2. Τα συμφέροντα των αντίχριστων

Β. Η δική τους φήμη και θέση

Την τελευταία φορά, κάναμε συναναστροφή σχετικά με το ένατο σημείο από τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων. Πάμε να το ανακεφαλαιώσουμε με λίγα λόγια. Σε πόσες υποκατηγορίες χωρίσαμε τα συμφέροντα των αντίχριστων για να τα αναλύσουμε; (Σε τρεις υποκατηγορίες. Η πρώτη ήταν η ασφάλεια των ίδιων των αντίχριστων, η δεύτερη ήταν η φήμη και η θέση τους, και η τρίτη ήταν τα οφέλη.) Τα συμφέροντα που έχουν σχέση με τους αντίχριστους αφορούν τις εξής τρεις υποκατηγορίες: την ασφάλειά τους, τη θέση τους και τα προσωπικά τους οφέλη· σωστά; (Σωστά.) Την πρώτη υποκατηγορία, την ασφάλειά τους, μπορεί κανείς να την καταλάβει σχετικά εύκολα. Συνδέεται με τα επικίνδυνα περιβάλλοντα που συναντούν οι αντίχριστοι και θίγει τα άμεσα συμφέροντά τους: την προσωπική τους ασφάλεια. Ουσιαστικά, για τη συγκεκριμένη υποκατηγορία έχουμε ολοκληρώσει τη συναναστροφή μας. Η δεύτερη υποκατηγορία είναι η φήμη και η θέση τους. Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες από τις εκδηλώσεις της συγκεκριμένης υποκατηγορίας, αλλά σε πολύ γενικές γραμμές. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αυτήν την υποκατηγορία την καταλαβαίνετε όλοι σας και τη γνωρίζετε απλώς σε εννοιολογικό επίπεδο. Αν δεν σας πω κάποια παραδείγματα και δεν την αναλύσω λεπτομερώς και συγκεκριμένα, τότε ίσως να κατανοήσετε λιγάκι αυτήν την πτυχή της ουσίας και των εκδηλώσεων των αντίχριστων μόνο με δογματικό και κυριολεκτικό τρόπο, και ίσως να μην μπορέσετε να αναγνωρίσετε καμία απ’ αυτές τις πραγματικές, συγκεκριμένες αποκαλύψεις και εκδηλώσεις. Από τη δική σας οπτική, όσον αφορά αυτά τα θέματα, όσο πιο συγκεκριμένη είναι η συναναστροφή τόσο το καλύτερο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Σας αρέσει να ακούτε μασημένα πράγματα· δεν σας αρέσει να χρειάζεται να βγάζετε συμπεράσματα. Μόλις ακούσετε αυτά τα κηρύγματα, κάνετε καθόλου μελέτη στο σπίτι; Αν κάνω συναναστροφή με πάρα πολλές λεπτομέρειες, τότε θα θεωρήσετε ότι γίνομαι πολύ σχολαστικός και ότι φλυαρώ; Ίσως να πείτε: «Πραγματικά υποτιμάς τη νοημοσύνη μας· τόσο χαμηλό επίπεδο έχουμε, λοιπόν; Ένα ή δύο παραδείγματα να δώσεις, αρκεί. Επίσης, σχετικά με την ανάλυση της ουσίας των αντίχριστων, έχουμε ήδη κάνει αρκετή συναναστροφή πάνω σε πράγματα που έχουν να κάνουν με την αγάπη τους για τη θέση και την εξουσία. Για ποιον λόγο η συναναστροφή μας σχετικά με τα συμφέροντα των αντίχριστων θίγει και το συγκεκριμένο θέμα; Δεν περιέχει υπερβολικές επαναλήψεις και λεπτομέρειες; Χρειάζεται όντως να κάνουμε συναναστροφή πάνω σ’ αυτό;» Βασικά, λίγη επανάληψη δεν βλάπτει. Αν συναναστραφούμε από κάθε οπτική γωνία, θα καταλάβετε πιο διεξοδικά αυτήν την πτυχή της ουσίας των αντίχριστων. Επίσης, όταν συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια, δεν πρέπει να αποφεύγετε τις επαναλήψεις. Υπάρχουν κάποιες αλήθειες πάνω στις οποίες γίνεται για χρόνια συναναστροφή δίχως να κερδίζουν οι άνθρωποι είσοδο σ’ αυτές. Είναι σωστό να προσπαθεί κανείς να αποφεύγει πάντα την επανάληψη και να επιζητά συνεχώς καινούργιες μεθόδους και εκφράσεις; (Είναι λάθος.) Η ίδια η αλήθεια είναι στενά συνυφασμένη με τη ζωή κάθε ανθρώπου. Καθένα από τα διάφορα πράγματα και τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι στη ζωή τους, οι εκδηλώσεις τους, αλλά και οι οπτικές και οι στάσεις που έχουν απέναντι σε κάθε είδους πράγματα αναπαράγονται διαρκώς κάθε μέρα, ξανά και ξανά. Η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια και η ανάλυση διαφορετικού περιεχομένου και ουσίας που προκύπτει από διάφορες οπτικές γωνίες ωφελεί σε τεράστιο βαθμό την είσοδο των ανθρώπων στην αλήθεια. Την προηγούμενη φορά, κάναμε μια κάπως απλή και γενική συναναστροφή πάνω στη δεύτερη υποκατηγορία των συμφερόντων των αντίχριστων: τη φήμη και τη θέση τους. Σήμερα, θα σας πω κάποια παραδείγματα, έτσι ώστε να κάνουμε μια λεπτομερή συναναστροφή πάνω στο θέμα. Εννοείται ότι, αν έχετε κατανοήσει κάτι νέο ή αν έχετε λάβει κάποια αποκάλυψη, ή αν βλέπετε κάτι με νέο μάτι όσον αφορά τη συναναστροφή Μου, ή αν έχετε δει κάποια σχετικά παραδείγματα στο πλαίσιο της δικής σας εμπειρίας ή της ζωής σας, μπορείτε κι εσείς να συμμετάσχετε στη συναναστροφή. Στη συνέχεια, ας αναλύσουμε συγκεκριμένα, από την οπτική των συμφερόντων των αντίχριστων, τι εκδηλώνουν όσον αφορά τη φήμη και τη θέση τους, ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις αποκαλύπτουν και με ποιους τρόπους αποκαλύπτουν τέτοιες φύση-ουσίες.

