμβάνω τη φήμη σ’ αυτόν, αν λάβει κανείς υπόψη την ειδική εκπαίδευση που έχω λάβει, τη γνώση που έχω αποκτήσει και τα ταλέντα που διαθέτω, θα έπρεπε να είμαι επικεφαλής ανάμεσά σας. Θα έπρεπε να είμαι στυλοβάτης και πυλώνας στον οίκο του θεού. Θα έπρεπε να είμαι εκείνος που ηγείται και καθοδηγεί». Έτσι δεν σκέφτονται; Σε τι βασίζεται αυτό το σκεπτικό; Αν ήταν ταπεινοί αγρότες, θα τολμούσαν να σκεφτούν έτσι; (Όχι.) Γιατί όχι; (Δεν έχουν το κεφάλαιο.) Δεν έχουν το κεφάλαιο για να σκέφτονται έτσι. Οπότε, τι είδους άνθρωποι μπορούν να σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Όλοι οι άνθρωποι με κάποιες γνώσεις, κάποια ταλέντα και χαρίσματα και δήθεν επίπεδο. Όταν έρχονται στον οίκο του Θεού, σκέφτονται: «Δεν επιδιώκω πλέον τον έξω κόσμο. Ο κόσμος είναι πολύ κακός, οπότε κι εγώ θα έρθω στον οίκο του θεού με τις επιδιώξεις μου. Στον οίκο του θεού, μπορώ τουλάχιστον ν’ αποκτήσω τη θέση επικεφαλής ή εργάτη». Τρέφουν καλές προθέσεις; (Όχι.) Γιατί δεν τρέφουν καλές προθέσεις; Τα πράγματα που έχουν μάθει και η κοινωνική τους θέση τούς βλάπτουν τρομερά. Αν δεν επιδιώξουν την αλήθεια, δεν πρόκειται να κατέβουν από αυτήν τη θέση ποτέ στη ζωή τους. Θα νομίζουν πάντα ότι βρίσκονται ψηλά στα σύννεφα, αλλά στην πραγματικότητα, από την οπτική του Θεού, δεν διαφέρουν καθόλου από οποιοδήποτε συνηθισμένο δημιουργημένο ον. Θα τοποθετούν πάντα τον εαυτό τους ψηλά στα σύννεφα. Δεν είναι επικίνδυνο αυτό; Αν πέσουν, η πτώση τους θα είναι σφοδρή και η ζωή τους μπορεί να διατρέχει κίνδυνο! Γιατί αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θα πρέπει να έχουν υψηλή θέση, ότι θα πρέπει να τους λατρεύουν οι άλλοι, ότι θα πρέπει να έχουν πολλούς ανθρώπους να περιστρέφονται γύρω τους, ότι θα πρέπει να τους συμβουλεύονται για τα πάντα και ν’ ακούνε τη γνώμη τους, ότι θα πρέπει να τους σκέφτονται και ότι θα πρέπει να τους έχουν σαν προτεραιότητα σε όλα; Γιατί σκέφτονται τόσα «θα πρέπει»; Επειδή δίνουν μεγάλη σημασία στην κοινωνική τους θέση, στις γνώσεις τους και στα ιδιαίτερα πράγματα που έχουν μάθει. Σκέφτονται το εξής: «Όσο κι αν λέγεται ή αν εκτιμάται η αλήθεια, τα πράγματα που έχω εγώ δεν παύουν να είναι πολύτιμα· είναι πιο πολύτιμα από την αλήθεια και δεν μπορεί να τ’ αντικαταστήσει η αλήθεια. Έξω στην κοινωνία, είμαι το αφεντικό μιας εταιρείας. Διαχειρίζομαι χιλιάδες ανθρώπους. Με μία μόνο κίνηση του χεριού μου, όλοι με ακούνε. Έχω πολύ μεγάλη δύναμη· σκέψου, λοιπόν, τι θέση και τι κύρος έχω! Από αυτά τα ανθρωπάκια στον οίκο του Θεού, πόσοι είναι ανώτεροι από μένα; Όταν κοιτάζω γύρω μου, δεν βλέπω πολλούς ιδιαίτερους ανθρώπους. Δεν θα ήταν πρόβλημα να τους διαχειριστώ· δεν θα ήταν και τόσο μεγάλη υπόθεση!» Ας υποθέσουμε ότι τους λες: «Εντάξει. Είναι καλό που έχεις αυτήν τη φιλοδοξία. Θα ικανοποιήσω την επιθυμία σου· θα σε προτείνω για επικεφαλής της εκκλησίας. Φέρε αυτούς τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού, ώστε να μάθουν πώς να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια, και στήριξε τους αδύναμους, τους αρνητικούς και όσους δεν κάνουν το καθήκον τους». Εκείνοι θα πουν: «Αυτό είναι εύκολο. Όταν ασχολούμουν με τις επιχειρήσεις, έκανα όλο αυτό το ψυχολογικό έργο. Είναι κάτι στο οποίο είμαι καλός». Και τι γίνεται όταν αναλαμβάνουν την