Αυτήν τη στιγμή, κατά τη γνώμη σας, ποιες δουλειές είναι οι πιο σημαντικές στην εκκλησία και αφορούν την επέκταση του σχεδίου διαχείρισης του Θεού; (Η διάδοση του ευαγγελίου.) Μια σημαντική δουλειά είναι το έργο του ευαγγελίου. Το έργο του Θεού, από την οπτική του Θεού, είναι έργο· για τους ανθρώπους, όμως, είναι καθήκον τους. Εκτός από το έργο του ευαγγελίου, υπάρχει και το έργο της παραγωγής των ταινιών, το έργο της μετάφρασης, των ύμνων, αλλά και το διάφορων ειδών κειμενικό έργο. Στις μέρες μας, οι περισσότεροι απ’ τους ανθρώπους που κάνουν το καθήκον τους με πλήρη απασχόληση εμπλέκονται σε δραστηριότητες που συνδέονται μ’ αυτές τις δουλειές. Για πείτε Μου, ποιες από αυτές τις δουλειές μπορούν να παραλειφθούν; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Η μουσική δεν είναι παρά μόνο λίγες νότες, δεν τη θεωρώ και τίποτα σημαντικό. Και χωρίς αυτές τις μελωδίες, μια χαρά γίνεται να διακηρυχθούν και να διαδοθούν τα λόγια του Θεού, και μπορεί εξίσου να φέρουν τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού». Είναι σωστό να το λέει κανείς αυτό; (Όχι, είναι λάθος.) Για ποιον λόγο είναι λάθος; Θα είχαν κανένα νόημα τα τόσων ειδών βίντεο αν δεν είχαν μουσική; (Όχι.) Η μουσική, εκτός από το ότι χρειάζεται για να ψάλλει κανείς ύμνους μέσα στην εκκλησία, είναι και απαραίτητη για όλες τις ταινίες, τα μουσικά βίντεο, τις χορωδίες και τις θεατρικές παραστάσεις, αλλά και για τα βίντεο με την απαγγελία των λόγων του Θεού και ούτω καθεξής. Μπορεί με την πρώτη ματιά η μουσική να φαίνεται όντως ότι έχει να κάνει μόνο με λίγες νότες, αλλά είναι ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος διακήρυξης των λόγων του Θεού και μπορεί να παίξει ρόλο στην τόνωση της διάδοσης του ευαγγελίου με το που θα ακούσουν αυτήν τη μουσική οι άνθρωποι, πράγμα που την καθιστά απαραίτητη. Ακόμα κι αν κάτσεις να μιλήσεις εδώ πέρα χαλαρά και υπάρχει μουσική υπόκρουση, το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό, σωστά; Άρα, αυτό το καθήκον είναι πολύ σημαντικό. Κάποιοι λένε: «Άρα, το έργο μας που έχει σχέση με τα βίντεο είναι σημαντικό;» Πείτε Μου εσείς, είναι σημαντικό το έργο που έχει σχέση με τα βίντεο; (Ναι.) Για παράδειγμα, μεγάλο ποσοστό των εικόνων που δημιουργούνται με την τεχνολογία των ειδικών εφέ δεν θα μπορούσε να αντικατασταθεί από κανένα μη επεξεργασμένο βίντεο ούτε θα μπορούσε να βιντεοσκοπηθεί· αυτή είναι η σύγχρονη τέχνη. Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Ο οίκος του Θεού μιλάει μέχρι και για σύγχρονη τέχνη. Δεν το κάνει, άραγε, για να συμβαδίσει με την εποχή;» Με ποιον τρόπο συμβαδίζει κάτι τέτοιο με την εποχή; Έτσι εκμεταλλεύεται τον Σατανά ώστε να παρέχει υπηρεσία. Ασφαλώς, δεν είναι εκμετάλλευση των αδελφών ώστε να παρέχουν υπηρεσία. Θέλω να πω ότι, αν μπορείς να μάθεις κάποια τεχνικά και καλλιτεχνικά επαγγέλματα και αυτές τις επαγγελματικές γνώσεις τις αξιοποιήσεις στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και της διακήρυξης των λόγων του Θεού, τότε αυτά που έμαθες έχουν κάποια χρησιμότητα. Αν μπορείς να τα μάθεις, αυτό αποτελεί τη χάρη του Θεού, και έπειτα, αν κάνεις το σχετικό καθήκον, θα είσαι ευλογημένος. Δεν είναι ευλογία αυτό για σένα; (Είναι.) Άρα, σημασία δεν έχει τι μαθαίνεις, αλλά αν το αξιοποιείς για το καθήκον σου. Υπάρχουν κι άλλοι που λένε: «Κάνουμε κειμενικό έργο, αλλά κανείς δεν μαθαίνει ποτέ για μας, κανένας δεν μας αναφέρει, ενώ πολλοί δεν μας βλέπουν καν. Έχουμε γίνει αναλώσιμοι». Δεν το βλέπει ξεκάθαρα το ζήτημα όποιος το λέει αυτό. Παρόλο που δεν σε βλέπουν οι άνθρωποι, σε βλέπει ο Θεός, σε εξετάζει εξονυχιστικά ο Θεός, σε καθοδηγεί ο Θεός, σε ευλογεί ο Θεός· γιατί δεν το νιώθεις αυτό; Έχει καμία σημασία αν σε βλέπουν ή αν σε αναφέρουν οι άνθρωποι; Υπάρχει καμία αλήθεια που να μη σου έχει δοθεί; Υπάρχουν μήπως κηρύγματα και συναναστροφές στα οποία σε άφησαν απέξω; Στην πραγματικότητα, ο βαθμός τεχνικής δυσκολίας του κειμενικού έργου δεν είναι πολύ υψηλός, και δεν υπάρχει λόγος να ενισχύεται τόσο πολύ από τεχνική άποψη. Απ’ την άλλη, όμως, ένα πράγμα είναι απαραίτητο. Πρέπει να καταλάβετε την αλήθεια. Αν δεν καταλάβετε την αλήθεια, δεν θα μπορέσετε να γράψετε τίποτα. Ξέρεις πώς να γράφεις, μπορείς να τυποποιήσεις τη γλώσσα, να οργανώσεις τη γλώσσα και να δομήσεις κάποιες ιδέες σε ένα γραπτό κείμενο. Το άρθρο, όμως, δεν είναι μόνο η δομή. Πρέπει να συμπληρωθεί με περιεχόμενο. Και τι ακριβώς πρέπει να γραφτεί ως περιεχόμενο, και πώς ακριβώς πρέπει να γραφτεί για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα της μαρτυρίας για τον Θεό; Σ’ αυτό πρέπει να εισέλθετε. Αν παραμένετε μόνο σ’ αυτήν τη βάση, δηλαδή στο να μαρτυράτε για τα λόγια του Θεού και να διακηρύσσετε αυτό το στάδιο του έργου Του, τότε το ανάστημά σας δεν πρόκειται να μεγαλώσει ποτέ. Καλό θα είναι, εκτός από το να μαρτυρήσετε για το νέο έργο του Θεού, να καταρρίψετε τις αντιλήψεις των ανθρώπων και να συναναστραφείτε σχετικά με κάποιες αλήθειες των οραμάτων, να μπορέσετε, επίσης, να συναναστραφείτε σχετικά με κάποιες αλήθειες που αφορούν τη ζωή-είσοδο και να χρησιμοποιήσετε κάποια γεγονότα, κάποιες ιστορίες και κάποιες πολύ ωραίες λεπτομέρειες, για να εκφράσετε καθεμιά από τις διαφορετικές καταστάσεις που έχουν οι άνθρωποι βαθιά μέσα τους, έτσι ώστε να αναγνωρίσουν τη διαφθορά τους, να καταλάβουν ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα και ποιες είναι οι προθέσεις Του, αλλά και να αναγνωρίσουν τα πιο κρίσιμα ζητήματα, δηλαδή τι ακριβώς είναι η αλήθεια, ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσουν, ποιο είναι το σφάλμα στα λάθος μονοπάτια που ακολουθούν τώρα, τι είδους άνθρωποι απαιτεί ο Θεός να είναι