Σημείο τρίτο: Να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές, ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον (Μέρος δεύτερο)

Στην προηγούμενη συνάθροιση, συναναστραφήκαμε κι άλλο πάνω στη δεύτερη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, αναφέροντας ποιες είναι οι δυσκολίες της ζωή-εισόδου και εκθέτοντας κάποιες πρακτικές και εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Έπειτα, συζητήσαμε διάφορα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την τρίτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών —να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον— και εκθέσαμε και αναλύσαμε πού εκδηλώνεται η έννοια του «ψεύδους» των ψευδο-επικεφαλής μέσα από τις στάσεις, τις πρακτικές και τις εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής σ’ αυτά τα ζητήματα· με άλλα λόγια, τις εκδηλώσεις που δείχνουν πώς αποτυγχάνουν οι ψευδο-επικεφαλής να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους ως επικεφαλής. Παρακαλώ, απαριθμήστε αυτά τα ζητήματα. (Ένα από αυτά αφορούσε το τύπωμα βιβλίων με τα λόγια του Θεού. Εκείνος ο ψευδο-επικεφαλής δεν έκανε συγκεκριμένο έργο, απλώς ανέφερε δόγματα με τρόπο κενό. Επίσης, δεν συναναστράφηκε συγκεκριμένα πάνω στις αλήθεια-αρχές ούτε έκανε το παραμικρό αληθινό έργο.) Σ’ αυτό το ζήτημα, εκείνος ο ψευδο-επικεφαλής δεν έκανε αληθινό έργο, απέτυχε να εκπληρώσει τις ευθύνες του ως επικεφαλής και εργάτης, και δεν συναναστράφηκε ξεκάθαρα πάνω στις επαγγελματικές απαιτήσεις, τις συγκεκριμένες αρχές και τα σημεία που έπρεπε να ληφθούν υπόψη σε σχέση με το έργο. Απλώς φώναξε κάποια συνθήματα και ξεστόμισε κάποια κενά λόγια, και τότε θεώρησε ότι τα πήγε μια χαρά. Τι άλλο συζητήσαμε; (Ήταν επίσης το περιστατικό της αγοράς ενός παλτού από πούπουλο χήνας για τον Θεό.) Ποιο πρόβλημα εξέθεσε αυτό το περιστατικό σε σχέση με τους ψευδο-επικεφαλής; (Εξέθεσε το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο, και ότι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση και λογική.) Όταν κάποιος Μου αγόρασε ένα ρούχο, αυτοί οι επικεφαλής βοήθησαν να γίνουν έλεγχοι σ’ αυτό· μήπως αυτό είναι μέρος του έργου που θα έπρεπε να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Όχι, δεν είναι.) Έκαναν έργο που δεν όφειλαν· ποιο είναι το πρόβλημα σ’ αυτό; (Δεν ασχολήθηκαν με το έργο που έχουν να κάνουν.) Αυτή είναι μια εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής. Πρώτον, αυτό εξέθεσε το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται με το έργο τους, και δεύτερον, εξέθεσε το γεγονός ότι δεν έχουν λογική και ότι κάνουν μόνο αηδιαστικά πράγματα που υστερούν σε λογική και σε ανθρώπινη φύση. Εσείς απλώς θυμάστε τα παραδείγματα, αλλά δεν έχετε διακρίνει τα ζητήματα που θέλουν ν’ αναδείξουν αυτά τα παραδείγματα ούτε την ουσία των ζητημάτων που αποσκοπούν ν’ αναλύσουν. Ποια άλλα παραδείγματα έδωσα για το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται με το έργο που έχουν να κάνουν; (Είπες το παράδειγμα του ζαχαροπλάστη που έφτιαχνε συνεχώς γλυκά για τον Θεό. Ο Θεός τού είπε να μην το κάνει, αλλά οι επικεφαλής και οι εργάτες συνέχισαν να του το επιτρέπουν, και μάλιστα δοκίμαζαν οι ίδιοι τα γλυκά.) Ποια προβλήματα των ψευδο-επικεφαλής εξέθεσε αυτό το παράδειγμα; (Το γεγονός ότι δεν ασχολούνται με το έργο που έχουν να κάνουν ούτε κάνουν το έργο που θα έπρεπε να κάνουν, και επιμένουν να κάνουν έργο που δεν θα έπρεπε.) Πρωτίστως, εξέθεσε το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ασχολούνται