ευθύνη για περισσότερους από τριάντα ανθρώπους σε μια εκκλησία; Σε λιγότερο από δύο μήνες, όσοι ήταν αδύναμοι γίνονται ακόμα πιο αδύναμοι, όσοι ήταν αρνητικοί γίνονται ακόμα πιο αρνητικοί και όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν μπορούν να κερδίσουν ανθρώπους. Όσοι δεν ξέρουν πώς να διαβάζουν τα λόγια του Θεού μισοκοιμούνται μόλις έρχεται η στιγμή για συνάθροιση και πλέον δεν θέλουν καν ν’ ακούνε κηρύγματα από τον Άνωθεν. Όταν τους ρωτήσεις: «Μήπως δεν είσαι αρκετά ικανός;», εκείνοι απαντούν: «Ναι, είμαι ικανός. Ήμουν αφεντικό. Οι ικανότητές μου είναι προφανείς!» Ό,τι αφεντικό κι αν είσαι στον έξω κόσμο, δεν έχει κανένα όφελος. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια, τότε είσαι ανίδεος σε ό,τι αφορά το έργο της εκκλησίας. Αν επιτραπεί σ’ αυτούς τους ανθρώπους ν’ αναλάβουν την ευθύνη για το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου, θ’ ασχοληθούν απλώς και μόνο με άχρηστες και επιφανειακές τυπικότητες και δεν θα πετύχουν αποτελέσματα. Και μια εκκλησία δεκάδων ανθρώπων δεν θα ποτιστεί καλά. Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί άνθρωποι με τόσες γνώσεις που ήταν κάποτε αφεντικά εταιρειών και στελέχη στην κοινωνία, δεν μπορούν να δείξουν τις δεξιότητές τους όταν έρχονται στον οίκο του Θεού; (Το Άγιο Πνεύμα δεν τους συντηρεί.) Το γεγονός ότι το Άγιο Πνεύμα δεν τους συντηρεί είναι μία πτυχή. Ποιος είναι, όμως, ο κύριος λόγος; Δεν κατανοούν την αλήθεια, οπότε σε ό,τι έχει να κάνει με τις καταστάσεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, με τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο, με τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τον άνθρωπο και με τον τρόπο με τον οποίο μιλάει ο Θεός, δεν έχουν πνευματική κατανόηση και δεν μπορούν να διακρίνουν τι συμβαίνει· απλώς ενεργούν στα τυφλά και μ’ επιφανειακό τρόπο. Πιστεύουν ότι το έργο της εκκλησίας είναι σαν να λειτουργεί κανείς μια επιχείρηση στον έξω κόσμο και ότι, εφόσον εμπνέουν τους ανθρώπους και τονώνουν τον ενθουσιασμό τους, έχουν κάνει καλή δουλειά. Θεωρούν ότι θα πρέπει, από τη μία πλευρά, να κάνουν ψυχολογικό έργο, και από την άλλη, ν’ αξιοποιούν τους καθιερωμένους τρόπους με τους οποίους διαχειρίζονται τα πράγματα στον έξω κόσμο, όπως να προσπαθούν να δωροδοκήσουν τους ανωτέρους τους και να εξαγοράσουν τους κατωτέρους τους. Πιστεύουν ότι αν φροντίσεις να πάρουν χρήματα οι άλλοι, τότε θα σ’ ακούνε και θα σ’ ακολουθούν· πιστεύουν ότι είναι τόσο απλό. Τα εξωτερικά πράγματα δεν αφορούν την αλήθεια. Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό, όλα όσα κάνει αφορούν την αλήθεια και τις αλλαγές στη διάθεση. Θα έχουν αποτέλεσμα οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν στον έξω κόσμο; (Όχι.) Δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Όταν το θέμα είναι πώς να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις και τις αδυναμίες των ανθρώπων, πώς να τους στηρίζουν σωστά, πώς ν’ αντιμετωπίζουν τις αντιλήψεις τους για τον Θεό, πώς να τους οδηγήσουν στην αυτογνωσία όταν αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και πώς να τους κάνουν να είναι ειλικρινείς, είναι εντελώς ανίδεοι και μάλιστα λένε ασυναρτησίες και επιβάλλουν κανονισμούς στα τυφλά. Για παράδειγμα, αν κάποιος