Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω σε ένα κάπως ευκολότερο θέμα. Σας αρέσει να ακούτε ιστορίες; (Ναι.) Τότε θα σας πω μια ιστορία. Τι ιστορία να σας πω; Τι θέμα θα θέλατε να ακούσετε; Προτιμάτε να ακούτε αφηγήσεις ή να συζητάμε για τρέχοντα ζητήματα, για την πολιτική, ή ίσως να ακούτε για ένα ιστορικό θέμα; Δεν πρόκειται να συζητήσουμε γι’ αυτά τα πράγματα, αφού είναι μάταιο να τα συζητήσουμε. Θα σας πω μια ιστορία για τη συμπεριφορά των ανθρώπων που πιστεύουν στον Θεό, για τις διαθέσεις των ανθρώπων και τις διάφορες καταστάσεις που βιώνουν στην καθημερινή ζωή.

Παραρτήματα:

Μια συζήτηση για το κεφάλαιο: «Απλώς μην ασχολείστε!»

Συζητούσαν πέντε άνθρωποι, κι ο ένας από αυτούς, ο κ. Κολέγιος, είπε: «Αυτό που μου λείπει περισσότερο από την εποχή που σπούδαζα είναι η φοιτητική ζωή. Στην πανεπιστημιούπολη είχε ένα σωρό λουλούδια. Την άνοιξη και το φθινόπωρο, το τοπίο ήταν τόσο όμορφο, που μου έφερνε χαλάρωση και χαρά. Επίσης, τότε ήμουν νέος, αθώος και γεμάτος ιδέες, και δεν είχα τέτοια πίεση. Στα τρία χρόνια που σπούδασα, η ζωή ήταν πολύ εύκολη. Νομίζω ότι το καλύτερο σ’ αυτήν τη ζωή θα ήταν να μπορούσα να πάω δέκα ή είκοσι χρόνια πίσω και να επιστρέψω στη φοιτητική ζωή…» Αυτός ήταν ο πρώτος, ο κ. Κολέγιος. Τι σημαίνει «Κολέγιος»; Σημαίνει σπουδαστής κολεγίου. Από εκεί προέρχεται το όνομα κ. Κολέγιος. Πριν προλάβει ο κ. Κολέγιος να ανακαλέσει πλήρως στη μνήμη του την υπέροχη ζωή του και να ευχαριστηθεί μ’ αυτό, ο κ. Μεταπτυχιακός τον διέκοψε και είπε: «Θεωρούνται πανεπιστημιακές σπουδές οι τριετείς σπουδές στο κολέγιο; Δεν είναι παρά ένα είδος επαγγελματικής κατάρτισης. Οι σπουδές στο πανεπιστήμιο συνήθως διαρκούν τέσσερα χρόνια. Μόνο αυτό θεωρείται πανεπιστημιακή μόρφωση. Εγώ φοίτησα στο πανεπιστήμιο για τέσσερα χρόνια. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου εκεί, διαπίστωσα ότι υπήρχαν πολλοί απόφοιτοι πανεπιστημίου στην αγορά, κι έτσι θα ήταν δύσκολο να βρω δουλειά. Έτσι, πριν αποφοιτήσω, το σκέφτηκα κι αποφάσισα να συνεχίσω για μεταπτυχιακό. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν πολλοί με μεταπτυχιακό, οπότε θα έβρισκα εύκολα δουλειά. Όπως το περίμενα, μόλις πήρα το μεταπτυχιακό μου, βρήκα μια εξαιρετική δουλειά με καλό εισόδημα, κι έζησα πολύ καλά. Πέτυχα αυτό το αποτέλεσμα χάρη στις μεταπτυχιακές σπουδές μου». Τι καταλαβαίνετε όταν το ακούτε αυτό; Ο κ. Κολέγιος αποφοίτησε από ένα κολέγιο, ενώ ο κ. Μεταπτυχιακός έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και είχε υψηλό εισόδημα, θέση και σεβασμό στην κοινωνία. Ο κ. Μεταπτυχιακός μιλούσε ευδιάθετα, όταν ο κ. Στέλεχος είπε: «Είσαι ακόμη νέος, αγόρι μου! Δεν έχεις καμία εμπειρία στην κοινωνία. Δεν έχει σημασία αν έχεις μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Τίποτα δεν συγκρίνεται με την επιλογή του κατάλληλου κλάδου για να σπουδάσεις στο πανεπιστήμιο. Πριν ξεκινήσω τις σπουδές μου, έκανα έρευνα στην αγορά και διαπίστωσα ότι επιχειρήσεις όλων των μεγεθών χρειάζονταν ανθρώπους με δεξιότητες διοίκησης, οπότε όταν πήγα στο πανεπιστήμιο επέλεξα να σπουδάσω Διοίκηση Μάρκετινγκ, κι έτσι όταν αποφοιτούσα, θα μπορούσα να γίνω κορυφαίο στέλεχος μιας εταιρείας, για παράδειγμα Διευθύνων Σύμβουλος. Την εποχή που αποφοίτησα, διάφορες επιχειρήσεις όλων των μεγεθών χρειάζονταν ταλέντα σαν κι εμένα. Η αγορά ήταν τεράστια, κι όταν άρχισα να κάνω αιτήσεις για δουλειά, αρκετές εταιρείες προσπάθησαν να με τσιμπήσουν. Στο τέλος, εγώ επέλεξα πού θα πάω. Διάλεξα την καλύτερη ξένη εταιρεία κι έγινα αμέσως διευθυντικό στέλεχος με υψηλό εισόδημα. Μέσα σε πέντε χρόνια αγόρασα δικό μου αυτοκίνητο. Πολύ έξυπνο, ε; Καλές επιλογές δεν κάνω;» Ενώ μιλούσε ο κ. Στέλεχος, οι δύο προηγούμενοι τον θεώρησαν κάπως προκλητικό, αλλά δεν είπαν τίποτα. Μέσα τους, σκέφτηκαν: «Είναι κορυφαίο στέλεχος και είναι διορατικός. Έχει πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο από εμάς. Παρόλο που τον θεωρούμε κάπως προκλητικό, δεν θα πούμε τίποτα. Απλώς θα παραδεχθούμε την ήττα μας». Όταν σταμάτησε να μιλάει ο κ. Στέλεχος, ήταν πολύ ικανοποιημένος με τον εαυτό του, καθώς σκεφτόταν ότι αυτοί οι νέοι άνθρωποι δεν ήταν τόσο έμπειροι όσο εκείνος. Τη στιγμή που ένιωθε αυτήν την ικανοποίηση, άρχισε να μιλάει κάποιος με το όνομα κ. Αξιωματούχος. Ο κ. Αξιωματούχος δεν είχε σκεφτεί πολύ αυτά που είχαν πει οι άλλοι τρεις. Πήρε με αργές κινήσεις το τσάι του, ήπιε μια γουλιά, κοίταξε γύρω του, και είπε: «Στις μέρες μας όλοι είναι φοιτητές πανεπιστημίου. Ποιος δεν καταφέρνει να μπει στο πανεπιστήμιο; Δεν αρκεί να πάει κανείς στο πανεπιστήμιο κι ούτε αρκεί να μπει στον χώρο των επιχειρήσεων. Ακόμη κι αν είσαι κορυφαίο στέλεχος, η θέση δεν είναι ισόβια, δεν είναι σταθερή. Το κλειδί είναι να βρεις μια μόνιμη θέση και να εξασφαλιστείς για μια ζωή!» Οι άλλοι, όταν το άκουσαν αυτό, είπαν: «Ισόβια θέση; Ποιος μιλάει για τέτοιο πράγμα στις μέρες μας; Αυτό ανήκει στο παρελθόν!» Ο κ. Αξιωματούχος είπε: «Στο παρελθόν; Πφφφ, το λέτε αυτό απλώς και μόνο επειδή είστε όλοι κοντόφθαλμοι και δεν έχετε διορατικότητα! Αν αποκτήσεις ισόβια θέση, ακόμη κι αν το εισόδημά σου είναι λίγο χαμηλότερο, σου διασφαλίζει μια σταθερή ζωή, κι έχεις εξουσία και μπορείς να είσαι χωμένος παντού! Όταν έδωσα τις εξετάσεις για να γίνω δημόσιος υπάλληλος, οι περισσότεροι δεν το κατάλαβαν και ρώτησαν γιατί κάποιος τόσο νέος να θέλει να εργαστεί σε δημόσιες υπηρεσίες. Όταν πέρασα τις εξετάσεις των δημοσίων υπαλλήλων, φίλοι και συγγενείς που έψαχναν δουλειά ή που ενεπλάκησαν σε δικαστική διαμάχη, ζήτησαν τη βοήθειά μου. Αυτό, λοιπόν, δείχνει ότι έχω πολλή εξουσία, έτσι δεν είναι; Και παρόλο που το εισόδημα δεν είναι μεγάλο, μου έδωσαν σπίτι κι αυτοκίνητο. Έχω καλύτερες παροχές από τις δικές σας. Εξάλλου, μου καλύπτουν και τα έξοδά μου όταν