Η λατρεία των αντίχριστων για τη φήμη και τη θέση τους ξεπερνά αυτήν των κανονικών ανθρώπων και είναι κάτι που εμπεριέχεται στη διάθεση-ουσία τους· δεν είναι κάποιο προσωρινό ενδιαφέρον ούτε η παροδική συνέπεια του περιβάλλοντός τους —είναι κάτι που βρίσκεται μέσα στη ζωή τους, στα κόκαλά τους, άρα είναι η ουσία τους. Αυτό σημαίνει πως σε ό,τι κάνουν οι αντίχριστοι, το πρώτο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι η δική τους φήμη και θέση, τίποτε άλλο. Για τους αντίχριστους, η φήμη και η θέση είναι η ζωή τους και ο ισόβιος στόχος τους. Ό,τι κι αν κάνουν, το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι το εξής: «Τι θα συμβεί στη θέση μου; Στη φήμη μου; Αν το κάνω αυτό, θα αποκτήσω καλή φήμη; Θα εξυψώσει αυτό τη θέση μου στο μυαλό των ανθρώπων;» Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτονται, πράγμα που αποτελεί επαρκή απόδειξη ότι έχουν τη διάθεση και την ουσία των αντίχριστων· αλλιώς δεν θα σκέφτονταν αυτά τα προβλήματα. Μπορεί να πει κανείς πως για τους αντίχριστους, η φήμη και η θέση δεν αποτελούν κάποια επιπλέον απαίτηση, πόσο μάλλον κάτι εξωγενές χωρίς το οποίο θα άντεχαν. Αποτελούν μέρος της φύσης των αντίχριστων, βρίσκονται στα κόκαλά τους, στο αίμα τους, τα έχουν έμφυτα. Οι αντίχριστοι δεν αδιαφορούν για το αν έχουν φήμη και θέση· δεν είναι αυτή η στάση τους. Τότε, ποια είναι η στάση τους; Η φήμη και η θέση είναι στενά συνδεδεμένες με την καθημερινότητά τους, με την καθημερινή κατάστασή τους, με όσα επιδιώκουν σε καθημερινή βάση. Και έτσι για τους αντίχριστους, η φήμη και η θέση είναι η ζωή τους. Όπως κι αν ζουν, σε όποιο περιβάλλον κι αν ζουν, ό,τι έργο κι αν κάνουν, ό,τι κι αν επιδιώκουν, όποιος κι αν είναι ο στόχος τους, όποια κι αν είναι η κατεύθυνση της ζωής τους, όλα περιστρέφονται γύρω από την απόκτηση καλής φήμης και υψηλής θέσης. Κι αυτός ο στόχος δεν αλλάζει· δεν μπορούν ποτέ να παραβλέψουν τέτοια πράγματα. Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο των αντίχριστων και η ουσία τους. Θα μπορούσες να τους τοποθετήσεις σ’ ένα αρχέγονο δάσος βαθιά μέσα στα βουνά, και πάλι δεν θα άφηναν στην άκρη την επιδίωξη της φήμης και της θέσης. Μπορείς να τους τοποθετήσεις μέσα σε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων και το μόνο που μπορούν να σκεφτούν εξακολουθεί να είναι η φήμη και η θέση. Μολονότι και οι αντίχριστοι πιστεύουν στον Θεό, βλέπουν την επιδίωξη της φήμης και της θέσης ως ισοδύναμα με την πίστη στον Θεό και της δίνουν την ίδια βαρύτητα. Δηλαδή, καθώς βαδίζουν στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό, επιδιώκουν επίσης τη δική τους φήμη και θέση. Μπορεί να ειπωθεί πως στην καρδιά τους οι αντίχριστοι θεωρούν ότι η επιδίωξη της αλήθειας κατά την πίστη τους στον Θεό είναι η επιδίωξη της φήμης και της θέσης· η επιδίωξη της φήμης και της θέσης είναι επίσης η επιδίωξη της αλήθειας, και το να κερδίσει κανείς φήμη και θέση σημαίνει να κερδίσει την αλήθεια και ζωή. Αν νιώθουν ότι δεν έχουν φήμη, κέρδη ή θέση, ότι κανείς δεν τους θαυμάζει, δεν τους εκτιμά ούτε τους ακολουθεί, τότε απογοητεύονται πολύ, πιστεύουν ότι δεν υπάρχει λόγος ούτε αξία να πιστεύουν στον Θεό, και λένε στον εαυτό τους: «Η πίστη στον θεό είναι αποτυχία; Είναι απέλπιδα η προσπάθεια;» Συχνά συλλογίζονται τέτοια πράγματα μέσα τους, σκέφτονται πώς μπορούν να βρουν μια θέση στον οίκο του Θεού, πώς θα αποκτήσουν μια καλή φήμη στην εκκλησία, ώστε οι άνθρωποι να τους ακούνε όταν μιλάνε, και να τους υποστηρίζουν όταν ενεργούν, και να τους ακολουθούν όπου πάνε· θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο μέσα στην εκκλησία, αλλά και φήμη, κέρδος και θέση· σε αυτά τα πράγματα εστιάζουν κατά βάθος. Αυτά επιδιώκουν τέτοιοι άνθρωποι. Γιατί σκέφτονται πάντοτε τέτοια πράγματα; Αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού, αφού ακούσουν κηρύγματα, όντως δεν τα καταλαβαίνουν όλα αυτά, όντως δεν μπορούν να τα διακρίνουν όλα αυτά; Όντως τα λόγια του Θεού και η αλήθεια δεν είναι σε θέση να αλλάξουν τις αντιλήψεις, τις ιδέες και τις γνώμες τους; Επ’ ουδενί δεν ισχύει αυτό. Το πρόβλημα βρίσκεται μέσα τους κι οφείλεται εξ ολοκλήρου στο ότι δεν αγαπούν την αλήθεια, επειδή, μέσα τους, αποστρέφονται την αλήθεια και, ως εκ τούτου, είναι παντελώς μη δεκτικοί στην αλήθεια —κάτι το οποίο καθορίζεται από τη φύση-ουσία τους.

