Πώς να επικοινωνούνται και να υλοποιούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις

I. Πώς να επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις

Αυτά τα 10 αντικείμενα των εργασιακών ρυθμίσεων αποτελούν το εύρος και το περιεχόμενο όλου του διαφορετικού έργου που εκτελεί ο Θεός στην εκκλησία και ανάμεσα στον εκλεκτό λαό Του. Η κατανόηση του περιεχομένου και του εύρους αυτού του έργου βοηθά τον εκλεκτό λαό του Θεού να επιβλέπει κατά πόσο οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν σωστά αυτό το έργο. Από την άλλη πλευρά, βοηθά κυρίως τους επικεφαλής και τους εργάτες να κατανοήσουν και να συλλάβουν το πεδίο των ευθυνών τους, το έργο που πρέπει να κάνουν και τις ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν, δίνοντάς τους παράλληλα έναν ακριβή ορισμό του τίτλου «επικεφαλής και εργάτες». Ποιες είναι οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Ποια ομοιότητα πρέπει να βιώνουν; Μήπως θα πρέπει να είναι σαν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους ενός κράτους; (Όχι.) Ο προσδιορισμός «επικεφαλής και εργάτες» δεν είναι κάποιο επίσημο πόστο ή κάποιος επίσημος τίτλος. Θα πρέπει να κατανοεί κανείς τι είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες με βάση τα καθήκοντα που κάνουν, την ανάθεση που τους εμπιστεύεται ο Θεός και τα πρότυπα που απαιτεί από αυτούς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρει να έχει μια σχετικά συγκεκριμένη κατανόηση του προσδιορισμού «επικεφαλής και εργάτες» και έναν πιο ξεκάθαρο ορισμό των επικεφαλής και των εργατών. Ποιες είναι οι ελάχιστες ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Θα πρέπει να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια κάθε εργασιακή ρύθμιση σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, όπως αναφέρεται στο ένατο σημείο. Με όποια πτυχή κι αν σχετίζεται η εργασιακή ρύθμιση, εφόσον προβλέπεται η επικοινωνία της από τους επικεφαλής και τους εργάτες, αυτό που πρέπει να κάνουν εκείνοι είναι να επικοινωνούν την εργασιακή ρύθμιση στις εκκλησίες αδιάκοπα και χωρίς καθυστέρηση, αφού πρώτα την έχουν κατανοήσει οι ίδιοι με απόλυτη ακρίβεια. Όσο για εκείνους στους οποίους επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις, αν ο οίκος του Θεού απαιτεί να επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις στους επικεφαλής και τους εργάτες όλων των βαθμίδων, συμπεριλαμβανομένων των κηρύκων, των επικεφαλής εκκλησίας και των διακόνων εκκλησίας, τότε θα πρέπει να επικοινωνούνται σε όλη την ιεραρχία έως τους ανθρώπους αυτής της βαθμίδας και τελειώνει εκεί το ζήτημα· αν οι εργασιακές ρυθμίσεις προβλέπεται να επικοινωνούνται σε κάθε αδελφό και αδελφή, τότε θα πρέπει να επικοινωνούνται σε κάθε αδελφό και αδελφή σε αυστηρή συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Αν το περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό ώστε οι εργασιακές ρυθμίσεις να επικοινωνούνται σε γραπτή μορφή και κάτι τέτοιο θα προκαλούσε κινδύνους για την ασφάλεια ή ακόμη μεγαλύτερους μπελάδες, τότε το σημαντικό και κύριο περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων θα πρέπει να επικοινωνείται με ακρίβεια σε κάθε άτομο προφορικά. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να γίνεται αυτό ώστε να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν επικοινωνηθεί; Αν οι εργασιακές ρυθμίσεις επικοινωνούνται γραπτώς, θα πρέπει να επιβεβαιώνεται ότι τις έχουν λάβει όλοι, ότι τις γνωρίζουν όλοι και ότι τις παίρνουν όλοι στα σοβαρά· αν επικοινωνούνται προφορικά, τότε μόλις επικοινωνηθούν, θα πρέπει να ρωτιούνται οι άνθρωποι κατ’ επανάληψη αν τις κατανοούν ξεκάθαρα και αν τις θυμούνται, και μάλιστα μπορεί ακόμα και να τους ζητείται να επαναλάβουν τις εργασιακές ρυθμίσεις που άκουσαν· μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να θεωρηθεί ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν πράγματι επικοινωνηθεί. Αν οι άνθρωποι μπορούν να επαναλάβουν και να δηλώσουν ξεκάθαρα ποιες είναι οι απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού και ποιο είναι το συγκεκριμένο περιεχόμενο, αυτό αποδεικνύει ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν ήδη επικοινωνηθεί στο μυαλό τους, ότι τις θυμούνται και ότι τις κατανοούν ξεκάθαρα. Μόνο τότε μπορεί να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν πράγματι επικοινωνηθεί. Αν οι συνθήκες, το περιβάλλον και άλλοι τέτοιοι παράγοντες είναι όλα κατάλληλα για να επικοινωνηθούν γραπτώς οι εργασιακές ρυθμίσεις, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να επικοινωνούνται γραπτώς· αν δεν μπορούν να επικοινωνηθούν γραπτώς επειδή το περιβάλλον δεν το επιτρέπει και πρέπει αντ’ αυτού να επικοινωνηθούν προφορικά, τότε πρέπει να επιβεβαιωθεί ότι αυτό που επικοινωνείται προφορικά είναι ολόιδιο με τις εργασιακές ρυθμίσεις, ότι δεν είναι στρεβλό, ότι δεν έχει προστεθεί σ’ αυτό κάποια προσωπική κατανόηση και ότι αναφέρεται το πρωτότυπο κείμενο· μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να θεωρείται ότι οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν πράγματι επικοινωνηθεί με ακρίβεια. Οι εργασιακές ρυθμίσεις πρέπει να επικοινωνούνται εξολοκλήρου με βάση τη συγκεκριμένη διατύπωσή τους· δεν πρέπει να επικοινωνούνται με ανεύθυνο τρόπο ή με στρεβλές ή παράλογες ερμηνείες που βασίζονται στην προσωπική κατανόηση και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων. Σε ό,τι αφορά την ακριβή επικοινωνία τους, οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοούν το επίπεδο αυστηρότητας στην επικοινωνία των εργασιακών ρυθμίσεων· θα πρέπει, δηλαδή, να επικοινωνούνται με ακρίβεια. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Πρέπει να τις επικοινωνούμε κατά λέξη;» Όχι, δεν είναι απαραίτητο αυτό. Αυτό κάνουν τα μηχανήματα· αν οι άνθρωποι μπορούν απλώς να τις επικοινωνούν με ακρίβεια, τότε θα τα έχουν καταφέρει αρκετά καλά. Για παράδειγμα, σε σχέση με την εκκλησιαστική ζωή, οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απαιτούν από τον εκλεκτό λαό του Θεού να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού σχετικά με το πώς να γνωρίσει τον Θεό· άραγε, είναι εύκολο να επικοινωνηθεί αυτό; (Ναι.) Οι εργασιακές ρυθμίσεις παρέχουν στους ανθρώπους ένα πεδίο και εκείνοι μπορούν να διαβάσουν όλα αυτά τα σχετικά λόγια του Θεού. Ωστόσο, αν κάποιος παρερμηνεύσει τις εργασιακές ρυθμίσεις, προσθέτοντας τη δική του προσωπική κατανόηση και τις δικές του αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και επικοινωνώντας κάποια επιπλέον λόγια, δεν σημαίνει αυτό ότι έχει αποκλίνει από τις εργασιακές ρυθμίσεις; Επικοινωνεί, άραγε, με ακρίβεια τις εργασιακές ρυθμίσεις; (Όχι.) Επικοινωνεί τις εργασιακές ρυθμίσεις με τις δικές του προσθήκες· αυτό είναι καθαρή ανοησία. Θα πρέπει να διαβάζει κανείς αρκετές φορές