Μερικοί άνθρωποι έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου και συχνά αποκαλύπτουν ορισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά ταυτόχρονα με αυτές τις αποκαλύψεις, κάνουν αυτοκριτική και γνωρίζουν τον εαυτό τους, και είναι σε θέση να αποδεχτούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, ενώ μετά από λίγο καιρό, μπορεί να παρατηρήσει κανείς αλλαγή πάνω τους. Αυτοί είναι πιθανό να λάβουν τη σωτηρία. Υπάρχουν κάποιοι που, εξωτερικά, φαίνονται ικανοί να απαρνηθούν ορισμένα πράγματα, να δαπανήσουν τον εαυτό τους, να αντέξουν τις κακουχίες και να πληρώσουν το τίμημα· στη φύση-ουσία τους, όμως, αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια. Όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια, την αποστρέφονται και γίνονται ανταγωνιστικοί. Κλείνουν τα μάτια τους και τους παίρνει ο ύπνος στις συναθροίσεις και τα κηρύγματα. Τα βρίσκουν βαρετά και, ακόμα κι αν κατανοήσουν αυτά που ακούνε, δεν τα κάνουν πράξη. Υπάρχουν κι άλλοι που φαίνεται να ακούνε ειλικρινά τα κηρύγματα· μέσα τους, όμως, δεν διψάνε για την αλήθεια, ενώ η στάση τους απέναντι στα λόγια του Θεού είναι ότι τα εκτιμούν ως κάποιου είδους πνευματική γνώση ή θεωρία. Έτσι, όσα χρόνια κι αν είναι πιστοί, όσα λόγια του Θεού κι αν έχουν διαβάσει ή όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει, η άποψή τους για την επιδίωξη της θέσης και την εκτίμηση της εξουσίας δεν έχει αλλάξει, ούτε και η στάση αποστροφής και μίσους που έχουν απέναντι στην αλήθεια, ούτε και η αντίστασή τους προς τον Θεό. Είναι αρχετυπικοί αντίχριστοι. Αν τους εκθέσεις λέγοντας: «Μ’ αυτά που κάνεις προσπαθείς να κερδίσεις τους ανθρώπους, και όταν εξυψώνεις τον εαυτό σου και μαρτυράς περί αυτού, παραπλανάς τους άλλους και ανταγωνίζεσαι τον Θεό για ν’ αποκτήσεις θέση. Αυτές είναι πράξεις του Σατανά και των αντίχριστων», μήπως μπορούν να αποδεχτούν μια τέτοια κατηγορία; Όχι βέβαια! Τι σκέφτονται; «Έτσι ενεργώ, και καλά κάνω. Όσο κι αν με κατηγορείς, ό,τι κι αν λες, και όσο σωστό κι αν φαίνεται, δεν πρόκειται να εγκαταλείψω αυτήν τη μέθοδο, αυτήν την επιθυμία, αυτήν την επιδίωξη». Είναι σίγουρο, λοιπόν: Αυτοί οι άνθρωποι είναι αντίχριστοι. Τίποτα απ’ όσα λες δεν μπορεί να αλλάξει τις απόψεις, τις προθέσεις, τους στόχους, τις φιλοδοξίες ή τις επιθυμίες τους. Αυτή είναι η αρχετυπική φύση των αντίχριστων: κανείς δεν μπορεί να τους αλλάξει. Όπως κι αν συναναστραφούν μαζί τους οι άνθρωποι πάνω στην αλήθεια, όποια γλώσσα ή διατύπωση κι αν χρησιμοποιήσουν και σε οποιαδήποτε στιγμή, τόπο ή πλαίσιο, τίποτα δεν μπορεί να τους αλλάξει. Με όποιον τρόπο κι αν αλλάξει το περιβάλλον τους, με όποιον τρόπο κι αν αλλάξουν οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω τους, όπως κι αν αλλάξουν οι καιροί και ό,τι σημεία και τέρατα κι αν εμφανίσει ο Θεός, όση χάρη κι αν τους δώσει ή όπως κι αν τους τιμωρήσει κιόλας, δεν θα αλλάξει ούτε το πώς βλέπουν τα πράγματα ούτε κι οι στόχοι τους, όπως δεν θα αλλάξει και η φιλοδοξία κι η επιθυμία τους να πάρουν με βία την εξουσία. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται και αλληλεπιδρούν με τους άλλους δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, όπως δεν πρόκειται να αλλάξει κι η στάση μίσους που κρατούν απέναντι στην αλήθεια και τον Θεό. Όταν οι άλλοι υποδεικνύουν ότι αυτό που κάνουν είναι να εξυμνούν και να μαρτυρούν περί του εαυτού τους, όπως επίσης και να προσπαθούν να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, τότε μεταλλάσσουν τον τρόπο ομιλίας τους σε τρόπο στον οποίον οι άλλοι δεν μπορούν να βρουν κανένα ψεγάδι και τον οποίο δεν μπορούν να διακρίνουν. Χρησιμοποιούν ακόμα πιο ύπουλα μέσα για να συνεχίσουν τη διαχείρισή τους και να επιτύχουν τον στόχο τους, που είναι να κυριαρχούν στον εκλεκτό λαό του Θεού και να τον ελέγχουν. Αυτό είναι που εκδηλώνεται σ’ έναν αντίχριστο και είναι προϊόν της ουσίας ενός αντίχριστου. Ακόμα κι αν ο Θεός τούς έλεγε ότι θα τιμωρούνταν, ότι είχε φτάσει το τέλος τους, ότι ήταν καταραμένοι και αναθεματισμένοι, θα μπορούσε αυτό να αλλάξει την ουσία τους; Θα μπορούσε να αλλάξει τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια; Θα μπορούσε να αλλάξει την αγάπη τους για την κοινωνική θέση, την περιουσία και το κύρος; Δεν θα μπορούσε. Η μετατροπή ανθρώπων που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά σε ανθρώπους με κανονική ανθρώπινη φύση που λατρεύουν τον Θεό είναι το έργο του Θεού· μπορεί να επιτευχθεί. Μα, είναι δυνατόν να μετατρέψει κανείς δαίμονες, ανθρώπους που είναι ενδεδυμένοι με ανθρώπινο δέρμα, αλλά η ουσία τους είναι σατανική, ανθρώπους που είναι εχθρικοί απέναντι στον Θεό, σε κανονικούς ανθρώπους; Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Ο Θεός δεν κάνει τέτοιο έργο· αυτοί οι άνθρωποι δεν συμπεριλαμβάνονται ανάμεσα σ’ εκείνους που σώζει ο Θεός. Πώς ορίζει, λοιπόν, ο Θεός τέτοιους ανθρώπους; Ανήκουν στον Σατανά. Δεν είναι αντικείμενα της επιλογής ή της σωτηρίας του Θεού· ο Θεός δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους. Όσο καιρό κι αν πιστεύουν στον Θεό, όσο κι αν έχουν υποφέρει και όσα κι αν έχουν επιτύχει, οι προθέσεις τους δεν αλλάζουν. Δεν πρόκειται να παραμερίσουν τις φιλοδοξίες ή τις επιθυμίες τους, πόσο μάλλον να εγκαταλείψουν τα κίνητρά τους και τη λαχτάρα τους να ανταγωνιστούν με τον Θεό για τη θέση και για τους ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ζωντανοί αντίχριστοι.

