2. Τα συμφέροντα των αντίχριστων

Δ. Οι προοπτικές και το πεπρωμένο τους

Πάνω σε ποιο θέμα συναναστραφήκαμε στην προηγούμενη συνάθροισή μας; (Θεέ μου, συναναστράφηκες πάνω στους τρόπους με τους οποίους αντιλαμβάνονται οι αντίχριστοι τον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών». Πρώτα πρώτα, συναναστράφηκες πάνω στο πώς ορίζει ο Θεός τον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών». Συναναστράφηκες, επίσης, πάνω στη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε κάποιον που έχει ξεπεράσει την κατάσταση του παρόχου υπηρεσιών και σε κάποιον που παραμένει πάροχος υπηρεσιών, και, τέλος, Θεέ μου, ανέλυσες τις οπτικές και τις επιδιώξεις των αντίχριστων σχετικά με τον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών».) Άρα, ποια οπτική και στάση έχουν οι αντίχριστοι απέναντι στον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών»; Τι λένε και τι κάνουν; (Η στάση που έχουν οι αντίχριστοι απέναντι στον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών» είναι μια στάση μη αποδοχής και απέχθειας. Δεν αποδέχονται τον τίτλο, από όποιον κι αν προέρχεται, και θεωρούν υποτιμητικό το να είναι κανείς πάροχος υπηρεσιών. Θεωρούν ότι ο Θεός δεν ορίζει τους παρόχους υπηρεσιών με βάση την ουσία της ανθρωπότητας, αλλά ότι, αντίθετα, ο Θεός αμφισβητεί και περιφρονεί την ανθρώπινη ταυτότητα και αξία.) (Οι αντίχριστοι λένε την εξής γνωστή φράση: «Δεν πρόκειται να μοχθώ από τα παρασκήνια την ώρα που οι άλλοι βρίσκονται στο προσκήνιο». Το μόνο που θέλουν οι αντίχριστοι είναι να κάνουν τους άλλους να παράσχουν υπηρεσίες για τους ίδιους και θεωρούν ντροπιαστικό το να παρέχει κανείς υπηρεσίες για τον Θεό, οπότε, μόλις αντιληφθούν ότι και οι ίδιοι είναι πάροχοι υπηρεσιών, δεν θέλουν να συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσίες στον οίκο του Θεού, αλλά αντίθετα αρχίζουν να ψάχνουν έναν τρόπο να αποδράσουν, και μάλιστα θα προκαλέσουν μέχρι και διατάραξη και αναστάτωση, και θα κάνουν καταστροφικές ενέργειες.) Αν κρίνουμε με βάση τη στάση που έχουν οι αντίχριστοι απέναντι στον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών», ποια βλέπουμε ότι είναι η ουσία τους; (Η ουσία τους είναι εχθρική προς τον Θεό και μισεί την αλήθεια.) Και τι είδους διάθεση έχουν εφόσον η ουσία τους είναι εχθρική απέναντι στον Θεό και την αλήθεια; (Μια μοχθηρή και φαύλη διάθεση.) Σωστά, έχουν μια μοχθηρή και φαύλη διάθεση. Ποιο είναι το πρώτο κίνητρο και σκοπός των αντίχριστων ως προς την πίστη τους στον Θεό; Τι θέλουν να κερδίσουν; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους; Άραγε, έρχονται για να γίνουν πάροχοι υπηρεσιών; Μήπως έρχονται βασιζόμενοι στη στάση του να είναι καλοί άνθρωποι και να ακολουθούν το ορθό μονοπάτι μέσα από την πίστη στον Θεό; (Όχι.) Και τότε για ποιον λόγο έρχονται; Για να το θέσω με ακρίβεια, έρχονται για ευλογίες και, πιο συγκεκριμένα, επιδιώκουν να κυβερνήσουν ως βασιλιάδες, να κυβερνήσουν ως βασιλιάδες με τον Θεό, ενώ αναζητούν μεγαλειώδη και σπουδαία πράγματα. Όταν, λοιπόν, ο Θεός αναφέρει πως οι άνθρωποι είναι πάροχοι υπηρεσιών, αυτό πηγαίνει τελείως κόντρα και αντιβαίνει στις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες των αντίχριστων να αναζητήσουν ευλογίες και να κυβερνήσουν ως βασιλιάδες, υπερβαίνει τις προσδοκίες τους, κι ούτε πίστευαν ποτέ ότι ο Θεός θα έδινε αυτόν τον τίτλο στους ανθρώπους. Οι αντίχριστοι δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτό το γεγονός. Και ποια πράγματα είναι ικανοί να κάνουν εφόσον δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτό το γεγονός; Προσπαθούν, άραγε, να αποδεχτούν αυτό το γεγονός και να αλλάξουν τον εαυτό τους; Δεν επιζητούν να αποδεχτούν αυτό το γεγονός ούτε επιζητούν να αλλάξουν τις φιλοδοξίες και τις διαθέσεις τους. Αν, λοιπόν, τους πει κανείς ότι είναι πάροχοι υπηρεσιών και τους στερήσει τον σκοπό και την επιθυμία να κερδίσουν ευλογίες, δεν μπορούν πλέον να παραμείνουν σταθεροί στην εκκλησία. Μόλις συνειδητοποιήσουν την αλήθεια και μάθουν ότι άνθρωποι σαν κι αυτούς που έχουν τέτοιες εκδηλώσεις είναι πάροχοι υπηρεσιών, χάνουν κάθε ελπίδα και αποκαλύπτουν το αληθινό τους πρόσωπο. Δεν επιζητούν να αλλάξουν την κατάστασή τους ως πάροχοι υπηρεσιών ούτε επιζητούν να αλλάξουν τη λανθασμένη στάση και οπτική που έχουν σχετικά με τον τίτλο «πάροχοι υπηρεσιών» και να ακολουθήσουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Γι’ αυτόν τον λόγο, όποιες ρυθμίσεις κι αν κάνει ο Θεός, αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να υποταχθούν σ’ αυτές ούτε να τις αποδεχτούν και δεν πρόκειται να αναζητήσουν την αλήθεια. Αντίθετα, βασανίζουν το μυαλό τους ψάχνοντας να βρουν κάποιον ανθρώπινο τρόπο για να ξεφορτωθούν αυτήν την ταμπέλα και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποτινάξουν αυτήν την ταυτότητα. Αν κρίνουμε από αυτήν την εκδήλωση που παρουσιάζουν οι αντίχριστοι, τότε αποστρέφονται την αλήθεια μέχρι το μεδούλι. Δεν αγαπάνε την αλήθεια, δεν αποδέχονται την αλήθεια και έχουν τις δικές τους ιδέες και αντιλήψεις σχετικά με την αλήθεια, αλλά όχι με κανονικό τρόπο. Αντίθετα, νιώθουν από τα βάθη της καρδιάς τους έντονη αποστροφή, μίσος, ακόμα και εχθρότητα απέναντι στα θετικά πράγματα και την αλήθεια —τέτοια ουσία έχουν οι αντίχριστοι.

