Στην εκκλησία, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που είναι Ιούδες και προσπαθούν διαρκώς να μάθουν πόσα λεφτά έχει ο οίκος του Θεού και ποιος κάνει τις μεγαλύτερες προσφορές στην εκκλησία. Οι άλλοι τους λένε: «Δεν γίνεται να σου το πούμε αυτό. Δεν θα σε ωφελήσει να το μάθεις, κι εξάλλου, δεν είναι ένα ζήτημα για το οποίο πρέπει να ρωτάς». Μόλις το ακούσουν αυτό, γίνονται εχθρικοί και λένε: «Όλοι φυλάγεστε από μένα, με υποτιμάτε, δεν με μεταχειρίζεστε ως έναν από τους αδελφούς και τις αδελφές· με μεταχειρίζεστε σαν ξένο. Ξέρω σε ποιανού το σπίτι φυλάγονται τα χρήματα της εκκλησίας. Θα σας αναφέρω και θα φέρω την αστυνομία να τα κατασχέσει όλα· και τότε θα ανακαλύψω πόσα είναι τα λεφτά!» Όποτε συμβαίνει κάτι, θέλουν να πουλήσουν ή να αναφέρουν τους άλλους· η μόνη περίπτωση που δεν αναφέρουν τίποτε είναι όταν προκαλούν αναστάτωση οι ψευδοεπικεφαλής, οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι στην εκκλησία. Ή, ακόμα κι όταν βλέπουν ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους να κλέβουν ή να υφαρπάζουν τις προσφορές, ποτέ δεν εκθέτουν ούτε αναφέρουν αυτές τις ενέργειες, αλλά ούτε κι ενημερώνουν τον οίκο του Θεού. Δεν τους απασχολούν τέτοια ζητήματα. Αν, όμως, κάποιος αδελφός ή αδελφή τούς προκαλέσει, τους προσβάλει ή τους μειώσει, θα πάνε και θα τον αναφέρουν. Ή αν κάποια εργασιακή ρύθμιση του οίκου του Θεού δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις τους, κι έτσι τους φέρνει σε αμηχανία ή σε δύσκολη θέση, αρχίζουν να σκέφτονται: «Θα σε αναφέρω! Θα φροντίσω να χάσεις τη θέση του επικεφαλής της εκκλησίας, θα φροντίσω να αποτύχει το έργο της εκκλησίας, θα φροντίσω να διαλυθεί η εκκλησία!» Είδατε; Μέχρι και γι’ αυτό θέλουν να αναφέρουν τον επικεφαλής της εκκλησίας. Σε μερικές εκκλησίες, επιλέγονται διάφοροι άνθρωποι που είναι κατάλληλοι για να κάνουν καθήκον στο εξωτερικό, καθώς το επιτρέπει η οικογενειακή και η προσωπική τους κατάσταση, πληρούν τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, και συμφωνούν όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές. Όσοι είναι Ιούδες, όταν το βλέπουν αυτό, σκέφτονται: «Εμένα δεν μου συμβαίνουν ποτέ τόσο ωραία πράγματα. Οφείλω να σας αναφέρω! Θα πω στην αστυνομία ότι κάποιοι από την εκκλησία μας θα πάνε στο εξωτερικό για να κάνουν το καθήκον τους. Θα φροντίσω να μην μπορέσετε να φύγετε απ’ τη χώρα. Θα φροντίσω να σας συλλάβει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας ή θα βάλω την κυβέρνηση να σας παρακολουθεί, κι έτσι ούτε στα σπίτια σας δεν θα μπορείτε να γυρίσετε!» Εφόσον οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μπορούν να πάνε στο εξωτερικό, οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν ικανοποιημένοι. Τι λέτε; Δεν είναι πιο σοβαρή η φύση των πράξεων αυτών των ανθρώπων από εκείνων που διαταράσσουν και αναστατώνουν ενίοτε; (Ναι.) Αυτού του είδους οι άνθρωποι αποτελούν μεγάλο πρόβλημα. Δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και δεν έχουν καθόλου φόβο Θεού. Όποια κι αν είναι η κατάσταση ή ο λόγος, από τη στιγμή που τα πράγματα δεν πάνε κατ’ ευχήν, θέλουν να αναφέρουν την εκκλησία και να πουλήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Είναι διάβολοι! Η εκκλησία πρέπει, όταν