Κάποιοι λένε: «Όταν οι αντίχριστοι κάνουν κακό και αντιστέκονται στον Θεό, δεν σημαίνει απλώς ότι μπερδεύονται στιγμιαία; Αν ο Θεός τούς έδειχνε σημεία και τέρατα ή τους τιμωρούσε λίγο, ώστε να μπορέσουν να Τον δουν, τότε δεν θα παραδέχονταν τον Θεό, δεν θα Του υποτάσσονταν; Δεν θα αποδέχονταν και δεν θα παραδέχονταν, τότε, ότι ο Θεός είναι αλήθεια, και δεν θα Τον ανταγωνίζονταν πλέον για τη θέση; Δεν ισχύει πως η έλλειψη πίστης τους οφείλεται στο ότι δεν έχουν υπάρξει μάρτυρες των σημείων και των τεράτων που έδειξε ο Θεός ή ότι δεν έχουν δει το πνευματικό σώμα Του, κι έτσι είναι πολύ αδύναμοι και τότε τους ξεγελάει ο Σατανάς;» Όχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Οι φιλοδοξίες, οι επιθυμίες και η ουσία των αντίχριστων διαχωρίζονται και διαφέρουν πλήρως από κάποιον που προς στιγμή ξεγελιέται, κάνει ανοησίες και δεν κατανοεί την αλήθεια. Οι αντίχριστοι έχουν έμφυτη σατανική φύση, αποστρέφονται την αλήθεια, και τη μισούν εκ γενετής. Είναι σατανάδες που έχουν αγεφύρωτες διαφορές με τον Θεό, Του αντιστέκονται και Τον ανταγωνίζονται μέχρι τέλους· είναι ζωντανοί σατανάδες με ανθρώπινη περιβολή. Τέτοιοι άνθρωποι ορίζονται ως αντίχριστοι σύμφωνα με τη φύση-ουσία τους· τι ρόλο μπορούν να παίξουν, λοιπόν, και τι μπορούν να κάνουν στον οίκο του Θεού; Διαταράσσουν, αναστατώνουν, κατεδαφίζουν και καταστρέφουν το έργο του Θεού. Γι’ αυτούς είναι μονόδρομος το να κάνουν τέτοια πράγματα στον οίκο του Θεού. Γιατί τέτοιοι είναι, έχουν σατανική φύση, κι είναι σαν τους λύκους που εισχωρούν στο κοπάδι, με πρόθεση να κατασπαράξουν τα πρόβατα· αυτός είναι ο ένας και μοναδικός σκοπός τους. Ας το δούμε κι από άλλη οπτική γωνία· γιατί επιτρέπει ο Θεός σ’ αυτούς τους ανθρώπους να εμφανίζονται στον οίκο Του; Αυτό γίνεται ώστε ο εκλεκτός λαός του Θεού να αποκτήσει μεγαλύτερη διάκριση. Κανείς δεν έχει δει πώς μοιάζει ο διάβολος Σατανάς, ποια είναι η ουσία των πράξεών του, ποιες είναι οι συγκεκριμένες αποκαλύψεις του ή πώς παραπλανά τους ανθρώπους και εναντιώνεται στον Θεό μέσα στον κόσμο. Όταν αναφέρεται ο διάβολος Σατανάς, νιώθει κανείς ότι η αναφορά είναι αφηρημένη και κενή, κι όχι αρκετά συγκεκριμένη. «Πού είναι ο Σατανάς;», ρωτάει. «Στην ατμόσφαιρα», του απαντάνε. «Πόσο μεγάλος είναι, λοιπόν, ο Σατανάς; Ποια συγκεκριμένα θαύματα εκτελεί; Με ποιον συγκεκριμένο τρόπο εναντιώνεται στον Θεό; Ποια είναι η φύση-ουσία του;» Θεωρεί πως όλα αυτά είναι πολύ αφηρημένα, αόριστα και κενά. Μέσα, ωστόσο, από τις εκδηλώσεις και τις αποκαλύψεις των αντίχριστων, μπορεί να βρει αντιστοιχίες με όσα κάνει ο Σατανάς και με τη φύση-ουσία του, και τότε όλα γίνονται συγκεκριμένα, και δεν είναι πλέον αφηρημένα ή κενά. Μόλις γίνουν όλα συγκεκριμένα, οι άνθρωποι ακούνε τον Σατανά να μιλάει, βλέπουν τη συμπεριφορά του, και διακρίνουν προσεκτικά τη φύση-ουσία του. Έτσι, λοιπόν, δεν νιώθουν την ουσία του διαβόλου Σατανά, για την οποία μιλάει ο Θεός, να γίνεται πιο συγκεκριμένη κι αληθινή, και μπορούν να κάνουν μια πρακτική σύγκριση; Ορισμένοι άνθρωποι έχουν ανώριμο ανάστημα και δεν κατανοούν την αλήθεια, και λόγω κάποιας στιγμιαίας ανοησίας, τους ξεγελάνε και τους παραπλανούν οι αντίχριστοι, κι έτσι φεύγουν για κανέναν χρόνο περίπου. Όταν επιστρέψουν στον οίκο του Θεού, συνειδητοποιούν ότι δεν νιώθουν καλά να ακολουθούν τον Σατανά. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν αρχίζουν για πρώτη φορά να ακολουθούν αντίχριστους, θεωρούν ότι έχουν αρκετή λογική και μεγάλη αυτοπεποίθηση, και λένε: «Ο Άνωθεν δεν θέλει να ακολουθούμε αντίχριστους, εμείς όμως θα τους ακολουθήσουμε έτσι κι αλλιώς, και μια μέρα θα αποδειχθεί ότι είχαμε δίκιο!» Το αποτέλεσμα είναι, μετά από λίγο καιρό, να νιώθουν ότι έχουν χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος· δεν νιώθουν μέσα τους καμία επιβεβαίωση. Νιώθουν σαν ο Θεός να μην είναι πια μαζί τους, ότι η πίστη τους έχει χάσει το νόημα και την κατεύθυνσή της, και ότι, λίγο λίγο, έχουν μάθει να διακρίνουν όλο και καλύτερα τους αντίχριστους. Στο παρελθόν, θεωρούσαν ότι οι αντίχριστοι κατανοούσαν πραγματικά την αλήθεια, και ότι ακολουθώντας τους δεν υπήρχε περίπτωση να αστοχήσουν στην πίστη τους· τώρα, όμως, βλέπουν ότι οι αντίχριστοι έχουν σοβαρά προβλήματα, ότι μιλάνε σαν να κατανοούν την αλήθεια, κι όμως ποτέ δεν την κάνουν πράξη, και αυτό είναι γεγονός. Βλέπουν ότι ακολουθούσαν τους αντίχριστους τόσο καιρό και δεν έχουν κερδίσει καμία αλήθεια, και ότι είναι πραγματικά πολύ επικίνδυνο να συνεχίσουν να ακολουθούν αντίχριστους, κι έτσι νιώθουν τύψεις, απορρίπτουν τους αντίχριστους, και είναι πλέον διατεθειμένοι να επιστρέψουν στον οίκο του Θεού. Μόλις ο οίκος του Θεού ξαναδεχτεί αυτούς τους ανθρώπους, τους ζητά να διηγηθούν την εμπειρία τους, κι εκείνοι λένε: «Αυτός ο αντίχριστος ήξερε να παραπλανά τον κόσμο. Τότε, φαινόταν σωστός, ό,τι κι αν νόμιζα εγώ για εκείνον, όμως το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν κέρδισα τίποτα, δεν κατανόησα καμία αλήθεια, και κατέληξα να μην έχω ούτε μία υποψία αλήθειας-πραγματικότητας αφότου τον ακολούθησα πάνω από έναν χρόνο. Σπατάλησα πολύτιμο χρόνο. Στ’ αλήθεια, έχω υποστεί μεγάλη απώλεια!» Αυτό το βίωμα αποτυχίας γίνεται η εντονότερη ανάμνησή τους. Αφού επιστρέψουν στον οίκο του Θεού, όσο περισσότερο ακούνε τα κηρύγματα, τόσο περισσότερο κατανοούν την αλήθεια, και τόσο φωτεινότεροι αισθάνονται μέσα τους. Όταν θυμούνται τον καιρό που πέρασαν ακολουθώντας εκείνον τον αντίχριστο και βλέπουν την απώλεια που υπέστησαν, νιώθουν τελικά ότι κάθε αντίχριστος είναι στ’ αλήθεια σατανάς και δεν κατέχει την παραμικρή αλήθεια, ότι μόνο ο Θεός είναι αλήθεια, κι έτσι δεν τολμούν ποτέ ξανά να ακολουθήσουν άλλο ανθρώπινο ον. Όταν έρχεται η ώρα να διαλέξουν πάλι επικεφαλής, ρίχνουν την ψήφο τους πολύ προσεκτικά, ενώ σκέφτονται: «Αν ρίξω την ψήφο μου σ’ ένα ορισμένο άτομο, τότε το πιθανότερο είναι να επιλεγεί κάποιος αντίχριστος. Αν δεν ρίξω την ψήφο μου σ’ ένα ορισμένο άτομο, τότε ίσως να μην επιλεγεί κάποιος αντίχριστος. Πρέπει να είμαι προσεκτικός και να αξιολογώ τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές». Οι ενέργειές τους δεν βασίζονται πλέον σε αρχές και πρότυπα; (Ναι, έτσι είναι.) Αυτό είναι κάτι καλό. Κάποιοι παραπλανιούνται από τους αντίχριστους, και λένε: «Γιατί συνέβη σ’ εμάς αυτό; Μας έκανε στην άκρη ο Θεός; Δεν μας νοιάζεται πια;» Σε μια τέτοια κατάσταση, θα συμφωνούσες αν ο Θεός σού έλεγε να μην ακολουθείς αντίχριστους; Όχι, δεν θα συμφωνούσες. Θα επέμενες ακόμα να τους ακολουθείς, και το μόνο που θα μπορούσε να κάνει ο Θεός θα ήταν να σου το επιτρέψει, κι έπειτα να σου δώσει ένα μάθημα με βάση τα γεγονότα. Αφού έχεις ακολουθήσει αντίχριστους για κάποιον καιρό, ξαφνικά έρχεσαι στα σύγκαλά σου και βλέπεις ότι έχεις υποστεί απώλειες στη ζωή σου· μόνο τότε νιώθεις μεταμέλεια και είσαι διατεθειμένος να απορρίψεις τους αντίχριστους και να επιστρέψεις και πάλι ενώπιον του Θεού. Ευτυχώς για σένα, ο Θεός είναι ανεκτικός και ελεήμων, και σε θέλει ακόμα. Αν δεν σε ήθελε, τότε θα είχες ξοφλήσει, και δεν θα είχες άλλη ευκαιρία να σωθείς· δεν έχει καλό τέλος όποιος ακολουθεί αντίχριστους.

