Σημείο δέκατο: Σιχαίνονται την αλήθεια, παραβιάζουν απροκάλυπτα τις αρχές και περιφρονούν τις διευθετήσεις του οίκου του Θεού (Μέρος έβδομο) Δεύτερο Μέρος

Όταν οι αντίχριστοι διαβάζουν τα λόγια του Θεού, έχουν εντελώς αντίθετο σημείο εστίασης και προθέσεις από όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, όποιος κι αν είναι ο τρόπος ομιλίας του Θεού, ενδιαφέρονται μόνο να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού, τις αλήθεια-αρχές, καθώς και το τι πρέπει να τηρούν και να ακολουθούν οι άνθρωποι. Οι αντίχριστοι, αντίθετα, τα σπρώχνουν όλα αυτά στο πίσω μέρος του μυαλού τους και τα αγνοούν, νιώθουν ακόμα και αποστροφή για τις φράσεις που σχετίζονται μ’ αυτά, ενώ κρυφά αντικρούουν φράσεις και όρους που αφορούν αυτά τα πράγματα. Αφού πετύχουν ορισμένα «αποτελέσματα», συνεχίζουν να εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο και πιο σχολαστικά στην εξονυχιστική εξέταση του τρόπου ομιλίας και του τόνου που χρησιμοποιεί ο Θεός, των λεπτών διαφορών στον επιτονισμό Του, των λέξεων που επιλέγει, χωρίς να αφήνουν να τους ξεφύγουν ούτε καν οι λεπτομέρειες της γραμματικής και του συντακτικού που συνηθίζει να χρησιμοποιεί, υιοθετώντας την ίδια προσέγγιση με πριν. Οι αντίχριστοι, για να πλησιάσουν περισσότερο τον στόχο τους, αποφασίζουν κρυφά μέσα τους να εξετάσουν ακόμα πιο εξονυχιστικά, ακόμα πιο εντατικά και βαθιά τα λόγια του Θεού, εξετάζοντας εξονυχιστικά τους σκοπούς και τους στόχους που κρύβει η ομιλία του Θεού, εξετάζοντας εξονυχιστικά ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο Θεός, δηλαδή ο Ομιλητής που απευθύνεται στην ανθρωπότητα και σε ολόκληρο το σύμπαν. Οι αντίχριστοι εξετάζουν εξονυχιστικά κάθε πτυχή της ομιλίας του Θεού χωρίς να κουράζονται, προσπαθώντας να μιμηθούν τον λόγο του Θεού και να πλασάρουν τον εαυτό τους ως κάποιον που έχει την ουσία του Θεού, που έχει αυτό που έχει και είναι ο Θεός, που έχει τη διάθεση του Θεού. Όλα αυτά φαίνεται να συμβαίνουν πολύ φυσικά και απρόσκοπτα· εργάζονται και ενεργούν προς όφελος των στόχων τους σαν να ήταν κάτι το αυτονόητο και, επίσης σαν να ήταν αυτονόητο και χωρίς να το συνειδητοποιούν, μεταμορφώνονται σε θεό, σε ένα πρόσωπο που οι άλλοι θαυμάζουν και ακολουθούν. Εξετάζουν εξονυχιστικά το πώς τα λόγια του Θεού αγγίζουν τις καρδιές των ανθρώπων και εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, το πώς τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διάφορες καταστάσεις των ανθρώπων, και ακόμα περισσότερο το πώς τα λόγια του Θεού πετυχαίνουν αποτελέσματα στους ανθρώπους. Με ποιον σκοπό τα εξετάζουν εξονυχιστικά όλα αυτά; Με σκοπό να μπουν στις καρδιές των ανθρώπων, να συλλάβουν τις πραγματικές καταστάσεις τους και, αποκτώντας πλήρη αντίληψη των βαθύτερων σκέψεών τους, να τους παραπλανήσουν και να τους ελέγξουν. Οι αντίχριστοι, όταν τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τους χτυπούν στο ευαίσθητο σημείο τους, σκέφτονται: «Αυτά τα λόγια, αυτός ο τρόπος, όλα είναι τόσο σπουδαία και υπέροχα! Θέλω κι εγώ να μιλάω έτσι, θέλω να χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο ομιλίας και να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο». Όλα αυτά τα χρόνια που οι αντίχριστοι διαβάζουν τα λόγια του Θεού και εξοικειώνονται μαζί τους, η θέληση και η επιθυμία τους να γίνουν θεοί γίνεται όλο και περισσότερο γι’ αυτούς ο μοναδικός στόχος της πίστης τους στον Θεό. Γι’ αυτό, όσο κι αν τα λόγια του Θεού μιλάνε για το ότι οι άνθρωποι απαιτείται να επιδιώκουν την αλήθεια και να κάνουν τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, καθώς και για όλες τις άλλες πραγματικότητες των θετικών πραγμάτων, οι αντίχριστοι δεν τα ακούνε όλα αυτά και τα περιφρονούν. Επιδιώκουν ανυποχώρητα τον δικό τους στόχο και κάνουν αυτό που θέλουν σύμφωνα με τα δικά τους κίνητρα, σαν να μην είχε σημασία τίποτα άλλο. Ούτε μία πρόταση από τα λόγια του Θεού δεν συγκινεί την καρδιά τους ούτε αλλάζει την οπτική τους για τη ζωή και τη φιλοσοφία τους για τα εγκόσμια, και φυσικά δεν υπάρχει καμία πρόταση, κήρυγμα ή ομιλία του Θεού χάρη στην οποία να μπορούν να αποκτήσουν μια καρδιά που μετανοεί. Οτιδήποτε κι αν εκθέτουν τα λόγια του Θεού, όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου κι αν εκθέτουν, οι αντίχριστοι εξετάζουν εξονυχιστικά μόνο τον τρόπο ομιλίας του Θεού, τον τόνο Του, την επίδραση που προορίζονται να έχουν τα λόγια του Θεού στους ανθρώπους και ούτω καθεξής· όλα, δηλαδή, ζητήματα που δεν σχετίζονται με την αλήθεια. Γι’ αυτό, όσο περισσότερο έρχονται οι αντίχριστοι σε επαφή με τα λόγια του Θεού, τόσο δυναμώνει η βαθύτερη επιθυμία τους να γίνουν θεοί. Πόσο έντονη είναι αυτή η επιθυμία; Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να απαγγέλλουν τα λόγια του Θεού στα όνειρά τους, να μιλάνε συχνά στον εαυτό τους και να ασκούνται στο κήρυγμα των λόγων του Θεού χρησιμοποιώντας τον τρόπο ομιλίας Του και τον τόνο Του. Στα βάθη της καρδιάς τους, επαναλαμβάνουν συνεχώς τον τρόπο ομιλίας του Θεού και τον τόνο που χρησιμοποιεί, σαν να είχαν καταληφθεί. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Όσο συγκεκριμένα, έντιμα και ειλικρινή κι αν είναι τα λόγια του Θεού, όση βοήθεια ή έμπνευση κι αν προσφέρουν στους ανθρώπους, οι αντίχριστοι παραμένουν αδιάφοροι απέναντι σε όλα αυτά και τα περιφρονούν. Δεν δίνουν αξία σε αυτά τα λόγια του Θεού. Ποια είναι η πρόθεσή τους; Επικεντρώνονται στο πώς θα μιμηθούν τα λόγια του Θεού έτσι ώστε οι άλλοι άνθρωποι να τους μετατρέψουν σε είδωλα. Όσο πιο έντονη είναι η επιθυμία τους, τόσο περισσότερο ελπίζουν να ακούσουν τη φωνή του Θεού και να μπορέσουν να κατανοήσουν τον σκοπό, την επιθυμία και τις σκέψεις που κρύβει η κάθε πρόταση την οποία λέει ο Θεός, ακόμα και το πιο ενδόμυχο σκεπτικό Του. Όσο πιο έντονες είναι οι επιθυμίες και τα όνειρα των αντίχριστων, τόσο περισσότερο θέλουν αυτοί να μιμηθούν τον τρόπο ομιλίας του Θεού και τόσο περισσότερο λαχταρούν να μεταμορφωθούν γρήγορα, να μοιάσουν περισσότερο στον θεό σε μικρό χρονικό διάστημα, καθώς και να αποκτήσουν τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του θεού. Επιπλέον, κάποιοι θέλουν να υιοθετήσουν ακόμα και το ύφος και τη συμπεριφορά του θεού στις ενέργειές τους. Οι αντίχριστοι βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση και ζουν την κάθε μέρα με τέτοιες σκέψεις, ιδέες, προθέσεις και κίνητρα. Τι κάνουν; Επιβάλλουν καθημερινά στον εαυτό τους να βαδίζει στο μονοπάτι που θα τον κάνει θεό, που θα τον κάνει χριστό. Θεωρούν πως αυτό το μονοπάτι είναι νόμιμο, πως είναι μια λαμπρή πορεία. Έτσι, λοιπόν, είτε στις συναθροίσεις είτε στις συγκεντρώσεις, όπως κι αν συναναστραφούν οι άλλοι πάνω στο πώς κατανοούν τα λόγια του Θεού και στα συναισθήματα με τα οποία βιώνουν τα λόγια του Θεού, εκείνους τίποτα δεν μπορεί να τους μετακινήσει ή να αλλάξει τους στόχους και τις επιθυμίες τους. Περπατούν με γοργό βήμα στο μονοπάτι που θα τους κάνει χριστούς, που θα τους κάνει θεούς, σαν να είχαν καταληφθεί, σαν να τους έλεγχε κάποια αόρατη οντότητα, σαν να ήταν δεμένοι με αόρατα δεσμά. Μα τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Δεν είναι ελεεινό αυτό; (Ναι.)

Ενώ διαβάζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού, απορροφούν την κάθε πτυχή τους σαν να ήταν δικά τους, τα αντιμετωπίζουν σαν εμπορεύματα που μπορούν να τους αποφέρουν μεγαλύτερα οφέλη και περισσότερα χρήματα. Όταν πουλιούνται αυτά τα εμπορεύματα, όταν αυτά τα πράγματα επιδεικνύονται, εκείνοι κερδίζουν τα οφέλη που επιθυμούν. Όσο περισσότερο το κάνουν αυτό, τόσο περισσότερο ικανοποιούνται εσωτερικά· όσο περισσότερο το κάνουν αυτό, τόσο μεγαλώνει και εντείνεται η επιθυμία τους να γίνουν θεοί. Τι είδους στάση, τι είδους κατάσταση είναι αυτή; Γιατί έχουν οι αντίχριστοι τόσο ισχυρή επιθυμία να γίνουν θεοί; Είναι κάτι που τους δίδαξε κάποιος; Ποιος τους υποκίνησε ή τους έδωσε εντολές; Απαιτούν μήπως κάτι τέτοιο τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Αυτό είναι το μονοπάτι που διάλεξαν οι ίδιοι οι αντίχριστοι. Παρότι δεν έχουν εξωτερική βοήθεια, παραμένουν πολύ προσηλωμένοι στον στόχο τους· πού οφείλεται αυτό; Καθορίζεται από τη φύση-ουσία τους. Οι αντίχριστοι περπατούν σ’ αυτό το μονοπάτι ακούραστα, χωρίς να διστάζουν ούτε να μετανιώνουν για τίποτα, χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια· όπως κι αν τους καταδικάσεις, δεν ωφελεί, όπως κι αν τους αναλύσεις, ούτε το ακούνε ούτε το κατανοούν· είναι σαν να είχαν καταληφθεί. Όλα αυτά τα καθορίζει η φύση τους. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού φαίνεται, επιφανειακά, να μη δείχνει ούτε αντίσταση ούτε δυσφήμηση. Καταβάλλουν προσπάθεια, και μάλιστα ακόμα περισσότερη από τον μέσο άνθρωπο. Αν δεν γνωρίζεις τι σκέφτονται εσωτερικά ούτε ποιο μονοπάτι ακολουθούν, τότε, με βάση όσα φαίνονται εξωτερικά, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού φαίνεται να δείχνει λαχτάρα· θα μπορούσε, τουλάχιστον, να χρησιμοποιηθεί αυτός ο όρος για να το περιγράψει. Άραγε, όμως, γίνεται να φανεί η ουσία ενός ανθρώπου μόνο από όσα δείχνει εξωτερικά; (Όχι.) Πού μπορεί, λοιπόν, να φανεί; Παρόλο που φαίνεται ότι λαχταρούν τα λόγια του Θεού, εφόσον τα διαβάζουν και τα ακούνε συχνά ή ακόμα και τα απομνημονεύουν, και που, αν κρίνει κανείς από αυτές τις εξωτερικές ενέργειες, δεν θα έπρεπε να καταταχθούν στους αντίχριστους, άραγε το κάνουν αυτό όταν έρχεται η ώρα να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού σε αληθινές καταστάσεις; (Όχι.) Αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού και τα απομνημονεύσουν, όταν έρχονται αντιμέτωποι με αληθινές καταστάσεις, μπορεί καμιά φορά να παραθέσουν ένα χωρίο ή να απαγγείλουν μερικές προτάσεις από τα λόγια του Θεού, ενίοτε ίσως και με ακρίβεια. Αφού, όμως, παραθέσουν τα λόγια του Θεού, παρατηρήστε τι κάνουν, ποιο μονοπάτι παίρνουν και τι επιλέγουν όταν προκύπτουν οι καταστάσεις. Αν έχει να κάνει με τη θέση τους ή με κάτι που θα μπορούσε να βλάψει τη φήμη ή την εικόνα τους, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ενεργήσουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Προστατεύουν