ανακαλύπτει τέτοιους ανθρώπους, να τους αποπέμπει ή να τους αποβάλει το ταχύτερο δυνατό για να αποφευχθούν μελλοντικά προβλήματα. Αν το σημερινό περιβάλλον δεν το επιτρέπει αυτό ή αν δεν έχουν ωριμάσει ακόμα οι συνθήκες, τότε πρέπει να τίθενται υπό αυστηρή παρακολούθηση κι επίβλεψη, και πρέπει να έχουν όλοι τον νου τους. Όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες, δεν πρέπει με τίποτα να υπάρχει ανοχή απέναντι σ’ αυτά τα επικίνδυνα άτομα. Να τα αποπέμπετε ή να τα αποβάλετε όσο το δυνατόν νωρίτερα και γρηγορότερα. Μην περιμένετε μέχρι να πουλήσουν την εκκλησία και να επιφέρουν επιπτώσεις για να δράσετε. Μόλις το κάνουν, κι αυτό επιφέρει πραγματικές επιπτώσεις, οι απώλειες θα είναι μεγάλες. Ποιος ξέρει πόσοι αδελφοί και αδελφές δεν θα έχουν σπίτι για να επιστρέψουν, ή μπορεί ακόμα και να συλληφθούν και να μπουν στη φυλακή. Ίσως πολλοί αδελφοί και αδελφές να μην μπορούν πλέον να κάνουν το καθήκον τους ή να ζήσουν εκκλησιαστική ζωή. Οι επιπτώσεις θα είναι αδιανόητες. Αν, λοιπόν, ως επικεφαλής και εργάτες, εντοπίζετε στην εκκλησία άτομα που είναι Ιούδες, πρέπει να τα αποπέμπετε ή να τα αποβάλετε έγκαιρα. Αν, ως αδελφός και αδελφή, εντοπίσετε τέτοιους ανθρώπους, πρέπει να τους αναφέρετε όσο πιο νωρίς γίνεται στους επικεφαλής και στους εργάτες της εκκλησίας. Πρόκειται για ένα ζήτημα που σχετίζεται με την ασφάλεια των αδελφών της εκκλησίας, αλλά και τη δική σου. Να μη σκέφτεσαι: «Εδώ που τα λέμε, δεν έχουν όντως προβεί ακόμα σε προδοσία, άρα δεν υπάρχει πρόβλημα· απλώς έχουν θυμώσει τώρα και μιλάνε έτσι». Όλοι θυμώνουν. Κάποιοι άνθρωποι, όταν θυμώνουν, ίσως να πουν το πολύ πολύ κάποιες σκληρές κουβέντες, να κάνουν ένα μικρό ξέσπασμα ή να παραμείνουν αρνητικοί για κάνα δυο μέρες, αλλά από τη στιγμή που έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, που έχουν φόβο Θεού στην καρδιά τους και έχουν κάποια συνείδηση και λογική, αλλά και τα στοιχειώδη όρια διαγωγής, δεν θα έκαναν ποτέ πράγματα που κάνουν κακό στους άλλους, με τίποτα. Όσοι είναι εκ φύσεως Ιούδες, ωστόσο, είναι άλλη περίπτωση. Αυτοί μπορούν να αναφέρουν την εκκλησία, τους αδελφούς και τις αδελφές με το παραμικρό, και θέλουν πάντα να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις του Σατανά για να απειλούν τους αδελφούς, τις αδελφές και την εκκλησία προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εναρμονισμένοι με τους δαίμονες —δεν έχουν σε καμία περίπτωση τα στοιχειώδη όρια όσον αφορά τη διαγωγή τους. Γι’ αυτό, και οι επικεφαλής της εκκλησίας, αλλά και οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί απέναντι σ’ αυτούς που μπορούν να αναφέρουν την εκκλησία με το παραμικρό. Αν κάποιος εντοπίσει τέτοιους ανθρώπους οι οποίοι είναι παράλογοι, προκαλούν επίτηδες προβλήματα και δεν χαμπαριάζουν από λογική, πρέπει να τους αναφέρει αμέσως στους επικεφαλής και τους εργάτες, και στη συνέχεια να τους παρακολουθεί και να τους επιβλέπει. Αν οι επικεφαλής της εκκλησίας εντοπίσουν τέτοιους ανθρώπους, πρέπει να καταρτίσουν το συντομότερο δυνατό ένα σχέδιο για να χειριστούν και να διευθετήσουν την κατάσταση. Πρέπει να προστατέψουν τους αδελφούς και τις αδελφές, καθώς και να προστατέψουν την εκκλησιαστική ζωή και το έργο της εκκλησίας ώστε να μην τα βλάψουν και να μην τα αναστατώσουν αυτοί οι άνθρωποι. Όταν οι άνθρωποι αυτοί λένε πως θα αναφέρουν την εκκλησία ή τους αδελφούς και τις αδελφές, μη θεωρείτε ότι πρόκειται απλώς για κάτι που λένε μέσα στον θυμό τους, με αποτέλεσμα να χαλαρώνετε. Βασικά, το γεγονός ότι λένε συχνά τέτοια πράγματα αποτελεί απόδειξη ότι αυτή η ιδέα υπάρχει ήδη στο μυαλό τους. Αν σκέφτονται έτσι, τότε είναι ικανοί και να το κάνουν πράξη. Κάποιες φορές, όταν λένε «Θα σε αναφέρω», μπορεί να μην το πραγματοποιήσουν, αλλά ποιος ξέρει πότε μπορεί τελικά να το κάνουν στ’ αλήθεια. Μόλις το κάνουν, οι επιπτώσεις θα είναι ασύλληπτες. Αν, λοιπόν, αντιμετωπίζεις συνέχεια την κουβέντα «Θα σε αναφέρω», ως κάτι που απλώς λένε στον θυμό τους, τότε είσαι άσχετος και χαζός. Δεν έχεις διακρίνει την ουσία της ανθρώπινης φύσης τους μέσα από αυτά τα λόγια, κι αυτό είναι λάθος. Το ότι μπορούν και λένε «Θα σε αναφέρω» ως απειλή προς τους άλλους με το παραμικρό δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα απλό σχόλιο μέσα στον θυμό τους· δείχνει ότι έχουν τη φύση του Ιούδα και ότι δεν έχουν τα στοιχειώδη όρια στη διαγωγή τους. Τι παλιάνθρωπος είναι κάποιος που δεν έχει τα στοιχειώδη όρια στη διαγωγή του; Κάποιος που δεν έχει συνείδηση και ορθολογισμό. Αυτοί, εφόσον δεν έχουν συνείδηση, μπορούν να διαπράξουν κάθε είδους κακή πράξη ενώ, εφόσον δεν έχουν ορθολογισμό, μπορούν και ενεργούν πέρα από τα όρια του ορθολογισμού, και κάνουν ένα σωρό ανοησίες. Είναι πιθανό, αφότου αναφέρουν την εκκλησία και δουν να συλλαμβάνονται οι αδελφοί κι οι αδελφές και να ζημιώνεται το έργο της εκκλησίας, να δακρύσουν και να δηλώσουν μετανιωμένοι. Ωστόσο, αυτοί οι παράλογοι άνθρωποι που προκαλούν επίτηδες προβλήματα λειτουργούν χωρίς ορθολογισμό· όταν τους τύχει μια παρόμοια κατάσταση στο μέλλον, θα αναφέρουν και πάλι την εκκλησία. Αυτό δεν υποδεικνύει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη φύση τους; Τέτοια ακριβώς είναι η φύση-ουσία τους. Κάποιοι επικεφαλής της εκκλησίας πιστεύουν ακόμα ότι τα όσα λένε αυτοί οι άνθρωποι είναι απλώς λόγια θυμού και ότι δεν έχουν κακή φύση. Θεωρούν πως κάτι τέτοιο δεν αποτελεί φυσική αποκάλυψη της ανθρώπινης φύσης τους και δεν αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη φύση τους. Είναι λάθος αυτή η άποψη; (Ναι.) Ακόμα κι αν δεν συνηθίζουν να εκδηλώνουν συμπεριφορά που δείχνει ελεεινό χαρακτήρα, μόνο και μόνο το ότι λένε συχνά πως θα αναφέρουν τους αδελφούς και τις αδελφές, και το γεγονός ότι ακόμα και το ελάχιστο πράγμα που τους δυσαρεστεί μπορεί να τους κάνει να σκεφτούν να τους αναφέρουν, αρκεί για να αποδείξει ότι ο χαρακτήρας τους είναι άθλιος και ελεεινός, κι ότι δεν είναι αξιόπιστοι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση ούτε λογική. Συμπεριφέρονται όπως θέλουν, κάνουν ό,τι θέλουν ανάλογα με τα συμφέροντα και τις προτιμήσεις τους, δίχως κανένα όριο στη συνείδησή τους. Η αντιμετώπιση τέτοιων ανθρώπων θα πρέπει να είναι η αποπομπή, ενώ δεν υπάρχει λόγος για επιείκεια απέναντί τους, γιατί δεν είναι παιδιά· είναι ενήλικες και πρέπει να ξέρουν τις συνέπειες που θα έχουν αν αναφέρουν τους αδελφούς και τις αδελφές και την εκκλησία. Ξέρουν πολύ καλά ότι αυτή είναι η πιο αδίστακτη κίνηση, η πιο αποτελεσματική. Το θεωρούν ως ατού τους, ως τον απόλυτο τρόπο για να εκδικηθούν τους αδελφούς, τις αδελφές και την εκκλησία. Για πείτε Μου, δεν είναι διάβολοι αυτού του είδους οι άνθρωποι; (Ναι.) Και τότε, γιατί να δείξεις επιείκεια στους διαβόλους; Χρειάζεται να περιμένεις μέχρι να τους δεις να υποδεικνύουν φανερά τους αδελφούς, τις αδελφές και τις οικογένειες υποδοχής στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, μόνο και μόνο για να αναγνωρίσεις ότι είναι Ιούδες; Μέχρι να τα δεις όλα αυτά και να τους χαρακτηρίσεις, θα είναι ήδη πολύ αργά. Η αλήθεια είναι πως η φύση-ουσία τους φανερώνεται ήδη από τη στιγμή που αρχίζουν να φωνάζουν ότι θα αναφέρουν την εκκλησία μόλις αντιμετωπίσουν κάποιο ζήτημα. Μην περιμένετε μέχρι να ενεργήσουν για να τους διακρίνετε και να τους αποπέμψετε· τότε θα είναι πολύ αργά. Αν κανένας, ούτε ο επικεφαλής της εκκλησίας ούτε κάποιος αδελφός ή αδελφή, δεν τους έχει ακούσει να λένε ότι θα αναφέρουν τους αδελφούς και τις αδελφές και κανένας δεν τους ξέρει καλά, αλλά όταν κάποιος τους προκαλέσει ή τους προσβάλει, εκείνοι κάνουν αναφορά, με αποτέλεσμα οι αδελφοί και οι αδελφές να είναι αναγκασμένοι να κρυφτούν για να αποφύγουν τον κίνδυνο, αλλά και κάποιοι που κάνουν το καθήκον τους να αναγκάζονται να μετακομίσουν γρήγορα, τότε, σε ένα τέτοιο σενάριο, δεν γίνεται να κατηγορήσετε τους αδελφούς και τις αδελφές ότι ήταν ανόητοι και ανίκανοι να τους διακρίνουν. Αν, όμως, λένε συνεχώς ότι θα αναφέρουν τους αδελφούς και τις αδελφές, και παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι δεν το παίρνουν στα σοβαρά, τότε θα ήταν πράγματι ανοησία. Έχουν ακούσει τόσο μεγάλο μέρος της αλήθειας και, παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούν να διακρίνουν τους ανθρώπους —δεν είναι μπερδεμένοι; (Ναι.) Όσο για εκείνους που θα μπορούσαν να γίνουν Ιούδες ανά πάσα στιγμή, μη νομίζετε ότι ο λόγος που προβαίνουν σε προδοσία είναι ότι καταλαβαίνουν ελάχιστο μέρος της αλήθειας ή ότι πιστεύουν λίγο καιρό στον Θεό, ή κάποιος άλλος λόγος. Τίποτα από όλα αυτά δεν φταίει. Κατά βάθος, φταίει ο ελεεινός χαρακτήρας τους· αυτοί οι άνθρωποι έχουν κατά βάθος την ουσία των κακών ανθρώπων. Είναι απόλυτα σωστό να διακρίνονται και να χαρακτηρίζονται με αυτόν τον τρόπο, κι έπειτα να αποπέμπονται ή να αποβάλλονται ως κακοί άνθρωποι. Με τον τρόπο αυτόν προστατεύονται οι αδελφοί και οι αδελφές, ενώ ταυτόχρονα προστατεύεται και δεν βλάπτεται το έργο της εκκλησίας. Αυτή είναι η ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών της εκκλησίας. Γι’ αυτό, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να φυλάγονται έγκαιρα από τέτοιους ανθρώπους και να τους επιβλέπουν, κι έπειτα πρέπει να συναναστρέφονται με τους αδελφούς και τις αδελφές, ώστε να μπορούν όλοι να τους διακρίνουν. Πρέπει να πασχίζουν να απομακρύνουν τέτοιους ανθρώπους προτού πετύχουν οι δολοπλοκίες τους, ώστε να αποφευχθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα για τους αδελφούς και τις αδελφές ή για την εκκλησία. Αυτήν την ικανότητα διάκρισης κι αυτές τις αρχές για το πώς να χειρίζονται τα ζητήματα πρέπει να έχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες όταν έχουν μπροστά τους τέτοιους ανθρώπους, και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να ασκούνται σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι ξεκάθαρο αυτό; (Ναι.) Ασφαλώς, είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζονται τέτοιοι άνθρωποι με σοφία, κι έτσι να εξασφαλιστεί ότι η αποπομπή τους δεν θα προκαλέσει μελλοντικά προβλήματα στην εκκλησία. Αν η αντιμετώπιση μιας κρυφής απειλής οδηγεί σε ακόμα περισσότερες μελλοντικά, τότε ο επικεφαλής της εκκλησίας που το κάνει αυτό είναι τελείως ανίκανος και απέχει πολύ από τα πρότυπα· δεν ξέρει πώς να κάνει το έργο και δεν έχει σοφία. Απ’ την άλλη, αν ένας επικεφαλής μιας εκκλησίας μπορεί να χειριστεί μια κρυφή απειλή με τέτοιον τρόπο ώστε να αποφύγει τις αρνητικές συνέπειες, να ωφελήσει το έργο της εκκλησίας και παράλληλα να βοηθήσει τους αδελφούς και τις αδελφές να αναπτύξουν ικανότητα διάκρισης, τότε ξέρει πραγματικά πώς να κάνει το έργο. Μόνο ένας τέτοιος επικεφαλής ή εργάτης ανταποκρίνεται στα πρότυπα.

Αν ένας επικεφαλής ή εργάτης συναντήσει ανθρώπους που είναι ικανοί να πουλήσουν την εκκλησία, αλλά δεν μπορεί να τους διακρίνει ούτε να διαισθανθεί τι ανθρώπινη φύση έχουν ή τι προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν στην εκκλησία, στους αδελφούς και τις αδελφές, επειδή δεν τα έχει ξεκαθαρίσει μέσα του όλα αυτά, και δεν ξέρει πώς πρέπει να μεταχειρίζεται ή να αντιμετωπίζει τέτοιους ανθρώπους, πώς να κάνει αυτό το έργο, κι ούτε καν ότι αυτό είναι το έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες —ή, ακόμα κι αν το ξέρει, δεν θέλει να προσβάλει αυτούς τους ανθρώπους και απλώς κάνει τα στραβά μάτια, και δεν τους αποπέμπει ούτε τους αποβάλλει— τότε τι είδους επικεφαλής ή εργάτης είναι αυτός; (Ψευδής.) Δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα του επικεφαλής ή του εργάτη. Αφενός, κάνει την ανοησία να προσπαθεί να βοηθήσει τους πάντες, επιδεικνύοντας αγάπη και υπομονή σε όλους και αντιμετωπίζοντας τους πάντες ως αδελφούς και αδελφές. Έτσι είναι ένας μπερδεμένος άνθρωπος, ένας ψευδοεπικεφαλής ή ψευδοεργάτης. Επιπλέον, όταν εντοπίζει στην εκκλησία ανθρώπους που είναι Ιούδες, δεν κάνει τίποτα για να χειριστεί ή να διευθετήσει έγκαιρα το ζήτημα. Αντίθετα, κάνει τα στραβά μάτια και παριστάνει πως δεν είδε τίποτα. Κατά βάθος, σκέφτεται: «Εφόσον δεν απειλείται η δική μου θέση, δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν με νοιάζει το έργο της εκκλησίας, η ασφάλεια των αδελφών ή τα συμφέροντα του οίκου του θεού. Αφού εγώ καταλαμβάνω αυτό το πόστο και περνάω καλά κάθε μέρα, δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο». Δεν κάνει καθόλου αληθινό έργο, ενώ όταν βλέπει προβλήματα, δεν τα λύνει· απλώς απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης του. Είναι ψευδοεπικεφαλής; (Ναι.) Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι κάποιος που ανήκει στο είδος όσων είναι ικανοί να προβούν σε προδοσία ανά πάσα στιγμή συμπεριφέρεται τυραννικά μέσα στην εκκλησία για μεγάλο διάστημα, απειλώντας συνεχώς να αναφέρει την εκκλησία, τους αδελφούς και τις αδελφές. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής το βλέπουν αυτό, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Ακόμα κι όταν κάποιος αναφέρει τον συγκεκριμένο άνθρωπο και οι ανώτεροι επικεφαλής τον αντιμετωπίσουν αποπέμποντάς τον, οι ψευδοεπικεφαλής συνεχίζουν να μην το παίρνουν στα σοβαρά και να μην του δίνουν καθόλου σημασία. Έχουν το εξής σκεπτικό: «Ας αναφέρει όποιον θέλει. Αρκεί να μην αναφέρει εμένα και να μην επηρεάσει τον ρόλο μου ως επικεφαλής της εκκλησίας, και δεν υπάρχει πρόβλημα». Άραγε, αυτό το είδος του επικεφαλής ή του εργάτη είναι ψευδοεπικεφαλής ή ψευδοεργάτης; (Ναι.) Κάθεται στη θέση του μόνο και μόνο για να απολαμβάνει τα οφέλη της και δεν κάνει αληθινό έργο, αφού παρατηρεί κάποιον που είναι ικανός να πουλήσει τους αδελφούς και τις αδελφές ανά πάσα στιγμή, αλλά δεν τον αποπέμπει ούτε τον αποβάλλει· είναι ψευδοεπικεφαλής και πρέπει να απαλλαγεί αμέσως από τον ρόλο του. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής, μετά την απαλλαγή τους, παραμένουν ανυποχώρητοι. Λένε: «Με ποιο δικαίωμα με απαλλάσσετε; Απλώς επειδή δεν απέπεμψα εκείνο το άτομο; Δεν θα είχε τακτοποιηθεί, άραγε, το ζήτημα αν τον είχατε αποπέμψει από μόνοι σας; Εξάλλου, το μόνο που έκανε ήταν να πει ότι θα αναφέρει τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν το έκανε όντως. Και δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα στην εκκλησία. Γιατί να τον αντιμετωπίσω;» Μέχρι και ότι αδικούνται κατάφωρα αισθάνονται. Δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο· απολαμβάνουν μόνο τα οφέλη της θέσης τους, κι όταν εμφανίζεται στην εκκλησία ένας τόσο εξόφθαλμος Ιούδας, ούτε τον χειρίζονται ούτε τον αποπέμπουν. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές ζουν σε διαρκή φόβο και λένε: «Υπάρχει ένας Ιούδας ανάμεσά μας, ο οποίος απειλεί συνεχώς να αναφέρει τους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Πότε θα αποπεμφθεί αυτός ο άνθρωπος;» Μιλάνε πολλές φορές για το συγκεκριμένο ζήτημα στον επικεφαλής της εκκλησίας, εκείνος όμως δεν ασχολείται με αυτό, παρά λέει: «Δεν είναι τίποτα. Μια απλή προσωπική διαφωνία είναι, δεν έχει σχέση με το έργο της εκκλησίας ούτε με την ασφάλεια των αδελφών». Δεν χειρίζεται το ζήτημα. Ποιο είναι το μόνο έργο που κάνει; Το ένα είδος είναι το έργο που του αναθέτουν οι ανώτεροι επικεφαλής, το οποίο δεν έχει καμία επιλογή παρά να το κάνει. Ένα άλλο είδος είναι το έργο το οποίο, αν δεν το έκανε, θα επηρεαζόταν ή θα κινδύνευε η θέση του, οπότε κάνει απρόθυμα κάποιες εργασίες που τον κάνουν να φαίνεται καλός. Αν, όμως, δεν επηρεάζεται η θέση του, τότε αποφεύγει όποτε μπορεί το έργο. Αυτός είναι ψευδοεπικεφαλής; (Ναι.) Όταν αντιμετωπίζει στ’ αλήθεια ένα συγκεκριμένο περιβάλλον ή όταν κινδυνεύει να συλληφθεί, είναι ο πρώτος που τρέχει να κρυφτεί, νοιάζεται μόνο για τη δική του ασφάλεια, δίχως να τον ενδιαφέρει αν είναι ασφαλείς οι αδελφοί και οι αδελφές, ενώ δεν προστατεύει το έργο της εκκλησίας ούτε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Ό,τι κι αν κάνει το κάνει για να διαφυλάξει τη δική του θέση. Εφόσον δεν τον απαλλάσσει ο Άνωθεν από τα καθήκοντά του, και εφόσον στις επόμενες εκλογές τον ψηφίσουν και πάλι οι αδελφοί κι οι αδελφές, και παραμείνει επικεφαλής, θα κάνει απρόθυμα κάποιο έργο. Αν κάτι απ’ αυτά που κάνει υπάρχει περίπτωση να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο τον βλέπει ο Άνωθεν, κι έτσι υπάρξει το ενδεχόμενο να τον απαλλάξει ο Άνωθεν, ή αν οι