Πρέπει να βλέπεις ξεκάθαρα τους αντίχριστους και να τους αναγνωρίζεις σωστά. Πρέπει να ξέρεις πώς να διακρίνεις τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να γνωρίζεις πολύ καλά ότι η φύση-ουσία σου έχει πολλά κοινά με τους αντίχριστους. Αυτό συμβαίνει επειδή ανήκετε όλοι στην ανθρωπότητα, που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά· η μόνη διαφορά είναι ότι οι αντίχριστοι βρίσκονται υπό τον πλήρη έλεγχο του Σατανά, έχουν γίνει συνεργοί του και μιλάνε εκ μέρους του. Κι εσύ ανήκεις στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, αλλά μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια και έχεις ελπίδα να σωθείς. Όσον αφορά την ουσία, ωστόσο, έχεις πολλά κοινά με τους αντίχριστους, έχετε τις ίδιες μεθόδους και τους ίδιους στόχους. Η μόνη διαφορά ανάμεσα σ’ εσένα και τους αντίχριστους είναι ότι, μόλις ακούσεις την αλήθεια και παρακολουθήσεις τα κηρύγματα, μπορείς ν’ αλλάξεις πορεία, και το ότι μπορείς ν’ αλλάξεις πορεία καθορίζει ότι έχεις ελπίδα να σωθείς. Γι’ αυτό, όταν εκθέτω αντίχριστους, θα πρέπει επίσης να κάνεις σύγκριση και να αναγνωρίζεις τι κοινά έχεις εσύ με τους αντίχριστους, καθώς και ποιες εκδηλώσεις, διαθέσεις και πτυχές της ουσίας μοιράζεσαι μαζί τους. Δεν θα γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου αν το κάνεις αυτό; Αν νιώθεις συνεχώς ανταγωνιστικός, αν πιστεύεις ότι δεν είσαι αντίχριστος, αν μισείς σφόδρα τους αντίχριστους και δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις αυτήν τη σύγκριση ή να κάνεις αυτοκριτική και να κατανοήσεις ποιο μονοπάτι ακολουθείς, τι συνέπειες θα έχει όλο αυτό; Αν έχεις σατανική διάθεση, είναι πολύ πιθανό να γίνεις αντίχριστος. Αυτό συμβαίνει επειδή κανένας αντίχριστος δεν προσπαθεί επίτηδες να γίνει αντίχριστος, αλλά γίνεται· φταίει το ότι δεν επιδιώκει την αλήθεια, κι έτσι αυτόματα καταλήγει να ακολουθεί το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Αντίχριστοι δεν είναι όλοι αυτοί στον θρησκευτικό κόσμο που δεν αγαπούν την αλήθεια; Κάθε άνθρωπος που δεν κάνει αυτοκριτική και δεν κατανοεί τη φύση-ουσία του, και πιστεύει στον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του, είναι αντίχριστος. Μόλις πάρεις το μονοπάτι ενός αντίχριστου, μόλις κερδίσεις θέση, και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έχεις κάποια χαρίσματα και γνώσεις και όλοι σε θαυμάζουν, τότε, όσο περισσότερο καιρό εργάζεσαι, θα αποκτάς τελικά και μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων. Και όσο το έργο για το οποίο είσαι υπεύθυνος γίνεται ευρύτερο, καταλήγεις να ηγείσαι όλο και περισσότερων ανθρώπων, κερδίζεις όλο και περισσότερο πλεονέκτημα, και τότε γίνεσαι σωστός Παύλος. Όλα αυτά γίνονται με τη θέλησή σου; Δεν σχεδίασες να ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι· πώς, όμως, κατέληξες να πάρεις, χωρίς να το γνωρίζεις, το μονοπάτι ενός αντίχριστου; Ένας σημαντικός λόγος είναι ότι, αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, είναι εντελώς βέβαιο ότι θα επιδιώξεις τη θέση και το κύρος, θα ασχοληθείς με τις δικές σου δουλειές, και στο τέλος, χωρίς να το αντιληφθείς, θα καταλήξεις να ακολουθείς το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Αν οι άνθρωποι που ακολουθούν το μονοπάτι ενός αντίχριστου δεν αλλάξουν εγκαίρως πορεία, τότε, όταν κερδίσουν θέση, είναι πολύ πιθανό να γίνουν αντίχριστοι· αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Αν δεν βλέπουν καθαρά αυτό το ζήτημα, τότε βρίσκονται σε κίνδυνο, επειδή όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και όλοι αγαπούν τη φήμη και τη θέση· αν δεν αγαπούν την αλήθεια, τότε είναι πολύ επιρρεπείς στο να εκπέσουν εξαιτίας της φήμης και της θέσης. Χωρίς την κρίση και την παίδευση του Θεού, όλοι θα ακολουθούσαν το μονοπάτι ενός αντίχριστου και θα εξέπιπταν εξαιτίας της φήμης και της θέσης, κι αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Λες: «Έχω αυτές τις αποκαλύψεις πότε πότε μόνο· είναι απλώς προσωρινές εκδηλώσεις. Παρόλο που έχω την ίδια ουσία με τους αντίχριστους, αυτό που με διακρίνει ακόμα απ’ αυτούς είναι ότι δεν έχω τόσο μεγάλες φιλοδοξίες όσο αυτοί. Επίσης, όταν κάνω το καθήκον μου, κάνω συνεχώς αυτοκριτική, νιώθω μεταμέλεια και αναζητώ την αλήθεια, και ενεργώ σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Κρίνοντας από τη συμπεριφορά μου, δεν είμαι αντίχριστος και δεν θέλω να γίνω, επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να γίνω αντίχριστος». Μπορεί να μην είσαι αντίχριστος αυτήν τη στιγμή, αλλά μπορείς να διασφαλίσεις ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσεις το μονοπάτι ενός αντίχριστου και να γίνεις αντίχριστος; Μπορείς να εγγυηθείς κάτι τέτοιο; Όχι, δεν μπορείς. Πώς, λοιπόν, γίνεται να εγγυηθείς γι’ αυτό; Ο ένας και μοναδικός τρόπος είναι να επιδιώξεις την αλήθεια. Και πώς, λοιπόν, θα επιδιώξεις την αλήθεια; Έχεις τρόπο να το κάνεις; Πρώτα, πρέπει να παραδεχτείς το γεγονός ότι μοιράζεσαι την ίδια διάθεση και ουσία με τους αντίχριστους. Παρότι δεν είσαι αντίχριστος αυτήν τη στιγμή, τι είναι για σένα ό,τι πιο θανάσιμο και επικίνδυνο; Το ότι κατέχεις την ίδια φύση-ουσία με τους αντίχριστους. Είναι καλό αυτό για σένα; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Είναι θανάσιμο. Γι’ αυτό, όταν ακούς τα κηρύγματα που εκθέτουν τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων, μη νομίζεις πως όλα αυτά δεν σε αφορούν καθόλου· αυτή είναι η λάθος στάση. Άρα, τι είδους στάση πρέπει να κρατήσεις ώστε να αποδεχθείς αυτά τα γεγονότα και τις εκδηλώσεις; Σύγκρινε τον εαυτό σου μαζί τους, παραδέξου ότι έχεις τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου, και μετά εξέτασε τον εαυτό σου για να βρεις ποιες από τις εκδηλώσεις και τις αποκαλύψεις σου είναι πανομοιότυπες μ’ αυτές των αντίχριστων. Αναγνώρισε πρώτα αυτό το γεγονός· μην προσπαθείς να μεταμφιεστείς ή να συγκαλυφθείς. Το μονοπάτι όπου βαδίζεις είναι το μονοπάτι ενός αντίχριστου, οπότε τα γεγονότα συνηγορούν στο ότι είσαι αντίχριστος· απλώς, ο οίκος του Θεού δεν σε έχει ορίσει ακόμα ως τέτοιον, και σου δίνει μια ευκαιρία να μετανοήσεις, αυτό είναι όλο. Το καταλαβαίνεις αυτό; Αποδέξου και παραδέξου πρώτα αυτό το γεγονός, κι αυτό που πρέπει να κάνεις μετά είναι να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να Του ζητήσεις να σε πειθαρχήσει και να σε χαλιναγωγήσει. Μη φεύγεις από το φως της παρουσίας Του και μην εγκαταλείπεις την προστασία Του· έτσι, η συνείδηση και η λογική σου θα χαλιναγωγούν την κάθε σου ενέργεια, ενώ τα λόγια του Θεού θα σε φωτίζουν, θα σε καθοδηγούν και θα σε κρατούν υπό έλεγχο. Επιπλέον, το έργο του Αγίου Πνεύματος θα σε καθοδηγεί, θα κάνει ρυθμίσεις ώστε οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω σου να λειτουργούν ως προειδοποιήσεις για σένα και να σε πειθαρχούν. Πώς σε προειδοποιεί ο Θεός; Ο Θεός δρα με πολλούς τρόπους. Κάποιες φορές, θα σε κάνει να νιώσεις ένα γνώριμο αίσθημα, το οποίο θα σου δώσει τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσεις ξεκάθαρα ότι χρειάζεσαι χαλιναγώγηση, ότι δεν μπορείς να ενεργείς πεισματικά, ότι, αν σφάλεις, θα Τον ντροπιάσεις και θα γελοιοποιηθείς, κι έτσι αυτοσυγκρατείσαι. Δεν σε προστατεύει έτσι ο Θεός; Αυτός είναι ένας τρόπος. Κάποιες φορές, ο Θεός θα σε επιπλήξει μέσα σου και θα σου παρουσιάσει ξεκάθαρα λόγια που θα σου λένε ότι μια τέτοια πράξη είναι ντροπιαστική, ότι Εκείνος την απεχθάνεται κι ότι είναι καταραμένη· σε επιπλήττει, δηλαδή, με ξεκάθαρα λόγια, ώστε να τα συγκρίνεις με τον εαυτό σου. Τι στόχο έχει ο Θεός όταν σε επιπλήττει μ’ αυτόν τον τρόπο; Θέλει να κάνει τη συνείδησή σου να νιώσει κάτι· όταν το νιώσεις αυτό, θα λάβεις υπόψη τον αντίκτυπο, τις συνέπειες και το αίσθημα ντροπής που έχεις, και θα δείξεις αυτοσυγκράτηση στις ενέργειες και τις πρακτικές σου. Μόλις αποκτήσεις πολλά τέτοια βιώματα, θα δεις πως, παρότι αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι ριζωμένες μέσα στους ανθρώπους, όταν εκείνοι καταφέρουν να αποδεχθούν την αλήθεια και να δουν ξεκάθαρα την αλήθεια των διεφθαρμένων διαθέσεών τους, τότε μπορούν να επαναστατήσουν συνειδητά ενάντια στη σάρκα· όταν οι άνθρωποι μπορέσουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, η σατανική διάθεσή τους καθαίρεται κι αλλάζει. Η σατανική διάθεση του ανθρώπου δεν είναι ούτε άτρωτη ούτε αμετάβλητη· όταν καταφέρεις να αποδεχθείς την αλήθεια και να την κάνεις πράξη, η σατανική διάθεσή σου θα διασπαστεί φυσικά και θα αντικατασταθεί. Μόλις δεις πόσο γλυκό είναι να κάνεις πράξη την αλήθεια, θα σκεφτείς: «Ήμουν τόσο ξεδιάντροπος πριν. Όσο απροκάλυπτα κι αν μιλούσα, όπως κι αν εξύψωνα τον εαυτό μου για να κάνω τους άλλους να με λατρέψουν, ούτε ένιωθα ντροπή ούτε και το αντιλαμβανόμουν μετά. Τώρα νιώθω ότι ήταν λάθος να ενεργώ έτσι κι ότι έγινα ρεζίλι, κι αισθάνομαι σαν να είναι στραμμένα πάνω μου χίλια μάτια». Αυτό είναι έργο του Θεού. Σου δίνει ένα αίσθημα για να νιώσεις σαν να επιπλήττεις τον εαυτό σου, και μετά να μην μπορείς να διαπράξεις κακό ούτε να παραμείνεις στο δικό σου μονοπάτι. Χωρίς να το συνειδητοποιείς, όλο και λιγότερο εξυψώνεις τον εαυτό σου και μαρτυράς περί αυτού, όλο και περισσότερο αυτοσυγκρατείσαι, όλο και περισσότερο νιώθεις πως, όταν ενεργείς μ’ αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου είναι ήρεμη και η συνείδησή σου γαλήνια· έτσι ζεις στο φως, και δεν χρειάζεται πια να αγωνιάς ή να λες ψέματα και ευχάριστα λόγια για να καμουφλαριστείς. Στο παρελθόν, έλεγες ψέματα κάθε μέρα, όλη μέρα, για να προστατεύσεις τη φήμη σου. Κάθε φορά που έλεγες ένα ψέμα, έπρεπε μετά να το συνεχίσεις, από φόβο μην αποκαλυφθεί η στρατηγική σου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λες όλο και περισσότερα ψέματα, και μετά να καταβάλλεις μεγάλη προσπάθεια και να στύβεις το μυαλό σου για να τα συνεχίζεις· η ζωή που ζούσες δεν έμοιαζε ούτε με τη ζωή των ανθρώπων ούτε με τη ζωή των δαιμόνων, κι ήταν τόσο εξαντλητική! Τώρα πλέον προσπαθείς να είσαι ένας ειλικρινής άνθρωπος, και μπορείς να ανοίγεις την καρδιά σου και να λες λόγια αληθινά. Δεν έχεις καμία ανάγκη να λες ψέματα και να τα συνεχίζεις καθημερινά, τα ψέματα δεν σε περιορίζουν πια, υποφέρεις πολύ λιγότερο, ζεις μια ζωή όλο και πιο ξεκούραστη, ελεύθερη και απελευθερωμένη, απολαμβάνοντας συναισθήματα γαλήνης και χαράς βαθιά μέσα σου· γεύεσαι τη γλύκα που έχει αυτή η ζωή. Κι ενώ γεύεσαι τη γλύκα αυτής της ζωής, ο εσωτερικός σου κόσμος δεν είναι πια απατηλός, ούτε μοχθηρός και ψεύτικος. Αντ’ αυτού, είσαι πλέον διατεθειμένος να προσέλθεις ενώπιον του Θεού, προσεύχεσαι σ’ Αυτόν και αναζητάς την αλήθεια όταν έχεις πρόβλημα, μπορείς και συζητάς το πρόβλημα με τους άλλους, και δεν ενεργείς πια μονόπλευρα ή αυθαίρετα. Νιώθεις όλο και περισσότερο πως ο τρόπος με τον οποίο ενεργούσες ήταν αξιοκαταφρόνητος, και δεν θες να ενεργείς πλέον έτσι. Αντ’ αυτού, ενεργείς με όποια μέθοδο συμφωνεί με την αλήθεια, με τη λογική και τις προθέσεις του Θεού· ο τρόπος δράσης σου έχει αλλάξει. Όταν καταφέρεις να τα πετύχεις όλα αυτά, δεν σημαίνει ότι αποχώρησες από το μονοπάτι ενός αντίχριστου; Κι αν αποχώρησες από το μονοπάτι ενός αντίχριστου, αυτό δεν σημαίνει ότι μπήκες στο μονοπάτι της σωτηρίας; Αφού μπεις