Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος τρίτο) Τρίτο Μέρος

Οι αντίχριστοι παραπλανούν συχνά τους ανθρώπους, τους παίρνουν με το μέρος τους και τους ελέγχουν λέγοντάς τους ότι είναι δημοφιλείς στον οίκο του Θεού, ότι ο Θεός τούς έχει τοποθετήσει σε καίρια πόστα, καθώς και ότι τους εκτιμά και τους εμπιστεύεται, προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους, ο οποίος είναι να απολαμβάνουν συνέχεια τη θέση τους και να έχουν πάντα τον τελικό λόγο. Τι είναι αυτό που φοβούνται περισσότερο οι αντίχριστοι; Αυτό που τρέμουν είναι μήπως χάσουν τη θέση τους και βγάλουν κακή φήμη. Φοβούνται μήπως οι αδελφοί και οι αδελφές θεωρήσουν πως δεν επιδιώκουν την αλήθεια, πως έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και πως δεν έχουν πνευματική κατανόηση ή πως δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο και πως είναι ανίκανοι να κάνουν οποιοδήποτε πραγματικό έργο. Αυτά τα πράγματα τρέμουν περισσότερο μήπως ακούσουν οι αντίχριστοι. Μόλις ακούσουν τέτοιες δηλώσεις και ανακοινώσεις, οι αντίχριστοι πανικοβάλλονται και μάλιστα νευριάζουν, ενώ κάποιες φορές φτάνουν μέχρι το σημείο να ξεσπάσουν, λέγοντας: «Αφού εγώ έχω χαμηλό επίπεδο, εμπρός, χρησιμοποίησε όποιον μπορείς· έτσι κι αλλιώς, εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό το έργο! Δεν είναι δίκαιος ο θεός; Πιστεύω σ’ αυτόν τόσα χρόνια, παράτησα γι’ αυτόν την οικογένειά μου και την καριέρα μου, κι έκανα τόση προσπάθεια για όλους εσάς, τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Πώς και δεν μπορείτε να πείτε ούτε μια καλή κουβέντα για μένα;» Δεν δίνουν πια καμία σημασία στη φήμη και στη θέση τους, και δεν προσπαθούν πια να καλυφθούν ούτε να προσποιηθούν· η ασχήμια τους εμφανίζεται σε όλη της την έκταση. Αφού εκτονώσουν τον θυμό τους, σκουπίζουν τα δάκρυά τους και σκέφτονται: «Αχ όχι, ρεζιλεύτηκα. Θα πρέπει να επανέλθω δριμύτερος!» Στη συνέχεια, συνεχίζουν την προσποίηση, συνεχίζουν να μαθαίνουν ωραία συνθήματα και δόγματα, καθώς και να ακούνε, να διαβάζουν, να κηρύττουν και να παραπλανούν τους ανθρώπους. Θεωρούν ότι πρέπει να περισώσουν τη φήμη και τη θέση τους, και ελπίζουν πως μια μέρα, όταν φτάσει η ώρα των εκλογών, οι αδελφοί και οι αδελφές θα συνεχίσουν να τους σκέφτονται, θα θυμούνται ακόμα τα καλά πράγματα που έκαναν, θα θυμούνται το τίμημα που πλήρωσαν και όσα είπαν. Αυτό είναι τελείως ξεδιάντροπο, σωστά; Δεν έχει αλλάξει καθόλου η παλιά τους φύση, έτσι; Για ποιον λόγο δεν αλλάζουν ποτέ οι αντίχριστοι; Αυτό το καθορίζει η φύση-ουσία τους, δεν μπορούν να αλλάξουν· πολύ απλά, τέτοιοι είναι. Όταν οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους γίνουν εντελώς καπνός, ξεσπάνε· και μετά ξαφνικά η συμπεριφορά τους βελτιώνεται αισθητά. Πρόσφατα ρώτησα πώς τα πάει κάποιος, και μερικοί αδελφοί και αδελφές Μού είπαν ότι είχε πολύ καλή συμπεριφορά. Τι σήμαινε να έχει κανείς «καλή συμπεριφορά»; Σήμαινε ότι τον τελευταίο καιρό φερόταν πολύ πιο φρόνιμα και ότι συμπεριφερόταν πολύ καλύτερα σε σχέση με πριν· είχε πάψει να προκαλεί προβλήματα, να επιτίθεται στους ανθρώπους και να ανταγωνίζεται για τη θέση, και είχε μάθει πώς να μιλάει στους ανθρώπους πιο γλυκά, πιο ταπεινά και πιο ήρεμα. Επιπλέον, χρησιμοποιούσε τα σωστά λόγια για να βοηθήσει τους άλλους, και στην καθημερινότητά του φαινόταν να ενδιαφέρεται και να φροντίζει ιδιαίτερα τους άλλους. Σαν να είχε γίνει άλλος άνθρωπος. Είχε όμως αλλάξει πραγματικά; Όχι. Οπότε, τι ήταν εκείνες οι πρακτικές; (Εξωτερικές καλές συμπεριφορές.)

