Στην τελευταία συνάθροιση συναναστραφήκαμε σχετικά με το γεγονός ότι οι αντίχριστοι, εκτός του ότι ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων, ελέγχουν και τα οικονομικά της εκκλησίας. Ποια ήταν τα κύρια σημεία σχετικά με τα οποία συναναστραφήκαμε; (Συναναστραφήκαμε σχετικά με δυο κύρια σημεία: Το πρώτο σημείο αφορούσε ότι θεωρούν προτεραιότητα να κατέχουν και να χρησιμοποιούν την περιουσία της εκκλησίας, ενώ το δεύτερο σημείο αφορούσε την κατασπατάληση, την υπεξαίρεση, τον δανεισμό, την κατάχρηση και την κλοπή των προσφορών.) Συναναστραφήκαμε σχετικά με αυτά τα δυο κύρια σημεία. Σήμερα θα συναναστραφούμε σχετικά με το δέκατο τέταρτο σημείο που αφορά τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων. Αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής. Ας προσέξουμε σε αυτό το σημείο ποιες εκδηλώσεις των αντίχριστων αποδεικνύουν ότι έχουν την ουσία ενός αντίχριστου. Αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής: Φαινομενικά, αυτοί οι δυο όροι —«οίκος του Θεού» και «προσωπική σφαίρα επιρροής»— δεν αποτελούν ένδειξη για το τι κακό είναι ικανοί να κάνουν οι αντίχριστοι. Η έκφραση «οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν το δικό τους σπίτι» δεν παρέχει καμία εξωτερική ένδειξη για το τι είδους «σπίτι» μιλάμε, αν πρόκειται για κάτι θετικό ή αρνητικό, αν χρησιμοποιείται ως φιλοφρόνηση ή με υποτιμητικό τρόπο. Όμως, αν αντικαταστήσουμε το «σπίτι» με την «προσωπική σφαίρα επιρροής», το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχουν ορισμένα προβλήματα, σωστά; Καταρχάς, τι υποδηλώνει η φράση «προσωπική σφαίρα επιρροής»; (Οι αντίχριστοι θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο.) Τι άλλο; (Αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η δική τους σφαίρα επιρροής, δημιουργούν συνεργούς και εντάσσουν άτομα από την οικογένειά τους, και στη συνέχεια αποκτούν τον έλεγχο της εκκλησίας.) Και αυτή είναι μια από τις εκδηλώσεις των αντίχριστων. Τίποτε άλλο; Δείχνει η επιφανειακή έννοια αυτής της φράσης ότι αυτή είναι η σφαίρα επιρροής των αντίχριστων, ότι εκεί οι αντίχριστοι ασκούν εξουσία και κυριαρχούν, ότι αυτός είναι ο χώρος όπου οι αντίχριστοι κρατούν τα ηνία, μονοπωλούν και ελέγχουν τα πάντα, το μέρος όπου οι αντίχριστοι κινούν τα νήματα; (Ναι.) Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτή η φράση έχει τέτοιο νόημα, γιατί όταν συζητήσαμε προηγουμένως σχετικά με τις διάφορες εκδηλώσεις που παρουσιάζουν οι αντίχριστοι, συναναστραφήκαμε πολύ σχετικά με την ανάλυση και την έκθεση της ουσίας των αντίχριστων. Οι προσπάθειες των αντίχριστων να ελέγχουν τους ανθρώπους και να ασκούν εξουσία είναι κάποιες από τις κυριότερες εκδηλώσεις τους —αν και, φυσικά, υπάρχουν και διάφορες άλλες εκδηλώσεις.

Άρα, τώρα που έχουμε συναναστραφεί σχετικά με το τι σημαίνει γενικά να ασκούν οι αντίχριστοι την «προσωπική σφαίρα επιρροής» τους, ας συναναστραφούμε σχετικά με την ακριβή έννοια της φράσης «οίκος του Θεού». Αντιλαμβάνεστε τι είναι ο οίκος του Θεού —μπορείτε να δώσετε έναν ακριβή ορισμό της φράσης; Μια ομάδα αδελφών —αυτός είναι ο οίκος του Θεού; Θεωρείται οίκος του Θεού μια συγκέντρωση ή συνάθροιση ανθρώπων που ακολουθούν τον Χριστό και τον Θεό; Θεωρείται οίκος του Θεού μια συνάθροιση που περιλαμβάνει, επίσης, τους επικεφαλής, τους διακόνους και τους διάφορους επικεφαλής ομάδων της εκκλησίας; (Όχι.) Τι είναι ακριβώς ο οίκος του Θεού; (Μόνο η εκκλησία όπου κυβερνάει ο Χριστός είναι οίκος του Θεού.) (Μόνο μια συνάθροιση ανθρώπων που προσλαμβάνει τα λόγια του Θεού ως αρχές άσκησης μπορεί να θεωρηθεί οίκος του Θεού.) Είναι ακριβείς αυτοί οι δυο ορισμοί; Δεν μπορείτε να το εξηγήσετε. Ακόμη και μετά από όλα τα κηρύγματα που έχετε ακούσει, δεν μπορείτε να δώσετε έναν τόσο απλό ορισμό. Προφανώς, δεν συνηθίζετε να παίρνετε στα σοβαρά αυτούς τους πνευματικούς όρους και λέξεις, και δεν τους δίνετε την απαραίτητη προσοχή. Πόσο απρόσεκτοι είστε! Για ξανασκεφτείτε το: Τι ακριβώς είναι ο οίκος του Θεού; Αν δώσουμε έναν θεωρητικό ορισμό, ο οίκος του Θεού είναι ένα μέρος όπου βασιλεύει η αλήθεια, μια συγκέντρωση ανθρώπων των οποίων οι αρχές άσκησης είναι τα λόγια του Θεού. Σε αυτήν την περίπτωση, το να αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής αποτελεί πρόβλημα. Αντιμετωπίζουν τη συνάθροιση των αδελφών που ακολουθούν τον Θεό σαν να είναι η δική τους προσωπική σφαίρα επιρροής, ως μέρος όπου ασκούν εξουσία και ως αντικείμενο πάνω στο οποίο ασκούν εξουσία. Αυτή είναι η κυριολεκτική σημασία που μπορεί να αντιληφθεί κανείς από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής. Από όποια σκοπιά κι αν το εξηγήσει ή το δει κανείς, το γεγονός ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής δείχνει τη φύση-ουσία τους, καθώς προσπαθούν να παραπλανήσουν και να ελέγξουν τους ανθρώπους και να κατέχουν απόλυτη εξουσία. Ο οίκος του Θεού είναι το μέρος όπου