Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος δέκατο) Τέταρτο Μέρος

Κάποιοι που εκτελούν το καθήκον τους στην εκκλησία είναι ξεκάθαρα ανίκανοι να αναλάβουν τεχνικά απαιτητικές δουλειές, αλλά επιμένουν να ενταχθούν στην ομάδα. Θεωρούν ότι παλιότερα είχαν μάθει μια επαγγελματική δεξιότητα συναφούς αντικειμένου, ότι καταλαβαίνουν αυτήν την εξειδίκευση, ότι έχουν τις απαραίτητες γνώσεις, κι έτσι επιμένουν να αναλάβουν αυτήν τη δουλειά. Δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια και, μάλιστα, με βάση το ότι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, φτάνουν μέχρι το σημείο να μη συναναστρέφονται ούτε να συνεργάζονται με τους άλλους, πόσο μάλλον να αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, τονίζοντας επίμονα ότι την καταλαβαίνουν και τη γνωρίζουν. Άραγε, λοιπόν, υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στο να ξέρει κανείς, αφενός, μια επαγγελματική δεξιότητα και να έχει τις απαραίτητες γνώσεις και, αφετέρου, στο να κατανοεί τις αλήθεια-αρχές; Όταν κάποιος γνωρίζει μια επαγγελματική δεξιότητα και έχει τις απαραίτητες γνώσεις, αυτό σημαίνει ότι καταλαβαίνει τις αλήθεια-αρχές; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση θεωρούν ότι το γεγονός πως γνωρίζουν μια επαγγελματική δεξιότητα σημαίνει ότι κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, κι έτσι μπορούν να ξεκινήσουν θαρραλέα να κάνουν τη δουλειά με ελευθερία κινήσεων, χωρίς να ακούνε κανέναν και χωρίς να είναι απαραίτητο να κάνουν τη δουλειά σύμφωνα με τους κανόνες του οίκου του Θεού. Πιστεύουν ότι αυτό είναι δική τους υπόθεση και ότι κανένας άλλος δεν μπορεί να παρέμβει ούτε να τους ρωτήσει γι’ αυτό· η δουλειά θα γίνει όπως την κάνουν αυτοί και οι ενέργειές τους θα θεωρηθούν το πρότυπο. Έτσι δεν συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι; Δεν είναι σοβαρό πρόβλημα αυτό; Αν κάποιος απλώς κατέχει μια επαγγελματική δεξιότητα και δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, τι συνέπειες θα προκύψουν όταν εκτελέσει το καθήκον του; (Θα προκαλέσει αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας.) Μόνο αναστάτωση; Δεν θα γίνει αλαζόνας και επηρμένος; Δεν θα κάνει πράγματα που θα ντροπιάσουν τον Θεό; (Ναι.) Εκτελώντας το καθήκον σου, το αποτέλεσμα που πρέπει να πετύχεις είναι να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό· δεν ασκείς απλώς ένα επάγγελμα, αλλά, μέσα από την εκτέλεση του καθήκοντός σου, πετυχαίνεις το αποτέλεσμα της κατάθεσης μαρτυρίας για τον Θεό· επομένως, αυτή η επαγγελματική δεξιότητα εξυπηρετεί απλώς το καθήκον που εκτελείς. Μια επαγγελματική δεξιότητα δεν αντιπροσωπεύει την αλήθεια, κι αν είσαι άριστος σε μια επαγγελματική δεξιότητα, αυτό δεν σημαίνει ότι καταλαβαίνεις την αλήθεια ούτε ότι μπορείς να κάνεις τη δουλειά σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Κάποιοι άνθρωποι εκφράζουν αντιρρήσεις σχετικά με αυτό, υποστηρίζοντας το εξής: «Ήρθα στον οίκο του θεού, ξέρω αυτήν την επαγγελματική δεξιότητα και έχω τις απαραίτητες γνώσεις· άρα, λοιπόν, ο οίκος του θεού πρέπει να μου αναθέσει σημαντικά καθήκοντα και να με έχει σε μεγάλη εκτίμηση. Δεν θα πρέπει να με ντροπιάζει ούτε να χώνει τη μύτη του σε οτιδήποτε υπάγεται στο πεδίο της επαγγελματικής μου δεξιότητας. Εγώ πρέπει να είμαι εκείνος που θα διδάσκει τους άλλους. Ο οίκος του θεού δεν πρέπει να κανονίζει να εργάζονται μαζί μου όσοι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν αξίζει να εργάζονται μαζί μου». Είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; (Όχι.) Οι άλλοι δεν αξίζουν να εργάζονται μαζί τους· έτσι δεν σκέφτεται ένας