Α. Οι αντίχριστοι ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων

Σήμερα ας συναναστραφούμε πάνω στο δέκατο τρίτο σημείο από τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων: ελέγχουν τα οικονομικά της εκκλησίας, καθώς και τις καρδιές των ανθρώπων. Αν κρίνουμε από τις ποικίλες εκδηλώσεις των αντίχριστων, όλα αυτά τα σημεία αφορούν τη διάθεση και την ουσία τους, που αποστρέφεται την αλήθεια, φαύλη και μοχθηρή, με το δέκατο τρίτο σημείο να μην αποτελεί εξαίρεση σ’ αυτό. «Ελέγχουν τα οικονομικά της εκκλησίας, καθώς και τις καρδιές των ανθρώπων». Με βάση αυτήν την εκδήλωση, μπορείτε να καταλάβετε ότι οι αντίχριστοι είναι όχι μόνο φιλόδοξοι, αλλά και άπληστοι· τρέφουν μέσα στην καρδιά τους πολλές ανάγκες. Και είναι θεμιτές αυτές οι ανάγκες; (Όχι, δεν είναι.) Είναι, άραγε, κάτι το θετικό το να ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων; Προφανώς, μπορεί κανείς να καταλάβει από τη λέξη «ελέγχουν» ότι δεν πρόκειται για κάτι θετικό. Υπό ποια έννοια δεν είναι κάτι θετικό; Για ποιον λόγο είναι λάθος να ασκεί κανείς τον έλεγχο; Εσείς θέλετε να ελέγχετε τις καρδιές των ανθρώπων; (Όχι.) Ακόμα κι αν δεν το θέλετε, θα έρθουν στιγμές που δεν θα μπορέσετε να μη λειτουργήσετε έτσι. Αυτό ονομάζεται «διάθεση»· αυτό ονομάζεται «ουσία». Το να ελέγχουν οι αντίχριστοι τις καρδιές των ανθρώπων δεν αποτελεί μια θεμιτή ανάγκη ούτε είναι δίκαιο και λογικό· είναι κάτι αρνητικό. Τι σημαίνει να «ελέγχει κανείς τις καρδιές των ανθρώπων»; Το να ελέγχει κανείς τις καρδιές των ανθρώπων δεν είναι κάτι αφηρημένο· κάθε άλλο, είναι κάτι πολύ απτό και συγκεκριμένο, με συγκεκριμένες μεθόδους, συγκεκριμένη συμπεριφορά και γλώσσα, καθώς και με συγκεκριμένες σκέψεις, οπτικές, προθέσεις και κίνητρα. Αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε ποιες είναι οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις του ελέγχου που ασκούν οι αντίχριστοι στις καρδιές των ανθρώπων και πώς ορίζεται συγκεκριμένα αυτός ο έλεγχος; (Με τη χρήση φαινομένων όπως τα εξωτερικά βάσανα και η πληρωμή τιμήματος, με σκοπό να κερδίσουν την αναγνώριση και την εκτίμηση των άλλων, και να πετύχουν τον στόχο τους, που είναι να παραπλανήσουν τους άλλους.) Οι αντίχριστοι θέλουν μέσα από συγκεκριμένες συμπεριφορές και εκδηλώσεις να κερδίσουν την εύνοια των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να κερδίσουν μια θέση στις καρδιές τους και να τους αναγκάσουν να τους εκτιμήσουν. Όταν κερδίσουν οι αντίχριστοι την εκτίμηση των άλλων, το αποτέλεσμα αυτό είναι, από τη φύση του, το να παραπλανήσουν τους άλλους. Κατά βάθος, όμως, δεν είναι αληθινά η υποκειμενική επιθυμία των αντίχριστων να παραπλανήσουν με αυτά τα μέσα τους υπόλοιπους· εκείνο που θέλουν είναι η εκτίμηση των άλλων —αυτός είναι ο στόχος τους. Μήπως υπάρχει τίποτε άλλο; (Οι αντίχριστοι προσπαθούν να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους παρασύρουν μέσα από μικρές χάρες, και προβάλλουν τις ικανότητες και τα χαρίσματά τους προκειμένου να προκαλέσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό των άλλων, και να τους κάνουν να υπακούσουν στις εντολές τους, και να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή να κερδίσουν τους ανθρώπους και να τους θέσουν υπό τον έλεγχό τους.) Αυτή είναι η μία πτυχή. (Οι αντίχριστοι προσποιούνται ότι είναι πνευματικοί. Όταν κλαδεύονται, δεν το καταλαβαίνουν, όμως προσποιούνται ότι το κατάλαβαν και ότι μπορούν να υπακούσουν, προκειμένου οι άλλοι να πιστέψουν ότι επιδιώκουν διακαώς την αλήθεια και ότι έχουν μεγάλη πνευματική κατανόηση. Παριστάνουν τους ανθρώπους που επιδιώκουν και καταλαβαίνουν την αλήθεια, έτσι ώστε να πετύχουν ως έκβαση το να τους εκτιμήσουν και να τους θαυμάσουν οι άλλοι.) Αυτή είναι μια άλλη πτυχή. Οι αντίχριστοι θέλουν πάντα να δείχνουν στους άλλους πόσο πνευματικοί είναι, αλλά και πως μπορούν να επιδιώκουν την αλήθεια και να υποτάσσονται σ’ αυτήν. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν ούτε την ελάχιστη κατανόηση, αλλά, παρ’ όλα αυτά, φοράνε το προσωπείο του πνευματικού ανθρώπου, ώστε οι άλλοι να τους εκτιμούν και να τους θαυμάζουν. Τέτοια μέσα χρησιμοποιούν για να ελέγξουν την καρδιά των ανθρώπων. Μήπως υπάρχει κάτι άλλο; (Οι αντίχριστοι μιλάνε για λόγια και δόγματα για να κάνουν επίδειξη και να καθιερωθούν, έτσι ώστε οι άλλοι να νομίζουν ότι καταλαβαίνουν την αλήθεια και ότι διαθέτουν ανάστημα, και να τους εκτιμήσουν, να τους λατρέψουν και να τους ακούσουν προσεκτικά. Με αυτά τα μέσα καταλήγουν να ελέγχουν τους ανθρώπους.) Το συγκεκριμένο είναι μια απτή εκδήλωση, αλλά το να πούμε ότι «μιλάνε για λόγια και δόγματα» δεν είναι απόλυτα ακριβές. Οι αντίχριστοι δεν έχουν επίγνωση ότι μιλάνε για λόγια και δόγματα· θεωρούν ότι εκείνα για τα οποία μιλάνε είναι η πραγματικότητα, ότι είναι μεγαλόπνοες θεωρίες και κηρύγματα, και μέσω όλων αυτών, παραπλανούν τους ανθρώπους. Αν ήξεραν οι αντίχριστοι ότι πρόκειται για λόγια και δόγματα, τότε θα σταματούσαν να μιλάνε γι’ αυτά. Υπάρχει τίποτε άλλο; (Οι αντίχριστοι πάνε ξεδιάντροπα κόντρα στις αρχές, χρησιμοποιούν τη δύναμη που έχουν στη διάθεσή τους, αλλά και αληθοφανείς πνευματικές θεωρίες, για να αποσπάσουν με απατηλό τρόπο την εμπιστοσύνη των πάντων κι έτσι να φτάσουν στον στόχο τους, δηλαδή να κερδίσουν τον έλεγχο των ανθρώπων.) (Οι αντίχριστοι κόβουν τη σύνδεση του εκλεκτού λαού του Θεού με τον Άνωθεν. Δεν εκτελούν τις εργασιακές ρυθμίσεις, έχουν την απόλυτη εξουσία μέσα στα όρια της δικαιοδοσίας τους και προσπαθούν να ιδρύσουν το δικό τους βασίλειο και να ελέγξουν τους ανθρώπους.) Κι αυτό αποτελεί μια συγκεκριμένη εκδήλωση. Για να το πούμε