Όταν οι αντίχριστοι αναλαμβάνουν οποιοδήποτε τμήμα του έργου, είναι επιπόλαιοι και κάνουν τα στραβά μάτια όταν υπάρχουν κακοί άνθρωποι ή άνθρωποι που αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού, ενώ μπορεί ακόμα και να τους καλύπτουν, να τους ανέχονται και να τους προστατεύουν. Όταν ένας αντίχριστος απαλλαγεί από τα καθήκοντά του και του ανατεθεί άλλο καθήκον, υπάρχει περίπτωση να αλλάξει; (Όχι.) Για ποιον λόγο; (Επειδή η φύση-ουσία του είναι προβληματική.) Μετά από ένα τόσο σοβαρό σφάλμα, συνεχίζει να μη μετανοεί και να διατηρεί στην καρδιά του αντιλήψεις και παράπονα· συνεπώς, είναι δυνατόν να είναι έστω και λίγο ειλικρινής σε οποιοδήποτε καθήκον κάνει; Μέσα στην απερισκεψία του, διαπράττει παραπτώματα στο καθήκον του ακόμα και πριν γεννηθούν μέσα του αντιλήψεις και παράπονα· επομένως, όταν κρύβει μέσα του αυτά τα πράγματα, είναι δυνατόν να είναι ειλικρινής στο καθήκον του; (Όχι.) Και χωρίς ειλικρίνεια, θα είναι επιπόλαιος; Θα διαπράττει παραπτώματα μέσα στην απερισκεψία του; (Ναι, έτσι θα είναι.) Μερικοί από σας μπορεί να μην έχετε πειστεί, γι’ αυτό κοιτάξτε καλά τον εαυτό σας και θα έρθει η μέρα που θα πειστείτε. Ένας αντίχριστος δεν θα μπορέσει να αλλάξει ποτέ και, όπου κι αν τοποθετηθεί, πάντα άχρηστος θα είναι. Όταν κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια αποκαλύψει μια διεφθαρμένη διάθεση και κλαδευτεί, αρχίζει να αλλάζει μέσα του. Η κατάστασή του αρχίζει να βελτιώνεται και αποκτά πιο ενεργητική στάση, πιο θετική οπτική, πιο σωστούς στόχους και κατεύθυνση επιδίωξης, καθώς και πιο θεοφοβούμενη καρδιά, ενώ η ανθρώπινη φύση του δείχνει όλο και περισσότερο άξια σεβασμού. Ένας αντίχριστος, απ’ την άλλη, όσο περισσότερο κλαδεύεται τόσο περισσότερο αυξάνεται η αγανάκτηση που νιώθει μέσα του, τόσο πιο επιφυλακτικός γίνεται, τόσο πιο αδικημένος αισθάνεται μέσα στην καρδιά του και τόσο περισσότερο αυξάνονται οι αντιλήψεις, το μίσος και τα παράπονά του για τον Θεό. Όταν δεν έχει κλαδευτεί, η σάρκα του μπορεί να πληρώσει ένα πολύ μικρό τίμημα, αλλά από τη στιγμή που θα κλαδευτεί πολύ, δεν έχει καν την παραμικρή ειλικρίνεια. Είναι στ’ αλήθεια χαμένη υπόθεση! Παρατηρήστε το και μόνοι σας: Κάθε τέτοιος άνθρωπος κάνει συνέχεια κηρύγματα για να υποστηρίξει τους άλλους, αλλά ο ίδιος δεν ασκείται καθόλου ούτε έχει καμία είσοδο· αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι, όποιο έργο κι αν κάνει, μόλις αποκτήσει θέση, μπορεί να πάρει ορισμένες πρωτοβουλίες και να δείξει κάποιο ενθουσιασμό, αλλά είναι πάντα επιπόλαιος και διαπράττει παραπτώματα λόγω απερισκεψίας στο έργο του. Όταν χάσει τη θέση του, βγαίνουν τα μαχαίρια, θεωρεί πως είναι ξεγραμμένος και φτάνει στο σημείο να ενεργεί με θράσος και απερισκεψία, σαν αναρχικός αγριάνθρωπος, χωρίς καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, ένα τέτοιο είδος ατόμου είναι κλασικός αντίχριστος. Μπορεί να αναλύσει τις καταστάσεις των άλλων πολύ καθαρά και λογικά, με τρόπο που τον καταλαβαίνεις εύκολα και που σε κάνει να πιστεύεις ότι κι ο ίδιος έχει μια τέτοια κατανόηση του εαυτού του. Όταν, όμως, κάνει κάποιου είδους λάθος, όταν έχει αποκαλύψει μια διεφθαρμένη διάθεση κι εσύ προσπαθήσεις να τον εκθέσεις και να τον αναλύσεις, τότε δες τι στάση έχει. Θα είναι εντελώς απρόθυμος να το αποδεχτεί και θα ψάχνει να βρει όποιον τρόπο μπορεί για να το αντικρούσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό του, καθώς δεν εννοεί να το παραδεχτεί. Κανείς δεν επιτρέπεται να τον αγγίξει και όποιος χτυπήσει κάποιο ευαίσθητο σημείο του ή εκθέσει κάποιο πρόβλημά του θα βρεθεί μπλεγμένος και θα γίνει εχθρός του.

