Ζ. Για να βρει κανείς υποστηρικτές

Ο έβδομος σκοπός για τον οποίο πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό είναι να βρουν υποστηρικτές. Εσείς έχετε δει ποτέ τέτοιους ανθρώπους; Είναι μια αρκετά ειδική περίπτωση· ναι μεν δεν είναι πολλοί, αλλά σίγουρα υπάρχουν κάποιοι. Αυτό συμβαίνει επειδή οι εκκλησίες του Θεού έχουν κάνει την εμφάνισή τους όχι μόνο στην Κίνα, αλλά και στην Ασία, στην Ευρώπη, στην Αμερική και σε διάφορες χώρες της Αφρικής· είναι λοιπόν επόμενο να κάνουν μαζί την εμφάνισή τους αυτοί οι τυχοδιώκτες και οι δύσπιστοι. Όσο πιθανό κι αν είναι να εμφανιστούν τέτοιοι άνθρωποι, ούτως ή άλλως, εσείς με το που θα εμφανιστούν πρέπει να τους αντιμετωπίσετε και να τους διακρίνετε, και να μην αφήσετε αυτούς τους δύσπιστους να αποκτήσουν οποιαδήποτε θέση και να δημιουργήσουν αναστάτωση στην εκκλησία. Αν νομίζετε ότι αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν, επειδή δεν έχουν παρουσιαστεί ή επειδή δεν τα έχετε συναντήσει, πρόκειται για μια κουτή ιδέα. Μόλις προκύψουν αυτά τα προβλήματα, αν δεν έχεις ικανότητα διάκρισης και δεν ξέρεις πώς να τα λύσεις, θα φέρουν μεγάλους κρυφούς κινδύνους στην εκκλησία, στον οίκο του Θεού, στους αδελφούς και τις αδελφές, καθώς και στο έργο της εκκλησίας. Προτού, λοιπόν, συμβεί κάτι, πρέπει να μάθεις τι προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίσεις και πώς να τα λύσεις. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος· λειτουργεί σαν αόρατη ασπίδα για σένα. Δεν είναι και λίγοι σε αριθμό οι άνθρωποι που αναφέρονται στον έβδομο σκοπό για τον οποίο πιστεύουν στον Θεό, δηλαδή όσοι πιστεύουν στον Θεό για να βρουν υποστηρικτές. Μέσα σ’ αυτήν την κοινωνία επικρατεί παντού αδικία, διακρίσεις και καταπίεση. Οι άνθρωποι που ζουν σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας διακατέχονται από απέχθεια και μίσος απέναντι στις διάφορες αδικίες της κοινωνίας, αλλά και από θυμό. Δεν είναι, όμως, εύκολο να γλιτώσεις από τις αδικίες του κόσμου των ανθρώπων, εκτός κι αν εξαφανιστείς απ’ αυτόν. Εφόσον κάποιος ζει σ’ αυτόν τον κόσμο, εφόσον ζει με αυτούς τους ανθρώπους, θα δεχτεί —είτε λίγο είτε πολύ, είτε σε μεγαλύτερη είτε σε μικρότερη κλίμακα— τραμπουκισμό και εξευτελισμό, και μπορεί μέχρι να τον κυνηγήσουν και να τον καταδιώξουν κάποιες ισχυρές δυνάμεις. Όλες αυτές οι αδικίες και οι ανισότητες έχουν επιφέρει μεγάλο άγχος στον ψυχισμό των ανθρώπων, προκαλώντας τους τεράστια ψυχολογική πίεση και, φυσικά, πολλές ταλαιπωρίες στην κανονική τους ζωή. Αποτέλεσμα; Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να διαμορφώσουν μια συγκεκριμένη ιδέα: «Για να μπορέσει κάποιος να εδραιωθεί στην κοινωνία, πρέπει να έχει πίσω του μια δύναμη στην οποία να βασίζεται. Όταν συναντά δυσκολίες και χρειάζεται βοήθεια ή όταν είναι ολομόναχος και αβοήθητος, τότε θα έχει μια ομάδα ανθρώπων να τον υποστηρίζει και να παίρνει τις αποφάσεις, να διευθετεί τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει εκείνος ή να του διασφαλίζει τα απαραίτητα για τον βιοπορισμό του». Για τον λόγο αυτόν, πασχίζει να αναζητήσει μια τέτοια υποστήριξη. Είναι λογικό κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους να βρίσκουν τελικά την εκκλησία. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι της εκκλησίας έχουν ομοψυχία και εργάζονται για τον ίδιο στόχο, ότι όλοι έχουν πίστη και καλές προθέσεις και συμπεριφέρονται ευγενικά στους άλλους, ότι απέχουν από τις κοινωνικές συγκρούσεις και ότι κρατούν αποστάσεις από τις κακές τάσεις της κοινωνίας. Η εκκλησία αναμφίβολα αποτελεί γι’ αυτούς που πιστεύουν στον Θεό ένα σύμβολο σπουδαίας δικαιοσύνης σ’ αυτήν την κοινωνία και στον κόσμο· παράλληλα, οι άνθρωποι που βρίσκονται στην εκκλησία έχουν μια θετική, καλή και ευγενική εικόνα στο μυαλό των ανθρώπων. Κάποιοι επιλέγουν να πιστέψουν στον Θεό επειδή βρίσκονται στον πάτο της κοινωνίας, χωρίς καμιά εξουσία στην κοινωνία και χωρίς καθόλου καλό οικογενειακό υπόβαθρο. Δυσκολεύονται συγκεκριμένα να σπουδάσουν, να κάνουν φίλους, να βρουν δουλειά ή να κάνουν γενικά διάφορα πράγματα, κι έτσι πιστεύουν ότι για να επιβιώσουν και να εδραιωθούν σ’ αυτήν την κοινωνία, πρέπει να έχουν κάποιους ανθρώπους για να τους βοηθήσουν. Για παράδειγμα, κατά την αναζήτηση εργασίας, αν βασιστούν στον εαυτό τους και εξετάζουν άσκοπα τη μια ευκαιρία για δουλειά μετά την άλλη, μπορεί να φτάσουν στο σημείο να τους τελειώσουν σχεδόν οι οικονομίες τους, δίχως απαραίτητα να έχουν βρει μια κατάλληλη δουλειά. Αν, όμως, τους συνδράμουν στο ψάξιμο κάποιοι αξιόπιστοι άνθρωποι που μπορούν να τους βοηθήσουν πραγματικά, τότε θα κάνουν πολύ λιγότερο κόπο και χρόνο για να βρουν δουλειά. Επομένως, πιστεύουν ότι, αν μπορέσουν να βρουν ένα τέτοιο στήριγμα, τότε οτιδήποτε κι αν αντιμετωπίσουν στην κοινωνία —την εκπαίδευση, την εύρεση εργασίας, ακόμα και την καθημερινότητά τους και την επιβίωσή τους— θα έχουν κάποιους ανθρώπους οι οποίοι θα κινήσουν τα νήματα και θα τους υποστηρίξουν, μια ομάδα από ενθουσιώδη άτομα που θα τους βοηθά στο παρασκήνιο. Όταν, λοιπόν, βρίσκουν την εκκλησία, νιώθουν ότι έχουν βρει το σωστό μέρος. Η εκκλησία μετατρέπεται σε μια πολύ καλή επιλογή για να εδραιωθούν στην κοινωνία και να καταφέρουν να ζήσουν ήσυχα. Για παράδειγμα, είτε είναι να πάνε σε γιατρό, είτε για ψώνια, είτε για να ασφαλιστούν, είτε για να αγοράσουν σπίτι, είτε για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να επιλέξουν εκπαιδευτικό ίδρυμα, είτε ακόμα και για να χειριστούν το οποιοδήποτε ζήτημα, μπορούν πάντοτε να βρουν στην εκκλησία ανθρώπους γεμάτους αγάπη, οι οποίοι θα τους απλώσουν το χέρι και θα τους βοηθήσουν να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Με τον τρόπο αυτόν, η ζωή τους διευκολύνεται πολύ περισσότερο, δεν είναι πια τόσο μόνοι στην κοινωνία, και περιορίζονται αισθητά οι δυσκολίες που έχουν στην αντιμετώπιση των ζητημάτων. Οπότε, θεωρούν ότι η ένταξη στην εκκλησία προκειμένου να πιστέψουν στον Θεό τούς προσφέρει όντως χειροπιαστά οφέλη. Ακόμα κι αν πρόκειται για μια επίσκεψη στον γιατρό, οι αδελφοί και οι αδελφές θα βρουν στο νοσοκομείο κάποιους γνωστούς για να τους βοηθήσουν· μπορούν να αξιοποιήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές για να πετύχουν τις καλύτερες προσφορές όταν θέλουν να αγοράσουν κάτι, ακόμα και σπίτια σε ειδικές τιμές. Με τη βοήθεια των αδελφών στην εκκλησία, λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα. Εκείνοι πιστεύουν το εξής: «Τι τέλειο που είναι να πιστεύει κανείς στον θεό! Όλα είναι εύκολα τώρα, να βρω δουλειά, να