Μια ανάλυση του πώς οι αντίχριστοι είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι

Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στην έβδομη εκδήλωση των αντίχριστων: είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι. Για ποια πτυχή συναναστραφήκαμε κυρίως; Μιλήσαμε για το γεγονός ότι οι αντίχριστοι είναι μοχθηροί. Γιατί λέμε ότι είναι μοχθηροί; Με βάση ποιες ιδιαίτερες διαθέσεις κι εκδηλώσεις, και ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στη φύση-ουσία τους χαρακτηρίζονται ως μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι; Ποια είναι τα εμφανή γνωρίσματα που αποδεικνύουν ότι η μοχθηρία τους είναι υπαρκτή και ανταποκρίνεται στις πραγματικές τους συνθήκες; Με βάση ποια κύρια χαρακτηριστικά της φύση-ουσίας τους είναι δικαιολογημένο να λέμε ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι μοχθηροί; Μοιραστείτε τις σκέψεις σας. (Πολλοί αντίχριστοι κατανοούν την αλήθεια, αλλά αντιτίθενται σ’ αυτήν αδιάντροπα. Παρότι γνωρίζουν ξεκάθαρα τι είναι σωστό, επιμένουν πεισματικά στην επιλογή τους να βαδίσουν στο δικό τους μονοπάτι. Η μοχθηρία των αντίχριστων εκδηλώνεται επίσης και στην αβάσιμη εχθρικότητά τους απέναντι σε όσους επιδιώκουν ειλικρινά την αλήθεια και απέναντι στους θετικούς ανθρώπους.) (Οι αντίχριστοι δεν θέλουν να βλέπουν τους άλλους να τα πηγαίνουν καλά. Θέλουν μόνο εκείνοι να απολαμβάνουν τα οφέλη που παρέχει ο οίκος του Θεού στους αδελφούς και στις αδελφές. Δεν θέλουν να τα απολαμβάνουν οι αδελφοί και οι αδελφές, οπότε δεν τους μεταβιβάζουν αυτά τα οφέλη.) (Θεέ μου, η προηγούμενη συναναστροφή Σου μου έκανε μεγάλη εντύπωση σε σχέση με το πώς χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι τον Θεό και την αλήθεια ως εργαλεία για να αποκτήσουν θέση. Πιστεύω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα μοχθηρό.) Οι περισσότεροι από εσάς θυμάστε κάποια πράγματα. Θυμάστε, δηλαδή, μερικά από τα παραδείγματα που έδωσα όταν συναναστράφηκα πάνω στη μοχθηρή ουσία των αντίχριστων. Το μόνο που θυμάστε είναι τα παραδείγματα· έχετε ξεχάσει, όμως, το περιεχόμενο της συναναστροφής και της ανάλυσής Μου σχετικά με τη μοχθηρή ουσία των αντίχριστων. Πόσες, λοιπόν, από τις αλήθειες που έθιξα κατά τη συναναστροφή και την ανάλυση που έκανα σχετικά με τη μοχθηρή φύση-ουσία των αντίχριστων είστε σε θέση να καταλάβετε; Το γεγονός ότι δεν μπορείτε να θυμηθείτε αυτά τα πράγματα, δεν υποδηλώνει, άραγε, ότι τη στιγμή εκείνη δεν καταλάβατε τίποτε απολύτως; Αν η συναναστροφή Μου σας είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, δεν θα ήσασταν σε θέση να τα θυμηθείτε σε κάποιο βαθμό; Τα πράγματα που ξεπηδούν στη μνήμη σας δεν είναι αυτά που καταλαβαίνετε; Τα πράγματα που δεν μπορείτε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας δεν είναι αυτά που δυσκολεύεστε πολύ να κατανοήσετε ή που πολύ απλά δεν κατανοείτε; Όταν ακούσατε αυτές τις αλήθειες εκείνη τη στιγμή, θεωρήσατε ότι ήταν σωστές και τις θυμόσασταν σαν δόγματα, πράγμα που απαιτούσε μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά σας. Ωστόσο, μόλις ξυπνήσατε την άλλη μέρα, τις είχατε ξεχάσει. Έναν μήνα μετά, είχαν διαγραφεί εντελώς από τη μνήμη σας. Έτσι δεν είναι; Για να διακρίνεις ξεκάθαρα ένα ζήτημα ή την ουσία ενός ανθρώπου, πρέπει να κατανοήσεις την αλήθεια. Αν παραμένεις προσκολλημένος στις απόψεις των άπιστων, και βλέπεις κι εξετάζεις τα πράγματα με βάση τις δηλώσεις τους, αυτό αποδεικνύει ότι δεν κατανοείς την αλήθεια. Αν δεν έχεις αποκομίσει τίποτα από τα τόσα κηρύγματα και τις συναναστροφές που ακούς όλα αυτά τα χρόνια, ενώ, όταν οι άλλοι συναναστρέφονται μαζί σου πάνω στην αλήθεια, με όποιον τρόπο και να στην εξηγήσουν, εσύ αδυνατείς να την κατανοήσεις, αυτό δείχνει ότι σου λείπει η ικανότητα κατανόησης της αλήθειας και χαρακτηρίζεται ως ανεπαρκές επίπεδο. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Σε ό,τι αφορά, τώρα, τη μοχθηρία των αντίχριστων, κανείς σας δεν ανέφερε την πιο καίρια δήλωση. Γιατί δεν την αναφέρατε; Αφενός, επειδή έχει περάσει καιρός και την έχετε ξεχάσει. Αφετέρου, επειδή δεν έχετε αντιληφθεί πόσο σημαντική είναι αυτή η δήλωση. Δεν ξέρατε ότι αυτή η δήλωση είναι βασική κι ότι ξεγυμνώνει κι εκθέτει τη μοχθηρή ουσία των αντίχριστων. Ποια είναι αυτή η δήλωση; Ότι η μοχθηρία των αντίχριστων εκδηλώνεται κυρίως στην εχθρικότητα και την απέχθεια τους απέναντι σε όλα τα θετικά πράγματα και σε οτιδήποτε σχετίζεται με την αλήθεια. Γιατί οι αντίχριστοι είναι εχθρικοί απέναντι σε αυτά τα θετικά πράγματα και τα απεχθάνονται; Τους έχουν μήπως βλάψει αυτά τα θετικά πράγματα; Όχι. Θίγουν τα συμφέροντά τους; Μερικές φορές ίσως και ναι· άλλες πάλι καθόλου. Γιατί, λοιπόν, οι αντίχριστοι είναι εχθρικοί απέναντι στα θετικά πράγματα και τα απεχθάνονται χωρίς καμία βάση; (Λόγω της φύσης τους.) Έχουν αυτήν τη φύση, είναι εχθρικοί απέναντι σε όλα τα θετικά πράγματα κι όλες τις αλήθειες και τα απεχθάνονται. Αυτό επιβεβαιώνει τη μοχθηρή φύση των αντίχριστων. Είναι σημαντική αυτή η δήλωση ή όχι; Πρόκειται για μια τόσο σημαντική δήλωση και δεν τη θυμάστε. Θυμάστε μόνο όσα δεν είναι καίριας σημασίας. Γιατί σας έκανα αυτές τις ερωτήσεις; Για να μιλήσετε, κι έτσι να μπορέσω να δω σε ποιον βαθμό τα κατανοείτε αυτά τα πράγματα, πόσα μπορείτε να θυμάστε βαθιά μέσα σας και πόσα μπορέσατε να καταλάβετε εκείνη τη στιγμή. Όπως ήταν αναμενόμενο, θυμάστε μόνο