Μια ανάλυση για το πώς οι αντίχριστοι παραπλανούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους

I. Μια ανάλυση για το πώς οι αντίχριστοι εξαπατούν τους ανθρώπους

Στην τελευταία συνάθροιση, ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας σχετικά με το τέταρτο σημείο απ’ τις ποικίλες εκδηλώσεις των αντίχριστων. Σήμερα, θα ξεκινήσουμε να συναναστρεφόμαστε σχετικά με το πέμπτο σημείο, δηλαδή το πώς οι αντίχριστοι παραπλανούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους. Αυτή η πτυχή των εκδηλώσεων των αντίχριστων περιλαμβάνει τέσσερα ρήματα. Απ’ αυτά τα τέσσερα ρήματα και τη συμπεριφορά των αντίχριστων, μπορούμε να αντιληφθούμε τις διαθέσεις τους. Το πρώτο είναι το ρήμα «παραπλανώ». Ποια διάθεση περιλαμβάνει αυτό; Τη μοχθηρία. Και το ρήμα «προσελκύω»; Η προσέλκυση χρησιμοποιεί συνήθως ευχάριστα ή δυσάρεστα λόγια; (Ευχάριστα.) Και ποια διάθεση διέπει αυτήν τη συμπεριφορά; Η μοχθηρία. Και τα ρήματα «απειλώ» και «ελέγχω»; Ποια διάθεση τα διέπει; (Η φαυλότητα.) Ακριβώς. Η φαυλότητα. Απ’ το πέμπτο σημείο, μπορούμε να αντιληφθούμε τις διαθέσεις των αντίχριστων. Ποιες είναι οι κύριες εκδηλώσεις των αντίχριστων σ’ αυτό το σημείο; (Η μοχθηρία και η φαυλότητα.) Οι διαθέσεις τόσο της μοχθηρίας όσο και της φαυλότητας είναι πάρα πολύ φανερές και προφανείς. Ας συζητήσουμε γι’ αυτές τις συμπεριφορές μία προς μία, αρχίζοντας με το ρήμα «παραπλανώ». Τι σημαίνει γενικά ο όρος «παραπλανώ»; Εμπεριέχει εκδηλώσεις ειλικρίνειας; Έχει μέσα του ειλικρινή λόγια; (Όχι.) Δεν έχει ειλικρινή λόγια. Όλα είναι ψεύτικα. Χρησιμοποιεί κανείς ψεύτικες εντυπώσεις, ψεύτικες δηλώσεις και απατηλά λόγια προκειμένου να κάνει τους άλλους να πιστέψουν ότι αυτά που λέει είναι σωστά, και να τους κάνει να τον αναγνωρίσουν και να τον εμπιστευτούν. Αυτό σημαίνει ο όρος «παραπλανώ». Άραγε, αυτοί που παραπλανούνται κερδίζουν την αλήθεια; Βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι; Δεν καταφέρνουν τίποτα απ’ αυτά. Η συμπεριφορά και η πρακτική των ανθρώπωνπου παραπλανούν είναι αναμφισβήτητα αρνητική και όχι θετική. Αυτοί που παραπλανούνται ουσιαστικά πιάνονται κορόιδα. Δεν κατανοούν τα πραγματικά δεδομένα, την πραγματική κατάσταση και το πραγματικό πλαίσιο, ενώ επιλέγουν το λάθος μονοπάτι και τη λάθος κατεύθυνση, αλλά και τον λάθος άνθρωπο για ν’ ακολουθήσουν. Αυτό το αποτέλεσμα φέρνει η παραπλάνηση σε όσους πέφτουν θύματά της. Σαν τις διαφημίσεις σε ένα εμπορικό κέντρο: είναι πάρα πολύ καλογραμμένες και όταν τις βλέπουν οι άνθρωποι, τις παίρνουν τοις μετρητοίς. Μόλις, όμως, κάνουν τις αγορές τους, ανακαλύπτουν ότι τα προϊόντα είναι άχρηστα. Αυτό σημαίνει να πιάνεσαι κορόιδο. Ποιος είναι, λοιπόν, ο σκοπός των αντίχριστων όταν συμπεριφέρονται με τρόπο που παραπλανά τους ανθρώπους; Ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν; Ποια λόγια λένε; Ποια πράγματα κάνουν για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Ας μιλήσουμε πρώτα για τον σκοπό τους. Αν δεν είχαν κανέναν σκοπό, τότε άραγε θα χρειαζόταν να καταβάλουν προσπάθεια ή να πουν ευχάριστα πράγματα για να προσελκύσουν και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό. «Τίποτα δεν είναι τζάμπα». Αν δεν μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, θα πιαστείς κορόιδο. Τόσο μοχθηρός είναι ο κόσμος. Οι άνθρωποι μηχανορραφούν ο ένας εναντίον του άλλου και κακομεταχειρίζονται ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η ζωή της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Γιατί καταβάλλουν προσπάθεια οι αντίχριστοι να μιλάνε με έμμεσο τρόπο προκειμένου να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Μιλάνε και ενεργούν με ξεκάθαρο σκοπό. Ανταγωνίζονται αναμφίβολα για την εξουσία και τον έλεγχο επί των ανθρώπων. Οι στόχοι τους δεν διαφέρουν απ’ αυτούς των πολιτικών. Ποιες στρατηγικές, λοιπόν, χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Πώς το κάνουν; Πρώτα, σε κάνουν να τους συμπαθήσεις. Αφού σχηματίσεις καλή εντύπωση γι’ αυτούς, παύεις να είσαι επιφυλακτικός απέναντί τους. Τους εμπιστεύεσαι, αποδέχεσαι την ηγεσία τους και τους υπακούς με τη θέλησή σου. Είσαι πρόθυμος να ακούσεις ό,τι λένε και ό,τι σου ζητάνε να κάνεις. Τι σημαίνει αυτή η προθυμία να ακούσεις; Σημαίνει ότι δεν κάνεις πράξη την ικανότητα για διάκριση, και ότι ακούς και υπακούς χωρίς αρχές. Μπορούν οι αντίχριστοι να πετύχουν το αποτέλεσμα της παραπλάνησης των ανθρώπων χρησιμοποιώντας λόγια και μεθόδους αποδοκιμασίας; Σε καμία περίπτωση. Ποιες μεθόδους, λοιπόν, χρησιμοποιούν συνήθως για να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα; Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούν λόγια που συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και δόγματα του ανθρώπινου συναισθήματος. Κάποιες φορές, λένε και κάποια λόγια και δόγματα που