2. Πουλάνε βιβλία με τα λόγια του Θεού για προσωπικό κέρδος

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στη δεύτερη πτυχή, δηλαδή στην πραγματική συμπεριφορά και προσέγγιση των αντίχριστων ως προς το ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα. Αυτή η προσέγγιση είναι ότι το συγκεκριμένο είδος αντίχριστου αντιμετωπίζει τα διάφορα είδη βιβλίων με τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα. Όταν αποκτήσει αυτά τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, πιστεύει πως βρήκε κεφάλαιο για να βγάλει χρήματα και πως πλέον κατέχει τα περιουσιακά στοιχεία που χρειάζονται για να το πετύχει. Αυτά τα βιβλία, που περιέχουν τυπωμένα τα λόγια του Θεού, γίνονται τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα εμπορεύματα που σκοπεύουν να πουλήσουν και τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν για να βγάλουν επιπλέον κέρδη. Οι αντίχριστοι κρατάνε αυτά τα βιβλία και δεν τα διανέμουν σύμφωνα με την αρχή που απαιτεί ο οίκος του Θεού· αντίθετα, προσπαθούν να βγάλουν κέρδος με ακατάλληλα μέσα, με βάση τις δικές τους προθέσεις. Ποια είναι η αρχή της διανομής των βιβλίων στον οίκο του Θεού; Είναι να διανέμονται σε όλους αυτούς που τους αρέσει να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και διψούν για την αλήθεια, κι αυτό να γίνεται δωρεάν. Όσοι άνθρωποι κι αν τα λαμβάνουν, όσα βιβλία κι αν διανέμονται, αυτό γίνεται πάντα δωρεάν. Στον Χριστιανισμό, όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό, δεν λαμβάνει τη Βίβλο δωρεάν· πρέπει να την αγοράσει. Τώρα, όμως, αυτά τα λόγια του Θεού κι αυτά τα βιβλία διανέμονται δωρεάν από τον οίκο του Θεού, κι αυτό είναι κάτι θεμελιώδες. Το πρόβλημα, ωστόσο, προκύπτει όταν οι αντίχριστοι παίρνουν στα χέρια τους αυτά τα βιβλία και δεν τα διανέμουν δωρεάν, σύμφωνα με την αρχή. Υπό κανονικές συνθήκες, όσοι έχουν λίγο θεοφοβούμενη καρδιά θα διένειμαν αυτά τα βιβλία δωρεάν, σύμφωνα με την αρχή, χωρίς χρέωση και χωρίς να προσπαθούν να βγάλουν επιπλέον κέρδη με ακατάλληλα μέσα. Οι αντίχριστοι, όμως, και μόνο αυτοί, μόλις αποκτήσουν αυτά τα βιβλία, θεωρούν πως τους παρουσιάστηκε μια επιχειρηματική ευκαιρία. Έτσι, κάνει την εμφάνισή της η φιλοδοξία και η απληστία τους: «Δεν θα ζημιωθούμε αν δώσουμε δωρεάν τόσο μεγάλα και καλά βιβλία; Δεν θα ήταν ανόητο να μη βγάλουμε μερικά χρήματα από αυτά; Επιπλέον, αυτά τα βιβλία δεν τα βρίσκει κανείς αλλού και οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν στον θεό θα ήθελαν να τα διαβάσουν, όσο κι αν κοστίζουν». Μόλις αντιληφθούν οι αντίχριστοι ότι οι άνθρωποι έχουν αυτήν τη νοοτροπία, αρχίζουν να αναπτύσσουν ορισμένες σκέψεις: «Δεν γίνεται να χάσω αυτήν την ευκαιρία να βγάλω χρήματα· τέτοιες ευκαιρίες δεν εμφανίζονται κι εύκολα. Όταν διανέμω τα βιβλία, πρέπει να χωρίζω τους ανθρώπους σε κατηγορίες και να χρεώνω περισσότερα στους εύπορους, ένα μέτριο ποσό στους μεσαίους, λιγότερα στους φτωχούς, ή ίσως σ’ αυτούς να μην τα διαθέτω καν, να κάνω έκπτωση σε όσους με κολακεύουν και να χρεώνω περισσότερα σε όσους δεν τα πάνε καλά μαζί μου». Συνάδει κάτι τέτοιο με τους κανονισμούς του οίκου του Θεού για τη διανομή των βιβλίων; (Όχι.) Αυτό είναι επιχείρηση. Οι αντίχριστοι αναπτύσσουν τέτοιου είδους ιδέες· ας αφήσουμε κατά μέρος το αν διανέμουν τα βιβλία σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις αρχές του οίκου του Θεού και ας μιλήσουμε πρώτα για το πώς αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού. Μόλις πάρουν στα χέρια τους τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, τα φυλάνε ως κόρη οφθαλμού; (Όχι.) Δεν τους ενδιαφέρει η οδός της ζωής ούτε η αλήθεια που αναφέρουν τα λόγια του Θεού· δεν τα θεωρούν αξιόλογα και δεν έχουν ούτε καν την παραμικρή περιέργεια γι’ αυτά. Απλώς διαβάζουν τα βιβλία επιπόλαια και επιφανειακά, φυλλομετρούν και κοιτάζουν τυχαία τις σελίδες: «Λέει απλώς πώς κάνει ο θεός το έργο της κρίσης των ανθρώπων, πώς έχει κατακτήσει μια ομάδα ανθρώπων και πώς δίνει στους ανθρώπους έναν σωστό προορισμό. Όσο για το μέλλον της