κάποια δευτερεύοντα πράγματα. Όλα αυτά για τα οποία μίλησα τα αντιμετωπίζετε σαν σαχλές κουβέντες χωρίς νόημα. Δεν ήρθα εδώ για να κάνω κουβεντούλα. Ήρθα εδώ για να σας πω πώς να διακρίνετε τους ανθρώπους. Η δήλωση που έκανα είναι η ύψιστη αλήθεια-αρχή για τη διάκριση της μοχθηρής φύσης των αντίχριστων. Αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις αυτήν τη δήλωση, τότε δεν θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ή να καταλάβεις τη μοχθηρή φύση των αντίχριστων. Για παράδειγμα, όταν ένας άνθρωπος ορίζεται ως αντίχριστος, κάποιοι μπορεί να πουν: «Είναι καλός μαζί μας, είναι στοργικός και μας βοηθάει. Γιατί να ορίσουμε ως αντίχριστο έναν τόσο καλό άνθρωπο;» Δεν καταλαβαίνουν ότι παρόλο που οι αντίχριστοι μπορεί να φαίνονται στοργικοί απέναντι στους άλλους, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού, και ειδικότερα εναντιώνονται στον Θεό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν αυτήν την ύπουλη και πονηρή πλευρά τους. Δεν μπορούν καθόλου να τη διακρίνουν και παρερμηνεύουν τον Θεό, διαμορφώνουν αντιλήψεις για Εκείνον ή φτάνουν, λόγω αυτού, ακόμη και στο σημείο να Τον καταδικάζουν και να παραπονιούνται για Εκείνον. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν είναι παρά καθάρματα και δεν μπορούν να λάβουν τη σωτηρία του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή βλέπουν μόνο επιφανειακά ζητήματα, όπως, για παράδειγμα, πώς παγιδεύουν, δελεάζουν και καλοπιάνουν οι αντίχριστοι τους ανθρώπους, και δεν παρατηρούν τη μοχθηρή ουσία των αντίχριστων ούτε βλέπουν τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να αντισταθούν στον Θεό και να εγκαθιδρύσουν ανεξάρτητα βασίλεια. Γιατί δεν μπορούν να τα δουν όλα αυτά; Επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν μπορούν να διακρίνουν τους ανθρώπους. Τους παραπλανούν πάντα εξωτερικά φαινόμενα και δεν μπορούν να αντιληφθούν την ουσία και τις συνέπειες του προβλήματος. Επίσης, χρησιμοποιούν μονίμως παραδοσιακές ανθρώπινες αντιλήψεις περί ηθικής και κοσμικούς τρόπους για να αξιολογήσουν τους ανθρώπους και να βγάλουν ετυμηγορία γι’ αυτούς, με αποτέλεσμα να παραπλανώνται από τους αντίχριστους, να στέκονται στο πλευρό τους και να προκύπτουν διενέξεις και συγκρούσεις ανάμεσα σ’ αυτούς και στον Θεό. Ποιος φταίει γι’ αυτό; Πώς έγινε αυτό το λάθος; Είναι συνέπεια του ότι δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού και βλέπουν πάντοτε τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες.

II. Μια ανάλυση της αγάπης των αντίχριστων για τα αρνητικά πράγματα

Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στην έβδομη εκδήλωση των αντίχριστων: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι. Σε αυτήν την εκδήλωση, το επίκεντρο είναι η μοχθηρία τους, καθώς η μοχθηρία περικλείει τόσο την υπουλότητα όσο και τη δολιότητα. Η μοχθηρία είναι αντιπροσωπευτική της ουσίας των αντίχριστων, ενώ η υπουλότητα και η δολιότητα είναι δευτερεύουσες. Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στη μοχθηρή ουσία των αντίχριστων και την εκθέσαμε. Συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες ευρείες έννοιες και κάποιους σχετικούς ορισμούς, θίγοντας κάποιους όρους για την έκθεση αυτής της πτυχής της ουσίας των αντίχριστων. Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας γι’ αυτό το θέμα. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Υπάρχει σ’ αυτό το θέμα κάτι για το οποίο χρειάζεται να συναναστραφούμε;» Ναι, υπάρχει. Υπάρχουν ακόμη κάποιες λεπτομέρειες για τις οποίες χρειάζεται να συναναστραφούμε εδώ. Σήμερα, θα συναναστραφούμε γι’ αυτό το θέμα με διαφορετικό τρόπο κι από διαφορετική σκοπιά. Ποιο ήταν το κύριο χαρακτηριστικό και ποια η κύρια εκδήλωση της μοχθηρής φύσης των αντίχριστων για τα οποία συναναστραφήκαμε την περασμένη φορά; Οι αντίχριστοι είναι εχθρικοί απέναντι σε όλα τα θετικά πράγματα και στην αλήθεια και τα απεχθάνονται. Η εχθρικότητα και η απέχθειά τους απέναντι στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα δεν βασίζονται σε κάποιο λόγο ούτε προκύπτουν επειδή τους παρακινεί κάποιος, ενώ σίγουρα δεν τους έχει κυριεύσει κάποιο κακό πνεύμα. Πολύ απλά, από τη φύση τους οι αντίχριστοι αντιπαθούν αυτά τα πράγματα. Είναι εχθρικοί απέναντί τους και τα απεχθάνονται. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, όταν έρχονται αντιμέτωποι με θετικά πράγματα, νιώθουν αποστροφή ως το κόκαλο. Αν καταθέτεις μαρτυρία στον Θεό ή συναναστρέφεσαι μαζί τους για την αλήθεια, αναπτύσσουν ένα μίσος εναντίον σου, και μπορεί ακόμη και να τους περάσει από το μυαλό η σκέψη να σου επιτεθούν. Στην προηγούμενή μας συναναστροφή, καλύψαμε αυτήν την πτυχή των αντίχριστων, ότι, δηλαδή, είναι εχθρικοί απέναντι στα θετικά πράγματα και τα απεχθάνονται, οπότε δεν θα την ξανασυζητήσουμε αυτήν τη φορά. Σε αυτήν τη συναναστροφή, θα διερευνήσουμε μια άλλη πτυχή. Ποια είναι αυτή η άλλη πτυχή; Οι αντίχριστοι είναι εχθρικοί απέναντι στα θετικά πράγματα και τα απεχθάνονται. Τι τους αρέσει, λοιπόν; Σήμερα, θα εξετάσουμε και θα αναλύσουμε τη μοχθηρή φύση των αντίχριστων από αυτήν την οπτική και σκοπιά. Είναι απαραίτητο αυτό; (Ναι, είναι.) Είναι απαραίτητο. Θα μπορούσατε να το αντιληφθείτε από μόνοι σας; (Όχι.) Η αντιπάθεια των αντίχριστων για τα θετικά πράγματα και την αλήθεια είναι η μοχθηρή τους φύση. Επομένως, με αυτό ως βάση, σκεφτείτε προσεκτικά τι αρέσει