βγαίνω για φαγητό και πηγαίνω για ψώνια, και μπορώ επίσης να μετακινούμαι δωρεάν με ταξί ή με αεροπλάνο. Οι δικές σας δουλειές δεν είναι αρκετά καλές. Όλοι έχετε επισφαλείς θέσεις. Τα έχω καταφέρει πολύ καλύτερα από εσάς!» Οι άλλοι, όταν τον άκουσαν να το λέει αυτό, ένιωσαν άβολα και είπαν: «Ναι μεν έχεις αρκετά καλές παροχές, αλλά έχεις και κακή φήμη. Κάνεις απατεωνιές και συμπεριφέρεσαι παντού σαν τύραννος, και δεν υπηρετείς τους ανθρώπους. Μόνο τους βλάπτεις και κάνεις ένα σωρό κακά πράγματα». Ο κ. Αξιωματούχος απάντησε: «Και τι έγινε αν έχω κακή φήμη; Τα καταφέρνω μια χαρά!» Άρχισαν όλοι να συζητούν το θέμα, ώσπου στο τέλος, ο τελευταίος δεν μπορούσε πλέον να συγκρατηθεί, σηκώθηκε όρθιος και είπε: «Κοιτάξτε, έχετε σπουδάσει, εσύ έχεις πάρει μεταπτυχιακό, εσύ είσαι κορυφαίο στέλεχος σε επιχείρηση, εσύ είσαι αξιωματούχος, κι εγώ δεν είχα τις δικές σας εμπειρίες. Παρόλο που είμαι απλώς ένας ασήμαντος άνθρωπος, πρέπει να μοιραστώ τις εμπειρίες μου μαζί σας. Όταν πήγα ξανά στο “ίδρυμα” όπου φοίτησα…» Οι άλλοι αιφνιδιάστηκαν και ρώτησαν: «Τι είναι αυτό το “ίδρυμα”; Για να γίνει κάποιος δημόσιος υπάλληλος, περνά τις εξετάσεις για το δημόσιο. Για να πάρει κανείς μεταπτυχιακό, κάνει μεταπτυχιακές σπουδές. Για να γίνει κανείς Διευθύνων Σύμβουλος, παίρνει θέση κορυφαίου στελέχους σε μια εταιρεία. Οπότε, τι σημαίνει αυτό το “ίδρυμα”; Μπορείς να το εξηγήσεις;» Εκείνος είπε: «Δηλαδή εσείς μπορείτε να σπουδάσετε σε κολέγιο, να πάρετε μεταπτυχιακό, να γίνετε κορυφαίο στέλεχος σε επιχείρηση και να γίνετε αξιωματούχος, αλλά εγώ δεν μπορώ να πάω ξανά στο εκπαιδευτικό ίδρυμα όπου φοίτησα, για να ρίξω μια ματιά;» Βλέπεις; Θύμωσε. Αυτός ο ασήμαντος άνθρωπος, παρόλο που είχε λίγη μόρφωση, ήταν ματαιόδοξος. Οι άλλοι είπαν: «Όλοι ξέρουμε πώς είναι να πηγαίνει κανείς ξανά στο εκπαιδευτικό ίδρυμα όπου φοίτησε. Δεν χρειάζεται να λες ότι επέστρεψες στο “ίδρυμα”. Πες απλώς ότι πήγες ξανά στο εκπαιδευτικό ίδρυμα όπου φοίτησες». Τότε οι άλλοι τον ρώτησαν τι επιπέδου ήταν το εκπαιδευτικό ίδρυμα όπου φοίτησε, αν ήταν λύκειο, τεχνική σχολή, κολέγιο ή πανεπιστήμιο. Εκείνος απάντησε: «Δεν πήγα ποτέ σε κολέγιο, δεν πήρα ποτέ μεταπτυχιακό και δεν έδωσα ποτέ εξετάσεις για να γίνω δημόσιος υπάλληλος. Πειράζει αν κάποιος έχει πάει μόνο στο δημοτικό; Απλώς μην ασχολείστε!» Ένιωσε αμήχανα. Είχε αποκαλύψει το υπόβαθρό του και δεν μπορούσε πλέον να το κουκουλώσει. Όλο αυτό το διάστημα προσποιούνταν. Στις επαφές του με τους άλλους, δεν τους είχε αποκαλύψει ποτέ το επίπεδο μόρφωσής του. Τώρα είχαν βγει όλα στη φόρα. Είχε χάσει την υπόληψή του. Άνοιξε απότομα την πόρτα κι έφυγε. Οι άλλοι δεν κατάλαβαν γιατί το έβαλε στα πόδια και είπαν όλοι μαζί: «Δεν είναι αλήθεια ότι τελείωσες μόνο το δημοτικό; Γιατί το βάζεις στα πόδια; Και ήσουν και τόσο περήφανος!» Θα τελειώσω εδώ την ιστορία, αφού πάνω-κάτω καλύπτει το θέμα.

Υπάρχουν πέντε άνθρωποι σ’ αυτήν την ιστορία. Για ποιο θέμα συζητούν; (Για το ακαδημαϊκό τους υπόβαθρο.) Και τι σημαίνει πραγματικά το ακαδημαϊκό υπόβαθρο για τους ανθρώπους; (Είναι η κοινωνική τους θέση.) Το ακαδημαϊκό υπόβαθρο ενός ανθρώπου σχετίζεται με την κοινωνική του θέση. Αυτό είναι αντικειμενικό γεγονός. Γιατί, λοιπόν, οι άνθρωποι θέλουν να συζητούν για την κοινωνική τους θέση; Γιατί θέλουν να αναφέρουν την κοινωνική τους θέση και την ταυτότητά τους ως θέμα προς συζήτηση; Τι είναι αυτό που κάνουν; (Κάνουν επίδειξη.) Άρα, τι τίτλο θα πρέπει να έχει αυτή η ιστορία; (Σύγκριση ακαδημαϊκών υποβάθρων.) Δεν θα ήταν πολύ ξεκάθαρος ως τίτλος της ιστορίας το «Σύγκριση ακαδημαϊκών υποβάθρων»; (Ναι, θα ήταν. Πώς σας φαίνεται ο τίτλος «Επίδειξη θέσης»;) Είναι υπερβολικά ευθύς, δεν έχει κάποιον υπαινιγμό και δεν είναι αρκετά βαθυστόχαστος. Τι θα λέγατε αν ο κύριος τίτλος ήταν «Μια συζήτηση για το κεφάλαιο» και ο υπότιτλος ήταν «Απλώς μην ασχολείστε!»; Είναι λίγο σατιρικός, έτσι δεν είναι; «Μια συζήτηση για το κεφάλαιο» σημαίνει ότι όλοι συζητούν για το δικό τους κεφάλαιο, που περιλαμβάνει το ακαδημαϊκό τους υπόβαθρο και την κοινωνική τους θέση. Και τι σημαίνει «Απλώς μην ασχολείστε»; (Το να μην παραδέχεται κάποιος πως οποιοσδήποτε άλλος είναι καλύτερος.) Σωστά. Υπάρχει ένα είδος διάθεσης εδώ. «Και τι έγινε αν έχεις μεταπτυχιακό; Και τι έγινε αν έχεις υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από εμένα;» Κανείς δεν παραδέχεται ότι οποιοσδήποτε άλλος είναι καλύτερος από τον ίδιο. Αυτό σημαίνει συζήτηση για το κεφάλαιο. Δεν ακούγεται συχνά αυτή η συζήτηση όταν βρισκόμαστε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους; Υπάρχουν άνθρωποι που καμαρώνουν για τον πλούτο της οικογένειάς τους, άνθρωποι που καμαρώνουν για την αξιοσέβαστη καταγωγή της οικογένειάς τους, άνθρωποι που καμαρώνουν επειδή κάποιοι αυτοκράτορες και κάποιοι διάσημοι έχουν το επώνυμό τους, ενώ μερικοί αναφέρουν από ποιο πανεπιστήμιο αποφοίτησαν και πόσο λαμπρή πορεία είχαν. Υπάρχει ακόμη και μία μασέζ σε ινστιτούτο ομορφιάς που λέει: «Έμαθα μασάζ από έναν φημισμένο δάσκαλο, με εξαιρετική καθοδήγηση και προσωπική επίβλεψη. Τελικά, έγινα πρώτης τάξεως επαγγελματίας θεραπεύτρια μασάζ και η δεκαετία του 2000 ήταν η πιο ένδοξη εποχή μου…» Η λέξη «ένδοξη» χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο. Ακόμη και μια μασέζ στον κλάδο της παροχής υπηρεσιών μιλούσε για την «πιο ένδοξη εποχή» της. Αυτό ήταν πραγματικά καυχησιά και κομπασμός από την πλευρά της. Με αυτό το θέμα, αναφερόμαστε κυρίως σε κάποιες συζητήσεις που ακούγονται συχνά, στη συμπεριφορά που παρατηρείται συχνά και στις διαθέσεις που αποκαλύπτονται συχνά όταν βρισκόμαστε ανάμεσα στους ανθρώπους στην πραγματική ζωή. Γιατί συζητούν οι άνθρωποι για ένα τέτοιο κεφάλαιο; Ποια διάθεση ή ποιο κίνητρο λειτουργεί εδώ; Μπορούν να θεωρηθούν ένδοξα εκείνα για τα οποία συζητούν; Η