Ήταν κάποτε κάποιος που υπεξαιρούσε κρυφά τις προσφορές του Θεού, κι αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα. Δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη παράβαση. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά τη φύση-ουσία του. Όταν αλληλεπιδρούσε με άπιστους όσο χειριζόταν κάποιες υποθέσεις, επιδεικνυόταν συνεχώς για να κάνει τους άλλους να πιστεύουν ότι είχε χρήματα και δύναμη. Ως αποτέλεσμα, κάποιοι άνθρωποι του ζήτησαν να τους δανείσει χρήματα. Εκείνος, όχι μόνο δεν τους αρνήθηκε, αλλά μάλιστα δεσμεύτηκε να τους δανείσει χρήματα, και κατόπιν το έκανε αυτό χρησιμοποιώντας απατηλές τακτικές εις βάρος του οίκου του Θεού. Αυτός ο άνθρωπος είχε σοβαρό πρόβλημα. Για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, πρέπει να δίνεις αναφορά στον Άνωθεν και να εξηγήσεις τα δεδομένα. Δεν μπορείς ν’ αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας τις προσφορές του Θεού για χάρη της δικής σου αξιοπιστίας και περηφάνιας. Αν αντιμετώπιζε τέτοια ζητήματα ένας ορθολογικός άνθρωπος με θεοφοβούμενη καρδιά, έτσι θα τα χειριζόταν. Αυτό κάνουν, όμως, οι αντίχριστοι; Γιατί αποκαλούνται αντίχριστοι; Επειδή δεν έχουν ούτε ίχνος θεοφοβούμενης καρδιάς. Κάνουν ό,τι θέλουν, σπρώχνοντας τον Θεό, την αλήθεια, και τα λόγια του Θεού στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Δεν έχουν καθόλου πραγματική υποταγή στον Θεό, αλλά δίνουν προτεραιότητα στα δικά τους συμφέροντα, στη φήμη τους, το κέρδος τους και τη θέση τους. Χρησιμοποιούν απατηλά μέσα για να παραπλανήσουν τους επικεφαλής και τους εργάτες της εκκλησίας, και μ’ αυτόν τον τρόπο δανείζουν χρήματα σε άπιστους. Είναι δικά τους τα χρήματα; Λένε ίσα-ίσα δυο κουβέντες και τα δανείζουν. Δεν είναι σαν να δωρίζουν τις προσφορές του Θεού; Αυτό θα το έκαναν οι αντίχριστοι, και πράγματι κάποιοι έχουν κάνει τέτοια πράγματα. Για να μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, η διάθεσή τους θα πρέπει να είναι παράτολμη, εξαιρετικά αλαζονική και πολύ ύπουλη. Είναι επίσης εμφανές ότι είναι ηλίθιοι, πιο ηλίθιοι δεν γίνεται· είναι σίγουρο ότι θα πιαστούν στην ίδια τους τη φάκα. Πείτε Μου, πώς πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν αυτοί οι άνθρωποι; (Πρέπει ν’ αποβληθούν.) Αυτό είναι; Αποβολή; Ποιος θ’ αναπληρώσει τις απώλειες; Θα πρέπει να υποχρεωθούν να πληρώσουν αποζημίωση κι έπειτα ν’ αποβληθούν. Δεν είναι θρασείς οι αντίχριστοι, εφόσον μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο; Σε τι διαφέρουν από τον αρχάγγελο; Ο αρχάγγελος θα έλεγε ευθαρσώς: «Εγώ έφτιαξα τους ουρανούς και τη γη κι όλα τα πράγματα· το ανθρώπινο γένος είναι δικό μου και μπορώ να το ελέγχω!» Ποδοπατά και διαφθείρει το ανθρώπινο γένος κατά βούληση. Μόλις ένας αντίχριστος αποκτήσει εξουσία, λέει: «Όλοι πρέπει να πιστεύετε σ’ εμένα και να μ’ ακολουθείτε. Εγώ κάνω κουμάντο εδώ, κι εγώ έχω τον τελευταίο λόγο. Να στρέφεστε σ’ εμένα για όλα τα ζητήματα, και να μου φέρνετε τα χρήματα της εκκλησίας!» Κάποιοι λένε: «Γιατί να δίνουμε σ’ εσένα τα χρήματα της εκκλησίας;». Ο αντίχριστος τότε λέει: «Εγώ είμαι ο επικεφαλής. Είναι δικαίωμά μου να το διαχειρίζομαι αυτό. Πρέπει να διαχειρίζομαι τα πάντα, ακόμα και τις προσφορές!» Κι έπειτα, αναλαμβάνουν τον έλεγχο στα πάντα. Οι αντίχριστοι δεν νοιάζονται για τα προβλήματα ή τις δυσκολίες που έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές στη ζωή-είσοδό τους ή για το ποια βιβλία κηρυγμάτων και λόγων του Θεού τούς λείπουν. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ποιος φυλάει τα χρήματα της εκκλησίας, πόσα χρήματα υπάρχουν και πώς χρησιμοποιούνται. Αν ο Άνωθεν κάνει ερωτήσεις για την οικονομική κατάσταση αυτής της εκκλησίας, όχι μόνο δεν θα παραδώσουν τα χρήματα της εκκλησίας, αλλά δεν θ’ αφήσουν καν τον Άνωθεν να ενημερωθεί για τα δεδομένα. Γιατί δεν θα το κάνουν αυτό; Επειδή θέλουν να υπεξαιρέσουν και να πάρουν εκείνοι τα χρήματα της εκκλησίας. Οι αντίχριστοι ενδιαφέρονται πάνω απ’ όλα για τα υλικά πράγματα, τα χρήματα και τη θέση. Ασφαλώς δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που λένε επιφανειακά: «Πιστεύω στον θεό. Δεν επιδιώκω τα εγκόσμια, και δεν εποφθαλμιώ τα χρήματα». Σε καμία περίπτωση δεν είναι όπως λένε. Γιατί επιδιώκουν και διατηρούν τη θέση μ’ όλη τους τη δύναμη; Επειδή θέλουν να κατέχουν ή να ελέγχουν και ν’ αρπάζουν οτιδήποτε είναι στη δικαιοδοσία τους, ιδιαίτερα τα χρήματα και τα υλικά πράγματα. Απολαμβάνουν αυτά τα χρήματα και τα υλικά πράγματα λες και είναι τα οφέλη της θέσης τους. Είναι αυθεντικοί απόγονοι του αρχάγγελου, με τη φύση-ουσία του Σατανά και κατ’ όνομα και στην πράξη. Όλοι εκείνοι που επιδιώκουν τη θέση και δίνουν αξία στα χρήματα έχουν σίγουρα πρόβλημα με τη διάθεση-ουσία τους. Δεν είναι τόσο απλό όσο το να είχαν απλώς τη διάθεση ενός αντίχριστου: Είναι πολύ φιλόδοξοι. Θέλουν να ελέγχουν τα χρήματα του οίκου του Θεού. Αν τους ανατεθεί η ευθύνη για ένα αντικείμενο εργασίας, τότε, πρώτα απ’ όλα, δεν θα αφήνουν άλλους να παρεμβαίνουν, ούτε θ’ αποδέχονται ερωτήσεις ή επίβλεψη από τον Άνωθεν. Πέρα απ’ αυτό, όταν είναι εκείνοι οι επόπτες οποιουδήποτε αντικειμένου εργασίας, θα βρίσκουν τρόπους να επιδειχθούν, να προστατεύσουν και ν’ ανυψώσουν τον εαυτό τους. Θέλουν πάντα να είναι στην κορυφή, να γίνουν εκείνοι που θα κυβερνούν και θα ελέγχουν τους άλλους. Θέλουν επίσης να κατέχουν και να διεκδικούν υψηλότερη θέση, κι