Κάποιοι αντίχριστοι, μόλις αποκαλυφθούν οι ίδιοι και φανερωθούν όλες οι κακές τους πράξεις, όποτε βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές, λένε: «Αισθάνομαι ότι τελευταία ο θεός με έχει φωτίσει και με έχει διαφωτίσει, και βρίσκομαι σε πολύ καλή κατάσταση. Αισθάνομαι τεράστιο μίσος για τις παλιότερες πράξεις μου και δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω ή να ξεπεράσω τις απώλειες που προκάλεσα στους αδελφούς και στις αδελφές μου. Λυπάμαι πολύ». Την ώρα που τα λένε αυτά, βάζουν τα κλάματα και παίρνουν μάλιστα την πρωτοβουλία να ζητήσουν από τους αδελφούς και τις αδελφές να τους κλαδέψουν, λέγοντας: «Μην ανησυχείτε που είμαι αδύναμος. Αν με δείτε να κάνω κάποιο λάθος, τότε κλαδέψτε με, μπορώ να το αποδεχτώ —μπορώ να το αποδεχτώ από τον θεό· δεν πρόκειται να σας κρατήσω κακία». Από εκεί που αρνούνταν πεισματικά, αντιστέκονταν και αψηφούσαν το κλάδεμα από τους αδελφούς και τις αδελφές, από εκεί που δικαιολογούσαν και υποστήριζαν με επιχειρήματα τον εαυτό τους, που ήταν πλημμυρισμένοι από αγανάκτηση, τώρα πια επιδιώκουν ενεργά το κλάδεμα. Πρόκειται για μια αρκετά γρήγορη αλλαγή στάσης, έτσι δεν είναι; Αυτό άραγε σημαίνει ότι νιώθουν τύψεις; Με βάση αυτήν τη στάση, μοιάζει σαν να έχουν μεταστραφεί, άρα πρέπει να τους κλαδέψεις. Με τον τρόπο αυτόν μπορεί να τους διευκολύνεις να συνειδητοποιήσουν τα λάθη που έχουν κάνει στο παρελθόν και να τους βοηθήσεις να φτάσουν στην αυτογνωσία. Εκείνη τη στιγμή, θα πρέπει να τους βοηθήσεις δείχνοντας κάποια ειλικρίνεια και να τους πεις: «Βλέπω πως τελευταία φέρεσαι πολύ καλά. Θα σου μιλήσω από καρδιάς. Αν κάτι από αυτά που θα πω είναι λάθος και δεν μπορείς να το αποδεχθείς, τότε μην του δώσεις σημασία· αν θεωρείς σωστά αυτά που θα πω, τότε αποδέξου τα από τον Θεό. Πρόθεσή μου είναι να σε βοηθήσω, όχι να σε κλοτσήσω την ώρα που είσαι κάτω ούτε να σου επιτεθώ. Ας ανοίξουμε την καρδιά μας ο ένας στον άλλον και ας κάνουμε συναναστροφή. Παλιότερα, όταν υπηρετούσες ως επικεφαλής, περιφερόσουν καμαρωτός και αρνιόσουν να παραδεχτείς τα λάθη σου· ακόμα κι αν φαινομενικά παραδεχόσουν κάποια, κατά βάθος δεν αποδεχόσουν στ’ αλήθεια ότι έφταιγες. Και αργότερα, όταν σου τύχαινε το ίδιο ζήτημα, φερόσουν πάλι ακριβώς όπως και πριν. Ας συζητήσουμε, για παράδειγμα, για εκείνο το τελευταίο περιστατικό. Εξαιτίας της ανευθυνότητάς σου, κάτι δεν πήγε καλά, και η περιουσία του οίκου του Θεού υπέστη μεγάλη απώλεια. Η ανευθυνότητά σου οδήγησε, επίσης, στη σύλληψη και τη φυλάκιση πολλών αδελφών, και στο να πληρώσουν το τίμημα γι’ αυτό. Δεν νομίζεις ότι πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη; Αφού εσύ ήσουν ο άμεσα υπεύθυνος για το συμβάν, εσύ θα πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού, να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου και να μετανοήσεις. Για την ακρίβεια, αν παραδεχτείς το λάθος σου, τότε στη χειρότερη ο Θεός θα το εκλάβει ως παράβαση και δεν πρόκειται αυτό να επηρεάσει την επιδίωξη της αλήθειας από μέρους σου από δω και στο εξής. Επίσης, οι αδελφοί και οι αδελφές θα μπορούν να σου φερθούν σωστά και να σε θεωρήσουν μέλος του οίκου του Θεού· δεν πρόκειται να σε εξοστρακίσουν ούτε να σου επιτεθούν. Αληθεύει πως όλα όσα σχετίζονται με έναν άνθρωπο βρίσκονται στα χέρια του Θεού, αλλά αν δεν επιδιώξεις ποτέ την αλήθεια, τότε είναι σίγουρο πως ο Θεός θα νιώσει αποστροφή για σένα και θα σε εγκαταλείψει, και τότε θα γίνεις στόχος για