δόξα δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτά. Μήπως, τότε, έχουν κάποιο όφελος οι άνθρωποι όταν συζητούν για τέτοια πράγματα; (Όχι.) Συζητάτε κι εσείς για τέτοια πράγματα; (Ναι.) Αφού ξέρετε ότι δεν έχει κανένα όφελος, γιατί συζητάτε γι’ αυτά; Γιατί αρέσει στους ανθρώπους να συζητούν για τέτοια πράγματα; (Αυτά τα πράγματα είναι το κεφάλαιο για το οποίο καμαρώνουν οι άνθρωποι.) Με ποιον σκοπό καμαρώνουν γι’ αυτά; (Θέλουν να τους έχουν οι άλλοι σε μεγάλη εκτίμηση.) Επειδή κανείς δεν θέλει να είναι ένας συνηθισμένος, κοινός άνθρωπος. Ακόμη και κάποιος που τελείωσε το δημοτικό, ανέφερε ότι πήγε πίσω στο «ίδρυμα» όπου φοίτησε για να ρίξει μια ματιά. Χρησιμοποίησε αυτήν την επίσημη γλώσσα για να ξεγελάσει τους άλλους και να τους κάνει να μουδιάσουν, ώστε να τον έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Γιατί ήθελε να καταφέρει να τον έχουν οι άλλοι σε μεγάλη εκτίμηση; Για να μπορεί να είναι ένα σκαλί επάνω από τους άλλους, να έχει μια θέση ανάμεσά τους, ένα φωτοστέφανο στο κεφάλι του, να έχει εκείνα που λέει ότι φέρουν εξουσία, να έχει την υποστήριξη των άλλων και να έχει κύρος. Τι θα έπρεπε να έχεις αν ήταν να ξεφύγεις απ’ όλα αυτά τα πράγματα και να γίνεις ένας συνηθισμένος άνθρωπος του σωρού; Κατ’ αρχάς, θα έπρεπε να έχεις τη σωστή οπτική. Πώς αποκτάς τη σωστή οπτική; Την αποκτάς αν διαβάσεις τα λόγια του Θεού και καταλάβεις ποια στάση θα πρέπει να έχεις απέναντι σε κάποια πράγματα· μια στάση που συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού και που θα πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτή είναι η σωστή οπτική. Άρα, ποια είναι η πιο κατάλληλη και σωστή οπτική που πρέπει να έχει ένας συνηθισμένος, κοινός και κανονικός άνθρωπος απέναντι σε όλα αυτά τα πράγματα, δηλαδή απέναντι στην κοινωνική θέση, το κοινωνικό κεφάλαιο ή την οικογενειακή καταγωγή και ούτω καθεξής; Γνωρίζετε; Ας πούμε ότι κάποιος πιστεύει στον Θεό για πολλά χρόνια, θεωρεί ότι έχει κατανοήσει πολλές αλήθειες, ακολουθεί την οδό του Θεού και είναι πιστός στον Θεό και στο καθήκον του, κι ωστόσο θεωρεί πολύ σημαντική τη θέση του στην κοινωνία και μεταξύ των ανθρώπων, όπως και την αξία του, και δίνει μεγάλη έμφαση σε αυτά τα πράγματα· μάλιστα συχνά καμαρώνει κιόλας για το κεφάλαιό του, την ένδοξη καταγωγή του και την αξία του. Κατανοεί αυτός ο άνθρωπος πραγματικά την αλήθεια; Ασφαλώς όχι. Κάποιος, λοιπόν, που δεν κατανοεί την αλήθεια είναι άνθρωπος που αγαπά την αλήθεια; (Όχι.) Όχι. Τι σχέση έχει η συζήτηση για το κεφάλαιο με το κατά πόσο κάποιος κατανοεί κι αγαπά την αλήθεια; Γιατί λέω ότι κάποιος που δίνει έμφαση στην αξία του και καμαρώνει για το κεφάλαιό του δεν είναι άνθρωπος που αγαπά και κατανοεί την αλήθεια; Κάποιος που αγαπά και κατανοεί πραγματικά την αλήθεια, ποια προσέγγιση θα πρέπει να έχει σε αυτά τα θέματα κοινωνικής θέσης, και προσωπικού κεφαλαίου και αξίας; Ποια πράγματα περιλαμβάνει η κοινωνική θέση; Το οικογενειακό υπόβαθρο, τη μόρφωση, τη φήμη, τα επιτεύγματα στην κοινωνία, τα προσωπικά ταλέντα και την εθνοτική καταγωγή. Οπότε, πώς προσεγγίζεις αυτά τα πράγματα για να επιβεβαιώσεις ότι είσαι άνθρωπος που κατανοεί την αλήθεια; Θα πρέπει να είναι εύκολη η απάντηση σ’ αυτήν την ερώτηση, έτσι δεν είναι; Στη θεωρία, θα πρέπει να καταλαβαίνετε πολλά γι’ αυτήν την πτυχή. Πείτε ό,τι σας έρχεται στο μυαλό. Μη σκεφτείτε: «Ωχ, δεν το έχω σκεφτεί διεξοδικά, οπότε δεν μπορώ να πω τίποτα». Αν δεν το έχετε σκεφτεί διεξοδικά, πείτε απλώς αυτό που σκέφτεστε αυτήν τη στιγμή. Αν μπορούσατε να μιλήσετε μόνο αφού έχετε σκεφτεί κάτι διεξοδικά, τότε θα γράφατε άρθρα. Απλώς συζητάμε αυτήν τη στιγμή. Δεν σου ζητάω να γράψεις άρθρο. Μίλα πρώτα σε θεωρητικό επίπεδο. (Από τα λόγια του Θεού, καταλαβαίνω ότι ο Θεός δεν εξετάζει πόσο μορφωμένος είναι κάποιος ούτε ποια είναι η κοινωνική του θέση, αλλά κυρίως εξετάζει κατά πόσο επιδιώκει την αλήθεια, κατά πόσο μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια και κατά πόσο υποτάσσεται πραγματικά στον Θεό κι εκτελεί το καθήκον του σύμφωνα με τα πρότυπα. Αν κάποιος έχει υψηλή κοινωνική θέση και είναι πολύ μορφωμένος, αλλά δεν έχει πνευματική κατανόηση, αν δεν βαδίζει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και δεν έχει φόβο Θεού ούτε αποφεύγει το κακό, τότε στο τέλος θα αποκλειστεί και δεν θα μπορεί να μείνει ακλόνητος στον οίκο του Θεού. Άρα, το ακαδημαϊκό υπόβαθρο και η θέση είναι ασήμαντα. Το σημαντικό είναι κατά πόσο κάποιος επιδιώκει την αλήθεια.) Εξαιρετικά! Αυτή είναι η πιο θεμελιώδης έννοια. Γιατί λέω ότι είναι η πιο θεμελιώδης; Γιατί κατά βάση γι’ αυτά τα θέματα κι αυτό το περιεχόμενο συζητούν συνήθως οι άνθρωποι. Έχει κανείς άλλος διαφορετική άποψη; Ας προσθέσει κάποιος κάτι σε αυτά που είπαμε ήδη. (Αν κάποιος μπορεί να επιδιώκει την αλήθεια, τότε μπορεί να αντιληφθεί ότι η επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης είναι στην πραγματικότητα ένα είδος σκλαβιάς, σαν να φορά κανείς χειροπέδες, κι όσο περισσότερο επιδιώκει κανείς αυτά τα πράγματα τόσο θα μεγαλώνει το κενό που νιώθει, και τόσο θα καταλαβαίνει τη ζημιά και τον πόνο που προκαλούν στους ανθρώπους η φήμη, το κέρδος και η θέση. Όταν το καταλάβει αυτό και δει κάποιον που θεωρεί κεφάλαιο αυτά τα πράγματα, θα σκεφτεί ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά αξιολύπητος.) (Ένας άνθρωπος που αγαπά και κατανοεί πραγματικά την αλήθεια θα αξιολογεί την κοινωνική θέση και τη φήμη χρησιμοποιώντας τα λόγια του Θεού, και θα εξετάζει τι λέει και τι απαιτεί ο Θεός, τι θέλει Εκείνος να επιδιώκουν οι άνθρωποι, τι θα αποκομίσουν τελικά όταν επιδιώκουν αυτά τα πράγματα και κατά πόσο αυτό που θα αποκομίσουν συνάδει με τα αποτελέσματα που ελπίζει να δει ο Θεός πάνω τους.) Αν και εδώ θίξατε το θέμα, άραγε αυτά που λέτε έχουν μεγάλη