Από τις απαντήσεις που δώσατε μόλις τώρα, διαπιστώνω ότι δεν έχετε συνοψίσει το περιεχόμενο της κάθε συναναστροφής, ενώ μετά δεν προσευχηθήκατε διαβάζοντάς το ούτε το συλλογιστήκατε. Την προηγούμενη φορά, κάναμε συναναστροφή πάνω σε τρεις βασικές πτυχές: Η πρώτη ήταν να ορίσουμε τι είναι οι πάροχοι υπηρεσιών· η δεύτερη ήταν οι τρόποι με τους οποίους αντιλαμβάνονται οι αντίχριστοι τον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών» ή, πιο συγκεκριμένα, με ποιες ακριβώς εκδηλώσεις και με ποια συμπεριφορά δείχνουν ότι δεν θέλουν να είναι πάροχοι υπηρεσιών, καθώς και ποιοι λόγοι ακριβώς βρίσκονται πίσω από αυτό· ενώ η τρίτη ήταν ποιες είναι οι προθέσεις των αντίχριστων εφόσον δεν θέλουν να είναι πάροχοι υπηρεσιών, δηλαδή τι θέλουν να κάνουν, ποιες φιλοδοξίες έχουν και ποιος είναι ο στόχος τους στην πίστη στον Θεό. Κατά βάση, συναναστραφήκαμε πάνω στο επιμέρους θέμα «οι τρόποι με τους οποίους αντιλαμβάνονται οι αντίχριστοι τον τίτλο “πάροχος υπηρεσιών”» μέσα απ’ αυτές τις τρεις πτυχές, ενώ, μέσα απ’ αυτές τις τρεις πτυχές, αναλύσαμε τους διάφορους τρόπους άσκησης και τις διάφορες συμπεριφορές που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι όταν προσεγγίζουν τον τίτλο «πάροχος υπηρεσιών», καθώς και τις σκέψεις και τις οπτικές τους σχετικά μ’ αυτόν. Δεν αναλογίζεστε το περιεχόμενο της κάθε συναναστροφής αφότου την ακούσετε. Τα θυμάστε αυτά τα πράγματα μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά, αν περάσει μεγάλο διάστημα, δεν μπορείτε καν να τα θυμηθείτε. Αν θέλετε να καταλάβετε και να κερδίσετε την αλήθεια, τότε πρέπει να κάνετε προσπάθεια μέσα από την καρδιά σας και να προσεύχεστε διαβάζοντας και να συλλογίζεστε συχνά· αυτά τα ζητήματα πρέπει να τα έχετε μέσα στην καρδιά σας. Αν δεν το κάνεις, αν δεν παίρνεις στα σοβαρά αυτά τα ζητήματα, δεν κάνεις καμία προσπάθεια και δεν σκέφτεσαι αυτά τα ζητήματα μέσα στην καρδιά σου, τότε δεν πρόκειται να κερδίσεις τίποτα. Κάποιοι λένε: «Το ζήτημα των αντίχριστων απέχει πάρα πολύ από μένα. Δεν σκοπεύω να γίνω αντίχριστος και δεν είμαι κακός άνθρωπος σαν κι εκείνους. Θα είμαι απλώς, με αίσθημα καθήκοντος, ο πιο ασήμαντος άνθρωπος· αυτό μου αρκεί. Θα κάνω ό,τι μου ζητάνε και δεν πρόκειται να ακολουθήσω το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Επίσης, ακόμα κι αν έχω λίγη από τη διάθεση ενός αντίχριστου, θα την αλλάξω σιγά σιγά με τον καιρό· πρόκειται απλώς για μια συνηθισμένη διεφθαρμένη διάθεση, δεν είναι και τόσο σοβαρή. Δεν έχει κανένα νόημα να τα ακούσω αυτά». Είναι σωστή αυτή η οπτική; (Όχι.) Γιατί όχι; Αν κάποιος θέλει να καταφέρει να αλλάξει διάθεση, τότε το πιο σημαντικό είναι να καταλάβει ποιες καταστάσεις, σκέψεις και οπτικές μπορούν να προέλθουν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις του σε κάθε λογής καταστάσεις. Μόνο αν τα καταλάβει αυτά τα πράγματα μπορεί να μάθει ποιες είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις του, σε ποιες πτυχές αντιστέκεται στον Θεό και πάει κόντρα στην αλήθεια, καθώς και ποια πράγματα που πηγαίνουν κόντρα στην αλήθεια έχει μέσα του· μόλις μάθει αυτά τα πράγματα, μπορεί να λύσει αυτά τα προβλήματα και να διορθώσει αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, και να καταφέρει να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εάν δεν κατανοείς τις διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτονται ή τις διάφορες καταστάσεις που μπορούν να προκύψουν σε διάφορες περιστάσεις και δεν κατανοείς πώς πηγαίνουν αυτά τα πράγματα κόντρα στην αλήθεια και πού δημιουργούνται τα προβλήματα, τότε πώς θα λύσεις αυτά τα προβλήματα; Αν θέλεις να λύσεις αυτά τα προβλήματα, τότε πρέπει πρώτα να κατανοήσεις πού εντοπίζεται η πηγή τους, ποιες είναι οι καταστάσεις τους, πού εμφανίζονται τα συγκεκριμένα προβλήματα, κι έπειτα να αρχίσεις να λύνεις το πώς θα εισέλθεις. Με τον τρόπο αυτόν, μπορούν να διορθωθούν μία μία οι διεφθαρμένες σου διαθέσεις και οι διάφορες καταστάσεις που εμφανίζονται. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχετε καταλάβει ακόμα πολύ ξεκάθαρα την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα ούτε το πώς διορθώνονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις και πώς επιτυγχάνεται η αλλαγή διάθεσης· δεν είστε ακόμα στον σωστό δρόμο.