συμφωνούν με την αλήθεια, πράγμα που τους διευκολύνει να πετύχουν τον στόχο τους να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, ενώ έτσι είναι και πιο πιθανό να τους αποδεχτούν οι άλλοι. Για παράδειγμα, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές κάνουν κάποιο λάθος που ζημιώνει το έργο της εκκλησίας και αισθάνονται αρνητικότητα και αδυναμία, οι αντίχριστοι δεν συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια για να στηρίξουν και να βοηθήσουν. Αντί γι’ αυτό, λένε: «Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να νιώθουν αδυναμία οι άνθρωποι· είναι φυσιολογικό. Κι εγώ νιώθω συχνά αδυναμία. Ο Θεός, όμως, δεν τα θυμάται αυτά τα πράγματα». Στην πραγματικότητα, γνωρίζουν μήπως αν θυμάται αυτά τα πράγματα ο Θεός; Όχι, δεν το γνωρίζουν. Λένε: «Δεν πειράζει που δεν χειρίστηκες σωστά αυτό το ζήτημα. Διόρθωσέ το την επόμενη φορά. Ο οίκος του θεού δεν το ξέρει και κανείς δεν ρωτάει γι’ αυτό. Αφού δεν θα το αναφέρω στους ανώτερους, δεν θα το μάθει η ανώτερη ηγεσία και σίγουρα δεν θα το μάθει ο άνωθεν, κι έτσι ούτε ο θεός θα το μάθει. Άρα, ο θεός δεν πρόκειται να προσέξει αυτό το ζήτημα. Όλοι είμαστε διεφθαρμένοι άνθρωποι. Έχεις κι εσύ διαφθορά, έχω κι εγώ. Ως επικεφαλής, είμαι κάτι σαν γονιός. Εγώ ευθύνομαι για τα όποια λάθη κάνετε. Εγώ φταίω που έχω μικρό ανάστημα και δεν είμαι ικανός να σας στηρίξω και να σας βοηθήσω, πράγμα που σας οδήγησε να κάνετε λάθη. Αν είχα μεγαλύτερο ανάστημα, θα μπορούσα να σας είχα βοηθήσει και δεν θα είχατε κάνει λάθος. Η ευθύνη γι’ αυτό το ζήτημα είναι δική μου. Μπορεί μεν όλο αυτό να προκάλεσε ζημιές στο έργο της εκκλησίας, αλλά θα το λύσουμε μόνοι μας και το ζήτημα θα λήξει. Κανείς δεν πρέπει να ρωτήσει γι’ αυτό και κανείς δεν πρέπει να το αναφέρει παραπάνω. Ας μείνει μεταξύ μας. Αν δεν το αναφέρω στους αδελφούς και τις αδελφές, τότε κανείς δεν πρόκειται να το αναφέρει στους ανώτερους και το ζήτημα θα ξεχαστεί. Πρέπει απλώς να προσευχηθούμε και να ορκιστούμε ενώπιον του θεού ότι δεν θα το ξανακάνουμε και ότι δεν θα ξανακάνουμε ποτέ τέτοιο λάθος. Ως επικεφαλής, έχω την ευθύνη να σας προστατεύω. Ο θεός είναι τόσο μεγαλοπρεπής. Είναι ρεαλιστικό να ζητάμε την προστασία του; Εξάλλου, ο θεός δεν ασχολείται με αυτά τα ασήμαντα ζητήματα στις ζωές των ανθρώπων, άρα η ευθύνη της προστασίας σας πέφτει αυτονόητα στους ώμους μου επειδή εγώ είμαι επικεφαλής. Αφού εσείς έχετε μικρό ανάστημα, θα πάρω εγώ την ευθύνη αν κάνετε λάθος. Μην ανησυχείτε. Αν κάτι πάει πολύ στραβά και το ανακαλύψει ή το μάθει ο άνωθεν, εγώ θα σας υπερασπιστώ». Όταν οι άνθρωποι ακούνε κάτι τέτοιο, σκέφτονται: «Τέλεια! Ανησυχούσα ότι θα αναλάμβανα εγώ την ευθύνη, αλλά αυτός ο επικεφαλής είναι υπέροχος!» Δεν έχουν παραπλανηθεί; Συμφωνεί με την αλήθεια το παραμικρό απ’ αυτά που είπαν οι αντίχριστοι; Υπάρχει στα λόγια τους τίποτα ωφέλιμο ή εποικοδομητικό για τους ανθρώπους; Υπάρχει τίποτα που να χειρίζεται τα ζητήματα βάσει αρχών; (Όχι.) Τι λόγια είναι αυτά, λοιπόν; Είναι λόγια που χρησιμοποιούν τα ανθρώπινα συναισθήματα, τη συμπόνια και τη συγχώρεση για να χτίσουν επαφές, δίνοντας έμφαση στα αισθήματα και στη φιλία, με σκοπό να πάνε τη σχέση σε συγκεκριμένο επίπεδο κάνοντας τους ανθρώπους να νιώθουν ότι οι αντίχριστοι είναι πάρα πολύ συμπονετικοί, επιεικείς και ανεκτικοί. Δεν υπάρχουν, όμως, σ’ αυτό ούτε αρχές ούτε αλήθειες. Τι είναι αυτή η επιφανειακή κατανόηση; Είναι απλώς επιφανειακή ενασχόληση με τα πράγματα. Είναι σαν να καλοπιάνεις ένα παιδί. Ποιες στρατηγικές χρησιμοποιούνται εδώ; Το καλόπιασμα, η εξαπάτηση, το χτίσιμο επαφών, η επιφανειακή ενασχόληση με τα πράγματα, η προσποίηση ότι είναι καλοί άνθρωποι, όλα αυτά σε βάρος των συμφερόντων των αδελφών, καθώς και το ξεπούλημα των συμφερόντων του οίκου του Θεού με στόχο την κοροϊδία και την παραπλάνηση των ανθρώπων. Και τι έχει αυτό ως τελική συνέπεια; Κάνει τους ανθρώπους να απομακρύνονται απ’ τον Θεό, να είναι επιφυλακτικοί απέναντί Του και να έρχονται πιο κοντά στους αντίχριστους. Ακόμη και αφού παραπλανηθούν, αυτοί οι άνθρωποι λένε: «Όταν έκανα εκείνο το λάθος, ανησύχησα πολύ. Προσευχήθηκα πολλές φορές στον Θεό, αλλά Αυτός δεν με παρηγόρησε. Ένιωσα την καρδιά μου ασταθή και ανήσυχη και δεν βρήκα λύση απ’ τον Θεό. Τώρα, όμως, είμαι καλά· με το που πάω στον επικεφαλής, λύνονται όλα μου τα προβλήματα. Είμαι πολύ τυχερός που έχω αυτόν τον επικεφαλής. Είναι καλύτερος από κάθε άλλον!» Σε αυτό το σημείο, οι καρδιές και οι απόψεις τους έχουν ήδη στραφεί προς τους αντίχριστους και εκείνοι είναι που τις ελέγχουν. Πώς γίνεται να τους ελέγχουν οι αντίχριστοι; Επειδή οι άνθρωποι εκείνοι βρίσκουν σ’ αυτούς τους αντίχριστους μια αίσθηση ασφάλειας. Βρίσκουν συμπόνια. Βαθιά μέσα στην καρδιά τους, βρίσκουν ικανοποίηση και παρηγοριά. Αυτό δείχνει ότι έχουν παραπλανηθεί.