εργάζεται και μιλάει ο Θεός, όπου ο Θεός σώζει τους ανθρώπους, όπου ο εκλεκτός λαός του Θεού βιώνει το έργο του Θεού, εξαγνίζεται και αποκτά σωτηρία, όπου μπορούν να εκτελεστούν ανεμπόδιστα το θέλημα και οι προθέσεις του Θεού και όπου μπορεί να εφαρμοστεί και να πραγματοποιηθεί το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Με λίγα λόγια, ο οίκος του Θεού είναι το μέρος όπου ασκεί εξουσία ο Θεός, όπου βασιλεύουν τα λόγια του Θεού και η αλήθεια· δεν είναι το μέρος όπου οποιοσδήποτε ασκεί εξουσία, λειτουργεί τη δική του επιχείρηση ή πραγματοποιεί τις δικές του επιθυμίες ή τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του. Ωστόσο, αυτό που κάνουν οι αντίχριστοι είναι απόλυτα αντίθετο με αυτό που θέλει ο Θεός: Δεν προσέχουν και δεν δίνουν σημασία σε αυτό που θέλει να κάνει ο Θεός, δεν τους νοιάζει αν τα λόγια του Θεού έχουν αποτέλεσμα μεταξύ των ανθρώπων, ούτε αν οι άνθρωποι κατανοούν, ασκούν και βιώνουν τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Ενδιαφέρονται μονάχα για το αν έχουν θέση, δύναμη και τον τελευταίο λόγο· αν μπορούν να πραγματοποιήσουν μεταξύ των ανθρώπων τις προθέσεις, τις ιδέες και τις επιθυμίες τους. Με άλλα λόγια, τους ενδιαφέρει πόσοι άνθρωποι ακούνε τα λόγια τους και τους υπακούν, καθώς και τι είδους εικόνα, φήμη και εξουσία έχουν μέσα στη σφαίρα επιρροής τους —αυτά ακριβώς είναι τα βασικότερα πράγματα που προσπαθούν να διαχειριστούν και αυτά τούς ενδιαφέρουν περισσότερο κατά βάθος. Ο Θεός μιλάει και εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους, σώζει τους ανθρώπους, τούς καθοδηγεί και τούς φροντίζει. Τούς καθοδηγεί να έρχονται ενώπιόν Του, να κατανοήσουν τις προθέσεις Του, να εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα βήμα-βήμα και σταδιακά να επιτύχουν την υποταγή σ’ Εκείνον. Όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με αυτό. Ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους να έρθουν ενώπιόν Του, ωστόσο οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται με τον Θεό γι’ αυτούς τους ανθρώπους και προσπαθούν να τους φέρουν ενώπιόν τους. Ο Θεός καθοδηγεί τους ανθρώπους να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, να κατανοήσουν τις προθέσεις Του και να υποταχθούν στο κράτος του Θεού βήμα-βήμα. Οι αντίχριστοι προσπαθούν να ελέγξουν τους ανθρώπους βήμα-βήμα, να πιάσουν τις κινήσεις τους και να τούς θέσουν εντελώς υπό τη δική τους εξουσία. Με λίγα λόγια, όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι στοχεύουν στο να μετατρέψουν τους ακόλουθους του Θεού σε δικούς τους ακόλουθους. Αφού καταφέρουν να πάρουν με το μέρος τους τους μπερδεμένους εκείνους ανθρώπους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα και δοκιμάζουν κάθε μέσο για να πάρουν με το μέρος τους όσους μπορούν να ακολουθήσουν τον Θεό και να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση. Έτσι, υποχρεώνουν όλους μέσα στην εκκλησία να ακούνε αυτά που λένε και τους αναγκάζουν να ζουν, να ενεργούν, να συμπεριφέρονται και να κάνουν τα πάντα σύμφωνα με τις επιθυμίες των αντίχριστων. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι καταλήγουν να υπακούν ό,τι λένε οι αντίχριστοι, να υπακούν τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις τους. Δηλαδή, ό,τι κι αν επιθυμεί να κάνει ο Θεός και όποιο αποτέλεσμα κι αν θέλει Εκείνος να επιτύχει, οι αντίχριστοι επιθυμούν να επιτύχουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα που επιθυμούν να επιτύχουν δεν είναι να κάνουν τους ανθρώπους να έρθουν ενώπιον του Θεού και να Τον λατρέψουν, αλλά να έρθουν ενώπιόν τους και να λατρέψουν εκείνους. Γενικά, μόλις αποκτήσουν εξουσία, οι αντίχριστοι προσπαθούν να ελέγξουν κάθε άτομο και κάθε πράγμα πού βρίσκεται μέσα στη σφαίρα της επιρροής τους, επιχειρούν να ελέγξουν όποια σφαίρα επιρροής μπορούν, και προσπαθούν να μετατρέψουν την εκκλησία, τον οίκο του Θεού, και όσους ακολουθούν τον Θεό σε χώρο όπου ασκούν την εξουσία τους και μπορούν να κυριαρχήσουν. Με άλλα λόγια, ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους ενώπιόν Του, ενώ οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους και θέλουν, επίσης, να οδηγήσουν αυτούς τους ανθρώπους ενώπιόν τους. Όλα αυτά που κάνουν οι αντίχριστοι αποσκοπούν στο να μετατρέψουν τους ακόλουθους του Θεού σε δικούς τους ακόλουθους και να μετατρέψουν τον οίκο του Θεού και την εκκλησία σε δικό τους οίκο. Εφόσον οι αντίχριστοι έχουν τέτοια κίνητρα και ουσία, ποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις και συμπεριφορές έχουν που υποδεικνύουν ότι πρόκειται για αντίχριστους, εχθρούς του Θεού, δαίμονες και σατανάδες, που είναι εχθρικοί προς τον Θεό και την αλήθεια; Στη συνέχεια, θα αναλύσουμε με λεπτομέρεια τι είδους συγκεκριμένες εκδηλώσεις και προσεγγίσεις έχουν οι αντίχριστοι, που αποδεικνύουν ότι αντιμετωπίζουν τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής.

