Μία από τις βασικές προθέσεις και στάσεις που έχουν οι αντίχριστοι απέναντι στο καθήκον τους είναι να το εκμεταλλεύονται ως ευκαιρία για να κάνουν συναλλαγές με τον Θεό και να κερδίσουν τα οφέλη που επιθυμούν. Επίσης, πιστεύουν το εξής: «Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την οικογένειά τους και αποκηρύσσουν τις κοσμικές τους προοπτικές για να κάνουν το καθήκον τους στον οίκο του θεού, εξυπακούεται ότι πρέπει να κερδίσουν κάτι, να πάρουν κάτι ως αντάλλαγμα· μόνο αυτό είναι το δίκαιο και λογικό. Αν, παρ’ όλο που κάνεις το καθήκον σου, δεν πάρεις τίποτα, τότε ακόμα κι αν λάβεις κάποιες αλήθειες, δεν αξίζει τον κόπο. Ούτε κι η αλλαγή διάθεσης δεν είναι τόσο χειροπιαστό όφελος· ακόμα κι αν έχεις λάβει τη σωτηρία, κανείς δεν θα μπορεί να το δει!» Αυτοί οι δύσπιστοι κλείνουν τα μάτια σε οποιαδήποτε απαίτηση έχει ο Θεός απ’ την ανθρωπότητα. Ούτε την αναγνωρίζουν ούτε την πιστεύουν και τηρούν μια στάση απόρριψης. Αν κρίνουμε από τις στάσεις και τις προθέσεις με τις οποίες αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το καθήκον τους, είναι φανερό πως δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά δύσπιστοι και τυχοδιώκτες· ανήκουν στον Σατανά. Ακούσατε ποτέ εσείς πως ο Σατανάς μπορεί να κάνει πιστά ένα καθήκον; (Όχι.) Αν ο Σατανάς μπορεί να κάνει το «καθήκον» του ενώπιον του Θεού, τότε αυτό το καθήκον πρέπει να μπει σε εισαγωγικά, αφού ο Σατανάς το κάνει με παθητικό τρόπο και κάτω από εξαναγκασμό, ο Θεός χειραγωγεί τον Σατανά, και ο Θεός τον εκμεταλλεύεται. Επομένως, οι αντίχριστοι, εξαιτίας της ουσίας αντίχριστου που έχουν κι επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια και την αποστρέφονται, και μάλιστα εξαιτίας της μοχθηρής τους φύσης, δεν μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους ως δημιουργήματα χωρίς όρους ή χωρίς αποζημίωση, ούτε μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια ή να κερδίσουν την αλήθεια καθώς κάνουν τα καθήκοντά τους ή να τα κάνουν ανάλογα µε τις απαιτήσεις των λόγων του Θεού. Επειδή έχουν τέτοια φύση, επειδή αντιμετωπίζουν με τέτοια στάση τα καθήκοντά τους και εξαιτίας των διαφόρων εκδηλώσεών τους όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα καθήκοντά τους με αμέλεια. Όσο κάνουν τα καθήκοντά τους, μπορούν να πράξουν το κακό και να αναλάβουν ρόλο της διατάραξης και της αναστάτωσης του έργου του οίκου του Θεού οποιαδήποτε στιγμή, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Ποια είναι η κυριότερη και πιο εμφανής εκδήλωσή τους όταν κάνουν τα καθήκοντά τους; Ενεργούν πεισματικά κι αυθαίρετα, κάνουν του κεφαλιού τους και ενεργούν χωρίς να συμβουλεύονται τους άλλους. Ενεργούν όπως τους αρέσει, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Το μόνο που σκέφτονται είναι το πώς να προχωρήσουν μπροστά και το πώς μπορούν να ελέγξουν περισσότερους ανθρώπους μέσω της εκτέλεσης των καθηκόντων τους. Θέλουν μονάχα να δείξουν στον Θεό ότι έχουν αντέξει τις κακουχίες και έχουν πληρώσει το τίμημα κάνοντας τα καθήκοντά τους, ότι έχουν κεφάλαιο και δικαιούνται να ζητήσουν από τον Θεό ανταμοιβές και στέφανο, ώστε να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, και να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή το να λάβουν ευλογίες.

Οι αντίχριστοι, όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, υπολογίζουν συνεχώς τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους: πόσα χρόνια κάνουν ήδη τα καθήκοντά τους, πόσες κακουχίες έχουν αντέξει, πόσα έχουν απαρνηθεί για τον Θεό, πόσο τίμημα έχουν πληρώσει, πόση ενέργεια έχουν δαπανήσει, πόσα χρόνια έχουν χάσει από τα νιάτα τους, κι αν δικαιούνται πια να πάρουν ανταμοιβές και στέφανο· αν έχουν μαζέψει αρκετό κεφάλαιο μέσα σ’ αυτά τα λίγα χρόνια που κάνουν τα καθήκοντά τους, αν έχουν την εύνοια του Θεού ενώπιον Του, κι αν στα μάτια του Θεού είναι άνθρωποι που μπορούν να πάρουν ανταμοιβές και στέφανο. Όσο κάνουν τα καθήκοντά τους, σταθμίζουν, κάνουν υπολογισμούς και σχέδια συνέχεια με τον τρόπο αυτόν, ενώ παράλληλα προσέχουν τα λόγια και τις εκφράσεις των άλλων, προσέχουν το πώς τους αξιολογούν οι αδελφοί και οι αδελφές, και το τι δηλώνουν γι’ αυτούς. Βεβαίως, εκείνο που τους απασχολεί περισσότερο είναι το αν γνωρίζει ο Άνωθεν ότι υπάρχουν και ότι κάνουν τα καθήκοντά τους. Τους απασχολεί πολύ περισσότερο το πώς τους βλέπει ο Άνωθεν, πώς μιλάει γι’ αυτούς και πώς τους αξιολογεί, αν ο Άνωθεν αντιλαμβάνεται τις «καλές προθέσεις» τους που φαίνονται στο ότι υπομένουν κακουχίες και πληρώνουν τίμημα, αν ο Άνωθεν αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα τα βάσανα και τα δεινά που έχουν υποστεί τόσα χρόνια ακολουθώντας τον Θεό, και το πώς κρίνει ο Θεός στον ουρανό όλα αυτά που κάνουν. Παράλληλα με το να ασχολούνται με τα καθήκοντα που τους αναλογούν, το μυαλό τους κάνει διαρκώς υπολογισμούς και προσπαθούν να αντλήσουν πληροφορίες από ποικίλες πηγές, και να σταθμίσουν κατά πόσο μπορούν να αποφύγουν τις καταστροφές, να κερδίσουν την έγκριση του Θεού και να αποκτήσουν εκείνον τον άγνωστο στέφανο και ευλογίες. Αυτά υπολογίζουν συχνά στα βάθη της καρδιάς τους, αυτά είναι τα πιο βασικά και κύρια πράγματα που υπολογίζουν κάθε ώρα και στιγμή της μέρας. Ωστόσο, δεν προσπαθούν ποτέ να αναλογιστούν ούτε να κάνουν αυτοκριτική για το αν οι ίδιοι είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια, το τι μέρος της αλήθειας καταλαβαίνουν, το πόση από την αλήθεια που καταλαβαίνουν μπορούν όντως να κάνουν πράξη, το αν η διάθεσή τους έχει αλλάξει πραγματικά, το αν εμπεριέχεται η ελάχιστη ένδειξη ειλικρίνειας ή τυχόν νοθεία, συναλλαγές ή απαιτήσεις μέσα σε όλα αυτά που κάνουν για τον Θεό, πόση διαφθορά έχουν αποκαλύψει εκτελώντας τα καθήκοντά τους, το αν κάθε καθήκον και εργασία που εκτελούν κάθε μέρα το κάνουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αλλά και το αν εκτελούν τα καθήκοντά τους σε αποδεκτό επίπεδο και αν έτσι ικανοποιούν τις προθέσεις του Θεού. Ποτέ δεν στοχάζονται αυτά τα πράγματα ούτε προσπαθούν να τα αναλογιστούν. Υπολογίζουν μόνο το κατά πόσο θα μπορέσουν να αποκτήσουν ευλογίες στο μέλλον και ποιος θα είναι ο προορισμός τους. Υπολογίζουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα, τα κέρδη και τις απώλειές τους, αλλά ποτέ δεν δαπανούν ενέργεια ούτε προσπάθεια για την αλήθεια, για τη μεταβολή της διάθεσης ή για το