II. Οι αντίχριστοι χειραγωγούν τις περιστάσεις

Νωρίτερα συναναστραφήκαμε σχετικά με την πρώτη εκδήλωση, ότι δηλαδή οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η δική τους σφαίρα επιρροής, μονοπωλώντας την εξουσία. Όσον αφορά τη μονοπώληση της εξουσίας, συναναστραφήκαμε κατά κύριο λόγο έχοντας ως ειδικό περιεχόμενο τον τρόπο με τον οποίο αποκτούν οι αντίχριστοι την εξουσία, πώς σταθεροποιούν τη θέση τους αφού την αποκτήσουν και εδραιώνουν περαιτέρω την εξουσία αυτήν και τελικά, πώς ασκούν αυτήν την εξουσία. Πέρα από τη μονοπώληση της εξουσίας, η δεύτερη συγκεκριμένη τακτική που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι όταν αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η δική τους σφαίρα επιρροής αφορά τη χειραγώγηση των περιστάσεων. Η κυριολεκτική σημασία της χειραγώγησης των περιστάσεων πρέπει να είναι εύκολα κατανοητή, άρα σε τι αναφέρεται η λέξη «περιστάσεις»; Μπορεί ο αντίχριστος να αφήσει τους άλλους να ανακατευτούν στη δουλειά του, αφού μονοπωλήσει την εξουσία, δημιουργήσει τη δική του σφαίρα επιρροής και συγκεντρώσει τους δικούς του φανατικούς ακολούθους, συνεργούς και ζώνη επιρροής; Μπορεί να επιτρέψει στους άλλους να εμπλακούν ή να ανακατευτούν στις υποθέσεις και τη ζώνη επιρροής που επιβλέπει εκείνος; (Δεν το επιτρέπει αυτό.) Για τον αντίχριστο η εξουσία είναι η ζωή του. Μέσα στη ζώνη επιρροής του, εκείνος πρέπει να υπαγορεύει τα πάντα. Ό,τι κι αν συμβαίνει μέσα στη ζώνη επιρροής του, οι άνθρωποι και τα ζητήματα που αυτή περιλαμβάνει, καθώς και η τελική έκβαση των ζητημάτων, πρέπει όλα να σχεδιάζονται και να ελέγχονται από εκείνον. Πρέπει να συμβαδίζουν με τις επιθυμίες του και να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του, χωρίς να του προκαλέσουν απώλειες. Για παράδειγμα, αν δεν επέμβει, ανακατευτεί ή χειραγωγήσει ένα συγκεκριμένο ζήτημα και το αφήσει να εξελιχτεί κανονικά μόνο του, τότε μπορεί να αποκτήσει κακή φήμη ή να τον καταγγείλει κάποιος και να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο απομάκρυνσης, στην οποία περίπτωση μπορεί να κινδυνεύσει η θέση του και θα μπορούσε να χαθεί η εξουσία που κατέχει. Επομένως, ο αντίχριστος πρέπει να χειριστεί ο ίδιος κάθε λογής ζητήματα που προκύπτουν μέσα στην εκκλησία, είτε πρόκειται για μικρά είτε για μεγάλα. Τα ζητήματα αυτά σχετίζονται με τη φήμη και τη θέση του, καθώς και την εξουσία του. Όσον αφορά ζητήματα που δεν σχετίζονται με την εξουσία του, μπορεί να επιλέξει να μην τα ερευνήσει ή να κάνει τα στραβά μάτια. Ο αντίχριστος δεν ασχολείται, δεν ερευνά ούτε τον απασχολούν ειδικά εκείνα τα ζητήματα που σχετίζονται με το έργο του οίκου του Θεού, τη ζωή-είσοδο των αδελφών, την εκκλησιαστική ζωή και διάφορα τέτοια ζητήματα, αρκεί να μην αγγίζουν τη θέση και την εξουσία του, και εφόσον δεν προϋποθέτουν αλληλεπίδραση με τον Άνωθεν. Για παράδειγμα, ο αριθμός των ατόμων που αποκτά η ομάδα του ευαγγελίου κάθε μήνα είναι πολύ σημαντικός για εκείνον, γιατί επηρεάζει τη θέση του. Αν ο αριθμός που αναφέρεται κάθε μήνα μπορεί να του διασφαλίσει τη θέση του, εκείνος θα καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να επιτύχει αυτόν τον αριθμό με σκοπό να διαφυλάξει τη θέση του, ενώ αδιαφορεί για άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι η περιοχή που επιβλέπει θα πρέπει να αποκτά εκατό άτομα μέσα σε έναν μήνα υπό φυσιολογικές συνθήκες. Ωστόσο, αν ο αριθμός των ατόμων που αποκτήθηκαν είναι μικρότερος από εκατό, επειδή δεν το επέτρεπε το περιβάλλον, υπήρχαν ειδικές περιστάσεις αυτόν τον μήνα ή επειδή κάποιοι άνθρωποι βρίσκονταν ακόμα σε στάδιο διερεύνησης, τότε ο αντίχριστος καταβάλλει προσπάθειες γι’ αυτό το ζήτημα και αρχίζει να ανησυχεί. Τι τον κάνει να ανησυχεί; Αισθάνεται φορτίο και άγχος επειδή βλέπει ότι δεν προχωράει ομαλά η διάδοση του ευαγγελίου του Θεού; Μήπως επειδή αυτοί που διαδίδουν το ευαγγέλιο δεν αισθάνονται το φορτίο και είναι επιπόλαιοι, και ανησυχεί για το πώς θα τούς ποτίσει και θα επιλύσει το ζήτημα; Ή μήπως τον προβληματίζει ότι δεν έχει αρκετό ανθρώπινο δυναμικό για τη διάδοση του ευαγγελίου, και ανησυχεί για το πώς πρέπει να το προσαρμόσει και να το αυξήσει; Όχι, δεν ανησυχεί γι’ αυτά τα πράγματα. Ανησυχεί για το πώς θα ανεβάσει αυτόν τον αριθμό στο εκατό χωρίς να ανακαλύψει ο Άνωθεν τις ύπουλες μεθόδους του. Αν ο πραγματικός αριθμός είναι μόλις ογδόντα αντί για εκατό και τον αναφέρει με ειλικρίνεια, ο Άνωθεν μπορεί να στείλει κάποιον για να ερευνήσει και να μάθει περισσότερα για την κατάσταση, άρα πώς μπορεί να αναφέρει τον αριθμό έτσι ώστε να μην αντιδράσει ο Άνωθεν; Αναφέρει ενενήντα-οχτώ ανθρώπους. Κάποιος του λέει: «Δεν μπορείς να παραποιείς έτσι τα στοιχεία, πρόκειται για απάτη, είναι απαράδεκτο». Κι εκείνος απαντάει: «Δεν πειράζει. Εγώ κάνω κουμάντο, αν συμβεί κάτι, θα αναλάβω εγώ την ευθύνη». Γιατί ανέφερε αυτόν τον συγκεκριμένο αριθμό; Υπάρχει κάποιο βαθύτερο νόημα πίσω από αυτό; Το σκέφτηκε καλά; Ναι. Το να αναφέρει κανείς εκατό ανθρώπους όταν ο πραγματικός αριθμός είναι μόλις ογδόντα απέχει πολύ από την πραγματικότητα, γεγονός που καθιστά δύσκολο να διορθώσει