Γ. Η στάση και η συμπεριφορά των ανθρώπων στην επαφή τους με το αντίθετο φύλο

Το τρίτο στοιχείο μας είναι η στάση και η συμπεριφορά των ανθρώπων στην επαφή τους με το αντίθετο φύλο στην καθημερινότητά τους. Πρόκειται για ένα ζήτημα που θ’ αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε ζει ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, ανεξαρτήτως της ηλικίας του. Με ποια πτυχή της ανθρώπινης φύσης σχετίζεται; Σχετίζεται με την αξιοπρέπεια, το αίσθημα ντροπής και τον τρόπο διαγωγής ενός ανθρώπου. Ορισμένοι άνθρωποι βλέπουν την επαφή με το αντίθετο φύλο πολύ χαλαρά. Αισθάνονται πως δεν πρόκειται για κάτι σπουδαίο εφόσον δεν συμβαίνει τίποτα και κανείς από τους δύο δεν επιδίδεται σε λάγνες σκέψεις, ούτε αποκαλύπτει κάποιο άνομο πάθος. Θα πρέπει ένα άτομο με κανονική ανθρώπινη φύση να έχει τέτοιες σκέψεις; Είναι αυτό σημάδι κανονικής ανθρώπινης φύσης; Μόλις είσαι σε αρκετά μεγάλη ηλικία ώστε να παντρευτείς και να έρθεις σε επαφή με το αντίθετο φύλο και θέλεις να δεσμευτείς, αν το κάνεις με τρόπο φυσιολογικό, κανείς δεν πρόκειται να παρέμβει. Ορισμένοι άνθρωποι, όμως, δεν θέλουν σχέση: φλερτάρουν για μερικές μέρες με κάποιον που τραβά την προσοχή τους και μόλις γνωρίσουν κάποιον που τους αρέσει και ταιριάζει στα γούστα τους, αρχίζουν να συμπεριφέρονται επιδεικτικά. Και πώς συμπεριφέρονται επιδεικτικά; Με ένα σήκωμα του φρυδιού, με ένα κλείσιμο του ματιού ή με μια αλλαγή στον τόνο της φωνής τους καθώς μιλούν. Διαφορετικά, κινούνται με έναν συγκεκριμένο τρόπο ή αρχίζουν να κάνουν χιουμοριστικά σχόλια για να τραβήξουν την προσοχή· αυτό είναι επίδειξη. Όταν κάποιος που δεν είναι συνήθως έτσι αποκαλύπτει τέτοιες συμπεριφορές, το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν κοντά του κάποια άτομα του αντίθετου φύλου, τα οποία ταιριάζουν στα γούστα του. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Μπορεί να πει κανείς πως δεν φέρονται σωστά ή πως δεν διατηρούν ξεκάθαρα όρια μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά δεν έχουν επιδείξει ανήθικη συμπεριφορά. Ορισμένοι μπορεί να πουν πως είναι απλώς επιπόλαιοι. Με άλλα λόγια, φέρονται αναξιοπρεπώς· οι επιπόλαιοι άνθρωποι δεν έχουν το αίσθημα του αυτοσεβασμού. Ορισμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν αυτά τα χαρακτηριστικά στην καθημερινότητά τους, μα αυτό δεν επηρεάζει την εκτέλεση του καθήκοντός τους, ούτε έχει επηρεάσει την ολοκλήρωση του έργου τους· αυτό, λοιπόν, αποτελεί πράγματι πρόβλημα; Ορισμένοι λένε: «Εφόσον δεν τους παρεμποδίζει κατά την επιδίωξη της αλήθειας, χρειάζεται να το συζητάμε;» Με τι σχετίζεται αυτό; Με την ντροπή και την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης φύσης. Η ανθρώπινη φύση ενός ατόμου δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ντροπή και αξιοπρέπεια, και χωρίς αυτά η ανθρώπινη φύση του δεν μπορεί να θεωρηθεί κανονική. Ορισμένοι άνθρωποι είναι αξιόπιστοι, είναι σοβαροί, υπεύθυνοι και εργάζονται σκληρά ό,τι κι αν κάνουν. Δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα προβλήματα, μα απλώς δεν παίρνουν στα σοβαρά αυτήν την πτυχή της ζωής τους. Όταν φλερτάρεις με ένα μέλος του αντίθετου φύλου, αυτό θεωρείται εποικοδομητικό ή επιζήμιο; Τι θα γίνει, εάν αυτός με τον οποίο φλερτάρεις, σε ερωτευτεί; Μπορεί να πεις: «Δεν ήθελα να γίνει αυτό». Εάν, λοιπόν, εξακολουθείς να φλερτάρεις με κάποιον ενώ δεν θες να γίνει κάτι τέτοιο, δεν παίζεις μαζί του; Τον πληγώνεις! Κατά κάποιον τρόπο, δεν διαθέτεις αίσθημα ηθικής! Όσοι το κάνουν αυτό έχουν κακό χαρακτήρα. Επιπλέον, εάν δεν σκοπεύεις να επιδιώξεις αυτήν τη σχέση και δεν την αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα, ωστόσο, εξακολουθείς να σηκώνεις το φρύδι σου, να κλείνεις το μάτι στο αντίθετο φύλο και να συμπεριφέρεσαι επιδεικτικά με πλάκες και χιούμορ, κάνοντας τα πάντα για να δείξεις ότι έχεις στυλ, ότι είσαι όμορφος ή όμορφη, εάν συμπεριφέρεσαι τόσο επιδεικτικά, τι κάνεις στην πραγματικότητα; (Αποπλανάς ανθρώπους.) Αυτό εμπεριέχει μια πρόθεση αποπλάνησης. Τώρα, αυτό το είδος αποπλανητικής συμπεριφοράς θεωρείται ευγενές ή άσχημο πράγμα; (Άσχημο.) Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει πλέον καθόλου αξιοπρέπεια. Τι είδους άνθρωποι σ’ αυτόν τον κόσμο θ’ αποπλανούσαν τους άλλους; Πόρνες, ακόλαστες γυναίκες, καθάρματα —αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θα πει ντροπή. Τι σημαίνει ότι δεν ξέρουν τι θα πει ντροπή; Σημαίνει ότι είναι ξεδιάντροποι. Δεν νοιάζονται καθόλου για πράγματα όπως η ακεραιότητα, η ντροπή και η τιμή ή η αξιοπρέπεια και η υπόληψη. Τέτοιοι άνθρωποι γυρνάνε εδώ κι εκεί κάνοντας επίδειξη και φλερτάροντας. Δεν τους αρκεί να φλερτάρουν με έναν ή δύο ανθρώπους· και οκτώ ή δέκα να είναι, δεν το θεωρούν υπερβολή. Θα χρειάζονταν πολλές χιλιάδες για να ικανοποιηθούν. Κάποιες παντρεμένες γυναίκες έχουν κάνει δύο παιδιά, αλλά δεν το ξέρει κανένας εκτός σπιτιού. Γιατί δεν αφήνουν να μαθευτεί; Φοβούνται ότι μόλις πουν πως είναι παντρεμένες και δεσμευμένες, δεν θα φλερτάρουν πλέον μ’ επιτυχία και θα χάσουν την ικανότητά τους να αποπλανούν και να γοητεύουν τους άλλους. Γι’ αυτό δεν το λένε ανοιχτά. Δεν είναι αυτού του είδους οι άνθρωποι ξεδιάντροποι; Όταν η ανθρώπινη φύση κάποιου εμπεριέχει τέτοια πράγματα, είναι κανονική; Δεν είναι. Αυτό σημαίνει ότι αν έχεις τέτοια ανθρώπινη φύση και τέτοιες συμπεριφορές, τότε η κανονική ανθρώπινη φύση σου έχει ελλείψεις· της λείπει η ντροπή και η αξιοπρέπεια. Κάποια άτομα αρχίζουν να φτιάχνουν τα μαλλιά τους και τα ρούχα τους μόλις βρεθούν με άτομα του αντίθετου φύλου ή βάζουν ρουζ και πούδρα, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούν για να ομορφύνουν. Ποιος είναι ο σκοπός τους όταν το κάνουν αυτό; Ο σκοπός τους είναι η αποπλάνηση. Αυτό είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στην κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν κάποιος μπορεί ν’ αποπλανά τους άλλους μ’ αυτόν τον τρόπο και να μη νιώθει τίποτα, να σκέφτεται ότι είναι μάλλον φυσιολογικό και συνηθισμένο φαινόμενο, ότι δεν τρέχει και τίποτα, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει αίσθημα ντροπής κι ότι δεν ξέρει καν τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Υπάρχουν άνθρωποι που, αν τους έδινε κάποιος δέκα χιλιάδες γουάν, θα ήταν πρόθυμοι να περπατήσουν ολόγυμνοι στον δρόμο. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι άνθρωποι χωρίς αίσθημα ντροπής. Θα κάνουν τα πάντα για το χρήμα, χωρίς ντροπή. Η ακεραιότητα, ο χαρακτήρας, το αίσθημα ντροπής και η αξιοπρέπεια δεν σημαίνουν τίποτα και δεν έχουν καμία αξία γι’ αυτούς. Νομίζουν ότι η ικανότητά τους να επιδεικνύονται και ν’ αποπλανούν τους άλλους είναι ταλέντο, κι αντλούν χαρά μόνο όταν κερδίζουν την εύνοια περισσότερων ανθρώπων και τρέχουν κι άλλοι από πίσω τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για μια τέτοια γυναίκα· αυτό εκτιμά περισσότερο. Δεν εκτιμά πράγματα όπως η αξιοπρέπεια, το αίσθημα ντροπής ή ο χαρακτήρας. Είναι αυτό καλή ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Έχετε επιδείξει εσείς αυτές τις συμπεριφορές; (Ναι.) Μπορείτε, τότε, να τις κρατάτε υπό έλεγχο; Και μπορείτε να τις κρατάτε υπό έλεγχο τις περισσότερες φορές ή μόνο κάποιες λίγες φορές; Έχετε ικανότητα αυτοσυγκράτησης; Οι άνθρωποι που μπορούν να συγκρατούν τον εαυτό τους, ξέρουν βαθιά μέσα τους τι θα πει ντροπή. Όλοι έχουν κάποιες στιγμές παρορμητικότητας κι ακολασίας, αλλά όταν αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους με αυτοσυγκράτηση, νιώθουν ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν, ότι τους υποβαθμίζει, ότι πρέπει ν’ αλλάξουν αμέσως κατεύθυνση κι ότι πρέπει να πάψουν να το κάνουν. Κι αργότερα, όταν βρίσκονται ξανά σε τέτοια κατάσταση, είναι σε θέση να ελέγξουν τον εαυτό τους. Αν δεν υπάρχει ούτε αυτή η λιγοστή ικανότητα αυτοσυγκράτησης στην ανθρώπινη φύση σου, τότε ενάντια σε τι θα μπορούσες να επαναστατήσεις όταν κληθείς να κάνεις πράξη την αλήθεια; Ορισμένοι άνθρωποι έχουν ευλογηθεί με ωραία εμφάνιση και το αντίθετο φύλο τούς κυνηγά διαρκώς. Όσο περισσότερο τους κυνηγούν, τόσο περισσότερο αισθάνονται πως έχουν το περιθώριο να συμπεριφέρονται επιδεικτικά. Δεν τους βάζει αυτό σε κίνδυνο; Τι θα πρέπει να κάνεις σε αυτήν την περίπτωση; (Να αναγνωρίσεις και να αποφύγεις αυτήν την παγίδα.) Πρόκειται πραγματικά για παγίδα την οποία πρέπει να αποφύγεις· εάν δεν το κάνεις, μπορεί κάλλιστα να ανακαλύψεις πως κάποιος σε