Παλιότερα, ο Άνωθεν ανακάλυψε ότι σε μια συγκεκριμένη εκκλησία υπήρχε κάποιος που είχε κακή ανθρώπινη φύση, ο οποίος έκανε συνεχώς πράγματα που προκαλούσαν αναστάτωση και διατάραξη χωρίς ίχνος μετάνοιας. Ο Άνωθεν είπε, λοιπόν, στον επικεφαλής της τοπικής εκκλησίας να απομακρύνει αυτόν τον άνθρωπο. Όταν το άκουσε ο επικεφαλής της τοπικής εκκλησίας, σκέφτηκε: «Να τον απομακρύνω; Αυτό πρέπει να το σκεφτώ. Είναι δικός μου. Δεν γίνεται να τον απομακρύνετε έτσι απλά. Πρέπει να τον υπερασπιστώ. Ο άνωθεν δεν καταλαβαίνει την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Παραπάει να τον απομακρύνετε έτσι απλά. Θα στενοχωρηθεί πάρα πολύ!» Προφορικά συμφώνησε να απομακρύνει αυτόν τον άνθρωπο, αλλά στην καρδιά του δεν είχε καμία πρόθεση να το κάνει. Μπορείς να μαντέψεις πώς το χειρίστηκε; Σκέφτηκε: «Πώς μπορώ να χειριστώ αυτήν την κατάσταση έτσι ώστε οι κάτωθεν να είναι ικανοποιημένοι μαζί μου ως επικεφαλής και ο άνωθεν να μη νιώσει απέχθεια για μένα;» Αφού το σκέφτηκε καλά, κατέληξε σε ένα σχέδιο. Κάλεσε τους πάντες σε συνάθροιση και είπε: «Σήμερα, πρέπει να ασχοληθούμε με ένα ξεχωριστό ζήτημα. Ποιο είναι αυτό; Υπάρχει κάποιος που ο άνωθεν δεν είναι πολύ ικανοποιημένος μαζί του και θέλει να τον απομακρύνω. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν; Ας ψηφίσουμε αν θα τον απομακρύνουμε ή όχι». Μέτρησαν τις ψήφους και περίπου το 80-90% συμφώνησε να απομακρυνθεί αυτός ο άνθρωπος. Υπήρχαν όμως και κάποιες αρνητικές ψήφοι. Δεν θα συζητήσουμε αν οι διαφωνούντες ήταν φανατικοί ακόλουθοι του κακού ανθρώπου ή αν το έκαναν για άλλους λόγους. Όπως και να έχει, κάποιοι άνθρωποι διαφώνησαν και η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη. Τότε, ο επικεφαλής είπε: «Παρατήρησα απ’ την ψηφοφορία ότι υπάρχουν φωνές που διαφωνούν. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Πρέπει να σεβαστούμε αυτές τις φωνές. Πρέπει να κάνουμε πράξη τη δημοκρατία. Κοιτάξτε τι ωραία που είναι η δημοκρατία στη Δύση. Πρέπει να την κάνουμε πράξη και στην εκκλησία. Πρέπει να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να κάνουμε πράξη τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αφού, λοιπόν, υπάρχουν κάποιες αρνητικές ψήφοι, δεν γίνεται να απομακρύνουμε αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να σεβαστούμε τις γνώμες των αδελφών μας. Ποιοι είναι οι αδελφοί και οι αδελφές μας; Είναι ο εκλεκτός λαός του θεού! Δεν γίνεται να αγνοήσουμε τις γνώμες τους. Ακόμη και αν διαφωνεί ένας μόνο απ’ τους ανθρώπους που ανήκουν στον εκλεκτό λαό του θεού, δεν γίνεται να προχωρήσουμε στην απομάκρυνση». Στην πραγματικότητα, αυτό που είπε δεν είχε καμία βάση, ο Θεός δεν έχει πει ποτέ τέτοια πράγματα. Ο επικεφαλής έλεγε ανοησίες. Αργότερα, όταν ο Άνωθεν ανακάλυψε ότι ο κακός άνθρωπος δεν είχε ακόμη απομακρυνθεί, ζήτησε απ’ τον τοπικό επικεφαλής να το κάνει γρήγορα. Αυτός το υποσχέθηκε: «Εντάξει. Θα γίνει σύντομα». Τι σήμαινε η υπόσχεσή του; Σήμαινε ότι θα χρονοτριβούσε. Σκέφτηκε: «Μου ζητάτε να τον απομακρύνω, αλλά αυτήν τη στιγμή, δεν μπορώ να το κάνω. Ποιος ξέρει; Αν περάσει αρκετός χρόνος, μπορεί να το ξεχάσετε και να μην αναγκαστώ να τον απομακρύνω». Αργότερα, κάλεσε ξανά τους πάντες σε νέα συνάθροιση και σε νέα ψηφοφορία. Μέσα απ’ τη συναναστροφή και τη διάκριση, έγινε φανερό σε όλους ότι εκείνος ο άνθρωπος έπρεπε όντως να απομακρυνθεί. Οι αρνητικές ψήφοι λιγόστεψαν. Υπήρχε, όμως, ακόμη μία ψήφος που ήταν αντίθετη με την απομάκρυνση. Ο επικεφαλής δεν τον απομάκρυνε ούτε αυτήν τη φορά, λέγοντας: «Αφού υπάρχει έστω και μία αρνητική ψήφος, δεν γίνεται να τον απομακρύνουμε». Οι περισσότεροι σκέφτηκαν: «Αφού το διέταξε ο Άνωθεν, απομάκρυνέ τον. Είναι βέβαιο ότι ο Άνωθεν μπορεί να διακρίνει το ζήτημα. Αποκλείεται να έχει κάνει λάθος». Είναι αρχή η υποταγή στις διευθετήσεις του Άνωθεν; Είναι η αλήθεια; (Ναι.) Αυτός ο επικεφαλής δεν ήξερε ότι είναι η αλήθεια. Τι έκανε; Είπε: «Υπάρχει ακόμη μία αρνητική ψήφος, οπότε δεν γίνεται να τον απομακρύνουμε. Πρέπει οπωσδήποτε να σεβαστούμε τις γνώμες των αδελφών μας. Αυτό είναι το υπέρτατο ανθρώπινο δικαίωμα». Αργότερα, όταν ο Άνωθεν ξαναρώτησε γι’ αυτό το ζήτημα, ο επικεφαλής συνέχισε να τον αντιμετωπίζει επιπόλαια και να χρονοτριβεί. Τελικά, όταν ο Άνωθεν είδε ότι ο επικεφαλής δεν απομάκρυνε τον κακό άνθρωπο, απέπεμψε και απομάκρυνε και τον επικεφαλής. Ο Άνωθεν τον έκανε επικεφαλής και αυτός δεν τον άκουσε. Εκείνος έχει την εξουσία να τον χρησιμοποιήσει και να τον αποπέμψει, κι αυτό είναι δοικητικό διάταγμα. Στη συνέχεια, απομακρύνθηκαν και οι σύμμαχοί του. Χρειάζεται να ψηφίσουν όλοι τις διευθετήσεις του Άνωθεν; (Όχι.) Γιατί όχι; Δεν μπορείτε να εξηγήσετε το γιατί. Απ’ ό,τι φαίνεται, μοιάζετε με εκείνον τον μπερδεμένο επικεφαλής, έτσι δεν είναι; Πείτε Μου: Αυτά τα λόγια σχετικά με τα οποία συναναστρέφομαι σ’ εσάς είναι δόγματα ή πραγματικότητες; (Πραγματικότητες.) Όταν οι άνθρωποι τα κάνουν πράξη και τα εφαρμόζουν, σωστό θα είναι αυτό; (Ναι.) Αφού θα είναι σωστό, είναι απαραίτητο να τα ψηφίσουν; (Όχι.) Όταν ο Άνωθεν διατάζει να απομακρυνθεί κάποιος, υπάρχει περίπτωση να τον αδικεί; Καμία. Ποιο ήταν, λοιπόν, το πρόβλημα όταν ο Άνωθεν διέταξε την απομάκρυνση αυτού του κακού ανθρώπου και ο επικεφαλής αρνήθηκε να το κάνει; (Η φανερή ανυπακοή.) Δεν είναι μόνο φανερή ανυπακοή. Είναι δημιουργία ανεξάρτητου βασιλείου. Όταν ο Άνωθεν διέταξε την απομάκρυνση του κακού ανθρώπου, εκείνος ο ψευδοεπικεφαλής χρονοτρίβησε και δεν το έκανε. Διεξήγαγε μάλιστα ψηφοφορία και διερεύνησε την κοινή γνώμη. Ποια κοινή γνώμη διερεύνησε; Τι είναι η κοινή γνώμη; Τι είναι η πλειοψηφία; Μήπως η πλειοψηφία των ανθρώπων κατανοεί και διαθέτει την αλήθεια; (Όχι.) Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχουν καν ικανότητα διάκρισης, οπότε είναι δυνατόν να κατανοούν την αλήθεια; Αυτός ο επικεφαλής διερεύνησε την κοινή γνώμη. Μπορεί αυτό να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα; Είναι απαραίτητο; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ικανότητα διάκρισης. Ο ίδιος ο Άνωθεν επέβλεψε και διέταξε την απομάκρυνση του κακού ανθρώπου, αλλά ο αντίχριστος χρονοτρίβησε και δεν τον απομάκρυνε, προστατεύοντας και καλύπτοντας έναν κακό άνθρωπο, επιτρέποντάς του να παραμείνει στην εκκλησία και να προκαλεί αναστάτωση. Όπου υπάρχουν κακοί άνθρωποι, υπάρχει χάος και αταξία. Ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν μπορεί να κάνει τα καθήκοντά του κανονικά. Το έργο της εκκλησίας δεν μπορεί να προχωρήσει κανονικά. Μόνο η έγκαιρη απομάκρυνση των κακών ανθρώπων μπορεί να διασφαλίσει ότι το έργο της εκκλησίας προχωράει κανονικά. Παρ’ όλα αυτά, σε μέρη όπου έχουν δύναμη οι αντίχριστοι, δεν γίνεται να απομακρυνθούν αυτοί που βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, που προκαλούν αναστάτωση, που φέρονται παράλογα και κάνουν τα καθήκοντά τους χωρίς την παραμικρή ειλικρίνεια. Οι αντίχριστοι βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα στην εκκλησία, προστατεύοντας και καλύπτοντας τους κακούς ανθρώπους και τους δύσπιστους. Με ποια πρόφαση το κάνουν αυτό; Με την πρόφαση ότι είναι αξιωματούχοι και ότι πρέπει να διαφεντεύουν τους άλλους. Παρουσιάζονται στον οίκο του Θεού ως αξιωματούχοι και θέλουν να διαφεντεύουν τους άλλους. Πείτε Μου: Ποιος διαφεντεύει τον άνθρωπο; (Ο Θεός.) Ο Θεός και η αλήθεια διαφεντεύουν τον άνθρωπο. Αυτοί οι αντίχριστοι είναι ένα τίποτα! Θέλουν να γίνουν αφέντες των ανθρώπων, αλλά δεν ξέρουν καν ποιος είναι ο δικός τους αφέντης! Δεν είναι παλιάνθρωποι; Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αυτήν τη μέθοδο για να πούνε στους ανθρώπους: «Μπορώ να γίνω ο αφέντης σας. Αν έχετε παράπονα, αν νιώθετε δυσαρέσκεια, αν έχετε υπομείνει αδικίες ή ταλαιπωρίες, τότε εγώ μπορώ να φτιάξω τα πράγματα ως επικεφαλής σας». Εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια και τα πραγματικά δεδομένα παραπλανούνται απ’ αυτούς τους αντίχριστους. Τους αντιμετωπίζουν ως προγόνους, ως Θεό που πρέπει να ακολουθούν και να λατρεύουν. Αυτοί που κατανοούν την αλήθεια πώς νιώθουν όταν συναντάνε τέτοιους αντίχριστους; Νιώθουν αηδία και απέχθεια. Λένε, «Θέλεις να γίνεις ο αφέντης μας και να μας ελέγχεις; Ούτε να το σκέφτεσαι! Σε επιλέξαμε ως επικεφαλής μας για να μας οδηγήσεις ενώπιον του Θεού, όχι ενώπιον του εαυτού σου». Αυτό σημαίνει ότι έχουν αντιληφθεί τις μηχανορραφίες των αντίχριστων. Οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους με την πρόφαση ότι είναι αφέντες τους. Τους κάνουν να πιστέψουν ότι αυτό ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες τους, συναισθηματικές, ψυχολογικές, πνευματικές ή άλλες. Εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε τα πραγματικά δεδομένα πέφτουν συχνά θύματα παραπλάνησης απ’ τους αντίχριστους. Αφού παραπλανηθούν, όχι μόνο δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω και να στοχαστούν, αλλά μάλιστα μπορεί και να στηρίζουν και υπερασπίζονται τους αντίχριστους. Το γεγονός ότι στηρίζουν και υπερασπίζονται τους αντίχριστους δείχνει ότι πραγματικά έχουν παραπλανηθεί. Έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό; Όχι για να φτάσουν στη σωτηρία; Όταν ακολουθείς αντίχριστους, τότε δεν αντιστέκεσαι στον Θεό και δεν Τον προδίδεις; Δεν συντάσσεσαι με δυνάμεις εχθρικές προς τον Θεό; Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο Θεός θα συνεχίσει να σε θέλει; Όταν ακολουθείς τον Θεό μόνο στα λόγια, αλλά στην ουσία ακολουθείς έναν άνθρωπο, πώς θα σε δει και θα σε προσεγγίσει Εκείνος; Όταν απορρίπτεις τον Θεό, δεν θα σε αποστραφεί και δεν θα σε απορρίψει και Αυτός; Μπορούν άραγε αυτοί που δεν κατανοούν αυτό το ελάχιστο δόγμα να κατανοήσουν την αλήθεια; Δεν είναι μπερδεμένοι;