καταστροφή. Εάν αποδεχτείς το έργο του Θεού και υποταχθείς σ’ αυτό, και αν μπορέσεις να μετανοήσεις πραγματικά, τότε ο Θεός δεν θα μνημονεύσει τις παραβάσεις που έκανες στο παρελθόν και θα παραμείνεις κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια ενώπιον του Θεού. Δεν ζητάμε την άφεση ή τη συγχώρεσή Του, αλλά τουλάχιστον πρέπει να κάνουμε αυτά που οφείλουν να κάνουν οι άνθρωποι· αυτή είναι η ευθύνη και το καθήκον κάθε δημιουργήματος και σ’ αυτό το μονοπάτι πρέπει να βαδίζουμε όλοι μας». Αυτά είναι αληθινά λόγια, σωστά; Περιέχουν μήπως καθόλου κοροϊδία ή δόλο; Περιέχουν καθόλου σαρκασμό ή χλευασμό; (Όχι.) Είναι μονάχα κάποια λόγια που λέγονται από καρδιάς, με ηρεμία και σύμφωνα με την αρχή του να βοηθάει κανείς τους ανθρώπους και να τους διαπαιδαγωγεί. Τα λόγια αυτά είναι ορθά· μέσα τους υπάρχει ένα μονοπάτι άσκησης, καθώς και η αλήθεια που πρέπει να αναζητήσει κανείς. Οι αντίχριστοι, όμως, μπορούν άραγε να αποδεχτούν αυτά τα λόγια; Μπορούν να τα καταλάβουν και να τα κάνουν πράξη ως την αλήθεια; (Δεν μπορούν.) Πώς θα αντιδράσουν σ’ αυτά τα λόγια; «Ακόμα και τώρα, όλοι σας συνεχίζετε να πιάνεστε από το λάθος μου, δεν το ξεχνάτε με τίποτα, ε; Αφού ακόμα κι ο θεός δεν μνημονεύει τις παλιές παραβάσεις των ανθρώπων, εσείς για ποιον λόγο εξετάζετε συνέχεια τις δικές μου; Λέτε πως θέλετε να κάνετε μαζί μου μια κουβέντα από καρδιάς και πως με βοηθάτε. Τι σόι βοήθεια είναι αυτή; Προσπαθείτε προφανώς να εμμείνετε στο παρελθόν και να μου ρίξετε το φταίξιμο. Απλώς προσπαθείτε να με κάνετε να αναλάβω την ευθύνη, έτσι; Μόνο εγώ είμαι υπεύθυνος γι’ αυτό το περιστατικό; Αφού όλα βρίσκονται στα χέρια του θεού, αυτό σημαίνει ότι εκείνος είναι υπεύθυνος. Για ποιον λόγο, όταν έγινε εκείνο το περιστατικό, δεν μας έδωσε ο θεός καμία ένδειξη γι’ αυτό; Άραγε, δεν τα έχει ενορχηστρώσει αυτά ο θεός; Ε, τότε, γιατί κατηγορείτε εμένα;» Απλώς λένε τη γνώμη τους, έτσι δεν είναι; Πού εντοπίζεται το πρόβλημά τους; Εκ πρώτης όψεως, έδειχναν να έχουν κάνει μεταστροφή και να έχουν γίνει πιο ταπεινοί· έδειχναν πολύ καλύτερη συμπεριφορά από ό,τι προηγουμένως, λες και δεν επιδίωκαν πλέον τη θέση και τη φήμη, και λες και θα μπορούσαν να καθίσουν ήρεμα, να μιλήσουν με κάποιον και να συζητήσουν από καρδιάς. Άρα, πώς είναι ακόμα ικανοί να λένε κάτι τέτοιο; Ποιο πρόβλημα διαπιστώνετε εδώ; (Ο τρόπος με τον οποίο φέρθηκαν δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση που έστησαν για να μπορέσουν να επανέλθουν δριμύτεροι.) Τι άλλο; (Δεν γνωρίζουν καθόλου πραγματικά τον εαυτό τους, και αυτά δεν είναι δείγματα αληθινής μεταμέλειας. Είναι απλώς κάποιου είδους υποκριτική πρακτική. Όταν συναναστρέφονται οι άλλοι μαζί τους σχετικά με τα προβλήματά τους, παραμένουν ανίκανοι να αποδεχτούν την αλήθεια. Είναι ξεκάθαρο ότι η φύση-ουσία τους είναι εχθρική απέναντι στην αλήθεια.) Δύο στοιχεία είναι πολύ ξεκάθαρα σ’ αυτό. Πρώτον, όταν ένας αντίχριστος χάνει τη θέση του, μια από τις καταστάσεις του είναι: «Όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει ελπίδα» —είναι πάντα έτοιμος να επανέλθει δριμύτερος. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι οι αντίχριστοι, όσον αφορά το λανθασμένο μονοπάτι που ακολουθούσαν παλιότερα και τις παραβάσεις που διέπραξαν, δεν πρόκειται ποτέ να κάνουν αληθινή αυτοκριτική. Δεν πρόκειται να παραδεχτούν τα λάθη τους ούτε να αποδεχτούν την αλήθεια, πολύ λιγότερο δε, πρόκειται να κατανοήσουν την ουσία τους μέσα από τα γεγονότα των κακών τους πράξεων ή να συνοψίσουν πώς να ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Όταν απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους και χάνουν τη θέση τους, δεν σκέφτονται: «Τι ακριβώς έκανα λάθος; Πώς πρέπει να μετανοήσω; Αν ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, πώς πρέπει να ενεργήσω ώστε να είμαι σε αρμονία με την πρόθεση του Θεού;» Δεν έχουν τη στάση για να κάνουν μεταστροφή. Ακόμα κι αν κλαδευτούν, ακόμα κι αν απομακρυνθούν, και πάλι δεν πρόκειται να μεταστραφούν και δεν πρόκειται να επιδιώξουν την αλήθεια, να αναζητήσουν μονοπάτι άσκησης ή να αλλάξουν την κατεύθυνση της επιδίωξής τους. Όσο μεγάλες απώλειες κι αν φέρουν στον οίκο του Θεού και όσο χαμηλά κι αν πέσουν, δεν πρόκειται να ομολογήσουν ποτέ τις αμαρτίες τους. Οι αποτυχίες τους δεν πρόκειται να τους οδηγήσουν να επιδιώξουν και να αναζητήσουν την αλήθεια στο διάστημα που θα ακολουθήσει· αντίθετα, θα κάθονται να υπολογίζουν τι ακριβώς μπορούν να κάνουν για να περισώσουν τα πάντα και να ξαναβρούν τη θέση που έχασαν. Αυτά είναι τα δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι ένα είδος κατάστασης που έχουν μόλις χάσουν τη θέση τους, όπου είναι σε διαρκή ετοιμότητα να επανέλθουν δριμύτεροι. Το δεύτερο στοιχείο είναι η άρνησή τους να παραδεχτούν ή να καταλάβουν το λανθασμένο μονοπάτι στο οποίο βάδιζαν. Μέσα σ’ αυτό το δεύτερο στοιχείο, το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνουν σε τι λανθασμένο μονοπάτι βάδιζαν είναι το ένα σκέλος· επιπλέον, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να μετανοήσουν ειλικρινά ούτε να αποδεχτούν την αλήθεια, και σίγουρα δεν πρόκειται να επανορθώσουν για τη ζημιά που έκαναν στον οίκο του Θεού με καρδιά γεμάτη μεταμέλεια. Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να σκεφτούν πώς να μεταστραφούν, πώς να μετατραπούν από άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια σε ανθρώπους που επιδιώκουν και κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτά τα δύο στοιχεία φανερώνουν ότι οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια και είναι μοχθηροί από τη φύση τους· είναι πάρα πολύ καλοί στο να μεταμφιέζονται και να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους, σαν τους χαμαιλέοντες. Έχουν ασταθή ουσία και, στα βάθη της καρδιάς τους, η επιδίωξη της θέσης, οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους δεν χαλαρώνουν ποτέ ούτε πρόκειται ποτέ να αλλάξουν. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτούς τους ανθρώπους. Αν δει κανείς αυτές τις εκδηλώσεις, ποια είναι η φύση-ουσία ενός τέτοιου ανθρώπου; Άραγε, ένας αντίχριστος είναι αδελφός ή αδελφή; Άραγε, ένας αντίχριστος είναι αληθινός άνθρωπος; (Όχι.) Αν θεωρείτε αυτούς τους ανθρώπους αδελφούς και αδελφές, τότε αυτό δεν σημαίνει ότι είστε παντελώς ηλίθιοι; Αυτές οι εκδηλώσεις αποτελούν αποκαλύψεις της ουσίας ενός αντίχριστου. Όταν οι αντίχριστοι δεν έχουν θέση, σε τέτοια κατάσταση βρίσκονται· τέτοιοι είναι οι υπολογισμοί που κάνουν μέσα τους, αυτά τα πράγματα αποκαλύπτουν και έτσι ενεργούν προς τα έξω, αυτήν τη στάση έχουν στα βάθη της καρδιάς τους απέναντι στην αλήθεια και απέναντι στις παραβάσεις τους, και η άποψή τους δεν πρόκειται να αλλάξει. Όση συναναστροφή κι αν κάνεις πάνω στην αλήθεια ή όσο κι αν μιλάς για τα σωστά, θετικά μονοπάτια άσκησης, δεν πρόκειται ποτέ να τα αποδεχτούν πραγματικά βαθιά μέσα τους· κάθε άλλο, θα αντιστέκονται σ’ αυτά. Θα