έχει παγιδεύσει. Πρέπει να αποφύγεις αυτήν την παγίδα πριν πέσεις μέσα· αυτό αποκαλείται αυτοσυγκράτηση. Οι άνθρωποι με αυτοσυγκράτηση έχουν ένα αίσθημα ντροπής, έχουν αξιοπρέπεια. Όσοι δεν έχουν αυτοσυγκράτηση μπορούν να παρασυρθούν από οποιονδήποτε τους αποπλανήσει και κάθε φορά που κάποιος τρέχει από πίσω τους, εκείνοι τσιμπάνε, κάτι που προμηνύει προβλήματα. Επιπλέον, συμπεριφέρονται εσκεμμένα επιδεικτικά, καλλωπίζονται και φορούν τα καλά τους και επιλέγουν συγκεκριμένα να φορέσουν ό,τι ρούχα μπορούν να τους κάνουν να φαίνονται πιο όμορφοι, πιο ελκυστικοί και ωραίοι, και τα φορούν κάθε μέρα ανεξαιρέτως. Αυτό τους βάζει σε κίνδυνο και δείχνει πως πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν συνειδητά να αποπλανήσουν άλλους. Εάν με αυτά τα ρούχα τραβάς όλα τα βλέμματα, εάν φαίνεσαι υπερβολικά σαγηνευτικός, τότε πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα σου και να σταματήσεις να φοράς τέτοια ρούχα. Εάν είσαι αποφασισμένος ως προς αυτό, τότε μπορείς να το καταφέρεις. Εάν, ωστόσο, δεν έχεις αυτήν την αποφασιστικότητα και θέλεις να αναζητήσεις κάποιον σύντροφο, τότε εμπρός, βρες κάποιον: Να αλληλεπιδράτε μεταξύ σας με τρόπο φυσιολογικό, χωρίς να φλερτάρετε ο ένας με τον άλλον. Εάν δεν αναζητάς σύντροφο, αλλά εξακολουθείς να φλερτάρεις με τους άλλους, αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως έλλειψη αισθήματος ντροπής. Πρέπει να είσαι ξεκάθαρος σχετικά με το τι επιλέγεις. Μπορείτε όλοι σας να τηρήσετε τις αρχές; (Έχουμε αυτήν την αποφασιστικότητα.) Εάν έχετε αυτήν την αποφασιστικότητα, τότε έχετε την ενέργεια, το κίνητρο και θα είναι εύκολο να τις τηρήσετε. Ορισμένοι άνθρωποι είναι ουσιαστικά αξιοπρεπείς από τη φύση τους και, επιπλέον, έχοντας βρει πίστη στον Θεό, επιδιώκουν την αλήθεια και ακολουθούν το σωστό μονοπάτι. Δεν έχουν, επομένως, αυτήν την επιθυμία και δεν ανταποκρίνονται σε όποιον επιχειρεί να φλερτάρει μαζί τους. Ορισμένοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αυτό, ενώ άλλοι δεν δίνουν καμία σημασία· ορισμένοι φαίνονται να έχουν αυτήν την αποφασιστικότητα, μα ακόμα και οι ίδιοι δεν μπορούν να πουν αν πράγματι την έχουν ή όχι. Η αλληλεπίδραση με το αντίθετο φύλο είναι κάτι το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσεις με τρόπο ορθό, να το επανεξετάσεις και να το αναγνωρίσεις ως κομμάτι της αξιοπρέπειας και της ντροπής της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πώς σχετίζεται η έλλειψη αισθήματος ντροπής με την έλλειψη ανθρώπινης φύσης; Δικαίως θα έλεγε κανείς ότι αν κάποιος δεν έχει αίσθημα ντροπής, τότε δεν έχει ανθρώπινη φύση. Γιατί όποιος δεν έχει ανθρώπινη φύση δεν αγαπά την αλήθεια; Και γιατί λέμε ότι κάποιος μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια αν έχει ανθρώπινη φύση; Πείτε Μου, οι άνθρωποι που δεν έχουν αίσθημα ντροπής ξέρουν τι είναι καλό και τι όχι; (Όχι.) Όταν, λοιπόν, κάνουν κακά πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό και Τον προδίδουν και που παραβιάζουν την αλήθεια, κατακρίνουν καθόλου τον εαυτό τους; (Όχι.) Μπορούν να μπουν στο σωστό μονοπάτι, αν η συνείδησή τους δεν τους επιπλήττει; Μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια; Οι θρασείς, ξεδιάντροποι άνθρωποι είναι μουδιασμένοι· δεν μπορούν να ξεχωρίσουν καθαρά τα θετικά και τ’ αρνητικά πράγματα ούτε τι αγαπά ο Θεός και τι μισεί. Οπότε, όταν ο Θεός λέει ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ειλικρινείς, εκείνοι λένε: «Και τι έγινε αν πει κανείς ένα ψέμα; Δεν είναι ταπεινωτικό να πει κανείς ένα ψέμα!» Κάτι τέτοιο δεν θα το έλεγε κάποιος αδιάντροπος; Αν ένας άνθρωπος με αίσθημα ντροπής δεν είναι κάποια στιγμή ειλικρινής και το διαπιστώσουν όλοι, δεν κοκκινίζει τότε το πρόσωπό του; Δεν νιώθει άβολα μέσα του; (Ναι.) Και τι ισχύει για έναν ξεδιάντροπο άνθρωπο; «Δεν με νοιάζει καθόλου να είμαι ειλικρινής, τι σκέφτονται οι άλλοι, τι αξία έχω γι’ αυτούς ή πόση βαρύτητα μου δίνουν!» Δεν τον νοιάζει. Μπορεί, λοιπόν, να επιδιώξει την αλήθεια; Αν, αφού έχει πει ψέματα, τον ρωτήσεις κατά πόσο νιώθει αναστάτωση μέσα του ή κατά πόσο κατηγορεί τον εαυτό του, θα σου πει: «Τι θα πει να είναι κανείς ήρεμος; Τι θα πει να κατηγορεί κανείς τον εαυτό του; Γιατί πρέπει να είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό;» Δεν έχουν τέτοια επίγνωση. Μπορεί ν’ ακολουθήσει τον Θεό ένας άνθρωπος με τόσο αβάσιμη λογική; Μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια; Δεν την επιδιώκει. Για εκείνον, δεν υπάρχουν όρια ανάμεσα στα θετικά και στ’ αρνητικά πράγματα, ανάμεσα στην αλήθεια και σε ό,τι παραβιάζει την αλήθεια: όλα είναι ίδια. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύει ότι, αν όλοι κάνουν μια προσπάθεια, κάνουν το καθήκον τους και πληρώνουν ένα τίμημα, δεν θα υπάρχει κανένα θέμα. Δεν κάνει καμία διάκριση σ’ αυτά τα πράγματα. Δεν κατακρίνει τον εαυτό του όταν έχει κάνει κάτι που αντιστέκεται στον Θεό, κάτι που παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές, κάτι που έχει πλήξει τα συμφέροντα κάποιου άλλου ή κάτι που προκαλεί αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας. Δεν κατακρίνει καθόλου τον εαυτό του. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν έχει αίσθημα ντροπής; Οι άνθρωποι που δεν έχουν αίσθημα ντροπής δεν μπορούν να διακρίνουν τέτοια πράγματα. Για εκείνους, το θέμα είναι να κάνουν ό,τι θέλουν. Τα πάντα επιτρέπονται· δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί κανείς την αλήθεια για να κρίνει. Επομένως, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κατανοήσουν ή να κάνουν πράξη την αλήθεια οι άνθρωποι που δεν έχουν αίσθημα ντροπής. Αυτή είναι η σχέση ανάμεσα στην έλλειψη αισθήματος ντροπής και στην έλλειψη ανθρώπινης φύσης. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορέσατε να το πείτε αυτό; Σκέφτεστε όλοι: «Αυτό που κηρύττεις δεν έχει και πολλή σχέση με την αλήθεια· μάλλον απέχει πολύ απ’ αυτήν. Συνήθως, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα. Είναι, λοιπόν, ακόμη ανάγκη να μας μιλάς γι’ αυτά;» Αν πιστεύετε ότι δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια, τότε πόσο έχετε εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Βιώνετε την κανονική ανθρώπινη φύση; Έχετε πράγματι γίνει άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια κι έχουν ανθρώπινη φύση; Έχετε πολύ μικρό ανάστημα και δεν μπορείτε καν να καταλάβετε αυτά τα πράγματα, οπότε ποια αλήθεια-πραγματικότητα θα μπορούσατε να έχετε;

Ένα από τα δέκα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού λέει το εξής: Ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση και επιπλέον διακατέχεται από συναισθήματα. Ως εκ τούτου, απαγορεύεται ρητά σε δύο μέλη του αντίθετου φύλου να εργάζονται μαζί ασυνόδευτοι όταν υπηρετούν τον Θεό. Οποιοσδήποτε αποκαλύπτεται ότι δρα κατά αυτόν τον τρόπο, θα εκδιώκεται, χωρίς εξαίρεση. Πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτό το διοικητικό διάταγμα; Αν ένας άνδρας είχε ανάρμοστες σχέσεις με περισσότερες από τριάντα γυναίκες, πείτε Μου, πώς θα ένιωθαν γι’ αυτό όσοι το μάθαιναν; (Θα ήταν δύσπιστοι.) Θα έμενες έκπληκτος όταν το άκουγες· θα σοκαριζόσουν: «Για όνομα του Θεού, είναι πάρα πολλές! Δεν είναι αηδιαστικό αυτό;» Και πώς θα ένιωθε αυτός ο άνδρας όταν σου το έλεγε; (Θα συμπεριφερόταν λες και του είναι κάτι αδιάφορο.) Για εκείνον, δεν θα ήταν κάτι το αξιοσημείωτο. Ρώτησέ τον τι έφαγε σήμερα: «Ρύζι». Ρώτησέ τον με πόσες γυναίκες είχε σχέση: «Τριάντα, μπορεί και περισσότερες». Και τα δύο αυτά πράγματα θα τα έλεγε με τον ίδιο ακριβώς τόνο στη φωνή του και την ίδια ακριβώς νοοτροπία. Υπάρχει σωτηρία για έναν άνθρωπο που έχει τέτοια ανθρώπινη φύση; Δεν υπάρχει, ακόμη κι αν πιστεύει στον Θεό. Πώς είναι δυνατόν να μη νιώθει ντροπή όταν ξεστομίζει κάτι τέτοιο; Είναι ταπεινωτικό! Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να το ξεστομίζει έτσι απλά; Πείτε Μου, του έχει μείνει καθόλου αίσθημα ντροπής; Όχι. Η αντίληψη της συνείδησης στην ανθρώπινη φύση του έχει ήδη μουδιάσει, δεν έχει πλέον αντιληπτικότητα. Δεν είναι απλώς ζήτημα εξαχρείωσης: οι άνθρωποι χωρίς ντροπή ή αξιοπρέπεια δεν είναι πλέον άνθρωποι. Εξωτερικά εξακολουθούν να μοιάζουν με ανθρώπους, αλλά αυτή η εικόνα γκρεμίζεται μόλις χρειαστεί να χειριστούν κάτι. Είναι ικανοί για τα πάντα και δεν ξέρουν τι θα πει ντροπή· κι αυτό σημαίνει ότι δεν είναι πλέον άνθρωποι. Ας ολοκληρώσουμε εδώ την κουβέντα μας γι’ αυτά τα ζητήματα.