Η παραπλάνηση των ανθρώπων απ’ τους αντίχριστους δεν είναι μια περιστασιακή εκδήλωση. Το κάνουν συχνά, είναι η σταθερή αρχή των ενεργειών τους. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι η βάση, η μέθοδος και ο τρόπος τους. Έτσι είναι οι ενέργειές τους σε σταθερή βάση. Αλλιώς, ποιοι θα προσέβλεπαν σ’ αυτούς; Πρώτον, δεν κατανοούν την αλήθεια. Δεύτερον, έχουν κακή ανθρώπινη φύση. Τρίτον, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Πώς καταφέρνουν, λοιπόν, να κάνουν τους ανθρώπους να παραδίνονται ολοκληρωτικά σ’ αυτούς, να προσβλέπουν σ’ αυτούς και να τους θαυμάζουν; Βασίζονται σε πάρα πολλά μέσα και μεθόδους για να κάνουν φιγούρα, οδηγώντας τους ανθρώπους να προσβλέπουν σ’ αυτούς και να τους λατρεύουν. Χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, δίνοντάς τους ψεύτικες εντυπώσεις και κάνοντάς τους να νομίζουν ότι οι ίδιοι είναι πνευματικοί, ότι αγαπάνε τον Θεό, ότι πληρώνουν το τίμημα, ότι συνήθως λένε τα σωστά λόγια και παρουσιάζουν τις σωστές θεωρίες και ότι διαφυλάσσουν τα συμφέροντα των αδελφών. Έπειτα, χρησιμοποιούν αυτές τις ψεύτικες εντυπώσεις για να γεννήσουν στους άλλους ένα αίσθημα σεβασμού και θαυμασμού, πετυχαίνοντας τον στόχο τους που δεν είναι άλλος απ’ το να τους παραπλανήσουν και να τους κάνουν να ακολουθούν. Όταν παραπλανούν έτσι τους ανθρώπους, τότε συμφωνούν άραγε τα όσα κάνουν με την αλήθεια; Αν και ό,τι λένε είναι σωστό, τα όσα κάνουν σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με την αλήθεια. Εκείνοι που δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης δεν βλέπουν το πρόβλημα. Σε ό,τι αφορά την ουσία του ότι οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους, οι ενέργειές τους δυσκολεύουν τους άλλους να καταλάβουν ότι δεν συμπορεύονται με την αλήθεια. Αν το καταλάβαιναν, τότε δεν θα διέκριναν την απάτη τους; Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνουν και αποκαλύπτουν είναι μια ψευδής πνευματικότητα. Ποια είναι η εκδήλωση της ψευδούς πνευματικότητας; Πολλές απ’ τις συμπεριφορές, τις πράξεις και τις ρήσεις που χαρακτηρίζουν την ψευδή πνευματικότητα φαίνονται μεν σωστές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά επιφανειακές ενέργειες και δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Όπως οι Φαρισαίοι που εναντιώθηκαν στον Κύριο Ιησού. Κρατούσαν τις Γραφές στα χέρια τους και προσεύχονταν μεγαλόφωνα στις γωνιές των δρόμων, λέγοντας: «Κύριέ μου…» Έτσι ήθελαν να δείξουν στους ανθρώπους την ευλάβειά τους. Ως αποτέλεσμα, στις μέρες μας, με τη λέξη «Φαρισαίος» εννοούμε τους ανθρώπους που είναι υποκριτές. Ποια λέξη πάει μαζί με το «Φαρισαίος»; Υποκριτικός. Για την ακρίβεια, δεν χρειάζεται καν να πούμε τη λέξη «υποκριτικός»· μόλις αναφέρουμε τη λέξη «Φαρισαίος», είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για κάτι θετικό. Είναι το ίδιο με τις λέξεις «παλιάνθρωπος» ή «διάβολος». Έχει το ίδιο νόημα. Σε ό,τι αφορά την ψευδή πνευματικότητα, στις μέρες μας ελάχιστοι άνθρωποι μιλάνε για πνευματικότητα. Όποτε αναφέρει κάποιος την πνευματικότητα, τι προσθέτει πριν απ’ αυτή; (Τη λέξη «ψευδή».) Ακριβώς. Τη λέξη «ψευδή». Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εκδηλώσεις των αντίχριστων που παραπλανούν τους ανθρώπους είναι, στην πραγματικότητα, εκδηλώσεις ψευδούς πνευματικότητας. Οι ρήσεις, οι ενέργειες και οι συμπεριφορές που σχετίζονται με την ψευδή πνευματικότητα μοιάζουν καλές, ευσεβείς και ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια. Όταν οι αντίχριστοι βλέπουν ότι κάποιος είναι αδύναμος, ξεχνάνε να φάνε και τρέχουν να τον στηρίξουν. Όταν βλέπουν ότι κάποιος αντιμετωπίζει μια κατάσταση στο σπίτι του, αφήνουν τα δικά τους και σπεύδουν να τον βοηθήσουν. Παρ’ όλα αυτά, η βοήθειά τους είναι απλώς κάποια σωστά ή ευχάριστα και συμπονετικά λόγια, όμως όλα αυτά τα λόγια δεν λύνουν τα πραγματικά ζητήματα του άλλου. Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της συμπεριφοράς; Η συμπεριφορά αυτή συγκινεί πάρα πολύ τους άλλους και τους κάνει να νομίζουν ότι είναι υπέροχο που μπορούν να βασιστούν στον επικεφαλής τους σε ώρα ανάγκης. Είναι πάρα πολύ χαρούμενοι. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι οι αντίχριστοι δεν παραπλανούν τους ανθρώπους μόνο με τα λόγια, αλλά την ίδια στιγμή, επιστρατεύουν διάφορες συμπεριφορές για να τους παραπλανήσουν και να τους κάνουν να πιστέψουν ότι οι ίδιοι είναι πάρα πολύ πνευματικοί, σημαντικοί, έμπιστοι και αξιόπιστοι. Κάποιοι μάλιστα μπορεί να σκεφτούν: «Η πίστη στον Θεό είναι κάπως αφηρημένη. Η πίστη στον επικεφαλής μας, όμως, είναι πρακτική. Είναι πραγματική και αληθινή. Μπορείς να τον αγγίξεις και να τον δεις. Όταν ασχολείσαι με κάτι, μπορείς να τον ρωτήσεις και να του μιλήσεις απευθείας. Τι υπέροχο!» Οι αντίχριστοι, όταν πετυχαίνουν τέτοια αποτελέσματα, πραγματοποιούν τους στόχους τους. Εκείνοι, όμως, που έχουν παραπλανηθεί καταλήγουν δυστυχισμένοι. Μετά από λίγο καιρό παραπλάνησης απ’ τους αντίχριστους, όταν προσέρχονται ξανά ενώπιον του Θεού, δεν ξέρουν πλέον πώς να προσευχηθούν σ’ Αυτόν και να Του ανοίξουν την καρδιά τους. Επιπλέον, όταν συναντιούνται αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους, κολακεύουν ο ένας τον άλλον, προσποιούνται ότι είναι πνευματικοί, παραπλανούν και κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον. Στο τέλος, οι αντίχριστοι φτάνουν σε σημείο να ισχυρίζονται τα εξής: «Κάθε αδελφός και κάθε αδελφή στην εκκλησία μας αγαπάει τον θεό. Όλοι τους, όταν αντιμετωπίζουν κάποια ζητήματα, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμη κι όταν τους συλλαμβάνει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, μένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους. Δεν