πιστέψουν ακόμα και τα εξής: «Λοιπόν, εφόσον δεν έχω πια θέση, αυτά που λέω δεν μετράνε. Κανένας δεν με υποστηρίζει πια. Το μόνο που θέλετε είναι να με γελοιοποιήσετε και να μου δώσετε ένα μάθημα. Έχεις εσύ τα προσόντα να δώσεις σ’ εμένα μάθημα; Ποιος νομίζεις πως είσαι; Όταν έγινα εγώ επικεφαλής, εσύ δεν είχες αρχίσει ακόμα να περπατάς! Αυτά τα λίγα πράγματα για τα οποία μιλάς από μένα δεν τα έμαθες; Και τώρα προσπαθείς εσύ να μου δώσεις εμένα μάθημα. Στ’ αλήθεια δεν ξέρεις τη θέση σου στο σύμπαν!» Νομίζουν ότι για να τους κλαδέψει κάποιος, να τους μιλήσει, να κουβεντιάσει μαζί τους ή να τους μιλήσει από καρδιάς, πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένη αρχαιότητα. Τι σόι πράμα είναι αυτοί οι άνθρωποι; Μόνο οι αντίχριστοι είναι ικανοί να πουν τέτοια πράγματα· οι κανονικοί άνθρωποι, καθώς και όσοι έχουν κάποιο αίσθημα ντροπής και λιγάκι ορθολογισμό, δεν θα έλεγαν ποτέ τέτοια πράγματα. Αν σας κάνει κάποιος ένα κήρυγμα, συζητά μαζί σας με ηρεμία από καρδιάς, επισημαίνει τα προβλήματα που έχετε και σας δίνει κάποιες συμβουλές, άραγε θα μπορούσατε να το δεχτείτε; Ή μήπως θα είχατε την ίδια νοοτροπία με έναν αντίχριστο; Για παράδειγμα, ας πούμε ότι είσαι πιστός εδώ και 10 χρόνια, αλλά ποτέ δεν υπηρέτησες ως επικεφαλής. Κάποιος άλλος πιστεύει μόνο δύο χρόνια, αλλά έχει ανώτερη θέση από σένα, κι αυτό εσένα σε στενοχωρεί. Ας πούμε ότι εσύ μέχρι να γίνεις επικεφαλής περιοχής πίστευες στον Θεό για 20 χρόνια. Κάποιος άλλος γίνεται επικεφαλής περιφέρειας μετά από μόνο πέντε χρόνια πίστης και αρχίζει να σε καθοδηγεί, κι εσύ δυσκολεύεσαι να το αποδεχτείς. Αν σε κλαδέψει, νιώθεις αμήχανα, και ακόμα κι αν έχει δίκιο που σε κλαδεύει, εσύ πάλι δεν θέλεις να το αποδεχτείς. Εσείς είχατε ποτέ τέτοια στάση ή τέτοιες εκδηλώσεις; (Ναι.) Αυτή είναι η διάθεση ενός αντίχριστου. Νομίζεις ότι μόνο οι αντίχριστοι έχουν τη διάθεση του αντίχριστου; Οποιοσδήποτε έχει τη διάθεση του αντίχριστου κινδυνεύει, μπορεί να ξεκινήσει να βαδίζει στο μονοπάτι του αντίχριστου, και μια τέτοια διάθεση μπορεί να τον καταστρέψει. Έτσι έχουν τα πράγματα. Όταν συναναστρεφόμαστε πάνω στην ουσία ενός αντίχριστου και την αναλύουμε, αυτό αφορά και τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση του αντίχριστου. Τι θα λέγατε; Οι άνθρωποι που ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία είναι η μειονότητα ή η πλειονότητα; Ή μήπως περιλαμβάνονται όλοι; (Όλοι περιλαμβάνονται.) Σωστά, και ο λόγος είναι ότι η διάθεση ενός αντίχριστου είναι η διάθεση του Σατανά, και όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι διαθέτουν τη διάθεση του Σατανά. Τώρα, έχουμε συναναστραφεί λίγο σχετικά με το θέμα αυτό του πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα. Για να προχωρήσουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, θα δοθούν κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα. Θα αφήσω να το κάνετε εσείς αυτό σε συναναστροφές στις συναθροίσεις σας. Όσο συναναστρέφεστε, μη μιλάτε πάντα για το πώς είναι οι άλλοι. Φυσικά, είναι αναπόφευκτο να γίνει συναναστροφή πάνω στις εκδηλώσεις των άλλων, αλλά πρέπει κυρίως να συναναστρέφεστε πάνω στις δικές σας εκδηλώσεις. Αν μπορέσετε να εντοπίσετε στον εαυτό σας κάποιες εκδηλώσεις ή αποκαλύψεις που σχετίζονται με τη διάθεση ενός αντίχριστου, αυτό θα σας χρησιμέψει και θα σας ωφελήσει ως προς την αυτογνωσία και θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από αυτήν τη διάθεση.