στο μονοπάτι της σωτηρίας και προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, τότε η στάση σου, οι προθέσεις σου, η οπτική σου, οι στόχοι και η κατεύθυνσή σου στη ζωή δεν έρχονται πια σε αντίθεση με τον Θεό· αρχίζεις ν’ αγαπάς τα θετικά πράγματα, κι αρχίζεις ν’ αγαπάς την αμεροληψία, τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. Όταν συμβεί αυτό, τότε βαθιά μέσα σου και μέσα στις σκέψεις σου έχεις αρχίσει να μεταμορφώνεσαι. Αφού μπεις στο μονοπάτι της σωτηρίας, μπορείς ακόμα να γίνεις αντίχριστος; Μπορείς ακόμα να αντιστέκεσαι συνειδητά στον Θεό; Όχι, δεν μπορείς, και είσαι πλέον εκτός κινδύνου. Μόνο αν εισέλθουν σ’ αυτήν την κατάσταση μπορούν οι άνθρωποι να βρεθούν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, και μόνο αν αναζητήσουν και αποδεχτούν μ’ αυτόν τον τρόπο την αλήθεια μπορούν να απαλλαγούν από τα βάσανα, τον έλεγχο και την αναστάτωση που προκαλεί η σατανική τους φύση και η φύση του αντίχριστου. Εσύ έχεις μπει πλέον στο σωστό μονοπάτι στη ζωή όπου επιδιώκεις την αλήθεια; Αν όχι, βιάσου και πάλεψε σκληρά για να μπεις. Αν δεν μπεις στο μονοπάτι επιδίωξης της αλήθειας, η ζωή σου θα συνεχίσει να κινδυνεύει· όλοι όσοι βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων κινδυνεύουν να αποκλειστούν ανά πάσα στιγμή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, ενώ κάνουν το καθήκον τους, μάχονται ενάντια στη διάθεση του αντίχριστου που έχουν, εξαντλημένοι από τον αγώνα τους για φήμη, θέση, χρήματα και συμφέροντα, με ταλαιπωρημένο μυαλό και σώμα. Πότε, λοιπόν, μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Μόνο αν επιδιώξεις και είσαι σε θέση να αποδεχθείς την αλήθεια θα μπορέσεις σιγά σιγά να απαλλαγείς από τους περιορισμούς και τα δεσμά της φύση-ουσίας του αντίχριστου που έχεις και, λίγο λίγο, να αποδυναμώσεις και να εξαφανίσεις τη σατανική διάθεσή σου· έτσι, θα έχεις ελπίδα να απελευθερωθείς από τη δύναμη του Σατανά. Έχετε κλάψει ποτέ κρυφά εξαιτίας όλων αυτών, έχετε νιώσει ότι δεν θα μπορέσετε ποτέ ν’ αλλάξετε, ν’ αγαπήσετε την αλήθεια, να χειριστείτε τα πράγματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, έχετε μισήσει ποτέ τον εαυτό σας τόσο πολύ που φτάσατε να αυτοχαστουκίζεστε και να κλαίτε πικρά; Το έχετε κάνει πολλές φορές αυτό; Αν κάποιος δεν το έχει κάνει πολλές φορές, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαθής; Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να αντιληφθεί ότι είναι διεφθαρμένος, και συνεχίζει να πιστεύει ότι εργάζεται σωστά, ότι έχει επίπεδο και ταλέντο, ότι κατανοεί πολλές αλήθειες και μπορεί να χειριστεί πολλά πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, και νιώθει μεγάλη αυτοπεποίθηση· ένας τέτοιος άνθρωπος είναι απαθής, ενώ νομίζει ότι είναι τέλειος, κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο γι’ αυτόν! Μπορείτε τώρα να αντιληφθείτε στ’ αλήθεια ότι έχετε υπερβολικά μικρό ανάστημα, ότι απέχετε πολύ απ’ το να απαλλαγείτε από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σας, και ότι βρίσκεστε ακόμα στην επικίνδυνη περιοχή; Οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν έχουν αυτήν την αντίληψη· το ίδιο και οι άνθρωποι που δεν κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι θολωμένοι και μπερδεμένοι· θεωρούν πως, εφόσον εκτελούν το καθήκον τους με τάξη και δεν κάνουν κακό, τότε δεν ακολουθούν το μονοπάτι των αντίχριστων, και πως δεν είναι αντίχριστοι εφόσον δεν διαπράττουν κάθε είδους κακό. Εξαιτίας αυτού, περνούν τον περισσότερο καιρό σε κατάσταση απάθειας, ενώ συχνά νιώθουν ικανοποιημένοι από τον εαυτό τους· θεωρούν ότι είναι τέλειοι και ότι σύντομα θα σωθούν, και ότι δεν έχουν καμία σχέση με το μονοπάτι των αντίχριστων. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις καθημερινές σας προσευχές ως μέτρο σύγκρισης για να δείτε αν βρίσκεστε ή δεν βρίσκεστε σ’ αυτήν την κατάσταση. Τι προσεύχεστε όταν προσέρχεστε καθημερινά ενώπιον του Θεού; Μήπως λες κάθε μέρα: «Θεέ μου, Σ’ αγαπώ! Θεέ μου, είμαι διατεθειμένος να Σου υποταχθώ! Θεέ μου, είμαι διατεθειμένος να εκπληρώσω την ανάθεση που μου έκανες! Μπορώ να κάνω το καθήκον μου με αφοσίωση, και είμαι αποφασισμένος να Σε ικανοποιήσω και να με οδηγήσεις στην τελείωση. Όποιες εκδηλώσεις αντίχριστου κι αν έχω, όσο λίγο κι αν γνωρίζω τον εαυτό μου, Εσύ και πάλι μ’ αγαπάς κι επιθυμείς να με σώσεις»; Τι εκδήλωση είναι, λοιπόν, αυτή; Είναι απάθεια, το μόνο που εκφράζεις είναι αποφασιστικότητα, και δεν κατανοείς σε καμία περίπτωση τη φύση-ουσία σου. Βρίσκεσαι στη φάση του ενθουσιασμού, και απέχεις πολύ απ’ την απόκτηση της αλήθεια-πραγματικότητας. Πόσος καιρός περνάει πριν καταφέρετε να κάνετε μία αληθινή προσευχή, ν’ ανοίξετε την καρδιά σας στον Θεό, να Του πείτε την πραγματική σας κατάσταση, να αισθανθείτε γαλήνη και χαρά μέσα σας, και να νιώσετε ότι ζείτε στ’ αλήθεια ενώπιόν Του; Πείτε Μου, πόσος καιρός περνάει μέχρι να καταφέρετε κάτι τέτοιο μία και μόνο φορά; Ένας μήνας, δύο μήνες, έξι μήνες, ένας χρόνος; Αν δεν έχετε κάνει ποτέ ούτε μία αληθινή προσευχή και προσεύχεστε ακόμα όπως οι άνθρωποι στον θρησκευτικό κόσμο, λέτε συνεχώς ότι αγαπάτε τον Θεό, εκφράζετε συνεχώς την αποφασιστικότητά σας, λέτε συνεχώς τις ίδιες έτοιμες φράσεις, τότε έχετε μεγάλες ελλείψεις και δεν έχετε απολύτως καμία αλήθεια-πραγματικότητα. Κανονικά, οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό εδώ και τρία ή πέντε χρόνια δεν λένε τέτοια παιδιάστικα και αφελή πράγματα όταν προσέρχονται ενώπιόν Του, επειδή είναι σίγουροι ότι πρόκειται να Τον ακολουθήσουν, κι επίσης έχουν πίστη, ενώ ήδη κατανοούν ξεκάθαρα τις αλήθειες των οραμάτων σχετικά με το έργο του Θεού, τις προθέσεις Του, το σχέδιο διαχείρισής Του και τον σκοπό του έργου Του. Για ποιο πράγμα προσεύχονται κυρίως όταν προσέρχονται ενώπιόν Του; Αφενός, για να γνωρίσουν τον εαυτό τους, αφετέρου για να πουν μερικά αληθινά λόγια: Θεέ μου, αντιμετωπίζω δυσκολίες σήμερα, έκανα κάτι