το ψέμα αργότερα. Ωστόσο, αν αναφέρει τον αριθμό ενενήντα-οκτώ, παρόλο που ο Άνωθεν θα διαπιστώσει ότι είναι κάτω από εκατό, θα φανεί σωστός και δεν θα προβεί σε επιθεώρηση, γεγονός που διασφαλίζει τη θέση του. Μερικές φορές, αν αποκτήσει εκατό ανθρώπους, έχει το θράσος να αναφέρει διακόσιους, και αν ο Άνωθεν στείλει κάποιον για να ερευνήσει, ξέρει πώς να το χειριστεί. Ισχυρίζεται ότι οι επιπλέον εκατό είναι σε προσωρινό στάδιο διερεύνησης και θα τους αποκτήσουν τον επόμενο μήνα. Αν ο Άνωθεν δεν στείλει κανέναν για να το επιθεωρήσει, τότε βρίσκει έναν τρόπο να καυχηθεί για τη συμβολή του. Μερικές φορές, αν δεν έχει αποκτήσει ούτε ένα άτομο για έναν μήνα, φτάνει στο σημείο να αναφέρει ψευδώς ότι απέκτησε τριάντα ή πενήντα ανθρώπους και μετά βρίσκει έναν τρόπο να εξισορροπήσει τη διαφορά τον επόμενο μήνα. Με λίγα λόγια, όταν πρόκειται για τον αριθμό των ανθρώπων που αποκτήθηκαν μέσα από τη διάδοση του ευαγγελίου, ο αντίχριστος μπορεί να τον παραποιήσει, να πει ψέματα γι’ αυτόν, να εξαπατήσει και να χρησιμοποιήσει ύπουλες μεθόδους. Οι οδηγίες σχετικά με το πώς θα αναφερθεί ο αριθμός και το ποιος αριθμός θα αναφερθεί δίνονται απευθείας από τον αντίχριστο. Δεν χειραγωγεί τις περιστάσεις με αυτόν τον τρόπο;

Ο αντίχριστος χρησιμοποιεί τη θέση και την εξουσία του για να επεμβαίνει διαρκώς και να αναστατώνει την εκτέλεση των καθηκόντων του εκλεκτού λαού του Θεού. Καταπιέζει και αποκλείει οποιονδήποτε λειτουργεί βάσει αρχών και κάνει το καθήκον του αποτελεσματικά. Ποιος είναι ο σκοπός του όταν ενεργεί με αυτόν τον τρόπο; Να χειραγωγήσει τις περιστάσεις. Διεκδικεί τον απόλυτο έλεγχο, καθυποτάσσοντας τους κατωτέρους του και ξεγελώντας τον Άνωθεν. Ποιος είναι ο στόχος του όταν χειραγωγεί τις περιστάσεις; Να αποτρέψει την αποκάλυψη της αλήθειας, να εμποδίσει τους ανθρώπους να μάθουν την αλήθεια, να εξαπατήσει τον Άνωθεν, να αποκρύψει την πραγματική κατάσταση του έργου του στους κατωτέρους του, και να κρύψει το αν έκανε πραγματικά κάποιο έργο ή όχι και πώς έκανε τη δουλειά του. Ο στόχος του όταν χειραγωγεί τις περιστάσεις είναι να συγκαλύψει τα γεγονότα, να αποκρύψει την αλήθεια και να μη φανερώσει τις κακές του προθέσεις, καθώς και να κρύψει, μεταξύ άλλων, τις κακές του πράξεις, τις ιδιαίτερα προκλητικές του ενέργειες και την αλήθεια σχετικά με το γεγονός ότι δεν παράγει και δεν μπορεί να παράγει κανένα πραγματικό έργο. Για παράδειγμα, όταν ο οίκος του Θεού χρειάζεται ένα συγκεκριμένο ποσό χρημάτων και ρωτάει πόσες προσφορές διατηρεί η εκκλησία του, ο αντίχριστος πρώτα ρωτάει τι ποσό χρειάζεται ο οίκος του Θεού. Αν πεις ότι χρειάζεσαι μερικές χιλιάδες, εκείνος ισχυρίζεται ότι έχει μόνο μερικές εκατοντάδες· αν πεις ότι χρειάζεσαι δεκάδες χιλιάδες, εκείνος λέει ότι έχει μόνο μερικές χιλιάδες. Στην πραγματικότητα, έχει στην κατοχή του προσφορές της εκκλησίας αξίας δεκάδων χιλιάδων γιουάν και δεν είναι πρόθυμος να τις χάσει. Δεν κρύβει κακές προθέσεις; Τι θέλει να κάνει; Θέλει να κρατήσει αυτές τις προσφορές για δική του χρήση. Θεωρείται αυτό χειραγώγηση των περιστάσεων; (Ναι.) Ο αντίχριστος χειραγωγεί τις περιστάσεις σε τέτοιον βαθμό που δεν αφήνει ούτε τις προσφορές. Αν ρωτήσεις αν υπάρχει κάποιος στην εκκλησία που έχει ικανότητες στη συγγραφή, τη μουσική ή την παραγωγή ταινιών, εκείνος μπορεί να πει: «Έχουμε κάποιον με ικανότητες στη συγγραφή, είναι εβδομήντα-οχτώ ετών, πρώην δημοσιογράφος, και έχει σοβαρή στομαχική διαταραχή». Στην πραγματικότητα, το άτομο αυτό είναι μόνο γύρω στα τριάντα, στο άνθος της ηλικίας του και δεν υποφέρει από καμία σοβαρή στομαχική πάθηση. Γιατί δεν χαλαρώνει τον έλεγχό του ο αντίχριστος; Γιατί παρέχει ψευδείς πληροφορίες; Επιθυμεί να χειραγωγήσει τις περιστάσεις. Πιστεύει ότι η κυριαρχία του θα επηρεαζόταν αν άφηνε αυτό το ταλέντο να φύγει· επιπλέον, θέλει να κρατήσει αυτά τα ταλαντούχα άτομα. Όντως τού ανήκουν αυτά τα ταλαντούχα άτομα; (Όχι.) Τότε γιατί δεν τα αφήνει να φύγουν; Γιατί δεν θέτει αυτούς τους ικανούς ανθρώπους στη διάθεση του οίκου του Θεού όταν χρειάζονται για το έργο του και φτάνει μάλιστα στο σημείο να παραποιήσει τα στοιχεία; Επιθυμεί να παραπλανήσει τους ανθρώπους για να εξασφαλίσει τη θέση του —όντως χειραγωγεί τις περιστάσεις. Δεν ρωτάει αν οι ενδιαφερόμενοι είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτά τα καθήκοντα ούτε παρουσιάζει τις αληθινές συνθήκες αυτών των ανθρώπων στον οίκο του Θεού. Αντίθετα, τους κρατάει για δική του χρήση ή αν δεν τού φανούν χρήσιμοι, εξακολουθεί να τους κρατάει μακριά από τον οίκο του Θεού. Για παράδειγμα, αν δει ότι ο οίκος του Θεού χρειάζεται έναν παραγωγό ταινιών από την εκκλησία, ο αντίχριστος σκέφτεται: «Να στείλω κάποιον με ικανότητες στην παραγωγή ταινιών —θα μπορούσα να αφήσω να πάει χαμένη μια τόσο καλή ευκαιρία; Κάθε άνθρωπος λειτουργεί με βάση το δικό του συμφέρον. Η κόρη μου, ο γιος μου και μερικοί συγγενείς ξέρουν κάποια πράγματα σχετικά με την παραγωγή ταινιών, επομένως θα στείλω αυτούς είτε ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του οίκου του θεού είτε όχι». Όταν παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία, όπως το να παρέχει προσωπικό, δίνει προτεραιότητα στους συγγενείς και φίλους του και αποκλείει τους ξένους. Δεν χειραγωγεί τις περιστάσεις με αυτόν τον τρόπο;