5. Πώς προσεγγίζουν οι αντίχριστοι τη θέση τους στην εκκλησία

Σήμερα, θα συναναστραφούμε πάνω στο τελικό θέμα που αφορά τα συμφέροντα των αντίχριστων: το πώς προσεγγίζουν οι αντίχριστοι τη θέση τους στην εκκλησία. Σχετικά με τη θέση τους στην εκκλησία, τι εκδηλώσεις παρουσιάζουν οι αντίχριστοι, τι πράγματα κάνουν και ποια είναι η οπτική και η διάθεση-ουσία τους όταν κάνουν αυτά τα πράγματα —θα τα διαιρέσουμε σε τρεις πτυχές και θα τις αναλύσουμε μία μία. Η πρώτη πτυχή είναι «με μεταμφίεση», η δεύτερη είναι «με προσποίηση» και η τρίτη είναι «με το να δεσπόζουν πάνω απ’ όλους». Η καθεμιά από αυτές τις τρεις πτυχές γράφεται με λίγα λόγια και μπορεί να θεωρηθεί συνοπτική, αλλά παρ’ όλα αυτά σε καθεμιά τους περιλαμβάνονται πολλές από τις διάφορες πράξεις, εκδηλώσεις και ρητά των αντίχριστων, καθώς και οι στάσεις και οι διαθέσεις τους. Για σκεφτείτε τώρα για ποιον λόγο όρισα αυτές τις τρεις πτυχές προς συναναστροφή πάνω στο σημερινό θέμα. Εσείς, όταν διαβάσατε αυτό το θέμα σχετικά με το πώς προσεγγίζουν οι αντίχριστοι τη θέση τους στην εκκλησία, πώς το ορίσατε στο μυαλό σας; Τι ιδέες είχατε; Αδιαμφισβήτητα, αυτό που σκέφτονται οι περισσότεροι στο μυαλό τους είναι η τυραννία των αντίχριστων, το γεγονός ότι διεκδικούν τη θέση τους, ότι παίρνουν ανθρώπους με το μέρος τους και ότι αρπάζουν την εξουσία στην εκκλησία, δηλαδή ότι θέλουν πάντοτε να είναι αξιωματούχοι, να διεκδικούν τη θέση τους, να έχουν εξουσία και να ασκούν έλεγχο στους ανθρώπους· κατά βάση, αυτά σκέφτονται οι άνθρωποι. Οι συγκεκριμένες πτυχές είναι σχετικά προφανείς και τις εκδηλώνουν συχνά οι αντίχριστοι στην εκκλησία, οπότε, πέρα απ’ αυτές, ποιες άλλες εκδηλώσεις υπάρχουν που δεν μπορούν να τις δουν οι άνθρωποι; Τι άλλο κάνουν οι αντίχριστοι για να αποκτήσουν γερό πάτημα στην εκκλησία, για να αποκτήσουν θέση και υψηλό κύρος, κι ακόμα και για να πάρουν την εξουσία και να ελέγξουν περισσότερους ανθρώπους; Ποιες άλλες εκδηλώσεις παρουσιάζουν; Αυτά τα πράγματα αποτελούν τους πιο παραπλανητικούς, πανούργους και κρυφούς τρόπους και μέσα που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι, και θα μπορούσαν κιόλας να αποτελούν τις άγνωστες σκέψεις και τους κρυφούς σκοπούς και στόχους που κρύβονται στα βάθη της καρδιάς τους, έτσι δεν είναι; Οπότε, ας συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτά, ένα προς ένα.

α. Με μεταμφίεση

Η πρώτη πτυχή είναι «με μεταμφίεση». Την κυριολεκτική σημασία της λέξης «μεταμφίεση» μπορεί εύκολα να την καταλάβει κανείς και είναι ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται για φιλοφρόνηση. Όταν λένε ότι κάποιος είναι καλός στην μεταμφίεση, ότι όλα όσα κάνει αποτελούν μεταμφίεση, ότι όλα όσα κάνει είναι ακατανόητα στους άλλους και ότι μόνο επιφανειακά ενεργεί και μιλάει με τους άλλους, τότε σίγουρα όποιος ενεργεί και συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο είναι πολύ δόλιος. Δεν είναι άνθρωπος ειλικρινής και δεν είναι ένας άνθρωπος απλός κι άδολος· αντίθετα, είναι πολύ καλός στα ψυχολογικά παιχνίδια, είναι πολύ δαιμόνιος και πολύ καλός στο να εξαπατά τους άλλους. Αυτή είναι η πιο βασική κατανόηση της λέξης «μεταμφίεση». Τι σχέση έχουν, λοιπόν, η συμπεριφορά και οι πράξεις των αντίχριστων με μια τέτοια συμπεριφορά; Τι κάνουν αυτοί το οποίο δείχνει ότι έχουν μια ουσία μεταμφίεσης; Ποιος ακριβώς είναι ο σκοπός τους όταν μεταμφιέζονται; Ποια ακριβώς πρόθεση έχουν; Για ποιον λόγο πρέπει να μεταμφιέζονται; Αυτά τα πράγματα σχετίζονται στενά με το θέμα της σημερινής μας συναναστροφής.