αντίχριστος; Αν δεν υπάρχει ούτε ένας μέσα στον οίκο του Θεού που να αξίζει να εργαστεί μαζί σου, τότε εσύ αξίζεις να εκτελείς αυτό το καθήκον; Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Έχεις οδηγηθεί στην τελείωση; Δεν σου αξίζει να εκτελείς αυτό το καθήκον! Μόνο και μόνο λόγω της εξύψωσης από τον Θεό έχεις τη δυνατότητα να εκτελείς αυτό το καθήκον. Θα πρέπει να καταλάβεις τις αρχές της εκτέλεσης του καθήκοντός σου. Τώρα καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, δεν ασκείς κάποιο επάγγελμα. Αυτή η μικρή επαγγελματική δεξιότητα που ξέρεις χρησιμοποιείται απλώς και μόνο για την παροχή υπηρεσίας, όπως και χρησιμοποιείται στην υπηρεσία αυτού του καθήκοντος. Γι’ αυτό, όσο τεχνικά απαιτητικό κι αν είναι το καθήκον που εκτελείς, πρέπει πάντοτε να εστιάζεις στις αλήθεια-αρχές σε κάθε κομμάτι του, έτσι ώστε να πετύχεις το αποτέλεσμα της κατάθεσης μαρτυρίας για τον Θεό. Εάν δεν μπορείς να πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα και το καθήκον που εκτελείς ντροπιάζει τον Θεό, τότε σε τι θα χρησιμεύουν οι τεχνικές σου δεξιότητες; Θα έχουν οποιαδήποτε αξία; Όχι, δεν θα έχουν. Γι’ αυτό, μη θεωρείς πως αυτή η ελάχιστη επαγγελματική δεξιότητα και τεχνική ικανότητα είναι η αλήθεια —δεν είναι η αλήθεια και δεν αξίζει να την υπεραγαπάς. Αν δεν σε χρησιμοποιούσε ο οίκος του Θεού, εάν δεν σε εξύψωνε ο Θεός, τότε αυτή η ελάχιστη επαγγελματική δεξιότητα και τεχνική ικανότητα δεν θα σήμαινε τίποτα. Σε σύγκριση με την αλήθεια, όλα αυτά τα πράγματα δεν αξίζουν δεκάρα!

Μπορεί να πει κανείς ότι η προσποίηση είναι ένα μέσο που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να κερδίσουν μια θέση στην καρδιά των ανθρώπων· χρησιμοποιούν την προσποίηση ως μέσο για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να τους οδηγήσουν προς λάθος κατεύθυνση. Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να προσποιηθούν αποδεικνύει όχι μόνο ότι ουσιαστικά δεν αποδέχονται ούτε αναγνωρίζουν την αλήθεια, αλλά και ότι υπάρχει μια ακόμα πιο ρεαλιστική ερμηνεία που μπορεί να ισχύσει γι’ αυτούς τους ανθρώπους: Δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Τι σημαίνει «δεν έχουν πνευματική κατανόηση»; Σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνουν τα λόγια του Θεού ούτε την αλήθεια. Κι επειδή δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, δεν έχουν ιδέα τι είδους ανθρώπους αγαπάει ο Θεός, οπότε πλάθουν έναν τέτοιο πνευματικό άνθρωπο στη φαντασία τους κι έπειτα προσποιούνται και μεταμφιέζονται. Συμπεριφέρονται όπως αυτός ο άνθρωπος, νομίζοντας ότι έτσι μπορούν να κάνουν τον Θεό και τους υπόλοιπους ανθρώπους να τους συμπαθήσουν. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο, αφού αυτοί ακριβώς είναι οι άνθρωποι που απεχθάνεται και καταδικάζει ο Θεός. Μην είσαι, λοιπόν, τέτοιος άνθρωπος. Αν θέλεις κι εσύ να είσαι τέτοιος άνθρωπος, αν πολλές φορές προσποιείσαι και μεταμφιέζεσαι με αυτόν τον τρόπο και παραπλανάς με αυτόν τον τρόπο τους άλλους, τότε ακολουθείς το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Πρέπει να μάθεις να λες: «Είμαι αδύναμος, νιώθω αρνητικότητα, έχω διεφθαρμένες διαθέσεις. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, δεν είμαι κάτι το ιδιαίτερο. Είναι πολλά αυτά που δεν καταλαβαίνω και που δεν ξέρω πώς να κάνω. Είμαι συχνά αδύναμος και με παραπλανά ο Σατανάς, με αποτέλεσμα να πέφτω στον πειρασμό του Σατανά. Όσο για τη μελέτη τεχνικών δεξιοτήτων, μέχρι μία ή δύο το πολύ μπορώ να κατακτήσω και μπορώ να μάθω πώς να τις κάνω γενικά. Ξέρω πώς να κάνω αυτήν τη μικρή επαγγελματική δεξιότητα και κατέχω αυτήν τη μικρή εξειδικευμένη δεξιότητα. Είμαι συνηθισμένος άνθρωπος, δεν έχω υψηλό επίπεδο και η αντίληψή μου είναι έτσι κι έτσι. Σε ό,τι αφορά την αλήθεια, καταλαβαίνω μόνο όσα δίνει ο Θεός στη συναναστροφή. Δεν μπορώ να καταλάβω τίποτε που δεν έχει αποκαλύψει ή δεν έχει εξηγήσει ξεκάθαρα ο Θεός, και το επίπεδό μου είναι μέτριο. Οι αδελφοί και οι αδελφές με επιλέγουν για επικεφαλής της εκκλησίας ή για επικεφαλής ομάδας, κι αυτό οφείλεται στο ότι με εξυψώνει ο Θεός, όχι στο ότι είμαι καλύτερος από τους άλλους. Δεν έχω κάτι για το οποίο μπορώ να καυχιέμαι». Μπορείτε να πείτε κάτι τέτοιο; Έχετε πει ποτέ κάτι σαν κι αυτό; Έτσι σκέφτεσαι κατά βάθος; Αν πάντα νομίζεις κατά βάθος ότι είσαι σπουδαίος, υπέροχος, ξεχωριστός, ένας στο εκατομμύριο, ότι είσαι μοναδικός σε οποιαδήποτε ομάδα βρεθείς, ότι είσαι κορυφαίος, ότι αν μείνεις σε μια ομάδα ανθρώπων για έναν με δύο μήνες, τότε όλοι θα γίνουν μάρτυρες των ιδιαίτερων δεξιοτήτων, των ταλέντων, του επιπέδου και της αντίληψής σου, αλλά και θα δουν ότι είσαι καλύτερος από τους συνηθισμένους ανθρώπους —αν πάντοτε αξιολογείς και τοποθετείς έτσι τον εαυτό σου βαθιά μέσα σου— τότε βρίσκεσαι σε μεγάλο κίνδυνο κι έχεις μεγάλο πρόβλημα.

Υπάρχουν ελάχιστοι σε όλη την ανθρωπότητα που μπορούν πραγματικά να καταλάβουν την αλήθεια, πόσο μάλλον υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι ή άνθρωποι που μπορούν να κάνουν τα πάντα· όλοι είναι συνηθισμένοι. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι δεν είναι συνηθισμένοι· πώς δημιουργείται, λοιπόν, αυτή η ιδέα; Δημιουργείται από το ότι είναι καλοί σε κάτι· κάποιοι είναι καλοί στο τραγούδι, άλλοι στην υποκριτική, άλλοι στις τεχνικές δεξιότητες, άλλοι στη χειρωνακτική εργασία, άλλοι στις κοινωνικές συναναστροφές, άλλοι στην πολιτική, άλλοι στις επιχειρηματικές δραστηριότητες και ούτω καθεξής. Παρ’ όλο που όλα αυτά δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την αλήθεια, πολλές φορές σου δημιουργούν μια εσφαλμένη εντύπωση και σε κάνουν να πιστεύεις εσφαλμένα ότι είσαι ανώτερος απ’ τους υπόλοιπους. Για ποιον λόγο είναι λάθος να σε κάνουν όλα αυτά τα πράγματα να νομίζεις εσφαλμένα ότι είσαι ανώτερος απ’ τους υπόλοιπους; Τα συγκεκριμένα πράγματα στα οποία είσαι καλός, όπως και αυτό το δήθεν «ανώτερος απ’ τους άλλους», δεν σημαίνουν ότι μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια, ότι μπορείς να ξεπεράσεις τους συνηθισμένους ανθρώπους σε ό,τι αφορά την κατανόηση της αλήθειας ή ότι έχεις ευνοϊκές συνθήκες σε ό,τι αφορά το να επιδιώκεις τη σωτηρία του Θεού και την τελείωση· δεν σημαίνουν αυτά τα πράγματα. Πρέπει να αναγνωρίσετε ξεκάθαρα το ζήτημα αυτό! Από τότε που άρχισε ο Θεός να εκφράζει τα λόγια Του και να επιτελεί το έργο Του μέχρι σήμερα, έχει εκφράσει αμέτρητα λόγια κι έχει εκτελέσει αμέτρητα έργα· μήπως έχει δει έστω κι ένας άνθρωπος σε όλη τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα στις ομιλίες του Θεού ότι Εκείνος είναι ο Δημιουργός και ότι τα λόγια που εκφράζει είναι η αλήθεια; Μπορεί ακόμα κι ένας άνθρωπος να διακρίνει στα λόγια του Θεού την ταυτότητα και τη θέση Του, και στη συνέχεια να ορθώσει το ανάστημά του για να καταθέσει μαρτυρία για την ταυτότητα και τη θέση του Θεού; Ούτε ένας! Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι όλοι οι άνθρωποι, όσον αφορά το επίπεδο, το μυαλό και την αντίληψη, δεν έχουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να καταλάβουν την αλήθεια, χωρίς να συζητάμε καν το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του Σατανά. Κάποιοι λένε: «Αν δεν διαθέτουμε την αναγκαία συνθήκη για να καταλάβουμε την αλήθεια, πώς και τώρα καταλαβαίνουμε ένα μικρό μέρος της αλήθειας;» Δεν οφείλεται αυτό στο γεγονός ότι έχω μιλήσει τόσο πολύ γι’ αυτήν; Έχω μιλήσει τόσο πολύ, που δεν έχω καν όρεξη να μιλήσω άλλο πια κι έχω βαρεθεί να μιλάω. Κάθε φορά που μιλάω και συναναστρέφομαι μαζί σας, αναγκάζομαι να διαχωρίζω τα θέματα σε κύρια, μεσαία και επιμέρους θέματα, και να εξηγώ συνέχεια τα πάντα με λεπτομέρειες, κι εσείς, παρ’ όλα αυτά, δεν καταλαβαίνετε· τι επίπεδο έχετε τότε; Παρ’ όλο που κάποιοι άνθρωποι παραμένουν εξαιρετικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι, εσύ για ποιο πράγμα μπορείς να είσαι αλαζόνας; Βλέπω ότι οι περισσότεροι από σας δεν έχετε κανένα αξιοθαύμαστο χαρακτηριστικό. Μετά από τόσα χρόνια που εκτελείτε τεχνικές εργασίες, πόσοι από σας καταλαβαίνετε πραγματικά τις αλήθεια-αρχές, πόσοι μπορείτε να ακολουθήσετε τις αλήθεια-αρχές και πόσοι μπορείτε να εκτελέσετε τις δουλειές σας σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Δεν κάνετε καλά καμία δουλειά —όποια κι αν είναι αυτή— και πρέπει πάντοτε να σας καθοδηγεί αυτοπροσώπως ο Άνωθεν για το πώς να πράττετε. Αν δεν το κάνει, τότε τίποτα δεν γίνεται σωστά, ενώ αν προχωρήσει οποιαδήποτε δουλειά χωρίς να παρακολουθεί ο Άνωθεν την πρόοδό της και χωρίς να σας δίνει οδηγίες για το πώς να την κάνετε, τότε δημιουργούνται προβλήματα. Πείτε Μου, έχουν άνθρωποι σαν κι αυτούς τίποτε για το οποίο να αξίζει να καυχιούνται; Όχι, δεν έχουν, αλλά παρ’ όλα αυτά παριστάνουν από κάθε άποψη τους τέλειους, τους πνευματικούς, τους σπουδαίους και τους ύψιστους ανθρώπους· δεν είναι ξεδιάντροποι; Έχετε στ’ αλήθεια μεγάλο πρόβλημα! Πάνω σε όποιο θέμα κι αν κάνω συναναστροφή, πρέπει να το κάνω με λεπτομέρειες· όσο περισσότερες λεπτομέρειες, τόσο το καλύτερο. Δεν φτάνει μόνο να εξηγήσω τα πράγματα λίγο πιο απλά. Τέτοιο επίπεδο και τέτοια λιγοστή ικανότητα αντίληψης έχουν οι άνθρωποι· είναι πέρα για πέρα αξιοθρήνητοι και, παρ’ όλα αυτά, ακόμα πιστεύουν ότι είναι σπουδαίοι. Εδώ θα ολοκληρώσω τη συναναστροφή Μου πάνω σ’ αυτήν την πτυχή.

γ. Με το να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους

Τώρα, θα συναναστραφούμε πάνω στην τρίτη πτυχή: με το να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους. Ό,τι κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, πάντα θέλουν να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους —αυτή είναι η πιο έντονη εκδήλωση της φύσης τους. Το να θέλει κανείς να δεσπόζει πάνω απ’ όλους αποτελεί πολύ σοβαρό πρόβλημα κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικοί αντίχριστοι. Τι σημαίνει «να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους»; Οι αντίχριστοι έχουν την ουσία του Σατανά, του αρχαγγέλου· είναι απ’ τη φύση τους απρόθυμοι να είναι κανονικοί ή συνηθισμένοι άνθρωποι. Αν τους αναγκάσει κανείς να γίνουν συνηθισμένοι άνθρωποι, να ζήσουν μια συνηθισμένη ζωή, θα είναι απρόθυμοι να το κάνουν, θα νιώθουν δυσφορία γι’ αυτό και θα βιώνουν μια συνεχή πάλη. Γιατί θα βιώνουν μια συνεχή πάλη; Επειδή θέλουν να δημιουργούν αναταραχή και να κάνουν κάποια κόλπα έτσι ώστε να τα βλέπουν οι άλλοι και να καταλάβουν ότι υπάρχει ανάμεσα στους ουρανούς και τη γη ένα «μεγάλο κεφάλι» σαν κι αυτούς. Θέλουν να φτιάξουν όνομα, ώστε οι άλλοι να μάθουν ότι πρόκειται για μεγάλα ψάρια που δεν χωράνε στη λίμνη τους, όπως λένε οι άπιστοι. Τι πράγματα είναι αυτά τα ψάρια που είναι πολύ μεγάλα για τη λίμνη τους; Είναι κακά πνεύματα, ακάθαρτοι δαίμονες, αρχάγγελοι, σατανάδες και διάβολοι. Οι αντίχριστοι εκ φύσεως δεν θέλουν να περνάνε τον καιρό τους ευχαριστημένοι με ό,τι τους έλαχε στη ζωή, ζώντας τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου· δεν