στους αντίχριστους και τι λογής πράγματα τους αρέσει να κάνουν, καθώς και ποια είναι η μέθοδος και τα μέσα που χρησιμοποιούν όταν ενεργούν, και τι είδους ανθρώπους συμπαθούν. Από αυτήν την οπτική και σκοπιά δεν φαίνεται καλύτερα η μοχθηρή τους φύση; Δίνεται έτσι μια πιο συγκεκριμένη και αντικειμενική εικόνα. Κατ’ αρχάς, οι αντίχριστοι αντιπαθούν τα θετικά πράγματα, κι αυτό υποδηλώνει ότι είναι εχθρικοί απέναντί τους κι ότι τους αρέσουν τα αρνητικά πράγματα. Ποια είναι μερικά παραδείγματα αρνητικών πραγμάτων; Τα ψέματα και η εξαπάτηση. Δεν είναι αυτά αρνητικά πράγματα; Ναι, τα ψέματα και η εξαπάτηση είναι αρνητικά πράγματα. Ποιο είναι, λοιπόν, το θετικό αντίστοιχο των ψεμάτων και της εξαπάτησης; (Η ειλικρίνεια.) Σωστά. Είναι η ειλικρίνεια. Αρέσει η ειλικρίνεια στον Σατανά; (Όχι.) Του αρέσει η εξαπάτηση. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους; Ο Θεός λέει: «Αν θέλεις να πιστεύεις σ’ Εμένα και να Με ακολουθείς, τι είδους άνθρωπος θα πρέπει να είσαι πάνω απ’ όλα;» (Ειλικρινής άνθρωπος.) Ποιο είναι, λοιπόν, το πρώτο πράγμα που διδάσκει ο Σατανάς στους ανθρώπους; Να λένε ψέματα. Ποια είναι η πρώτη απόδειξη της μοχθηρής φύσης των αντίχριστων; (Η εξαπάτηση.) Ναι, στους αντίχριστους αρέσουν η εξαπάτηση και τα ψέματα, ενώ αποστρέφονται και μισούν την ειλικρίνεια. Παρόλο που η ειλικρίνεια είναι θετικό πράγμα, δεν τους αρέσει, και νιώθουν αποστροφή και μίσος γι’ αυτήν. Αντιθέτως, τους αρέσουν η εξαπάτηση και τα ψέματα. Έστω πως κάποιος λέει συχνά την αλήθεια μπροστά στους αντίχριστους, και πει, για παράδειγμα, το εξής: «Σου αρέσει να κάνεις έργο από μια υψηλή θέση και μερικές φορές είσαι τεμπέλης». Πώς αντιδρούν οι αντίχριστοι; (Δεν το αποδέχονται.) Το να μην το αποδεχθούν είναι μία από τις στάσεις τους. Είναι, όμως, η μοναδική; Ποια είναι η στάση τους απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο που λέει την αλήθεια; Τον αποστρέφονται και τον αντιπαθούν. Κάποιοι αντίχριστοι λένε στους αδελφούς και στις αδελφές: «Είμαι επικεφαλής σας εδώ κι αρκετό καιρό. Πείτε μου, σας παρακαλώ, όλοι σας τη γνώμη σας για μένα». Όλοι σκέφτονται: «Αφού είσαι τόσο ειλικρινής, θα σου κάνουμε κάποια σχόλια». Κάποιοι λένε: «Είσαι αρκετά σοβαρός κι επιμελής σε ό,τι κάνεις, κι έχεις υπομείνει πολλά βάσανα. Δεν αντέχουμε εύκολα να το βλέπουμε αυτό το πράγμα και στενοχωριόμαστε για σένα. Ο οίκος του Θεού χρειάζεται κι άλλους επικεφαλής σαν κι εσένα! Αν έπρεπε να επισημάνουμε ένα μειονέκτημα, θα ήταν ότι είσαι υπερβολικά σοβαρός κι επιμελής. Αν εργάζεσαι υπερβολικά και πάθεις υπερκόπωση, δεν θα μπορείς να συνεχίσεις το έργο σου. Αυτό δεν θα είναι το τέλος μας; Ποιος θα είναι επικεφαλής μας τότε;» Όταν τα ακούνε αυτά οι αντίχριστοι, νιώθουν ικανοποίηση. Ξέρουν ότι είναι ψέματα, ότι αυτοί οι άνθρωποι τους καλοπιάνουν, αλλά τα ακούνε με προθυμία. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι που τους τα λένε αυτά τούς κοροϊδεύουν, αλλά οι αντίχριστοι προτιμούν να κάνουν το κορόιδο παρά να αποκαλύψουν την πραγματική φύση που κρύβουν αυτά τα λόγια. Οι αντίχριστοι αγαπούν τους ανθρώπους που τους κολακεύουν με αυτόν τον τρόπο. Αυτά τα άτομα δεν αναφέρουν τα ελαττώματα, τις διεφθαρμένες διαθέσεις ή τις αδυναμίες των αντίχριστων. Αντιθέτως, τους επαινούν και τους εξαίρουν με συγκαλυμμένο τρόπο. Παρόλο που είναι ξεκάθαρο ότι τα λόγια τους είναι ψέματα και κολακείες, οι αντίχριστοι τα αποδέχονται μετά χαράς, και τα βρίσκουν παρήγορα κι ευχάριστα. Οι αντίχριστοι απολαμβάνουν αυτά τα λόγια περισσότερο κι απ’ το πιο εκλεκτό έδεσμα. Αφού ακούσουν αυτά τα λόγια, κορδώνονται. Τι δείχνει αυτό; Δείχνει ότι στους αντίχριστους υπάρχει μια συγκεκριμένη διάθεση που αγαπά τα ψέματα. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος τούς λέει: «Είσαι πολύ αλαζόνας και φέρεσαι άδικα στους ανθρώπους. Με όσους σε στηρίζουν είσαι καλός· αν, όμως, κάποιος κρατάει αποστάσεις από σένα και δεν σε γλείφει, τον μειώνεις και τον αγνοείς». Δεν είναι ειλικρινή αυτά τα λόγια; (Είναι.) Πώς νιώθουν οι αντίχριστοι όταν τα ακούνε; Δυσαρεστούνται. Δεν θέλουν να τα ακούσουν ούτε μπορούν να τα αποδεχθούν. Προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες κι επιχειρήματα για να εξηγήσουν και να εξομαλύνουν τα πράγματα. Όσο για εκείνους που διαρκώς κολακεύουν τους αντίχριστους κατά πρόσωπο, που χρησιμοποιούν πάντα ευχάριστα λόγια για να τους επαινέσουν με συγκαλυμμένο τρόπο ή που φτάνουν ακόμη και στο σημείο να τους εξαπατήσουν ξεκάθαρα με τα λόγια τους, οι αντίχριστοι δεν τους ερευνάνε ποτέ. Αντιθέτως, τους αξιοποιούν ως σημαντικές προσωπικότητες. Μάλιστα τοποθετούν άτομα που λένε μονίμως ψέματα σε σημαντικές θέσεις, τους αναθέτουν να κάνουν κάποια σημαντικά κι αξιοσέβαστα καθήκοντα, ενώ για εκείνους που μιλούν πάντα ειλικρινά και αναφέρουν συχνά ζητήματα, οι αντίχριστοι κανονίζουν να κάνουν τα καθήκοντά τους σε λιγότερο προβεβλημένες θέσεις, τους εμποδίζουν την πρόσβαση στην ανώτερη ηγεσία, δεν τους αφήνουν να γίνουν γνωστοί στους περισσότερους ανθρώπους ή να έρθουν πιο κοντά τους. Δεν έχει σημασία πόσο ταλαντούχοι είναι αυτοί οι άνθρωποι ή τι καθήκοντα μπορούν να κάνουν στον οίκο του Θεού. Οι αντίχριστοι τα αγνοούν όλα αυτά. Τους ενδιαφέρει μόνο ποιος ξέρει από εξαπάτηση και ποιος μπορεί να ωφελήσει τους ίδιους. Τέτοια άτομα τοποθετούν σε σημαντικές θέσεις, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού.