Με βάση τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, σε τι ακριβώς αναφερόμαστε όταν λέμε ότι ο αντίχριστος χειραγωγεί τις περιστάσεις; Δεν σημαίνει ότι ο αντίχριστος διεκδικεί απόλυτη κυριαρχία, ελέγχει και χειραγωγεί τους πάντες και τα πάντα; Όλα εξαρτώνται από αυτόν, και αυτός έχει τον τελευταίο λόγο σε όλα· αυτός ελέγχει το συμβούλιο, διευθύνει και χειραγωγεί στο παρασκήνιο. Αυτό σημαίνει χειραγώγηση των περιστάσεων. Όταν ο Άνωθεν στέλνει κάποιον στην εκκλησία του για να κατανοήσει την κατάσταση, και αυτό το άτομο επιθυμεί να μιλήσει με μερικούς ανθρώπους και να ελέγξει την πρόοδο της ζωή-εισόδου των αδελφών και την εκτέλεση των καθηκόντων τους, καθώς επίσης να ελέγξει αν το υλικό, όπως τα βιβλία των λόγων του Θεού και οι ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων έχουν διανεμηθεί σε όλους τους εκλεκτούς του Θεού, ο αντίχριστος λέει: «Κανένα πρόβλημα, θα σε πάω σε δυο σπίτια αδελφών». Ποιοι είναι αυτοί οι δυο άνθρωποι; Δεν είναι και οι δυο άνθρωποι της σφαίρας επιρροής του αντίχριστου; (Ναι, είναι.) Αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι η μικρή του αδελφή και ο μικρός αδελφός της γυναίκας του. Όταν ο απεσταλμένος του Άνωθεν επισκέπτεται αυτά τα δυο σπίτια, οι δυο αυτοί άνθρωποι λένε: «Η εκκλησιαστική μας ζωή είναι υπέροχη και έχουμε κάθε λογής κηρύγματα και συναναστροφές, καθώς και ταινίες με μαρτυρίες. Ο επικεφαλής της εκκλησίας μας λείπει εδώ και αρκετές ημέρες για το έργο της εκκλησίας και δεν έχει επιστρέψει στο σπίτι». Όποιος κι αν πάει στην εκκλησία του, δεν μπορεί να αντιληφθεί το παραμικρό για την πραγματική κατάσταση. Ο αντίχριστος κρύβει τα πάντα για την πραγματική κατάσταση στην εκκλησία, τα προβλήματα που έχουν προκύψει, τους κακούς ανθρώπους που προκαλούν διαταράξεις και ενοχλήσεις, τα άτομα που κάνουν το καθήκον τους επιπόλαια, σε ποια έργα έχουν γίνει λάθη και ούτω καθεξής. Αυτό που βλέπεις όταν την επισκέπτεσαι είναι μονάχα εικόνες που φαίνονται ευχάριστες —είναι όλα ψεύτικα. Ένα πράγμα μόνο αξίζει να σημειωθεί. Εάν το άτομο που έχει σταλεί από τον Άνωθεν ρωτάει αν υπάρχει ένα κατάλληλο μέρος για τη φύλαξη των προσφορών προς την εκκλησία και αν χρειάζεται να αφαιρεθεί ένα μέρος των προσφορών, ο αντίχριστος δηλώνει βιαστικά ότι οι προσφορές προς την εκκλησία δεν είναι πολλές. Μιλάει με θετικό τρόπο σχετικά με όλο το υπόλοιπο έργο, εκτός από την κατάσταση των προσφορών —σταματάει τη συζήτηση πριν προλάβει να μιλήσει το άτομο. Ο αντίχριστος ελέγχει το προσωπικό της εκκλησίας που είναι αρμόδιο να κάνει καθήκοντα όλων των ειδών, ενώ προωθεί κάποιους από τους ανθρώπους που συμπαθεί ή όσους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να κάνουν κάποιο καθήκον στον οίκο του Θεού, ειδικότερα ορισμένους ανθρώπους με κακή ανθρώπινη φύση οι οποίοι διακατέχονται από κάποιο κακό πνεύμα ή άλλους που έχουν θεμελιώδη έλλειψη πνευματικής κατανόησης, και η ανθρώπινη φύση των οποίων είναι αισχρή, που κάνουν τα καθήκοντά τους επιπόλαια κι έχουν επιφανειακή πίστη στον Θεό και οι οποίοι είναι ακριβώς σαν τους άπιστους. Αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο κάνουν το καθήκον τους επιπόλαια, αλλά επίσης προκαλούν αναστατώσεις και διαταράξεις, έχουν απείθαρχη συμπεριφορά, και μερικοί δεν μπορούν να αντέξουν τις κακουχίες και θέλουν να εγκαταλείψουν τον οίκο του Θεού. Ορισμένοι μάλιστα διαδίδουν φήμες και αναπαράγουν αντιλήψεις, κι άλλοι δεν κάνουν σωστά τα καθήκοντά τους, και περνούν τον χρόνο τους βλέποντας δραματικές τηλεοπτικές σειρές ή ένα σωρό άλλα ανόητα βίντεο. Και τι συμβαίνει στο τέλος; Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους διώχνονται. Από αυτούς, πάνω από ενενήντα-πέντε τοις εκατό είναι άτομα με κακή ανθρώπινη φύση. Πόσο κακή είναι η ανθρώπινη φύση τους; Υπερβολικά κακή —δεν έχουν ανθρώπινη φύση και μερικοί δεν πιστεύουν καθόλου στον Θεό. Από πού ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν τους έστειλε όλους η εκκλησία; Εφόσον τους έστειλε η εκκλησία, πρέπει να υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τους ανθρώπους οι οποίοι τους έστειλαν. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να ήταν αντίχριστοι κάποιοι από αυτούς, και ότι τα άτομα που έστειλαν θα μπορούσαν να είναι οι συγγενείς, οι συνεργοί ή οι φανατικοί ακόλουθοι των αντίχριστων. Έτσι δεν είναι; Μπορεί κάποιος που πραγματικά έχει ανθρώπινη φύση και λίγη συνείδηση να χειριστεί με προσοχή το σημαντικό ζήτημα της παροχής ταλαντούχων ατόμων; Μπορεί να είναι λιγάκι υπεύθυνος; Μπορεί να αγνοήσει κάποια από τα εγωιστικά του κίνητρα; Φυσικά και μπορεί να το επιτύχει αυτό κάποιος που έχει ανθρώπινη φύση και συνείδηση, και υπάρχει μόνο ένα είδος ανθρώπου που δεν μπορεί, οι αντίχριστοι, οι οποίοι θέλουν να μαζέψουν όλα τα καλά πράγματα για τον εαυτό τους και απορρίπτουν και αρνούνται κατηγορηματικά να συνεργαστούν πάνω σε κάτι που δεν τους ευνοεί —έτσι είναι οι αντίχριστοι.