εκτελούν ήσυχα το καθήκον τους ούτε φέρονται σαν συνηθισμένοι άνθρωποι με καλή συμπεριφορά· δεν τους αρκεί να είναι έτσι. Οπότε, όποια κι αν είναι επιφανειακά η συμπεριφορά τους, μέσα στα βάθη της καρδιάς τους νιώθουν πάντοτε δυστυχισμένοι με αυτό που τους έλαχε στη ζωή και κάνουν ορισμένα πράγματα. Τι πράγματα; Κάνουν κάποια πράγματα τα οποία οι κανονικοί άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ποτέ να σκεφτούν. Τους αρέσει να βρίσκονται στο προσκήνιο και δεν θα διστάσουν να βιώσουν κάποια βάσανα και να πληρώσουν ένα μικρό τίμημα. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: «Οι νέοι αξιωματούχοι θέλουν διακαώς να εντυπωσιάσουν». Ένας αντίχριστος, μόλις γίνει επικεφαλής, θεωρεί πως πρέπει να κάνει κάποια θαυμαστά πράγματα και να πραγματοποιήσει κάποια «επιτεύγματα στην καριέρα του» για να αποδείξει πως δεν είναι συνηθισμένος. Και ποιο είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα σ’ αυτό; Παρόλο που κάνει κάποια πράγματα στην εκκλησία και παρόλο που υιοθετεί την πρόφαση ότι κάνει το καθήκον του, δεν πηγαίνει ποτέ να αναζητήσει με τον Θεό πώς να κάνει το καθήκον του ή πώς να κάνει σωστά το έργο της εκκλησίας ούτε προσπαθεί να εξακριβώσει ειλικρινά ποιοι είναι οι κανόνες του οίκου του Θεού, ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές ή πώς να ενεργεί κατά τρόπο ωφέλιμο για το έργο του οίκου του Θεού και για τους αδελφούς και τις αδελφές, κατά τρόπο που δεν ντροπιάζει τον Θεό, που αποτελεί κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό, που διευκολύνει το έργο της εκκλησίας να προχωρήσει ομαλά και που διασφαλίζει ότι δεν θα γίνουν λάθη απροσεξίας στο έργο του. Δεν ρωτάει ποτέ γι’ αυτά τα πράγματα και δεν ζητάει ποτέ να μάθει γι’ αυτά —δεν τα έχει στην καρδιά του όλα αυτά, η καρδιά του δεν είναι γεμάτη με όλα αυτά. Και για ποιο πράγμα κάνει ερωτήσεις, λοιπόν; Με τι είναι γεμάτη η καρδιά του; Είναι γεμάτη με σκέψεις σχετικά με το πώς μπορεί να κάνει επίδειξη των ταλέντων του, να δείξει ότι είναι διαφορετικός απ’ τους άλλους και να κάνει επίδειξη του ηγετικού του στυλ στην εκκλησία, έτσι ώστε να δουν οι άλλοι ότι αποτελεί πυλώνα της εκκλησίας, ότι η εκκλησία δεν θα τα κατάφερνε χωρίς αυτόν και ότι μόνο μ’ αυτόν μπορεί να εξελιχθεί ομαλά όλο το έργο της εκκλησίας. Αν κρίνουμε με βάση τις εκδηλώσεις των αντίχριστων, καθώς και τα κίνητρα κι αυτό που κατηύθυνε αρχικά τις πράξεις τους, σε ποια θέση τοποθετούν τον εαυτό τους; Τοποθετούν τον εαυτό τους σε θέση που να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους. Και πώς εκδηλώνεται αυτό; (Αψηφούν τους πάντες, θέλουν να έχουν πάντα τον τελευταίο λόγο και οι άλλοι να κάνουν αυτά που λένε.) Υπάρχει πρόβλημα με το γεγονός ότι αψηφούν τους πάντες· περιλαμβάνεται ένα κρυφό νόημα. Αυτό σημαίνει πως, όταν κάνουν το έργο της εκκλησίας, δεν κάνουν το καθήκον τους ούτε λαμβάνουν υπόψη τους τις προθέσεις του Θεού, οπότε δεν θεωρούν πως χρειάζεται να αναζητήσουν τις αλήθεια-αρχές και να ασχοληθούν να μάθουν ποιοι είναι οι κανόνες της εκκλησίας ή ποιες αρχές απαιτεί ο οίκος του Θεού —ούτε καν σε αυτά που λέω δεν δίνουν σημασία. Και με ποιες αρχές συμμορφώνονται; Συμμορφώνονται με αρχές και κίνητρα όπως το να υπηρετούν την εκκλησία και να υπηρετούν τους αδελφούς και τις αδελφές προκειμένου να διεξάγουν τις δικές τους δουλειές. Εφόσον μπορέσουν να βρουν γερό πάτημα μέσα στην εκκλησία και ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές, και αποκτήσουν κύρος, αλλά και την εξουσία να κάνουν κουμάντο, τότε αυτό αρκεί και θα έχουν πετύχει το δήθεν «αποτέλεσμά» τους κάνοντας το καθήκον τους. Στόχος