III. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επόπτες που βασανίζουν τους άλλους και προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο

Η τρίτη περίπτωση αφορά τους επόπτες που βασανίζουν και περιορίζουν τους άλλους, προκαλώντας αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας. Η πρώτη περίπτωση για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα είχε να κάνει με κάποιους επόπτες που, αν και έχουν σχετικά καλό επίπεδο και μπορούν ν’ αναλάβουν το έργο τους, δεν παίρνουν στα σοβαρά το έργο κι απλώς συμπεριφέρονται επιπόλαια, ενώ οι ψευδο-επικεφαλής είναι ανίδεοι για όλα αυτά και δεν τους απομακρύνουν άμεσα από τα καθήκοντά τους. Η δεύτερη περίπτωση είχε να κάνει με κάποιους επόπτες που έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να επωμιστούν το έργο, αλλά οι ψευδο-επικεφαλής δεν το διαπιστώνουν αυτό ούτε τους αντικαθιστούν άμεσα. Τώρα, η τρίτη περίπτωση έχει να κάνει με κάποιους επόπτες που, είτε έχουν καλό είτε έχουν κακό επίπεδο, δεν ασχολούνται με το έργο που έχουν να κάνουν κι απλώς βασανίζουν και περιορίζουν τους άλλους, προκαλώντας αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας. Από τη στιγμή που επιλέγονται ως επόπτες, δεν προσπαθούν να μάθουν για τον τομέα τους ή να τον μελετήσουν ούτε αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, και σίγουρα δεν καθοδηγούν τους άλλους ώστε να κάνουν σωστά τα καθήκοντά τους. Αντιθέτως, όποτε τους δίνεται η ευκαιρία, τα βάζουν με κάποιον και περιγελούν και χλευάζουν κάποιον άλλο· όποτε έχουν την ευκαιρία, κάνουν επίδειξη, και με ό,τι κι αν ασχολούνται, δεν πατάνε ποτέ σταθερά τα πόδια τους στη γη. Τη μια μέρα λένε στους άλλους να κάνουν κάτι μ’ έναν τρόπο και την επόμενη μέρα τους λένε να το κάνουν με άλλο τρόπο· απλώς επινοούν νέα τεχνάσματα, επειδή θέλουν πάντα να ξεχωρίζουν. Όλα αυτά προκαλούν ανησυχία στους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι, όποτε μιλάνε, νιώθουν να τρέμει η καρδιά τους. Όταν αυτοί οι επόπτες έχουν καθυποτάξει τους πάντες, και τους έχουν κάνει να τους φοβούνται και να τους υπακούν, νιώθουν εκστασιασμένοι. Είτε είναι ψευδο-επικεφαλής είτε αντίχριστοι και είτε βρίσκονται στην εξουσία είτε όχι, αυτοί οι άνθρωποι καταστρέφουν την ηρεμία της εκκλησίας. Όχι μόνο δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο ούτε να εκτελέσουν κανονικά το καθήκον τους, αλλά σπέρνουν και τη διχόνοια και προκαλούν συγκρούσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, αναστατώνοντας την εκκλησιαστική ζωή. Όχι μόνο δεν μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους να κατανοήσουν την αλήθεια, αλλά τους κρίνουν και τους καταδικάζουν συχνά, και τους κάνουν να τους υπακούν σε όλα, περιορίζοντάς τους σε σημείο που δεν ξέρουν πώς να ενεργούν κατάλληλα. Ιδίως σε ό,τι αφορά τον τρόπο ζωής τους, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κοιμηθούν λίγο νωρίτερα ούτε λίγο αργότερα. Ό,τι κι αν κάνουν, πρέπει να παρακολουθούν τις εκφράσεις του προσώπου αυτών των ανθρώπων, κι αυτό κάνει τη ζωή τους εξαιρετικά κουραστική. Αν τέτοιοι άνθρωποι γίνουν επόπτες, όλοι οι άλλοι θα περνάνε δύσκολα. Αν τους μιλήσεις ειλικρινά και εκθέσεις τα προβλήματά τους, θα πουν ότι τους στοχοποιείς και τους εκθέτεις σκοπίμως. Αν δεν τους μιλήσεις για τα προβλήματά τους, θα πουν ότι τους περιφρονείς. Αν είσαι σοβαρός και υπεύθυνος σε σχέση με το έργο, και τους δώσεις κάποια συμβουλή, θα είναι ανυποχώρητοι, θα πουν ότι τους κάνεις επίθεση και θα σε αποκαλέσουν αλαζόνα. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν κάνεις, θα τους δυσαρεστήσει. Σκέφτονται πάντα πώς να βασανίσουν τους ανθρώπους και τους περιορίζουν τόσο που οι τελευταίοι είναι δεμένοι χειροπόδαρα και νιώθουν ότι τίποτε από όσα κάνουν δεν είναι σωστό. Τέτοιοι επόπτες προκαλούν αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας.