την εικόνα και τη θέση τους. Αν κάνουν κάποιο λάθος, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το παραδεχθούν. Αντίθετα, θα προσπαθήσουν με κάθε μέσο να το συγκαλύψουν ή να αποφύγουν το πρόβλημα, δεν θα το αναφέρουν, θα προτιμήσουν ακόμα και να κατηγορήσουν άλλους για κάτι που έκαναν παρά να παραδεχθούν το φταίξιμό τους. Καταβάλλουν προσπάθεια για να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να διαφυλάσσουν τη θέση τους, όταν όμως έρχεται η ώρα να κάνουν στην άκρη τα συμφέροντά τους και να υπομείνουν σωματικές κακουχίες, προκειμένου να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε να παρατηρήσετε τι επιλέγουν. Αν πρέπει να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές και να προστατέψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, άσχετα με το ποιον μπορεί να βλάψουν ή να προσβάλουν, θα το κάνουν, άραγε; Σε καμία περίπτωση. Η πρώτη τους επιλογή είναι πάντα να προστατέψουν τον εαυτό τους. Ακόμα κι αν γνωρίζουν ποιος φταίει ή ποιος έχει διαπράξει κακό, δεν πρόκειται να τον εκθέσουν. Μπορεί ακόμα και να χαρούν κρυφά μέσα τους. Αν κάποιος εκθέσει κακούς ανθρώπους, εκείνοι θα φτάσουν ακόμα και στο σημείο να υπερασπιστούν και να δικαιολογήσουν τους κακούς. Είναι ξεκάθαρο πως οι αντίχριστοι είναι άνθρωποι που νιώθουν ικανοποίηση με τις κακοτυχίες των άλλων. Όποια κατάσταση κι αν αντιμετωπίζουν, να παρατηρείτε τι επιλέγουν και ποιο μονοπάτι ακολουθούν. Αν επιλέξουν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε το ότι έτρωγαν και έπιναν τα λόγια του Θεού απέδωσε καρπούς. Αν δεν το κάνουν, τότε, όπως κι αν τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού ή όσο καλά κι αν τα απομνημόνευσαν, δεν ωφελεί· συνεχίζουν να μην αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια. Επιπλέον, μήπως έχουν αυτογνωσία οι αντίχριστοι; (Όχι.) Λένε κάποιοι: «Οι αντίχριστοι, όμως, αναγνωρίζουν ακόμα και την αλαζονεία και την αυταρέσκειά τους, και λένε πως είναι διάβολοι και σατανάδες». Απλώς τα λένε αυτά τα πράγματα, αλλά τι κάνουν στην πραγματικότητα όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια πραγματική κατάσταση; Αν κάποιος εργάζεται με έναν αντίχριστο και πει κάτι σωστό, κάτι που συνάδει με τις αλήθεια-αρχές και πηγαίνει κόντρα στο λάθος πράγμα που είπε ο αντίχριστος, και αν αυτός ο άνθρωπος αρνηθεί να συμφωνήσει μ’ αυτό που λέει ο αντίχριστος, τότε ο αντίχριστος θα θεωρήσει πως έχει πληγεί η εικόνα και η θέση του. Τι θα επιλέξει τότε; Θα μπορούσε ποτέ να παραμερίσει συνειδητά τον εαυτό του για να ακούσει τον άλλο άνθρωπο και να ενεργήσει σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Σε καμία περίπτωση. Ωφελούν σε τίποτα, λοιπόν, αυτά τα σωστά λόγια; Αντικατοπτρίζουν, άραγε, την πραγματικότητά του, το πραγματικό του ανάστημα, τις επιλογές του ή το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει; Όχι, αυτά τα λόγια δεν απορρέουν από την εμπειρία του· είναι απλώς κάποια λόγια που έμαθε. Όσα ξεστομίζει είναι απλώς δόγματα, απατηλά λόγια. Μόλις μπει στο παιχνίδι η θέση των αντίχριστων ή το προσωπικό τους συμφέρον, η πρώτη τους επιλογή είναι πάντα να συντηρήσουν και να προστατέψουν τον εαυτό τους, να μουδιάσουν και να παραπλανήσουν τους άλλους, καθώς και να αποφύγουν να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη ή να παραδεχθούν την οποιαδήποτε παράβαση. Αν λάβει κανείς υπόψη αυτές τις ουσίες των αντίχριστων, επιδιώκουν, άραγε, την αλήθεια; Διαβάζουν, άραγε, τα λόγια του Θεού για να κατανοήσουν την αλήθεια και να φτάσουν σ’ ένα σημείο όπου θα μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Όχι. Δεδομένων των προθέσεων και των στόχων που έχουν οι αντίχριστοι όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουν να τα κατανοήσουν. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια που πρέπει να συλλάβουν, παρά ως μέσο επίτευξης των στόχων τους. Παρότι οι αντίχριστοι δεν λένε ρητά: «Θέλω να γίνω θεός, θέλω να γίνω χριστός», ο στόχος τους να γίνουν χριστός φαίνεται ξεκάθαρα από τη φύση των ενεργειών τους και από την ουσία του τρόπου με τον οποίον αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού. Πώς μπορεί να το παρατηρήσει κανείς αυτό; Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού και όσα βλέπουν να αποκαλύπτει ο Θεός, όπως τα υπάρχοντά Του, το είναι Του και ούτω καθεξής, για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, για να παραπλανήσουν όσους δεν κατανοούν την αλήθεια, τους αδαείς, όσους έχουν ελάχιστο ανάστημα, όσους δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τους δύσπιστους, ακόμα και κάποιους κακούς ανθρώπους. Οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους να πιστέψουν πως οι ίδιοι έχουν την αλήθεια, πως είναι σωστοί άνθρωποι και πως είναι πρόσωπα άξια θαυμασμού και εμπιστοσύνης. Σκοπός των αντίχριστων είναι οι άνθρωποι αυτοί να εναποθέσουν ελπίδες επάνω στους ίδιους και να αναζητήσουν από αυτούς· όταν συμβαίνει αυτό, νιώθουν μέσα τους ικανοποίηση.