ανθρωπότητας, δεν έχει τέτοιες λεπτομέρειες, άρα αυτό το βιβλίο δεν είναι και τόσο ενδιαφέρον. Παρότι το βιβλίο δεν είναι και πολύ ενδιαφέρον, πολλοί άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να το διαβάσουν. Καλό αυτό· μπορεί να μου φέρει κέρδη». Όταν πέφτουν στα χέρια τους βιβλία με τα λόγια του Θεού, γίνονται εμπορεύματα, που σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι, τουλάχιστον μερικοί από αυτούς, θα χρειαστεί να ξοδέψουν χρήματα για να αγοράσουν αυτά τα βιβλία. Οι αντίχριστοι, με την πρόφαση ότι πιστεύουν στον Θεό, ότι κάνουν το έργο του οίκου του Θεού και ότι είναι υπεύθυνοι για τη διανομή των βιβλίων με τα λόγια του Θεού, μπαίνουν στη μέση και μεταβάλλουν τη δωρεάν διανομή των βιβλίων από τον οίκο του Θεού σε συναλλαγή, σε αγοραπωλησία. Για τον Θεό, ο λόγος Του δίνεται χωρίς αντάλλαγμα σε όλους όσοι ακούνε προσεκτικά τα λόγια Του· είναι δωρεάν και δεν απαιτείται να δοθεί κανένα αντάλλαγμα. Η μόνη απαίτηση από τους ανθρώπους είναι να αποδέχονται, να ασκούνται και να βιώνουν, να επιτύχουν την υποταγή στα λόγια του Θεού και να γίνουν άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό. Τότε ικανοποιείται ο Θεός, επιτυγχάνεται ο στόχος Του, και τα λόγια Του δεν έχουν ειπωθεί μάταια. Βρίσκει παρηγοριά σ’ αυτό. Αυτή είναι η επιθυμία του Θεού αλλά και ο σκοπός του έργου διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών που εκτελεί Εκείνος πάνω στον άνθρωπο, η πιο όμορφη επιθυμία του Δημιουργού για τα δημιουργήματα. Ο Θεός παρέχει σε όσους Τον ακολουθούν τα λόγια Του, αυτό που έχει και είναι Αυτός, καθώς και τις προθέσεις Του, συνεχώς και χωρίς αντάλλαγμα. Πρόκειται για μια πράξη τόσο καθαρή, άγια και μεγαλειώδη· δεν υπάρχει εδώ καμία συναλλαγή. Για κάθε άνθρωπο που ακούει προσεκτικά και με λαχτάρα τα λόγια του Θεού, κάθε πρόταση που λέει ο Θεός είναι ανεκτίμητη. Οι άνθρωποι λαμβάνουν από τον Θεό την αλήθεια και τα λόγια Του δωρεάν, και, βαθιά μέσα τους, αυτό που θέλουν να κάνουν για τον Θεό είναι να Του το ξεπληρώσουν, να ικανοποιήσουν τις προθέσεις Του και να Του δώσουν την ευκαιρία να νιώσει παρηγοριά, ώστε σύντομα να ολοκληρωθεί και το σπουδαίο έργο Του. Αυτή είναι η σιωπηρή συμφωνία που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στον Δημιουργό και τη δημιουργημένη ανθρωπότητα. Οι αντίχριστοι, όμως, τα μετατρέπουν όλα αυτά σε συναλλαγή. Την ομιλία και το έργο του Θεού, καθώς και την ανάγκη των ανθρώπων για την παροχή των λόγων του Θεού, τα εκμεταλλεύονται ως ευκαιρία για να βγάλουν προσωπικό κέρδος, και να αποκτήσουν χρήματα και οφέλη που δεν πρέπει να αποκτήσουν. Όταν κάποιος έχει τέτοια συμπεριφορά, δεν αξίζει ανάθεμα; Σε ποια από τις δηλώσεις του Θεού είδες ή άκουσες πως ο Θεός μιλάει στην ανθρωπότητα με αντάλλαγμα κάποια αποζημίωση; Πόσο πάει μια πρόταση, πόσο πάει ένα χωρίο, ένα κήρυγμα, ένα βιβλίο ή ακόμα ένα κλάδεμα, μια κρίση και παίδευση, ένα ραφινάρισμα ή το δώρο της ζωής; Είπε ποτέ ο Θεός τέτοια λόγια; (Όχι.) Ο Θεός δεν είπε ποτέ τέτοια πράγματα. Κάθε πρόταση, χωρίο και κείμενο που εκδίδει ο Θεός, κάθε κλάδεμα, παίδευση και κρίση ή δοκιμασία και ραφινάρισμα που λαμβάνουν οι άνθρωποι από τον Θεό, καθώς και η παροχή και η θρέψη των λόγων του Θεού, και ούτω καθεξής, πώς γίνεται όλα αυτά να μετρηθούν με χρήματα; Τι από όλα αυτά μπορούν να αποκτήσουν οι άνθρωποι με αντάλλαγμα χρήματα ή υλικά αγαθά, ή καταβάλλοντας σαρκικό αντίτιμο; Τίποτα από αυτά. Όλα όσα κάνει ο Θεός, όλες οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός, είναι ανεκτίμητα. Ακριβώς επειδή είναι ανεκτίμητα, επειδή δεν υπάρχει κανένα ποσό ούτε υλικό αγαθό που θα μπορούσαν οι άνθρωποι να δώσουν ως αντάλλαγμα για τα υπάρχοντα και το είναι του Θεού, Εκείνος λέει πως παρέχει τα λόγια Του στους ανθρώπους δωρεάν. Κι όμως, οι αντίχριστοι δεν βλέπουν την ανεκτίμητη και πολύτιμη φύση που έχουν οι αλήθειες, καθώς και αυτό που έχει και είναι ο Θεός, και τα οποία εκφράζει· αντίθετα, προσπαθούν από όλα αυτά να βγάλουν υπερβολικά κέρδη με ακατάλληλα μέσα, κι αυτό είναι μεγάλη ντροπή!

