2. Τα συμφέροντα των αντίχριστων

Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στο ένατο σημείο των διάφορων εκδηλώσεων των αντίχριστων: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα. Στη συνέχεια, διαχωρίσαμε τα συμφέροντα των αντίχριστων σε διάφορα στοιχεία. Το πρώτο είναι η ασφάλειά τους, το δεύτερο είναι η φήμη και η θέση τους, και το τρίτο είναι τα προνόμια. Τι περιλαμβάνουν αυτά τα προνόμια; (Το πρώτο είναι ότι καταχρώνται τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού, το δεύτερο είναι ότι χρησιμοποιούν αδελφούς και αδελφές για να τους εξυπηρετούν και να δουλεύουν γι’ αυτούς, και το τρίτο είναι ότι χρησιμοποιούν τη θέση τους για να εξασφαλίσουν φαγητό, ποτό και άλλα επιθυμητά πράγματα με δόλο, με το πρόσχημα ότι πιστεύουν στον Θεό.) Στα «άλλα πράγματα» συγκαταλέγεται η ειδική μεταχείριση, η διευθέτηση των προσωπικών τους υποθέσεων και ούτω καθεξής, σωστά; (Ναι.) Μήπως σας μπερδεύει η συναναστροφή μ’ αυτόν τον τρόπο, με τον διαχωρισμό, δηλαδή, των κύριων θεμάτων σε υποενότητες και των υποενοτήτων σε διάφορες πτυχές για συναναστροφή; (Όχι, δεν μας μπερδεύει.) Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο συναναστρεφόμαστε έτσι, τόσο περισσότερο πρέπει να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Έχουμε συναναστραφεί πάνω σε τρία σημεία σχετικά με τα συμφέροντα των αντίχριστων, αλλά υπάρχει κι ακόμα ένα, που είναι το πιο σημαντικό, δηλαδή το τέταρτο από τα συμφέροντα των αντίχριστων —οι προοπτικές και το πεπρωμένο τους. Οι προοπτικές και το πεπρωμένο είναι μάλλον ο βασικός στόχος που έχουν οι αντίχριστοι με την πίστη τους στον Θεό. Αυτά, επίσης, αποτελούν τα μεγαλύτερα όνειρα που διατηρούν στην καρδιά τους και τα ύψιστα πράγματα που επιδιώκουν βαθιά μέσα τους. Κατά πάσα πιθανότητα, γνωρίζετε το θέμα των προοπτικών και του πεπρωμένου. Έχει να κάνει με το πού θα καταλήξουν οι άνθρωποι, με το πού θα πάνε ή με το πού κατευθύνονται στο μέλλον ή στην επόμενη εποχή —με λίγα λόγια, σχετίζεται με τον μελλοντικό προορισμό τους. Αυτό δεν είναι το πιο μεγάλο και το πιο σημαντικό πράγμα στην καρδιά κάθε πιστού στον Θεό; (Ναι.) Οι προοπτικές και το πεπρωμένο είναι φοβερά σημαντικά πράγματα για όλους όσοι πιστεύουν στον Θεό. Επομένως, είναι αυτονόητο ότι για τους αντίχριστους, το πιο κομβικό κομμάτι των συμφερόντων τους πρέπει να είναι οι προοπτικές και το πεπρωμένο τους, δηλαδή ο προορισμός τους.

Δ. Οι προοπτικές και το πεπρωμένο τους

Ας κάνουμε συναναστροφή και πάνω στις προοπτικές και στο πεπρωμένο, στο πλαίσιο των συμφερόντων των αντίχριστων, μέσα από διάφορες οπτικές και πτυχές, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσουν κάπως τα πράγματα. Τα διάφορα συμφέροντα των αντίχριστων πάνω στα οποία είχαμε συναναστραφεί προηγουμένως αφορούν τόσο υλικά όσο και μη υλικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, η ασφάλεια, η φήμη και η θέση ενός ανθρώπου, όλα αυτά είναι μη υλικά συμφέροντα· πρόκειται απλώς για άυλα πράγματα μέσα στον πνευματικό τους κόσμο. Αντίθετα, στα υλικά συμφέροντα συγκαταλέγονται τα περιουσιακά στοιχεία, το φαγητό και το ποτό, καθώς και η ειδική μεταχείριση, οι υλικές απολαύσεις και ούτω καθεξής. Τι αφορούν, λοιπόν, οι προοπτικές και το πεπρωμένο πάνω στα οποία συναναστρεφόμαστε σήμερα; Αν τα εξετάσουμε από την οπτική των ανθρώπινων αντιλήψεων, τότε είναι χειροπιαστά ή άυλα πράγματα; (Είναι άυλα πράγματα.) Άρα, πρέπει να είναι πράγματα που υπάρχουν στους πνευματικούς κόσμους των ανθρώπων, στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και στο μυαλό τους. Αυτά τα πράγματα αποτελούν για τους ανθρώπους ένα είδος ελπίδας και υποστήριξης, και αυτά επιδιώκουν όλη τους τη ζωή. Παρ’ όλο που αυτά τα πράγματα είναι αόρατα και άυλα για τους ανθρώπους, καταλαμβάνουν κυρίαρχη θέση στην καρδιά τους, κυριαρχούν σε όλη τη ζωή τους κι ελέγχουν τις σκέψεις και τις πράξεις τους, τις προθέσεις τους και την κατεύθυνση των επιδιώξεών τους. Άρα, οι προοπτικές και το πεπρωμένο έχουν τεράστια σημασία για όλους! Παρ’ όλο που οι προοπτικές και το πεπρωμένο είναι σημαντικά πράγματα, οι αντίχριστοι τα επιδιώκουν κατά τρόπο τελείως διαφορετικό απ’ ό,τι οι κανονικοί, συνηθισμένοι άνθρωποι. Ποια ακριβώς είναι η διαφορά; Ποιες πτυχές το δείχνουν αυτό και δίνουν στους ανθρώπους τη δυνατότητα να δουν και να διακρίνουν ξεκάθαρα ότι πρόκειται για τη μέθοδο επιδίωξης ενός αντίχριστου και για το χαρακτηριστικό ενός αντίχριστου; Δεν αξίζει να το συζητήσουμε και να συναναστραφούμε σχετικά μ’ αυτό; Φυσικά, σε πολλές περιπτώσεις, οι εκδηλώσεις πολλών ανθρώπων μοιάζουν με αυτές των πραγματικών αντίχριστων και εκείνων που έχουν την ουσία των αντίχριστων. Αλλά ακόμα κι όταν έχουν τις ίδιες εκδηλώσεις και διαθέσεις, η ουσία τους είναι διαφορετική. Ας συναναστραφούμε πάνω στο τέταρτο από τα συμφέροντα των αντίχριστων —τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους— από διάφορες πτυχές.