για το οποίο Σου είμαι υπόχρεος, υστερώ σε κάποιο ζήτημα, και Σου ζητώ να με προστατεύσεις, να με καθοδηγήσεις, να με διαφωτίσεις και να με φωτίσεις. Αυτός ο άνθρωπος αρχίζει να λέει κάποια πολύ αληθινά πράγματα που σχετίζονται με την αλήθεια-πραγματικότητα, ενώ δεν λέει πλέον εκείνες τις εκφράσεις αποφασιστικότητας και τα συνθήματα που λένε οι ενθουσιώδεις άνθρωποι που μόλις άρχισαν να πιστεύουν. Γιατί δεν τα λέει αυτά; Νιώθει ότι δεν έχει κανένα νόημα να λέει τέτοια πράγματα, ότι δεν ανταποκρίνονται στην εσωτερική του ανάγκη για την αλήθεια ή στην ανάγκη του για ζωή-είσοδο. Όσα χρόνια κι αν πιστεύεις, ανεξάρτητα από το αν ενεργείς μηχανικά ή προσέρχεσαι με ειλικρίνεια ενώπιον του Θεού όταν προσεύχεσαι σ’ Αυτόν, πόσες μέρες στις δέκα λες αυτές τις κενολογίες και τις ατάκες; Κάποιος μπορεί να πει μία μέρα· άρα, για ποιο πράγμα προσεύχεται τις υπόλοιπες εννέα; Αν οι προσευχές του αφορούν το καθήκον του και τη ζωή-είσοδο, τότε είναι εντάξει, κι αυτό δείχνει ότι επωμίζεται κάποιο φορτίο στον δρόμο προς την αλήθεια, προς τα λόγια του Θεού, και προς το καθήκον του, και ότι δεν είναι πλέον τόσο απαθής. Τι εννοώ λέγοντας: «δεν είναι πλέον τόσο απαθής»; Εννοώ πως, όταν γίνεται αναφορά σε ζητήματα που αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τις διάφορες καταστάσεις των ανθρώπων, νιώθει κάτι και έχει επίγνωση, και επίσης μπορεί να τα κατανοήσει. Καταφέρνει να αποκτήσει αντίληψη και κατανόηση, και καταλαβαίνει αυτά τα ζητήματα όπως κι αν του τα εξηγήσουν, και σχεδόν συμβαδίζει μ’ αυτά· κάτι τέτοιο δείχνει ότι έχει αποκτήσει κάποιο ανάστημα. Τι εκδηλώσεις εμφανίζουν οι απαθείς άνθρωποι; Ζουν έτσι κάθε μέρα, χωρίς να πασχίζουν και χωρίς να σημειώνουν πρόοδο, και γι’ αυτό λένε διαρκώς τα ίδια και τα ίδια όταν προσεύχονται στον Θεό. Δεν κατανοούν καθόλου τη ζωή-είσοδο, δεν έχουν καμία πνευματική κατανόηση, δεν νιώθουν τίποτα, δεν αντιδρούν όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, ενώ, όπως κι αν γίνει συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, τους φαίνεται πως όλα είναι μονότονα κι έχουν την ίδια σημασία. Έχουν, λοιπόν, τίποτα να πουν στον Θεό; Το τι θα πουν οι άνθρωποι και για ποιο πράγμα θα προσευχηθούν όταν προσέλθουν ενώπιον του Θεού εξαρτάται από το ποια λόγια έχουν μέσα τους και θέλουν να Του πουν, και νιώθουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να τα μοιραστούν μαζί Του. Μέσα σου πρέπει τουλάχιστον να κατανοείς τις απαιτήσεις του Θεού, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις και το πώς οφείλεις να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις Του. Αν μέσα σου είσαι κενός, και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να λες ωραία λόγια, συνθήματα και δόγματα, και απλώς ενεργείς μηχανικά, αυτό δεν είναι προσευχή. Αν έχεις ορκιστεί πίστη εδώ και όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν έχεις κάνει απολύτως τίποτα πρακτικό, και στο τέλος έχεις ακόμα την τάση να προδώσεις τον Θεό, να Τον αρνηθείς και να τα παρατήσεις ανά πάσα στιγμή, αυτό δείχνει ότι δεν έχεις ανάστημα. Όταν προσέρχεσαι τώρα ενώπιον του Θεού, αν μπορείς κατά κύριο λόγο να διατηρήσεις τη σχέση σου με τον Θεό κοντά στις απαιτήσεις Του και κοντά στην αλλαγή της διάθεσής σου, τότε η σχέση σου με τον Θεό θα εδραιωθεί, δεν θα ακολουθήσεις το μονοπάτι ενός αντίχριστου, κι αυτό σημαίνει ότι θα μπεις στον σωστό δρόμο πίστης στον Θεό.

Σας είναι τώρα ξεκάθαρες οι διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων που εξυψώνουν τον εαυτό τους και μαρτυρούν περί αυτού, καθώς και οι ορισμοί της φύσης που έχει μια τέτοια συμπεριφορά; Υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στις εκδηλώσεις που έχουν οι αντίχριστοι και στις εκδηλώσεις των διεφθαρμένων διαθέσεων που έχουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι; Μπορείτε να τις συγκρίνετε όταν όντως αντιμετωπίζετε ένα πρόβλημα; Μπορείτε να δείτε τις εκδηλώσεις των αντίχριστων ως εκδηλώσεις συνηθισμένων διεφθαρμένων ανθρώπων, καθώς και το αντίστροφο; Ποια διάκριση πρέπει να κάνετε ανάμεσα στα δύο; Το να κρίνει κανείς τη διάθεση ενός ανθρώπου από τις συνηθισμένες του εκδηλώσεις και αποκαλύψεις και το να κρίνει την ουσία του από τη διάθεσή του είναι μια ορθή μέθοδος για να ορίσει τι είδους άνθρωπος είναι αυτός. Οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε εξυψώνουν τον Θεό· εξυψώνουν μόνο τον εαυτό τους και μαρτυρούν μόνο περί αυτού. Αυτή η εκδήλωση είναι εντελώς προφανής και εξόφθαλμη, και βρίσκεται υπό την πλήρη κυριαρχία της σατανικής τους φύσης. Παρόλο που και οι συνηθισμένοι άνθρωποι εξυψώνουν τον εαυτό τους και μαρτυρούν περί αυτού, όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αλήθεια, την αποδέχονται και αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια· αποδέχονται την αλήθεια, αλλά δεν αλλάζουν ούτε γρήγορα ούτε εύκολα. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των αντίχριστων και των συνηθισμένων ανθρώπων. Τώρα που το είπαμε αυτό, γίνεται εύκολη η διάκριση μεταξύ τους; Οι αντίχριστοι έχουν ένα χαρακτηριστικό: Όταν δεν αγαπάνε την αλήθεια ή αρνούνται την αλήθεια, την αρνούνται ευθέως; (Όχι.) Ποια μέθοδο χρησιμοποιούν για να αρνηθούν την αλήθεια, κι έτσι εσύ βλέπεις ότι δεν την παραδέχονται; Εφαρμόζουν σοφιστείες για να σε αντικρούσουν, λέγοντας πως αυτά πάνω στα οποία συναναστρέφεσαι εσύ δεν είναι η αλήθεια, και πως αλήθεια είναι μόνο αυτά πάνω στα οποία συναναστρέφονται εκείνοι. Για παράδειγμα, αν μαρτυρήσουν περί του εαυτού τους και κάποιος τους εκθέσει, ποιες εκδηλώσεις εμφανίζουν μετά, βάσει των οποίων οι άλλοι βεβαιώνονται ότι ούτε αγαπούν την αλήθεια ούτε την αποδέχονται; Η μία είναι ότι εφαρμόζουν σοφιστείες και προσπαθούν να δικαιωθούν· μια άλλη είναι ότι συγκαλύπτουν την πραγματική αλήθεια, και αυτή ακριβώς η αλήθεια είναι ο στόχος τους. Ο στόχος τους είναι να μαρτυρήσουν περί του εαυτού τους, ώστε οι άλλοι να τους έχουν σε μεγάλη