Κάποιοι αντίχριστοι, προκειμένου να βασανίσουν τους ανθρώπους, να εδραιώσουν τη φήμη και το κύρος τους, και να κάνουν αισθητή στους άλλους την τρομοκρατία και την ισχύ τους, κρατάνε τα λόγια του Θεού και δεν τα διανέμουν στους αδελφούς και τις αδελφές οι οποίοι βρίσκονται σε χαμηλότερη ιεραρχία απ’ τους ίδιους. Έτσι, σε κάποιες εκκλησίες όπου έχουν εξουσία τέτοιοι κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι, οι αδελφοί και οι αδελφές απομένουν χωρίς λόγια του Θεού για να διαβάσουν και χωρίς κηρύγματα του Θεού για να ακούσουν. Οι άνθρωποι που τα προκαλούν αυτά δεν αξίζουν κατάρες; Σαν τι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού μέχρι τώρα; Σαν προσωπική τους περιουσία. Τα λόγια του Θεού τα δίνει ο Θεός σε όσους πιστεύουν ειλικρινά σ’ Εκείνον και Τον ακολουθούν· δεν χαρίζονται σε ένα και μόνο άτομο, και σίγουρα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Τα λόγια του Θεού απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μην παραχωρεί την ομιλία του Θεού, για κανένα λόγο και με καμία δικαιολογία. Κι όμως, οι αντίχριστοι παίζουν ακριβώς έναν τέτοιον ρόλο, και μάλιστα αψηφώντας τους κανόνες. Κάποιοι αντίχριστοι, αφού παραλάβουν τις ηχογραφήσεις των πιο πρόσφατων κηρυγμάτων, πρώτα τις ακούνε και, αν ανακαλύψουν κάποιο νέο φως και δουν ότι υπάρχει περιεχόμενο που δεν γνώριζαν, αποφασίζουν να μη διανείμουν τη συγκεκριμένη σειρά κηρυγμάτων στους ανθρώπους για τους οποίους είναι υπεύθυνοι. Κρυφά απ’ όλους, παρακρατούν τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων. Με ποιο σκοπό το κάνουν αυτό; Ο σκοπός τους είναι να κάνουν επίδειξη στις συναθροίσεις, που είναι το ίδιο με το να εμπλέκονται σε πωλήσεις. Μέσα από αυτήν την πράξη επίδειξης, όταν οι άνθρωποι στους οποίους προΐστανται ακούνε περιεχόμενο που δεν είχαν ξανακούσει και που είναι όλο νέο, αποκτούν μεγάλη εκτίμηση για τους αντίχριστους, κι έτσι επιτυγχάνεται ο σκοπός των αντίχριστων. Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως, στις απανταχού εκκλησίες, υπάρχουν αναμφίβολα κάποιοι άνθρωποι που δεν διανέμουν ούτε εγκαίρως ούτε εξολοκλήρου τα κηρύγματα συναναστροφής ή τις ηχογραφήσεις· είναι απόλυτα σίγουρο πως υπάρχουν τέτοια άτομα. Επιπλέον, κάποιοι αντίχριστοι διανέμουν βιβλία με τα λόγια του Θεού με βάση τη στάση των ανθρώπων απέναντί τους, τα δίνουν, δηλαδή, σε όσους κερδίζουν την εύνοιά τους ή τους κολακεύουν. Παρότι τα βιβλία διατίθενται δωρεάν, δεν μπορεί να τα λάβει εύκολα ο καθένας· η αρχή της έγκαιρης και δωρεάν διανομής τίθεται σε κίνδυνο στα χέρια των αντίχριστων και υπόκειται σε διάφορες προϋποθέσεις. Μπορεί να δώσουν απρόθυμα τα βιβλία σε όσους είναι μαζί τους ή τους ακούνε, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι αυτό θα γίνει εγκαίρως· όσο για εκείνους που διαφωνούν με τις απόψεις των αντίχριστων ή φτάνουν ακόμα και στο σημείο να τους εναντιωθούν, σε αυτούς οι αντίχριστοι μπορεί να δώσουν τα βιβλία επιλεκτικά ή ακόμα και καθόλου. Οι αντίχριστοι δεν προσπαθούν μόνο να βγάλουν επιπλέον κέρδη με ακατάλληλα μέσα διανέμοντας τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, αλλά από πάνω τα χρησιμοποιούν όλα αυτά ως μέθοδο για να προσελκύσουν κόσμο, να φέρουν κόσμο με το μέρος τους, καθώς και για να καταπιέσουν ή να βασανίσουν τους άλλους· είναι ικανοί για κάθε είδους παράπτωμα. Μπορούν ακόμα και να απειλήσουν, λέγοντας πως, αν κάποιος μιλήσει άσχημα γι’ αυτούς, αν δεν τους εκλέξει ή αν ψηφίσει εναντίον τους, τότε ίσως δεν δώσουν τα λόγια του Θεού στον συγκεκριμένο άνθρωπο, με σκοπό να του κάνουν αντίποινα. Γι’ αυτό, ορισμένοι άνθρωποι, από φόβο μήπως δεν καταφέρουν να λάβουν εγκαίρως τα βιβλία με τα λόγια του Θεού ή τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων, τρομοκρατούνται από αυτούς τους αντίχριστους. Ακόμα κι αν οι αντίχριστοι κάνουν κακό και οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι υποστούν άδικη μεταχείριση, δεν τολμούν να τους κάνουν αναφορά, από φόβο μήπως υποστούν καταπίεση και βασανισμό από τους αντίχριστους, μήπως χάσουν την επαφή με τον Άνωθεν, και μήπως στερηθούν το πότισμα και τις προμήθειες από τον Άνωθεν. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Οπωσδήποτε, είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο. Οι αντίχριστοι εμπλέκονται σε κάθε είδους κακές πράξεις· όχι μόνο αγωνίζονται να αποκτήσουν δύναμη και κέρδη, σχηματίζουν κλίκες και δημιουργούν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, αλλά δεν κάνουν και καμία εξαίρεση όταν έρχεται η ώρα να διανείμουν τα λόγια του Θεού. Εκμεταλλεύονται οτιδήποτε μπορεί να τους δώσει τη δυνατότητα να κερδίσουν οφέλη με ακατάλληλα μέσα, και να αποκτήσουν θέση και ισχύ· δεν χαρίζονται σε τίποτα, ούτε στα λόγια του Θεού. Έχουν συμβεί τέτοια πράγματα στην εκκλησία σας, γύρω σας; Κάποιοι αντίχριστοι απειλούν τους υφισταμένους τους με τα εξής λόγια: «Αν δεν με εκλέξεις, αν κάνεις αναφορά για μένα στον άνωθεν, αν δεν με συμπαθήσεις, αν με καρφώσεις και το μάθω, τότε δεν θα λαμβάνεις πια τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων. Θα σου κόψω την προμήθεια, θα σ’ αφήσω χωρίς τροφή, να πεθάνεις από τη δίψα και την πείνα!» Δεν είναι φαύλη η διάθεση των αντίχριστων; Είναι απίστευτα φαύλη! Είναι ικανοί να κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις.