πώς να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Οι αντίχριστοι δεν κάνουν ποτέ πράξη το να αναλογιστούν, να γνωρίσουν ή να αναλύσουν τη διεφθαρμένη διάθεσή τους ή τα λάθος μονοπάτια που έχουν ακολουθήσει, και δεν εξετάζουν ποτέ πώς να αλλάξουν τη λανθασμένη οπτική τους. Δεν πρόκειται να μισήσουν ποτέ το γεγονός ότι παραβίασαν την αλήθεια και ότι έκαναν πολλά κακά πράγματα προκειμένου να αντισταθούν στον Θεό, δεν πρόκειται να μισήσουν ποτέ τον εαυτό τους επειδή ζουν σύμφωνα με τη διεφθαρμένη τους διάθεση και δεν πρόκειται να νιώσουν ποτέ τύψεις για τα λάθος μονοπάτια στα οποία έχουν βαδίσει ή για τα όσα έχουν κάνει και έχουν προκαλέσει αναστάτωση και διατάραξη. Καθώς κάνουν το καθήκον τους, εκτός από το να συγκαλύπτουν με κάθε κόστος την ανεπάρκεια, τις αδυναμίες, την αρνητικότητα, την παθητικότητα και τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, κάνουν και το παν για να επιδειχθούν, ώστε να πάνε μπροστά, και ψάχνουν να βρουν κάθε τρόπο για να δείξουν στον Θεό και στον εκλεκτό λαό του Θεού τα ταλέντα, τα χαρίσματα και τις ικανότητές τους. Αυτό το χρησιμοποιούν ως παρηγοριά, αλλά και για να κάνουν τον εαυτό τους να πιστέψει ότι έχουν το κεφάλαιο και ότι σίγουρα θα λάβουν στέφανο και ανταμοιβές, και ότι δεν χρειάζεται να βαδίσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Άρα, η λογική των αντίχριστων είναι ελαττωματική. Όσο κι αν γίνει συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και όσο ξεκάθαρα κι αν γίνει η συναναστροφή, και πάλι δεν καταλαβαίνουν τις προθέσεις του Θεού ούτε για ποιον λόγο ακριβώς πιστεύει κανείς στον Θεό και ποιο είναι το ορθό μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίζουν οι άνθρωποι. Εξαιτίας της μοχθηρής τους διάθεσης, εξαιτίας της μοχθηρής τους φύσης και εξαιτίας της φύση-ουσίας τους, οι άνθρωποι αυτοί κατά βάθος δεν μπορούν να διακρίνουν τι ακριβώς είναι η αλήθεια και ποια είναι τα θετικά πράγματα, ποιο ακριβώς είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Εμμένουν σταθερά στις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες, τις οποίες θεωρούν ως την αλήθεια, ως τους μοναδικούς στόχους στη ζωή και ως το πιο δίκαιο εγχείρημα. Δεν ξέρουν την αλήθεια που λέει ότι αν δεν αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου, τότε αυτός θα παραμείνει για πάντα εχθρός του Θεού, και ούτε ξέρουν ότι οι ευλογίες που δίνει ο Θεός σε έναν άνθρωπο και ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται ο Θεός έναν άνθρωπο δεν βασίζονται στο επίπεδο, στα χαρίσματα, στα ταλέντα ή στο κεφάλαιό του, αλλά στο πόση αλήθεια κάνει πράξη, στο πόση αλήθεια κερδίζει και στο αν είναι άνθρωπος που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό. Πρόκειται για αλήθειες τις οποίες οι αντίχριστοι δεν πρόκειται να καταλάβουν ποτέ. Οι αντίχριστοι δεν πρόκειται να το καταλάβουν ποτέ αυτό, και σ’ αυτό το ζήτημα είναι πιο ανόητοι. Απ’ την αρχή ως το τέλος, ποια στάση τηρούν οι αντίχριστοι απέναντι στο καθήκον τους; Πιστεύουν ότι το να κάνει κανείς το καθήκον του αποτελεί συναλλαγή, ότι όποιος δαπανά τα περισσότερα στο καθήκον του, όποιος συνεισφέρει περισσότερο στον οίκο του Θεού και όποιος υπομένει τα περισσότερα χρόνια στον οίκο του Θεού θα έχει περισσότερες πιθανότητες στο τέλος να δεχτεί ευλογίες και να αποκτήσει στέφανο. Αυτήν τη λογική έχουν οι αντίχριστοι. Είναι σωστή αυτή η λογική; (Όχι.) Είναι εύκολο να ανατραπεί μια τέτοια οπτική; Δεν είναι εύκολο να ανατραπεί. Αυτό το καθορίζει η φύση-ουσία των αντίχριστων. Κατά βάθος, οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια, δεν αναζητούν καθόλου την αλήθεια και ακολουθούν το λάθος μονοπάτι, οπότε η οπτική τους κατά την οποία κάνουν συναλλαγές με τον Θεό δεν είναι εύκολο να ανατραπεί. Εν τέλει, οι αντίχριστοι δεν πιστεύουν πως ο Θεός είναι η αλήθεια, είναι δύσπιστοι, βρίσκονται εδώ για να κερδοσκοπήσουν και για να κερδίσουν ευλογίες. Για τους δύσπιστους, το να πιστέψουν στον Θεό είναι από μόνο του αδιανόητο, είναι κάτι εξωφρενικό· θέλουν, επιπλέον, να κάνουν συναλλαγή με τον Θεό και να αποκτήσουν ευλογίες με το να υπομένουν βάσανα και να πληρώνουν το τίμημα για τον Θεό, πράγμα ακόμα πιο εξωφρενικό.

Ο μόνος λόγος που πιστεύουν στον Θεό οι αντίχριστοι είναι να κερδίσουν ευλογίες και έναν στέφανο. Δεν πήραν αυτό το μονοπάτι επειδή τους ανάγκασε κάποιος, πόσο μάλλον επειδή τα λόγια του Θεού τούς παραπλάνησαν με οποιονδήποτε τρόπο. Ο Θεός έδωσε στην ανθρωπότητα υποσχέσεις, αλλά την ίδια στιγμή που έδινε υποσχέσεις, τους έδωσε επίσης πολλές αλήθειες και διατύπωσε πολλές απαιτήσεις προς αυτούς, τις οποίες οι κανονικοί άνθρωποι θα έπρεπε να μπορούν να καταλάβουν. Τι σκέφτονται όσοι έχουν τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης; «Δεν είναι εύκολο να κερδίσει κανείς αυτές τις ευλογίες, οπότε πρέπει να ενεργήσω σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και να βαδίσω στο ορθό μονοπάτι· δεν πρέπει να βαδίσω στο μονοπάτι του Παύλου. Αν οι άνθρωποι βαδίζουν στο μονοπάτι του Παύλου, τότε είναι τελείως χαμένοι. Μόνο όταν πιστεύουν, αποδέχονται τα λόγια του Θεού και υποτάσσονται σ’ αυτά, θα τους αφορούν όλες οι υποσχέσεις, οι ευλογίες, οι προοπτικές και το πεπρωμένο για τα οποία έχει μιλήσει ο Θεός. Αν δεν πιστέψουν, δεν αποδεχτούν τα λόγια αυτά του Θεού και δεν υποταχθούν σ’ αυτά, τότε όλες αυτές οι υποσχέσεις και οι ευλογίες για τις οποίες έχει μιλήσει ο Θεός δεν θα τους αφορούν καθόλου». Οι άνθρωποι που έχουν τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης θα σκεφτούν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Οι αντίχριστοι, όμως, γιατί δεν σκέφτονται έτσι; Οι αντίχριστοι είναι σατανάδες, είναι διάβολοι και δεν έχουν τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης —αυτός είναι ο πρώτος λόγος. Δεύτερον, οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια, δεν πιστεύουν όλα τα λόγια που λέει το στόμα του Θεού και αποστρέφονται τα θετικά πράγματα. Μπορεί κάποιος που δεν αναγνωρίζει την αλήθεια και αποστρέφεται τα θετικά πράγματα να ασκηθεί σύμφωνα με την αλήθεια και σύμφωνα με τα θετικά πράγματα; (Όχι, δεν μπορεί.) Είναι λες και κάνεις τον λύκο να φάει χορτάρι σαν πρόβατο· είναι κατά βάση αδύνατον να το κάνει. Όταν δεν έχει κρέας και είναι στα πρόθυρα λιμοκτονίας, ίσως αναγκαστεί να φάει λίγο χορτάρι, όταν όμως έχει κρέας να