Συλλογιστείτε αυτές τις τρεις πτυχές της κανονικής ανθρώπινης φύσης που συζητήσαμε σήμερα· είναι σημαντικές; Είναι αποκομμένα αυτά τα στοιχεία της κανονικής ανθρώπινης φύσης από την επιδίωξη της αλήθειας; (Όχι.) Τότε τι σχέση έχουν με την επιδίωξη της αλήθειας; Αν ένας πιστός στον Θεό δεν έχει ανθρώπινη φύση που διακατέχεται από επιμέλεια, αίσθημα ευθύνης ή ικανότητα προσήλωσης όταν κάνει πράγματα, αν δεν έχει τέτοια ανθρώπινη φύση, τότε τι μπορεί να κερδίσει από την πίστη του στον Θεό και από την επιδίωξη της αλήθειας; Όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε συναναστραφεί πάνω σε πολλές αλήθειες, αλήθειες που αφορούν κάθε πεδίο. Αν οι άνθρωποι δεν αφοσιώνονται και δεν αντιμετωπίζουν αυτές τις αλήθειες με ευσυνειδησία, κι όλα γίνονται πρόχειρα και βιαστικά και τίποτα δεν γίνεται ευσυνείδητα, μπορούν να καταφέρουν έτσι να κατανοήσουν την αλήθεια; Ορισμένοι λένε: «Έστω πως δεν καταφέρω να κατανοήσω την αλήθεια· δεν γίνεται ν’ απομνημονεύσω απλώς αυτά τα δόγματα κι αυτές τις ορολογίες;» Θα μπορέσεις τελικά ν’ αποκτήσεις την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο; Αν δεν έχεις τέτοια κανονική ανθρώπινη φύση και δεν εμπεριέχονται αυτά τα πράγματα στην ανθρώπινη φύση σου, αν, δηλαδή, δεν έχεις ευσυνείδητη, επιμελή, σοβαρή και υπεύθυνη στάση απέναντι στα πράγματα, τότε στην περίπτωσή σου η αλήθεια μετατρέπεται σε δόγματα και σλόγκαν —μετατρέπεται σε κανονισμούς. Δεν μπορείς ν’ αποκτήσεις την αλήθεια, επειδή δεν είσαι σε θέση να την κατανοήσεις. Πέρα απ’ αυτό, αν δεν μπορείς να διαχειριστείς καλά το περιβάλλον, την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής σου, θα είσαι τότε σε θέση να εισέλθεις στις διάφορες αρχές και στα διάφορα ρητά που σχετίζονται με την αλήθεια; Όχι. Επιπλέον, οι άνθρωποι πρέπει ν’ αγαπούν τα θετικά πράγματα στη ζωή, ενώ απέναντι στ’ αρνητικά και μοχθηρά πράγματα, πρέπει να διατηρούν μια στάση απέχθειας κι αποστροφής στα βάθη της καρδιάς τους. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να εισέλθουν σε κάποιες αλήθειες. Αυτό σημαίνει ότι, όταν επιδιώκεις την αλήθεια, πρέπει να έχεις τη σωστή στάση και την κατάλληλη ψυχική κατάσταση· πρέπει να είσαι ένας έντιμος, σοβαρός άνθρωπος. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν ν’ αποκτήσουν την αλήθεια. Αν κάποιος δεν έχει αίσθημα ντροπής και παρότι έχει κάνει πολλά μοχθηρά πράγματα, πολλά πράγματα που επαναστατούν ενάντια στον Θεό και παραβιάζουν την αλήθεια, παραμένει μουδιασμένος κι ανίδεος βαθιά μέσα του και σκέφτεται ότι δεν έγινε και τίποτα, τότε έχει κάποια χρησιμότητα για εκείνον η αλήθεια; Δεν του χρησιμεύει σε τίποτα. Η αλήθεια δεν έχει καμία επίδραση πάνω του και δεν μπορεί να τον συγκρατήσει, να τον επιπλήξει, να τον καθοδηγήσει ή να του δείξει την κατεύθυνση και το μονοπάτι, κι αυτό σημαίνει ότι έχει μπλέξει άσχημα. Πώς θα μπορούσε να κατανοήσει την αλήθεια ένας άνθρωπος που δεν έχει καν αίσθημα ντροπής; Για να μπορεί ένας άνθρωπος να κατανοήσει την αλήθεια, θα πρέπει πρώτα να είναι ευαίσθητος μέσα του απέναντι στα θετικά και στ’ αρνητικά πράγματα. Να νιώθει αποστροφή ακόμη κι όταν αναφέρεται ή συναντά ένα αρνητικό ή μοχθηρό πράγμα, και να νιώθει ντροπή και ταραχή αν κάνει ο ίδιος κάτι τέτοιο. Ν’ αγαπάει την αλήθεια και να μπορεί να την αποδεχθεί στην καρδιά του· να μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για να συγκρατήσει τον εαυτό του και να ανατρέψει τις λάθος καταστάσεις του. Αυτά τα στοιχεία δεν θα πρέπει να περιέχει η κανονική ανθρώπινη φύση; (Ναι.) Όταν τα έχει αυτά ένας άνθρωπος, δεν μπορεί πιο εύκολα να επιδιώξει την αλήθεια; Κι αν κάποιος δεν έχει τίποτε από αυτά, τότε η επιδίωξη της αλήθειας είναι απλώς κενά λόγια· πώς θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο χωρίς θετικά πράγματα στην καρδιά του; Η αλήθεια δεν θα ριζώσει, δεν θ’ ανθίσει και δεν θα καρποφορήσει μέσα σου μέχρι ν’ αποκτήσει αυτά τα πράγματα η κανονική ανθρώπινη φύση σου· μόνο τότε θ’ αποφέρει αποτέλεσμα. Όταν θα έχεις κατανοήσει την αλήθεια, τότε θα είσαι σε θέση ν’ αλλάξεις το σκεπτικό σου και να συγκρατήσεις τη συμπεριφορά σου, και οι διεφθαρμένες σκέψεις σου θα λιγοστεύουν συνεχώς. Αυτό είναι πραγματική αλλαγή.