Οι αντίχριστοι δεν παραδέχονται ποτέ πως ο Θεός είναι μοναδικός· δεν παραδέχονται ποτέ πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια ούτε παραδέχονται ποτέ πως μόνο ο Θεός μπορεί να εκφράσει την αλήθεια. Οι αντίχριστοι, αν κρίνει κανείς από τη στάση τους απέναντι στα λόγια του Θεού, από την προσπάθεια που καταβάλλουν όσον αφορά τα λόγια του Θεού και από την επιθυμία τους να γίνουν θεοί, να γίνουν χριστοί, πιστεύουν πως είναι εύκολο να γίνει κανείς θεός, πως είναι κάτι εφικτό για τους ανθρώπους. Λένε: «Ο ενσαρκωμένος θεός αποκαλείται χριστός απλώς επειδή μπορεί να πει λίγα απ’ τα λόγια του θεού, έτσι; Δεν είναι απλώς ένα φερέφωνο για τα λόγια του θεού; Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν απλώς με το ότι τον ακολουθούν πολλοί άνθρωποι; Αν, λοιπόν, ένας άνθρωπος έχει την ίδια θέση και φήμη ανάμεσα στους ανθρώπους, αν κι αυτόν τον έχουν ως είδωλο και τον θαυμάζουν εξίσου πολλοί άνθρωποι, τότε άραγε κι αυτός δεν μπορεί να απολαύσει την ίδια αντιμετώπιση που απολαμβάνει ο χριστός, μια αντιμετώπιση σαν να είναι θεός; Αν κανείς απολαμβάνει την ίδια αντιμετώπιση με τον χριστό, αν απολαμβάνει την ίδια αντιμετώπιση μ’ εκείνον που έχει την ταυτότητα και την ουσία του θεού, αυτό δεν τον κάνει κι εκείνον θεό; Πού είναι το δύσκολο;» Οι αντίχριστοι, λοιπόν, έχουν μια έμφυτη επιθυμία να γίνουν θεοί· έχουν την ίδια φιλοδοξία και ουσία με τον Σατανά. Το ότι οι αντίχριστοι παρουσιάζουν αυτές τις αντιδράσεις απέναντι στα λόγια του Θεού οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι είναι αντίχριστοι και έχουν την ουσία των αντίχριστων. Αυτό που δίνει χαρά στους αντίχριστους είναι το γεγονός ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε· τα λόγια Του μπορούν να ακουστούν στους ανθρώπους και, ταυτόχρονα, μπορεί να τους γίνει ορατός. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που μπορεί κανείς να τον αγγίξει και να τον δει και, ακριβώς επειδή αυτός ο συνηθισμένος, ασήμαντος και καθόλου ιδιαίτερος άνθρωπος μπορεί να μιλήσει τόσο κι έτσι να Τον αποκαλέσουν Θεό, θεωρούν οι αντίχριστοι πως έχει έρθει, επιτέλους, η ευκαιρία τους να γίνουν θεοί. Αν αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν μιλούσε, οι αντίχριστοι θα θεωρούσαν πως έχουν πολύ λίγες ελπίδες να γίνουν θεοί ή χριστοί. Ακριβώς, όμως, επειδή αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος έχει πει τα λόγια του Θεού και έχει κάνει το έργο του Θεού, και εκπροσωπεί τον Θεό ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους σώσει, οι αντίχριστοι βλέπουν εκεί μια ευκαιρία που μπορούν να εκμεταλλευτούν, κάτι που τους δίνει περισσότερα στοιχεία ώστε να μιμηθούν τον λόγο του Θεού, τον τόνο Του και τον τρόπο ομιλίας Του, ακόμα και τη διάθεσή Του, και σιγά σιγά να πλάσουν τον εαυτό τους ώστε να μοιάζει περισσότερο με θεό, να μοιάζει περισσότερο με χριστό. Έτσι οι αντίχριστοι, στα βάθη της καρδιάς τους, νιώθουν πως μοιάζουν όλο και περισσότερο με τον θεό, πως εξομοιώνονται όλο και περισσότερο με τον θεό. Νιώθουν απίστευτο φθόνο για εκείνο τον Θεό που οι άνθρωποι Τον σέβονται, που Τον ακολουθούν και βασίζονται πάνω Του για τα πάντα, έναν Θεό που για τα πάντα Τον αναζητούν και Τον θαυμάζουν οι άνθρωποι. Φθονούν την ταυτότητα και την προσωπική αξία του Χριστού. Ποιες σκέψεις κάνουν μέσα τους οι αντίχριστοι; Στα βάθη της καρδιάς τους δεν είναι, άραγε, σκοτεινοί και μοχθηροί; Στα βάθη της καρδιάς τους δεν είναι, άραγε, ποταποί, πρόστυχοι και επαίσχυντοι; (Ναι.) Είναι εντελώς αποκρουστικοί!