όλοι και ποιο μονοπάτι απαιτεί να ακολουθήσουν. Αν μπορέσετε να πάτε βήμα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε το καθήκον σας θα είναι πάρα πολύ πολύτιμο. Αυτό, όμως, είναι το δύσκολο κομμάτι, αυτό είναι το πιο δύσκολο. Η ζωή-είσοδος των ανθρώπων δεν είναι κάτι που γίνεται μέσα σε μία ή δύο μέρες. Σε πολλά ζητήματα, χρειάζονται ένα ή δύο χρόνια από την πρώτη στιγμή που γίνεται αναφορά σε αυτά τα ζητήματα μέχρι να αποκτήσουν συνείδηση γι’ αυτά οι άνθρωποι. Παίρνει δύο με τρία ή ακόμα και τρία με πέντε χρόνια από τη στιγμή που κάποιος έχει θολή συνείδηση μέχρι να αποκτήσει ξεκάθαρη συνείδηση, ενώ από τη στιγμή που κάποιος αποκτήσει ξεκάθαρη συνείδηση μέχρι να συνειδητοποιήσει τη φύση αυτού του ζητήματος παίρνει δυο-τρία χρόνια, και στη συνέχεια θέλει άλλα δυο-τρία χρόνια για να καταλάβει πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα. Μέχρι εκεί μόνο μπορούν να φτάσουν αυτοί που είναι απαθείς και έχουν χαμηλό επίπεδο. Όσοι έχουν καλύτερο επίπεδο και είναι σε εγρήγορση ξέρουν να αναζητούν ενεργά ποια είναι η αλήθεια, κι αυτό παίρνει άλλα δύο ή τρία χρόνια… Προτού το καταλάβουν, έχει περάσει ολόκληρη η ζωή τους. Τόσο αργή είναι η ζωή-είσοδος! Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν και θυμούνται την αλήθεια πολύ πιο γρήγορα από ό,τι τη βιώνουν και την κατανοούν. Τι θέλω να πω μ’ αυτό; Θέλω να πω ότι πάντα παίρνει πιο πολύ χρόνο το να βιώσει και να κατανοήσει κανείς, γιατί έτσι είναι η ζωή, ενώ το να καταλάβει και το να θυμάται θέλει μόνο μυαλό. Όσοι έχουν καλή μνήμη, μεγάλη ικανότητα κατανόησης, κάποιο επίπεδο και κάποια μόρφωση μπορούν να τα πετύχουν γρήγορα αυτά τα πράγματα. Άραγε, όμως, αποκτά κανείς γνώση αμέσως μόλις καταλάβει; Όχι. Μόλις καταλάβει, απλώς σταματά στο επίπεδο ότι ξέρει τι αφορά αυτό το ζήτημα και τίποτε περισσότερο· και πάλι, όμως, αυτό δεν αρκεί για να αναλάβει δράση. Για ποιον λόγο δεν αρκεί; Πολλές φορές, το δόγμα που καταλαβαίνεις δεν μπορεί να εφαρμοστεί ούτε να συνδεθεί με τα ζητήματα που σου τυχαίνουν, με αποτέλεσμα μόνο μετά από πολλές αποτυχίες, πολλές απώλειες, αρκετές παρακάμψεις και πολλούς γύρους κρίσης, παίδευσης και κλαδέματος να καταλαβαίνεις τελικά την αλήθεια και να μπορείς να κάνεις πράξη και να βιώσεις τα λόγια του Θεού σε καθένα απ’ τα διάφορα πράγματα που σου τυχαίνουν. Μέχρι τότε, θα έχουν περάσει τόσα χρόνια που το πρόσωπό σου θα έχει γεμίσει ρυτίδες· δεν αργεί πολύ, λοιπόν; Η ζωή του ανθρώπου προχωράει πολύ αργά, επειδή η αλήθεια που καταλαβαίνουν οι άνθρωποι περιλαμβάνει την ανθρώπινη φύση-ουσία, την ανθρώπινη ύπαρξη και εκείνα τα πράγματα με βάση τα οποία ζουν οι άνθρωποι, και αυτό περιλαμβάνει τη μεταμόρφωση της διάθεσης ενός ανθρώπου, καθώς και αλλαγές στη ζωή του. Πώς γίνεται να είναι τόσο εύκολο να αλλάξει η ζωή σου και να γίνει μια άλλη ζωή; Από τη μία, χρειάζεται το έργο του Θεού, και την ίδια στιγμή, χρειάζεται και η ενεργή συνεργασία των ανθρώπων· εκτός αυτού, είναι και οι δοκιμασίες του εξωτερικού περιβάλλοντος, αλλά και η προσωπική σου επιδίωξη· επιπλέον, πρέπει να έχεις ικανοποιητικό επίπεδο και ικανότητα αντίληψης, και τότε ο Θεός θα σου δώσει περισσότερη διαφώτιση και καθοδήγηση. Επιπλέον, ο Θεός θα σου επιβάλει κάποιες συνθήκες παίδευσης, κρίσης και κλαδέματος, και οι αδελφοί και οι αδελφές σου θα σε επικρίνουν, κι εσύ πρέπει, παρ’ όλα αυτά, να συνεχίσεις να επιδιώκεις να ανέβεις, έτσι ώστε να αποκλειστούν αυτά που ανήκουν στον Σατανά. Μόνο τότε μπορούν να εισέλθουν σιγά σιγά τα θετικά πράγματα που ανήκουν στην αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Όταν οι άνθρωποι καταλάβουν την αλήθεια, αλλάζει η ζωή τους». Είναι σωστό ή λάθος να το λέει κανείς αυτό; (Λάθος.) Πού είναι το λάθος; Το να καταλάβεις την αλήθεια δεν είναι το ίδιο με το να κατέχεις την αλήθεια και ούτε γίνεται ζωή σου από τη στιγμή που την καταλαβαίνεις. Από τη στιγμή που ακούς την αλήθεια, την κατανοείς και καταλαβαίνεις αυτό που ακούς, πόσο καιρό μπορεί να υπάρχει στην καρδιά σου; Μπορεί μετά από έναν μήνα εκείνα τα λόγια που τότε τα θεωρούσες πάρα πολύ σημαντικά να έχουν εξαφανιστεί τελείως, κι όταν τα ξανακούσεις να σου φαίνεται λες και είναι η πρώτη φορά που τα ακούς. Αν, όμως, έχεις όντως ένα τέτοιο ανάστημα ζωής, τότε δεν χρειάζεται να τα ακούς ξανά και ξανά. Σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να συνεχίσεις να τα ακούς, ενώ αν δεν τα ακούς, τότε όσα καταλαβαίνεις θα μειωθούν σταδιακά και θα εξαφανιστούν, μέχρι να καταντήσεις ίδιος με τους άπιστους. Πρέπει, λοιπόν, να ακούει και να διαβάζει κανείς συνέχεια τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Δεν αρκεί να τα διαβάζετε ή να τα ακούτε ίσα ίσα. Κατά βάθος, όλοι σας το έχετε συνειδητοποιήσει αυτό, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Κάποιες φορές, μετά από δύο ή τρεις μέρες χωρίς να ψάλλεις ύμνους ή να προσευχηθείς στον Θεό, νιώθεις ένα κενό στην καρδιά σου και δεν μπορείς να αντιληφθείς τον Θεό, οπότε αναρωτιέσαι πού να πας μια βόλτα να χαλαρώσεις. Κι έτσι, όσο περισσότερο χαλαρώνεις τόσο περισσότερο χάνεις την πειθαρχία σου, και, όταν πηγαίνεις στην εκκλησία να συναναστραφείς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου σχετικά με την αλήθεια, εσύ έχεις ξεσυνηθίσει και, την ώρα που αναφέρεται το έργο της εκκλησίας, εσύ νιώθεις λίγη αμηχανία. Μέσα σε δυο-τρεις μέρες έχεις αλλάξει και έχεις γίνει άλλος άνθρωπος, τόσο μάλιστα που δεν μπορείς πια ούτε καν να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου. Πώς γίνεται αυτό; Μη νομίζεις πως, εφόσον έχεις ακούσει πολλά κηρύγματα, η αλήθεια έχει γίνει ζωή σου και πως έχεις αποκτήσει την αλήθεια. Είσαι ακόμα πολύ μακριά! Μη