σχέση με την αλήθεια; Μπορείτε να το αξιολογήσετε αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αντιληπτική γνώση, κι αν σας ζητούσα να κάνετε ένα κήρυγμα, θα ήταν ένα κήρυγμα προτροπής. Γιατί λέω ότι θα ήταν ένα κήρυγμα προτροπής; Ένα κήρυγμα προτροπής είναι ένα κήρυγμα με το οποίο λες πράγματα που δίνουν συμβουλές κι ενθάρρυνση στους ανθρώπους. Δεν μπορεί να λύσει πραγματικά προβλήματα. Παρόλο που κάθε πρόταση μπορεί να ακούγεται σωστή κι εύλογη, να συμβαδίζει με την ανθρώπινη λογική και τον ορθολογισμό, έχει λίγη σχέση με την αλήθεια, δεν είναι παρά το μικρό ψήγμα της επιφανειακής κι αντιληπτικής γνώσης που έχουν οι άνθρωποι. Αν έπρεπε να συναναστραφείς με άλλους γι’ αυτά τα λόγια, άραγε θα μπορούσες να λύσεις τα προβλήματα και τις δυσκολίες των ανθρώπων στην πηγή τους; Όχι, δεν θα μπορούσες και γι’ αυτό λέω ότι θα ήταν ένα κήρυγμα προτροπής. Αν δεν μπορείς να λύσεις τις δυσκολίες και τα προβλήματα των ανθρώπων στην πηγή τους, τότε δεν λύνεις τα προβλήματα των ανθρώπων χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια θα υπερασπίζονται πάντοτε τη γνώση, τη φήμη και τη θέση, και δεν θα μπορούν να δραπετεύσουν από τους περιορισμούς και τα δεσμά όλων αυτών.

Σκεφτείτε το: πώς θα έπρεπε να προσεγγίζετε την αξία, την κοινωνική θέση και την οικογενειακή καταγωγή ενός ανθρώπου; Ποια είναι η σωστή στάση που θα έπρεπε να έχετε; Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να εξετάσετε μέσα από τα λόγια του Θεού πώς προσεγγίζει Εκείνος αυτό το ζήτημα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να κατανοήσετε την αλήθεια και να μην κάνετε κάτι που είναι ενάντια στην αλήθεια. Πώς αντιμετωπίζει, λοιπόν, ο Θεός την οικογενειακή καταγωγή, την κοινωνική θέση, τη μόρφωση που θα λάβει κάποιος μελλοντικά και τον πλούτο που έχει στην κοινωνία; Αν δεν εξετάζεις τα πράγματα με βάση τα λόγια του Θεού, και δεν μπορείς να σταθείς στο πλευρό Του και να αποδέχεσαι πράγματα από Εκείνον, τότε ο τρόπος που εξετάζεις τα πράγματα σίγουρα θα απέχει πολύ από τις προθέσεις του Θεού. Αν η διαφορά δεν είναι μεγάλη, αν υπάρχει απλώς μια μικρή απόκλιση, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν βλέπεις τα πράγματα με τρόπο εντελώς αντίθετο απ’ τις προθέσεις του Θεού, τότε αυτό πάει κόντρα στην αλήθεια. Σε ό,τι αφορά τον Θεό, εξαρτάται από Εκείνον τι δίνει στους ανθρώπους και πόσα τους δίνει, ενώ και τη θέση που έχουν οι άνθρωποι στην κοινωνία ο Θεός την ορίζει και σε καμία περίπτωση δεν τη σχεδιάζουν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Αν ο Θεός προκαλέσει σε κάποιον πόνο και φτώχεια, αυτό σημαίνει ότι εκείνος δεν έχει ελπίδα να σωθεί; Αν έχει χαμηλή αξία κι ανήκει σε χαμηλή κοινωνική τάξη, τότε δεν θα τον σώσει ο Θεός; Αν έχει χαμηλή θέση στην κοινωνία, τότε έχει χαμηλή θέση και στα μάτια του Θεού; Όχι απαραίτητα. Από τι εξαρτάται αυτό; Εξαρτάται από το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει αυτός ο άνθρωπος, από το τι επιδιώκει και από τη στάση του απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό. Αν κάποιος έχει πολύ χαμηλή κοινωνική θέση, πολύ φτωχή οικογένεια και χαμηλό επίπεδο μόρφωσης, αλλά πιστεύει στον Θεό με προσγειωμένο τρόπο, κι αγαπά την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, τότε άραγε έχει μεγάλη ή μικρή αξία στα μάτια του Θεού; Είναι πολύτιμος ή ανάξιος; Είναι πολύτιμος. Αν δούμε το θέμα από αυτήν την οπτική, τότε από τι εξαρτάται η αξία κάποιου, είτε έχει υψηλή είτε χαμηλή κοινωνική θέση, είτε ανήκει σε ανώτερη είτε σε κατώτερη κοινωνική τάξη; Εξαρτάται από το πώς σε βλέπει ο Θεός. Αν ο Θεός σε βλέπει σαν κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια, τότε έχεις αξία και είσαι πολύτιμος. Είσαι ένα πολύτιμο δοχείο. Αν ο Θεός βλέπει ότι δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν δαπανάς ειλικρινά τον εαυτό σου για Εκείνον, τότε είσαι ανάξιος και όχι πολύτιμος. Είσαι ένα κατώτερο δοχείο. Όση μόρφωση κι αν έχεις ή όσο υψηλή κι αν είναι η θέση σου στην κοινωνία, αν δεν επιδιώκεις ούτε κατανοείς την αλήθεια, τότε δεν μπορείς ποτέ να έχεις μεγάλη αξία. Ακόμη κι αν σε υποστηρίζουν, σε επαινούν και σε λατρεύουν πολλοί άνθρωποι, είσαι ένας άθλιος που αξίζει περιφρόνηση. Γιατί, λοιπόν, ο Θεός βλέπει τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο; Γιατί θεωρεί κατώτερο έναν τέτοιο «αριστοκράτη», που έχει τόσο υψηλή θέση στην κοινωνία, που τον επαινούν και τον θαυμάζουν τόσοι άνθρωποι, κι έχει τόσο μεγάλο κύρος; Γιατί βλέπει ο Θεός τους ανθρώπους με τρόπο εντελώς αντίθετο με τις απόψεις που έχουν εκείνοι για τους άλλους; Μήπως εναντιώνεται σκοπίμως ο Θεός στους ανθρώπους; Σε καμία περίπτωση. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός είναι η αλήθεια, ο Θεός είναι δικαιοσύνη, ενώ ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος και δεν έχει αλήθεια ούτε δικαιοσύνη, κι ο Θεός αξιολογεί τον άνθρωπο με βάση το δικό Του κριτήριο· το κριτήριό Του για να αξιολογεί τους ανθρώπους είναι η αλήθεια. Αυτό που λέω μπορεί να ακούγεται λίγο αφηρημένο. Για να το πω, λοιπόν, με άλλον τρόπο, το κριτήριο αξιολόγησης του Θεού βασίζεται στη στάση ενός ανθρώπου απέναντί Του, στη στάση του απέναντι στην αλήθεια και στη στάση του απέναντι στα θετικά πράγματα. Τώρα δεν είναι πια αφηρημένο. Ας πούμε ότι κάποιος έχει υψηλή θέση στην κοινωνία και υψηλό επίπεδο μόρφωσης, είναι πολύ μορφωμένος και καλλιεργημένος, και η οικογένειά του έχει πολύ ένδοξο και λαμπρό παρελθόν, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: Δεν αγαπά τα θετικά πράγματα, νιώθει απέχθεια, αποστροφή και μίσος απέναντι στον Θεό από τα βάθη της καρδιάς του, κι όταν αναφέρεται οτιδήποτε έχει σχέση με τον Θεό, με τα θέματα του Θεού ή με το έργο Του, σφίγγει τα δόντια του από μίσος, τα μάτια του πετούν φλόγες, και