διευθετήσω τις υποθέσεις μου και να κάνω τις αγορές μου! Όποτε χρειάζομαι κάτι, δεν έχω παρά να κάνω ένα τηλεφώνημα ή να στείλω ένα μήνυμα στην ομάδα, κι όλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να δώσουν μια χείρα βοηθείας. Υπάρχουν τόσοι καλοί άνθρωποι στην εκκλησία· χειρίζομαι τις υποθέσεις μου με τόση άνεση! Δεν ήταν εύκολο να βρω στήριγμα και γι’ αυτό δεν πρόκειται, ό,τι κι αν συμβεί, να φύγω ποτέ από την εκκλησία. Απ’ την άλλη, στις συναθροίσεις διαβάζονται τα λόγια του θεού και γίνεται συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, κι όλα αυτά μου προκαλούν αμηχανία και με διχάζουν. Δεν είμαι πρόθυμος να φάω και να πιω τα λόγια του θεού, και κάθε φορά που ακούω συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, αισθάνομαι αποστροφή. Δεν γίνεται, όμως, να μην ακούσω· δεν μπορώ να τους εγκαταλείψω. Με βοηθάνε τόσο πολύ. Αν αρνηθώ να ακούσω, θα έρθω σε δύσκολη θέση, ενώ θα ήταν περίεργο να πω ότι δεν πιστεύω πια, οπότε θα πρέπει να πάω με τα νερά τους και να λέω ωραία πράγματα». Κατά βάθος, δεν θέλουν πραγματικά να πιστέψουν, αλλά το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καταπιέσουν αυτό το συναίσθημα. Κάποιοι λένε: «Εσύ απλώς τους βλέπεις να ζητάνε πάντα από τους αδελφούς και τις αδελφές να χειρίζονται τα ζητήματα, και να νιώθουν ιδιαίτερη ικανοποίηση όταν τους βοηθούν οι αδελφοί και οι αδελφές —αυτό από μόνο του Σε κάνει να μπορείς να διακρίνεις ότι σκοπός της πίστης τους στον Θεό είναι να βρουν υποστηρικτές;» Πέρα από αυτές τις εκδηλώσεις, παρατηρήστε αν συνηθίζουν να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, αν μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον τους και να παρουσιάσουν οποιεσδήποτε αληθινές αλλαγές· έτσι θα καταλάβετε αν πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό. Εκείνοι που αναζητούν υποστηρικτές πιστεύουν στον Θεό με μοναδικό σκοπό να χρησιμοποιήσουν την εκκλησία, τους αδελφούς και τις αδελφές για να χειριστούν τα ζητήματα για λογαριασμό τους και να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες στη ζωή τους. Ποτέ, όμως, δεν αναφέρονται στην εκτέλεση του καθήκοντός τους ούτε τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού ή συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτά. Μόλις μάθουν για κάποια φοβερή μέθοδο με την οποία μπορούν να κάνουν διάφορα πράγματα, ενθουσιάζονται πολύ· αρχίζουν να φλυαρούν ακατάσχετα και δεν μπορεί καν να τους διακόψει κανείς. Όταν, όμως, τίθεται το ζήτημα του να κάνουν το καθήκον τους ή να είναι έντιμοι και να μη λένε ψέματα ούτε να εξαπατούν τους άλλους, βουβαίνονται. Κατά βάθος, δεν τους ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα. Με όσο πάθος κι αν μιλήσεις, δεν ανταποκρίνονται ούτε συμμετέχουν καθόλου· μάλιστα, προσπαθούν συνέχεια να σε διακόψουν και να αλλάξουν το θέμα σε κάτι που τους ενδιαφέρει. Στύβουν το μυαλό τους προσπαθώντας να σκεφτούν πώς να βάλουν τους αδελφούς και τις αδελφές να κάνουν πράγματα για χάρη τους και να καταβάλουν προσπάθειες για λογαριασμό τους, ενώ δεν θέλουν να δώσουν στους αδελφούς και τις αδελφές την παραμικρή ευκαιρία να αναφέρουν την εκτέλεση του καθήκοντος ή το να δαπανά κανείς τον εαυτό του για τον Θεό. Αν κάποιος τους προτείνει να κάνουν τα