Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (29) Μέρος δεύτερο
III. Πώς θα πρέπει να κάνουν το έργο της διευθέτησης της εγκατάστασης του προσωπικού οι επικεφαλής και οι εργάτες
Όσον αφορά το περιβάλλον διαβίωσης του σημαντικού προσωπικού εργασίας, είτε πρόκειται για το εσωτερικό είτε για το εξωτερικό περιβάλλον, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να εξετάζουν διεξοδικά όλες τις πτυχές. Δεν θα πρέπει να σκέφτονται υπεραπλουστευμένα, υποθέτοντας πάντα ότι αν δεν αλληλεπιδρούμε με τον εξωτερικό κόσμο, τότε δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Η σημερινή κοινωνία είναι απίστευτα περίπλοκη, γεμάτη κάθε είδους δαίμονες και, όπου κι αν βρίσκεσαι, υπάρχουν πάντα κουτσομπόληδες που σε παρακολουθούν, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον ν’ αποφύγεις την εξονυχιστική τους εξέταση. Μπορεί να σκέφτεσαι: «Δεν έχω παραβεί κανέναν νόμο ούτε έχω κάνει κάτι κακό επειδή πιστεύω στον Θεό. Απλώς κάνω το καθήκον μου· δεν θα πρέπει να μου συμβεί τίποτα, έτσι δεν είναι;» Τα γεγονότα, όμως, δεν είναι τόσο απλά όσο φαντάζεσαι. Γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δαπανά τόσο ανθρώπινο δυναμικό και τόσους πόρους προκειμένου ν’ αντισταθεί στον Θεό και να καταστείλει την εκκλησία του Θεού; Μπορείς να το καταλάβεις αυτό; Δεν πρόκειται ποτέ να το καταλάβεις. Σε τι βαθμό μπορείς να δεις καθαρά τη φύση των διαβόλων και των σατανάδων; Κατανοείς ελάχιστα πράγματα για τους διαβόλους και τους σατανάδες. Αυτή η κοινωνία είναι απίστευτα περίπλοκη και οι διάβολοι και οι σατανάδες είναι άθλιοι που διαπράττουν πονηρά έργα. Αυτό που θέλουν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο είναι να συλλάβουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και ν’ αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας. Αν βλέπεις πάντα τους σατανάδες απλώς ως συνηθισμένους ανθρώπους, τότε είσαι πραγματικά ανίδεος· αυτό δείχνει ότι δεν έχεις δει καθαρά το κακό αυτής της κοινωνίας και σίγουρα δεν έχεις δει καθαρά το μίσος των διαβόλων και των σατανάδων. Επομένως, για να κάνουν σωστά οι επικεφαλής και οι εργάτες το εκκλησιαστικό έργο, πρέπει να διασφαλίζουν την ασφάλεια όσων κάνουν το καθήκον τους· αυτό είναι υψίστης σημασίας. Σε μια χώρα με δικτατορικό καθεστώς, όπου δεν υπάρχει ελευθερία της πίστης, είναι αρκετά δύσκολο να διασφαλιστεί η ασφάλεια όσων κάνουν το καθήκον τους. Ωστόσο, όσο δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά οι κατάλληλες τοποθεσίες διαβίωσης· δεν πρέπει να υπάρξει καμία αβλεψία ως προς αυτό. Οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού έχουν συμπεριλάβει συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν να κάνουν το καθήκον τους χωρίς αναστάτωση και χωρίς τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου· εφόσον το κάνουν με την καρδιά τους, μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Η μόνη ανησυχία είναι μήπως ενεργήσουν επιπόλαια και ανεύθυνα, μεριμνώντας μόνο για τη δική τους ασφάλεια και αγνοώντας την ασφάλεια των αδελφών. Έτσι είναι αδύνατον να γίνει σωστά το εκκλησιαστικό έργο. Αν, λόγω δικής σου αβλεψίας, έλλειψης σοβαρότητας και ανευθυνότητας ή επειδή σε φοβίζει το περιβάλλον και οι μπελάδες, δεν καταφέρεις να κάνεις αυτά τα πράγματα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί προσωπικό που κάνει σημαντικά καθήκοντα και ν’ απειληθεί η ζωή των αδελφών —κι έτσι να καθυστερήσει το εκκλησιαστικό έργο και να πάθουν κακό οι αδελφοί και οι αδελφές— τότε θα πρέπει να αναλάβεις εσύ την ευθύνη ως επικεφαλής ή εργάτης. Δεν μπορείς απλώς να απαλλαγείς από αυτήν την ευθύνη δαπανώντας κάποια χρήματα ως αποζημίωση ή ομολογώντας μέσα από την προσευχή· δεν είναι τόσο απλό. Ποια είναι, λοιπόν, η φύση αυτού του ζητήματος; Είναι μια ανεξίτηλη κηλίδα, μια παράβαση που δεν σβήνεται ποτέ· έχεις λάβει αρνητική βαθμολογία. Αυτή η «αρνητική βαθμολογία» δεν υποδηλώνει απλώς και μόνο ένα συνηθισμένο λάθος· στα μάτια του Θεού, αποτελεί παράβαση. Αν οι παραβάσεις σου είναι πάρα πολλές —δηλαδή αν έχεις διαπράξει παραβάσεις στο παρελθόν, συνεχίζεις να διαπράττεις σήμερα κι έπειτα διαπράξεις κι άλλες στο μέλλον— και αρκετές από αυτές είναι σοβαρές, τότε θα υποστείς αιώνια απώλεια και καταστροφή. Ο Θεός δεν πρόκειται πλέον να σε σώσει και η πίστη σου στον Θεό θα αποβεί μάταιη. Όχι μόνο δεν θα έχεις ελπίδα σωτηρίας, αλλά θ’ αντιμετωπίσεις και τιμωρία. Επομένως, είναι καίριο οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν το έργο τους σύμφωνα με τις αρχές! Το έχετε αποστηθίσει αυτό; (Ναι.) Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους και, όσο δυσμενές ή επικίνδυνο κι αν είναι το περιβάλλον, εκείνοι πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, για να προστατεύουν την ασφάλεια του σημαντικού προσωπικού εργασίας και να διευθετούν κατάλληλα την εγκατάστασή του. Ο σκοπός είναι να διασφαλίζεται ότι το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να προχωρήσει κανονικά.