Έχουμε συναναστραφεί παλιότερα πάνω στο θέμα των διαφόρων εκδηλώσεων της διάθεσης ενός αντίχριστου. Μήπως μπορείτε τώρα να συγκρίνετε τον εαυτό σας μ’ αυτές; Μήπως κατανοήσατε κάτι; Μπορείτε να λύσετε κάποια αληθινά προβλήματα; Όποια πτυχή των διεφθαρμένων διαθέσεών σου κι αν αλλάξεις, όλα αυτά θα γίνουν με βάση την κατανόηση της αλήθειας, τη σύγκριση του εαυτού σου με την αλήθεια και, στη συνέχεια, την κατανόηση του εαυτού σου. Άρα, όταν είναι να φτάσεις στην αυτογνωσία και να πετύχεις κάποια αλλαγή στη διάθεσή σου, ένα μονοπάτι που πρέπει να διαβείς είναι το να μπορείς να διακρίνεις και να αναλύεις τις διάφορες εκδηλώσεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Εσείς το έχετε καταλάβει αυτό το σημείο ή ακόμα; Κάποιοι από σας μπορεί να μην το έχετε καταλάβει και να σκέφτεστε: «Συναναστρέφεσαι συνέχεια πάνω σ’ αυτά τα ασήμαντα θέματα και πράγματα· δεν μιλάς ποτέ για βαθύτερες αλήθειες ούτε αποκαλύπτεις καθόλου βαθύτερα μυστήρια. Αυτό είναι πάρα πολύ βαρετό και κουραστικό! Τι σχέση έχουν όλα αυτά πάνω στα οποία συναναστρέφεσαι με την είσοδό μας στη βασιλεία των ουρανών, με την απόκτηση μεγάλων ευλογιών και με τη μελλοντική μας τελείωση;» Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ποτέ· μόλις ακούνε τέτοια πράγματα, νυστάζουν. Όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση δεν τα καταλαβαίνουν· δεν καταλαβαίνουν τις διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις που θίγει κάθε αλήθεια ούτε τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους οι διάφορες αλήθειες. Δεν τα καταλαβαίνουν αυτά τα πράγματα. Όσο πιο λεπτομερής είναι η εξήγηση που θα τους δώσεις, τόσο περισσότερο μπερδεύονται και τόσο λιγότερα εισπράττουν, με αποτέλεσμα να νυστάζουν συνέχεια. Στην αρχή κάθε συνάθροισης τραγουδάνε και χορεύουν, και δεν νυστάζουν, όσο βαρετοί ή επαναλαμβανόμενοι κι αν είναι οι κανόνες και τα τελετουργικά. Μόλις, όμως, συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια και στις διάφορες καταστάσεις των ανθρώπων, αρχίζει να τους παίρνει ο ύπνος. Τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που νυστάζουν συνέχεια έτσι; Δεν έχουν αποκαλυφθεί; Αυτό αποτελεί εκδήλωση ότι δεν αγαπάνε την αλήθεια, σωστά; Σε ό,τι αφορά τις λεπτομέρειες διαφόρων αληθειών που έχουν σχέση με τη ζωή-είσοδο, όσοι επιδιώκουν ειλικρινά την αλήθεια και έχουν κάποιο ορισμένο επίπεδο, όσο πιο πολύ τις ακούνε, τόσο καλύτερα τις καταλαβαίνουν· από την άλλη, όσοι δεν αγαπάνε την αλήθεια και δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όσο περισσότερο τις ακούνε, τόσο πιο πολύ μπερδεύονται. Όσο περισσότερο τις ακούνε, τόσο πιο βαρετές τους φαίνονται, και όσο κι αν τις ακούνε, πάλι το ίδιο αισθάνονται· δεν μπορούν να βρουν ένα μονοπάτι ακούγοντάς τες. Θεωρούν ότι τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή-είσοδο δεν είναι στ’ αλήθεια και τόσο πολύπλοκα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να συναναστραφούν τόσο πολύ πάνω σ’ αυτά. Έτσι είναι όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Η αλλαγή διάθεσης περιλαμβάνει πάρα πολλές αλήθειες. Εάν οι άνθρωποι, στο μονοπάτι