θέλει ακόμη και να χτυπήσει άλλους ανθρώπους. Αν κάποιος αναφέρει ένα θέμα που σχετίζεται με τον Θεό ή με την αλήθεια, νιώθει απέχθεια κι εχθρικότητα, και ξεσπάει η ζωώδης φύση του. Είναι πολύτιμος ή ανάξιος ένας τέτοιος άνθρωπος; Πόσο αξίζουν στα μάτια του Θεού το ακαδημαϊκό του υπόβαθρο, η κοινωνική του θέση και το δήθεν κύρος που έχει στην κοινωνία; Δεν αξίζουν τίποτα. Πώς βλέπει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Πώς προσδιορίζει τη φύση τους; Τέτοιοι άνθρωποι είναι διάβολοι και σατανάδες, είναι οι πιο ανάξιοι άθλιοι που αξίζουν περιφρόνηση. Εξετάζοντας τώρα το ζήτημα, ποια είναι η βάση για να καθορίσουμε την αξία κάποιου ως μεγάλη ή μικρή; (Είναι η στάση του απέναντι στον Θεό, στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα.) Σωστά. Κατ’ αρχάς, πρέπει να καταλάβει κανείς ποια είναι η στάση του Θεού. Να καταλάβει πρώτα τη στάση του Θεού και να κατανοήσει με ποιες αρχές και με ποια κριτήρια προσδιορίζει ο Θεός τους ανθρώπους, κι έπειτα να τους αξιολογεί με βάση τις αρχές και τα κριτήρια που έχει ο Θεός γι’ αυτούς. Μόνο αυτό είναι το πιο ακριβές, το πιο κατάλληλο και το πιο δίκαιο. Έχουμε τώρα μια βάση για να αξιολογούμε τους ανθρώπους. Πώς, λοιπόν, συγκεκριμένα θα πρέπει να την κάνουμε πράξη; Για παράδειγμα, κάποιος είναι πολύ μορφωμένος και δημοφιλής όπου κι αν πάει, όλοι έχουν καλή γνώμη γι’ αυτόν και φαίνεται στους άλλους ότι έχει καλές προοπτικές. Αυτό σημαίνει ότι θα φαίνεται οπωσδήποτε ανώτερος στα μάτια του Θεού; (Όχι απαραίτητα.) Άρα, πώς θα πρέπει να αξιολογήσουμε αυτόν τον άνθρωπο; Η ανωτερότητα και η κατωτερότητα ενός ανθρώπου δεν βασίζεται στη θέση του στην κοινωνία ούτε στο ακαδημαϊκό του υπόβαθρο, πόσο μάλλον στην εθνοτική του καταγωγή, κι ασφαλώς δεν βασίζεται στην εθνικότητά του. Οπότε, σε τι πρέπει να βασίζεται; (Πρέπει να βασίζεται στα λόγια του Θεού, και στη στάση του ανθρώπου απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό.) Σωστά. Για παράδειγμα, εσείς ήρθατε από την ηπειρωτική Κίνα στις Η.Π.Α. Ακόμη κι αν μια μέρα γίνετε Αμερικανοί υπήκοοι, θα αλλάξει μήπως η αξία και η θέση σας; (Όχι.) Όχι, δεν θα αλλάξει, θα εξακολουθείτε να είστε ο εαυτός σας. Αν, παρόλο που πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια, τότε δεν παύεις να είσαι ένας από αυτούς που θα χαθούν. Κάποιοι επιφανειακοί άνθρωποι δεν πιστεύουν πραγματικά στον Θεό ούτε επιδιώκουν την αλήθεια. Ακολουθούν την κοσμική ζωή και, αφού γίνουν Αμερικανοί υπήκοοι, λένε: «Εσείς οι Κινέζοι» και «Εσείς από την ηπειρωτική Κίνα». Πείτε Μου, είναι ανώτεροι ή κατώτεροι αυτοί οι άνθρωποι; (Κατώτεροι.) Είναι τόσο κατώτεροι! Συμπεριφέρονται λες κι έγιναν ανώτεροι επειδή έγιναν Αμερικανοί υπήκοοι. Δεν είναι πολύ επιφανειακοί; Είναι τόσο επιφανειακοί! Αν κάποιος μπορεί να προσεγγίζει τη φήμη και το κέρδος, την κοινωνική θέση, τον πλούτο και τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα με μια συνηθισμένη καρδιά, τι αποδεικνύει αυτό; Ασφαλώς, το να έχεις συνηθισμένη καρδιά δεν σημαίνει ότι έχεις ήδη βιώσει αυτά τα πράγματα και δεν σε συγκινούν πια, αλλά σημαίνει ότι έχεις ένα κριτήριο αξιολόγησης και δεν θεωρείς αυτά τα πράγματα τα πιο σημαντικά στη ζωή σου, και ότι τα κριτήρια και οι αρχές με τα οποία αξιολογείς και βλέπεις αυτά τα πράγματα, καθώς και οι αξίες σου, έχουν υποστεί μια αλλαγή, και μπορείς να προσεγγίζεις σωστά αυτά τα πράγματα και να τα βλέπεις με συνηθισμένη καρδιά. Τι αποδεικνύει, λοιπόν, αυτό; Αποδεικνύει ότι έχεις απελευθερωθεί από εξωτερικά πράγματα όπως η δήθεν κοινωνική θέση, η αξία ενός ανθρώπου, και ούτω καθεξής. Ίσως τώρα να μην μπορείτε να το πετύχετε αυτό, αλλά όταν θα μπορέσετε να κατανοήσετε πραγματικά την αλήθεια, τότε θα μπορέσετε να διακρίνετε αυτά τα πράγματα. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Κάποιος συναντά πλούσιους αδελφούς και αδελφές, και τους βλέπει να φορούν μόνο επώνυμα ρούχα και φαίνονται εύποροι, και δεν ξέρει πώς να τους μιλήσει ούτε πώς να συναναστραφεί κοινωνικά μαζί τους, οπότε ταπεινώνει τον εαυτό του, καλοπιάνει και κολακεύει τους πλούσιους αδελφούς και αδελφές, και συμπεριφέρεται αποκρουστικά. Δεν υποβαθμίζει έτσι τον εαυτό του; Κάτι κυριαρχεί μέσα του. Κάποιοι, όταν συναντούν μια πλούσια γυναίκα την αποκαλούν «μεγάλη αδελφή» κι όταν συναντούν έναν πλούσιο άνδρα τον αποκαλούν «μεγάλο αδελφό». Θέλουν πάντα να καλοπιάνουν αυτούς τους ανθρώπους και να προτείνουν τον εαυτό τους. Όταν βλέπουν κάποιον που είναι φτωχός κι αδιάφορος, που κατάγεται από την επαρχία κι έχει χαμηλό επίπεδο μόρφωσης, του φέρονται υποτιμητικά κι αρνούνται να του δώσουν σημασία, κι αλλάζει η στάση τους. Είναι κοινές τέτοιες πρακτικές στην εκκλησία; Είναι, και δεν μπορείτε να το αρνηθείτε, αφού ανάμεσά σας υπάρχουν κάποιοι που έχουν εκδηλώσει αυτήν ακριβώς τη συμπεριφορά. Κάποιοι χρησιμοποιούν τον όρο «μεγάλος αδελφός», κάποιοι τον όρο «μεγάλη αδελφή» και κάποιοι «θεία». Αυτές οι κοινωνικές πρακτικές είναι σοβαρές. Αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων, δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν έχουν το παραμικρό ίχνος αλήθειας-πραγματικότητας. Οι περισσότεροι από εσάς είστε τέτοιοι άνθρωποι, κι αν δεν αλλάξετε, στο τέλος θα αποκλειστείτε. Παρόλο που αυτές οι λανθασμένες απόψεις δεν επηρεάζουν την αποδοχή της αληθινής οδού απ’ τους ανθρώπους, μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή-είσοδό τους και την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αν δεν είναι άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια, πιθανότατα θα προκαλούν αναστάτωση στην εκκλησία. Αν μπορείς να καταλάβεις την πρόθεση του Θεού, τότε μπορείς να συλλάβεις τις αρχές και τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούνται αυτά τα πράγματα. Υπάρχει κι άλλη μια πτυχή, το ότι όποια