Αν έρθετε αντιμέτωποι με τέτοιους αντίχριστους, πώς θα τους μεταχειριστείτε; Τολμάτε να τους αναφέρετε στον Άνωθεν; Τολμάτε να ενώσετε τις δυνάμεις σας και να τους απορρίψετε; (Ναι.) Τώρα λέτε ναι, όταν, όμως, τους αντιμετωπίσετε στην πραγματικότητα, ίσως να μην τολμήσετε· ίσως να κάνετε πίσω και να σκεφτείτε: «Έχω μικρό ανάστημα, είμαι νέος, είμαι αδύναμος και μόνος. Αν πράγματι μαζευτούν οι αντίχριστοι για να μου κάνουν τον νταή, δεν θα έρθει το τέλος μου; Πού είναι ο Θεός; Ποιος να ακούσει τα παράπονά μου; Ποιος να αποκαταστήσει τις αδικίες και να εκδικηθεί εκ μέρους μου; Ποιος να με υπερασπιστεί;» Γιατί έχεις τόσο λίγη πίστη; Εφόσον δειλιάζεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με έναν αντίχριστο, αν σε απειλούσε ο ίδιος ο Σατανάς, τότε τι θα έκανες; Θα σταματούσες να πιστεύεις στον Θεό; Τι θα έκανες αν ένας αντίχριστος δεν σου διένειμε τα λόγια του Θεού; Κι αν σε έβαζε να πληρώσεις για τα βιβλία με τα λόγια του Θεού; Κι αν κάθε φορά που ο αντίχριστος σου διένειμε βιβλία με τα λόγια του Θεού σε δυσκόλευε και σου μιλούσε άσχημα; Είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς αυτήν την κατάσταση; Θα σου πω μια έξυπνη στρατηγική: Κάθε φορά που κοντεύει η διανομή των βιβλίων, πρέπει να παίρνεις τον αντίχριστο κατά μέρος, να του μιλάς ζωηρά με γλυκά λόγια, και να τον λούζεις με επαίνους και κομπλιμέντα για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του. Και μόλις σου διανείμει τα βιβλία με τα λόγια του Θεού και τις ηχογραφήσεις των κηρυγμάτων, τότε βρες μια ευκαιρία να του κάνεις αναφορά στον Άνωθεν. Αν δεν υπάρχει τρόπος να του κάνεις αναφορά στον Άνωθεν, βρες μια ευκαιρία να ενώσεις τις δυνάμεις σου με αδελφούς και αδελφές που έχουν διάκριση για να περιορίσετε τον αντίχριστο και να του περάσετε δεσμά. Κάτι τέτοιο αποκλείει στ’ αλήθεια κάθε ζημία προς την εκκλησία και συνάδει απόλυτα με τις προθέσεις του Θεού. Ίσως κάποιοι ρωτήσουν: τι θα γίνει αν ο αντίχριστος ανακαλύψει αυτό το σχέδιο; Αν δεν είσαι βέβαιος αυτήν τη φορά, τότε περίμενε την επόμενη ευκαιρία. Όταν έχεις το θάρρος και οι συνθήκες είναι κατάλληλες, τότε θα ενεργήσεις. Με δυο λόγια, αν φοβάσαι πως ο αντίχριστος θα σου στερήσει την τροφή, τότε μην κάνεις μεγάλη φασαρία από την αρχή. Να μην εκτεθείς ούτε να αφήσεις τον αντίχριστο να σε διακρίνει. Όταν θα έχεις κερδίσει αρκετό ανάστημα, όταν θα έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους, τους σωστούς ανθρώπους, καθώς και περισσότερους ανθρώπους που θα μπορούν να σταθούν μαζί σου ενάντια στον αντίχριστο, που θα μπορούν να διακρίνουν και να απορρίψουν τον αντίχριστο, τότε μπορείς να έρθεις σε ρήξη με τον αντίχριστο. Πώς σου ακούγεται αυτή η στρατηγική; (Καλή.) Ίσως πουν κάποιοι: «Αυτό δεν είναι εξαπάτηση; Ο Θεός δεν θέλει να είμαστε έντιμοι άνθρωποι; Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται έντιμο». Πρόκειται για εξαπάτηση; (Όχι.) Πρόκειται για παιχνίδι με έναν διάβολο. Όλες οι μέθοδοι είναι αποδεκτές όταν αντιμετωπίζει κανείς έναν αντίχριστο, δηλαδή έναν διάβολο.

Φοβάστε τους αντίχριστους; Ας υποθέσουμε πως υπάρχει στ’ αλήθεια ένας αντίχριστος κοντά σου, στην εκκλησία σου. Τον έχεις παρατηρήσει: έχει ισχύ και θέση, και τον υποστηρίζουν πολλοί άνθρωποι. Έχει μια κλίκα, μερικούς πιστούς ακολούθους. Θα τον φοβόσουν; Κάποιοι λένε πως θα τον φοβούνταν. Είναι σωστό να φοβάται κανείς; Αυτός ο φόβος έχει τουλάχιστον μία καλή και σωστή πτυχή. Γιατί το λέω αυτό; Αν τον φοβάσαι, αυτό δείχνει τουλάχιστον ότι, μέσα σου, πιστεύεις πως είναι κακός, πως μπορεί να σε βασανίσει και να σε βλάψει, πως δεν είναι καλός άνθρωπος ούτε κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια· τουλάχιστον αυτά τα κατανοείς και τα διακρίνεις μέσα σου. Παρότι ίσως να μην έχεις τη δυνατότητα να τον αναγνωρίσεις ως αντίχριστο ή να διακρίνεις ότι είναι αντίχριστος, αν μη τι άλλο γνωρίζεις πως δεν είναι καλός άνθρωπος, ούτε κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, ούτε σωστός, καλοσυνάτος ή έντιμος άνθρωπος, κι έτσι τον φοβάσαι. Τι είδους ανθρώπους φοβούνται οι κανονικοί και συνηθισμένοι ή άδολοι άνθρωποι, εκτός από τους δαίμονες; (Τους κακούς ανθρώπους.) Όλοι φοβούνται τους κακούς ανθρώπους. Αν μη τι άλλο, γνωρίζεις μέσα σου πως αυτός ο άνθρωπος είναι κακός. Σε αυτήν τη βάση, παρατήρησε τη στάση του απέναντι στα λόγια του Θεού και στις αλήθεια-αρχές· δες αν κάνει πράξη την αλήθεια, διάκρινε τις διάφορες συμπεριφορές του, και