Προκειμένου οι επικεφαλής και οι εργάτες να διασφαλίζουν ότι τα μέρη που κανονίζονται για το σημαντικό προσωπικό εργασίας δεν δέχονται παρεμβολές από τον εξωτερικό κόσμο, εκτός από τις απαιτήσεις και τις αρχές για την κατοικία και το περιβάλλον της, υπάρχουν επίσης απαιτήσεις και αρχές για διάφορες πτυχές που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες της οικογένειας υποδοχής. Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες βρίσκουν μια δυνητική οικογένεια υποδοχής, θα πρέπει πρώτα να ρωτάνε πώς είναι το περιβάλλον και οι συνθήκες της οικογένειας, πώς είναι τα μέλη της, αν τυχόν έχουν διαμάχες με άλλους, αν τυχόν έχουν εχθρούς ή μπλεξίματα με την κυβέρνηση, αν εμπλέκονται συχνά σε μηνύσεις, αν έχουν πολύπλοκες κοινωνικές σχέσεις και ούτω καθεξής. Θα πρέπει να διερευνώνται και να γίνονται γνωστές όλες αυτές οι βασικές πληροφορίες. Αν ο οικοδεσπότης ή τα παιδιά του και τα άλλα μέλη της οικογένειας έχουν περίπλοκες κοινωνικές σχέσεις και η οικογένεια βρίσκεται διαρκώς σε αναταραχή —αν, για παράδειγμα, δέχεται τακτικά επισκέψεις από ύποπτα άτομα που έρχονται γυρεύοντας μπελάδες ή για να εισπράξουν χρέη ή αν λαμβάνει απειλητικές επιστολές από ληστές ή κλέφτες, καθώς και κλητεύσεις από την κυβέρνηση ή το δικαστήριο— όλα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά ζητήματα. Αν συναθροιζόσουν ή έκανες το καθήκον σου σ’ αυτό το νοικοκυριό, αυτά δεν θα προκαλούσαν αναστάτωση; Επομένως, όταν βρεις αυτήν την οικογένεια υποδοχής, πρέπει πρώτα να κάνεις ερωτήσεις και να ενημερωθείς για τις βασικές συνθήκες που επικρατούν. Είναι καλύτερο να μην υπάρχουν τέτοια ζητήματα, αλλά αν υπάρχουν και δεν μπορείς τη δεδομένη στιγμή να βρεις ένα πιο κατάλληλο μέρος, τότε εξέτασε κατά πόσο ο οικοδεσπότης μπορεί να χειριστεί αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα. Αν ο οικοδεσπότης δεν μπορεί να τα χειριστεί αποτελεσματικά ούτε και ν’ απαλλαγεί από αυτά τα χαοτικά ζητήματα, τότε αυτό το νοικοκυριό δεν είναι κατάλληλο για τη φιλοξενία των αδελφών, καθώς αν ζήσουν εκεί μπορεί να δέχονται ανά πάσα στιγμή τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου και των εξωτερικών ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Αυτά τα περιβάλλοντα δεν στοχοποιούν απευθείας τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Ωστόσο, οι πιστοί είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη ομάδα σε μια χώρα όπου διώκεται η θρησκεία και, επιπλέον, μετά τις εξαντλητικές προσπάθειες της κυβέρνησης να διαδώσει προπαγάνδα, να κάνει πλύση εγκεφάλου, να κατασκευάσει φήμες και να συκοφαντήσει, οι άπιστοι όχι μόνο δεν κατανοούν τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, αλλά φτάνουν ακόμη και στο σημείο να πιστεύουν τη ρητορική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, αναπτύσσοντας ιδιαίτερο μίσος και εχθρικότητα απέναντι στους πιστούς. Επομένως, αν διαπιστώσουν ότι ένα συγκεκριμένο νοικοκυριό φιλοξενεί πιστούς, τα πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα τόσο για την οικογένεια υποδοχής όσο και για τους αδελφούς και τις αδελφές. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές ζουν σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, όχι μόνο δέχονται τακτικά παρεμβολές, αλλά δεν μπορεί να διασφαλιστεί ούτε η ασφάλειά τους. Γιατί, λοιπόν, να συνεχίσουμε να τους έχουμε να ζουν εκεί; Το μέρος είναι ξεκάθαρα επικίνδυνο και ακατάλληλο για διαμονή· θα πρέπει να μεταφερθούν γρήγορα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει απλώς να μεριμνούν για την εγκατάσταση των αδελφών κι έπειτα να νίπτουν τας χείρας τους για το ζήτημα και να σκέφτονται: «Εφόσον έχουν ένα μέρος για να τρώνε και να κοιμούνται και είναι προστατευμένοι από τα στοιχεία της φύσης, όλα είναι εντάξει. Εφόσον μπορούν να κάνουν το καθήκον τους, δεν υπάρχει πρόβλημα. Άλλωστε, πού θα βρίσκαμε τόσα κατάλληλα μέρη;» Αυτό είναι εξαιρετικά ανεύθυνο! Αν τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο κανένα κατάλληλο μέρος, μπορούν να μείνουν εκεί προσωρινά, αλλά θα πρέπει ν’ αναζητήσεις αμέσως μια κατάλληλη τοποθεσία για να τους μεταφέρεις το συντομότερο δυνατόν· μη θεωρείς αυτό το μέρος μακροπρόθεσμη κατοικία.
Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες δεν πραγματοποιούν αληθινό έργο. Μεριμνούν για την εγκατάσταση του σημαντικού προσωπικού εργασίας σ’ ένα ορισμένο μέρος, ρωτάνε πώς είναι οι συνθήκες φαγητού και ξεκούρασης ή αν υπάρχουν άπιστοι που παρακολουθούν το προσωπικό. Μόλις ακούσουν ότι εδώ και μια δυο μέρες δεν έχει παρατηρηθεί τίποτε το ασυνήθιστο, αφήνουν το ζήτημα στην τύχη του και δεν επικοινωνούν ξανά μ’ αυτούς τους ανθρώπους για ένα εξάμηνο ή και περισσότερο. Πιστεύουν ότι έχουν διευθετήσει σωστά την εγκατάστασή τους και ότι έχουν εκπληρώσει την ευθύνη τους και θεωρούν ότι όλα είναι εντάξει, χωρίς να δίνουν περισσότερη σημασία στο κατά πόσο το περιβάλλον μπορεί αργότερα να δεχθεί παρεμβολές ή στο αν υπάρχουν δυνητικοί κίνδυνοι για την ασφάλεια. Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; (Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού διευθετήσουν την εγκατάσταση, πρέπει στη συνέχεια να παρακολουθούν το ζήτημα. Σε διαφορετική περίπτωση, αν οι αδελφοί και οι αδελφές βρεθούν σε μια επικίνδυνη κατάσταση και δεν είναι σε θέση να μεταφερθούν, μπορεί τελικά να συλληφθούν.) Όμως, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες σκέφτονται: «Είστε όλοι σας ενήλικες· είναι όντως ανάγκη να παρακολουθήσω εγώ το ζήτημα; Δεν μπορείς να δεις αν υπάρχει κίνδυνος; Αν δεν μπορείς, τότε μάλλον το μυαλό σου δεν δουλεύει! Αν αντιληφθείτε κάποιον κίνδυνο, απλώς μεταφερθείτε· πρέπει όντως να σας το πω εγώ;» Αυτή είναι η λογική τους. Πιστεύετε ότι βγάζει νόημα αυτή η λογική; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή η διασφάλιση της ασφάλειας όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα είναι εκ φύσεως ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών· είναι έργο που περιλαμβάνεται στον ρόλο τον οποίο οφείλουν να επιτελούν.) Δεν θεωρούν ότι είναι μέρος του έργου που οφείλουν να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες· πιστεύουν ότι απλώς βοηθούν έτσι τους αδελφούς και τις αδελφές, σαν ν’ ακολουθούν το παράδειγμα του Λέι Φενγκ που έκανε καλές πράξεις. Επίσης, δεν θεωρούν ότι αυτό γίνεται προκειμένου να υποστηριχθεί το εκκλησιαστικό έργο, αλλά αντιθέτως το βλέπουν ως απλή διευθέτηση της εγκατάστασης του προσωπικού, κάτι που δεν σχετίζεται με το εκκλησιαστικό έργο. Δεν θα έλεγες ότι είναι ανόητο αυτό; Τι είδους άνθρωπος θα σκεφτόταν μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ένας άνθρωπος χωρίς αίσθημα ευθύνης.) Αυτοί οι τεμπέληδες ψευδοεπικεφαλής που δεν δείχνουν αφοσίωση και υπευθυνότητα σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν υποστηρίζουν το έργο του οίκου του Θεού· αφού μεριμνήσουν για να βρεθεί ένα μέρος για τους αδελφούς και τις αδελφές, σκέφτονται: «Μερίμνησα για να εγκατασταθείτε σε μια τόσο καλή τοποθεσία· σας έκανα τεράστια χάρη!» Δεν θεωρούν ότι υποστηρίζουν έτσι το εκκλησιαστικό έργο. Ως επικεφαλής και εργάτες, αν δεν διευθετείτε κατάλληλα την εγκατάσταση του σημαντικού προσωπικού εργασίας και δεν διασφαλίζετε αποτελεσματικά την ασφάλειά του, τότε σε περίπτωση που αντιμετωπίσει κάποιον κίνδυνο και δεν είναι σε θέση να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του, δεν θα καθυστερήσει έτσι το εκκλησιαστικό έργο; Πρέπει πρώτα να διευθετήσεις κατάλληλα την εγκατάσταση αυτού του προσωπικού, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλειά του, και μόνο τότε θα μπορεί να προχωρήσει κανονικά με το έργο. Όμως, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο· παρατάνε αυτούς τους ανθρώπους σε μια τοποθεσία κι έπειτα τους αγνοούν, και για πολύ καιρό δεν πάνε να δουν τι κάνουν. Όταν προκύπτουν επικίνδυνες καταστάσεις κι εκείνοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον επικεφαλής τους, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να μεταφερθούν μόνοι τους. Μέχρι να το μάθει ο επικεφαλής τους και να πάει τελικά να ελέγξει, οι άνθρωποι έχουν φύγει προ πολλού και ο επικεφαλής δεν έχει ιδέα πού πήγαν. Τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; Τι είδους επικεφαλής ή εργάτης είναι αυτός; Είναι ψευδοεπικεφαλής. Ιδίως αν πρόκειται για αδελφούς και αδελφές που έχουν έρθει από άλλες περιοχές και δεν είναι εξοικειωμένοι με το τοπικό περιβάλλον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ακόμη περισσότερο να τους επισκέπτονται και να τους παρακολουθούν τακτικά. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει να υποθέτουν ότι απλώς και μόνο επειδή μερίμνησαν μία φορά για την εγκατάστασή τους λύθηκαν τα πάντα σε μόνιμη βάση· στην πραγματικότητα, αυτό το έργο κάθε άλλο παρά έχει ολοκληρωθεί. Πρέπει να τους επισκέπτονται και να τους παρακολουθούν τακτικά. Αν δεν βολεύει να εμφανίζονται αυτοπροσώπως στην τοποθεσία οι επικεφαλής και οι εργάτες, θα πρέπει ν’ αναθέσουν σε άλλους να ελέγχουν τι γίνεται. Το λιγότερο που πρέπει να κάνουν είναι να παρακολουθούν αυτό το έργο· ν’ αξιολογούν το περιβάλλον διαβίωσης αυτού του σημαντικού προσωπικού εργασίας, ελέγχοντας αν υπάρχει οποιοσδήποτε κίνδυνος ή οτιδήποτε ασυνήθιστο ή αν έχουν προκύψει ειδικές περιστάσεις, καθώς και κατά πόσο απαιτείται η μεταφορά του προσωπικού. Θα πρέπει να ενημερώνονται για όλα αυτά και να τα παρακολουθούν. Αν, βραχυπρόθεσμα, αυτό το μέρος φαίνεται να είναι το πλέον κατάλληλο, τότε εντάξει· όμως, μετά από λίγο καιρό, θα πρέπει να επιστρέφουν για να ελέγξουν το περιβάλλον και την ασφάλεια των μελών του προσωπικού, καθώς και αν έχουν αρκετό φαγητό και προμήθειες· θα πρέπει να ρωτάνε για όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Είναι πιθανό οι επικεφαλής και οι εργάτες να μην κατανοούν το έργο του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουν σ’ αυτήν την πτυχή, αλλά η κατάλληλη διευθέτηση της εγκατάστασης του προσωπικού είναι μια ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών· αν αποτύχουν να το κάνουν, πρόκειται για παραμέληση της ευθύνης τους και δείχνει ότι είναι ψευδοεπικεφαλής που δεν κάνουν αληθινό έργο. Ιδίως οι αδελφοί και οι αδελφές που έρχονται από άλλες περιοχές χρειάζονται ακόμη περισσότερο επιπλέον και ιδιαίτερη προσοχή και δεν θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται απερίσκεπτα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει κατά καιρούς να επικοινωνούν μαζί τους, για να διαπιστώνουν αν έχουν οποιεσδήποτε δυσκολίες που πρέπει να ξεπεραστούν και αν τυχόν υπάρχουν οποιαδήποτε ζητήματα ή ειδικές περιστάσεις στο περιβάλλον όπου κάνουν το καθήκον τους το συγκεκριμένο διάστημα, για παράδειγμα, αν