Οι αντίχριστοι, μόλις ακούσουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, δείχνουν να βρίσκουν μια κατεύθυνση στην καρδιά τους. Ποια είναι, όμως, στην πραγματικότητα αυτή η δήθεν κατεύθυνση; Είναι η απόκτηση κάποιου είδους εργαλείου —ή, θα έλεγε κανείς, κάποιου χρήσιμου όπλου— που τους δίνει ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά ότι θα αποκτήσουν θέση. Εκμεταλλεύονται, λοιπόν, αυτήν την ευκαιρία για να ακούνε περισσότερα, να διαβάζουν περισσότερα, να μαθαίνουν περισσότερα, να συναναστρέφονται περισσότερο και να ασκούνται περισσότερο, και σιγά σιγά φτάνουν στο σημείο όπου μπορούν να μιλήσουν για πολλά λόγια και δόγματα, και να κάνουν έναν σωρό δήθεν κηρύγματα τα οποία είναι αξιομνημόνευτα και προκαλούν την εκτίμηση των υπολοίπων. Μόλις αντιληφθούν αυτά τα δόγματα που κατά τη γνώμη των άλλων είναι καλά όσον αφορά την κυριολεκτική τους σημασία, είναι λες και έχουν πιάσει μια σανίδα σωτηρίας και έχουν βρει μια κατεύθυνση, λες κι έχουν βρει το φως της αυγής. Έτσι, δεν ακούνε κηρύγματα ούτε διαβάζουν τα λόγια του Θεού για χάρη της άσκησής τους ή για να ακολουθήσουν την οδό του Θεού, και σίγουρα δεν τα κάνουν αυτά τα πράγματα για να καταλάβουν τις προθέσεις Του. Αυτά τα κάνουν με σκοπό να κερδίσουν τους ανθρώπους και να παρασύρουν περισσότερους ώστε να λατρεύουν και να ακολουθούν τους ίδιους, χρησιμοποιώντας τα λόγια του Θεού ή αυτές τις θεωρίες που οι ίδιοι πιστεύουν πως είναι πνευματικές, ή εκφωνώντας μεγαλόπνοα κηρύγματα. Με έναν τρόπο απροσδιόριστο, τα λόγια του Θεού, η αλήθεια και η οδός Του γίνονται κάποιου είδους δίαυλος, σκάλα και εργαλείο τα οποία αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να αποκτήσουν θέση και κύρος ανάμεσα στους υπόλοιπους. Όπως κι αν το δεις, λοιπόν, δεν πρόκειται να βρεις στους αντίχριστους ούτε αληθινή πίστη ούτε πραγματική υποταγή. Απεναντίας, όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν για να ακούσουν κηρύγματα και να διαβάσουν τα λόγια του Θεού, και με όση «ευλάβεια» κι αν πιστεύουν στα λόγια Του, υπάρχει κάτι που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: όσο οι αντίχριστοι κάνουν αυτά τα πράγματα, πρόθεση και σχέδιό τους δεν είναι να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού και ασφαλώς δεν είναι να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους· δεν θέλουν να είναι οι πιο ασήμαντοι ακόλουθοι ούτε δημιουργήματα και να δέχονται με ευσυνειδησία την ανάθεση του Θεού, αλλά και την κυριαρχία Του και τις διευθετήσεις Του με κόσμιο τρόπο. Κάθε άλλο, το μόνο που θέλουν είναι να χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους, να αποκτήσουν θέση στην καρδιά των άλλων ανθρώπων και να αποκτήσουν μια θετική αξιολόγηση ενώπιον του Θεού· μόνο αυτό θέλουν. Όσο, λοιπόν, κι αν κηρύττουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού και όσο σωστά, μεγαλόπνοα, πνευματικά και ταιριαστά με τα γούστα των άλλων κι αν είναι τα κηρύγματα που εκφωνούν, η άσκηση και η είσοδός τους θα είναι μηδενική. Την ίδια στιγμή, η επιδίωξη της θέσης και της φήμης θα τους αποφέρει όλο και περισσότερους «καρπούς». Γιατί το λέω αυτό; Το λέω γιατί ό,τι κι αν κάνουν άνθρωποι σαν κι αυτούς, ό,τι κι αν καταφέρουν να πετύχουν με μεγάλη προσπάθεια, η κατεύθυνση και οι στόχοι που επιδιώκουν, αλλά και το κίνητρο και η αφετηρία τους βαθιά μέσα στην καρδιά τους κάθε φορά που κάνουν κάτι, δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν από τη θέση και τη φήμη, οι οποίες συνδέονται τόσο στενά με τα συμφέροντά τους.

Το ρητό λέει πως ό,τι σπέρνεις, θερίζεις. Όσο καλό επίπεδο και όποια χαρίσματα κι αν έχουν οι αντίχριστοι, και όποιες ευλαβείς και πνευματικές εκδηλώσεις κι αν παρουσιάζουν, από τη στιγμή που τρέφουν τη φιλοδοξία και την επιθυμία να ασκήσουν εξουσία και να ελέγξουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, και από τη στιγμή που δεν επιδιώκουν την αλήθεια και αναζητούν μόνο τη φήμη και τη θέση, άραγε μπορούν να ασκηθούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού; Μπορούν μήπως στις πράξεις τους να ικανοποιήσουν τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός; (Όχι.) Ποιες συνέπειες θα έχουν, λοιπόν, στην πραγματικότητα οι πράξεις και η συμπεριφορά τους; (Σίγουρα θα ιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο και θα κάνουν οι ίδιοι κουμάντο.) Σωστά. Ό,τι κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, αυτό είναι το απώτερο αποτέλεσμα. Και τι οδηγεί σ’ αυτήν τη συνέπεια; Κυρίως το γεγονός ότι δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Όσο κι αν κλαδευτούν, κριθούν ή παιδευτούν οι αντίχριστοι, δεν πρόκειται να το αποδεχτούν μέσα τους. Οι αντίχριστοι, ό,τι κι αν κάνουν, έχουν πάντα τους δικούς τους στόχους και τις δικές τους προθέσεις, ενεργούν πάντα με βάση το δικό τους σχέδιο, και απέναντι στις διευθετήσεις και το έργο του οίκου του Θεού τηρούν την εξής στάση: «Μπορεί εσύ να έχεις χίλια σχέδια, αλλά εγώ έχω έναν κανόνα»· όλα αυτά τα καθορίζει η φύση τους. Άραγε, μπορούν οι αντίχριστοι να αλλάξουν τη νοοτροπία τους