προσπάθησε να κατανοήσεις και να διακρίνεις την ουσία του μέσα από αυτές τις συμπεριφορές. Στο τέλος, αν μπορέσεις να προσδιορίσεις ότι πρόκειται για αντίχριστο, τότε ο φόβος σου θα περιλαμβάνει άλλο ένα στοιχείο: το να τον διακρίνεις. Παρότι μπορεί μέσα σου να τον φοβάσαι, δεν θα είσαι με το μέρος του και μέσα σου θα τον απορρίπτεις· αυτό είναι καλό ή κακό; (Είναι καλό.) Αν σου ζητήσει να κάνεις κακό μαζί του, εσύ θα συμφωνήσεις; Θα έχεις μέσα σου διάκριση απέναντι σ’ αυτήν την πράξη; Αν σου ζητήσει να εξαπολύσεις ύβρεις στον Θεό ή να Τον κρίνεις μαζί του, εσύ θα συμφωνήσεις; Αν σου ζητήσει να συνεργαστείτε για να βασανίσετε τους άλλους και να μην διανείμετε τα βιβλία με τα λόγια του Θεού σε ορισμένα άτομα, εσύ θα συμφωνήσεις; Μπορεί να μην είσαι εκατό τοις εκατό σίγουρος πως δεν θα συμφωνήσεις σε όλα αυτά, αλλά, αν μη τι άλλο, θα έχεις μέσα σου διάκριση όσον αφορά τις πράξεις του. Ίσως κάνεις κάποια πράγματα μαζί του απρόθυμα και επειδή εξαναγκάζεσαι, αλλά αυτό θα συμβεί μόνο επειδή αναγκάστηκες να το κάνεις, δεν θα το κάνεις οικειοθελώς και, τουλάχιστον, δεν θα είσαι ο κύριος αυτουργός· το πολύ πολύ να είσαι συνεργός στα εγκλήματά του. Ίσως να μην τον εκθέσεις και να μην τον προκαλέσεις κατά πρόσωπο, αλλά δεν θα ενεργήσεις και σαν ακόλουθος ή συνεργός του. Σε έναν βαθμό, κάτι τέτοιο αποτελεί απόρριψη του αντίχριστου. Οι περισσότεροι άνθρωποι, επειδή φοβούνται τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, μπορούν να κάνουν μόνο παραχωρήσεις για να προστατευτούν· το ότι καταφέρνεις, λοιπόν, να κάνεις κάτι τέτοιο ως προσωρινή, πρόχειρη λύση είναι ήδη αρκετό. Άραγε, όμως, το ότι έφτασες σε αυτό το επίπεδο σημαίνει και ότι μένεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου; Σημαίνει και ότι τηρείς τις αλήθεια-αρχές; Σημαίνει και ότι έχεις νικήσει τον Σατανά; Στα μάτια του Θεού, όχι. Πώς μπορείς, λοιπόν, να καταφέρεις να μείνεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου; Όλοι σας στερείστε ένα μονοπάτι και απλώς κάνετε παραχωρήσεις για να προστατευτείτε: «Αυτός κάνει κακό, αλλά εγώ δεν τολμώ να κάνω κακό μαζί του· φοβάμαι την τιμωρία. Αυτός είναι κακός άνθρωπος· κάνει κακές πράξεις για να βασανίζει τους ανθρώπους. Όπως και να ’χει, όμως, αφού εγώ ο ίδιος δεν έχω βασανίσει κανέναν, όλα καλά. Δεν θα με κατηγορήσει κανένας γι’ αυτό το κακό». Αν αυτό είναι το περισσότερο που μπορείς να κάνεις, είναι ήδη αρκετό· είσαι απλώς ανθρωπάρεσκος και παραμένεις κολλημένος σε μια μέση λύση, κι αδυνατείς να καταθέσεις μαρτυρία. Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν, για να καταθέσεις μαρτυρία; Από την πλευρά του δόγματος, οφείλεις να απορρίψεις τους κακούς ανθρώπους, να απορρίψεις και να εκθέσεις τους αντίχριστους, και να μην τους αφήσεις ανεξέλεγκτους να κάνουν κακές πράξεις στον οίκο του Θεού και να ζημιώνουν τον οίκο του Θεού. Γνωρίζεις, όμως, με ποιον συγκεκριμένο τρόπο θα το κάνεις αυτό; (Θα το αναφέρω και θα το πω στον Άνωθεν.) Μέχρι εκεί φτάνουν οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις που μπορείτε να εκπληρώσετε; Αυτή είναι όλη κι όλη η μαρτυρία στην οποία μπορείτε να μείνετε ακλόνητοι, αυτό είναι όλο κι όλο το ανάστημα που έχετε; Εκτός από το να αναφέρετε έναν αντίχριστο, τι άλλο μπορείτε να κάνετε; (Μπορούμε πρώτα να συγκεντρώσουμε τα γεγονότα που δείχνουν τη σταθερή συμπεριφορά και τις κακές πράξεις του αντίχριστου, κι έπειτα να συναναστραφούμε πάνω στη διάκριση του αντίχριστου με τους αδελφούς και τις αδελφές, με βάση αυτά τα γεγονότα. Μόλις οι αδελφοί και οι αδελφές αναπτύξουν διάκριση απέναντι στον αντίχριστο, μπορούν όλοι μαζί να αναλάβουν δράση για να εκθέσουν τον αντίχριστο και, στη συνέχεια, μπορούμε να τον αποβάλουμε από την εκκλησία.) Σωστά είναι μεν τα βήματα και οι διαδικασίες, τι γίνεται, όμως, με κάποιες ειδικές περιπτώσεις; Μιλάς από τη θέση του επικεφαλής· τι γίνεται, όμως, όταν ένας συνηθισμένος πιστός συναντήσει έναν αντίχριστο; Δεν θα είναι εντελώς ανίσχυρος απέναντί του; Τι θα κάνατε σε μια τέτοια περίσταση; Θα σας πω μια ιστορία για την καταγραφή και την αναφορά εσόδων και εξόδων. Κάποιος ήταν υπεύθυνος να κρατάει έναν λογαριασμό για εξωτερική χρήση και έναν λογαριασμό για εσωτερική χρήση. Μια μέρα, προέκυψε διαφορά διακοσίων δολαρίων στον εσωτερικό λογαριασμό. Αργότερα, ήρθε ο επόπτης για να ελέγξει τους λογαριασμούς, βρήκε τη διαφορά και είπε: «Σκίστε τον εσωτερικό λογαριασμό. Κρατήστε μόνο τον εξωτερικό, για