Απ’ αυτές τις εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης για τις οποίες συζητήσαμε σήμερα, πόσες έχετε εσείς; Πόσες δεν έχετε; Τι έχετε; (Αίσθημα ντροπής.) Καλό είναι το αίσθημα ντροπής· είναι το λιγότερο που θα έπρεπε να έχετε. Τι άλλο; Έχετε όλοι σας ευσυνείδητη, επιμελή νοοτροπία και στάση απέναντι στους ανθρώπους, στα γεγονότα και στα πράγματα; Βλέπω ότι είστε τσαπατσούληδες σε ό,τι κάνετε, δεν έχετε καθόλου ενέργεια και τεμπελιάζετε, κι όταν βλέπω όλα αυτά που κάνετε, νιώθω όλο και μεγαλύτερη ανησυχία στην καρδιά Μου. Μπορείτε να εντοπίσετε μόνοι σας αυτά τα προβλήματα; Ανησυχείτε όταν τα εντοπίζετε; (Ναι.) Με ποιον τρόπο; Μιλήστε γι’ αυτό. (Τώρα που μόλις άκουσα τη συναναστροφή Σου, νιώθω ότι δεν έχω πολλή ανθρώπινη φύση κι ότι η νοοτροπία μου απέναντι στο καθήκον μου και στα γεγονότα της ζωής μου ήταν επιπόλαιη. Απέχω πολύ από τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός. Είναι λίγο τρομακτικό.) Η ανθρώπινη φύση σου έχει πολλές ελλείψεις· αυτό είναι; Νιώθεις ότι πιστεύεις για χρόνια στον Θεό κι έχεις ακούσει πολλές αλήθειες, κι ωστόσο δεν έχεις καν τα πιο θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης φύσης· πώς να μην ανησυχείς; Κάποιοι άνθρωποι έχουν λίγες τεχνικές δεξιότητες, αλλά ό,τι φτιάχνουν είναι κακής ποιότητας. Είναι όλα κατώτερα των περιστάσεων, δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα, κι εκείνοι δεν αναζητούν ποιες είναι οι προηγμένες και πρότυπες μέθοδοι. Δεν είναι αυτό οπισθοδρομικό από την πλευρά τους; Για παράδειγμα, κάποτε ζητήθηκε σε κάποιον να τοποθετήσει μια πόρτα, κι εκείνος είπε: «Στον τόπο καταγωγής μου, οι περισσότερες πόρτες που έχουμε είναι μονόφυλλες». Αυτό το μικρό μέρος απ’ όπου κατάγεται δεν καθορίζει το πρότυπο. Θα έπρεπε να δει το στυλ που έχουν οι πόρτες στις επιχειρήσεις και στα οικιστικά κτίρια στις μεγάλες πόλεις, κι έπειτα να κάνει τη δουλειά του με βάση την πραγματική κατάσταση. Κι όμως, άνοιξε στην περίπτωση εκείνη το στόμα του και είπε: «Δεν φτιάχνουμε δίφυλλες πόρτες στον τόπο καταγωγής μου, και δεν υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι εδώ. Ακόμη κι αν υπήρχαν, δεν θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα· μπορούν απλώς να στριμώχνονται για να μπουν μέσα». Κάποιος άλλος είπε: «Αν οι άνθρωποι στριμώχνονται για να μπουν μέσα, μετά από ένα διάστημα θα σπάσει η κάσα της πόρτας. Ας το συζητήσουμε. Κατ’ εξαίρεση, ας φτιάξουμε αυτήν τη φορά μια δίφυλλη πόρτα, εντάξει;» Τότε εκείνος είπε: «Όχι! Εγώ φτιάχνω μονόφυλλες πόρτες. Δεν μπορώ να φτιάξω δίφυλλες. Ποιος ξέρει πώς να κάνει τη δουλειά; Εγώ ή εσύ; Εγώ. Γιατί, λοιπόν, δεν μ’ ακούς σ’ αυτό; Πρέπει να μ’ ακούσεις!» Του είπε κάποιος να δουλέψει λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση, αλλά εκείνος δεν άκουγε κι επέμενε να φτιάξει μια μικρή πόρτα. Δεν είναι ταλαιπωρία αυτό; Όταν του ζητήθηκε να τοποθετήσει ένα διαχωριστικό τζάμι ανάμεσα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό για να μπαίνει φως και να μη φαίνεται μικρός ο χώρος, εκείνος είπε: «Γιατί να τοποθετήσουμε τζάμι; Αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια, έτσι δεν είναι; Δεν τοποθετώ τζάμι· αυτές οι δύο πόρτες θα είναι μια χαρά. Μόνο τέτοιου είδους πόρτες χρησιμοποιούμε στον τόπο καταγωγής μου». Για να φιμώσει τους άλλους, ξεφουρνίζει όλη την ώρα πράγματα όπως «στον τόπο καταγωγής μου», «στην πατρίδα μου», «έχω μελετήσει τεχνικά πράγματα». Είναι όλα αυτά η αλήθεια; (Όχι, δεν είναι.) Για να υιοθετεί τέτοια στάση απέναντι σε εξωτερικά ζητήματα, τι λείπει λογικά από την ανθρώπινη φύση του; Ο ορθολογισμός. Και τι, συγκεκριμένα, λείπει λογικά από τον ορθολογισμό του; Η διορατικότητα. Πιστεύει πάντα ότι στον τόπο καταγωγής του όλα είναι σωστά, ότι όλα είναι