Πώς μπορούμε να αναλύσουμε τις προοπτικές και το πεπρωμένο; Τι μέθοδο και ποια παραδείγματα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αναλύσουμε το γεγονός ότι οι προοπτικές και το πεπρωμένο στο πλαίσιο των συμφερόντων των αντίχριστων δεν συμφωνούν με την αλήθεια και αποτελούν αποκάλυψη της ουσίας των αντίχριστων; Από ποιες πτυχές μπορούν να αναλυθούν; Αυτό προϋποθέτει προσεκτική διερεύνηση. Ας τις διαχωρίσουμε σε ορισμένες μεγάλες κατηγορίες, έτσι ώστε να καταλάβουν οι άνθρωποι την ουσία των αντίχριστων με περισσότερη ακρίβεια και πιο καθαρά. Η πρώτη είναι πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού, η δεύτερη είναι πώς αντιμετωπίζουν το καθήκον τους, η τρίτη είναι πώς αντιμετωπίζουν το κλάδεμα, η τέταρτη είναι πώς αντιμετωπίζουν τον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών» και η πέμπτη είναι πώς προσεγγίζουν τη θέση τους στην εκκλησία. Πώς προκύπτουν αυτές οι πέντε κατηγορίες; Για προσπαθήστε να το καταλάβετε. Μπορείτε να καταλάβετε λιγάκι την καθεμιά από αυτές; Μπορείτε να βρείτε κάποιες αντίστοιχες εκδηλώσεις ή διαθέσεις που ανήκουν στους αντίχριστους; Τι ακριβώς θα πρέπει να αναλυθεί με βάση αυτές τις πέντε κατηγορίες; Ως προς αυτές τις κατηγορίες, ποια είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά των αντίχριστων και οι κύριες διαθέσεις που εμφανίζουν, και ποιες είναι οι εκδηλώσεις εκείνων των κανονικών ανθρώπων που επιδιώκουν την αλήθεια και των συνηθισμένων διεφθαρμένων ανθρώπων; Σε τι διαφέρουν οι αντίχριστοι από τους συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους; Πού εντοπίζονται αυτές οι διαφορές; Τι διαφορά έχουν τα μονοπάτια που έχουν επιλέξει; Τι διαφορά έχουν οι εκδηλώσεις τους; Κατανοείτε κάπως αυτές τις κατηγορίες; (Σ’ αυτές τις πέντε κατηγορίες, οι αντίχριστοι κατά κύριο λόγο δεν βλέπουν τα πράγματα με βάση την αλήθεια των λόγων του Θεού. Απλώς μαντεύουν τις προθέσεις του Θεού με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, χρησιμοποιώντας πάντα την επιφανειακή εικόνα ορισμένων πραγμάτων ή τις δικές τους συνθήκες, για να δουν αν έχουν προοπτικές και πεπρωμένο. Για παράδειγμα, όσον αφορά το καθήκον τους, αν καταφέρουν να βρεθούν στο επίκεντρο και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες, τη ματαιοδοξία και την περηφάνια τους, τότε θεωρούν πως είναι χρήσιμοι στον οίκο του Θεού και πως έχουν δήθεν προοπτικές και πεπρωμένο. Μόλις κλαδευτούν, θεωρούν ότι ο Θεός έχει δυσαρεστηθεί μαζί τους, ότι ο Θεός δεν είναι ικανοποιημένος μαζί τους, αποθαρρύνονται και απογοητεύονται από την πίστη στον Θεό, και δημιουργείται μέσα τους αρνητικότητα και εναντίωση.) Αυτή η σύνοψη ρίχνει λίγο φως και θίγει κάπως την αλήθεια που υπάρχει σ’ αυτό το ζήτημα. Αν κρίνουμε από το γενικό νόημα αυτών που είπατε, πιθανόν να κατανοείτε αυτές τις πέντε κατηγορίες κατά βάση. Κατόπιν, θα συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτές μία προς μία.

1. Πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού

Η πρώτη κατηγορία είναι πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού. Οι αντίχριστοι είναι κι αυτοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν· έχουν κι αυτοί στα χέρια τους τα λόγια του Θεού, ακούνε κηρύγματα, συμμετέχουν σε συναθροίσεις και έχουν κανονική πνευματική ζωή. Η ανάγνωση των λόγων του Θεού αποτελεί και για τους αντίχριστους μέρος της ζωής τους και είναι κάτι που το κάνουν συχνά. Παρ’ όλο που και οι αντίχριστοι και όσοι επιδιώκουν την αλήθεια διαβάζουν τα λόγια του Θεού, διαφέρουν μεταξύ τους· οι αντίχριστοι έχουν τελείως διαφορετική στάση απέναντι στα λόγια του Θεού. Πώς αντιμετωπίζουν, λοιπόν, οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού; Κατ’ αρχάς, ερευνούν και αναλύουν τα λόγια του Θεού, τα μελετούν από μια παράξενη σκοπιά και οπτική. Γιατί λέω ότι τα «μελετούν»; Από αντικειμενική άποψη, οι αντίχριστοι πρέπει να παραδεχτούν ότι πρόκειται για τα λόγια του Θεού και επίσης πιστεύουν μέσα στην καρδιά τους ότι τα λόγια του Θεού είναι τόσο υψηλά, που δεν θα μπορούσαν να τα εκφράσουν συνηθισμένοι άνθρωποι και ότι αυτά τα λόγια δεν θα γινόταν να βρεθούν πουθενά αλλού. Με βάση αυτό, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να παραδεχτούν ότι αυτά είναι τα λόγια του Θεού. Αποδέχονται, όμως, τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια; Όχι. Και τότε, για ποιον λόγο συνεχίζουν να διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Επειδή μέσα στα λόγια του Θεού υπάρχουν πράγματα που χρειάζονται, πράγματα που θέλουν να μάθουν και πράγματα που τους τρέφουν στον πνευματικό τους κόσμο. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Είναι, βεβαίως, άρρηκτα συνδεδεμένα με τις προοπτικές και με το πεπρωμένο των αντίχριστων. Όταν οι αντίχριστοι μελετούν τα λόγια του Θεού, ψάχνουν συνέχεια να βρουν λόγια που έχουν σχέση με προορισμούς, με εκβάσεις, με το πού θα καταλήξουν οι άνθρωποι στο μέλλον και ούτω καθεξής. Γι’ αυτό, η ανάγνωση των λόγων του Θεού από τους αντίχριστους ονομάζεται «μελέτη»· ερευνούν, αναλύουν και κρίνουν τα λόγια του Θεού καθώς τα διαβάζουν. Ερευνούν τα λόγια Του καθώς διαβάζουν: «Από τον τόνο του θεού, φαίνεται ότι δεν του αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι. Γιατί νιώθω πως είμαι ένας απ’ αυτούς; Πρέπει να βρω τι προορισμό δίνει ο θεός σ’ αυτούς τους ανθρώπους». Όταν βλέπουν ότι ο Θεός λέει πως τέτοιους ανθρώπους θα τους ρίξει στο πηγάδι της αβύσσου, σκέφτονται: «Αυτό δεν είναι καλό. Άμα ριχτεί κανείς στο πηγάδι της αβύσσου, τότε είναι τελειωμένος, έτσι δεν είναι; Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν έχουν καμία προοπτική και δεν έχουν καλό προορισμό. Τι πρέπει να κάνω, λοιπόν;» Νιώθουν έναν βουβό πόνο, ανησυχία και δυσφορία στην καρδιά τους. «Όντως έτσι αντιμετωπίζει ο θεός τέτοιους ανθρώπους; Όχι, δεν πρέπει να τα παρατήσω». Έτσι, συνεχίζουν να ψάχνουν στα λόγια του Θεού. Όταν βλέπουν τα λόγια του Θεού που λένε: «Υιοί μου, θα κάνω τούτο και εκείνο για σένα, και θα σου συμβεί τούτο και εκείνο», παύουν να αισθάνονται άσχημα. «Τα λόγια του θεού ζεσταίνουν την καρδιά μου, είναι υπέροχα. Είμαι ένας από τους “υιούς” που αναφέρει ο θεός». Μετά, βλέπουν στα λόγια του Θεού τις αναφορές στους «πρωτότοκους υιούς» και στο ότι «βασιλεύουν ως βασιλιάδες» και σκέφτονται: «Υπέροχα! Η πίστη στον θεό προσφέρει προνόμια κι ένα υποσχόμενο μέλλον. Επέλεξα το σωστό μονοπάτι. Έχω ποντάρει σωστά. Πρέπει να είμαι επιμελής στην πίστη μου και να κρατηθώ από τα ιμάτια του θεού. Δεν πρέπει να τα παρατήσω, ούτε την τελευταία στιγμή!» Συνεχίζοντας την ανάγνωση, βλέπουν ότι τα λόγια του Θεού αναφέρουν ότι «εκείνος που ακολουθεί ως το τέλος θα σωθεί». Μόλις το διαβάσουν αυτό οι αντίχριστοι, είναι λες και πιάνονται από μια σανίδα σωτηρίας. «Θα ασκηθώ σύμφωνα μ’ αυτά τα λόγια. Ανεξάρτητα από το πότε και το πού, και ανεξάρτητα απ’ το τι θα συμβεί, ακόμα κι όταν οι θάλασσες στερέψουν και οι βράχοι γίνουν σκόνη, ακόμα κι αν οι γαλάζιες θάλασσες γίνουν πράσινα χωράφια, αυτά τα λόγια δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ακόμα κι αν χαθούν ο ουρανός και η γη, αυτά τα λόγια δεν πρόκειται να χαθούν. Εφόσον τηρώ αυτά τα λόγια, δεν θα έχω καλή έκβαση, καλό προορισμό; Δεν θα έχουν κανονιστεί οι προοπτικές και το πεπρωμένο μου; Τέλεια! Πρέπει να είμαι απ’ αυτούς που ακολουθούν μέχρι τέλους!» Με συνεχείς αναζητήσεις, ερευνώντας και αναλύοντας με τον έναν και τον άλλον τρόπο, βρίσκουν τελικά στα λόγια του Θεού μια σανίδα σωτηρίας και ανακαλύπτουν το μεγαλύτερο «μυστικό». Πλημμυρίζουν από χαρά: «Επιτέλους, δεν χρειάζεται να φοβάμαι μήπως αποκλειστώ, δεν χρειάζεται να φοβάμαι μήπως καταλήξω στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, δεν χρειάζεται να φοβάμαι μήπως πάω στην κόλαση. Επιτέλους, βρήκα τον προορισμό μου, και επιτέλους βρήκα μια δίοδο προς τον ουρανό, τον όμορφο προορισμό της ανθρωπότητας —τι υπέροχο!» Αλλά αυτό δεν κρατάει πολύ, κι όταν διαβάζουν το κεφάλαιο των λόγων του Θεού «Περί Προορισμού», σκέφτονται: «Τι λένε αυτά τα λόγια για τους προορισμούς; Ο θεός δεν φαίνεται να μιλάει πολύ συγκεκριμένα για τους προορισμούς των διάφορων ειδών ανθρώπων. Τι εννοεί ακριβώς ο θεός; Τι πρέπει να κάνω; Δεν χρειάζεται να ανησυχώ, πρέπει να συνεχίσω να διαβάζω». Μετά, όταν βλέπουν τον Θεό να λέει: «Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου», το σκέφτονται λίγο παραπάνω. «Αν θέλω να έχω καλό προορισμό, πρέπει να προετοιμάσω αρκετές καλές πράξεις. Τώρα που ο θεός έχει ορίσει τις προϋποθέσεις, αυτό διευκολύνει την υπόθεση. Δεν είναι ανάγκη να αναλώνομαι διαρκώς σε άσκοπες προσπάθειες και να ταλαιπωρούμαι μάταια —τώρα ξέρω προς τα πού να καταβάλλω τις προσπάθειές μου». Μέσω της συναναστροφής, οι αντίχριστοι μαθαίνουν τι είναι οι καλές πράξεις, βρίσκουν μια «οδό» κι έχουν μια λύση. «Τελικά, ήταν τόσο απλό. Το να κάνω φιλανθρωπίες και το να δίνω προσφορές είναι καλές πράξεις. Το να κηρύττω το ευαγγέλιο και το να κερδίζω περισσότερους ανθρώπους είναι καλές πράξεις. Το να υποστηρίζω τους αδελφούς και τις αδελφές είναι καλή πράξη. Το να χαρίζω τα αντικείμενα που θεωρώ πολύτιμα είναι καλή πράξη. Για χάρη του προορισμού μου, θα τα ποντάρω όλα· θα τα χαρίσω όλα αυτά τα πράγματα!» Αλλά μετά σκέφτονται: «Όχι. Αν δώσω όλα μου τα λεφτά και τα υλικά αγαθά, τότε πώς θα ζήσω από δω και πέρα; Ας διαβάσω καλύτερα τα λόγια του θεού για να δω πρώτα πότε θα τελειώσει το έργο του και πότε θα πάψουν οι άνθρωποι να τα χρειάζονται όλα αυτά στη ζωή τους στη γη. Δεν πρέπει να βιαστώ. Αν, όμως, δεν προσφέρω αυτά τα πράγματα, τότε πώς θα μπορέσω να προετοιμάσω καλές πράξεις; Είναι εύκολο να φιλοξενήσω κάποιους αδελφούς