Λένε κάποιοι: «Σε έχουμε ακούσει να λες πολλά για τους αντίχριστους· πώς γίνεται, όμως, να μην έχουμε δει κανέναν; Μήπως τα βγάζεις απλώς απ’ το μυαλό Σου; Μήπως τα λες λίγο τραβηγμένα;» Εσείς πιστεύετε πως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Πόσους έχετε γνωρίσει; Μήπως είστε ένας από αυτούς; (Κι εμείς παρουσιάζουμε αυτές τις καταστάσεις και αποκαλύπτουμε τέτοιες πτυχές. Δεν είναι το ίδιο σοβαρές με αυτές των αντίχριστων, αλλά η φύση-ουσία είναι η ίδια.) Θεωρείτε πως είναι επικίνδυνο να έχει κανείς αυτές τις καταστάσεις; (Ναι.) Αν το ξέρετε πως είναι επικίνδυνο, τότε πρέπει να αλλάξετε. Είναι εύκολο να αλλάξει κανείς; Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι και εύκολο και δύσκολο. Αν δείτε τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια με την οποία πρέπει να συμμορφωθείτε, έτσι απλά όπως είπε ο Κύριος Ιησούς «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού», τότε μπορείτε να μετανοήσετε αληθινά. Για παράδειγμα, ο Θεός σού λέει να εφαρμόσεις κάτι, με αυτά τα λόγια: «Μόλις τελειώσεις το φαγητό σου, γλείψε το πιάτο σου σαν να το έχεις πλύνει. Έτσι, και δεν πετάς φαγητό και τηρείς τους κανόνες υγιεινής». Είναι απλές αυτές οι οδηγίες; Είναι εύκολο να εφαρμοστούν; (Ναι.) Αν ζητούσε ο Θεός κάτι τέτοιο, μόνο τις λίγες αυτές προτάσεις, χωρίς να υπεισέλθει στις δυσκολίες των ανθρώπων ή στις καταστάσεις τους, χωρίς να μιλήσει για διεφθαρμένες διαθέσεις και χωρίς να κάνει διάκριση ανάμεσα στις διάφορες περιστάσεις, εσύ πώς θα εφάρμοζες και πώς θα έκανες πράξη αυτό το ένα ζήτημα; Για εσένα, αυτές οι προτάσεις είναι τα λόγια του Θεού, είναι η αλήθεια και είναι κάτι με το οποίο πρέπει να συμμορφωθείς. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να ακολουθείς την απαίτηση του Θεού κάθε μέρα, κάθε φορά που τελειώνεις το φαγητό σου· τότε ακολουθείς την οδό του Θεού, αντιμετωπίζεις τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, ως αυτό στο οποίο οφείλεις να υπακούς. Γίνεσαι ένας άνθρωπος που κάνει πράξη τα λόγια του Θεού και, σ’ αυτό το απλούστατο ζήτημα, έχεις απαλλαγεί από την ουσία ενός αντίχριστου. Εναλλακτικά, θα μπορούσες, μόλις άκουγες αυτά τα λίγα λόγια, να συμφωνήσεις λεκτικά και να τα απομνημονεύσεις, αλλά μόλις τελειώσεις το φαγητό σου, αν δεις να έχουν μείνει στο πιάτο μερικοί κόκκοι ρυζιού, να σκεφτείς: «Έχω άλλα πράγματα να κάνω!» κι απλώς να το αφήσεις όπως είναι. Κάνεις το ίδιο και στο επόμενο γεύμα. Κρατάς στο μυαλό σου αυτές τις λίγες οδηγίες του Θεού, στην πραγματικότητα, όμως, δεν πρόκειται ποτέ να τις κάνεις πράξη. Καθώς περνάει ο καιρός, ξεχνάς αυτά τα λόγια. Έτσι, λοιπόν, όχι μόνο δεν έκανες πράξη τα λόγια του Θεού, αλλά από πάνω απέρριψες τα λόγια του Θεού. Τι είδους άνθρωπο σε κάνει αυτό; Αν δεν εφαρμόσεις αυτά τα λόγια, είσαι μήπως ένας άνθρωπος που μπορεί να ακολουθήσει την οδό του Θεού όταν ακούσει τα λόγια Του; Είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια; Είναι ξεκάθαρο ότι δεν είσαι. Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να χαρακτηριστεί αντίχριστος; Είναι το να μην μπορεί κανείς να κάνει πράξη την αλήθεια το ίδιο με το να είναι αντίχριστος; (Όχι.) Ένας τέτοιος άνθρωπος αντιμετωπίζει τα λόγια του Θεού σαν κάτι που μπαίνει απ’ το ένα αυτί και βγαίνει απ’ το άλλο, σαν κάτι ασήμαντο· δεν τα κάνει πράξη και δεν τα πολυσκέφτεται, απλώς τα ξεχνάει. Δεν είναι αντίχριστος όποιος το κάνει αυτό. Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπου, το οποίο, όταν ακούσει αυτές τις οδηγίες από τον Θεό, σκέφτεται: «Να γλείψω το πιάτο όταν τελειώσω το φαγητό μου; Τι ντροπή! Δεν είμαι ζητιάνος και, επιπλέον, δεν μας λείπει το φαγητό. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω κάτι τέτοιο! Όσοι είναι πρόθυμοι να γλείψουν το πιάτο τους, ας το κάνουν». Όταν πει κάποιος «Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού», εκείνος σκέφτεται: «Ακόμα κι αν είναι απαίτηση του θεού, είναι απαράδεκτο. Ο θεός δεν πρέπει να απαιτεί τέτοια πράγματα. Αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια! Ο θεός λέει και πράγματα που είναι ανάξια λόγου, παράλογα και όχι και τόσο σπουδαία. Δεν είναι απαραίτητα η αλήθεια όλα όσα απαιτεί ο θεός από τους ανθρώπους. Αυτή η συγκεκριμένη απαίτηση δεν μου φαίνεται να είναι η αλήθεια. Ο κύριος Ιησούς είπε: “Διότι όστις κάμη το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μήτηρ.” Τέτοια λόγια είναι η αλήθεια! Με το να γλείφεις το πιάτο σου όταν τελειώσεις το φαγητό, τηρείς τους κανόνες υγιεινής; Θα ήταν αρκετό απλώς να το πλύνεις απευθείας. Τι μας βάζεις να γλείφουμε τα πιάτα; Αυτή η απαίτηση δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις μου ούτε με τις φαντασιοκοπίες μου· θα ήταν απαράδεκτη οπουδήποτε. Θα