καλύτερα, ότι όλα είναι η αλήθεια. Δεν του λείπει ορθολογισμός; Πώς θα έπρεπε να είναι ο κανονικός ορθολογισμός; Αν είχε κανονικό ορθολογισμό, θα έλεγε: «Κάνω αυτό το επάγγελμα πολλά χρόνια, αλλά δεν έχω δει πολλά. Έτσι φτιάχνουμε όλοι τις πόρτες στον τόπο καταγωγής μου, οπότε ας δούμε πόσο μεγάλες είναι οι πόρτες εδώ. Θα το κάνουμε σύμφωνα με τη μέθοδο που ακολουθούν οι άνθρωποι εδώ. Είναι ένας διαφορετικός τόπος, άρα πρέπει να δείξω ευελιξία σ’ αυτό το έργο». Δεν είναι ορθολογισμός αυτό; (Ναι, είναι.) Έχει, λοιπόν, ορθολογισμό ένας τέτοιος άνθρωπος; Όχι· δεν έχει λογική. Και πώς κατέληξαν τα πράγματα στο τέλος; Έπρεπε να ξαναγίνει η δουλειά. Δεν είναι απώλεια να ξαναγίνεται η δουλειά; (Ναι.) Είναι, πράγματι. Υπάρχουν πολλά τέτοια περιστατικά; Υπάρχουν. Αυτός ο άνθρωπος είναι πεισματάρης ως το κόκκαλο. Πόσο πεισματάρης είναι; Δεν άκουσε κανέναν· δεν άκουσε ούτε καν αυτό που του είπα Εγώ, κι ήρθε μάλιστα σ’ αντιπαράθεση μαζί Μου. Εγώ είπα το εξής: «Πρέπει ν’ αλλάξεις. Διαφορετικά, δεν κάνει αυτή η δουλειά για σένα». Κι εκείνος είχε το θράσος να πει: «Θα φτιάξω μια πόρτα σ’ αυτό το μέγεθος ακόμη κι αν δεν χρειάζεσαι να το κάνω!» Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι αυτό κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Αφού δεν είναι κανονική ανθρώπινη φύση, τι ανθρώπινη φύση είναι; Όπως το βλέπω Εγώ, είναι λίγο σαν ένα θηρίο. Είναι σαν ένα διψασμένο βόδι: Όσα αγαθά ή όσους ανθρώπους κι αν μεταφέρει στην άμαξα, μόλις δει έναν λάκκο με νερό ή ένα ποτάμι, θα τραβήξει την άμαξα κατευθείαν προς τα εκεί. Όσοι άνθρωποι κι αν προσπαθήσουν, δεν μπορούν να το σύρουν πίσω. Μιλάμε για ένα ζώο εδώ. Έχουν και οι άνθρωποι τέτοια διάθεση; Όταν έχουν, δεν είναι κανονική ανθρώπινη φύση, κι αυτό είναι επικίνδυνο. Θα βρουν μια δικαιολογία να σε διαψεύσουν, να σταματήσουν ν’ ακούν. Είναι τόσο πεισματάρηδες κι ανόητοι. Αν απέναντι σε τέτοια ζητήματα της καθημερινότητας δεν έχεις μια στάση μετριοπαθούς αποδοχής, αν, δηλαδή, δεν είσαι δεκτικός στις απόψεις των άλλων, αν δεν έχεις μια μελετηρή στάση, πώς θα μπορέσεις ν’ αποδεχθείς την αλήθεια; Πώς θα μπορέσεις να την κάνεις πράξη; Όλοι λένε ότι το καταλληλότερο θα ήταν να φτιαχτεί μια δίφυλλη πόρτα. Ούτε καν αυτό δεν μπορείς να κάνεις, και πρόκειται για κάτι που δεν πλησιάζει καν την άσκηση της αλήθειας· δεν ακούς ούτε μια βάσιμη υπόδειξη. Θα μπορούσες ν’ ακούσεις κάτι που αναφέρεται στην αλήθεια; Δεν θ’ άκουγες, όπως πάντα. Κάποιος που έχει τέτοια διάθεση δεν θα το αντιλαμβανόταν, κι αυτό σημαίνει ότι έχει μπλέξει άσχημα. Αν η ανθρώπινη φύση κάποιου δεν διακατέχεται καν από μια τέτοια λογική, τότε ποια αλήθεια μπορεί να κάνει πράξη αυτός ο άνθρωπος; Για ποιον κάνει τα πράγματα με τα οποία ασχολείται καθημερινά; Τα κάνει αποκλειστικά σύμφωνα με τις δικές του προτιμήσεις, τις δικές του εγωιστικές επιθυμίες. Κάθε μέρα, έχει αυτήν την οπτική απέναντι στους ανθρώπους, στα γεγονότα και στα πράγματα που τον περιβάλλουν στην καθημερινή του ζωή: «Θα κάνω αυτό που θέλω, θα κάνω αυτό που σκέφτομαι και θα κάνω αυτό που πιστεύω». Πώς λέγεται αυτό; Όλη μέρα, ό,τι σκέφτεται είναι εντελώς κακό. Κι αν έχει τόση κακία μέσα του, πώς θα είναι οι πράξεις του; Υπάρχει άνθρωπος που κάνει μόνο κακές σκέψεις, αλλά όλες οι πράξεις του εξακολουθούν να συμβαδίζουν με την αλήθεια; Δεν γίνεται αυτό· θα ήταν αντίφαση. Εφόσον όλες του οι σκέψεις είναι κακές και η αφετηρία του είναι ολωσδιόλου κακή, τα πράγματα που κάνει, αν μη τι άλλο, δεν θα μνημονεύονται. Κι από τα πράγματα που δεν μνημονεύονται, κάποια είναι διαταράξεις και αναστατώσεις, κάποια είναι καταστροφικά, ενώ άλλα δεν είναι τόσο κακά. Αν αυτά τα πράγματα αντιμετωπίζονταν με σοβαρότητα, αυτός ο άνθρωπος θα έπρεπε να καταδικαστεί. Έτσι λειτουργούν τα πράγματα.