Ι. Οι αντίχριστοι μονοπωλούν την εξουσία

Έχουμε συναναστραφεί συχνά σχετικά με την πρώτη εκδήλωση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τον οίκο του Θεού σαν να είναι η προσωπική τους σφαίρα επιρροής και πρόκειται για μια βασική εκδήλωση που παρουσιάζουν μόνο οι αντίχριστοι: Οι αντίχριστοι αγαπούν τη θέση περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Γιατί αγαπούν τη θέση περισσότερο; Τι αντιπροσωπεύει η θέση; (Εξουσία.) Ακριβώς —αυτό είναι το βασικότερο. Μόνο μέσω της θέσης μπορούν να έχουν εξουσία και μόνο αν έχουν εξουσία, μπορούν να είναι εύκολα αποτελεσματικοί. Μόνο μέσω της εξουσίας μπορούν να έχουν την ελπίδα ότι θα υλοποιήσουν και θα κάνουν πραγματικότητα τις διάφορες επιθυμίες, φιλοδοξίες και στόχους τους. Άρα, οι αντίχριστοι είναι πολύ δόλιοι και πολύ οξυδερκείς σε τέτοια ζητήματα. Αν πρόκειται να μετατρέψουν τον οίκο του Θεού σε προσωπική τους σφαίρα επιρροής, πρέπει πρώτα να μονοπωλήσουν την εξουσία. Αυτή είναι μια εμφανής εκδήλωση. Απ’ όλους τους αντίχριστους που έχετε συναντήσει, που έχετε ακουστά ή έχετε δει με τα ίδια σας τα μάτια, ποιος απ’ αυτούς δεν προσπάθησε να μονοπωλήσει την εξουσία; Όποια μέσα κι αν χρησιμοποιούν, είτε μέσω πονηριάς και δόλου, με το να φαίνονται συγκροτημένοι και καλοσυνάτοι είτε χρησιμοποιώντας πιο άγρια και αισχρά μέσα είτε μέσω βίας, οι αντίχριστοι έχουν μόνο έναν σκοπό: Να αποκτήσουν θέση και ύστερα να πάρουν την εξουσία. Επομένως, το πρώτο πράγμα πάνω στο οποίο θέλω να συναναστραφούμε είναι το γεγονός ότι προτού κάνουν οτιδήποτε άλλο, οι αντίχριστοι προσπαθούν να μονοπωλήσουν την εξουσία. Οι αντίχριστοι έχουν πιο έντονη επιθυμία για εξουσία απ’ ό,τι οι κανονικοί άνθρωποι. Η δική τους επιθυμία ξεπερνάει την επιθυμία των συνηθισμένων ανθρώπων με διεφθαρμένη διάθεση. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι με διεφθαρμένη διάθεση θέλουν μόνο να τους εκτιμούν και να έχουν καλή γνώμη οι άλλοι γι’ αυτούς. Τους αρέσει πολύ να έχουν το πάνω χέρι όταν μιλούν, αλλά δεν λυπούνται και πολύ αν δεν έχουν εξουσία και τη λατρεία των ανθρώπων. Μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ή χωρίς αυτά. Έχουν όντως αδυναμία και λαχτάρα για την εξουσία, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό με τους αντίχριστους. Και σε τι βαθμό φτάνει η επιθυμία των αντίχριστων; Αν δεν έχουν εξουσία, βρίσκονται σε μια κατάσταση διαρκούς άγχους, δεν μπορούν να ησυχάσουν, δεν τρώνε καλά και δεν κοιμούνται καλά, κάθε μέρα νιώθουν μονάχα βαρεμάρα και ανησυχία, και κατά βάθος αισθάνονται σαν να αποτυγχάνουν σε κάτι και σαν να έχουν χάσει κάτι επίσης. Οι συνηθισμένοι διεφθαρμένοι άνθρωποι χαίρονται όταν έχουν εξουσία, αλλά δεν αναστατώνονται υπερβολικά εξαιτίας της έλλειψής της. Μπορεί να αισθάνονται λίγο απογοητευμένοι, αλλά παράλληλα είναι ικανοποιημένοι που είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Οι αντίχριστοι δεν μπορούν να επιβιώσουν και να συνεχίσουν τη ζωή τους αν αναγκαστούν να γίνουν συνηθισμένοι. Είναι σαν να έχουν χάσει την κατεύθυνση και τον σκοπό της ζωής τους, δεν ξέρουν πώς να συνεχίσουν την πορεία τους —τη ζωή— μπροστά τους. Μόνο όταν έχουν θέση αισθάνονται ότι η ζωή τους είναι γεμάτη φως· μόνο με θέση και εξουσία γίνεται η ζωή τους λαμπρή, γαλήνια και ευτυχισμένη. Δεν διαφέρουν από τους κανονικούς ανθρώπους; Μόλις αποκτήσουν θέση, οι αντίχριστοι ενθουσιάζονται σε ασυνήθιστο βαθμό. Όταν το βλέπουν αυτό οι άλλοι, σκέφτονται: Γιατί φέρονται τόσο διαφορετικά; Γιατί λάμπουν από χαρά; Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι; Όταν τους ρωτούν, αποδεικνύεται ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχουν θέση, έχουν εξουσία, έχουν τον τελευταίο λόγο, μπορούν να δώσουν διαταγές στους ανθρώπους, μπορούν να ασκήσουν εξουσία, έχουν γόητρο και έχουν ακόλουθους. Κάτι αλλάζει στη νοοτροπία των αντίχριστων όταν αποκτούν θέση και εξουσία.