Υπάρχει μια ακόμη πιο αηδιαστική πτυχή όσον αφορά τη χειραγώγηση των περιστάσεων από τους αντίχριστους, εκτός από το γεγονός ότι θέλουν συνεχώς να διεκδικούν τον απόλυτο έλεγχο και να υπαγορεύουν τα πάντα μέσα στην εκκλησία. Μπορούν οι αντίχριστοι που συνωμοτούν με τους φανατικούς ακολούθους τους να υποταχθούν στους διακανονισμούς του οίκου του Θεού, να κάνουν τα καθήκοντά τους σωστά, να προστατέψουν το έργο του οίκου του Θεού και να εκπληρώσουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους; (Όχι, δεν μπορούν.) Γι’ αυτό είπα ότι συνωμοτούν. Όταν λέω ότι συνωμοτούν, καθίσταται προφανές ότι όλα όσα λένε και κάνουν μαζί αφορούν κρυφές συμφωνίες. Εκ πρώτης όψεως, αυτοί οι άνθρωποι φαίνονται φιλικοί, δείχνουν να σέβονται τους ανωτέρους, και να είναι εξαιρετικά στοργικοί, ευγενικοί και γεμάτοι σεβασμό ο ένας για τον άλλον, και φαίνεται να έχουν καλούς τρόπους και καλό χαρακτήρα. Στην πραγματικότητα, όλα αυτά είναι επιφανειακά, πρόκειται για διπρόσωπους και υποκριτές. Γιατί μπορούν να είναι τόσο ευγενικοί και να δείχνουν τον μέγιστο σεβασμό και ευγένεια ο ένας στον άλλον; Υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Ο σκοπός τους όταν συνωμοτούν μαζί δεν είναι να μάθουν ο ένας από τον άλλον για να αντισταθμίσουν τις αδυναμίες τους ή να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον στην είσοδό τους στην αλήθεια-πραγματικότητα, έτσι ώστε να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού και να κάνουν καλά το έργο της εκκλησίας. Αντίθετα, το κάνουν για λόγους αμοιβαίας εκμετάλλευσης, εξάρτησης και βοήθειας. Συνωμοτούν γιατί περισσότεροι άνθρωποι συνεπάγονται μεγαλύτερη εξουσία, και η μεγαλύτερη εξουσία διευκολύνει την αντιμετώπιση των πραγμάτων και τον χειρισμό των ιδιωτικών υποθέσεων. Έτσι, όταν είναι μαζί, φαίνονται πολύ αγαπημένοι, λες και είναι μια δεμένη οικογένεια. Απευθύνονται στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με ευγένεια και αποκαλούν όσους έχουν παρόμοια ηλικία με τους ίδιους «αδελφό» ή «αδελφή», λέγοντας αυτά τα λόγια με στοργή και τηρώντας πλήρως τις κοινωνικές συμβάσεις. Αν κάποιος δεν γνωρίζει περισσότερα για την κατάσταση, μπορεί και να τους επαινέσει για την αγάπη τους, την αμοιβαία βοήθεια και την εμπιστοσύνη που έχουν ο ένας στον άλλον· δείχνουν πρόθυμοι να δώσουν χείρα βοηθείας σε δύσκολες στιγμές και είναι πολύ χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, λέγοντας: «Είμαστε μια οικογένεια, πιστεύουμε στον ίδιο θεό». Καθώς μιλούν, μοιράζονται την αγάπη τους, ανταλλάσσοντας ματιές γεμάτες νόημα· επιβεβαιώνουν έτσι ακόμα περισσότερο ότι είναι όντως μια οικογένεια και μια πολύ δεμένη ομάδα. Λοιπόν, τι ακριβώς κάνουν όταν συνωμοτούν; Για παράδειγμα, μια από τις μεγαλύτερες αδερφές είναι γενική διευθύντρια σε μια εταιρεία και έχει ευρύ κοινωνικό κύκλο και διασυνδέσεις. Έχει προσφέρει πολλά στους ανθρώπους στη σφαίρα επιρροής του αντίχριστου και έχει κάνει χάρες στους περισσότερους, γι’ αυτό τη φωνάζουν «μεγάλη αδελφή» τους. Όποτε συμβαίνει κάτι στο σπίτι κάποιου, για παράδειγμα ένας γιος πηγαίνει στο πανεπιστήμιο ή μια κόρη ψάχνει για δουλειά, σίγουρα θα τη συμβουλευτούν και θα ζητήσουν τη βοήθειά της για να τακτοποιήσουν ζητήματα. Αν νοσηλευτεί κάποιος, και υπάρχει ένα άτομο στην εκκλησία που εργάζεται σε νοσοκομείο και μπορεί να τον βοηθήσει να βρει εισαγόμενα φάρμακα, ο αντίχριστος αμέσως τον θεωρεί άτομο εμπιστοσύνης και μέλος της οικογένειας. Συνωμοτούν σχετικά με τον χειρισμό τέτοιων θεμάτων, για να επωφεληθούν αμοιβαία ο ένας από τον άλλον και να διαμορφώσουν ευνοϊκές συνθήκες και οι δυο πλευρές. Επομένως, όταν είναι μαζί, φαίνεται να έχουν εξαιρετικά καλές και αρμονικές σχέσεις ο ένας με τον άλλον, είναι πανευτυχείς και δεν καυγαδίζουν ποτέ. Ωστόσο, πίσω από αυτήν την αρμονία, κάθε άτομο κρύβει απώτερα κίνητρα και ψάχνει τρόπους για να εκμεταλλευτεί το άλλο άτομο και να χρησιμοποιήσει τους άλλους, καθώς και τρόπους για να τους βοηθήσει, δημιουργώντας αμοιβαία οφέλη και ανταποδίδοντας τις χάρες των άλλων. Αφού δημιουργήσει τη σφαίρα επιρροής του και αποκτήσει τους φανατικούς του ακολούθους, ο αντίχριστος λαμβάνει βοήθεια από την ομάδα και την «οικογένειά» του για όλα τα μικρά ζητήματα της καθημερινής ζωής. Για παράδειγμα, όσον αφορά την εύρεση εργασίας, τη φοίτηση στο πανεπιστήμιο, μια προαγωγή, τη θεραπεία μιας σοβαρής ασθένειας, μια μετάθεση ή ακόμα και την εύρεση κάποιου μεσολαβητή που θα πληρώσει χρήματα για να αποφυλακιστεί μετά τη σύλληψή του —υπάρχει κάποιος που μπορεί να χειριστεί όλες αυτές τις υποθέσεις. Από την οπτική γωνία του αντίχριστου, δεν είναι χρήσιμα όλα αυτά τα «μέλη της οικογένειας»; Δεν μπορεί να βασιστεί κανείς πάνω τους; Δεν μπορούν να στηριχθούν και να βοηθούν ο ένας τον άλλον; (Ναι.) Επομένως, μέσα σε