νομίζεις ότι μόνο και μόνο επειδή έγραψες ένα άρθρο μαρτυρίας ή επειδή είχες μια τέτοια εμπειρία, έχεις ήδη σωθεί. Δεν έχεις φτάσει ακόμα σ’ αυτό το σημείο! Αυτό δεν είναι παρά ένα μικρό κομματάκι στη μακρόχρονη εμπειρία της ζωής σου. Αυτό το κομματάκι ίσως είναι ένα απλό καπρίτσιο της στιγμής, ένα αίσθημα της στιγμής, μια επιθυμία ή φιλοδοξία της στιγμής, και τίποτε παραπάνω. Όταν μια μέρα που είσαι αδύναμος, θυμηθείς και ακούσεις κάποιες μαρτυρίες που είχες κάποτε δώσει, τους όρκους που είχες δώσει και εκείνα που είχες καταλάβει κάποτε, άραγε θα σου φανούν άγνωστα και θα πεις: «Εγώ ήμουν αυτός; Είχα τόσο μεγάλο ανάστημα; Πώς είναι δυνατόν να μην ξέρω; Δεν ήμουν εγώ αυτός, σίγουρα»; Τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχει αλλάξει ακόμα η ζωή σου. Και τι δείχνει το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει η ζωή σου; Σημαίνει ότι δεν έχει μεταμορφωθεί ακόμα η διάθεσή σου. Πώς θα νιώσεις όταν διαπιστώσεις ότι, παρόλο που έχεις καταθέσει μαρτυρίες και πίστευες ότι τότε είχες ήδη μεγάλο ανάστημα, μπορείς και πάλι να γίνεις όσο αρνητικός είσαι και τώρα; Δεν θα θεωρήσεις πολύ δύσκολο πράγμα τη μεταμόρφωση της διάθεσης; Η αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορεί να εισαχθεί στον άνθρωπο από τη μια μέρα στην άλλη. Αν οι άνθρωποι κερδίσουν πραγματικά την αλήθεια ως τη ζωή τους, τότε θα κερδίσουν ευλογίες και η ζωή τους θα είναι διαφορετική. Δεν θα είναι πια όπως και τώρα, δεν θα αποκαλύπτουν συχνά διεφθαρμένες διαθέσεις· αντίθετα, θα μπορούν να υποταχθούν απόλυτα στον Θεό και να κάνουν πιστά το καθήκον τους, και θα μεταμορφωθούν πλήρως.

Εφόσον η ανθρωπότητα είναι τόσο διεφθαρμένη, δεν είναι εύκολη υπόθεση να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια, και επειδή η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη, είναι ακόμα πιο δύσκολο να την εισαγάγει στους ανθρώπους ο Θεός. Η αξία και το νόημα της αλήθειας, αλλά και όλες οι πολύπλευρες πτυχές της, είναι για τους ανθρώπους πάρα πολύ πολύτιμες και γεμάτες νόημα. Επειδή, όμως, οι άνθρωποι είναι τόσο πολύ διεφθαρμένοι από τον Σατανά και έχουν μέσα τους τόσα πράγματα που ανήκουν στον Σατανά, δεν είναι τόσο εύκολο να εισαχθεί η αλήθεια μέσα τους, ώστε να μετατραπεί σε ζωή τους. Άρα, αυτό σημαίνει ότι δεν γίνεται να εισαχθεί η αλήθεια στους ανθρώπους; Όχι, δεν σημαίνει αυτό. Γίνεται να εισαχθεί μέσα τους, όμως πρέπει να έχουν σωστή στάση και οπτική, αλλά και να ακολουθούν το ορθό μονοπάτι. Το ότι είναι δύσκολο δεν σημαίνει ότι δεν είναι εφικτό· το ίδιο συνέβη με τα δύο πρώτα στάδια του έργου του Θεού, τότε που Εκείνος δεν έκανε έργο για την τελείωση και δεν εξέφρασε αυτές τις αλήθειες ούτε είπε αυτά τα λόγια, αλλά παρ’ όλα αυτά, κάποιοι άνθρωποι οδηγήθηκαν στην τελείωση και κάποιοι τελικά γνώρισαν τον Θεό. Αν το εξετάσει κανείς μέσα απ’ αυτό το γεγονός, είναι εφικτό να εισαχθεί η αλήθεια στους ανθρώπους, δεν είναι ανέφικτο· απλώς εξαρτάται από το κατά πόσο επιδιώκουν την αλήθεια. Και πώς πρέπει να επιδιώκει κανείς; Ο πιο απλός τρόπος είναι να διαβάζει κάθε μέρα τα λόγια του Θεού, να απομνημονεύει ουσιώδη λόγια Του, να συλλογίζεται κάθε μέρα ένα χωρίο από τα λόγια Του, να προσεύχεται διαβάζοντας και να συναναστρέφεται πάνω σ’ αυτά τα λόγια συνέχεια. Μόλις προσευχηθείς διαβάζοντας αυτές τις απόψεις και αυτά τα ρητά, καθώς και τη στάση απέναντι σε διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, που έχουν σκοπό να σου μάθουν τα λόγια του Θεού, ούτως ώστε να τα καταλάβεις και να εισέλθουν στην καρδιά σου, τότε, χωρίς καν να το αντιληφθείς, κάθε φορά που σου τυχαίνουν διάφορα ζητήματα, θα βιώνεις θετικές σκέψεις και απόψεις, αλλά και αρχές άσκησης. Δεν έχεις φτάσει ακόμα σ’ αυτό το επίπεδο. Διάβασες τι έκανε ο Ιώβ; Τι έκανε ο Ιώβ την ώρα που διασκέδαζαν τα παιδιά του; Προσήλθε ενώπιον του Θεού για να προσευχηθεί και να κάνει θυσίες για τα παιδιά του. Δεν παραστράτησε ποτέ από τον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μένεις μακριά από καθετί που θα μπορούσε να κάνει την καρδιά σου να παραστρατήσει από τον Θεό· να μη λες τίποτα που θα μπορούσε να κάνει την καρδιά σου να παραστρατήσει από τον Θεό· να μην κοιτάς πράγματα που θα μπορούσαν να σε κάνουν να παραστρατήσεις από τον Θεό, ή να αναπτύξεις αντιλήψεις ή αμφιβολίες γι’ Αυτόν· μην έχεις επαφές με ανθρώπους που θα μπορούσαν να σε οδηγήσουν στην αρνητικότητα, στον εκφυλισμό και στην καλοπέραση, ή που θα μπορούσαν να σε κάνουν να υποψιαστείς τον Θεό, να Τον αψηφήσεις ή να παραστρατήσεις από Αυτόν. Να τους κρατάς σε απόσταση τέτοιους ανθρώπους· να μένεις κοντά σε όποιον μπορεί να σου φανεί εποικοδομητικός, να σε βοηθήσει και να σε εφοδιάσει· και να μην κάνεις πράγματα που θα σε οδηγήσουν στην αποστροφή και την απόρριψη της αλήθειας, πράγματα που θα σε κάνουν να την αντιπαθήσεις ή να τη σιχαθείς. Πρέπει στο μυαλό σου να αποκτήσεις μια ιδέα απ’ όλα αυτά. Μην είσαι επιπόλαιος στη ζωή σου, με τη σκέψη: «Δεν με νοιάζει πόσο θα ζήσω ούτε πώς θα κυλήσει η ζωή μου, θα τα αφήσω όλα στη φύση και στις ενορχηστρώσεις του Θεού». Ναι μεν ο Θεός έχει οργανώσει περιβάλλοντα για σένα και σου έχει χαρίσει την ελεύθερη βούληση για να διαλέξεις, αλλά αν δεν συνεργάζεσαι, και αναλαμβάνεις συνέχεια πρωτοβουλία να έχεις επαφές με ανθρώπους που τους αρέσουν τα εγκόσμια, και που πάντα υποκύπτουν στη σάρκα, και που δεν είναι αφοσιωμένοι στα καθήκοντά τους, και είναι ανεύθυνοι, και αν ανακατεύεσαι συνέχεια με τέτοιους ανθρώπους, τότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα και η τελική έκβαση; Αυτοί οι άνθρωποι, όταν δεν έχουν τίποτα να κάνουν, μιλάνε για φαγητό, για ποτό και για διασκέδαση, και πολλές φορές λένε