Λ. Έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες

Ας κοιτάξουμε την επόμενη εκδήλωση, δηλαδή το ότι έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες. Ξέρετε τι είδους άνθρωποι έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες; Έχετε συναντήσει στην εκκλησία τέτοιου είδους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες; Άσχετα με την ηλικία, το φύλο ή το επάγγελμα που έχουν στον κόσμο, αν δημιουργούν συνεχώς φασαρίες κι αν κάνουν συνεχώς πράγματα που αποτελούν παραβίαση των νόμων και των κανονισμών, προκαλώντας αρνητικό αντίκτυπο στην εκκλησία και δημιουργώντας τεράστια εμπόδια στο ευαγγελικό έργο, τότε η εκκλησία πρέπει να χειρίζεται έγκαιρα τέτοιους ανθρώπους. Αρχικά, προειδοποιήστε τους και, εφόσον η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, να τους αποβάλετε ή να τους αποπέμψετε. Μην τους δείξετε την παραμικρή ευγένεια. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες; Παραδείγματος χάρη, κάποιοι άνθρωποι, όταν δραστηριοποιούνται στις επιχειρήσεις ή όταν διευθύνουν εργοστάσια στα εγκόσμια, έχουν επαφές με ύποπτους ανθρώπους και πολλές φορές κάνουν πράγματα που αποτελούν παραβίαση των νόμων και των κανονισμών. Τη μία μέρα, διαπράττουν φοροδιαφυγή ή φοροαποφυγή· την επομένη, επιδίδονται σε απάτες και κομπίνες ή μπλέκονται ακόμα και σε δικαστικές υποθέσεις για τον θάνατο κάποιου ανθρώπου. Εξαιτίας όλων αυτών, καλούνται συχνά στο δικαστήριο, ασχολούνται όλη μέρα με μηνύσεις και είναι μόνιμα μπλεγμένοι σε διαμάχες. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό; Είναι αδύνατον. Υπάρχουν επίσης και κάποιοι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά η συμπεριφορά τους είναι πολύ παράξενη και μη κανονική. Τη μία μέρα, παρενοχλούν το αντίθετο φύλο· την επομένη, μπορεί να επιχειρήσουν να επιτεθούν σε κάποιον σεξουαλικά και να τους γίνει καταγγελία. Τι θα έλεγες; Έχουν οι άνθρωποι αυτοί την τάση να δημιουργούν φασαρίες; (Ναι.) Και τότε, μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες, αφότου πιστέψουν στον Θεό, συνεχίζουν να έχουν επαφές με ύποπτα άτομα από την κοινωνία και προκαλούν συνέχεια διαμάχες, όπως για παράδειγμα σε συναισθηματικά, οικονομικά ζητήματα, σε ζητήματα περιουσίας, ή προσωπικά συμφέροντα. Μπορεί, πάλι, εξαιτίας κάποιου περιστατικού που οδηγεί σε εντάσεις με κάποια από τις σχέσεις τους ή επειδή δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά των παράνομων κερδών, να υπάρχουν πάντα άνθρωποι που επιδιώκουν να τους προκαλέσουν φασαρίες. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές πηγαίνουν πού και πού στο σπίτι τους, μπορεί να πετύχουν αυτούς τους ύποπτους ανθρώπους. Ακόμα κι όταν είναι στις συναθροίσεις ή όταν κάνουν το καθήκον τους, μερικές φορές εμφανίζονται στην πόρτα αυτοί οι ύποπτοι τύποι ή τους στέλνουν παρενοχλητικά μηνύματα, κι έτσι όποιος βρεθεί μαζί με αυτούς που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες είναι πιθανό να εμπλακεί στις φασαρίες τους· συγκεκριμένα, είναι ακόμα πιο πιθανό αυτοί οι άνθρωποι να συμπαρασύρουν και να ζημιώσουν το έργο και τη φήμη της εκκλησίας. Για πείτε Μου, είναι καλό να παραμένουν τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία; (Όχι.) Κι αυτού του είδους οι άνθρωποι πρέπει να αποπέμπονται και να αντιμετωπίζονται.

Επίσης, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, άσχετα με τι επάγγελμα έχουν στην κοινωνία, θέλουν πάντα να συγκρούονται με την κυβέρνηση, με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους ή με συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και δημόσια πρόσωπα. Τη μια μέρα, εκθέτουν τις άδικες πράξεις της κυβέρνησης· την επόμενη μέρα, κάνουν μήνυση σε κάποια ομάδα ή σε κάποιον φορέα, αξιώνοντας αποζημίωση για ζημιές· τη μεθεπόμενη, εκθέτουν την προσωπική ζωή ενός δημόσιου προσώπου, με αποτέλεσμα να αρχίσει ο κόσμος να το ψάχνει. Δημιουργούν φασαρίες μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Ακόμα κι αφότου πιστέψουν στον Θεό, θέλουν και πάλι να συνεχίσουν να ανακατεύονται με τα κοινωνικά ζητήματα. Όταν βλέπουν κάτι που τους προκαλεί δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, θέλουν διαρκώς να ορθώνουν το ανάστημά τους στο όνομα της δικαιοσύνης για να κάνουν επίδειξη ή να γράψουν κάποιο σχόλιο ή άρθρο προκειμένου να κρίνουν τα σωστά και τα λάθη του ζητήματος. Τι συμβαίνει στο τέλος; Δεν καταφέρνουν τίποτα, αλλά τελικά προκαλούν έναν σωρό φασαρίες στον εαυτό τους, μπλέκονται σε μηνύσεις και καταστρέφεται η φήμη τους. Και μάλιστα, υπάρχουν πάντα ύποπτοι τύποι από την κοινωνία που τους ψάχνουν, που θέλουν να τους εκδικηθούν ή να κινηθούν εναντίον τους, με αποτέλεσμα να ζουν σε ακραίο φόβο. Για να γλιτώσουν