υπάρχει ούτε ένας Ιούδας ανάμεσά μας. Το εγγυώμαι!» Τελικά, αποδεικνύεται πως οι περισσότεροι, όταν συλλαμβάνονται, γίνονται Ιούδες. Δεν είναι ένα μάτσο παλιάνθρωποι; Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αυτά τα κενά λόγια και τσιτάτα για να κοροϊδέψουν, να παραπλανήσουν και να εξαπατήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανόητοι και αδαείς, δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης και επιτρέπουν στους αντίχριστους να συμπεριφέρονται αναίσχυντα. Οι εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν δίνουν πάντα έμφαση στο πώς να χειρίζεται κανείς τις περιστάσεις που μπορεί να προκύψουν και στο τι έργο να κάνει, με στόχο να διασφαλιστεί ότι όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Σε περίπτωση συλλήψεων ή διώξεων, πρέπει οι απώλειες να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες. Αν συλληφθούν και πάνε φυλακή όλοι όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού, και χάσουν εντελώς την εκκλησιαστική ζωή τους, τότε αυτό δεν θα οδηγήσει σε έλλειμμα στη ζωή-είσοδό τους; Αν κάποιος δεν μπορεί να φάει και να πιει τα λόγια του Θεού στη φυλακή, τότε θα μπορέσει να ωριμάσει στη ζωή του; Μπορούν μόνο να θυμηθούν λίγα λόγια από ύμνους. Κάθε μέρα, η ζωή τους εξαρτάται απ’ αυτά τα λόγια. Όταν προσεύχονται τη νύχτα, το κάνουν σιωπηλά μέσα τους και δεν τολμάνε να κουνήσουν τα χείλια τους. Το μόνο πράγμα που έχει απομείνει στην καρδιά τους είναι κάποιες σκέψεις. «Μην ξεπουληθείς, μη γίνεις Ιούδας, μείνει ακλόνητος στη μαρτυρία σου στον Θεό και δόξασέ Τον, μην Τον ντροπιάσεις». Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Διαθέτουν μόνο αυτό το ελάχιστο ανάστημα. Οι αντίχριστοι δεν σκέφτονται αυτά τα πράγματα. Γιατί λέγονται αντίχριστοι; Ατάραχοι, κακομεταχειρίζονται τους άλλους και βλάπτουν τους αδελφούς και τις αδελφές! Οι εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν απαιτούν απ’ τους ανθρώπους να κάνουν τα καθήκοντά τους μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο και να αποφεύγουν όσο γίνεται τα ατυχήματα, αλλά οι αντίχριστοι δεν τις ακολουθούν όταν εργάζονται. Φωνάζουν και ενεργούν τυφλά όπως θέλουν αυτοί, μη δίνοντας καμία σημασία στην ασφάλειά τους. Κάποιοι ανόητοι άνθρωποι δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης και λένε: «Γιατί αναφέρει διαρκώς την ασφάλεια ο Άνωθεν; Γιατί φοβάται τόσο πολύ τα ατυχήματα; Τι έχει να φοβηθεί; Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού!» Δεν είναι ανοησία να λες τέτοια πράγματα; Μπορεί να διαθέτεις μικρό ανάστημα, μπορεί να μη διαθέτεις ικανότητα κατανόησης, μπορεί να αδυνατείς να διακρίνεις κάποια ζητήματα, αλλά δεν γίνεται να συμπεριφέρεσαι ανόητα! Ο Άνωθεν έχει ρυθμίσει το πώς να συναθροίζονται οι άνθρωποι υπό συγκεκριμένες περιστάσεις και ποιες αρχές να ακολουθούν. Τι στόχο έχουν όλες αυτές οι λεπτομερείς ρυθμίσεις; Δεν έχουν άλλον στόχο απ’ το να προστατέψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού έτσι ώστε να συναθροίζεται και να κάνει τα καθήκοντά του με κανονικό και ασφαλή τρόπο. Η ασφάλεια σου επιτρέπει να συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό, να ζήσεις την εκκλησιαστική ζωή σου, να φας και να πιεις κανονικά τον λόγο του Θεού. Αν χαθεί η ασφάλειά σου, αν σε συλλάβει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και στη φυλακή δεν μπορείς να ακούσεις ούτε να διαβάσεις τον λόγο του Θεού, να ψάλλεις ύμνους, ενώ δεν υπάρχουν συναθροίσεις, τότε πώς μπορείς ακόμη να πιστεύεις στον Θεό; Μπορεί απλώς να γίνεις πιστός στα λόγια και μόνο. Οι αντίχριστοι δεν νοιάζονται γι’ αυτά τα ζητήματα. Δεν νοιάζονται για τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. Προκειμένου να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, προτρέπουν τους πάντες να σηκωθούν και να φωνάξουν τυφλά: «Δεν φοβόμαστε τις περιστάσεις. Έχουμε τον θεό!» Οι ανόητοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα και αυτά τα λόγια τούς παραπλανούν. Όλοι έχουν αόριστες και επιφανειακές σκέψεις: «Πιστεύουμε στον Θεό και Εκείνος μας προστατεύει. Αν μας συμβεί κάτι, αυτό θα γίνει με την άδεια του Θεού». Αυτά δεν είναι κενά λόγια; Έτσι λειτουργούν οι αντίχριστοι κι εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια. Οι αδελφοί και οι αδελφές μπορεί να μην κατανοούν, όμως εσύ, ως επικεφαλής που συναναστρέφεται συχνά σχετικά με τις εργασιακές ρυθμίσεις, δεν πρέπει να μην έχεις ιδέα γι’ αυτά τα ζητήματα. Πρέπει να εκτελείς το έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις και να μην επιδιώκεις πάντα να λες πολλά λόγια για να ικανοποιήσεις τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου. Να μη σκέφτεσαι ότι όσο περισσότεροι σε ακούνε, τόσο καλύτερα και να μη γίνεται η ομιλία σου πιο ενθουσιώδης ανάλογα με το πόσοι σε ακούνε. Οι αντίχριστοι, προκειμένου να κερδίσουν τους από κάτω και να τους κάνουν να ακούσουν την καθοδήγησή τους, συναθροίζουν όλους αυτούς τους ανθρώπους μαζί στον ελεύθερο χρόνο τους, χωρίς να νοιάζονται για την ασφάλεια του περιβάλλοντος, πράγμα που τελικά οδηγεί στην πτώση τους.