πιο σωστά, εξαπατούν τον Άνωθεν, κρύβουν πράγματα από τους κατωτέρους τους και προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια των άλλων, δεν επιτρέπουν στους άλλους να διακρίνουν την πραγματική κατάσταση και κερδίζουν με δόλο την εμπιστοσύνη τους, ώστε να φτάσουν στον στόχο τους, που είναι το να ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων. Ο στόχος που έχουν εξαπατώντας τον Άνωθεν και κρύβοντας πράγματα από τους κατωτέρους τους είναι να μην αφήσουν τον Άνωθεν, τους αδελφούς και τις αδελφές να καταλάβουν την αλήθεια γι’ αυτούς, ούτως ώστε ο Άνωθεν κι οι αδελφοί και οι αδελφές να τους εμπιστευτούν, και στο τέλος οι αδελφοί και οι αδελφές να καταλήξουν να λατρεύουν μόνον αυτούς —τότε θα έχουν φτάσει στον στόχο τους, δηλαδή να ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων. Υπάρχει τίποτε άλλο; (Οι αντίχριστοι καταρτίζουν ένα σύνολο από δήθεν σωστούς κανονισμούς που πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι, και με αυτούς αντικαθιστούν την αλήθεια, έτσι ώστε οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο να πιστεύουν ότι το να τηρούν αυτούς τους κανονισμούς είναι το ίδιο με το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Με αυτά τα μέσα, οι αντίχριστοι κερδίζουν τον έλεγχο της καρδιάς των ανθρώπων και κατευθύνουν τους ανθρώπους μπροστά τους.) Κάτι τέτοιο πρέπει να περιγραφεί ως εξής: Οι αντίχριστοι καταρτίζουν ένα σύνολο από κανόνες και κανονισμούς για να αντικαταστήσουν τις αλήθεια-αρχές, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως πνευματικούς, ως ανθρώπους που καταλαβαίνουν την αλήθεια, έτσι ώστε οι άνθρωποι να τους ακούνε με προσοχή, κι έτσι φτάνουν στον στόχο τους, ο οποίος είναι να ελέγξουν την καρδιά των ανθρώπων. Αν οι κανόνες που διατυπώνουν ήταν ωφέλιμοι για τη ζωή της εκκλησίας και για το να κάνουν οι άνθρωποι τα καθήκοντά τους, κι αν δεν πήγαιναν κόντρα στις αλήθεια-αρχές και δεν έβλαπταν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τότε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Για την αντιμετώπιση των κάθε λογής ανθρώπων στην εκκλησία, είναι απαραίτητο, πέρα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, να διατυπωθούν και κάποιοι διοικητικοί κανόνες, έτσι ώστε οι άνθρωποι να συμμορφώνονται. Αν οι διοικητικοί αυτοί κανόνες δεν πηγαίνουν κόντρα στις αλήθεια-αρχές, αλλά αντίθετα είναι προς όφελος των ανθρώπων, τότε πρόκειται για θετικά πράγματα και όχι για έλεγχο της καρδιάς των ανθρώπων. Αν αυτοί οι κανόνες παρουσιάζονται ως οι αλήθεια-αρχές, τότε υπάρχει πρόβλημα. Τότε, λοιπόν, άραγε οι αντίχριστοι μπορούν να διατυπώσουν κανόνες που είναι προς όφελος των ανθρώπων και συμμορφώνονται με τις αλήθεια-αρχές; (Όχι, δεν μπορούν.) Δοκιμάστε να συνοψίσετε πώς πρέπει να εκφραστεί αυτό. (Οι αντίχριστοι διατυπώνουν κάποιους κανόνες που δεν είναι σύμφωνοι με τις αλήθεια-αρχές και παριστάνουν πως είναι πνευματικοί και πως καταλαβαίνουν την αλήθεια για να κάνουν τους άλλους να τους υπακούσουν και να πετύχουν τον στόχο τους, που είναι το να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων.) Σχετικά σωστή τοποθέτηση. Κάτι άλλο; (Οι αντίχριστοι τρελαίνονται να ξεστομίζουν μεγαλόστομες ιδέες για να δείξουν πόσο έξυπνοι και διορατικοί είναι, και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμήσουν. Για παράδειγμα, έστω ότι όλοι έχουν ήδη συζητήσει για κάποιο ζήτημα και έχουν αποφασίσει τι να κάνουν γι’ αυτό· οι αντίχριστοι τότε αρχίζουν να αραδιάζουν ένα σωρό θεωρίες για να καταρρίψουν τις προτάσεις όλων των άλλων και να αναγκάσουν τους πάντες να ακούσουν τους ίδιους, τη στιγμή που στην πραγματικότητα η δική τους άποψη δεν είναι σχεδόν καθόλου πιο έξυπνη. Έπειτα, όσο περνάει ο καιρός, όποιο κι αν είναι το ζήτημα, κανένας δεν θα τολμάει να συναναστραφεί σχετικά με την αλήθεια ούτε να αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές, κι όλοι θα νομίζουν ότι πρέπει να αφήσουν τους αντίχριστους να βγάλουν την τελική ετυμηγορία, και στο τέλος οι αντίχριστοι θα πετύχουν τον στόχο τους, που είναι να ελέγχουν τους άλλους.) Οι αντίχριστοι σε κάθε ευκαιρία αραδιάζουν μεγαλόστομες ιδέες, καταρρίπτοντας τις προτάσεις των άλλων, κάνοντας επίδειξη και κάνοντας τους άλλους να πιστέψουν ότι οι ίδιοι είναι πολύ έξυπνοι, κι έτσι φτάνουν στον στόχο τους, δηλαδή να παραπλανήσουν και να ελέγξουν τους άλλους. Έχουμε συναναστραφεί πολύ στο παρελθόν σχετικά με τις εκδηλώσεις του ότι οι αντίχριστοι ελέγχουν και παραπλανούν τους ανθρώπους. Όταν το κάνουν αυτό οι αντίχριστοι, χρησιμοποιούν μια μεγάλη ποικιλία από τακτικές, εκδηλώσεις και μεθόδους. Άλλες φορές χρησιμοποιούν πράξεις, άλλες φορές χρησιμοποιούν την ομιλία και άλλες φορές χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη οπτική για να παραπλανήσουν τους άλλους. Συμπερασματικά, πίσω από όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι βρίσκονται κάποιοι στόχοι· καμία από αυτές τις πράξεις δεν είναι αγνή και φανερή, και καμία τους δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ό,τι κάνουν το κάνουν για να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους οδηγήσουν στο να εκτιμήσουν και να λατρέψουν τους ίδιους. Όλα όσα λένε και κάνουν οι αντίχριστοι προς τα έξω δεν είναι τίποτε άλλο παρά προσωπεία —όλα τους αποτελούν καλές συμπεριφορές και πράγματα που θεωρούνται καλά από τους ανθρώπους· στην πραγματικότητα, όμως, αν κάποιος ερευνούσε την ουσία αυτών των πραγμάτων, τότε όλα ανεξαιρέτως τα κίνητρα και οι στόχοι που κρύβονται πίσω από τις προσεγγίσεις των αντίχριστων είναι ακατανόμαστα, πηγαίνουν κόντρα στην αλήθεια και ο Θεός τα αποστρέφεται.