Κάποιοι άνθρωποι έχουν μια κάπως λανθασμένη άποψη, την οποία οι άλλοι βρίσκουν αρκετά αηδιαστική. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια χαρίσματα ή προτερήματα, ή ίσως μια δεξιοτεχνία, κάποια γνώση ή μια ιδιαίτερη ικανότητα σε κάποιον τομέα, κι αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, νομίζουν ότι είναι καταξιωμένοι. Είναι σωστή αυτή η στάση; Πώς σας φαίνεται αυτή η άποψη; Είναι κάτι που ταιριάζει με το σκεπτικό της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Όχι. Τι είδους ιδέα είναι, λοιπόν; Δεν της λείπει η λογική; (Ναι.) Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν το εξής: «Εφόσον γνωρίζω αυτήν την τέχνη, είμαι ανώτερος από τους συνηθισμένους ανθρώπους, είμαι καλύτερος από τον μέσο άνθρωπο στον οίκο του θεού. Είμαι ένας άντρας δεξιοτέχνης και ικανός και έχω ευγλωττία και ταλέντο. Κάνω μεγάλη εντύπωση στον οίκο του θεού. Είμαι το κάτι άλλο! Κανείς δεν μπορεί να μου δίνει εντολές, κανείς δεν μπορεί να με καθοδηγεί και κανείς δεν μπορεί να με προστάζει να κάνω το οτιδήποτε. Εφόσον έχω αυτήν τη δεξιότητα, θα κάνω ό,τι θέλω. Δεν χρειάζεται να σκέφτομαι τις αρχές· ό,τι κάνω είναι σωστό και σύμφωνο με την αλήθεια». Πώς σας φαίνεται αυτή η άποψη; Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Δεν είναι λίγοι αυτοί οι άνθρωποι, κι έρχονται στον οίκο του Θεού για να κάνουν επίδειξη. Δεν θα υπήρχε κανένα θέμα αν χρησιμοποιούσαν τα προτερήματα ή τις δεξιότητές τους για να κάνουν ένα καθήκον στον οίκο του Θεού. Αν, όμως, επιδιώκουν να επιδεικνύονται, τότε η φύση του προβλήματος είναι διαφορετική. Γιατί ονομάζεται «επίδειξη» αυτό που κάνουν; Θεωρούν τους πιστούς στον Θεό ανόητους, τιποτένιους. Δεν πάει κάτι λάθος με το σκεπτικό τους; Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τον ορθολογισμό τους; Έτσι είναι τα πράγματα στην πραγματικότητα; Είναι πράγματι άχρηστοι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό; (Όχι.) Τότε γιατί αυτοί οι άνθρωποι τους θεωρούν άχρηστους; Γιατί κάνουν αυτήν τη σκέψη; Από πού προκύπτει αυτή η σκέψη; Τη μαθαίνουν από τους άπιστους; Θεωρούν ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό είναι ένα τίποτα, ότι ασχολούνται απλώς με τα οικιακά, ότι είναι όλοι χωρικοί κι ότι προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Η άποψή τους είναι ίδια μ’ εκείνη του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Θεωρούν ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό είναι ανίκανοι, ότι δεν μπορούσαν να τα καταφέρουν στην κοινωνία κι ότι κατέληξαν να πιστεύουν στον Θεό μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε κανένα μονοπάτι γι’ αυτούς εκεί έξω, επειδή δεν είχαν πού αλλού να στραφούν. Θεωρούν ότι επειδή οι ίδιοι έχουν κάποια ικανότητα, λίγη γνώση για κάποιο επάγγελμα ή κάποια τεχνογνωσία, αυτό σημαίνει ότι είναι ταλαντούχοι στον οίκο του Θεού. Είναι σωστή αυτή η σκέψη; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; Πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ικανοί άνθρωποι στον οίκο του Θεού και, επειδή έχουν αυτήν τη λίγη επαγγελματική τεχνογνωσία, θέλουν ν’ ασκούν εξουσία και να έχουν τον τελευταίο λόγο. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι εκεί έξω; Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι δίπλα σας ή ανάμεσα στους γνωστούς και τους οικείους σας; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν μια δεξιότητα σε έναν συγκεκριμένο τομέα, κι όταν τους αναθέτεις τον ρόλο του επικεφαλής ομάδας ή του επόπτη, νιώθουν λες και κέρδισαν ένα αξίωμα. Νομίζουν ότι έχουν τον τελευταίο λόγο στον οίκο του Θεού, ότι κανείς άλλος δεν φροντίζει για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού όπως εκείνοι, κανείς δεν προστατεύει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού περισσότερο από ό,τι εκείνοι και κανείς δεν είναι τόσο αφοσιωμένος όσο εκείνοι. Θέλουν να διαχειρίζονται τα πάντα και να συμμετέχουν σε όλα, αλλά δεν διαχειρίζονται τίποτε καλά ούτε αναζητούν τις αλήθεια-αρχές. Δεν ακούνε καν αυτά που λέω. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι εκεί έξω; (Ναι.) Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Με λάβαρο τη συγκεκριμένη δεξιότητα που έχουν, θέλουν να διαχειρίζονται τους πάντες και να κατέχουν κάποιο αξίωμα. Για παράδειγμα, όταν κάποιοι αδελφοί και αδελφές κάνουν κάτι που στους ίδιους δεν αρέσει, λένε: «Πρέπει να χειριστούμε αυτούς τους ανθρώπους· είναι απαράδεκτοι!» Όταν οι πιστοί στον Θεό έχουν ένα πρόβλημα, πρέπει να γίνει συναναστροφή μαζί τους πάνω στην αλήθεια. Εδώ δεν είναι στρατόπεδο για να εφαρμόζεται στρατιωτικός έλεγχος. Όσον αφορά τα εκκλησιαστικά ζητήματα, τα προβλήματα μπορούν να λύνονται μόνο μέσα από τη συναναστροφή σχετικά με τα λόγια του Θεού και μέσα από την κατανόηση της αλήθειας. Όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια κι ενεργούν αυθαίρετα και παρορμητικά μπορούν να κλαδευτούν. Μόνο εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να μην αποδεχθούν την αλήθεια μπορούν να πειθαρχηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υπηρετήσει ως επόπτες ή ως επικεφαλής και εργάτες, οι οποίοι είναι ξεκάθαρο πως δεν έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά και πάλι, θέλουν διαρκώς ν’ ασκούν εξουσία και να έχουν τον τελευταίο λόγο στον οίκο του Θεού. Έχουν αυτοί οι άνθρωποι συνείδηση και λογική; Απλώς ξέρουν κάποια κόλπα του επαγγέλματος και δεν κατανοούν στο ελάχιστο την αλήθεια. Πιστεύουν ότι είναι χρήσιμοι και ικανοί, νομίζουν ότι είναι καλύτεροι από τον μέσο άνθρωπο στον οίκο του Θεού, κι επιθυμούν να κάνουν ό,τι θέλουν στην εκκλησία από μια θέση ισχύος, να έχουν τον αποκλειστικό και τελευταίο λόγο. Δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, αλλά συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Αυτή δεν είναι η διάθεση ενός αντίχριστου; Έχουν αυτοί οι άνθρωποι τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Δεν έχουν ούτε ίχνος απ’ αυτήν. Θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας πάνω στην κανονική ανθρώπινη φύση.