και αδελφές, και να κηρύξω το ευαγγέλιο για να κερδίσω ανθρώπους. Αυτά μπορώ να τα καταφέρω». Καθώς προετοιμάζουν καλές πράξεις, μέσα στην καρδιά τους υπολογίζουν συνεχώς πόσες καλές πράξεις έχουν προετοιμάσει και πόσο πιθανό είναι να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό. «Αφού έχω προετοιμάσει τόσες καλές πράξεις, γιατί δεν μου δηλώνει ο θεός τι έχει αποφασίσει; Αφού το έργο του θεού δεν έχει τελειώσει ακόμα, τι πρέπει να κάνω; Όχι, πρέπει να δω τι άλλο λένε τα λόγια του θεού για τις προοπτικές και για το πεπρωμένο, και τι άλλες συγκεκριμένες εξηγήσεις περιέχουν». Συνεχίζουν να ψάχνουν ξανά και ξανά τα λόγια του Θεού. Αν βρουν κάτι που ωφελεί τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους, τότε χαίρονται· αν βρουν κάτι που συγκρούεται με τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους, τότε πονάνε. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, στα χρόνια που διαβάζουν τα λόγια του Θεού, μια νιώθουν συνεχώς αρνητικοί και αδύναμοι εξαιτίας των λόγων του Θεού, και μια νιώθουν συνεχώς θετικοί, χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι εξαιτίας των λόγων Του. Ωστόσο, όποιες καταστάσεις ή συναισθήματα κι αν τους δημιουργηθούν, δεν μπορούν να απαλλαγούν από την εμμονή τους με τον προορισμό, τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους, και επιμένουν να ψάχνουν να βρουν στα λόγια του Θεού προσδιορισμούς και δηλώσεις σχετικά με την έκβαση των διαφόρων ειδών ανθρώπων. Με λίγα λόγια, καταβάλλουν όλη τους την προσπάθεια στα λόγια του Θεού. Όσο κι αν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, απλούστατα δεν γνωρίζουν ότι στα λόγια του Θεού υπάρχει η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Το μόνο που γνωρίζουν είναι ότι στα λόγια του Θεού μπορούν να βρουν τον προορισμό τους, τον προορισμό της ανθρωπότητας, καθώς και ένα μονοπάτι για να μην πάνε στην κόλαση και να μη χάσουν τον προορισμό τους. Οπότε, μετά από πολλά χρόνια που διάβαζαν τα λόγια του Θεού με αυτόν τον τρόπο, τι κέρδισαν; Μπορούν να μιλήσουν για πολλά σωστά δόγματα και σωστές πνευματικές θεωρίες, αλλά δεν μπορούν με τίποτα να συσχετίσουν τα λόγια του Θεού με τη δική τους την ουσία, η οποία εναντιώνεται στον Θεό, επαναστατεί ενάντια στον Θεό, δεν κάνει πράξη την αλήθεια και δεν αγαπά καθόλου την αλήθεια.

Οι αντίχριστοι ερευνούν και ψάχνουν συχνά τα λόγια του Θεού για να βρουν τι αποκαλύπτει σχετικά με τα μυστήρια. Επίσης, ψάχνουν να βρουν στα λόγια Του νέους όρους, νέα πράγματα και νέες δηλώσεις, φτάνοντας μέχρι και στο σημείο να ψάξουν να βρουν κάποια μυστήρια που είναι άγνωστα σε κάθε άνθρωπο, πνευματικό και μη, όπως για παράδειγμα τι είναι η συκιά, ποιο είναι το νόημα των 144.000 αρσενικών παιδιών και τι είναι ο νικητής, όπως επίσης και τι σημαίνουν κάποιες δηλώσεις και όροι στο βιβλίο της Αποκάλυψης τα οποία οι άνθρωποι ερευνούν τόσα χρόνια χωρίς να τα καταλαβαίνουν. Εργάζονται ιδιαίτερα σκληρά πάνω σ’ αυτά τα πράγματα και ψάχνουν και ερευνούν συνέχεια για το αν σ’ αυτά τα λόγια υπάρχουν δηλώσεις σχετικά με τους προορισμούς των ανθρώπων και αν υπάρχουν ξεκάθαρες εξηγήσεις σχετικά με τους προορισμούς των ανθρώπων. Όμως, όσο εντατικά κι αν ψάχνουν, οι προσπάθειές τους είναι πάντα μάταιες. Έτσι, οι αντίχριστοι, παρ’ όλο που διαβάζουν τα λόγια του Θεού, ακολουθούν τον Θεό και πάνε με το ρεύμα στην εκκλησία, βαθιά μέσα τους νιώθουν πάντοτε ανησυχία. Πολλές φορές αναρωτιούνται: «Μπορώ να λάβω ευλογίες; Ποιες ακριβώς είναι οι προοπτικές και το πεπρωμένο μου; Θα βρεθεί μια θέση για μένα στη βασιλεία του θεού; Όταν φτάσει ο προορισμός μου, θα αγναντεύω έναν γαλάζιο ουρανό ή θα βρεθώ σε έναν κόσμο τόσο σκοτεινό, που δεν θα μπορώ να δω ούτε το ίδιο μου το χέρι; Ποιος ακριβώς είναι ο προορισμός μου;» Καθώς συνεχίζουν μέσα τους να αμφισβητούν τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο, στα βάθη της καρδιάς τους αμφισβητούν βουβά και τον Θεό: «Έχω τα προσόντα να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών; Μπορώ να γλιτώσω την κόλαση; Μπορώ, αν επιδιώκω μ’ αυτόν τον τρόπο, να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών; Μπορώ να λάβω ευλογίες στο μέλλον; Θα εισέλθω στον κόσμο που έρχεται; Ποια είναι η στάση του θεού; Γιατί δεν μου δίνει ο θεός μια ακριβή και σαφή δήλωση σχετικά με αυτό το ζήτημα, ώστε να ηρεμήσω; Ποια ακριβώς είναι η έκβασή μου;» Αυτό δεν σκέφτονται βαθιά μέσα τους οι αντίχριστοι την ώρα που μελετούν τα λόγια του Θεού, και την ώρα που πάνε με το ρεύμα και δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να συνεχίσουν να προχωρούν; Αυτήν τη στάση τηρούν στα βάθη της καρδιάς τους απέναντι στις προοπτικές και στο πεπρωμένο τους: Απασχολούν μονίμως το μυαλό τους μ’ αυτά τα πράγματα, γαντζώνονται απελπισμένα πάνω τους και αρνούνται να τα εγκαταλείψουν.