Αν κρίνουμε από την προσέγγιση που ακολουθούν οι αντίχριστοι στο να ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων, η ανθρώπινη φύση τους είναι ποταπή και εγωιστική, ενώ η διάθεσή τους αποστρέφεται την αλήθεια, είναι μοχθηρή και φαύλη. Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν κάθε λογής ποταπά και υποχθόνια κόλπα για να πετύχουν τους στόχους τους, χωρίς να ντρέπονται καθόλου· αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό της μοχθηρής φύσης τους. Επίσης, χωρίς να υπολογίζουν καθόλου το αν οι άνθρωποι είναι ή δεν είναι πρόθυμοι, χωρίς να τους ενημερώνουν και χωρίς να πάρουν τη συγκατάθεσή τους, θέλουν πάντα να έχουν τον έλεγχό τους, να τους χειραγωγούν και να κυριαρχούν πάνω τους. Θέλουν να χειραγωγούν καθετί που σκέφτονται και επιθυμούν μέσα τους οι άνθρωποι, θέλουν να έχουν οι άλλοι μια θέση για τους ίδιους στις καρδιές τους, να τους λατρεύουν και να τους θαυμάζουν σε κάθε τι. Θέλουν να περιορίζουν και να επηρεάζουν τους άλλους με τα λόγια και με τις οπτικές τους, να τους χειραγωγούν και να τους ελέγχουν με βάση τις δικές τους επιθυμίες. Τι διάθεση είναι αυτή; Δεν είναι φαυλότητα; Είναι ακριβώς σαν να σε αρπάζει από τον σβέρκο μια τίγρη και να σε δαγκώνει: —όσο κι αν παλεύεις να πάρεις ανάσα και πασχίζεις να κουνηθείς, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά αντίθετα, είσαι παγιδευμένος μέσα στα θανατηφόρα σαγόνια της, που δεν ανοίγουν με τίποτα. Όσο κι αν προσπαθείς να απελευθερωθείς, δεν μπορείς, και όσο κι αν ικετεύεις την τίγρη να ανοίξει το στόμα της, αυτό είναι αδύνατο, δεν χωράει συζήτηση. Τέτοια ακριβώς διάθεση έχουν και οι αντίχριστοι. Ας πούμε ότι συζητάς μαζί τους και λες: «Δεν μπορείς, σε παρακαλώ να πάψεις να ψάχνεις τρόπους για να ελέγχεις τους ανθρώπους; Δεν μπορείς να φερθείς σωστά και να γίνεις ακόλουθος; Δεν μπορείς να φέρεσαι σωστά, να εκπληρώνεις τα καθήκοντά σου και να μένεις στη θέση σου;» Θα μπορούσαν, άραγε, να συμφωνήσουν σ’ αυτό; Θα μπορούσες, αν χρησιμοποιούσες την καλή συμπεριφορά ή όση αλήθεια καταλαβαίνεις, να τους αποτρέψεις από το να συνεχίσουν στην ίδια πορεία; Υπάρχει κανένας που θα μπορούσε να αλλάξει την οπτική τους; Αν κρίνουμε από τη φαύλη διάθεση που έχουν οι αντίχριστοι, κανείς δεν θα μπορούσε να αλλάξει τις σκέψεις και τις οπτικές τους, ούτε θα μπορούσε κανείς να αλλάξει την επιθυμία τους να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων. Κανένας δεν μπορεί να τους αλλάξει ούτε να διαπραγματευτεί μαζί τους· αυτό θα πει «φαυλότητα». Η φιλοδοξία και η επιθυμία που έχουν οι αντίχριστοι να ελέγχουν τους ανθρώπους αποτελεί εκδήλωση της ουσίας τους. Αν προσπαθήσεις να τους αναμορφώσεις μέσω της καλής συμπεριφοράς, θα μπορούσε να πετύχει αυτό; Αν χρησιμοποιούσες την πρακτική εμπειρία σου κατά την οποία αποδέχεσαι το κλάδεμα, την κρίση και την παίδευση, για να τους βοηθήσεις και να τους στηρίξεις, τότε άραγε θα μπορούσαν να αλλάξουν; Θα σταματούσαν να κάνουν ό,τι κάνουν; (Όχι, δεν θα σταματούσαν.) Έχετε γνωρίσει ποτέ τέτοιους ανθρώπους; (Ναι. Με τέτοιου είδους ανθρώπους, όπου κι αν κάνουν τα καθήκοντά τους, και παρ’ ό,τι μπορεί κάποιες φορές να αποτύχουν και να σκοντάψουν, ή ακόμα και να υποστούν την πειθαρχία της αρρώστιας, δεν αλλάζει ποτέ η επιθυμία τους να επιδιώξουν τη θέση τους. Όπου κι αν πάνε, θέλουν να αποκτήσουν θέση και δύναμη.) Αν δεν αλλάζουν με μια αλλαγή μέρους ή ομάδας, μήπως να περιμένουμε μέχρι να μεγαλώσουν; Μήπως τότε θα άλλαζαν λίγο; Θα εγκατέλειπαν λίγο την επιδίωξη της δύναμης και της εξουσίας, θα επιδίωκαν λίγο λιγότερο; (Όχι. Δεν έχει καμία σχέση με την ηλικία· η συγκεκριμένη διάθεσή τους δεν αλλάζει.) Τους αντίχριστους τους κυβερνά και τους ελέγχει μια φαύλη διάθεση, γι’ αυτό και δεν μπορούν να αλλάξουν. Απ’ ό,τι φαίνεται, η φαύλη διάθεση των αντίχριστων είναι κάτι απ’ το οποίο πολλοί άνθρωποι έχουν πάρει μια γεύση και το οποίο έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια. Το ότι οι αντίχριστοι ελέγχουν τις καρδιές των ανθρώπων αποτελεί πραγματικότητα και τεκμηριώνεται από στοιχεία· είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αδύνατον να ξεχάσουν ή να παραμερίσουν το ζήτημα του ελέγχου της καρδιάς των ανθρώπων. Τέτοια είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Από μια υποκειμενική σκοπιά, δεν μπορούν να την παραμερίσουν· από αντικειμενική σκοπιά, κανείς δεν μπορεί να τους αλλάξει· είναι πέρα για πέρα αντίχριστοι. Πείτε Μου, υπάρχουν άραγε αντίχριστοι που, αφότου αποβληθούν και βρεθούν μακριά από την παρέα των αδελφών, χάνουν την επιθυμία να ελέγξουν τις καρδιές των άλλων; Υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν οι αντίχριστοι με βάση τις μεταβολές του περιβάλλοντός τους ή της γεωγραφικής τους τοποθεσίας; (Όχι, δεν θα άλλαζαν.) Δεν θα άλλαζαν παράλληλα με τις αλλαγές στον χρόνο και στον τόπο· αυτό το καθορίζει η φύση-ουσία τους. Με το να ασκούν έλεγχο στις καρδιές των ανθρώπων, οι