και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Κάτι τέτοιο θα ήταν τελείως αδύνατο, εκτός κι αν το απαιτήσει απ’ αυτούς απευθείας ο Άνωθεν, στην οποία περίπτωση θα μπορέσουν να κάνουν κάτι λίγα απρόθυμα, αναγκαστικά. Αν δεν έκαναν τίποτα απολύτως, θα τους εξέθεταν και θα τους έδιωχναν. Μόνο υπό τέτοιες συνθήκες μπορούν να κάνουν λίγο αληθινό έργο. Αυτήν τη στάση τηρούν οι αντίχριστοι ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων· αυτήν τη στάση τηρούν και ως προς την άσκηση της αλήθειας: Όταν έχει κάποιο όφελος γι’ αυτούς να κάνουν πράξη την αλήθεια, όταν πρόκειται όλοι να τους εγκρίνουν και να τους θαυμάσουν γι’ αυτό, τότε σίγουρα θα το κάνουν και θα καταβάλουν κάποιες υποτυπώδεις προσπάθειες που οι άλλοι ίσα ίσα τις θεωρούν αποδεκτές. Αν δεν έχουν κάποιο όφελος να κάνουν πράξη την αλήθεια, αν δεν το βλέπει κανείς ούτε το βλέπουν οι ανώτεροι επικεφαλής, τότε σε τέτοιες στιγμές δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το αν θα κάνουν πράξη την αλήθεια εξαρτάται από το πλαίσιο και την περίσταση, και σκέφτονται πώς θα μπορέσουν να το κάνουν αυτό με τρόπο ορατό στους άλλους, και πόσο μεγάλα θα είναι τα οφέλη. Όλα αυτά τα αντιλαμβάνονται με έξυπνο τρόπο και μπορούν να προσαρμοστούν σε διαφορετικές συνθήκες. Σκέφτονται όλη την ώρα τη δική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, και δεν υπολογίζουν καθόλου τις προθέσεις του Θεού· έτσι, υστερούν στην άσκηση της αλήθειας και στην τήρηση των αρχών. Οι αντίχριστοι προσέχουν μόνο τη δική τους φήμη, το δικό τους κέρδος, τη δική τους θέση και τα προσωπικά τους συμφέροντα· θεωρούν απαράδεκτο να μην κερδίζουν κάποιο όφελος ή να μην προβάλλουν τον εαυτό τους, ενώ το να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι γι’ αυτούς δύσκολο. Αν δεν αναγνωρίζονται οι προσπάθειές τους και δεν φαίνεται το έργο τους, ακόμα κι αν εργάζονται μπροστά στους άλλους, τότε δεν πρόκειται να κάνουν καθόλου πράξη την αλήθεια. Αν το έργο οργανώνεται απευθείας από τον οίκο του Θεού και δεν έχουν άλλη επιλογή από το να το κάνουν, και πάλι λαμβάνουν υπόψη τους αν αυτό θα ωφελήσει την κοινωνική θέση και τη φήμη τους. Αν είναι καλό για την κοινωνική τους θέση και μπορεί να βελτιώσει τη φήμη τους, αφιερώνουν ό,τι έχουν σε αυτό το έργο και κάνουν καλή δουλειά· θεωρούν ότι χτυπούν με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Αν δεν ωφελεί τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους, και αν θα μπορούσαν να δυσφημιστούν στην περίπτωση που το έκαναν άσχημα, σκέφτονται τρόπους και δικαιολογίες για να το γλιτώσουν. Ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελούν οι αντίχριστοι, τηρούν πάντα την ίδια αρχή: Πρέπει να βγάλουν κάποιο κέρδος σε σχέση με τη φήμη, τη θέση ή τα ενδιαφέροντά τους, και δεν πρέπει να έχουν καθόλου απώλειες. Το είδος του έργου που αρέσει περισσότερο στους αντίχριστους είναι όταν δεν χρειάζεται να υποφέρουν ή να πληρώσουν κάποιο τίμημα και υπάρχει όφελος για τη φήμη και τη θέση τους. Εν ολίγοις, ό,τι κι αν κάνουν, οι αντίχριστοι σκέφτονται πρώτα τα δικά τους συμφέροντα και ενεργούν μόνο αφού τα έχουν σκεφτεί όλα· δεν υποτάσσονται αληθινά, ειλικρινά και απόλυτα στην αλήθεια χωρίς συμβιβασμούς, αλλά το κάνουν επιλεκτικά και υπό όρους. Υπό ποιον όρο; Να διαφυλαχθούν η θέση και η φήμη τους, και να μην υποστούν καμία απώλεια. Μόνο αφότου ικανοποιηθεί αυτός ο όρος θα αποφασίσουν και θα επιλέξουν τι θα κάνουν. Δηλαδή, οι αντίχριστοι σκέφτονται σοβαρά πώς να αντιμετωπίσουν τις αλήθεια-αρχές, τις αποστολές από τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού ή πώς να αντιμετωπίσουν τα πράγματα που βρίσκονται απέναντί τους. Δεν σκέφτονται πώς να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού, πώς να μη βλάψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, πώς να ικανοποιήσουν τον Θεό ή πώς να ωφελήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές· αυτά δεν είναι τα πράγματα που λαμβάνουν υπόψη τους. Τι λαμβάνουν υπόψη τους οι αντίχριστοι; Αν θα επηρεαστεί η θέση και η φήμη τους, και αν θα μειωθεί το κύρος τους. Αν το να κάνουν κάτι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές είναι επωφελές για το έργο της εκκλησίας και για τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά θα προκαλούσε πλήγμα στη δική τους φήμη και θα έκανε πολλούς ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό τους ανάστημα και να μάθουν τι είδους φύση-ουσία έχουν, τότε σίγουρα δεν θα ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Εάν το να κάνουν λίγο αληθινό πρόκειται να κάνει περισσότερους ανθρώπους να τους εκτιμούν, να τους σέβονται και να τους θαυμάζουν, αν τους επιτρέπει να κερδίσουν ακόμα περισσότερο κύρος, ή να δώσει στα λόγια τους κύρος και κάνει περισσότερους ανθρώπους να τους υποταχθούν, τότε θα επιλέξουν να ενεργήσουν με αυτόν τον τρόπο· διαφορετικά, δεν θα επιλέξουν ποτέ να αγνοήσουν τα δικά τους συμφέροντα από ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή των αδελφών. Αυτή είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Δεν είναι αυτό εγωιστικό και ποταπό; Σε κάθε περίπτωση, οι αντίχριστοι θεωρούν το κύρος και τη φήμη τους ζητήματα υψίστης σημασίας. Κανείς δεν μπορεί να τους ανταγωνιστεί. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που απαιτείται, εφόσον κερδίζει τους ανθρώπους και κάνει τους άλλους να τους λατρεύουν, οι αντίχριστοι θα το κάνουν. Αν κάποιος άλλος έχει την εκτίμηση και την έγκριση του εκλεκτού λαού του Θεού επειδή καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό, τότε και οι αντίχριστοι θα χρησιμοποιήσουν αυτήν τη μέθοδο για να κερδίσουν τους ανθρώπους. Όμως, οι αντίχριστοι ούτε διαθέτουν την αλήθεια ούτε έχουν πρακτική εμπειρία, κι έτσι στύβουν το μυαλό τους και φτιάχνουν έναν σωρό θεωρίες που αποτελούν μαρτυρία για τον Θεό με βάση τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, οι οποίες λένε πόσο μεγάλος είναι ο Θεός, πόσο πολύ αγαπάει τον άνθρωπο, τι τίμημα πληρώνει για να σώσει τον άνθρωπο και πόσο πολύ ταπεινώνεται και κρύβεται. Μόλις καταθέσουν μια τέτοια μαρτυρία για τον Θεό, το αποτέλεσμα που πετυχαίνουν είναι να κερδίσουν ακόμα μεγαλύτερη εκτίμηση από τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν στην καρδιά τους περισσότερο χώρο γι’ αυτούς και καθόλου χώρο για τον Θεό. Αν διαπιστώσουν ότι με το να μιλήσουν για την αυτογνωσία μπορούν να κάνουν περισσότερους ανθρώπους να τους εμπιστευθούν, να τους θαυμάσουν και να τους εκτιμήσουν, τότε θα μιλάνε συχνά για την αυτογνωσία και θα αναλύουν πολλές φορές τον εαυτό τους. Θα αναλύουν το γεγονός ότι είναι διάβολοι, ότι δεν είναι άνθρωποι, ότι δεν έχουν λογική, ότι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και ότι δεν κατέχουν την αλήθεια. Θα κάνουν συναναστροφή πάνω σε κάποια αληθοφανή, ασήμαντα θέματα για να παραπλανήσουν τους άλλους, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους και να κάνουν περισσότερους ανθρώπους να τους επαινέσουν και να τους θαυμάσουν. Έτσι ενεργούν οι αντίχριστοι. Αν μια ορισμένη μέθοδος με την οποία κάποιος μοιράζεται τις βιωματικές μαρτυρίες του τους εξασφαλίζει την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό των άλλων, δεν θα διστάσουν να τη χρησιμοποιήσουν. Θα συγκεντρωθούν στ’ αλήθεια, θα καταβάλουν προσπάθεια και θα στύψουν το μυαλό τους γύρω απ’ αυτήν τη μέθοδο. Με λίγα λόγια, ο στόχος και το κίνητρο που έχουν για να κάνουν όλα αυτά τα πράγματα περιστρέφεται αποκλειστικά και μόνο γύρω από τη θέση και τη φήμη τους. Είτε πρόκειται για τον τρόπο ομιλίας τους, είτε για τις μεθόδους, τη συμπεριφορά τους ή κάποιο είδος σκέψης, άποψης ή μεθόδου επιδίωξης, όλα αυτά τα πράγματα περιστρέφονται γύρω από τη φήμη και τη θέση. Έτσι εργάζονται οι αντίχριστοι.

Αν προσβάλλει και αφαιρέσει κανείς τη φήμη ή την κοινωνική θέση των αντίχριστων, αυτό το θεωρούν ζήτημα ακόμη πιο σοβαρό κι από απόπειρα δολοφονίας τους. Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν ή όσα λόγια του Θεού κι αν διαβάσουν, δεν θα νιώσουν θλίψη ούτε μεταμέλεια για το γεγονός ότι δεν έκαναν ποτέ πράξη την αλήθεια και ότι ακολούθησαν το μονοπάτι του αντίχριστου ούτε για το γεγονός ότι διακατέχονται από τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου. Αντίθετα, σπάνε συνεχώς το κεφάλι τους για να βρουν τρόπους να αποκτήσει κοινωνική θέση και να αυξήσει τη φήμη του. Μπορεί να πει κανείς πως όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι γίνονται για να κάνουν επίδειξη στους άλλους και δεν γίνονται ενώπιον του Θεού. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή τέτοιοι άνθρωποι αγαπούν τόσο πολύ την κοινωνική θέση, που την αντιμετωπίζουν ως την ίδια τους τη ζωή, ως τον δια βίου στόχο τους. Επιπλέον, επειδή αγαπούν τόσο πολύ την κοινωνική θέση, δεν πιστεύουν ποτέ στην ύπαρξη της αλήθειας, και μπορεί ακόμη να ειπωθεί ότι δεν τρέφουν καμία απολύτως πίστη στην ύπαρξη του Θεού. Έτσι, όσο κι αν προχωρούν σε υπολογισμούς για να κερδίσουν φήμη και κοινωνική θέση, και όσο κι αν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν προσωπείο για να ξεγελάσουν τους ανθρώπους και τον Θεό, στα βάθη της καρδιάς τους δεν έχουν καμία επίγνωση ούτε νιώθουν αποδοκιμασία, πόσο μάλλον κάποιο άγχος. Στο συνεχές κυνήγι της φήμης και της κοινωνικής θέσης, αρνούνται, επίσης, σκόπιμα ό,τι έχει κάνει ο Θεός. Γιατί το λέω αυτό; Στα βάθη της καρδιάς τους, οι αντίχριστοι πιστεύουν το εξής: «Όλη η φήμη και η θέση κερδίζονται ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που κάνει κάποιος. Μόνο πατώντας γερά στα πόδια τους ανάμεσα στους ανθρώπους και αποκτώντας φήμη και κοινωνική θέση μπορούν να απολαύσουν τις ευλογίες του θεού. Η ζωή έχει αξία μόνο όταν οι άνθρωποι αποκτούν απόλυτη δύναμη και θέση. Μόνο έτσι ζει κανείς σαν άνθρωπος. Απ’ την άλλη, δεν θα είχε καθόλου αξία να ζουν με τον τρόπο που αναφέρει ο λόγος του Θεού, δηλαδή να υποτάσσονται στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του θεού στα πάντα, να στέκονται πρόθυμα στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να ζουν σαν κανονικοί άνθρωποι —κανείς δεν θα θαύμαζε έναν τέτοιον άνθρωπο. Η θέση, η φήμη και η ευτυχία ενός ατόμου πρέπει