με το έργο που έχουν να κάνουν και δεν μπορούν να συλλάβουν το επίκεντρο και το σημείο εστίασης του έργου τους. Επιπλέον, οι ψευδο-επικεφαλής έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα. Ποιο είναι αυτό; (Δεν υπακούν στα λόγια του Θεού ούτε υλοποιούν το έργο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.) Θέλει κανείς άλλος να προσθέσει κάτι; (Παριστάνουν ότι είναι πνευματικοί και ότι λαμβάνουν υπόψη το φορτίο του Θεού, αλλά, στην πραγματικότητα, απλώς βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα.) Αυτό είναι άλλο ένα από τα προβλήματά τους. Άλλος κανείς; (Προτού ενεργήσουν, δεν προσπαθούν να κατανοήσουν τις απαιτήσεις του Θεού· αντιθέτως, χρησιμοποιούν τις δικές τους φαντασιοκοπίες για ν’ αντικαταστήσουν τις επιθυμίες του Θεού.) Αυτό εμπίπτει στην κατηγορία της έλλειψης λογικής. Άλλος κανείς; (Ο τρόπος με τον οποίο οι ψευδο-επικεφαλής προσέγγισαν το ζήτημα της αγοράς ενός ρούχου για τον Θεό αποκάλυψε ότι δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση.) Ποια πτυχή της κανονικής ανθρώπινης φύσης τούς λείπει; Δεν κατανοούν τους κανόνες συμπεριφοράς και δεν έχουν τρόπους. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ουσιαστικά, τα πράγματα που αναφέρατε είναι δευτερεύοντα· ποιο είναι το κύριο ζήτημα; Μόλις αυτοί οι άνθρωποι γίνονται επικεφαλής, θέλουν ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους, καθώς και ειδική μεταχείριση, και ποθούν τις ανέσεις. Για παράδειγμα, θέλουν να φάνε λίγα γλυκά, κι όταν βλέπουν ότι κάποιος είναι καλός στη μαγειρική, σκέφτονται να δοκιμάσουν το φαγητό που φτιάχνει, για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους. Είναι ήδη εμετικό το γεγονός ότι δεν ασχολούνται με το έργο που έχουν να κάνουν ούτε κάνουν αληθινό έργο, αλλά, σαν να μην έφτανε αυτό, ποθούν τις ανέσεις και τις απολαύσεις της λαιμαργίας. Με το πρόσχημα ότι κάνουν γευστικές δοκιμές και ελέγχους για τον Θεό, ικανοποιούν τις δικές τους λαίμαργες επιθυμίες, ενδίδοντας στα οφέλη της θέσης τους. Όλες αυτές είναι εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής. Ενώ αυτές οι εκδηλώσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κακόβουλες ή μοχθηρές σε σύγκριση με τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων, η ανθρώπινη φύση των επικεφαλής αρκεί για ν’ αηδιάσουν οι άνθρωποι. Ως προς τον χαρακτήρα τους, υστερούν σε συνείδηση και λογική· η ανθρώπινη φύση τους είναι πολύ ευτελής και αχρεία, και έχουν έλλειψη ακεραιότητας. Από αυτά τα παραδείγματα, μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο. Αυτό είναι γεγονός.

Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω στις αρχές της εκτέλεσης έργου

Σήμερα, θα συνεχίσουμε να εκθέτουμε τις διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής, με βάση τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Οι ψευδο-επικεφαλής είναι κατά βάση ανίκανοι να κάνουν ουσιαστικό, καίριο εκκλησιαστικό έργο. Χειρίζονται μόνο κάποιες απλές, γενικές υποθέσεις· το έργο τους δεν έχει καίριο κι αποφασιστικό ρόλο στο συνολικό έργο της εκκλησίας και δεν παράγει αληθινά αποτελέσματα. Κατά κύριο λόγο, η συναναστροφή τους απλώς καλύπτει κάποια τετριμμένα και κοινότοπα θέματα· περιλαμβάνει όλο χιλιοειπωμένα λόγια και δόγματα, και είναι απίστευτα κενή, γενικόλογη και χωρίς λεπτομέρειες. Η συναναστροφή τους περιλαμβάνει μόνο πράγματα τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν διαβάζοντας κάτι με την κυριολεκτική του σημασία. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να λύσουν τα αληθινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού στη ζωή-είσοδό του· ακόμα λιγότερο ικανοί είναι συγκεκριμένα στο να εξαλείψουν τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες και τις αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων των ανθρώπων. Το κύριο ζήτημα είναι ότι οι ψευδο-επικεφαλής πολύ απλά δεν μπορούν να επωμιστούν το ζωτικής σημασίας έργο που τους αναθέτει ο οίκος του Θεού, όπως το ευαγγελικό έργο, το έργο παραγωγής ταινιών ή το κειμενικό έργο. Συγκεκριμένα, όταν πρόκειται για έργο που έχει να κάνει με επαγγελματικές γνώσεις, οι ψευδο-επικεφαλής, ενώ μπορεί να γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι ανίδεοι σ’ αυτούς τους τομείς, δεν τους μελετούν ούτε κάνουν έρευνα, πόσο μάλλον είναι σε θέση να δώσουν στους άλλους συγκεκριμένες κατευθύνσεις ή να λύσουν τυχόν προβλήματα που σχετίζονται μ’ αυτούς τους τομείς. Κι ωστόσο, εξακολουθούν ξεδιάντροπα να πραγματοποιούν συναθροίσεις, να μιλούν ακατάπαυστα για κενές θεωρίες και ν’ αναφέρουν λόγια και δόγματα. Οι ψευδο-επικεφαλής γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να κάνουν τέτοιου είδους έργο, κι ωστόσο παριστάνουν τους ειδικούς, ενεργούν με έπαρση και χρησιμοποιούν πάντα βαρυσήμαντα δόγματα για να επιπλήττουν τους άλλους. Δεν μπορούν ν’ απαντήσουν στις ερωτήσεις κανενός, κι ωστόσο βρίσκουν προσχήματα και δικαιολογίες για να επιπλήττουν τους άλλους, ρωτώντας τους γιατί δεν μαθαίνουν το επάγγελμα, γιατί δεν αναζητούν την αλήθεια και γιατί δεν μπορούν να επιλύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής, αν και είναι ανίδεοι σ’ αυτούς τους τομείς και δεν μπορούν να επιλύσουν κανένα πρόβλημα, κάνουν αφ’ υψηλού διάλεξη στους άλλους. Με την πρώτη ματιά, φαίνονται στους άλλους πολύ απασχολημένοι, σαν να μπορούν να κάνουν πολύ έργο και σαν να είναι πολύ ικανοί, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο, κι ωστόσο απασχολούνται μ’ ενθουσιασμό και λένε πάντα τις ίδιες κοινοτοπίες στις συναθροίσεις, επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, χωρίς να μπορούν να λύσουν ούτε ένα αληθινό πρόβλημα. Οι άνθρωποι μπουχτίζουν μ’ αυτό και δεν μπορούν να διαπαιδαγωγηθούν καθόλου απ’ αυτό. Το έργο αυτού του είδους είναι φοβερά ανεπαρκές και δεν αποφέρει κανένα αποτέλεσμα. Έτσι εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής και λόγω αυτού καθυστερεί το έργο της εκκλησίας. Κι ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής πιστεύουν ότι κάνουν σπουδαίο έργο και ότι είναι πολύ ικανοί, όταν στην πραγματικότητα δεν έχουν κάνει καλά έστω και μία πτυχή του εκκλησιαστικού έργου. Δεν ξέρουν αν ανταποκρίνονται στα πρότυπα οι επικεφαλής και οι εργάτες που εμπίπτουν στο πεδίο της αρμοδιότητάς τους ούτε ξέρουν αν οι επικεφαλής και οι επιβλέποντες διαφόρων ομάδων μπορούν να επωμιστούν το έργο τους, και ούτε νοιάζονται ούτε ρωτούν αν έχουν προκύψει προβλήματα στους αδελφούς και στις αδελφές κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Με λίγα λόγια, οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα στο έργο τους, κι ωστόσο παραμένουν έντονα απασχολημένοι. Από την οπτική των άλλων ανθρώπων, οι ψευδο-επικεφαλής είναι σε θέση να υπομείνουν κακουχίες, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα και περνούν την κάθε μέρα τρέχοντας εδώ κι εκεί. Όταν έρχεται η στιγμή του φαγητού, πρέπει να τους φωνάξει κάποιος για να έρθουν στο τραπέζι, και