ακόμη και να ελέγχουν κάθε κομμάτι του οίκου του Θεού —ιδιαίτερα τα χρήματά του. Οι αντίχριστοι αγαπούν ιδιαίτερα τα χρήματα. Όταν τα βλέπουν, λάμπουν τα μάτια τους. Στο μυαλό τους έχουν πάντοτε τα χρήματα και κάνουν διαρκώς προσπάθειες για να τ’ αποκτήσουν. Όλα αυτά είναι ενδείξεις και σημάδια των αντίχριστων. Αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια ή προσπαθήσεις να μάθεις για τις καταστάσεις των αδελφών, κάνοντας ερωτήσεις όπως πόσοι απ’ αυτούς είναι αδύναμοι κι αρνητικοί, τι αποτελέσματα επιτυγχάνει ο καθένας απ’ αυτούς στο καθήκον του, και ποιοι απ’ αυτούς δεν είναι κατάλληλοι για το καθήκον τους, οι αντίχριστοι δεν θα ενδιαφερθούν. Όταν, όμως, γίνεται αναφορά στις προσφορές του Θεού —το χρηματικό ποσό, ποιος το φυλάει, πού φυλάσσεται, τους κωδικούς πρόσβασης και ούτω καθεξής— όλα αυτά είναι τα πράγματα που τους ενδιαφέρουν περισσότερο. Ένας αντίχριστος έχει εξαιρετική γνώση αυτών των πραγμάτων. Τα γνωρίζει σαν την παλάμη του χεριού του. Είναι και αυτό σημάδι ενός αντίχριστου. Οι αντίχριστοι είναι πολύ καλοί στο να λένε ευχάριστα λόγια, αλλά δεν κάνουν πραγματικό έργο. Αντιθέτως, είναι μονίμως απασχολημένοι με το να σκέφτονται πώς θ’ απολαύσουν τις προσφορές του Θεού. Πείτε Μου, δεν είναι ανήθικοι οι αντίχριστοι; Δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση· είναι διάβολοι ως το κόκκαλο. Στο έργο τους, πάντοτε απαγορεύουν στους άλλους να παρεμβαίνουν, να κάνουν ερωτήσεις και να επιβλέπουν. Αυτή είναι η τρίτη συμπεριφορά με την οποία εμφανίζεται η όγδοη εκδήλωση των αντίχριστων.

Πριν κάποιο καιρό, μια εκκλησία σε μία χώρα αγόρασε ένα κτίριο που χρειαζόταν ανακαίνιση, κι έτυχε η επικεφαλής της εκκλησίας σ’ αυτήν τη χώρα να είναι μια αντίχριστη που δεν είχε δείξει ακόμη το πραγματικό της πρόσωπο. Αυτή η αντίχριστη χρησιμοποίησε για την ανακαίνιση έναν άνθρωπο που κανένας δεν γνώριζε καλά, και κανείς δεν γνώριζε τι είδους σχέση είχε μ’ εκείνη. Ως αποτέλεσμα, αυτός ο πονηρός άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση, και κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης σπαταλήθηκαν πολλά χρήματα που δεν θα έπρεπε να είχαν δαπανηθεί. Υπήρχαν κάποια λειτουργικά έπιπλα που είχαν αγοραστεί μαζί με το σπίτι, τα οποία πετάχτηκαν όλα κι αντικαταστάθηκαν με καινούρια. Αργότερα, αυτός ο πονηρός άνθρωπος πούλησε τα παλιά έπιπλα που είχαν πεταχτεί για να βγάλει λεφτά. Στην πραγματικότητα δεν ήταν χαλασμένα και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, αλλά αυτός ο πονηρός άνθρωπος δαπάνησε επιπλέον χρήματα για ν’ αγοράσει καινούρια, προκειμένου να βγάλει ο ίδιος χρήματα και να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Τα γνώριζε η αντίχριστη αυτά τα πράγματα; Τα γνώριζε. Γιατί, λοιπόν, ανέχτηκε αυτήν του τη συμπεριφορά; Επειδή η σχέση που είχαν δεν πρέπει να ήταν κανονική. Κάποιοι άνθρωποι είδαν το πρόβλημα και σκόπευαν να παρακολουθήσουν και να ελέγξουν την κατασκευή, για να δουν πώς προχωρούσε. Μόλις είπαν ότι σκόπευαν να ελέγξουν την κατασκευή, αυτή η αντίχριστη ανησύχησε και ταράχτηκε. Είπε, λοιπόν: «Όχι! Δεν έχει έρθει ακόμη η προθεσμία παράδοσης· δεν επιτρέπεται να ελέγξει κανείς!» Η αντίδρασή της ήταν πολύ έντονη, πολύ εύθικτη. Υπήρχε κάποιο πρόβλημα; (Ναι.) Αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι πλέον είχαν θορυβηθεί λίγο, συζήτησαν το ζήτημα: «Δεν γίνεται. Δεν μας αφήνει να ρίξουμε μια ματιά στην κατασκευή. Σίγουρα υπάρχει κάποιο θέμα εδώ. Πρέπει να πάμε να ρίξουμε μια ματιά στο εργοτάξιο». Όμως, η αντίχριστη συνέχιζε να μην αφήνει κανέναν να δει το έργο μέχρι την προθεσμία παράδοσης. Πείτε Μου, δεν ήταν μπερδεμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Το γεγονός ότι η αντίχριστη δεν άφηνε κανέναν να δει την κατασκευή αποδείκνυε ότι κάτι συνέβαινε. Έπρεπε να σπεύσουν να το αναφέρουν στον Άνωθεν ή να τη διώξουν όλοι μαζί ή να πάνε με το ζόρι και να ελέγξουν την κατασκευή. Αυτή ήταν η δική τους ευθύνη. Αν δεν μπορούσαν ν’ αναλάβουν αυτήν την ευθύνη, τότε αυτό σήμαινε ότι ήταν άχρηστοι, ανίκανοι δειλοί. Αυτοί οι ανίκανοι δειλοί δεν επέμειναν. Το ζήτημα δεν αφορούσε τα δικά τους σπίτια, οπότε απλώς το αγνόησαν. Τόσο εγωιστές κι ανεύθυνοι ήταν. Όταν, λοιπόν, παραδόθηκε το έργο, είδα από ένα βίντεο ότι υπήρχε πρόβλημα. Τι πρόβλημα είδα; Σε μια αίθουσα συνεδριάσεων, υπήρχε στη μέση ένα τραπέζι και ολόγυρά του υπήρχαν δερμάτινες καρέκλες σαν εκείνες που χρησιμοποιούνται στα πολυτελή γραφεία. Όλες οι καρέκλες στις οποίες κάθομαι εγώ είναι συνηθισμένες. Θα έπρεπε, λοιπόν, αυτοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι να χρησιμοποιούν τόσο πολυτελή πράγματα; (Όχι.) Τέτοια έπιπλα τοποθέτησαν αυτοί οι δύο και όσοι ήταν εκεί ευχαριστιόντουσαν πολύ να κάθονται σ’ αυτά τα καθίσματα. Μόλις ανακάλυψα το πρόβλημα, κάλεσα αυτό το κάθαρμα κι άρχισα να διερευνώ το ζήτημα. Έγινε έλεγχος παντού, σε κάθε δωμάτιο και αποκαλύφθηκαν πάρα πολλά θέματα και πάρα πολύ μεγάλη οικονομική ζημιά. Κάποια από τ’ αρχικά έπιπλα του σπιτιού ήταν σε καλή κατάσταση, κι ωστόσο αυτός ο πονηρός άνθρωπος τα πήρε και τα πούλησε, για να βγάλει χρήματα. Επιπλέον, έβγαλε χρήματα όταν αγόρασε αυτά τ’ ακριβά, καινούρια έπιπλα, και μάλιστα εγκατέστησε εξοπλισμό που δεν θα έπρεπε να υπάρχει σε μια εκκλησία. Αυτός ο πονηρός άνθρωπος τα έκανε όλα αυτά χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν. Όταν το έκανε αυτό, το γνώριζε