Οι ψευδο-επικεφαλής είναι καλοί στο επιφανειακό έργο, αλλά δεν κάνουν ποτέ αληθινό έργο. Δεν πηγαίνουν να επιθεωρήσουν, να εποπτεύσουν ή να δώσουν οδηγίες για το κάθε είδους επαγγελματικό έργο ούτε να διαπιστώσουν έγκαιρα τι συμβαίνει στις διάφορες ομάδες, επιθεωρώντας πώς προχωράει το έργο, τι προβλήματα υπάρχουν, κατά πόσο οι επόπτες των ομάδων είναι ικανοί στη δουλειά τους, καθώς και τι αναφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές για τους επόπτες ή αν τους αξιολογούν. Δεν ελέγχουν για να δουν κατά πόσο οι υπεύθυνοι ή οι επόπτες των ομάδων περιορίζουν κάποιους ανθρώπους, κατά πόσο υιοθετούνται οι σωστές προτάσεις που κάνουν οι άνθρωποι, κατά πόσο καταπιέζεται ή αποκλείεται οποιοσδήποτε που έχει ταλέντο ή που επιδιώκει την αλήθεια, κατά πόσο εκφοβίζονται οι άδολοι άνθρωποι, κατά πόσο δέχονται επίθεση ή αντίποινα, αποπέμπονται ή αποβάλλονται οι άνθρωποι που εκθέτουν και αναφέρουν τους ψευδο-επικεφαλής, κατά πόσο οι υπεύθυνοι ή οι επόπτες των ομάδων είναι κακοί άνθρωποι και κατά πόσο βασανίζεται κάποιος. Αν οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν καθόλου από αυτό το συγκεκριμένο έργο, θα πρέπει ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποιος αναφέρει σ’ έναν ψευδο-επικεφαλής πως υπάρχει ένας επόπτης ο οποίος περιορίζει και καταπιέζει συχνά τους ανθρώπους. Ο επόπτης έχει κάνει λάθος κάποια πράγματα, αλλά δεν αφήνει τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν προτάσεις, και μάλιστα ψάχνει δικαιολογίες για να δικαιώσει και να υπερασπίσει τον εαυτό του, και δεν παραδέχεται ποτέ τα λάθη του. Δεν θα πρέπει ένας τέτοιος επόπτης ν’ απομακρυνθεί άμεσα από τα καθήκοντά του; Αυτά είναι προβλήματα που πρέπει να λύνουν έγκαιρα οι επικεφαλής. Κάποιοι ψευδο-επικεφαλής δεν επιτρέπουν στους ανθρώπους να εκθέτουν τους επόπτες που έχουν ορίσει οι ίδιοι, ό,τι ζητήματα κι αν έχουν προκύψει στο έργο τους, και σίγουρα δεν τους επιτρέπουν ν’ αναφέρονται στους ανώτερους στην ιεραρχία· μάλιστα, λένε στους ανθρώπους να μάθουν να υποτάσσονται. Αν κάποιος όντως εκθέσει τα ζητήματα που έχει μ’ έναν επόπτη, αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής προσπαθούν να προστατεύσουν τον επόπτη ή να συγκαλύψουν τα πραγματικά γεγονότα, λέγοντας: «Αυτό το πρόβλημα έχει να κάνει με τη ζωή-είσοδο του επόπτη. Είναι φυσιολογικό να έχει αλαζονική διάθεση· όποιος έχει λίγο επίπεδο είναι αλαζόνας. Δεν είναι κάτι σπουδαίο, απλώς πρέπει να συναναστραφώ λίγο μαζί του». Μέσα από τη συναναστροφή, ο επόπτης εκφράζει τη γνώμη του, λέγοντας: «Το παραδέχομαι ότι είμαι αλαζόνας. Το παραδέχομαι ότι υπάρχουν στιγμές που με απασχολεί η ματαιοδοξία μου, η περηφάνια μου και η θέση μου, και δεν αποδέχομαι τις προτάσεις άλλων ανθρώπων. Όμως, οι άλλοι δεν είναι καλοί σ’ αυτό το επάγγελμα, συχνά σκέφτονται άχρηστες προτάσεις, οπότε υπάρχει λόγος που δεν τους ακούω». Οι ψευδο-επικεφαλής δεν προσπαθούν να κατανοήσουν λεπτομερώς την περίσταση, δεν εξετάζουν τα αποτελέσματα του έργου του επόπτη, πόσο μάλλον το πώς είναι η ανθρώπινη φύση του, η διάθεσή του και η επιδίωξή του. Το μόνο που κάνουν είναι να υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα των πραγμάτων, λέγοντας: «Μου ανέφεραν αυτό το πράγμα, οπότε θα έχω τα μάτια μου πάνω σου. Σου δίνω άλλη μια ευκαιρία». Αφού μιλήσουν, ο επόπτης λέει ότι είναι πρόθυμος να μετανοήσει, αλλά οι ψευδο-επικεφαλής δεν δίνουν καμία σημασία στο αν στη συνέχεια όντως μετανοεί ή αν απλώς ψεύδεται και εξαπατά. Αν κάποιος κάνει ερωτήσεις γι’ αυτό το ζήτημα, οι ψευδο-επικεφαλής λένε: «Του έχω ήδη μιλήσει και μάλιστα συναναστράφηκα μαζί του πάνω σε πολλά αποσπάσματα των λόγων του Θεού. Είναι πρόθυμος να μετανοήσει και το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί». Όταν ο ίδιος άνθρωπος ρωτάει: «Πώς είναι η ανθρώπινη φύση αυτού του επόπτη; Είναι άνθρωπος που αποδέχεται την αλήθεια; Του έχεις δώσει μια ευκαιρία· θα μπορέσει, όμως, να μετανοήσει αληθινά και ν’ αλλάξει;» Οι ψευδο-επικεφαλής, επειδή δεν μπορούν να το διακρίνουν αυτό, αποκρίνονται: «Τον παρατηρώ ακόμα». Ο άλλος απαντά: «Πόσο καιρό τον παρατηρείς; Έχεις καταλήξει καθόλου σε συμπεράσματα;» Οι ψευδο-επικεφαλής λένε: «Τον παρατηρώ εδώ και πάνω από έξι μήνες και ακόμα δεν έχω καταλήξει σε συμπεράσματα». Αν, μετά από πάνω από έξι μήνες που τον παρατηρούν, δεν έχουν καταφέρει κανένα αποτέλεσμα, τι είδους εργασιακή αποδοτικότητα είναι αυτή; Οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι μία συζήτηση με τον επόπτη είναι αποτελεσματική και λύνει το ζήτημα. Στέκει αυτή η ιδέα; Νομίζουν ότι μόλις μιλήσουν σ’ έναν άνθρωπο, εκείνος θα μπορέσει ν’ αλλάξει, και αν κάποιος εκφράσει την απόφασή του να μην το ξανακάνει, τον πιστεύουν απολύτως, χωρίς να διερευνήσουν περαιτέρω το ζήτημα ή να εξετάσουν ξανά τις περιστάσεις. Αν κανείς δεν ασχοληθεί άλλο με το ζήτημα, ίσως να μην μπουν καν στον κόπο να εξετάσουν ή να παρακολουθήσουν το έργο για ένα εξάμηνο. Οι ψευδο-επικεφαλής παραμένουν σε άγνοια, ακόμα κι όταν αυτός ο επόπτης προκαλεί χάος στο έργο. Δεν μπορούν να διακρίνουν ότι ο επικεφαλής τούς ξεγελά και παίζει μαζί τους. Το ακόμα πιο μισητό είναι πως, όταν κάποιος αναφέρει τα προβλήματα του επόπτη, οι ψευδο-επικεφαλής τον αγνοούν και δεν εξετάζουν πραγματικά κατά πόσο υφίστανται τα προβλήματα ή κατά πόσο είναι αληθινά τα προβλήματα που αναφέρει. Δεν λαμβάνουν υπόψη αυτά τα ζητήματα· έχουν πραγματικά πολύ μεγάλη πίστη στον εαυτό τους! Όποιες συνθήκες κι αν προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν σπεύδουν να τις αντιμετωπίσουν· πιστεύουν ότι όπως και να ’χει δεν τους αφορά το θέμα. Η αντίδραση των ψευδο-επικεφαλής σ’ αυτά τα προβλήματα είναι εξαιρετικά