Οι αντίχριστοι αγαπούν την εξαπάτηση και τα ψέματα. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι οι εκκλησίες τις οποίες εποπτεύουν δεν δίνουν σημασία στο έργο του ευαγγελίου και δεν εστιάζουν στην εκπαίδευση ατόμων για τη διάδοση του ευαγγελίου, με συνέπεια το έργο του ευαγγελίου να καταλήγει σε ανεπαρκή αποτελέσματα και να κερδίζονται λίγοι μόνο άνθρωποι. Ωστόσο, οι αντίχριστοι φοβούνται ότι μπορεί κάποιος να αναφέρει την πραγματική κατάσταση. Μισούν οποιονδήποτε μιλάει ειλικρινά και συμπαθούν όσους είναι ικανοί να λένε ψέματα, να εξαπατούν και να κρύβουν όλες τις επιζήμιες πληροφορίες κάτω από το χαλί. Άρα, τι είδους λόγια θέλουν να ακούνε περισσότερο οι αντίχριστοι; «Όλοι όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο στην εκκλησία μας είναι ικανοί να δώσουν μαρτυρία, κι ο καθένας από αυτούς είναι ειδικός στη διάδοση του ευαγγελίου». Αυτά τα λόγια δεν έχουν ως στόχο να εξαπατήσουν τους ανθρώπους; Όμως, στους αντίχριστους αρέσει να ακούνε τέτοια πράγματα. Πώς αντιδρούν οι αντίχριστοι όταν το ακούνε αυτό; Λένε: «Εξαιρετικά! Τα αποτελέσματα της εκκλησίας μας σε ό,τι αφορά το έργο του ευαγγελίου όλο και βελτιώνονται, είναι πολύ καλύτερα σε σύγκριση με εκείνα άλλων εκκλησιών. Όλοι όσοι διαδίδουν το ευαγγέλιο στην εκκλησία μας κάνουν εξαιρετική δουλειά». Έτσι, λοιπόν, εγκωμιάζουν οι αντίχριστοι και όσοι τους κολακεύουν ο ένας τον άλλο, αλλά οι αντίχριστοι δεν ξεσκεπάζουν την ξεδιάντροπη κολακεία τους. Λειτουργούν με τον εξής τρόπο: Όταν οι κατώτεροί τους τους εξαπατούν, πέφτουν πρόθυμα στην παγίδα. Έτσι ακριβώς τα βγάζουν πέρα οι αντίχριστοι. Έστω πως κάποιος γνωρίζει την πραγματική κατάσταση και βγει μπροστά για να πει: «Αυτό δεν είναι ακριβές. Από τα δέκα άτομα στα οποία διαδώσαμε το ευαγγέλιο, διαπιστώσαμε ότι τα δύο δεν αποδέχονται την αλήθεια, κι έχουν ήδη εγκαταλείψει τη διερεύνηση. Μόνο τρία από τα υπόλοιπα οκτώ άτομα πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να οδηγήσουμε πιο κοντά μας αυτά τα τρία άτομα». Πώς αντιδρούν οι αντίχριστοι όταν φανερώνεται η πραγματική κατάσταση; Σκέφτονται: «Δεν τα ήξερα αυτά τα πράγματα!» Όταν κάποιος λέει την αλήθεια για την πραγματική κατάσταση την οποία δεν ήξεραν οι αντίχριστοι, συμφωνούν ή διαφωνούν μαζί του; Είναι ευχαριστημένοι ή δυσαρεστημένοι; Είναι δυσαρεστημένοι. Γιατί είναι δυσαρεστημένοι; Αν και είναι επικεφαλής, δεν γνωρίζουν και δεν έχουν αντιληφθεί καθόλου τις λεπτομέρειες και τα γεγονότα σε σχέση με το έργο της εκκλησίας. Μάλιστα χρειάζονται και κάποιον που καταλαβαίνει τι πραγματικά συμβαίνει για να τους τα εξηγήσει όλα αυτά. Όταν κάποιος που καταλαβαίνει την κατάσταση και μιλάει ειλικρινά ξεκαθαρίζει αυτά τα ζητήματα, τι αισθάνονται αρχικά οι αντίχριστοι; Αισθάνονται ότι έχασαν εντελώς την υπόληψή τους κι ότι το κύρος τους πρόκειται να δεχθεί πλήγμα. Με δεδομένη τη μοχθηρή φύση των αντίχριστων, τι θα κάνουν; Θα πλημμυρίσουν μίσος, και θα σκεφτούν: «Φαφλατά! Αν δεν είχες ανοίξει το στόμα σου, κανείς δεν θα το είχε πάρει χαμπάρι. Χάρη σ’ εσένα, το ξέρουν όλοι τώρα και μπορεί ν’ αρχίσουν να θαυμάζουν εσένα αντί για μένα. Δεν φαίνομαι ανίκανος έτσι, σαν να μην κάνω καθόλου πραγματικό έργο; Δεν πρόκειται να σε ξεχάσω. Λες την αλήθεια, με αμφισβητείς και μου εναντιώνεσαι σε κάθε ευκαιρία. Θα φροντίσω να το μετανιώσεις!» Σκεφτείτε το: πώς βλέπουν εκείνους που εργάζονται ευσυνείδητα, που μιλάνε ειλικρινά και που κάνουν με αφοσίωση το καθήκον τους; Τους βλέπουν σαν αντιπάλους. Δεν είναι στρέβλωση των γεγονότων αυτό; Όχι μόνο δεν σπεύδουν να συνεργαστούν και να επανορθώσουν για τα λάθη τους σε σχέση με το έργο, αλλά συνεχίζουν και να παραμελούν τα καθήκοντά τους. Μάλιστα τρέφουν και μίσος για όσους λένε την αλήθεια και για όσους είναι προσεκτικοί και υπεύθυνοι στο έργο τους. Μπορεί ακόμη και να προσπαθήσουν να τους βασανίσουν. Αυτή δεν είναι η συμπεριφορά των αντίχριστων; (Ναι.) Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι μοχθηρία. Έτσι ξεσκεπάζεται, λοιπόν, η μοχθηρία των αντίχριστων. Όποτε εμφανίζεται ένας ειλικρινής άνθρωπος, όποτε κάποιος μιλάει με ειλικρίνεια και λέει την αλήθεια, κι όποτε κάποιος τηρεί τις αρχές και διερευνά την πραγματική φύση του ζητήματος, οι αντίχριστοι τον αποστρέφονται και τον απεχθάνονται, ενώ αναβλύζει κι αποκαλύπτεται η μοχθηρή φύση τους. Όποτε υπάρχει εξαπάτηση ή διατυπώνονται ψέματα, οι αντίχριστοι ευχαριστιούνται, το απολαμβάνουν, και μάλιστα παρασύρονται. Έχει διαβάσει κανείς από εσάς το παραμύθι «Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά»; Η συμπεριφορά των αντίχριστων έχει παρόμοια φύση. Σε αυτό το παραμύθι, ο βασιλιάς παρήλαυνε γυμνός στους δρόμους, και χιλιάδες άνθρωποι αναφωνούσαν: «Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά είναι πραγματικά πανέμορφα! Πόσο υπέροχος φαίνεται ο βασιλιάς! Ο βασιλιάς είναι καταπληκτικός! Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά είναι όντως μαγικά!» Όλοι έλεγαν ψέματα. Το ήξερε ο βασιλιάς; Ήταν εντελώς γυμνός. Πώς θα μπορούσε να μην ξέρει ότι δεν φορούσε ρούχα; Αυτό λέγεται ηλιθιότητα. Άρα, αυτοί οι μοχθηροί αντίχριστοι, παρόλο που είναι ύπουλοι και δόλιοι, δεν έχουν σοφία. Γιατί λέω ότι δεν έχουν σοφία; Επειδή είναι σαν τον γυμνό βασιλιά. Δεν διέκρινε τα λόγια που είχαν ως στόχο να τον εξαπατήσουν. Ήταν μάλιστα σε θέση να περιφέρεται γυμνός και να εκθέτει την ασχήμια του. Δεν είναι αυτό ηλιθιότητα; Τι, λοιπόν, φανερώνει συχνά η μοχθηρία των αντίχριστων; Την ηλιθιότητά τους.