η αντίχριστη; Πιθανότατα το γνώριζε. Πήγαινε καθημερινά στο εργοτάξιο, κι αφού το είδε, δεν έκανε καμία αναφορά, αλλά ανεχόταν αυτήν τη σπατάλη. Τι θράσος! Είναι πιστή στον Θεό; Μετά από είκοσι χρόνια πίστης στον Θεό, ήταν τόσο άθλια κι έκανε ένα τέτοιο πράγμα· τι σόι άνθρωπος είναι; Δεν είναι άνθρωπος! Ακόμη και οι καλοί άνθρωποι που υπάρχουν ανάμεσα στους άπιστους δεν το κάνουν αυτό. Τι ανηθικότητα! Κάθε φορά που ο Άνωθεν τη ρωτούσε πράγματα για το κατασκευαστικό έργο, το έπαιζε χαζή και του έριχνε στάχτη στα μάτια, έκρυβε και συγκάλυπτε πράγματα, με αποτέλεσμα να προκύψουν τελικά ένα σωρό προβλήματα. Θα ήταν, λοιπόν, υπερβολικό ν’ αποβληθεί και ν’ αναγκαστεί να βρει μια δουλειά για να βγάλει χρήματα και να πληρώσει αποζημίωση για τις απώλειες; (Όχι.) Πείτε Μου, ακόμη κι αν αυτή η αντίχριστη μπορούσε να επιστρέψει τα χρήματα, θα έβρισκε γαλήνη σ’ αυτήν τη ζωή; Θα μπορούσε να έχει μια εύκολη ζωή; Φοβάμαι ότι θα αναγκαστεί να περάσει όλη της τη ζωή μες στα βάσανα. Εφόσον γνώριζε πού θα κατέληγαν οι πράξεις της, γιατί στο καλό συμπεριφέρθηκε τότε μ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί να το κάνει ευθύς εξαρχής; Δεν είναι ότι πίστευε στον Θεό μόνο για ένα ή δύο χρόνια και δεν γνώριζε τους κανόνες του οίκου Του ή τι σημαίνει να έχει κανείς θεοφοβούμενη καρδιά ή τι είναι αφοσίωση. Μετά απ’ όλα αυτά τα χρόνια που πίστευε σ’ Εκείνον, δεν είχε αλλάξει καθόλου, και παρόλο που ήταν σε θέση να παράσχει λίγη υπηρεσία, έκανε και πάλι μεγάλο κακό! Επειδή ήταν τόσο άθλια, θα έπρεπε να την αποκλείσουν και να την καταραστούν!

Οι αντίχριστοι έχουν κάτι κοινό στον τρόπο με τον οποίο εργάζονται: Ό,τι έργο κι αν κάνουν, απαγορεύουν στους άλλους να παρεμβαίνουν ή να κάνουν ερωτήσεις. Θέλουν πάντα ν’ αποκρύπτουν και να συγκαλύπτουν πράγματα. Πρέπει να σχεδιάζουν κάτι. Δεν επιτρέπουν στους άλλους να μαθαίνουν για τα προβλήματα στο έργο τους. Αν λειτουργούσαν με ειλικρινή κι ακέραιο τρόπο, με τρόπο που συνάδει με την αλήθεια και τις αρχές, με καθαρή συνείδηση, θα υπήρχε τότε λόγος ανησυχίας; Θα υπήρχε κάτι που δεν θα ήταν πρέπον ν’ αναφερθεί; Γιατί δεν επιτρέπουν στους άλλους να κάνουν ερωτήσεις και να παρεμβαίνουν; Για ποιο πράγμα ανησυχούν; Τι φοβούνται; Είναι ξεκάθαρο ότι κάτι σχεδιάζουν —είναι τόσο εμφανές! Οι αντίχριστοι εργάζονται χωρίς ίχνος διαφάνειας. Όταν έχουν κάνει κάτι κακό, σκέφτονται τρόπους να το κρύψουν και να το συγκαλύψουν, δημιουργούν ψεύτικες εντυπώσεις, φτάνουν ακόμη και στο σημείο της κραυγαλέας εξαπάτησης. Ποια είναι τ’ αποτελέσματα; Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα πάντα, και παρόλο που οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να μη γνωρίζουν κάτι για λίγο καιρό και μπορεί να παραπλανηθούν για ένα διάστημα, θα έρθει η μέρα που ο Θεός θα το αποκαλύψει. Στα μάτια του Θεού, όλα είναι φανερά, όλα αποκαλύπτονται. Δεν έχει νόημα ν’ αποκρύψεις κάτι από τον Θεό. Είναι παντοδύναμος, κι όταν αποφασίσει να σε αποκαλύψει, θα ξεσκεπαστούν όλα στο άπλετο φως της μέρας. Μόνο οι αντίχριστοι, αυτά τα κούτσουρα που δεν έχουν πνευματική κατανόηση, που διακατέχονται από τη φύση του αρχάγγελου, θα πίστευαν το εξής: «Όσο κρατάω τα πάντα τόσο καλά κρυμμένα και δεν σ’ αφήνω να παρεμβαίνεις ή να κάνεις ερωτήσεις, και δεν σ’ αφήνω να τα επιβλέπεις, δεν θα ξέρεις τίποτα, και θα έχω εγώ τον πλήρη έλεγχο αυτής της εκκλησίας!» Πιστεύουν ότι αν κυβερνούν σαν βασιλιάδες, θα είναι σε θέση να ελέγχουν την κατάσταση. Έτσι είναι όντως τα πράγματα; Δεν ξέρουν ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος. Μόνο οι ίδιοι θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα πάντα. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι έκανες κακό σήμερα. Ο Θεός το εξετάζει εξονυχιστικά, αλλά δεν σε αποκαλύπτει· σου δίνει μια ευκαιρία να μετανοήσεις. Αν κάνεις κακό και αύριο, και συνεχίζεις να μη λογοδοτείς ούτε να μετανοείς, ο Θεός σού δίνει και πάλι μια ευκαιρία και περιμένει να μετανοήσεις. Ωστόσο, αν παραμείνεις αμετανόητος, ο Θεός δεν θα θελήσει να σου δώσει αυτήν την ευκαιρία. Θα έχει αηδιάσει μαζί σου και θα σε απεχθάνεται, και βαθιά μέσα Του δεν θα επιθυμεί να σε σώσει, και θα σε εγκαταλείψει ολοκληρωτικά. Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα είναι ζήτημα λίγων λεπτών να σε αποκαλύψει, κι όπως κι αν προσπαθήσεις να συγκαλύψεις τα πράγματα ή να το παρεμποδίσεις, θα είναι εντελώς μάταιο. Όσο μεγάλο κι αν είναι το χέρι σου, μπορείς να κρύψεις μ’ αυτό τον ουρανό; Όσο ικανός κι αν είσαι, μπορείς να καλύψεις τα μάτια του Θεού; (Όχι.) Αυτές είναι ανόητες ιδέες του ανθρώπου. Όσο για το πόσο παντοδύναμος είναι πραγματικά ο Θεός, οι άνθρωποι μπορούν ήδη να το νιώσουν λίγο στα λόγια Του. Επιπλέον, όλα τα μέλη αυτού του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους που έχουν κάνει μεγάλο κακό κι έχουν εναντιωθεί ευθέως στον Θεό έχουν τιμωρηθεί με διάφορους τρόπους, και όλοι όσοι το βλέπουν αυτό είναι απόλυτα πεπεισμένοι κι αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για ανταπόδοση. Ακόμη και οι άπιστοι μπορούν να δουν ότι η δικαιοσύνη του Θεού δεν ανέχεται καμία προσβολή, οπότε όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν θα πρέπει να μπορούν να το δουν ακόμη πιο καθαρά. Η παντοδυναμία και η σοφία του Θεού δεν έχουν μέτρο. Ο άνθρωπος δεν μπορεί με τίποτα να δει καθαρά αυτά τα πράγματα. Υπάρχει ένα τραγούδι· πώς πάει; («Οι