Οι αντίχριστοι είναι άνθρωποι που δεν θέλουν να υπολείπονται των άλλων. Δεν θέλουν να εξαρτώνται από άλλους, δεν θέλουν να δέχονται εντολές, οδηγίες και διαταγές από τους άλλους και δεν θέλουν να είναι συνηθισμένοι και να τους κοιτάζουν οι άλλοι αφ’ υψηλού. Αντίθετα, είναι άνθρωποι που επιθυμούν να αποκτήσουν κύρος, να τους έχουν οι άλλοι σε μεγάλη εκτίμηση και να τους εκτιμούν ιδιαίτερα. Επιπλέον, στην εκκλησία και ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, επιθυμούν ακόμα περισσότερο να είναι εκείνοι που δίνουν τις εντολές κι εκείνοι που δίνουν οδηγίες στους άλλους να κάνουν πράγματα για τους ίδιους. Θέλουν να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους μέσω του κύρους, της επιρροής και της δύναμης που έχουν και δεν θέλουν να είναι συνηθισμένοι άνθρωποι στους οποίους όλοι μπορούν να δίνουν εντολές και οδηγίες για να κάνουν πράγματα. Αυτές είναι οι επιδιώξεις και οι επιθυμίες των αντίχριστων ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Οι αντίχριστοι είναι πολύ ευαίσθητοι σε ό,τι αφορά τη θέση τους ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Όταν είναι σε μια ομάδα, δεν θεωρούν πως έχει καμία σημασία η ηλικία και η σωματική τους υγεία. Εκείνο που θεωρούν σημαντικό είναι το πώς τους βλέπει η πλειοψηφία, αν οι περισσότεροι τους δίνουν χρόνο και τους φυλάνε μια θέση στα λόγια και τις πράξεις τους, αν η θέση και η τοποθέτησή τους στην καρδιά των περισσοτέρων είναι υψηλή ή συνηθισμένη, αν οι περισσότεροι τους θεωρούν ανώτερους, συνηθισμένους ή τίποτε το ιδιαίτερο και ούτω καθεξής, το ποια θεωρούν οι περισσότεροι ότι είναι τα διαπιστευτήρια της πίστης τους στον Θεό, πόση βαρύτητα έχουν τα λόγια τους ανάμεσα στους ανθρώπους, δηλαδή πόσοι άνθρωποι τους εγκρίνουν, πόσοι τους εξυμνούν, τους επιδοκιμάζουν, τους ακούνε με προσοχή και τους παίρνουν σοβαρά όταν πουν κάτι· επίσης, το αν οι περισσότεροι θεωρούν ότι έχουν μεγάλη ή μικρή πίστη, πόσο αποφασισμένοι είναι να υπομείνουν τα βάσανα, πόσα απαρνιούνται και δαπανούν, τι συνεισφέρουν στον οίκο του Θεού, αν είναι υψηλό ή χαμηλό το πόστο τους στον οίκο του Θεού, πόσο έχουν υποφέρει στο παρελθόν και τι σημαντικά πράγματα έχουν κάνει· αυτά είναι τα πράγματα που τους απασχολούν περισσότερο. Οι αντίχριστοι πολλές φορές κατατάσσουν στο μυαλό τους το πόστο και την τάξη, και πολλές φορές συγκρίνουν ποιος είναι ο πιο χαρισματικός στην εκκλησία, ποιος είναι ο πιο εύγλωττος και ευφραδής στην εκκλησία, ποιος είναι καλός στις επαγγελματικές δεξιότητες και πιο καλός με την τεχνολογία. Καθώς συγκρίνουν αυτά τα πράγματα, δαπανούν συνέχεια προσπάθειες για να μελετήσουν διάφορες επαγγελματικές δεξιότητες, προσπαθώντας να γίνουν ειδικοί σ’ αυτές και να τις κατακτήσουν. Οι αντίχριστοι εστιάζουν κυρίως τις προσπάθειές τους στο να κάνουν κηρύγματα και στο πώς να εξηγούν τα λόγια του Θεού με τρόπο ώστε να δειχτούν και να κάνουν τους άλλους να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Καθώς καταβάλλουν αυτήν την προσπάθεια, δεν αναζητούν πώς να καταλάβουν την αλήθεια ούτε πώς να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά αντίθετα σκέφτονται πώς να θυμηθούν αυτά τα λόγια, πώς μπορούν να κάνουν επίδειξη των προτερημάτων τους σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους, έτσι ώστε να καταλάβουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι ότι είναι στ’ αλήθεια σπουδαίοι, ότι δεν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, ότι έχουν ικανότητες και ότι είναι ανώτεροι απ’ τους συνηθισμένους ανθρώπους. Οι αντίχριστοι, οι οποίοι κρύβουν αυτού του είδους τις ιδέες, τις προθέσεις και τις απόψεις, ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους κάνοντας κάθε λογής διαφορετικά πράγματα. Επειδή έχουν αυτές τις απόψεις, καθώς και αυτές τις επιδιώξεις και φιλοδοξίες, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παραγάγουν κάθε λογής καλές συμπεριφορές, σωστά ρητά και καλές πράξεις, τόσο μεγάλα όσο και μικρά. Αυτές οι συμπεριφορές και οι πράξεις κάνουν όσους δεν έχουν πνευματική κατανόηση και όσους δεν επιδιώκουν κατά βάση την αλήθεια και εστιάζουν μόνο στην καλή συμπεριφορά να ζηλεύουν και να θαυμάζουν τους αντίχριστους, ακόμα και να τους μιμούνται και να τους ακολουθούν, με αποτέλεσμα να υλοποιείται ο σκοπός των αντίχριστων. Και πώς συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι όταν κρύβουν τέτοιες προθέσεις και φιλοδοξίες; Πάνω σ’ αυτό θα συναναστραφούμε σήμερα. Πρόκειται για ένα θέμα πάνω στο οποίο αξίζει να συναναστραφούμε και, ακόμα περισσότερο, είναι ένα θέμα στο οποίο αξίζει να εστιάσετε και το οποίο αξίζει να μάθετε όλοι σας.

Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια, δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Κι αυτό υποδεικνύει ολοφάνερα ένα γεγονός: Οι αντίχριστοι ποτέ δεν ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, ποτέ δεν κάνουν πράξη την αλήθεια —πράγμα που αποτελεί την πιο κραυγαλέα εκδήλωση ενός αντίχριστου. Πέρα από τη φήμη και τη θέση, καθώς και τις ευλογίες και τις ανταμοιβές, άλλο ένα πράγμα που επιδιώκουν είναι οι απολαύσεις των ανέσεων της σάρκας και τα προνόμια της θέσης· και με αυτό το δεδομένο, είναι φυσικό να προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Αυτά τα γεγονότα δείχνουν ότι αυτό που επιδιώκουν, και τη συμπεριφορά τους και τις εκδηλώσεις τους δεν τα αγαπάει ο Θεός. Και δεν είναι σε καμία περίπτωση οι πράξεις και οι συμπεριφορές των ανθρώπων που επιδιώκουν την αλήθεια. Για παράδειγμα, ορισμένοι αντίχριστοι που μοιάζουν με τον Παύλο έχουν την αποφασιστικότητα να υποφέρουν όταν κάνουν το καθήκον τους, μπορούν να ξενυχτούν και να μένουν χωρίς φαγητό όταν κάνουν το έργο τους, μπορούν να καθυποτάσσουν το σώμα τους, μπορούν να ξεπερνούν οποιαδήποτε ασθένεια και δυσφορία. Και ποιος είναι ο στόχος τους όταν τα κάνουν όλα αυτά; Είναι να δείξουν σε όλους ότι είναι ικανοί να βάλουν τον εαυτό τους στην άκρη —να δείξουν αυταπάρνηση— όταν πρόκειται για την αποστολή από τον Θεό· ότι γι’ αυτούς υπάρχει μόνο το καθήκον. Όλα αυτά τα εκδηλώνουν μπροστά σε άλλους ανθρώπους. Όταν τριγύρω βρίσκονται άλλοι άνθρωποι, δεν ξεκουράζονται όταν πρέπει και, μάλιστα, παρατείνουν σκόπιμα τις ώρες εργασίας τους, ξυπνώντας νωρίς και πέφτοντας αργά για ύπνο. Τι γίνεται όμως με την αποδοτικότητα των αντίχριστων στο έργο και την αποτελεσματικότητά τους στο καθήκον, όταν μοχθούν έτσι από το πρωί μέχρι το βράδυ; Αυτά τα πράγματα είναι πέρα από το πεδίο των εκτιμήσεών τους. Προσπαθούν μόνο να τα κάνουν όλα αυτά μπροστά στους άλλους ώστε να τους βλέπουν οι άλλοι να υποφέρουν, καθώς και να βλέπουν πως δαπανούν για τον Θεό χωρίς να σκέφτονται τον εαυτό τους. Όσον αφορά το αν το καθήκον που κάνουν και το έργο που κάνουν εκτελείται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αυτό δεν το σκέφτονται καθόλου. Το μόνο που σκέφτονται είναι αν έχει γίνει αντιληπτή από όλους η εξωτερικά καλή συμπεριφορά τους, αν τη γνωρίζουν όλοι, αν τους έχουν εντυπωσιάσει όλους, και αν αυτή η εντύπωση θα τους φέρει θαυμασμό και επιδοκιμασία, αν αυτοί οι άνθρωποι θα τους δώσουν τα εύσημα πίσω από την πλάτη τους και θα τους επαινέσουν, λέγοντας: «Πραγματικά μπορεί να αντέξει τις κακουχίες· το πνεύμα αντοχής και η εξαιρετική επιμονή του ξεπερνούν όλους εμάς. Πρόκειται για κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια, που είναι ικανός να υποφέρει και να υπομείνει ένα βαρύ φορτίο, είναι στυλοβάτης στην εκκλησία». Ακούγοντάς το αυτό, οι αντίχριστοι ικανοποιούνται. Μέσα τους σκέφτονται: «Ήμουν πολύ έξυπνος που μεταμφιέστηκα έτσι, ήμουν πολύ έξυπνος που το έκανα αυτό! Ήξερα ότι όλοι θα έβλεπαν μόνο τα φαινόμενα κι ότι τους αρέσουν αυτές τις καλές συμπεριφορές. Ήξερα ότι αν ενεργούσα έτσι, θα κέρδιζα την αποδοχή των ανθρώπων, θα μου έδιναν τα εύσημα, θα με θαύμαζαν από τα βάθη της καρδιάς τους, θα με έβλεπαν με τελείως νέο φως και κανείς δεν θα με περιφρονούσε ποτέ ξανά. Και αν έρθει μια μέρα που ο άνωθεν ανακαλύψει ότι δεν έχω κάνει πραγματικό έργο και με απολύσει, αναμφίβολα θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι που θα με υπερασπιστούν, που θα κλάψουν για μένα, που θα με παροτρύνουν να παραμείνω και θα μιλήσουν για λογαριασμό μου». Χαίρονται κρυφά για την ψεύτικη συμπεριφορά τους —και αυτή η χαρά δεν αποκαλύπτει, επίσης, τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου; Και τι ουσία είναι αυτή; (Μοχθηρία.) Ακριβώς —αυτή είναι η ουσία της μοχθηρίας. Οι αντίχριστοι, κυριευμένοι από αυτήν την ουσία της μοχθηρίας, καλλιεργούν μια κατάσταση εφησυχασμού και αυτοθαυμασμού, η οποία τους κάνει να φωνάζουν στα κρυφά εναντίον του Θεού και μέσα τους να πηγαίνουν κόντρα στον Θεό. Εκ πρώτης όψεως, δείχνουν να πληρώνουν μεγάλο τίμημα και η σάρκα τους να υπομένει πολλά βάσανα· ωστόσο, λαμβάνουν όντως υπόψη το φορτίο του Θεού; Δαπανούν πραγματικά τον εαυτό τους για τον Θεό; Μπορούν να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση; Όχι, δεν μπορούν. Κατά