Επειδή οι αντίχριστοι έχουν μοχθηρή φύση, επειδή αγαπούν την εξαπάτηση και τα ψέματα αλλά αντιπαθούν την ειλικρίνεια, κι επειδή απεχθάνονται τα ειλικρινή λόγια, στις εκκλησίες που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους, οι άνθρωποι που είτε είναι ειλικρινείς είτε επιδιώκουν να είναι ειλικρινείς, οι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια και δεν θέλουν να εξαπατούν ή να λένε ψέματα, υποβάλλονται συχνά σε βασανιστήρια. Δεν ισχύει αυτό; Όσο περισσότερο λες την αλήθεια, τόσο θα σε βασανίζει ένας αντίχριστος· όσο περισσότερο λες την αλήθεια, τόσο θα σε αντιπαθεί. Αντιθέτως, όσοι τους κολακεύουν και τους εξαπατούν κερδίζουν την εύνοιά τους και είναι συμπαθείς στα μάτια τους. Δεν είναι μοχθηροί οι αντίχριστοι; Έχετε γύρω σας τέτοιους μοχθηρούς αντίχριστους; Έχετε συναντήσει ποτέ κανέναν; Δεν αφήνουν τους άλλους να πουν την αλήθεια. Κλείνουν το στόμα σε όποιον λέει την αλήθεια. Αν καταφέρεις ποτέ να πεις ψέματα και να συνταχθείς με αυτό που λένε, να γίνεις συνεργός τους, τότε δεν θα είναι πλέον αντίπαλοί σου. Αν επιμένεις να λες την αλήθεια και να χειρίζεσαι τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αργά ή γρήγορα θα σε βασανίσουν. Έχει βασανιστεί κανένας από εσάς; Σας έχει τύχει ποτέ, απλώς και μόνο επειδή ξεσκεπάσατε τις κακές πράξεις ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστων, να βασανιστείτε, και στο τέλος, να βασανιστείτε σε σημείο που δεν τολμούσατε να πείτε τίποτα ακόμη κι αν το θέλατε; Το γεγονός, δηλαδή, ότι είπατε την αλήθεια και αναφέρατε κάποιο ζήτημα να είχε ως αποτέλεσμα να βασανιστείτε. Στις διάφορες εκκλησίες, έχει κανείς από εσάς βασανιστεί επειδή ανέφερε κάποιο ζήτημα; Αν κλαδεύεται κάποιος που λέει ψέματα κι εξαπατά την εκκλησία, σημαίνει αυτό ότι βασανίζεται; (Όχι.) Αυτή είναι κανονική πειθαρχία. Δεν είναι το ίδιο με το βασανιστήριο. Αυτό συμβαίνει επειδή είσαι αμελής στο καθήκον σου, παραβιάζεις τις αρχές κι ενεργείς με λανθασμένες προθέσεις, λες ψέματα κι εξαπατάς τους άλλους, με αποτέλεσμα να κλαδευτείς. Επομένως, παρουσία του Θεού, δεν πρόκειται ποτέ να υποστείς συνέπειες επειδή είπες την αλήθεια. Ωστόσο, παρουσία του Σατανά και των αντίχριστων, θα πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός. Αυτό αντικατοπτρίζει το ρητό «Οι βασιλιάδες και οι αρκούδες ανησυχούν συχνά τους φύλακές τους». Όταν τους μιλάς, πρέπει πάντα να λαμβάνεις πρώτα υπόψη την ψυχική τους διάθεση, να υπολογίζεις πόσο χαρούμενοι είναι κι αν η έκφρασή τους είναι σκυθρωπή ή χαρωπή, κι έπειτα να αποφασίζεις τι θα πεις, ώστε να συμφωνεί με αυτό που σκέφτονται. Για παράδειγμα, αν ένας αντίχριστος πει: «Δεν φαίνεται ότι θα βρέξει σήμερα;» εσύ πρέπει να πεις: «Το δελτίο καιρού λέει ότι θα βρέξει σήμερα». Στην πραγματικότητα, όταν ο αντίχριστος λέει ότι μπορεί να βρέξει σήμερα, το λέει επειδή δεν θέλει να βγει έξω και να κάνει το καθήκον του. Αν πεις: «Το δελτίο καιρού λέει ότι θα έχει λιακάδα σήμερα», θα θυμώσει. Θα πρέπει να πεις γρήγορα: «Α, έκανα λάθος. Θα βρέξει σήμερα». Ο αντίχριστος λέει: «Μόλις είπες ότι δεν θα βρέξει. Πώς γίνεται τώρα να λες ότι θα βρέξει;» Θα πρέπει να απαντήσεις: «Το ότι έχει λιακάδα τώρα δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσει έτσι. Όπως έλεγαν οι παλιοί, “Ο ουρανός έχει κι απρόσμενες καταιγίδες”. Τα δελτία καιρού δεν είναι πάντοτε ακριβή, αλλά η δική σου κρίση είναι ολόσωστη!» Όταν ο αντίχριστος το ακούει αυτό, ευχαριστιέται και σε επαινεί που είσαι λογικός. Συμπεριφέρεστε ποτέ με αυτόν τον τρόπο; Το κάνετε, έτσι δεν είναι; Είστε ικανοί να κάνετε αυτό που κάνουν συχνά οι αντίχριστοι, δηλαδή, να μην αφήνετε τους άλλους να πουν την αλήθεια και να βασανίζετε όποιον το κάνει; Όλοι σας δεν έχετε δει δραματικές σειρές με αυτοκρατορική θεματολογία; Ποια είναι η σχέση μεταξύ του αυτοκράτορα και των αυλικών του; Μπορεί η σχέση τους να μην είναι εύκολο να περιγραφεί με μία πρόταση, αλλά παρατηρείται ένα φαινόμενο μεταξύ τους: ο αυτοκράτορας δεν δέχεται άκριτα τα λόγια κανενός. Αναλύει κι εξετάζει εξονυχιστικά όλα όσα λένε οι αυλικοί του, ποτέ δεν θεωρεί ότι είναι η αλήθεια. Αυτή την αρχή τηρεί όταν ακούει τους αυλικούς του να μιλάνε. Όσο για τους αυλικούς, πρέπει να καταφέρνουν με επιδεξιότητα να καταλαβαίνουν τα υπονοούμενα. Για παράδειγμα, όταν ο αυτοκράτορας λέει: «Ο Πρωθυπουργός Γουάνγκ ανέφερε κάτι σήμερα», και ούτω καθεξής, όλοι το ακούνε αυτό και σκέφτονται: «Απ’ ό,τι φαίνεται, ο αυτοκράτορας θέλει να προωθήσει τον Πρωθυπουργό Γουάνγκ, αλλά κυρίως φοβάται μήπως κάποιοι δημιουργήσουν κλίκες, αναζητήσουν προσωπικό κέρδος κι αποστατήσουν, οπότε δεν μπορώ να υποστηρίξω ανοιχτά τον Πρωθυπουργό Γουάνγκ. Θα πρέπει να μείνω ουδέτερος, να μην ταχθώ ούτε υπέρ ούτε κατά, ώστε ο αυτοκράτορας να μην μπορεί να διακρίνει τις πραγματικές μου προθέσεις, αλλά ούτε να εναντιωθώ στο θέλημα του αυτοκράτορα». Βλέπεις, στο μυαλό τους, ακόμη και μία μόνο δήλωση απαιτεί πολλή σκέψη, με ελιγμούς ακόμη πιο περίπλοκους κι από τις κινήσεις ενός φιδιού. Το κύριο νόημα αυτού που λένε παραμένει συγκεχυμένο, καλυμμένο με ένα πέπλο αοριστίας. Χρειάζονται χρόνια συσσωρευμένης εμπειρίας για να αναλύσεις ποιες δηλώσεις είναι ειλικρινείς ή ψευδείς, και πρέπει να αποκωδικοποιήσεις το επιδιωκόμενο νόημα με βάση τον τρόπο με τον οποίο συνηθίζουν να συμπεριφέρονται και να μιλάνε. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει ούτε μία ειλικρινής δήλωση στα λόγια τους, κι όλα όσα λένε είναι ψέματα. Όλοι, είτε εκείνοι που βρίσκονται χαμηλότερα είτε εκείνοι που βρίσκονται υψηλότερα στην ιεραρχία, έχουν τον δικό τους τρόπο ομιλίας. Μιλάνε από τη δική τους σκοπιά, αλλά δεν εννοούν ποτέ στην κυριολεξία αυτό που τους ακούς να λένε. Είναι ψέματα και τίποτα άλλο. Από πού προέρχονται τα ψέματα; Επειδή οι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες προθέσεις, σκοπούς και κίνητρα στα λόγια και στις πράξεις τους, όταν μιλάνε, είναι προσεκτικοί με τις λέξεις που χρησιμοποιούν και τα υπονοούμενα που κρύβονται πίσω από αυτές, μιλούν με περιστροφές κι έχουν τη δική τους μέθοδο ομιλίας. Από τη στιγμή που έχουν μία μέθοδο, εξακολουθούν να είναι ειλικρινή τα λόγια τους; Όχι. Τα λόγια τους περιέχουν πολλά επίπεδα νοήματος, έναν συνδυασμό αλήθειας και ψεύδους. Κάποια είναι αληθινά, κάποια είναι ψεύτικα, και κάποια έχουν ως στόχο να εξαπατήσουν τους άλλους. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι ειλικρινείς. Δείτε το παράδειγμα του Πρωθυπουργού Γουάνγκ που μόλις αναφέρθηκε. Έστω πως κάποιος εναντιώνεται ανοιχτά στον Πρωθυπουργό Γουάνγκ στην αυλή. Δεν φαίνεται αμέσως αν η εναντίωσή του είναι αληθινή ή ψεύτικη. Θα πρέπει να δεις τη συνέχεια. Στην επόμενη σκηνή, τον βλέπεις να τα πίνει σε ένα μυστικό καθιστικό στην κατοικία του Πρωθυπουργού Γουάνγκ. Αποκαλύπτεται ότι οι δυο τους συνεργάζονται. Πώς μπορείς, βλέποντας μόνο τη σκηνή που αυτός ο άνθρωπος εναντιώνεται στον Πρωθυπουργό Γουάνγκ, να καταλάβεις ότι οι δυο τους συνεργάζονται; Γιατί του εναντιώθηκε; Για να διώξει τις υποψίες και να κάνει τον αυτοκράτορα να ρίξει τις άμυνές του, κι έτσι να μην υποπτευθεί ότι οι δυο τους έχουν συμμαχήσει μεταξύ τους. Δεν είναι τακτική αυτό; (Ναι.) Αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε έναν κύκλο όπου δεν τολμούν να πουν ούτε μία λέξη αλήθειας. Εφόσον είναι τόσο εξαντλητικό να λέει κανείς καθημερινά ψέματα, γιατί δεν φεύγουν; Επισκέπτονται ακόμη και τον τάφο ενός αντιπάλου που έχει πεθάνει. Τι σημαίνει αυτό; Απλώς τους αρέσει να πολεμούν τους άλλους. Όταν δεν πολεμούν κάποιον, νιώθουν ότι η ζωή είναι ανιαρή. Αν δεν υπάρχει μάχη, πιστεύουν ότι η ζωή είναι εντελώς αδιάφορη. Έχοντας ένα σωρό μηχανορραφίες και συνωμοσίες στο μυαλό τους, αλλά καμία ευκαιρία να τις εφαρμόσουν, χρειάζονται έναν αντίπαλο για να τον πολεμήσουν, ώστε να δουν ποιος είναι ανώτερος. Τότε νιώθουν ότι η ζωή τους αποκτά αξία. Αν ο αντίπαλός τους πεθάνει, νιώθουν λες και η ζωή τους δεν έχει πια κανένα νόημα. Πείτε Μου, μπορούν να αναμορφωθούν τέτοιοι άνθρωποι; (Όχι, δεν μπορούν.) Αυτή είναι η φύση τους. Οι αντίχριστοι έχουν τέτοια φύση: Πολεμούν καθημερινά τους άλλους, τους επικεφαλής και τους εργάτες. Πολεμούν ακόμη και τον Θεό, λένε ψέματα κι εξαπατούν τους άλλους καθημερινά, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού. Δεν μπορούν να καθίσουν ήσυχοι ούτε για ένα λεπτό. Δεν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, όπως κι αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω σ’ αυτήν. Όπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, έτσι κι αυτοί δεν θα ησυχάσουν μέχρι να καταστραφούν ολοσχερώς.

Οι αντίχριστοι αντιπαθούν όσους λένε την αλήθεια, αντιπαθούν τους ειλικρινείς ανθρώπους. Τους αρέσουν η εξαπάτηση και τα ψέματα. Ποια είναι, λοιπόν, η στάση τους απέναντι στον Θεό; Ποια είναι, για παράδειγμα, η στάση τους απέναντι στο γεγονός ότι ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς; Κατ’ αρχάς, πρόκειται για μια αλήθεια την οποία περιφρονούν. Το γεγονός ότι είναι ικανοί να απαξιώνουν τα θετικά πράγματα είναι πραγματικά ενδεικτικό του προβλήματός τους, κι αποδεικνύει ήδη ότι η φύση τους είναι μοχθηρή. Ωστόσο, δεν είναι αυτή η πλήρης ή η συνολική εικόνα. Αν εμβαθύνουμε ακόμα περισσότερο, πώς κατανοούν οι αντίχριστοι την απαίτηση του Θεού να είναι ειλικρινείς οι άνθρωποι; Μπορεί να πουν: «Αν είμαι ειλικρινής, μιλάω στον θεό για τα πάντα, του λέω τα πάντα και μοιράζομαι τα πάντα ανοιχτά με τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν σημαίνει αυτό ότι έχω χάσει την αξιοπρέπειά μου; Σημαίνει ότι έχω χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, τον εαυτό μου, και οπωσδήποτε κάθε ίχνος ιδιωτικότητας. Αυτό είναι τρομερό. Τι σόι αλήθεια είναι αυτή;» Έτσι δεν το βλέπουν; Οι αντίχριστοι, όχι μόνο περιφρονούν βαθιά μέσα τους τα λόγια και την απαίτηση του Θεού για ειλικρίνεια, αλλά μπορεί ακόμη και να τα καταδικάζουν. Εφόσον μπορούν να τα καταδικάσουν, είναι δυνατόν να είναι ειλικρινείς άνθρωποι; Σε καμία περίπτωση. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να είναι ειλικρινείς. Ποια είναι η αντίδραση των αντίχριστων όταν βλέπουν κάποιους ανθρώπους να παραδέχονται ότι είπαν ψέματα; Περιφρονούν και κοροϊδεύουν αυτήν τη συμπεριφορά από τα βάθη της καρδιάς τους και θεωρούν πολύ ανόητους όποιους προσπαθούν να είναι ειλικρινείς. Δεν είναι μοχθηρό να ορίζουν ως ανόητους τους ειλικρινείς ανθρώπους; (Είναι, ναι.) Είναι μοχθηρό. Σκέφτονται: «Ποιος λέει την αλήθεια στη σημερινή κοινωνία; Ο Θεός σού ζητάει να είσαι ειλικρινής, κι εσύ όντως προσπαθείς να είσαι ειλικρινής· μιλάς ειλικρινά ακόμη και για τέτοια ζητήματα. Είσαι στ’ αλήθεια απίστευτα ανόητος!» Η περιφρόνηση που νιώθουν στα βάθη της καρδιάς τους για τους ειλικρινείς ανθρώπους αποδεικνύει ότι καταδικάζουν κι απεχθάνονται αυτήν την αλήθεια, κι ότι ούτε την αποδέχονται ούτε