αντίχριστοι προσπαθούν ουσιαστικά να ασκήσουν δύναμη ανάμεσα στους ανθρώπους —τη δύναμη που χρειάζεται για να κάνουν κουμάντο, για να παίρνουν τις αποφάσεις και για να ελέγχουν τους ανθρώπους και να χειραγωγούν τις καρδιές τους— αυτήν τη δύναμη θέλουν να αποκτήσουν. Οι αντίχριστοι, με σκοπό να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων, θα χρησιμοποιούσαν κάθε τρόπο και μέσο για να αναγκάσουν τους ανθρώπους να τους εκτιμήσουν, για να ξεγελάσουν και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, για να τους παρουσιάσουν ένα ψεύτικο προσωπείο, ακόμα και για να συγκαλύψουν με διάφορους τρόπους και μέσα τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τον χαρακτήρα τους και για να μην αφήσουν τους άλλους να διακρίνουν ή να καταλάβουν την ουσία τους, που αποστρέφεται την αλήθεια και είναι ουσία αντίχριστων. Εξωτερικά, παρουσιάζονται ως άνθρωποι που είναι πνευματικοί και τέλειοι, οι οποίοι δεν έχουν ψεγάδια και ελαττώματα ούτε κανένα ίχνος διεφθαρμένης διάθεσης, και μ’ αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν τους στόχους τους, οι οποίοι είναι να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν, να προσβλέπουν στους ίδιους, να τους θαυμάζουν, να τους λατρεύουν και ακόμα και να βασίζονται σ’ αυτούς. Το να πετύχουν αυτούς τους στόχους αποτελεί, ουσιαστικά, συνέπεια του ελέγχου που ασκούν στις καρδιές των ανθρώπων. Στο πλαίσιο της συναναστροφής μας σχετικά με όλες τις διαθέσεις και τις εκδηλώσεις των αντίχριστων, το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης αφιερώθηκε στον έλεγχο που ασκούν οι αντίχριστοι στις καρδιές των ανθρώπων και στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν δύναμη και κέρδος. Επειδή έχουμε ήδη συναναστραφεί πολύ πάνω σ’ αυτό το αντικείμενο, ας μείνουμε εδώ για σήμερα.

Β. Οι αντίχριστοι ελέγχουν τα οικονομικά της εκκλησίας

Το κύριο θέμα σχετικά με το οποίο θα συναναστραφούμε σήμερα είναι ότι οι αντίχριστοι, πέρα απ’ το ότι προσπαθούν να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων, και πέρα από τη φιλοδοξία και την επιθυμία τους για δύναμη, έχουν και μία ακόμα θανατηφόρα εκδήλωση. Εμφανίζουν, δηλαδή, και μια μεγάλη επιθυμία για τα οικονομικά της εκκλησίας, μια επιθυμία που μπορεί κανείς να την αποκαλέσει και απληστία. Παράλληλα με την αγάπη τους για τη θέση, οι αντίχριστοι έχουν και μια ιδιαίτερη αγάπη για τα οικονομικά. Δείχνουν πλούσιο και αμείωτο ενδιαφέρον και απόλαυση για τα οικονομικά· αυτό το ορίζουμε ως τον έλεγχο των οικονομικών της εκκλησίας από τους αντίχριστους. Και τα δύο αυτά, δηλαδή το ότι οι αντίχριστοι προσπαθούν να ελέγξουν τα οικονομικά της εκκλησίας και το ότι προσπαθούν να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων, είναι το ίδιο πράγμα· είναι εξίσου αθέμιτα και παράλογα εγχειρήματα. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κάτι ανέντιμο. Είναι ήδη αρκετά απεχθές να έχει κανείς τη φιλοδοξία και την επιθυμία να ελέγχει τις καρδιές των ανθρώπων, όμως οι αντίχριστοι θέλουν επίσης να ελέγχουν και τα οικονομικά της εκκλησίας —αυτό είναι κάτι ακόμα πιο ποταπό εκ μέρους τους. Καλά, λοιπόν, όταν οι αντίχριστοι επιδιώκουν να ελέγξουν τα οικονομικά της εκκλησίας, με ποιους συγκεκριμένους τρόπους εκδηλώνεται αυτό; Θα μπορούσε κανείς να το διακρίνει πιο εύκολα απ’ ό,τι όταν επιζητούν να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων; Όταν επιζητούν οι αντίχριστοι να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων, οι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν κάποιες από τις προσεγγίσεις και τις διαθέσεις που επιστρατεύουν. Αν όμως είναι ιδιαίτερα μυστικοπαθείς και πανούργοι, και υπάρχουν από πίσω κάποιες δηλώσεις, κάποιες τακτικές ή κάποια σατανικά κόλπα, τα οποία οι αντίχριστοι δεν αποκαλύπτουν στην επιφάνεια, αλλά τα σκέφτονται μόνο κρυφά μέσα τους, τότε αυτά τα πράγματα δεν θα μπορεί κανείς να τα διακρίνει εύκολα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις και προσεγγίσεις όταν προσπαθούν να ελέγξουν τα οικονομικά της εκκλησίας. Θεωρείτε ότι είναι ευδιάκριτες αυτές τις προσεγγίσεις; Όταν τα έχετε δει αυτά με τα ίδια σας τα μάτια και έχετε ακούσει γι’ αυτά με τα ίδια σας τα αυτιά, άραγε μπορείτε να διακρίνετε ότι αποτελούν πράξεις των αντίχριστων; (Αν πρόκειται για πασιφανείς συμπεριφορές, τότε ναι. Για παράδειγμα, οι αντίχριστοι θα κάνουν ερωτήσεις σχετικά με το ποιος είναι αρμόδιος για τη φύλαξη των προσφορών και τα συναφή.) Αυτό θα ήταν κάτι ευδιάκριτο, καθώς τα οικονομικά είναι ένα ευαίσθητο θέμα και οι περισσότεροι δεν θα ρωτούσαν γι’ αυτά, εκτός αν ήταν άπληστοι άνθρωποι που είχαν κάποια σχέδια για τα οικονομικά, στην οποία περίπτωση θα έδειχναν ενδιαφέρον και θα έκαναν ερωτήσεις σχετικά με τέτοια στοιχεία. Ας συναναστραφούμε λοιπόν σχετικά με τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις που υπάρχουν όταν οι αντίχριστοι προσπαθούν να ελέγξουν τα οικονομικά της εκκλησίας.