από μια τέτοια ζωή και να αποφύγουν τους μπελάδες, αγοράζουν πολλά σπίτια και εξηγούν: «Λένε πως “Ένας πονηρός λαγός έχει τρία λαγούμια”. Ο κόσμος ξέρει μόνο το ένα από τα τρία σπίτια μου· τα άλλα δύο δεν τα ξέρει κανένας. Τα κρατάω για να τα χρησιμοποιεί η εκκλησία και για να μένουν οι αδελφοί και οι αδελφές». Πιστεύεις πως θα ήταν ασφαλείς οι αδελφοί και οι αδελφές αν έμεναν εκεί; (Όχι, δεν θα ήταν.) Μιλάνε με πολύ ωραία λόγια και το κάνουν με καλές προθέσεις αυτό, αλλά από τη στιγμή που έχουν τέτοιον χαρακτήρα, καθώς και το ελάττωμα ότι έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες, ποιος θα τολμούσε να μείνει στο σπίτι τους; Αν έμενες εκεί, μπορεί ο κόσμος να σε περνούσε για μέλος της οικογένειάς τους. Αν κάποιος θέλει να τους ξυλοκοπήσει, αλλά δεν τους βρίσκει, τότε δεν θα έδερνε εσένα στη θέση τους; Κάποιοι άνθρωποι έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες. Μπορεί να οδηγούν ως συνήθως και να περνάνε μέσα από μια απομακρυσμένη περιοχή, κι εκεί να τους σταματήσει κάποιος, να τους βγάλει έξω από το αυτοκίνητο, να τους ξυλοκοπήσει άγρια και να τους δώσει μια προειδοποίηση. Ξέρουν ότι αυτό έχει γίνει επειδή παλιότερα είχαν προσβάλει κάποιον πρώτοι και είχαν προκαλέσει φασαρίες στον εαυτό τους, και ότι αυτός που πρόσβαλαν ήθελε να τους βασανίσει. Αυτό ακριβώς δεν τους άξιζε; Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες. Μόλις αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, όποιο ζήτημα κι αν συζητά η εκκλησία, θέλουν πάντα να ανακατεύονται· θέλουν να έχουν άποψη επί του θέματος και να κάνουν κάποια σχόλια, και ταυτόχρονα προσπαθούν να κάνουν τους άλλους να τους ακούσουν. Αν η εκκλησία δεν υιοθετήσει τις προτάσεις τους, τότε δυσαρεστούνται και αγανακτούν, δίχως να έχουν επίγνωση των ικανοτήτων τους. Όσες απώλειες κι αν υποστούν, δεν τις θυμούνται ποτέ ούτε παίρνουν μαθήματα από τις αποτυχίες τους. Τέτοιοι άνθρωποι προκαλούν μπελάδες ακόμα κι όταν πιστεύουν στον Θεό. Καταρχάς, δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, αλλά παρ’ όλα αυτά θέλουν πάντα να μπλέκονται στο έργο της εκκλησίας, προσπαθούν να ανακατεύονται στα πάντα, με αποτέλεσμα να αναστατώνουν και να διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας. Επιπλέον, όποτε περνάνε πολύ χρόνο με κάποιον αδελφό ή αδελφή, προκαλούν και σ’ αυτούς προβλήματα. Οι άνθρωποι αυτού του είδους που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες είναι μεγάλος μπελάς. Πιστεύεις ότι όσοι δημιουργούν φασαρίες είναι άνθρωποι που δεν προκαλούν αναταραχές; Είναι άνθρωποι που κάθονται στ’ αυγά τους; (Όχι.) Σίγουρα δεν είναι άνθρωποι που κάθονται στ’ αυγά τους. Γενικά, όσοι ζουν αξιοπρεπώς έχουν την τάση να κάθονται στ’ αυγά τους. Από τη στιγμή που τα κοινωνικά ζητήματα δεν έχουν καμία σχέση με την πίστη τους στον Θεό, δεν ανακατεύονται καθόλου ούτε ρωτάνε γι’ αυτά. Αυτό σημαίνει ότι είναι ορθολογιστές, καταλαβαίνουν τους καιρούς και καταλαβαίνουν το νόημα των πραγμάτων. Αυτή η κοινωνία και η ανθρωπότητα είναι πολύ μοχθηρές και πολύπλοκες. Όπως λένε οι άπιστοι: «Σε μια τέτοια χαοτική εποχή και έναν τέτοιον χαοτικό κόσμο, οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν πώς να προστατεύουν τον εαυτό τους». Επιπλέον, εσύ πάντα σχολιάζεις τα κοινωνικά ζητήματα και θέλεις να ανακατεύεσαι μ’ αυτά, αλλά δεν πρέπει να βαδίζεις σ’ αυτό το μονοπάτι στη ζωή σου. Δεν έχει καμία αξία να κάνεις αυτά τα πράγματα και δεν είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Ακόμα κι αν είναι δίκαια αυτά που μπορείς να πεις, και πάλι δεν μετράει αυτό ως δίκαιος σκοπός. Γιατί όχι; Επειδή στον κόσμο αυτόν δεν υπάρχει δικαιοσύνη· οι κακές τάσεις δεν το επιτρέπουν. Αν μπορείς στ’ αλήθεια να πεις δίκαια και ειλικρινή λόγια στον οίκο του Θεού, τότε αυτό έχει αξία και σημασία. Αν, όμως, λες δίκαια και ειλικρινή λόγια σε αυτόν τον κακό, διεφθαρμένο και χαοτικό ανθρώπινο κόσμο, τότε εύκολα τα λόγια αυτά προκαλούν προβλήματα και εγκυμονούν κινδύνους. Δεν θα ήταν, τότε, μεγάλη ανοησία να λες τέτοια λόγια; Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν θα σου επέτρεπε να ζήσεις μια ζωή γεμάτη αξία, αλλά θα σου έφερνε και ατελείωτους μπελάδες. Οι έξυπνοι άνθρωποι, λοιπόν, βλέπουν ότι αυτά τα κοινωνικά ζητήματα είναι πληγή, απομακρύνονται απ’ αυτά και τα αποφεύγουν, ενώ οι ανόητοι πηγαίνουν προς αυτά, κι έτσι προκαλούν πολλά προβλήματα στον εαυτό τους. Κάποιοι άνθρωποι, συγκεκριμένα, αφού εκπαιδευτούν για λίγες μέρες στις πολεμικές τέχνες, μαθαίνουν κάποιες φανταχτερές τεχνικές και κερδίζουν λίγη φήμη, κι έπειτα θέλουν να αγωνιστούν για τη δικαιοσύνη, και κλέβουν τους πλούσιους για να βοηθήσουν τους φτωχούς. Θέλουν να αναλάβουν τον