καθήκοντά τους και να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, εκείνοι γρήγορα βρίσκουν κάποιο δικό τους επείγον ζήτημα να αντιπροτείνουν· την ώρα που οι αδελφοί και οι αδελφές χειρίζονται αυτό το ζήτημα για λογαριασμό τους, εκείνοι καταβάλλουν απρόθυμα κάποιες προσπάθειες για τον οίκο του Θεού, ικανοποιώντας οριακά το αίτημα των αδελφών, και μόλις τακτοποιηθεί το δικό τους προσωπικό ζήτημα, γίνονται ψυχροί απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές. Για να κρατήσουν επαφές με την εκκλησία, προκειμένου να μη χάσουν αυτό το στήριγμα, δηλαδή την εκκλησία, και αυτούς τους βοηθούς, δηλαδή τους αδελφούς και τις αδελφές, κρατούν στενή επαφή με όλους όσοι τους είναι χρήσιμοι· πολλές φορές ρωτάνε με ενδιαφέρον πώς τα πάνε, χρησιμοποιώντας λόγια στοργικά και ανειλικρινή για να διατηρήσουν τις σχέσεις τους. Αναφέρουν πόσο πολύ πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, πόσο πολύ τους ευλογεί ο Θεός, πόση χάρη τούς δίνει ο Θεός και πόσο συχνά δακρύζουν επειδή πιστεύουν ότι έχουν χρέος προς τον Θεό και είναι πρόθυμοι να ανταποδώσουν την αγάπη του Θεού —αυτό το κάνουν για να ξεγελάσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, και για να εξασφαλίσουν τη βοήθειά τους. Μόλις κάποιος παύει να τους είναι χρήσιμος, τότε αμέσως τον μπλοκάρουν και σβήνουν τα στοιχεία επικοινωνίας του. Προσπαθούν πολύ να περιποιηθούν εκείνους που τους είναι πιο χρήσιμοι και τους οποίους έχουν όφελος να εκμεταλλευτούν· σ’ αυτούς προσπαθούν να έρθουν πιο κοντά και τη δική τους εύνοια προσπαθούν να κερδίσουν. Όσο για όσους δεν έχουν όφελος να εκμεταλλευτούν, αυτούς που, σαν και τους ίδιους, δεν έχουν καθόλου επιρροή ούτε θέση στην κοινωνία και που επίσης ανήκουν στο χαμηλότερο στρώμα της κοινωνίας και δεν έχουν κανέναν να βασιστούν, αυτούς ούτε που τους κοιτάνε. Επαφές έχουν αποκλειστικά με εκείνους τους οποίους έχουν όφελος να εκμεταλλευτούν και οι οποίοι έχουν γνωριμίες στην κοινωνία, εκείνους που θεωρούν ικανούς. Μόνο όποτε χρειάζονται κάτι από την εκκλησία ή από τους αδελφούς και τις αδελφές μπορούν να καταβάλουν προσπάθειες και να υπομείνουν κάποιες κακουχίες για την εκκλησία. Εδώ που τα λέμε, αυτοί οι άνθρωποι εκδηλώνουν πολύ φανερά τα χαρακτηριστικά των δύσπιστων. Όταν βρίσκονται στο σπίτι τους, δεν διαβάζουν ποτέ τα λόγια του Θεού, δεν προσεύχονται ποτέ στον Θεό όταν δεν έχουν δυσκολίες, και μετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή πάρα πολύ απρόθυμα. Δεν ζητάνε να κάνουν καθήκοντα και δεν αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να ασχοληθούν με το έργο της εκκλησίας· με επικίνδυνες εργασίες ειδικά, δεν ασχολούνται ποτέ ενεργά. Ακόμα κι αν συμφωνήσουν να τις κάνουν, εκδηλώνουν τεράστια ανυπομονησία, και μόνο όταν τους καλέσει ή τους προσκαλέσει κανείς, καταβάλλουν διστακτικά λίγη προσπάθεια. Αυτές είναι εκδηλώσεις των δύσπιστων. Δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ούτε κάνουν το καθήκον τους· ακόμα κι αν μετέχουν απρόθυμα στην εκκλησιαστική ζωή, αυτό το κάνουν για να μη χάσουν την κοινότητα των αδελφών στην εκκλησία, ένα τεράστιο στήριγμα γι’ αυτούς. Διατηρούν σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό να μπορέσουν πιο άνετα να χειριστούν διάφορα ζητήματα στο μέλλον. Αυτοί