πηγαίνουν πολύ αργά για ύπνο. Κι ωστόσο, τ’ αποτελέσματα του έργου τους απλώς δεν είναι καλά. Αν δεν κοιτάξεις προσεκτικά, με την πρώτη ματιά θα φαίνεται ότι ολοκληρώνονται όλα τα στοιχεία του έργου και ότι όλοι είναι απασχολημένοι με την εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά αν παρατηρούσες στενά και σχολαστικά, και επιθεωρούσες σοβαρά το έργο, θ’ αποκαλυπτόταν η πραγματική κατάσταση. Κάθε στοιχείο του έργου που εμπίπτει στο πεδίο της αρμοδιότητάς τους είναι ένα χάος· δεν έχει καμία δομή ούτε τάξη. Υπάρχουν προβλήματα —ή ακόμη και κενά— σε κάθε έργο. Η εμφάνιση αυτών των προβλημάτων σχετίζεται με το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές και ενεργούν με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, καθώς και με ενθουσιασμό. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν συναναστρέφονται ποτέ πάνω στις αλήθεια-αρχές ούτε αναζητούν ποτέ την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν πνευματική κατανόηση και ότι δεν μπορούν να κάνουν ηγετικό έργο· μπορούν μόνο να ξεστομίζουν λόγια και δόγματα, και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια, μα παρ’ όλα αυτά προσποιούνται ότι γνωρίζουν πράγματα που δεν γνωρίζουν και προσπαθούν να παραστήσουν τους ειδικούς. Το μόνο έργο που κάνουν είναι ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες. Όταν προκύπτει ένα πρόβλημα, εφαρμόζουν τυφλά κανονισμούς. Απλώς ενεργούν στα τυφλά με φούρια και βιασύνη και χωρίς να παράγουν αληθινά αποτελέσματα. Επειδή αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, κι απλώς ξεστομίζουν λόγια και δόγματα και συμβουλεύουν τους άλλους να τηρούν κανονισμούς, η πρόοδος κάθε κομματιού του εκκλησιαστικού έργου επιβραδύνεται και δεν επιτυγχάνονται σαφή αποτελέσματα. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής έχει εργαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, η πιο εμφανής συνέπεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν όποτε κάποιος αποκαλύπτει διαφθορά ή διαμορφώνει αντιλήψεις, και σίγουρα δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να τηρούν όταν κάνουν το καθήκον τους. Και εκείνοι που εκτελούν το καθήκον τους και εκείνοι που δεν το εκτελούν είναι όλοι ληθαργικοί, αχαλίνωτοι και απείθαρχοι, και αποδιοργανωμένοι σαν διασκορπισμένη άμμος. Οι περισσότεροι μπορεί να είναι σε θέση ν’ αναφέρουν κάποια λόγια και δόγματα, αλλά όσο κάνουν τα καθήκοντά τους, απλώς ακολουθούν κανονισμούς· δεν ξέρουν πώς ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Εφόσον οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν πώς ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα, πώς είναι δυνατόν να οδηγήσουν τους άλλους να το κάνουν; Ό,τι κι αν συμβεί στους άλλους ανθρώπους, οι ψευδο-επικεφαλής μπορούν μόνο να τους παροτρύνουν, λέγοντας: «Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις προθέσεις του Θεού!» «Πρέπει να είμαστε αφοσιωμένοι στην εκτέλεση των καθηκόντων μας!» «Όταν μας συμβαίνει κάτι, πρέπει να ξέρουμε πώς να προσευχηθούμε και πρέπει ν’ αναζητούμε τις αλήθεια-αρχές!» Οι ψευδο-επικεφαλής φωνάζουν συχνά αυτά τα συνθήματα και τα δόγματα, κι αυτό δεν αποφέρει καθόλου αποτελέσματα. Οι άνθρωποι, ακόμη κι αφού τους ακούσουν, δεν κατανοούν τι είναι οι αλήθεια-αρχές και δεν έχουν μονοπάτι άσκησης. Σ’ επιφανειακό επίπεδο, οι άνθρωποι προσεύχονται όταν τους συμβαίνει κάτι, και επιθυμούν να είναι αφοσιωμένοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά κανείς τους