Όταν ένας αντίχριστος έχει θέση, μπορεί να υπομείνει κάποιες κακουχίες και να πληρώσει ένα μικρό τίμημα για να την προστατέψει. Επίσης, μπορεί να παριστάνει τάχα τον καλοσυνάτο και συμπονετικό απέναντι σε όλους, να δείχνει όλο υποκρισία ότι θέλει να σώσει τους πάντες. Τη στιγμή, όμως, που θα χάσει τη θέση του, όλη η καλοσύνη του εξαφανίζεται· ωστόσο, συνεχίζει να θέλει να διατηρήσει και να απολαμβάνει την υποστήριξη, την εκτίμηση και την ιδιαίτερη προσοχή που είχε και στο παρελθόν. Με λίγα λόγια, είναι τελείως ξεδιάντροπος! Σε όποια ομάδα κι αν ανήκει ένας αντίχριστος, δεν προσφέρει την παραμικρή βοήθεια και διαπαιδαγώγηση σε κανέναν· κι όμως, θέλει ακόμα να απολαμβάνει την υποστήριξη και την εκτίμηση όλων των άλλων. Οι άλλοι μπορεί να παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση, όμως ο αντίχριστος δεν πρόκειται ποτέ να βγει και να πει ότι έχει κι αυτός μια τέτοια διάθεση ή να μιλήσει για το τι είδους διεφθαρμένη διάθεση έχει αποκαλύψει στο παρελθόν. Ποτέ δεν αναλύει τον εαυτό του και, όταν τον έχουν στριμώξει στη γωνία, θα πει μόνο κάτι του τύπου: «Ναι, είμαι δαίμονας, είμαι σατανάς» και τέλος. Λέει μόνο κάτι τέτοια πομπώδη, κούφια λόγια, αλλά αν τον ρωτήσεις: «Ποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις και αποκαλύψεις έχεις που δείχνουν ότι είσαι δαίμονας και σατανάς; Τι κίνητρα και σκοπούς έχεις όταν ενεργείς;», δεν θα σου πει απολύτως τίποτα. Δεν είναι σατανάς; Αφότου ήρθε στην εξουσία, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας έχει διαπράξει αμέτρητα κακά και, σε όλη την περίοδο της κυριαρχίας του, παραδέχεται και διορθώνει συνέχεια τα λάθη του, ενώ παράλληλα κακομεταχειρίζεται τον λαό του όλο και περισσότερο. Βλέποντάς τον να παραδέχεται τα λάθη του, ίσως σκεφτείς ότι θα μετανοήσει και θα αλλάξει σελίδα, ότι τηρεί μια στάση εξομολόγησης και ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα διαπράξει πάλι τα ίδια λάθη. Κρίνοντας, όμως, από αυτά που συμβαίνουν στη συνέχεια και από το πώς εξελίσσονται τα πράγματα, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας παραδέχεται τα λάθη του απλώς και μόνο για να προστατέψει την εικόνα και τη θέση του, προετοιμάζοντας το έδαφος για να διατηρήσει την εξουσία και να συνεχίσει να κακομεταχειρίζεται τον λαό του, κάνοντας κι άλλα τρομερά πράγματα. Οι αντίχριστοι είναι το ίδιο πράγμα· έχουν την ίδια φύση-ουσία με τους διαβόλους, τον Σατανά και τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Ξέρουν πολύ καλά πώς να κρύβονται και έχουν το ψέμα στο τσεπάκι τους· είναι αναίσχυντοι, αποστρέφονται την αλήθεια και τα θετικά πράγματα και δεν αποδέχονται ούτε κατά διάνοια την αλήθεια. Επιπλέον, λένε μόνο ωραία λόγια και κάνουν μόνο κάθε είδους κακά πράγματα. Όταν βρίσκονται με τους αδελφούς και τις αδελφές, οι αντίχριστοι πολλές φορές λένε τα σωστά πράγματα και κάνουν