να κερδίζονται μέσα από τις δικές του μάχες· πρέπει να παλέψεις γι’ αυτές και να τις κατακτήσεις με θετική και ενεργητική στάση. Κανείς άλλος δεν θα σου τις δώσει —το να περιμένεις παθητικά μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αποτυχία». Έτσι υπολογίζουν οι αντίχριστοι. Αυτή είναι η διάθεση των αντίχριστων. Αν ελπίζεις ότι οι αντίχριστοι θα αποδεχτούν την αλήθεια, θα παραδεχτούν τα λάθη τους και θα μετανοήσουν πραγματικά, αυτό είναι αδύνατον —δεν μπορούν με τίποτα να το κάνουν. Οι αντίχριστοι έχουν τη φύση-ουσία του Σατανά και μισούν την αλήθεια· γι’ αυτόν τον λόγο, όπου κι αν πάνε, ακόμα κι αν πάνε στην άλλη άκρη της γης, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ η φιλοδοξία τους να επιδιώκουν τη φήμη και τη θέση, ούτε και οι απόψεις τους για τα πράγματα ούτε το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν. Κάποιοι άνθρωποι θα πουν: «Είναι κάποιοι λίγοι αντίχριστοι που μπορούν να αλλάξουν τις απόψεις τους πάνω σ’ αυτό». Είναι ορθή αυτή η δήλωση; Αν όντως μπορούν να αλλάξουν, τότε είναι και πάλι αντίχριστοι; Όσοι έχουν τη φύση ενός αντίχριστου δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ. Όσοι έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου θα αλλάξουν μόνο αν επιδιώξουν την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι που βαδίζουν στο μονοπάτι του αντίχριστου κάνουν κάποιο κακό που προκαλεί αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας, και παρότι ταξινομούνται ως αντίχριστοι, αφού διώχνονται, νιώθουν πραγματικές τύψεις και αποφασίζουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους· μετά από ένα διάστημα αυτοκριτικής, αυτογνωσίας και μετάνοιας, υποβάλλονται σε κάποια πραγματική αλλαγή. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να ταξινομηθούν ως αντίχριστοι· έχουν απλώς τη διάθεση ενός αντίχριστου. Αν επιδιώξουν την αλήθεια, τότε μπορούν να αλλάξουν. Όμως, μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς που κατατάσσονται ως αντίχριστοι, που εκκαθαρίζονται ή αποβάλλονται από την εκκλησία δεν πρόκειται να μετανοήσουν πραγματικά ούτε να αλλάξουν. Αν κάποιοι απ’ αυτούς το κάνουν, πρόκειται για σπάνιες περιπτώσεις. Κάποιοι θα ρωτήσουν: «Τότε, σ’ αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις έγινε λάθος ταξινόμηση;» Αυτό είναι αδύνατο. Όπως και να ’χει, όντως διέπραξαν κάποιο κακό, κι αυτό δεν ξεγράφεται. Αν, όμως, μπορέσουν να μετανοήσουν πραγματικά, αν είναι πρόθυμοι να κάνουν κάποιο καθήκον κι αν κατέχουν αληθινή μαρτυρία για τη μετάνοιά τους, τότε η εκκλησία μπορεί ακόμα να τους δεχτεί. Εάν οι άνθρωποι αυτοί, όταν ταξινομηθούν ως αντίχριστοι, αρνούνται κατηγορηματικά να παραδεχτούν το λάθος τους ή να μετανοήσουν, και προσπαθούν συνεχώς να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους με κάθε δυνατό τρόπο, τότε το γεγονός ότι ταξινομήθηκαν ως αντίχριστοι είναι ακριβές και απόλυτα σωστό. Αν τότε είχαν αναγνωρίσει τα λάθη τους και είχαν νιώσει αληθινές τύψεις, είναι δυνατόν η εκκλησία να τους ταξινομήσει ως αντίχριστους; Θα ήταν αδύνατον. Ένας άνθρωπος, όποιος κι αν είναι, όσο κακό κι αν έκανε ή όσο σοβαρά κι αν ήταν τα λάθη του, καθορίζεται ως αντίχριστος ή διαθέτει τη διάθεση ενός αντίχριστου αποκλειστικά από το αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια και το κλάδεμα, και από το αν έχει αληθινές τύψεις. Αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια και το κλάδεμα, αν έχει πραγματικές τύψεις, και αν είναι πρόθυμος να περάσει όλη του τη ζωή απλώς στη δούλεψη του Θεού, τότε αυτό δείχνει στ’ αλήθεια λίγη μετάνοια. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως αντίχριστος. Μήπως μπορούν αυτοί οι γνήσιοι αντίχριστοι να αποδεχτούν πραγματικά την αλήθεια; Με τίποτα. Ακριβώς επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια και την αποστρέφονται, δεν πρόκειται ποτέ να μπορέσουν να εγκαταλείψουν τη φήμη και τη θέση, οι οποίες είναι τόσο στενά συνδεδεμένες με όλη τους τη ζωή. Οι αντίχριστοι πιστεύουν ακράδαντα μέσα τους ότι μόνο με τη φήμη και την κοινωνική θέση έχουν αξιοπρέπεια και είναι αληθινά δημιουργημένα όντα, και ότι μόνο με την κοινωνική θέση θα ανταμειφθούν και θα στεφθούν, θα τύχουν της έγκρισης του Θεού, θα κερδίσουν τα πάντα και θα είναι πραγματικοί άνθρωποι. Ως τι βλέπουν οι αντίχριστοι την κοινωνική θέση; Τη βλέπουν ως την αλήθεια· τη θεωρούν ως τον ύψιστο στόχο που πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι. Δεν είναι αυτό πρόβλημα; Οι άνθρωποι που μπορούν να έχουν τέτοια εμμονή με την κοινωνική θέση είναι πραγματικοί αντίχριστοι. Είναι το ίδιο είδος ανθρώπου με τον Παύλο. Πιστεύουν ότι η επιδίωξη της αλήθειας, η αναζήτηση της υποταγής στον Θεό και η αναζήτηση της ειλικρίνειας είναι όλες διαδικασίες που οδηγούν κάποιον στην υψηλότερη δυνατή θέση· ότι είναι απλώς διαδικασίες, όχι ο στόχος και το πρότυπο της ανθρώπινης ύπαρξης, και ότι γίνονται εξ ολοκλήρου να τις δει ο Θεός. Αυτή η κατανόηση είναι παράλογη και γελοία. Μόνο οι παράλογοι που μισούν την αλήθεια θα μπορούσαν να διατυπώσουν μια τέτοια γελοία ιδέα.