ιστορίες και κουτσομπολιά. Αν σου τύχουν τέτοιοι πειρασμοί και δεν μείνεις μακριά τους, και μάλιστα σου γίνουν εμμονή αυτά τα πράγματα και σκόπιμα κάνεις παρέα με τέτοιους ανθρώπους, τότε κινδυνεύεις, γιατί ο πειρασμός σε περιτριγυρίζει! Οι σοφοί άνθρωποι, όταν βλέπουν τέτοιους πειρασμούς, μένουν μακριά. Μέσα τους καταλαβαίνουν ξεκάθαρα: «Δεν έχω τέτοιο ανάστημα, δεν πρόκειται να τους ακούσω και ούτε θέλω να τους δώσω σημασία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε αγαπούν την αλήθεια. Εγώ θα μείνω μακριά και θα ψάξω να βρω ένα μέρος με ησυχία για να διαβάσω μόνος μου τα λόγια του Θεού, να γαληνέψω την καρδιά μου και να συλλογιστώ για λίγο, και να προσέλθω ενώπιον του Θεού». Όλες αυτές οι αρχές και όλοι αυτοί οι στόχοι είναι οι εξής: Καταρχάς, μην παραστρατήσεις από τα λόγια του Θεού· και δεύτερον, μην παραστρατήσεις από τον Θεό στην καρδιά σου. Έτσι, μπορείς να ζεις συνεχώς ενώπιον του Θεού έχοντας ως βάση ότι καταλαβαίνεις ποια είναι η αλήθεια. Κατά μία έννοια, ο Θεός θα σε προστατεύσει από το να βουτήξεις στον πειρασμό. Υπό μια άλλη έννοια, θα σου προσφέρει τεράστια χάρη και θα σου δώσει την ευκαιρία να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις για να κάνεις πράξη την αλήθεια, και θα σου δώσει την ευκαιρία να φωτιστείς και να διαφωτιστείς σχετικά με όλες τις αλήθειες. Όσον αφορά το καθήκον σου, ο Θεός θα σε καθοδηγήσει ώστε να προσπαθείς να μην κάνεις λάθη, να κάνεις πάντοτε τα πράγματα σωστά και να γνωρίζεις τις αρχές. Άραγε, δεν προστατεύεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο; Βέβαια, αυτός δεν είναι ο μεγαλύτερος και ο απώτερος στόχος. Και τότε ποιος είναι ο απώτερος στόχος; Είναι να μπορέσεις να πάρεις μαθήματα από διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, να καταλάβεις τις προθέσεις του Θεού, να μάθεις το έργο Του και να ασκηθείς σύμφωνα με τις αρχές που απαιτεί Εκείνος. Αν τα κάνεις αυτά, τότε μπορεί η ζωή και το ανάστημά σου να εξακολουθήσουν να αναπτύσσονται και όχι να μένουν στάσιμα. Αν είσαι συνέχεια απασχολημένος με τις δικές σου υποθέσεις και δεν επικεντρώνεσαι όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου στο να κάνεις πράξη την αλήθεια και να λύνεις τις δυσκολίες της ζωής-εισόδου, τότε δεν πρόκειται να σημειώσεις πρόοδο στη ζωή σου. Στη ζωή-είσοδο μπορεί να φτάσει κανείς μέσα από την εκτέλεση των καθηκόντων του. Εάν κάποιος ξεμακρύνει από την εκτέλεση του καθήκοντός του και ξεμακρύνει από τα λόγια του Θεού, τότε δεν πρόκειται να σημειωθεί πρόοδος στη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν άλλους να συζητάνε χαλαρά κι έτσι μπαίνουν στην κουβέντα και χώνουν τη μύτη τους, ενοχλώντας και ψάχνοντας συνέχεια για κουτσομπολιά· στον Θεό δεν αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι. Και τι άνθρωποι αρέσουν στον Θεό; Εκείνοι που μπορούν να γαληνέψουν την καρδιά τους. Να γαληνέψουν και να κάνουν τι; Να γίνουν μαριονέτες που δεν σκέφτονται τίποτα; Όχι, να προσεύχεσαι ήρεμα ενώπιον του Θεού, να αναζητάς τις προθέσεις Του, να ζητάς απ’ Αυτόν να σε προστατεύσει και να Του ζητάς να σε διαφωτίσει. Επίσης, να αναζητάς τη φώτιση και τη διαφώτιση πάνω σε κάποια πτυχή της αλήθειας που δεν καταλαβαίνεις, ώστε να καταφέρεις να κατανοήσεις και να αποκτήσεις μια ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας, ή να επιζητήσεις να βρεις λύση για όποια πτυχή του έργου σου ταλαιπωρείται από προβλήματα και να λάβεις την καθοδήγηση του Θεού. Είναι τόσες οι εργασίες που πρέπει να αναλάβει κανείς και τόσα αυτά που πρέπει να κάνει όταν γαληνεύει ενώπιον του Θεού. Δεν είναι ότι απλώς, σε μια στιγμή αδράνειας, πηγαίνεις στον Θεό για να δώσεις το παρών και λες: «Θεέ μου, εδώ είμαι, Σε έχω στην καρδιά μου, μείνε μαζί μου, μη με αφήσεις να πέσω στον πειρασμό!» Αν ενεργείς έτσι μηχανικά και είσαι επιπόλαιος απέναντι στον Θεό, τότε δεν είσαι αληθινός πιστός, κι ο Θεός δεν πρόκειται να χαρίσει την αλήθεια σε τέτοιους ανθρώπους. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να διαθέτουν οι άνθρωποι για να τους χαρίσει ο Θεός την αλήθεια; Πρέπει να έχουν καρδιά που πεινάει και διψάει για δικαιοσύνη, μια ειλικρινή καρδιά. Και τι αντιπροσωπεύει το αν είναι ειλικρινής η καρδιά σου; Αντιπροσωπεύει το γεγονός ότι αγαπάς πραγματικά την αλήθεια. Αν είσαι πάντοτε επιπόλαιος απέναντι στον Θεό και δεν είσαι καθόλου ειλικρινής, και θέλεις συνέχεια να αποφασίζεις μόνος σου για τα πάντα, και θέλεις να προσέρχεσαι συνέχεια ενώπιον του Θεού για να δώσεις το παρών, να πεις ένα γεια, και μετά κάνεις εσύ κουμάντο και πηγαίνεις να τα κάνεις όλα μόνος σου, τότε, παρ’ όλο που ο Θεός σού έχει αναθέσει το έργο Του, εσύ καταλήγεις να μην έχεις καμιά σχέση ούτε με τον Θεό ούτε με την αλήθεια. Πώς ονομάζεται αυτό; Ονομάζεται αντίσταση στον Θεό, φροντίζεις τις δικές σου υποθέσεις. Αν τα κάνεις όλα αυτά, γίνεται να σε διαφωτίσει ο Θεός; Όχι. Έχετε καταλάβει όλοι σας πώς πρέπει να επιδιώκετε και να καταλαβαίνετε την αλήθεια; Πρέπει να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, να γαληνεύεις την καρδιά σου για να αναζητήσεις την αλήθεια και να προσευχηθείς στον Θεό, και πρέπει να μάθεις να γαληνεύεις τον εαυτό σου. Το να γαληνέψεις τον εαυτό σου δεν σημαίνει να αδειάσεις το μυαλό σου, αλλά να έχεις μέσα σου διάφορα αιτήματα, σκέψεις και φορτία, να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού με ειλικρινή καρδιά και καρδιά που λαχταρά, να λαχταράς την αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού, και να φέρεις ένα φορτίο για το καθήκον που εκτελείς και για το έργο που κάνεις· αυτά πρέπει να έχεις όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και γαληνεύεις τον εαυτό σου.