Η επιθυμία των αντίχριστων για εξουσία δείχνει ότι η δική τους ουσία δεν είναι συνηθισμένη, ότι δεν πρόκειται για συνηθισμένη διεφθαρμένη διάθεση. Επομένως, σε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων κι αν βρεθούν, οι αντίχριστοι θα προσπαθήσουν να βρουν έναν τρόπο να ξεχωρίσουν, να επιδειχθούν, να διαφημίσουν τον εαυτό τους, να δείξουν σε όλους την αξία και τις αρετές τους, να τραβήξουν την προσοχή όλων και να εξασφαλίσουν κάποια θέση για τον εαυτό τους μέσα στην εκκλησία. Όταν διεξάγονται οι εκλογές της εκκλησίας, οι αντίχριστοι διαισθάνονται ότι αυτή είναι η ευκαιρία τους. Τότε είναι η ευκαιρία τους να διαφημίσουν τον εαυτό τους, να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να εκλεγούν επικεφαλής, κάνουν τα πάντα για να αποκτήσουν εξουσία, θεωρώντας ότι αν αποκτήσουν εξουσία, θα είναι πιο εύκολο γι’ αυτούς να τα καταφέρουν. Γιατί θα είναι πιο εύκολο; Όταν οι αντίχριστοι δεν έχουν εξουσία, πιθανόν να μην μπορείς να ανακαλύψεις τις φιλοδοξίες, τις επιθυμίες και την ουσία τους κρίνοντας από την εξωτερική τους εμφάνιση, επειδή τις κρύβουν και προσποιούνται, ώστε να μην μπορείς να τους καταλάβεις. Όμως, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνουν μόλις αποκτήσουν θέση και εξουσία; Προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση τους, να αυξήσουν και να εδραιώσουν την εξουσία που διαθέτουν. Και ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν για να εδραιώσουν την εξουσία και να ενισχύσουν τη θέση τους; Οι αντίχριστοι διαθέτουν πολλά μέσα. Δεν θα έχαναν μια τέτοια ευκαιρία, δεν θα έμεναν άπραγοι όταν έχουν ήδη καταλάβει την εξουσία. Γι’ αυτούς το να παρουσιαστεί μια τέτοια ευκαιρία είναι μεγάλη ευτυχία —όπως και όταν χρησιμοποιούν την πονηριά τους και αξιοποιούν πλήρως τις ικανότητές τους. Αφού εκλεγεί ένας αντίχριστος, πρώτα περνάει από κόσκινο τον άμεσο οικογενειακό του κύκλο, ελέγχει ποιος είναι στενός συγγενής του, ποιος τον καλοπιάνει, με ποιον έχει στενή σχέση και με ποιον τα πάει καλά και μιλάνε την ίδια γλώσσα. Επίσης, ελέγχει ποιος είναι έντιμος, ποιος δεν θα πάρει το μέρος του, ποιος τον καταγγέλλει όταν κάνει κάτι που παραβιάζει τους κανόνες και τις αρχές του οίκου του Θεού —αυτούς σκοπεύει να ξεριζώσει. Αφού τους περνάει από κόσκινο, σκέφτεται: «Οι περισσότεροι από τους συγγενείς μου έχουν καλή σχέση μαζί μου, τα πάμε καλά, μιλάμε την ίδια γλώσσα. Αν γίνουν υφιστάμενοί μου και μπορώ να τους χρησιμοποιήσω, δεν θα αυξηθεί η επιρροή μου; Και συνεπώς, δεν θα εδραιωθεί η θέση μου μέσα στην εκκλησία; Όπως λέει και το ρητό: “Προάγουμε τους ικανούς χωρίς να αποφύγουμε τους συγγενείς”. Όλοι οι άπιστοι αξιωματούχοι αναγκάζονται να βασιστούν στους στενούς τους φίλους και συνεργάτες για βοήθεια —τώρα που είμαι κι εγώ αξιωματούχος, πρέπει να κάνω το ίδιο, καλή ιδέα είναι. Πρώτα, πρέπει να προωθήσω τους συγγενείς μου. Εννοείται τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου· το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να τους τακτοποιήσω σε κάποια θέση. Τι θα κάνει η γυναίκα μου; Ένας κρίσιμος και σημαντικός