πράγματα που επιφανειακά μοιάζουν σωστά, αλλά όταν τους ζητηθεί να ασκηθούν αυστηρά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές, να εφαρμόσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, όχι μόνο δεν θα κάνουν κάτι τέτοιο, αλλά και θα γίνουν καπνός. Αν τους αφήσεις χωρίς επίβλεψη, επιτήρηση ή παρακίνηση, τότε θα διαπράξουν παραπτώματα εξαιτίας της απερισκεψίας τους και θα ιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο. Για να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή να διατηρήσουν την εξουσία, θα υπομείνουν την οποιαδήποτε δυσκολία και θα πληρώσουν το οποιοδήποτε τίμημα. Από αυτό βλέπουμε ότι οι αντίχριστοι έχουν μια άλλου είδους φύση-ουσία, δηλαδή είναι εγωιστές και ποταποί. Εκτός από το να πληρώσουν ένα μικρό τίμημα όταν κάνουν κάτι για τον εαυτό τους, αν τους ζητήσει κανείς να κάνουν ή να πουν κάτι για τους αδελφούς και τις αδελφές, για τον οίκο του Θεού, χωρίς να πάρουν τίποτα σε αντάλλαγμα, θα είναι τόσο καλόκαρδοι; Θα αναλάβουν αυτό το φορτίο; (Όχι.) Έτσι, όσον αφορά τα πράγματα που τους έχει ζητήσει ο Άνωθεν να εφαρμόσουν, όταν έρθει η ώρα να γίνει έλεγχος γι’ αυτό το έργο, δεν θα έχουν εφαρμόσει κανένα από αυτά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή για να το κάνουν θα έπρεπε να κουραστούν και να υποφέρουν· θα έπρεπε να πληρώσουν κάποιο τίμημα και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα είχαν μεγάλο όφελος από αυτό. Έτσι, πολύ απλά, δεν θα το κάνουν. Αν ήταν να επωφεληθούν και να αποκομίσουν οφέλη απ’ αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι, θα ήταν ένας αντίχριστος πρόθυμος να πληρώσει κάποιο τίμημα γι’ αυτό; Όχι. Αν ήταν κάτι για το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι θα τον εκτιμούσαν και θα τιμούσαν τη μνήμη του, κάτι για το οποίο θα τον λάτρευαν και θα τον εγκωμίαζαν, ένα καλό πράγμα για το οποίο θα τον θυμούνταν για πολλές γενιές, τότε πώς θα ενεργούσε; Θα αναλάμβανε αμέσως δράση και θα το έκανε μέσα στην καλή χαρά. Είναι ξεδιάντροπο αυτό το πράγμα, έτσι δεν είναι; Ο Σατανάς, ο διάβολος, είναι στ’ αλήθεια ξεδιάντροπος. Έχει διαπράξει αμέτρητα κακά, ωστόσο συνεχίζει να θέλει όλοι να τον ευγνωμονούν βαθιά, θέλει οι άνθρωποι να τον ακολουθούν από κοντά και να τον λατρεύουν. Κακομεταχειρίζεται πάρα πολύ τους ανθρώπους, αλλά δεν παύει να θέλει να τον εγκωμιάζουν. Οι αντίχριστοι είναι το ίδιο πράγμα. Όσα κηρύγματα κι αν έχει ακούσει ένας αντίχριστος και όσα δόγματα κι αν καταλαβαίνει, αν του ζητήσεις να κάνει κάποιο έργο ή κάποιο καθήκον χωρίς να δείξει επιπολαιότητα, δεν μπορεί να τα καταφέρει. Αν του ζητήσεις να μην ιδρύσει το δικό του ανεξάρτητο βασίλειο ή να μην διαπράττει παραπτώματα λόγω απερισκεψίας, δεν μπορεί να το κάνει. Αν του ζητήσεις να μην απολαμβάνει στο έπακρο τα οφέλη της θέσης, να μην επιθυμεί ανέσεις, να μην απολαμβάνει τη θέση