Καθώς μελετούν οι αντίχριστοι τον λόγο του Θεού, υπάρχει κάτι που τους ενδιαφέρει περισσότερο από το να αναζητούν τον προορισμό τους και να ερευνούν τα μυστήρια, και συγκεκριμένα πότε θα φύγει ο ενσαρκωμένος Θεός από τη γη, πότε θα τελειώσει τη διακονία Του, πότε θα ολοκληρωθεί το μεγάλο Του εγχείρημα, πότε θα τερματιστεί το έργο Του, πότε εκείνοι που Τον ακολουθούν θα απολαύσουν σπουδαίες ευλογίες και θα δουν το αληθινό Του πρόσωπο. Η μεγαλύτερη ανησυχία τους, επίσης, είναι αν θα μπορέσουν να δουν τον Θεό να αναχωρεί από τη γη. Εκτός από τη μέρα που θα ολοκληρωθεί με επιτυχία το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, ανησυχούν περισσότερο για το πότε θα φύγει ο Χριστός από τη γη, για το πώς θα είναι όταν φύγει ο Χριστός από τη γη, για το πόσο χρονών είναι οι ίδιοι τώρα, για το αν θα ζουν ακόμα για να δουν τον Χριστό να αποχωρεί από τη γη σε 10 ή 20 χρόνια, για το τι θα γίνει αν το δουν και για το τι θα γίνει αν δεν τα καταφέρουν· τέτοιους υπολογισμούς κάνουν στο μυαλό τους. Κάποιοι αναλογίζονται μέσα τους: «Είμαι ήδη 60 χρονών. Αν ζω ακόμα σε 10 χρόνια, τότε θα μπορέσω να δω τον χριστό να φεύγει από τη γη, αλλά αν έχω ήδη πεθάνει όταν τελειώσει το έργο του θεού σε 10 χρόνια, τότε τι νόημα έχει η πίστη μου στον θεό; Παρ’ όλο που ο θεός όρισε να γεννηθώ σ’ αυτήν την εποχή, αν ακολουθώ τον θεό, αλλά χάσω την ευκαιρία να γίνω μάρτυρας σ’ ένα τόσο μεγάλο και σπουδαίο γεγονός, τότε δεν θα θεωρηθώ ευλογημένος άνθρωπος και δεν θα έχω δεχτεί καμία μεγάλη ευλογία!» Τέτοιες σκέψεις τούς προκαλούν στενοχώρια και δυσαρέσκεια. Σε τι βαθμό φτάνει η δυσαρέσκειά τους; «Έχω ήδη γεράσει πολύ· γιατί δεν έχει φύγει ακόμα ο θεός από τη γη; Για ποιον λόγο δεν έχει τελειώσει ακόμα το έργο του θεού; Πότε θα τελειώσουμε με τη διάδοση του ευαγγελίου; Μακάρι να τελειώσει γρήγορα το έργο του θεού, μακάρι ο θεός να ολοκληρώσει γρήγορα το μεγάλο του εγχείρημα, μακάρι να πέσουν γρήγορα οι συμφορές, μακάρι να σπεύσει ο θεός να καταστρέψει τον Σατανά και να τιμωρήσει τους κακούς ανθρώπους!» Τι κάνουν; Δεν έχουν απαιτήσεις από τον Θεό με βάση τη δική τους βούληση, με την ελπίδα να Τον κάνουν να πράξει σύμφωνα με τη δική τους βούληση; Δεν εμπεριέχονται τα προσωπικά τους συμφέροντα μέσα σ’ αυτήν τους τη βούληση; Χάριν των δικών τους συμφερόντων, ευελπιστούν διακαώς να ολοκληρώσει ο Θεός το μεγάλο Του εγχείρημα, να πέσουν γρήγορα οι συμφορές, να σπεύσει ο Θεός να τιμωρήσει τους κακούς και να ανταμείψει τους καλούς, και να δοξαστεί ο Θεός. Τι κίνητρα κρύβουν μέσα στην καρδιά τους; Λαμβάνουν υπόψη τους τις προθέσεις του Θεού; (Όχι.) Τι κάνουν; (Ελπίζουν να λάβουν ευλογίες.) Θέλουν να κάνουν το έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού να περιστρέφεται γύρω από τον προορισμό τους για χάρη των δικών τους συμφερόντων και προορισμών. Δεν είναι κάτι τέτοιο ποταπό και ξεδιάντροπο; Τι ουσία επιδεικνύουν οι αντίχριστοι σε όλα τα ζητήματα; Βάζουν τα συμφέροντά τους πάνω απ’ όλα και αφήνουν τα δικά τους συμφέροντα να βασιλέψουν πάνω απ’ όλα. Δηλαδή, δεν αφήνουν τίποτα να συγκρουστεί με τα συμφέροντά τους, ούτε καν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Το πότε θα τελειώσει το έργο του Θεού, πότε θα ολοκληρωθεί το μεγάλο Του εγχείρημα, πότε Εκείνος θα δοξαστεί και θα καταστρέψει το ανθρώπινο γένος, όλα αυτά πρέπει να περιστρέφονται γύρω από τα συμφέροντα και τον προορισμό τους, όλα αυτά πρέπει να σχετίζονται με τον προορισμό τους. Σε διαφορετική περίπτωση, θα αρνηθούν τον Θεό, θα αποκηρύξουν την πίστη τους σ’ Αυτόν και θα φτάσουν μέχρι και στο σημείο να Τον καταραστούν.