έχει υπάρξει οποιαδήποτε ασυνήθιστη δραστηριότητα στην οποία εμπλέκεται η τοπική αυτοδιοίκηση, η επιτροπή της γειτονιάς ή το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να διερευνούν και να ρωτάνε γι’ αυτά τα πράγματα, ώστε να μπορούν να παραμένουν καλά ενημερωμένοι. Έπειτα, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστρέφονται με τον οικοδεσπότη πάνω στις αρχές και στα μονοπάτια άσκησης για την κατάλληλη φιλοξενία και προστασία όσων κάνουν το καθήκον τους, ώστε τον οικοδεσπότη να κατανοεί πλήρως αυτές τις αρχές και τα μονοπάτια άσκησης. Και πάλι, δεν λήγει εκεί το ζήτημα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει επίσης να επισκέπτονται κατά καιρούς την οικογένεια υποδοχής και να ρωτάνε για τις συνθήκες που επικρατούν εκεί. Τυχόν ζητήματα που εντοπίζουν θα πρέπει να λύνονται άμεσα, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν προκύπτουν προβλήματα. Μόνο τότε γίνεται πραγματικά σωστά το έργο. Αν ο οικοδεσπότης αντιμετωπίζει δυσκολίες με τη φιλοξενία, όπως οικονομικούς περιορισμούς ή έλλειψη σοφίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ν’ αντιδράσει ή να χειριστεί τις περιστάσεις που προκύπτουν, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να βοηθούν στην επίλυση αυτών των ζητημάτων. Οι οικονομικοί περιορισμοί είναι εύκολο να λυθούν· ο οίκος του Θεού μπορεί να παρέχει τα χρήματα για τη φιλοξενία, ενώ η οικογένεια υποδοχής χρειάζεται να συνεισφέρει μόνο ανθρώπινο δυναμικό. Αν ο οικοδεσπότης δεν έχει σοφία, αυτό είναι σημαντικό ζήτημα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εξηγήσουν ξεκάθαρα την απαραίτητη σοφία και κάποιες αρχές άσκησης σε σχέση μ’ αυτό το πεδίο. Αν ο οικοδεσπότης υστερεί και πάλι, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να βρουν εκεί κοντά έναν σοφό αδελφό ή μια σοφή αδελφή για να συνεργαστεί με τον οικοδεσπότη στη σωστή επιτέλεση αυτού του έργου. Αν το ζήτημα έγκειται στον ίδιο τον οικοδεσπότη —για παράδειγμα, αν είναι άτολμος ή φοβάται τη σύλληψη— τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να προσφέρουν υποστήριξη και βοήθεια, να συναναστραφούν πάνω στις προθέσεις του Θεού, καθώς και στην αξία και τη σημασία αυτού του καθήκοντος. Αν πρόκειται για ζήτημα που έχει να κάνει με το αντικειμενικό περιβάλλον, δεν θα πρέπει ν’ αναβάλλεται ή απλώς να αντιμετωπίζεται όπως-όπως, και σίγουρα δεν θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται απερίσκεπτα· θα πρέπει να λύνεται άμεσα. Για παράδειγμα, αν κάποιοι άνθρωποι έχουν ήδη παρατηρήσει αυτό το μέρος, αν ύποπτοι άγνωστοι πηγαινοέρχονται τακτικά στην περιοχή και είναι πιθανό κάποιος να παρακολουθεί την τοποθεσία, τότε αυτό αποτελεί κρυφό κίνδυνο. Μεταφέρετε, λοιπόν, άμεσα τους αδελφούς και τις αδελφές· θα είναι πολύ αργά αν περιμένετε μέχρι να πάει κάτι στραβά. Αν οι συνθήκες είναι προσωρινές και πρόκειται απλώς για μια κανονική διαδικασία ρουτίνας, τότε μπορεί μόλις και μετά βίας να αντιμετωπιστεί: Ζητήστε από τους αδελφούς και τις αδελφές να φύγουν προσωρινά για να τις αποφύγουν για μια-δυο μέρες, και μπορούν να επιστρέψουν αργότερα. Αν κάποιοι άνθρωποι το έχουν αντιληφθεί ήδη, τότε η διαμονή εκεί δεν αποτελεί πλέον επιλογή, και είναι απαραίτητη η μόνιμη μεταφορά. Αυτά είναι κάποια από τα λεπτομερή ζητήματα που πρέπει να χειρίζονται και να επιλύουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σ’ αυτό το έργο. Αυτό το έργο σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται μόνο στη διευθέτηση της εγκατάστασης μερικών ανθρώπων σε μια τοποθεσία με φαγητό και στέγη και τέλος· υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες. Ιδίως σε μια χώρα όπως η Κίνα, όπου το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα εχθρικό και οι θρησκευτικές διώξεις είναι έντονες, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ακόμη περισσότερο να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και να παρακολουθούν στενά το περιβάλλον διαβίωσης και τα ζητήματα ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Δεν μπορούν να είναι απρόσεκτοι. Όλες οι πτυχές του συγκεκριμένου έργου πρέπει να γίνονται σωστά, ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι εγγυημένη η ασφάλεια αυτού του σημαντικού προσωπικού εργασίας και ότι μπορεί να κάνει το καθήκον του με ηρεμία. Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται σωστά το έργο. Αυτό είναι το έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σε σχέση με τις οικογένειες υποδοχής, και περιλαμβάνονται πολλές λεπτομέρειες σ’ αυτό.
Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, αφού μεριμνήσουν για την εγκατάσταση κάποιου σημαντικού προσωπικού εργασίας σε κατάλληλα σπίτια φιλοξενίας, αγνοούν εντελώς αυτούς τους ανθρώπους και δεν παρακολουθούν διαρκώς τις συνθήκες που επικρατούν στις οικογένειες υποδοχής. Λένε: «Είμαι απασχολημένος καθημερινά με το εκκλησιαστικό έργο· πού να βρω χρόνο να επισκεφθώ αυτούς τους ανθρώπους; Άλλωστε, υπάρχει ένα σωρό ακόμα έργο, κι άσε που είναι και αρκετά επικίνδυνο. Δεν είναι εύκολο να κάνουμε το έργο μας!» Δίνουν συνεχώς έμφαση σε αντικειμενικούς λόγους, αλλά δεν θέλουν να εκπληρώσουν τις δικές τους ευθύνες. Τι πιστεύετε· στέκει αυτή τους η δήλωση; (Όχι.) Γιατί όχι; (Στην πραγματικότητα, αυτό το έργο δεν απαιτεί πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια από τους επικεφαλής και τους εργάτες. Θα μπορούσαν να τους επισκέπτονται περνώντας από εκεί όταν βγαίνουν έξω. Κι αν δεν έχουν χρόνο, θα μπορούσαν, επίσης, να κανονίσουν να πηγαίνουν να τους επισκέπτονται αδελφοί και αδελφές που βρίσκονται εκεί κοντά.) Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες θέλουν να κάνουν σωστά αυτό το έργο, ακόμη κι αν το κύριο έργο τους τους κρατά λίγο απασχολημένους, και πάλι θα βρουν τον χρόνο για να εστιάσουν σ’ αυτό το έργο. Αν δεν έχουν τον χρόνο να πάνε οι ίδιοι, μπορούν να κανονίσουν να πάνε άλλοι. Είτε κανονίσουν να πάνε άλλοι είτε πάνε οι ίδιοι, σε τελική ανάλυση, αυτό το έργο εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιοτήτων των επικεφαλής και των εργατών. Είναι σημαντική ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών να κάνουν σωστά αυτό το έργο, και δεν πρέπει να παραμελείται. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι πολύ απασχολημένοι και δεν έχουν καθόλου χρόνο οι ίδιοι, αλλά δεν κανονίζουν κιόλας να πάνε κάποιοι άλλοι, τότε κανείς δεν πρόκειται ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό το ζήτημα. Αν κάτι πάει στραβά, αυτό θα είναι παραμέληση ευθύνης από την πλευρά των επικεφαλής και των εργατών. Για να μη δέχονται τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου όσοι κάνουν σημαντικά καθήκοντα, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όλες τις πτυχές των ζητημάτων, διασφαλίζοντας στον μέγιστο δυνατό βαθμό ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν με ηρεμία τα καθήκοντά τους και να επιτελέσουν με μεθοδικότητα το έργο που τους έχει ανατεθεί. Αν το σημαντικό προσωπικό εργασίας προστατεύεται σωστά, είναι σαν να προστατεύεται το ίδιο το σημαντικό έργο. Όταν το σημαντικό προσωπικό εργασίας μπορεί να εργαστεί κανονικά, τότε μπορεί και το σημαντικό έργο να προχωρήσει με μεθοδικότητα. Επομένως, ο σκοπός των επικεφαλής και των εργατών όταν προστατεύουν το σημαντικό προσωπικό εργασίας είναι, στην πραγματικότητα, να διαφυλάσσουν κάθε σημαντικό αντικείμενο του έργου. Αν κάποιοι επικεφαλής και εργάτες λένε: «Κάνεις ένα σημαντικό καθήκον και μου ζητείται να σε προστατεύσω, αλλά έχω ηγετικό πόστο και δεν είμαι ούτε εγώ ασφαλής. Δεν μπορώ να εγγυηθώ ούτε καν τη δική μου ασφάλεια· πώς μπορώ, λοιπόν, να προστατεύσω εσάς;» είναι άραγε σωστή αυτή η δήλωση; (Δεν είναι σωστή.) Τι είδους κατανόηση έχουν αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Η κατανόησή τους είναι ανεπαρκής· τέτοιοι άνθρωποι είναι εγωιστές και επιρρεπείς σε στρεβλώσεις.) Είναι άτομα επιρρεπή σε στρεβλώσεις. Στερούνται ορθολογισμού τα άτομα που είναι επιρρεπή σε στρεβλώσεις; (Ναι.) Αν αυτοί οι αδελφοί και αυτές οι αδελφές δεν έκαναν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού, αλλά αντιθέτως εργάζονταν και ζούσαν τη ζωή τους στα εγκόσμια, άραγε θα έπρεπε και πάλι να προστατευτούν; Ακριβώς επειδή κάνουν εκκλησιαστικό έργο και σημαντικά καθήκοντα στον οίκο του Θεού και επειδή αν συλληφθούν, μπορεί να καταδικαστούν σε φυλάκιση ή να ξυλοκοπηθούν σε σημείο σωματικής βλάβης ή αναπηρίας, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί σοβαρά το εκκλησιαστικό έργο, τα μέλη του σημαντικού προσωπικού εργασίας πρέπει να προστατεύονται καλά. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να προχωρήσει με μεθοδικότητα το εκκλησιαστικό έργο. Αν βρίσκονται σε κάποιες δημοκρατικές χώρες όπου υπάρχει ελευθερία της θρησκευτικής πίστης και οι πιστοί στον Θεό δεν διώκονται, τότε αυτό το έργο απλοποιείται για τους επικεφαλής και τους εργάτες. Ουσιαστικά, πρέπει απλώς να βρίσκουν ένα κατάλληλο σπίτι και, σύμφωνα με τους τοπικούς νόμους και κανονισμούς, να μεριμνούν για την κατάλληλη εγκατάσταση όσων κάνουν το καθήκον τους. Στη χειρότερη περίπτωση, θα πρέπει απλώς να ρωτάνε πώς πηγαίνουν τον τελευταίο καιρό τα πράγματα στην καθημερινότητά τους και κατά πόσο το περιβάλλον διαβίωσης παραβιάζει οποιουσδήποτε κυβερνητικούς κανονισμούς. Αν υπάρχει κάποια παραβίαση, είναι απαραίτητο να διευκρινίζεται ποιο είναι το ζήτημα, καθώς και πώς πρέπει να διορθωθεί και να επιλυθεί. Αν δεν υπάρχουν παραβιάσεις, αλλά η κυβέρνηση προκαλεί πρόβλημα ή κακοί άνθρωποι ή άγνωστα άτομα προκαλούν παρενοχλήσεις, τότε είναι απαραίτητη η συμβουλή ενός δικηγόρου για τον σωστό χειρισμό αυτών των ζητημάτων. Σε κάποιες ελεύθερες, δημοκρατικές χώρες, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από αυτό το είδος έργου. Ωστόσο, σε δικτατορικά καθεστώτα όπου δεν υπάρχει ελευθερία της θρησκευτικής πίστης, οι απαιτήσεις για το περιβάλλον και τις συνθήκες των οικογενειών υποδοχής πρέπει να είναι αυστηρότερες και πρέπει να γίνεται περισσότερο και λεπτομερέστερο έργο σε ό,τι αφορά την ασφάλεια. Ασφαλώς, η δυσκολία που παρουσιάζει αυτό το έργο είναι επίσης μεγαλύτερη. Για το έργο της προφύλαξης του σημαντικού προσωπικού εργασίας από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, αν έχει εξεταστεί διεξοδικά κάθε πτυχή του περιβάλλοντος, τότε οι παρεμβολές που πηγάζουν από το περιβάλλον θα είναι σχετικά μειωμένες. Αν τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό περιβάλλον λαμβάνονται πλήρως υπόψη, τότε μπορεί να βρεθεί ένα ρεαλιστικό και εφικτό μονοπάτι. Μ’ αυτόν τον τρόπο, το περιβάλλον μπορεί να βελτιωθεί σε κάποιον βαθμό και οι παρεμβολές μπορούν να μειωθούν. Αυτή η προσέγγιση είναι σχετικά κατάλληλη.