υπόληψη. Δεν πρόκειται να σου αποκαλύψουν τον στόχο τους· θα πουν μόνο ψεύτικα και ευχάριστα λόγια, θα εφαρμόσουν σοφιστείες, θα σε ξεγελάσουν, θα σε μπερδέψουν, ώστε στο τέλος να πεις ότι δεν μαρτυρούν περί του εαυτού τους, και τότε εκείνοι θα έχουν πετύχει τον στόχο τους. Λένε ψεύτικα κι ευχάριστα λόγια, εφαρμόζουν σοφιστείες, ξεγελάνε τον κόσμο, δεν παραδέχονται ότι μαρτυρούν περί του εαυτού τους, δεν αποδέχονται το γεγονός ότι τους εκθέτεις, δεν αποδέχονται τις αποδοκιμασίες σου, πόσο μάλλον το πώς τους προσδιορίζει ένα τέτοιο γεγονός. Δεν το αποδέχονται καθόλου αυτό, και μάλιστα βρίσκουν ακόμα και δικαιολογίες, λέγοντας: «Δεν μαρτυρώ περί του εαυτού μου. Υπάρχει λόγος και πλαίσιο μέσα στο οποίο τα λέω όλα αυτά. Το να πει κανείς μερικά ανάρμοστα λόγια σ’ αυτές τις περιστάσεις είναι εντελώς φυσιολογικό και δεν δημιουργεί πρόβλημα. Μπορεί να θεωρηθεί ότι μαρτυρώ περί του εαυτού μου; Επιπλέον, έχω κάνει όλο αυτό το έργο και, παρότι δεν κέρδισα κανέναν έπαινο, υπέφερα για να τα καταφέρω. Δεν έγινε και τίποτα αν κάποιοι άνθρωποι με έχουν σε μεγάλη υπόληψη και με λατρεύουν». Θεωρούν ότι με μια τέτοια επαίσχυντη συμπεριφορά, με μια τέτοια αηδιαστική πράξη, δεν έγινε και τίποτα· είναι αυτή στάση αποδοχής της αλήθειας; Δεν νιώθουν καμία ντροπή γι’ αυτές τις κακές πράξεις, θεωρούν ακόμα και ότι οι ίδιοι είναι τέλειοι· αυτή είναι η φύση των κακών ανθρώπων. Οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι το να εξυψώνουν τον εαυτό τους και να μαρτυρούν περί αυτού είναι κάτι απολύτως σωστό, και μάλιστα είναι αυτό που πρέπει να κάνουν. Σκέφτονται: «Εγώ το κάνω επειδή έχω αυτήν την ικανότητα· οι άλλοι είναι άξιοι να κάνουν κάτι τέτοιο; Έχω κερδίσει την υποστήριξη όλων, έχω δαπανήσει τόση προσπάθεια για το έργο της εκκλησίας, έχω συμβάλει τόσο για τον οίκο του θεού κι έχω πάρει τόσο μεγάλο ρίσκο! Είναι δίκαιο να μη μου δώσεις καμία ανταμοιβή, κανένα όφελος; Δεν είναι δίκαιος ο θεός; Δεν ανταμείβει κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του; Τότε, λοιπόν, δεν αξίζω την υποστήριξη όλων, αφού συνέβαλα με όλους αυτούς τους τρόπους και ανέλαβα όλο αυτό το ρίσκο;» Νομίζουν ότι πρέπει να πάρουν κάποιο αντάλλαγμα επειδή έκαναν το καθήκον τους, και ότι η ελάχιστη ανταμοιβή πρέπει να είναι η υποστήριξη όλων και η δυνατότητα να απολαύσουν την αφοσίωση, την τιμή και τα οφέλη που αξίζουν. Είναι αυτή στάση αποδοχής της αλήθειας; (Όχι.) Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια εδώ; Τους λες, λόγου χάρη: «Όσο κι αν υποφέρουν, οι άνθρωποι είναι δημιουργήματα και πρέπει να υποφέρουν εξαιτίας των διεφθαρμένων διαθέσεών τους. Το να υποφέρει κανείς ενώ κάνει το καθήκον του είναι μόνο ένας τρόπος με τον οποίο υποφέρουν οι άνθρωποι. Όσο ικανοί κι αν είμαστε, ό,τι χαρίσματα κι αν διαθέτουμε, δεν πρέπει να περιμένουμε καμία ανταμοιβή ούτε να προσπαθούμε να κλείσουμε συμφωνίες με τον Θεό». Αυτή δεν είναι η αλήθεια; Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης αλήθεια που πρέπει να κατανοήσουν τα δημιουργήματα. Βρίσκεται, ωστόσο, αυτή η αλήθεια στις φιλοσοφίες τους για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, στις σκέψεις και τις απόψεις τους; (Όχι.) Αποδέχονται αυτήν την αλήθεια όταν την ακούνε; Όχι, δεν την αποδέχονται. Τι στάση κρατούν; Πιστεύουν ότι το να είναι στον οίκο του Θεού είναι σαν να είναι στο κοσμικό περιβάλλον, ότι πρέπει να ανταμειφθούν ανάλογα με τον κόπο τους, ότι πρέπει να πάρουν κάτι επειδή εκτέλεσαν το καθήκον τους, και ότι, αν αναλάβουν κάποιο ρίσκο, πρέπει να τους δοθούν τα οφέλη και η χάρη που τους αξίζει. Η εκτέλεση του καθήκοντος είναι ευθύνη και υποχρέωση του καθενός, και δεν προβλέπεται αποζημίωση. Αποδέχονται οι αντίχριστοι αυτήν την αλήθεια; Τι στάση κρατούν; Δείχνουν περιφρόνηση, γίνονται ανταγωνιστικοί, και λένε: «Είστε βλάκες που αποδέχεστε κάτι τέτοιο! Αυτή είναι η αλήθεια; Αυτό δεν είναι η αλήθεια, αυτό είναι απλώς κοροϊδία. Η δικαιοσύνη και η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, αυτή είναι η αλήθεια!» Τι είδους λόγια είναι αυτά; Είναι η λογική, η αίρεση και η πλάνη του Σατανά. Και μπορούν να παραπλανήσουν όσους δεν κατανοούν την αλήθεια; Ναι, και μάλιστα πολύ εύκολα! Κάποιοι άνθρωποι είναι αδύναμοι· δεν κατανοούν τις αλήθειες που σχετίζονται με την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Επιπλέον, δεν έχουν επίπεδο και ικανότητα κατανόησης, ούτε και πολλή πίστη, κι έτσι, όταν ακούνε τέτοια πράγματα, θεωρούν ότι είναι πολύ λογικά, και σκέφτονται: «Πράγματι, έτσι είναι. Πώς γίνεται να ήμουν τόσο χαζός; Επιτέλους, σήμερα συνάντησα κάποιον που καταλαβαίνει. Αυτό που λέει είναι σωστό!» Αυτοί οι άνθρωποι ακούνε και αποδέχονται μόνο όσα τους ακούγονται λογικά και συνάδουν με τις αντιλήψεις τους· δεν προσεγγίζουν τα λόγια του Θεού σύμφωνα με την αρχή ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Τα λόγια του Θεού, είτε συμφωνούν είτε δεν συμφωνούν με τα συναισθήματα, το σκεπτικό, τη λογική, τα έθιμα και τις συνήθειες των ανθρώπων ή την παραδοσιακή κουλτούρα, είναι τελεσίδικα, και κάθε τους λέξη, απ’ την αρχή ως το τέλος, είναι η αλήθεια. Τα λόγια του Θεού δεν έχουν ανάγκη την αμφισβήτηση ούτε την ανάλυση κανενός και, ανεξάρτητα από το αν όλη η ανθρωπότητα πιστεύει ότι είναι σωστά ή λάθος ή από το αν μπορεί κανείς να τα αποδεχθεί, παραμένουν για πάντα αλήθεια. Τα λόγια του Θεού δεν χρειάζεται να περάσουν τη δοκιμασία του χρόνου, ούτε να τα επιβεβαιώσει η ανθρωπότητα μέσω της εμπειρίας· τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Αυτό πιστεύουν οι αντίχριστοι; Σκέφτονται: «Ο θεός πρέπει να είναι λογικός! Τι σημαίνει “δικαιοσύνη του θεού”; Δεν σημαίνει ότι αυτοί που υποφέρουν πολύ και είναι πολύ ικανοί θα παίρνουν πλούσια ανταμοιβή, ενώ εκείνοι που υποφέρουν λίγο, που δεν είναι πολύ ικανοί και δεν συνεισφέρουν καθόλου θα παίρνουν μικρή ανταμοιβή;» Το λέει αυτό ο Θεός; (Όχι.) Ο Θεός δεν το λέει αυτό. Τι λέει ο Θεός; Λέει ότι