να μην υπάρχουν αποδείξεις». Ένα από τα άτομα που βρίσκονταν εκεί διαφώνησε λέγοντας: «Πρόκειται για προσφορά. Όσα χρήματα κι αν είναι, είναι χρήματα του Θεού· δεν μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο». Ο επόπτης δεν είπε τίποτα, ενώ κάποιος άλλος είπε: «Τι είναι διακόσια δολάρια; Όταν κάνουν υπεξαίρεση οι αντίχριστοι, καταχρώνται δεκάδες χιλιάδες δολάρια». Έτσι έλυσαν, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι το συγκεκριμένο ζήτημα. Έπειτα, όμως, ένας άνθρωπος θεώρησε πως αυτή η προσέγγιση ήταν λάθος και το ανέφερε στους ανωτέρους του, στην ομάδα λήψης αποφάσεων. Τα μέλη της ομάδας είπαν πως τα διακόσια δολάρια δεν ήταν αξιόλογο ποσό και πως δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν μ’ αυτό. Όταν το ζήτημα αναφέρθηκε στους επικεφαλής της εκκλησίας, δεν ασχολήθηκαν ούτε εκείνοι και όλοι τους το αγνόησαν. Ο άνθρωπος που είχε αναφέρει το πρόβλημα ταράχτηκε και είπε: «Πώς γίνεται να είναι έτσι όλοι τους; Πώς γίνεται να είναι τόσο ανεύθυνοι απέναντι στις προσφορές του Θεού; Τολμούν ακόμα και να συμμετέχουν τόσο εξόφθαλμα σε μια απάτη!» Ήταν ταραγμένος με αυτό το θέμα. Όταν μια μέρα επισκέφτηκα αυτούς τους ανθρώπους, ο ίδιος ανέφερε το πρόβλημα σ’ Εμένα, λέγοντας πως ο υπεύθυνος για τα λογιστικά ήταν απρόσεκτος, πως τα είχε κάνει θάλασσα με τον λογαριασμό και, στο τέλος, είχε δημιουργηθεί μια διαφορά. Μπορεί το ζήτημα να μην ήταν ιδιαίτερα σοβαρό, αλλά κάθε εμπλεκόμενος κράτησε διαφορετική στάση. Οι υποτιθέμενοι επόπτες και επικεφαλής δεν ασχολήθηκαν με το πρόβλημα. Όχι μόνο δεν έδιωξαν τον υπεύθυνο για τα λογιστικά, αλλά βρήκαν και μια δικαιολογία για να τον προστατέψουν. Ο άνθρωπος που ανέφερε το πρόβλημα συνέχισε να το αναφέρει· πολλοί, όμως, τον έκαναν πέρα. Πείτε Μου, τι είδους νοοτροπία είχε αυτός ο άνθρωπος όταν ανέφερε το πρόβλημα; Θα το είχε αναφέρει αν είχε την ίδια στάση με τον άλλον, εκείνον που είπε «Διακόσια δολάρια είναι, γιατί κάνεις τέτοιο σαματά; Όταν κάνουν υπεξαίρεση οι αντίχριστοι, καταχρώνται δεκάδες χιλιάδες δολάρια»; Δεν θα το είχε αναφέρει. Αν έλεγε: «Δεν είναι δικά μου χρήματα· όποιος θέλει να τα καταχραστεί ας τα καταχραστεί, εκείνος θα είναι υπεύθυνος. Εγώ, πάντως, δεν καταχράστηκα τίποτα, κι έτσι δεν χρειάζεται να αναλάβω αυτήν την ευθύνη» ή «Το ανέφερα ήδη στην ομάδα λήψης αποφάσεων και στους επικεφαλής της εκκλησίας, και όλοι τους με αγνόησαν, άρα έκανα ό,τι μου αναλογούσε και δεν χρειάζεται να ασχοληθώ περαιτέρω» —αν κρατούσε αυτήν τη στάση, θα είχε επιμείνει και πάλι να το αναφέρει τόσο ανένδοτα; Σε καμία περίπτωση· οι περισσότεροι άνθρωποι θα σταματούσαν το πολύ αφότου το ανέφεραν στην ομάδα λήψης αποφάσεων. Αυτός ο άνθρωπος, όμως, μόλις υπέβαλε την αναφορά του στην ομάδα λήψης αποφάσεων, άκουσε τη συναναστροφή Μου πάνω στην ιστορία του Νώε και του Αβραάμ. Όταν την άκουσε, συγκινήθηκε και σκέφτηκε: «Ο Νώε, αφού άκουσε τα λόγια του Θεού, τα τήρησε για πάρα πολλά χρόνια χωρίς να κάνει πίσω. Κι εγώ συναντώ αυτήν τη μικρή δυσκολία και δεν επιμένω· δεν πρέπει να ενεργεί έτσι ένας άνθρωπος!» Έτσι, επέμεινε στην αναφορά του μέχρι που αυτή έφτασε, τελικά, στον Άνωθεν, και ο Άνωθεν ασχολήθηκε με το πρόβλημα. Πιστεύετε πως υπάρχουν ανάμεσά σας πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Αν σας τύχαινε μια τέτοια κατάσταση, πόσοι από εσάς θα επιμένατε όπως έκανε αυτός ο άνθρωπος; Θα πιστεύατε κι εσείς πως διακόσια δολάρια δεν είναι πολλά, πως δεν έγινε και τίποτα, κι επομένως θα θεωρούσατε πως δεν είναι ανάγκη να τηρεί κανείς τόσο αυστηρά τις αρχές ή να είναι τόσο σοβαρός, και πως μπορείτε να περιμένετε να εμφανιστεί μεγάλη διαφορά για να υποβάλετε αναφορά; Μήπως θα σκεφτόσασταν: «Σε κάθε περίπτωση, εκπλήρωσα την ευθύνη μου. Το αν θα ασχοληθεί ή δεν θα ασχοληθεί κανείς με το ζήτημα είναι δουλειά των επικεφαλής. Εγώ δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος πιστός, τόση δύναμη έχω, τόσα μπορώ να κάνω. Το ανέφερα, εκπλήρωσα την υποχρέωσή μου· τα υπόλοιπα δεν με απασχολούν»; Έτσι δεν θα σκεφτόσασταν; Κι αν κάποιος σας καταπίεζε, δεν θα τολμούσατε να το αναφέρετε, έτσι δεν είναι; Αυτός ο άνθρωπος αντιμετώπισε καταπίεση κατά τη διαδικασία αναφοράς του προβλήματος, με κάποιους να τον ενοχοποιούν και να τον καταδικάζουν, προσπαθώντας συνεχώς να τον βασανίζουν. Τι κακόβουλοι που πρέπει να είναι αυτοί οι άνθρωποι! Τα θυμάμαι αυτά τα λίγα άτομα· γιατί τα θυμάμαι; Έτρωγαν το φαγητό του οίκου του