ρόλο του περιπλανώμενου ιππότη ή του ξιφομάχου, να τριγυρίζουν και να διορθώνουν τα στραβά, και μάλιστα, όποτε βλέπουν αδικία, παρεμβαίνουν για να βοηθήσουν. Το αποτέλεσμα είναι να προκύψουν μπελάδες· δεν συνειδητοποιούν πόσο πολύπλοκη είναι η κοινωνία. Για πες Μου, όταν παρεμβαίνεις για να βοηθήσεις, δεν θα προσβάλεις στο τέλος κάποιους ανθρώπους; Δεν θα χαλάσεις τα προσεκτικά σχέδια που έχουν κάνει κάποιοι άνθρωποι; (Ναι.) Όταν χαλάσεις τα προσεκτικά σχέδια που έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι, λες να σε αφήσουν να τη γλιτώσεις; (Όχι.) Μπορεί να πεις: «Αναλαμβάνω έναν δίκαιο σκοπό», αλλά ακόμα κι αν πρόκειται για δίκαιο σκοπό, δεν αρκεί αυτό· τούτος ο κόσμος δεν πρόκειται να σου επιτρέψει να αναλάβεις δίκαιους σκοπούς. Αν το κάνεις, θα προκαλέσεις φασαρίες. Οι ανόητοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, δεν μπορούν να διακρίνουν τον κόσμο. Πάντα πιστεύουν ότι, αφού είναι περιπλανώμενοι ιππότες, πρέπει να παρεμβαίνουν για να βοηθήσουν τους άλλους. Στο τέλος, όμως, χαλάνε τα προσεκτικά σχέδια κάποιου, κι εκείνος γυρεύει εκδίκηση από αυτούς και δεν λέει να το βάλει κάτω. Έτσι δημιουργούν φασαρίες. Ο άλλος αρχίζει να μαθαίνει στα κρυφά πώς λέγονται, πού μένουν, ποια είναι η οικογενειακή τους κατάσταση, ποια είναι τα μέλη της οικογένειάς τους, αν έχουν κάποια επιρροή στη συγκεκριμένη περιοχή, και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να κινηθεί εναντίον τους. Μόλις τα ξεκαθαρίσει όλα αυτά, τότε αρχίζει να κάνει την κίνησή του προς τον «περιπλανώμενο ιππότη», κι από τότε κι έπειτα του κάνει τη ζωή δύσκολη. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δημιουργούν συχνά φασαρίες και, όσο μεγάλες κι αν είναι οι απώλειές τους, δεν παίρνουν ποτέ το μάθημά τους. Όταν βλέπουν κάτι που θεωρούν άδικο, θέλουν και πάλι να αγωνιστούν για τη δικαιοσύνη, και να παρέμβουν και να βοηθήσουν. Όχι μόνο προκαλούν μπελάδες στον εαυτό τους, αλλά βάζουν σε κίνδυνο και την οικογένειά τους, ενώ κάποιες φορές συμπαρασύρουν και τους φίλους ή τους συναδέλφους τους. Αν πιστέψουν στον Θεό και εισέλθουν στην εκκλησία, μπορεί να κινδυνέψουν τελικά και οι αδελφοί και οι αδελφές από αυτούς. Για παράδειγμα, αν έχουν μπλεξίματα στην κοινωνία και κάποιος θέλει να τους εκδικηθεί, κι ο εν λόγω άνθρωπος ξέρει ότι εσύ πηγαίνεις μαζί τους σε συναθροίσεις, τότε μπορεί να απευθυνθεί σ’ εσένα για πληροφορίες σχετικά με την προσωπική και οικογενειακή τους κατάσταση. Λοιπόν, θα του τα πεις ή όχι; Αν τα πεις, τότε είναι σαν να τους προδίδεις, πράγμα που θα τους προκαλέσει μπελάδες· αν δεν τα πεις, τότε μπορεί εκείνος ο άνθρωπος να σε βασανίσει. Υπάρχουν πάρα πολλοί κακοί άνθρωποι σ’ αυτόν τον κόσμο, και κανένας από τους κακούς ανθρώπους δεν χαμπαριάζει από λογική. Αν τους προσβάλει κάποιος, θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να πάρουν εκδίκηση. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Σε ό,τι φασαρίες κι αν μπλέξουν οι άνθρωποι που έχουν την τάση να τις δημιουργούν, προκαλούν πάντα προβλήματα και αναστάτωση όταν εκτελούν το καθήκον τους και μπορεί, επίσης, να επηρεάσουν το έργο της εκκλησίας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Εάν κάποιος δημιουργεί διαρκώς φασαρίες, πιστεύετε πως αν συναναστραφείτε μαζί του σχετικά με την αλήθεια θα λυθεί αυτό το πρόβλημα; (Όχι.) Αυτού του είδους οι άνθρωποι πολλές φορές δεν διαθέτουν ορθή λογική. Ακόμα κι όταν μπλέκουν σε φασαρίες, δεν τις βλέπουν ως φασαρίες· μπορεί μάλιστα να θεωρούν πως έχουν αίσθημα δικαίου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ανώφελο να συναναστραφείτε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, αφού πρόκειται για ανθρώπους με στρεβλή κατανόηση, είναι παράλογοι. Οι παράλογοι άνθρωποι δεν αποδέχονται εύκολα την αλήθεια. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Έχουν δυσκολίες· πώς είναι δυνατόν να τους αγνοήσουμε; Πώς θα μπορούσαμε να μην τους δείξουμε λίγο οίκτο; Πρέπει να τους φερθούμε με αγάπη». Εντάξει να τους φερθείτε με αγάπη, αλλά αυτοί μπορούν να το δεχτούν; Αν δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και συνεχίζουν να επιμένουν στις δικές τους απόψεις, τότε είναι σωστό να συνεχίσεις να συναναστρέφεσαι ασταμάτητα μαζί τους σχετικά με την αλήθεια; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; (Οι άνθρωποι αυτού του είδους δεν πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό. Έχουν την ουσία των δύσπιστων. Ακόμα κι αν συναναστραφούμε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν θα λυθεί το πρόβλημα, ενώ μπορούν και πάλι να προκαλέσουν πολλά προβλήματα στην εκκλησία.) Πρέπει, λοιπόν, να αποπεμφθούν αυτού του είδους οι άνθρωποι; (Ναι, πρέπει.)