ρόλος είναι να φροντίζει τις προσφορές στην εκκλησία —πρέπει να έχουμε στα χέρια μας την οικονομική δύναμη, μόνο τότε θα μπορέσω να ξοδέψω χρήματα εύκολα και χωρίς περιορισμούς. Τα χρήματα αυτά δεν πρέπει να βρίσκονται στα χέρια ενός ξένου. Αν γίνει αυτό, στο τέλος θα είναι δικά του, θα παρακολουθούνται και θα ελέγχονται τα έξοδα, κι αυτό δεν με βολεύει. Είναι με το μέρος μου το άτομο που διαχειρίζεται τώρα τους λογαριασμούς; Εξωτερικά φαίνεται εντάξει, αλλά ποιος ξέρει τι σκέφτεται από μέσα του. Όχι, πρέπει να βρω έναν τρόπο να τον αντικαταστήσω και να βάλω τη γυναίκα μου να διαχειρίζεται τους λογαριασμούς». Ο αντίχριστος το συζητάει με τη γυναίκα του, η οποία λέει: «Αυτό είναι υπέροχο! Τώρα που είσαι επικεφαλής εκκλησίας, έχεις τον τελευταίο λόγο σχετικά με τις προσφορές προς την εκκλησία, έτσι δεν είναι; Εσύ αποφασίζεις ποιος θα είναι υπεύθυνος γι’ αυτές». Ο αντίχριστος απαντάει: «Αυτήν τη στιγμή, όμως, δεν υπάρχει κάποιος εύκολος τρόπος να ξεφορτωθώ το άτομο που διαχειρίζεται τώρα τους λογαριασμούς». Η γυναίκα του το σκέφτεται λίγο και λέει: «Εύκολο θα είναι. Πες ότι κάνει αυτήν τη δουλειά για πολύ καιρό. Αυτό δεν είναι καλό. Μπορεί να υπάρχουν μεγάλα χρέη, λάθη σε λογαριασμούς ή περιστατικά δωροδοκίας. Όταν κάποιος εκτελεί τα ίδια καθήκοντα για πολύ καιρό, εύκολα συμβαίνουν λάθη. Με την πάροδο του χρόνου αισθάνεται ότι έχει κερδίσει πλεονέκτημα και δεν ακούει πια τους άλλους. Επιπλέον, ο άνθρωπος που διαχειρίζεται τους λογαριασμούς είναι αρκετά μεγάλος σε ηλικία, μπερδεύεται εύκολα και συχνά ξεχνάει πράγματα. Αν γίνει ποτέ κάποιο λάθος, θα οδηγήσει σε απώλειες. Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του —πρέπει να αντικατασταθεί». Και ποιος πρέπει να προτείνει την αντικατάσταση αυτού του ατόμου; Καμία κουβέντα για αντικατάσταση δεν πρέπει να βγει από το στόμα του ως επικεφαλής της εκκλησίας· πρέπει να είναι οι αδελφοί και οι αδελφές αυτοί που θα προτείνουν τη γυναίκα του αντίχριστου από μόνοι τους. Μόλις κάνει η γυναίκα του την πρότασή της, οι προσφορές προς την εκκλησία ανατίθενται σ’ εκείνη. Όμως, η αρχή της εκκλησίας υπαγορεύει ότι δεν πρέπει να αναλάβει τη φύλαξη των προσφορών ένα μόνο άτομο, αλλά δυο ή τρία άτομα από κοινού, πράγμα που αποτρέπει οποιοδήποτε άτομο από το να εκμεταλλευτεί ένα κενό ή να καταχραστεί τα οικονομικά του οίκου του Θεού. Έτσι, ο αντίχριστος προτείνει να συμμετάσχει στη φύλαξή τους η ξαδέλφη του, λέγοντας ότι πρόκειται για άτομο που πιστεύει πολύ καιρό στον Θεό, έχει κάνει πολλές προσφορές, έχει καλή φήμη και είναι αξιόπιστη. Όλοι απαντούν: «Αυτές είναι συγγενείς σου και οι δυο. Πρέπει να έχει αναμειχθεί και κάποιος που δεν είναι μέλος της οικογένειάς σου». Κι έτσι, ο αντίχριστος προτείνει μια μπερδεμένη, ηλικιωμένη αδελφή ως βοηθό στη διαχείριση και τον έλεγχο των οικονομικών. Αρχικά, ο αντίχριστος θέτει τα οικονομικά υπό τον έλεγχο της οικογένειάς του και στη συνέχεια η οικογένειά του ελέγχει με ακρίβεια πώς ξοδεύονται αυτά τα χρήματα, καθώς και τα συγκεκριμένα έσοδα και έξοδα —ο έλεγχος όλων αυτών βρίσκεται στα χέρια του.