Θεού και απολάμβαναν όλες τις αλήθειες που προμήθευε ο Θεός, κι όμως κρατούσαν τέτοια στάση απέναντι στις προσφορές του Θεού. Μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι του οίκου του Θεού; Δεν είναι άξιοι! Δεν υπήρχε η απαίτηση να μείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους, καθώς δεν είχαν τον αντίστοιχο χαρακτήρα. Αφού, όμως, δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε καν αυτό που έπρεπε, άξιζαν να παραμείνουν στον οίκο του Θεού; Πρέπει να θυμάται κανείς αυτούς τους ανθρώπους; Τους συμπαθείτε αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι.) Τι είδους ανθρώπους συμπαθείτε, λοιπόν; (Όσους τηρούν τις αρχές, όσους επιμένουν να προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού μέχρι τέλους.) Μου προκαλούν αηδία οι άχρηστοι που τρομάζουν στη θέα των επιβλητικών ανθρώπων αλλά βρίσκουν την πυγμή τους μπροστά στους άδολους. Μου προκαλούν επίσης αηδία όσοι δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει, όσοι αδιαφορούν για την αλήθεια και ειδικά όσοι ακούνε κηρύγματα εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν κατανοήσει καθόλου την αλήθεια και δεν έχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο και, βαθιά μέσα τους, ακόμα αντιστέκονται και επαγρυπνούν απέναντι στον Θεό. Αν δεν υπάρχουν περιπτώσεις που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν ξεκάθαρα κακό, τότε δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντίχριστοι, αλλά Μου προκαλούν αηδία. Πόση αηδία; Ακριβώς όση και οι αντίχριστοι. Γιατί; Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα προς πώληση, προς ανταλλαγή και συναλλαγή, με σκοπό το κέρδος. Αυτό το είδος ανθρώπου μπορεί να μη βγάλει κέρδος από τα λόγια του Θεού, αλλά από τη στάση με την οποία αντιμετωπίζει τα λόγια του Θεού μπορούμε να συμπεράνουμε πως είναι ακριβώς ίδιο είδος με τους αντίχριστους, πως δεν ακολουθεί την οδό του Θεού, πως δεν έχει καν την απλή και εντελώς θεμελιώδη στάση που οφείλει να έχει απέναντι στις προσφορές του Θεού, και πως δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι Ιούδες, που πουλάνε τον Κύριο και τους φίλους τους. Τι σκέψεις κάνετε αφού ακούσατε αυτήν την ιστορία; Εσείς μπορείτε να τηρήσετε τις αρχές και να επιμείνετε στη στάση σας σε τέτοιες καταστάσεις; Αν είσαι ένας άχρηστος, αν συνεχώς κάνεις πίσω, νιώθεις συνεχώς φόβο για τη δύναμη των αντίχριστων, αν φοβάσαι μήπως σε βασανίσουν, αν φοβάσαι μήπως σε βλάψει η ισχύς τους και νιώθεις συνεχώς φόβο μέσα σου, αλλά δεν έχεις τη σοφία να ανταποκριθείς σ’ αυτό, ενώ κάνεις συνέχεια παραχωρήσεις στους αντίχριστους και δεν τολμάς να τους αναφέρεις ή να τους εκθέσεις ούτε να ενώσεις τις δυνάμεις σου με άλλους για να τους απορρίψετε, τότε δεν είσαι κάποιος που μπορεί να μείνει ακλόνητος στη μαρτυρία του για τον Θεό· είσαι ένας άχρηστος, κάποιος που δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα και τα χρησιμοποιούν για να αποκτήσουν οι ίδιοι υπερβολικά κέρδη με ακατάλληλα μέσα, για να σε απειλήσουν και να σου κόψουν την τροφή, αν και τότε, σε τέτοιες καταστάσεις, δεν μπορείς να τους απορρίψεις, άραγε είσαι νικητής; Αξίζεις να είσαι ακόλουθος του Θεού; Αν δεν έχεις ούτε καν την ικανότητα να αποκτήσεις τα λόγια και την πνευματική τροφή που σου δίνει δωρεάν ο Θεός, και δεν μπορείς ούτε καν να φας, να πιεις ή να απολαύσεις αυτά τα πράγματα, τότε πόσο ανάξιος μπορεί να είσαι;

Τα γεγονότα πάνω στα οποία μόλις συναναστράφηκα αποτελούν εκδηλώσεις του ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα. Οι αντίχριστοι δεν τρώνε και δεν πίνουν τα λόγια του Θεού, και δεν αποδέχονται την αλήθεια· μόνο διαβάζουν επιπόλαια τα λόγια του Θεού και τους ρίχνουν καμιά ματιά για να τα κάνουν στολίδια τους. Αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν να ήταν κτήμα τους και προσωπική τους ιδιοκτησία, προκειμένου να κάνουν συναλλαγές και να αποκτήσουν τα χρήματα και τα οφέλη που επιθυμούν, αλλά και να ελέγξουν το πόσο ελεύθερα θα μπορεί ο εκλεκτός λαός του Θεού να διαβάσει, να φάει και να πιει τα λόγια του Θεού. Αντίχριστοι σαν κι αυτούς είναι κακοί άνθρωποι, διάβολοι, δύσπιστοι· ανήκουν στους μη πιστούς! Όποιος τέτοιος άνθρωπος εμφανιστεί στον οίκο του Θεού πρέπει να αποβληθεί, και μάλιστα για πάντα! Τολμάτε να απορρίψετε έναν τέτοιο άνθρωπο όταν τον συναντήσετε; Τολμάτε να ενώσετε τις δυνάμεις σας και να τον εκθέσετε; Πρέπει να εκτεθεί· πρέπει να απορριφθεί. Στον οίκο του Θεού