υποτάσσονται σε αυτήν. Αυτή δεν είναι η μοχθηρία των αντίχριστων; Παρότι η αλήθεια αυτή είναι ξεκάθαρα ένα θετικό πράγμα και μια πτυχή της βίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης που θα έπρεπε να έχουν οι άνθρωποι ως προς τη συμπεριφορά τους, οι αντίχριστοι την καταδικάζουν. Αυτό είναι μοχθηρό. Στην εκκλησία, υπάρχουν συχνά άνθρωποι που, επειδή αναφέρουν προβλήματα ή περιγράφουν στον Άνωθεν πώς έχει όντως η κατάσταση, καταλήγουν να «κλαδεύονται» από ορισμένους επικεφαλής. Βασανίζονται. Μερικές φορές, όταν ο Άνωθεν ρωτά για την κατάσταση στην εκκλησία, κάποιοι επικεφαλής αναφέρουν μόνο θετικά πράγματα και παραλείπουν τα αρνητικά. Όταν κάποιοι ακούνε ότι οι αναφορές αυτών των επικεφαλής δεν είναι αντικειμενικές και τους ζητούν να πούνε την αλήθεια, αυτοί οι επικεφαλής τούς παραμερίζουν και δεν τους αφήνουν να πουν την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι δεν αποδέχονται τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν οι αντίχριστοι. Σκέφτονται: «Αφού δεν μιλάς ειλικρινά, δεν θα σου φέρομαι σαν να είσαι επικεφαλής. Θα πω την αλήθεια στον Άνωθεν. Δεν φοβάμαι μήπως με κλαδέψει». Κι έτσι, αναφέρουν πιστά την πραγματική κατάσταση στον Άνωθεν. Όταν το κάνουν αυτό, βγαίνουν στη φόρα τ’ άπλυτα της εκκλησίας. Γιατί; Επειδή αυτοί οι άνθρωποι έχουν εκθέσει τα γεγονότα που αφορούν αυτούς τους αντίχριστους. Έχουν εκθέσει την πραγματική κατάσταση. Συμφωνούν με αυτό οι αντίχριστοι; Μπορούν να το ανεχθούν; Δεν θα χαριστούν σε καμία περίπτωση στους ανθρώπους που ανέφεραν το ζήτημα. Τι κάνουν, λοιπόν, οι αντίχριστοι; Λίγο μετά, συγκαλούν μια συνάντηση γι’ αυτό το ζήτημα, ζητούν από τους άλλους να το συζητήσουν και παρατηρούν τις αντιδράσεις τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι, επειδή επηρεάζονται εύκολα, εξετάζουν το ζήτημα και σκέφτονται: «Κάποιος ανέφερε τα γεγονότα, και τώρα αυτός ο επικεφαλής κινδυνεύει. Εμείς δεν αναφέραμε τι συνέβαινε. Αν ο Άνωθεν αποφασίσει να τιμωρήσει αυτόν τον επικεφαλής, δεν θα μπλέξουμε κι εμείς μαζί του;» Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκουν τρόπους να υπερασπιστούν τους επικεφαλής, κι ως αποτέλεσμα, τα άτομα που ανέφεραν την αλήθεια απομονώνονται. Με αυτόν τον τρόπο, οι αντίχριστοι μπορούν να κάνουν ό,τι τους αρέσει, επειδή ό,τι κακό κι αν κάνουν, κανείς δεν τολμάει να αναφέρει την κατάσταση στον Άνωθεν, κι έτσι πετυχαίνουν τους σκοπούς τους. Επομένως, για κάποιους ανθρώπους, το να αναφέρουν την κατάσταση στον Άνωθεν παρουσιάζει πολλές πραγματικές δυσκολίες. Γνωρίζουν τα γεγονότα, αλλά οι αντίχριστοι θέλουν πάντα να τους κρατάνε το στόμα κλειστό. Συμβιβάζονται από φόβο και δειλία. Κι όταν το κάνουν αυτό, δεν γίνονται θύματα του καταναγκασμού των αντίχριστων; Στο τέλος, μόλις αυτοί οι αντίχριστοι αποκαλυφθούν κι αντικατασταθούν, πώς πιστεύεις ότι νιώθουν οι άνθρωποι που συμβιβάστηκαν; Το μετανιώνουν; (Ναι, το μετανιώνουν.) Χαίρονται και ταυτόχρονα μετανιώνουν, και σκέφτονται: «Αν ήξερα ότι θα κατέληγαν έτσι τα πράγματα, δεν θα το είχα βάλει κάτω. Έπρεπε να έχω συνεχίσει να τους εκθέτω και να αναφέρω τα προβλήματά τους μέχρι να αντικατασταθούν». Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Είναι υπερβολικά δειλοί.

Στους αντίχριστους αρέσουν η εξαπάτηση και τα ψέματα κι απεχθάνονται την ειλικρίνεια. Αυτή είναι η πρώτη εμφανής εκδήλωση της μοχθηρής φύσης τους. Κάποιοι άνθρωποι μιλούν με πολύ συγκεχυμένο τρόπο. Μερικές φορές, οι προτάσεις τους έχουν αρχή αλλά όχι τέλος, μερικές φορές τέλος αλλά όχι αρχή. Δεν μπορείς να καταλάβεις καθόλου τι θέλουν να πουν, τίποτα από όσα λένε δεν σου βγάζει νόημα, και αν τους ζητήσεις να το εξηγήσουν με σαφήνεια, δεν το κάνουν. Χρησιμοποιούν συχνά αντωνυμίες στην ομιλία τους. Για παράδειγμα, αναφέρουν κάτι και λένε: «Εκείνος ο τύπος —εμ, νόμιζε αυτό, και μετά οι αδελφοί και οι αδελφές δεν ήταν πολύ…» Θα μπορούσαν να συνεχίσουν για ώρες και πάλι να μην εκφράζονται ξεκάθαρα, τραυλίζοντας και κομπιάζοντας, χωρίς να βγάζουν νόημα, λέγοντας πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, που δεν τα καταλαβαίνεις αφού τα ακούσεις —και μάλιστα μπορεί να σου δημιουργήσουν άγχος. Στην πραγματικότητα, έχουν διαβάσει πολλά βιβλία και είναι μορφωμένοι —γιατί λοιπόν είναι ανίκανοι να εκφέρουν μια ολοκληρωμένη πρόταση; Είναι πρόβλημα διάθεσης. Οι άνθρωποι είναι τόσο πονηροί, που χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να πουν ακόμα και την παραμικρή αλήθεια. Δεν είναι συγκεντρωμένοι σε ό,τι λένε, υπάρχει πάντα αρχή αλλά όχι τέλος· αφού ανοίξουν το στόμα τους και ξεστομίσουν την αρχή, καταπίνουν το τέλος, και βολιδοσκοπούν μονίμως την κατάσταση, επειδή δεν θέλουν να καταλάβεις τι εννοούν, θέλουν να μαντέψεις. Αν σου το πουν ευθέως, θα καταλάβεις τι λένε και θα τους διακρίνεις, έτσι δεν είναι; Δεν το θέλουν αυτό. Τι θέλουν; Θέλουν να μαντεύεις μόνος σου, και είναι πρόθυμοι να σε αφήσουν να πιστέψεις ότι αυτό που μαντεύεις είναι αλήθεια —σε αυτήν την περίπτωση, δεν το είπαν αυτοί, οπότε δεν φέρουν καμία ευθύνη. Πέρα από αυτό, τι κερδίζουν όταν τους λες τη δική σου εικασία για το τι εννοούν; Η εικασία σου είναι ακριβώς αυτό που θέλουν να ακούσουν, και τους λέει τις ιδέες και τις απόψεις σου επί του θέματος. Από εκεί και πέρα, μπορούν να μιλήσουν επιλεκτικά, να διαλέξουν τι θα πουν και τι δεν θα πουν, καθώς και πώς θα το πουν, και στη συνέχεια να κάνουν το επόμενο βήμα στο σχέδιό