η εκτέλεση του καθήκοντος είναι το κάλεσμα κάθε ανθρώπου, ότι η εκτέλεση του καθήκοντος διέπεται από τις δικές της αρχές, ότι όλοι πρέπει να εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, και ότι αυτό πρέπει να κάνουν τα δημιουργήματα. Αναφέρεται πουθενά εδώ καμία αποζημίωση; Αναφέρεται καμία ανταμοιβή; (Όχι.) Δεν αναφέρεται καμία αποζημίωση ή ανταμοιβή· είναι υποχρέωση. Τι σημαίνει «υποχρέωση»; Υποχρέωση είναι κάτι που επιβάλλεται να κάνει κάποιος, κάτι για το οποίο δεν ισχύει η αρχή ότι πρέπει να ανταμειφθεί ανάλογα με τον κόπο του. Ο Θεός δεν όρισε ποτέ ότι κάποιος που εκτελεί το καθήκον του σε μεγάλο βαθμό πρέπει να παίρνει μεγάλη ανταμοιβή, και ότι κάποιος που εκτελεί το καθήκον του σε μικρό βαθμό ή το εκτελεί με μη ικανοποιητικό τρόπο πρέπει να παίρνει μικρή ανταμοιβή· ποτέ δεν είπε κάτι τέτοιο ο Θεός. Τι λένε, λοιπόν, τα λόγια του Θεού; Ο Θεός λέει ότι η εκτέλεση του καθήκοντος είναι το κάλεσμα κάθε ανθρώπου και ότι είναι υποχρέωση των δημιουργημάτων· αυτή είναι η αλήθεια. Έτσι κατανοούν το θέμα οι αντίχριστοι; Πώς αντιμετωπίζουν αυτά τα λόγια του Θεού; Τα αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Κρίνοντας από την οπτική του προσωπικού τους συμφέροντος, ερμηνεύουν τα λόγια του Θεού με στρεβλό τρόπο. Για την ακρίβεια, αυτό που κάνουν είναι να παραποιούν τα λόγια Του, χρησιμοποιώντας τα δικά τους μέσα και κατανόηση για να δώσουν διαφορετική ερμηνεία στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια. Και ποια είναι η φύση μιας τέτοιας ερμηνείας; Είναι ωφέλιμη για τους ίδιους, ενώ μπορεί να παραπλανήσει, να προκαλέσει και να δελεάσει τους άλλους. Μετατρέπουν τα λόγια του Θεού στον δικό τους τρόπο ομιλίας, σαν να εκφράζουν αλήθειες, και αφού πει κάτι ο Θεός, αλλάζουν υποχρεωτικά τον τρόπο με τον οποίο το λέει Εκείνος και τις αρχές των λόγων Του, και το φέρνουν στα μέτρα τους. Αυτό που λέει ο Θεός παραμένει η αλήθεια αφού το φέρουν στα μέτρα τους; Όχι· είναι πλάνη και αίρεση. Μπορείτε να διακρίνετε αυτό το ζήτημα; (Ναι, σε κάποιον βαθμό.) Μερικοί άνθρωποι, μετά από τόσο πολλά κηρύγματα, έχουν αποκτήσει κάποια διάκριση. Και ποια ουσία έχει η πράξη των αντίχριστων να εναντιώνονται στην αλήθεια και να την αρνούνται; (Είναι παραποίηση των λόγων του Θεού και στρεβλή ερμηνεία τους.) Και ποια πρόθεση έχουν όταν παραποιούν και ερμηνεύουν στρεβλά τα λόγια του Θεού; Το κάνουν για να μην αποδέχονται οι άνθρωποι την αλήθεια και, αντί γι’ αυτήν, να αποδέχονται τις πλάνες και τις αιρέσεις των αντίχριστων. Παρερμηνεύουν την αλήθεια σύμφωνα με το σκεπτικό και τη λογική τους, τα συμφέροντα, τις απόψεις και τις αντιλήψεις τους. Κάνουν, λοιπόν, κάτι ωφέλιμο για τους ίδιους, ενώ μπορεί, επίσης, να προκαλέσουν και να παραπλανήσουν κάποιους ανόητους και αδαείς ανθρώπους που δεν κατανοούν την αλήθεια. Τα λόγια τους μπορεί να σου φανούν σωστά όταν τα πρωτοακούσεις, αλλά αν τα αναλύσεις προσεκτικά, θα δεις τις φιλοδοξίες και τις συνωμοσίες του Σατανά να ελλοχεύουν μέσα τους. Τι σκοπό έχουν οι φιλοδοξίες και οι συνωμοσίες τους; Σκοπός τους είναι να ωφελήσουν τον εαυτό τους, να παρουσιάσουν λογικό τον τρόπο με τον οποίο εκείνοι ενεργούν και συμπεριφέρονται, να πείσουν τους άλλους να τους αξιολογήσουν θετικά, και να αλλάξουν την κακή και μοχθηρή συμπεριφορά τους σε καλή συμπεριφορά και σε πρακτικές που συμφωνούν με την αλήθεια. Πιστεύουν πως έτσι δεν πρόκειται ούτε να τους απορρίψουν οι άνθρωποι ούτε να τους καταδικάσει ο Θεός. Ίσως καταφέρουν να παραπλανήσουν τους άλλους ώστε να μην τους απορρίψουν, μπορούν όμως να πείσουν τον Θεό να μην τους καταδικάσει; Μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος την ουσία του Θεού; (Όχι.) Εκεί είναι που δείχνουν οι αντίχριστοι τη μεγαλύτερη ανοησία. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν την πειθώ τους και την «εξυπνάδα» τους ώστε να βρουν πλάνες και αιρέσεις για να παραποιήσουν την αλήθεια, ώστε η δήλωσή τους να φαίνεται λογική, και γι’ αυτό αποκηρύσσουν τις ομιλίες του Θεού και αρνούνται την ύπαρξη της αλήθειας· δεν είναι λανθασμένο το σκεπτικό τους; Μπορούν να επιτύχουν τον στόχο τους; (Όχι.) Κάποιοι ρωτάνε τι μπορεί να γίνει όταν ένας αντίχριστος παραπλανά μερικούς ανθρώπους. Αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν πράγματι παραπλανηθεί και δεν μπορούν ν’ αλλάξουν πορεία, σημαίνει ότι έχουν αποκαλυφθεί και αποκλειστεί, και δικαίως. Σημαίνει ότι είναι καταδικασμένοι και ανίκανοι να ξεφύγουν· είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν, και ο Θεός δεν σχεδίαζε ποτέ να σώσει ανθρώπους σαν κι αυτούς. Μπαίνουν στην εκκλησία με ψεύτικες προφάσεις, εκτελούν μια απλή δουλειά και απολαμβάνουν κάποια χάρη, και όταν ο Θεός δεν τους θέλει πια, τους δίνει στον Σατανά. Αν τύχει καμιά φορά ν’ ακούσουν κάποια αίρεση και πλάνη, αμέσως χειροκροτούν και τις εγκρίνουν, κι έπειτα πάνε ν’ ακολουθήσουν τον Σατανά. Τι συμβαίνει εδώ; Ο Θεός χρησιμοποιεί τον Σατανά για να παράσχει υπηρεσία. Λέει ένας στίχος από το Βιβλίο της Αποκάλυψης: «Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος» (Αποκάλυψη 22:11). Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι χωρίζονται ανάλογα με το είδος στο οποίο ανήκουν. Όσον αφορά τους ανθρώπους που ακολουθούν αντίχριστους, αυτό είναι απλώς μια στιγμιαία απροσεξία εκ μέρους τους; Συνέβη επειδή ο Θεός δεν φύλαγε σκοπιά; Σημαίνει ότι είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν! Αφού κάνεις παρέα για ένα διάστημα με τέτοιους ανθρώπους, θα δεις ότι δεν τους αξίζει να σωθούν· είναι εντελώς ελεεινοί! Κρίνοντας απ’ τον χαρακτήρα τους και απ’ την επιδίωξή τους για την αλήθεια, η φύση τους είναι μοχθηρή και αποστρέφεται την αλήθεια, και δεν αξίζουν να σωθούν, δεν αξίζουν να τους κληροδοτήσει ο Θεός τέτοια τεράστια χάρη. Αν δεν τους δώσει ο Θεός αυτήν τη χάρη, τότε απλώς δεν θα τη λάβουν, κι έτσι η πιο ακριβής και συνοπτική περιγραφή τους με τρεις λέξεις είναι «καταδικασμένοι να πεθάνουν».