βασιλεύει η αλήθεια. Αν δεν έχεις τέτοιο ανάστημα, αυτό αποδεικνύει ότι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια δεν έχουν γίνει ζωή μέσα σου. Αν είσαι συνεσταλμένος, αν φοβάσαι τους σατανάδες, αν φοβάσαι τους κακούς ανθρώπους, αν προτιμάς να κάνεις παραχωρήσεις για να προστατευτείς παρά να πολεμήσεις τους αντίχριστους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα φας, δεν θα πιεις και δεν θα κερδίσεις τα λόγια του Θεού, τότε σου αξίζει να λιμοκτονήσεις και δεν πρόκειται να σε λυπηθεί κανείς αν σου συμβεί αυτό. Αν βρεθείτε σε τέτοιες καταστάσεις, πώς πρέπει να επιλέξετε να ασκηθείτε; Πρέπει να τις εκθέσετε αμέσως. Τα λόγια του Θεού δεν είναι εμπορεύματα· παρέχονται σε όλα τα μέλη του εκλεκτού λαού του Θεού και δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μην παραχωρεί τα λόγια του Θεού και να τα κρατάει για τον εαυτό του. Τα λόγια του Θεού πρέπει να διανέμονται δωρεάν και χωρίς επιβάρυνση σε όλο τον εκλεκτό λαό που ακολουθεί τον Θεό. Όποιος δεν τα παραχωρεί και προσπαθεί να βγάλει από αυτά υπερβολικά κέρδη με ακατάλληλα μέσα ή έχει προσωπικά σχέδια για τα λόγια του Θεού αξίζει κατάρες. Πρόκειται για άτομα απέναντι στα οποία ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να ορθώνει το ανάστημά του για να τα εκθέσει και να τα απορρίψει, άτομα που πρέπει να αποπεμφθούν και να αποκοπούν.

Άραγε, τα δύο σημεία πάνω στα οποία συναναστράφηκα σήμερα δείχνουν επαρκώς το πώς οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; (Ναι.) Οι αντίχριστοι δεν αντιμετωπίζουν ποτέ τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια ούτε τα αγαπούν, τα φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού ή τα αντιμετωπίζουν ως τα λόγια του Δημιουργού. Αντίθετα, δείχνουν με κάθε ευκαιρία τις απερίγραπτες, ποταπές και πρόστυχες προθέσεις τους. Το μόνο που θέλουν είναι να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού για να πετύχουν τους απερίγραπτους σκοπούς τους και, όσον αφορά είτε τα υλικά είτε τα μη υλικά αγαθά, θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού για να βγάλουν οι ίδιοι κέρδος με ακατάλληλα μέσα, να αποκτήσουν χρήματα και υλικά αγαθά ή να καταφέρουν τον στόχο τους, δηλαδή να κάνουν τους ανθρώπους να τους εκθειάζουν, να τους θαυμάζουν, να τους έχουν ως είδωλα και να τους ακολουθούν. Αυτά τα πράγματα αηδιάζουν τον Θεό και οι άνθρωποι πρέπει να τα απορρίπτουν. Οποτεδήποτε ανακαλύπτει κανείς ότι υπάρχουν τέτοια άτομα ή συμβαίνουν τέτοια πράγματα, πρέπει να ξεσηκώνεται για να τα εκθέσει και να τα απορρίψει, εμποδίζοντας αυτά τα άτομα να μείνουν ακλόνητα μέσα στον εκλεκτό λαό του Θεού. Κάποιοι λένε πως, αν συναντούσαν κάτι τέτοιο, θα το ανέφεραν στον Άνωθεν, αλλά αυτή η αντιμετώπιση είναι υπερβολικά παθητική και αργή. Αν απλώς αναφέρεις κάτι τέτοιο στον Άνωθεν, τότε είσαι εντελώς ανάξιος! Έχεις φάει κι έχεις πιει τόσα λόγια του Θεού κι έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα, κι όμως το μόνο που ξέρεις είναι να υποβάλλεις αναφορές· αυτό σημαίνει πως έχεις υπερβολικά μικρό ανάστημα! Είναι δυνατόν να μην έχεις άλλες μεθόδους για την αντιμετώπιση των αντίχριστων; Η αναφορά στον Άνωθεν είναι η έσχατη λύση, μια ενέργεια που γίνεται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Αν υστερείς αριθμητικά, αν είσαι κατώτερος, αν δεν έχεις διάκριση και δεν είσαι σίγουρος ότι κάποιος είναι αντίχριστος, ίσως να μην τολμήσεις να εκθέσεις τις διάφορες εκδηλώσεις και ενέργειές του. Αν, όμως, είσαι βέβαιος ότι πρόκειται για αντίχριστο, αλλά και πάλι δεν τολμάς να ορθώσεις ανάστημα και να τον πολεμήσεις, να τον απορρίψεις και να τον νικήσεις, τότε δεν είσαι εντελώς ανάξιος; Αυτήν τη λίγη αλήθεια που κατανοείς δεν την κάνεις πράξη. Είσαι σίγουρος πως αυτό που κατανοείς και ακούς είναι η αλήθεια; Αν είναι, τότε γιατί δεν τολμάς να ορθώσεις το ανάστημά σου με αυστηρότητα και δικαιοσύνη, και να πολεμήσεις εναντίον των αντίχριστων; Οι αντίχριστοι δεν είναι δα και οι κυβερνητικές αρχές· γιατί τους φοβάσαι; Εκτός αν υπάρχει περίπτωση να σε παραδώσουν στις αρχές αν βιαστείς να τους εκθέσεις· υπό αυτές τις περιστάσεις, πρέπει να προσέχεις, να μην τους προκαλείς, και να εφαρμόζεις συνετές μεθόδους ώστε να τους κάνεις καλυμμένη κριτική και δυσφήμιση, μέχρι σιγά σιγά να τους αποκλείσεις. Πιο εντυπωσιακό δεν είναι να τους αποκλείσεις ήσυχα; (Ναι.) Εντάξει, δεν έχουμε κάτι άλλο για τη σημερινή συναναστροφή. Αντίο!

12 Σεπτεμβρίου, 2020