Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (4) Μέρος δεύτερο
Ένας επικεφαλής εκκλησίας πρέπει τουλάχιστον να διαθέτει συνείδηση και λογική, καθώς και να κατανοεί κάποιες αλήθειες· μόνο τότε μπορεί να νιώσει ένα φορτίο. Ποιες είναι οι εκδηλώσεις του να νιώθει ένα φορτίο; Αν δει κάποιους ανθρώπους να είναι αρνητικοί, άλλους να έχουν στρεβλή κατανόηση, άλλους να σπαταλούν τους πόρους του οίκου του Θεού, άλλους να κάνουν επιπόλαια το έργο τους, άλλους να μη μεριμνούν για τις εργασίες που έχουν να κάνουν όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, άλλους να ξεστομίζουν μονίμως μεγαλόστομα λόγια αλλά να μην κάνουν αληθινό έργο…, διαπιστώνοντας ότι υπάρχουν τόσο πολλά προβλήματα στην εκκλησία που πρέπει να επιλυθούν και βλέποντας ότι τόσο έργο δεν ολοκληρώνεται, αναπτύσσει ένα αίσθημα φορτίου. Αφότου έγινε επικεφαλής, νιώθει σαν να καίει διαρκώς μια φλόγα μέσα του· αν διαπιστώσει ένα πρόβλημα και δεν μπορεί να το λύσει, νιώθει ανησυχία και άγχος, δεν μπορεί να φάει ούτε να κοιμηθεί. Στις συναθροίσεις, όταν κάποιοι άνθρωποι αναφέρουν προβλήματα στο έργο τους τα οποία ο επικεφαλής δεν μπορεί να διακρίνει και να λύσει αμέσως, δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια· νιώθει ότι πρέπει να λύσει αυτά τα προβλήματα. Αφού προσευχηθεί και αναζητήσει κι αφού το σκεφτεί για μια-δυο μέρες, μόλις βρει πώς να λύσει ένα ζήτημα, το λύνει γρήγορα. Αφού λύσει το ζήτημα, αμέσως ελέγχει άλλα έργα και διαπιστώνει ένα άλλο ζήτημα: ότι σ’ ένα έργο εμπλέκεται υπερβολικός αριθμός ανθρώπων και απαιτείται μείωση του προσωπικού. Τότε, συγκαλεί αμέσως μια συνάθροιση, αποκτά μια σαφή εικόνα της κατάστασης, μειώνει το προσωπικό και κάνει εύλογες ρυθμίσεις, κι έτσι λύνεται το πρόβλημα. Οι επικεφαλής που κουβαλάνε φορτίο, όποιο έργο κι αν επιθεωρούν, θα είναι πάντα σε θέση να αναγνωρίσουν τα προβλήματα. Όσα προβλήματα σχετίζονται με την επαγγελματική γνώση ή πηγαίνουν κόντρα στις αρχές θα είναι σε θέση να τα εντοπίσουν, να ρωτήσουν γι’ αυτά και να αποκτήσουν κατανόηση γι’ αυτά, κι όταν ανακαλύψουν ένα πρόβλημα, το επιλύουν άμεσα. Οι έξυπνοι επικεφαλής και οι εργάτες επιλύουν μόνο προβλήματα που αφορούν το έργο της εκκλησίας, την επαγγελματική γνώση και τις αλήθεια-αρχές. Δεν ασχολούνται με μικροζητήματα της καθημερινότητας. Φροντίζουν κάθε πτυχή του έργου της διάδοσης του ευαγγελίου που ανέθεσε ο Θεός. Ρωτούν και επιθεωρούν κάθε πρόβλημα που μπορούν να αντιληφθούν ή να ανακαλύψουν. Εάν δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα οι ίδιοι εκείνη τη στιγμή, τότε συναθροίζονται με άλλους επικεφαλής και εργάτες, συναναστρέφονται μαζί τους, αναζητούν τις αλήθεια-αρχές και σκέφτονται τρόπους επίλυσής του. Εάν συναντήσουν κάποιο μεγάλο πρόβλημα που πραγματικά δεν μπορούν να λύσουν, τότε αναζητούν άμεσα καθοδήγηση από τον Άνωθεν, κι επιτρέπουν στον Άνωθεν να το χειριστεί και να το επιλύσει. Τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες είναι άνθρωποι που ενεργούν με αρχές. Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, εφόσον το έχουν αντιληφθεί, δεν το παραβλέπουν· επιμένουν στο να κατανοήσουν πλήρως αυτά τα προβλήματα και να τα επιλύσουν ένα προς ένα. Ακόμα κι αν αυτά τα προβλήματα δεν επιλυθούν πλήρως, είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να προκύψουν ξανά. Αυτό σημαίνει να κάνει κάποιος το καθήκον του με όλη του την καρδιά, τη δύναμη και το μυαλό, και να εκπληρώνει πλήρως τις ευθύνες του. Όσοι ψευδοεπικεφαλής και ψευδο-εργάτες δεν κάνουν αληθινό έργο ούτε εστιάζουν στην επίλυση αληθινών προβλημάτων δεν μπορούν να εντοπίσουν προβλήματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια τους και δεν ξέρουν τι έργο πρέπει να γίνει. Εφόσον βλέπουν ότι οι αδελφοί και οι αδελφές είναι απασχολημένοι με τα καθήκοντά τους, είναι απολύτως ικανοποιημένοι και πιστεύουν ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα του αληθινού τους έργου· νομίζουν ότι όλες οι πτυχές του έργου πάνε μια χαρά και ότι δεν έχουν πολλά να κάνουν οι ίδιοι αυτοπροσώπως ούτε έχουν να λύσουν καθόλου προβλήματα, οπότε εστιάζουν στην απόλαυση των οφελών της θέσης τους. Θέλουν πάντα να κάνουν επίδειξη και να κομπάζουν ανάμεσα στους αδελφούς και στις αδελφές. Όποτε βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές, λένε: «Να είσαι καλός πιστός. Να κάνεις καλά το καθήκον σου. Να μην ακολουθείς απλώς τις τυπικές διαδικασίες. Αν είσαι απείθαρχος ή προκαλέσεις προβλήματα, θα σε απομακρύνω από τα καθήκοντά σου!» Το μόνο που ξέρουν είναι να διατρανώνουν τη θέση τους και να επιπλήττουν τους ανθρώπους. Στις συναθροίσεις, ρωτάνε πάντα ποια προβλήματα υπάρχουν στο έργο και ρωτάνε αν οι υφιστάμενοί τους έχουν τυχόν δυσκολίες, αλλά όταν οι άλλοι αναφέρουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους, εκείνοι δεν μπορούν να τα λύσουν. Παρ’ όλα αυτά, είναι χαρούμενοι κι εξακολουθούν να ζουν με καθαρή συνείδηση. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν αναφέρουν δυσκολίες ή προβλήματα, εκείνοι πιστεύουν ότι κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους και εφησυχάζουν. Νομίζουν ότι η δουλειά που τους ανατέθηκε είναι να ρωτάνε για το έργο, και όταν προκύπτουν προβλήματα και ο Άνωθεν τους αποδίδει την ευθύνη, εκείνοι μένουν εμβρόντητοι. Οι άλλοι τους παρουσιάζουν μπροστά στα μάτια τους τις δυσκολίες και τα προβλήματα του έργου, κι ωστόσο εκείνοι παραπονιούνται ρωτώντας για ποιον λόγο δεν αναζητούν την αλήθεια για να τα λύσουν. Ενώ οι ίδιοι δεν λύνουν αληθινά προβλήματα, μεταθέτουν την ευθύνη στους επόπτες που είναι υφιστάμενοί τους και επιπλήττουν έντονα εκείνους που κάνουν τις συγκεκριμένες εργασίες. Αυτή η επίπληξη τους βοηθά να καταλαγιάσουν τον θυμό τους, και μάλιστα πιστεύουν με καθαρή συνείδηση ότι κάνουν αληθινό έργο. Δεν έχουν νιώσει ποτέ ανησυχία ή άγχος για το γεγονός ότι δεν μπορούν να εντοπίσουν και να λύσουν προβλήματα ούτε τους έκανε ποτέ αυτό να χάσουν την όρεξή τους για φαγητό ή τον ύπνο τους· δεν έχουν υποφέρει ποτέ τέτοιου είδους κακουχία.