Υπάρχει κι ακόμα ένα είδος ανθρώπων που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες. Στην εκκλησία, ωθούν συνέχεια τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, λένε: «Αυτή η ενέργεια που έκανε η κυβέρνηση και η πολιτική που διαμόρφωσε είναι παράλογες. Ως χριστιανοί, πρέπει να κάνουμε πράξη τη δικαιοσύνη, πρέπει να υψώνουμε τη φωνή μας και δεν γίνεται να βάζουμε την ουρά κάτω από τα σκέλια σαν δειλοί. Πρέπει να βγούμε στους δρόμους με πανό και να διαμαρτυρηθούμε, να αγωνιστούμε για το καλό των αδελφών, της εκκλησίας μας και όλης της ανθρωπότητας!» Και τι αποτέλεσμα έχει αυτό; Προτού προλάβουν καν να διαδηλώσουν, η κυβέρνηση το έχει ήδη μάθει, και τους καλεί το δικαστήριο. Για πείτε Μου, είναι ευτυχές ή ατυχές να έχει η εκκλησία τέτοιους ανθρώπους; (Ατυχές.) Κάποιοι λένε: «Τελικά, η εκκλησία μας έχει ένα τόσο ταλαντούχο άτομο· αυτό το άτομο είναι κατάλληλο για επικεφαλής! Δείτε τους ανθρώπους της εκκλησίας μας· όλοι είναι πράοι και πειθαρχημένοι, χωρίς καμιά επιρροή στην κοινωνία. Είναι άτολμοι και δεν τολμάνε να αντιμετωπίσουν σημαντικά ζητήματα, φοβούνται πολύ μη δημιουργήσουν φασαρίες. Ο άνθρωπος αυτός είναι διαφορετικός. Είναι γενναίος, οξυδερκής και αποφασιστικός· επίσης, έχει επιρροή στην κοινωνία, είναι ικανός και, όταν βλέπει αδικία, τολμά να ξεσηκωθεί και να παρέμβει. Ακόμα κι όταν βρεθεί αντιμέτωπος με μια δικαστική υπόθεση, δεν ταράζεται ούτε αγχώνεται. Η διανοητική ικανότητά του τον κάνει από τη φύση του κατάλληλο για αξιωματούχο. Αν αυτός ο άνθρωπος ασχολούταν με την πολιτική, θα ήταν είτε βουλευτής είτε τουλάχιστον κυβερνήτης μιας επαρχίας. Εμείς δεν είμαστε αρκετά καλοί. Γι’ αυτό, η εκκλησία θα πρέπει να τον επιλέξει επικεφαλής. Αν γίνει επικεφαλής μας, τότε σίγουρα θα σωθούμε!» Κάποιοι ανόητοι άνθρωποι έχουν σε ιδιαίτερα μεγάλη εκτίμηση εκείνους που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες στην κοινωνία και τους έχουν για είδωλα, και μάλιστα θέλουν να τους ψηφίζουν ως επικεφαλής της εκκλησίας. Το θεωρείτε σωστό αυτό; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; Δεν έχει ανάγκη η εκκλησία από τέτοιους «ικανούς ανθρώπους»; (Η εκκλησία δεν έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους. Οι επικεφαλής της εκκλησίας πρέπει να καθοδηγούν τους εκλεκτούς του Θεού ώστε να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού μαζί στις συναθροίσεις, να επιδιώκουν την αλήθεια και να κάνουν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, παρόλο που επιφανειακά μπορεί να δείχνουν πως έχουν δήθεν θάρρος, οξυδέρκεια και αποφασιστικότητα, δεν μπορούν να κάνουν αυτού του είδους το έργο και θα προκαλέσουν ατελείωτα προβλήματα στην εκκλησία. Γι’ αυτό, δεν είναι κατάλληλοι για επικεφαλής της εκκλησίας.) Άκου να σου πω, είναι λάθος να παραμένουν στην εκκλησία τέτοιοι άνθρωποι, ενώ ακόμα πιο καταστροφικό θα ήταν να ψηφίζονται τέτοιοι άνθρωποι ως επικεφαλής. Πού θα οδηγούσαν την εκκλησία; Θα έκαναν την εκκλησία θρησκευτική ομάδα! Αυτό συμβαίνει επειδή όταν βλέπουν αδικίες στην κοινωνία, κάνουν μήνυση· όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να τραμπουκίζουν τους φτωχούς, αγωνίζονται γι’ αυτούς· όταν βλέπουν διεφθαρμένους αξιωματούχους να κακοποιούν βάναυσα τους ανθρώπους, θέλουν να προασπίσουν τη δικαιοσύνη εκ μέρους του Ουρανού. Ως συνέπεια, θα γίνετε κι εσείς όλοι σιγά σιγά περιπλανώμενοι ιππότες που θα μάχονται για τη δικαιοσύνη. Μ’ αυτόν τον τρόπο, άραγε θα μπορούσατε και πάλι να φτάσετε στη σωτηρία; Εκ πρώτης όψεως, οι άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες μπορεί να δείχνουν πολύ ικανοί, αλλά τελικά, τι γίνεται; Όλοι τους αποκλείονται επειδή διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, επειδή το μονοπάτι που ακολουθούν δεν είναι το ορθό μονοπάτι. Ό,τι φασαρίες κι αν δημιουργούν, δεν βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι ούτε ακολουθούν το θέλημα του Θεού. Τίποτα απ’ αυτά που κάνουν δεν έχει την οποιαδήποτε σχέση με την εκκλησία, με το έργο του Θεού ή με τις προθέσεις του Θεού· ό,τι κάνουν απέχει από τις προθέσεις του Θεού και αποκλίνει από το ορθό μονοπάτι. Η φύση του γεγονότος ότι δημιουργούν φασαρίες είναι ότι έχουν σχέσεις και μπλεξίματα με τους διαβόλους —τους μαστίζουν οι διάβολοι. Επομένως, ο οίκος του Θεού πρέπει να χαράξει ένα ξεκάθαρο όριο ανάμεσα στον ίδιο και σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Αν δημιουργούν φασαρίες κατ’ επανάληψη και, όποιος κι αν προσπαθήσει να τους συμβουλέψει, δεν ακούνε, και αν δημιουργούν φασαρίες χωρίς να μαθαίνουν από τα λάθη τους, και μάλιστα διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία, τότε πρέπει να τους πείθετε να φύγουν. Μπορείτε να πείτε: «Κοίταξε όλες τις φασαρίες που έχεις δημιουργήσει, πόσο πολύ έχουν εμποδίσει το έργο της εκκλησίας και πόσο έχουν επηρεάσει την εκτέλεση του καθήκοντος πολλών ανθρώπων. Πώς γίνεται να μην το συνειδητοποιείς αυτό; Είναι τόσο μεγάλο το εύρος του νου σου —τόσο εύρος έχει που μπορεί να συμπεριλάβει ολόκληρο τον κόσμο. Ένας άνθρωπος σαν κι εσένα πρέπει να βγει έξω στον κόσμο· οφείλεις