Οι εκδηλώσεις που εμφανίζουν οι ψευδοεπικεφαλής όταν οι αντίχριστοι προκαλούν αναστάτωση

Έχουμε ολοκληρώσει τη συναναστροφή πάνω στη δέκατη τρίτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών: «Να προστατεύουν τον εκλεκτό λαό του Θεού από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο των αντίχριστων και τη σοβαρή βλάβη απ’ αυτούς, καθώς και να του δώσουν τη δυνατότητα να διακρίνει τους αντίχριστους και να τους απαρνιέται από καρδιάς». Στη συνέχεια, θα αναλύσουμε και θα εκθέσουμε τις εκδηλώσεις ενός τύπου ανθρώπων που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών —τις εκδηλώσεις, δηλαδή, των ψευδοεπικεφαλής— συγκρίνοντάς τες με το έργο που οφείλουν να πραγματοποιήσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Κατά την εκτέλεση αυτού του έργου, υπάρχουν πολλές εργασίες τις οποίες πρέπει να αναλάβουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και οι οποίες απαιτούν από αυτούς να έχουν ένα ορισμένο επίπεδο, να είναι προσεκτικοί, σχολαστικοί, ειλικρινείς, υπεύθυνοι, να λαμβάνουν υπόψη το φορτίο του Θεού, να έχουν μια στοργική καρδιά που προστατεύει τον εκλεκτό λαό του Θεού, και ούτω καθεξής. Μόνο αν έχουν αυτές τις ιδιότητες μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό· η ανθρώπινη φύση τους δεν περιλαμβάνει αυτές τις ιδιότητες. Μπορεί να έχουν ένα ορισμένο επίπεδο, μαζί με την ικανότητα να κατανοούν την αλήθεια και να διακρίνουν τους αντίχριστους, ή μπορεί να έχουν ελαφρώς χαμηλότερο επίπεδο και να είναι σε θέση τουλάχιστον να διακρίνουν κάποιους εξόφθαλμους αντίχριστους που διαπράττουν πολυάριθμες κακές πράξεις, ακόμα κι αν δεν μπορούν να διακρίνουν πλήρως τη φύση-ουσία των αντίχριστων· μπορεί, κιόλας, το επίπεδό τους να είναι τόσο χαμηλό που δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να δουν καθαρά τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε όσους έχουν την ουσία των αντίχριστων και σε όσους έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Σε κάθε περίπτωση, οι ψευδοεπικεφαλής εμφανίζουν δύο εκδηλώσεις: Η μία είναι ότι δεν κάνουν πραγματικό έργο· η άλλη είναι ότι ασχολούνται μόνο με επιφανειακό έργο γενικών καθηκόντων, ενώ δεν είναι καθόλου σε θέση να λύσουν αληθινά προβλήματα ούτε να κάνουν πραγματικό έργο. Στο έργο που σχετίζεται με τη δέκατη τρίτη ευθύνη, αυτές οι δύο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής παραμένουν εμφανείς. Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω ακριβώς στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις που εμφανίζουν.

Ι. Δεν εκθέτουν ούτε χειρίζονται τους αντίχριστους από φόβο μήπως τους προσβάλουν

Όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν, παραπλανούν, ελέγχουν ή βλάπτουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού, η πρώτη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής είναι η απραξία. Τι σημαίνει απραξία; Σημαίνει ότι δεν κάνουν πραγματικό έργο. Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δεν κάνουν πραγματικό έργο, κυρίως επειδή φοβούνται μήπως προσβάλουν τους ανθρώπους και επειδή δεν τολμούν να τηρήσουν τις αρχές. Αυτοί οι άνθρωποι, αφότου γίνουν επικεφαλής, αρχίζουν να επιδεικνύουν τη δύναμή τους και σκέφτονται: «Τώρα έχω θέση και είμαι αξιωματούχος της εκκλησίας. Πρέπει να διαχειρίζομαι την τροφή, τον ρουχισμό, τη στέγαση και τις μετακινήσεις των αδελφών· πρέπει να διακρίνω αν τα λεγόμενα των αδελφών συνάδουν με την αλήθεια και συμμορφώνονται με την ευπρέπεια των αγίων. Πρέπει να βλέπω αν είναι ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αν έχουν κανονική πνευματική ζωή, αν κάνουν την προσευχή τους πρωί και βράδυ, αν οι συνήθεις συναθροίσεις