κοινωνική θέση ή όποιο μορφωτικό υπόβαθρο κι αν έχει ένας άνθρωπος, ή από όποια οικογένεια κι αν κατάγεται, θα πρέπει να αναγνωρίσεις ένα γεγονός: Τα μορφωτικά σου επιτεύγματα και η οικογενειακή σου καταγωγή δεν μπορούν να αλλάξουν τον χαρακτήρα σου ούτε μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεσή σου. Έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.) Γιατί το λέω αυτό; Ανεξάρτητα από την οικογένεια στην οποία γεννιέται κάποιος ή το τι εκπαίδευση λαμβάνει, απ’ το κατά πόσο αποκτά ή δεν αποκτά υψηλό επίπεδο μόρφωσης, κι ανεξάρτητα από το κοινωνικό υπόβαθρο στο οποίο γεννιέται, το κατά πόσο έχει υψηλή ή χαμηλή κοινωνική θέση, έχει τις ίδιες διεφθαρμένες διαθέσεις με οποιονδήποτε άλλον. Όλοι είναι ίδιοι, είναι αναπόφευκτο αυτό. Η κοινωνική σου θέση και αξία δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι ανήκεις στο ανθρώπινο γένος που έχει διαφθείρει ο Σατανάς ούτε μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι είσαι ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον με διεφθαρμένες διαθέσεις που εναντιώνεται στον Θεό. Τι εννοώ μ’ αυτό; Εννοώ ότι, όσο πλούσια κι αν είναι η οικογένεια στην οποία γεννήθηκες ή όσο μεγάλη κι αν είναι η μόρφωσή σου, έχεις και πάλι διεφθαρμένες διαθέσεις. Είτε είσαι ανώτερος είτε κατώτερος, είτε πλούσιος είτε φτωχός, είτε έχεις υψηλή είτε χαμηλή κοινωνική θέση, δεν παύεις να είσαι διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Επομένως, αφού έχετε αποδεχθεί το έργο του Θεού, είστε όλοι ίσοι, κι ο Θεός είναι αμερόληπτος και δίκαιος με όλους. Δεν θα έπρεπε να έχουν οι άνθρωποι μια τέτοια κατανόηση; (Ναι.) Ποιος δεν έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και δεν έχει διεφθαρμένες διαθέσεις επειδή έχει υψηλή θέση στην κοινωνία κι έχει γεννηθεί στη σπουδαιότερη οικογένεια όλης της ανθρωπότητας; Είναι βάσιμο αυτό; Έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου είδους; (Όχι.) Όχι, δεν έχει συμβεί. Στην πραγματικότητα, ούτε ο Ιώβ, ο Αβραάμ και οι προφήτες και οι παλιοί άγιοι, ούτε οι Ισραηλίτες, κανένα ανθρώπινο ον δεν θα μπορούσε να αποφύγει να ζει με αυτό το αναμφισβήτητο γεγονός, το ότι δηλαδή όλο το ανθρώπινο είδος, εφόσον ζει σ’ αυτόν τον κόσμο, έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Όταν ο Σατανάς διαφθείρει τον άνθρωπο, δεν τον νοιάζει αν είσαι ή δεν είσαι πολύ μορφωμένος, ποια είναι η ιστορία της οικογένειάς σου, ποιο είναι το επώνυμό σου ή πόσο μεγάλο είναι το οικογενειακό σου δέντρο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι το εξής: Αν ζεις ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος, σε έχει διαφθείρει ο Σατανάς. Άρα, η αξία σου και το ακαδημαϊκό σου υπόβαθρο δεν μπορούν να αλλάξουν το γεγονός ότι έχεις σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις και ότι ζεις με σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις. Δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι να έχουν μια τέτοια κατανόηση; (Ναι.) Μόλις καταλάβετε αυτά τα πράγματα, τότε από κει κι έπειτα, όταν κάποιος καμαρώνει για τα χαρίσματα και το κεφάλαιό του, ή μόλις ανακαλύψετε ξανά κάποιον «ανώτερο» ανάμεσά σας, πώς θα του συμπεριφερθείτε; (Θα του συμπεριφερθώ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού.) Σωστά. Και πώς θα του συμπεριφερθείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού; Αν δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις, τότε μήπως ένας καλός τρόπος να του συμπεριφερθείς είναι να τον απαξιώσεις και τον κοροϊδέψεις, λέγοντας: «Βλέπω πόσο μορφωμένος είσαι, γιατί κάνεις επίδειξη; Μιλάς και πάλι για το κεφάλαιό σου· μπορείς, όμως, να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου; Όσο μορφωμένος κι αν είσαι, δεν σε έχει διαφθείρει κι εσένα ο Σατανάς;»; Αυτό δεν συνάδει με τις αρχές και δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνει κάποιος που έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Και τότε πώς θα πρέπει να του συμπεριφερθείς με τρόπο που συνάδει με τις αρχές; Δεν θα πρέπει να τον θαυμάζεις, αλλά ούτε και να τον απαξιώνεις. Δεν είναι αυτό συμβιβασμός; (Ναι, είναι.) Είναι σωστό να κάνεις συμβιβασμό; Όχι, δεν είναι. Θα πρέπει να του συμπεριφερθείς σωστά, κι αν μπορείς να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια που κατανοείς για να τον βοηθήσεις, τότε να τον βοηθήσεις. Αν δεν μπορείς να τον βοηθήσεις, τότε αν είσαι επικεφαλής και βλέπεις ότι θα του ταίριαζε ένα συγκεκριμένο καθήκον, ζήτησέ του να εκτελέσει αυτό το καθήκον. Μην τον απαξιώνεις επειδή έχει υψηλό επίπεδο μόρφωσης, με τη σκέψη: «Πφφφ, τι όφελος έχει που είσαι πολύ μορφωμένος; Κατανοείς την αλήθεια; Εγώ είμαι επικεφαλής, παρόλο που δεν είμαι πολύ μορφωμένος. Έχω καλό επίπεδο, είμαι καλύτερος από εσένα, οπότε θα σε απαξιώνω και θα σε ντροπιάζω!» Αυτό δείχνει κακία και έλλειψη ανθρώπινης φύσης. Τι σημαίνει «να του συμπεριφερθείς σωστά»; Σημαίνει να χειρίζεσαι τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Και ποια είναι η αλήθεια-αρχή εδώ; Να συμπεριφέρεται κανείς δίκαια στους ανθρώπους. Μην έχεις σε μεγάλη εκτίμηση και μη θαυμάζεις τους άλλους, και μην ταπεινώνεις τον εαυτό σου απέναντί τους επειδή νομίζεις ότι είσαι κατώτερος, κι ούτε να τους κολακεύεις ούτε να τους ποδοπατάς κι ούτε να τους απαξιώνεις. Μπορεί να μη θεωρούν ότι έχουν μεγάλη αξία και μπορεί να μην καμαρώνουν για τον εαυτό τους. Είναι σωστό να φοβάσαι διαρκώς ότι θα καμαρώνουν για τον εαυτό τους κι έτσι να τους ποδοπατάς συνεχώς; Όχι, δεν είναι σωστό. Αυτό δείχνει κακία κι έλλειψη ανθρώπινης φύσης. Αν δεν γέρνεις πολύ από τη μία πλευρά, γέρνεις πολύ από την άλλη. Να συμπεριφέρεσαι σωστά στους ανθρώπους, να συμπεριφέρεσαι δίκαια στους ανθρώπους —αυτή είναι η αρχή. Αυτή η αρχή ακούγεται απλή, αλλά δεν είναι εύκολο να την κάνεις πράξη.