φάει, τότε σίγουρα το πρώτο που θα επιλέξει είναι το κρέας· αυτό το καθορίζει η φύση του λύκου. Τέτοια φύση έχουν και οι αντίχριστοι. Τα συμφέροντά τους μπορεί να τους παρακινήσουν να εκδηλώσουν κάποιες καλές συμπεριφορές, να πληρώσουν κάποιο τίμημα και να παρουσιάσουν κάποιες καλές εκδηλώσεις, αλλά δεν μπορούν να εγκαταλείψουν ποτέ την επιδίωξη και την επιθυμία γι’ αυτά τα οφέλη. Για παράδειγμα, αυτό που επιδιώκουν όταν κάνουν τα καθήκοντά τους είναι τα προσωπικά τους συμφέροντα, κι εκείνο που σκέφτονται είναι πώς να μετατρέψουν την εκτέλεση του καθήκοντός τους σε κεφάλαιο για να κερδίσουν ευλογίες για τον εαυτό τους. Μόλις γκρεμιστεί αυτή η ελπίδα και μόλις καταρρεύσει αυτή η γραμμή άμυνας, τότε μπορούν να παρατήσουν το καθήκον τους οποιαδήποτε στιγμή, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Όταν έρθει εκείνη η στιγμή, και τους πεις πόσο καλό, πόσο απόλυτα φυσικό και δικαιολογημένο είναι να κάνει κανείς το καθήκον του, πρόκειται να ακούσουν; (Όχι, δεν θα ακούσουν.) Όταν αποφασίσουν να τα παρατήσουν και να φύγουν, οι άλλοι προσπαθούν να τους πείσουν: «Πρέπει να μείνεις. Είναι πολύ καλό να κάνεις το καθήκον σου και είναι πολύ δύσκολο να ξαναβγείς στον κόσμο. Δεν θα κερδίσεις τίποτα, θα σε εκφοβίσουν και θα εξαντληθείς, δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και δεν θα έχεις πιθανότητες να σωθείς». Μπορεί οι άνθρωποι να το θεωρήσουν σωστό να τους δώσουν συμβουλές, αλλά εκείνοι όχι μόνο δεν θα μείνουν, αλλά και θα βάλουν τα κλάματα από την ντροπή τους. Γιατί θα βάλουν τα κλάματα; (Αισθάνονται αδικημένοι.) Αυτό είναι αλήθεια. Και πώς αδικήθηκαν; (Αισθάνονται αδικημένοι επειδή πιστεύουν ότι έχουν υποστεί πολλά βάσανα κι έχουν πληρώσει μεγάλο τίμημα, αλλά δεν έχουν κερδίσει αυτά που ήθελαν.) Νομίζουν ότι δεν έχουν κερδίσει τίποτα και είναι γεμάτοι παράπονα. Ο Θεός κάνει τόσο σπουδαίο έργο, κι αυτό δεν τους έχει συγκινήσει ποτέ ούτε έχουν κλάψει ποτέ γι’ αυτό· όταν, όμως, οι άλλοι προσπαθήσουν να τους πείσουν, τότε αρχίζουν να κλαίνε. Αν ένιωθαν αδικημένοι, γιατί δεν το έλεγαν; Δεν θα ξεκαθάριζαν όλα αν το δήλωναν με σαφήνεια; Γιατί κλαίνε; Γιατί δεν μιλάνε απλά και καθαρά; Επειδή οι σκέψεις τους είναι τόσο αποκρουστικές, που ακόμα κι οι ίδιοι ντρέπονται να μιλήσουν γι’ αυτές. Στο ξεκίνημα, έκαναν έναν όρκο στον Θεό που συγκλόνισε τον ουρανό και τη γη, αλλά τώρα τι γίνεται; «Μετανιώνω για όσα έκανα· πώς γίνεται να ήμουν τόσο ανόητος; Αν ήξερα ότι θα φτάναμε σ’ αυτό το σημείο, δεν θα ενεργούσα όπως στο παρελθόν! Τότε δεν καταλάβαινα τίποτα. Έλεγαν πως είναι καλό να πιστεύεις στον θεό, οπότε πίστεψα σ’ αυτόν. Ακόμα και την οικογένειά μου και τη δουλειά μου απαρνήθηκα για να κάνω το καθήκον μου στον οίκο του θεού. Έπαθα πολλά, με καταδίωξαν και με συνέλαβαν, αλλά αυτά τα τελευταία χρόνια που κάνω το καθήκον μου, δεν κέρδισα τίποτα απολύτως». Νιώθουν αδικημένοι και στενοχωρημένοι, και μετανιώνουν για όλα όσα έκαναν. Νομίζουν πως δεν άξιζε τον κόπο και πιστεύουν πως τους ξεγέλασαν και τους κορόιδεψαν. Τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει με τέτοιου είδους ανθρώπους; (Πρέπει να διώχνονται γρήγορα.) Θα προσπαθούσατε, παρ’ όλα αυτά, να τους πείσετε; (Όχι.) Αν συνεχίσετε να προσπαθείτε να τους πείσετε, θα αρχίσουν να κυλιούνται στο πάτωμα, ξεσπώντας την οργή τους. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθείτε να πείσετε τέτοιους ανθρώπους.

Ο οίκος του Θεού είναι η γη της επαγγελίας, η Χαναάν. Είναι μια αγνή γη. Οι άνθρωποι προσέρχονται στον οίκο του Θεού και λαμβάνουν την κρίση και το κλάδεμα των λόγων που πηγάζουν από τον Θεό, και λαμβάνουν την πρόνοια, τη βοήθεια, την καθοδήγηση και τις ευλογίες Του. Ο Θεός εργάζεται και τους ποιμαίνει αυτοπροσώπως, ενώ το μικρό τίμημα που πρέπει να πληρώσουν και τα δεινά που πρέπει να υπομείνουν οι άνθρωποι είναι κάτι που αξίζει τον κόπο. Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι προκειμένου να ξεφύγουν από αυτόν τον κακό κόσμο, να αλλάξουν τη διάθεσή τους και να σωθούν αξίζει τον κόπο. Για τους αντίχριστους, όμως, αν δεν πρόκειται να κερδίσουν ευλογίες ή ανταμοιβές, αν δεν υπάρχει στέφανος και ανταμοιβές, τότε δεν αξίζει τον κόπο να κάνουν όλα αυτά τα πράγματα· όλα τα θεωρούν ανόητες πράξεις και εκδηλώσεις ότι έχουν ξεγελαστεί. Όσο μεγάλη απόφαση κι αν πήραν και όσο μεγαλόπνοο όρκο κι αν έδωσαν στο παρελθόν, όλα αυτά μπορούν να ξεγραφτούν έτσι απλά και να μη μετρήσουν. Αν υποφέρουν και πληρώνουν τίμημα εκτελώντας έτσι το καθήκον τους, και τελικά δεν κερδίσουν τίποτα, τότε καλύτερα θα ήταν να το σκάσουν από αυτόν τον «ταραχώδη τόπο» όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Οι αντίχριστοι θεωρούν πως το να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, το να υπομένουν κακουχίες και το να πληρώνουν τίμημα κάνοντας το καθήκον τους αποτελούν πράγματα που δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να τα κάνουν, ότι αποτελούν διαπραγματευτικό χαρτί για να αποκτήσουν κεφάλαιο, για να το ανταλλάξουν με στέφανο και με ανταμοιβές. Εφόσον το συγκεκριμένο σημείο εκκίνησης από μόνο του είναι λάθος, τότε το τελικό αποτέλεσμα ποιο είναι; Για κάποιους ανθρώπους, η εκτέλεση του καθήκοντός τους ξεθυμαίνει και δεν μπορούν να κάνουν απλή δουλειά μέχρι τέλους. Παράλληλα, οι άνθρωποι αυτοί, εξαιτίας της φύση-ουσίας τους, παραβιάζουν συνέχεια τις αλήθεια-αρχές την ώρα που κάνουν το καθήκον τους, ενεργούν απερίσκεπτα και αυθαίρετα, και κάνουν μόνο πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Σε τι μετατρέπονται, λοιπόν, τα καθήκοντα που κάνουν; Κατά τη γνώμη του Θεού, δεν αποτελούν καλές πράξεις, αλλά κακές πράξεις, και μάλιστα έναν σωρό από τέτοιες. Αποτελέσματα σαν κι αυτά έχουν μια βασική αιτία. Μπορεί, άραγε, κάποιος που πολύ απλά δεν πιστεύει στην αλήθεια ούτε στα λόγια του Θεού, να ενεργήσει σύμφωνα με τα λόγια Του; Ασφαλώς και δεν μπορεί. Το μόνο που θα κάνει είναι να βρίσκει ευκαιρία να κάνει επίδειξη, να αρπάξει την εξουσία, να ασκήσει έλεγχο στους άλλους, να ελέγχει τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους, ακόμα και να τους ασκεί πλήρη έλεγχο για τους δικούς του σκοπούς. Κάποιοι, λοιπόν, από αυτούς τους ανθρώπους που διαπράττουν πολλές κακές πράξεις αποβάλλονται και κάποιοι που είναι σχετικά ύπουλοι και ικανοί στη μεταμφίεση παραμένουν και πάλι στον οίκο του Θεού. Γιατί λέω ότι αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν στον οίκο του Θεού; Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει φανερά κάποιο κακό, και μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς ξέρουν τη θέση τους, έχουν καλή συμπεριφορά και είναι υπάκουοι, κάνουν ό,τι τους ζητηθεί· σε ό,τι αφορά, όμως, την ουσία τους, δεν μπορούν να εκπληρώσουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Δεν δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, αλλά αντιθέτως κάνουν τα βασικά και σπαταλάνε τον χρόνο τους, νομίζοντας πως αν αντέξουν μέχρι το τέλος, θα βγουν νικητές και θα κερδίσουν κάτι. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι εκείνοι οι τυχοδιώκτες, οι άνθρωποι που ουσιαστικά δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν κάνει μερικά κακά στον οίκο του Θεού, αλλά με βάση τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού, δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο της αποπομπής ή της αποβολής, και συνεχίζουν να κάνουν τα καθήκοντά τους. Στην πραγματικότητα, βαθιά μέσα τους, ξέρουν ότι ο λόγος για τον οποίο δεν τους έχει αποπέμψει ούτε τους έχει αποβάλει ο οίκος του Θεού δεν είναι ότι δεν έχει καλή ενημέρωση γι’ αυτούς ή ότι δεν ξέρει την πραγματική τους κατάσταση· είναι διάφοροι άλλοι λόγοι. Κάποιοι από κείνους που δεν έχουν αποβληθεί είναι κι αυτοί αντίχριστοι. Για ποιον λόγο το λέω αυτό; Ο λόγος είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι τώρα δεν έχουν καμιά ελπίδα, αλλά με βάση τη φύση-ουσία τους, μόλις αποκτήσουν θέση και πάρουν στα χέρια τους την εξουσία, αμέσως θα κάνουν πολλά κακά. Επίσης, παρόλο που ο οίκος του Θεού δεν έχει αποπέμψει αυτούς τους ανθρώπους, όσον αφορά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, συνήθως τα μειονεκτήματα είναι περισσότερα από τα πλεονεκτήματα. Πολλές φορές κάνουν κάποια κακά πράγματα, πράγματα που ζημιώνουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Οι ίδιοι το ξέρουν αυτό, αλλά δεν νιώθουν ποτέ τύψεις, δεν πιστεύουν ποτέ ότι έκαναν λάθος και δεν πιστεύουν ποτέ ότι δεν έπρεπε να είχαν ενεργήσει μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν έχουν τύψεις, ενώ, αντίθετα, τι κατάσταση γεννιέται στην καρδιά τους; «Όσο δεν με αποβάλλει ο οίκος του θεού, θα παρατείνω την παραμονή μου εδώ και θα κάνω τα βασικά μέχρι να τελειώσει ο χρόνος μου. Δεν θα επιδιώξω την αλήθεια, ενώ αν μου ζητήσουν να κάνω κάτι, θα κάνω ό,τι μπορώ. Αν είμαι χαρούμενος, θα κάνω λίγα παραπάνω, κι αν δεν είμαι, θα κάνω λίγα λιγότερα. Πρέπει, επίσης, να τους καθυστερήσω και να διασπείρω λίγη αρνητικότητα και κάποιες αντιλήψεις, να διασπείρω κάποια επικριτικά λόγια. Κι όταν έρθει η ώρα, έστω κι αν με αποπέμψουν και με αποβάλουν, και δεν κερδίσω καθόλου ευλογίες, θα χρησιμοποιήσω κάποιους ανθρώπους ως αποδιοπομπαίους τράγους και θα πάρω μαζί μου και κάποιους άλλους στην κατρακύλα». Δεν είναι κακοί αυτοί οι άνθρωποι; Παρατηρούν ποιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία ικανότητα διάκρισης, ποιοι δείχνουν συχνά αδυναμία και αρνητικότητα, ποιοι έχουν κακή ανθρώπινη φύση, ποιοι είναι ακόλαστοι, ποιοι μοιάζουν άπιστοι, κι έπειτα παίρνουν με το μέρος τους αυτούς τους ανθρώπους και τους διασπείρουν την αρνητικότητα στο παρασκήνιο. Ξέρουν τη φύση αυτών των πράξεων; Την ξέρουν πάρα πολύ καλά. Και τότε πώς μπορούν ακόμα να ενεργούν έτσι; (Δεν γίνεται να αλλάξει η φύση τους.) Το ότι δεν γίνεται να αλλάξει η φύση τους είναι κάτι εμφανές επιφανειακά, αλλά τι σκέφτονται στην πραγματικότητα; (Θέλουν να δημιουργήσουν μια κατάσταση όπου όλες οι πλευρές θα βγουν χαμένες και να αναγκάσουν κι άλλους να χαθούν μαζί τους, για να εκδικηθούν τον Θεό.) Τέτοιο κακόβουλο μυαλό έχουν. Ξέρουν ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες και ότι αργά ή γρήγορα πρέπει να αποπεμφθούν. Ξέρουν τι έχουν κάνει και ξέρουν τη φύση όλων αυτών που έχουν κάνει, αλλά όχι μόνο δεν μεταστρέφονται, δεν μετανοούν και δεν αποποιούνται το κακό που έχουν κάνει, αλλά αντίθετα πεισμώνουν και φέρνουν κοντά τους περισσότερους κακούς ανθρώπους για να διαπράξουν κακό μαζί τους. Μάλιστα, διασπείρουν αρνητικότητα και διαδίδουν αντιλήψεις, κάτι που οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα καθήκοντά τους και ζημιώνει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Αυτό εμπεριέχει λίγη από τη φύση της εκδίκησης, ενώ εκείνο που λένε όταν το κάνουν αυτό είναι το εξής: «Δεν μπορώ να συνεχίσω να πιστεύω, ενώ είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα ο οίκος του θεού θα με αποπέμψει. Γι’ αυτό, δεν πρόκειται να διευκολύνω κανέναν από σας και ούτε τον οίκο του θεού θα τον διευκολύνω!» Προτού πάρει ο οίκος του Θεού κάποια απόφαση γι’ αυτούς, εκείνοι χτυπούν πρώτοι. Αυτές δεν είναι, άραγε, οι πράξεις κακών ανθρώπων; Πιστεύουν το εξής: «Δεν έχω καμία ελπίδα να κερδίσω ευλογίες. Δεν υπάρχει λόγος να μου πείτε τι έκανα πριν, τα καταλαβαίνω όλα μια χαρά. Δεν είναι ανάγκη να με αποβάλετε. Θα τα παρατήσω μόνος μου». Πιστεύουν μάλιστα ότι μια τέτοια ενέργεια είναι συνειδητή και λογική, ότι αποτελεί σοφή κίνηση. Λένε: «Αν δεν μου επιτρέψεις να κερδίσω ευλογίες και δεν κερδίσω τίποτα, τότε όχι μόνο δεν πρόκειται να μετανοήσω, αλλά και θα σε καθυστερήσω, θα διασπείρω την αρνητικότητα, και θα διασπείρω αντιλήψεις και πλάνες πίσω απ’ την πλάτη σου. Αν δεν μπορώ εγώ να κερδίσω ευλογίες, τότε μη νομίζεις ότι θα κερδίσουν οι άλλοι!» Δεν είναι κακόβουλοι αυτοί οι άνθρωποι; Κάποιοι αντίχριστοι διασπείρουν, επίσης, και λόγια σαν κι αυτά: «Άνθρωποι σαν κι εμάς είμαστε αντικείμενα εκμετάλλευσης στον οίκο του θεού· είμαστε όλοι πολύ χαζοί!» Βλέπουν πως δεν μπορούν να κερδίσουν ευλογίες, κι έτσι επικεντρώνονται συγκεκριμένα στο να διασπείρουν αυτά τα πράγματα σ’ αυτούς τους αρνητικούς, μπερδεμένους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν. Αυτό δεν εμπεριέχει τη φύση της διατάραξης; Μόλις πιστέψουν ότι δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στον οίκο του Θεού, ότι δεν πρόκειται να ευλογηθούν και ότι αργά ή γρήγορα θα αποπεμφθούν, το μονοπάτι που επιλέγουν είναι όχι το να αποποιηθούν το κακό που κάνουν, να εξομολογηθούν και να μετανοήσουν ενώπιον του Θεού, να κάνουν το καθήκον τους με ειλικρίνεια και να επανορθώσουν για τα λάθη που έκαναν στο παρελθόν. Αντίθετα, πεισμώνουν και διασπείρουν την