να καλλιεργηθείς και να κυβερνήσεις το έθνος, να φέρεις ειρήνη στον κόσμο. Είσαι κατάλληλος για να κάνεις επαφές με υψηλόβαθμους αξιωματούχους. Μόνο τότε μπορείς να ανέλθεις πάνω από τα καθημερινά και να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις. Αν μένεις όλη μέρα με ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, αυτό δεν θα σταθεί εμπόδιο στις μεγάλες φιλοδοξίες σου και δεν θα περιορίσει την ικανότητά σου να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις; Κοίταξε εμάς· κανένας μας δεν έχει μεγάλες φιλοδοξίες. Επικεντρωνόμαστε μόνο στο να πιστεύουμε στον Θεό, να διαβάζουμε περισσότερα από τα λόγια του Θεού για να καταλάβουμε κάποιες αλήθειες και να κάνουμε λιγότερο κακό· και τότε μπορεί να λάβουμε την έγκριση του Θεού. Αυτό είναι όλο. Όλους μας συκοφαντούν και μας προσβάλλουν οι άνθρωποι του κόσμου, μας έχει απορρίψει ο κόσμος, κι εσύ δεν είσαι για να έχεις πάρε-δώσε μ’ ανθρώπους σαν κι εμάς. Καλύτερα θα ήταν να επιστρέψεις στον κόσμο και να αγωνιστείς εκεί· ίσως να σημειώσεις μεγάλη επιτυχία και να πραγματοποιήσεις τις φιλοδοξίες σου». Είναι σωστό να τους πείθετε να φύγουν με αυτόν τον τρόπο; Είναι καλός τρόπος για να λύσετε το πρόβλημα; (Ναι.) Έτσι πρέπει να χειρίζεται η εκκλησία τέτοιους δύσπιστους· είναι απόλυτα σύμφωνο με τις αλήθεια-αρχές να λύνετε το ζήτημα με αυτόν τον τρόπο.

Ποια άλλα είδη ανθρώπων έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες; Υπάρχει ένα είδος ανθρώπων που έχουν ιδιαίτερη απήχηση στο αντίθετο φύλο και συνέχεια φλερτάρουν με ύποπτα άτομα. Δεν επιδιώκουν μια σωστή ερωτική σχέση· αντίθετα, έχουν πολύ στενές και ανάρμοστες σχέσεις με πολλά άτομα του αντίθετου φύλου. Λόγω του ότι δεν μπορούν να χειριστούν σωστά αυτές τις σχέσεις, υπάρχει περίπτωση τα άτομα με τα οποία φλερτάρουν να ζηλέψουν, ή ακόμα και να επιζητήσουν εκδίκηση ο ένας από τον άλλον. Είναι πρόβλημα αυτό γι’ αυτούς; (Ναι.) Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Κάποιους μπορεί να μην τους νοιάζουν αυτά τα ζητήματα, αυτά τα πράγματα, όμως, πολλές φορές δημιουργούν προβλήματα στην προσωπική τους ζωή και στην πίστη τους, και μπορεί να επηρεάσουν μέχρι και την προσωπική ασφάλειά τους. Αυτά τα προβλήματα τους ακολουθούν παντού, και όσοι αλληλεπιδρούν συχνά μαζί τους δεν γίνεται να μην μπλεχτούν κι αυτοί. Είτε όντως έχουν ερωτικές σχέσεις μ’ αυτά τα άτομα του αντίθετου φύλου είτε απλώς φλερτάρουν κι εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον, εμάς δεν μας απασχολούν αυτά. Τι είναι αυτό που μας απασχολεί εμάς; Μας απασχολεί κατά πόσο τα προβλήματα που προκαλούν θα επηρεάσουν αρνητικά τους αδελφούς και τις αδελφές ή την εκκλησία. Σε περίπτωση που υπάρχει αντίκτυπος, τότε η εκκλησία πρέπει να παρεμβαίνει για να φροντίσει και να χειριστεί το ζήτημα, συμβουλεύοντάς τους να διευθετήσουν σωστά αυτά τα προβλήματα. Όσο για το πώς θα τα διευθετήσουν, δεν πρόκειται να ανακατευτούμε. Αν, ό,τι είδους συμβουλές κι αν λάβουν, συνεχίζουν να μην ακούνε και δεν διευθετούν ούτε λύνουν αυτά τα προβλήματα, τότε θα πρέπει να απομονώνονται και να προειδοποιούνται: «Πρέπει πρώτα να διευθετήσεις τα προσωπικά σου προβλήματα. Μόλις τα διευθετήσεις, μπορείς να συνεχίσεις να κάνεις το καθήκον σου. Εάν δεν τα διευθετήσεις σωστά, θα παραμείνεις σε απομόνωση». Μπορεί μεν να είναι πιστοί, και να κάνουν κιόλας το καθήκον τους —και μάλιστα ένα σημαντικό καθήκον— αλλά οι επικεφαλής της εκκλησίας δεν μπορούν να αγνοήσουν ότι τα σοβαρά προβλήματα που έχουν στην προσωπική τους ζωή και ότι οι φασαρίες που δημιουργούν θα μπορούσαν να επηρεάσουν το έργο της εκκλησίας, καθώς αυτά τα προβλήματα ενέχουν πιθανούς κινδύνους. Για παράδειγμα, μπορεί οι άνθρωποι με τους οποίους έχουν σχέσεις να μάθουν απ’ αυτούς κάτι για την κατάσταση της εκκλησίας ή κάποια προσωπικά στοιχεία των αδελφών. Αν διαρρεύσουν αυτά τα στοιχεία σε ανθρώπους με κακές προθέσεις ή στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, κάτι τέτοιο θα έβλαπτε και την εκκλησία, αλλά και τους αδελφούς και τις αδελφές. Γι’ αυτό, η εκκλησία θεωρεί πως όλα αυτά τα προβλήματα ή οι πιθανοί κίνδυνοι προέρχονται από τους ίδιους, κι έτσι πρέπει πρώτα να τους βάλει να λύσουν τα προσωπικά τους προβλήματα. Εάν διευθετήσουν πλήρως τα προβλήματα, ο οίκος του Θεού μπορεί να πάρει την απόφαση να τους δεχτεί ξανά ανάλογα με τις συνθήκες τους. Αν, όμως, συνεχίζουν να μη λύνουν τα προβλήματα και θέλουν να συνεχίσουν το καθήκον τους, τότε τι πρέπει να γίνει; (Δεν πρέπει να τους επιτραπεί να κάνουν το καθήκον τους.) Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να τους πείθετε να φύγουν ή να τους αποπέμπετε. Με λίγα λόγια, μόλις ανακαλύψουν είτε οι επικεφαλής της εκκλησίας είτε οι αδελφοί και οι αδελφές, πως στην εκκλησία υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες, πρέπει να αντιμετωπίζουν το ζήτημα σύμφωνα με τις αρχές και να το χειρίζονται εγκαίρως. Δεν πρέπει να περιμένουν μέχρι οι άνθρωποι αυτοί να βάλουν σε κίνδυνο τους αδελφούς και τις αδελφές ή να προκαλέσουν προβλήματα στο έργο της εκκλησίας προτού το χειριστούν και το λύσουν.