Μόλις τώρα είπα στη συναναστροφή ότι όλο το έργο της εκκλησίας έχει άμεση σχέση με το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού. Πιο συγκεκριμένα, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και όλες οι επαγγελματικές δραστηριότητες έχουν σημαντική και αναπόσπαστη σχέση με το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Ό,τι έχει, λοιπόν, να κάνει με το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου συνδέεται με τα συμφέροντα του Θεού και με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εάν οι άνθρωποι μπορέσουν να καταλάβουν σωστά το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου, τότε θα προσεγγίζουν σωστά τα καθήκοντα που κάνουν οι ίδιοι και τα καθήκοντα που κάνουν οι άλλοι. Και πώς θα τα προσεγγίζεις σωστά; Να προσπαθείς όσο το δυνατόν περισσότερο και να τα κάνεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Τουλάχιστον, μην προβαίνεις σε συμπεριφορές και πρακτικές που σκόπιμα προξενούν ζημιές ή αναστάτωση και μην κάνεις επίτηδες πράγματα που ξέρεις ότι είναι λάθος. Όποιος επιμένει να κάνει κάτι, μολονότι ξέρει πως διαταράσσει και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, και δεν μεταπείθεται με τίποτα, ένας τέτοιος άνθρωπος κάνει το κακό, φλερτάρει με τον θάνατο και δείχνει το αληθινό του πρόσωπο, ότι δηλαδή είναι διάβολος. Να σπεύδεις να κάνεις τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν το αληθινό πρόσωπο ενός τέτοιου κακού ανθρώπου, κι έπειτα να τον αποπέμπεις από την εκκλησία. Εάν ο κακοποιός κάνει απλώς μια στιγμιαία ανοησία και δεν κάνει επίτηδες κακό, τότε άραγε πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο ζήτημα; Πρέπει αυτό το άτομο να εκπαιδευτεί και να πάρει βοήθεια; Κι αν, μετά την εκπαίδευσή του, συνεχίσει να μην ακούει; Τον επικρίνουν μαζί οι αδελφοί και οι αδελφές. Κι αν είναι ικανός στη δουλειά του, αλλά δεν βάζει τα δυνατά του για να την κάνει, όμως για την ώρα δεν υπάρχει κάποιος να τον αντικαταστήσει και όλοι ακόμα θέλουν να την κάνει αυτός; Τότε τον κλαδεύουν και τον προειδοποιούν όλοι μαζί: «Ο Θεός σε εξύψωσε και σου ζήτησε να κάνεις αυτό το καθήκον. Αν δεν βάλεις τα δυνατά σου για να το κάνεις, και συνεχίσεις να προκαλείς αναστάτωση και να σηκώνεις τα χέρια ψηλά, τότε είναι ξεκάθαρο πως δεν έχεις συνείδηση και δεν είσαι κατάλληλος να κάνεις το καθήκον σου». Είναι ή δεν είναι καλός αυτός ο τρόπος; Αν υπάρχει κάποιος να τον αντικαταστήσει, τότε ας φύγει. Θα τολμούσατε να το κάνετε αυτό; Οι περισσότεροι δεν θα τολμούσαν. Όσον αφορά την προάσπιση του έργου της εκκλησίας, πάρα πολλοί δεν τολμούν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να υποστηρίξουν τη δικαιοσύνη. Δεν ισχύει, λοιπόν, το ότι δεν τολμάνε να ακολουθήσουν την αλήθεια; Κάποιοι, όταν βλέπουν το έργο της εκκλησίας να διαταράσσεται ή να αναστατώνεται, βάζουν το κεφάλι στην άμμο και αδιαφορούν, λες και δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτό· η στάση τους είναι να κάνουν τα στραβά μάτια. Αν, όμως, κάποιος τους επικρίνει και τους πει ότι δεν θα έπρεπε να κάνουν έτσι ή τους υποτιμήσει και τους περιφρονήσει, τότε νευριάζουν και σκέφτονται: «Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Ποιος είσαι εσύ που με επικρίνεις; Ποιος είσαι εσύ που με περιφρονείς; Πρέπει να το κουβεντιάσουμε το ζήτημα». Το παίρνουν κατάκαρδα και το βλέπουν σοβαρά, και δεν μπορούν να μην πουν κάτι και να μη δηλώσουν τη θέση τους. Όταν το έργο της εκκλησίας παρεμποδιζόταν, διαταρασσόταν και ζημιωνόταν, δεν ένιωθαν τίποτα· αντίθετα, έκαναν τα στραβά μάτια. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; (Εγωιστές και ποταποί.) Μόνο εγωιστές και ποταποί είναι; Ένα τέτοιο πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό που δεν είναι δυνατόν να το συνοψίσει κανείς σε μία μόνο πρόταση. Το μόνο που μπορεί να πει είναι πως τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση και δεν είναι καθόλου καλοί. Για την ακρίβεια, αυτό κάνουν οι αντίχριστοι, και εννοείται πως και οι ψευδοεπικεφαλής δεν είναι εξαίρεση. Οι αντίχριστοι δεν έχουν καμία ιδέα για το ποια είναι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν παρεμποδίζεται το έργο της εκκλησίας, δεν μπορούν να το δουν. Κάποιοι άνθρωποι προκαλούν το απόλυτο χάος επειδή διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας, αλλά οι αντίχριστοι, όταν το βλέπουν αυτό, δεν το παίρνουν στα σοβαρά. Το υποβαθμίζουν και μαλώνουν λιγάκι αυτόν που το έκανε με κάποιες απλές παρατηρήσεις, τον νουθετούν με λίγα λόγια και τίποτε παραπάνω, και δεν δείχνουν το παραμικρό ίχνος αγανάκτησης. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν άραγε αίσθημα δικαιοσύνης; Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Άνθρωποι σαν κι αυτούς δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει, είναι προδότες! Είναι αλήτες!