Θα έχει πετύχει τον στόχο του ο αντίχριστος αφού μονοπωλήσει την οικονομική δύναμη και αποκτήσει τον έλεγχο της περιουσίας; Όχι ακόμα. Αυτό που προέχει είναι να ελέγξει τους υπεύθυνους διαφόρων εργασιών της εκκλησίας, να τους πάρει με το μέρος του και να έχει το πάνω χέρι. Αυτό θεωρεί ο αντίχριστος ότι μετράει περισσότερο. Αφορά το αν τα άτομα σε κάθε ομάδα κάνουν ό,τι τους λέει εκείνος και αν η εξουσία του διεισδύει στα χαμηλότερα επίπεδα. Άρα, πώς θα το κάνει αυτό; Με το να εισαγάγει ριζικές αλλαγές. Πρώτα, συναναστρέφεται λέγοντας ότι η κάθε αρχική ομάδα έκανε αυτό κι εκείνο το λάθος στο έργο της. Για παράδειγμα, η Ομάδα Επεξεργασίας Βιντεοταινιών έχει συναντήσει ορισμένα προβλήματα και ο αντίχριστος λέει: «Τα προβλήματα αυτά προκλήθηκαν από τον υπεύθυνο. Τα τεράστια λάθη που κάνει στη δουλειά του και τα τεράστια προβλήματα που έχει προκαλέσει αποδεικνύουν ότι ο υπεύθυνος δεν είναι ικανός για τη δουλειά του και πρέπει να αντικατασταθεί. Διαφορετικά, το έργο αυτό δεν θα γίνει σωστά. Και ποιος θα τον αντικαταστήσει; Έχετε κάποιον υπόψη σας —υπάρχει κάποιος υποψήφιος; Ποιος είναι ο καλύτερος στην ομάδα;» Και ενώ όλοι σκέφτονται, λέει κάποιος: «Υπάρχει ένας αδελφός που είναι πολύ καλός, αλλά δεν ξέρω αν είναι κατάλληλος». Ο αντίχριστος απαντάει: «Αν δεν ξέρεις, τότε δεν μπορούμε να τον επιλέξουμε. Θα σας προτείνω εγώ έναν. Τον γιο μου —είναι 25 ετών και απόφοιτος πληροφορικής, με ειδίκευση στα ειδικά εφέ και την παραγωγή βιντεοταινιών. Τώρα άρχισε να πιστεύει στον θεό και δεν επιδιώκει την αλήθεια και πολύ, αλλά οι επαγγελματικές του δεξιότητες είναι καλύτερες από όλων σας. Είναι κάποιος από εσάς επαγγελματίας;» Και απαντούν όλοι: «Δεν είμαστε ακριβώς επαγγελματίες, αλλά κάνουμε το καθήκον μας εδώ και πολύ καιρό και κατανοούμε τις αρχές αυτού του έργου του οίκου του Θεού. Εκείνος τις κατανοεί;» «Δεν έχει σημασία αν δεν τις κατανοεί, μπορεί να μάθει». Αυτό ακούγεται σωστό σε όλους και δέχονται αυτό που λέει· συμφωνούν όλοι να προωθήσουν όποιον θέλει εκείνος, και με αυτόν τον τρόπο, άλλος ένας σημαντικός ρόλος τίθεται υπό τον έλεγχο του αντίχριστου. Στη συνέχεια, ο αντίχριστος σκέφτεται ότι το έργο του ευαγγελίου είναι σημαντικό για τον οίκο του Θεού και ότι ο υπεύθυνος αυτού του έργου δεν είναι με το μέρος του. Πρέπει να αντικατασταθεί. Πώς θα τον αντικαταστήσει; Με τον ίδιο τρόπο: ασκώντας κριτική. Ο αντίχριστος ρωτάει: «Τι αποτελέσματα είχαμε με εκείνον τον τελευταίο δυνητικό αποδέκτη του ευαγγελίου;» Απαντάει κάποιος: «Πίστευε για έναν μήνα, αλλά μετά άκουσε κάποια αρνητική προπαγάνδα, πείστηκε, κι έτσι σταμάτησε να πιστεύει». Ο αντίχριστος ρωτάει: «Πώς μπορεί να έπαψε να πιστεύει τόσο εύκολα; Μήπως επειδή δεν συναναστραφήκατε ξεκάθαρα σχετικά με την αλήθεια των οραμάτων; Ή μήπως επειδή τεμπελιάσατε ή φοβηθήκατε τις αντίξοες συνθήκες και για να μη κινδυνέψετε δεν συναναστραφήκατε ξεκάθαρα πάνω σε κάποια πράγματα; Ή μήπως επειδή δεν δείξατε αμέσως ενδιαφέρον γι’ αυτόν; Ή δεν κατορθώσατε να τον βοηθήσετε να ξεπεράσει τις δυσκολίες του;» Κάνει έναν σωρό ερωτήσεις, τη μία μετά την άλλη. Και όποιες απαντήσεις ή εξηγήσεις κι αν του δώσουν, δεν έχει σημασία· ο αντίχριστος επιμένει ότι ο υπεύθυνος της ομάδας του ευαγγελίου έχει πολλά ελαττώματα, τα λάθη του είναι πολύ σοβαρά, ότι είναι ανεύθυνος και δεν διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα γι’ αυτήν τη δουλειά, και με αυτόν τον τρόπο τον διώχνει με το ζόρι. Και αφού τον διώξει, ο αντίχριστος λέει: «Και η αδελφή τάδε έχει διαδώσει το ευαγγέλιο στο παρελθόν και έχει εμπειρία —νομίζω ότι θα ήταν καλή». Όταν το ακούν αυτό, οι υπόλοιποι λένε: «Μα είναι η μεγάλη σου αδελφή! Μπορεί να είναι καλή στα λόγια, αλλά δεν έχει καλή ανθρώπινη φύση. Έχει πολύ κακή φήμη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί», και διαφωνούν οι αδελφοί και οι αδελφές. Ο αντίχριστος απαντάει: «Αν δεν συμφωνείτε, τότε θα διαλυθεί η ομάδα του ευαγγελίου. Δεν πρέπει να διαδίδετε πια το ευαγγέλιο, δεν είστε ικανοί να κάνετε αυτό το καθήκον σωστά. Ειδάλλως, διαλέξτε έναν κατάλληλο επικεφαλής ομάδας και η αδελφή μου θα είναι η βοηθός του!» Οι αδελφοί και οι αδελφές επιλέγουν κάποιον και ο αντίχριστος συμφωνεί απρόθυμα, με την προϋπόθεση να δεχτούν τη μεγάλη του αδελφή ως βοηθό επικεφαλής ομάδας. Αφού επιτευχθεί συναίνεση με αυτόν τον τρόπο, η ομάδα του ευαγγελίου μόλις και μετά βίας καταφέρνει να διατηρηθεί.