πράξεις του Θεού δεν μπορούν να μετρηθούν».) Αυτή είναι η ουσία του Θεού, η πραγματική αποκάλυψη της ταυτότητας και της ουσίας Του. Δεν χρειάζεται να κάνεις εικασίες ή υποθέσεις. Απλώς πρέπει να πιστεύεις σ’ αυτά τα λόγια, και τότε δεν θα κάνεις τέτοια ανόητα πράγματα. Όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι έξυπνοι. Καλύπτουν τα μάτια τους μ’ ένα φύλλο και λένε: «Μπορείς να με δεις;» Ο Θεός λέει: «Όχι μόνο μπορώ να σε δω στην ολότητά σου, βλέπω ακόμη και την καρδιά σου, και πόσες φορές έχεις υπάρξει στον ανθρώπινο κόσμο», και οι άνθρωποι μένουν εμβρόντητοι. Μη νομίζεις ότι είσαι έξυπνος. Μη σκέφτεσαι: «Ο Θεός δεν το ξέρει αυτό και δεν το ξέρει εκείνο. Κανείς από τους αδελφούς και τις αδελφές δεν το είδε. Κανείς δεν ξέρει. Έχω το δικό μου μικρό σχέδιο. Δες πόσο έξυπνος είμαι!» Δεν είναι έξυπνος κανένας από τους ανθρώπους σ’ αυτόν τον κόσμο που δεν κατανοούν την αλήθεια ή δεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος στα πάντα. Ό,τι κι αν λένε ή κάνουν, στο τέλος είναι όλα λάθος, όλα παραβιάζουν την αλήθεια, όλα αντιστέκονται στον Θεό. Μόνο ένα είδος ανθρώπου είναι έξυπνο. Ποιο είδος είναι αυτό; Το είδος του ανθρώπου που πιστεύει ότι ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα πάντα, ότι μπορεί να βλέπει τα πάντα, ότι είναι κυρίαρχος στα πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εξαιρετικά έξυπνοι, επειδή σε ό,τι κάνουν υποτάσσονται στον Θεό. Ό,τι κάνουν συνάδει με την αλήθεια, το εγκρίνει ο Θεός, κι έχει την ευλογία Του. Το αν ένας άνθρωπος είναι έξυπνος ή όχι εξαρτάται από το κατά πόσο μπορεί να υποταχθεί στον Θεό, από το κατά πόσο αυτό που λέει και κάνει συνάδει με την αλήθεια. Έστω πως έχεις την εξής ιδέα: «Αυτό σκέφτομαι για το συγκεκριμένο ζήτημα κι αυτό θα ήθελα να κάνω, επειδή θα με ωφελούσε, αλλά δεν θέλω να το εμπιστευτώ στους άλλους ούτε να το μάθουν». Είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; (Όχι.) Τι πρέπει να κάνεις όταν συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; Πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου μια κατραπακιά, για να πάρεις ένα μάθημα. Νομίζεις ότι αν δεν το πεις, δεν θα το μάθει ο Θεός; Στην πραγματικότητα, όσο εσύ έχεις αυτήν τη σκέψη, ο Θεός γνωρίζει την καρδιά σου. Πώς τη γνωρίζει; Ο Θεός έχει διακρίνει τη φύση-ουσία του ανθρώπου. Γιατί, λοιπόν, δεν σε εκθέτει σ’ αυτό το ζήτημα; Ακόμη κι αν δεν σε εκθέσει, θα μπορέσεις σταδιακά να το κατανοήσεις μόνος σου, επειδή έχεις φάει και πιει τόσα από τα λόγια Του. Έχεις συνείδηση και λογική, μυαλό και κανονική σκέψη. Θα πρέπει να μπορείς να καταλάβεις από μόνος σου τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Ο Θεός σού δίνει χρόνο και μια ευκαιρία να σκεφτείς τα πράγματα αργά, να καταλάβεις αν είσαι ανόητος ή όχι. Αφού σκεφτείς το ζήτημα για μερικές μέρες, θα δεις αποτελέσματα: Θα ξέρεις τότε ότι είσαι ανόητος και ηλίθιος, κι ότι δεν θα πρέπει να προσπαθείς να κρύψεις αυτό το ζήτημα από τον Θεό. Σε όλα τα θέματα, θα πρέπει να ανοίγεσαι τελείως στον Θεό και να είσαι ντόμπρος —αυτή είναι η μοναδική κατάσταση που θα πρέπει να διατηρούν οι άνθρωποι ενώπιον του Θεού. Ακόμα και όταν δεν ανοίγεσαι, είσαι ανοιχτός ενώπιον του Θεού. Ο Θεός, από τη δική Του οπτική, γνωρίζει τα γεγονότα, αν είσαι ανοιχτός για κάτι ή όχι. Αν δεν μπορείς να το διακρίνεις αυτό, τότε δεν είσαι πολύ ανόητος; Πώς, λοιπόν, μπορείς να είσαι έξυπνος άνθρωπος; Με το να ανοιχτείς στον Θεό. Ξέρεις πως ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά και γνωρίζει τα πάντα, άρα μην νομίζεις πως είσαι έξυπνος και θεωρήσεις πως ίσως δεν γνωρίζει· εφόσον είναι βέβαιο πως ο Θεός παρατηρεί κρυφά την καρδιά των ανθρώπων, οι έξυπνοι άνθρωποι θα πρέπει να είναι λίγο πιο ντόμπροι, λίγο πιο αγνοί και να είναι ειλικρινείς —αυτή είναι μια σοφή κίνηση. Είναι σωστός τρόπος σκέψης το να πιστεύεις πάντα ότι είσαι έξυπνος, να θέλεις μονίμως να κρατάς τα δικά σου μικρά μυστικά, να προσπαθείς διαρκώς να διατηρήσεις λίγη ιδιωτικότητα; Δεν πειράζει να είσαι έτσι με τους άλλους ανθρώπους, επειδή κάποιοι δεν έχουν θετικό χαρακτήρα και δεν αγαπούν την αλήθεια. Μπορείς να κρύβεις κάποια πράγματα από τέτοιους ανθρώπους. Μην ανοίγεις την καρδιά σου σ’ αυτούς. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι μισείς κάποιον, κι ότι έχεις μιλήσει άσχημα γι’ αυτόν πίσω από την πλάτη του. Πρέπει να του το πεις; Μην του το πεις· αρκεί απλώς να μην ξανακάνεις τέτοιο πράγμα. Αν μιλήσεις γι’ αυτό, θα χαλάσεις τις μεταξύ σας σχέσεις. Ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι δεν αξίζεις, ότι είσαι βρομερός και μοχθηρός, ότι ζηλεύεις τους άλλους, ότι για χάρη του ανταγωνισμού για τη φήμη και το κέρδος, μίλησες άσχημα για κάποιον άλλο πίσω από την πλάτη του για να τον σπιλώσεις —πόσο ελεεινό! Αναγνωρίζεις ότι είσαι διεφθαρμένος· ξέρεις ότι ήταν λάθος αυτό που έκανες κι ότι η φύση σου είναι μοχθηρή. Προσέρχεσαι μετά ενώπιον του Θεού και προσεύχεσαι σε Αυτόν: «Αχ, Θεέ μου, αυτό που έκανα κρυφά ήταν μοχθηρό, ελεεινό. Σε ικετεύω να με συγχωρέσεις, Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις και Σε ικετεύω να μ’ επιπλήξεις. Θα προσπαθήσω να μην ξανακάνω τέτοιο πράγμα». Αν το κάνεις αυτό, θα είσαι μια χαρά. Μπορείς να χρησιμοποιείς κάποιες τεχνικές κατά την αλληλεπίδρασή σου με τους ανθρώπους, μα είναι καλύτερο να ανοιχτείς με αγνότητα στον Θεό· κι αν κρύβεις προθέσεις και