Μόλις τώρα έκανα μια γενική παρουσίαση σχετικά με το ποια είναι τα συμφέροντα των ανθρώπων, ποια είναι η ουσία των συμφερόντων των ανθρώπων, για ποιον λόγο επιδιώκουν οι άνθρωποι τα προσωπικά συμφέροντα, τι φύση έχει η επιδίωξη των προσωπικών τους συμφερόντων, καθώς επίσης τι φύση έχουν τα συμφέροντα του Θεού και πώς ορίζονται. Τα συμφέροντα του Θεού είναι ο πιο δίκαιος σκοπός και ως τέτοιον πρέπει να τα θεωρεί κανείς. Δεν είναι σε καμία περίπτωση εγωιστικό εκ μέρους του Θεού να προασπίζει τα συμφέροντά Του ούτε το κάνει μόνο για να προασπιστεί την αξιοπρέπεια και τη δόξα Του. Αντίθετα, θέλει να προασπιστεί την πρόοδο και τα αποτελέσματα του έργου Του, αλλά και να προασπιστεί έναν δίκαιο σκοπό. Αυτή η συμπεριφορά και αυτές οι ενέργειες είναι άκρως δίκαιες και θεμιτές, και πρόκειται για μια πράξη του Θεού. Οι δημιουργημένοι άνθρωποι δεν πρέπει να διατηρούν την παραμικρή αντίληψη σχετικά με αυτήν την πράξη του Θεού, πόσο μάλλον να διατυπώνουν τις παραμικρές κατηγορίες ή κρίσεις. Μπορούμε να πούμε ότι τα συμφέροντα του Θεού είναι πάνω απ’ όλα; (Ναι.) Είναι εγωιστικό να το πει κανείς αυτό; (Όχι.) Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν αυτήν την πτυχή της αλήθειας, και βάσει αυτού, η δήλωση αυτή στέκει. Δεν είναι σκοπίμως μεροληπτική, είναι αμερόληπτη και θεμιτή. «Ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα». Τέτοια ουσία διαθέτουν οι αντίχριστοι. Τέτοια φύση έχει η στάση τους απέναντι στα συμφέροντα και ο τρόπος που τα προσεγγίζουν· ποτέ δεν σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Τι σημαίνει «ποτέ»; Σημαίνει ότι δεν σκέφτονται καθόλου τα συμφέροντα του Θεού, ούτε τους απασχολεί μια τέτοια έννοια, αλλά τους νοιάζουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Αυτό σημαίνει. Και πόσο σοβαρό είναι αυτό; Ξεπουλάει κανείς τα συμφέροντα του οίκου του Θεού με αντάλλαγμα την προσωπική του δόξα και τα προσωπικά του συμφέροντα. Τα συμφέροντά τους είναι απόλυτη προτεραιότητα και μπορεί να αντικαταστήσουν τα συμφέροντα του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι θα παλέψουν για τα συμφέροντά τους, όσο μοχθηρά, αθέμιτα ή αρνητικά κι αν είναι· προκειμένου να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους και να παλέψουν γι’ αυτά, θα έφταναν στο σημείο να θυσιάσουν οποιονδήποτε, με οποιοδήποτε κόστος. Τι συμπεριφορά είναι αυτή; (Η συμπεριφορά των αντίχριστων.) Η συμπεριφορά των αντίχριστων· αυτό κάνει ο Σατανάς. Ο Σατανάς διαφεντεύει αυτό το ανθρώπινο γένος, διαφεντεύει μια χώρα, διαφεντεύει μια φυλή, ενώ θα έφτανε μέχρι και στο σημείο να θυσιάσει όσες ζωές κι αν χρειαζόταν, με αντάλλαγμα να παραμείνει σταθερό το κράτος του. Τα συμφέροντά του ποια είναι; Η εξουσία και η θέση ισχύος. Και πώς κερδίζει τη θέση ισχύος και πώς τη σταθεροποιεί; (Με κάθε κόστος.) Με κάθε κόστος. Δηλαδή δεν τον νοιάζει αν οι πρακτικές και οι μέθοδοί του μοιάζουν θεμιτές ή αθέμιτες στο κοινό, και χρησιμοποιεί τα πάντα, από καταστολή και σφαγές, μέχρι τακτικές άλλοτε ήπιες και άλλοτε σκληρές, εξαναγκασμό και προτροπή· θα έφτανε, μάλιστα, μέχρι και στο σημείο να θυσιάσει οποιαδήποτε ζωή ή όσες ζωές κι αν χρειαζόταν, με αντάλλαγμα να σταθεροποιήσει τη θέση και την εξουσία που έχει στα χέρια του. Αυτή είναι η συμπεριφορά του Σατανά. Και οι αντίχριστοι με τον ίδιο τρόπο ενεργούν.

Αυτά τα λόγια της σημερινής συναναστροφής είναι του γούστου σας; (Εγώ κέρδισα πολλά μ’ αυτά που άκουσα σήμερα, και ιδίως με συγκίνησε πολύ η ανάλυση της γνώσης και των διανοουμένων. Παλιότερα, δεν ήμουν απόλυτα σύμφωνος με την ιδέα ότι οι διανοούμενοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, αλλά αυτήν την περίοδο, μέσα απ’ την ανάλυση της γνώσης απ’ τον Θεό, μπόρεσα σιγά σιγά να κάνω συγκρίσεις και να διαπιστώσω ότι σε πολλές περιπτώσεις ούτε εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να αντιληφθώ τα λόγια του Θεού, δεν τα καταλαβαίνω μόλις τα ακούσω, και όσον αφορά τη γνώμη μου για τους ανθρώπους και τα γεγονότα, τα κοιτάζω και τα αναλύω από την οπτική της διανόησης, γεγονός που οδηγεί σε μια στρεβλή κατανόηση. Αυτό δείχνει ότι δεν έχω πνευματική κατανόηση. Τώρα, βλέπω πιο καθαρά την ουσία των διανοουμένων.) Σήμερα που μιλάω για τους διανοούμενους, δεν στοχοποιώ κανέναν απολύτως συγκεκριμένο άνθρωπο· αν, όμως, εσείς μπορέσετε να αντιπαραβάλετε τα λόγια Μου με τον εαυτό σας, τότε καλό είναι αυτό, και υπάρχει ελπίδα ότι θα μπορέσετε να αντιστρέψετε τα πράγματα και να εισέλθετε. Πρέπει η επιδίωξή σας να είναι συνεπής, ξεκινώντας από το σημείο που δεν καταλαβαίνετε ή δεν αντιλαμβάνεστε την αλήθεια, μέχρι να φτάσετε σιγά σιγά στο σημείο όπου θα μπορείτε να καταλάβετε με τη σειρά κάποιες απλές, μεμονωμένες, λιγότερο βαθιές αλήθειες, ώστε αυτό που καταλαβαίνετε να είναι η αλήθεια κι όχι λόγια και δόγματα. Αν το κάνεις αυτό, θα αποκτήσεις σιγά σιγά πνευματική κατανόηση. Αν καταλάβεις τα πράγματα με επίκεντρο την αλήθεια και την πραγματικότητα, τότε σιγά σιγά θα καταλάβεις την αλήθεια· αν τα αναλύεις συνέχεια τα πράγματα με επίκεντρο το δόγμα, με βάση τη λογική και το μυαλό σου, τότε δεν θα κατανοείς τίποτε άλλο παρά δόγμα ή θεωρία, κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να γίνει η αλήθεια, και δεν θα φτάσεις ποτέ πιο πέρα από τις βάσεις του δόγματος. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Για ποιον λόγο δεν καταλαβαίνω κάποια από τα λόγια του Θεού που διαβάζω; Πώς γίνεται να μην μπορούν οι άνθρωποι να τα καταλάβουν και να τα αποδεχτούν τόσο εύκολα, όταν τα μετρούν με τη βοήθεια της γραμματικής και με βάση τη δομή μιας έκθεσης;» Εσείς πώς το εξηγείτε αυτό το πρόβλημα; Το καταλαβαίνετε τώρα; Θα σας το εξηγήσω Εγώ. Ο Θεός μιλάει στους ανθρώπους από τη δημιουργία της ανθρωπότητας· κάθε λέξη και παράγραφος από αυτά που λέει είναι απλώς γλώσσα, δεν είναι έκθεση. Σήμερα που μιλάω εδώ πέρα, άραγε διαβάζω κάποια έκθεση, κάνω μια αναφορά ή απλώς κουβεντιάζω; (Κουβεντιάζεις.) Κουβεντιάζω μαζί σας, λέω την αλήθεια και μιλάω για τα θέματα που έχετε ανάγκη. Μιλάω, δεν διαβάζω μια έκθεση. Πρέπει, λοιπόν, να καταλάβετε τι είναι έκθεση και τι είναι η κουβέντα· έχουν διαφορές αυτά τα δύο. Οι εκθέσεις αφορούν διάφορα στοιχεία που είναι πτυχές γνώσεων οι οποίες προέρχονται από την ανθρωπότητα, κι ο Θεός δεν χρειάζεται να συμμορφωθεί μ’ αυτές τις γνώσεις όταν μιλάει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να εκφράσει απλά και καθαρά τις αλήθειες για τις οποίες θέλει να μιλήσει· εφόσον οι άνθρωποι μπορέσουν να καταλάβουν τις αλήθειες που ακούνε, αυτό αρκεί· ούτε καν τα σημεία στίξης δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιήσει. Η ανθρωπότητα εφηύρε τα σημεία στίξης και τις εκθέσεις, ενώ εφηύρε επίσης τη γραμματική και τα στοιχεία που απαιτούν οι εκθέσεις. Όλα αυτά εμπίπτουν στην κατηγορία της γνώσης και δεν είναι ανάγκη να τα τηρήσει ο Θεός. Επιπλέον, η γλώσσα προέρχεται από τον Θεό, πράγμα θετικό. Ό,τι κι αν πει, λοιπόν, ο Θεός, είναι σωστό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το εξετάσεις εσύ για τυχόν γραμματικά λάθη ούτε να συγκρίνεις ή να αναλύσεις τα γραμματικά λάθη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να καταλάβεις σε κάθε συγκεκριμένο σημείο, σε κάθε παράγραφο και σε κάθε πρόταση ποια είναι η πρόθεση του Θεού, ποια είναι η αλήθεια, ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους, καθώς και ποιο είναι το μονοπάτι της άσκησης που λέει ο Θεός στους ανθρώπους· αυτό αρκεί. Τέτοια λογική πρέπει να έχουν τα δημιουργήματα, οι άνθρωποι. Δεν υπάρχει λόγος να συμφωνούν τα λόγια και οι πράξεις του Θεού με όλες αυτές τις συμβάσεις και τα διαμορφωμένα από τους ανθρώπους πλαίσια, ούτε και με αυτούς τους κανονισμούς και αυτά τα αποκλειστικά διανοητικά πράγματα που περιλαμβάνει η γνώση· δεν χρειάζεται να τα ακολουθεί κανείς όλα αυτά. Ο Θεός έχει πει πολλά πράγματα. Ό,τι κι αν λέει, είναι η αλήθεια. Αυτοί που έχουν πνευματική κατανόηση και αυτοί που έχουν εμπειρία, όσο περισσότερο διαβάζουν τα λόγια του Θεού, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνονται ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια. Το ποια είναι η αλήθεια που περιλαμβάνεται σ’ αυτά τα λόγια είναι κάτι που πρέπει να ανακαλύψουν, να αναζητήσουν και να βιώσουν οι άνθρωποι. Ο Θεός μιλάει στην ανθρωπότητα. Μην ξεχνάτε, αυτό που κάνει ο Θεός είναι να μιλάει, και το να «μιλάει» στην καθομιλουμένη είναι γνωστό ως κουβεντούλα ή ως συζήτηση. Και ποια είναι η ουσία αυτών που θέλει να πει εδώ ο Θεός; Είναι οι προθέσεις του Θεού, η αλήθεια και οι απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους· αυτό περιέχουν. Η φύση της ομιλίας είναι να μιλάει κανείς απλά και καθαρά, με τρόπο χαλαρό, από καρδιάς, πρόσωπο με πρόσωπο, άλλοτε με γλώσσα καθομιλουμένη και με τοπική διάλεκτο, και άλλοτε με κάποια λογοτεχνικά λόγια. Για να γράψεις μια έκθεση, πρέπει να κάνεις έναν πρόλογο στην πρώτη παράγραφο, να αναπτύξεις και να επεκταθείς στο κυρίως θέμα στη μέση, και στη συνέχεια να φτάσεις στην κορύφωση και στον επίλογο. Για να θεωρηθεί έκθεση, πρέπει να γραφτεί με αυτήν ακριβώς τη μορφή, και μόνο τότε θα τη διαβάσει ο δάσκαλος και να τη βαθμολογήσει ως μέτρια, καλή ή άριστη. Μήπως μπορείς με τον ίδιο τρόπο να βάλεις βαθμό στα λόγια του Θεού; Ας πούμε ότι λες: «Αυτό το κείμενο είναι καλό, έχει σωστή γραμματική, χρησιμοποιεί θεϊκή γλώσσα και ταιριάζει απόλυτα με τη δομή μιας έκθεσης· αυτό το κείμενο δεν είναι τόσο καλό, είναι λίγο ανοργάνωτο και δεν έχει τόσο καλή δομή. Κάποιες λέξεις δεν είναι τόσο σωστές γραμματικά, και μάλιστα κάποιες λέξεις μοιάζουν να μην έχουν χρησιμοποιηθεί στις σωστές θέσεις». Είναι αποδεκτό να διαβάζουμε τα λόγια του Θεού μ’ αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Θα ήταν στρεβλή μια τέτοια ανάγνωση, δεν πρόκειται να κερδίσεις ποτέ την αλήθεια έτσι. Πρέπει να μάθεις να καταλαβαίνεις το νόημα που κρύβεται πίσω από τα λόγια του Θεού για να διαπιστώσεις τι απαιτεί Εκείνος από σένα και ποια είναι η αλήθεια που περιλαμβάνουν αυτά τα λόγια· έτσι θα πράξεις έξυπνα. Εσύ ούτε καν πώς να εξετάσεις αυτά τα πράγματα δεν ξέρεις, και συνεχίζεις και λες όλη μέρα: «Πώς είναι δυνατόν τα λόγια του Θεού να μην είναι ούτε καν εκθέσεις; Τα λόγια του Θεού θα έπρεπε να είναι σαν δημόσιες ομιλίες, ο Θεός θα έπρεπε να μιλάει αψεγάδιαστα». Δεν το κάνω αυτό. Θα ήταν πολύ κουραστικό, κι εσείς θα βαριόσασταν να ακούτε, και θα κουραζόταν και ο ομιλητής. Φανταστείτε τον Θεό να μιλάει στον ουρανό, να μιλάει στον Ιώβ, να μιλάει στον Πέτρο, να μιλάει στον Μωυσή και στον Ιωνά· απλά και ξεκάθαρα δεν ήταν τα λόγια Του; Δεν βλέπεις καθόλου πόσο εξαιρετικά, αφηρημένα ή σπουδαία είναι τα λόγια Του ούτε πόσο ζωντανά εκφράζονται. Σκέψου τότε που ο Σατανάς έβαλε σε πειρασμό τον Ιώβ· ο Θεός είπε στον Σατανά: «Έβαλες τον νούν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού;» (Ιώβ 1:8), και «Αυτός εις την χείρα σου· μόνον την ζωήν αυτού φύλαξον» (Ιώβ 2:6). Τα λόγια του Θεού ήταν και απλά και περιεκτικά, και εξηγούσαν πολύ ξεκάθαρα το ζήτημα. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και η ουσία Του. Ο Θεός δεν μιλάει επίτηδες με μυστηριώδεις υπεκφυγές, ενώ το μεγαλείο Του, το πόσο εξαιρετικός είναι, η εντιμότητα, η εξουσία και η δύναμή Του δεν είναι ψεύτικα. Για ποιον λόγο λέω ότι δεν είναι ψεύτικα; Όταν μιλάει σε κάποιον άνθρωπο, δεν υποκρίνεται, δεν καμουφλάρεται ώστε να παρουσιάσει μια μεγαλειώδη εικόνα ούτε λέει πράγματα που δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι —αυτό το κάνει ο Σατανάς, δεν το κάνει ο Θεός— και εφόσον πει κάτι ο Θεός, θα σε κάνει να το καταλάβεις. Αν είσαι παιδί, θα σου μιλήσει με λόγια που καταλαβαίνουν τα παιδιά. Αν είσαι ηλικιωμένος, θα σου μιλήσει στη γλώσσα των ηλικιωμένων. Αν είσαι άνδρας, θα σου μιλήσει όπως συνήθως μιλάνε οι άνδρες. Αν είσαι διεφθαρμένος, θα σου μιλήσει με έναν τρόπο και με μια τέτοια γλώσσα που μπορούν να την καταλάβουν οι διεφθαρμένοι άνθρωποι. Ο Θεός μιλάει με πολλούς τρόπους. Άλλοτε λέει αστεία, άλλοτε κάνει ειρωνικά σχόλια, άλλοτε είναι σαρκαστικός, άλλοτε αναλύει, άλλοτε είναι πιο αυστηρός, άλλοτε πιο μαλακός, άλλοτε σε συγκινεί, και άλλοτε σε παρηγορεί αφού σε κλαδέψει… Όλο αυτό το έργο που κάνει ο Θεός και όλες αυτές οι αλήθειες που εκφράζει δεν είναι άκαμπτα, είναι ρευστά. Ο Θεός είναι η πηγή του ζώντος ύδατος· η πηγή της αλήθειας είναι ο Θεός. Ό,τι λέει Εκείνος είναι σωστό, περιέχει την αλήθεια και δεν έχει σημασία με ποιον τρόπο το λέει. Άραγε, τι άνθρωπος είναι κάποιος που έχει μονίμως αντιλήψεις σχετικά με το πώς μιλάει ο Θεός, με τη δομή της γλώσσας Του και ούτω καθεξής, και που διαρκώς τα εξετάζει εξονυχιστικά και τα αμφισβητεί, και που όλα αυτά τον αναστατώνουν συνέχεια και σκέφτεται: «Ο θεός στον οποίο πιστεύω δεν φαίνεται στ’ αλήθεια σαν θεός· για ποιον λόγο είναι έτσι; Γι’ αυτό δεν θέλω να τον αποδεχτώ, θα ήταν πολύ ντροπιαστικό αν τον αποδεχόμουν, ας πιστέψω καλύτερα τον τάδε»; (Είναι δύσπιστος.) Είναι δύσπιστος. Και τι άνθρωποι είναι οι περισσότεροι από τους δύσπιστους; Άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Αυτοί που δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, τα εξετάζουν σχολαστικά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν με τίποτα να τα καταλάβουν πλήρως, κι έτσι αναρωτιούνται: «Αφού αυτή είναι η αληθινή οδός, είναι όντως δυνατόν να κερδίσει ευλογίες κανείς πιστεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο; Τόσοι άνθρωποι πιστεύουν. Αν δεν πιστέψω, τότε δεν θα πάω στην κόλαση;» Σκαρώνουν ακόμα και τιποτένιες μηχανορραφίες. Δεν αναρωτιούνται: «Λένε πως υπάρχει αλήθεια στα λόγια του Θεού. Και ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια; Πώς και δεν την έχω δει; Πρέπει να διαβάσω και να ακούσω!» Έρχεται τελικά η μέρα που «καταλαβαίνουν αυτά που ακούνε» και σκέφτονται: «Αυτά τα λόγια αποκαλύπτουν την πραγματική κατάσταση, είναι η αλήθεια. Η γλώσσα, όμως, είναι πολύ συνηθισμένη και κοινή, είναι πολύ απλή, και οι διανοούμενοι μπορεί να την περιφρονήσουν και να μεροληπτούν εναντίον της, και να τη θεωρήσουν ως πάρα πολύ συνηθισμένη κουβέντα, ακόμα και πεζή σε κάποια σημεία. Από το στόμα του θεού βγαίνουν όντως ορισμένες λέξεις που οι ανώτατοι διανοούμενοι των διάφορων κλάδων της γνώσης ούτε που θα καταδέχονταν να χρησιμοποιήσουν· είναι αδιανόητο όλο αυτό, δεν θα έπρεπε να ισχύει, σωστά;» Τι συνέπειες προκαλεί αυτή η συνεχής εξονυχιστική εξέταση; Θα νομίσεις ότι είσαι καλύτερος από τον Θεό και ότι ο Θεός πρέπει να πιστέψει σ’ εσένα και να σε εξυψώσει. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Η στάση που τηρούν απέναντι στον Θεό είναι να βρίσκονται πάντοτε σε κόντρα μαζί Του και να Τον εξετάζουν εξονυχιστικά. Την ίδια στιγμή που Τον εξετάζουν εξονυχιστικά, Τον αψηφούν, ενώ την ίδια στιγμή που Τον αψηφούν, σκέφτονται: «Καλύτερα να μην είσαι ο θεός, αφού είσαι τόσο ασήμαντος, δεν είσαι σαν τον θεό. Δεν θα ένιωθα άνετα αν εσύ ήσουν ο θεός. Αν νιώσω αποστροφή για σένα και σε εξετάσω εξονυχιστικά, και σε αναλύσω σε τέτοιον βαθμό ώστε να μην είσαι πια θεός και να μην πιστεύει κανείς σ’ εσένα, τότε θα χαρώ· γαλήνη θα νιώσω αν ψάξω να βρω έναν μεγάλο θεό για να πιστέψω». Τέτοιοι άνθρωποι είναι δύσπιστοι. Οι περισσότεροι δύσπιστοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν ούτε να αποκτήσουν την αλήθεια μέσα από αυτές τις πιο συνηθισμένες ομιλίες του Θεού. Απλώς τις εξετάζουν σχολαστικά ξανά και ξανά, και όχι μόνο δεν καταφέρνουν να αποκτήσουν την αλήθεια, αλλά και καταστρέφουν αυτό το σημαντικό ζήτημα που είναι η σωτηρία τους, και επίσης αποκαλύπτουν και αποκλείουν μόνοι τους τον εαυτό τους. Ας ολοκληρώσουμε εδώ τη σημερινή μας συναναστροφή. (Δόξα τω Θεώ!) Αντίο!

17 Ιανουαρίου 2020