Μια από τις βασικές εκδηλώσεις του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τον λόγο του Θεού είναι να τον μελετούν. Με αυτήν τη στάση αντιμετωπίζουν τον λόγο του Θεού οι πραγματικοί δύσπιστοι. Τι μελετούν ακριβώς; Δεν μελετούν την αλήθεια ούτε τι απαιτεί ο Θεός από την ανθρωπότητα, ούτε τα λόγια Του που εκθέτουν την ανθρωπότητα, ούτε τα λόγια Του που κρίνουν την ανθρωπότητα, και σίγουρα δεν μελετούν τις προθέσεις Του, αλλά τις δικές τους προοπτικές και το δικό τους πεπρωμένο. Όποιο απόσπασμα του λόγου του Θεού κι αν διαβάσουν, αν αυτό περιέχει λόγια που αφορούν τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους, δηλαδή αυτό που τους απασχολεί περισσότερο, θα μελετήσουν αυτά τα αποσπάσματα με προσοχή και θα τα επισημάνουν ως σημαντικά. Για παράδειγμα, όταν βλέπουν λόγια του Θεού που εκθέτουν και αναλύουν ανθρώπους σαν και τους ίδιους, ή χαρακτηρισμούς ή δηλώσεις για ανθρώπους σαν κι αυτούς, τέτοια λόγια θα τα μελετούν προσεκτικά και θα τα διαβάζουν ξανά και ξανά. Τι ψάχνουν; Ψάχνουν μήπως πώς να καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού και να βρουν τις αρχές άσκησης; Ψάχνουν πώς να καταλάβουν τον εαυτό τους μέσα από τον λόγο του Θεού; Όχι. Αναζητούν κάποιο κρυφό νόημα, προκειμένου να δουν ξεκάθαρα πίσω από αυτά τα λόγια τι στάση τηρεί ο Θεός απέναντι σε ανθρώπους σαν τους ίδιους, αν τους μισεί και τους απεχθάνεται ή αν θα τους σώσει. Εξετάζουν εξονυχιστικά όχι μόνο το περιεχόμενο από τα συγκεκριμένα λόγια του Θεού, αλλά και τον τόνο και τη στάση των λόγων Του, και τις σκέψεις που κρύβουν. Μόλις ενώσουν όλα τα σημεία του λόγου του Θεού που αφορούν τον προορισμό ανθρώπων σαν τους ίδιους, κι ανακαλύψουν ότι η στάση Του απέναντί τους είναι να τους αποστραφεί και να τους απορρίψει και όχι να τους σώσει, τότε αμέσως θα αποκτήσουν πιο ψυχρή στάση ως προς την πίστη σ’ Αυτόν κατά 80 με 90 τοις εκατό. Αμέσως θα μεγαλώσει η δυσπιστία στην καρδιά τους και η στάση τους θα κάνει στροφή 180 μοιρών. Και σε τι μεταφράζεται αυτή η στροφή; Δεν θα επιθυμούν πια να κάνουν τα καθήκοντα που σχεδίαζαν να κάνουν ή να απαρνηθούν εκείνα που σκόπευαν να απαρνηθούν. Παρ’ όλο που αρχικά ήθελαν να κηρύξουν το ευαγγέλιο στην οικογένειά τους, τώρα πια δεν θα το κάνουν, εφόσον οι ίδιοι δεν πιστεύουν πλέον, ενώ δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πιστέψουν ούτε οι συγγενείς τους. Με λίγα λόγια, θα καταστρέψουν και θα παρατήσουν όλα τα σχέδια που έκαναν αρχικά. Αυτή δεν είναι μια ουσιαστική στάση που τηρούν οι αντίχριστοι απέναντι στον λόγο του Θεού; Ο στόχος τους όταν μελετούν τον λόγο του Θεού δεν είναι να επιδιώξουν την αλήθεια και να βρουν τις αρχές της άσκησης της αλήθειας, ώστε να καταλάβουν τις προθέσεις Του και να παραμείνουν αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν· στόχο έχουν να βρουν μια ακριβή δήλωση σχετικά με το πώς προσδιορίζει ο Θεός την έκβαση και τον προορισμό για ανθρώπους σαν κι αυτούς. Όταν βρουν μια μικρή ελπίδα, προσκολλιούνται σ’ αυτή με νύχια και με δόντια· γι’ αυτήν την αχτίδα ελπίδας, μπορούν να απαρνηθούν τα πάντα, και η στάση τους αλλάζει ριζικά. Όταν, όμως, καταρρεύσει κάθε ελπίδα να λάβουν ευλογίες, τότε και πάλι θα αλλάξει ριζικά η στάση τους, σε σημείο που θα χάσουν την πίστη τους και θα καταφύγουν στην προδοσία, ακόμα και στο να καταριούνται μέσα τους τον Θεό. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις των αντίχριστων.