κάθε εργασιακή ρύθμιση που προέρχεται από τον Άνωθεν και να κατανοεί ξεκάθαρα το σωστό της νόημα, τη σημασία της έκδοσης αυτής της εργασιακής ρύθμισης και τι αποτελέσματα αποσκοπεί να πετύχει, κι έπειτα να βρίσκει τον σωστό τρόπο να κάνει πράξη τα συγκεκριμένα αντικείμενα του έργου που ρυθμίζει ο Άνωθεν, αποφεύγοντας τυχόν λάθη. Μετά τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα πράγματα και την κατανόησή τους, η επικοινωνία της εργασιακής ρύθμισης θα είναι απολύτως ακριβής. Αυτό που πρέπει να γίνεται πρώτα είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες των ποιμαντικών περιοχών να παραδίδουν τις εργασιακές ρυθμίσεις στους επικεφαλής και τους εργάτες όλων των άλλων βαθμίδων, οι οποίοι με τη σειρά τους θα τις στείλουν τελικά στον επιβλέποντα κάθε ομάδας σε κάθε εκκλησία. Έπειτα, κατά τις συναθροίσεις, πρέπει να γίνονται πολλές φορές συναναστροφές πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, έτσι ώστε όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού να τις κατανοεί και να ξέρει πώς να τις κάνει πράξη· μόνο όταν επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν επικοινωνηθεί. Οι εργασιακές ρυθμίσεις θα πρέπει να επικοινωνούνται σύμφωνα με τη μέθοδο και το πεδίο που απαιτείται από τον οίκο του Θεού. Ασφαλώς, το περιεχόμενο που επικοινωνείται πρέπει να είναι ακριβές και να μην περιέχει σφάλματα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει να τις παρερμηνεύουν αβίαστα και να προσθέτουν τις δικές τους ιδέες· αυτό σημαίνει ότι δεν τις επικοινωνούν με ακρίβεια και αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους ως επικεφαλής ή εργάτες. Έτσι πρέπει να γίνεται κατανοητή η επικοινωνία και η υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων με ακρίβεια.

Τι θα πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες αν και πάλι δεν είναι σίγουροι πώς να επικοινωνούν τις εργασιακές ρυθμίσεις με ακρίβεια; Υπάρχει μια πολύ απλή και εύκολη μέθοδος γι’ αυτό. Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού λάβουν εργασιακές ρυθμίσεις, θα πρέπει πρώτα να συναναστραφούν πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις με τους άλλους επικεφαλής και εργάτες, να δουν πόσα συγκεκριμένα αντικείμενα απαιτούνται από τον Άνωθεν γι’ αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις και να τα καταγράψουν ένα προς ένα. Έπειτα, με βάση αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις πραγματικές συνθήκες της τοπικής εκκλησίας, για παράδειγμα την κατάσταση του ευαγγελικού έργου, των διαφόρων ειδών επαγγελματικού έργου και της εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και το επίπεδο και τις οικογενειακές συνθήκες των κάθε λογής ανθρώπων και ούτω καθεξής, συνδυάζοντας όλα αυτά τα πράγματα για να δουν πώς θα υλοποιηθούν αυτά τα αντικείμενα του έργου. Μέσα από τη συναναστροφή, όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει στο τέλος να κατανοήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και με ακρίβεια, καθώς και να έχουν τις αντίστοιχες μεθόδους για να τις επικοινωνήσουν· μόνο έτσι θα επικοινωνούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις. Αν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης λάβει εργασιακές ρυθμίσεις και, χωρίς να γνωρίζει με τι έχουν να κάνουν συγκεκριμένα, συγκεντρώσει στα τυφλά τους αδελφούς και τις αδελφές και τις εκδώσει και τις επικοινωνήσει, άραγε είναι σωστό αυτό; Το αποτέλεσμα θα είναι, έναν ή δύο μήνες αφού επικοινωνηθούν οι εργασιακές ρυθμίσεις, να διαπιστωθεί ότι υπάρχουν αποκλίσεις στον τρόπο με τον οποίο έχουν υλοποιηθεί σε κάθε εκκλησία και, μόνο όταν ο επικεφαλής ή ο εργάτης εξετάσει προσεκτικά τις εργασιακές ρυθμίσεις, να διαπιστώσει ότι έχουν επικοινωνηθεί με αποκλίσεις. Αν αυτός ο επικεφαλής ή ο εργάτης είχε ευθύς εξαρχής διαβάσει και συναναστραφεί ευσυνείδητα πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις, δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά λόγω της τεμπελιάς του και της επιπολαιότητάς του εκείνη τη στιγμή, προκάλεσε ένα σωρό λάθη και αποκλίσεις στο εκκλησιαστικό έργο, πράγματα τα οποία πρέπει στη συνέχεια να διορθώσει. Αυτό προσθέτει ένα ολόκληρο επιπλέον βήμα που είναι περιττό, και πρόκειται για χάσιμο χρόνου. Θα ήταν καλύτερο να είχε συναναστραφεί απευθείας πάνω στις εργασιακές ρυθμίσεις με σαφήνεια και έπειτα να τις είχε επικοινωνήσει και υλοποιήσει μία προς μία. Δεν είναι λάθος να μη γίνεται σωστά το έργο; (Ναι.) Επομένως, υπάρχουν βήματα για να επικοινωνούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις με ακρίβεια. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει πρώτα ν’ αντιλαμβάνονται πραγματικά και να κατανοούν επακριβώς το συγκεκριμένο περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων, και έπειτα θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους συγκεκριμένα σχέδια υλοποίησης, μεθόδους υλοποίησης και άτομα στα οποία απευθύνεται η υλοποίησή τους· μόνο έτσι μπορούν να επικοινωνούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις. Άραγε, είναι σωστό οι επικεφαλής και οι εργάτες να εκδίδουν και να επικοινωνούν τις εργασιακές ρυθμίσεις στα τυφλά, όταν τις έχουν κατανοήσει μόνο κατά ένα μέρος, όταν τις έχουν κατανοήσει μόνο φαινομενικά και δεν τους είναι σαφείς ούτε ξεκάθαρες ή πολύ απλά δεν κατανοούν τις συγκεκριμένες απαιτήσεις και το περιεχόμενό τους; (Όχι.) Μπορούν τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες να εκτελέσουν σωστά το έργο; Προφανώς και όχι. Επομένως, στις περιπτώσεις όπου οι αδελφοί και οι αδελφές δεν ξέρουν ποια είναι τα συγκεκριμένα απαιτούμενα πρότυπα και οι αρχές που περιλαμβάνονται στις εργασιακές ρυθμίσεις ή πώς ακριβώς να τις εφαρμόσουν, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα έχουν ήδη κατανοήσει ακριβώς τις εργασιακές ρυθμίσεις και θα έχουν συγκεκριμένα σχέδια και βήματα για την υλοποίησή τους· μόνο έτσι μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να ολοκληρώσουν το πρώτο βήμα, δηλαδή να επικοινωνήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις. Μόλις επικοινωνηθούν οι εργασιακές ρυθμίσεις και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές κατανοήσουν επακριβώς το περιεχόμενο των εργασιακών ρυθμίσεων και γνωρίζουν σε κάποιο βαθμό τη σημασία, την αξία και τα πρότυπα του οίκου του Θεού σε σχέση μ’ αυτό το έργο που κάνει, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστραφούν αμέσως πάνω στον τρόπο κατανομής των ανθρώπων και των συγκεκριμένων αντικειμένων του έργου, καθώς και πάνω στο ποιος θα υλοποιήσει και θα φέρει σε πέρας αυτό το έργο· αυτά είναι τα βήματα για την εκτέλεση του έργου. Τι πιστεύετε για την παρακολούθηση του έργου μ’ αυτόν τον τρόπο; Μπορεί να θεωρηθεί στενή παρακολούθηση του έργου; Πρόκειται για άμεση παρακολούθηση του έργου; (Ναι.)