Οι αντίχριστοι ξέρουν πολύ καλά να λένε επιβλητικά πράγματα και να χρησιμοποιούν συγκεκριμένες κενές, ψευδώς πνευματικές και θεωρητικές βάσεις για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Πολλοί άνθρωποι που δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης ακούνε τους αντίχριστους και τους υπακούνε όπως κι αν εκείνοι τους χειραγωγούν, με αποτέλεσμα να μπλέκουν και να συλλαμβάνονται. Πώς προκύπτουν αυτά τα προβλήματα; Κάποιοι μπορεί να πουν ότι δεν τους προστάτεψε ο Θεός. Αυτό, όμως, δεν είναι παράπονο για τον Θεό; Το φταίξιμο γι’ αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να αποδοθεί στον Θεό. Αυτός στους ανθρώπους να βιώσουν το έργο Του σε ποικίλες περιστάσεις. Όταν ασκείσαι σύμφωνα με τις αρχές που βασίζονται στις εργασιακές ρυθμίσεις και όταν το περιβάλλον το επιτρέπει, τότε όσοι άνθρωποι και να συναθροιστούν, μπορείς να φας και να πιεις κανονικά τα λόγια του Θεού, να βιώσεις το έργο Του, να κάνεις τα καθήκοντα που πρέπει να κάνεις, και τότε ο Θεός θα σε καθοδηγήσει και θα εκτελέσει το έργο Του σ’ εσένα. Αν πας κόντρα στις απαιτήσεις του Άνωθεν, ενεργήσεις τυφλά σύμφωνα με τη θέλησή σου και συμβεί κάτι, τότε αυτό είναι σκέτη ανοησία και άγνοια. Ο Θεός δεν έχει καμία πρόθεση να βάλει τους πάντες στη φυλακή για να τους εξευγενίσει. Πρόθεσή Του είναι να φάνε και να πιουν σωστά τα λόγια Του, και να βιώσουν το έργο Του. Παρ’ όλα αυτά, οι αντίχριστοι δεν το κατανοούν αυτό. Πιστεύουν στη δική τους λογική και νομίζουν ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν με την προστασία του Θεού. Δεν κατανοούν τις αρχές της προστασίας του Θεού και ακολουθούν τυφλά τους κανονισμούς, ορίζοντάς Τον συνέχεια. Πολλοί άνθρωποι παραπλανούνται απ’ αυτούς και ενεργούν τυφλά μαζί τους, αγνοώντας τις ρυθμίσεις του Άνωθεν, με αποτέλεσμα να συμβαίνει κάτι: να συλλαμβάνονται και να βασανίζονται στη φυλακή. Τι ανάστημα διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι όταν προκύπτουν προβλήματα; Διαθέτουν απλώς κάποιον ενθουσιασμό, κατανοούν κάποια δόγματα και φωνάζουν μερικά συνθήματα, αλλά δεν διαθέτουν καθόλου γνώση του Θεού. Δεν διαθέτουν αυθεντική κατανόηση, γνώση ή εμπειρία της αλήθειας, δεν κατανοούν πώς εργάζεται ο Θεός για να σώσει τους ανθρώπους. Βασίζονται απλώς στον ενθουσιασμό για να ακολουθούν τον Θεό και διαθέτουν κάποια αποφασιστικότητα. Μπορούν αυτοί που έχουν αυτό το ανάστημα, όταν συλληφθούν και μπουν φυλακή, να καταθέσουν μαρτυρία; Σε καμία περίπτωση. Και ποιες είναι οι συνέπειες μετά την προδοσία; Αρχίζουν να σκέφτονται: «Ο θεός δεν είναι παντοδύναμος; Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του. Γιατί, λοιπόν, δεν με σώζει; Γιατί επιτρέπει να υποφέρω έτσι; Υπάρχει θεός; Υπάρχει περίπτωση να κάνουμε λάθος που έχουμε τόσο ενθουσιασμό; Αν μας έχουν οδηγήσει οι επικεφαλής μας να παραστρατήσουμε, γιατί δεν τους πειθαρχεί ο θεός; Γιατί μας έφερε εδώ; Γιατί επέτρεψε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες περιστάσεις;» Αρχίζει να έρχεται στην επιφάνεια η μομφή και την ακολουθεί κατά πόδας η άρνηση του Θεού. «Οι ενέργειες του θεού δεν συμβαδίζουν με τη βούληση του ανθρώπου. Οι ενέργειές του μπορεί να μην είναι πάντα σωστές και μπορεί ο θεός να μην είναι απαραίτητα η αλήθεια». Στο τέλος, αφού έχουν υποφέρει και έχουν υπομείνει αρκετά για ένα χρονικό διάστημα, ακόμη και το ελάχιστο δόγμα που γνώριζαν και ο ελάχιστος ζήλος που διέθεταν εξαφανίζονται. Αρνούνται τον Θεό και χάνουν την πίστη τους, γίνονται μέχρι και Ιούδες. Αφού αποφυλακιστούν, φτάνουν σε σημείο να σκέφτονται: «Δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχώ για τις περιστάσεις. Κοιτάξτε τι καλά που είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στον θεό. Αυτοί απολαμβάνουν μεγάλη ελευθερία εκεί έξω. Εμείς γιατί πιστεύουμε στα κρυφά; Αφού η χώρα απαγορεύει την πίστη, σταματήστε να πιστεύετε». Μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να πιστέψουν στον Θεό αργότερα; (Όχι, δεν μπορούν.) Γιατί δεν μπορούν; Ο Θεός δεν τους θέλει πια. Ο Θεός σε επιλέγει μόνο μια φορά. Αφού έχεις ήδη χάσει την ευκαιρία σου, ο Θεός δεν σε θέλει δεύτερη φορά. Έχουν ελπίδα αυτοί οι άνθρωποι να φτάσουν στη σωτηρία; Μηδενική, δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Αυτήν τη συνέπεια προκαλούν οι αντίχριστοι όταν συμπεριφέρονται κακόβουλα και όταν χρησιμοποιούν συγκεκριμένες ψευδώς πνευματικές θεωρίες για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να