τους ποιος είναι; Δεν είναι το να εκπληρώσουν το καθήκον του δημιουργήματος ούτε να λάβουν υπόψη τους το φορτίο του Θεού, αλλά, αντίθετα, είναι το να υπηρετήσουν την εκκλησία και να υπηρετήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, και παράλληλα να ελέγχουν όλα αυτά τα πράγματα. Γιατί λέω ότι θέλουν να ελέγχουν όλα αυτά τα πράγματα; Επειδή, όταν ενεργούν, αρχικά καταφέρνουν να βρουν ένα γερό πάτημα, να αποκτήσουν κάποια καταξίωση, να αυξηθεί η φήμη τους, να αποκτήσουν την εξουσία για να κάνουν κουμάντο και να παίρνουν τις αποφάσεις, και μετά μπορούν να μετατρέψουν τον Θεό σε ένα απλό ανδρείκελο και να πάρουν τη θέση Του. Μέσα στο εύρος της επιρροής τους, μετατρέπουν τον ενσαρκωμένο Θεό σε ένα απλό ανδρείκελο, σε μια μαριονέτα, κι αυτό σημαίνει το «δεσπόζουν πάνω απ’ όλους». Αυτό δεν κάνουν οι αντίχριστοι; Έτσι συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι. Οι αντίχριστοι εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να κάνουν το καθήκον τους για να κάνουν πέρα για πέρα επίδειξη των χαρισμάτων και των ταλέντων τους και να προβάλουν τις μοναδικές τους σκέψεις και πράξεις, με σκοπό να κερδίσουν την εύνοια των ανθρώπων και να τους προσέξουν περισσότεροι άνθρωποι. Έπειτα, αποκτούν την εξουσία να κάνουν κουμάντο, να παίρνουν τις αποφάσεις και να ελέγχουν τα πάντα στην εκκλησία, με αποτέλεσμα να τους υπακούν και να υποτάσσονται σ’ αυτούς πολλοί άνθρωποι και ο Θεός να μένει στο περιθώριο· δεν μετατρέπουν έτσι τον Θεό σε ένα απλό ανδρείκελο; Αυτόν τον στόχο θέλουν να πετύχουν οι αντίχριστοι με τις πράξεις τους κι αυτό ακριβώς γίνεται στο τέλος οπουδήποτε βασιλεύουν αντίχριστοι.

Αν σε μια εκκλησία στην εξουσία βρίσκεται ένας αντίχριστος, τότε σε τι κατάσταση θα είναι οι αδελφοί κι οι αδελφές εκεί; Θα κάνουν μόνο αυτά που λέει ο αντίχριστος, σε ό,τι κι αν κάνουν, θα ακολουθούν μόνο τους κανονισμούς, δεν θα καταλαβαίνουν την αλήθεια και δεν θα αναζητούν την αλήθεια. Όσο κι αν υποφέρουν και όσο μεγάλο τίμημα κι αν πληρώσουν, δεν πρόκειται να κάνουν καμία απολύτως πρόοδο στη ζωή-είσοδο. Ακόμα κι Εμένα θα Με απορρίψουν σε μια τέτοια εκκλησία όταν πάω εκεί. Αν και, κατ’ όνομα, αυτός ο αντίχριστος είναι επικεφαλής ανάμεσά τους, στην πραγματικότητα έχει γίνει κύριός τους και θεός τους. Σε κάθε εκκλησία την οποία ελέγχει ένας αντίχριστος, η αλήθεια και ο Θεός μεταμορφώνονται σε απλά ανδρείκελα. Αυτό σημαίνει να δεσπόζει ένας αντίχριστος πάνω απ’ όλους. Δεν είναι σοβαρό αυτό; Όταν οι άνθρωποι μιας εκκλησίας ελέγχονται από έναν αντίχριστο και πηγαίνουν εκεί ξένοι για να κάνουν έργο, δεν πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να δέχονται κατευθύνσεις από τον κύριό τους κάθε φορά που μιλάνε και ενεργούν; Τελούν υπό ενιαίες εντολές, λειτουργούν με ομοφωνία και κανένας δεν τολμάει να μιλήσει όταν δεν είναι η σειρά του. Με μια μόνο ματιά από τον κύριό τους, οι άνθρωποι αυτοί καταλαβαίνουν τι εννοεί κι έπειτα πράττουν αναλόγως. Αν τους ρωτήσω κάτι, μιλάνε μεταξύ τους στη δική τους διάλεκτο. Αυτό δείχνει ότι δεν θέλουν να καταλάβω τι λένε, θέλουν να Με αποφύγουν και Με θεωρούν ξένο. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Ποια είναι η φύση του γεγονότος ότι θέλουν να Με αποφύγουν; Αυτό αποτελεί τη διάθεση και την ουσία ενός αντίχριστου —θέλει να ελέγχει την εκκλησία και να ελέγχει τους ανθρώπους. Ό,τι κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, πόσο μάλλον να λάβουν υπόψη τους τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· προσπαθούν να ιδρύσουν το δικό τους βασίλειο και να κάνουν τις δικές τους δουλειές. Πώς γίνεται να θεωρηθεί πως κάνουν έτσι το καθήκον τους; Ιδρύουν μ’ αυτόν τον τρόπο το δικό τους βασίλειο με την πρόφαση ότι κάνουν το καθήκον τους. Εφόσον οι αντίχριστοι έχουν τέτοια φύση, ακόμα κι αν δεν πουν ότι αγαπούν τη θέση και θέλουν να έχουν θέση υποκειμενικά, με το που κάνουν κάτι και απλώσουν το χέρι τους, τρέχουν στο μονοπάτι των αντίχριστων, αποκαλύπτεται η δαιμονική τους φύση και προσπαθούν να ιδρύσουν το δικό τους βασίλειο. Με το που κάνουν κάτι, προσπαθούν να κάνουν τις δικές τους δουλειές· με το που κάνουν κάτι, προσπαθούν να πορευτούν σύμφωνα με τα δικά τους μέσα και τις δικές τους μεθόδους. Όταν ο Άνωθεν κανονίζει κάτι κι αυτό φτάνει στους αντίχριστους, εκείνοι δεν το εφαρμόζουν· αντίθετα, το μελετούν, το σκέφτονται και συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτό. Με τι στόχο συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτό; Να το συζητήσουν όλοι για να εξετάσουν αν θα το υιοθετήσουν ή όχι κι αν μπορεί να λειτουργήσει ή όχι —πάντως όχι να το εφαρμόσουν. Ό,τι λέει και ό,τι κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια, αλλά όταν φτάσει σε κάποιον αντίχριστο, τότε αυτό αλλάζει, μεταμορφώνεται σε αντικείμενο μελέτης. Το μελετούν, το αναλύουν και το συζητούν και, στο τέλος, βάζουν τους πάντες να αρνηθούν τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός απ’ τον άνθρωπο και τις ρυθμίσεις του Θεού. Μέσα στην καρδιά τους, σκέφτονται: «Δεν είσαι η αλήθεια, είσαι μόνο ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Αυτά που λες δεν έχουν καμία σημασία, κι αν θέλεις να έχεις τον τελευταίο λόγο εκεί που έχω δικαιοδοσία, ξέχνα το! Τώρα εγώ είμαι επικεφαλής εδώ, κι έτσι όλοι πρέπει να κάνουν ό,τι τους λέω. Έχω την απόλυτη εξουσία να κάνω κουμάντο και να παίρνω τις αποφάσεις, ενώ εσύ το μόνο που μπορείς να γίνεις εδώ είναι ανδρείκελο. Εγώ πρέπει να έχω τον τελευταίο λόγο για οτιδήποτε ανήκει στο πλαίσιο του έργου μου και της επιρροής μου. Ακόμα κι αν καταλαβαίνεις την αλήθεια και όλα όσα λες είναι η αλήθεια, αυτό δεν πρόκειται να πιάσει σ’ εμένα!» Πρόκειται για έναν αντίχριστο και για έναν διάβολο, σωστά; Επομένως, από τη στιγμή που οι εργασιακές ρυθμίσεις της εκκλησίας, οι απαιτήσεις του Άνωθεν και οι αλήθεια-αρχές φτάσουν στην περιοχή που ελέγχει ένας αντίχριστος, δεν εφαρμόζονται καθόλου. Και τι μπορεί να γίνει σχετικά μ’ αυτά τα πράγματα που δεν εφαρμόζονται; Όταν μια εκκλησία δεν τα εφαρμόζει, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τους επικεφαλής και τους εργάτες της, κι αυτά τα προσκόμματα και τα εμπόδια θα πρέπει να διευθετηθούν. Νομίζεις ότι ο οίκος του Θεού δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα; Αν ο οίκος του Θεού μπορεί να σε χρησιμοποιήσει, τότε μπορεί και να σε χειριστεί. Νομίζεις ότι εδώ είναι ο κόσμος; Νομίζεις ότι αν έχεις επιρροή, αν συμπεριφέρεσαι σαν τύραννος κι αν είσαι αρκετά σκληρός, δεσποτικός και μοχθηρός, τότε δεν μπορεί να σου κάνει κανείς τίποτα; Αν το πιστεύεις, τότε κάνεις λάθος! Εδώ είναι ο οίκος του Θεού, στον οίκο του Θεού κυβερνάει η αλήθεια, και οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται με αρχές. Ο οίκος του Θεού μπορεί να σε χρησιμοποιήσει, ενώ μπορεί και να μη σε χρησιμοποιήσει και να σε αποκλείσει· το αν θα σε χρησιμοποιήσει ή όχι καθορίζεται από μία λέξη του Θεού. Αν εδώ προκαλείς αναστάτωση και παρεμποδίζεις τα πράγματα με τρόπο παράλογο, τότε στο τέλος θα αποκλειστείς· αν κάνεις προσπάθειες να παράσχεις υπηρεσία, αν μένεις εδώ γνωρίζοντας τη θέση σου και έχεις καλή συμπεριφορά, τότε ο οίκος του Θεού θα σε κρατήσει για να παρέχεις υπηρεσία και θα βλέπει πώς θα τα πηγαίνεις καθώς παρέχεις υπηρεσία.