χρησιμοποιείς τεχνικές, τότε θα έχεις πρόβλημα. Μονίμως σκέφτεσαι, «Τι μπορώ να πω για να κάνω τον Θεό να με εκτιμήσει και να μην γνωρίζει τι σκέφτομαι μέσα μου; Τι είναι σωστό να πω; Πρέπει να είμαι πιο εσωστρεφής, πρέπει να είμαι λίγο πιο διακριτικός, πρέπει να έχω κάποια συγκεκριμένη μέθοδο· ίσως τότε ο Θεός να με εκτιμήσει». Πιστεύεις πως δεν θα το καταλάβει ο Θεός αν σκέφτεσαι μονίμως με αυτόν τον τρόπο; Ο Θεός γνωρίζει ό,τι και να σκέφτεσαι. Είναι εξουθενωτικό να σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο. Είναι πολύ πιο απλό να μιλάς έντιμα και ειλικρινά· διευκολύνει τη ζωή σου. Ο Θεός θα πει πως είσαι ειλικρινής και αγνός, πως είσαι ανοιχτόκαρδος —κι αυτό είναι απείρως πολύτιμο. Αν έχεις ντόμπρα καρδιά και ειλικρινή στάση, τότε ακόμη κι αν κάποιες φορές το παρακάνεις και ενεργείς ανόητα, αυτό ο Θεός δεν το θεωρεί παράβαση· είναι καλύτερο από το να είσαι τόσο υστερόβουλος και από το να συλλογίζεσαι και να επεξεργάζεσαι διαρκώς τα πάντα. Είναι οι αντίχριστοι ικανοί γι’ αυτά τα πράγματα; (Όχι, δεν είναι.)

Όλοι όσοι βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων είναι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου, κι αυτό στο οποίο βαδίζουν οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου είναι το μονοπάτι των αντίχριστων· ωστόσο, υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου και στους αντίχριστους. Αν κάποιος έχει τη διάθεση ενός αντίχριστου και θα βάδιζε στο μονοπάτι των αντίχριστων, αυτό δεν υποδηλώνει απαραίτητα ότι είναι αντίχριστος. Αν, όμως, δεν μετανοήσει και δεν μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αντίχριστο. Για τους ανθρώπους που βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων υπάρχει ακόμη ελπίδα κι ευκαιρία να μετανοήσουν, επειδή δεν έχουν γίνει ακόμη αντίχριστοι. Αν κάνουν κάθε λογής κακά πράγματα και χαρακτηριστούν αντίχριστοι, κι έτσι αποπεμφθούν κι αποβληθούν αμέσως, δεν θα έχουν πλέον την ευκαιρία να μετανοήσουν. Αν κάποιος που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων δεν έχει κάνει ακόμα πολλά κακά πράγματα, αυτό τουλάχιστον δείχνει ότι δεν είναι ακόμα κακός άνθρωπος. Αν μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, υπάρχει γι’ αυτόν μια αχτίδα ελπίδας. Αν δεν αποδέχεται την αλήθεια ο κόσμος να χαλάσει, τότε θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να σωθεί, ακόμη κι αν δεν έχει κάνει κάθε λογής κακά. Γιατί δεν μπορεί να σωθεί ένας αντίχριστος; Επειδή δεν αποδέχεται ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια. Όσο κι αν συναναστρέφεται ο οίκος του Θεού σχετικά με το να είναι κάποιος ειλικρινής —σχετικά με το ότι πρέπει κανείς να είναι ανοιχτός και ντόμπρος, να εκδηλώνεται και να λέει ό,τι έχει να πει, και να μην εμπλέκεται σε απάτες— εκείνος δεν μπορεί με τίποτα να το αποδεχθεί. Πιστεύει διαρκώς ότι οι άνθρωποι βγαίνουν χαμένοι όταν είναι ειλικρινείς κι ότι είναι ανόητο να λέει κανείς την αλήθεια. Είναι απόλυτα αποφασισμένος να μην είναι ειλικρινής. Αυτή είναι η φύση των αντίχριστων, που αποστρέφεται και μισεί την αλήθεια. Πώς μπορεί να σωθεί κάποιος, αν δεν αποδέχεται ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια; Αν κάποιος που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, διαφέρει ξεκάθαρα από έναν αντίχριστο. Όλοι οι αντίχριστοι είναι άνθρωποι που δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Όσα λάθος ή κακά πράγματα κι αν έχουν κάνει, όσο μεγάλη ζημία κι αν έχουν προκαλέσει στο έργο της εκκλησίας και στα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν θα κάνουν ποτέ αυτοκριτική και δεν θ’ αποκτήσουν ποτέ αυτογνωσία. Ακόμη κι αν κλαδευτούν, δεν αποδέχονται καμία απολύτως αλήθεια. Γι’ αυτό η εκκλησία τούς χαρακτηρίζει κακούς ανθρώπους, αντίχριστους. Ένας αντίχριστος το πολύ πολύ να παραδεχθεί μόνο ότι οι πράξεις του παραβιάζουν τις αρχές και δεν συνάδουν με την αλήθεια, αλλά δεν θα παραδεχθεί σε καμία περίπτωση ότι κάνει σκοπίμως κακό ούτε ότι αντιστέκεται σκοπίμως στον Θεό. Θα παραδεχθεί απλώς τα λάθη, αλλά δεν θ’ αποδεχθεί την αλήθεια. Κι έπειτα, θα συνεχίσει να κάνει κακό όπως πριν, χωρίς να κάνει πράξη καμία αλήθεια. Από το γεγονός ότι ένας αντίχριστος δεν αποδέχεται ποτέ την αλήθεια, μπορεί να διακρίνει κανείς ότι η φύση-ουσία των αντίχριστων είναι ν’ αποστρέφονται και να μισούν την αλήθεια. Παραμένουν, όπως πάντα, άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν σε Αυτόν. Από την άλλη πλευρά, όλα τα συνηθισμένα, διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα μπορεί να έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου, αλλά διαφέρουν από τους αντίχριστους. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που, όταν ακούσουν τα λόγια κρίσης κι έκθεσης του Θεού, μπορούν να τα κρατήσουν στην καρδιά τους και να τα συλλογίζονται επανειλημμένα, και να κάνουν αυτοκριτική. Τότε μπορεί να συνειδητοποιήσουν το εξής: «Ώστε αυτή, λοιπόν, είναι η διάθεση ενός αντίχριστου· αυτό σημαίνει να βαδίζει κανείς στο μονοπάτι των αντίχριστων. Είναι πολύ σοβαρό αυτό! Έχω αυτές τις καταστάσεις και συμπεριφορές· έχω τέτοια ουσία, είμαι τέτοιου είδους άνθρωπος!» Μετά, σκέφτονται πώς ν’ αποβάλουν αυτήν τη διάθεση του αντίχριστου και μετανοούν πραγματικά, κι έτσι μπορούν να το βάλουν σκοπό να μη βαδίσουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όσον αφορά τη δουλειά και τη ζωή τους, τη στάση τους απέναντι στους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα και τη στάση τους απέναντι στην ανάθεση από τον Θεό, μπορούν να συλλογιστούν τις πράξεις και τη συμπεριφορά τους, καθώς και τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να υποταχθούν στον Θεό, ζουν πάντα σύμφωνα με μια σατανική διάθεση και δεν μπορούν να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα και στον Σατανά. Κι έτσι, θα προσευχηθούν στον Θεό και θ’ αποδεχθούν την κρίση και την παίδευσή Του, και θα ικετεύσουν τον Θεό να τους σώσει από τη διεφθαρμένη τους διάθεση κι από την επιρροή του Σατανά. Το γεγονός ότι έχουν την αποφασιστικότητα να το κάνουν αυτό αποδεικνύει ότι μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Κι εκείνοι αποκαλύπτουν διεφθαρμένη διάθεση κι ενεργούν με βάση τη δική τους βούληση. Η διαφορά είναι ότι ένας αντίχριστος, όχι μόνο έχει φιλοδοξίες κι επιθυμίες να εγκαθιδρύσει ένα ανεξάρτητο βασίλειο, αλλά δεν μπορεί ούτε ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, σε καμία περίπτωση. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα ενός αντίχριστου. Αν, από την άλλη πλευρά, ένας άνθρωπος που έχει τη διάθεση ενός αντίχριστου μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, και να προσευχηθεί στον Θεό και να βασιστεί σ’ Εκείνον, κι αν επιθυμεί ν’ αποβάλει τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και να βαδίσει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, τότε με ποιους τρόπους αυτή η προσευχή κι αυτή η αποφασιστικότητα θα ωφελήσουν τη ζωή-είσοδό του; Τουλάχιστον θα έχουν ως αποτέλεσμα να κάνει αυτοκριτική και ν’ αποκτήσει αυτογνωσία όσο κάνει το καθήκον του, και να χρησιμοποιεί την αλήθεια για να λύνει προβλήματα, καταφέρνοντας έτσι να κάνει ικανοποιητικά το καθήκον του. Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο θα ωφεληθεί. Πέρα απ’ αυτό, με την εκπαίδευση που λαμβάνει όσο κάνει το καθήκον του, θα είναι σε θέση να ξεκινήσει να βαδίζει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσει, θα είναι σε θέση ν’ αναζητήσει την αλήθεια, να εστιάσει στην αποδοχή και στην άσκηση της αλήθειας. Θα είναι σε θέση σταδιακά ν’ αποβάλει τη σατανική του διάθεση και να καταφέρει να υποταχθεί στον Θεό και να Τον λατρεύει. Με μια τέτοια άσκηση, μπορεί να εξασφαλίσει τη σωτηρία του Θεού. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου μπορεί περιστασιακά ν’ αποκαλύπτουν διαφθορά και, χωρίς να το θέλουν, μπορεί να εξακολουθούν να μιλάνε και να ενεργούν με γνώμονα τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους, ενώ μπορεί και να συνεχίζουν να λειτουργούν με βάση τη δική τους βούληση. Μόλις, όμως, συνειδητοποιήσουν ότι αποκαλύπτουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση, θα νιώσουν μεταμέλεια και θα προσευχηθούν στον Θεό. Αυτό αποδεικνύει ότι είναι άνθρωποι που μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, που υποτάσσονται στο έργο του Θεού· αποδεικνύει ότι επιδιώκουν τη ζωή-είσοδο. Για όσα χρόνια κι αν έχει εμπειρία ένας τέτοιος άνθρωπος, όση διαφθορά κι αν αποκαλύψει, στο τέλος θα είναι σε θέση ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι άνθρωπος που υποτάσσεται στο έργο του Θεού. Και όταν το κάνει όλο αυτό, δείχνει ότι έχει ήδη θέσει τα θεμέλια για την αληθινή οδό. Όμως, κάποιος που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων δεν μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια. Για εκείνον, θα είναι εξίσου δύσκολο με τους αντίχριστους να βρει τη σωτηρία. Τέτοιοι άνθρωποι δεν νιώθουν τίποτα όταν ακούν τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τους αντίχριστους, αλλά παραμένουν αδιάφοροι κι ασυγκίνητοι. Όταν η συναναστροφή στρέφεται στο θέμα της διάθεσης του αντίχριστου, θα παραδεχθούν ότι έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου κι ότι βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Θα μιλήσουν αρκετά καλά πάνω σ’ αυτό. Όταν, όμως, έρθει η στιγμή να κάνουν πράξη την αλήθεια, και πάλι θ’ αρνηθούν να το κάνουν. Θα συνεχίσουν να ενεργούν σύμφωνα με τη δική τους βούληση και να βασίζονται στη διάθεση του αντίχριστου που διαθέτουν. Αν τους ρωτήσεις: «Παλεύεις μέσα σου, όταν αποκαλύπτεις τη διάθεση ενός αντίχριστου; Κατηγορείς τον εαυτό σου, όταν μιλάς για να διαφυλάξεις τη θέση σου; Κάνεις αυτοκριτική και φτάνεις στην αυτογνωσία, όταν αποκαλύπτεις τη διάθεση ενός αντίχριστου; Νιώθεις μεταμέλεια μέσα σου, όταν μαθαίνεις ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση; Μετανοείς ή αλλάζεις καθόλου στη συνέχεια;», είναι σίγουρο ότι δεν θα έχουν καμία απάντηση να σου δώσουν, επειδή δεν είχαν τέτοιες εμπειρίες και δεν τους συνέβησαν τέτοια περιστατικά. Δεν θα μπορούν να πουν τίποτα. Είναι τέτοιοι άνθρωποι ικανοί για πραγματική μεταμέλεια; Σίγουρα, κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο. Εκείνοι που επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια θα πονέσουν από μια τυχόν αποκάλυψη της διάθεσης ενός αντίχριστου μέσα τους, και θ’ αρχίσουν ν’ ανησυχούν. Θ’ αρχίσουν να σκέφτονται: «Γιατί δεν μπορώ απλώς ν’ αποβάλω αυτήν τη σατανική διάθεση; Γιατί αποκαλύπτω πάντα διεφθαρμένη διάθεση; Γιατί αυτή η διεφθαρμένη διάθεση που έχω είναι τόσο επίμονη και μου είναι τόσο δύσκολο να απαλλαγώ απ’ αυτήν; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να εισέλθω στην αλήθεια-πραγματικότητα;» Αυτό δείχνει ότι η εμπειρία τους από τη ζωή