βάθος, ανταγωνίζονται κρυφά τον Θεό, καθώς σκέφτονται: «Δεν είπες ότι δεν έχω την αλήθεια; Δεν είπες ότι έχω διεφθαρμένες διαθέσεις; Δεν είπες ότι είμαι αλαζόνας και επηρμένος κι ότι προσπαθώ να ιδρύσω το δικό μου βασίλειο; Δεν είπες ότι δεν έχω πνευματική κατανόηση και ότι δεν καταλαβαίνω την αλήθεια, γεγονός που με καθιστά πάροχο υπηρεσιών; Θα σου δείξω πώς παρέχω υπηρεσία και τι πιστεύουν για μένα οι αδελφοί κι οι αδελφές όταν παρέχω υπηρεσία και συμπεριφέρομαι μ’ αυτόν τον τρόπο. Θα σου δείξω αν μπορώ ή δεν μπορώ να κερδίσω τον θαυμασμό ακόμα περισσότερων ανθρώπων αν ενεργώ μ’ αυτόν τον τρόπο. Και μια μέρα που θα θελήσεις να με διώξεις και να με καταδικάσεις, να δω πώς ακριβώς θα το καταφέρεις!» Οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται κατά βάθος τον Θεό με αυτόν τον τρόπο και προσπαθούν να υποκαταστήσουν την επιδίωξη της αλήθειας με αυτές τις καλές συμπεριφορές. Έτσι, προσπαθούν να αρνηθούν το πρακτικό αποτέλεσμα του έργου που κάνει ο Θεός και της καθοδήγησης που προσφέρει στους ανθρώπους για να κάνουν πράξη την αλήθεια, ώστε να καταφέρουν να αλλάξουν τη διάθεσή τους. Ουσιαστικά, με αυτήν την ερμηνεία θέλουν να αρνηθούν και να καταδικάσουν το έργο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου μέσα από την κρίση και την παίδευση, και θεωρούν το να κρίνει ο Θεός τους ανθρώπους λάθος και αναποτελεσματικό. Οι ιδέες και οπτικές που έχουν οι αντίχριστοι είναι μοχθηρές και ύπουλες, αντιστέκονται στον Θεό και Του πηγαίνουν κόντρα. Όταν δεν τους έχει καταδικάσει ρητά ο Θεός, αρχίζουν να ανταγωνίζονται τον Θεό μέσα στην καρδιά τους· όταν ο Θεός δεν τους έχει εκθέσει και δεν έχει καταδικάσει τη συμπεριφορά τους, αρχίζουν να μεταμφιέζονται για να παραπλανήσουν τους άλλους και να κερδίσουν την καρδιά των ανθρώπων, έτσι ώστε να αρνηθούν τα λόγια του Θεού, αλλά και να αρνηθούν το γεγονός ότι μόνο η επιδίωξη της αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή διάθεσης και να ικανοποιήσει τις προθέσεις του Θεού. Αυτή δεν είναι, άραγε, η ουσία της ερμηνείας τους; Δεν έχουν, άραγε, οι αντίχριστοι μοχθηρή διάθεση; Πίσω από τα βάσανά τους κρύβουν τέτοιες φιλοδοξίες και νοθείες, και γι’ αυτό ο Θεός απεχθάνεται ανθρώπους σαν κι αυτούς και διαθέσεις σαν κι αυτές. Οι αντίχριστοι, όμως, ούτε βλέπουν ούτε αναγνωρίζουν ποτέ αυτό το γεγονός. Ο Θεός επιβλέπει τα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου, τη στιγμή που ο άνθρωπος βλέπει μόνο την εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου· η μεγαλύτερη ανοησία των αντίχριστων είναι ότι ούτε αναγνωρίζουν αυτό το γεγονός ούτε το βλέπουν. Κι έτσι, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πλασάρουν τον εαυτό τους και να τον ωραιοποιήσουν μέσω της καλής συμπεριφοράς τους, έτσι ώστε οι άλλοι να πιστέψουν ότι μπορούν να υποφέρουν και να αντέξουν τις κακουχίες, να αντέξουν τα βάσανα που δεν μπορούν να αντέξουν οι απλοί άνθρωποι και να κάνουν έργο που δεν μπορούν να κάνουν οι απλοί άνθρωποι, κι έτσι οι άλλοι να πιστέψουν ότι έχουν σθένος, ότι μπορούν να καθυποτάξουν το σώμα τους και ότι δεν υπολογίζουν τα σαρκικά τους συμφέροντα ούτε τη σαρκική τους απόλαυση. Κάποιες φορές, μάλιστα, φοράνε επίτηδες τα ίδια ρούχα μέχρι να βρομίσουν λίγο, ενώ δεν τα πλένουν ούτε καν μόλις αρχίσουν να μυρίζουν· κάνουν οτιδήποτε οδηγεί τους άλλους να τους λατρέψουν. Όσο περισσότερο βρίσκονται μπροστά στους άλλους τόσο περισσότερο κάνουν ό,τι μπορούν για να δειχτούν, ώστε οι άλλοι να τους βλέπουν ως διαφορετικούς απ’ τους απλούς ανθρώπους, να δείξουν ότι έχουν μεγαλύτερη επιθυμία να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό απ’ τους απλούς ανθρώπους, ότι έχουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να υποφέρουν απ’ τους απλούς ανθρώπους και ότι έχουν περισσότερο σθένος απ’ τους απλούς ανθρώπους για να αντέξουν τα βάσανα. Οι αντίχριστοι παρουσιάζουν τέτοιες συμπεριφορές σε τέτοιες συνθήκες, και πίσω απ’ αυτές τις συμπεριφορές κρύβεται η επιθυμία που έχουν βαθιά μέσα στην καρδιά τους να τους λατρεύουν και να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση οι άλλοι. Κι όταν πετύχουν τον στόχο τους, όταν ακούσουν τα εγκώμια των άλλων κι όταν δουν τους άλλους να τους κοιτάνε με ζήλεια, θαυμασμό και εκτίμηση, τότε είναι που αισθάνονται ευτυχία και ικανοποίηση στην καρδιά τους.