τους είναι κανονικές· όλα αυτά πρέπει να διαχειριστώ». Μόνο γι’ αυτά τα θέματα νοιάζονται οι ψευδοεπικεφαλής. Σε επίπεδο τύπων, φαίνεται να εκπληρώνουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, όταν, όμως, προκύπτουν ουσιώδη θέματα αρχής ή ακόμα κι όταν εμφανίζονται αντίχριστοι, τότε οι ψευδοεπικεφαλής κρύβονται στις σκιές και δεν βγάζουν άχνα, ενώ μένουν εκεί σιωπηλοί και προσποιούνται τους ανυποψίαστους που δεν παίρνουν είδηση τίποτα. Ό,τι παραλογισμούς κι αν διαδίδουν οι αντίχριστοι, εκείνοι προσποιούνται ότι δεν ακούνε. Όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν, παραπλανούν και ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, εκείνοι πάλι προσποιούνται τους ανυποψίαστους, λες και όλες αυτές οι πληροφορίες εξαφανίζονται μόλις φτάνουν στ’ αυτιά τους. Προσποιούνται ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους αντίχριστους τους οποίους μπορούν να διακρίνουν ακόμα και συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές, λέγοντας: «Δεν μπορώ να τους διακρίνω. Τι θα γίνει αν αποβάλω κάποιον που δεν πρέπει; Τι θα γίνει αν μπερδέψω τους αδελφούς και τις αδελφές; Εξάλλου, ο οίκος του Θεού χρειάζεται ακόμα ανθρώπους για να παρέχουν υπηρεσία!» Χρησιμοποιώντας κάθε είδους δικαιολογία για να αποφύγουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους και δεν προστατεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές από τη βλάβη που προκαλούν οι αντίχριστοι. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν: «Αν εκθέτω συνεχώς τους αντίχριστους, τι θα γίνει αν παρακινήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να μου επιτεθούν; Τότε δεν θα με ψηφίσει κανείς στις επόμενες εκλογές και δεν θα μπορώ να είμαι πια επικεφαλής. Δεν έχω τόσο ισχυρή επιρροή όσο εκείνοι!» Για να προστατεύσουν τη θέση τους και την προσωπική τους ασφάλεια, οι ψευδοεπικεφαλής δεν εκπληρώνουν καθόλου την ευθύνη τους να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού ούτε εμποδίζουν, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τους αντίχριστους να βλάψουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Ενεργούν και σαν ανθρωπάρεσκοι και σαν τη χελώνα που κρύβεται στο καβούκι της, ενώ την ίδια στιγμή δείχνουν ότι είναι εγωιστές και ποταποί. Δεν προστατεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά σκέφτονται πολύ διεξοδικά πώς θα προστατεύσουν τον εαυτό τους. Όταν έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους ή να τους κλαδέψουν και να τους εκθέσουν, έτσι ώστε να αποκτήσουν διάκριση οι αδελφοί κι οι αδελφές, κοντεύουν να πεθάνουν απ’ τον φόβο τους, ανησυχούν μήπως χάσουν τη θέση τους και νιώθουν πως μια τέτοια πράξη θα κάνει κακό στους ίδιους. Αδιαφορούν εντελώς για τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού, ενώ λαμβάνουν υπόψη μόνο τα δικά τους συμφέροντα, τη φήμη τους, την προσωπική τους ασφάλεια και την ασφάλεια της οικογένειάς τους, από φόβο μήπως κατά λάθος προσβάλουν τους αντίχριστους, με αποτέλεσμα εκείνοι να γίνουν ανελέητα εχθρικοί και να προκαλέσουν αντίποινα. Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος ψευδοεπικεφαλής έχει κάποιο επίπεδο. Με το επίπεδο και τις γνώσεις τους, οι ψευδοεπικεφαλής αυτοί έχουν πλήρη επίγνωση του ποιοι είναι οι αντίχριστοι, όμως το πρόβλημα είναι ο φόβος μήπως προσβάλουν τους αντίχριστους. Βλέποντας τη φαύλη διάθεση των αντίχριστων, δεν τολμούν να τους προσβάλουν. Για να προστατεύσουν τον εαυτό τους, ωστόσο, θυσιάζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και του εκλεκτού λαού του Θεού· κοιτάζουν με αδιαφορία τους αδελφούς και τις αδελφές να παραδίδονται στους αντίχριστους, πράγμα που