II. Πώς να υλοποιούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις

Δεν ισχύει ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες, όταν λαμβάνουν μια εργασιακή ρύθμιση, πρέπει απλώς να την επικοινωνούν και να την εκδίδουν και αυτό είναι όλο. Άραγε, μπορεί να θεωρηθεί ότι η εργασιακή ρύθμιση έχει υλοποιηθεί μόλις μάθει ο εκλεκτός λαός του Θεού σε κάθε εκκλησία ότι έχει εκδοθεί; Αυτό δεν είναι ουσιαστικά εκτέλεση ή υλοποίηση μιας εργασιακής ρύθμισης, δεν είναι εκπλήρωση των ευθυνών τους ούτε είναι το πρότυπο που απαιτεί τελικά ο Θεός. Ο στόχος δεν είναι η επικοινωνία και η έκδοση μιας εργασιακής ρύθμισης· ο στόχος είναι η υλοποίησή της. Πώς, λοιπόν, συγκεκριμένα πρέπει να υλοποιούνται οι εργασιακές ρυθμίσεις; Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συγκαλούν όλους τους αρμόδιους επιβλέποντες και τους αδελφούς και τις αδελφές και να συναναστρέφονται μαζί τους πάνω στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει το έργο, επιλέγοντας ταυτόχρονα έναν κύριο επιβλέποντα και τα μέλη της ομάδας που θα φέρουν σε πέρας το έργο. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν υλοποιούν το έργο είναι η συναναστροφή· να συναναστρέφονται πάνω στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει το έργο σύμφωνα με τις αρχές και σε συμμόρφωση μ’ αυτήν την εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού, καθώς και πάνω στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει το έργο ώστε να υλοποιηθεί και να εκτελεστεί αυτή η εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού. Κατά τη συναναστροφή, οι αδελφοί και οι αδελφές και οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να προτείνουν διάφορα σχέδια και τελικά να επιλέγουν έναν τρόπο, μια μέθοδο και τα βήματα που είναι πλέον κατάλληλα και που συμμορφώνονται περισσότερο με τις αρχές, αποφασίζοντας ποια θα είναι τα αρχικά και ποια τα μετέπειτα βήματα, έτσι ώστε το έργο να μπορεί να προχωρήσει ομαλά. Μόλις γίνει αυτό κατανοητό στη θεωρία, όταν οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον δυσκολίες ή φαντασιοκοπίες, όταν δεν νιώθουν καμία αντίσταση απέναντι σ’ αυτό το έργο και μπορούν να κατανοήσουν τη σημασία και τον σκοπό αυτής της εργασιακής ρύθμισης του οίκου του Θεού, και πάλι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει υλοποιηθεί το έργο. Θα πρέπει επίσης ν’ αποφασιστεί ποιος είναι ο πιο κατάλληλος και επιδέξιος σ’ αυτό το έργο, ποιος μπορεί να επωμιστεί την ευθύνη αυτού του έργου και ποιος έχει την ικανότητα να ολοκληρώσει αυτό το έργο. Θα πρέπει να επιλεγούν οι άνθρωποι που θ’ αναλάβουν αυτό το έργο, θα πρέπει να οριστεί το σχέδιο υλοποίησης και η προθεσμία ολοκλήρωσής του και θα πρέπει να προετοιμαστούν και να δηλωθούν ξεκάθαρα οι πόροι, τα υλικά και ό,τι άλλο αντίστοιχα χρειάζεται για την ολοκλήρωση του έργου· μόνο τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει υλοποιηθεί το έργο. Ασφαλώς, πριν την υλοποίηση, είναι επίσης απαραίτητο να υπάρξει συγκεκριμένη επικοινωνία και να γίνουν συγκεκριμένες συζητήσεις μεμονωμένα με τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το έργο, ρωτώντας τους αν έχουν κάνει στο παρελθόν αυτό το έργο και ποιες είναι οι απόψεις και οι σκέψεις τους πάνω σ’ αυτό. Αν προτείνουν κάποια σχέδια και κάποιες σκέψεις που συνάδουν με τις αρχές, τότε αυτά μπορούν να υιοθετηθούν. Επιπλέον, κατά την υλοποίηση κάθε έργου, πρέπει να δίνεται προσοχή και στον εντοπισμό του πλήθους των προβλημάτων που όντως υπάρχουν· αυτό το βήμα δεν πρέπει να αμελείται. Αφού εντοπιστούν τα προβλήματα, πρέπει να σχεδιάζονται τρόποι για την έγκαιρη επίλυση των προβλημάτων και μόνο αφού λυθούν πλήρως όλα τα υπάρχοντα προβλήματα, θα έχει όντως υλοποιηθεί η εργασιακή ρύθμιση. Επιπλέον, δεν θα πρέπει επίσης ν’ αναζητήσεις πώς θα γίνει αυτό το έργο με τρόπο που συνάδει με τις απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού; Εκτός αυτού, το κατά πόσο ο οίκος του Θεού έχει απαιτήσεις ως προς τον χρόνο υλοποίησης αυτού του έργου, εντός ποιου χρονοδιαγράμματος πρέπει να ολοκληρωθεί, κατά πόσο υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις σε σχέση με τις επαγγελματικές δεξιότητες και ούτω καθεξής, όλα αυτά είναι θέματα πάνω στα οποία θα πρέπει να συναναστρέφονται οι επικεφαλής και οι εργάτες με τους αρμόδιους επιβλέποντες. Αυτό σημαίνει υλοποίηση. Η υλοποίηση δεν τελειώνει με την προφορική επικοινωνία ή με τη θεωρία, αλλά έχει να κάνει με την πραγματική πρόοδο του σχετικού έργου, καθώς και με ορισμένα προβλήματα και ορισμένες δυσκολίες που πρέπει να επιλυθούν. Όλα αυτά είναι πράγματα που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν υλοποιούν την εργασιακή ρύθμιση με τους επιβλέποντες. Με άλλα λόγια, προτού εκτελεστεί αυτό το συγκεκριμένο έργο, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να προβούν σ’ αυτήν τη συναναστροφή, την ανάλυση και τη συζήτηση με τους επιβλέποντες· αυτό σημαίνει υλοποίηση. Αυτή η υλοποίηση είναι ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών και είναι αυτό που πρέπει να επιτυγχάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Όταν ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε εκτελούν αληθινό έργο. Ας υποθέσουμε ότι ένας επικεφαλής λέει: «Αυτήν τη στιγμή, ούτε εγώ ξέρω πώς να κάνω αυτό το έργο. Σε κάθε περίπτωση, το παρέδωσα σ’ εσένα. Επίσης, σου επικοινώνησα και σου εξέδωσα την εργασιακή ρύθμιση και σου ανέφερα όλα τα σχετικά ζητήματα. Όσο για το κατά πόσο ξέρεις πώς να το κάνεις ή όχι, για το πώς θα το κάνεις, κατά πόσο θα το κάνεις σωστά ή λάθος και πόσο χρόνο θα σου πάρει, όλα αυτά εξαρτώνται από σένα. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα. Αφού έκανα τη δουλειά μου ως εδώ, έχω εκπληρώσει την ευθύνη μου». Είναι άραγε σωστό να λένε κάτι τέτοιο οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Όχι.) Αν ένας επικεφαλής το πει αυτό, τότε τι σόι άνθρωπος είναι; Είναι ψευδο-επικεφαλής. Όποτε ο Άνωθεν έχει απαιτήσεις και είναι απαραίτητο να γίνει έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις, αυτός ο άνθρωπος το φορτώνει εξολοκλήρου σε κάποιον άλλο, λέγοντας: «Κάν’ το εσύ, εγώ δεν ξέρω πώς. Ούτως ή άλλως, εσύ τα καταλαβαίνεις όλα. Εσύ είσαι ειδικός, εγώ είμαι άσχετος με το αντικείμενο». Αυτό είναι ένα «διάσημο ρητό» που λένε συχνά οι ψευδο-επικεφαλής· βρίσκουν μια δικαιολογία για να τη σκαπουλάρουν.