πει κάτι που είναι ερασιτεχνικό και δείχνει έλλειψη πνευματικής κατανόησης, εκείνοι θα πουν ότι αυτός ο άνθρωπος έχει χαμηλό επίπεδο και δεν επιδιώκει την αλήθεια. Απλώς εφαρμόζουν κανονισμούς στα τυφλά και το κάνουν μ’ αυτόν τον τρόπο μέχρι να μην αφήσουν στους άλλους καμία δίοδο για να προχωρήσουν· τους αναστατώνουν και τους κάνουν να χάσουν το κίνητρό τους. Όσοι κάνουν το καθήκον τους δεν έχουν πλέον καμία ενέργεια γι’ αυτό, ενώ όσοι είναι αρνητικοί γίνονται ακόμα πιο αρνητικοί. Κάποιοι λένε ότι αν είναι να ηγηθεί της εκκλησίας τους ένας τέτοιος άνθρωπος, καλύτερα να διαβάζουν τα λόγια του Θεού στο σπίτι τους. Τι το προκάλεσε αυτό; Όταν ηγούνται μιας εκκλησίας, κάνουν τους ανθρώπους να χάνουν το κίνητρό τους και να μη θέλουν πλέον να πιστεύουν στον Θεό. Γιατί δεν θέλουν να πιστεύουν; Επειδή αρχικά είχαν ένα μάλλον ξεκάθαρο όραμα, αλλά οι ενέργειες αυτού του ανθρώπου τούς αναστάτωσαν και τους μπέρδεψαν. Ευθύς εξαρχής, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν καμία αλήθεια στην καρδιά τους· κατανοούσαν μόνο δόγματα. Αφού τους αναστατώσει αυτός ο άνθρωπος, γίνονται ακόμη πιο μπερδεμένοι και δεν μπορούν πλέον να συλλάβουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμη και η ύπαρξη του ίδιου του Θεού γίνεται κάπως ασαφής. Τι μεθόδους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για να φέρουν τους ανθρώπους σ’ αυτό το σημείο; Για παράδειγμα, είναι αλήθεια η δήλωση «Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό»; (Ναι.) Πρέπει να χρησιμοποιήσεις την αληθινή σου γνώση, κατανόηση και εμπειρία για ν’ αποδείξεις αυτήν τη δήλωση, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να μπορούν να πιστέψουν πιο ακλόνητα ότι αυτή η δήλωση είναι η αλήθεια και ότι είναι σωστή, να πειστούν ότι το ανθρώπινο γένος προήλθε από τον Θεό, κι έτσι να ενισχυθεί η πίστη τους στον Θεό. Αν ένας άνθρωπος έχει πίστη στον Θεό, όταν δεχτεί πειθαρχία ή υποστεί κάποια ταλαιπωρία ή δίωξη, θα έχει δύναμη μέσα του. Αυτό είναι γεγονός. Τι λένε, όμως, αυτοί οι άνθρωποι; «Υπάρχει μια εκπομπή στην τηλεόραση που λέει πως ανακαλύφθηκε ότι οι άνθρωποι ζούσαν σε φυλές πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια». Όταν επιδεικνύουν τις γνώσεις τους και μιλάνε έτσι για ιστορικά θέματα, όσοι τους ακούνε μπερδεύονται: «Δεν έχει ειπωθεί ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό; Όταν το θέτεις μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν φαίνεται να ισχύει. Μήπως ο άνθρωπος προήλθε από τους πιθήκους;» Βλέπεις πού έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους; Δεν βλάπτει αυτό τους ανθρώπους; (Ναι.) Όποτε έχουν την ευκαιρία, επιδεικνύουν τις γνώσεις τους και μιλάνε για ιστορία, φιλοσοφία και για το πώς αντιμετωπίζουν και συνωμοτούν με κρατικούς αξιωματούχους στον έξω κόσμο, απλώς και μόνο προβάλλοντας αυτά τα πράγματα. Όταν κάνουν επίδειξη μ’ αυτόν τον τρόπο, και όταν ακούνε αυτά τα πράγματα κάποιοι αδελφοί και αδελφές που έχουν ακόμα μικρό ανάστημα, είναι αδύναμοι και έχουν μικρή πίστη, πού στρέφεται η καρδιά τους; (Τρέχει προς τον έξω κόσμο.) Σωστά. Με τι ισοδυναμεί αυτό; Χάνουν τους ανθρώπους για τους οποίους ήταν υπεύθυνοι. Είναι εμφανές ότι είναι ανίδεοι. Όχι μόνο δεν κατανοούν τα ζητήματα της ζωή-εισόδου, αλλά δεν