επιτρέπει στους αντίχριστους να τους παραπλανούν, να τους ελέγχουν και να τους βλάπτουν σοβαρά κατά βούληση. Μόνο περιστασιακά και στο παρασκήνιο οι ψευδοεπικεφαλής λένε σε κάποιους σχετικά άδολους ανθρώπους, που έχουν καλή ανθρώπινη φύση και δεν αποτελούν κίνδυνο για τους ίδιους: «Αυτός ο άνθρωπος είναι αντίχριστος. Παραπλανά τους άλλους. Δεν είναι καλός άνθρωπος». Όταν, ωστόσο, είναι παρόντες όλοι οι αδελφοί κι οι αδελφές αλλά και οι αντίχριστοι, οι ψευδοεπικεφαλής ποτέ δεν τολμούν να πουν στους αντίχριστους ούτε ένα «όχι». Δεν έχουν ποτέ το θάρρος να εκθέσουν καμία κακή πράξη ούτε την ουσία των αντίχριστων. Ακόμα και στη διάρκεια των συναθροίσεων, όταν οι αντίχριστοι μονοπωλούν το βήμα και μιλούν για μία ή δύο ώρες, εκείνοι δεν τολμούν να βγάλουν μιλιά. Αν οι αντίχριστοι χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και αγριοκοιτάξουν τον κόσμο, εκείνοι δεν τολμούν ούτε να αναπνεύσουν πολύ δυνατά. Όσοι έχουν μικρό ανάστημα, όσοι έχουν δειλή ανθρώπινη φύση και όσοι θέλουν να επιδιώξουν την αλήθεια αλλά δεν έχουν αποκτήσει ακόμα διάκριση νιώθουν δυσφορία, στο πλαίσιο του έργου τους, επειδή δεν υπάρχουν επικεφαλής ή εργάτες που να μπορούν να βγουν μπροστά και να διακρίνουν τις κακές πράξεις των αντίχριστων. Κοιτάζουν αβοήθητοι τους αντίχριστους να ενεργούν τυραννικά στην εκκλησία με ξεροκέφαλη απερισκεψία και να αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή, ενώ εκείνοι δεν έχουν κανένα μέσο για να αντεπιτεθούν. Στο μεταξύ, οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο και δεν λύνουν αληθινά προβλήματα για τον εκλεκτό λαό του Θεού. Όταν τυχαίνουν δυσκολίες στους αδελφούς και στις αδελφές, οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν καταφέρνουν να εκθέσουν και να περιορίσουν τις κακές πράξεις των αντίχριστων, αλλά επιπλέον δεν τολμούν καν να πουν μία δίκαιη κουβέντα. Ακόμα κι αν η συνείδησή τους αισθανθεί κάτι και τους κατηγορήσει κάπως, ακόμα κι αν χύσουν μερικά δάκρυα ενώ προσεύχονται στον Θεό πίσω από κλειστές πόρτες, την επόμενη μέρα, στη διάρκεια της συνάθροισης, όταν δουν τους αντίχριστους να κάνουν ανεύθυνα σχόλια για το έργο του οίκου του Θεού και να το κρίνουν αυθαίρετα ή ακόμα και να κρίνουν έμμεσα τον Θεό και να διαδίδουν αντιλήψεις για Εκείνον, δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό, παρότι ξέρουν ότι είναι λάθος. Ακόμα κι όταν βλέπουν τους αντίχριστους να σπαταλούν τις προσφορές, η στάση που υιοθετούν είναι να μη δίνουν καμία σημασία. Ούτε εκθέτουν ούτε περιορίζουν καθόλου τους αντίχριστους, κι όμως δεν νιώθουν μέσα τους ούτε ψήγμα μομφής, κι αυτό είναι τρομερή ανευθυνότητα! Οποιοσδήποτε έχει κάποιο αίσθημα συνείδησης, ακόμα κι αν νιώθει πως η δύναμή του είναι υπερβολικά ασθενική, πρέπει να συνασπιστεί με τους αδελφούς και τις αδελφές που έχουν κάποιο ανάστημα και διάκριση ώστε να συναναστραφούν πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και να συζητήσουν πώς να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, δεν έχουν τέτοια αποφασιστικότητα και θάρρος, ενώ, ακόμα περισσότερο, δεν έχουν τέτοιο αίσθημα ευθύνης. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν στους αδελφούς και τις αδελφές: «Οι αντίχριστοι είναι υπερβολικά φαύλοι. Αν τους προσβάλουμε, θα μας καταγγείλουν στην κυβέρνηση, και τότε κανένας μας δεν θα μπορεί να πιστεύει στον Θεό. Οι αντίχριστοι γνωρίζουν πού γίνονται οι συναθροίσεις της εκκλησίας, οπότε δεν γίνεται να τους προκαλέσουμε». Αυτή είναι πέρα ως πέρα η άσχημη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που καταθέτει τα όπλα και παραδίνεται στους αντίχριστους, συμβιβάζεται με τον Σατανά και τον εκλιπαρεί για έλεος.