και τα ειδικά προνόμια, δεν μπορεί να το κάνει. Αν του ζητήσεις να μη βασανίζει τους άλλους ή να μη λέει ψέματα, δεν μπορεί να το καταφέρει. Αν του ζητήσεις να μην κατασπαταλά τις προσφορές και να προστατεύει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν μπορεί να το κάνει. Αν του ζητήσεις να μην καταθέτει μαρτυρία για τον εαυτό του, δεν θα μπορέσει ποτέ να το κάνει· αν του ζητήσεις να πληρώσει κάποιο μικρό τίμημα για τον εκλεκτό λαό του Θεού χωρίς να πάρει τίποτα σε αντάλλαγμα ή να κάνει λίγο έργο χωρίς να το μάθει κανείς, δεν θα μπορέσει να το κάνει. Τι μπορεί να κάνει; Μπορεί να διαπράττει παραπτώματα λόγω απερισκεψίας, να ιδρύσει το δικό του ανεξάρτητο βασίλειο, να καταθέτει μαρτυρία για τον εαυτό του, να κατασπαταλά τις προσφορές, να ζει εις βάρος της εκκλησίας, να βασανίζει τους άλλους, να φωνάζει συνθήματα, να ξεστομίζει δόγματα, να διαδίδει αιρέσεις και πλάνες για να παραπλανά τους ανθρώπους και ούτω καθεξής· όλα αυτά μπορεί να τα κάνει χωρίς κόπο. Υπάρχει γύρω σας κανένας τέτοιος άνθρωπος; Μόλις πάρει στα χέρια του την εξουσία, μόλις αποκτήσει έστω και ελάχιστη δύναμη, θέλει να βάλει χέρι στον κορβανά του οίκου του Θεού· ό,τι κι αν αγοράζει, θέλει να παίρνει πράγματα υψηλής ποιότητας, ακριβά και επώνυμα, και δεν το συζητάει με κανέναν άλλον ούτε ακούει τι έχει να πει ο οποιοσδήποτε. Μόλις του δοθεί λίγη εξουσία, την απολαμβάνει στο έπακρο. Όταν του δοθεί λίγη εξουσία, θέλει να σχηματίσει κλίκες και να τα κάνει όλα όπως θέλει εκείνος, ενώ αρνείται να ακούσει τον Άνωθεν ή οποιονδήποτε άλλον. Όταν του δοθεί λίγη εξουσία, νομίζει ότι έχει γίνει θεός και θέλει να δώσει μαρτυρία για τον εαυτό του έτσι ώστε να τον υποστηρίξουν οι άλλοι, θέλει να δημιουργήσει μια φατρία, να φτιάξει τη δική του συμμορία. Όταν του δοθεί λίγη εξουσία, θέλει να έχει υπό τον αυστηρό έλεγχό του τους αδελφούς και τις αδελφές. Αν το έργο του οίκου του Θεού απαιτεί να μετατεθεί κάποιος μακριά του, θα είναι πολύ δύσκολο. Θα πρέπει να το εγκρίνει ο ίδιος και κάποιος θα πρέπει να το συζητήσει μαζί του, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχτεί από τον συγκεκριμένο άνθρωπο μια στάση που δεν του αρέσει. Θέλει να ξέρει όλος ο κόσμος ότι έχει εξουσία και επιρροή, ενώ όλοι πρέπει να τον σέβονται και να είναι ταπεινοί απέναντί του. Αυτό είναι ένα γεγονός που αναγνωρίζεται από όλους. Ένας αντίχριστος δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχτεί ότι έχει διεφθαρμένη διάθεση. Παρατηρήστε το και μόνοι σας: Κοιτάξτε αν όσοι δεν παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση μπορούν να μετανοήσουν αφότου κάνουν κάποιο λάθος και αποκαλύψουν μια διεφθαρμένη διάθεση, ποια κατεύθυνση ακολουθούν και τι μονοπάτι επιλέγουν στο τέλος, πώς συμπεριφέρονται ενώ κάνουν το καθήκον τους και ενώ αλληλεπιδρούν με τους άλλους, πώς ενεργούν σε σχέση με τη θέση και με ποιους τρόπους και μεθόδους πράττουν. Θα μπορέσετε να το διακρίνετε αυτό; Αν μπορέσετε να βγάλετε συμπεράσματα σχετικά με αυτά τα πράγματα, τότε έχετε κάποια διάκριση.