ληθαργική, λαμβάνουν μέτρα και δρουν με πολύ αργούς ρυθμούς, υπεκφεύγουν διαρκώς και δίνουν διαρκώς άλλη μια ευκαιρία στους ανθρώπους να μετανοήσουν, λες και οι ευκαιρίες που δίνουν στους ανθρώπους είναι τόσο πολύτιμες και σημαντικές, λες και μπορούν ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν τη φύση-ουσία κάποιου μέσα από τις εκδηλώσεις του ούτε να κρίνουν σε ποιο μονοπάτι βαδίζει ένας άνθρωπος με βάση τη φύση-ουσία του ή να διακρίνουν κατά πόσο ένας άνθρωπος είναι κατάλληλος για τη θέση του επόπτη ή για να κάνει ηγετικό έργο, με βάση το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει. Δεν μπορούν να δουν τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο. Οι ψευδο-επικεφαλής μόνο δύο πράγματα είναι ικανοί να κάνουν στο έργο τους: πρώτον, να φωνάζουν κατ’ ιδίαν ανθρώπους για να τους μιλήσουν και ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες, και δεύτερον, να δίνουν στους ανθρώπους ευκαιρίες, να καλοπιάνουν τους άλλους και να μην προσβάλλουν κανέναν. Άραγε, κάνουν πραγματικό έργο; Ασφαλώς και όχι. Όμως, οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι το να φωνάζουν κατ’ ιδίαν κάποιον για να του μιλήσουν είναι πραγματικό έργο. Θεωρούν αυτές τις συζητήσεις ιδιαίτερα πολύτιμες και σημαντικές, και πιστεύουν ότι τα κενά λόγια και δόγματα που ξεστομίζουν είναι πολύ ουσιαστικά. Νομίζουν ότι έχουν λύσει σημαντικά προβλήματα μέσα από αυτές τις συζητήσεις και ότι έχουν κάνει πραγματικό έργο. Δεν ξέρουν γιατί ο Θεός κρίνει και παιδεύει, κλαδεύει ή δοκιμάζει και εξευγενίζει τους ανθρώπους. Δεν ξέρουν ότι μόνο τα λόγια του Θεού και η αλήθεια μπορούν να διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Υπεραπλουστεύουν τόσο πολύ το έργο του Θεού και τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους από τον Θεό! Πιστεύουν ότι, αν αναφέρουν λίγα λόγια και δόγματα, υποκαθιστούν το έργο του Θεού, ότι αυτό μπορεί να λύσει το πρόβλημα της διαφθοράς του ανθρώπου. Δεν δείχνει αυτό την ανοησία και την άγνοια των ψευδο-επικεφαλής; Εφόσον οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την παραμικρή αλήθεια-πραγματικότητα, γιατί έχουν τόση αυτοπεποίθηση; Μήπως, αν ξεστομίσουν κάποια δόγματα, θα κάνουν τους ανθρώπους ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία; Μήπως θα τους επιτρέψουν ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους; Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής να είναι τόσο ανίδεοι και αφελείς; Είναι, άραγε, τόσο απλό να σταματήσουν τις εσφαλμένες πρακτικές άσκησης και τη διεφθαρμένη συμπεριφορά ενός ανθρώπου; Είναι, άραγε, τόσο εύκολο να διορθωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου; Οι ψευδο-επικεφαλής είναι πολύ ανόητοι και ρηχοί! Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί μόνο μία μέθοδο για να λύσει το ζήτημα της διαφθοράς του ανθρώπου. Χρησιμοποιεί πολλές μεθόδους και ενορχηστρώνει διαφορετικά περιβάλλοντα για ν’ αποκαλύψει τους ανθρώπους, και να τους οδηγήσει στην κάθαρση και στην τελείωση. Αντιθέτως, οι ψευδο-επικεφαλής εκτελούν έργο με απίστευτα μονότονο και επιφανειακό τρόπο: Φωνάζουν κατ’ ιδίαν τους ανθρώπους για να τους μιλήσουν, κάνουν λίγο έργο συμβουλευτικής στους ανθρώπους σχετικά με τους τρόπους σκέψης τους, παροτρύνουν λίγο τους ανθρώπους και πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει πως κάνουν αληθινό έργο. Αυτό είναι επιφανειακό, έτσι δεν είναι; Και ποιο πρόβλημα κρύβεται πίσω από αυτήν την επιφανειακή προσέγγιση; Δεν είναι η αφέλεια; Οι ψευδο-επικεφαλής είναι εξαιρετικά αφελείς και επίσης αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους και τα πράγματα με απίστευτη αφέλεια. Τίποτε δεν είναι δυσκολότερο να διορθωθεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων· η λεοπάρδαλη δεν μπορεί ν’ αλλάξει τις κηλίδες της. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν καθόλου να διακρίνουν αυτό το πρόβλημα. Επομένως, όταν πρόκειται για τους επόπτες στην εκκλησία που προκαλούν συνεχώς αναστατώσεις, που διαρκώς περιορίζουν και βασανίζουν τους ανθρώπους, οι ψευδο-επικεφαλής απλώς τους μιλάνε και δεν κάνουν τίποτε άλλο· τους κλαδεύουν με δυο λόγια και αυτό είναι όλο. Δεν τους αναθέτουν διαφορετικά καθήκοντα και δεν τους απομακρύνουν από τα καθήκοντά τους άμεσα. Αυτή η προσέγγιση των ψευδο-επικεφαλής προκαλεί τρομερή ζημιά στο έργο της εκκλησίας και συχνά έχει ως αποτέλεσμα να παρακωλύεται, να καθυστερεί, να πλήττεται και να μην προχωράει κανονικά, ομαλά και αποτελεσματικά το εκκλησιαστικό έργο, λόγω της αναστάτωσης που προκαλούν κάποιοι κακοί άνθρωποι· όλα αυτά είναι θλιβερές συνέπειες του γεγονότος ότι οι ψευδο-επικεφαλής ενεργούν με βάση τα συναισθήματά τους, παραβιάζοντας τις αλήθεια-αρχές και χρησιμοποιώντας τους λάθος ανθρώπους. Όπως φαίνεται προς τα έξω, οι ψευδο-επικεφαλής δεν διαπράττουν σκοπίμως μυριάδες κακά ούτε ενεργούν με τον δικό τους τρόπο και εγκαθιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, όπως κάνουν οι αντίχριστοι. Ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να λύνουν άμεσα τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο, και όταν εμφανίζονται προβλήματα με τους επόπτες διαφόρων ομάδων ή όταν αυτοί οι επόπτες δεν μπορούν να επωμιστούν το έργο τους, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να τους αναθέσουν άμεσα διαφορετικά καθήκοντα ή να τους απομακρύνουν άμεσα από τα καθήκοντά τους, με αποτέλεσμα να επιφέρουν σοβαρές απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο. Και όλα αυτά προκαλούνται από το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής αμελούν τις ευθύνες τους. Δεν είναι πολύ απεχθείς οι ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.)