μια τέτοια σφαίρα επιρροής, αυτό που βλέπει κανείς δεν είναι ανθρώπους που αλληλεπιδρούν έχοντας τα λόγια του Θεού ως αρχές τους ή ανθρώπους που ενεργούν με γνώμονα τη συνείδησή τους, ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, λατρεύουν τον Θεό, αλληλεπιδρούν κανονικά μεταξύ τους και συναναστρέφονται με ειλικρίνεια, ανθρώπους που ανοίγουν τις καρδιές τους και αποκαλύπτουν τον αληθινό εαυτό τους, που συναναστρέφονται σχετικά με τη δική τους διεφθαρμένη διάθεση και τη γνωρίζουν ή μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον για να αντισταθμίσουν τα ελαττώματά τους —δεν ισχύει τίποτε απ’ αυτά. Αυτή η συμμορία, αυτή η σφαίρα επιρροής είναι η σφαίρα επιρροής της σπείρας του αντίχριστου, όπου η αλήθεια δεν έχει δύναμη, το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται και όπου τα λόγια του Θεού δεν υπάρχουν στις καρδιές των ανθρώπων. Αντιθέτως, η σπείρα του αντίχριστου απολαμβάνει μια ευχάριστη και άνετη ζωή εδώ και νιώθει σαν το σπίτι της. Στην πραγματικότητα, αυτό το μέρος δεν είναι ούτε οίκος του Θεού ούτε εκκλησία· είναι η κοινωνία, η σπείρα του αντίχριστου.

Οι αντίχριστοι μετατρέπουν την εκκλησία σε δική τους σφαίρα επιρροής, μεταμορφώνοντάς τη σε μια κοινωνική ομάδα και σε σπείρα τους. Ασχολούνται με καταστροφικές και μισητές πράξεις, και μιλούν και ενεργούν χρησιμοποιώντας εξολοκλήρου τις τακτικές και τις μεθόδους των άπιστων. Όλοι μιλούν πειστικά και επιπόλαια και είναι πραγματικοί κακοποιοί, ύπουλοι και μοχθηροί άνθρωποι που αρνούνται να αποδεχτούν την αλήθεια. Εξωτερικά είναι μεταμφιεσμένοι ως καλλιεργημένοι, πολιτισμένοι, ευγενικοί, πειθαρχημένοι άνθρωποι και μάλιστα, με καλούς τρόπους, επίπεδο και χαρακτήρα. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι όλοι τους ύπουλοι, πονηροί, ευτελείς και μοχθηροί τύποι. Συνωμοτούν μεταξύ τους, δημιουργούν διασυνδέσεις, ανταγωνίζονται για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη επιρροή, δίνουν σημασία στην πολυτέλεια και τονίζουν τις κοινοτικές σχέσεις και τις σχέσεις με το προσωπικό στην κοινότητα. Δίνουν σημασία στο ποιος έχει μεγαλύτερη επιρροή, υψηλότερη θέση και περισσότερο κύρος στην κοινωνία, καθώς και ποιος έχει τις καλύτερες στρατηγικές. Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη αληθινής πίστης στην ομιλία και τη συμπεριφορά τους, πόσο μάλλον ο παραμικρός χώρος για τα λόγια του Θεού και την αλήθεια στην καρδιά τους. Η πίστη τους δεν είναι τίποτα παραπάνω από παιχνίδι και απάτη. Αυτοί οι μοχθηροί τύποι έχουν μετατρέψει την εκκλησία σε μια κοινωνική ομάδα, μια σφαίρα επιρροής όπου μπορούν να συνωμοτούν μεταξύ τους τα μοχθηρά άτομα, καθώς παράλληλα εκφράζονται διαρκώς με τα πομπώδη λόγια τους, ως εξής: «Πιστεύουμε στον θεό, κάνουμε τα καθήκοντά μας στον οίκο του θεού, ακολουθούμε τον θεό με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλουμε στην ευημερία των αδελφών μας μ’ εκείνον τον τρόπο, τους βοηθούμε και τους υποστηρίζουμε έτσι, και αγαπάμε ο ένας τον άλλον με τον τάδε και τον δείνα τρόπο». Βλάπτουν τους αδελφούς και τις αδελφές χρησιμοποιώντας μοχθηρά μέσα που παραπλανούν και παγιδεύουν τους ανθρώπους, καθώς και διάφορες ευτελείς μεθόδους. Ωστόσο, πιστεύουν ότι κάνουν το καθήκον τους, ότι βοηθούν τους αδελφούς και τις αδελφές, δοξάζουν τον Θεό και καταθέτουν μαρτυρία για Εκείνον. Δεν συνειδητοποιούν ότι η ουσία των αντίχριστων που χειραγωγούν τις περιστάσεις βρίσκεται πίσω από αυτές τις πράξεις και τις συμπεριφορές. Οι αντίχριστοι παγιδεύουν και θέτουν όσους ακολουθούν τον Θεό υπό την εξουσία τους, μετατρέποντας την εκκλησία σε δική τους σφαίρα επιρροής, σε μια κοινωνική ομάδα, σε μια οργάνωση ανθρώπων που βρίσκονται υπό την εξουσία του Σατανά. Μπορεί μια τέτοια οργάνωση να εξακολουθεί να θεωρείται εκκλησία; Προφανώς όχι. Δεν είναι εντελώς σιχαμερή η συμπεριφορά των αντίχριστων; Έχετε δει ποτέ μια σπείρα αντίχριστου όπως αυτή; Τι αισθάνεσαι όταν βρίσκεσαι ανάμεσά τους; Εξωτερικά φαίνονται ευγενικοί και φιλικοί —όμως, όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού, επιδεικνύουν συμπεριφορά που δείχνει ιδιαίτερη αποστροφή και έλλειψη ενδιαφέροντος, σε αντίθεση με την εξωτερική τους ευγένεια και φιλική διάθεση. Όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια, σε θεωρούν ξένο και όταν συναναστρέφεσαι σχετικά με το έργο της εκκλησίας, το πιστεύουν αυτό ακόμα περισσότερο· όταν πας να συναναστραφείς σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που πρέπει να ασκήσει κανείς όταν κάνει ένα καθήκον, αισθάνονται απογοητευμένοι και αδιάφοροι και τότε είναι που αποκαλύπτουν τη δαιμονική τους ομοιότητα, ξύνουν το κεφάλι τους, χασμουριούνται και δακρύζουν τα μάτια τους. Δεν είναι μη κανονικό αυτό; Γιατί αναδύεται η δαιμονική τους ομοιότητα αμέσως μόλις συναναστραφείς