Η διατήρηση της ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας
Ι. Πώς πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλεια του εκλεκτού λαού του Θεού στις χώρες όπου διώκεται η πίστη
Η δέκατη πέμπτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών είναι, κατ’ αρχάς, να προστατεύουν το σημαντικό προσωπικό εργασίας προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου· επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κρατούν ασφαλείς αυτούς τους ανθρώπους. Οι απαιτήσεις για να παραμένουν ασφαλείς αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα πιο αυστηρές. Πρώτα, ας εξετάσουμε ποιες πτυχές αφορούν την ασφάλεια· ποια ζητήματα που σχετίζονται με την ασφάλεια μπορείτε να σκεφτείτε; Για να διασφαλίζεται η ασφάλεια όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα, κατ’ αρχάς είναι απαραίτητο να διασφαλίζεται ότι δεν επηρεάζονται από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου· αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να επιτυγχάνεται, και μόνο πάνω σ’ αυτήν τη βάση μπορεί τελικά να διασφαλίζεται η ασφάλειά τους. Η ασφάλεια στην οποία αναφερόμαστε εδώ σημαίνει απλά να μπορεί να διασφαλιστεί ότι όσοι κάνουν τα καθήκοντά τους δεν αναστατώνονται ούτε συλλαμβάνονται και ότι μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους κανονικά. Είναι τόσο απλό. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι όσοι κάνουν τα καθήκοντά τους θα προφυλάσσονται από τις παρεμβολές και τις συλλήψεις, τότε δεν υπάρχει τρόπος να διασφαλιστεί η ασφάλειά τους. Σκεφτείτε το· σε τι θα πρέπει να δίνουν προσοχή οι επικεφαλής και οι εργάτες, προκειμένου να διασφαλίζουν την ασφάλεια του σημαντικού προσωπικού εργασίας; Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να μεριμνούν για την εγκατάσταση του σημαντικού προσωπικού εργασίας σε μια κατάλληλη τοποθεσία. Τι σημαίνει «κατάλληλη τοποθεσία»; Πρέπει να πληροί τουλάχιστον δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, αυτή η τοποθεσία πρέπει να μη δέχεται παρεμβολές από το περιβάλλον. Δεύτερον, πρέπει να μην προσελκύει την προσοχή· μόνο λίγοι αδελφοί και αδελφές της περιοχής πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή η οικογένεια πιστεύει στον Θεό και φιλοξενεί άλλους ανθρώπους. Κανένας άλλος δεν πρέπει να το γνωρίζει. Μόνο ένα τέτοιο μέρος είναι κατάλληλο για τη φιλοξενία όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα. Αφού εγκατασταθεί εκεί το σημαντικό προσωπικό εργασίας, προσωπικά στοιχεία όπως το όνομα και ο τόπος καταγωγής του κάθε ατόμου, καθώς και συγκεκριμένες πληροφορίες, όπως το είδος του εκκλησιαστικού έργου με το οποίο ασχολείται και το αν έχει συλληφθεί στο παρελθόν ή καταζητείται από την κυβέρνηση, δεν θα πρέπει ν’ αποκαλύπτονται τυχαία σε άλλους. Όσο λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζουν, τόσο το καλύτερο. Επειδή το ανάστημα των ανθρώπων είναι πολύ μικρό και δεν είναι σίγουρο κατά πόσο θα μπορούσαν να παραμείνουν ακλόνητοι σε περίπτωση που συλλαμβάνονταν και φυλακίζονταν, θα πρέπει να έχουν αυτεπίγνωση και ν’ αποφεύγουν να ρωτάνε ανέμελα για προσωπικές πληροφορίες των αδελφών, ώστε να μην μπλέξουν σε μπελάδες στο μέλλον. Θα πρέπει να γίνεται τακτικά συναναστροφή πάνω στις αρχές και στη σοφία που αφορούν αυτήν την πτυχή, ώστε όλοι να τις κατανοούν. Αυτό δεν είναι ωφέλιμο μόνο για το έργο του οίκου του Θεού, αλλά και για κάθε άτομο. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να δίνουν στους αδελφούς και στις αδελφές των οικογενειών υποδοχής οδηγίες να κρατάνε το στόμα τους κλειστό και να μην αποκαλύπτουν σε άλλους αδελφούς και αδελφές ή στα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους προσωπικές πληροφορίες των ατόμων που κάνουν σημαντικά καθήκοντα. Άραγε, είναι απαραίτητο να γίνεται αυτό το έργο; (Ναι.) Κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές των οικογενειών υποδοχής δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Για παράδειγμα, κάποιος φιλοξένησε μερικούς επικεφαλής και εργάτες κι έμαθε για τις προσωπικές συνθήκες και το οικογενειακό υπόβαθρο αυτών των ανθρώπων, καθώς και για τα καθήκοντα που έκαναν. Έπειτα, είπε στα παιδιά του: «Κοίτα, αυτός έχει την ίδια ηλικία μ’ εσένα. Πιστεύει στον Θεό εδώ και δέκα χρόνια και μάλιστα άφησε τη δουλειά του για να κάνει το καθήκον του. Παλιότερα εργαζόταν σε μια κυβερνητική υπηρεσία στην τάδε πόλη, κι έβγαζε δεκάδες χιλιάδες γουάν τον χρόνο!» Βλέπεις, καθώς κουβέντιαζαν έτσι χαλαρά, αποκάλυψε τις συνθήκες αυτών των ανθρώπων που κάνουν σημαντικά καθήκοντα στα άπιστα μέλη της οικογένειάς του. Μάλιστα, είναι και κάποιοι που όταν φιλοξενούν αδελφούς και αδελφές οι οποίοι έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί στο παρελθόν, λένε στα μέλη της οικογένειάς τους: «Κοίτα, αυτοί ήταν στη φυλακή για χρόνια και ποτέ δεν έγιναν Ιούδες. Όταν αφέθηκαν ελεύθεροι, συνέχισαν να κάνουν το καθήκον τους. Τώρα η κυβέρνηση θέλει να τους συλλάβει ξανά, οπότε δεν μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους για να επανενωθούν με την οικογένειά τους, κι ωστόσο δεν είναι αρνητικοί. Βλέπεις πόσο μεγάλη είναι η πίστη τους; Εσύ γιατί δεν μπορείς να έχεις μια σωστή πίστη;» Μ’ αυτόν τον τρόπο, αποκαλύπτουν έτσι ανέμελα σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους αδελφούς και τις αδελφές ως μέθοδο διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους. Άραγε, θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει μελλοντικά σε μπελάδες; (Ναι.) Είναι πρόβλημα αυτό; (Ναι.) Αν δεν συμβεί τίποτα λόγω αυτού, τότε εντάξει· μόλις, όμως, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κάνει συλλήψεις, τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους θα είναι οι πρώτοι που θα βγουν και θα καταγγείλουν τους αδελφούς και τις αδελφές: «Αστυνόμε! Ο τάδε είναι επικεφαλής· είναι αυτός που ψάχνεις». Έπειτα, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας συλλαμβάνει τον άνθρωπο που πρόδωσαν και τον ξυλοκοπά σχεδόν μέχρι θανάτου, με αποτέλεσμα να είναι αμφίβολο το κατά πόσο θα μπορεί να συνεχίσει να κάνει το καθήκον του ή να ζήσει μια κανονική ζωή. Αυτή είναι η συνέπεια της προδοσίας. Δεν προκαλείται αυτό από τη χαλαρή κουβεντούλα του οικοδεσπότη; (Ναι.) Αν το σημαντικό προσωπικό εργασίας εκτίθεται σε τέτοιους κινδύνους για την ασφάλειά του, δεν σημαίνει αυτό ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν κάνει σχολαστικά τη δουλειά τους; (Ναι.) Ο οικοδεσπότης σκέφτεται: «Όλα τα μέλη της οικογένειάς μας είναι καλοί άνθρωποι· δεν πρόκειται να σας πουλήσουν. Υποστηρίζουν την πίστη στον Θεό· μάλιστα, αγοράζουν μέχρι και λαχανικά και κρέας όταν έρχεστε!» Αντιμετωπίζει τα άπιστα μέλη της οικογένειάς του σαν να ήταν αδελφοί και αδελφές και δεν μπορεί να δει ξεκάθαρα τι είναι ικανή να κάνει η οικογένειά του ή πόσο σοβαρές θα ήταν οι συνέπειες αν εκείνη πουλούσε τους αδελφούς και τις αδελφές. Επίσης, είναι πολύ περίεργος να μάθει για τις συνθήκες των αδελφών, και ρωτάει: «Πόσα χρόνια κάνεις αυτό το καθήκον; Έχεις κάνει ποτέ επικίνδυνα καθήκοντα; Είσαι πολύ γνωστός στην περιοχή ως πιστός στον Θεό; Έχεις συλληφθεί ποτέ;» Ιδίως όταν πρόκειται γι’ ανθρώπους που καταζητούνται ή που έχουν ποινικό μητρώο λόγω της πίστης τους στον Θεό και κηρύττουν το ευαγγέλιο σε άλλη περιοχή ή χώρα, ο οικοδεσπότης κάνει πάντα ερωτήσεις για να μάθει πράγματα γι’ αυτούς, όπως: «Είσαι καταζητούμενος; Καταζητείσαι σε τοπικό, σε επαρχιακό ή σε εθνικό επίπεδο;» «Έχεις ποινικό μητρώο· πόσες φορές έχεις συλληφθεί; Για πόσα χρόνια καταδικάστηκες σε φυλάκιση;» Κάνει εξαιρετικά λεπτομερείς ερωτήσεις γι’ αυτά τα ζητήματα. Οι αδελφοί και οι αδελφές που μένουν στο σπίτι του βλέπουν ότι είναι πολύ ενθουσιώδης με τη φιλοξενία και ότι δεν είναι κακός άνθρωπος. Νιώθουν ότι μπορεί να φανεί αγένεια αν δεν αποκαλύψουν αυτές τις πληροφορίες, κι αυτό τους φέρνει σε δύσκολη θέση. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν αναγκασμένοι να πουν μερικά πράγματα, κι αφού μιλήσουν, αυτό μερικές φορές οδηγεί αναπόφευκτα σε σοβαρές συνέπειες. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να δίνουν ευθέως στον οικοδεσπότη την εξής οδηγία: «Υπάρχουν κάποιοι κανόνες τους οποίους πρέπει ν’ ακολουθείς όταν φιλοξενείς αδελφούς και αδελφές. Μην προσπαθείς να μάθεις πληροφορίες και μην κάνεις ερωτήσεις απερίσκεπτα· δεν θα σε ωφελήσει να ξέρεις πάρα πολλά γι’ αυτούς. Αν συμβεί κάτι και δεν μπορέσεις ν’ αντέξεις το μαρτύριο του βασανισμού, μπορεί να καταλήξεις να γίνεις Ιούδας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι πληροφορίες που έμαθες και αντιλήφθηκες ουσιαστικά ανοίγουν τον δρόμο για να γίνεις Ιούδας. Αν γίνει αυτό, θα το μετανιώνεις μια ζωή και στο τέλος θα τιμωρηθείς. Αν δεν γνωρίζεις αυτές τις λεπτομέρειες, δεν θα γίνεις Ιούδας. Σε καμία περίπτωση, λοιπόν, δεν πρέπει να ρωτάς ή να προσπαθείς να μάθεις γι’ αυτά τα ζητήματα. Αυτή η άγνοια σε προστατεύει και δεν επηρεάζει τη φιλοξενία που παρέχεις ούτε το αν θα αποκτήσεις την αλήθεια μέσα από την πίστη σου στον Θεό. Είναι καλύτερα να μη γνωρίζεις. Σου είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές είναι εδώ για να κάνουν το καθήκον τους κι ότι δεν είναι κακοί ή πονηροί άνθρωποι, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κάνεις περαιτέρω ερωτήσεις. Το πιο σημαντικό είναι να εκπληρώνεις το καθήκον της φιλοξενίας τους και αρκεί να εγγυάσαι την ασφάλειά τους». Αυτό είναι ένα αντικείμενο του έργου που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Επιπλέον, οι πιστοί της περιοχής που δεν έχουν θεμέλιο στην πίστη τους και είναι πιστοί μόνο κατ’ όνομα, όσοι είναι φλύαροι και έχουν την τάση να κάνουν ερωτήσεις, όσοι διατηρούν στενή επαφή με κρατικούς υπαλλήλους και όσοι κρύβονται αμέσως σαν χελώνες που χώνονται στο καβούκι τους όταν προκύπτει πρόβλημα —και που μπορεί ακόμα και να ξεπουλήσουν την εκκλησία και να γίνουν Ιούδες— δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γνωρίζουν ότι οικογένειες υποδοχής φιλοξενούν αδελφούς και αδελφές. Αν χρειάζονται κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές για να βοηθήσουν με το έργο της φιλοξενίας του σημαντικού προσωπικού εργασίας, τότε μόνο όσοι έχουν θεμέλιο στην πίστη τους στον Θεό και διαθέτουν σοφία θα πρέπει να επιλέγονται για να συνεργαστούν. Όσοι δεν έχουν θεμέλιο ή σοφία δεν είναι σε καμία περίπτωση κατάλληλοι. Πώς ακριβώς θα πρέπει, λοιπόν, να παρέχεται βοήθεια; Οι αδελφοί και οι αδελφές των οικογενειών υποδοχής εστιάζουν στη φιλοξενία στα σπίτια τους, ενώ οι αδελφοί και οι αδελφές της περιοχής που έχουν σοφία και πίστη βοηθούν απέξω παρέχοντας κάλυψη και διασφαλίζοντας το περιβάλλον. Θα πρέπει να διατηρούν επαφές με ανθρώπους που έχουν επιρροή, να είναι ενήμεροι για τις πολιτικές, τις τάσεις και τις πιθανές επιχειρήσεις της κυβέρνησης και να ενημερώνουν άμεσα τους αδελφούς και τις αδελφές των οικογενειών υποδοχής. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αν η κυβέρνηση ξεκινήσει επιχειρήσεις συλλήψεων, μπορούν άμεσα να ληφθούν προληπτικά μέτρα και θα υπάρχει ακόμα χρόνος για εκκένωση και μεταφορά ή για να κρυφτούν, αποφεύγοντας έτσι οποιονδήποτε κίνδυνο. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί ουσιαστικά η ασφάλεια όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα. Με λίγα λόγια, δεν είναι σωστό οι επικεφαλής και οι εργάτες να προσεγγίζουν αυτό το έργο με υπεραπλουστευμένο σκεπτικό· από αυτήν την άποψη, είναι πάντα καλύτερο να σκέφτονται σύνθετα παρά να σκέφτονται απλοϊκά, επειδή τα ζητήματα ασφάλειας δεν μπορούν ν’ αγνοηθούν. Αν κάτι πάει στραβά, αυτό δεν θα είναι ασήμαντο ζήτημα!