Κάποιοι άνθρωποι βιάζονται να προκαλέσουν φασαρίες και να μπλέξουν σε καυγάδες και τσακωμούς. Θεωρούν πάντα ότι μπορούν να ρίξουν μια γερή μπουνιά, θέλουν διαρκώς να νικούν τους πάντες στον κόσμο ή, αν ξέρουν κάποια εντυπωσιακή πολεμική τέχνη, θέλουν διαρκώς να ασκούν βία εναντίον των υπολοίπων. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν έχουν και την τάση να δημιουργούν φασαρίες; (Ναι.) Επίσης, υπάρχουν κι εκείνοι που, όπου κι αν πάνε, δεν κάθονται στ’ αυγά τους. Δεν ακολουθούν τους κανόνες ούτε τηρούν τη δημόσια τάξη και θέλουν πάντοτε να είναι αντισυμβατικοί. Όταν οδηγούν, περνάνε συνέχεια με κόκκινο ή στρίβουν αριστερά εκεί που δεν επιτρέπεται, κι όταν τους σταματάει η αστυνομία και τους κόβει πρόστιμο, εκείνοι δεν το δέχονται και θέλουν να υποβάλουν αναφορά κατά του αστυνομικού. Βλέπεις, τολμάνε να κάνουν αναφορά στον οποιονδήποτε. Ακόμα κι αν ο αστυνομικός πράξει σύμφωνα με τον νόμο, θέλουν να τον αναφέρουν, αψηφώντας τον νόμο. Αυτοί οι βλάκες δεν έχουν και την τάση να δημιουργούν φασαρίες; (Ναι.) Τέτοιου είδους άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες νομίζουν ότι μπορούν να βασιστούν στον Θεό, επειδή πιστεύουν σ’ Αυτόν, κι ότι η εκκλησία έχει πολλούς ανθρώπους και μεγάλη επιρροή, οπότε δεν φοβούνται τίποτα. Διαπράττουν παντού παραπτώματα λόγω απερισκεψίας για να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους και να δείξουν πόσο φοβεροί είναι. Ακόμα κι όταν μπλέξουν με νομικά προβλήματα, δεν ξέρουν πώς να αναστρέψουν την πορεία τους. Τι λένε στο τέλος; «Αυτός ο κόσμος είναι στ’ αλήθεια κακός. Με συνέλαβαν μόνο και μόνο επειδή υπερασπίστηκα τη δικαιοσύνη. Αυτός ο κόσμος είναι στ’ αλήθεια άδικος!» Συνεχίζουν να αρνούνται να παραδεχτούν τα λάθη τους. Προκαλούν και φέρνουν προβλήματα στον εαυτό τους, αλλά παραπονιούνται πως αδικούνται. Δεν είναι τελείως παράλογο αυτό; (Ναι.) Όσο κακός και σκοτεινός κι αν είναι ο κόσμος, δεν είναι σοφό από την πλευρά τους να προκαλούν φασαρίες. Ο Θεός δεν ζήτησε ποτέ από κανέναν να προκαλέσει φασαρίες ούτε ζήτησε από κανέναν να αγωνιστεί για τη δικαιοσύνη και να επιβάλει τη δικαιοσύνη εκ μέρους του Ουρανού με πρόσχημα την πίστη στον Θεό. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Οι νόμοι αυτού του κόσμου δεν είναι η αλήθεια, γι’ αυτό δεν είναι ανάγκη να τους ακολουθούμε». Ναι μεν ο νόμος δεν είναι η αλήθεια, αλλά ο Θεός δεν σου είπε ποτέ πως μπορείς να παραβαίνεις τον νόμο όποτε θες ούτε σου είπε πως μπορείς να σκοτώνεις ή να βάζεις φωτιές. Ο Θεός σού ζητάει να υπακούς τον νόμο και να τηρείς τη δημόσια τάξη στην κοινωνία, να ξέρεις να τηρείς τους κανόνες της ηθικής και να ακολουθείς τους κανόνες όπου κι αν πηγαίνεις, να μην είσαι προκλητικός και να μη δημιουργείς φασαρίες. Αν παραβείς τον νόμο, θα υποστείς τις συνέπειες εσύ ο ίδιος· μην περιμένεις να αναλάβει ο οίκος του Θεού την ευθύνη για σένα, αφού αυτό αφορά την προσωπική συμπεριφορά σου και αντιπροσωπεύει μόνο εσένα ως άτομο· ο οίκος του Θεού δεν σου έδωσε ποτέ την οδηγία να κάνεις οτιδήποτε παράνομο. Σε όποια χώρα κι αν χειρίζεσαι ζητήματα, ο οίκος του Θεού σού λέει να ενημερώνεσαι για τον νόμο και να συμβουλεύεσαι δικηγόρο. Ό,τι λέει ο δικηγόρος πως είναι σωστό, αυτό πρέπει να κάνεις. Αν ο δικηγόρος δεν σε έχει συμβουλέψει να κάνεις κάποια συγκεκριμένη ενέργεια, κι εσύ ενεργήσεις στα τυφλά, τα θαλασσώσεις και παραβείς τον νόμο, τότε εσύ ο ίδιος θα επωμιστείς τις συνέπειες. Μη φέρνεις μπελάδες στον οίκο του Θεού. Ακόμα κι αν η προσέγγιση που προτείνει ο δικηγόρος δεν είναι η καλύτερη επιλογή, εσύ πρέπει να ακολουθήσεις τη συμβουλή του δικηγόρου. Εφόσον κάτι είναι νόμιμο και δεν προκαλεί σημαντικές ζημιές στον οίκο του Θεού, μπορεί