IV. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επόπτες που αντιτίθενται στις εργασιακές ρυθμίσεις και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο

Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να χειριστούν άμεσα τις κακές πράξεις που συμβαίνουν στην εκκλησία, όπως τις περιπτώσεις που οι επόπτες βασανίζουν τους άλλους, τους περιορίζουν και προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Ομοίως, όταν κάποιοι επόπτες αντιτίθενται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να βρουν κατάλληλες λύσεις για ν’ αντιμετωπίσουν άμεσα αυτά τα ζητήματα. Αυτό προκαλεί απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο, και στους υλικούς και οικονομικούς πόρους του οίκου του Θεού. Οι ψευδο-επικεφαλής είναι αφελείς και ρηχοί, δεν μπορούν να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές και ιδίως να διακρίνουν τη φύση-ουσίες του καθενός. Κατά συνέπεια, συχνά κάνουν το έργο τους μ’ επιφανειακό τρόπο, απλώς ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες, τηρούν τους κανονισμούς και φωνάζουν συνθήματα, αλλά δεν πηγαίνουν επιτόπου να επιθεωρήσουν το έργο, να παρατηρήσουν και να ρωτήσουν για κάθε επόπτη ή να ρωτήσουν έγκαιρα τι έχουν κάνει αυτοί οι επόπτες, ποιες είναι οι αρχές που καθοδηγούν τις πράξεις τους και ποια είναι τα επακόλουθα αποτελέσματα. Ως αποτέλεσμα, είναι εντελώς ανίδεοι για το ποιοι είναι πραγματικά οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν και τι έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι. Επομένως, όταν αυτοί οι επόπτες αντιτίθενται κρυφά στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο, οι ψευδο-επικεφαλής όχι μόνο δεν το γνωρίζουν, αλλά προσπαθούν και να υπερασπιστούν τους επόπτες. Ακόμη κι αν ακούσουν κάτι γι’ αυτό, δεν το εξετάζουν και δεν το χειρίζονται άμεσα. Οι ψευδο-επικεφαλής από τη μία πλευρά είναι ανίκανοι στο έργο τους, κι από την άλλη πλευρά αμελούν τα καθήκοντά τους. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ένας συγκεκριμένος επικεφαλής επέλεξε ως τεχνικό φύτευσης κάποια που είχε αποκλειστεί από μια άλλη ομάδα. Δεν έλεγξε κατά πόσο αυτή η γυναίκα είχε σχετική εμπειρία και εξειδίκευση, αν μπορούσε να κάνει καλά τη δουλειά ή αν είχε σοβαρή και υπεύθυνη στάση, κι αφού την τοποθέτησε σ’ αυτόν τον ρόλο, την άφησε χωρίς να την ελέγξει καθόλου, λέγοντας: «Πήγαινε και ξεκίνα να φυτεύεις λαχανικά. Μπορείς να επιλέξεις εσύ τους σπόρους, κι εγώ θα εγκρίνω το ποσό που θα δαπανήσεις. Απλώς κάνε αυτό το έργο με τον τρόπο που εσύ θεωρείς κατάλληλο!» Εφόσον το είπε αυτό ο επικεφαλής, αυτή η επόπτρια άρχισε να κάνει το έργο με τον τρόπο που εκείνη θεώρησε κατάλληλο. Η πρώτη της εργασία ήταν να επιλέξει τους σπόρους. Όταν έψαξε στο διαδίκτυο, διαπίστωσε το εξής: «Πολύ απλά, υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές ποικιλίες λαχανικών· αυτός ο απέραντος κόσμος είναι γεμάτος θαυμαστά πράγματα! Είναι πολύ διασκεδαστικό να διαλέγει κανείς σπόρους. Δεν έχω κάνει ποτέ στο παρελθόν αυτήν τη δουλειά, και δεν ήξερα ότι θα μ’ ενδιέφερε τόσο πολύ. Αφού μ’ ενδιαφέρει τόσο, θα τα δώσω όλα για όλα!» Άνοιξε πρώτα την ενότητα με τους σπόρους ντομάτας και έμεινε πραγματικά έκπληκτη. Υπήρχαν κάθε λογής ποικιλίες και κάθε είδους μεγέθη, και ως προς το χρώμα υπήρχαν κόκκινες, κίτρινες και πράσινες. Μάλιστα, ένα είδος ήταν πολύχρωμο· δεν είχε δει ποτέ κάτι παρόμοιο και αυτό πραγματικά διεύρυνε τους ορίζοντές της! Όμως, πώς θα διάλεγε τους σωστούς σπόρους; Αποφάσισε να φυτέψει μερικούς από κάθε ποικιλία, και ιδίως από το πολύχρωμο είδος που φαινόταν τόσο μοναδικό. Η επόπτρια επέλεξε περισσότερες από 10 ποικιλίες ντομάτας με διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και