οι άνθρωποι, μόλις αποκτήσουν ένα στήριγμα στην κοινωνία και κάπου να εγκατασταθούν και να ξεκινήσουν τη ζωή τους, και μόλις αρχίσουν να τα πηγαίνουν καλά στον κόσμο, και αποκτήσουν επιρροή και προοπτικές για ένα λαμπρό μέλλον, θα φύγουν γρήγορα και χωρίς κανέναν δισταγμό από την εκκλησία, θα διακόψουν τους δεσμούς τους με τους αδελφούς και τις αδελφές, και θα χάσουν κάθε επαφή. Αν υπάρχει κάποιος δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου με τον οποίο έχουν καλή σχέση και θελήσεις να επικοινωνήσεις μαζί τους για να κηρύξεις το ευαγγέλιο σ’ εκείνον τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσεις να τους βρεις. Όχι μόνο κόβουν τους δεσμούς τους με την εκκλησία, αλλά διακόπτουν και τις φιλικές σχέσεις με κάποιους ανθρώπους. Δεν προδόθηκαν ήδη ότι είναι δύσπιστοι; (Ναι.) Και τότε, η εκκλησία πώς πρέπει να χειρίζεται τέτοιους ανθρώπους; (Να τους αποπέμπει.) Μήπως πρέπει να τους δώσουμε δεύτερη ευκαιρία, να δείχνουμε κατανόηση για την αδυναμία τους και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους, να τους υποστηρίζουμε και να τους βοηθάμε περισσότερο, έτσι ώστε τελικά να πιστέψουν στην ύπαρξη του Θεού, να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για την αλήθεια και να δαπανούν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό; Χρειάζεται να γίνει αυτό το έργο; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν βρίσκονται εδώ σε καμία περίπτωση με σκοπό να πιστέψουν στον Θεό.) Σωστά, δεν ήρθαν εδώ για να πιστέψουν στον Θεό. Ο στόχος τους είναι πολύ ξεκάθαρος· βρίσκονται εδώ για να βρουν υποστηρικτές. Είναι, λοιπόν, δυνατόν να φέρει αποτελέσματα σε τέτοιους ανθρώπους η συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια; (Όχι.) Δεν πρόκειται να την υιοθετήσουν· δεν την εκτιμούν, δεν την έχουν ανάγκη και δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτήν.

Πώς θα μπορούσαμε να περιγράψουμε εκείνους που πιστεύουν στον Θεό μόνο και μόνο για να βρουν υποστηρικτές; Ταιριάζει απόλυτα να τους περιγράψουμε ως ανθρώπους που βάζουν τα δικά τους συμφέροντα πάνω από οτιδήποτε άλλο. Από τη στιγμή που διαπιστώνουν ότι κάποιος είναι χρήσιμος και ωφέλιμος για τους ίδιους, θα κάνουν οτιδήποτε τους ζητήσει εκείνος ο άνθρωπος· ακόμα και κάθε εντολή που θα τους δώσει θα την ακολουθήσουν. Βάζουν πάνω από το καθετί τα δικά τους συμφέροντα· εφόσον κάτι εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα, είναι μια χαρά. Αν τους πεις ότι η πίστη στον Θεό θα φέρει ευλογίες και οφέλη, τότε σίγουρα θα πιστέψουν σ’ Αυτόν και θα κάνουν ό,τι τους ζητήσεις. Εφόσον η ικανότητά σου να χειρίζεσαι ζητήματα στην κοινωνία ικανοποιεί τις ανάγκες τους και τους δίνει τη δυνατότητα να αποκομίσουν οφέλη, τότε σίγουρα θα έχουν επαφές μαζί σου. Παρ’ όλα αυτά, το ότι έχουν κάποιες επαφές μαζί σου δεν σημαίνει ότι μπορούν να πιστέψουν αληθινά στον Θεό ούτε σημαίνει ότι θα δαπανήσουν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό, όπως κάνεις εσύ. Ακόμα κι αν τα πάτε καλά μεταξύ σας και έχετε μια πάρα πολύ καλή σχέση, αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι μιλάτε την ίδια γλώσσα, ότι ακολουθείτε το ίδιο μονοπάτι ή ότι έχετε τις ίδιες επιδιώξεις. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να σε παραπλανούν τέτοιοι άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πανούργοι και ακολουθούν συγκεκριμένες τακτικές στην αλληλεπίδρασή τους με τους άλλους ανθρώπους. Ο σκοπός για τον οποίο πιστεύουν στον Θεό είναι να βρουν υποστηρικτές, όχι να επιδιώξουν την αλήθεια και να φτάσουν στη σωτηρία. Αυτό δείχνει πόσο ευτελής και σκοτεινός είναι ο χαρακτήρας τους! Προσέρχονται στην εκκλησία για να βρουν ανθρώπους τους οποίους μπορούν να εκμεταλλευτούν, συνωμοτούν για να αποκτήσουν διάφορα οφέλη για τον εαυτό τους. Δεν δείχνει αυτό ότι άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι ικανοί να ενεργούν χωρίς καθόλου αναστολές και να κάνουν κάθε λογής αναίσχυντα πράγματα; (Ναι.) Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με σκοπό να βρουν υποστηρικτές και να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, είναι σαφές ότι δεν είναι καθόλου καλοί, ότι έχουν ευτελή χαρακτήρα, ότι είναι εγωιστές, ποταποί και αισχροί, και ότι ζουν μέσα σε μεγάλο σκοτάδι. Επομένως, η αρχή που ακολουθεί η εκκλησία για την αντιμετώπιση και αυτών των ανθρώπων είναι η διάκρισή τους και, στη συνέχεια, η αποπομπή ή η αποβολή τους. Μόλις διακρίνετε ότι δεν πρόκειται για αληθινούς πιστούς, ότι έχουν έρθει στην εκκλησία ψάχνοντας για διέξοδο και για να εκμεταλλευτούν, θέλοντας να επωφεληθούν από τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να χειριστούν ζητήματα και να παράσχουν υπηρεσίες γι’ αυτούς, τότε, στις περιπτώσεις αυτές, πρέπει οι επικεφαλής και οι εργάτες, αλλά και οι αδελφοί και οι αδελφές, να χειρίζονται την κατάσταση έγκαιρα και σωστά. Χωρίς να βάλετε σε κίνδυνο την ασφάλεια της εκκλησίας ή των αδελφών, αποπέμψτε ή αποβάλετέ τους το συντομότερο δυνατό. Δεν πρέπει να τους επιτραπεί να συνεχίσουν να καραδοκούν ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές. Δεν είναι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού. Άνθρωποι σαν κι αυτούς, όταν καραδοκούν ανάμεσά σας, παρακολουθούν συνεχώς με το βλέμμα τους γεμάτο απληστία και επαγρύπνηση για να δουν ποιος αξίζει να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Υπολογίζουν όλη την ώρα αν υπάρχουν στους κόλπους της εκκλησίας άνθρωποι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν —ποιος έχει συγγενείς που δουλεύουν σε νοσοκομείο, ποιος ξέρει πώς να αντιμετωπίζει ασθένειες ή γνωρίζει μυστικά γιατροσόφια, ποιος μπορεί να αγοράσει πράγματα από μαγαζιά σε τιμές χονδρικής, ποιανού αδελφού η οικογένεια έχει αντιπροσωπεία αυτοκινήτων, ποιος μπορεί να αγοράσει σπίτια σε ειδικές τιμές· όλα αυτά τα ερευνούν ιδιαιτέρως. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν πολύ σχολαστικούς υπολογισμούς! Υπολογίζουν μέχρι και τα μικρά ζητήματα, κι επίσης επιθυμούν να καταστρώσουν σχέδια εναντίον των αδελφών, και συνωμοτούν για να τους εκμεταλλευτούν. Ερευνούν το οικογενειακό υπόβαθρο των πάντων και διατηρούν τους πάντες στο πλαίσιο των δολοπλοκιών και των συνωμοσιών τους. Μήπως γίνεται να νιώσετε γαλήνη στην καρδιά σας όταν έχετε επαφές με τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Και τι πρέπει να γίνει αν δεν επικρατεί γαλήνη; Πρέπει να φυλάγεστε από τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με απώτερα κίνητρα· δεν βρίσκονται εδώ με σκοπό να επιδιώξουν την αλήθεια ή τη σωτηρία, μα προκειμένου να βρουν υποστηρικτές, ένα μέσο βιοπορισμού και μια διέξοδο. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά εγωιστές, ποταποί και υποχθόνιοι. Δεν κάνουν κανένα καθήκον και δεν δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Όταν η εκκλησία τούς έχει ανάγκη για κάτι, δεν τους βρίσκει πουθενά· μόλις, όμως, τελειώσει το θέμα, κάνουν πάλι την εμφάνισή τους. Το μόνο που ξέρουν αυτοί οι άνθρωποι είναι να εκμεταλλεύονται, και δεν υπάρχει λόγος να τους αφήνετε να παραμένουν στην εκκλησία. Πρέπει να εφαρμόζονται διάφορες μέθοδοι για την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη απομάκρυνσή τους. Κάποιοι λένε: «Αλήθεια χρειάζονται διάφορες μέθοδοι για την αντιμετώπιση ενός μόνο ανθρώπου;» Μέσα στην εκκλησία βρίσκονται κάθε είδους άνθρωποι· πολλοί από αυτούς πιστεύουν στον Θεό μόνο και μόνο για να βρουν υποστηρικτές και μια διέξοδο, για να κερδίσουν ευλογίες ή για να αποφύγουν τις καταστροφές. Το μόνο που έχει διαφορά είναι η σοβαρότητα αυτών των κινήτρων· κάποιοι άνθρωποι εκδηλώνουν ένα είδος συμπεριφοράς, άλλοι ένα διαφορετικό. Επομένως, πρέπει οι διαφορετικοί άνθρωποι να δέχονται διαφορετική μεταχείριση. Μόνο αυτό συνάδει με τις αρχές. Όσο για κείνους τους απίστους που ψάχνουν για υποστηρικτές, πρέπει να απομακρύνονται πάραυτα. Μην τους αφήνετε να ζουν σαν παράσιτα μέσα στην εκκλησία. Ζητάνε από τους αδελφούς και τις αδελφές να χειρίζονται τα ζητήματα για λογαριασμό τους —εφόσον ουσιαστικά ελάχιστος κόπος απαιτείται για να τους βοηθήσει κανείς να χειριστούν τα ζητήματα, για ποιον λόγο δεν πρέπει να τους δίνεται έστω και αυτή η μικρή βοήθεια; Πρώτον, είναι καθοριστικό το γεγονός πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αληθινοί πιστοί· είναι πέρα για πέρα δύσπιστοι. Δεύτερον, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να αλλάξουν, κι από εκεί που δεν πιστεύουν να γίνουν αληθινοί πιστοί. Δεν είναι εκείνοι τους οποίους έχει προκαθορίσει και επιλέξει ο Θεός· δεν είναι τα αντικείμενα της σωτηρίας Του. Αντίθετα, είναι κακοποιοί που έχουν παρεισφρήσει στην εκκλησία. Τρίτον, αυτοί οι άνθρωποι τρέχουν πέρα-δώθε μέσα στην εκκλησία, αναζητώντας συνεχώς βοήθεια από τους αδελφούς και τις αδελφές, άσχετα με το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζουν, πράγμα που παρενοχλεί χωρίς να γίνεται αντιληπτό τους αδελφούς και τις αδελφές· ταυτόχρονα, δημιουργεί μια άκρως αρνητική ατμόσφαιρα στην εκκλησία, πράγμα που κάνει κακό σε όλους. Επομένως, το καλύτερο είναι να απομακρύνονται όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτοί οι διάβολοι που πιστεύουν στον Θεό με αποκλειστικό σκοπό να βρουν υποστηρικτές. Αν ακόμα δεν τους έχετε εντοπίσει ή δεν έχετε αντιληφθεί ότι είναι τέτοιου είδους άνθρωποι, τότε αφήστε τους να μείνουν για παρακολούθηση. Από τη στιγμή που θα διακρίνετε και θα καταλάβετε ότι ανήκουν στους διάφορους κακούς ανθρώπους που πρέπει να αποπέμψει ο οίκος του Θεού, μη διστάσετε και μην τους δείξετε καμία ευγένεια. Μόλις το συζητήσετε όλοι μαζί και βγάλετε μια ομόφωνη απόφαση, μπορείτε να τους αποπέμψετε. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες στην εκκλησία αγνοήσουν το συγκεκριμένο ζήτημα, από τη στιγμή που επιβεβαιώνεται από τους περισσότερους αδελφούς και αδελφές ότι πρόκειται για το είδος των ανθρώπων που πιστεύουν στον Θεό με αποκλειστικό σκοπό να βρουν υποστηρικτές και μια διέξοδο, έχετε το δικαίωμα να τους αποπέμψετε κατευθείαν χωρίς την έγκριση των ψευδοεπικεφαλής. Είναι σωστό αυτό και συμφωνεί πλήρως με τις αλήθεια-αρχές. Αποτελεί δικαίωμά σας, υποχρέωσή σας και ευθύνη σας· γίνεται για τη δική σας προστασία. Ασφαλώς, όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες οι αδελφοί και οι αδελφές που είναι αληθινοί πιστοί, τότε έχουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να βάλουμε τα δυνατά μας για να τους βοηθήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε, είτε με στοργική βοήθεια και υποστήριξη, είτε με υλική συνδρομή. Αυτό είναι η αγάπη ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές, η αγάπη εκείνων που πιστεύουν στον Θεό. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχουμε την παραμικρή ευθύνη ή υποχρέωση να κάνουμε πράξη τη βοήθεια προς τους δύσπιστους, γιατί αυτοί δεν είναι αδελφοί ή αδελφές και δεν τους αξίζει τέτοια χάρη ή τέτοια βοήθεια. Έτσι φέρεται κανείς στους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές. Στο σημείο αυτό, ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας σχετικά με τον έβδομο σκοπό για τον οποίο πιστεύει κανείς στον Θεό. Δεν είναι απαραίτητο να παραθέσουμε άλλα συγκεκριμένα παραδείγματα σχετικά με τέτοιου είδους ανθρώπους. Με λίγα λόγια, οποιοσδήποτε πιστεύει στον Θεό με σκοπό να βρει υποστηρικτές είναι άνθρωπος που πρέπει να αποπεμφθεί ή να αποβληθεί από την εκκλησία. Οι επικεφαλής και οι εργάτες, με το που διακρίνουν ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία, πρέπει να τους αποπέμπουν αμέσως. Να αποπέμπετε τον καθέναν που θα βρίσκετε, μην αφήνετε κανέναν πίσω. Σε περίπτωση που έχουν ήδη υποστεί παρενόχληση οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές σε σημείο που να νιώθουν αβοήθητοι και να μην μπορούν να αντέξουν άλλο, κι οι επικεφαλής και οι εργάτες συνεχίζουν να τους υπερασπίζονται λέγοντας: «Αντιμετωπίζουν δυσκολίες· πρέπει να τους βοηθήσουμε», τότε στους συγκεκριμένους επικεφαλής πρέπει να λέτε: «Δεν είναι σε καμία περίπτωση αληθινοί πιστοί στον Θεό. Αγνοούν όποιον κι αν συναναστραφεί μαζί τους σχετικά με τα λόγια του Θεού, ενώ, όταν τους ζητάνε να κάνουν το καθήκον τους, αρνούνται να το κάνουν. Δεν είχαν ποτέ την παραμικρή πρόθεση να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, και το μόνο που θέλουν είναι να χρησιμοποιούν τους αδελφούς και τις αδελφές για να χειρίζονται τα δικά τους ζητήματα. Δεν έχουμε ούτε την ευθύνη ούτε την υποχρέωση να βοηθήσουμε τέτοιους δύσπιστους!» Ακόμα κι αν δεν το εγκρίνει ο επικεφαλής της εκκλησίας, έχετε το δικαίωμα να συμπράξετε μαζί με την πλειοψηφία για να τους αποπέμψετε από την εκκλησία. Αν και πάλι ο επικεφαλής της εκκλησίας συνεχίζει να μη συμφωνεί, τότε να αναφέρετε το ζήτημα στα ανώτερα κλιμάκια· να απομονώσετε τον επικεφαλής και να τον αφήσετε να κάνει αυτοκριτική. Μόλις συμφωνήσει, μπορείτε να τον αποδεχτείτε ξανά ως επικεφαλής. Αν εξακολουθήσει να διαφωνεί, τότε μπορείτε να τον καθαιρέσετε και να εκλέξετε νέο επικεφαλής. Αυτός είναι ο έβδομος σκοπός για τον οποίο πιστεύει κανείς στον Θεό: για να βρει υποστηρικτές.