Όταν τίθεται το θέμα του ότι οι αντίχριστοι ελέγχουν τα οικονομικά της εκκλησίας, οι περισσότεροι άνθρωποι θα το συνδέσουν στο μυαλό τους με παραδείγματα που έχουν δει παλιότερα και τα οποία αφορούν απάτη ή κατάχρηση της περιουσίας της εκκλησίας, σωστά; Ή μπορεί και να υπάρχουν κάποιοι που, επειδή είναι νέοι ή επειδή πιστεύουν στον Θεό μόνο για λίγο καιρό, δεν νοιάζονται και πολύ γι’ αυτά τα πράγματα και δεν τα σκέφτονται καθόλου. Ας συναναστραφούμε, λοιπόν, αναλυτικά σχετικά μ’ αυτό, έτσι ώστε να καταλάβετε κάποια από τα προβλήματα, τους κανόνες, καθώς και τα ταμπού που συνδέονται με τα οικονομικά της εκκλησίας. Κάποιοι λένε: «Ποτέ δεν έδειξα ενδιαφέρον ούτε ρώτησα σχετικά με ζητήματα που αφορούν τα οικονομικά της εκκλησίας. Δεν τρέφω καμιά τέτοια απληστία. Δεν με αφορά αυτό και πρόκειται για ένα αρκετά ευαίσθητο θέμα στην εκκλησία, οπότε δεν με πειράζει είτε ξέρω είτε δεν ξέρω γι’ αυτό». Είναι σωστή αυτή η οπτική; (Όχι, δεν είναι.) Γιατί; Ό,τι κι αν πιστεύετε, το θέμα της σημερινής μας συναναστροφής θίγει τη διάθεση των αντίχριστων, και από την άποψη της ανάλυσης και της εξέτασης της διάθεσης των αντίχριστων, θα είναι χρήσιμο για τον καθένα και την καθεμιά από εσάς να τα καταλάβετε όλα αυτά και να τα καταλάβετε ξεκάθαρα. Χρησιμοποιώντας αυτό το ζήτημα, θα αναλύσουμε τη διάθεση των αντίχριστων, γι’ αυτό ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω στο πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι την περιουσία της εκκλησίας, στο τι ακριβώς θεωρούν ότι σημαίνει η περιουσία της εκκλησίας και σε ποιον θεωρούν ότι ανήκει, αλλά και στο πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι αυτήν την περιουσία και πώς την κατανέμουν στις ιδιωτικές τους σκέψεις. Πρώτα απ’ όλα, πώς ορίζουν οι αντίχριστοι τα χρήματα και τα διάφορα αγαθά που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές της εκκλησίας; Αν κρίνουμε από τον χαρακτήρα τους, οι αντίχριστοι είναι άπληστοι, κι η απληστία τους είναι απέραντη, οπότε δεν πρόκειται να αδιαφορήσουν γι’ αυτήν την περιουσία. Κάθε άλλο, θα δείξουν μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτήν, προσέχοντας ιδιαίτερα να εξετάσουν και να υπολογίσουν πόση είναι η εκκλησιαστική περιουσία, ποιος είναι αρμόδιος να τη φυλάει, πού φυλάσσεται και πόσοι άνθρωποι ξέρουν γι’ αυτήν. Όσον αφορά τις βασικές πληροφορίες σχετικά με τα οικονομικά της εκκλησίας, οι αντίχριστοι θα επιδείξουν πρώτα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον γι’ αυτό το θέμα, προσδίδοντας του ιδιαίτερη προσοχή, διερευνώντας και κάνοντας ερωτήσεις, και προσπαθώντας όσο καλύτερα μπορούν να πάρουν στα χέρια τους αυτές τις πληροφορίες. Αν δεν ήταν άπληστοι και αν δεν είχαν βλέψεις, θα τους ένοιαζαν, άραγε, όλα αυτά; (Φυσικά και όχι.) Οι αντίχριστοι είναι διαφορετικοί απ’ τους ανθρώπους που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, στο ότι το ενδιαφέρον τους κρύβει κάποιον απώτερο σκοπό. Δεν ενδιαφέρονται με σκοπό να διαφυλαχθεί η περιουσία αυτή, αλλά αντίθετα θέλουν να την πάρουν στην κατοχή τους ή να μπορέσουν να τη χρησιμοποιήσουν όπως θέλουν εκείνοι. Επομένως, η πρώτη εκδήλωση του ελέγχου των οικονομικών της εκκλησίας από τους αντίχριστους είναι το ότι δίνουν προτεραιότητα στο να πάρουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας.