Υπάρχουν και κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να δίνεται προσοχή στο πλαίσιο του έργου της διασφάλισης της ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Κάποιοι άνθρωποι αναλαμβάνουν ριψοκίνδυνα καθήκοντα, όπως η μεταφορά βιβλίων με τα λόγια του Θεού, ή η παράδοση εργασιακών οδηγιών και ο χειρισμός των επακόλουθων σε επικίνδυνες περιοχές. Όσοι κάνουν τέτοιο επικίνδυνο έργο δεν πρέπει να ζουν ποτέ μαζί με όσους κάνουν σημαντικά καθήκοντα ούτε πρέπει να γνωρίζουν πού ζουν αυτά τα άτομα ή ποια οικογένεια τα φιλοξενεί. Ο λόγος είναι ότι όσοι κάνουν επικίνδυνο έργο διατρέχουν τον κίνδυνο να εντοπιστούν και να συλληφθούν ανά πάσα στιγμή. Αν τους πιάσουν και τους βασανίσουν, μπορεί να προδώσουν την εκκλησία, με αποτέλεσμα να ενοχοποιηθούν και όσοι κάνουν σημαντικά καθήκοντα, καθώς και οι οικογένειες υποδοχής. Δεν έχει να κάνει αυτό με το ζήτημα της ασφάλειας; Έστω πως κάποια μέλη του σημαντικού προσωπικού εργασίας βγαίνουν έξω για να χειριστούν κάποια ζητήματα και, ενώ έχουν συμφωνήσει να επιστρέψουν σε τρεις μέρες, οι τρεις μέρες περνούν και δεν έχουν επιστρέψει ακόμη· θα λέγατε ότι αυτό είναι επικίνδυνο; Το υπόλοιπο προσωπικό που κάνει τα καθήκοντά του θα πρέπει να εκκενώσει το σπίτι; (Ναι.) Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απαραίτητη η άμεση εκκένωση· δεν πρέπει να υπάρξει καμία καθυστέρηση και δεν πρέπει να ληφθεί κανένα ρίσκο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν γίνεται να βασιστούν στην τύχη. Κάποιοι άνθρωποι είναι τεμπέληδες, το θεωρούν ταλαιπωρία και δεν είναι πρόθυμοι να εκκενώσουν το σπίτι, λέγοντας: «Τι πειράζει να περιμένουμε άλλη μία μέρα; Ίσως απλώς να τους καθυστέρησαν κάποιες ειδικές συνθήκες». Άλλη μία μέρα αναμονής απλώς αυξάνει τον κίνδυνο. Αν εκκενώσεις το σπίτι και δεν γίνει τίποτα, μπορείς πάντα να επιστρέψεις, κι αυτό δεν θα ήταν καθόλου λάθος. Αν, όμως, δεν το εκκενώσεις και περιμένεις άλλη μία μέρα, μπορεί να συμβεί κάποιο περιστατικό, κι όταν γίνει αυτό, θα είναι πολύ αργά να το μετανιώσεις. Επομένως, αν οι αδελφοί και οι αδελφές που βγήκαν έξω για να χειριστούν κάποια ζητήματα δεν επιστρέψουν μέσα στο χρονικό διάστημα που έχει συμφωνηθεί, είναι πιθανό κάτι να πήγε στραβά. Για να προφυλαχθούν από οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο, οι αδελφοί και οι αδελφές που σχετίζονται μ’ αυτούς θα πρέπει να εκκενώσουν αμέσως το σπίτι και να μεταφερθούν σ’ ένα σχετικά ασφαλές μέρος. Μόλις βρεθεί μια κατάλληλη τοποθεσία, μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν τα καθήκοντά τους κανονικά, χωρίς να είναι πολύ αργά. Άλλη μια περίπτωση είναι να συλληφθεί από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα το άτομο της τοπικής εκκλησίας που είναι υπεύθυνο για το έργο της διευθέτησης της εγκατάστασης των αδελφών που κάνουν το καθήκον τους. Τι πρέπει να γίνει σε τέτοιες περιπτώσεις; (Να μεταφερθεί άμεσα το σημαντικό προσωπικό εργασίας.) Η πρώτη προτεραιότητα για τους επικεφαλής και τους εργάτες είναι να μεταφέρουν άμεσα αυτό το σημαντικό προσωπικό εργασίας σ’ ένα σχετικά ασφαλές μέρος. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να είναι εγγυημένη η ασφάλειά του. Δεν πρέπει να εκτεθεί σε κανέναν κίνδυνο. Αφού μεταφερθούν αυτοί οι άνθρωποι, μπορεί έπειτα να πραγματοποιηθεί το υπόλοιπο έργο. Κάποιοι μπερδεμένοι άνθρωποι έχουν πάντα τη νοοτροπία να βασίζονται στην τύχη: «Ο τάδε συνελήφθη, αλλά δεν πειράζει· η πίστη του είναι πολύ δυνατή και ήταν πάντα ιδιαίτερα ανθεκτικός στις δυσμενείς συνθήκες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πρόδιδε ποτέ. Μπορώ, λοιπόν, να εγγυηθώ ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος· δεν χρειάζεται να μεταφερθεί κανείς». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι.) Είναι και κάποιοι άνθρωποι που λένε: «Ακόμη κι αν προδώσει, θα το κάνει επιλεκτικά· θα προδώσει μόνο πληροφορίες για ασήμαντα ζητήματα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θα έχουν αντίκτυπο στην ασφάλειά σας». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι.) Αυτά τα λόγια δεν στέκουν! Άραγε, μπορούν οι άνθρωποι να δουν καθαρά τους άλλους ανθρώπους; Ακόμη κι αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει ανάστημα, θα πρέπει ν’ αποφεύγουμε να μιλάμε με υπερβολική σιγουριά, καθώς αν κάτι πάει στραβά, κανείς δεν θα μπορέσει ν’ αντέξει τις συνέπειες. Τι άλλο έργο είναι απαραίτητο για να προστατεύεται η ασφάλεια του προσωπικού που κάνει σημαντικά καθήκοντα; Όταν αυτοί οι άνθρωποι ξεκινούν τα καθήκοντά τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στις αλήθεια-αρχές που σχετίζονται με την εκτέλεση του καθήκοντός τους, καθώς και στις αρχές που θα πρέπει να εφαρμόζουν και τη σοφία που θα πρέπει να επιδεικνύουν όταν προκύπτουν περιστατικά. Επιπλέον, όταν βγαίνουν έξω για να κάνουν τα καθήκοντά τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει ν’ αναθέτουν σε έναν ή δύο ανθρώπους με εμπειρία και σοφία σχετικά με την κοινωνία να συνεργάζονται μαζί τους. Μόνο αυτή η προσέγγιση είναι ασφαλής και σίγουρη. Από τη μία πλευρά, αυτός ο τρόπος άσκησης μπορεί να προστατεύσει την προσωπική τους ασφάλεια. Από την άλλη, μπορεί να τους βοηθήσει να λύσουν κάποια ζητήματα τα οποία δεν μπορούν να λύσουν μόνοι τους. Έτσι, θα προλαμβάνονται κάποια προβλήματα και θα διασφαλίζεται ότι όσοι βγαίνουν έξω για να κάνουν τα καθήκοντά τους μπορούν να επιτελούν κανονικά το έργο τους. Για τους επικεφαλής και τους εργάτες, το να εγγυώνται την ασφάλεια όσων κάνουν τα καθήκοντά τους είναι ένα πολύ σημαντικό αντικείμενο του έργου, ιδίως σε χώρες χωρίς ελευθερία της πίστης. Για να γίνεται σωστά το εκκλησιαστικό έργο, η πρώτη προτεραιότητα είναι να είναι εγγυημένη η ασφάλεια του προσωπικού που κάνει τα καθήκοντά του, είτε κάνει τα καθήκοντά του τοπικά είτε βγαίνει έξω για να τα κάνει. Μόνο οι επικεφαλής και οι εργάτες που μπορούν να χειρίζονται καλά το έργο της ασφάλειας είναι κατάλληλοι για χρήση από τον Θεό. Όσοι δεν μπορούν να κάνουν αυτό το έργο είναι άνθρωποι που έχουν ανώριμη ανθρώπινη φύση και που τους λείπει η διορατικότητα και η σοφία. Θα είναι δύσκολο να γίνουν κατάλληλοι για χρήση από τον Θεό.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.