να γίνει. Ο οίκος του Θεού ανέκαθεν έλεγε στους ανθρώπους να συμβουλεύονται δικηγόρους και να χειρίζονται τα ζητήματα με νόμιμο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Ο οίκος του Θεού δεν ανήκει στα εγκόσμια, άρα δεν πρέπει να ακολουθούμε τις τάσεις του κόσμου! Ο νόμος δεν αντιπροσωπεύει την αλήθεια —μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια και ο Θεός είναι μέγιστος. Εμείς μόνο στον Θεό και στην αλήθεια υποτασσόμαστε!» Ναι μεν είναι σωστή αυτή η δήλωση, αλλά δεν παύεις να ζεις σ’ αυτόν τον κόσμο και έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά ρεαλιστικά ζητήματα. Έτσι, δεν μπορείς να παραβαίνεις τον νόμο ούτε να παραβιάζεις τις αλήθεια-αρχές. Το ότι ο Θεός είναι μέγιστος αφορά την ταυτότητα και τη θέση του Θεού· δεν αποτελεί λόγο να εμπλέκεσαι σε παράνομες δραστηριότητες ή να ενεργείς αυταρχικά στην κοινωνία, να κάνεις ό,τι θέλεις και να δημιουργείς παντού φασαρίες. Ο Θεός ποτέ δεν προέτρεψε κανέναν ούτε ζήτησε από κανέναν να παραβεί τον νόμο σε οτιδήποτε κάνει· αντίθετα, σου λέει να ακολουθείς τον νόμο και να τηρείς τους κανόνες της κοινωνίας, σου λέει ότι, αν παραβείς τον νόμο και τιμωρηθείς, πρέπει να δεχτείς την ποινή, κι ότι δεν πρέπει να προκαλείς προβλήματα ούτε να δημιουργείς φασαρίες. Αν δημιουργείς συνέχεια φασαρίες και νομίζεις πάντοτε ότι, επειδή πιστεύεις στον Θεό, έχεις τον Θεό να σε στηρίζει, και γι’ αυτό δεν φοβάσαι τίποτα, σου λέω ότι κάνεις λάθος! Ο Θεός δεν σε στηρίζει στο να μη φοβάσαι τίποτα απ’ αυτά και ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να πληρώσει για την αλήτικη λογική σου. Μη νομίζεις ποτέ ότι, επειδή ο οίκος του Θεού έχει πολλούς ανθρώπους και μεγάλη επιρροή, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αν σκέφτεσαι έτσι, κάνεις λάθος. Αυτή είναι η λογική του Σατανά. Ο οίκος του Θεού δεν έχει πει ποτέ κάτι τέτοιο ούτε κι ο Θεός. Ο οίκος του Θεού δεν προτρέπει κανέναν να ενεργεί έτσι. Είναι αλήθεια ότι ο οίκος του Θεού έχει πολλούς ανθρώπους, αλλά ο αριθμός των ανθρώπων —είτε είναι πολλοί είτε λίγοι— δεν πρόκειται να υποστηρίξει κανέναν, να εμψυχώσει κανέναν ή να προστατέψει κανέναν από τις φασαρίες, και να εξομαλύνει την κατάσταση. Ο Θεός επιλέγει ανθρώπους με σκοπό να Τον ακολουθήσουν και να ακολουθήσουν το θέλημά Του, έτσι ώστε να ανταποκριθούν στο πρότυπο ενός δημιουργήματος και να εκπληρώσουν το καθήκον των δημιουργημάτων. Σκοπός δεν είναι να μπορέσεις να τα βάλεις με τον κόσμο, σκοπός δεν είναι να ξεστομίζεις μεγαλόστομες ιδέες στον κόσμο, και σίγουρα δεν είναι να δώσεις ένα μάθημα στον κόσμο. Η πίστη στον Θεό δεν αποσκοπεί στο να πας κόντρα στο ρεύμα· δεν έχει καμία σχέση με το να πας κόντρα στο ρεύμα ή να απεχθάνεσαι τον κόσμο. Μην παρανοείς, λοιπόν, τις προθέσεις του Θεού για τους ανθρώπους και μην παρερμηνεύεις ούτε να παρανοείς τη σημασία της πίστης στον Θεό. Για ποιον σκοπό επιλέγει ανθρώπους ο Θεός; (Για να ακολουθούν τον Θεό, να ακολουθούν το θέλημα του Θεού και να κάνουν το καθήκον των δημιουργημάτων.) Ο Θεός επιλέγει ανθρώπους για να τους κερδίσει, για να κερδίσει αληθινά δημιουργήματα, για να κερδίσει ανθρώπους που λατρεύουν πραγματικά τον Θεό· αυτό γίνεται για να αναδειχθεί μια νέα ανθρωπότητα, μια ανθρωπότητα που μπορεί να λατρεύει τον Θεό. Ο σκοπός για τον οποίο επιλέγει ανθρώπους ο Θεός δεν είναι να πάνε κόντρα σ’ αυτόν τον κόσμο ή στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, όσοι έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες πρέπει να μένουν όσο πιο μακριά γίνεται από την εκκλησία και μακριά από μέρη όπου οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους, προκειμένου να μην επηρεάζουν τους άλλους όταν εκτελούν το καθήκον τους.