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι μια εκκλησία σε αγρόκτημα, λύνω κάποια προβλήματα. Κάθε φορά που πηγαίνω, δεν είναι επειδή έχω εντοπίσει κάποια συγκεκριμένα ζητήματα που πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν· απλώς έχω κάποιο ελεύθερο χρόνο για να κάνω μια βόλτα και να δω πώς προχωράει το έργο των διαφόρων ομάδων στην εκκλησία και πώς είναι οι καταστάσεις των ανθρώπων σε κάθε ομάδα. Συγκεντρώνω τους επόπτες για να μιλήσω μαζί τους, τους ρωτάω τι έργο κάνουν τη συγκεκριμένη περίοδο και τι προβλήματα υπάρχουν, τους αφήνω να θέσουν κάποια ζητήματα, κι έπειτα συναναστρέφομαι μαζί τους για τον τρόπο επίλυσής τους. Όταν συναναστρέφομαι μαζί τους, μπορώ ταυτόχρονα να διαπιστώσω και κάποια νέα προβλήματα. Ένα είδος προβλημάτων είναι εκείνα που σχετίζονται με το πώς κάνουν το έργο τους οι επικεφαλής και οι εργάτες· άλλο ένα είναι τα προβλήματα στο έργο που εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων τους. Επιπλέον, τους βοηθώ και τους καθοδηγώ στο πώς να κάνουν συγκεκριμένο έργο, πώς να υλοποιήσουν το έργο και τι έργο να κάνουν, κι έπειτα παρακολουθώ το θέμα την επόμενη φορά, ρωτώντας τους πώς πήγε το έργο που τους ανέθεσα την προηγούμενη. Μια τέτοια επίβλεψη, παρότρυνση και παρακολούθηση είναι απαραίτητη. Παρόλο που αυτό δεν γίνεται με πολλές φανφάρες και φωνές, και δεν κάνω ανακοινώσεις μέσα από μεγάφωνα, αυτές οι συγκεκριμένες δουλειές και εργασίες διαβιβάζονται και υλοποιούνται μέσω κάποιων επικεφαλής και εργατών που μπορούν να κάνουν αληθινό έργο. Έτσι, το έργο κάθε ομάδας οργανώνεται με τάξη και προχωράει, η εργασιακή αποδοτικότητα βελτιώνεται και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα. Στο τέλος, όλοι σε κάθε ομάδα μπορούν να παραμείνουν προσηλωμένοι στα καθήκοντά τους, γνωρίζοντας τι πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν. Τουλάχιστον, όλοι εκτελούν τα καθήκοντα που οφείλουν, όλοι έχουν αναλάβει εργασίες, και αυτό που κάνουν γίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού και μπορεί να γίνει σύμφωνα με τις αρχές. Δεν επιτυγχάνονται έτσι κάποια αποτελέσματα; Άραγε, ξέρουν οι ψευδοεπικεφαλής πώς να εργάζονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Οι ψευδοεπικεφαλής θα συλλογίζονταν: «Έτσι, λοιπόν, πραγματοποιεί έργο ο Άνωθεν: καλεί κάποιους ανθρώπους για να μιλήσει μαζί τους, όλοι κρατάνε σημειώσεις σ’ ένα βιβλιαράκι, κι αφού κρατήσουν σημειώσεις, το έργο του Άνωθεν έχει ολοκληρωθεί. Αν έτσι πραγματοποιεί έργο ο Άνωθεν, τότε θα το κάνουμε κι εμείς με τον ίδιο τρόπο». Οπότε, οι ψευδοεπικεφαλής μιμούνται αυτόν τον τρόπο. Τον μιμούνται επιφανειακά, αλλά στο τέλος δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο, δεν υλοποιούν καμία από τις εργασίες που τους ζητήθηκε να κάνουν, κι απλώς χάνουν χρόνο συζητώντας για το τίποτα. Μερικές φορές, πηγαίνω και στα μποστάνια και στα θερμοκήπια για να δω πώς αναπτύσσονται οι βλαστοί ή για να διαπιστώσω πόσες καλλιέργειες μπορούν ν’ αναπτυχθούν στο θερμοκήπιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και πόσο συχνά θέλουν πότισμα. Όλες αυτές οι εργασίες, είτε είναι μεγάλες είτε μικρές, έχουν να κάνουν με τεχνικά ζητήματα που αφορούν στην καλλιέργεια των λαχανικών, και