σχετικά με την αλήθεια; Δεν έχει ο καθένας τους πολλή αγάπη στην καρδιά του; Πώς γίνεται να χάνουν το ενδιαφέρον τους όταν αρχίζεις να συναναστρέφεσαι σχετικά με την αλήθεια; Δεν αποκαλύπτονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν έχουν τεράστιο ενθουσιασμό και αφοσίωση απέναντι στην εκτέλεση εξωτερικών εργασιών; Κι αν είναι αφοσιωμένοι, δεν κατέχουν την πραγματικότητα; Αν διαθέτουν την πραγματικότητα, τότε θα πρέπει να είναι χαρούμενοι όταν ακούν πως οι άνθρωποι συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, θα πρέπει να τη λαχταρούν. Γιατί βρίσκονται διαρκώς σε μη κανονική κατάσταση και μάλιστα, σε βαθμό που κυριεύονται από κακά πνεύματα; Αυτό δείχνει ότι οι συνηθισμένες αρμονικές αλληλεπιδράσεις τους, και η ευγένεια και η φιλική τους διάθεση είναι εντελώς ψεύτικες. Τα λόγια κρίσης του Θεού και οι αλήθειες που Εκείνος εκφράζει είναι αυτό που τους αποκαλύπτει εντελώς. Τότε φουντώνει ο θυμός τους, η κατάστασή τους είναι τελείως διαφορετική απ’ ό,τι συνήθως και αρχίζουν να κάνουν κακό και να προκαλούν αναστάτωση. Τότε, ο Θεός τούς παραδίδει στον Σατανά και δεν ασχολείται πλέον μαζί τους. Έχουν δείξει το αληθινό τους πρόσωπο με τις αμέτρητες κακίες τους.

Είναι όντως αλήθεια ότι οι αντίχριστοι χειραγωγούν τις περιστάσεις. Σε πιο ήπιες περιπτώσεις, ένα άτομο χειραγωγεί έναν συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων· σε σοβαρές περιπτώσεις, μια σπείρα χειραγωγεί έναν συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων και επιπλέον, όλα τα ζητήματα. Ο αριθμός των πραγμάτων και των περιστάσεων που μπορεί να χειραγωγήσει ένα άτομο είναι περιορισμένος, γι’ αυτό οι αντίχριστοι πρέπει να εκπαιδεύσουν μια ομάδα ατόμων για να διευρύνουν τις δυνάμεις τους και να διασφαλίσουν τη θέση τους. Χρειάζεται να προσελκύσουν και να ελέγξουν μια ομάδα ανθρώπων που θα τούς συνδράμει, θα διασφαλίσει τη θέση και την εξουσία τους και θα τους βοηθήσει να χειραγωγήσουν τις περιστάσεις. Αφού δημιουργήσουν τη σπείρα τους οι αντίχριστοι, η ζώνη επιρροής τους μεγαλώνει κι έτσι, τους δίνεται η δυνατότητα να χειραγωγήσουν περισσότερα πράγματα και να εμπλακούν σε περισσότερα θέματα. Συνεπώς, αυξάνεται ο αριθμός των θυμάτων. Τι πρέπει να κάνετε αν έρθετε αντιμέτωποι με τη σπείρα ενός αντίχριστου που είναι ικανή να χειραγωγήσει τις περιστάσεις; Έχετε δει ποτέ τέτοια σπείρα; Τα κύρια μέλη αυτής της ομάδας συνήθως είναι τέσσερα ή πέντε άτομα ή περισσότερα από δέκα. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για διάφορες εργασίες. Για παράδειγμα, κάποιοι ειδικεύονται στην ανακατάταξη του προσωπικού, κάποιοι χειρίζονται τα οικονομικά, άλλοι αντιμετωπίζουν τον Άνωθεν και άλλοι συγκαλύπτουν γρήγορα τα πράγματα για τον αντίχριστο ό,τι κι αν συμβεί. Κάποιοι, επίσης, παρέχουν συμβουλές από το παρασκήνιο, κάποιοι σχεδιάζουν άσκημα πράγματα για να βλάψουν τους ανθρώπους, άλλοι ειδικεύονται στο να διαδίδουν φήμες, να σπέρνουν διχόνοια, άλλοι βοηθούν τους κακοποιούς να κάνουν κακό, άλλοι συλλέγουν πληροφορίες, και κάποιοι μάλιστα τους εξασφαλίζουν προνόμια και τούς παρέχουν ιατρική περίθαλψη. Με λίγα λόγια, υπάρχει κάποιος για κάθε ρόλο σε αυτήν την ομάδα. Οι αντίχριστοι αγνοούν τα άτομα που δεν έχουν επιρροή, είναι απονήρευτα και απλά, και δεν έχουν την ικανότητα να χειρίζονται ζητήματα στην κοινωνία. Αντίθετα, στοχεύουν συγκεκριμένα στους πιστούς που έχουν θέση, φήμη, επιρροή και εμπειρία ως αξιωματούχοι ή άτομα που έχουν μεγάλες επιχειρήσεις στην κοινωνία —ανθρώπους που έχουν ταξιδέψει, είναι ικανοί να καταφέρουν πράγματα και μπορούν να τους εξασφαλίσουν ωραία πράγματα. Για παράδειγμα, αν ένα αυτοκίνητο κοστίζει 400.000 γιουάν, ένα ικανό άτομο που ξέρει να χειραγωγεί τις συνθήκες στην αγορά θα μπορούσε να αποκτήσει ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, σαν καινούργιο, στη μισή τιμή για τον αντίχριστο. Θα φέρει ο αντίχριστος ένα τέτοιο άτομο στην ομάδα του αν τον προσεγγίσει; (Ναι.) Οι αντίχριστοι προσελκύουν τέτοιους ανθρώπους. Ποιος είναι ο στόχος τους; Στόχος τους είναι να μετατρέψουν τον οίκο του Θεού, τον χώρο όπου εργάζεται ο Θεός, σε μια κοινωνική ομάδα, και να καταφέρουν να μην εφαρμοστεί το έργο του Θεού και η αλήθεια μεταξύ των ανθρώπων —επιθυμούν να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους. Αν μια συνηθισμένη πιστή πιστεύει στον Θεό με όλη της την ψυχή, αν μπορεί να απαρνηθεί την οικογένειά της και την καριέρα της, αν είναι απονήρευτη και απλή, και δεν έχει την ικανότητα να χειρίζεται ζητήματα, θα την ήθελε ο αντίχριστος; (Όχι.) Αν ο άντρας και ο γιος της μπορούν να βγάλουν χρήματα με επιχειρήσεις, έχουν επιρροή στην κοινωνία και δεν τολμάει κανείς να τους εκφοβίσει, θα είχε οποιαδήποτε αξία για τον αντίχριστο μια ηλικιωμένη γυναίκα όπως αυτή; Παρόλο