Η ουσία του γεγονότος ότι οι αντίχριστοι ιδρύουν το δικό τους βασίλειο είναι ότι δεσπόζουν πάνω απ’ όλους, παραβλέποντας τον Θεό, παραβλέποντας την αλήθεια και παραβλέποντας τους κανόνες της εκκλησίας. Απλώς υπηρετούν το όνομα «εκκλησία», απλώς υπηρετούν τον τίτλο «οίκος του Θεού», απλώς υπηρετούν την ομάδα ανθρώπων που ονομάζεται «αδελφοί και αδελφές», χωρίς να κάνουν ποτέ το καθήκον του δημιουργήματος, πόσο μάλλον να ακολουθούν τον Θεό ή να υποτάσσονται στα λόγια Του —αυτό σημαίνει το ότι ιδρύουν το δικό τους βασίλειο. Τέτοια είναι η ουσία των αντίχριστων κι αυτή η ουσία είναι το να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους. Λοιπόν, αυτή η ουσία είναι καταδικαστέα ή εγκρίνεται; (Είναι καταδικαστέα.) Και αφού είναι καταδικαστέα, αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει αμέσως να απορρίπτονται ανάμεσά σας. Κάποιοι μπερδεμένοι, αδαείς και τυφλοί άνθρωποι ακολουθούν, εξυμνούν, θαυμάζουν και λατρεύουν τέτοιου είδους ανθρώπους μόλις τους δουν, και θέλουν μάλιστα να τους προσκυνήσουν —τόσο ανόητοι είναι! Πού μπορούν να σε οδηγήσουν οι αντίχριστοι; Όταν σε οδηγούν, είναι σαν να σε οδηγεί ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, και δεν πρόκειται να σταματήσουν μέχρι να σε οδηγήσουν στον λάκκο ή στο πηγάδι της αβύσσου. Μόλις σε καταστρέψουν τελείως, θα σου ρίξουν μια κλωτσιά· δεν πρόκειται να κερδίσεις τίποτα και θα πάει στράφι η πίστη σου στον Θεό. Αν είστε τυφλοί και δεν μπορείτε να διακρίνετε αυτούς τους ανθρώπους, κι αν υπακούτε σ’ αυτούς τους ανθρώπους, υποτάσσεστε σ’ αυτούς και τους ακολουθείτε, τότε είστε πάρα πολύ αδαείς και σας αξίζει να πεθάνετε. Τι πρέπει να κάνετε, λοιπόν, αν βρεθείτε αντιμέτωποι με έναν τέτοιον άνθρωπο; Όταν βρίσκετε στην εκκλησία κάποιον που μεταμφιέζεται και προσποιείται, που δεσπόζει πάνω απ’ όλους σε καθετί που κάνει, που περιφρονεί την αλήθεια, περιφρονεί τον Θεό και περιφρονεί τους κανόνες της εκκλησίας, τότε ο καθένας θα πρέπει να ορθώνει το ανάστημά του για να τον κλαδέψει και να τον απορρίψει. Αν μπορεί να κάνει απλή δουλειά στον οίκο του Θεού και να έχει καλή συμπεριφορά, τότε κρατήστε τον για να κάνει απλή δουλειά· αν δεν έχει καλή συμπεριφορά και εμποδίζει πάντοτε τα πράγματα χωρίς λόγο, τότε οφείλετε να εφαρμόσετε τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού και να τον εκκαθαρίσετε.

23 Μαΐου, 2020

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.