της αναζήτησης για αλλαγή της διάθεσής τους, δεν αφιερώσουν χρόνο και προσπάθεια για κάθε αλήθεια, αν δεν φτάσουν στην κατανόηση, στην αντίληψη και στη γνώση κάθε αλήθειας, και δεν βρουν μονοπάτι άσκησης, τότε δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να μπορέσουν να εισέλθουν σε οποιαδήποτε αλήθεια. Με ποιον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να καταφέρουν να γνωρίσουν τον Θεό; Με το να κατανοήσουν όλες τις διάφορες αλήθειες και να εισέλθουν σ’ αυτές· αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος. Επιπλέον, κάθε αλήθεια δεν αποτελεί κάποιου είδους θεωρία ούτε κάποιου είδους γνώση ή φιλοσοφία· αφορά τη ζωή των ανθρώπων και την κατάσταση της ύπαρξής τους, με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και με αυτά που σκέφτονται κάθε μέρα, καθώς και με τις διάφορες σκέψεις, ιδέες, προθέσεις και στάσεις που αναπτύσσουν υπό την κυριαρχία της διεφθαρμένης ουσίας τους. Γι’ αυτά, λοιπόν, τα θέματα μιλάμε. Όταν καταλάβεις αυτά τα θέματα, όταν τα συνδέσεις με τον εαυτό σου, όταν βρεις τις αρχές άσκησης και όταν τελικά γνωρίσεις τις διάφορες καταστάσεις και απόψεις που δημιουργούν οι διάφορες διαθέσεις σου, τότε θα έχεις καταλάβει πραγματικά τις αλήθειες που σχετίζονται μ’ αυτά, και μόνο τότε θα μπορείς να ασκείσαι πιστά σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν απλώς καταλαβαίνεις τα λόγια κυριολεκτικά, και όταν βλέπεις ότι ο Θεός εκθέτει πόσο εγωιστές και ποταποί είναι οι αντίχριστοι, σκέφτεσαι: «Οι αντίχριστοι είναι εγωιστές και ποταποί, αλλά εγώ ο ίδιος είμαι πολύ αλτρουιστής· έχω να δώσω πολλή αγάπη, είμαι ανεκτικός, κατάγομαι από οικογένεια λόγιων, έχω σπουδάσει στην ανώτατη εκπαίδευση και έχω δεχτεί επιρροές από διάσημες προσωπικότητες και από αριστουργήματα. Δεν είμαι εγωιστής» —όταν λες αυτά τα πράγματα, αυτό σημαίνει ότι αποδέχεσαι την αλήθεια; Σημαίνει ότι έχεις αυτογνωσία; Είναι προφανές ότι δεν καταλαβαίνεις αυτήν τη συγκεκριμένη αλήθεια ούτε τις διάφορες καταστάσεις που εμπεριέχει αυτή η συγκεκριμένη αλήθεια. Όταν καταλάβεις τις διάφορες καταστάσεις τις οποίες ανέφερε και εξέθεσε ο Θεός και τις οποίες εμπεριέχει μια συγκεκριμένη αλήθεια, και καταφέρεις να αντιπαραβάλεις τον εαυτό σου μ’ αυτές προκειμένου να βρεις τις ακριβείς αρχές άσκησης, τότε θα έχεις ξεκινήσει να βαδίζεις στο μονοπάτι άσκησης της αλήθειας και θα έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν δεν το έχεις κάνει αυτό, τότε απλώς έχεις καταλάβει ένα δόγμα —δεν έχεις καταλάβει την αλήθεια. Είναι το ίδιο με αυτό για το οποίο μιλήσαμε τώρα μόλις, σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα. Όλες οι διάφορες καταστάσεις, εκδηλώσεις και αποκαλύψεις πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε έχουν σχέση με τη φύση-ουσία και τη διάθεση ενός αντίχριστου. Πόσες από αυτές καταλαβαίνεις; Πόσες από αυτές έχεις αντιπαραβάλει με τον εαυτό σου; Άραγε, οι δηλώσεις, οι λεπτομέρειες και οι καταστάσεις που εμπεριέχει αυτό το θέμα και τις οποίες έχεις κατανοήσει έχουν σχέση με άλλους ανθρώπους ή μ’ εσένα; Εσύ ο ίδιος έχεις καμία σχέση με αυτές τις καταστάσεις; Τις έχεις συνδέσει