σχήματα. Αφού επέλεξε σπόρους ντομάτας, είχε έρθει η στιγμή να κάνει το ίδιο και με τις μελιτζάνες. Συνήθως, τα είδη μελιτζάνας που τρώνε οι άνθρωποι είναι οι μακρουλές και μοβ μελιτζάνες ή οι λευκές μελιτζάνες, αλλά εκείνη σκέφτηκε: «Οι μελιτζάνες δεν θα έπρεπε να περιορίζονται μόνο σ’ αυτά τα δύο είδη. Υπάρχουν πράσινες, κηλιδωτές, μακρουλές, στρογγυλές και οβάλ ποικιλίες. Θα διαλέξω λίγους σπόρους από κάθε είδος, ώστε όλοι να ανοίξουν το μυαλό τους και να φάνε κάθε λογής διαφορετικές μελιτζάνες. Ως επόπτρια, δείτε πόσο επιδέξια και τολμηρή είμαι στην επιλογή σπόρων, πόσο νοιάζομαι για τους αδελφούς και τις αδελφές, ικανοποιώντας τις προτιμήσεις όλων». Έπειτα, επέλεξε σπόρους κρεμμυδιού. Υπήρχαν συνολικά 14 ντόπιες ποικιλίες κρεμμυδιών, και τις επέλεξε όλες· και όταν τελείωσε, ένιωθε πολύ ικανοποιημένη. Άραγε, είναι «τολμηρή» αυτή η επόπτρια; Ποιος θα τολμούσε να διαλέξει τόσες ποικιλίες; Αργότερα, συνέχισα να αναλύω αυτό το ζήτημα, και μάλιστα κάποιος είπε: «Δεν υπάρχουν μόνο 14 ντόπιες ποικιλίες· υπάρχουν και κάποιες ακόμα που δεν επέλεξε!» Αυτό που εννοούσε ήταν ότι οι 14 ποικιλίες δεν ήταν πάρα πολλές και ότι υπήρχαν και άλλες που δεν είχε επιλέξει η επόπτρια, οπότε δεν έκανε τίποτε λάθος. Δεν είναι αργόστροφος ο άνθρωπος που το είπε αυτό; Αυτό δείχνει ότι είναι αργόστροφος, ότι δεν κατανοεί την ανθρώπινη γλώσσα και ότι δεν έχει ιδέα γιατί ανέλυα το ζήτημα. Η επόπτρια, αφού επέλεξε σπόρους κρεμμυδιού, διάλεξε επίσης τουλάχιστον οκτώ ποικιλίες πατάτας. Ποιος ήταν ο στόχος της όταν επέλεξε τόσες ποικιλίες; Να διευρύνει τους ορίζοντες όλων και να τους δώσει τη δυνατότητα να δοκιμάσουν πολλές διαφορετικές γεύσεις. Η επόπτρια πίστευε ότι η επιλογή σπόρων θα πρέπει να έχει ως αρχή να επωφελούνται οι αδελφοί και οι αδελφές. Πώς σας φαίνεται το κίνητρό της; Μήπως ο οίκος του Θεού έχει ορίσει ως αρχή όταν ενεργεί κάποιος να σκέφτεται εκ μέρους όλων και να εξυπηρετεί τους πάντες; (Όχι.) Τότε ποια είναι η αρχή που έχει ορίσει ο οίκος του Θεού για την επιλογή σπόρων; Να μη φυτεύονται περίεργες και σπάνιες ποικιλίες που δεν τρώμε συνήθως. Όσο για τις ποικιλίες που τρώμε συνήθως, αν δεν τις έχουμε φυτέψει στο παρελθόν και δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι κατάλληλες για το έδαφος και το κλίμα της περιοχής, να επιλέγονται μια-δυο ποικιλίες, το πολύ τρεις ή τέσσερις. Πρώτον, πρέπει να είναι κατάλληλες για το έδαφος και το κλίμα της περιοχής· δεύτερον, πρέπει ν’ αναπτύσσονται εύκολα, και να μην είναι ευάλωτες σε ασθένειες και παράσιτα· τρίτον, πρέπει να βγάζουν σπόρους για την επόμενη χρονιά· και τέλος, πρέπει να αποφέρουν καλή σοδειά. Αν είναι νόστιμες αλλά αποφέρουν μικρή σοδειά, τότε δεν είναι κατάλληλες. Κρίνοντας από το ζήτημα της επιλογής σπόρων, άραγε αυτή η επόπτρια ενήργησε σύμφωνα με τις αρχές; Αναζήτησε; Υποτάχθηκε; Έλαβε υπόψη τον οίκο του Θεού; Ενήργησε με τη στάση που όφειλε να έχει κατά την εκτέλεση ενός καθήκοντος; (Όχι.) Είναι ξεκάθαρο ότι βγήκε εκτός ελέγχου και έκανε κακά πράγματα, ότι αντιτάχθηκε ανοιχτά στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενήργησε με τον δικό της τρόπο! Σπατάλησε έτσι τις προσφορές του Θεού για να ικανοποιήσει την προσωπική της περιέργεια και την επιθυμία της να διασκεδάσει, και αντιμετώπισε μια τόσο σημαντική εργασία σαν παιχνίδι, αλλά ο ψευδο-επικεφαλής της την άφησε να κάνει ό,τι ήθελε χωρίς να ρωτήσει ή να παρέμβει. Όταν ρωτήθηκε: «Έκανε πραγματικά καθόλου έργο η επόπτρια που επέλεξες; Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Τη βοήθησες κάνοντας ελέγχους όταν τέθηκε το ζήτημα της επιλογής των σπόρων;» Δεν έδωσε σημασία σ’ αυτά τα ζητήματα και είπε μόνο το