Δεν έχει σημασία τι είδους φασαρίες δημιουργούν όσοι έχουν αυτήν την τάση, αν αυτές φέρνουν προβλήματα στην εκκλησία και επηρεάζουν την εκτέλεση του καθήκοντος των αδελφών, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να επεμβαίνουν και να διευθετούν το ζήτημα. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραμένει ανεξέλεγκτο. Πρέπει να καταλαβαίνουν και να αντιλαμβάνονται έγκαιρα την κατάσταση, να ξεκαθαρίζουν την αιτία του προβλήματος και στη συνέχεια να βρίσκουν μια λογική λύση και να το χειρίζονται. Γιατί πρέπει να το χειρίζονται; Καταρχάς, αυτά τα προβλήματα μπορεί να επηρεάσουν το εκκλησιαστικό έργο, την εκκλησιαστική ζωή ή την εκτέλεση του καθήκοντος των αδελφών. Απ’ την άλλη, είτε αυτοί οι άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες θεωρούνται ταλαντούχοι είτε τεμπέληδες και αλήτες, από τη στιγμή που προκαλούν προβλήματα, πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Και πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται; Το ζήτημα δεν είναι να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, αλλά να αντιμετωπιστούν τα άτομα που ευθύνονται για το πρόβλημα. Αν απομακρυνθούν αυτοί από την εκκλησία, εξαλείφεται η αιτία του προβλήματος κι έτσι το ζήτημα αντιμετωπίζεται. Δεν πρέπει να είσαι ποτέ επιεικής επειδή στα μάτια σου κάποιοι άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες φαίνονται ικανοί ή χαρισματικοί. Αν μπορείς να τους δείξεις επιείκεια, τότε είσαι πραγματικά πολύ μπερδεμένος και δεν είσαι κατάλληλος για επικεφαλής της εκκλησίας· πρέπει οι αδελφοί και οι αδελφές να σε καθαιρέσουν από τη θέση σου. Εάν δεν διαφυλάττεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και δεν προστατεύεις τους αδελφούς και τις αδελφές, παρά μόνο προστατεύεις τους κακούς ανθρώπους και τους ταραξίες, ενώ τους μετατρέπεις μάλιστα και σε είδωλα σε υπέρμετρο βαθμό, και τους μεταχειρίζεσαι ως επίτιμους προσκεκλημένους και ως χαρισματικά άτομα, νομίζεις πως είναι ταλαντούχοι και δυσεύρετοι μέσα στην εκκλησία, και τους βάζεις να κάνουν σημαντικά καθήκοντα, και μάλιστα εξομαλύνεις τα προβλήματά τους για χάρη τους, τότε είσαι τελείως ακατάλληλος για τον ρόλο του επικεφαλής της εκκλησίας. Είσαι μπερδεμένος άνθρωπος και ψευδοεπικεφαλής, και πρέπει ν’ απαλλαγείς από τα καθήκοντά σου και να αποκλειστείς. Αν ένας επικεφαλής της εκκλησίας δεν ακούει τις συμβουλές και επιμένει να προστατεύει έναν κακό άνθρωπο που έχει την τάση να δημιουργεί φασαρίες ή του αναθέτει σημαντικά καθήκοντα, τότε οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει όχι μόνο να καθαιρέσουν τον επικεφαλής, αλλά και να τον κάνουν πακέτο μαζί με εκείνον τον άνθρωπο που δημιουργεί φασαρίες και να τους αποπέμψουν και τους δύο. Δεν έχεις μετατρέψει σε είδωλο τον άνθρωπο που δημιουργεί φασαρίες; Θεωρεί πως τον έχεις υπό την προστασία σου και επίσης έχετε πολύ καλές σχέσεις —τότε, συγγνώμη, αλλά πρέπει να φύγετε και οι δύο. Ο οίκος του Θεού δεν χρειάζεται κανέναν απ’ τους δυο σας! Εάν υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες σε μια εκκλησία, και οι ανώτεροι επικεφαλής δεν το γνωρίζουν, ενώ ο επικεφαλής της εκκλησίας είναι μπερδεμένος και δεν έχει ικανότητα διάκρισης, τότε οι αδελφοί και οι αδελφές που καταλαβαίνουν την αλήθεια πρέπει να αναλάβουν δράση για να λύσουν το πρόβλημα. Αρχικά, πρέπει να αναφέρουν έγκαιρα το θέμα στους ανώτερους επικεφαλής. Επιπλέον, πρέπει να συσπειρωθούν με τους υπόλοιπους αδελφούς και αδελφές για να κάνουν συναναστροφή και να διακρίνουν τον ψευδοεπικεφαλής. Μόλις επιβεβαιωθεί ότι είναι ψευδοεπικεφαλής, πρέπει να απαλλαγεί ή να καθαιρεθεί και να εκλεγεί ένας νέος επικεφαλής —κάποιος που μπορεί να διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, το έργο της εκκλησίας και την εκκλησιαστική ζωή. Είναι σωστός αυτός ο τρόπος άσκησης; (Ναι.) Απομακρύνετε μαζί αυτόν τον επικεφαλής της εκκλησίας και τον άνθρωπο που έχει την τάση να δημιουργεί φασαρίες. Δεν πρόκειται για δύο ανθρώπους που τα πάνε καλά μεταξύ τους εξαιτίας των ελεεινών ιδιοτήτων που έχουν κι οι δυο, οι οποίοι ζηλεύουν και θαυμάζουν ο ένας τον άλλον; Ε, τότε, εκπληρώστε την επιθυμία τους κι αφήστε τους να επιστρέψουν μαζί στον κόσμο —ο οίκος του Θεού δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους. Αν παραμείνουν στην εκκλησία, το μόνο που θα κάνουν είναι να δημιουργούν και να προκαλούν φασαρίες, ζημιώνοντας πολύ το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να απομακρύνονται. Το πού θα πάνε και το πόσο μεγάλες φασαρίες θέλουν να δημιουργήσουν είναι δική τους υπόθεση. Ούτως ή άλλως, αυτό δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία και δεν πρόκειται να εμπλέξει την εκκλησία. Έτσι δεν θα λυθεί το ζήτημα; (Ναι.) Αυτή η λύση είναι μια χαρά. Κι εδώ ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας σχετικά με τη δωδέκατη εκδήλωση, όσον αφορά τους ανθρώπους που έχουν την τάση να δημιουργούν φασαρίες.