στ’ αλήθεια με τον εαυτό σου ή μήπως απλώς τις έχεις αναγνωρίσει και έχεις συμφωνήσει μ’ αυτές διστακτικά; Αυτό εξαρτάται από την κατανόησή σου και από τη στάση σου απέναντι στην αλήθεια. Το να αντιπαραβάλεις αυτές τις καταστάσεις με τον εαυτό σου δεν είναι παρά μια προϋπόθεση για να μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια· δεν σημαίνει ότι έχεις ήδη αρχίσει να την κάνεις πράξη. Αν, όμως, δεν μπορέσεις να συνδέσεις αυτές τις καταστάσεις με τον εαυτό σου, τότε δεν θα έχεις την παραμικρή σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Αφού έτσι είναι τα πράγματα, άραγε τι καταλαβαίνεις όταν ακούς κηρύγματα; Απλώς θα προσποιείσαι· θα μοιάζει σαν να πιστεύεις στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια Του και δεν θα μπορείς να εισέλθεις στην πραγματικότητα των λόγων Του. Θα είσαι μονάχα ένας άσχετος, ένα αντικείμενο υπηρεσίας, ένα αντιθετικό στοιχείο. Όσον αφορά το πώς πρέπει να αντιπαραβάλλεις τον εαυτό σου μ’ αυτές τις καταστάσεις και το πώς πρέπει να αναλύεις τις διάφορες καταστάσεις που αφορούν εκείνα που είπα, εξαρτάται από τις γνώσεις σας. Εγώ μπορώ μόνο να σας πω αυτά τα λόγια και να σας εφοδιάσω με αυτά τα λόγια· για τα υπόλοιπα, πρέπει να καταβάλετε εσείς οι ίδιοι προσπάθεια. Το αν θα μπορέσετε να αποδεχτείτε αυτά τα λόγια ή όχι εξαρτάται από τη στάση σας. Κάποιοι άνθρωποι είναι αδιάλλακτοι βαθιά μέσα τους· πάντοτε προσποιούνται και προσπαθούν να προστατέψουν τη θέση και τη φήμη τους. Είναι σαφές ότι έχουν προβλήματα, αλλά δεν τα βλέπουν ούτε τα παραδέχονται, και μάλιστα φροντίζουν να εκθέσουν και να αναλύσουν τους άλλους, με αποτέλεσμα αυτοί οι άλλοι στο τέλος να βγαίνουν κερδισμένοι, ενώ οι ίδιοι να μην κερδίζουν τίποτα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ανόητοι, έτσι δεν είναι; Πρόκειται για μια ανόητη συμπεριφορά. Το νόημα του να ακούς κηρύγματα δεν είναι να μάθεις πώς να διακρίνεις τους άλλους ανθρώπους ούτε είναι να τα ακούσεις για λογαριασμό των άλλων· σκοπός είναι να ακούσεις εσύ ο ίδιος αυτά που λέει το κήρυγμα και να τα κερδίσεις. Ακούς τα λόγια του Θεού, την αλήθεια και τα κηρύγματα, και μέσα από όλα αυτά στο τέλος καταλαβαίνεις την αλήθεια, κερδίζεις τη ζωή και κατορθώνεις να μεταμορφώσεις τη διάθεσή σου. Άραγε, έχει καμία σχέση αυτό με τους άλλους ανθρώπους; Αυτά τα λόγια έχουν σχέση μ’ εσένα. Αν υιοθετήσεις μια τέτοια στάση, τότε ίσως αυτά τα λόγια να μπορέσουν να σε αλλάξουν, να γίνουν η πραγματικότητά σου και να σου δώσουν τη δυνατότητα να πετύχεις κάποια αλλαγή διάθεσης.

Σ’ αυτό το πρώτο θέμα, μιλήσαμε για τις διάφορες εκδηλώσεις που αφορούν το πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα. Απ’ τη μία, η συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το θέμα σάς βοηθά όλους να καταλάβετε τι στάση έχουν οι αντίχριστοι και πώς αποκαλύπτεται η φύση-ουσία τους, σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα· απ’ την άλλη, σας καθοδηγεί και σας προειδοποιεί θετικά. Μπορείτε να κάνετε συναναστροφή και να λύσετε τα υπόλοιπα προβλήματα μόνοι σας. Είναι δική σας υπόθεση.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.