Φυσικά, οι αντίχριστοι θα χρησιμοποιήσουν, επίσης, τα λόγια του Θεού για να αναζητήσουν μέσα από τη μελέτη τους το προσωπικό τους όφελος. Τι όφελος; Καθώς μελετούν τα λόγια του Θεού, συνοψίζουν τους κανόνες της ομιλίας του Θεού, τον τόνο Του όταν κλαδεύει τους ανθρώπους, τον τρόπο που μιλάει όταν εκθέτει την ανθρωπότητα, πώς παρηγορεί και παροτρύνει τους ανθρώπους, τις μεθόδους που χρησιμοποιεί και τη σοφία που έχει. Οι αντίχριστοι εξειδικεύονται στο να μαθαίνουν και να μιμούνται τον τρόπο που μιλάει και εργάζεται ο Θεός· ταυτόχρονα, χρησιμοποιούν και λόγια που συνήθως χρησιμοποιεί ο Θεός για να μιλήσουν στους άλλους και να συναναστραφούν μαζί τους. Καθώς μελετούν τα λόγια του Θεού, εφοδιάζονται συνεχώς και με τα λόγια των διαφόρων αληθειών που εμπεριέχουν, κάνοντάς τα δικά τους, και χρησιμοποιούν αυτά τα λόγια του Θεού για να κάνουν έργο και να συγκεντρώσουν κεφάλαιο. Τι σημαίνει αυτό το κεφάλαιο; Για παράδειγμα, πιστεύουν ότι^[α] σε μια συνάθροιση, όποιος έχει μεγαλύτερη ικανότητα να λέει τα σωστά λόγια και δόγματα, όποιος αποστηθίζει περισσότερα λόγια του Θεού, παραθέτει περισσότερα λόγια του Θεού και εξηγεί περισσότερα λόγια του Θεού, ίσως είναι το είδος του ανθρώπου στην εκκλησία που αξίζει να σωθεί. Ό,τι κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, συνδέεται με τις προοπτικές και με το πεπρωμένο τους. Δεν πρόκειται απλούστατα να κάνουν ποτέ πράξη τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια ούτε πρόκειται να υποφέρουν ή να πληρώσουν κάποιο τίμημα προκειμένου να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Αντίθετα, χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, να εξυψώσουν τη φήμη τους και να προετοιμάσουν ικανοποιητικές προϋποθέσεις για τη σωτηρία τους. Επομένως, η ουσία του πώς μεταχειρίζονται οι αντίχριστοι τον λόγο του Θεού είναι ότι, ανεξαρτήτως της χρονικής στιγμής, δεν θεωρούν ποτέ τον λόγο του Θεού ως την αλήθεια ή ως μια οδό που πρέπει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι. Παρ’ όλο που οι αντίχριστοι κρατάνε τα λόγια του Θεού και τα διαβάζουν καθημερινά, και παρ’ όλο που ακούνε τις αναγνώσεις των λόγων Του, ένα είναι σίγουρο: Δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Όποτε έρχεται η στιγμή να κάνουν πράξη τα λόγια Του, η ειλικρίνειά τους πάει περίπατο· συνωμοτούν μόνο για τις δικές τους προοπτικές και το δικό τους πεπρωμένο. Εξωτερικά, δείχνουν ένα προσωπείο σύμφωνα με το οποίο αγαπούν τα λόγια του Θεού και τα λαχταρούν. Αλλά στην πραγματικότητα, στόχος τους όταν διαβάζουν και συγκεντρώνουν κάθε μέρα τα λόγια του Θεού, είναι να αποκτήσουν τις προϋποθέσεις για τη σωτηρία τους· το κάνουν ελπίζοντας ως αντάλλαγμα να κάνουν καλή εντύπωση στον Θεό. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά την καρδιά των ανθρώπων· το μόνο που ξέρουν είναι ότι οι άνθρωποι εξετάζουν μόνο το φαίνεσθαι, άρα λογικά και ο Θεός εξετάζει μόνο το φαίνεσθαι. Έτσι, σ’ αυτά τα ζητήματα προβαίνουν σε συγκάλυψη και εξαπάτηση, καταφεύγοντας σε κόλπα. Σκέφτονται: «Αρκεί μόνο να το κάνω αυτό εξωτερικά. Δεν έχει σημασία τι σκέφτομαι μέσα μου· οι άνθρωποι δεν το βλέπουν, και ούτε ο θεός το βλέπει. Στην πραγματικότητα, όπως κι αν διαβάζω τα λόγια του θεού, δεν το κάνω για να γίνω κάποιο αληθινό δημιούργημα. Αν δεν αφορούσε τις προοπτικές και το πεπρωμένο μου, τότε δεν θα υπέμενα αυτές τις κακουχίες ούτε θα ανεχόμουν αυτήν την αδικία!» Στο μυαλό τους, όσο καλά κι αν ακούγονται τα λόγια του Θεού, δεν είναι πιθανό να υλοποιηθούν, ούτε κι οι άνθρωποι μπορούν να τα βιώσουν. Ακόμα κι αν μια χούφτα άνθρωποι βιώνουν λίγο τα λόγια του Θεού, μάλλον το κάνουν και για τους δικούς τους στόχους. Όπως λένε οι άπιστοι: «Όλα έχουν το τίμημά τους». Σκέφτονται μέσα τους: «Υπομένουμε τόσες κακουχίες για την πίστη μας στον θεό, κάθε μέρα διαβάζουμε και ακούμε τα λόγια του, ζούμε σύμφωνα με τα λόγια του —για ποιον λόγο γίνονται όλα αυτά; Δεν γίνονται μόνο και μόνο για έναν σκοπό; Όλοι ξέρουν καλά μέσα τους ότι όλα αυτά τα κάνουν για χάρη των προοπτικών και του πεπρωμένου τους· διαφορετικά, για ποιον λόγο θα εγκαταλείπαμε τις υπέροχες στιγμές όταν επιδιώκουμε τα εγκόσμια, μόνο και μόνο για να υποφέρουμε εδώ;» Ως προς αυτό το ζήτημα, ποιο γεγονός έχουν αρνηθεί; Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, και η αλήθεια μπορεί να σώσει τους ανθρώπους, να αλλάξει τους ανθρώπους και να τους βοηθήσει να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα που επιφέρει ο λόγος του Θεού; (Ναι.) Μήπως το παραδέχονται αυτό το γεγονός οι αντίχριστοι; Το αρνούνται και λένε: «Όλοι υποστηρίζουν πως ο λόγος του θεού μπορεί να σώσει τους ανθρώπους, αλλά ποιον έχει σώσει; Ποιος το έχει δει να συμβαίνει; Εγώ γιατί δεν το πιστεύω;» Γιατί λέγεται ότι ο λόγος του Θεού μπορεί να σώσει τους ανθρώπους, να αλλάξει τους ανθρώπους και να τους βοηθήσει να ξεφύγουν από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά; Επειδή ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια και μπορεί να αποτελέσει τη ζωή των ανθρώπων. Όταν οι άνθρωποι έχουν ως ζωή τους τον λόγο του Θεού, τότε μπορούν να σωθούν· αποτελούν εκείνους που σώζονται. Αυτό το γεγονός οι αντίχριστοι δεν το αναγνωρίζουν. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι έφτασαν στο σημείο που βρίσκονται τώρα μονάχα για να λάβουν ευλογίες και έναν καλό προορισμό, και μόνο γι’ αυτό κάνουν οι άνθρωποι το καθήκον τους στον οίκο του Θεού. Αρνούνται τους καρπούς του λόγου του Θεού, αρνούνται τα αποτελέσματα που επιφέρει η αλήθεια στους ανθρώπους και αρνούνται ότι η αλήθεια μπορεί να κατακτήσει τους ανθρώπους, να αλλάξει τους ανθρώπους και να τους σώσει. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι ακολουθούν τον Θεό μόνο επειδή νοιάζονται για τις δικές τους προοπτικές και το δικό τους πεπρωμένο και επειδή αυτά επιδιώκουν. Δεν πιστεύουν ότι ο λόγος του Θεού μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους, να τους κάνει να αφοσιωθούν στον Θεό, να τους κάνει να υποταχθούν ανεπιφύλακτα στον Θεό ή να τους κάνει να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους ως δημιουργήματα στον οίκο του Θεού. Δεν πιστεύουν τίποτα απ’ όλα αυτά. Επομένως, οι αντίχριστοι, οι οποίοι βάζουν σε προτεραιότητα τα συμφέροντά τους, δεν επιδιώκουν οι ίδιοι την αλήθεια· ενώ αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως κάποιου είδους ρητορική, κάποιου είδους δήλωση, δεν πιστεύουν ότι αυτά τα λόγια του Θεού μπορούν να σώσουν τους ανθρώπους. Πιστεύουν ότι όλοι εκείνοι που είναι ειλικρινείς και αφοσιωμένοι στον Θεό είναι ψεύτικοι και έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Όσα λόγια του Θεού κι αν ακούσουν, όσα κηρύγματα του Θεού κι αν ακούσουν, μόνο δύο λέξεις είναι αυτές που τελικά παραμένουν στην καρδιά τους: προοπτικές και πεπρωμένο. Αυτό σημαίνει ότι τα λόγια του Θεού, το έργο του Θεού και το σχέδιο διαχείρισής Του μπορούν να επιφέρουν καλές προοπτικές και πεπρωμένο για τους ανθρώπους, και έναν καλό προορισμό. Οι αντίχριστοι θεωρούν ότι αυτό είναι το πιο γνήσιο, ότι είναι η ύψιστη αλήθεια. Αν δεν υπήρχαν αυτά, κατ’ αρχάς, δεν θα πίστευαν στον Θεό. Κατά δεύτερον, δεν θα ανέχονταν τέτοιες αδικίες για να παραμείνουν στον οίκο του Θεού. Τρίτον, δεν θα έκαναν κανένα καθήκον στον οίκο του Θεού. Τέταρτον, δεν θα υπέμεναν καμία κακουχία στον οίκο του Θεού. Και πέμπτον, θα είχαν επιστρέψει εδώ και καιρό στην κοσμική ζωή για να απολαύσουν πλούτη και δόξα, να επιδιώξουν τα εγκόσμια, να επιδιώξουν τη φήμη και το κέρδος, να επιδιώξουν το χρήμα και τις μοχθηρές τάσεις. Τώρα, διαμένουν προσωρινά στον οίκο του Θεού μόνο και μόνο για χάρη των προοπτικών και του πεπρωμένου τους. Είναι αποφασισμένοι να διασφαλίσουν τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν τη νοοτροπία του ρίσκου, με την ελπίδα ότι όταν ολοκληρωθεί το έργο του Θεού, θα συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων που θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών και θα λάβουν μεγάλες ευλογίες. Τι νοοτροπία είναι αυτή; Θέλουν να επιζητήσουν κέρδη από τον Θεό για να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά δεν θέλουν να υποταχθούν σ’ Αυτόν· επιπλέον, ούτε καν πιστεύουν όλα τα λόγια που έχει πει ο Θεός ούτε πιστεύουν πως ο Θεός είναι κυρίαρχος επί των πάντων. Δεν είναι λίγο μοχθηρό αυτό; Όσον αφορά τη στάση τους με την οποία μελετούν τον λόγο του Θεού, είναι δύσπιστοι. Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι μπορούν να ερευνήσουν, να διαβάσουν και να αντιμετωπίσουν τα λόγια του Θεού με μια τέτοια στάση δείχνει ότι είναι κλασικοί δύσπιστοι, απροκάλυπτα και απόλυτα δύσπιστοι. Και τότε πώς μπορούν ακόμα κι εκτελούν κάποιο επιφανειακό έργο στον οίκο του Θεού και συνεχίζουν να ακολουθούν χωρίς να εξαφανιστούν; Όπως κι αν κλαδεύονται, για ποιον λόγο μπορούν να παραμείνουν και μάλιστα να συμμετάσχουν στην εκκλησιαστική ζωή, και να συνεχίσουν να ακούνε και να διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Γιατί γίνεται αυτό; (Θέλουν να λάβουν ευλογίες.) Επειδή θέλουν να λάβουν ευλογίες. Όπως λένε οι άπιστοι: «Όποιος με ταΐζει είναι μητέρα μου, και όποιος μου δίνει λεφτά είναι πατέρας μου». Τι λογική είναι αυτή; Αυτή η λογική δεν είναι γεμάτη με τη φιλοσοφία του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις; Υπό την επήρεια αυτής της σατανικής φιλοσοφίας πιστεύουν στον Θεό: «Δεν με νοιάζει τι σπουδαίο έργο έχεις κάνει· όποια κι αν είναι η διάθεση ή η ουσία σου, εφόσον μπορείς να μου χαρίσεις ευλογίες, έναν καλό προορισμό κι ένα καλό μέλλον, και μου επιτρέπεις να αποκτήσω μεγάλες ευλογίες, τότε προς το παρόν θα σε ακολουθήσω και θα σε θεωρώ θεό». Υπάρχει έστω και η παραμικρή ένδειξη αληθινής πίστης εδώ; (Όχι.) Κατά συνέπεια, από την άποψη του πώς αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού αυτοί οι άνθρωποι, ο χαρακτηρισμός τους ως αντίχριστοι και δύσπιστοι είναι απολύτως ακριβής!

Υποσημειώσεις:

α. Στο πρωτότυπο κείμενο δεν υπάρχει η φράση «πιστεύουν ότι».