Γ. Αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να μετριούνται τα πάντα

Υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος για τον οποίο οι αντίχριστοι αρνούνται να αποδεχτούν το κλάδεμα και δεν τηρούν στάση μετάνοιας όταν κάνουν κάποιο λάθος: Αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να μετριούνται τα πάντα. Έχω κάνει συναναστροφή με αρκετές λεπτομέρειες σχετικά με τους δύο πρώτους λόγους, οι οποίοι διαφέρουν από τον τρίτο ως προς την κυριολεκτική τους σημασία. Επί της ουσίας, όμως, έχουν σχέση με αυτόν, δηλαδή με το ότι οι αντίχριστοι αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Συνεπώς, η συναναστροφή μας μπορεί να είναι σύντομη και συνοπτική. Όταν ένας αντίχριστος κλαδεύεται και συναναστρέφεσαι μαζί του πάνω στην αλήθεια, μιλώντας για τις αλήθεια-αρχές και τις αρχές με τις οποίες θα πρέπει να ενεργεί κανείς, θα μπορέσει να αποδεχτεί αυτά που θα ακούσει; (Όχι.) Όποτε κι αν ακούσει την αλήθεια ένας αντίχριστος, πάντοτε την ίδια στάση θα τηρήσει απέναντί της: καταδίκη και αντίσταση. Τι είναι οι αλήθεια-αρχές; Είναι το πρότυπο με βάση το οποίο πρέπει να μετρά κανείς τις ενέργειές του. Εφόσον κάποιος ενεργεί απολύτως σύμφωνα με την αλήθεια των λόγων του Θεού, τότε οι ενέργειές του θα συμφωνούν με τις αρχές. Αυτό σημαίνει να ενεργεί κανείς σύμφωνα με τις αρχές. Αν η συναναστροφή σου συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές, τότε ένας αντίχριστος δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να την αποδεχτεί· όσο πιο θετική, πρακτική, δίκαιη, σωστή και θεμελιωμένη στα γεγονότα είναι η συναναστροφή σου τόσο λιγότερο θα την αποδεχτεί ένας αντίχριστος. Θα απαντήσει με στρεβλά επιχειρήματα και θα αρνηθεί να αποδεχτεί την αλήθεια ή τα γεγονότα. Αν του μιλήσεις για το πώς να ενεργήσει έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις ευθύνες του στο συγκεκριμένο ζήτημα, εκείνος θα σου πει ότι έχει υποφέρει και ότι έχει πληρώσει τίμημα· αν του μιλήσεις για το πώς να ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, εκείνος θα σου πει σε πόσους δρόμους έχει ταξιδέψει, πόσο έχει υποφέρει και πόσο έχει μιλήσει. Αν του μιλήσεις για το πώς να είναι έντιμος, πώς να ενεργεί και να κάνει ένα καθήκον με έντιμη και ειλικρινή καρδιά, θα αδιαφορήσει και θα σε αγνοήσει. Στις ενέργειές του θα επικεντρώνεται μόνο σε τακτικές, σχέδια και τεχνάσματα. Σε γενικές γραμμές, ένας αντίχριστος έχει τις δικές του μοναδικές αρχές όσον αφορά τις ενέργειές του και, όσο λανθασμένες, τιποτένιες, γελοίες και παράλογες κι αν φαίνονται στους άλλους ή στον Θεό, εκείνος δεν θα βαρεθεί ποτέ να εμμένει σ’ αυτές τις μεθόδους και τις αρχές. Δεν πρόκειται να αποδεχτεί