που μπορεί να μην έχει ουσιαστική αξία στα μάτια του αντίχριστου, είναι εξαιρετικά πολύτιμη όσον αφορά την οικογένειά της. Έχει οικονομική άνεση, το σπίτι της μπορεί να φιλοξενήσει αδελφούς και αδελφές, και αν προκύψει κάτι, μπορεί να ζητήσει από την οικογένειά της να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Ένα τέτοιο άτομο είναι πολύτιμο για τον αντίχριστο. Ο αντίχριστος κάνει τα πάντα για να προσελκύσει και να παραπλανήσει ένα τέτοιο άτομο, και φροντίζει να το εκμεταλλευτεί και να το κάνει να σταθεί στο πλευρό του. Ο αντίχριστος αξιολογεί σωστά τα άτομα που του είναι χρήσιμα. Δεν τον ενδιαφέρουν και δεν εκτιμά όσους έχουν γνήσια πίστη, όσους πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό ή όσους έχουν καλό χαρακτήρα, εκτελούν το καθήκον τους πιστά, και μπορούν να κάνουν πρόοδο και να πληρώσουν το τίμημα αληθινά αφού τους ποιμάνουν και τους ποτίσουν. Όσο πιο τίμιος είσαι και όσο περισσότερη συνείδηση και λογική έχεις, τόσο μεγαλύτερη αποστροφή αισθάνεται για σένα. Αν μιλάς με ειλικρίνεια και ευθύτητα, αισθάνεται αποστροφή και απέχθεια για σένα. Όταν σε βλέπει, σε αποφεύγει. Αν αλληλεπιδράσεις μαζί του, σου απαντάει με επιφανειακές ευγένειες, αλλά δεν μιλάει με ειλικρίνεια εκτός αν είσαι πολύτιμος για εκείνον. Προτιμάει τους ανθρώπους που είναι πολύτιμοι γι’ αυτόν, όσους είναι ωφέλιμοι για την εξουσία και τη θέση του. Αν κάποιος του είναι χρήσιμος, μπορεί να τον βοηθήσει να καταφέρει πράγματα, να συγκαλύψει τα πραγματικά γεγονότα, να κάνει κακές πράξεις και παράλληλα να βρίσκει καλές δικαιολογίες για εκείνον και να παραπλανά τους αδελφούς και τις αδελφές χωρίς να το προσέξει κανείς, χωρίς να μπορεί να το ξεσκεπάσει ή να το διακρίνει κανείς· αυτό το άτομο γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσής του και στρατολογείται. Αν ένα άτομο λέει πάντα κολακευτικά λόγια σε όποιον κι αν μιλάει, επαινεί όσους έχουν εξουσία, ακολουθεί όποιον κατέχει κάποια θέση και δεν διακρίνει κανέναν, το χρησιμοποιεί ο αντίχριστος; Ένα τέτοιο άτομο έχει αξία για τον αντίχριστο, αλλά παράλληλα το μεταχειρίζεται με προσοχή. Δεν εμπιστεύεται απόλυτα όσους τον κολακεύουν και δεν μοιράζεται μαζί τους ορισμένα πράγματα. Αν οι συναντήσεις γίνονται με βάση την ιεραρχία, αποκλείει τέτοια άτομα από τις πιο σημαντικές συναθροίσεις. Αυτά τα αμφιταλαντευόμενα άτομα μπορούν να συμμετάσχουν σε συνηθισμένες ή μικρότερης σημασίας συναθροίσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή αν εμφανιστεί ένας άλλος επικεφαλής, αυτά τα αμφιταλαντευόμενα άτομα μπορεί να τον προδώσουν και να τον φανερώσουν ανά πάσα στιγμή. Ο αντίχριστος είναι πονηρός όταν αντιμετωπίζει τέτοια άτομα και τα χρησιμοποιεί ανάλογα με την κατάσταση. Επομένως, όταν πρόκειται να χειραγωγήσει τις περιστάσεις, ο αντίχριστος είναι πολύ προσεκτικός. Προσεγγίζει τέτοια ζητήματα με συστηματική και υπολογισμένη μέθοδο και εξετάζει προσεκτικά πώς να ενεργήσει και ποιους ανθρώπους να αξιοποιήσει. Στο μυαλό του, υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε όσους είναι στενοί και σε όσους είναι γενικοί συνεργοί του.

Όταν ο αντίχριστος έρχεται σε επαφή με έναν άγνωστο, για παράδειγμα με έναν ανώτερο επικεφαλής ή κάποιον που δεν γνωρίζει καλά, πρώτα ερευνά τον χαρακτήρα του ατόμου, αν έχει κάποιες επιδιώξεις ή ασχολίες, αν έχει γνήσια πίστη, πόσα χρόνια πιστεύει στον Θεό, αν κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα ή αν τον διακρίνει, και εάν φέρει το φορτίο της ζωής-εισόδου. Αξιολογεί και παρατηρεί κάθε πτυχή, και ύστερα χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους για να του αποσπάσει πληροφορίες και να το δοκιμάσει. Αν διαπιστώσει ότι ένα άτομο είναι μπερδεμένο, εφησυχάζει και το αγνοεί. Ωστόσο, αν ένα άτομο φαίνεται εύστροφο και κρυψίνους, αισθάνεται ότι πρέπει να είναι προσεκτικός. Για τον αντίχριστο, το να ελέγχει τις περιστάσεις σημαίνει να ελέγχει τα πάντα· θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο σε όλα και να βρίσκονται υπό τον έλεγχό του άνθρωποι κάθε λογής. Οι κανονισμοί του οίκου του Θεού δεν έχουν σημασία γι’ αυτόν, λες και είναι ένα κομμάτι άχρηστου χαρτιού, και τα διοικητικά διατάγματα και η διάθεση του Θεού δεν υπάρχουν καν, λες και είναι καπνός. Οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες του δεν σταματούν στο να ελέγχει τους ανθρώπους και να τούς αναγκάζει να τον ακούν· φτάνει στον βαθμό να ελέγχει κάθε γεγονός που βιώνει το κάθε άτομο, καθώς και όσα ζητήματα λαμβάνουν χώρα κάτω από τη μύτη του, εντός αλλά και εκτός της ζώνης επιρροής του. Ποιος είναι ο σκοπός αυτού του ελέγχου; Να εξασφαλίσει την εξουσία και τη θέση του, καθώς και τη φήμη του. Η χειραγώγηση των περιστάσεων από τον αντίχριστο συνοψίζεται σε μία φράση: Όλα βρίσκονται υπό τον έλεγχό του. Άρα, ο