αν κάποιος τις κάνει μ’ επιμέλεια, μπορεί να τις καταφέρει. Πού δείχνουν πρωτίστως οι ψευδοεπικεφαλής ότι είναι ψευδείς; Το πιο έκδηλο είναι ότι δεν κάνουν αληθινό έργο· απλώς κάνουν κάποιες εργασίες για να κάνουν καλή εντύπωση, κι έπειτα θεωρούν το θέμα λήξαν κι αρχίζουν ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους. Άραγε, όσο τέτοιο έργο κι αν κάνουν, σημαίνει ότι εκτελούν αληθινό έργο; Οι περισσότεροι ψευδοεπικεφαλής κατανοούν την αλήθεια με τρόπο νοθευμένο· κατανοούν μόνο κάποια λόγια και δόγματα, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να κάνουν καλά οποιοδήποτε αληθινό έργο. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν καν να λύσουν ζητήματα που σχετίζονται με γενικές υποθέσεις· είναι σαφές ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και ότι τους λείπει η πνευματική κατανόηση. Δεν έχει κανένα απολύτως αξία να καλλιεργηθούν. Μερικοί ψευδοεπικεφαλής έχουν μεν κάποιο επίπεδο, αλλά δεν κάνουν αληθινό έργο και απολαμβάνουν σαρκικές ανέσεις. Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν σαρκικές ανέσεις δεν διαφέρουν πολύ από τα γουρούνια. Τα γουρούνια περνούν τις μέρες τους με ύπνο και φαγητό. Δεν κάνουν τίποτα. Ωστόσο, μετά από έναν χρόνο σκληρής δουλειάς για το τάισμά τους, όταν φάει όλη η οικογένεια το κρέας τους στο τέλος του χρόνου, μπορεί να ειπωθεί ότι έχουν προσφέρει υπηρεσίες. Αν ένας ψευδοεπικεφαλής συντηρείται σαν γουρούνι, τρώει και πίνει δωρεάν τρεις φορές την ημέρα, παχαίνει και δυναμώνει, αλλά δεν κάνει κανένα αληθινό έργο και είναι άχρηστος, δεν ήταν άσκοπη η συντήρησή του; Χρησίμευσε σε κάτι; Μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ως αντιθετικό στοιχείο και θα πρέπει να αποκλειστεί. Πραγματικά, είναι προτιμότερο να κρατήσει κανείς ένα γουρούνι παρά έναν ψευδοεπικεφαλής. Οι ψευδοεπικεφαλής μπορεί να έχουν τον τίτλο του «επικεφαλής», μπορεί να κατέχουν αυτή τη θέση, να τρώνε καλά τρεις φορές την ημέρα και να απολαμβάνουν πολλές από τις χάρες του Θεού, να παχαίνουν και να αποκτούν ροδαλά μάγουλα από το φαγητό στο τέλος του έτους —το έργο όμως; Κοίταξε όλα όσα επιτεύχθηκαν στο έργο σου φέτος: Είχες φέτος αποτελέσματα σε κανέναν τομέα του έργου σου; Τι αληθινό έργο έκανες; Ο οίκος του Θεού δεν σου ζητάει να κάνεις κάθε δουλειά τέλεια, αλλά πρέπει να κάνεις καλά το βασικό έργο —το ευαγγελικό έργο, για παράδειγμα, ή το έργο παραγωγής ταινιών, το κειμενικό έργο κλπ. Όλα αυτά πρέπει να είναι καρποφόρα. Υπό κανονικές συνθήκες, το περισσότερο έργο μπορεί να φέρει κάποια αποτελέσματα και επιτεύγματα μετά από τρεις έως πέντε μήνες· αν δεν υπάρχουν αποτελέσματα μετά από έναν χρόνο, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Μέσα στο πλαίσιο της ευθύνης σου, ποιο έργο ήταν το πιο καρποφόρο; Για ποιο απ’ όλα πλήρωσες το μεγαλύτερο τίμημα και υπέφερες περισσότερο μέσα στον χρόνο; Παρουσίασε αυτό το επίτευγμα και αναλογίσου αν έχεις σημειώσει κάποια πολύτιμα επιτεύγματα από τον έναν χρόνο που απολαμβάνεις τη χάρη του Θεού· λογικά θα το διαισθανθείς ξεκάθαρα μέσα σου. Τι ακριβώς έκανες όσο έτρωγες το φαγητό του οίκου του Θεού και απολάμβανες τη χάρη του Θεού για όλο αυτό το διάστημα; Κατάφερες τίποτα; Αν δεν έχεις επιτύχει τίποτα, τότε απλώς τα κουτσοβολεύεις, είσαι ένας πραγματικός ψευδοεπικεφαλής. Άραγε, τέτοιοι επικεφαλής δεν θα πρέπει ν’ απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους και ν’ αποκλείονται; (Ναι.) Μπορείτε να διακρίνετε τέτοιους ψευδοεπικεφαλής όταν τους συναντάτε; Μπορείτε να δείτε ότι είναι ψευδοεπικεφαλής που απλώς τα κουτσοβολεύουν για να τα έχουν όλα τζάμπα; Τρώνε μέχρι να σκάσουν, αλλά δεν φαίνεται ποτέ ν’ ανησυχούν ή ν’ αγχώνονται για το έργο και δεν συμμετέχουν σε συγκεκριμένες εργασίες ούτε ρωτάνε γι’ αυτές. Ακόμη κι αν ρωτήσουν, το κάνουν για συγκεκριμένο λόγο· το κάνουν μόνο όταν ο Άνωθεν τους πιέζει για αποτελέσματα, και διαφορετικά δεν θα έμπαιναν στον κόπο. Ενδίδουν πάντα στις απολαύσεις και βλέπουν συχνά ταινίες ή τηλεοπτικές εκπομπές. Αναθέτουν έργο και ενώ όλοι οι άλλοι είναι απασχολημένοι με τα καθήκοντά τους, εκείνοι ξεκουράζονται και διασκεδάζουν. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα και προσπαθήσεις να τους βρεις για να το χειριστούν, είναι άφαντοι, αλλά στα γεύματα ποτέ δεν αργούν. Και αφού φάνε, όταν όλοι οι άλλοι συνεχίζουν να εργάζονται, εκείνοι φεύγουν για να ξεκουραστούν κι άλλο. Αν τους ρωτήσεις: «Γιατί δεν πηγαίνεις να ελέγξεις το έργο; Όλοι περιμένουμε τη δική σου καθοδήγηση, τις δικές σου ρυθμίσεις!» εκείνοι λένε: «Γιατί περιμένετε εμένα; Όλοι σας μπορείτε να το κάνετε και όλοι σας ξέρετε πώς να το κάνετε· δεν είναι το ίδιο όταν δεν βρίσκομαι εγώ εδώ; Δεν μπορώ να ξεκουραστώ λιγάκι;» «Είναι αυτό ξεκούραση; Απλώς βλέπεις ταινίες!» «Μαθαίνω επαγγελματικές δεξιότητες· μελετώ πώς γυρίζονται οι ταινίες». Βρίσκουν και δικαιολογίες. Βλέπουν τη μία ταινία μετά την άλλη, και όταν όλοι ξεκουράζονται τη νύχτα, ξεκουράζονται κι εκείνοι. Κάθε μέρα, απλώς τα κουτσοβολεύουν μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά σε ποιον βαθμό; Όλοι τούς βρίσκουν δυσάρεστους· τους κάνουν όλους να νιώθουν περίεργα και, στο τέλος, κανείς δεν τους δίνει καμία σημασία. Πείτε Μου, αν ένας τέτοιος επικεφαλής δεν έχει τα ηνία, μπορεί και πάλι να προχωρήσει το έργο; Μήπως χωρίς αυτόν θα σταματήσει να περιστρέφεται η Γη; (Θα συνεχίσει να περιστρέφεται.) Τότε, θα πρέπει να εκτεθεί, για να μπορέσουν όλοι να δουν ότι δεν ασχολείται με τις εργασίες που έχει να κάνει και ότι κανείς δεν θα πρέπει να περιορίζεται από αυτόν. Τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής που δεν ασχολούνται με τις εργασίες που έχουν να κάνουν πρέπει να εκτίθενται και να αναλύονται για να τους διακρίνουν όλοι, κι έπειτα θα πρέπει ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους και να κάνουν στην άκρη! Μπορείτε να διακρίνετε τέτοιους ψευδοεπικεφαλής όταν τους συναντάτε; Μήπως χωρίς τους ψευδοεπικεφαλής θα νιώθατε όλοι σας σαν ναύτες χωρίς καπετάνιο; Άραγε, θα μπορούσατε να ολοκληρώσετε μόνοι σας το έργο και να φέρετε σε πέρας τις εργασίες; Αν δεν θα μπορούσατε, τότε κινδυνεύετε. Αν ερχόσασταν αντιμέτωποι με τέτοιους ψευδοεπικεφαλής, που δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους, που δεν δίνουν το καλό παράδειγμα και που χάνουν χρόνο συνομιλώντας στο διαδίκτυο, θα μπορούσατε να διακρίνετε αυτήν την κατάσταση; Μήπως θα επηρεαζόσασταν από αυτούς και θ’ αρχίζατε κι εσείς να κάνετε χαλαρές κουβεντούλες και να καθυστερείτε τα καθήκοντά σας; Μπορείτε ν’ ακολουθείτε και πάλι τέτοιους ψευδοεπικεφαλής; (Όχι.)
Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής είναι λαίμαργοι και τεμπέληδες, και προτιμούν τις ανέσεις από τη σκληρή εργασία. Δεν θέλουν ούτε να εργάζονται ούτε ν’ ανησυχούν· αποφεύγουν την προσπάθεια και την ευθύνη, και θέλουν μόνο να ενδίδουν στις ανέσεις. Τους αρέσει να τρώνε και να παίζουν, και είναι πολύ τεμπέληδες. Ήταν ένας ψευδοεπικεφαλής που το πρωί σηκωνόταν την ώρα που όλοι είχαν τελειώσει το φαγητό τους και το βράδυ, όταν όλοι οι άλλοι ξεκουράζονταν, παρακολουθούσε τηλεοπτικές δραματικές σειρές. Ένας αδελφός που ήταν αρμόδιος για τη μαγειρική δεν το άντεξε άλλο και τον επέκρινε. Πιστεύετε ότι θα άκουγε έναν μάγειρα; (Όχι.) Ας υποθέσουμε ότι τον είχε επιπλήξει ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης, λέγοντας: «Πρέπει να είσαι πιο επιμελής· το έργο που είναι απαραίτητο να γίνει πρέπει να γίνεται. Ως επικεφαλής, πρέπει να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου όποιο κι αν είναι το έργο· πρέπει να φροντίζεις να μην υπάρχουν προβλήματα σ’ αυτό. Τώρα που έχει διαπιστωθεί ένα πρόβλημα και δεν είσαι παρών για να το λύσεις, επηρεάζεται το έργο. Αν εργάζεσαι διαρκώς μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό δεν καθυστερεί το εκκλησιαστικό έργο; Μπορείς να φέρεις αυτήν την ευθύνη;» Άραγε, θα το άκουγε αυτό; Όχι απαραίτητα. Η ομάδα λήψης αποφάσεων θα πρέπει ν’ απομακρύνει άμεσα από τα καθήκοντά τους τέτοιους ψευδοεπικεφαλής και να κάνει άλλες εργασιακές ρυθμίσεις γι’ αυτούς, να τους επιτρέπει να κάνουν ό,τι είναι ικανοί να κάνουν. Αν είναι άχρηστοι, αν θέλουν να παρασιτούν όπου πηγαίνουν, αν είναι ανίκανοι να κάνουν το οτιδήποτε, τότε πρέπει να διώχνονται χωρίς να τους επιτρέπεται να κάνουν κανένα καθήκον. Δεν είναι άξιοι να κάνουν κάποιο καθήκον· δεν είναι άνθρωποι, δεν έχουν τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είναι ξεδιάντροποι. Μόλις διακρίνει κανείς τέτοιους ψευδοεπικεφαλής που φέρονται σαν αργόσχολοι, πρέπει να απομακρύνονται άμεσα από τα καθήκοντά τους· δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσει να τους παροτρύνει και δεν θα πρέπει να τους δίνεται καμία ευκαιρία να τεθούν υπό παρατήρηση, ούτε είναι απαραίτητη η συναναστροφή μαζί τους πάνω στην αλήθεια. Άραγε, δεν έχουν ακούσει αρκετές αλήθειες; Αν κλαδεύονταν, θα μπορούσαν ν’ αλλάξουν; Δεν θα μπορούσαν. Αν ένας άνθρωπος είναι επιμελής, και κουβαλάει φορτίο και δεν είναι τεμπέλης, τότε, ακόμη κι αν έχει χαμηλό επίπεδο, και κάποιες φορές έχει παράλογες απόψεις ή αδυνατεί να δει την πλήρη εικόνα λόγω άγνοιας, παρά τις όποιες αποκλίσεις όταν κάνει το καθήκον του, μπορεί να μετανοήσει όταν κλαδεύεται. Τουλάχιστον, ξέρει τις ευθύνες ενός επικεφαλής και ξέρει τι πρέπει να κάνει, έχει συνείδηση και αίσθημα ευθύνης, και έχει καρδιά. Ωστόσο, εκείνοι που είναι τεμπέληδες, που προτιμούν τις ανέσεις από την σκληρή δουλειά και δεν κουβαλάνε φορτίο, δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Δεν έχουν φορτίο στην καρδιά τους· όποιος κι αν τους κλαδέψει, είναι ανώφελο. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τότε, αν αντιμετώπιζαν την κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό του Θεού, μήπως θ’ άλλαζε το γεγονός ότι δεν κουβαλάνε φορτίο;» Αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει· καθορίζεται από τη φύση ενός ανθρώπου, όπως ένα σκυλί δεν μπορεί ν’ αλλάξει τη συνήθεια να τρώει σκουπίδια. Όποτε βλέπεις κάποιον που είναι τεμπέλης και δεν κουβαλάει φορτίο αλλά ταυτόχρονα υπηρετεί ως επικεφαλής, να είσαι βέβαιος ότι είναι ψευδοεπικεφαλής. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Πώς μπορείς να τον αποκαλείς ψευδοεπικεφαλής; Έχει καλό επίπεδο, είναι διορατικός, μπορεί να διακρίνει πράγματα και μπορεί να εξυφαίνει σχέδια. Στον έξω κόσμο, διαχειριζόταν επιχειρήσεις, εργάστηκε ως Γενικός Διευθυντής, έχει γνώσεις, εμπειρία και ξέρει τον έξω κόσμο!» Άραγε, μπορούν αυτές οι ιδιότητες να λύσουν το πρόβλημα της τεμπελιάς και του ότι δεν κουβαλάει φορτίο; (Όχι.)
Τι είδους εκδηλώσεις και χαρακτηριστικά εμφανίζουν όσοι είναι υπερβολικά οκνηροί; Πρώτον, σε ό,τι κάνουν, ενεργούν επιπόλαια, χασομερούν, πηγαίνουν με χαλαρό ρυθμό και ξεκουράζονται και αναβάλλουν πράγματα όποτε είναι δυνατόν. Δεύτερον, δεν δίνουν καμία σημασία στο έργο της εκκλησίας. Κατά τη γνώμη τους, όποιος θέλει να ανησυχεί για τέτοια πράγματα, μπορεί να το κάνει. Εκείνοι, πάντως, δεν θα το κάνουν. Όταν όντως ανησυχούν για κάτι, αυτό γίνεται για χάρη της δικής τους φήμης, του δικού τους κέρδους και της δικής τους θέσης —το μόνο που έχει σημασία γι’ αυτούς είναι να μπορούν ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη του κύρους. Τρίτον, αποφεύγουν τις δυσκολίες στο έργο τους· δεν μπορούν ν’ αποδεχτούν το να γίνει το έργο τους έστω και λίγο πιο κουραστικό, νιώθουν μεγάλη πίκρα αν γίνει, και δεν μπορούν να υπομείνουν κακουχίες ούτε να πληρώσουν τίμημα. Τέταρτον, δεν είναι σε θέση να επιμείνουν σε οποιοδήποτε έργο κάνουν, τα παρατάνε πάντα στα μισά του δρόμου και δεν μπορούν να φέρουν τα πράγματα εις πέρας. Αν για μια στιγμή έχουν κέφια, μπορεί να κάνουν λίγο έργο έτσι για πλάκα, εάν όμως κάτι απαιτεί μακροπρόθεσμη δέσμευση και τους κρατά απασχολημένους, απαιτεί πολλή σκέψη και κουράζει τη σάρκα τους, με τον καιρό θ’ αρχίσουν να γκρινιάζουν. Για παράδειγμα, ορισμένοι επικεφαλής είναι υπεύθυνοι για το εκκλησιαστικό έργο, και στην αρχή το βλέπουν σαν κάτι νέο και φρέσκο. Έχουν μεγάλο κίνητρο να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια κι όταν βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές να έχουν προβλήματα, μπορούν να τους βοηθήσουν και να τα επιλύσουν. Όμως, αφότου επιμείνουν για λίγο καιρό, αρχίζουν και θεωρούν το ηγετικό έργο πολύ εξαντλητικό και γίνονται αρνητικοί —επιθυμούν να στραφούν σε μια ευκολότερη δουλειά και δεν είναι πρόθυμοι να υπομείνουν κακουχίες. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν επιμονή. Πέμπτον, ένα άλλο χαρακτηριστικό που διακρίνει τους οκνηρούς είναι η απροθυμία τους να κάνουν αληθινό έργο. Μόλις υποφέρει η σάρκα τους, βρίσκουν δικαιολογίες για ν’ αποφύγουν και να λουφάρουν από το έργο τους ή το αναθέτουν σε κάποιον άλλον. Και όταν το άτομο αυτό τελειώνει το έργο, καρπώνονται ξεδιάντροπα οι ίδιοι τις ανταμοιβές. Αυτά είναι τα πέντε βασικά χαρακτηριστικά των οκνηρών. Θα πρέπει να φροντίσετε να δείτε αν υπάρχουν τέτοιου είδους οκνηροί μεταξύ των επικεφαλής και των εργατών στις εκκλησίες. Εάν βρείτε κάποιον, πρέπει να απαλλαγεί αμέσως από τα καθήκοντά του. Μπορούν οι οκνηροί να κάνουν καλή δουλειά ως επικεφαλής; Ό,τι είδους επίπεδο κι αν έχουν, ανεξάρτητα από την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης τους, εάν είναι οκνηροί, δεν μπορούν να κάνουν καλά το έργο τους, και καθυστερούν το έργο και τα σημαντικά ζητήματα. Το έργο της εκκλησίας είναι πολύπλευρο: κάθε πλευρά του περιλαμβάνει πολλές λεπτομερείς εργασίες και απαιτεί συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια με στόχο την επίλυση προβλημάτων προκειμένου να γίνει καλά. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να είναι επιμελείς —οφείλουν να κάνουν πολλές συζητήσεις και πολλή δουλειά κάθε μέρα για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα της εργασίας. Εάν λένε ή κάνουν πολύ λίγα, δεν θα υπάρχουν αποτελέσματα. Άρα, εάν κάποιος επικεφαλής ή εργάτης είναι οκνηρός, πρόκειται σίγουρα για ψευδοεπικεφαλής, ανίκανο να κάνει αληθινό έργο. Οι οκνηροί δεν κάνουν αληθινό έργο, και πολύ περισσότερο δεν πηγαίνουν οι ίδιοι στους χώρους εργασίας, ούτε είναι πρόθυμοι να επιλύσουν προβλήματα ή να εμπλακούν σε κάποια συγκεκριμένη εργασία. Δεν έχουν την παραμικρή κατανόηση ούτε αντίληψη των προβλημάτων σε κανένα έργο. Απλώς έχουν στο μυαλό τους μια επιφανειακή, ασαφή ιδέα ακούγοντας τι είπαν οι άλλοι, και τα κουτσοβολεύουν κηρύττοντας λίγο δόγμα. Είστε σε θέση να διακρίνετε αυτό το είδος επικεφαλής; Μπορείτε να πείτε ότι είναι ψευδοεπικεφαλής; (Ως έναν βαθμό.) Οι οκνηροί είναι επιπόλαιοι σε όποιο καθήκον κάνουν. Ανεξάρτητα από το καθήκον, τους λείπει η επιμονή, δουλεύουν σποραδικά και παραπονιούνται όποτε υπομένουν κάποιες δυσκολίες, εκφράζοντας ατέλειωτα παράπονα. Εξαπολύουν βρισιές σε όποιον τους κατακρίνει ή τους κλαδεύει, σαν τη μέγαιρα που προσβάλλει τους ανθρώπους στους δρόμους, θέλοντας διαρκώς να ξεσπούν τον θυμό τους στους άλλους και μη θέλοντας να κάνουν το καθήκον τους. Τι δείχνει το ότι δεν θέλουν να κάνουν το καθήκον τους; Δείχνει ότι δεν φέρουν φορτίο, είναι απρόθυμοι ν’ αναλάβουν ευθύνες και είναι οκνηροί. Δεν θέλουν να υπομείνουν κακουχίες ούτε να πληρώσουν τίμημα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους επικεφαλής και τους εργάτες: Αν δεν φέρουν φορτίο, μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Σίγουρα όχι.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.