δεν κατανοεί ζητήματα όπως τι πρέπει να κάνει για να είναι αφοσιωμένος, πώς πρέπει να προσεύχεται για να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού και πώς πρέπει ν’ αναζητεί όταν αντιμετωπίζει ένα ζήτημα, προκειμένου ν’ αποκτήσει κατανόηση των αλήθεια-αρχών. Όταν ρωτούν τους ψευδο-επικεφαλής, εκείνοι λένε: «Όταν σου συμβαίνει κάτι, να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού, να προσεύχεσαι περισσότερο και να συναναστρέφεσαι περισσότερο πάνω στην αλήθεια». Οι άνθρωποι τους ρωτάνε: «Με ποιες αρχές σχετίζεται αυτό το έργο;» κι εκείνοι λένε: «Τα λόγια του Θεού δεν αναφέρουν τίποτα για ζητήματα επαγγελματικού έργου και ούτε εγώ κατανοώ αυτό το πεδίο του έργου. Κάντε τη δική σας έρευνα, αν θέλετε να καταλάβετε· μη ρωτάτε εμένα. Εγώ σας οδηγώ να κατανοήσετε την αλήθεια, όχι ζητήματα επαγγελματικού έργου». Οι ψευδο-επικεφαλής χρησιμοποιούν τέτοιου είδους λόγια για ν’ αποφύγουν τις ερωτήσεις. Και ως αποτέλεσμα, παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν διακαώς να κάνουν τα καθήκοντά τους, δεν ξέρουν πώς να ενεργούν με βάση τις αλήθεια-αρχές ούτε ξέρουν πώς ν’ ακολουθούν τις αρχές όσο εκτελούν τα καθήκοντά τους. Κρίνοντας από τα αποτελέσματα σε κάθε έργο που εμπίπτει στο πεδίο των αρμοδιοτήτων των ψευδο-επικεφαλής, οι περισσότεροι άνθρωποι βασίζονται στη δική τους γνώση και μάθηση και στα δικά τους χαρίσματα για να κάνουν το έργο τους, ενώ έχουν πλήρη άγνοια σε ό,τι αφορά ζητήματα όπως ποιες είναι οι συγκεκριμένες απαιτήσεις του Θεού, ποιες είναι οι αρχές της εκτέλεσης ενός καθήκοντος, πώς πρέπει να ενεργούν για να πετύχουν το αποτέλεσμα της κατάθεσης μαρτυρίας για τον Θεό και πώς να διακηρύσσουν πιο αποτελεσματικά το ευαγγέλιο, ώστε όλοι όσοι λαχταρούν την εμφάνιση του Θεού ν’ ακούσουν τη φωνή Του, να διερευνήσουν την αληθινή οδό και να επιστρέψουν στον Θεό το συντομότερο δυνατό. Γιατί έχουν άγνοια γι’ αυτά τα πράγματα; Αυτό σχετίζεται άμεσα με την αποτυχία των ψευδο-επικεφαλής να κάνουν αληθινό έργο. Η κύρια αιτία είναι ότι οι ίδιοι οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές ούτε ποιες αρχές πρέπει να κατανοήσουν και ν’ ακολουθούν οι άνθρωποι. Ενεργούν χωρίς αρχές, και δεν οδηγούν ποτέ τους ανθρώπους ν’ αναζητήσουν τις αρχές άσκησης και τα μονοπάτια στα καθήκοντά τους. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής βρει ένα πρόβλημα, δεν μπορεί να το λύσει ο ίδιος και δεν συναναστρέφεται ούτε αναζητεί με άλλους, με αποτέλεσμα συχνά να πρέπει να ξαναγίνουν οι εργασίες στο πλαίσιο κάθε έργου. Αυτό δεν είναι μόνο σπατάλη οικονομικών και υλικών πόρων, αλλά και σπατάλη ενέργειας και χρόνου για τους ανθρώπους. Τέτοιες συνέπειες σχετίζονται άμεσα με το πολύ χαμηλό επίπεδο και την ανευθυνότητα των ψευδο-επικεφαλής. Παρόλο που δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ψευδο-επικεφαλής σκοπίμως κάνουν κακό και προκαλούν αναστατώσεις, μπορεί να ειπωθεί ότι δεν αναζητούν καθόλου τις αλήθεια-αρχές στο έργο τους και ότι ενεργούν πάντα με βάση τη δική τους βούληση. Αυτό είναι βέβαιο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, ούτε μπορούν να συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτές με τους άλλους· αντιθέτως, απλώς δίνουν στους ανθρώπους το ελεύθερο να κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί. Μ’ αυτόν τον τρόπο, άθελά τους οδηγούν κάποιους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για ένα συγκεκριμένο έργο να ενεργούν αυθαίρετα και με πείσμα, να ενεργούν όπως θέλουν και να κάνουν ό,τι θέλουν. Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο είναι ελάχιστα τα πραγματικά αποτελέσματα που επιτυγχάνονται, αλλά δημιουργείται και χάος στο εκκλησιαστικό έργο. Όταν ένας ψευδο-επικεφαλής απομακρύνεται από τα καθήκοντά του, όχι μόνο δεν κάνει αυτοκριτική ούτε αποκτά αυτογνωσία, αλλά επιδίδεται και σε σοφιστείες και επιχειρηματολογεί για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δεν αποδέχεται στο ελάχιστο την αλήθεια και δεν έχει καμία πρόθεση να μετανοήσει. Μάλιστα, μπορεί ακόμα και να ζητήσει από τον οίκο του Θεού να του δώσει άλλη μια ευκαιρία, λέγοντας ότι σίγουρα μπορεί να κάνει καλά το έργο. Τον πιστεύετε; Δεν έχει καθόλου αυτογνωσία ούτε αποδέχεται την αλήθεια. Μπορεί, λοιπόν, ν’ αλλάξει τους τρόπους με τους οποίους ενεργεί; Δεν έχει την αλήθεια-πραγματικότητα· μπορεί, λοιπόν, να κάνει καλά το έργο; Είναι δυνατόν; Δεν έκανε καλά το έργο αυτήν τη φορά. Άραγε, θα μπορέσει να το κάνει καλά αν του δοθεί άλλη μια ευκαιρία; Είναι αδύνατο. Μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν εργασιακή ικανότητα· κατά καιρούς, μπορεί να κοπιάζουν πολύ και να είναι αρκετά απασχολημένοι, αλλά όλη η ενασχόληση γίνεται στα τυφλά και αυτό δεν αποφέρει καθόλου καρπούς. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι οι ψευδο-επικεφαλής έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο, δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια και δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο. Αυτό προκαλεί την εμφάνιση πολλών προβλημάτων στο έργο, αλλά εκείνοι δεν μπορούν να τα επιλύσουν μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, κι απλώς χρησιμοποιούν κάποια κενά δόγματα για να παροτρύνουν τους ανθρώπους να τηρούν τους κανονισμούς, με αποτέλεσμα να κάνουν άνω-κάτω το έργο και να προκαλούν χάος. Μ’ αυτόν τον τρόπο εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής και αυτές τις συνέπειες προκαλεί το έργο τους. Όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να το εκλάβουν αυτό ως προειδοποίηση.

Τα διάφορα μη ικανοποιητικά ζητήματα εμφανίζονται στην εκκλησία σχετίζονται άμεσα με τους ψευδο-επικεφαλής· αυτό είναι ένα αναπόφευκτο πρόβλημα. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν την αλήθεια, κι ωστόσο νομίζουν ότι κατανοούν και αντιλαμβάνονται τα πάντα, κι έπειτα ενεργούν με βάση τις δικές τους φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις. Ποτέ δεν αναζητούν την αλήθεια για ν’ αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι δεν κατανοούν ούτε τις αλήθεια-αρχές ούτε τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός. Έχω έρθει σ’ επαφή με πολλούς επικεφαλής και εργάτες, και τους συναντώ τακτικά. Όταν συναντιόμαστε, τους ρωτάω: «Έχετε καθόλου προβλήματα; Έχετε καταγράψει τα προβλήματα που υπάρχουν στο έργο; Υπάρχουν καθόλου προβλήματα που δεν μπορείτε να τα λύσετε μόνοι σας;» Αφού τελειώσω, με κοιτάζουν ανέκφραστα κι έχουν αμφιβολίες μέσα τους: «Είμαστε επικεφαλής· θα ήταν δυνατόν να έχουμε προβλήματα; Αν είχαμε, δεν θα είχε παραλύσει προ πολλού το εκκλησιαστικό έργο; Τι είδους ερώτηση είναι αυτή; Ακούμε κηρύγματα και συναναστρεφόμαστε, και κρατάμε στα χέρια μας τα λόγια του Θεού. Η εκκλησία έχει πολλούς από εμάς στην ηγεσία της. Πώς γίνεται να εξακολουθείς ν’ ανησυχείς; Μ’ αυτήν την ερώτηση που κάνεις, είναι ξεκάθαρο ότι μας υποτιμάς. Πώς θα ήταν δυνατόν να έχουμε προβλήματα; Αν είχαμε προβλήματα, δεν θα ήμασταν επικεφαλής. Η ερώτησή σου είναι