Πάνω σε όποια πτυχή της αλήθειας κι αν συναναστραφείς, η μέθοδος αντίληψης και κατανόησης των αντίχριστων θα είναι διαφορετική από των ανθρώπων που επιδιώκουν την αλήθεια. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια, μόλις την ακούσουν, σκέφτονται: «Δεν διαθέτω αυτήν την πτυχή της αλήθειας και μπορώ να συνδέσω με τον εαυτό μου αυτήν την κατάσταση που έχει αποκαλύψει ο Θεός. Για ποιον λόγο, μόλις την ακούσω, νιώθω τόσες τύψεις και τόσο υπόχρεος στον Θεό; Υστερώ ακόμα κατά πολύ όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας και απέχω πολύ απ’ το να μπορέσω να υποταχθώ πραγματικά. Νιώθω μεγάλο φόβο· αυτό λειτούργησε σαν καμπανάκι για να ξυπνήσω. Νόμιζα ότι τελευταία τα πήγαινα μια χαρά και δεν είχα ιδέα ότι ουσιαστικά δεν είμαι κάποιος που κάνει πράξη την αλήθεια ούτε κάποιος που ικανοποιεί τον Θεό. Από δω και πέρα, πρέπει να είμαι προσεκτικός και φρόνιμος, και να εστιάζω στο να προσεύχομαι ενώπιον του Θεού και να Τον ικετεύω να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει. Δεν πρέπει να ακολουθώ τον δικό μου δρόμο. Πρόκειται να εισέλθω σε βάθος σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας, κι έχω ακόμα περιθώρια να προοδεύσω. Ελπίζω ο Θεός να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που θα μου δώσει τη δυνατότητα να αποδώσω καλύτερα και να προσφέρω την ειλικρίνεια και την αφοσίωσή μου». Έτσι σκέφτονται αυτοί που επιδιώκουν την αλήθεια. Και οι αντίχριστοι πώς αντιλαμβάνονται τις διάφορες αλήθειες; Όταν ακούνε τα λόγια του Θεού που επικρίνουν τον άνθρωπο, τι σκέφτονται; «Δεν τα πήγα πολύ καλά, άφησα κάτι να ξεφύγει στις πράξεις μου και εμφανίστηκαν λάθη. Πόσοι το ξέρουν; Τα λόγια του θεού το λένε πολύ ξεκάθαρα· άραγε, αυτό σημαίνει ότι με έχει διακρίνει; Αυτό δεν έχει καλό αποτέλεσμα, δεν είναι αυτό που θέλω. Αν ο θεός με έχει διακρίνει, άραγε το ξέρει κανένας άλλος; Αν το έχει ανακαλύψει και κάποιος άλλος, αυτό θα ήταν ακόμα χειρότερο. Αν το ξέρει μόνο ο θεός και κανένας άλλος, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν κάποιοι άνθρωποι ακούσουν τα συγκεκριμένα λόγια του θεού που εκθέτουν τον άνθρωπο, και τα συνδέσουν μ’ εμένα και τα εφαρμόσουν πάνω μου, αυτό θα βλάψει τη φήμη μου. Θα πρέπει να βρω έναν τρόπο να το διορθώσω. Πώς μπορώ να το διορθώσω;» Έτσι σκέφτονται οι αντίχριστοι. Ένας αντίχριστος, για παράδειγμα, μόλις ακούσει τον Θεό να συναναστρέφεται σχετικά με το ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ειλικρινείς, θα σκεφτεί αμέσως: «Μόνο οι βλάκες προσπαθούν να είναι ειλικρινείς. Πώς είναι δυνατόν κάποιος με τη δική μου εξυπνάδα να είναι ειλικρινής; Οι ειλικρινείς είναι κουτορνίθια και ηλίθιοι· λένε ό,τι τους κατέβει, λένε στους άλλους τα πάντα και τους αφήνουν να καταλάβουν τα πάντα. Εγώ δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο! Είναι σχετικό αυτό που λέει ο θεός ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, οπότε θα γίνω απλώς σοφός, και τέλος. Όσο για την ειλικρίνεια, θα αποφασίζω εγώ πότε θα είμαι ειλικρινής. Για κάποια πράγματα θα ανοίγομαι μεν, αλλά δεν θα μιλάω για όλα όσα κρατάω μυστικά και κρυφά βαθιά μέσα στην καρδιά μου, για τα οποία αν μιλούσα, μπορεί να έκανα τους άλλους να με περιφρονήσουν. Τι πλεονέκτημα έχει να είναι κανείς ειλικρινής; Δεν νομίζω ότι έχει κανένα πλεονέκτημα. Κάποιοι άνθρωποι αναλύουν διαρκώς τον εαυτό τους, προσπαθούν να είναι ειλικρινείς και να μιλούν ειλικρινά, και φέρνουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους στο φως, αλλά δεν έχουν κερδίσει τη χάρη του θεού, ενώ όποτε χρειάζεται να κλαδευτούν, κλαδεύονται· ο θεός δεν τους προσφέρει επιπλέον εξύψωση». Σκέφτονται διαρκώς: «Πρέπει να διαλέξω άλλη οδό. Δεν είναι αυτό το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσω· αυτό θα το αφήσω για τους άλλους. Πώς είναι δυνατόν κάποιος τόσο έξυπνος όπως εγώ να ζει έτσι;» Όποια πτυχή της αλήθειας κι αν ακούσει ένας αντίχριστος, τι υπολογισμούς κάνει, άραγε, μέσα στην καρδιά του; Μπορεί να καταλάβει αγνά αυτήν την αλήθεια; Είναι ικανός να την αποδεχτεί ως την αλήθεια βαθιά μέσα στην καρδιά του; Με τίποτα. Συνέχεια κάνει υπολογισμούς και συνωμοσίες, και όλη την ώρα παρατηρεί. Και πώς αντιδρά τελικά; Αλλάζει ανάλογα με την περίσταση, προσαρμόζεται στις συνθήκες, ενώ στις αλληλεπιδράσεις του με τους άλλους, είναι γοητευτικός και επιδέξιος, και ενεργεί με απόλυτη μυστικότητα. Ό,τι κι αν κάνει, ό,τι κι αν σκέφτεται ή υπολογίζει βαθιά μέσα του, δεν μπορεί να επιτρέψει στους άλλους να το μάθουν ούτε μπορεί