αντίχριστος δεν τολμάει να παραβλέψει κανένα ζήτημα, είτε σημαντικό είτε ασήμαντο. Δεν τολμάει να παραβλέψει τίποτα, θέλει να συμμετέχει και να επεμβαίνει σε οτιδήποτε σχετίζεται με τη θέση του ή τη ζώνη επιρροής του για να μη χάσει κανένα όφελος. Θέλει να συμμετέχει ενεργά σε πολλά ζητήματα μέσα στην εκκλησία και να κατανοεί την εξέλιξη των πραγμάτων. Για παράδειγμα, αν κάποιοι άνθρωποι δεν τον ακούν πραγματικά ή δεν υποτάσσονται σ’ εκείνον και έχουν πάντα γνώμη για εκείνον, βρίσκει τρόπους να τους τιμωρήσει. Αν, όμως, δεν μπορέσει να βρει καμία δικαιολογία για να τους κλαδέψει, τι κάνει; Βρίσκει τρόπο να ελέγξει τα βιβλία και τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων που έχουν σταλεί από τον οίκο του Θεού. Αποφασίζει ποιος θα λάβει αυτό το υλικό έγκαιρα ανάλογα με το ποιος τον υπακούει. Αν δεν τον ακούς ή εκδηλώσεις μη ευνοϊκή συμπεριφορά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ισχυρίζεται ότι υπάρχει περιορισμένη ποσότητα και δεν θα σου το στείλει. Ο αντίχριστος παρακολουθεί τη συμπεριφορά σου. Αν σκεφτείς καθαρά, αντιληφθείς και κατανοήσεις την ψυχολογία του αντίχριστου, αν παραδεχθείς πρόθυμα τα λάθη σου και έρθεις κοντά του, θα βρει μια δικαιολογία και θα πει: «Αυτήν τη φορά, ο οίκος του θεού έστειλε αρκετά για όλους, φτάνουν και για σένα». Ωστόσο, αν δει ότι αποστασιοποιείσαι ξανά μετά από κάποιο διάστημα, θα σε τιμωρήσει και πάλι. Δεν θα σε ειδοποιήσει καν όταν φτάσει το υλικό, απλώς δεν θα σου δώσει τίποτα και μπορεί μάλιστα να βρει μια δικαιολογία να κατασχέσει όσα είχες εξαρχής. Ο αντίχριστος λαμβάνει προληπτικά μέτρα ειδικά όταν ανακαλύπτει ότι κάποιος μπορεί να γνωρίζει τις κακές πράξεις που κάνει στο παρασκήνιο και θα μπορούσε να τις καταγγείλει· αρχικά χρησιμοποιεί μια ήπια προσέγγιση, παραδέχεται τα λάθη του ενεργά και μοιράζεται την αυτογνωσία του. Μόλις ο αντίχριστος δει ότι η ήπια προσέγγιση δεν έχει αποτέλεσμα, και νιώθει ανασφαλής μέσα του και θεωρεί ότι αυτό το άτομο μπορεί να τον καταγγείλει παρ’ όλα αυτά, θα κάνει τα πάντα για να επιστρατεύσει περισσότερους ανθρώπους για να πολιορκήσει και να απειλήσει βίαια αυτό το άτομο. Αυτό συνεχίζεται μέχρι να συμβιβαστεί το άτομο, ξεκαθαρίζοντας τη θέση του ότι δεν πρόκειται να τον καταγγείλει, και μόνο τότε σταματάει ο αντίχριστος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας αντίχριστος μπορεί ακόμα να ξεσκεπάσει άλλους πρώτα. Επειδή φοβάται ότι οι άλλοι μπορεί να τον ξεσκεπάσουν και να τον καταγγείλουν, λαμβάνει προληπτικά μέτρα, αρπάζοντας σκόπιμα το πλεονέκτημα από ένα άλλο άτομο για να κάνει ψευδείς κατηγορίες και να τούς στήσει παγίδα. Αργότερα, βρίσκει μια δικαιολογία για να απομονώσει και να αποβάλει το άτομο, διακόπτοντας την επικοινωνία του με τον Άνωθεν και την εκκλησία. Τώρα ο αντίχριστος αισθάνεται ασφαλής και δεν χρειάζεται να ανησυχεί πλέον. Δεν πρόκειται για χειραγώγηση των περιστάσεων; (Ναι.) Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι οι ενέργειες του αντίχριστου σε τέτοια ζητήματα περιλαμβάνουν περισσότερες από μία μόνο ή δυο μεμονωμένες περιπτώσεις ή τη χρήση μιας μόνο ή δυο μεθόδων. Ο αντίχριστος κάνει πολλές κακές πράξεις με σκοπό να χειραγωγήσει τις περιστάσεις, να εξασφαλίσει τη θέση του και να μην αφήσει τη σφαίρα επιρροής του να κλονιστεί. Για παράδειγμα, αλλάζει τα συστήματα και τις ρυθμίσεις που αφορούν το προσωπικό μέσα στην εκκλησία. Για να ελέγξει περισσότερους ανθρώπους, σπέρνει διχόνοια ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές, βάζοντάς τους να επιτεθούν και να επικρίνουν ο ένας τον άλλον. Μάλιστα παρακινεί τους ακολούθους του να πολιορκήσουν κάποιους αδελφούς και αδελφές που έχουν το αίσθημα της δικαιοσύνης σε μεγαλύτερο βαθμό· επίσης, ισχυρίζεται ενώπιον των αδελφών ότι ο Άνωθεν τον έχει σε υψηλή εκτίμηση. Επιπλέον, γράφει γράμματα στον Άνωθεν όπου περηφανεύεται για την εξαιρετική δουλειά του, ισχυριζόμενος ότι έχει αποκτήσει αυτογνωσία, μπορεί να αποκαλύψει πρόθυμα τα ζητήματά του, και ούτω καθεξής. Γράφει γράμματα και ενημερώνει για τα δικά του ζητήματα στην προσπάθειά του να κερδίσει την εύνοια του Άνωθεν. Χρησιμοποιεί διάφορα μέσα και μεθόδους για να χειραγωγήσει τις περιστάσεις, να ελέγξει τους φανατικούς ακολούθους του, να ξεγελάσει τους αδελφούς και τις αδελφές και ταυτόχρονα να ξεγελάσει τον οίκο του Θεού. Αυτές είναι οι διάφορες τακτικές που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να ελέγξουν τις περιστάσεις μέσα στην εκκλησία. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες πολλές, πιο συγκεκριμένες τακτικές, αλλά δεν θα τις απαριθμήσουμε εδώ. Συνοπτικά, τα ζητήματα αυτά που σχετίζονται με τον τρόπο με τον οποίο οι αντίχριστοι ελέγχουν την εκκλησία είναι κοινά, και οι διάφορες τακτικές που εκδηλώνουν είναι επίσης κοινές.