Οι αντίχριστοι πρέπει να εντάξουν τους συνεργούς τους, τους ανθρώπους που είναι με το μέρος τους, σε οποιοδήποτε έργο, όπου κι αν είναι αυτό. Μόλις γίνουν επικεφαλής οι αντίχριστοι και αποκτήσουν θέση, το πρώτο τους μέλημα δεν είναι να ελέγξουν την πρόοδο της ζωής-εισόδου κάθε μέλους της ομάδας, ούτε να μάθουν πώς προχωράει το έργο τους ή πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι διάφορες δυσκολίες που έχουν συναντήσει σ’ αυτό και αν υπάρχουν τυχόν εκκρεμή ζητήματα ή δυσχέρειες. Αντ’ αυτού, εξετάζουν την κατάσταση του προσωπικού, ποιος είναι επικεφαλής της κάθε ομάδας, ποιος είναι εναντίον τους σε κάθε ομάδα και ποιοι θα αποτελέσουν απειλή για τη θέση τους στο μέλλον. Είναι πολύ καλά ενημερωμένοι για τέτοια ζητήματα, αλλά ποτέ δεν ρωτούν για την κατάσταση του έργου της εκκλησίας. Ποτέ δεν ρωτούν για την κατάσταση των αδελφών, τη ζωή-είσοδό τους ή πώς πάει η εκκλησιαστική ζωή· ούτε καν θέλουν να ενδιαφερθούν για όλα αυτά. Γνωρίζουν, όμως, καλά τους υπεύθυνους κάθε ομάδας: αν, δηλαδή, πρόκειται για συνεργούς τους, αν έχουν καλή σχέση μαζί τους και αν αποτελούν απειλή για την εξουσία ή τη θέση τους. Γνωρίζουν καλά όλες αυτές τις λεπτομέρειες και τις κατανοούν ξεκάθαρα. Αν υπάρχει κάποιος στην ομάδα που είναι σχετικά έντιμος και μιλάει με ειλικρίνεια, ο αντίχριστος πιστεύει ότι πρέπει να φυλάγεται από αυτό το άτομο και να μην του παραχωρήσει καμία θέση. Αντίθετα, δείχνει εύνοια σε αυτούς που είναι καλοί στις κολακείες, που ξέρουν από καλοπιάσματα, που λένε ευχάριστα λόγια για να ικανοποιήσουν τους άλλους και που μπορούν να ακολουθήσουν υποδείξεις όταν κάνουν κάτι. Ο αντίχριστος αισθάνεται θετικά διακείμενος απέναντί τους και έχει σκοπό να τους προαγάγει και να τους βάλει σε σημαντικές θέσεις. Σκέφτεται ακόμα και να τους παίρνει μαζί του όπου πάει, για να σιγουρευτεί ότι θα ακούν περισσότερα κηρύγματα και θα καλλιεργηθούν ώστε να γίνουν συνεργοί του. Όσον αφορά τους ανθρώπους στην εκκλησία που επιδιώκουν την αλήθεια, έχουν το αίσθημα της δικαιοσύνης και τολμούν να μιλούν με ειλικρίνεια, εκείνους που δοξάζουν διαρκώς τον Θεό και καταθέτουν μαρτυρία για Εκείνον, που δεν υποκύπτουν σε μοχθηρές δυνάμεις, στη θέση ή την εξουσία, οι αντίχριστοι φυλάγονται από αυτούς, τους απεχθάνονται, κάνουν διακρίσεις εις βάρος τους και δεν έχουν θέση γι’ αυτούς στην καρδιά τους. Αντίθετα, αυτοί που τους κολακεύουν, ειδικά τα μέλη της οικογένειάς τους, οι μακρινοί συγγενείς τους —όσοι μπορούν να τους πλαισιώνουν θεωρούνται δικοί τους άνθρωποι και αντιμετωπίζονται ως μέλη της οικογένειας. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται κάτω από την εξουσία του αντίχριστου και μπορούν να τον πλαισιώνουν, ακολουθούν τις υποδείξεις και τις οδηγίες του όταν κάνουν διάφορες εργασίες, ενώ κάνουν διάφορα πράγματα σύμφωνα με τις επιθυμίες του, δεν έχουν συνείδηση, λογική ή ανθρώπινη φύση και καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μάτσο δύσπιστοι. Ό,τι κακές πράξεις κι αν κάνουν, ο αντίχριστος τούς καλλιεργεί, τους προστατεύει και τους θεωρεί μέλη της οικογένειάς του, κι έτσι τους θέτει υπό την εξουσία του —με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η σφαίρα επιρροής του αντίχριστου.