Εκτός του ότι προστατεύουν τον εαυτό τους, οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου απ’ το έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, όπως να προστατεύουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να τον βοηθούν να αποκτήσει διάκριση απέναντι στους αντίχριστους, ενώ δεν εκπληρώνουν και απολύτως καμία ευθύνη· παρ’ όλα αυτά, περιμένουν συνεχώς απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές να τους εκλέγουν επικεφαλής. Μόλις ολοκληρώσουν μία θητεία, θέλουν να εκλεγούν για την επόμενη. Δεν δείχνει αυτό πως είναι ξεδιάντροποι και αδιόρθωτοι; Αξίζουν τέτοιοι άνθρωποι να είναι επικεφαλής; (Όχι.) Σου εμπιστεύεται το ποίμνιο ο οίκος του Θεού, αλλά την κρίσιμη στιγμή, όταν έρχονται άγρια θηρία, εσύ προστατεύεις μόνο τον εαυτό σου και παραδίδεις το ποίμνιο στα άγρια θηρία. Κάνεις σαν χελώνα που μαζεύεται στο καβούκι της, βρίσκεις καταφύγιο, ασφαλές μέρος, και κρύβεσαι εκεί. Το αποτέλεσμα είναι να βλάπτεται το ποίμνιο: άλλα πρόβατα πεθαίνουν από τις δαγκωματιές, άλλα χάνονται. Ας υποθέσουμε ότι ένας επικεφαλής βλέπει αντίχριστους να αναστατώνουν χωρίς ενδοιασμούς το εκκλησιαστικό έργο, καθώς και να παραπλανά και να ελέγχει τον εκλεκτό λαό του Θεού· παρ’ όλα αυτά, η στάση που υιοθετεί ο συγκεκριμένος επικεφαλής είναι απλώς να μη δίνει σημασία προκειμένου να προστατεύσει την εικόνα του, τη θέση του και τα προς το ζην του και να διαφυλάξει την ασφάλειά του. Κατά συνέπεια, στο μεγαλύτερο μέρος του, ο εκλεκτός λαός του Θεού παραπλανιέται, νιώθει αβοήθητος και γίνεται αρνητικός κι αδύναμος· κάποιοι πέφτουν ακόμα και στα χέρια των αντίχριστων, ενώ άλλοι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν τα καθήκοντά τους. Κι όμως, αυτός ο επικεφαλής δεν νιώθει τίποτα όταν βλέπει την αναστάτωση που προκαλούν οι αντίχριστοι· στη συνείδησή του δεν νιώθει μομφή. Έχει καθόλου ανθρώπινη φύση ένας τέτοιος επικεφαλής ή εργάτης; Προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του για αυτοσυντήρηση, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να παραδώσει τον εκλεκτό λαό του Θεού στους αντίχριστους, αφήνοντάς τους να τον παραπλανήσουν, να τον βλάψουν σοβαρά και να τον ρημάξουν. Τι είδους επικεφαλής είναι αυτός; (Ψευδοεπικεφαλής.) Δεν είναι συνεργός του Σατανά; Με ποιανού το μέρος είναι, στην πραγματικότητα; Μπορεί να χαρακτηρίζεται ως ψευδοεπικεφαλής, αλλά η ουσία αυτού του θέματος ίσως είναι ακόμα πιο σοβαρή απ’ το ότι είναι ψευδοεπικεφαλής. Η φύση του θέματος είναι ότι ξεπουλάει τους αδελφούς και τις αδελφές, όπως ακριβώς οι άνθρωποι εκείνοι που συλλαμβάνονται, βασανίζονται, γίνονται Ιούδες και παραδίδουν τους αδελφούς και τις αδελφές στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα για να τους βλάψει σοβαρά. Ποια είναι, λοιπόν, η φύση ενός ψευδοεπικεφαλής που παραδίδει τον εκλεκτό λαό του Θεού στους αντίχριστους; Δεν είναι εξαιρετικά ελεεινός ένας τέτοιος ψευδοεπικεφαλής; Σε σύγκριση με τους αντίχριστους, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν φαίνεται εξωτερικά να έχουν πρόθεση να αντισταθούν στην αλήθεια. Φαίνεται να μπορούν να συναναστραφούν πάνω σε κάποιες αλήθειες, να έχουν κάποια ικανότητα κατανόησης και να μπορούν να κάνουν πράξη λίγη αλήθεια, ενώ κάποιοι από αυτούς μπορούν ακόμα και να αντέξουν κακουχίες και να πληρώσουν κάποιο τίμημα. Κι όμως, όταν ο οίκος του Θεού τούς εμπιστευθεί το ποίμνιο του Θεού, κι όταν εμφανιστούν κακοί άνθρωποι και δαίμονες, εκείνοι δεν δίνουν τη ζωή τους για να προστατεύσουν όσο καλύτερα μπορούν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Αντίθετα, προστατεύουν όσο καλύτερα μπορούν τον εαυτό τους, σπρώχνοντας μπροστά τους αδελφούς και τις αδελφές σαν προστατευτική ασπίδα, για να διαφυλάξουν οι ίδιοι την ασφάλεια και τα συμφέροντά τους. Πόσο ποταποί κι εγωιστές είναι αυτοί οι άνθρωποι! Επιφανειακά, δεν φαίνεται να υπάρχουν μεγάλα θέματα στην ανθρώπινη φύση τους. Νιώθουν αγάπη για τους ανθρώπους, μπορούν να βοηθούν τους άλλους, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάποιο τίμημα και μπορούν να αντέξουν οποιαδήποτε κακουχία ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους. Όταν, ωστόσο, εμφανιστούν οι αντίχριστοι, κάνουν κάτι απροσδόκητο και ακατανόητο: Με όποιον τρόπο κι αν παραπλανήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού ή αναστατώσουν την εκκλησιαστική ζωή οι αντίχριστοι, εκείνοι δεν κάνουν τίποτα· όσοι άνθρωποι κι αν δεχθούν επίθεση ή υποστούν αποκλεισμό ή βλάβες από τους αντίχριστους, εκείνοι το αγνοούν. Ενεργώντας έτσι, αυτοί οι επικεφαλής παραδίδουν πλήρως τον εκλεκτό λαό του Θεού στον έλεγχο των αντίχριστων, επιτρέποντάς τους να τον παραπλανήσουν και να τον βλάψουν σοβαρά κατά βούληση, ενώ οι ίδιοι οι επικεφαλής δεν κάνουν καθόλου έργο. Όταν απομακρυνθούν οι αντίχριστοι και το πρόβλημα λυθεί, αυτοί οι επικεφαλής βγαίνουν και συναναστρέφονται για την αυτογνωσία τους, για το πώς έδειξαν αδυναμία, δειλία, φόβο, εγωισμό και δολιότητα, για το πώς δεν έδειξαν αφοσίωση, δεν προστάτευσαν καλά τον εκλεκτό λαό του Θεού και απογοήτευσαν τον Θεό, τους αδελφούς και τις αδελφές. Φαίνεται να έχουν βαθιά μεταμέλεια· φαίνεται να έχουν μεταστραφεί και να είναι ικανοί να μετανοήσουν. Όταν, όμως, εμφανιστούν ξανά αντίχριστοι, σπρώχνουν τους αδελφούς και τις αδελφές προς τους αντίχριστους όπως έκαναν και την προηγούμενη φορά, και βρίσκουν ένα ασφαλές μέρος για να κρυφτούν. Μπορεί οι ίδιοι να μην έχουν παραπλανηθεί ούτε να έχουν υποστεί βλάβες απ’ τους αντίχριστους, αλλά έχουν αμελήσει τις ευθύνες τους και έχουν προδώσει την ανάθεση από τον Θεό, ενώ η στάση τους απέναντι στο καθήκον τους, η στάση τους απέναντι στον εκλεκτό λαό του Θεού, καθώς και ο πραγματικός τους εαυτός, έχουν όλα εκτεθεί πλήρως. Κάθε φορά που εμφανίζονται αντίχριστοι, εκείνοι δεν επιλέγουν να πάρουν το μέρος του Θεού και να παλέψουν με τους αντίχριστους μέχρι τέλους, ενώ δεν λένε ούτε λίγα απ’ αυτά που πρέπει να ειπωθούν και δεν κάνουν ούτε λίγο απ’ το έργο που πρέπει να γίνει για να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, κι έτσι έχουν τη συνείδησή τους ήσυχη, ενώ φυσικά δεν εκπληρώνουν καθόλου τις ευθύνες των επικεφαλής ώστε να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής επιλέγουν και ενεργούν με αποκλειστικό σκοπό να προφυλάξουν τη θέση τους από τυχόν βλάβη. Δεν τους νοιάζει αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Θεωρούν πως εφόσον δεν υφίστανται ζημιά η φήμη, τα συμφέροντα κι η θέση τους, όλα είναι εντάξει. Είναι λες και ζητήματα όπως το ποιος εκθέτει τους αντίχριστους, ποιος τους αποβάλλει ή πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αντίχριστοι δεν τους αφορούν καθόλου· ούτε τους νοιάζει ούτε παρεμβαίνουν. Όταν οι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή, βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και παγιδεύουν και βασανίζουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια, εκείνοι το αγνοούν. Δεν τους νοιάζουν τέτοια πράγματα· θεωρούν πως όλα είναι εντάξει, αρκεί να μην κινδυνεύει η θέση τους. Τι γνώμη έχετε για ανθρώπους σαν κι αυτούς; Συνήθως, η ανθρώπινη φύση τους δεν φαίνεται να είναι κακή, ενώ φαίνεται να είναι σε θέση να κάνουν κάποιο έργο. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα, φαίνεται να μπορούν να αποκτήσουν αυτογνωσία και μια κάπως μεταμελημένη καρδιά. Όταν, ωστόσο, έρχονται αντιμέτωποι με αντίχριστους που αναστατώνουν την εκκλησία, χάνουν εντελώς τη λογική τους, δεν έχουν κανένα αίσθημα δικαίου, ενώ δεν έχουν καν το θάρρος να αγωνιστούν ενάντια στους αντίχριστους. Όταν βλέπουν διαβόλους και σατανάδες, συμβιβάζονται· όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να προκαλούν αναστάτωση, τους αποφεύγουν. Κρίνοντας από τη στάση τους απέναντι στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, ποιο ακριβώς μονοπάτι ακολουθούν; Αυτό δεν είναι πολύ ενδεικτικό του θέματος που έχουν; (Ναι.) Ο άνθρωπος αυτού του είδους μπορεί να μην φαίνεται αντίχριστος εκ πρώτης όψεως, όμως η στάση που δείχνει απέναντι στις πράξεις και τις συμπεριφορές