είναι ρηχή, κι ότι το πρόβλημα της διεφθαρμένης τους διάθεσης δεν έχει σε καμία περίπτωση λυθεί ιδιαίτερα. Γι’ αυτό η μάχη μέσα τους μαίνεται τόσο άγρια όταν τους συμβαίνει κάτι, και γι’ αυτό επωμίζονται το βάρος αυτού του μαρτυρίου. Παρόλο που είναι αποφασισμένοι ν’ αποβάλουν τη σατανική τους διάθεση, ασφαλώς δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς αυτήν τη μάχη εναντίον της μέσα τους —κι αυτή η εμπόλεμη κατάσταση εντείνεται μέρα με τη μέρα. Όσο, λοιπόν, η αυτογνωσία τους γίνεται βαθύτερη και διαπιστώνουν πόσο βαθιά διεφθαρμένοι είναι, λαχταρούν ακόμη περισσότερο ν’ αποκτήσουν την αλήθεια, και την εκτιμούν όλο και πιο πολύ, και θα είναι σε θέση ν’ αποδεχθούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια αδιάλειπτα σε όλη αυτήν την πορεία κατά την οποία γνωρίζουν τον εαυτό τους και διαπιστώνουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση. Θ’ αυξηθεί βαθμιαία το ανάστημά τους και η ζωή-διάθεσή τους θ’ αρχίσει ν’ αλλάζει πραγματικά. Αν συνεχίσουν να προσπαθούν να βιώνουν με αυτόν τον τρόπο, η κατάστασή τους θα γίνεται ολοένα και καλύτερη, χρόνο με τον χρόνο, και στο τέλος, θα είναι σε θέση να υπερνικήσουν τη σάρκα και ν’ αποβάλουν τη διαφθορά τους, να κάνουν συχνά πράξη την αλήθεια και να πετύχουν την υποταγή στον Θεό. Η ζωή-είσοδος δεν είναι εύκολη! Είναι σαν να κάνεις ανάνηψη σε κάποιον που πεθαίνει: Η ευθύνη που μπορεί να εκπληρώσει κάποιος είναι να συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια, να τον υποστηρίξει, να τον εφοδιάσει ή να τον κλαδεύσει. Αν εκείνος μπορεί να το αποδεχθεί και να υποταχθεί, τότε υπάρχει ελπίδα γι’ αυτόν. Μπορεί να είναι αρκετά τυχερός και να γλιτώσει, και να μη φτάσει στον θάνατο. Αλλά αν αρνείται ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και δεν έχει καθόλου αυτογνωσία, τότε κινδυνεύει. Κάποιοι αντίχριστοι, αφού αποκλειστούν, συνεχίζουν για ένα ή δύο χρόνια να μην έχουν αυτογνωσία, και δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν τους έχει απομείνει κανένα σημάδι ζωής, κι αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχουν πλέον ελπίδα να σωθούν. Εσείς μπορείτε ν’ αποδεχθείτε την αλήθεια όταν κλαδεύεστε; (Ναι.) Τότε, υπάρχει ελπίδα· αυτό είναι καλό! Αν μπορείτε ν’ αποδεχθείτε την αλήθεια, έχετε ελπίδα να σωθείτε.

Αν θέλετε να σωθείτε, θα πρέπει να περάσετε από πολλά εμπόδια. Τι εμπόδια είναι αυτά; Η αδιάκοπη μάχη ενάντια στη διεφθαρμένη σας διάθεση, και η μάχη ενάντια στη διάθεση του Σατανά και των αντίχριστων: Εκείνη θέλει να σ’ ελέγχει, κι εσύ θέλεις ν’ απελευθερωθείς από εκείνη· εκείνη θέλει να σε παραπλανήσει, κι εσύ θέλεις να την ξεφορτωθείς. Αν ανακαλύψεις ότι δεν μπορείς ν’ απελευθερωθείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση ακόμη κι αφού την έχεις αναγνωρίσει, τότε θα νιώσεις στενοχώρια και πόνο, και θα προσευχηθείς. Κατά καιρούς, όταν βλέπεις ότι έχει περάσει ένα διάστημα κι εξακολουθείς να μην μπορείς ν’ απελευθερωθείς από τον έλεγχο της διάθεσης του Σατανά, τότε θα νιώθεις ότι είναι μάταιο, αλλά δεν θα το βάζεις κάτω, και θα νιώθεις ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις να είσαι τόσο αρνητικός κι αποκαρδιωμένος —ότι πρέπει να συνεχίσεις να μάχεσαι. Όσο εκτελούν ένα καθήκον κι όσο βιώνουν το έργο του Θεού, οι άνθρωποι έχουν σταδιακά διαφορετικές εσωτερικές αντιδράσεις. Με λίγα λόγια, εκείνοι που έχουν ζωή είναι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, οι οποίοι αλλάζουν διαρκώς μέσα τους. Υπάρχει συνεχής ανατροπή στο σκεπτικό και στις απόψεις τους, στη συμπεριφορά και την άσκησή τους, κι ακόμα και στις προθέσεις, τις ιδέες και τις σκέψεις που έχουν βαθιά μέσα στο μυαλό τους. Επιπλέον, διακρίνουν όλο και πιο ξεκάθαρα τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, ποια λάθος πράγματα έχουν κάνει, κατά πόσο ένας τρόπος σκέψης είναι σωστός ή λάθος, κατά πόσο μια άποψη συμβαδίζει με την αλήθεια, κατά πόσο οι αρχές πίσω από έναν τρόπο δράσης συμβαδίζουν με τις προθέσεις του Θεού και κατά πόσο είναι άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό, άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια. Αυτά τα πράγματα γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα μέσα τους. Σε ποιο θεμέλιο, λοιπόν, βασίζεται η επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων; Το θεμέλιο είναι το γεγονός ότι κάνουν πράξη τις αλήθειες και εισέρχονται σ’ αυτές καθώς τις κατανοούν. Γιατί οι αντίχριστοι δεν μπορούν με τίποτα ν’ αλλάξουν; Είναι ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια; (Όχι.) Μπορούν να την κατανοήσουν, αλλά δεν την κάνουν πράξη, και δεν την κάνουν πράξη όταν την ακούν. Ίσως να την κατανοούν και να την αποδέχονται ως δόγμα· μπορούν, όμως, να κάνουν πράξη έστω κι αυτά τα λίγα δόγματα και τους λίγους κανονισμούς που κατανοούν; Όχι, ούτε στο ελάχιστο. Ακόμη κι αν τους εξαναγκάσεις, ακόμη κι αν εξαντληθούν από την προσπάθεια, και πάλι δεν θα είναι σε θέση να τα κάνουν πράξη. Γι’ αυτό για εκείνους η είσοδος στην αλήθεια παραμένει ένα αιώνιο κενό. Όσο κι αν λέει ένας αντίχριστος ότι είναι ειλικρινής, όσο μεγάλες προσπάθειες κι αν καταβάλλει, εξακολουθεί να μην μπορεί να κάνει ούτε μία ειλικρινή δήλωση. Κι όσο κι αν λέει ότι νοιάζεται για τις προθέσεις του Θεού, εξακολουθεί να μην μπορεί να εγκαταλείψει τα δικά του εγωιστικά, ελεεινά κίνητρα. Ενεργεί από εγωιστική σκοπιά. Όταν βλέπει κάτι καλό, κάτι που θα μπορούσε να τον ωφελήσει, λέει: «Φερ’ το εδώ· είναι δικό μου!» Λέει οτιδήποτε θα μπορούσε να ωφελήσει τη θέση του και κάνει οτιδήποτε θα μπορούσε να ωφελήσει τον ίδιο. Αυτή είναι η ουσία των αντίχριστων. Μέσα στην έξαψη της στιγμής, μπορεί να νιώσουν ότι έχουν καταλάβει λίγη αλήθεια. Τους κυριεύει ο ζήλος, και φωνάζουν μερικές στερεοτυπικές φράσεις: «Πρέπει ν’ ασκηθώ και ν’ αλλάξω, να ικανοποιήσω τον θεό!» Ωστόσο, όταν έρχεται η στιγμή να κάνουν πράξη την αλήθεια, το κάνουν; Δεν το κάνουν. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, όσες αλήθειες κι όσα γεγονότα κι αν κηρύττει, και όσα αληθινά παραδείγματα κι αν δίνει, δεν μπορεί να συγκινηθεί ένας αντίχριστος ούτε μπορεί να κλονιστεί η φιλοδοξία του. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό κι ένα σημάδι ενός αντίχριστου. Απλούστατα, δεν κάνει πράξη καμία απολύτως αλήθεια. Όταν μιλάει όμορφα, το κάνει για να τον ακούσουν οι άλλοι, κι όσο όμορφα κι αν μιλάει, τα λόγια του δεν είναι παρά μερικές βαρύγδουπες και κενές δηλώσεις —δεν είναι παρά θεωρία γι’ αυτόν. Στην πραγματικότητα, πού τοποθετούν αυτοί οι άνθρωποι την αλήθεια μέσα τους; Ποια σας έχω ήδη πει ότι είναι η φύση-ουσία ενός αντίχριστου; (Το μίσος για την αλήθεια.) Σωστά. Μισούν την αλήθεια. Πιστεύουν ότι η μοχθηρία τους, ο εγωισμός τους και η ελεεινότητά τους, η αλαζονεία τους, η φαυλότητά τους, ο σφετερισμός της θέσης και του πλούτου και ο έλεγχος που ασκούν στους άλλους είναι η ύψιστη αλήθεια, η ύψιστη φιλοσοφία, κι ότι τίποτε άλλο δεν είναι τόσο υψηλό όσο αυτά τα πράγματα. Μόλις αποκτήσουν θέση και μπορούν να ελέγχουν τους άλλους, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, και τότε όλες οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους είναι εφικτές. Αυτός είναι ο απώτερος στόχος ενός αντίχριστου.

Οι αντίχριστοι αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια. Είναι δυνατόν να κάνεις κάποιον που αποστρέφεται την αλήθεια να την αποδεχθεί και να την κάνει πράξη; (Όχι.) Είναι σαν να κάνεις μια αγελάδα να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο ή έναν λύκο να φάει σανό· δεν θα τους ζητούσες έτσι κάτι το αδύνατο; Μερικές φορές βλέπεις έναν λύκο να εισχωρεί σ’ ένα κοπάδι για να είναι εκεί μαζί με τα πρόβατα. Πρόκειται για τέχνασμα, περιμένει να βρει την ευκαιρία να φάει τα πρόβατα. Η φύση του δεν θ’ αλλάξει ποτέ. Ομοίως, το να καταφέρει κάποιος έναν αντίχριστο να κάνει πράξη την αλήθεια είναι σαν να καταφέρνει έναν λύκο να φάει σανό και να εγκαταλείψει το ένστικτό του να φάει τα πρόβατα: Είναι αδύνατον. Οι λύκοι είναι σαρκοφάγα ζώα. Τρώνε πρόβατα, τρώνε κάθε είδους ζώα. Αυτή είναι η φύση τους και δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Αν κάποιος πει: «Δεν ξέρω αν είμαι αντίχριστος, αλλά όταν ακούω συναναστροφές πάνω στην αλήθεια, η καρδιά μου φλέγεται από οργή και το μισώ —και μισώ ακόμη περισσότερο όποιον θα με κλάδευε», είναι αυτός ο άνθρωπος αντίχριστος; (Ναι.) Κάποιος λέει: «Όταν σου συμβαίνουν πράγματα, πρέπει να υποτάσσεσαι και ν’ αναζητάς την αλήθεια», και ο προηγούμενος άνθρωπος λέει: «Να υποταχθώ; Ναι καλά! Σταμάτα να μιλάς!» Τι είδους πράγμα είναι αυτό; Είναι οξυθυμία; (Όχι.) Τι διάθεση είναι; (Μίσος για την αλήθεια.) Δεν ανέχεται ούτε καν να μιλάει κάποιος γι’ αυτήν, και μόλις συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, εκδηλώνεται η φύση του και δείχνει την πραγματική του μορφή. Δεν του αρέσει ν’ ακούει καμία αναφορά στην αναζήτηση της αλήθειας ή στην υποταγή στον Θεό. Σε ποιον βαθμό δεν του αρέσει αυτό; Όταν ακούει τέτοιες αναφορές, ξεσπάει. Η κοσμιότητά του εξαφανίζεται. Δεν φοβάται να βγάλει τ’ άπλυτα στη φόρα. Τόσο μακριά φτάνει το μίσος του. Μπορεί, λοιπόν, να κάνει πράξη την αλήθεια; (Όχι.) Η αλήθεια δεν προορίζεται για τους κακούς. Προορίζεται για τους ανθρώπους που έχουν συνείδηση και λογική, που αγαπούν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Απαιτεί απ’ αυτούς τους ανθρώπους να την αποδέχονται και να την κάνουν πράξη. Κι όσο για εκείνους τους μοχθηρούς ανθρώπους που έχουν την ουσία ενός αντίχριστου, που είναι εξαιρετικά εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα, αυτοί δεν θ’ αποδεχθούν ποτέ την αλήθεια. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, όσα κηρύγματα κι αν ακούν, δεν θα αποδεχθούν ούτε θα κάνουν πράξη την αλήθεια. Μην υποθέτεις ότι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια επειδή δεν την κατανοούν, κι ότι θα την κατανοήσουν όταν ακούσουν περισσότερα γι’ αυτήν. Είναι αδύνατον, επειδή όλοι όσοι αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια ανήκουν στο σινάφι του Σατανά. Δεν θ’ αλλάξουν ποτέ, και κανείς άλλος δεν μπορεί να τους αλλάξει. Είναι ακριβώς όπως ο αρχάγγελος, αφού πρόδωσε τον Θεό: Έχετε ακούσει ποτέ τον Θεό να λέει ότι θα έσωζε τον αρχάγγελο; Ο Θεός δεν το είπε ποτέ αυτό. Τι έκανε, λοιπόν, ο Θεός στον Σατανά; Τον εξόρισε στον αέρα και τον έβαλε να Του παρέχει υπηρεσία στη γη, κάνοντας αυτό που έπρεπε. Κι όταν τελειώσει την παροχή υπηρεσίας, και το σχέδιο διαχείρισης του Θεού ολοκληρωθεί, τότε θα τον καταστρέψει, κι αυτό θα είναι όλο. Του λέει ο Θεός έστω κι ένα ακόμη πράγμα; (Όχι.) Γιατί όχι; Επειδή, με μια λέξη, θα ήταν άσκοπο. Θα ήταν περιττό να του πει έστω και το παραμικρό πράγμα. Ο Θεός τον έχει διακρίνει: Η φύση-ουσία ενός αντίχριστου δεν μπορεί ν’ αλλάξει ποτέ. Έτσι έχουν τα πράγματα.