κατανοούν ούτε ποια είναι η δουλειά τους, πόσο μάλλον τα πνευματικά ζητήματα στη ζωή ή τις αλλαγές διάθεσης. Δεν κατανοούν τίποτε από αυτά, κι ωστόσο προσποιούνται ότι είναι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια και θέλουν να γίνουν ποιμένες για να καθοδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Δεν είναι παράλογο αυτό; Αν δεν κατανοείς τα πνευματικά ζητήματα στη ζωή, τι πρέπει να κάνεις όταν επιλεγείς ως επικεφαλής; Πρέπει να πεις το εξής: «Είμαι ανίδεος και δεν έχω ηγηθεί ποτέ μιας εκκλησίας. Πρέπει ν’ αναζητήσω και να δω τι ορίζουν σχετικά μ’ αυτό οι εργασιακές ρυθμίσεις και να βρω ανθρώπους που το κατανοούν για να συναναστραφώ μαζί τους πάνω στο πώς πρέπει να διεξάγεται το έργο ή να βρω αδελφούς και αδελφές που κατανοούν την αλήθεια και να συντονιστώ μ’ αυτούς». Είναι σωστή αυτή η στάση; (Ναι.) Όμως, κάποιοι άνθρωποι δεν το κάνουν αυτό. Μεγαλοπιάνονται και λένε: «Θέλεις να συντονιστώ με τους άλλους. Ποιος έχει υψηλότερα προσόντα από μένα; Ποιος έχει υψηλότερη κοινωνική θέση από μένα; Έχω μεγάλη φήμη στην κοινωνία. Όποιος με γνωρίζει πρέπει να με σέβεται». Απλώς κομπάζουν και επιδεικνύουν μ’ αυτόν τον τρόπο τις ικανότητές τους. Όταν ηγούνται έτσι μιας εκκλησίας, έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές καμία ελπίδα να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Όχι. Και παρόλο που έτσι έχουν τα πράγματα, αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζουν τους άλλους ν’ αναφέρουν τα πάντα σ’ αυτούς. Αυτοί οι διάβολοι πήγαν για λίγο στο πανεπιστήμιο και κατέχουν λίγες γνώσεις, και ως αποτέλεσμα τολμούν να καμαρώνουν και να εξαπατούν τους άλλους στην κοσμική κοινωνία και να κάνουν κάθε λογής κακά πράγματα. Έχουν κάποια μέσα διαβίωσης, οπότε θέλουν να έρθουν στον οίκο του Θεού για να πετύχουν κάτι. Προκειμένου ν’ αποκτήσουν θέση και να δοξάσουν τους προγόνους τους, θέλουν ακόμα και να προσποιούνται ότι είναι η προσωποποίηση της αλήθειας, ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να τους ακούει και να τους ακολουθεί. Τι σημαίνει γι’ αυτούς «η προσωποποίηση της αλήθειας»; Σημαίνει το εξής: «Πρέπει όλοι σας ν’ στηρίζετε κάθε σκέψη μου, κάθε προσέγγισή μου και κάθε γνώμη μου σαν να είναι η αλήθεια. Σου έχω θέσει έναν κανόνα: Όλοι οι λογαριασμοί, ακόμα κι εκείνοι που δεν ξεπερνάνε τα πέντε δολάρια, πρέπει να περνούν από εμένα». Οι άλλοι λένε: «Δεν θα έπρεπε να είμαστε αναγκασμένοι ν’ αναφέρουμε τα πέντε δολάρια. Έχουμε κι εμείς κάποιο εύρος εξουσίας. Δεν μπορούμε απλώς να ενεργούμε σύμφωνα με τις αρχές;» Τι σκέφτονται εκείνοι; «Πώς θα μπορούσε να είναι αποδεκτό αυτό; Είναι μεγάλη υπόθεση. Εγώ είμαι ο επικεφαλής. Μόνο εγώ έχω τον τελευταίο λόγο!» Παρόλο που δεν το λένε, έτσι σκέφτονται μέσα τους. Έτσι ελέγχουν τους ανθρώπους. Είναι ικανοί να κάνουν οτιδήποτε είναι κακό ή εξαπατά τους άλλους. Όταν εξαπατούν και βλάπτουν τους άλλους, είναι εντελώς ατάραχοι, δεν καρδιοχτυπούν ούτε αισθάνονται καθόλου άσχημα μέσα τους. Όταν τους δίνεται μια θέση στον οίκο του Θεού, τολμούν να την πάρουν. Μόλις την πάρουν, δεν θέλουν να την εγκαταλείψουν και θέλουν να προσποιούνται ότι είναι η προσωποποίηση της αλήθειας, για να κάνουν τους άλλους να τους υπακούν. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.)