αρνητικότητα στον οίκο του Θεού, διαταράσσουν τους άλλους όσο κάνουν τα καθήκοντά τους, βλάπτουν και διαταράσσουν το έργο του οίκου του Θεού, προσπαθούν να ωθήσουν περισσότερους ανθρώπους να πράξουν το κακό όπως κι οι ίδιοι, να γίνουν αρνητικοί και να αποτραβηχτούν, και να εγκαταλείψουν την εκτέλεση των καθηκόντων τους, με αποτέλεσμα να πετύχουν τον στόχο τους για εκδίκηση. Αυτό δεν κάνουν οι κακοί άνθρωποι; Άραγε, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ακόμα τον Θεό στην καρδιά τους; (Όχι, δεν Τον έχουν.) Στην καρδιά τους υπάρχει ένας ασαφής Θεός στον ουρανό, και τον Θεό που μπορούν να δουν οι άνθρωποι στη γη και εργάζεται ανάμεσά τους Τον θεωρούν άνθρωπο. Είναι και κάποιοι που κάνουν το αντίθετο. Μέσα στην καρδιά τους πίστευαν πάντοτε σ’ έναν ασαφή Θεό, στο τέλος, όμως, υποτάσσονται στους ανθρώπους τους οποίους λατρεύουν ως θεούς, οπότε, σε όλα όσα κάνουν, υποτάσσονται σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Τι σημαίνει να πιστεύει κανείς στον Θεό σαν να ήταν άνθρωπος; Όταν πιστεύουν σε έναν ασαφή Θεό, τότε θεωρούν πως αυτός ο ασαφής Θεός, που δεν μπορούν να δουν, μπορεί να τους χαρίσει ευλογίες και πως έχει την ικανότητα να τους πάει στην επόμενη εποχή και να τους δώσει ανταμοιβές και στέφανο. Πριν το καταλάβουν, αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες για τον πρακτικό Θεό πάνω στη γη. Όπως κι αν Τον κοιτάξουν, δεν τους φαίνεται σαν Θεός, κι έτσι δυσκολεύονται να πιστέψουν σ’ Αυτόν. Μέσα στην καρδιά τους, πιστεύουν μόνο ότι ο Θεός στον ουρανό είναι ο αληθινός Θεός, και επειδή ο πρακτικός Θεός τον οποίο μπορούν να δουν είναι πάρα πολύ ασήμαντος, υπερβολικά κανονικός και υπερβολικά πρακτικός, θεωρούν πως δεν έχει ό,τι χρειάζεται για να τους κάνει να πιστέψουν σ’ Αυτόν, και αυτόν τον Θεό Τον θεωρούν άνθρωπο. Όταν θεωρούν τον Θεό άνθρωπο, τότε εμφανίζονται οι δυσκολίες τους: «Εκτός του ότι δίνει στους ανθρώπους την αλήθεια και τους δίνει και κάποιες υποσχέσεις, τι άλλο μπορεί να κάνει αυτός ο άνθρωπος; Όπως και να τον κοιτάξω, δεν μου φαίνεται σαν θεός και δεν μπορεί να φέρει στους ανθρώπους κανένα πλεονέκτημα ούτε όφελος. Δεν είναι παρά ένας άνθρωπος· τι μπορεί να κάνει το άτομο αυτό; Αν οι άνθρωποι πιστεύουν στον θεό, έχουν ακόμα κάποιες ελπίδες, λίγη πνευματική υποστήριξη. Αν, όμως, πιστεύουν σε έναν άνθρωπο, τότε τι πλεονεκτήματα και οφέλη μπορεί να τους προσφέρει αυτός ο άνθρωπος; Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν σ’ αυτόν οι ελπίδες και οι προσδοκίες των ανθρώπων; Δεν θα είναι μάταιες; Αν είναι άνθρωπος, τότε δεν είναι ανάγκη να τον φοβάμαι. Θα πω μπροστά του αυτά που πρέπει να πω και θα κάνω αυτά που πρέπει να κάνω». Έτσι μεταχειρίζονται οι κακοί άνθρωποι τον Θεό. Όταν δεν Τον βλέπουν, φαντάζονται πως ο Θεός είναι πολύ μεγαλειώδης, πολύ ιερός, πολύ απρόσβλητος· όταν, όμως, βλέπουν τον Θεό στη γη, τότε οι φαντασιοκοπίες και οι αντιλήψεις τους γίνονται ανυπόστατες. Και τι θα κάνουν όταν γίνει αυτό; Αντιμετωπίζουν τον Θεό σαν άνθρωπο. Και τότε εξαφανίζεται από την καρδιά τους ο λίγος σεβασμός που είχαν για τον Θεό, για να μη μιλήσουμε για τον τρόμο ή τον φόβο τους γι’ Αυτόν. Χωρίς αυτά τα πράγματα, οι κακοί άνθρωποι αποκτούν μεγαλύτερο θράσος και εξαφανίζονται οι άμυνες και η επιφυλακτικότητα μέσα από την καρδιά τους, και τότε θα τολμήσουν να κάνουν τα πάντα. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι πιστέψουν μέχρι τέλους, δεν θα πάψουν να είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό.

Οι αντίχριστοι θεωρούν εύκολο το να πιστεύουν στον Θεό των ουρανών, αλλά δυσκολεύονται πολύ να πιστέψουν στον Θεό που βρίσκεται στη γη. Ο Παύλος αποτέλεσε ένα ζωντανό παράδειγμα γι’ αυτό. Τι αποτέλεσμα είχε τελικά η πίστη του στον Χριστό; Σε τι μετατράπηκε τελικά ο στόχος που επεδίωκε κατά την πίστη του στον Χριστό; Ήθελε να γίνει χριστός και να αντικαταστήσει τον Χριστό. Αρνήθηκε τον Θεό της γης και ήθελε να πάρει στέφανο και ευλογίες από τον Θεό των ουρανών. Οι συγκεκριμένοι αντίχριστοι είναι ακριβώς ίδιοι με τον Παύλο. Θεωρούν τον Θεό της γης άνθρωπο, ενώ θεωρούν τον ασαφή Θεό των ουρανών τον οποίο δεν μπορούν να δουν τον σπουδαιότερο Θεό μέσα στην καρδιά τους, τον οποίο μπορούν να εξαπατήσουν, να παίξουν μαζί Του όπως θέλουν, να Τον ερμηνεύσουν όπως θέλουν και να Τον κάνουν αντικείμενο αντιλήψεων, και να Του αντισταθούν όποτε θέλουν. Αυτή είναι και η διαφορά στο πώς αντιμετωπίζουν οι δύσπιστοι και οι αντίχριστοι τον Θεό των ουρανών και τον Θεό της γης. Και ακριβώς επειδή αντιμετωπίζουν με τέτοια στάση τον Θεό της γης, έχουν και διαφορετικές εκδηλώσεις όσον αφορά το πώς αντιμετωπίζουν τα καθήκοντά τους. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις περιλαμβάνεται το να νοιάζονται όλο και λιγότερο και να έχουν όλο και λιγότερη προθυμία να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους μόλις δουν τον Θεό της γης. Αυτό τους οδηγεί στο να μην τους ενδιαφέρει πια να πιστέψουν στον Θεό και να εκφράσουν κάποιες αρνητικές σκέψεις και εκδηλώσεις. Επομένως, όλοι οι αντίχριστοι στο τέλος δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί· ακόμα κι αν η εκκλησία δεν τους αποπέμψει, θα φύγουν από μόνοι τους. Ξέρετε κανένα τέτοιο παράδειγμα; (Ναι, είχα γνωρίσει έναν αντίχριστο παλιά. Ήταν εξαιρετικά ισχυρογνώμων. Δεν επιδίωκε την αλήθεια ούτε έκανε πράξη την αλήθεια, ενώ το καθήκον του το έκανε επιπόλαια και ασυνείδητα. Επίσης, δεν εργαζόταν σκληρά για να μελετήσει το επάγγελμά του, ήταν πάρα πολύ τεμπέλης και κοκορευόταν. Κάθε μέρα, το μόνο που τον απασχολούσε ήταν το φαγητό και τα ρούχα, και έκανε ακολασίες. Όταν τον απέβαλαν, δεν έδειξε την παραμικρή πρόθεση να μετανοήσει, αλλά αντίθετα έδειξε ότι ανακουφίστηκε.) Άνθρωποι σαν κι αυτόν δεν εκτιμούν την ευκαιρία να κάνουν κάποιο καθήκον, πόσο μάλλον σέβονται ή εκτιμούν το καθήκον τους. Είναι επιπόλαιοι και χαραμίζουν τον χρόνο τους. Συναναστράφηκε κανένας μαζί του πάνω στο ότι αυτός δεν ήταν τρόπος να εκτελεί κανείς ένα καθήκον; (Ναι. Του έκανα κι εγώ συναναστροφή, αλλά εκείνος δεν άκουγε, η στάση του ήταν πολύ επιπόλαιη.) Ας πει κάποιος άλλος ένα παράδειγμα. (Ήταν ένας σκηνοθέτης που έκανε συστηματικά το καθήκον του με επιπολαιότητα· πολύ από το υλικό που τραβούσε δεν ήταν κατάλληλο, ενώ προκαλούσε και διατάραξη και αναστάτωση. Μόλις μετακινήθηκε στη Β’ Ομάδα, έπαψε να κάνει το καθήκον του. Όλη μέρα ήταν απασχολημένος με το να πηγαίνει στη δουλειά και να βγάζει λεφτά, έκανε παρέα με άπιστους, και τελικά αποπέμφθηκε. Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν δεν τον είχε αποπέμψει η εκκλησία, θα είχε αποχωρήσει από μόνος του. Δεν επιδίωξε την αλήθεια και τελικά δεν κατάφερε να παραμείνει σταθερός.) Οι αντίχριστοι έχουν την ίδια διάθεση-ουσία· αποστρέφονται την αλήθεια και αποστρέφονται τα θετικά πράγματα, τους αρέσει η αδικία, κι έχουν πολύ ισχυρές φιλοδοξίες και επιθυμίες. Το καθήκον τους το μεταχειρίζονται σαν παιχνίδι και το κάνουν επιπόλαια, ενώ η συμπεριφορά τους είναι πολύ ανάρμοστη και ασυγκράτητη. Η φύση τους είναι μοχθηρή και φαύλη. Προσέρχονται στον οίκο του Θεού και κάνουν καθήκον μόνο και μόνο για να δεχτούν ευλογίες, ενώ αν δεν ήταν να αποκτήσουν ευλογίες, δεν θα πίστευαν στον Θεό! Ουσιαστικά, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία διαφορά από τους άπιστους, είναι εντελώς δύσπιστοι και άπιστοι· αυτή είναι η ουσία τους. Αν δεν τους επιτρέψεις να είναι σαν τους άπιστους και τους αναγκάσεις να κάνουν το καθήκον τους ανάμεσα στους πιστούς στον Θεό, τότε αυτή η ζωή θα τους φανεί πολύ οδυνηρή, και κάθε μέρα θα τους φαίνεται βασανιστήριο. Θεωρούν πως δεν έχει ενδιαφέρον να κάνουν το καθήκον τους μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές στον οίκο του Θεού με καλή συμπεριφορά, διατηρώντας τη θέση που τους αρμόζει, και πως μια τέτοια ζωή δεν είναι τόσο ελεύθερη κι αδέσμευτη όσο το να κυκλοφορούν με τους άπιστους έξω στον κόσμο —εκείνον τον τρόπο ζωής τον θεωρούν ενδιαφέροντα. Επομένως, στον οίκο του Θεού έρχονται και κάνουν το καθήκον τους αποκλειστικά και μόνο από ανάγκη, τους κατευθύνει η πρόθεση να κερδίσουν ευλογίες, και το κάνουν για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες. Αν κρίνουμε από τη φύση-ουσία τους, ουσιαστικά δεν αγαπάνε την αλήθεια ούτε τα θετικά πράγματα, πόσο μάλλον πιστεύουν σε όσα μπορεί να πραγματοποιήσει ο Θεός. Είναι εντελώς δύσπιστοι κι εντελώς τυχοδιώκτες. Δεν ήρθαν για να κάνουν τα καθήκοντά τους, ήρθαν για να πράξουν το κακό, για να προκαλέσουν αναστάτωση και για να κάνουν συναλλαγές. Γι’ αυτό, αν κρίνουμε από το σύνολο αυτών των εκδηλώσεων των αντίχριστων, οι άνθρωποι αυτοί είναι άραγε χρήσιμοι για το έργο του Θεού όταν βρίσκονται στον οίκο του Θεού ή το βλάπτουν; (Το βλάπτουν.) Έχεις δει ποτέ κανέναν με την ουσία ενός αντίχριστου να έχει κάποια χαρίσματα και ικανότητες, και να μπορεί να μείνει στη θέση που του αρμόζει όταν κάνει το καθήκον του στον οίκο του Θεού, χωρίς να προκαλεί προβλήματα ή διατάραξη; Ας υποθέσουμε ότι λες σε έναν αντίχριστο: «Κάποιος όπως εσύ, που έχει διαπράξει στο παρελθόν κάποια κακά πράγματα, δεν είναι σίγουρο αν στο μέλλον θα έχει οποιεσδήποτε προοπτικές ή πεπρωμένο. Αφού έχεις κάποια χαρίσματα, απλώς εργάσου σκληρά για να παρέχεις υπηρεσίες στον οίκο του Θεού!» Θα είναι διατεθειμένος να παρέχει υπηρεσίες χωρίς να υπολογίσει αν θα λάβει ευλογίες ή αν θα υποφέρει από δυστυχία; Με τίποτα. Οι άνθρωποι που μπορούν να το καταφέρουν αυτό είναι όσοι έχουν σχετικά καλή ανθρώπινη φύση· οι αντίχριστοι, όμως, διαθέτουν άραγε τέτοια ανθρώπινη φύση; (Όχι, δεν διαθέτουν.) Η διάθεσή τους είναι φαύλη. Σκέφτονται: «Αν δεν μου δώσεις οφέλη, ή κάποιες υποσχέσεις ή δεσμεύσεις, τότε πώς θα μπορέσω να εργαστώ σκληρά για σένα; Αποκλείεται, ούτε να το σκέφτεσαι!» Αυτή η διάθεση είναι φαύλη. Πρόκειται για μια συνολική εκδήλωση του πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το καθήκον τους, τον Θεό και τις απαιτήσεις του Θεού. Νομίζετε ότι υπάρχουν αντίχριστοι που λένε: «Αφού ο θεός με εξύψωσε και μου έδωσε αυτό το χάρισμα, εγώ θα προσφέρω τον εαυτό μου στον θεό»; (Όχι.) Τι θα έλεγαν; «Θέλεις να με εκμεταλλευτείς; Μόνο τα χαρίσματα και τα ταλέντα μου θες. Αν θέλεις να με αξιοποιήσεις, τότε θα χρειαστεί να μου δώσεις κάποια οφέλη. Αν θέλεις να με εκμεταλλευτείς, αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί!» Δεν πιστεύουν ότι αυτό αποτελεί εξύψωσή τους από τον Θεό ούτε ότι αποτελεί ευκαιρία που τους χάρισε ο Θεός και την οποία πρέπει να εκτιμήσουν· πιστεύουν ότι έτσι τους εκμεταλλεύονται. Αυτό πιστεύουν οι αντίχριστοι. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι αδαείς για λίγο καιρό, να προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, και να κάνουν κάποια κακά πράγματα, και στη συνέχεια να απομονώνονται για να κάνουν αυτοκριτική. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια κάνουν για λίγο αυτοκριτική και λένε: «Πρέπει να εξομολογηθώ και να μετανοήσω ενώπιον του Θεού, και δεν πρέπει ποτέ στο εξής να ξανακάνω τα ίδια. Πρέπει να μάθω να υποτάσσομαι, να μάθω να συνεργάζομαι με τους άλλους, και να μάθω να αναζητώ την αλήθεια και να πράττω σύμφωνα με τον λόγο του Θεού· δεν γίνεται να ξανακάνω το κακό». Κατόπιν, η εκκλησία κανονίζει να κάνουν το καθήκον τους, κι εκείνοι ευχαριστούν τον Θεό με βροχή από δάκρυα, γιατί εκτιμούν από τα βάθη της καρδιάς τους αυτήν την ευκαιρία που τους έδωσε ο Θεός. Θεωρούν τιμή τους το γεγονός ότι έχουν την ευκαιρία να ξανακάνουν το καθήκον τους. Θεωρούν ότι πρέπει να την εκτιμήσουν πολύ και να μην την ξαναφήσουν να χαθεί, και κάνουν το καθήκον τους καλύτερα από πριν. Έχουν κάποια αυτογνωσία και έχουν αλλάξει κάπως. Μπορεί μεν να κάνουν ακόμα κάποια πράγματα που δείχνουν άγνοια, και μπορεί να εξακολουθούν να γίνονται αρνητικοί και αδύναμοι, και να παρατάνε καμιά φορά το έργο τους, αλλά αν κρίνουμε από τη συνολική νοοτροπία και στάση τους, έχουν ήδη μεταστραφεί. Μισούν τις πράξεις που έκαναν στο παρελθόν και έχουν αποκτήσει κάποια γνώση πάνω στο ζήτημα αυτό. Μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και έχουν υποταχθεί κάπως. Το πιο σημαντικό είναι ότι, όταν ο οίκος του Θεού τούς δίνει την ευκαιρία να επιστρέψουν και να κάνουν το καθήκον τους, δεν αρνούνται, δεν ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες ούτε αντιστέκονται, και ασφαλώς δεν λένε άσχημα πράγματα. Κάθε άλλο, το θεωρούν τιμή τους και πιστεύουν ότι ο Θεός δεν τους έχει εγκαταλείψει, και σκέφτονται ότι, αφού έχουν ακόμα την ευκαιρία να κάνουν το καθήκον τους στον οίκο του Θεού, πρέπει να την τιμήσουν. Η στάση τους ήδη έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Άνθρωποι σαν αυτούς είναι εκείνοι που μπορούν να σωθούν.