με αναγκάσεις να γλείψω το πιάτο; Σιγά μην το κάνω! Έτσι ορίζεται η υγιεινή; Πλένω το πιάτο μου με νερό και απολυμαντικό, αυτό θεωρώ εγώ υγιεινή!» Αυτό το είδος ανθρώπου, μόλις ακούσει αυτά τα λόγια, έχει τις δικές του σκέψεις και την εσωτερική του αντίσταση· φτάνει ακόμα και στο σημείο να γελοιοποιήσει και να δυσφημίσει. Επειδή αυτά τα λόγια προέρχονται από τον Θεό, δεν τολμά να τα κρίνει δημόσια, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει γνώμη ή αντιλήψεις γι’ αυτά. Πού εκδηλώνονται η γνώμη και οι αντιλήψεις του; Ούτε αποδέχεται ούτε κάνει πράξη αυτά τα λόγια· κάνει τις δικές του σκέψεις γι’ αυτά, και μπορεί να τα κρίνει και να σχηματίζει αντιλήψεις σχετικά με αυτά. Γι’ αυτό και, όταν τελειώσει το γεύμα του και δει κάποιους να γλείφουν το πιάτο τους για να το καθαρίσουν, εκείνος δεν το κάνει, ενώ ταυτόχρονα κρύβει μέσα του ακόμα και περιφρόνηση για όσους ασκούνται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Η εξωτερική του εμφάνιση συχνά αποκαλύπτει κοροϊδία και γελοιοποίηση, ακόμα και μια στάση διόρθωσης της συμπεριφοράς των άλλων. Όχι μόνο δεν ενεργεί σύμφωνα με όσα λέει ο Θεός, αλλά από πάνω κάνει και το αντίθετο, προχωρώντας σε ενέργειες αντίθετες μ’ αυτά. Χρησιμοποιεί τις ενέργειές του για να αρνηθεί τις απαιτήσεις του Θεού, για να αντισταθεί σε όσα έχει πει ο Θεός και επιπλέον προσπαθεί να τραβήξει περισσότερο την προσοχή, να πείσει πιο πολλούς ανθρώπους πως όσα λέει ο Θεός είναι λανθασμένα και πως μόνο ο δικός του τρόπος είναι ο σωστός, κι έτσι να οδηγήσει πιο πολλούς ανθρώπους να αντισταθούν στα λόγια του Θεού και να τα καταδικάσουν. Πολύ απλά, δεν ενεργεί σύμφωνα με τις εντολές του Θεού· κάθε φορά που τελειώνει το φαγητό του, όχι μόνο ξεπλένει το πιάτο του με νερό, αλλά από πάνω το πλένει επανειλημμένα με απολυμαντικό και υγρό πιάτων, και μετά το αποστειρώνει σε θάλαμο απολύμανσης. Ενώ το κάνει αυτό, παράλληλα δημιουργεί ασυναίσθητα κάποιες δηλώσεις, λέγοντας σε όλους: «Στην πραγματικότητα, όταν γλείφεις το πιάτο, δεν σκοτώνονται τα μικρόβια, ούτε όταν το πλένεις με νερό. Αποστειρώνεται σωστά μόνο αν χρησιμοποιήσεις απολυμαντικό, σε συνδυασμό με υψηλή θερμοκρασία. Αυτό υπαγορεύει η υγιεινή». Όχι μόνο αρνείται να αποδεχθεί όσα λέει ο Θεός ή να ασκηθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού, αλλά από πάνω χρησιμοποιεί τα δικά του λόγια και πράξεις για να αντισταθεί, να καταδικάσει και να κρίνει όσα απαιτεί ο Θεός. Ακόμα πιο ακραία, χρησιμοποιεί κάποιες απόψεις που θεωρεί σωστές προκειμένου να παρακινήσει και να παραπλανήσει πιο πολλούς ανθρώπους να συνταχθούν μαζί του ενώ καταδικάζει και κρίνει τις απαιτήσεις του Θεού, και αντιστέκεται σ’ αυτές. Τι ρόλο παίζει σε αυτήν την περίπτωση; Δεν παρακινεί περισσότερους ανθρώπους να ακούσουν τα λόγια του Θεού και να υποταχθούν άνευ όρων στον Θεό ούτε απαλλάσσει τους ανθρώπους από τις αντιλήψεις τους όταν προκύπτουν τέτοιες, ούτε επιλύει διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους και στον Θεό, αλλά ούτε και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων όταν προκύπτουν τέτοιες. Αντίθετα, παρακινεί και παραπλανά περισσότερους ανθρώπους να κρίνουν τον Θεό, να συνταχθούν μαζί του ενώ αναλύει και εξετάζει εξονυχιστικά την ορθότητα των λόγων του Θεού. Εξωτερικά, φαίνεται να είναι υπερασπιστής της δικαιοσύνης και να κάνει αυτό που φαίνεται δίκαιο. Άραγε, όμως, ταιριάζει μια τέτοια δίκαιη διαγωγή σε κάποιον που ακολουθεί τον Θεό; Πρόκειται εδώ για ένα ανθρώπινο αίσθημα δικαιοσύνης; (Όχι.) Ποια ακριβώς ουσία, λοιπόν, κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά αυτού του είδους ανθρώπου; (Έχει την ουσία των αντίχριστων και των διαβόλων.) Από τη μία, αυτά τα άτομα δεν καταφέρνουν να δουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια· το ακόμα πιο ντροπιαστικό, όμως, είναι ότι μπορούν να φορέσουν τον μανδύα του πνευματικού ανθρώπου, χρησιμοποιώντας συχνά τα λόγια του Θεού για να δώσουν εντολές στους άλλους, παρουσιάζοντας έτσι τον εαυτό τους ως καλύτερο απ’ ό,τι είναι και κερδίζοντας τον θαυμασμό. Οι ίδιοι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού ούτε και τα αντιμετωπίζουν ως την αλήθεια που πρέπει να βιώσουν και να εφαρμόσουν. Κι όμως, συχνά λένε στους άλλους με αυστηρό και σοβαρό ύφος: «Ο θεός είπε, μόλις τελειώνεις το φαγητό σου, να γλείφεις το πιάτο σου για να το καθαρίσεις· είναι καλή συνήθεια και έτσι δεν πετιέται φαγητό». Με κάθε λέξη και κάθε πρόταση, ανεμίζουν το λάβαρο που γράφει «ο θεός είπε», «Αυτός είναι ο λόγος του Θεού» ή «Αυτή είναι η αλήθεια»· οι ίδιοι, όμως, ούτε το αποδέχονται ούτε το κάνουν πράξη. Επιπλέον, δημιουργούν διάφορες κρίσεις και παράλογες ερμηνείες για τα λόγια του Θεού. Αυτό κάνουν οι αντίχριστοι.