να αφήσει να το μάθει ο Θεός· δεν μπορεί να ξεγυμνώσει αυτά τα πράγματα στον Θεό, πόσο μάλλον να επικοινωνήσει γι’ αυτά ξεκάθαρα με τους ανθρώπους· όλα αυτά τα θεωρεί προσωπική του υπόθεση. Οι αντίχριστοι, λοιπόν, είναι τέτοιου είδους άνθρωποι: απόλυτα ανίκανοι να κάνουν πράξη την αλήθεια. Εκτός του ότι δεν κάνουν οι ίδιοι πράξη την αλήθεια, περιφρονούν κι εκείνους που όντως την κάνουν πράξη, και ακόμα χειρότερα, κοροϊδεύουν εκείνους τους ανθρώπους που κλαδεύονται επειδή είχαν κάποιες αποκλίσεις όσο έκαναν πράξη την αλήθεια ή επειδή είχαν εξοκείλει ή έκαναν κάποια λάθη, και τους κοροϊδεύουν από το παρασκήνιο. Δεν πιστεύουν στη δικαιοσύνη του Θεού ούτε φυσικά πιστεύουν ότι οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους μεταχειρίζεται τους ανθρώπους εμπεριέχουν την αλήθεια και την αγάπη Του· οι αντίχριστοι δεν τα πιστεύουν όλα αυτά. Από τη δικιά τους οπτική, πιστεύουν ότι όλα αυτά αποτελούν ψέματα που έχουν σκοπό να εξαπατήσουν τους ανθρώπους· όλα αυτά τα θεωρούν απλώς κάποιου είδους δικαιολογίες, ένα μάτσο ρητά που ηχούν ωραία. Και τι είναι αυτό με το οποίο πολλές φορές χαίρονται κρυφά; «Ευτυχώς, δεν είμαι τόσο χαζός για να τα δώσω όλα· ευτυχώς, δεν έχω μιλήσει γι’ αυτά τα βρόμικα, άσχημα πράγματα που κρύβω βαθιά μέσα μου· ευτυχώς, συνεχίζω και κρατάω τη θέση και τη φήμη μου, κάνω ό,τι μπορώ για να τα επιδιώξω, και τρέχω για χάρη τους. Αν δεν έτρεχα για λογαριασμό μου, τότε ποιος θα με σκεφτόταν έστω και λίγο;» Οι αντίχριστοι δεν είναι μόνο δόλιοι, αλλά είναι και μοχθηροί, αποστρέφονται την αλήθεια και έχουν φαύλη διάθεση· αυτό σημαίνει ότι κάθε πτυχή διεφθαρμένων διαθέσεων που εκδηλώνεται στους διεφθαρμένους ανθρώπους, στους αντίχριστους έχει επιβεβαιωθεί και «ανεβεί» ένα επίπεδο παραπάνω. Αν θέλεις να δεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις της ανθρωπότητας, βρες έναν αντίχριστο για να τον αναλύσεις και να αλληλεπιδράσεις μαζί του· αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναδείξεις το θέμα και ο καλύτερος τρόπος για να διακρίνεις τη διεφθαρμένη ουσία της διεφθαρμένης ανθρώπινης φύσης, αλλά και το πρόσωπο του Σατανά. Αν θεωρήσεις έναν αντίχριστο κορυφαίο παράδειγμα, και τον αναλύσεις και τον γνωρίσεις, τότε θα μπορέσεις να καταλάβεις πιο καθαρά αυτά τα πράγματα.

Η επιδίωξη των αντίχριστων για τη θέση και τη φήμη είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη των συνηθισμένων ανθρώπων, και το ίδιο ισχύει και για την επιθυμία τους για θέση και φήμη. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν έχουν τόσο μεγάλη επιθυμία για θέση και φήμη, ενώ για τους αντίχριστους αυτή η επιθυμία είναι πάρα πολύ ισχυρή και εμφανής. Μόλις αλληλεπιδράσεις με έναν αντίχριστο, μιλήσεις μαζί του και περάσεις χρόνο μαζί του, θα φανερωθεί μπροστά στα μάτια σου η φύση-ουσία του και θα τον διακρίνεις αμέσως. Τόσο μεγάλη είναι η επιθυμία του. Όταν αλληλεπιδράσεις μαζί του σε πιο βαθύ επίπεδο, τότε θα αηδιάσεις μαζί του και θα τον απορρίψεις. Στο τέλος, όχι μόνο θα τον απορρίψεις, αλλά θα τον καταδικάσεις και θα τον καταραστείς. Οι αντίχριστοι δεν είναι κάτι καλό· είναι εχθροί του Θεού, αλλά και εχθροί όλων εκείνων που επιδιώκουν την αλήθεια. Αποστρέφονται την αλήθεια και είναι ικανοί να κάνουν κάθε λογής κακά πράγματα για χάρη της θέσης και της φήμης. Σε όλα όσα κάνουν, καμουφλάρονται, μιμούνται και ενεργούν ανάλογα με τις συνθήκες, κάνουν συμβιβασμούς για χάρη της θέσης και της φήμης. Ακόμα και η ίδια η ψυχή και η ουσία τέτοιων ανθρώπων είναι βρόμικες, είναι αηδιαστικές. Δεν αγαπάνε ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια ή τα θετικά πράγματα. Παράλληλα, παραπλανούν τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας θετικά πράγματα και κηρύττοντας σωστά λόγια και δόγματα, ώστε να αποκτήσουν φήμη και θέση, και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους. Τέτοια συμπεριφορά και ουσία έχουν οι αντίχριστοι. Δεν μπορείς να δεις πώς είναι ο Σατανάς, πώς συμπεριφέρεται μέσα στον κόσμο και πώς αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ούτε μπορείς να δεις τη φύση-ουσία του· δεν ξέρεις τι πράγμα είναι ακριβώς ο Σατανάς στα μάτια του Θεού. Κανένα πρόβλημα· το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να παρατηρήσεις και να αναλύσεις έναν αντίχριστο, και θα τα δεις όλα αυτά τα πράγματα —τη φύση-ουσία του Σατανά, την άσχημη όψη του, αλλά και τη μοχθηρία και τη φαυλότητα του Σατανά. Όλα αυτά θα τα δεις μπροστά σου. Οι αντίχριστοι είναι ζωντανοί σατανάδες, είναι ζωντανοί δαίμονες.