Τι διαφορά έχουν οι αντίχριστοι από τους ανθρώπους που μπορούν να σωθούν; Οι αντίχριστοι, όταν κάνουν το καθήκον τους, θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο· θα πασχίσουν για εξουσία και για οφέλη, και θα κάνουν ό,τι θέλουν. Αν δεν είναι να κερδίσουν εξουσία ή οφέλη, τότε δεν θέλουν να κάνουν το καθήκον τους. Άραγε, μόλις διαταράξουν και αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας, κι έπειτα ο οίκος του Θεού τούς αντικαταστήσει, τους απομονώσει ή τους αποπέμψει, μπορούν να μετανοήσουν αληθινά; Τι λένε; «Θέλετε να μετανοήσω για να μπορείτε να με εκμεταλλευτείτε; Με επιστρατεύετε όταν είμαι χρήσιμος, αλλά όταν δεν με χρειάζεστε, με διώχνετε». Τι διεστραμμένη λογική είναι αυτή; Τι σημαίνει το γεγονός ότι διώχνονται; Αν δεν είχαν διαπράξει το κακό, τότε θα τους είχε αντιμετωπίσει ο οίκος του Θεού; Άραγε, θα τους αντιμετώπιζε αυθαίρετα ο οίκος του Θεού αν εκτελούσαν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αρχές; Αυτοί οι άνθρωποι έφεραν απώλειες στο έργο της εκκλησίας επειδή προκάλεσαν διατάραξη και αναστάτωση, και έκαναν κακά πράγματα. Ο οίκος του Θεού τούς αντιμετώπισε, κι εκείνοι όχι μόνο δεν το αποδέχονται αυτό, δεν κάνουν αυτοκριτική και δεν προσπαθούν να φτάσουν στην αυτογνωσία, αλλά αντίθετα είναι γεμάτοι πικρία. Θεωρούν ότι δεν είναι πλέον δημοφιλείς κι ότι δεν έχουν εξουσία, αλλά και ότι δέχονται εκφοβισμό και κακομεταχείριση. Όταν τους δίνεται η ευκαιρία να ξανακάνουν το καθήκον τους, όχι μόνο δεν αισθάνονται ευγνωμοσύνη στην καρδιά τους και δεν εκτιμούν αυτήν την ευκαιρία, αλλά προβάλλουν μέχρι και ψεύτικες κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι ο οίκος του Θεού τούς εκμεταλλεύεται. Δεν αποδέχονται από τον Θεό τη στάση με την οποία τους φέρθηκε ο οίκος του Θεού. Αντίθετα, θεωρούν πως όλα αυτά ήταν εκφοβισμός από τους άλλους, ότι τους έδιωξαν και ότι τους κακομεταχειρίστηκαν. Η καρδιά τους είναι γεμάτη παράπονα και δεν θέλουν να ξανακάνουν το καθήκον τους. Αιτιολογούν το ότι δεν θέλουν να ξανακάνουν το καθήκον τους λέγοντας πως δεν θέλουν να τους εκμεταλλεύονται, και πιστεύουν πως ο οίκος του Θεού εκμεταλλεύεται όλους όσοι κάνουν το καθήκον τους. Αυτό είναι κάτι εντελώς αδιανόητο και παράλογο! Μήπως αντιστοιχεί έστω και μια λέξη από αυτά στην αλήθεια, στην ανθρώπινη φύση ή στον ορθολογισμό; (Όχι.) Οι αντίχριστοι, λοιπόν, δεν αποδέχονται την αλήθεια, η καρδιά τους είναι γεμάτη θερμοαιμία, γεμάτη φαυλότητα, γεμάτη παράπονα, γεμάτη συναλλαγές, και ακόμα περισσότερο, η καρδιά τους είναι γεμάτη προσωπικές επιθυμίες. Αυτά τα πράγματα γεμίζουν την καρδιά τους. Δεν μπορούν να αποδεχτούν από τον Θεό το γεγονός ότι ο οίκος του Θεού τούς αντιμετωπίζει με οποιονδήποτε τρόπο ούτε το οποιοδήποτε περιβάλλον που ενορχηστρώνει γι’ αυτούς ο Θεός. Μόνο με θερμοαιμία μπορούν να προσεγγίσουν αυτά τα πράγματα, με τη λογική «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». Όλα αυτά τα προσεγγίζουν με τις μεθόδους του Σατανά και με τη λογική του Σατανά. Επομένως, στο τέλος και πάλι δεν κερδίζουν την αλήθεια, και δεν μπορούν παρά να αποκλειστούν. Κάθε διαφορετικός άνθρωπος έχει διαφορετική αντίδραση όταν τον αντικαθιστούν και τα καθήκοντά του αναπροσαρμόζονται ή ακόμα κι όταν απομονώνεται ή αποπέμπεται. Αυτοί που αγαπούν πραγματικά την αλήθεια σιχαίνονται τις ίδιες τους τις πράξεις. Οι αντίχριστοι που δεν αγαπούν την αλήθεια όχι μόνο δεν αποδέχονται κατά βάθος αυτά τα πράγματα από τον Θεό, αλλά είναι και γεμάτοι μίσος. Τι συνέπειες έχει αυτό; Έχει ως αποτέλεσμα να αναπτύσσονται μέσα τους παράπονα, εξύβριση, κρίση και καταδίκη. Τους οδηγεί να απορρίψουν και να βλασφημήσουν τον Θεό. Αυτή είναι η πηγή της έκβασής τους, την καθορίζει η φύση-ουσία τους. Οι αντίχριστοι είναι ανίκανοι να καταλάβουν την αλήθεια, να αποδεχτούν πράγματα από τον Θεό και να υποταχθούν σε όλα όσα έχει ρυθμίσει Εκείνος, οπότε η έκβασή τους είναι δεδομένη. Σ’ αυτήν τη ζωή, ο οίκος του Θεού τούς αποπέμπει· δεν είναι ανάγκη να αναφέρουμε τι θα απογίνουν στον κόσμο που έρχεται. Μπορείτε να τα διακρίνετε αυτά τα ζητήματα; Αν ανακαλύψετε γύρω σας τέτοιους ανθρώπους, μπορείτε να τους συγκρίνετε με τα συγκεκριμένα λόγια Μου; Ποιες είναι οι πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις των αντίχριστων; Δεν πιστεύουν την αλήθεια, δεν αποδέχονται την αλήθεια, δεν υποτάσσονται στις ενορχηστρώσεις και στις διευθετήσεις του Θεού, δεν μπορούν να αποδεχτούν τίποτα από τον Θεό, ενώ δεν παραδέχονται τα λάθη τους ούτε μετανοούν, όποια παραπτώματα κι αν διαπράξουν. Έτσι καθορίζεται ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι του Σατανά και ότι είναι οι στόχοι καταστροφής.