τους. Κάθε πρόταση τελειώνει με μια παγίδα, και καθώς τους ακούς, αν συνεχίσεις να κάνεις συμπληρωματικές ερωτήσεις, θα έχεις πέσει εντελώς στην παγίδα. Τους κουράζει να μιλούν πάντα έτσι; Αυτή είναι η διάθεσή τους —δεν κουράζονται. Είναι εντελώς φυσικό γι’ αυτούς. Γιατί θέλουν να δημιουργήσουν αυτές τις παγίδες για σένα; Επειδή δεν μπορούν να δουν καθαρά τις απόψεις σου και φοβούνται ότι θα τους διακρίνεις. Την ίδια στιγμή που προσπαθούν να σε εμποδίσουν να τους καταλάβεις, προσπαθούν να καταλάβουν αυτοί εσένα. Θέλουν να εκμαιεύσουν από σένα τις απόψεις, τις ιδέες και τις μεθόδους σου. Αν το πετύχουν, τότε οι παγίδες τους έχουν λειτουργήσει. Κάποιοι άνθρωποι καθυστερούν λέγοντας συχνά «χμ» και «αχά»· δεν εκφράζουν μια συγκεκριμένη άποψη. Άλλοι κωλυσιεργούν λέγοντας «λοιπόν» και «μάλιστα», καλύπτοντας αυτό που πραγματικά σκέφτονται, λέγοντας αυτά στη θέση αυτών που θέλουν πραγματικά να πουν. Υπάρχουν πολλές άχρηστες λειτουργικές λέξεις, επιρρήματα και βοηθητικά ρήματα σε κάθε πρόταση. Αν κατέγραφες τα λόγια τους, θα ανακάλυπτες ότι κανένα από αυτά δεν αποκαλύπτει τις απόψεις ή τις στάσεις τους επί του θέματος. Όλα τα λόγια τους περιέχουν κρυφές παγίδες, δοκιμασίες και πειρασμούς. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; (Μοχθηρή.) Πολύ μοχθηρή. Υπάρχει διπροσωπία; Αυτές οι παγίδες, οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί που δημιουργούν ονομάζονται διπροσωπία. Αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων με τη μοχθηρή ουσία των αντίχριστων. Πώς εκδηλώνεται αυτό το κοινό χαρακτηριστικό; Αναφέρουν τα καλά νέα, αλλά όχι τα κακά, μιλούν αποκλειστικά με ευχάριστες εκφράσεις, μιλούν διστακτικά, κρύβουν εν μέρει το πραγματικό τους νόημα, μιλούν συγκεχυμένα, μιλούν αόριστα και τα λόγια τους ενέχουν δοκιμασίες. Όλα αυτά τα πράγματα είναι παγίδες, είναι μέσα διπροσωπίας.

Οι περισσότεροι αντίχριστοι εμφανίζουν αυτές τις εκδηλώσεις και μιλάνε κι ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Αν ερχόσασταν σε επαφή μαζί τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα μπορούσατε να το διακρίνετε αυτό; Θα μπορούσατε να δείτε το αληθινό τους πρόσωπο; Κατ’ αρχάς, πρέπει να προσδιορίσεις αν είναι ειλικρινείς άνθρωποι. Όσο κι αν απαιτούν από τους άλλους να είναι ειλικρινείς και να λένε την αλήθεια, πρέπει να διαπιστώσεις αν οι ίδιοι είναι ειλικρινείς, αν πασχίζουν να είναι ειλικρινείς, καθώς και τι είδους άποψη και στάση έχουν απέναντι στους ειλικρινείς ανθρώπους. Να διαπιστώσεις αν βαθιά μέσα τους αποστρέφονται κι απεχθάνονται τους ειλικρινείς ανθρώπους και κάνουν διακρίσεις εναντίον τους, ή αν θέλουν κι εκείνοι κατά βάθος να είναι ειλικρινείς, αλλά δυσκολεύονται και ζορίζονται, με αποτέλεσμα να μην τα καταφέρνουν. Πρέπει να καταλάβεις ποια από τις δύο είναι η δική τους περίπτωση. Θα μπορούσες να το διακρίνεις αυτό; Μπορεί να μην είσαι σε θέση να το κάνεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς αν οι μέθοδοι εξαπάτησης που χρησιμοποιούν είναι έξυπνες, ενδέχεται να μην μπορείς να τους διακρίνεις. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, όλοι θα είναι σε θέση να τους διακρίνουν. Δεν μπορούν να κρύβουν για πάντα την αλήθεια για τον εαυτό τους. Είναι όπως η περίπτωση του μεγάλου κόκκινου δράκοντα που λέει συχνά ότι «υπηρετεί τον λαό» κι ότι «ενεργεί σαν δημόσιος λειτουργός του λαού». Ποιος, όμως, εξακολουθεί να πιστεύει σήμερα ότι πρόκειται για κόμμα του λαού; Ποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι παίρνει αποφάσεις εκ μέρους του λαού; Κανείς δεν το πιστεύει πλέον αυτό, έτσι δεν είναι; Αρχικά, οι άνθρωποι είχαν αισιόδοξες προσδοκίες· πίστευαν ότι με το Κομμουνιστικό Κόμμα θα μπορούσαν να αλλάξουν την τύχη τους και να γίνουν αφέντες, ότι θα υπηρετούσε τον λαό και θα ενεργούσε σαν δημόσιος λειτουργός του λαού. Σήμερα, όμως, ποιος εξακολουθεί να πιστεύει σε αυτά τα λόγια του διαβόλου; Πώς αξιολογούν πλέον οι άνθρωποι το κόμμα; Έχει γίνει δημόσιος εχθρός του λαού. Πώς, λοιπόν, από δημόσιος λειτουργός κατέληξε να είναι δημόσιος εχθρός; Μέσα από τις ενέργειές του και συγκρίνοντας τις ενέργειες αυτές με τα λόγια του, οι άνθρωποι ανακάλυψαν ότι όλα όσα έλεγε δεν ήταν παρά δόλια ψέματα, ανακρίβειες και λόγια που είχαν ως στόχο να εξωραΐσουν το ίδιο το κόμμα. Έλεγε τα πιο ευχάριστα λόγια, αλλά έκανε τα χειρότερα πράγματα. Και οι αντίχριστοι έτσι είναι. Για παράδειγμα, λένε στους αδελφούς και στις αδελφές: «Θα πρέπει να κάνετε με αφοσίωση το καθήκον σας. Μην αφήνετε τις προσωπικές σας ακαθαρσίες να το μολύνουν». Όμως, σκέψου το: ενεργούν οι ίδιοι με αυτόν τον τρόπο; Όταν τους προτείνεις κάτι, μόλις φανερώσεις έστω και λίγο τη γνώμη σου, δεν θα συμφωνήσουν με αυτήν ούτε θα την αποδεχθούν. Όταν τα προσωπικά τους συμφέροντα συγκρούονται με τα καθήκοντά τους ή με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, παλεύουν για το παραμικρό κέρδος και δεν κάνουν την παραμικρή υποχώρηση. Σκέψου τη συμπεριφορά τους, κι έπειτα σύγκρινέ τη με αυτά που λένε. Τι παρατηρείς; Τα λόγια τους ακούγονται ωραία, αλλά είναι όλα ψέματα που έχουν ως στόχο να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Όταν μηχανορραφούν και παλεύουν για τα συμφέροντά τους, η συμπεριφορά τους, καθώς και οι προθέσεις, τα μέσα και οι μέθοδοι των πράξεών τους είναι όλα αληθινά. Δεν είναι ψεύτικα. Με βάση αυτά τα πράγματα, μπορείς να διακρίνεις ως έναν βαθμό τους αντίχριστους.