των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων είναι ακριβώς η διάθεση των αντίχριστων, κι αυτό έχει μια απαίσια φύση. Μπορεί να πει κανείς ότι είναι η φύση του να εγκαταλείπει κάποιος τις ευθύνες του και να ξεπουλάει τον εκλεκτό λαό του Θεού. Δεν είναι πολύ σοβαρή αυτή η φύση; Δείχνουν αυτοί οι άνθρωποι καμία αφοσίωση απέναντι στο εκκλησιαστικό έργο και στην ανάθεση από τον Θεό; Η στάση τους έχει έστω και ένα ψήγμα υπευθυνότητας; Όποτε κι αν τους εμπιστευτεί κανείς μια ανάθεση ή μια εργασία, η αρχή τους είναι να αποφύγουν να προσβάλουν τους ανθρώπους και να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Αυτό είναι το υψηλότερο πρότυπο διαγωγής τους και η αρχή σύμφωνα με την οποία ενεργούν, κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Ας αφήσουμε στην άκρη, για την ώρα, το ερώτημα του κατά πόσο μπορούν να σωθούν αυτού του είδους οι άνθρωποι· κρίνοντας μόνο με βάση το έργο της αντιμετώπισης των αντίχριστων, είναι άξιοι αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής να αποδεχθούν την ανάθεση από τον Θεό; Είναι άξιοι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι είναι ανάξιοι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν συνείδηση και λογική, ενώ δεν είναι άξιοι να αναλάβουν το έργο της ηγεσίας της εκκλησίας· δεν εμποδίζουν, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τους αντίχριστους να βλάψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, και δεν καταβάλλουν τη μέγιστη προσπάθεια για να εκπληρώσουν αυτήν την ευθύνη ούτε για να κάνουν καλά αυτό το έργο προκειμένου να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Δεν είναι ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι σε θέση να το κάνουν, απλώς δεν το κάνουν. Γι’ αυτό, βλέποντας το θέμα απ’ αυτήν την οπτική, οι άνθρωποι που φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους είναι εντελώς ανάξιοι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες. Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες; (Ναι.) Όταν δεν έχει συμβεί τίποτα, τρέχουν εδώ κι εκεί με μεγαλύτερο ενθουσιασμό απ’ οποιονδήποτε άλλον· είναι τόσο απασχολημένοι που ούτε χτενίζουν τα μαλλιά τους ούτε πλένουν το πρόσωπό τους, κι έτσι φαίνεται να φτάνουν σ’ ένα πολύ πνευματικό επίπεδο. Όταν, όμως, εμφανιστούν οι αντίχριστοι, εκείνοι εξαφανίζονται· βρίσκουν κάθε είδους δικαιολογία για να το αποφύγουν, και απλώς δεν αντιμετωπίζουν τους αντίχριστους. Ποια είναι η φύση αυτής της συμπεριφοράς; Δείχνει έλλειψη αφοσίωσης στην εκτέλεση του καθήκοντός τους και έλλειψη αξιοπιστίας. Σε κρίσιμες στιγμές, μπορούν ακόμα και να προδώσουν τον Θεό και να σταθούν στο πλευρό του Σατανά, κάνοντας τα στραβά μάτια την ώρα που το εκκλησιαστικό έργο αναστατώνεται και πλήττεται από κακούς ανθρώπους και αντίχριστους. Είναι λιγότερο χρήσιμοι κι από ένα μαντρόσκυλο. Αυτός είναι ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής.

ΙΙ. Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τους αντίχριστους

Υπάρχει άλλος ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής: Όταν εμφανιστούν αντίχριστοι, εκείνος δεν μπορεί να διακρίνει ποια είναι η διάθεση και η ουσία τους, τι εκδηλώνουν και αποκαλύπτουν, τι είδους αναστάτωση προκαλούν στους αδελφούς και τις αδελφές, ποιες δηλώσεις, σκέψεις, οπτικές και συμπεριφορές μπορούν να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να ελέγξουν τους ανθρώπους, υπό ποιες συνθήκες μπορούν οι αντίχριστοι να παραπλανήσουν, να ελέγξουν και να βλάψουν σοβαρά τους αδελφούς και τις αδελφές, και ούτω καθεξής· όλα αυτά είναι θέματα που δεν μπορούν να διακρίνουν οι ψευδοεπικεφαλής. Οι αντίχριστοι παραπλανούν τους αδελφούς και τις αδελφές· μαζί με τους παραπλανημένους αδελφούς και αδελφές, αποσχίζονται απ’ την εκκλησία για να κάνουν τις δικές τους συναθροίσεις και να σχηματίσουν ανεξάρτητα βασίλεια. Δεν αποδέχονται την ηγεσία του οίκου του Θεού, δεν αποδέχονται τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και δεν υποτάσσονται σε καμία ρύθμιση ή οδηγία απ’ τον οίκο του Θεού, ούτε φυσικά