Και από ποιους αποτελείται η προσωπική σφαίρα επιρροής του αντίχριστου; Πρώτα απ’ όλα, ο αντίχριστος είναι ο αρχηγός, ο επικεφαλής, ο βασιλιάς που διαθέτει απόλυτη εξουσία και ο λόγος του είναι αδιαμφισβήτητος σε αυτήν τη σφαίρα. Οι εξ αίματος συγγενείς του, το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον, οι συνεργοί του, τα φιλαράκια του, οι φανατικοί του οπαδοί, όσοι τον ακολουθούν και λαμβάνουν εντολές από εκείνον με χαρά, και κάποιοι άλλοι που χαίρονται να έχουν επαφές μαζί του και να συμμετέχουν στις κακές του πράξεις, αλλά και όσοι, ανεξάρτητα από το πώς ρυθμίζονται οι διευθετήσεις και τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού, άσχετα με το τι υπαγορεύουν τα λόγια του Θεού και οι αλήθεια-αρχές, χαίρονται να δουλεύουν σκληρά γι’ αυτόν, να θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο και να μοχθούν γι’ αυτόν, απαρτίζουν όλοι τους τη σφαίρα επιρροής του αντίχριστου. Στο σύνολό τους, είναι όλοι φανατικοί ακόλουθοι του αντίχριστου. Και τι κάνουν όλα αυτά τα μέλη της σφαίρας επιρροής του αντίχριστου; Κάνουν το καθήκον τους και κάθε εργασία σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις αρχές του οίκου του Θεού; Κάνουν αυτά που απαιτεί ο Θεός; Αντιμετωπίζουν τα λόγια Του και την αλήθεια ως ύψιστες αρχές; (Όχι.) Μπορούν να προαχθούν ανεμπόδιστα η αλήθεια και τα λόγια του Θεού όταν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία; Όχι μόνο αυτό δεν μπορούν να κάνουν, αλλά εξαιτίας της αναστάτωσης, της παραπλάνησης και της δολιοφθοράς που προκαλεί η σπείρα του αντίχριστου, δεν μπορούν ούτε να καρποφορήσουν και να υλοποιηθούν στην εκκλησία τα λόγια του Θεού, η αλήθεια που εκφράζει Εκείνος και οι απαιτήσεις που έχει από τους ανθρώπους. Όσο υπάρχει η σφαίρα επιρροής του αντίχριστου, οι εκλεκτοί του Θεού δεν μπορούν να έχουν μια κανονική ζωή στην εκκλησία, ούτε μπορούν να κάνουν κανονικά το καθήκον τους, πόσο μάλλον να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Ο αντίχριστος ελέγχει κάθε εργασία στην εκκλησία. Όταν αυτό συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό, η αναστάτωση που δημιουργεί ο αντίχριστος προκαλεί χάος, οι άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση άγχους, το έργο δεν προχωράει και οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πώς να κάνουν το έργο τους καλά ή το καθήκον τους σωστά· όλα αποδιοργανώνονται. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ολόκληρο το έργο σταματά και κανείς δεν δείχνει την παραμικρή ανησυχία ή ενδιαφέρον. Παρόλο που μερικοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, δεν μπορούν να διακρίνουν ότι αυτές οι δυσκολίες προκαλούνται από τον αντίχριστο. Και αυτούς τούς αναστατώνει και τους αποδιοργανώνει ο αντίχριστος, και δεν γνωρίζουν ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Ακόμη κι αν κάποιοι άνθρωποι μπορούν να εντοπίσουν ορισμένα προβλήματα και επιθυμούν να εκφράσουν ανοιχτά τη γνώμη τους ή να αναλάβουν την ευθύνη κάποιου έργου, δεν μπορούν να το κάνουν. Ο αντίχριστος καταστέλλει οποιονδήποτε προσπαθεί να τον εκθέσει ή όποιον έχει το αίσθημα της δικαιοσύνης και επιχειρεί να αναλάβει ο ίδιος κάποιο έργο. Και μέχρι ποιου σημείου φτάνει η καταστολή του; Αν δεν τολμάς να βγάλεις μιλιά, αν ικετεύεις για έλεος, αν δεν τολμάς να δώσεις πληροφορίες γι’ αυτόν, να τον καταγγείλεις στους ανωτέρους του ή να αναφέρεις τυχόν προβλήματα στο έργο του, να συναναστραφείς σχετικά με την αλήθεια ή να πεις τη λέξη «Θεός», τότε ο αντίχριστος θα σε λυπηθεί. Αν τηρείς τις αρχές και τον εκθέσεις, θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να σε τιμωρήσει, θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να σε καταδικάσει και να σε καταστείλει και μάλιστα, θα παρακινήσει τα μέλη της σφαίρας της επιρροής του, μαζί με άλλους αναποφάσιστους και κάποιους άτολμους, δειλούς ανθρώπους και κάποιους που φοβούνται τις δυνάμεις του αντίχριστου, να σε απορρίψουν και να σε καταστείλουν κι εκείνοι. Στο τέλος, ο αντίχριστος θα συντρίψει εκείνους που έχουν λίγη πίστη και μικρό ανάστημα. Και αυτό δίνει χαρά στον αντίχριστο· έχουν πετύχει τον στόχο τους. Μόλις αποκτήσουν εξουσία, όχι μόνο αναθέτουν όλες τις σημαντικές δουλειές της εκκλησίας στους συγγενείς τους και σε εκείνους με τους οποίους έχουν καλή σχέση, με σκοπό να μονοπωλήσουν την εξουσία και να διασφαλίσουν τη θέση τους, αλλά ταυτόχρονα στρατολογούν κι άλλους που δεν έχουν σχέση μαζί τους για να παρέχουν υπηρεσίες και να δουλέψουν σκληρά γι’ αυτούς, με σκοπό να διατηρήσουν τη θέση τους στο μέλλον και να έχουν την εξουσία πάντα στα χέρια τους. Εκείνοι νομίζουν πως όσο περισσότεροι άνθρωποι υπάρχουν στη σφαίρα τους, τόσο πιο ισχυροί θα είναι οι ίδιοι, κι άρα, τόσο μεγαλύτερη η εξουσία τους. Και όσο μεγαλύτερη είναι η εξουσία τους, τόσο περισσότερο τους φοβούνται αυτοί που θα μπορούσαν να τους αντισταθούν και να τους πουν «όχι» ή που θα τολμούσαν να τους εκθέσουν. Επίσης, οι άνθρωποι αυτού του είδους γίνονται όλο και πιο σπάνιοι. Όσο περισσότερο τους φοβούνται οι άνθρωποι, τόσο μεγαλύτερο πλεονέκτημα αποκτούν οι αντίχριστοι έναντι του οίκου του Θεού και του Θεού· δεν φοβούνται πια τον Θεό ούτε την αντιμετώπιση που θα δεχτούν από τον οίκο του Θεού. Κρίνοντας από την επιθυμία του αντίχριστου για εξουσία, τον τρόπο με τον οποίο τη χρησιμοποιεί και τις διάφορες συμπεριφορές του, ο αντίχριστος στην ουσία είναι εχθρός του Θεού, είναι ένας διάβολος και ένας Σατανάς.