Για να συνοψίσουμε, οι ψευδο-επικεφαλής δεν αντιμετωπίζουν το έργο τους με υπευθυνότητα. Ανεξάρτητα απ’ το αν έχουν υψηλό ή χαμηλό επίπεδο ή κατά πόσο είναι ικανοί για το έργο, το κυριότερο είναι ότι δεν είναι επιμελείς, ότι δεν το κάνουν με όλη τους την καρδιά και είναι πάντα επιπόλαιοι. Αυτές είναι εκδηλώσεις ανευθυνότητας. Ας πούμε ότι ένας επικεφαλής ή εργάτης υστερεί κάπως σε επίπεδο και βάθος εμπειριών, αλλά μπορεί να εργάζεται επιμελώς και να κάνει το έργο του με όλη του την καρδιά. Παρόλο που τ’ αποτελέσματα που επιτυγχάνει στο έργο του δεν είναι και τόσο σπουδαία, τουλάχιστον είναι υπεύθυνος άνθρωπος, κάνει το έργο του με όλη του την καρδιά και τα δίνει όλα. Ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν κάνει καλά το έργο είναι ότι υστερεί κάπως σε επίπεδο και έχει μικρό ανάστημα. Αν γίνει απόλυτα ικανός στο έργο του αφού εκπαιδευτεί για κάποιο διάστημα, τότε αυτός ο επικεφαλής θα πρέπει να συνεχίσει να καλλιεργείται. Αν ένας επικεφαλής δεν έχει την παραμικρή συνείδηση ή λογική και απλώς γαντζώνεται στο πόστο του και ενδίδει στα οφέλη της θέσης, αλλά δεν κάνει καθόλου αληθινό έργο, τότε είναι πραγματικός ψευδο-επικεφαλής και θα πρέπει ν’ απαλλαγεί αμέσως από τα καθήκοντά του και να μην του επιτραπεί ποτέ ξανά να προαχθεί ή να χρησιμοποιηθεί. Ένας αληθινός επικεφαλής, ένας υπεύθυνος επικεφαλής, κάνει το έργο του με όλη του την καρδιά —αφιερώνει το μυαλό του σ’ αυτό, βρίσκει κάθε λογής τρόπους να εκπληρώσει την ανάθεση από τον Θεό και κάνει τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια— μ’ αυτόν τον τρόπο, εκπληρώνει τις ευθύνες του. Επιπλέον, κατά την υλοποίηση των εργασιακών ρυθμίσεων του οίκου του Θεού, οι υπεύθυνοι επικεφαλής θα παρατηρούν και θα παρακολουθούν την πορεία της υλοποίησης. Όταν προκύπτει κάτι αναπάντεχο, αντί να τη σκαπουλάρουν και να νίπτουν τας χείρας τους για το ζήτημα, θα είναι σε θέση να υιοθετήσουν μέτρα αντιμετώπισης και λύσεις. Η υλοποίηση του έργου μ’ αυτόν τον τρόπο ονομάζεται υπευθυνότητα. Όταν εκδίδεται μια εργασιακή ρύθμιση, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζουν αυτό το αντικείμενο του έργου ως το πιο σημαντικό τη δεδομένη στιγμή και να το αναλαμβάνουν οι ίδιοι· θα πρέπει να το παρακολουθούν προσωπικά, να είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό από την αρχή ως το τέλος και να πάψουν ν’ ασχολούνται με το έργο μόνο εφόσον έχει μπει στη σωστή τροχιά και οι επικεφαλής κάθε ομάδας ξέρουν πώς να το εκτελέσουν. Όμως, οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού πάψουν ν’ ασχολούνται με το έργο, και πάλι θα πρέπει να κατανοούν την κατάστασή του και να το επιθεωρούν κατά καιρούς· μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί ότι το έργο γίνεται σωστά. Αληθινό έργο κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν δεν εγκαταλείπουν το πόστο τους, όταν επιμένουν από την αρχή ως το τέλος, όταν βάζουν το έργο στη σωστή τροχιά. Το ίδιο διάστημα, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει επίσης να ελέγχουν και να μεριμνούν για την πρόοδο άλλων αντικειμένων του έργου. Όποιες δυσκολίες και όποια προβλήματα κι αν προκύπτουν στο έργο, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να πηγαίνουν γρήγορα στην τοποθεσία του έργου για να παρέχουν κατεύθυνση και λύσεις. Ο κύριος επικεφαλής θα πρέπει να παραμένει προσηλωμένος στο πιο κρίσιμο έργο και, ταυτόχρονα, είναι επίσης απαραίτητο να παρακολουθεί, να κατανοεί, να επιθεωρεί και να επιβλέπει κι άλλο έργο της εκκλησίας και να διασφαλίζει ότι προχωράει όλο κανονικά. Σε ό,τι έχει να κάνει με το πιο κρίσιμο έργο, ο κύριος επικεφαλής πρέπει να εργάζεται αυτοπροσώπως στην τοποθεσία του έργου και ν’ αναλαμβάνει το γενικό πρόσταγμα γι’ αυτό το έργο και, ιδίως σε ό,τι αφορά τα κρίσιμα κομμάτια του έργου, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φεύγει από την τοποθεσία του έργου. Αν ένα άτομο δεν είναι αρκετό, θα πρέπει ν’ ανατίθεται σ’ ένα άλλο άτομο να συνεργαστεί μαζί του για να διευθύνουν μαζί το έργο· έτσι θα καταβάλλουν κάθε προσπάθεια και θα συνενώνουν τις δυνάμεις τους έχοντας έναν κοινό σκοπό: να γίνει σωστά το κρίσιμο έργο. Επειδή ο οίκος του Θεού έχει ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι έργου σε κάθε στάδιο και σε κάθε χρονική περίοδο, αν ο κύριος επικεφαλής δεν κάνει σωστά το κρίσιμο έργο, υπάρχει πρόβλημα με το επίπεδό του και πρέπει ν’ απαλλάσσεται από τα καθήκοντά του. Ο κύριος επικεφαλής πρέπει να αναλάβει το πιο κρίσιμο έργο, ενώ οι άλλοι επικεφαλής κάνουν το ίδιο για το συνηθισμένο έργο· οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να μάθουν πώς να ιεραρχούν το έργο κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης και πώς να σταθμίζουν τα υπέρ και τα κατά. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να εμπεδώσουν αυτές τις αρχές, τότε είναι επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα.

Οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες στον οίκο του Θεού είναι νέοι άνθρωποι, είναι αρχάριοι και εκπαιδεύονται για να εκτελούν έργο, οπότε το πιο σημαντικό γι’ αυτούς είναι να μάθουν πώς να εμπεδώσουν τις αρχές. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν είναι πολύ υψηλές οι απαιτήσεις που έχει ο οίκος του Θεού από τους επικεφαλής και τους εργάτες;» Καθόλου, στην πραγματικότητα. Πώς είναι υψηλή απαίτηση να ζητά από τους ανθρώπους να εμπεδώσουν τις αρχές; Πώς μπορεί κάποιος να εκτελεί σωστά το εκκλησιαστικό έργο αν δεν μπορεί να εμπεδώσει τις αρχές; Πώς μπορεί κάποιος να είναι επικεφαλής ή εργάτης αν χειρίζεται τα ζητήματα χωρίς αρχές; Η εμπέδωση των αρχών είναι κάτι που απαιτείται από τους επικεφαλής και τους εργάτες, όχι από τους συνηθισμένους ανθρώπους· αν κάποιος δεν μπορεί να εμπεδώσει τις αρχές, τότε δεν θα είναι σε θέση να κάνει σωστά το έργο. Οι άνθρωποι που υπολείπονται πολύ σε επίπεδο υστερούν ως προς τις αρχές, ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να τους καλλιεργήσει και ούτε έχουν τα προσόντα για να γίνουν επικεφαλής. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν διαρκώς ότι είναι δύσκολο να είναι επικεφαλής, και υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό: Ο ένας είναι ότι δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια και δεν μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν για να λύνουν προβλήματα· ο άλλος είναι ότι υστερούν σε επίπεδο, δεν ξέρουν τι σημαίνει να κάνουν έργο, δεν μπορούν να εξηγήσουν ξεκάθαρα τις αρχές και το μονοπάτι άσκησης για το έργο, ενώ δεν μπορούν καν ν’ αναφέρουν ξεκάθαρα τα δόγματα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι για επικεφαλής. Ας πούμε ότι κάποιος έχει πολύ χαμηλό επίπεδο, δεν ξέρει πώς να κάνει έργο και δεν είναι καθόλου αποτελεσματικός όταν κάνει το καθήκον του, δηλαδή χρειάζεται αρκετές μέρες για να κάνει μια δουλειά που θα έπρεπε να γίνει σε μία μέρα και έξι μήνες για να κάνει μια δουλειά που θα έπρεπε να γίνει σ’ έναν μήνα· τέτοιοι άνθρωποι είναι άχρηστοι, είναι ανεπρόκοποι. Οι άνθρωποι που έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο δεν μπορούν να κάνουν καλά κανένα καθήκον. Είναι και δίκαιο και λογικό από την πλευρά Μου να έχω αυτές τις απαιτήσεις από τους ανθρώπους, και πρόκειται για πράγματα που μπορούν να πετύχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι οι απαιτήσεις του οίκου του Θεού είναι πολύ υψηλές· αυτό δείχνει ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο, ότι δεν έχουν τα προσόντα για επικεφαλής και εργάτες και ότι θα πρέπει να λογοδοτήσουν και να παραιτηθούν. Δεν είσαι ικανός ν’ αναλάβεις τις ευθύνες ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη και δεν είσαι κατάλληλος γι’ αυτόν τον ρόλο, οπότε παρόλο που είσαι επικεφαλής, είσαι ψευδο-επικεφαλής. Αν δεν μπορείς να κάνεις σωστά ούτε ένα κομμάτι του έργου, πώς θα μπορούσες ταυτόχρονα να μεριμνάς για άλλο έργο; Άραγε, αξίζουν να είναι επικεφαλής και εργάτες οι άνθρωποι που έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο; Αν δεν είναι καν εξίσου καλοί μ’ ένα μαντρόσκυλο, τότε δεν τους αξίζει ν’ αποκαλούνται άνθρωποι. Όταν ένα σκυλί φυλάει ένα σπίτι, δεν φυλάει μόνο την μπροστινή αυλή, την πίσω αυλή και τον λαχανόκηπο, αλλά φυλάει ακόμα και τις κότες, τις χήνες και τα πρόβατα που έχει το σπίτι. Μόλις εντοπίσει έναν ξένο να πλησιάζει, αρχίζει να γαβγίζει· δεν αφήνει κανέναν να μπει στην αυλή και ξέρει πώς να ειδοποιεί τον ιδιοκτήτη του ότι πλησιάζει ένας ξένος. Ακόμα και το μυαλό ενός σκυλιού δεν είναι απλοϊκό. Αν κάποιος έχει τόσο χαμηλό επίπεδο και δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε μ’ ένα σκυλί, δεν είναι άχρηστος άνθρωπος; Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τη χαλάρωση και μισούν τη δουλειά, είναι λαίμαργοι και τεμπέληδες και θέλουν να παρασιτούν εις βάρος του οίκου του Θεού χωρίς να κάνουν τίποτα οι ίδιοι· δεν είναι παράσιτα; Όταν ο οίκος του Θεού απαιτεί από τους επικεφαλής και τους εργάτες να χειρίζονται τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, μέσα από αυτό τους καλλιεργεί και τους εκπαιδεύει ώστε να μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες μπορούν να επιδιώκουν την αλήθεια και να υποτάσσονται στις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού· όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ευλογημένοι από τον Θεό. Όσοι αγαπούν τη χαλάρωση και μισούν τη δουλειά και δεν κάνουν τίποτε αληθινό πρέπει ν’ αποκλείονται. Όλοι αυτοί οι άχρηστοι άνθρωποι που λαχταρούν τις ανέσεις, που φοβούνται τις κακουχίες και την κούραση, που παραπονιούνται διαρκώς για τις κακουχίες και τις δυσκολίες και δεν μπορούν ν’ αντέξουν κανέναν βαθμό κακουχίας πρέπει ν’ αποκλείονται· ούτε ένας από αυτούς δεν μπορεί να παραμείνει! Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αν συναντήσουν διάφορες δυσκολίες όταν ξεκινούν το έργο τους, θα πρέπει να ψάξουν για την πηγή του προβλήματος κι έπειτα ν’ απομακρύνουν αυτούς τους παράλογους ταραχοποιούς που παρακωλύουν το έργο· αυτά τα προσκόμματα και τα εμπόδια. Όταν όσοι έχουν απομείνει είναι όλοι άνθρωποι που μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, να υπακούν και να υποτάσσονται, θα είναι πολύ ευκολότερο να τους οδηγήσουν. Όταν εργάζονται οι επικεφαλής και οι εργάτες, θα πρέπει πρώτα να συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια, ώστε οι άνθρωποι, αφού τους ακούσουν, να έχουν έναν τρόπο να προχωρήσουν. Δεν θα πρέπει ν’ αναφέρουν δόγματα, να φωνάζουν συνθήματα, πόσο μάλλον ν’ αναγκάζουν τους ανθρώπους να τους δίνουν βάση, να τους υπακούν και ν’ ασκούνται. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να την κάνουν πράξη. Το ανησυχητικό είναι όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν εξηγούν τα πράγματα με σαφήνεια και διαύγεια, κι ωστόσο απαιτούν και πάλι από τους αδελφούς και τις αδελφές ν’ ασκούνται, ενώ οι αδελφοί και οι αδελφές δεν ξέρουν πώς να ασκηθούν ούτε μπορούν να βρουν το μονοπάτι άσκησης· αυτό θα έχει επιπτώσεις στα αποτελέσματα του έργου. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να εξηγήσουν με διαύγεια και να συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στις αλήθεια-αρχές που εμπλέκονται σε κάθε συγκεκριμένο είδος έργου, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν κατανόηση και λογική και θα είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτό που τους αναλογεί. Όλοι είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν κάποιον όταν αυτά που λέει είναι σωστά, συμβαδίζουν με την αλήθεια και είναι ωφέλιμα για το εκκλησιαστικό έργο και τη ζωή-είσοδο των αδελφών. Ωστόσο, υπάρχει περίπτωση κάποιοι επικεφαλής και εργάτες ν’ αναφέρουν μόνο λόγια και δόγματα και, όταν κάποιος τους ρωτάει για το συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης, να μην μπορούν να το εξηγήσουν, αλλά αντιθέτως ν’ αναφέρουν κάποια βαρυσήμαντα δόγματα, να φωνάζουν κάποια συνθήματα κι έπειτα να διώχνουν τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει πειστεί και σκέφτεται: «Μου ζητάς να πάω και να το κάνω πράξη αυτό, αλλά δεν το έχεις εξηγήσει ξεκάθαρα· πώς, λοιπόν, μπορώ να το κάνω πράξη; Δεν έχω μονοπάτι ν’ ακολουθήσω! Σε ρώτησα επειδή δεν καταλαβαίνω, αλλά αποδεικνύεται ότι ούτε εσύ καταλαβαίνεις και το μόνο που ξέρεις να κάνεις είναι ν’ αναφέρεις δόγματα και να φωνάζεις συνθήματα. Δεν είσαι καλύτερος από μένα. Γιατί να σε υπακούσω; Εγώ υπακούω στην αλήθεια, όχι σ’ εσένα που αναφέρεις δόγματα και φωνάζεις συνθήματα!» Τέτοια πράγματα συμβαίνουν όντως. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν ν’ αποφύγουν ν’ αναφέρουν κενά δόγματα, αν μπορούν να μιλάνε αληθινά και να συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στις αρχές και στο μονοπάτι άσκησης, τότε οι περισσότεροι άνθρωποι θα μπορούν να υπακούν. Επομένως, στην πραγματικότητα το έργο της εκκλησίας είναι εύκολο να γίνει· αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να υλοποιούν με σοβαρότητα τις εργασιακές ρυθμίσεις, να παραμένουν στα πόστα τους και να συμμετέχουν σε συγκεκριμένο έργο, τότε θα μπορούν οπωσδήποτε να κάνουν σωστά το έργο. Το ανησυχητικό είναι όταν οι επικεφαλής, οι εργάτες και οι επιβλέποντες είναι ανεύθυνοι και το παίζουν ανώτεροι, όταν το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι ν’ αναφέρουν δόγματα και να φωνάζουν συνθήματα και δεν πάνε στην τοποθεσία του συγκεκριμένου έργου για να συμμετάσχουν σ’ αυτό· τότε σίγουρα θα υπάρχουν προβλήματα στο έργο. Ο λόγος είναι ότι οι κατώτεροι στην ιεραρχία δεν μπορούν να διακρίνουν τέτοια πράγματα, χρειάζονται κάποιον να τους δείξει τον δρόμο, χρειάζονται έναν στυλοβάτη, χρειάζονται κάποιον να τους οδηγήσει αυτοπροσώπως και να τους πει τι να κάνουν, χρειάζονται κάποιον που θα παρέχει επίβλεψη και θα πραγματοποιεί επιθεωρήσεις, διαφορετικά το έργο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Αν περιμένεις ότι μπορείς απλώς να φωνάζεις κάποια δόγματα και συνθήματα από μια υψηλότερη θέση, κι έπειτα οι κατώτεροι στην ιεραρχία ν’ αναλαμβάνουν δράση και να κάνουν αυτό που λες, τότε ονειρεύεσαι. Οι κατώτεροι στην ιεραρχία είναι σαν μηχανήματα: Αν δεν τους ενεργοποιήσει κανείς, δεν πρόκειται ν’ αναλάβουν δράση. Αν όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής και εργάτες δεν μπορούν καν να το διακρίνουν αυτό, τότε δεν έχουν καθόλου διορατικότητα! Όταν εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής, δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα. Δεν ξέρουν ποιο έργο είναι κρίσιμο και ποιο είναι έργο γενικών υποθέσεων ούτε μπορούν να ιεραρχήσουν τις εργασίες κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης. Ό,τι κι αν κάνουν, δεν έχουν αρχές, δεν μπορούν να εξηγήσουν ξεκάθαρα το μονοπάτι άσκησης και απλώς αναφέρουν δόγματα και φωνάζουν συνθήματα, λέγοντας μόνο κάποια ανεφάρμοστα πράγματα. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να κάνουν καθόλου έργο και μπορούν μόνο ν’ αποκλειστούν. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να ξέρουν πώς να ρυθμίζουν και να υλοποιούν το έργο, καθώς και πώς να επιθεωρούν και να διευθύνουν το έργο και να λύνουν προσωπικά τα προβλήματα που προκύπτουν. Μόνο τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες μπορούν να κάνουν αληθινό έργο και να πείθουν εντελώς τους ανθρώπους. Αν ένας επικεφαλής δεν μπορεί να διευθύνει το έργο ή να εντοπίζει και να λύνει προβλήματα, αν μπορεί μόνο να επιπλήττει και να κλαδεύει διαρκώς τους άλλους και κατηγορεί τους άλλους όταν τα κάνει θάλασσα ο ίδιος, τότε είναι ανίκανος επικεφαλής. Ένας τέτοιος επικεφαλής είναι άχρηστος, είναι ψευδο-επικεφαλής και πρέπει ν’ αποκλειστεί. Αν δεν ξέρεις πώς να κάνεις κάποιο συγκεκριμένο έργο, πρέπει τουλάχιστον να βρεις δύο κατάλληλους ανθρώπους ως βοηθούς σου που θα σε διευκολύνουν να κάνεις σωστά αυτό το συγκεκριμένο έργο, και πρέπει τουλάχιστον πρώτα να χειριστείς και ν’ αποπέμψεις τους ανθρώπους που παρακωλύουν το έργο και προκαλούν αναστατώσεις. Δεν δημιουργούνται έτσι ευνοϊκές συνθήκες για να γίνει σωστά αυτό το έργο; Αν, όταν βρίσκεις ανθρώπους που μπορούν να κάνουν κάτι αληθινό, τους προάγεις αμέσως, και αν χειρίζεσαι και αποπέμπεις αμέσως όσους προκαλούν αναστατώσεις και διαταράξεις, τότε θα υπάρχουν πολύ λιγότερες δυσκολίες όταν συνεχίσεις να κάνεις αυτό το έργο. Οι επικεφαλής που υστερούν πολύ σε επίπεδο δεν μπορούν να εργαστούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους και όταν βλέπουν έναν κακό άνθρωπο που προκαλεί διαρκώς αναστατώσεις και διαταράξεις, δεν τον χειρίζονται. Επίσης, δεν μπορούν να καταλάβουν ποιος είναι ικανός να κάνει κάτι αληθινό ούτε και ξέρουν ποιος είναι κατάλληλος να προαχθεί για ν’ αναλάβει το έργο. Τέτοιοι επικεφαλής είναι τυφλοί και δεν είναι ικανοί να εκτελούν το έργο τους. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν κατανοούν την αλήθεια ή τις επαγγελματικές δεξιότητες, δεν πρόκειται να κάνουν σωστά το έργο τους, οπότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εκπαιδεύονται συχνά για να κάνουν αληθινό έργο. Εφόσον έχουν εμπεδώσει τις αρχές, γνωρίζουν πώς να ιεραρχούν τις εργασίες κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης και ξέρουν πώς να σταθμίζουν τα υπέρ και τα κατά, τότε μπορούν να κάνουν σωστά το έργο τους και να γίνουν επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα.