εξής: «Οι σπόροι έχουν φυτευτεί. Επισκεφθήκαμε την τοποθεσία κατά τη διάρκεια του φυτέματος». Δεν τον ένοιαξε τίποτε άλλο. Πώς διαπιστώθηκε στο τέλος το πρόβλημα αυτής της επόπτριας; Φύτεψε κάποιες φράουλες και, σύμφωνα με τις σχετικές τεχνικές προδιαγραφές, οι φραουλιές δεν πρέπει να καλυφθούν ούτε ν’ αφεθούν να καρποφορήσουν τον πρώτο χρόνο· πρέπει να αφαιρούνται όλα τα άνθη, διαφορετικά δεν θα υπάρξουν καρποί τον δεύτερο χρόνο και, ακόμη κι αν υπάρξουν καρποί τον πρώτο χρόνο, θα είναι πολύ μικροί. Παρόλο που οι ειδικοί το είπαν αυτό στην επόπτρια, εκείνη δεν τους άκουσε. Η λογική της βασίστηκε στις πληροφορίες που βρήκε στο διαδίκτυο, που έλεγαν ότι είναι αποδεκτό να καλύπτονται οι φραουλιές με πλαστική μεμβράνη κατά τον πρώτο χρόνο και ν’ αφεθούν να καρποφορήσουν. Το αποτέλεσμα ήταν να βγουν μικρές φράουλες, ακανόνιστου σχήματος και γεμάτες σπόρους· κάποιες ήταν ξινές, κάποιες ήταν γλυκές και κάποιες δεν είχαν καθόλου γεύση. Βγήκαν φράουλες όλων των ειδών. Το πρόβλημα είχε γίνει τόσο σοβαρό, κι ωστόσο οι ψευδο-επικεφαλής το αγνοούσαν εντελώς. Γιατί; Σκέφτηκαν ότι ούτως ή άλλως δεν θα έτρωγαν αυτές τις φράουλες, και γι’ αυτό επέλεξαν ν’ αγνοήσουν το ζήτημα. Το γεγονός ότι δεν θα έτρωγαν κάτι σημαίνει ότι δεν έπρεπε να ενδιαφερθούν γι’ αυτό; Κι όσο για τις πατάτες και τα κρεμμύδια που θα έτρωγαν, ενδιαφέρθηκαν άραγε γι’ αυτά; Κανένας από αυτούς τους ψευδο-επικεφαλής δεν ενδιαφέρθηκε· απλώς παρακολουθούσαν όσο η επόπτρια έκανε ό,τι της άρεσε. Μια μέρα, τους επισκέφθηκα, και κάποιος ανέφερε ότι τα μαρούλια είχαν γίνει κι ότι αν δεν τα μάζευαν σύντομα, κανείς δεν θα μπορούσε να τα φάει και θα πήγαιναν χαμένα. Ωστόσο, η επόπτρια επέμεινε να τ’ αφήσει και είπε ότι, αν τα μάζευαν, θα έπρεπε να φυτέψουν άλλα λαχανικά, κι αυτό το θεωρούσε μπελά. Οι ψευδο-επικεφαλής, παρόλο που το γνώριζαν αυτό, δεν έκαναν τίποτα. Στο τέλος, έπρεπε να τους δώσει εντολή ο Άνωθεν να μαζέψουν γρήγορα τα μαρούλια και να χειριστούν το ζήτημα· διαφορετικά, τα μαρούλια θα καταλάμβαναν χώρο στο χωράφι και θα εμπόδιζαν τη φύτευση των θερινών λαχανικών. Παρόλο που προέκυψε ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα στο έργο, κανένας από τους ψευδο-επικεφαλής δεν έκανε κάτι γι’ αυτό· φοβόντουσαν πολύ μήπως προσβάλουν κάποιον. Επειδή η επόπτρια είχε προαχθεί από έναν ψευδο-επικεφαλής που δεν έλεγξε ποτέ το έργο της από τη στιγμή που την προήγαγε, αλλά την άφησε να ενεργεί ελεύθερα, της παρείχε υποστήριξη και την υπερασπιζόταν, και επειδή οι άλλοι επικεφαλής δεν τόλμησαν να παρέμβουν και τάχθηκαν μαζί του, στο τέλος προέκυψαν τόσο πολλά προβλήματα. Αυτό είναι το έργο που έκαναν οι επικεφαλής. Μπορούν μετά απ’ όλα αυτά ν’ αποκαλούνται επικεφαλής; Παρόλο που συνέβη ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα κάτω από τη μύτη τους, δεν κατάφεραν να το αναγνωρίσουν ως πρόβλημα, πόσο μάλλον να το λύσουν. Δεν είναι ψευδο-επικεφαλής; (Ναι, είναι.) Από τη μία πλευρά, είναι ανθρωπάρεσκοι και φοβόντουσαν μήπως προσβάλουν τους άλλους. Από την άλλη πλευρά, δεν ήξεραν πόσο σοβαρό ήταν το πρόβλημα, δεν είχαν ορθή κρίση, δεν γνώριζαν ότι υπήρχε ζήτημα και δεν είχαν επίγνωση ότι αυτό το έργο ενέπιπτε στο πεδίο των αρμοδιοτήτων τους. Άραγε, δεν είναι άχρηστοι και χαραμοφάηδες; Δεν είναι αυτό αμέλεια στην εκτέλεση των ευθυνών τους; (Ναι.) Αυτή είναι η τέταρτη περίπτωση: οι επόπτες που αντιτίθενται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και ενεργούν με τον δικό τους τρόπο. Παρουσιάσαμε ένα παράδειγμα, το οποίο εκθέτει την εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής που αμελούν τα καθήκοντά τους σ’ αυτό το ζήτημα και φέρνει στο φως τη φύση-ουσία των ψευδο-επικεφαλής.