Όλοι σας οφείλετε να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τις διάφορες αποκαλύψεις, εκδηλώσεις και τρόπους άσκησης των αντίχριστων που έχω εκθέσει· ενώ κάνετε τα καθήκοντά σας, δεν χωράει αμφιβολία ότι θα παρουσιάσετε κάποιες από αυτές τις εκδηλώσεις, αποκαλύψεις και τρόπους άσκησης· τι διαφορά έχετε, όμως, εσείς από τους αντίχριστους; Μπορείτε να αποδεχτείτε από τον Θεό αυτά που σας συμβαίνουν; (Ναι, μπορούμε.) Το να μπορείτε να αποδεχτείτε από τον Θεό αυτά που σας συμβαίνουν είναι ό,τι πιο σπάνιο. Μπορείτε να μεταστραφείτε αν ακολουθήσετε το λάθος μονοπάτι, αν κάνετε κάποιο λάθος, αν κάνετε πράγματα που φανερώνουν άγνοια ή αν διαπράξετε παραβάσεις; Μπορείτε να μετανοήσετε; (Ναι, μπορούμε.) Το να μπορεί να μετανοήσει και να μεταστραφεί κανείς είναι ό,τι πιο πολύτιμο και σπάνιο. Οι αντίχριστοι, όμως, αυτό ακριβώς δεν έχουν. Μόνο εκείνοι τους οποίους θα σώσει ο Θεός το έχουν αυτό. Ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να διαθέτει κανείς; Το πρώτο είναι να πιστεύει πως ο Θεός είναι η αλήθεια· αυτό είναι το πιο βασικό. Εσείς μπορείτε να το κάνετε αυτό; (Ναι, μπορούμε.) Οι αντίχριστοι δεν διαθέτουν αυτό το πλέον βασικό πράγμα. Το δεύτερο είναι να αποδέχεται κανείς ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια· κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί βασικότατο. Το τρίτο είναι να υποτάσσεται στην ενορχήστρωση και στις διευθετήσεις του Θεού. Αυτό για τους αντίχριστους είναι τελείως ανέφικτο, όμως και για σας εδώ αρχίζουν και δυσκολεύουν τα πράγματα. Το τέταρτο είναι να αποδέχεται κανείς τα πάντα από τον Θεό χωρίς αμφισβήτηση, δικαιολογίες, προφάσεις ή παράπονα. Αυτό για τους αντίχριστους είναι τελείως αδύνατο. Το πέμπτο είναι να μετανοεί κανείς αφότου επαναστατήσει ή διαπράξει παραβάσεις. Αυτό θα είναι απλώς δύσκολο να το πετύχετε. Είναι όταν οι άνθρωποι, αφού διαπράξουν παραβάσεις, αποκτούν σιγά σιγά κάποια γνώση για τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους μέσα από ένα διάστημα αναστοχασμού και αναζήτησης, στενοχώριας, αρνητικότητας και αδυναμίας. Φυσικά, κάτι τέτοιο θέλει χρόνο. Μπορεί να χρειαστεί ένα-δύο χρόνια ή μπορεί και περισσότερο. Μπορεί να μετανοήσει κανείς αληθινά μόνο αν καταλάβει απόλυτα τις διεφθαρμένες διαθέσεις του κι αν υποκύψει μέσα από την καρδιά του. Αυτό μπορεί να μην είναι εύκολο, αλλά τελικά εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια, εκείνοι που μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία του Θεού, μπορούν να παρουσιάσουν εκδηλώσεις μετάνοιας. Οι αντίχριστοι, όμως, δεν διαθέτουν κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε το, υπάρχει κανένας αντίχριστος που να μην αναμοχλεύει τα προηγούμενα τρία ή πέντε χρόνια, ή ακόμα και 10 ή 20 χρόνια, όταν έχει κάνει κάτι κακό; Όσος χρόνος κι αν έχει περάσει, οι αντίχριστοι, μόλις τους συναντήσεις ξανά, θα σου μιλήσουν μόνο για εκείνα τα επιχειρήματά τους. Ακόμα δεν αναγνωρίζουν ούτε αποδέχονται τις κακές τους πράξεις και δεν δείχνουν ούτε το παραμικρό ίχνος μεταμέλειας. Έτσι διακρίνονται οι αντίχριστοι από τους συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους. Για ποιον λόγο δεν μπορούν οι αντίχριστοι να δείξουν μεταμέλεια; Ποιος είναι ο βασικός λόγος; Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτή η κατάσταση είναι ανέλπιδη και καθορίζεται από την ουσία των αντίχριστων. Όταν Με ακούτε να αναλύω τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων, σκέφτεστε: «Ήρθε το τέλος μου. Έχω κι εγώ τη διάθεση ενός αντίχριστου. Δεν είμαι αντίχριστος κι εγώ;» Αυτό άραγε δεν αποτελεί έλλειψη διάκρισης; Είναι αλήθεια ότι έχεις τη διάθεση ενός αντίχριστου, αλλά το σημείο στο οποίο διαφέρεις από τους αντίχριστους είναι ότι εσύ έχεις ακόμα θετικά πράγματα. Μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια, να εξομολογηθείς, να μετανοήσεις και να αλλάξεις, κι αυτά τα θετικά πράγματα μπορούν να σου δώσουν τη δυνατότητα να αποτινάξεις τις διαθέσεις των αντίχριστων, να βοηθήσουν στο να καθαρθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου και να φτάσεις στη σωτηρία. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις ελπίδες; Για σένα, υπάρχει ακόμα ελπίδα!

Όλοι σας δυσκολεύεστε πολύ να γράψετε άρθρα με βιωματικές μαρτυρίες και δεν μπορείτε να τα δημιουργήσετε. Κάποιοι άνθρωποι γράφουν ένα άρθρο μαρτυρίας μόνο ύστερα από εμπειρία πολλών χρόνων. Κάποιοι γράφουν ένα άρθρο μόνο μετά από 10 ή 20 χρόνια πίστης και ανακεφαλαιώνουν την πεμπτουσία όλων των εμπειριών αυτών των χρόνων μαζί. Κάποιοι πιστεύουν στον Θεό για 30 χρόνια και δεν έχουν ακόμα καθόλου αληθινή βιωματική γνώση. Η ουσία είναι ότι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια. Τι πρέπει να κάνω, λοιπόν, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τη σημερινή κατάσταση κατά την οποία δεν καταλαβαίνετε την αλήθεια; Πρέπει να σας μιλήσω περισσότερο, με υπομονή και ειλικρίνεια, να μιλάω και να φλυαρώ περισσότερο, κι εσείς πρέπει να κάνετε λίγη υπομονή και να ακούτε περισσότερο τη συναναστροφή Μου. Ακούστε προσεκτικά, αποκτήστε διάκριση και προσπαθήστε να κατανοήσετε την ουσία από κάθε πτυχή της αλήθειας. Όπως σας είπα μόλις τώρα, αν καταλάβεις ποιες εκδηλώσεις παρουσιάζουν εκείνοι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, ποιες εκδηλώσεις παρουσιάζουν εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων και πώς ξεχωρίζονται οι δυο μεταξύ τους, τότε θα έχετε μονοπάτι για να βαδίσετε και ταυτόχρονα θα έχετε και διάκριση. Θα μπορείτε να διακρίνετε τις διεφθαρμένες διαθέσεις σας και την ουσία των αντίχριστων. Αν συναντήσετε έναν αντίχριστο, θα μπορείτε να τον διακρίνετε και να τον εκθέσετε αμέσως, να διακόψετε και να περιορίσετε αμέσως τις απερίσκεπτες και αυθαίρετες πράξεις και τρόπους άσκησής του, καθώς και να αποφύγετε ή να περιορίσετε τις απώλειες που προκαλούν οι κακές πράξεις του στο έργο της εκκλησίας. Αλλιώς, αν δεν έχετε καλή ικανότητα κατανόησης και σας λείπει η διάκριση, ή αν δεν είστε σχολαστικοί σε ό,τι αφορά την αλήθεια, και πάντοτε απλώς καταλαβαίνετε τα δόγματα και δεν μπορείτε να διακρίνετε την ουσία ενός ανθρώπου, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο να μην μπορείτε να διακρίνετε τους αντίχριστους που υπάρχουν γύρω σας, αλλά και να τους ακολουθείτε λες κι είναι καλοί επικεφαλής. Σκεφτείτε προσεκτικά και αναλογιστείτε προσεκτικά: Άραγε, τα όσα κάνουν οι αντίχριστοι περισσότερο φέρνουν όφελος στον οίκο του Θεού ή περισσότερο τον βλάπτουν; Μετά από προσεκτική σκέψη, βλέπετε ότι, παρόλο που οι αντίχριστοι φαίνεται πως κάνουν κάποια καλά πράγματα όταν εργάζονται στον οίκο του Θεού, στην πραγματικότητα περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν. Τα οφέλη δεν αξίζουν τις απώλειες. Για την ακρίβεια, οι καλές τους πράξεις εγκυμονούν ακόμα μεγαλύτερους κρυφούς κινδύνους, με αποτέλεσμα να προκαλούν περισσότερο κακό παρά καλό στο έργο της εκκλησίας. Ο ρόλος που παίζουν αυτοί οι άνθρωποι στον οίκο του Θεού είναι να λειτουργούν ως τσιράκια του Σατανά.

25 Απριλίου 2020