τα λόγια του Θεού ως τις αλήθεια-αρχές ούτε να εγκαταλείψει τις δικές του αρχές, οπότε, όσο κι αν τον κλαδέψεις, τον εκθέσεις ή τον απαλλάξεις από τα καθήκοντά του, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξουν οι οπτικές, οι απόψεις και τα κριτήρια με βάση τα οποία μετρά τα πράγματα. Κάποια από αυτά τα κριτήρια πηγάζουν από την ανθρώπινη επιστήμη, κάποια από τη γνώση, κάποια από την παραδοσιακή κουλτούρα και κάποια από τις κακές τάσεις αυτού του κόσμου· όσο λάθος, όμως, κι αν είναι αυτά τα πράγματα, ένας αντίχριστος δεν μπορεί να τα εγκαταλείψει. Θα αποδεχτεί όποιες κακές τάσεις και όποια ρητά και οπτικές είναι δημοφιλή στην κοινωνία, αλλά τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια δεν τα έχει ποτέ ως κριτήριο για να μετρά όλα τα πράγματα και τα γεγονότα, για να μετρά τα πάντα. Ενώ ακολουθεί τον Θεό και ζει σαν παράσιτο στον οίκο Του, αρνείται και καταδικάζει την αλήθεια. Ενώ αρνείται και καταδικάζει την αλήθεια, σέβεται και θαυμάζει κάθε είδους αιρέσεις και πλάνες του κόσμου. Τα μόνα πράγματα που δεν μπορεί να αποδεχτεί είναι τα λόγια του Θεού, η αλήθεια. Κρίνοντας από αυτήν την ουσία των αντίχριστων, παρότι πηγαίνουν σε συναθροίσεις, διαβάζουν τα λόγια του Θεού και κάνουν κάποιο καθήκον στο πλαίσιο της πίστης τους, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Η διάθεσή τους δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει, αλλά ούτε και οι οπτικές τους, οι οποίες ανήκουν στον κόσμο και στις κακές τάσεις. Αν ζητήσεις από έναν αντίχριστο να μιλήσει για τη ζωή-είσοδο ή για αλλαγή διάθεσης, θα απορήσεις γιατί τα λόγια του μοιάζουν τόσο παράξενα, αρρωστημένα και αμήχανα. Θα μοιάζουν με τα λόγια ενός ξένου, δεν είναι παρά ένας μπερδεμένος άνθρωπος που δεν έχει πνευματική κατανόηση, αλλά παριστάνει πως είναι πνευματικός και πως έχει ζωή. Είναι στ’ αλήθεια τελείως αηδιαστικό! Είναι δυνατόν να έχει ζωή κάποιος που δεν έχει παραδεχτεί ποτέ τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια ούτε έχει αποδεχτεί τα λόγια του Θεού ως τη ζωή του; Αυτό είναι ανέκδοτο, σωστά; Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και δείτε αν υπάρχει κάποιος που να λέει συνεχώς: «Ο τάδε διάσημος είπε αυτό· το τάδε βιβλίο λέει αυτό· η τάδε τηλεοπτική σειρά είπε αυτό· το τάδε αριστούργημα λέει αυτό» ή «Η παραδοσιακή μας κουλτούρα είναι έτσι· στα μέρη μου λέμε αυτό· στην οικογένειά μας έχουμε αυτόν τον κανόνα» και ούτω καθεξής. Προσέξτε ποιος έχει πάντα ένα σωρό τέτοια πράγματα να πει, ποιος δεν συγκινείται καθόλου όταν ακούσει τα λόγια του Θεού και, όταν καταφέρνει να συναναστραφεί πάνω στην κατανόηση των λόγων του Θεού, ξεστομίζει μόνο μπερδεμένα λόγια, παράλογα λόγια και λόγια που δεν δείχνουν πνευματική κατανόηση. Προσέξτε, επίσης, ποιος, παρόλο που ούτε κατανοεί ούτε καταλαβαίνει καθόλου τα λόγια του Θεού, προσπαθεί με το ζόρι να συνδυάσει κάποια από αυτά και παριστάνει τον πνευματικό. Είναι τελείως αηδιαστικό αυτό το πράγμα! Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, ακούνε κηρύγματα και συμμετέχουν σε συναθροίσεις εδώ και πολλά χρόνια, αλλά είναι απίστευτο το γεγονός ότι ακόμα δεν γνωρίζουν πως έχουν διεφθαρμένη διάθεση και δεν έχουν καταλάβει πως έχουν λανθασμένες οπτικές ούτε πως οι παράλογες οπτικές τους είναι τελείως αντίθετες και αντιφατικές με τα λόγια του Θεού. Και ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό; Είναι ο τρίτος λόγος που κρύβεται πίσω απ’ το γεγονός ότι οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται το κλάδεμα και δεν έχουν στάση μετάνοιας όταν κάνουν οποιοδήποτε λάθος: Αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να μετριούνται τα πάντα. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία του ζητήματος.

Γιατί αρνούνται οι αντίχριστοι να αποδεχτούν το κλάδεμα; Γιατί, όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι, δεν μετανιώνουν, αλλά αντ’ αυτού διασπείρουν διάφορες αντιλήψεις, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κρίνουν τον Θεό; Οι λόγοι είναι πολύ ξεκάθαροι: Πρώτον, οι αντίχριστοι δεν παραδέχονται ποτέ ότι μπορούν να κάνουν λάθος· δεύτερον, δεν παραδέχονται ποτέ ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση· τρίτον, αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να μετριούνται τα πάντα. Διότι, όλοι όσοι δεν αποδέχονται το κλάδεμα, αποκαλύπτουν ξεκάθαρα μια διεφθαρμένη διάθεση όταν κάνουν λάθη, βλάπτουν συχνά τον εκλεκτό λαό του Θεού, καθυστερούν τη ζωή-είσοδο αναρίθμητων ανθρώπων που ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού και ζημιώνουν το έργο του οίκου του Θεού, αν αυτοί οι άνθρωποι δεν μετανιώνουν και δεν τηρούν στάση μετάνοιας όταν κλαδεύονται, τότε ένα πράγμα είναι σίγουρο: Φανερώνουν και τις τρεις αυτές εκδηλώσεις των αντίχριστων. Σωστά; (Σωστά.) Υπάρχουν τρεις συνολικά λόγοι για τους οποίους οι αντίχριστοι αρνούνται να αποδεχτούν το κλάδεμα. Διαβάστε τους ξανά. (Πρώτον, οι αντίχριστοι δεν παραδέχονται ποτέ ότι μπορούν να κάνουν λάθος· δεύτερον, δεν παραδέχονται ποτέ ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση· τρίτον, αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να μετριούνται τα πάντα.) Συνολικά είναι τρεις. Για τους δύο πρώτους λόγους κάναμε συναναστροφή με αρκετές λεπτομέρειες. Ο τελευταίος είναι λίγο διαφορετικός από τους δύο πρώτους ως προς την κυριολεκτική σημασία του, αλλά επί της ουσίας οι δύο πρώτοι συνδέονται με το ότι οι αντίχριστοι αρνούνται να παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, συνεπώς δεν θα συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτόν τον λόγο με περισσότερες λεπτομέρειες. Ωραία, ας ολοκληρώσουμε εδώ τη σημερινή μας συναναστροφή. Αντίο! (Αντίο, Θεέ μου!)

19 Σεπτεμβρίου, 2020