Τώρα που συναναστράφηκα πάνω στο πώς πρέπει να επικοινωνούνται, να εκδίδονται και να υλοποιούνται με ακρίβεια οι εργασιακές ρυθμίσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, άραγε εσείς οι επικεφαλής και οι εργάτες έχετε πλέον κάποια βασική κατανόηση για τον τρόπο προσέγγισης και υλοποίησης των εργασιακών ρυθμίσεων; Και έχετε πλέον κάποια συγκεκριμένη κατανόηση για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώνετε όταν υλοποιείτε εργασιακές ρυθμίσεις; (Ναι.) Τώρα που έχεις αυτήν τη συγκεκριμένη κατανόηση, θα πρέπει να εξετάσεις τι πρέπει να κάνεις και σε ποιον βαθμό είσαι ικανός να το κάνεις, κι έπειτα θα πρέπει να μπορείς να κρίνεις κατά πόσο διαθέτεις το επίπεδο για να είσαι επικεφαλής ή εργάτης και κατά πόσο είσαι κατάλληλος για το έργο της ηγεσίας. Όσο για ορισμένους επικεφαλής και εργάτες που έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν κάνουν αληθινό έργο —δηλαδή για εκείνους που αποκαλούμε ψευδο-επικεφαλής— τι πρέπει να κάνουν εκείνοι μόλις κατανοήσουν το συγκεκριμένο περιεχόμενο της ένατης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών; Κάποιοι λένε: «Προηγουμένως, δεν κατανοούσα πραγματικά τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και, αφού έγινα επικεφαλής, απλώς βασιζόμουν στις δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για να κάνω κάποιο έργο για τα μάτια του κόσμου και πίστευα ότι, επειδή ήμουν ενθουσιώδης και πρόθυμος να υπομείνω κακουχίες, πιθανότατα ανταποκρινόμουν στα πρότυπα ως επικεφαλής. Έμεινα εμβρόντητος αφού άκουσα τον Θεό να συναναστρέφεται με τέτοιον τρόπο. Αποδεικνύεται ότι είμαι ψευδο-επικεφαλής, έχω πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν μπορώ να κάνω αληθινό έργο. Δεν είμαι καν ικανός να υλοποιήσω ούτε μία συγκεκριμένη εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού. Πίστευα ότι εφόσον διάβαζα πολλές φορές μια εργασιακή ρύθμιση, εφόσον τη διαβίβαζα σε όλους κι έπειτα παρότρυνα και επέβλεπα τους κατωτέρους μου όσο εργάζονταν πάνω σ’ αυτήν, υλοποιούσα έτσι αυτήν την εργασιακή ρύθμιση. Μετά από λίγο καιρό, διαπίστωσα ότι το έργο δεν είχε γίνει σωστά και ότι πολλές συγκεκριμένες εργασίες είχαν παραβλεφθεί, και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι υστερούσα πραγματικά σε επίπεδο και ότι δεν ήμουν φτιαγμένος για να γίνω επικεφαλής». Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος; Θα ήταν άραγε σωστό να εγκαταλείψει το έργο του; (Όχι.) Τότε, υπάρχει τρόπος να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Ή μήπως είναι αδύνατον να λυθεί; (Όχι, δεν είναι αδύνατον να λυθεί. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να προσπαθήσουν να τα πάνε καλύτερα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.) Αυτή είναι μια θετική και ενεργητική οπτική· είναι μια πολύ καλή οπτική. Θα πρέπει να προσπαθήσουν να τα πάνε καλύτερα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, να έχουν πίστη και να βασίζονται στον Θεό και να μη γίνουν αρνητικοί ούτε να εγκαταλείψουν το έργο τους· αυτή είναι μία λύση. Είναι καλή λύση; (Ναι.) Είναι, όμως, η μοναδική λύση; (Όχι, δεν είναι. Αν έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν ουσιαστικά να κάνουν καθόλου πραγματικό έργο, τότε μπορούν να λογοδοτήσουν γι’ αυτό και να παραιτηθούν από τη θέση τους.) Αυτή είναι η δεύτερη λύση. Αν το έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κάνουν ηγετικό έργο —δηλαδή, αν είναι πολύ κοπιαστικό και επίπονο γι’ αυτούς, τους προκαλεί πολύ άγχος και δεν μπορούν να κοιμηθούν καλά, αν νιώθουν κάθε μέρα λες και τους πιέζει ένα μεγάλο βουνό και δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι ή να πάρουν ανάσα, ενώ νιώθουν ακόμα και τα πόδια τους βαριά όταν περπατάνε— και αφού ακούσουν αυτές τις συγκεκριμένες απαιτήσεις νιώθουν ακόμη περισσότερο ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και ότι πολύ απλά δεν μπορούν να κάνουν το έργο, τότε τι πρέπει να κάνουν; Υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν: να παραιτηθούν αμέσως. Αν δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο, τότε δεν πρέπει να επηρεάζουν το έργο του οίκου του Θεού· αυτήν τη λογική θα πρέπει να έχουν. Δεν θα πρέπει να πιέζουν στα τυφλά τον εαυτό τους να ξεπεράσει τα όρια του, να επιχειρούν με επιμονή να κάνουν κάτι που υπερβαίνει τις δυνατότητές τους ή να κάνουν ανόητα πράγματα. Μόνο όσοι δεν κάνουν τέτοια πράγματα έχουν λογική. Οι άνθρωποι με λογική έχουν αυτεπίγνωση· γνωρίζουν ξεκάθαρα ποιο είναι το επίπεδό τους και ξέρουν ποιες είναι οι ελλείψεις τους. Οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν επακριβώς για ποια πράγματα είναι ικανοί, για ποια πράγματα δεν είναι ικανοί και τι τους ταιριάζει περισσότερο να κάνουν, μόνο αν γνωρίζουν ξεκάθαρα πόσο μετράνε. Γιατί πρέπει οι άνθρωποι να γνωρίζουν ποιο είναι το επίπεδό τους; Αυτό τους βοηθά να εξακριβώσουν ποιο καθήκον θα πρέπει να κάνουν και τους βοηθά επίσης να το κάνουν καλά. Αν έχεις ήδη εξετάσει τον εαυτό σου και έχεις διαπιστώσει ότι έχεις μόνο αυτό το επίπεδο και ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις ηγετικό έργο, τότε δεν χρειάζεται να εξετάσεις ξανά τον εαυτό σου και να το αποδείξεις ξανά. Θα πρέπει να παραιτηθείς αμέσως· μη γαντζώνεσαι από τη θέση σου, αρνούμενος να την εγκαταλείψεις, μην επηρεάζεις και μην καθυστερείς τους άλλους ανθρώπους όσο δεν είσαι σε θέση να εκτελέσεις συγκεκριμένο έργο. Η παραίτηση δεν είναι ένα μονοπάτι για να προχωρήσεις; Αυτά τα δύο μονοπάτια εμφανίζονται μπροστά σου και μπορείς να επιλέξεις ένα· δεν είναι ότι δεν έχεις καμία διέξοδο ούτε υπάρχει ένα μόνο μονοπάτι. Μπορείς να κρίνεις πρακτικά και με ακρίβεια τις πραγματικές σου συνθήκες με βάση το πώς κατανοείς εσύ τον εαυτό σου, καθώς και με βάση το πώς σ’ έχουν αξιολογήσει οι αδελφοί και οι αδελφές που είναι γύρω σου και σε γνωρίζουν, κι έπειτα να κάνεις τη σωστή επιλογή. Ο οίκος του Θεού δεν θα σε δυσκολέψει. Πώς σου φαίνεται αυτό; (Καλό.