πράξεις και οι εκδηλώσεις του θα μπορούσαν να προκαλέσουν στους αδελφούς και τις αδελφές κακή εντύπωση γι’ αυτόν και να μην τον εκλέξουν εκ νέου, θα προσπαθήσει να περισώσει την υπόληψή του κάνοντας τουλάχιστον κάποιο έργο που τον δικαιώνει μπροστά τους. Αν το κάνει αυτό, μπορεί να λογοδοτήσει στους ανώτερους και στους υφιστάμενούς του· μόνο στον Θεό δεν μπορεί να λογοδοτήσει. Κάνει τα πάντα για τα μάτια του κόσμου. Όσο δεν τον απαλλάσσουν οι ανώτεροι επικεφαλής απ’ τα καθήκοντά του και όσο οι αδελφοί και οι αδελφές συνεχίζουν να τον υποστηρίζουν, νιώθει ικανοποίηση. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής εκκλησίας, δεν διαπράττει μεγάλο κακό, και προς τα έξω δείχνει πάντα να είναι απασχολημένος με το έργο, αλλά δεν κάνει καθόλου αληθινό έργο. Ειδικά όταν βλέπει κακούς ανθρώπους να αναστατώνουν την εκκλησία, δεν κάνει τίποτα. Φοβάται μην τους προσβάλει, οπότε, όταν είναι δυνατόν, προσπαθεί να τους ηρεμήσει και να διαπραγματευτεί μαζί τους, με μοναδικό στόχο τη διατήρηση της αρμονίας. Δεν θέλει να προσβάλει κανέναν. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας ή απειλούν την ασφάλεια των αδελφών, αυτός δεν κάνει τίποτα. Αυτός είναι στην κυριολεξία ένας ψευδοεπικεφαλής.

Όσον αφορά τους ψευδοεπικεφαλής που δεν κάνουν αληθινό έργο, αν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς το υπενθυμίζουν κατ’ επανάληψη, ζητώντας τους να λύσουν τα προβλήματα, κι εκείνοι συνεχίζουν να μην κάνουν αληθινό έργο, να μη λύνουν αληθινά προβλήματα και να μη διορθώνουν τα λάθη, τότε πρέπει να το αναφέρετε στα ανώτερα κλιμάκια. Αν οι ανώτεροι επικεφαλής και οι εργάτες δεν ασχοληθούν με το ζήτημα, τότε πρέπει να σκεφτείτε όποιον τρόπο μπορείτε για να διώξετε αυτούς τους ψευδοεπικεφαλής. Αυτά τα λόγια, ουσιαστικά, τα έχω πει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά οι περισσότεροι που βρίσκονται στις χαμηλότερες τάξεις είναι σκλάβοι που προτιμούν να έχουν κάποια προσωπική απώλεια και να υπομείνουν κάποια ζημιά παρά να προσβάλουν τους άλλους. Σε κάθε περίσταση, ακολουθούν πάντοτε τη μέση οδό και συμπεριφέρονται ανθρωπάρεσκα, χωρίς να προσβάλουν ποτέ κανέναν. Και ποιο είναι το κόστος του να μην προσβάλεις κανέναν; Είναι ότι θυσιάζεις το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, με αποτέλεσμα να βλάπτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να αναστατώνονται οι αδελφοί και οι αδελφές. Αν δεν αντιμετωπίζονται οι κακοί άνθρωποι, τότε θα επηρεάζονται πολλοί από αυτούς που κάνουν το καθήκον τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι επηρεάζεται το έργο του οίκου του Θεού; (Ναι.) Όταν επηρεάζεται το έργο του οίκου του Θεού, δεν αγχώνεται ούτε ανησυχεί κανένας, και γι’ αυτό λέω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θυσιάζουν το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να διατηρήσουν την αρμονία και τη φιλική σχέση με τους άλλους. Αποφεύγουν να προσβάλουν τους επικεφαλής, τους αδελφούς και τις αδελφές· δεν προσβάλλουν κανέναν. Όλοι λειτουργούν ανθρωπάρεσκα. Έχουν μια τέτοια νοοτροπία: «Είσαι καλός, κι εγώ είμαι καλός, όλοι καλοί είναι. Εξάλλου, βλεπόμαστε συνέχεια». Και τι αποτέλεσμα έχει αυτό; Δίνει τη δυνατότητα στους κακούς ανθρώπους να εκμεταλλευτούν την κατάσταση· αυτοί λειτουργούν συνεχώς τυραννικά και κάνουν ό,τι τους αρέσει. Αν, λοιπόν, οι επικεφαλής της εκκλησίας είναι αναξιόπιστοι και δεν απομακρύνουν τους κακούς ανθρώπους, τότε οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να βρουν όποιον τρόπο μπορούν για να προστατευτούν. Πρέπει, όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους, να τους αποφεύγουν, να μένουν μακριά τους και να τους απομονώνουν. Κάποιοι λένε: «Αν τους απομονώσουμε και θυμώσουν, τότε δεν θα μας αναφέρουν και πάλι;» Αν όντως σε ανέφεραν, θα φοβόσουν; (Όχι. Κάτι τέτοιο θα αποκάλυπτε ότι είναι κακοί άνθρωποι.) Αν σε αναφέρουν ξανά, τότε απλώς αποδεικνύεται ακόμα περισσότερο ότι είναι εκ φύσεως Ιούδες, διάβολοι. Δεν πρέπει να τους φοβάστε. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι τυφλοί και ανίκανοι να διακρίνουν τα πράγματα, αν είναι μπερδεμένοι κι άχρηστοι ή αν αμφιταλαντεύονται, και δεν προσβάλλουν ποτέ κανέναν, παρά μόνο ενδίδουν στα οφέλη της θέσης τους χωρίς να κάνουν αληθινό έργο, τότε οι αδελφοί και οι αδελφές δεν πρέπει να έχουν ελπίδες πια γι’ αυτούς. Πρέπει να ενωθούν για να αντιμετωπίσουν τους κακούς ανθρώπους και να ξεφορτωθούν τους Ιούδες σύμφωνα με τις αρχές. Ίσως χρειαστεί να αλλάξουν το μέρος των συναθροίσεων ή να εφαρμόσουν κάποια σοφή μέθοδο για να τους απομακρύνουν, προκειμένου να μην τους ταράζουν αυτοί οι άνθρωποι. Το πιο σημαντικό είναι να διασφαλίζεται η κανονική λειτουργία της εκκλησιαστικής ζωής και η κανονική πρόοδος όλου του εκκλησιαστικού έργου. Αν ένας επικεφαλής της εκκλησίας κάνει αληθινό έργο, αν διαθέτει επαρκές επίπεδο κι αν, επίσης, έχει πολύ καλή ανθρώπινη φύση, τότε, εφόσον εκτελεί το έργο του σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις, όλοι θα πρέπει να τον υπακούν. Αν δεν κάνει αληθινό έργο, τότε δεν θα πρέπει να έχουν επαφή μαζί του ούτε να βασίζονται σ’ αυτόν. Τη στιγμή εκείνη, πρέπει τα προβλήματα να λύνονται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Αν χρειάζεται να απαλλαγεί ο επικεφαλής από τα καθήκοντά του, τότε πρέπει να απαλλάσσεται· αν είναι αναγκαίο να γίνουν εκ νέου εκλογές, τότε να κάνετε. Εάν αυτός ο ψευδοεπικεφαλής δεν προστατεύει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αν δεν παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον μέσα στο οποίο κάνουν οι αδελφοί και οι αδελφές το καθήκον τους, κι αν δεν νοιάζεται για την ασφάλεια των αδελφών, τότε δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα· είναι ανίκανος, είναι ένα τεράστιο σκουπίδι που δεν χρησιμεύει ουσιαστικά πουθενά. Οι αδελφοί και οι αδελφές δεν πρέπει να τον ακούνε ούτε να περιορίζονται από αυτόν. Οποιοιδήποτε επικεφαλής και εργάτες δεν μπορούν να απομακρύνουν τους Ιούδες κάθε φορά που χρειάζεται είναι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες· οι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες σαν κι αυτούς πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως περιγράψαμε παραπάνω. Αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, τότε οι Ιούδες θα πουλήσουν όλους τους αδελφούς και τις αδελφές, και η εκκλησία θα πάψει να υπάρχει. Κι εδώ τελειώνει η συναναστροφή μας πάνω στην όγδοη εκδήλωση: «Είναι ικανοί να προβούν σε προδοσία ανά πάσα στιγμή».