Τώρα που μόλις αναλύθηκαν οι εκδηλώσεις αυτών των τριών ειδών ανθρώπου, ποια περίπτωση είναι η πιο σοβαρή; (Του τελευταίου είδους.) Ο άνθρωπος αυτού του είδους δεν κάνει ο ίδιος πράξη τα λόγια του Θεού, ενώ είναι γεμάτος με διάφορες περιπτώσεις αντίστασης και κρίσης ενάντια στα λόγια του Θεού. Επιπλέον, χρησιμοποιεί τα λόγια του Θεού για να παραπλανήσει τους άλλους και να πετύχει τους στόχους του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι. Ανεξάρτητα από την πτυχή των λόγων του Θεού, ακόμα κι αν αυτά τα λόγια συνάδουν με τις αντιλήψεις τους, δεν βλέπουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια· αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα λόγια του Θεού που πηγαίνουν εντελώς κόντρα στις ανθρώπινες αντιλήψεις, στην παραδοσιακή κουλτούρα και φιλοσοφία —οι αντίχριστοι θεωρούν αυτά τα λόγια ακόμα πιο ασήμαντα. Γιατί, άραγε, κηρύττουν τα λόγια του Θεού αφού δεν τα θεωρούν σημαντικά; Θέλουν να χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού για να εκπληρώνουν τους σκοπούς τους. Από αυτά τα τρία είδη ανθρώπων, το τελευταίο είναι το πιο επικίνδυνο. Και το πρώτο; (Ακούει τα λόγια του Θεού και τα κάνει πράξη.) Πιστεύετε πως όλοι όσοι ακούνε τα λόγια του Θεού και τα κάνουν πράξη είναι ανεγκέφαλοι; Εκ πρώτης όψεως, μήπως φαίνεται κάπως ανόητο να υπακούει κανείς αυστηρά σε όσα λέει ο Θεός και σε όσα βάζει τους ανθρώπους να κάνουν; (Όχι.) Όσοι κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού είναι οι πιο έξυπνοι. Το δεύτερο είδος ανθρώπου επικεντρώνεται στη δράση· δεν κάνει πράξη την αλήθεια, παρά ενεργεί μόνο σύμφωνα με τη δική του βούληση και κάνει κάμποση απλή δουλειά. Δεν δίνει σημασία στο νόημα ούτε στις απαιτήσεις και τα πρότυπα των λόγων του Θεού. Δεν αντιλαμβάνεται τις προθέσεις του Θεού ούτε την εσωτερική φωνή Του και, απλώς, επικεντρώνεται στην πράξη. Σκέφτεται: «Ξέρω πως έχεις καλό σκοπό για εμάς. Όλα όσα λες είναι σωστά. Πρέπει να υποταχθούμε σε όσα λες και να τα κάνουμε πράξη· Εσύ επικεντρώσου στην ομιλία Σου, κι όλοι εμείς θα ακούσουμε». Στην πραγματικότητα, όμως, δεν παίρνει στα σοβαρά ούτε αυτά που λέει ο Θεός ούτε τις αναλυτικές απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους. Απλώς ενεργεί απερίσκεπτα. Το να ενεργεί κανείς απερίσκεπτα μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει σε μανιώδεις και αδίστακτες πράξεις, να προκαλέσει διατάραξη και αναστάτωση· μπορεί να οδηγήσει σε αντίσταση κατά του Θεού. Το να αντιστέκεται κανείς σοβαρά στον Θεό μπορεί κάποιες φορές να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα και αυτό, με τη σειρά του, να οδηγήσει στην καταστροφή. Αυτή είναι η πιο σοβαρή συνέπεια για όσους δεν επιδιώκουν την αλήθεια, και κάποιοι άνθρωποι φτάνουν σε αυτό το σημείο. Οι αντίχριστοι, που ανήκουν στο τρίτο είδος ανθρώπου, είναι πιστοί ακόλουθοι του Σατανά. Δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια, ό,τι κι αν συμβεί. Ακόμα κι αν πεις κάτι σωστό, δεν πρόκειται να ακούσουν, πόσο μάλλον όταν έχουν και τις δικές τους αντιλήψεις. Είναι ορκισμένοι εχθροί του Θεού, ορκισμένοι εχθροί της αλήθειας. Εξωτερικά, αυτοί φαίνεται να είναι οι πιο πονηροί και πανούργοι άνθρωποι. Διακρίνουν και εξετάζουν εξονυχιστικά τα πάντα, συλλογίζονται και πασχίζουν να καταλάβουν το κάθε τι. Μετά, όμως, από τόση εξονυχιστική εξέταση, καταλήγουν να εξετάζουν εξονυχιστικά τον ίδιο τον Θεό, αναπτύσσοντας αντιλήψεις και γνώμες για Εκείνον. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, αν δεν ικανοποιεί την κρίση τους, το καταδικάζουν χωρίς καμία εξαίρεση· αρνούνται να το κάνουν πράξη, φοβούμενοι μήπως τους βγει σε κακό. Από την άλλη, όσοι εξωτερικά φαίνονται ανόητοι, λες και τους λείπει η ευφυΐα, κάνουν ακριβώς αυτό που λέει ο Θεός. Φαίνονται υπερβολικά απλοϊκοί και έντιμοι, και μοιράζονται ακόμα και όσα δεν πρέπει να μοιράζεται κανείς, αναφέρουν ακόμα και όσα δεν πρέπει να αναφέρει κανείς, ενώ κάποιες φορές επιδεικνύουν ακόμα και κάπως αφελείς συμπεριφορές. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι η καρδιά ενός τέτοιου ανθρώπου είναι ανοιχτή στον Θεό και όχι κλειστή ή αποκλεισμένη από Εκείνον. Η συζήτηση γι’ αυτό το απλό παράδειγμα αποσκοπεί στο να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τι ακριβώς είναι ένας αντίχριστος και ποια είναι πραγματικά η στάση του απέναντι στα λόγια του Θεού. Αποσκοπεί στο να σας βοηθήσει να διακρίνετε σε ποιο ακριβώς είδος ανθρώπου ανήκουν οι αντίχριστοι και σε ποιο είδος ανήκουν όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά δεν είναι αντίχριστοι. Σκοπός είναι να αποκτήσετε αυτού του είδους τη διάκριση. Ανέφερα τυχαία αυτό το παράδειγμα απλώς για να σας διευκολύνω να κατανοήσετε καλύτερα το θέμα της σημερινής μας συναναστροφής. Δεν σας ζητώ στ’ αλήθεια να γλείφετε τα πιάτα σας για να τα καθαρίσετε μετά το γεύμα. Ούτε και όρισα πως το να γλείφει κανείς το πιάτο του είναι συνώνυμο της υγιεινής ή της εξοικονόμησης τροφής. Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι τέτοιο· δεν πρέπει να έχετε παρανοήσεις.

Σήμερα, η συναναστροφή αφορούσε ένα επιπλέον σημείο για το πώς σιχαίνονται οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού: Το ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Τα εμπορεύματα σχετίζονται με τις πωλήσεις, τις συναλλαγές, το κέρδος και τα χρήματα. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να συμβαίνει σε καμία απολύτως περίπτωση, είναι τεράστια αμαρτία. Γιατί; Στην αρχή αρχή της συνάθροισής μας, ο καθένας συναναστράφηκε πάνω στο πώς κατανοεί τα λόγια του Θεού και την αλήθεια με τα δικά του λόγια, συνοπτικά και με τους πιο απλούς όρους. Γενικά, τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Για την ανθρωπότητα, η αλήθεια έχει κρίσιμη σημασία. Η αλήθεια μπορεί να γίνει η ζωή του ανθρώπου, μπορεί να σώσει τους ανθρώπους και να τους φέρει πίσω από τον θάνατο, καθώς και να δώσει σε κάποιον την ευκαιρία να γίνει ένα δημιούργημα που θα έχει τα απαραίτητα προσόντα. Η αξία της αλήθειας για την ανθρωπότητα δεν μετριέται με λέξεις, με υλικά αγαθά ή με χρήματα. Αξίζει να τη φυλάει κανείς ως κόρη οφθαλμού, και αξίζει να γίνει ο οδηγός, η κατεύθυνση και ο σκοπός για τις ενέργειες, τη διαγωγή, τη ζωή και ολόκληρη την ύπαρξη ενός ανθρώπου. Μέσω της αλήθειας οι άνθρωποι πρέπει να αποκτούν, μεταξύ άλλων, το μονοπάτι της άσκησης, καθώς και το μονοπάτι που οδηγεί στον φόβο Θεού και την αποφυγή του κακού. Για τους ανθρώπους, η αλήθεια είναι συνώνυμο της ίδιας της ζωής. Κανένα υλικό αντικείμενο και κανένας πλούτος δεν χωράει στην ίδια πρόταση με την αλήθεια. Σε αυτόν τον υλιστικό κόσμο και σε ολόκληρο τον σύμπαντα κόσμο, δεν υπάρχει τίποτα που να αξίζει να συγκριθεί με την αλήθεια ούτε και τίποτα που να μπορεί να εξισωθεί μαζί της. Από αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι, για την ανθρωπότητα που χρειάζεται τη σωτηρία, η αλήθεια είναι το πιο πολύτιμο, το πιο ανεκτίμητο απόκτημα. Κι όμως, όλως παραδόξως, υπάρχουν άτομα που αντιμετωπίζουν αυτό το ανεκτίμητο πράγμα σαν εμπόρευμα που μπορούν να το πουλάνε και να το εμπορεύονται για να βγάλουν κέρδος. Μπορούν τέτοια άτομα να χαρακτηριστούν ως διάβολοι και σατανάδες; Οπωσδήποτε! Στο πνευματικό βασίλειο, τέτοια άτομα είναι διάβολοι και σατανάδες· ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι αντίχριστοι.

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες από τις εκδηλώσεις του πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα προς πώληση για να κερδίσουν προσωπικά οφέλη. Αυτό, φυσικά, λέγεται με ένα ορισμένο νόημα και δεν αντιστοιχεί απολύτως στην αρχική έννοια του όρου· δεν φαίνεται και τόσο εύκολα ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα προς πώληση. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αν κρίνει κανείς από τη συμπεριφορά τους, την προσέγγισή τους, ακόμα κι από την ουσία τους, έχουν ήδη, και σχεδόν με απόλυτη βεβαιότητα, αντιμετωπίσει τα λόγια του Θεού σαν εμπορεύματα, σαν υλικό αγαθό που μπορεί κάποιος να το αποκτήσει. Όταν βρεθούν στην κατοχή τους τα λόγια του Θεού, τα αντιμετωπίζουν σαν αντικείμενο στο μαγαζάκι τους, που το πουλάνε την κατάλληλη στιγμή σε όποιον το χρειάζεται για να βγάλουν κέρδος. Τι οφέλη κερδίζουν από αυτό οι αντίχριστοι; Μεταξύ άλλων, φήμη, μεγάλη εκτίμηση από τους άλλους και αντιμετώπιση ως είδωλα, τα βλέμματα θαυμασμού που προσελκύουν, καθώς και την προστασία που τους προσφέρουν οι άλλοι, όπως η προστασία της θέσης και του προσώπου τους. Ακόμα κι όταν απομακρύνονται και αποκλείονται, οι άλλοι μιλάνε υπέρ τους και τους υπερασπίζονται. Αυτά τα οφέλη αποκομίζουν οι αντίχριστοι από τα λόγια του Θεού. Αυτά τα οφέλη είναι ακριβώς αυτό που επιθυμούν και επιδιώκουν οι αντίχριστοι, αυτό για το οποίο μηχανορραφούν μέσα τους εδώ και τόσο καιρό. Αυτή είναι η ουσία των αντίχριστων. Οι ενέργειες και η συμπεριφορά τους άγονται και φέρονται από τη φύση τους, και από αυτές τις εκδηλώσεις μπορεί να φανεί η φύση-ουσία των αντίχριστων.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.