επιδιώξουν την εξωτερική πνευματικότητα και τον ζήλο. Ποια είναι η συνέπεια; (Καταστρέφονται.) Ο Θεός αποφασίζει αν θα σωθούν ή δεν θα σωθούν, αλλά τουλάχιστον για την ώρα φαίνεται ότι όταν φτάνει σε αυτό το σημείο το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, τότε ουσιαστικά καταστρέφονται οι προοπτικές και ο προορισμός των ανθρώπων. Σε τελική ανάλυση, ποιοι το προκάλεσαν αυτό; Οι αντίχριστοι. Αν δεν ενεργούσαν τόσο τυφλά, αλλά σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις, καθοδηγώντας τους αδελφούς και τις αδελφές σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Άνωθεν και φέρνοντας τους πάντες ενώπιον του Θεού, τότε όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί. Αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν ακόμη ελπίδα να σωθούν; (Ναι.) Αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν ακόμη ελπίδα να σωθούν. Επειδή οι αντίχριστοι έχουν υπερβολικά μεγάλες φιλοδοξίες και επιθυμίες, αν δεν υπάρχει κανείς να τους περιφρουρήσει και να τους ακούσει, τότε θεωρούν τη ζωή βαρετή και ανιαρή. Συμπεριφέρονται στους μπερδεμένους ανθρώπους που τους ακολουθούν ως τροφή για τα κανόνια και ως παιχνίδια για να χειραγωγήσουν, και τους κάνουν όλους να ακολουθούν το παράδειγμά τους. Θεωρούν τους εαυτούς τους ικανούς, εντρυφούν σε απολαύσεις και νιώθουν ότι αξίζει να ζουν αυτήν τη ζωή. Προκειμένου να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, χρησιμοποιούν αυτά τα δήθεν πνευματικά και ευχάριστα λόγια για να παραπλανήσουν αυτούς που τους ακολουθούν. Και αφού τους παραπλανήσουν, τους κάνουν να παρεκκλίνουν απ’ την αληθινή οδό και απ’ τα λόγια του Θεού, να απομακρυνθούν απ’ τον Θεό για να τους ακολουθήσουν και να βαδίσουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Καταστρέφονται οι προοπτικές και ο προορισμός αυτών των ανθρώπων και χάνεται η ευκαιρία για σωτηρία. Ποιες είναι οι συνέπειες όταν οι άνθρωποι δεν πιστεύουν κανονικά στον Θεό, αλλά ακολουθούν άλλους ανθρώπους; Ζηλεύετε ακόμη όσους φαίνονται πνευματικοί; (Όχι.) Και ο όρος «πνευματικός»; Είναι επιφανειακός. Οι άνθρωποι είναι από σάρκα. Είναι δημιουργήματα. Αν ήσουν πραγματικά πνευματικός, η σάρκα σου θα έπαυε να υπάρχει. Πόσο πνευματικός θα ήσουν εσύ αν δεν είχες πια σάρκα; Αυτά δεν είναι μόνο κενά λόγια; Όπως βλέπεις, ο όρος «πνευματικός» δεν μπορεί να σταθεί μόνος του· είναι κενός λόγος. Από δω και στο εξής, αν ακούσετε κάποιον να λέει ότι επιδιώκει την πνευματικότητα, πείτε του: «Πρέπει να επιδιώκεις να είσαι ειλικρινής και να ζεις ενώπιον του Θεού. Αυτό είναι πιο ρεαλιστικό. Είναι αδιέξοδο να επιδιώκεις την πνευματικότητα! Μην επιδιώκεις την πνευματικότητα. Δεν είναι κάτι που επιδιώκουν οι άνθρωποι. Πολύ απλά, δεν στέκει». Πείτε Μου: Μετά από πολλά χρόνια πίστης στον Θεό, ποιος έχει γίνει πνευματικός άνθρωπος; Αυτές οι γνωστές προσωπικότητες και οι ερμηνευτές της θρησκείας στη Βίβλο είναι πνευματικοί; Είναι όλοι τους υποκριτές. Ούτε ένας απ’ αυτούς δεν είναι πνευματικός. Αυτοί που επινόησαν τον όρο «πνευματικός» με αυτήν την κενή λέξη παραπλανούν τους άλλους. Είναι παλιάνθρωποι και διάβολοι. Ποιοι λένε αυτά τα κενά πράγματα; Έχουν πνευματική κατανόηση αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Αν δεν καταλαβαίνεις καν τι πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι όταν πιστεύουν στον Θεό ή πού πρέπει να ανήκουν, τότε μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια; Είσαι απ’ τη φύση σου δημιούργημα, ένα μέλος της ανθρωπότητας που έχει διαφθείρει ο Σατανάς. Όσον αφορά το πού ανήκεις, ανήκεις στη σάρκα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό των ανθρώπων. Βεβαίως, όταν επιδιώκεις να ανήκεις στη σάρκα, ανήκεις στον Σατανά. Έτσι βαδίζει κανείς στο μονοπάτι του κόσμου. Αυτοί που πιστεύουν στον Θεό πρέπει να επιδιώκουν την αλήθεια, αυτό είναι το σωστό. Αν οι άνθρωποι επιδιώκουν να είναι πνευματικοί ή να ανήκουν στον Θεό, μπορούν να φανούν αντάξιοι σ’ αυτό; Όσο και αν το επιδιώκουν, είναι μάταιο. Δεν είναι το σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Επομένως, το να επιδιώκεις να είσαι πνευματικός ή να ανήκεις στον Θεό δεν είναι παρά ένα σύνθημα, μια ψευδώς πνευματική θεωρία άσχετη με την αλήθεια. Αν πιστεύεις στον Θεό και Τον ακολουθείς, τότε πρέπει να εκπληρώνεις κανονικά το καθήκον σου ως δημιούργημα και να μπορείς να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν και να Τον ικανοποιείς. Αυτή είναι η αλήθεια-πραγματικότητα.