α. Δίνουν προτεραιότητα στο να πάρουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας

Μόλις αποκτήσουν θέση οι αντίχριστοι, μια εσφαλμένη και αναίσχυντη ιδέα γεννιέται βαθιά μέσα τους: Αν γίνουν επικεφαλής, τότε θα πρέπει να κερδίσουν όχι μόνο το δικαίωμα να γνωρίζουν για τα οικονομικά της εκκλησίας, αλλά και την απόλυτη δύναμη έτσι ώστε να πάρουν τον έλεγχό τους. Και με ποιον στόχο θέλουν να πάρουν τον έλεγχο των οικονομικών της εκκλησίας; Να αποκτήσουν τη δύναμη για να δώσουν προτεραιότητα στο να πάρουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας. Τι σημαίνει το ότι δίνουν προτεραιότητα στο να πάρουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας; Σημαίνει ότι, για όσο καιρό είναι επικεφαλής μιας εκκλησίας, όλα τα χρήματα και τα αντικείμενα που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές και τα οποία τελούν υπό την εποπτεία τους υπάγονται στη δική τους διαχείριση, στη δική τους χρήση και ιδιοκτησία. Είναι σωστή ή λάθος αυτή η ιδέα; Προφανώς είναι λάθος, αλλά οι αντίχριστοι έτσι σκέφτονται. Το πρώτο πράγμα που κάνουν μόλις γίνουν επικεφαλής είναι να κάνουν προσπάθειες και να καταρτίσουν σχέδια σχετικά με τα οικονομικά. Πρώτα πρώτα, μαθαίνουν ποιος διαχειρίζεται τα οικονομικά, πόσοι άνθρωποι τα διαχειρίζονται, πόσα χρήματα υπάρχουν διαθέσιμα και αν αυτοί που διαχειρίζονται αυτά τα οικονομικά είναι ικανοί άνθρωποι που λειτουργούν ως το δεξί τους χέρι ή έμπιστοι εντολοδόχοι τους. Αν δεν είναι, τότε σπεύδουν να τους απαλλάξουν με κάποια πρόφαση από τα καθήκοντά τους και μετά τους αντικαθιστούν με δικούς τους εντολοδόχους. Και μήπως σταματούν μόλις αλλάξουν τους υπεύθυνους για τη διαχείριση των οικονομικών; Όχι, δεν είναι τόσο απλό. Οι φιλοδοξίες τους προχωρούν πολύ πιο πέρα· πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσουν ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με τα νούμερα που έχουν να κάνουν με την περιουσία της εκκλησίας. Εκτός από το να ζητούν από τους ανθρώπους να κάνουν προσφορές, πώς χειρίζονται την περιουσία αυτήν οι αντίχριστοι; Παίρνουν χρήματα από την εκκλησία όταν χρειάζονται να ψωνίσουν ένα ρούχο για να φορέσουν, το ίδιο και όταν πηγαίνουν στον γιατρό, κι αν τους λείπουν ρούχα, διαλέγουν κάποια από τα καλύτερα κομμάτια ανάμεσα σ’ εκείνα που έχουν δωρίσει οι αδελφοί και οι αδελφές. Και μόλις επιλέξουν, ακόμα δεν έχουν τελειώσει· πρέπει να δοκιμάσουν κάθε ρούχο, να κρατήσουν τα καλύτερα για τον εαυτό τους και να αφήσουν για την εκκλησία μόνο τα χειρότερα τα οποία δεν θέλουν. Με λίγα λόγια, θα χρησιμοποιήσουν τα χρήματα της εκκλησίας για να καλύψουν τα δικά τους γεύματα και έξοδα, μέχρι και τα 0,2 γουάν του εισιτηρίου, ενώ μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς θα φτάσουν στο σημείο να αγοράσουν με τα χρήματα της εκκλησίας πολυτελή αντικείμενα, συμπληρώματα διατροφής, καλλυντικά και κάθε λογής αντικείμενα για προσωπική τους χρήση. Μόλις ανέβουν σε θέση επικεφαλής οι αντίχριστοι, και πριν κάνουν έστω και το ελάχιστο έργο, είναι πολύ ενεργοί ως προς το να απολαύσουν την περιουσία της εκκλησίας, και αυτό θέτουν ως προτεραιότητα. Όταν οι αντίχριστοι απολαύσουν αυτήν την περιουσία, ολόκληρη η πνευματική τους οπτική και η ποιότητα ζωής τους υποβάλλονται σε μια ολοκληρωτική αλλαγή και είναι εντελώς διαφορετικές από πριν. Σε κάθε ευκαιρία, θα φτιάχνουν τα μαλλιά τους και θα πηγαίνουν για μασάζ, θα περιποιούνται τον εαυτό τους, θα κάνουν πράγματα για να φροντίσουν την υγεία τους και θα φτιάχνουν τονωτικές σούπες —ακόμα και τις διάφορες ηλεκτρικές συσκευές που χρησιμοποιούν θα τις αναβαθμίσουν. Μόλις γίνουν επικεφαλής, οι αντίχριστοι καταγράφουν τους πλούσιους που υπάρχουν στην εκκλησία και όσους έχουν τη δυνατότητα να κάνουν προσφορές. Αυτοί οι πλούσιοι τότε θα στραγγίσουν από χρήματα, ενώ εκείνοι που κάνουν συχνά προσφορές θα γίνουν, στα μάτια των αντίχριστων, πολύτιμα μέλη της εκκλησίας και ευνοούμενοι. Όταν εντάσσονται οι αντίχριστοι στην εκκλησία, είναι σαν να μπαίνει η αλεπού στο αμπέλι: Το αμπέλι θα καταστραφεί. Η αλεπού όχι μόνο θα φάει τα καλά σταφύλια, αλλά θα καταστρέψει και ολόκληρο το μέρος.

Κατά τη γνώμη των αντίχριστων, τα χρήματα και τα αγαθά που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές, τα οποία στο σύνολό τους ονομάζονται «προσφορές», συνιστούν όλη τη «δημόσια» περιουσία της εκκλησίας. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η δημόσια περιουσία διατίθεται για συλλογική χρήση· αντίθετα, αναφέρεται στο γεγονός ότι αποτελεί μια συλλογική προσφορά που προέρχεται από όλους, αλλά την οποία έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν, για κάθε πρακτικό σκοπό, οι επικεφαλής. Κατά την οπτική τους, οι αντίχριστοι είναι υποχρεωμένοι να δώσουν προτεραιότητα στο να αποκτήσουν και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας, επειδή είναι επικεφαλής και στέκονται στην κορυφή κι επειδή τα πάντα στην εκκλησία, ειδικά τα καλά πράγματα, πρέπει να ανήκουν σ’ αυτούς και να εμπίπτουν στην εξουσία τους. Οι αντίχριστοι πιστεύουν το εξής: «Το να πει κανείς ότι τα χρήματα και τα αντικείμενα που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές παραδίδονται στον θεό δεν είναι παρά τρόπος του λέγειν. Πόσα από όλα αυτά μπορεί να χρησιμοποιήσει ο θεός; Μπορεί, άραγε, ο θεός να κατέβει απ’ τον ουρανό για να μοιραστεί με τους ανθρώπους αυτές τις προσφορές; Επομένως, δεν θα έπρεπε να είναι στο χέρι των ανθρώπων να αποφασίσουν πώς θα δαπανηθούν, πώς θα κατανεμηθούν και πώς θα χρησιμοποιηθούν αυτές οι προσφορές;» Μια τέτοια ξεδιάντροπη ιδέα τρέφουν οι αντίχριστοι σχετικά με την περιουσία της εκκλησίας. Τι είναι ακόμα πιο ξεδιάντροπο; Λένε: «Αφού ο θεός στον ουρανό δεν μπορεί να απολαύσει τα χρήματα και τα αντικείμενα που έχουν προσφέρει οι άνθρωποι στη γη, πώς θα κατανεμηθούν και θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα πράγματα; Δεν θα έπρεπε οι επικεφαλής της εκκλησίας να συμβάλλουν στην κατανάλωση, τη χρήση και την απόλαυσή τους; Θα ήταν το ίδιο με το να τα χρησιμοποιεί ο θεός στον ουρανό». Κι έτσι, οι αντίχριστοι, μετατρέπουν τις προσφορές των αδελφών σε προσωπική τους περιουσία σαν να ήταν κάτι αυτονόητο. Ξέρουν πολύ καλά ποιος προσφέρει τι και πότε —είναι υποχρεωτικό να τους αναφέρονται αυτά τα πράγματα και να τα γνωρίζουν. Για άλλα ζητήματα δεν νοιάζονται. Εκτός από το να διατηρήσουν αποφασιστικά τη δύναμή τους, για εκείνους υπάρχει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό —κι αυτό είναι να ελέγχουν τα οικονομικά της εκκλησίας. Γι’ αυτό αξίζει τον κόπο να είναι επικεφαλής. Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν και αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι την περιουσία της εκκλησίας, υπάρχει άραγε έστω και μία πτυχή που να συνάδει με την αλήθεια ή με τις απαιτήσεις του Θεού; (Όχι, δεν υπάρχει.) Από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα, έχει πει ποτέ ο Θεός ποιος πρέπει να έχει στην κατοχή του ή να χρησιμοποιεί τις προσφορές που Του δίνουν οι αδελφοί και οι αδελφές; Έχει δηλώσει ποτέ ο Θεός ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες της εκκλησίας, οι απόστολοι και οι προφήτες πρέπει να έχουν την εξουσία ώστε να δίνουν προτεραιότητα στο να πάρουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας; Έχει μήπως πει ο Θεός ότι η χρήση και η ιδιοκτησία της περιουσίας της εκκλησίας ανήκει σε όποιον γίνεται επικεφαλής; (Όχι, δεν το έχει πει.) Και τότε για ποιον λόγο έχουν οι αντίχριστοι μια τέτοια παρανόηση; Εφόσον πουθενά στα λόγια του Θεού δεν ορίζεται ρητά κάτι τέτοιο για την περιουσία της εκκλησίας, για ποιον λόγο τρέφουν οι αντίχριστοι μια τέτοια άποψη απέναντί της; (Δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά.) Είναι τόσο απλό; Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, αν πει κανείς ότι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, αυτό δεν είναι παρά κούφια λόγια. Αυτά τα λόγια δεν περιγράφουν τη διάθεση των αντίχριστων. Άραγε, οι αντίχριστοι λαχταρούν την περιουσία της εκκλησίας όταν δεν έχουν θέσεις ηγεσίας; (Τη λαχταρούν.) Τότε, μήπως θα μπορούσες να πεις ότι χάνουν τη θεοφοβούμενη καρδιά τους μόλις γίνουν επικεφαλής; Δηλαδή είχαν θεοφοβούμενη καρδιά πριν γίνουν επικεφαλής; Θα μπορούσε κανείς να το πει αυτό; (Όχι.) Άρα, αυτή η εξήγηση δεν ευσταθεί. Οι αντίχριστοι λαχταρούν την περιουσία της εκκλησίας: Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; (Έχουν μοχθηρή διάθεση.) (Είναι άπληστοι εκ φύσεως.) (Επιζητούν εκ φύσεως το κέρδος πάνω απ’ όλα.) Είναι άραγε η διάθεση-ουσία των αντίχριστων ότι επιζητούν πάνω απ’ όλα το κέρδος; (Όχι.) Αυτό αποτελεί απλώς μια εκδήλωση του χαρακτήρα τους. Ας αναλύσουμε, λοιπόν, πώς είναι η βαθύτερη διάθεση των αντίχριστων. (Είναι μοχθηρή και φαύλη.) Είναι, πρώτα απ’ όλα, φαύλη, κι έπειτα είναι μοχθηρή. Τι σημαίνει φαύλη; Σημαίνει ότι θα αρπάξουν με τη βία πράγματα που δεν προορίζονται για δικά τους ούτε τους ανήκουν, ασχέτως αν οι άλλοι συμφωνούν με αυτό κι ασχέτως με το τι πιστεύουν οι άλλοι: Αυτό αποτελεί φαύλη διάθεση. Η έμφυτη φύση-ουσία των αντίχριστων, αυτών των διαβόλων και των σατανάδων, είναι να ανταγωνίζονται τον Θεό για τα πάντα. Μέσα στην εκκλησία, εκτός από το να πολεμούν με τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του, οι αντίχριστοι προσπαθούν επιπλέον να οικειοποιηθούν τις προσφορές που έχουν κάνει οι άνθρωποι σ’ Αυτόν. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως οι αντίχριστοι είναι άπληστοι, αλλά στην πραγματικότητα, ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι έχουν τη διάθεση και την ουσία των αντίχριστων. Το ότι θέλουν να αρπάξουν και να κατασπαράξουν τα χρήματα και τα αντικείμενα που προσφέρουν οι άνθρωποι στον Θεό, στην ουσία του, αποτελεί φαυλότητα. Είναι το ίδιο με το εξής παράδειγμα: αγόρασες ένα καινούργιο χοντρό μπουφάν, το οποίο είναι στιλάτο και καλής ποιότητας, και τότε κάποιος το βλέπει και λέει: «Αυτό το χοντρό μπουφάν που φοράς είναι πιο καλό από το δικό μου. Το δικό μου το κουρελιασμένο έχει τρύπες και είναι παλιομοδίτικο. Πώς είναι δυνατόν το δικό σου να είναι τόσο ωραίο;» Όταν τελειώσει αυτό που λέει, σου αρπάζει με τη βία το μπουφάν και μετά σου δίνει το δικό του το φθαρμένο. Δεν μπορείς να αρνηθείς να κάνεις ανταλλαγή μαζί του —θα σε κάνει να υποφέρεις, θα σου κάνει τη ζωή δύσκολη, θα σε χτυπήσει και μπορεί ακόμα και να σε σκοτώσει. Θα τολμούσες να του αντισταθείς; Δεν θα τολμούσες να του αντισταθείς και θα σου έπαιρνε τα πράγματά σου ενάντια στη θέλησή σου. Τι διάθεση έχει, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος; Μια φαύλη διάθεση. Έχει καμία διαφορά αυτό με τη διάθεση που έχουν οι αντίχριστοι να πάρουν στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήσουν την περιουσία της εκκλησίας; (Όχι, δεν έχει.) Σύμφωνα με την άποψη των αντίχριστων για την περιουσία, από τη στιγμή που γίνονται επικεφαλής και «αξιωματούχοι» και έχουν υπό τον έλεγχό τους την περιουσία της εκκλησίας, η περιουσία της εκκλησίας είναι δική τους. Όποιος κι αν έκανε την προσφορά, ό,τι κι αν προσέφερε, οι αντίχριστοι θα το αρπάξουν για τον εαυτό τους. Τι σημαίνει να αρπάξει κανείς κάτι; Σημαίνει ότι από τη στιγμή που η περιουσία της εκκλησίας —η οποία θα έπρεπε να χρησιμοποιείται και να κατανέμεται σωστά σύμφωνα με τους κανονισμούς της εκκλησίας— περνάει στον έλεγχο των αντίχριστων, μόνο εκείνοι έχουν αποκλειστικά την εξουσία για να τη χρησιμοποιούν. Ακόμα κι όταν αυτήν την περιουσία την έχει ανάγκη το έργο της εκκλησίας ή οι εργάτες της εκκλησίας, οι αντίχριστοι δεν αφήνουν να χρησιμοποιηθεί. Μόνον οι ίδιοι επιτρέπεται να τη χρησιμοποιήσουν. Ως προς το πώς θα χρησιμοποιηθεί και θα κατανεμηθεί η περιουσία της εκκλησίας, οι αντίχριστοι θα πουν την τελευταία κουβέντα· αν θέλουν να σου επιτρέψουν να τη χρησιμοποιήσεις, τότε μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις, κι αν όχι, τότε δεν μπορείς. Αν τα χρήματα από τις προσφορές της εκκλησίας δεν είναι πολλά και οι αντίχριστοι, μόλις τα πάρουν στην κατοχή τους, τα εξαντλήσουν πλήρως για τα προσωπικά τους έξοδα, δεν τους ενδιαφέρει που δεν έχουν μείνει χρήματα για το έργο της εκκλησίας. Δεν υπολογίζουν ούτε το έργο της εκκλησίας ούτε τις συνηθισμένες δαπάνες της εκκλησίας. Το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν αυτά τα κονδύλια και να τα ξοδέψουν οι ίδιοι, θεωρώντας τα σαν δικά τους έσοδα. Δεν είναι ντροπιαστική αυτή η πρακτική; (Ναι, είναι.) Σε μερικές εκκλησίες που βρίσκονται σε σχετικά πλούσιες περιοχές, οι αντίχριστοι σκέφτονται: «Ωραίο είναι αυτό το μέρος. Σχετικά με τις δαπάνες, μπορώ να σπαταλάω και να κάνω ό,τι θέλω, δεν υπάρχει λόγος να τηρώ τους κανονισμούς και τις αρχές της εκκλησίας. Μπορώ να ξοδεύω τα χρήματα όπως θέλω. Από τη στιγμή που έγινα επικεφαλής, μπορώ επιτέλους να απολαύσω τη ζωή μου, ξοδεύοντας χρήματα χωρίς να χρειάζεται να τα υπολογίζω. Αν θέλω να χαλάσω χρήματα για κάτι, αρκεί να πω μια κουβέντα, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχώ γι’ αυτό, και φυσικά δεν είναι ανάγκη να το συζητήσω με κανέναν». Όταν είναι να ξοδέψουν τον πλούτο της εκκλησίας, οι αντίχριστοι έχουν όλη την εξουσία οι ίδιοι, ενεργούν απερίσκεπτα και ξοδεύουν τα χρήματα αλόγιστα. Εκτός του ότι δεν κάνουν καθόλου έργο σύμφωνα με τις αρχές της εκκλησίας ή με τις εργασιακές ρυθμίσεις, οι αντίχριστοι μεταχειρίζονται την περιουσία της εκκλησίας με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καθόλου αρχές. Μήπως δεν καταλαβαίνουν τις αρχές; Όχι, ξέρουν πολύ καλά τις αρχές που ρυθμίζουν το πώς να κατανεμηθεί και να δαπανηθεί η περιουσία της εκκλησίας, αλλά δεν μπορούν να ελέγξουν την απληστία και τις επιθυμίες τους. Όταν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου θέση, είναι ταπεινοί και ζουν μια απλή καθημερινότητα, μόλις όμως γίνουν επικεφαλής, καβαλάνε το καλάμι. Αποκτάνε ιδιοτροπίες στο ντύσιμο και το φαγητό τους· δεν τρώνε πια συνηθισμένα γεύματα και στο ντύσιμο μαθαίνουν να ψάχνουν να βρουν ποιότητα και διάσημες μάρκες. Όλα πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας· μόνο τότε θεωρούν ότι είναι συμβατά με την ταυτότητα και τη θέση τους. Μόλις γίνουν επικεφαλής οι αντίχριστοι, είναι λες και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές τούς οφείλουν ένα χρέος και πρέπει να τους προσφέρουν δώρα. Αν εμφανιστεί κάτι καλό, πρέπει να έχουν οι ίδιοι προτεραιότητα, κι οι αδελφοί και οι αδελφές θα πρέπει να ξοδέψουν τα χρήματά τους γι’ αυτούς. Οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι το να γίνει κάποιος επικεφαλής σημαίνει πως πρέπει να έχει τη δύναμη για να δώσει προτεραιότητα στο να πάρει στην κατοχή του και να χρησιμοποιήσει την περιουσία της εκκλησίας. Όχι μόνο σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά και συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και μάλιστα, το παρατραβάνε, με αποτέλεσμα να αηδιάζουν τους άλλους ανθρώπους. Αν το δούμε από αυτήν την οπτική, τι χαρακτήρα έχουν οι αντίχριστοι; Μόλις γίνουν επικεφαλής, και χωρίς να έχουν κάνει ούτε ίχνος έργου, θέλουν να πάρουν στην κατοχή τους τις προσφορές και δίνουν προτεραιότητα στο να τις χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι. Τι είδους άνθρωπος είναι ικανός να κάνει τέτοια πράγματα; Μόνο ένας ληστής, ένας τύραννος ή ένας τραμπούκος της γειτονιάς θα μπορούσε να κάνει τέτοια πράγματα.