πολύ ανάρμοστη!» Κάθε φορά που τους ρωτάω αν έχουν προβλήματα, βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση· όλοι τους ανεξαιρέτως είναι μουδιασμένοι και αποβλακωμένοι. Υπάρχουν τόσο πολλά προβλήματα στα διάφορα κομμάτια του εκκλησιαστικού έργου, αλλά αυτοί οι άνθρωποι απλώς δεν μπορούν να τα δουν ούτε να τ’ ανακαλύψουν. Δεν μπορούν ν’ αναφέρουν ζητήματα που σχετίζονται με την προσωπική ζωή-είσοδο ούτε ζητήματα που υπάρχουν στο έργο και αφορούν τις αλήθεια-αρχές. Εφόσον δεν μπορούν ν’ αναφέρουν αυτά τα ζητήματα, τους ρωτάω: «Πώς προχωράει το έργο της μετάφρασης των λόγων του Θεού; Ξέρετε σε πόσες γλώσσες πρέπει να μεταφραστούν τώρα; Σε ποιες γλώσσες πρέπει να μεταφραστούν πρώτα και σε ποιες αργότερα; Πόσα αντίτυπα των λόγων του Θεού πρέπει να τυπωθούν για κάποιες γλώσσες;» Εκείνοι απαντούν: «Α, μεταφράζονται». Εγώ τους ρωτάω: «Πόσο έχει προχωρήσει η μετάφραση; Υπάρχουν καθόλου ζητήματα;» Εκείνοι απαντούν: «Δεν ξέρω· πρέπει να πάω να ρωτήσω». Πρέπει Εγώ να τους ρωτήσω γι’ αυτά τα πράγματα, και μάλιστα δεν ξέρουν τις απαντήσεις. Τι έργο έχουν κάνει, λοιπόν, όλο αυτό το διάστημα; Τους ρωτάω: «Έλυσες τα ζητήματα για τα οποία ρώτησαν οι αδελφοί και οι αδελφές την προηγούμενη φορά;» Εκείνοι απαντούν: «Έκανα μια συνάθροιση μαζί τους· μια συνάθροιση που κράτησε μια ολόκληρη μέρα». Εγώ τους ρωτάω: «Λύθηκαν τα ζητήματα μετά τη συνάθροιση;» Εκείνοι απαντούν: «Εννοείς ότι, αν εξακολουθούν να υπάρχουν ζητήματα, πρέπει να κάνουμε κι άλλη συνάθροιση;» Εγώ λέω: «Δεν ρωτάω αν έκανες συνάθροιση ή όχι. Ρωτάω αν έχουν λυθεί τα επαγγελματικά ζητήματα. Κατανοούν αυτοί οι άνθρωποι τις αρχές; Μήπως έχουν παραβιάσει καμία από τις αρχές κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Έχεις διαπιστώσει καθόλου προβλήματα;» Εκείνοι απαντούν: «Α, τα προβλήματα; Τα έλυσα. Έκανα μια συνάθροιση για τους αδελφούς και τις αδελφές». Είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση; (Όχι, δεν είναι δυνατόν.) Δεν θυμώνετε ακούγοντας αυτήν τη συζήτηση; (Ναι.) Πώς είναι αυτοί οι επικεφαλής; Δεν είναι απλώς δήθεν πνευματικοί μπουμπουνοκέφαλοι; Δεν έχουν το επίπεδο των επικεφαλής και των εργατών· είναι τυφλοί, δεν κατανοούν πώς να κάνουν το έργο και σε κάθε ερώτηση απαντούν «Δεν ξέρω», ενώ, όταν συνεχίζεις να τους κάνεις ερωτήσεις, απαντούν: «Τέλος πάντων, έκανα συνάθροιση. Μην ασχολείσαι!» Άραγε, έχουν κάνει πραγματικό έργο αυτοί οι επικεφαλής; Άραγε, ανταποκρίνονται στα πρότυπα ως επικεφαλής; (Όχι.) Είναι ψευδο-επικεφαλής. Σας αρέσουν οι επικεφαλής αυτού του είδους; Αν συναντήσετε τέτοιους επικεφαλής, τι πρέπει να κάνετε; Κάποιοι επικεφαλής, όταν συναντούν τους αδελφούς και τις αδελφές, λένε: «Όποια ζητήματα κι αν έχετε σήμερα, ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω στο πώς να εκτελείτε καλά τα καθήκοντά σας». Τότε, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αντιμετωπίσαμε ένα ζήτημα σχετικά με τις επαγγελματικές τεχνικές στα καθήκοντά μας: Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις επαγγελματικές τεχνικές που είναι δημοφιλείς στους άπιστους;» Άραγε, δεν είναι αυτό ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουν οι επικεφαλής; Αν κάποια ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν μέσα από τη συναναστροφή μεταξύ των αδελφών, θα πρέπει να παρεμβαίνουν οι επικεφαλής για να τα λύσουν· αυτό εμπίπτει στις ευθύνες των επικεφαλής. Τι κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής όταν αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα; Λένε: «Αυτό είναι ένα επαγγελματικό ζήτημα. Είναι δικό σας πρόβλημα· τι σχέση έχει μ’ εμένα; Να συναναστραφείτε μόνοι σας πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Όμως, πρώτα, θα κάνω μια συνάθροιση για εσάς. Στη σημερινή συνάθροιση, θα συναναστραφούμε πάνω στην αρμονική συνεργασία. Το ερώτημα που θέσατε μόλις τώρα σχετίζεται με την αρμονική συνεργασία. Θα πρέπει να μπορείτε να συζητάτε και να συναναστρέφεστε μαζί, και να κάνετε περισσότερη έρευνα· κανείς δεν πρέπει να είναι αυτάρεσκος και όλοι θα πρέπει ν’ αποδέχονται οποιαδήποτε απόφαση στηρίζει η πλειοψηφία. Δεν είναι αυτό ζήτημα αρμονικής συνεργασίας; Φαίνεται ότι δεν ξέρετε πώς να συνεργάζεστε αρμονικά ούτε πώς να συζητάτε τα προβλήματα όταν εκείνα προκύπτουν. Ρωτάτε εμένα για κάθε πρόβλημα. Γιατί ρωτάτε εμένα; Μήπως εγώ κατανοώ αυτά τα πράγματα; Αν τα κατανοούσα, θα είχατε εσείς τίποτα να κάνετε; Ρωτάτε εμένα για τα πάντα. Μήπως αυτό το πρόβλημα πρέπει να το χειριστώ εγώ; Εγώ είμαι υπεύθυνος μόνο για τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Να λύνετε μόνοι σας τα επαγγελματικά ζητήματα. Από πού κι ως πού με αφορούν εμένα; Σε κάθε περίπτωση, συναναστράφηκα ήδη μαζί σας και σας είπα να συνεργάζεστε αρμονικά. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, τότε μην εκτελείτε αυτό το καθήκον. Ολοκλήρωσα τη συναναστροφή μου. Πηγαίνετε να λύσετε μόνοι σας το πρόβλημα». Άραγε, ξέρουν αυτοί οι επικεφαλής πώς να λύνουν προβλήματα; (Όχι.) Παρόλο που δεν ξέρουν πώς να το κάνουν αυτό, πιστεύουν ότι είναι πολύ δικαιολογημένοι και είναι πολύ επιδέξιοι στο να αποφεύγουν την ευθύνη. Κατά τα φαινόμενα, έχουν κάνει το έργο τους, έχουν έρθει επιτόπου για να κάνουν επιθεωρήσεις και δεν λουφάρουν. Ωστόσο, δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο ούτε να λύσουν πραγματικά προβλήματα, κι αυτό σημαίνει ότι είναι ψευδο-επικεφαλής. Μπορείτε να διακρίνετε έναν ψευδο-επικεφαλής αυτού του είδους; Όταν αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα, δεν μπορεί να συναναστραφεί πάνω στις σχετικές αλήθειες: απλώς αναφέρει κάποια κενά δόγματα και κάποιες θεωρίες που τα κάνει ν’ ακούγονται πολύ εξεζητημένα και βαθυστόχαστα, και οι άνθρωποι, αφού τον ακούσουν, όχι μόνο δεν κατανοούν την αλήθεια, αλλά νιώθουν και μπερδεμένοι και αποπροσανατολισμένοι. Αυτό είναι το έργο που κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής.

Στο έργο της συναναστροφής σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον, οι ψευδο-επικεφαλής αποκαλύπτονται εντελώς. Δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω στις αλήθεια-αρχές ούτε να οδηγήσουν τους ανθρώπους να τηρούν και να κάνουν πράξη τις αλήθεια-αρχές στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά ούτε και να ηγηθούν επ’ αυτών ώστε να κατανοήσουν την αλήθεια-πραγματικότητα και να εισέλθουν σ’ αυτήν· δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες που έχουν οι επικεφαλής. Κι όχι μόνο αυτό· επιπλέον, δεν είναι σε θέση να παραμένουν ενημερωμένοι για τις συνθήκες των εποπτών των διαφόρων έργων και του προσωπικού που είναι αρμόδιο για διάφορες σημαντικές δουλειές, και ακόμη κι αν τις αντιλαμβάνονται κάπως, δεν τις αντιλαμβάνονται με ακρίβεια. Αυτό προκαλεί τεράστιες αναστατώσεις και πλήττει τα διάφορα έργα. Αυτές είναι οι διάφορες εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής που πρόκειται να εκθέσουμε σήμερα σε σχέση με την τέταρτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών.