Ε. Δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό

Στη συνέχεια, θα μιλήσουμε για το πέμπτο είδος ανθρώπων, αυτούς που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Είναι σοβαρό πρόβλημα αυτό; Από την κυριολεκτική οπτική, δεν μοιάζει και πολύ σημαντικό ζήτημα να μην μπορεί κανείς να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Μερικοί μπορεί να σκέφτονται κάποια πράγματα σχετικά με το αν πρέπει αυτά τα άτομα να χαρακτηριστούν ως κακοί άνθρωποι: «Οι άνθρωποι έχουν στόμα, άρα είναι φτιαγμένοι για να μιλάνε ανά πάσα στιγμή και σε κάθε μέρος· μπορούν να συζητούν για διάφορα ζητήματα οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Δεν είναι λίγο υπερβολικό να κατατάσσονται αυτοί που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό στους κακούς που πρέπει να αποπεμφθούν;» Εσείς τι λέτε γι’ αυτό; (Εάν προκαλούν αναστάτωση και διατάραξη στην εκκλησιαστική ζωή ή στο έργο της εκκλησίας, με αποτέλεσμα να προκαλούνται αρνητικές συνέπειες, τότε πρέπει να αποπέμπονται κι αυτοί.) Το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων δεν είναι ότι δεν κρατάνε το στόμα τους κλειστό· υπάρχει πρόβλημα με την ανθρώπινη φύση τους. Αν τέτοιοι άνθρωποι προκαλούν αναστάτωση στους αδελφούς και τις αδελφές, στην εκκλησιαστική ζωή και στο εκκλησιαστικό έργο, ή αν τα λόγια τους συνιστούν προδοσία και ξεπούλημα της εκκλησίας, και μάλιστα ντροπιάζουν τον οίκο του Θεού και το όνομα του Θεού, τότε πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ας μιλήσουμε πρώτα για τις εκδηλώσεις των ατόμων που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό και, στη συνέχεια, για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται. Άραγε, αυτοί που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό μπορούν να ονομαστούν «πολυλογάδες»; (Ναι.) Έτσι είναι; Είναι αυτό ένα από τα χαρακτηριστικά τέτοιων ανθρώπων; Πολυλογάς σημαίνει κάποιος που είναι ανόητος και δεν ξέρει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να πει, που λέει ό,τι του έρχεται στο μυαλό χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες; Αυτό σημαίνει να μην μπορεί κανείς να κρατήσει το στόμα του κλειστό; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι είναι καλοί στα λόγια και στην επικοινωνία· είναι ευθείς, και σχετικά απλοί και ειλικρινείς. Πολλές φορές μοιράζονται με τους άλλους τις ενδότερες σκέψεις και ιδέες τους, τις αποκαλύψεις διαφθοράς που παρουσιάζουν, τις εμπειρίες τους, ακόμα και τα λάθη τους. Παρ’ όλα αυτά, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν είναι αναγκαστικά ανόητοι ή ανίκανοι να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Μοιάζουν να μιλάνε για τα πάντα και δείχνουν πολύ απλοί και ειλικρινείς· στα κρίσιμα ζητήματα, όμως, στα ζητήματα που θα μπορούσαν να ντροπιάσουν τον Θεό ή τον οίκο του Θεού, ή στα ζητήματα που θα μπορούσαν να συνιστούν προδοσία προς τους αδελφούς και τις αδελφές ή την εκκλησία, πράγμα που θα τους έκανε Ιούδες, δεν λένε κουβέντα. Αυτό σημαίνει να κρατάει κανείς το στόμα του κλειστό. Οπότε, δεν σημαίνει πως όσοι είναι ευθείς, όσοι είναι πολυλογάδες ή όσοι είναι καλοί στα λόγια δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Και τι εννοούμε εδώ όταν λέμε να μην μπορεί κάποιος να κρατήσει το στόμα του κλειστό; Να μην μπορεί κανείς να κρατήσει το στόμα του κλειστό σημαίνει να μιλάει χωρίς αρχές και να μιλάει με απερισκεψία, χωρίς να σκέφτεται τους ακροατές, την περίσταση ή το πλαίσιο. Επίσης, σημαίνει να μην ξέρει καθόλου να προστατεύει το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και να αδιαφορεί για το αν αυτό ωφελεί τους αδελφούς και τις αδελφές ή την εκκλησιαστική ζωή. Λέει ό,τι του κατέβει. Και ποιες είναι οι συνέπειες όταν κάποιος «λέει ό,τι του κατέβει»; Προδίδει άθελά του τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα των αδελφών. Άθελά του, επειδή μιλάει απερίσκεπτα και δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό, δίνει στους άπιστους κάποιον μοχλό πίεσης ενάντια στον οίκο του Θεού, δίνει τη δυνατότητα στους άπιστους να κοροϊδεύουν κάποιους αδελφούς και αδελφές, και πληροφορεί τους άπιστους και τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό για πολλά πράγματα που δεν θα έπρεπε να ξέρουν. Αποτέλεσμα; Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν ανενόχλητοι σχόλια και ασεβείς επισημάνσεις σχετικά με τα ζητήματα του οίκου του Θεού και τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας, και λένε πράγματα που συκοφαντούν και βλασφημούν τον Θεό. Μπορεί μάλιστα να επινοούν φήμες για τους αδελφούς και τις αδελφές, για την εκκλησία και για το έργο του οίκου του Θεού, πράγμα που οδηγεί σε αρνητικές συνέπειες. Όποιος το κάνει αυτό αναστατώνει το έργο του οίκου του Θεού και πράττει το κακό. Κάποιοι δίνουν μεγάλη έμφαση στο να μάθουν και να ερευνήσουν ποιοι είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες της εκκλησίας, τη διεύθυνση της οικογένειάς τους, τα προσωπικά στοιχεία των αδελφών, το οικονομικό και λογιστικό έργο της εκκλησίας, το λογιστικό προσωπικό και τους καταλόγους των ανθρώπων που έχει αποπέμψει ή έχει αποβάλει η εκκλησία. Μεγάλη έμφαση δίνουν, επίσης, στο να ενημερωθούν για τις εργασιακές ρυθμίσεις της εκκλησίας. Μια τέτοια συμπεριφορά είναι πολύ ύποπτη και θα μπορούσε να αποτελέσει ένδειξη ότι πρόκειται για χαφιέδες ή για κατασκόπους του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αν διαρρεύσουν αυτά τα στοιχεία στους άπιστους διαβόλους, με αποτέλεσμα να τα μάθει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, αυτό θα είχε αφάνταστες συνέπειες. Κάποιοι, από ανοησία και άγνοια, μπορεί να μοιραστούν τα εν λόγω στοιχεία ή κάποια από αυτά με τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους, κι εκείνα στη συνέχεια να τα διαδώσουν ή να τα δώσουν σε πράκτορες του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αυτό θα μπορούσε να κρύβει ενδεχόμενους κινδύνους και να προκαλέσει πολλά προβλήματα στο έργο της εκκλησίας, με αφάνταστες συνέπειες. Αυτά τα εσωτερικά ζητήματα της εκκλησίας πολλές φορές κάποιοι τα λένε κατά λάθος σε άπιστα μέλη της οικογένειάς τους, κι εκείνα τα αποκαλύπτουν όλα χωρίς δισταγμό. Και τα μοιράζονται ακόμα και με τους άπιστους συγγενείς και φίλους τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαρρέουν συνεχώς τα εσωτερικά ζητήματα της εκκλησίας μέσα από τα λόγια τους προς τον έξω κόσμο. Τι συνέπειες έχουν αυτές οι διαρροές; Πολλά από τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους, οι συγγενείς και οι φίλοι τους μαθαίνουν πολλές από τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας, πράγματα που ίσως δεν γνωρίζουν ούτε οι αδελφοί και οι αδελφές, ή τις διευθύνσεις όπου μένουν οι αδελφοί και οι αδελφές, τα αληθινά τους ονόματα και τα προσωπικά τους οικογενειακά ζητήματα. Πώς διαρρέουν αυτά τα ζητήματα της εκκλησίας; Πώς τα μαθαίνουν τελικά οι άπιστοι; Υπάρχουν «ανταποκριτές» μέσα στην εκκλησία! Πώς αποκαλούνται αυτοί οι άνθρωποι; (Άνθρωποι που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό.) Ακριβώς. Ενημερώνουν τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους για όλα όσα συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή της εκκλησίας ή για τα θέματα που αφορούν τους αδελφούς και τις αδελφές, όπως για παράδειγμα ότι κάποια αδελφή παίρνει διαζύγιο, ότι ο σύζυγος μιας άλλης αδελφής μπαίνει μέσα στην επιχείρησή του ή ότι δεν την ακούει ο γιος της, ή ότι ένας αδελφός ή μια αδελφή αγοράζει σπίτι, και ούτω καθεξής. Μιλάνε, επίσης, για τους αδελφούς και τις αδελφές που έχει συλλάβει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και που έγιναν Ιούδες ή για εκείνους που παρέμειναν σταθεροί στη μαρτυρία τους, και αναφέρουν μέχρι και ότι τους κλάδεψαν οι επικεφαλής της εκκλησίας. Οι συζητήσεις τους στο σπίτι περιστρέφονται αποκλειστικά γύρω από αυτά τα θέματα. Μάλιστα, τα μέλη της οικογένειάς τους δίνουν συμβουλές και προτείνουν στρατηγικές για να τους βοηθήσουν να ενεργήσουν εναντίον των επικεφαλής, των αδελφών ή του οποιουδήποτε μέσα στην εκκλησία με τον οποίο δεν τα πάνε καλά, του οποιουδήποτε τους προκαλεί ή τους έχει εκθέσει. Οι άνθρωποι αυτοί, στις συναθροίσεις των αδελφών, παρουσιάζονται εξαιρετικά υπάκουοι και φρόνιμοι, μιλάνε ελάχιστα, δεν είναι καλοί στα λόγια, δεν μιλάνε ποτέ για τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν συναναστρέφονται ποτέ σχετικά με τη βιωματική τους κατανόηση και μάλιστα σπάνια προσεύχονται. Μεταχειρίζονται επιφυλακτικά τους αδελφούς και τις αδελφές, ενώ τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους τα μεταχειρίζονται λες και είναι μέλη του οίκου του Θεού. Παραθέτουν στα μέλη της οικογένειάς τους όλες τις λεπτομέρειες που αφορούν την εκκλησία χωρίς να παραλείπουν τίποτα, μοιράζονται τα πάντα μαζί τους, ακόμα και τα βιβλία του λόγου του Θεού τυπώνει η εκκλησία, ποιος έχει τι ταλέντο στην εκκλησία και πολλά άλλα. Όλα αυτά τα συζητάνε με τα μέλη της οικογένειάς τους και με ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό. Όποιος κι αν είναι ο σκοπός που το κάνουν αυτό, η τελική επίπτωση είναι να προδώσουν το έργο της εκκλησίας και τους αδελφούς και τις αδελφές. Ξέρουν πολύ καλά την κατάσταση του κάθε σημαντικού μέλους της εκκλησίας. Ασφαλώς, οι άνθρωποι αυτοί είναι και το αντικείμενο των παρασκηνιακών συνομιλιών και κριτικής τους, και μπορεί ακόμα και να γίνουν τα αντικείμενα της κρυφής προδοσίας τους. Αν έχουν καλή σχέση με κάποιον, τον επαινούν ασταμάτητα μπροστά στην οικογένειά τους. Αντίθετα, αν έχουν κακή σχέση με κάποιον, εξαπολύουν ασταμάτητα βρισιές εναντίον αυτού του ανθρώπου μπροστά στην οικογένειά τους, με αποτέλεσμα μέχρι και τα μέλη της οικογένειάς τους να τον βρίζουν, χαρακτηρίζοντας τους αδελφούς και τις αδελφές βλάκες ή άχρηστους. Αυτοί οι άνθρωποι προσβάλλουν τους αδελφούς και τις αδελφές με ό,τι προσβλητικές κουβέντες χρησιμοποιούν οι άπιστοι. Μοιάζουν με άπιστους. Είναι εντελώς δύσπιστοι· είναι άχρηστοι, και τέτοιοι άνθρωποι θα πρέπει να αποπέμπονται γρήγορα.

Στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, πρέπει να παραμένουν απόρρητα τα στοιχεία εκείνων που πιστεύουν στον Θεό, και ακόμα κι όταν άνθρωποι που ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού μετακομίζουν στο εξωτερικό, τα στοιχεία τους πρέπει να μένουν κρυφά. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι κατάσκοποι του μεγάλου κόκκινου δράκοντα έχουν εξαπλωθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου, έχουν παρεισφρήσει παντού με συγκεκριμένο στόχο να συγκεντρώσουν πληροφορίες για όσους πιστεύουν στον Θεό. Στην ενδοχώρα της Κίνας, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και επικίνδυνη για τους αδελφούς και τις αδελφές που ακολουθούν τον Θεό. Ακόμα κι όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό, αντιμετωπίζουν κι εκεί κίνδυνο. Σε περίπτωση που οι κατάσκοποι του μεγάλου κόκκινου δράκοντα συγκεντρώσουν τις πληροφορίες τους, καταρχάς υπάρχει ο κίνδυνος της έκδοσης, και κατά δεύτερον, θα μπορούσαν να εμπλακούν, αν μη τι άλλο, τα μέλη της οικογένειάς τους και οι συγγενείς τους στο εσωτερικό της Κίνας. Για λόγους ασφαλείας και από σεβασμό προς τους ανθρώπους, πρέπει όλοι να κρατούν κρυφά τα προσωπικά στοιχεία των αδελφών και να μην τα γνωστοποιούν σε όσους δεν πιστεύουν στον Θεό. Ακόμα κι ανάμεσα σ’ αυτούς που πιστεύουν στον Θεό, δεν πρέπει να αποκαλύπτονται απερίσκεπτα τα προσωπικά στοιχεία ενός ατόμου στους άλλους χωρίς τη συναίνεσή του. Είναι εντελώς ανεπίτρεπτο να αντιμετωπίζονται οι όποιες πληροφορίες αφορούν τους αδελφούς και τις αδελφές, το έργο της εκκλησίας, τα καθήκοντα καθενός, οι εμπειρίες που μοιράζονται στη συναναστροφή ή άλλα τέτοια στοιχεία ως θέματα συζήτησης τα οποία μπορεί κανείς να μοιράζεται με άπιστους στον ελεύθερό του χρόνο. Τι συνέπειες προκύπτουν όταν συζητούν μαζί μ’ αυτούς τα συγκεκριμένα ζητήματα; Προκύπτει κανένα θετικό ή εποικοδομητικό αποτέλεσμα; (Όχι.) Ως συνέπεια τέτοιων συζητήσεων, αυτοί οι άπιστοι διάβολοι αποκτούν έναν μοχλό πίεσης, κοροϊδεύουν και κρίνουν, μέχρι και καταριούνται και δυσφημούν. Είναι καλό αυτό; (Όχι.) Πρέπει να εξετάσετε αν υπάρχουν μέσα στην εκκλησία άτομα που έχουν απώτερα κίνητρα, και τα οποία συζητάνε για τέτοιες λεπτομέρειες όπως τις πραγματικές συνθήκες του έργου της εκκλησίας και της εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και για το ποιοι πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, ποιοι επιδιώκουν την αλήθεια, ποιοι κάνουν τα καθήκοντά τους, ποιοι δεν κάνουν τα καθήκοντά τους, ποιοι είναι αρνητικοί συχνά, ποιοι είναι μπερδεμένοι στην πίστη τους, κι ακόμα και για τα προσωπικά στοιχεία και τις προσωπικές συνθήκες των αδελφών, με άπιστους και με μέλη της οικογένειά τους που δεν πιστεύουν, και μάλιστα χωρίς κανέναν δισταγμό. Ψάξτε να βρείτε τέτοια άτομα. Υπάρχουν κάποια ζητήματα τα οποία ούτε όσοι ανήκουν στην εκκλησία δεν χρειάζεται να μάθουν, κι όμως μέλη της οικογένειας αυτών των ανθρώπων, τα οποία δεν πιστεύουν, ξέρουν περισσότερα γι’ αυτές τις υποθέσεις απ’ ό,τι τα μέλη της εκκλησίας· και μάλιστα τα ξέρουν και καλύτερα. Πώς γίνεται αυτό; Αυτή είναι η «συμβολή» ενός χαφιέ εδώ μέσα. Ο χαφιές αυτός αντιμετωπίζει τα μέλη της οικογένειάς του λες και είναι επικεφαλής της εκκλησίας, και δίνει αναφορά στο σπίτι του, στους «επικεφαλής» του, για οτιδήποτε βλέπει στην εκκλησία, προσπαθώντας να εξασφαλίσει την εύνοια και να αποκτήσει πιο βαθύ συναισθηματικό δεσμό με την οικογένειά του. Είναι φανερό ότι όλα αυτά τα ζητήματα της εκκλησίας τα έχουν προδώσει εκείνοι οι χαφιέδες που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Αυτοί δεν σέβονται τους αδελφούς και τις αδελφές ούτε προστατεύουν το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Μεταχειρίζονται τον οίκο του Θεού και την εκκλησία όπως την κοινωνία ή έναν δημόσιο χώρο, σχολιάζουν και κρίνουν απερίσκεπτα τους αδελφούς και τις αδελφές λες και είναι άπιστοι, και μάλιστα συμπορεύονται με δύσπιστους και άπιστους, και κρίνουν ανεμπόδιστα τους αδελφούς και τις αδελφές. Επιπλέον, κάποια άτομα, μόλις τα κλαδέψουν οι επικεφαλής ή έπειτα από κάποια σύγκρουση, διαμάχη και διένεξη με τους αδελφούς και τις αδελφές, γυρνάνε σπίτι τους και κάνουν σκηνή, φροντίζοντας να το μάθει η οικογένειά τους. Ως συνέπεια αυτού, η οικογένειά τους γυρεύει εκδίκηση εναντίον των επικεφαλής ή των αδελφών, με στόχο να ξεπουλήσει και να καταστρέψει την εκκλησία. Είναι καλό ένα τέτοιο φαινόμενο; (Όχι.) Τι παλιάνθρωποι είναι, που μιλάνε παραέξω για τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας και για θέματα όπως το πόσοι αδελφοί και αδελφές ζουν εκκλησιαστική ζωή και το τι καθήκοντα κάνει ο καθένας με τα μέλη της οικογένειάς τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους χωρίς ενδοιασμούς! Είναι αληθινοί πιστοί; (Όχι.) Είναι μέλη του οίκου του Θεού; Μπορούν να λέγονται αδελφοί ή αδελφές; (Όχι.) Αν παραμένουν τέτοιοι χαφιέδες και κρυφοί προδότες μέσα στην εκκλησία, είτε στο παρελθόν, είτε στο παρόν, είτε στο μέλλον, αυτό φέρνει σημαντικά προβλήματα στον οίκο του Θεού, στους αδελφούς και στις αδελφές. Παρόλο που δεν δείχνουν να διαπράττουν πολλές κακές πράξεις στην εκκλησιαστική ζωή, οι συνέπειες και ο αντίκτυπος που έχει το γεγονός ότι μεταδίδουν κρυφά διάφορες λεπτομέρειες σχετικά με τον οίκο του Θεού στους άπιστους, τους σατανάδες και τους διαβόλους είναι άκρως καταστροφικές! Πρέπει να επιτρέπεται σε τέτοιους παλιάνθρωπους να παραμένουν στην εκκλησία; (Όχι.) Αξίζουν να λέγονται μέλη του οίκου του Θεού; Αξίζουν να αντιμετωπίζονται ως αδελφοί και αδελφές; (Όχι.) Και πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι; (Πρέπει να αποπέμπονται όσο πιο γρήγορα γίνεται.) Πρέπει να αποπέμπονται όσο πιο γρήγορα γίνεται! Πετάξτε τους έξω με τις κλοτσιές! Με αυτήν την αιτιολογία να τους αποπέμπετε: «Δεν μπορείς να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό, δεν αναγνωρίζεις το καλό σου, δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει. Πιστεύεις στον Θεό και απολαμβάνεις τη χάρη Του, όπως και τη βοήθεια, την αγάπη, την υπομονή και τη φροντίδα των αδελφών, όμως και πάλι ξεπουλάς τους αδελφούς, τις αδελφές και την εκκλησία με αυτόν τον τρόπο. Είσαι άχρηστος· φύγε από δω!» Τα ζητήματα των αδελφών, τα ζητήματα της εκκλησίας και οποιοδήποτε έργο του οίκου του Θεού δεν πρέπει να αποκαλύπτονται σε άπιστους ούτε να γίνονται θέματα ανούσιας συζήτησης από μέρους τους. Δεν το αξίζουν! Όποιος διαδίδει τέτοιες πληροφορίες μετατρέπεται σε καταραμένη μορφή, σε κάποιον που η εκκλησία πρέπει να αποπέμψει, κάποιον που οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να απορρίψουν. Μόνο και μόνο με βάση τις πράξεις τους, δηλαδή ότι ξεπουλάνε τους αδελφούς, τις αδελφές και την εκκλησία, ότι μιλάνε για τα εσωτερικά ζητήματα της εκκλησίας με άπιστους για να πιάσουν κουβεντούλα, είναι χωρίς αμφιβολία προδότες, χαφιέδες και κακοί άνθρωποι που πρέπει να αποπεμφθούν από την εκκλησία. Οι αδελφοί και οι αδελφές είναι ελεύθεροι να συναναστραφούν και να συζητήσουν, όταν είναι απαραίτητο, για οποιοδήποτε έργο γίνεται μέσα στην εκκλησία, όπως για παράδειγμα για το ποιος πρέπει να αποπεμφθεί ή για την εμφάνιση συγκεκριμένων περιστατικών, αλλά δεν πρέπει να τα μοιράζονται αυτά με τους άπιστους και δεν μπορούν να μιλάνε γι’ αυτά με τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους. Ειδικά η προσωπική και οικογενειακή κατάσταση των νέων αδελφών που έχουν μικρό ανάστημα δεν πρέπει να αποκαλύπτεται σε ξένους. Αν δυσκολεύεσαι να το κρατήσεις μυστικό, τότε θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να βασιστείς σ’ Αυτόν για να αποκτήσεις αυτοσυγκράτηση, και να πας να ασχοληθείς με ορισμένες ουσιαστικές δραστηριότητες. Αν πραγματικά δεν μπορείς να συγκρατηθείς, τότε θα πρέπει πρώτα να το αναφέρεις στην εκκλησία για να αναζητήσεις λύση, προκειμένου να μην υπάρξουν αρνητικές συνέπειες, γιατί αν διαδοθούν τέτοιες πληροφορίες, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν προβλήματα. Για παράδειγμα, ο αριθμός τηλεφώνου, η διεύθυνση του σπιτιού, τα χρόνια που πιστεύει κάποιος στον Θεό, η προσωπική οικογενειακή κατάσταση κάποιου, το αν είναι παντρεμένος και ούτω καθεξής, αποτελούν ευαίσθητα θέματα. Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια ούτε με τη ζωή-είσοδο· αφορούν προσωπικά δεδομένα. Μόνο οι πράκτορες και οι χαφιέδες ερευνούν συγκεκριμένα αυτά τα ζητήματα. Αν σου αρέσει να μαθαίνεις και να διαδίδεις τέτοια ζητήματα, τι είδους διάθεση φανερώνει αυτό; Είναι λίγο ελεεινό! Δεν είναι ελεεινό και ειδεχθές να μην επιδιώκει κανείς την αλήθεια, παρά να επικεντρώνεται στο κουτσομπολιό, να ενεργεί ως χαφιές ή ως κατάσκοπος και να παρέχει υπηρεσία για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα; Όποιος κάνει συγκεκριμένες ερωτήσεις, όποιος διεξάγει έρευνες και διαδίδει αλόγιστα τα ευαίσθητα ζητήματα και τις προσωπικές υποθέσεις των άλλων, κρύβει απώτερα κίνητρα και είναι δύσπιστος. Ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα τέτοιου είδους ανθρώπους. Αν δεν μετανοήσουν αυτού του είδους οι άνθρωποι, τότε πρέπει να τερματιστεί η εκκλησιαστική τους ζωή, γιατί το να ξεπουλάνε τους αδελφούς και τις αδελφές αποτελεί την πιο ανήθικη, ποταπή και ντροπιαστική πράξη. Ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να μείνει μακριά από αυτά τα άτομα. Στην εκκλησιαστική ζωή, οι άνθρωποι πρέπει να περιορίζονται και να μη ρωτάνε ή να συζητάνε γι’ αυτά τα ζητήματα, από τη στιγμή που δεν έχουν καμία σχέση με τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, και δεν ωφελεί κανέναν η κουβέντα γι’ αυτά.

Στον οίκο του Θεού υπάρχουν διάφορα διοικητικά διατάγματα και κανονισμοί που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού. Ζητήματα όπως οι εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας, οι αλλαγές προσωπικού όσον αφορά τους επικεφαλής και τους εργάτες, το έργο εκκαθάρισης της εκκλησίας και οι ρυθμίσεις από τον Άνωθεν, μεταξύ άλλων, δεν πρέπει να διαδίδονται αυθαίρετα μέσα στην εκκλησία, προκειμένου να μην τα προδώσουν στον Σατανά οι δύσπιστοι και οι κακοί άνθρωποι. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι ο οίκος του Θεού διαφέρει από την κοινωνία· ο Θεός απαιτεί οι άνθρωποι να επιδιώκουν την αλήθεια, να διαβάζουν περισσότερο τον λόγο του Θεού, να αναστοχάζονται και να συναναστρέφονται περισσότερο. Μόνο αν διακηρύττει κανείς τα λόγια του Θεού και καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό μπορεί να διαμορφωθεί μια σωστή ατμόσφαιρα· μόνο με την ανταλλαγή περισσότερων βιωματικών μαρτυριών μπορεί να διαμορφωθεί μια τέτοια ατμόσφαιρα. Επιπρόσθετα, στον οίκο του Θεού υπάρχουν πολλοί νέοι πιστοί που πιστεύουν στον Θεό για μικρό μόνο διάστημα. Είναι επόμενο κάποιοι δύσπιστοι να μην έχουν αποκαλυφθεί ακόμα. Συγκεκριμένα, τα πρώτα πέντε ή δέκα χρόνια πίστης αποτελούν μια περίοδο κατά την οποία αποκαλύπτεται ο αληθινός εαυτός των ανθρώπων· κατά το διάστημα αυτό δεν είναι σίγουρο ποιος μπορεί να παραμείνει σταθερός και ποιος όχι, ούτε πόσοι κακοί άνθρωποι που μπορούν να αναστατώσουν την εκκλησία βρίσκονται ακόμα εδώ. Αν διαδίδονται συνεχώς προσωπικά στοιχεία και τέτοιου είδους εξωτερικές υποθέσεις απερίσκεπτα, αλλά και ζητήματα που δεν έχουν σχέση με τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές αρνητικές συνέπειες. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να ρωτήσει: «Από πού είναι ο τάδε επικεφαλής; Πού ζει;» Αυτά τα ευαίσθητα στοιχεία δεν χρειάζεται να τα γνωρίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Κάποιος άλλος μπορεί να ρωτήσει: «Τι κόστος έχει για τον οίκο του Θεού η εκτύπωση ενός βιβλίου με τα λόγια του Θεού;» Χρησιμεύει πουθενά το να ξέρει κανείς κάτι τέτοιο; (Όχι.) Είναι δική σου δουλειά το πόσο κοστίζει η εκτύπωση; Με δικά σου λεφτά έγινε; Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχει σχέση μ’ εσένα, σωστά; Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Ποιοι είναι τώρα οι ανώτεροι επικεφαλής στον οίκο του Θεού;» Από τη στιγμή που δεν σε καθοδηγούν άμεσα, σε επηρεάζει εσένα το ότι δεν το ξέρεις αυτό; (Όχι.) Στην ενδοχώρα της Κίνας, μπορεί να αποτελούσε πρόβλημα το να ξέρει κανείς όλα αυτά τα πράγματα. Στην περίπτωση που σε συλλάβει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και σε βασανίσει σκληρά, αν δεν ξέρεις αυτά τα πράγματα, όσο κι αν σε χτυπήσουν, δεν θα μπορέσεις να αποκαλύψεις τίποτα, κι έτσι δεν θα καταντήσεις Ιούδας. Αν, όμως, ξέρεις και δεν μπορέσεις να αντέξεις τον άγριο ξυλοδαρμό τους, μπορεί τελικά να μιλήσεις και να γίνεις Ιούδας. Εκείνη τη στιγμή, μπορεί να σκεφτείς: «Γιατί έκανα τότε αυτές τις απερίσκεπτες ερωτήσεις; Καλύτερα να μην ήξερα. Ακόμα κι αν με είχαν σκοτώσει στο ξύλο και πάλι δεν θα τα ήξερα όλα αυτά· ακόμα κι αν ήθελα να σκαρφιστώ τις απαντήσεις, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καμία. Έτσι, δεν θα είχα γίνει Ιούδας. Τώρα πήρα το μάθημά μου· καλύτερα να μην ξέρω πάρα πολλά πράγματα γι’ αυτά τα ζητήματα που δεν έχουν σχέση με την αλήθεια. Δεν ωφελεί να ρωτά κανείς για τέτοια πράγματα. Καλύτερα να μην ξέρει». Και κάποιοι άλλοι μπορεί να ρωτήσουν: «Πόσες ομάδες υπάρχουν στον οίκο του Θεού που κάνουν εξειδικευμένο έργο;» Τι δουλειά έχεις να τα ρωτάς αυτά; Κάνε απλώς όποιο έργο ανατίθεται στη δική σου ομάδα. Η άγνοιά σου γι’ αυτό το θέμα δεν επηρεάζει την ικανότητά σου να κάνεις κανονικά το καθήκον σου, να επιδιώκεις την αλήθεια κατά την πίστη σου ή να ζεις εκκλησιαστική ζωή. Τίποτε δεν επηρεάζει. Εφόσον η άγνοιά σου γι’ αυτό δεν σε εμποδίζει να επιδιώξεις την αλήθεια ούτε να φτάσεις στη σωτηρία ως πιστός, ποιος ο λόγος να ρωτάς; «Κατάγονται οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές από πόλεις ή από την επαρχία; Είναι μορφωμένοι ή αμόρφωτοι;» Χρησιμεύει πουθενά να τα ξέρεις όλα αυτά; (Όχι.) Και τι έγινε αν είναι όλοι από την επαρχία; Τι κι αν είναι όλοι από πόλεις; Κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Πώς διαδίδεται τώρα το ευαγγελικό έργο;» Γι’ αυτό μπορείς να ρωτήσεις, αλλά κάποιοι, από περιέργεια, ρωτάνε σε πόσες χώρες ακριβώς έχει διαδοθεί το έργο του ευαγγελίου, πράγμα που είναι περιττό. Ακόμα κι αν το ήξεραν αυτό, σε τι θα τους επηρέαζε; Πού θα τους ωφελούσε το να μάθουν τέτοιες λεπτομέρειες; Αν δεν έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε ακόμα κι αν μάθαινες, και πάλι δεν θα την είχες· αυτή η γνώση δεν πρόκειται να σε βοηθήσει καθόλου να κάνεις καλά τα καθήκοντά σου ούτε θα σε βοηθήσει στη ζωή-είσοδό σου. Δεν πειράζει να μη ρωτάς για κάποιες γενικές υποθέσεις· για την ακρίβεια, είναι καλύτερα να μην ξέρεις. Είναι βάρος να ξέρεις πάρα πολλά. Μόλις διαρρεύσουν τέτοιες πληροφορίες, τότε προκύπτει πρόβλημα και παράβαση. Δεν είναι καλό να ξέρεις αυτά τα πράγματα. Όσο περισσότερα ξέρεις, τόσο περισσότερα προβλήματα μπορούν να δημιουργηθούν. Όσοι καταλαβαίνουν την αλήθεια ξέρουν τι πρέπει να λέγεται και τι δεν πρέπει να λέγεται. Οι μπερδεμένοι, οι οποίοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους δικούς τους και τους ξένους όταν μιλάνε, και λένε μόνο ανοησίες. Έτσι, αυτά τα ζητήματα δεν πρέπει να αναφέρονται σε ανθρώπους εντός της εκκλησίας οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια. Η γνώση αυτών των πραγμάτων δεν φέρνει κανένα όφελος. Καταρχάς, αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να βοηθήσουν να λυθούν τα προβλήματα. Δεύτερον, δεν μπορούν να προστατέψουν το έργο της εκκλησίας. Και τρίτον, δεν χρειάζεται να μιλήσουν με καλά λόγια για τον οίκο του Θεού. Όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και όλες οι πράξεις του Θεού είναι δίκαιες. Μήπως χρειάζονται φιλοφρονήσεις και κολακείες από εκείνους τους δύσπιστους και τους άπιστους που δεν έχουν πνευματική κατανόηση; Δεν χρειάζονται. Ακόμα κι αν ούτε ένα πλάσμα σε ολόκληρο τον κόσμο δεν ακολουθούσε ούτε λάτρευε τον Θεό, η θέση και η ουσία του Θεού θα έμεναν ως έχουν. Ο Θεός είναι Θεός, παντοτινά αμετάβλητος, αναλλοίωτος από τις όποιες αλλαγές στις συνθήκες. Η ταυτότητα και η θέση του Θεού είναι αιώνια αναλλοίωτες. Αυτές είναι αλήθειες που πρέπει να καταλάβουν όσοι πιστεύουν στον Θεό. Αυτοί οι δύσπιστοι και οι άπιστοι μιλάνε και πράττουν χωρίς να μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των δικών τους και των ξένων. Είναι προς όφελος του έργου του οίκου του Θεού να ξέρουν πολλά πράγματα; Είναι ανάγκη να ξέρουν πληροφορίες για το έργο του οίκου του Θεού; Δεν αξίζουν τη γνώση αυτή! Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Μήπως είναι μυστικά όλα αυτά τα ζητήματα και γι’ αυτό δεν επιτρέπεται να μαθεύονται;» Εφόσον πιστεύετε στον Θεό μέχρι σήμερα, θεωρείτε ότι αυτά τα ζητήματα περιέχουν μυστικά; (Όχι.) Όμως, ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει ακεραιότητα και αξιοπρέπεια. Αυτά δεν πρέπει να τα συζητάνε και να τα γελοιοποιούν οι άπιστοι. Ο οίκος του Θεού, η εκκλησία, οι αδελφοί και οι αδελφές, είτε ως ομάδα είτε ως μεμονωμένα άτομα, όλοι έχουν αξιοπρέπεια· όλοι είναι θετικοί και δεν πρέπει να επιχειρεί κανείς να τους σπιλώσει. Όποιος λειτουργεί με τρόπο που επιτρέπει στους σατανάδες και τους διαβόλους να σπιλώνουν και να δυσφημούν με το έτσι θέλω, ή να βλάπτουν τη φήμη του οίκου του Θεού ή τη φήμη των αδελφών, είναι καταραμένος! Γι’ αυτό, η εκκλησία δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση να υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Μόλις εντοπίζονται, πρέπει να αποπέμπονται! Είναι σύμφωνη με τις αρχές αυτή η προσέγγιση; (Ναι.)

Κάποιοι άνθρωποι προσέχουν και φυλάγονται ιδιαιτέρως όταν μιλάνε, επικοινωνούν, αλληλεπιδρούν ή βρίσκονται σε επαφή με τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά μόλις επιστρέφουν στο σπίτι τους, τότε τους πιάνει πολυλογία, μιλάνε για τα πάντα, ακόμα και για τα προσωπικά στοιχεία των αδελφών, με αποτέλεσμα να μαθαίνουν πολλά για τις υποθέσεις της εκκλησίας τα μέλη της οικογένειάς τους, οι άπιστοι που δεν έχουν πίστη και όσοι πιστεύουν μόνο τυπικά. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι χαφιές, είναι προδότης —ένας Ιούδας— και είναι ακριβώς το είδος του ατόμου που η εκκλησία πρέπει να αποπέμψει. Όσο περισσότερο παραμένουν αυτοί στην εκκλησία, τόσο περισσότερες πληροφορίες θα μαθαίνουν για τους αδελφούς και τις αδελφές, τόσο περισσότερο θα προδίδουν, και τόσο περισσότερα ζητήματα θα προκύπτουν τα οποία θα χρησιμοποιούν οι άπιστοι ως μοχλό πίεσης και ως μέσο δυσφήμισης. Αν δεν φοβάσαι μήπως προδώσουν αυτές τις πληροφορίες στους άπιστους, τότε κράτησέ τους εδώ· αν δεν επιθυμείς να διαδοθούν από το στόμα τους τα προσωπικά σου στοιχεία και οι εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας, τότε πρέπει να αποπέμψεις το συντομότερο δυνατόν αυτούς τους χαφιέδες. Είναι σωστό αυτό; (Ναι.) Δεν θέλουν καμία επιείκεια οι άνθρωποι αυτοί· δεν έχουν καλές προθέσεις και είναι άχρηστοι. Πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι σε σχέση μ’ εκείνα τα δύο είδη ανθρώπων που αναφέραμε προηγουμένως, εκείνους που έχουν ροπή προς την εκδίκηση και εκείνους που είναι ακόλαστοι και ασυγκράτητοι; Είναι καλύτεροι ή χειρότεροι; (Χειρότεροι.) Μπορεί κι αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν τα καθήκοντά τους, να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια και να υπομένουν κάποιες κακουχίες· μπορεί να κάνουν ό,τι τους ζητάει ο οίκος του Θεού και να μην αρνούνται, υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Γνωστοποιούν στους άπιστους όλα όσα έχουν να κάνουν με τον οίκο του Θεού. Παίζουν τον ρόλο του προδότη, του χαφιέ, καθημερινά. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, η εκκλησία δεν είναι δυνατόν να τους ανέχεται και πρέπει να τους αποπέμψει. Το καταλαβαίνετε; (Ναι.) Είτε είναι χαρούμενοι ή δυστυχισμένοι μέσα στην εκκλησία, είτε κάποιος τους προκαλεί, είτε κάποιος τα πάει καλά μαζί τους, είτε έχουν εκλεγεί ως επικεφαλής της εκκλησίας ή έχουν απαλλαγεί, ό,τι κι αν συμβαίνει, πρέπει πάντα να αποκαλύπτουν κάθε λεπτομέρεια στα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους. Φροντίζουν ώστε τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους και οι άπιστοι να ενημερώνονται αμέσως και να κατανοούν έγκαιρα την εσωτερική κατάσταση της εκκλησίας. Σε τέτοιους ανθρώπους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δείχνετε την παραμικρή επιείκεια ή το παραμικρό έλεος· μόλις τους ανακαλύψετε, αποπέμψτε τους. Πώς είναι αυτή η προσέγγιση; (Κατάλληλη.) Είναι ανελέητη αυτή η αντιμετώπιση; (Όχι.) Δεν είναι ανελέητη. Τους μεταχειρίζεσαι ως αδελφούς και αδελφές, αλλά αυτοί δεν προστατεύουν καθόλου τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε τα συμφέροντα των αδελφών. Απεναντίας, ξεπουλάνε σε κάθε ευκαιρία τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και των αδελφών. Ναι μεν εσύ τους θεωρείς οικογένεια, εκείνοι, όμως, εσένα σε θεωρούν οικογένεια; (Όχι.) Τότε, μην τους δείχνεις επιείκεια. Αν χρειαστεί να αποπεμφθούν, τότε απόπεμψέ τους. Μέχρι τώρα, έχετε συναντήσει τέτοιου είδους άτομα; (Ναι. Έλεγαν στα μέλη της οικογένειάς τους όλα όσα είχαν να κάνουν με τους αδελφούς και τις αδελφές, ενώ κάποιες φορές ενημέρωναν τα μέλη της οικογένειάς τους και για ορισμένα θέματα και συγκεκριμένες ρυθμίσεις μέσα στην εκκλησία, με την πρώτη ευκαιρία. Τα μέλη της οικογένειάς τους τότε μάζευαν πυρομαχικά για να κουτσομπολέψουν για την εκκλησία πίσω από την πλάτη της.) Έχουν αποπεμφθεί τα άτομα αυτά; (Ναι.) Παραπονέθηκαν μετά την αποπομπή τους; Μπορεί να το θεωρούν άδικο και να σκέφτονται: «Δεν έκανα τίποτα· αυτό δεν αποτελεί παραβίαση των διοικητικών διαταγμάτων κι ούτε προκάλεσα διαταραχές ή αναστάτωση. Γιατί, λοιπόν, με απέπεμψαν;» Θεωρείτε τη φύση των πράξεών τους πιο σοβαρή από το να διαταράσσουν και να αναστατώνουν; (Ναι.) Είναι δυνατόν να λυτρωθούν τέτοιοι άνθρωποι; Είναι εύκολο να αλλάξουν; (Όχι.) Γιατί λέτε πως δεν θα είναι εύκολο; Ποια πτυχή φανερώνει τη δυσκολία τους να αλλάξουν; (Δεν ανήκουν στον οίκο του Θεού, δεν είναι αδελφοί ή αδελφές· έχουν την ουσία των δύσπιστων και των άπιστων.) Αυτή είναι η ουσία τους. Πώς μπορείτε, λοιπόν, να καταλάβετε ότι είναι άπιστοι και δύσπιστοι; (Οποιαδήποτε συναισθήματα έχουν μέσα στην εκκλησία, τα ξεσπούν στην οικογένειά τους, πράγμα που δείχνει πως ό,τι κι αν συμβεί, δεν το αποδέχονται από τον Θεό, πόσο μάλλον παίρνουν κανένα μάθημα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν βιώνουν το έργο του Θεού και δεν αποδέχονται την αλήθεια, κι έτσι έχουν την ουσία των δύσπιστων.) Έχει γίνει ξεκάθαρη αυτή η ουσία τους. Ξεσπάνε τα συναισθήματά τους στην οικογένειά τους και αντιμετωπίζουν τα πάντα ανάλογα με τα συναισθήματά τους. Πώς μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν ανήκουν στον οίκο του Θεού, αλλά είναι άπιστοι που έχουν παρεισφρήσει στον οίκο του Θεού; (Επειδή μπορούν να ξεπουλήσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ενεργούν ως προδότες και χαφιέδες, κι επειδή ουσιαστικά δεν είναι άνθρωποι που προστατεύουν το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Άρα, τα άτομα αυτά δεν βρίσκονται σε σύμπνοια με τον οίκο του Θεού.) Η εξήγηση αυτή δεν ήταν απόλυτα ακριβής. Θα σας εξηγήσω Εγώ. Παρότι αυτά τα άτομα συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή και κάνουν τα καθήκοντά τους, άραγε θεώρησαν ποτέ τους αδελφούς και τις αδελφές ως οικογένειά τους; Με απλά λόγια, θεώρησαν τους αδελφούς και τις αδελφές ως δικούς τους; (Όχι.) Τότε, τι θεωρούν τους αδελφούς και τις αδελφές; (Ξένους.) Σωστά, ξένους, αντίπαλους. Και τον οίκο του Θεού και την εκκλησία, άρα, τι τα θεωρούν; Δεν τα θεωρούν απλώς έναν χώρο εργασίας; (Ναι.) Βλέπουν τον οίκο του Θεού και την εκκλησία σαν να ήταν εταιρείες ή οργανισμοί του κόσμου των απίστων, βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές ως ξένους, ως ανθρώπους από τους οποίους πρέπει να φυλάγονται, ως αντίπαλους. Έτσι, μπορούν να γνωστοποιήσουν εύκολα διάφορες πληροφορίες και διάφορες πραγματικές καταστάσεις που αφορούν τους αδελφούς και τις αδελφές σε άτομα που εκ θεμελίων δεν πιστεύουν στον Θεό. Ξέρουν ότι αυτοί οι άπιστοι δεν θα έχουν και τίποτα καλό να πουν, και μάλιστα θα μπορούσαν να συκοφαντήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές και να δυσφημίσουν τον οίκο του Θεού. Τα ξέρουν όλα αυτά, κι όμως αποκαλύπτουν απερίσκεπτα τις καταστάσεις των αδελφών και της εκκλησίας σε αυτούς τους άπιστους, χωρίς ίχνος ενδοιασμού. Είναι σαφές ότι βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές ως ξένους, ως αντίπαλους, και κάθε φορά που προκύπτει οποιαδήποτε δυσαρέσκεια, συμπράττουν αμέσως με τους άπιστους για να κοροϊδέψουν και να συκοφαντήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, και να ενεργήσουν εναντίον τους πίσω από την πλάτη τους, για να ικανοποιήσουν έτσι τις δικές τους επιθυμίες. Πιστεύουν ότι δεν θα ήταν εφικτό να κρίνουν τον οποιονδήποτε αδελφό ή αδελφή στην εκκλησία, επειδή θεωρούν ότι, αν συζητούσαν για τα ζητήματα της εκκλησίας ή για τους αδελφούς και τις αδελφές μπροστά στους ίδιους τους αδελφούς και τις αδελφές, θα αναγκάζονταν να υποστούν τις συνέπειες, οι οποίες θα ήταν αρνητικές για τους ίδιους. Αν, όμως, συζητήσουν γι’ αυτά τα ζητήματα με την οικογένειά τους, τότε ικανοποιείται πλήρως η παρορμητικότητά τους, οι επιθυμίες τους και τα συναισθήματά τους, χωρίς να χρειαστεί να υποστούν συνέπειες, αφού, σε τελική ανάλυση, η οικογένεια είναι οικογένεια, δεν θα τους πουλούσε ποτέ. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο με τους αδελφούς και τις αδελφές, οι οποίοι θα μπορούσαν να συντάξουν αναφορά εναντίον τους, να τους εκθέσουν και να τους κλαδέψουν, ακόμα και να τους κάνουν να χάσουν τα καθήκοντά τους και τις θέσεις τους, οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου αναληθές να πει κανείς ότι βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές ως αντιπάλους τους. Αντίπαλος είναι κάποιος από τον οποίο πρέπει κανείς να φυλάγεται. Οπότε, δεν μιλούν στους αδελφούς και στις αδελφές, ούτε συναναστρέφονται μαζί τους ούτε τους φανερώνουν τίποτα. Αντίθετα, «ζουν εκκλησιαστική ζωή» μαζί με τα άπιστα μέλη της οικογένειάς τους στο σπίτι τους, όπου λένε τα πάντα και ανοίγουν την καρδιά τους. Εκφράζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τις σκέψεις, τις απόψεις, την αγανάκτηση, τη δυσαρέσκειά τους και όλες τις στρεβλές απόψεις τους, χωρίς την παραμικρή συστολή, κι όταν το κάνουν αυτό, ανακουφίζονται και ευχαριστιούνται. Τα μέλη της οικογένειάς τους δεν τους απαξιώνουν, αλλά αντίθετα τους βοηθάνε και συνεργάζονται μαζί τους. Αν μιλούσαν έτσι στην εκκλησία, τότε θα φανερωνόταν πλήρως η αληθινή τους φύση ότι είναι δύσπιστοι, και η εκκλησία θα έπρεπε να τους αποπέμψει. Για τον λόγο αυτόν, δεν βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές ως οικογένεια, αλλά ως αντίπαλους. Αυτή είναι η μία πτυχή. Η άλλη πτυχή είναι πως δεν θεωρούν ποτέ τον εαυτό τους ως μέλος της εκκλησίας, και γι’ αυτό οτιδήποτε συμβαίνει στην εκκλησία, είτε αυτό αποτελεί δυσφήμιση και βλασφημία από τον θρησκευτικό κόσμο, είτε ανυπόστατες φήμες και γελοιοποίηση από άπιστους, είτε παγίδευση και διώξεις από την κυβέρνηση της χώρας, γι’ αυτούς προσωπικά είναι άσχετο και ασήμαντο. Ας υποθέσουμε ότι πραγματικά ένιωθαν το εξής: «Αν ζημιωθεί η εικόνα της εκκλησίας και αμαυρωθεί το όνομα του Θεού, τότε αμφισβητείται σημαντικά η αξιοπρέπειά μας ως πιστοί. Λόγω αυτού, δεν θα συζητούσα ποτέ με άπιστους για τα ζητήματα της εκκλησίας και για τις υποθέσεις του οίκου του Θεού, επιτρέποντάς τους να τα κουτσομπολεύουν και να γελάνε μ’ αυτά. Ούτε καν για να προστατέψω τον εαυτό μου δεν θα μιλούσα αδιάφορα για τις υποθέσεις του οίκου του Θεού με τα άπιστα μέλη της οικογένειάς μου». Αν είχαν τέτοια επίγνωση, δεν θα μπορούσαν, τότε, να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό; Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν να το κάνουν; Είναι προφανές ότι κατά βάθος δεν θεωρούν πως ανήκουν στον οίκο του Θεού ούτε θεωρούν πως είναι πιστοί. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κάνεις λάθος σ’ αυτό που λες. Αν δεν θεωρούν πως ανήκουν στον οίκο του Θεού, τότε γιατί συνεχίζουν να έρχονται στις συναθροίσεις;» Υπάρχουν κάθε είδους άνθρωποι ανάμεσα σ’ αυτούς που πιστεύουν στον Θεό. Δεν έχουμε συναναστραφεί σχετικά μ’ αυτό στο παρελθόν; Υπάρχουν πολλοί που καταλήγουν να πιστέψουν στον Θεό με διάφορα ακατάλληλα κίνητρα και σκοπούς, κι αυτό είναι ένα τέτοιο είδος. Πιστεύουν στον Θεό για πλάκα, για να μη βαριούνται ή για να βρουν πνευματική τροφή· δεν είναι πολλοί αυτού του είδους οι δύσπιστοι; Δεν υπάρχουν άφθονοι τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Δεν αναγνωρίζουν καν τον εαυτό τους ως πιστό στον Θεό. Φυσικά, όλο το έργο της εκκλησίας και η εκτέλεση των καθηκόντων από τον εκλεκτό λαό του Θεού δεν τους απασχολούν, δεν δίνουν καμία σημασία σ’ αυτά. Άρα, μπορούν να συζητήσουν ανέμελα και χαλαρά με τους άπιστους για την κατάσταση του έργου της εκκλησίας, για τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας, ακόμα και για τα οποιαδήποτε ζητήματα προκύπτουν μεταξύ των αδελφών. Αφού σταματήσουν να μιλάνε, οι άπιστοι συνεχίζουν με κουτσομπολιά, συκοφαντίες και σαρκασμούς, αλλά αυτό δεν τους πειράζει καθόλου. Μπορεί ακόμα και να συνταχθούν με τους άπιστους εξαπολύοντας προσβολές κατά των αδελφών, κρίνοντας τον οίκο του Θεού και σχολιάζοντας το έργο και τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Είναι πιστοί στον Θεό; (Όχι.) Ένας αληθινός πιστός δεν θα φερόταν ποτέ κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ακόμα κι αν ήταν να προστατέψει τη δική του αξιοπρέπεια και τα δικά του συμφέροντα, δεν θα δάγκωνε ποτέ το χέρι που τον ταΐζει και δεν θα συντασσόταν με εκείνους που δεν ανήκουν στην εκκλησία. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Άρα, τέτοια άτομα είναι κακοί άνθρωποι και δύσπιστοι που πρέπει να αποπεμφθούν. Όσο πιο γρήγορα αποπεμφθούν, τόσο πιο γρήγορα θα υπάρξει ηρεμία στην εκκλησία.

Ας μιλήσουμε για εσάς. Αν, για παράδειγμα, οι γονείς σου δεν πιστεύουν στον Θεό, ή αν τα αδέλφια σου ή οι κολλητοί σου δεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν πάνε κόντρα στην πίστη σου και μάλιστα την υποστηρίζουν πολύ, θα τους μιλούσες, τότε, για όλα όσα γίνονται στην εκκλησία; Ας πούμε ότι μια φίλη σου σε ρωτάει: «Υπάρχουν στην εκκλησία σου άντρες που να ψάχνουν για σύντροφο; Υπάρχουν τίποτα αθώοι, ψηλοί, πλούσιοι κι ωραίοι;» Είναι και κάποιοι καλοί άνθρωποι ανάμεσα στους άπιστους που θέλουν να βρουν έναν αξιόλογο σύντροφο για να περνάνε τις μέρες τους μαζί του. Αφού η φίλη σου θέλει να βρει κάποιον που πιστεύει στον Θεό, εσύ θα είσαι πρόθυμη να της το πεις; (Όχι.) Πρέπει να της πεις: «Δεν έχει νόημα να τρέφεις συμπάθεια για τους πιστούς. Είσαι άπιστη και εκ θεμελίων ασύμβατη με τους πιστούς. Δεν μιλάτε την ίδια γλώσσα· βαδίζετε σε διαφορετικά μονοπάτια! Κοίταξε πώς είσαι, τόσο φανταχτερά ντυμένη· σε ποιον αδελφό της εκκλησίας μας λες να άρεσες;» Αφού δεν την έχεις σε ιδιαίτερη εκτίμηση, θα μπορούσες να της μιλήσεις για τα ζητήματα της εκκλησίας; (Όχι.) Μετά από λίγες κουβέντες, η συζήτηση θα τελείωνε, θα είχατε τελείως αντίθετες απόψεις. Ακόμα κι αν κάποιοι άπιστοι έχουν καλή εντύπωση για τους πιστούς, κι ακόμα κι αν κρατήσουν φιλικές σχέσεις μαζί σου αφού πιστέψεις, θα ήσουν άραγε πρόθυμος να τους μιλήσεις για τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας ή για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις όταν κάνεις τα καθήκοντά σου; (Όχι.) Ακόμα κι αν υποστηρίζουν την πίστη σου στον Θεό, τι νόημα έχει να συζητάς μαζί τους για τα ζητήματα της εκκλησίας; Για παράδειγμα, κάποιοι αδελφοί και αδελφές έχουν αντέξει βασανιστήρια και ανακρίσεις από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και δεν έγιναν Ιούδες. Αυτό αποτελεί μια μαρτυρία την οποία θαυμάζουν ακόμα και οι άπιστοι· θα ήθελες να τη μοιραστείς μαζί τους; (Όχι.) Γιατί δεν θα ήθελες να το συζητήσεις; (Τέτοια ζητήματα δεν τους αφορούν, αυτοί δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν αυτές τις βιωματικές μαρτυρίες.) Δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν. Τι αρνητικές συνέπειες θα μπορούσαν να προκύψουν αν συζητούσες αυτά τα ζητήματα; (Μπορεί, αντί γι’ αυτό, να κατέληγαν να κρίνουν την εκκλησία.) Θα ασκούσαν κριτική: «Γιατί να υποβάλετε τους εαυτούς σας σε αυτήν την ταλαιπωρία; Γιατί να πάτε κόντρα στην κυβέρνηση;» Βλέπεις, ένα μόνο σχόλιο μπορεί να εκθέσει τη φύση τους. Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ότι έτσι πάτε κόντρα στην κυβέρνηση; Είναι ξεκάθαρο ότι ο διάβολος βασιλιάς που κυβερνά τη χώρα προκαλεί σοβαρή ζημιά στον εκλεκτό λαό του Θεού, κάνοντάς τον να μην έχει τρόπο να ζήσει. Ακόμα κι όταν το βλέπουν αυτό με τα μάτια τους, κάνουν πως δεν ξέρουν. Είναι ολοφάνερο ότι μιλάνε με τρόπο που αντιστρέφει την αλήθεια και διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Τι άλλο θα ήταν δυνατόν να συζητήσεις μαζί τους; Δεν μπορείς να τους μιλήσεις για οτιδήποτε έχει σχέση με την πίστη στον Θεό· δεν πρέπει να τους πεις τίποτα σχετικά μ’ αυτό το θέμα. Αυτοί που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό μπορούν να πουν στους άπιστους όλα όσα αφορούν την εκκλησία. Είναι ξεκάθαρα δύσπιστοι. Είναι διάβολοι που έρχονται στον οίκο του Θεού για να βολοδέρνουν, είναι θηρία που δαγκώνουν το χέρι που τα ταΐζει χωρίς ψήγμα συνείδησης ή λογικής. Κατά την άποψή τους, όσο κι αν ζημιωθούν τα συμφέροντα ή η φήμη του οίκου του Θεού ή της εκκλησίας, οι ίδιοι δεν επηρεάζονται καθόλου, δεν θίγεται κανένα από τα συμφέροντά τους και δεν στενοχωριούνται καθόλου. Άρα, μπορούν να μιλάνε απερίσκεπτα για τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας στους άπιστους και στους ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό, χωρίς την παραμικρή συστολή. Είναι μισητοί τέτοιου είδους άνθρωποι; (Ναι!) Μπορεί ένας δύσπιστος, ο οποίος δεν βλέπει ως οικογένεια τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά ως οικογένειά του βλέπει τους άπιστους, να αποδεχτεί την αλήθεια; (Όχι.) Μπορεί να αναγνωρίσει ότι ο Θεός είναι η αλήθεια; (Όχι.) Μπορεί κάποιος που δεν θεωρεί τον εαυτό του μέλος της εκκλησίας, όταν ακούει τα λόγια του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, να αφήσει στην άκρη τα δικά του συμφέροντα για να επιδιώξει την αλήθεια και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Τα μόνα πράγματα που κάνει κάθε μέρα είναι να ξεπουλάει τα συμφέροντα της εκκλησίας, να συντάσσεται με τους ξένους και να υπηρετεί ως χαφιές, Ιούδας, προδότης, λες κι αυτή είναι η αποστολή του. Δεν βαδίζει σ’ ένα σωστό μονοπάτι, παρά ζει για να κάνει το κακό· του αξίζει ο θάνατος και το ανάθεμα! Αυτοί οι Ιούδες, οι προδότες και οι υπηρέτες του Σατανά που δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει είναι αρνητικοί παλιάνθρωποι, βλάπτουν την ανθρωπότητα και όλοι τούς περιφρονούν. Δεν είναι, λοιπόν, απόλυτα σωστό να τους χειριστεί και να τους αποπέμψει η εκκλησία; (Ναι.) Είναι απόλυτα σωστό! Εσάς θα σας άρεσε να σας ξεπουλάνε; Αν ξεπουλιόταν η εκκλησία ή ο οίκος του Θεού, ίσως οι περισσότεροι να μην ένιωθαν βαθιά συμπόνια ούτε και μεγάλη στενοχώρια. Απλώς θα ένιωθαν λίγο άβολα μέσα τους, επειδή, στο κάτω κάτω, ανήκουν σ’ αυτήν. Αν, όμως, σας ξεπουλούσε στους άπιστους κάποιος που ανήκει στην εκκλησία, και ως αποτέλεσμα αυτού, οι άπιστοι διαστρέβλωναν τα γεγονότα, σας συκοφαντούσαν, σας χλεύαζαν, σας έκριναν και σας καταδίκαζαν; Πώς θα ένιωθες, τότε; Δεν θα βίωνες, τότε, την ταπείνωση και τη ντροπή που υπέστη η εκκλησία και ο οίκος του Θεού; (Ναι.) Από αυτήν την άποψη, είναι σωστό να αποπέμπονται τέτοια άτομα; (Ναι.) Θα πρέπει να αποπέμπονται· δεν υπάρχει λόγος για επιείκεια. Όσο γι’ αυτούς που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό, σύμφωνα με τις διάφορες εκδηλώσεις της διαγωγής τους και μ’ αυτά τα οποία βιώνουν, πρόκειται για δύσπιστους μέσα στην εκκλησία, για ένα είδος κακού ατόμου που πρέπει να αποπεμφθεί. Είτε κάποιος ενεργεί κρυφά είτε φανερά, μόλις διαπιστωθεί ότι δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό και ότι έχει την ανθρώπινη φύση-ουσία ενός πέρα για πέρα δύσπιστου, τότε να τον αναφέρετε αμέσως στους επικεφαλής και στους εργάτες, και να ενημερώνετε τους αδελφούς και τις αδελφές. Πρέπει να διακρίνονται έγκαιρα και με ακρίβεια τέτοιου είδους άτομα, και στη συνέχεια πρέπει να αποπέμπονται από την εκκλησία το γρηγορότερο δυνατό. Μην τους αφήνετε να ανακατεύονται καθόλου με την εκκλησία, με το έργο της ή με τους αδελφούς και τις αδελφές· η σωστή ενέργεια είναι να αποπεμφθούν ολοκληρωτικά. Εδώ τελειώνει η συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν την εκδήλωση της ανθρώπινης φύσης —το να μην μπορεί κάποιος να κρατήσει το στόμα του κλειστό.