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Θέλω να δοκιμάσω ξανά και να προσπαθήσω να τα πάω καλύτερα. Πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Απλώς αυτά τα χρόνια δεν έδινα και πολλή σημασία στην επιδίωξη της αλήθειας και, αφού έγινα επικεφαλής, και πάλι δεν ήξερα πώς ν’ αναζητήσω την αλήθεια και εργαζόμουν με μπερδεμένο τρόπο. Πίστευα ότι ήταν πολύ εύκολο να είναι κανείς επικεφαλής εκκλησίας, ότι το μόνο που χρειαζόταν ήταν να οργανώνει τους ανθρώπους για να παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, να παίρνει τα ηνία στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, να λύνει προβλήματα έγκαιρα όταν προκύπτουν και να υλοποιεί αμέσως οποιεσδήποτε ρυθμίσεις του Άνωθεν, και τίποτε παραπάνω. Ποτέ δεν φαντάστηκα πως, μετά από λίγο καιρό ως επικεφαλής, θα διαπίστωνα ότι υπήρχαν τόσα προβλήματα που δεν μπορούσα να λύσω, ότι όταν ο Άνωθεν ρωτούσε σχετικά με το έργο, δεν θα ήξερα πώς ν’ απαντήσω και ότι όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού έθετε αληθινά ζητήματα, δεν θα ήμουν σε θέση να δώσω μια απάντηση. Όλα αυτά τα χρόνια που οι αδελφοί και οι αδελφές πιστεύουν στον Θεό, έχουν όλοι διαβάσει τα λόγια του Θεού και άκουγαν τακτικά κηρύγματα. Σίγουρα, όλοι τους κατανοούν κάποιες αλήθειες και έχουν κάποια ικανότητα διάκρισης. Χωρίς την αλήθεια-πραγματικότητα, πραγματικά δεν μπορώ να τους ποτίσω ούτε να τους εφοδιάσω». Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι τόσο απλό να εκτελεί κάποιος σωστά οποιοδήποτε είδος συγκεκριμένου έργου στον οίκο του Θεού. Αφενός, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν επίπεδο, και αφετέρου, θα πρέπει να κουβαλάνε ένα φορτίο, καθώς και να κατανοούν την αλήθεια· όλα αυτά τα πράγματα είναι απολύτως απαραίτητα. Δεν γίνεται να μην επιδιώκει κάποιος την αλήθεια ή να υστερεί σε επίπεδο ούτε γίνεται να υστερεί σε ανθρώπινη φύση και να μην κουβαλάει ένα φορτίο. Το συγκεκριμένο έργο απαιτεί συγκεκριμένη προσέγγιση και αυτό δεν είναι τόσο απλό ζήτημα. Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι παραμένουν αμετάπειστοι. Και πάλι θέλουν να δοκιμάσουν ξανά και ζητάνε να τους δοθεί άλλη μια ευκαιρία· άραγε, θα πρέπει να δίνεται άλλη ευκαιρία σε τέτοιους ανθρώπους; Αν έχουν μέτρια εργασιακή ικανότητα και μέτριο επίπεδο, αλλά μπορούν να εκτελέσουν κάποιο συγκεκριμένο έργο, αν δεν είναι επιπόλαιοι και εστιάζουν στην επίλυση προβλημάτων για να πετύχουν αποτελέσματα στο έργο τους, και αν μπορούν να υπακούν και να υποτάσσονται σε οποιαδήποτε ρύθμιση του Άνωθεν και κατά βάση να υλοποιούν το έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις και τις απαιτούμενες αρχές του οίκου του Θεού και αν, παρόλο που δεν εκτελούσαν σωστά το έργο τους στο παρελθόν επειδή ήταν νέοι, επειδή δεν κατανοούσαν την αλήθεια και είχαν ρηχό θεμέλιο, είναι παρ’ όλα αυτά σωστοί άνθρωποι, τότε θα πρέπει να τους δίνεται άλλη μια ευκαιρία και να συνεχίσουν να εκπαιδεύονται· δεν πρέπει να απαλλάσσονται στα τυφλά από τα καθήκοντά τους. Δεν είναι τόσο εύκολο να είναι κανείς επικεφαλής ή εργάτης ούτε είναι τόσο εύκολο να εκλέξει κανείς έναν επικεφαλής ή έναν εργάτη. Πλέον, οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες έχουν κατανοήσει κάπως τις ευθύνες τους και τουλάχιστον θα είναι κάπως καλύτεροι στο έργο τους από ό,τι στο παρελθόν· αυτό είναι γεγονός.

Τώρα που ολοκλήρωσα τη συναναστροφή πάνω στις αλήθεια-αρχές σχετικά με την ένατη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών —να επικοινωνούν, να εκδίδουν και να υλοποιούν με ακρίβεια τις διάφορες εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού σύμφωνα με τις απαιτήσεις του, παρέχοντας καθοδήγηση, επίβλεψη και παρότρυνση, και να επιθεωρούν και να παρακολουθούν πώς προχωράει η υλοποίησή τους— η καρδιά σας είναι πλέον ολοφώτεινη και έχετε ένα μονοπάτι άσκησης. Όχι μόνο μπορείτε πλέον να εκπληρώσετε το καθήκον σας και να έχετε ζωή-είσοδο, αλλά θα πρέπει να ξέρετε και ορισμένα πράγματα για τους επικεφαλής ή να μπορείτε να τους διακρίνετε σε κάποιον βαθμό και, τουλάχιστον, έχετε ξεκαθαρίσει και κατανοήσει τις ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και το έργο που πρέπει να κάνουν. Με λίγα λόγια, είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για όλους ανεξαιρέτως τους εκλεκτούς του Θεού να γνωρίζουν κατά πόσο οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν αληθινό έργο, και μ’ αυτόν τον τρόπο θα κατανοούν πλέον πιο συγκεκριμένα —και όχι επιφανειακά— τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών.

10 Απριλίου 2021