Πριν λίγο καιρό, ένας επικεφαλής επρόκειτο να μετακομίσει κάπου. Του είπα ότι θα μπορούσε να πάρει μαζί του τους επικεφαλής και τα μέλη των σχετικών ομάδων, αφού έτσι θα ήταν εύκολο να συζητούν μαζί για το έργο. Αυτό που είπα δεν ήταν δυσνόητο. Το καταλαβαίνει κάποιος μόλις το ακούσει. Στο τέλος, το προσωπικό που πήρε μαζί του είχε αρκετά «διαπιστευτήρια»: Κάποιοι του έφερναν τσάι, κάποιοι του έπλεναν τα πόδια και του έτριβαν την πλάτη. Ήταν όλοι ένα μάτσο γλείφτες. Πόσο αηδιαστικός ήταν αυτός ο επικεφαλής; Υπήρχε κάποιος με μια μεταδοτική νόσο που τον καλόπιανε και τον κολάκευε κάθε μέρα, τον ακολουθούσε παντού και τον υπηρετούσε. Εκείνος ήταν πρόθυμος ακόμα και να ρισκάρει να κολλήσει αυτήν τη νόσο, αρκεί να απολαμβάνει την κολακεία. Τελικά, επειδή αφού μετακόμισαν αυτός ο άνθρωπος με τη μεταδοτική νόσο υποτροπίασε, αποκαλύφθηκε κι αυτός ο ψευδο-επικεφαλής. Επομένως, είτε οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια είτε όχι, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνουν κακές πράξεις, δεν πρέπει να κάνουν πράγματα με βάση τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους και δεν πρέπει να έχουν τη νοοτροπία του να ρισκάρουν, γιατί ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τις καρδιές των ανθρώπων κι εξετάζει εξονυχιστικά όλη τη γη. Τι περιλαμβάνει «όλη η γη»; Περιλαμβάνει τόσο τα υλικά όσο και τα άυλα πράγματα. Μην προσπαθείς να αξιολογήσεις τον Θεό, την εξουσία Του ή την παντοδυναμία Του με το μυαλό σου. Οι άνθρωποι είναι δημιουργημένα όντα και οι ζωές τους είναι πολύ ασήμαντες —πώς είναι δυνατόν να αξιολογήσουν το μεγαλείο του Δημιουργού; Πώς μπορούν να αξιολογήσουν την παντοδυναμία και τη σοφία με την οποία δημιούργησε ο Δημιουργός όλα τα πράγματα, αλλά και την κυριαρχία Του επάνω σε όλα τα πράγματα; Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κάνεις πράγματα που δείχνουν άγνοια ούτε να κάνεις το κακό. Αν κάνεις το κακό, αναπόφευκτα θα υπάρξει ανταπόδοση, κι όταν μια μέρα σε αποκαλύψει ο Θεός, θα το πληρώσεις περισσότερο απ’ όσο φαντάζεσαι, κι εκείνη τη μέρα θα κλαις γοερά και θα τρίζουν τα δόντια σου. Θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι με αυτογνωσία. Σε κάποια ζητήματα, πριν σε αποκαλύψει ο Θεός, είναι καλύτερο να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τα λόγια Του, να κάνεις αυτοκριτική και να φέρεις στο φως ό,τι έχεις θαμμένο μέσα σου, να ανακαλύψεις τα δικά σου προβλήματα, κι έπειτα να αναζητήσεις την αλήθεια για να τα λύσεις. Μην περιμένεις τον Θεό να σε αποκαλύψει. Μόλις σε αποκαλύψει ο Θεός, αυτό δεν σε κάνει παθητικό; Εκείνη τη στιγμή, θα έχεις ήδη διαπράξει παράβαση. Από τη στιγμή που σε εξετάζει εξονυχιστικά ο Θεός έως τη στιγμή που σε αποκαλύπτει, ίσως η αξία σου και η γνώμη του Θεού για εσένα να έχουν υποστεί τεράστια αλλαγή. Αυτό συμβαίνει επειδή όσο ο Θεός σε εξετάζει εξονυχιστικά, σου δίνει ευκαιρίες και σου εμπιστεύεται τις ελπίδες Του, έως τη στιγμή που αποκαλύπτεσαι. Όταν ο Θεός εμπιστεύεται σε κάποιον τις ελπίδες Του και στο τέλος οι ελπίδες Του πέφτουν στο κενό, τότε πώς νιώθει Εκείνος μέσα του; Υπάρχει τεράστια διαφορά στο πώς νιώθει. Και τι συνέπεια θα έχει αυτό για σένα; Σε περιπτώσεις που δεν είναι τόσο σοβαρές, μπορεί να γίνεις αντικείμενο αποστροφής για τον Θεό, και θα σε βάλει στην άκρη. Τι σημαίνει «θα σε βάλει στην άκρη»; Σημαίνει ότι θα σε κρατήσει και θα σε παρακολουθεί. Και ποια θα είναι η συνέπεια σε πιο σοβαρές περιπτώσεις; Ο Θεός θα πει: «Αυτός ο άνθρωπος είναι συμφορά και δεν αξίζει ούτε παροχή υπηρεσίας. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να σώσω αυτόν τον άνθρωπο!» Μόλις σχηματίσει ο Θεός αυτήν την ιδέα, δεν θα έχεις πλέον κανένα αποτέλεσμα· κι όταν συμβεί αυτό, μπορείς να πέσεις στα γόνατα και να ματώσεις, αλλά αυτό δεν πρόκειται να σε ωφελήσει, επειδή ο Θεός θα σου έχει δώσει ήδη αρκετές ευκαιρίες χωρίς να μετανοήσεις ποτέ, ενώ αντίθετα το έχεις παρατραβήξει. Επομένως, όποια προβλήματα κι αν έχεις ή όποια διαφθορά κι αν αποκαλύψεις, θα πρέπει πάντοτε να κάνεις αυτοκριτική και να έχεις αυτογνωσία με βάση τα λόγια του Θεού ή να ζητάς από τους αδελφούς και τις αδελφές να σου επισημάνουν αυτά τα πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να αποδεχθείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, να προσέλθεις ενώπιόν Του, και να Του ζητήσεις να σε διαφωτίσει και να σε φωτίσει. Όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιείς, μέσω της αυτοκριτικής μπορείς να καταφέρεις να εντοπίζεις έγκαιρα τα προβλήματα κι έπειτα να τα λύνεις· αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Δεν πρέπει να περιμένεις μέχρι να σε αποκαλύψει και να σε αποκλείσει ο Θεός για να νιώσεις μεταμέλεια, καθώς θα είναι πολύ αργά για να μετανιώσεις! Όταν ο Θεός αποκαλύπτει κάποιον, είναι βαθιά οργισμένος ή απόλυτα σπλαχνικός; Δύσκολη η απάντηση σ’ αυτό, είναι άγνωστο και δεν μπορώ να σου το εγγυηθώ. Από σένα εξαρτάται σε τι μονοπάτι θα βαδίσεις. Ξέρετε ποια είναι η δική Μου ευθύνη; Σας λέω όλα όσα πρέπει να πω, κάθε λέξη που πρέπει να πω· δεν παραλείπω ούτε μία λέξη. Όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιώ, είτε είναι ο γραπτός λόγος, είτε οι ιστορίες ή η δημιουργία μικρών προγραμμάτων, σε κάθε περίπτωση, μεταδίδω με διάφορα μέσα την αλήθεια που θέλει ο Θεός να κατανοήσετε, ενώ ταυτόχρονα σας ενημερώνω για τα προβλήματα που βλέπω. Σας προειδοποιώ, σας υπενθυμίζω και σας προτρέπω, και σας παρέχω κάποια εφόδια, βοήθεια και υποστήριξη. Κάποιες φορές, λέω και σκληρά πράγματα. Αυτή είναι η δική Μου ευθύνη, κι από σένα εξαρτάται πώς θα προχωρήσεις από εδώ και πέρα. Δεν χρειάζεται να εξετάζεις την ομιλία Μου και τις εκφράσεις του προσώπου Μου, κι ούτε χρειάζεται να παρατηρείς προσεκτικά τι γνώμη έχω για σένα. Δεν είναι απαραίτητο να κάνεις αυτά τα πράγματα. Το ποια θα είναι η έκβασή σου στο μέλλον δεν έχει καμία σχέση με Εμένα. Έχει σχέση μόνο με το τι θα επιδιώξεις εσύ ο ίδιος. Σήμερα, ανοίγω το παράθυρο και μιλάω ειλικρινά, μιλάω απολύτως ξεκάθαρα. Ακούσατε