Άραγε, αυτά τα τρία είδη ανθρώπων της σημερινής συναναστροφής είναι σοβαρότερες περιπτώσεις από τα δύο είδη της προηγούμενης συναναστροφής; (Ναι.) Οι συνθήκες τους είναι χειρότερες, η ανθρώπινη φύση τους είναι πιο ελεεινή και απεχθής, ενώ προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά και μεγαλύτερο αντίκτυπο στα συμφέροντα της εκκλησίας και όλων των αδελφών. Γι’ αυτό, μην παίρνετε αψήφιστα αυτά τα τρία είδη ανθρώπων· πρέπει να φυλάγεστε σθεναρά εναντίον τους και να μην τους κάνετε τα χατίρια. Αν κάποιος αναγνωριστεί ως ένα από τα τρία αυτά είδη, πρέπει να εκτίθεται και να διακρίνεται αμέσως, και στη συνέχεια να διώχνεται το συντομότερο δυνατό. Εάν κάνει ένα σημαντικό καθήκον, να βρείτε αμέσως κάποιον να αναλάβει το καθήκον του, κι έπειτα να τον αποσύρετε από αυτό το καθήκον και να τον αποπέμψετε. Το καταλάβατε; (Το καταλάβαμε.) Για τις διάφορες καταστάσεις των αδελφών της εκκλησίας, για τις διάφορες εκδηλώσεις τους κατά τις διάφορες περιόδους, για το έργο της εκκλησίας, ακόμα και για κάποιες από τις εσωτερικές υποθέσεις της, συζήτηση και συναναστροφή επιτρέπεται να γίνεται μόνο ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτό έχει ως στόχο να μπορέσει ο εκλεκτός λαός του Θεού να αποκτήσει σαφέστερη κατανόηση και γνώση σχετικά με τις αρχές που απαιτεί ο οίκος του Θεού, με αποτέλεσμα να αποκτήσει την ικανότητα να ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Παρ’ όλα αυτά, μία αρχή πρέπει να είναι ξεκάθαρη: Είτε πρόκειται για αλήθειες ή για τις αρχές που αφορούν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, είτε πρόκειται για τους κανονισμούς που αφορούν τις γενικές υποθέσεις, δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να λέγονται σε άπιστους, με αποτέλεσμα οι άπιστοι να σχολιάζουν και να εκτοξεύουν κατηγορίες. Αυτό απαγορεύεται αυστηρά. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Αν απαγορεύεται αυστηρά, τότε αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για διοικητικό διάταγμα;» Μπορείς να το πεις έτσι: όποιος διαρρέει πληροφορίες θα υποστεί τις ανάλογες συνέπειες. Γιατί πρέπει να υποστεί τις συνέπειες; Επειδή αυτοί που διαρρέουν τα εσωτερικά ζητήματα της εκκλησίας δεν προστατεύουν την εκκλησία ούτε τους αδελφούς και τις αδελφές, ενώ εύκολα μπορούν να προδώσουν την εκκλησία, τους αδελφούς και τις αδελφές. Από τη στιγμή που λειτουργούν ως προδότες και Ιούδες, δεν πρέπει πια να αντιμετωπίζονται με επιείκεια ούτε να θεωρούνται αδελφοί και αδελφές ή οικογένεια. Πρέπει να διώχνονται ως προδότες και Ιούδες, και να αποπέμπονται κατευθείαν από την εκκλησία. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Είχα την κακή συνήθεια να είμαι πολυλογάς, είχα την τάση να μιλάω απερίσκεπτα. Τώρα που βλέπω τις συνέπειες τέτοιων ενεργειών, δεν τολμώ πια να μιλήσω απερίσκεπτα». Ωραία. Αφού το είπες αυτό, η συμπεριφορά σου θα παρακολουθείται. Αν μετανοήσεις πραγματικά και μεταστραφείς, χωρίς πλέον να μεταβιβάζεις πληροφορίες από απερισκεψία ή να προδίδεις τα συμφέροντα των αδελφών, και αν μπορείς να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό, τότε ο οίκος του Θεού θα σου δώσει μία ευκαιρία. Αν ανακαλυφθεί και πάλι ότι το έκανες αυτό, ότι εσύ ήσουν αυτός που διέδωσε κάποιες πληροφορίες, τότε δεν θα αντιμετωπιστείς με καμία επιείκεια. Οι αδελφοί και οι αδελφές της εκκλησίας θα συσπειρωθούν για να σε αποπέμψουν. Όταν γίνει αυτό, μην κλάψεις και μην παραπονεθείς ότι δεν σε είχαν προειδοποιήσει από πριν. Τώρα που τα πράγματα έχουν διευκρινιστεί ξεκάθαρα, αν επαναληφθεί αυτό, ο οίκος του Θεού δεν θα δείξει καμία απολύτως επιείκεια. Το καταλάβατε; (Το καταλάβαμε.) Αν δείτε κάποιον που δεν έχει καταλάβει, να του το εξηγήσετε· να τον καθοδηγήσετε με βάση όσα συναναστραφήκαμε σήμερα. Αν παρατηρήσετε κάποιον που παρουσιάζει στοιχεία αυτής της συμπεριφοράς ή κάποιον που έχει ενεργήσει έτσι στο παρελθόν, επικοινωνήστε μαζί του, προειδοποιήστε τον και ενημερώστε τον σχετικά με τη φύση και τις συνέπειες τέτοιων ενεργειών, αλλά και σχετικά με τη στάση που τηρεί ο οίκος του Θεού απέναντι σε τέτοια ζητήματα και ανθρώπους. Αφότου ξεκαθαρίσετε τα πράγματα, παρατηρήστε τον για να δείτε αν μπορεί να μετανοήσει και τι θα κάνει στο μέλλον. Αν αλλάξει και πάψει να ενεργεί με τον ίδιο τρόπο, μπορεί να ξαναγίνει δεκτός και να αντιμετωπιστεί ως αδελφός ή αδελφή. Αν όμως παραμείνει πεισματικά αμετανόητος και συνεχίσει να λειτουργεί κρυφά με τον ίδιο τρόπο, τότε, όποτε βρίσκετε ένα τέτοιο άτομο, να το αποπέμπετε. Αν βρείτε δύο άτομα, τότε αποπέμψτε και τους δύο· αν βρείτε μια ομάδα, τότε αποπέμψτε όλη την ομάδα. Μη δείξετε καμία επιείκεια. Κάποιοι ρωτάνε: «Μπορώ να μιλήσω σε άτομα της οικογένειάς μου που κάποτε πίστευαν, αλλά αργότερα αποπέμφθηκαν;» Φαίνεται πως εκείνοι που λατρεύουν να ανοίγουν το στόμα τους και να κουτσομπολεύουν δυσκολεύονται να συγκρατηθούν και ρωτούν διαρκώς πεισματικά αν επιτρέπεται κάτι τέτοιο. Τι πιστεύετε εσείς, επιτρέπεται; (Όχι.) Δεν επιτρέπεται να μιλάς σε κανέναν, καθώς αυτό οδηγεί εύκολα σε συνέπειες. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να διώχνονται ως Ιούδες. Σ’ αυτούς που είναι άπιστοι, σ’ αυτούς που έχουν αποπεμφθεί, σ’ αυτούς που είναι κοντά σας, σ’ αυτούς που είναι αξιόπιστοι, σ’ αυτούς που υποστηρίζουν την πίστη σας στον Θεό, σ’ αυτούς που έχουν θετική εντύπωση για την πίστη στον Θεό, και σ’ αυτούς που τυπικά πιστεύουν στον Θεό, κι απλώς ζουν εκκλησιαστική ζωή και διαβάζουν λίγα από τα λόγια του Θεού, αλλά δεν κάνουν καθόλου το καθήκον τους, δεν πρέπει να μιλάτε. Αν κάποιος το κάνει, θα εκδιωχθεί ως Ιούδας. Το καταλάβατε; (Το καταλάβαμε.) Ποιοι άλλοι συγκαταλέγονται σ’ εκείνους που δεν κάνουν τα καθήκοντά τους; Συγκαταλέγονται τα συνηθισμένα μέλη της εκκλησίας; (Ναι.) Μην το ξεχνάτε αυτό το ζήτημα. Μην είστε ανόητοι. Πρέπει να αντιληφθείτε καλά τις αρχές. Μη συνεχίσετε να πιστεύετε μόνο και μόνο για να γίνετε στο τέλος ένας Ιούδας και να προδώσετε τον οίκο του Θεού, να προδώσετε τους αδελφούς και τις αδελφές χωρίς καν να το συνειδητοποιήσετε, και μάλιστα να νιώθετε υπερήφανοι γι’ αυτό. Η αδυναμία να κρατήσει κανείς το στόμα του κλειστό, και μάλιστα να προδώσει το έργο της εκκλησίας, τους αδελφούς και τις αδελφές, είναι ένα σοβαρό παράπτωμα. Ο Θεός κρατάει αρχείο για όποιον διαπράττει τέτοιο κακό. Τώρα που σου το έχω εξηγήσει ξεκάθαρα και το έχεις καταλάβει, αν το ξανακάνεις, δεν πρόκειται πια για μια απλή παράβαση· πρόκειται για παραβίαση του διοικητικού διατάγματος, η οποία σε καθιστά στόχο για αποπομπή, και θα χάσεις το δικαίωμα να σωθείς. Το καταλάβατε; (Το καταλάβαμε.)

11 Δεκεμβρίου 2021