Τι διαφορά έχει η επιφανειακή καλή συμπεριφορά των αντίχριστων, δηλαδή το να υπομένουν βάσανα και να πληρώνουν τίμημα, από το να λαμβάνουν στ’ αλήθεια υπόψη τους τις προθέσεις του Θεού, να είναι πιστοί και να δαπανούν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό; (Υπάρχει διαφορετικός σκοπός. Εκείνοι που δαπανούν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό θα εστιάσουν στην αναζήτηση των αρχών, στα αποτελέσματα του έργου και στο να γίνει το έργο αποδοτικά. Οι αντίχριστοι δείχνουν επιφανειακά να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, αλλά αυτό το κάνουν απλώς και μόνο για να τους έχουν οι άλλοι σε μεγάλη εκτίμηση. Δεν σκέφτονται καθόλου το να γίνει αποδοτικά το έργο ούτε τα αποτελέσματά του.) Σωστά, υπάρχει διαφορά ως προς τον σκοπό, το κίνητρο και την πηγή των λόγων και των πράξεών τους· είναι εντελώς διαφορετικά. Όσοι αντέχουν τα βάσανα σαν κι αυτούς κι επιδιώκουν την αλήθεια, σε όλη τη διάρκεια αυτών των βασάνων αναζητούν τις αρχές. Το ότι αναζητούν τις αρχές δείχνει κατ’ ελάχιστον ότι έχουν μια νοοτροπία υποταγής· δεν επιχειρούν να κάνουν το δικό τους ούτε προσπαθούν να ενεργήσουν για τον εαυτό τους, ενεργούν με υποταγή και με θεοφοβούμενη καρδιά και ξέρουν πολύ καθαρά ότι κάνουν το καθήκον τους και ότι δεν ασχολούνται με ανθρώπινες δουλειές. Οι αντίχριστοι, παρ’ όλο που κι εκείνοι δείχνουν να αντέχουν βάσανα, απλώς ενεργούν μηχανικά και παίζουν θέατρο για να το δουν οι άνθρωποι· δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, δεν ενεργούν με υποταγή ούτε με θεοφοβούμενη καρδιά, η καρδιά τους δεν ζει ενώπιον του Θεού, ενώ προσπαθούν μέσα απ’ αυτού του είδους τη συμπεριφορά και τις εκδηλώσεις να πάρουν τους ανθρώπους με το μέρος τους και να εξαγοράσουν την εύνοιά τους. Εδώ υπάρχει κάποια διαφορά, σωστά; Αν κρίνουμε από την ουσία της συμπεριφοράς των αντίχριστων, μπορούμε να πούμε ότι το γεγονός πως αντέχουν βάσανα είναι υποκρισία; (Ναι.) Αυτό φτάνει για να αποδείξει ότι η συμπεριφορά τους και η εκδήλωσή τους ότι αντέχουν τα βάσανα αποτελεί μια απλή μηχανική ενέργεια κι ένα θέατρο για να το δουν οι άλλοι· δεν ενεργούν ενώπιον του Θεού. Αυτή είναι η μία πτυχή. Άλλη μια πτυχή είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας πιο ικανός στην υποκρισία και την εξαπάτηση από τους αντίχριστους· είναι, δηλαδή, εξαιρετικά ευπροσάρμοστοι και πολλές φορές επιστρατεύουν κάποια πανούργα μέσα για να παραπλανήσουν και να εξαπατήσουν τους άλλους, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους: να κάνουν τους άλλους να τους λατρεύουν. Σε αυτό είναι οι καλύτεροι, το έχουν στο αίμα τους, διακατέχονται εκ φύσεως απ’ αυτήν την πανούργα και άστατη ουσία. Για παράδειγμα, είναι κάποιοι αντίχριστοι, οι οποίοι φαίνεται να μιλάνε και να συμπεριφέρονται πολύ ευγενικά και ταπεινά, οι οποίοι δεν εκθέτουν ποτέ τις αδυναμίες των άλλων, είναι εξυπηρετικοί, δεν βιάζονται να κρίνουν και να καταδικάσουν τους άλλους, και οι οποίοι, όταν οι άλλοι βρίσκονται σε αρνητικότητα ή σε αδυναμία, απλώνουν αμέσως το χέρι για να τους βοηθήσουν. Δίνουν την εντύπωση ότι είναι καλόκαρδοι κι ευγενικοί, ότι είναι καλοί άνθρωποι. Όταν οι άλλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες, εκείνοι τους βοηθούν άλλες φορές με τα λόγια και άλλες φορές με κάποιες πράξεις· μάλιστα, είναι φορές που χαρίζουν κάποια χρήματα ή υλικά αγαθά για να τους βοηθήσουν. Εξωτερικά, οι πράξεις τους μοιάζουν καλές. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τέτοιου είδους ανθρώπους θέλουν να γνωρίζουν και με τέτοιους θέλουν να έχουν σχέσεις· τέτοιοι άνθρωποι δεν πρόκειται να τους απειλήσουν ούτε να τους αναστατώσουν, και απ’ αυτούς μπορούν να λάβουν μεγάλη βοήθεια, όπως, για παράδειγμα, υλική ή ψυχική, ή ακόμα και βοήθεια σχετικά με ανώτερες πνευματικές θεωρίες και ούτω καθεξής. Εξωτερικά, άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν κάνουν τίποτα κακό: Δεν προκαλούν ούτε διατάραξη ούτε αναστάτωση στην εκκλησία, και δείχνουν να φέρνουν αρμονία σε όποια ομάδα κι αν βρίσκονται· υπό τη διαχείριση και τη διαμεσολάβησή τους, όλοι δείχνουν ευτυχισμένοι, οι άνθρωποι τα πάνε καλά μεταξύ τους, ενώ δεν υπάρχουν καβγάδες και διαμάχες. Όταν είναι παρόντες, όλοι νιώθουν πόσο καλά τα πάνε μεταξύ τους, πόσο κοντά είναι μεταξύ τους. Όταν λείπουν, κάποιοι άνθρωποι αρχίζουν τα κουτσομπολιά, αρχίζουν να περιθωριοποιούν ο ένας τον άλλον κι ανάμεσά τους υπάρχει ζήλια και διαφωνίες· μόνο όταν βρίσκονται ανάμεσά τους αυτοί οι αντίχριστοι και ζητούν ειρήνη σταματάνε όλοι να τσακώνονται. Αυτοί οι αντίχριστοι δείχνουν να έχουν μεγάλες ικανότητες στο έργο τους, αλλά υπάρχει κάτι που φανερώνει τι σκαρώνουν στ’ αλήθεια: Όλοι εκείνοι τους οποίους διδάσκουν και καθοδηγούν μπορούν να λένε λόγια και δόγματα, όλοι τους ξέρουν πώς να κοιτάζουν αφ’ υψηλού τους άλλους και να τους κάνουν κήρυγμα, όλοι τους ξέρουν πώς να κολακεύουν και πώς να καλοπιάνουν τους άλλους, ξέρουν πώς να είναι ύπουλοι και δόλιοι, ξέρουν τι να πουν και σε ποιον, γίνονται ανθρωπάρεσκοι και, εξωτερικά, δείχνουν εντελώς γαλήνιοι. Και σε τι έχουν μετατρέψει την εκκλησία αυτοί οι αντίχριστοι; Σε θρησκευτική οργάνωση. Και το αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τη σατανική φιλοσοφία τους και δεν θέλουν να επιδιώξουν την αλήθεια, δεν έχουν καμία ζωή-είσοδο κι έχουν χάσει εντελώς το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι κάνουν οι αντίχριστοι κακό στους αδελφούς και τις αδελφές και τους εγκαταλείπουν· και, παρ’ όλα αυτά, πιστεύουν ακόμα ότι έχουν συνεισφέρει πολύ, ότι έχουν κάνει σπουδαία πράγματα για τους αδελφούς και τις αδελφές κι ότι τους έχουν φέρει μεγάλες ευλογίες. Πολλές φορές μαθαίνουν στους αδελφούς και τις αδελφές να δείχνουν ταπεινότητα και υπομονή, να είναι ανεκτικοί και να νοιάζονται όταν βλέπουν ότι ένας αδελφός ή μια αδελφή έχει πρόβλημα, να μη μιλάνε χυδαία ούτε να πληγώνουν τους άλλους, ενώ υποδεικνύουν στους άλλους τι στάση πρέπει να παίρνουν όταν κάθονται ή όταν στέκονται και τι ρούχα πρέπει να φοράνε. Αυτό που μαθαίνουν συχνά στους αδελφούς και τις αδελφές δεν είναι το πώς να καταλάβουν την αλήθεια ή πώς να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά το πώς να ακολουθούν τους κανονισμούς και να έχουν καλή συμπεριφορά. Υπό τη δική τους διδασκαλία, οι αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων δεν βασίζονται στα λόγια του Θεού ούτε στις αλήθεια-αρχές, αλλά σε μια διαπροσωπική φιλοσοφία ανθρωπαρέσκειας. Εξωτερικά, κανένας δεν πληγώνει τον άλλον, κανένας δεν επισημαίνει τα ελαττώματα των άλλων, αλλά και κανένας δεν λέει σε κανέναν τι σκέφτεται πραγματικά, ενώ δεν μιλάνε ανοιχτά και δεν κάνουν συναναστροφή σχετικά με τη διαφθορά, την επαναστατικότητα, τις ελλείψεις και τις παραβάσεις τους. Κάθε άλλο, επιφανειακά, φλυαρούν για το ποιος έχει υποφέρει κι έχει πληρώσει τίμημα, ποιος ήταν αφοσιωμένος στο καθήκον του, ποιος ωφέλησε τους αδελφούς και τις αδελφές, ποιος έχει σημαντική συνεισφορά στον οίκο του Θεού και ποιος συνελήφθη και καταδικάστηκε επειδή διέδιδε το ευαγγέλιο· μόνο γι’ αυτά μιλούν. Οι αντίχριστοι όχι μόνο χρησιμοποιούν την καλή συμπεριφορά —το ότι εξωτερικά είναι ταπεινοί, υπομονετικοί, ανεκτικοί και εξυπηρετικοί— για να βάλουν περιτύλιγμα στον εαυτό τους και να μεταμφιεστούν, αλλά προσπαθούν και να δώσουν το προσωπικό τους παράδειγμα για να μολύνουν τους άλλους μ’ αυτήν την καλή συμπεριφορά και να τους ενθαρρύνουν να τη μιμηθούν. Ο στόχος που κρύβεται πίσω από την καλή τους συμπεριφορά δεν είναι τίποτε άλλο παρά να γίνουν οι ίδιοι το επίκεντρο της προσοχής των ανθρώπων, να κάνουν τους άλλους να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Οι εκλεκτοί του Θεού, όταν μιλάνε για την αυτογνωσία τους και αναλύουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, μένουν σιωπηλοί και δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να αναλύσουν τη διαφθορά τους. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές εκθέτουν και κλαδεύουν ο ένας τις αποκαλύψεις διαφθοράς του άλλου, οι αντίχριστοι είναι οι μοναδικοί που κάνουν πράξη την ταπεινότητα, την υπομονή και την ανοχή απέναντι σε όλους· δεν εκθέτουν τη διαφθορά που αποκαλύπτει κανείς, και μάλιστα συγχαίρουν και επαινούν τους αδελφούς και τις αδελφές για την καλή τους συμπεριφορά και για το γεγονός ότι άλλαξαν· παίζουν το ρόλο των ανθρωπάρεσκων, παριστάνοντας ότι είναι στοργικοί, ότι νοιάζονται, ότι είναι ανεκτικοί και παρηγορητικοί. Έτσι εκδηλώνουν οι αντίχριστοι ότι είναι πάρα πολύ επιδέξιοι στο να υποκρίνονται, στο να εξαπατούν και να παραπλανούν τους ανθρώπους.