και καταλάβατε κάθε λέξη και κάθε πρόταση που είπα, και τι πρέπει να πω, τι θα έπρεπε να πω και τι έχω πει στο παρελθόν; Αυτά που λέω δεν έχουν κανένα στοιχείο ασάφειας, τίποτα που δεν καταλαβαίνετε. Έχετε καταλάβει όλοι, οπότε έχω εκπληρώσει την ευθύνη Μου. Μη νομίζετε ότι πρέπει να εξακολουθώ να σας έχω από κοντά μόλις τελειώσω την ομιλία Μου και ότι θα συνεχίσω να έχω ευθύνη για εσάς, να σας κρατώ από το χεράκι μέχρι το τέλος. Όλοι σας πιστεύετε πολλά χρόνια στον Θεό, είστε όλοι ενήλικες, δεν είστε μικρά παιδιά. Έχετε επικεφαλής που είναι υπεύθυνοι για εσάς όταν κάνετε πράγματα, αυτό δεν είναι δική Μου ευθύνη. Εγώ έχω το δικό Μου αντικείμενο εργασίας, το δικό Μου πεδίο αρμοδιοτήτων. Δεν υποχρεούμαι ούτε είναι δυνατόν να τρέχω πίσω από τον καθέναν σας, να σας επιτηρώ και να σας παρακινώ. Δεν υποχρεούμαι να το κάνω αυτό. Όσο γι’ αυτά που επιδιώκετε, αυτά που λέτε και κάνετε όταν είστε μόνοι σας, αλλά και για το μονοπάτι που θα ακολουθήσετε, τίποτε από αυτά δεν έχει καμία σχέση με Εμένα. Γιατί λέω ότι δεν έχουν καμία σχέση με Εμένα; Αν μπορείτε να εκτελείτε τα καθήκοντά σας στον οίκο του Θεού με κατάλληλο και σωστό τρόπο, τότε ο οίκος του Θεού θα είναι υπεύθυνος για σας έως το τέλος. Αν είστε πρόθυμοι να εκτελέσετε το καθήκον σας, να πληρώσετε το τίμημα, να αποδεχθείτε την αλήθεια και να ενεργείτε σύμφωνα με την αρχή, τότε ο οίκος του Θεού θα σας καθοδηγεί, θα σας φροντίζει και θα σας συντηρεί. Αν δεν είστε πρόθυμοι να εκτελέσετε το καθήκον σας και θέλετε να πάτε έξω να δουλέψετε και να βγάλετε χρήματα, οι πόρτες του οίκου του Θεού είναι ορθάνοιχτες και θα σας ξεπροβοδίσουμε εγκάρδια. Ωστόσο, αν προκαλείτε αναστάτωση, και κάνετε το κακό και δημιουργείτε φουρτούνες στον οίκο του Θεού, τότε όποιος κι αν είναι αυτός που κάνει το κακό, ο οίκος του Θεού έχει διοικητικά διατάγματα κι εργασιακές ρυθμίσεις, και θα σας χειριστεί σύμφωνα με αυτές τις αρχές. Καταλαβαίνετε; Πιστεύετε χρόνια στον Θεό, έχετε διαβάσει πολλά από τα λόγια Του, κι όλα αυτά τα χρόνια έχετε προσέλθει σε συναθροίσεις κι έχετε ακούσει κηρύγματα. Γιατί, λοιπόν, δεν έχετε μετανοήσει ούτε έχετε μεταμορφωθεί έστω και λίγο; Πολλοί άνθρωποι, παρ’ όλο που έχουν ακούσει κηρύγματα για χρόνια κι έχουν κατανοήσει κάποιες αλήθειες, ακόμη δεν έχουν μετανοήσει κι εξακολουθούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους επιπόλαια. Αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν. Θα σας πω κάτι πραγματικό: Μην περιμένετε πάντα από Εμένα να σας έχω από κοντά, να σας φροντίζω και να σας διδάσκω κρατώντας σας απ’ το χέρι, ώστε να μπορείτε να κάνετε κάτι πρακτικό κι αποτελεσματικό. Αν δεν σας παρακολουθώ, δεν σας επιτηρώ και δεν σας παρακινώ, και γίνετε επιπόλαιοι και καθυστερήσει η πρόοδος του έργου, τότε θα είστε τελειωμένοι. Αυτό δείχνει ότι εκτελείτε το καθήκον σας χωρίς αφοσίωση κι ότι όλοι σας είστε απλοί δουλευτές. Ακούστε αυτό που σας λέω: η διακονία Μου έχει εκπληρωθεί και δεν υποχρεούμαι να σας φροντίζω. Ο λόγος είναι ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται και σας εξετάζει εξονυχιστικά ως προς αυτά τα θέματα. Ό,τι ήταν να κάνω το έκανα, ό,τι ήταν να πω το είπα, έχω τηρήσει τη διακονία Μου, έχω εκπληρώσει την ευθύνη Μου, κι αυτό που μένει είναι να πάρετε εσείς την ευθύνη για τις δικές σας πράξεις και για τη δική σας συμπεριφορά. Αν δεν αποδέχεστε την αλήθεια, αλλά είστε συνεχώς επιπόλαιοι και δεν σκέφτεστε ποτέ να μετανοήσετε, τότε η τιμωρία σας κι ο αποκλεισμός σας δεν θα έχουν καμία σχέση με Εμένα.

Μία πτυχή της ιστορίας που μόλις είπα ανέφερε πώς να αντιμετωπίζει κανείς την κοινωνική θέση, την αξία, την οικογενειακή καταγωγή, το ακαδημαϊκό υπόβαθρο των ανθρώπων και ούτω καθεξής, και ποια είναι τα κριτήρια και οι αρχές για την αντιμετώπιση αυτών των πραγμάτων. Μια άλλη πτυχή ήταν πώς να προσεγγίζει κανείς αυτά τα πράγματα και πώς να διακρίνει την ουσία τους. Μόλις διακρίνεις την ουσία αυτών των πραγμάτων, τότε, παρ’ όλο που μπορεί να τα έχεις ακόμη στην καρδιά σου, δεν θα σε περιορίζουν και δεν θα ζεις σύμφωνα μ’ αυτά. Όταν δεις έναν άπιστο να καμαρώνει για το ένδοξο παρελθόν του επειδή πήγε στο πανεπιστήμιο κι έκανε μεταπτυχιακό ή πήρε διδακτορικό, ποια θα είναι τότε η άποψή σου και η στάση σου; Αν πεις: «Το πτυχίο πανεπιστημίου δεν είναι τίποτα. Εγώ έκανα το μεταπτυχιακό μου εδώ και χρόνια», αν έχεις αυτήν την νοοτροπία, τότε θα έχεις πρόβλημα κι αυτό δείχνει ότι δεν έχεις αλλάξει πολύ μέσα από την πίστη σου στον Θεό. Αν σε ρωτήσει ποιο είναι το μορφωτικό σου υπόβαθρο, κι εσύ πεις: «Δεν τελείωσα καν το δημοτικό και δεν μπορώ να γράψω ούτε μια έκθεση», και δει ότι είσαι ένα τίποτα κι αρχίσει να σε αγνοεί, τότε δεν είναι τέλειο αυτό; Μπορείς να εξοικονομήσεις χρόνο για να διαβάσεις περισσότερα απ’ τα λόγια του Θεού και να εκτελείς περισσότερο το καθήκον σου, κι αυτό είναι το σωστό. Σε τι θα ωφελήσει να κουτσομπολεύεις με άπιστους και δύσπιστους; Αν πεις ότι έχεις χαμηλό επίπεδο μόρφωσης και δεν έχεις κάποια θέση στην κοινωνία, και κάποιος σε απαξιώσει, τότε τι θα κάνεις; Μην το πάρεις κατάκαρδα και μη νιώσεις περιορισμένος. Απλώς άφησέ τον να μιλήσει, άφησέ τον να πει ό,τι θέλει, δεν σημαίνει κάτι για σένα. Εφόσον δεν σε καθυστερεί από την επιδίωξη της αλήθειας μέσω της πίστης σου στον Θεό, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτό στην πραγματικότητα είναι δευτερεύον θέμα, αλλά στην καθημερινή ζωή, μέσα από αυτά που εκφράζουν οι άνθρωποι, φαίνεται ότι προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία σε όσα έχουν να κάνουν με το κεφάλαιο και τα έχουν πάντα στην καρδιά τους. Αυτό μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο την ομιλία και τη συμπεριφορά τους, αλλά και τη ζωή-είσοδό τους και την επιλογή του κατάλληλου μονοπατιού πίστης στον Θεό. Εντάξει, δεν θα ξαναμιλήσω γι’ αυτό το θέμα. Ας επιστρέψουμε στο θέμα της τελευταίας μας συναναστροφής κι ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή πάνω στις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων και στην ανάλυσή τους.