V. Πώς αντιμετωπίζουν οι ψευδο-επικεφαλής τους επόπτες που είναι αντίχριστοι και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια

Άλλη μια περίπτωση είναι όταν οι επόπτες επαναστατούν ενάντια στους ανωτέρους τους και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια· αυτοί οι επόπτες είναι αντίχριστοι. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν ν’ αναλάβουν τον ρόλο της επόπτευσης, όταν πρόκειται για ζητήματα όπως επόπτες που έχουν χαμηλό επίπεδο, που έχουν κακή ανθρώπινη φύση ή που βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα. Επίσης, δεν καταφέρνουν να επιθεωρήσουν άμεσα το έργο που κάνουν τέτοιοι επόπτες, και να ρωτήσουν σχετικά μ’ αυτό το έργο και σχετικά με τα προβλήματα των εποπτών, προκειμένου να προσδιορίσουν την καταλληλότητά τους. Ομοίως, οι ψευδο-επικεφαλής είναι ακόμα πιο ανίκανοι να διακρίνουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων, που είναι καταχθόνιοι και φαύλοι. Όχι μόνο είναι ανίκανοι να το διακρίνουν αυτό, αλλά ταυτόχρονα φοβούνται κάπως αυτούς τους ανθρώπους και είναι λίγο αβοήθητοι και ανίσχυροι, σε βαθμό που, τις περισσότερες φορές, οι αντίχριστοι τους σέρνουν από τη μύτη. Πόσο σοβαρό μπορεί να γίνει αυτό; Οι αντίχριστοι μπορεί να σχηματίσουν κλίκες στους χώρους εργασίας των ψευδο-επικεφαλής, προσελκύοντας τις δικές τους δυνάμεις και εγκαθιδρύοντας ανεξάρτητα βασίλεια, και, τελικά, μπορεί να πάρουν την εξουσία, ν’ αρχίσουν να κάνουν κουμάντο και να μετατρέψουν τους ψευδο-επικεφαλής σε υποχείρια. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής με κάποιον τρόπο παραμένουν ανίδεοι για όσα αποφασίζουν και γνωρίζουν οι αντίχριστοι, και είναι στο σκοτάδι σε σχέση μ’ αυτά. Αντιλαμβάνονται αυτά τα πράγματα μόνο αφού συμβεί κάτι και τους το αναφέρει κάποιος, αλλά τότε πλέον είναι πολύ αργά. Μάλιστα, οι ψευδο-επικεφαλής ρωτούν τους αντίχριστους γιατί δεν είχαν ενημερωθεί και η απάντησή τους είναι η εξής: «Σε τι θα ωφελούσε να σου το πω; Δεν μπορείς να πάρεις αποφάσεις για τίποτα, οπότε δεν ήταν ανάγκη να το συζητήσω αυτό μαζί σου. Πήραμε μόνοι μας την απόφαση. Ακόμη κι αν σε είχαμε ενημερώσει, σίγουρα θα είχες συμφωνήσει. Τι άποψη θα μπορούσες να είχες;» Οι ψευδο-επικεφαλής είναι αβοήθητοι σε τέτοια ζητήματα. Αν δεν μπορείς να διακρίνεις, να αντιμετωπίσεις ή να χειριστείς αυτούς τους αντίχριστους, θα πρέπει να τους αναφέρεις στον Άνωθεν, αλλά ούτε αυτό δεν τολμάς να κάνεις· δεν είσαι άχρηστος; (Ναι.) Αυτοί οι τελείως άχρηστοι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τέτοια ζητήματα, απλώς έρχονται σ’ Εμένα για να παραπονεθούν με δάκρυα στα μάτια, μουρμουρίζοντας: «Δεν φταίω εγώ· δεν πήρα εγώ αυτήν την απόφαση. Δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα το κατά πόσο ήταν σωστή ή λάθος η απόφαση που πήραν, επειδή δεν μ’ ενημέρωσαν ούτε μου το είπαν όταν το έκαναν». Τι εννοούν μ’ αυτό; (Αποφεύγουν την ευθύνη.) Ως επικεφαλής, θα πρέπει να γνωρίζεις και ν’ αντιλαμβάνεσαι αυτά τα ζητήματα· αν οι αντίχριστοι δεν σε ενημερώνουν για κάτι, γιατί δεν παίρνεις την πρωτοβουλία να πας να ρωτήσεις μόνος σου; Ως επικεφαλής, θα πρέπει να οργανώνεις, να προεδρεύεις και να λαμβάνεις αποφάσεις για κάθε ζήτημα· αν δεν σε ενημερώνουν για τίποτα και παίρνουν αποφάσεις μόνοι τους, στέλνοντάς σου τιμολόγια για να τα υπογράψεις, τότε δεν σφετερίζονται την εξουσία σου; Οι ψευδο-επικεφαλής, όταν συναντούν αντίχριστους που προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο, μένουν εμβρόντητοι· είναι σαν ανόητοι που έρχονται αντιμέτωποι μ’ έναν λύκο, και παραμένουν ανίσχυροι όσο οι αντίχριστοι τους μετατρέπουν σε υποχείρια και σφετερίζονται την εξουσία τους. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε απολύτως γι’ αυτό. Είναι ένα μάτσο άχρηστοι και άθλιοι! Δεν μπορούν να λύσουν ζητήματα, δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να εκθέσουν τους αντίχριστους και σίγουρα δεν μπορούν να τους περιορίσουν ώστε να μην κάνουν κακές πράξεις. Ταυτόχρονα, δεν αναφέρουν αυτά τα ζητήματα στον Άνωθεν. Δεν είναι άχρηστοι; Τι όφελος έχει να επιλεγείς ως επικεφαλής; Οι αντίχριστοι βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα, σπαταλούν ανοιχτά τις προσφορές, σχηματίζουν δυνάμεις υπό την ηγεσία τους και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια μέσα στην εκκλησία· στο μεταξύ, αποτυγχάνεις εντελώς να τους επιβλέψεις, να τους εκθέσεις, να τους συγκρατήσεις και να τους χειριστείς, κι παρ’ όλα αυτά έρχεσαι σ’ Εμένα να παραπονεθείς. Τι σόι επικεφαλής είσαι; Είσαι πραγματικά άχρηστος! Αυτές οι συμμορίες που ενεργούν υπό την ηγεσία των αντίχριστων, ό,τι κι αν κάνουν, συζητούν κρυφά μεταξύ τους κι έπειτα λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς έγκριση. Δεν δίνουν καν το δικαίωμα στους επικεφαλής να γνωρίζουν τι γίνεται, πόσο μάλλον το δικαίωμα να παίρνουν αποφάσεις. Ακυρώνουν ευθέως τους επικεφαλής, ασκώντας οι ίδιοι όλη την εξουσία και κάνοντας κουμάντο σε όλα. Τι κάνουν οι επικεφαλής που έχουν αναλάβει να τους διαχειριστούν όταν έρχονται αντιμέτωποι με όλα αυτά; Αποτυγχάνουν εντελώς να τους επιθεωρήσουν, να τους επιβλέψουν, να τους διαχειριστούν και να λάβουν αποφάσεις σε σχέση μ’ αυτό το έργο. Στο τέλος, αφήνουν τους αντίχριστους να πάρουν την εξουσία και να τους διαχειρίζονται αφ’ υψηλού. Δεν οφείλεται αυτό το πρόβλημα στο έργο των ψευδο-επικεφαλής; Ποια είναι η ουσία αυτού του προβλήματος; Από πού πηγάζει; Πηγάζει από το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα και οι αντίχριστοι δεν τους έχουν καθόλου σε υπόληψη. Οι αντίχριστοι σκέφτονται: «Τι μπορείς να κάνεις ως επικεφαλής; Και πάλι δεν θα σ’ ακούσω και θα συνεχίσω να σε ποδοπατώ για να κάνω ό,τι θέλω. Αν το αναφέρεις αυτό στον Άνωθεν, θα σε βασανίσουμε!» Οι ψευδο-επικεφαλής δεν τολμούν ν’ αναφέρουν τέτοια ζητήματα. Όχι μόνο δεν διαθέτουν εργασιακή ικανότητα, αλλά δεν έχουν και το κουράγιο να τηρήσουν τις αρχές, φοβούνται μήπως προσβάλουν κάποιον και δεν έχουν καθόλου αφοσίωση· δεν είναι αυτό σοβαρό πρόβλημα; Αν είχαν πραγματικά κάποιο επίπεδο και κατανοούσαν την αλήθεια, τότε, μόλις έβλεπαν ότι αυτοί οι τύποι είναι κακοί, θα έλεγαν: «Δεν τολμάω να τους εκθέσω μόνος μου, οπότε θα συναναστραφώ με αρκετούς αδελφούς και αδελφές που επιδιώκουν και κατανοούν την αλήθεια περισσότερο, για να λύσω αυτά τα ζητήματα. Αν, αφού συναναστραφώ μαζί τους, και πάλι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τους αντίχριστους, θ’ αναφέρω το πρόβλημα στους Άνωθεν και θ’ αφήσω εκείνους να το λύσουν. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, αλλά πρώτα πρέπει να διαφυλάξω τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συνεχιστούν τα ζητήματα που έχω διακρίνει και τα προβλήματα που έχω εντοπίσει». Αυτός δεν είναι ένας τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα; Δεν μπορεί, επίσης, να θεωρηθεί ότι έτσι εκπληρώνει κάποιος την ευθύνη του; Αν μπορούσες να το κάνεις αυτό, τότε ο Άνωθεν δεν θα έλεγε ότι έχεις χαμηλό επίπεδο και ότι δεν διαθέτεις εργασιακή ικανότητα. Ωστόσο, δεν μπορείς καν ν’ αναφέρεις στον Άνωθεν προβλήματα, και γι’ αυτό χαρακτηρίζεσαι άχρηστος και ψευδο-επικεφαλής. Όχι μόνο έχεις χαμηλό επίπεδο και δεν διαθέτεις εργασιακή ικανότητα, αλλά δεν έχεις καν την πίστη και το κουράγιο να βασιστείς στον Θεό για να εκθέσεις και να πολεμήσεις τους αντίχριστους. Δεν είσαι άχρηστος; Μήπως είναι αξιολύπητοι εκείνοι που αφήνουν τους αντίχριστους να σφετεριστούν την εξουσία; Μπορεί ν’ ακούγονται αξιολύπητοι· δεν έχουν κάνει τίποτε κακό και είναι πολύ προσεκτικοί στο έργο τους, φοβούνται πολύ μήπως κάνουν λάθη, μήπως κλαδευτούν και μήπως τους απαξιώσουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Ωστόσο, καταλήγουν να παραγκωνίζονται πέρα για πέρα από τους αντίχριστους μπροστά στα μάτια τους, τίποτε από όσα λένε δεν έχει καμία επίδραση και ουσιαστικά, είτε βρίσκονται εκεί είτε όχι, δεν έχει σημασία. Μπορεί να φαίνονται αξιολύπητοι με την πρώτη ματιά, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ απεχθείς. Πείτε Μου, μπορεί ο οίκος του Θεού να λύσει προβλήματα που δεν μπορούν να λύσουν οι άνθρωποι; Θα πρέπει οι άνθρωποι ν’ αναφέρουν προβλήματα στον Άνωθεν; (Ναι, θα πρέπει.) Στον οίκο του Θεού, δεν υπάρχουν προβλήματα που δεν μπορούν να λυθούν, και τα λόγια του Θεού μπορούν να λύσουν οποιοδήποτε ζήτημα. Έχεις αληθινή πίστη στον Θεό; Αν δεν έχεις ούτε αυτήν τη λίγη πίστη, πώς είναι δυνατόν να έχεις τα προσόντα για να γίνεις επικεφαλής; Δεν είσαι άχρηστος και άθλιος; Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι είσαι ψευδο-επικεφαλής· δεν έχεις καν την πιο στοιχειώδη πίστη στον Θεό. Είσαι δύσπιστος και δεν σου αξίζει να είσαι επικεφαλής!

Σε ό,τι αφορά την τέταρτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, απαριθμήσαμε πέντε περιπτώσεις για να εκθέσουμε πώς προσεγγίζουν οι ψευδο-επικεφαλής διάφορα στοιχεία του έργου και τους επιβλέποντες. Με βάση αυτές τις πέντε περιπτώσεις, αναλύσαμε τις διάφορες εκδηλώσεις του εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου που έχουν οι ψευδο-επικεφαλής, καθώς και της ανικανότητας και της αδυναμίας τους να κάνουν αληθινό έργο. Μέσα από αυτήν τη συναναστροφή, σας είναι λίγο πιο ξεκάθαρο πώς να διακρίνετε τους ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.) Εντάξει, λοιπόν. Ας ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

23 Ιανουαρίου 2021