υποτάσσονται σε καμία απαίτηση του Θεού για τους ανθρώπους. Καμία, όμως, απ’ όλες αυτές τις ενέργειες που κάνουν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού δεν θεωρείται πρόβλημα απ’ τους ψευδοεπικεφαλής. Δεν βλέπουν τι δεν πάει καλά σ’ αυτές τις περιπτώσεις ούτε φυσικά βλέπουν με ποιον τρόπο τα λόγια, οι πράξεις, οι σκέψεις κι οι οπτικές των αντίχριστων αναστατώνουν, παραπλανούν και βλάπτουν τους ανθρώπους. Δεν βλέπουν αυτές τις αρνητικές επιπτώσεις και δεν γνωρίζουν πώς να τις διακρίνουν. Κάποιοι συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές, επειδή έχουν δει κι έχουν ακούσει πολλά, μπορούν να έχουν κάποια διάκριση, αντίληψη και επίγνωση, αλλά οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Ακόμα κι όταν κάποιος επισημάνει ότι ο τάδε κάνει ορισμένα πράγματα για να παραπλανήσει τους άλλους και να φτιάξει κλίκες στα παρασκήνια, οι ψευδοεπικεφαλής θέτουν και πάλι εμπόδια, λέγοντας: «Δεν μπορούμε να διαδώσουμε αυτές τις δηλώσεις. Μην προκαλείτε αναστάτωση. Έχουν καλή σχέση· τι πειράζει να συναναστρέφονται μαζί; Πρέπει να δώσουμε ελευθερία στους ανθρώπους!» Ακόμα δεν μπορούν να το διακρίνουν. Αν δεν μπορούν να διακρίνουν τα πράγματα, θα μπορούσαν να παρατηρήσουν και ν’ αναζητήσουν, να συναναστραφούν μαζί με αδελφούς και αδελφές που κατανοούν την αλήθεια και έχουν κάποια διάκριση. Οι ψευδοεπικεφαλής, όμως, είναι πολύ αυτάρεσκοι. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές τούς προσφέρουν κάποια υπενθύμιση, εκείνοι δεν την αποδέχονται, ενώ σκέφτονται: «Εσύ είσαι ο επικεφαλής ή εγώ; Εφόσον επιλέχθηκα εγώ ως επικεφαλής, μάλλον κατανοώ την αλήθεια καλύτερα απ’ τον μέσο άνθρωπο. Αλλιώς, γιατί να επιλέξουν εμένα αντί για κάποιον άλλον; Αυτό αποδεικνύει ότι είμαι καλύτερος απ’ όλους σας. Ανεξάρτητα απ’ το αν είμαι μεγαλύτερος ή μικρότερός σας, το επίπεδό μου είναι σίγουρα καλύτερο απ’ το δικό σας. Όταν εμφανιστεί ένας αντίχριστος, λογικά εγώ θα τον αναγνωρίσω πρώτος. Αν τον αναγνωρίσετε πρώτοι εσείς, τότε δεν θα συμφωνήσω με την αξιολόγησή σας. Προτού κάνουμε οτιδήποτε, θα περιμένουμε μέχρι να τον αναγνωρίσω εγώ!» Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαδώσει ο αντίχριστος πολλές αιρέσεις και πλάνες μεταξύ των αδελφών, να αντισταθεί ανοιχτά στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, να διαμαρτυρηθεί έντονα και ανοιχτά εναντίον της εκκλησίας, του οίκου του Θεού και των εργασιακών ρυθμίσεων του Άνωθεν και να εναντιωθεί σε όλα αυτά. Ο αντίχριστος φτάνει ακόμα και στο σημείο να προσελκύσει ανοιχτά τους αδελφούς και τις αδελφές στο πλευρό του, ώστε να πάρουν μέρος σε κλειστές συναθροίσεις όπου οι συμμετέχοντες ακούνε μόνο τον ίδιο τον αντίχριστο να κάνει κήρυγμα και αποδέχονται την ηγεσία του. Ακόμα κι όσοι έχουν το πιο χαμηλό επίπεδο στην εκκλησία μπορούν να δουν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αντίχριστος. Μόνο μέσα σε τέτοιες συνθήκες το παραδέχονται οι ψευδοεπικεφαλής: «Πω πω, είναι αντίχριστος! Πώς γίνεται να μην το συνειδητοποίησα νωρίτερα; Όχι, στην πραγματικότητα το συνειδητοποίησα νωρίτερα, αλλά δεν είπα τίποτα επειδή φοβόμουν μήπως οι αδελφοί κι οι αδελφές είχαν μικρό ανάστημα και δεν είχαν διάκριση». Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πλάσουν ένα υπέροχο ψέμα για τον εαυτό τους. Ο λόγος για τον οποίο αφήνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να υποστούν τόσο μεγάλη βλάβη στα χέρια τους είναι ξεκάθαρα ότι οι ίδιοι είναι απαθείς, ανόητοι, με χαμηλό επίπεδο και ανίκανοι να διακρίνουν τον αντίχριστο. Αντί να νιώσουν ενοχές, κατηγορούν τους αδελφούς και τις αδελφές ότι λένε ανοησίες, ότι διαδίδουν αβάσιμες φήμες, ότι παρεξηγούν τους ανθρώπους, και ούτω καθεξής. Τι είδους επικεφαλής είναι αυτοί; Δεν είναι πέρα για πέρα μπερδεμένοι; Ένας τέτοιος επικεφαλής είναι ουσιαστικά ανίκανος να επωμιστεί το εκκλησιαστικό έργο. Εκ πρώτης όψεως, συχνά τρώει και πίνει τα λόγια του Θεού, προσεύχεται, πηγαίνει σε συναθροίσεις, ακούει κηρύγματα, κρατά πνευματικές σημειώσεις και γράφει άρθρα μαρτυρίας, ενώ φαίνεται να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια· όταν, όμως, προκύψουν προβλήματα, δεν μπορεί να τα λύσει, δεν μπορεί να αναζητήσει την αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και σίγουρα δεν μπορεί να διακρίνει τους αντίχριστους με βάση τα λόγια του Θεού. Οι ψευδοεπικεφαλής μπορούν συνήθως να κάνουν κήρυγμα για μία με δύο ώρες και, όταν συναναστρέφονται πάνω στα λόγια του Θεού και στις δικές τους εμπειρίες, μπορούν να φλυαρούν ατελείωτα· όταν, όμως, οι αντίχριστοι διαδίδουν αιρέσεις και πλάνες, όταν παραπλανούν τους αδελφούς και τις αδελφές και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, εκείνοι δεν έχουν τίποτα να πουν και δεν κάνουν καθόλου έργο. Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να λάβουν κανένα προληπτικό μέτρο ή να οδηγήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν τις αιρέσεις και τις πλάνες των αντίχριστων, αλλά επιπλέον φτάνουν ακόμα και στο σημείο, όταν δουν τη διατάραξη και την αναστάτωση που προκαλούν οι αντίχριστοι, να μην τους εκθέτουν ούτε να τους αναλύουν, ούτε και να κλαδεύουν τους αντίχριστους· δεν κάνουν καθόλου έργο. Ποιο είναι το πρόβλημα με ανθρώπους σαν κι αυτούς; (Έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο.) Παρά το χαμηλό τους επίπεδο, και πάλι καυχιούνται πως είναι πνευματικοί άνθρωποι, καλοί επικεφαλής και εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια κι αγαπούν τα λόγια του Θεού, ενώ ισχυρίζονται ξεδιάντροπα πως έχουν εγκαταλείψει τις οικογενειακές και σαρκικές απολαύσεις για να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Στην πραγματικότητα, είναι αληθινοί ψευδοεπικεφαλής, ανεύθυνοι, χωρίς καθόλου συνείδηση και λογική, απαθείς και ανόητοι σε μεγάλο βαθμό· είναι γνήσιοι υποκριτές Φαρισαίοι. Ξέρουν μόνο πώς να κηρύττουν δόγματα και να φωνάζουν συνθήματα. Όταν οι άνθρωποι τους κάνουν ερωτήσεις, εκείνοι μπορούν να βγάλουν έναν χείμαρρο θεωριών για να τους παραπλανήσουν· στην πραγματικότητα, όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν με καμία σαφήνεια τις αλήθεια-αρχές. Ακόμα κι έτσι, θεωρούν πως οι ίδιοι έχουν ικανότητα κατανόησης και πως κατανοούν την αλήθεια. Μέσα τους, γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι, όταν οι άνθρωποι αναζητούν από εκείνους λύσεις για τα προβλήματα, εκείνοι δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις που να συνάδουν με την αλήθεια, κι όμως συνεχίζουν να προσποιούνται τους καλούς επικεφαλής και τους πνευματικούς ανθρώπους. Δεν είναι κάπως ξεδιάντροπο αυτό; (Ναι.) Οι περισσότεροι ψευδοεπικεφαλής μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό κι ένα κοινό πρόβλημα: είναι ξεδιάντροποι. Νομίζουν πως το γεγονός ότι έχουν τη θέση και τον τίτλο ενός επικεφαλής και μπορούν να μιλήσουν για πνευματικές θεωρίες τούς κάνει πνευματικούς ανθρώπους. Περνούν περισσότερο χρόνο απ’ τους άλλους τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού, ακούγοντας κηρύγματα και βλέποντας βίντεο απ’ τον οίκο του Θεού, ενώ συναναστρέφονται περισσότερο με τους άλλους πάνω στα λόγια του Θεού, κι έτσι πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν το έργο των επικεφαλής και των εργατών και να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Είναι, όμως, γεγονός ότι, όταν προκύπτει το μείζονος σημασίας θέμα των αντίχριστων που παραπλανούν και αναστατώνουν αδίστακτα τον εκλεκτό λαό του Θεού, εκείνοι απλώς κοιτάζουν όντας ανήμποροι να κάνουν το οτιδήποτε, ενώ δεν ξέρουν ποια αποσπάσματα των λόγων του Θεού να χρησιμοποιήσουν για να τα συσχετίσουν με τους αντίχριστους και να τους αναλύσουν, έτσι ώστε οι αδελφοί κι οι αδελφές να αποκτήσουν διάκριση, να απορρίψουν τους αντίχριστους με την καρδιά τους και να αποφύγουν την παραπλάνηση και τον έλεγχό τους. Μπορεί κάποιες φορές να νιώθουν μέσα τους λίγο πανικό, όμως και πάλι σκέφτονται πως πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολύ καιρό και έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, και πως οι ίδιοι κατανοούν την αλήθεια καλύτερα απ’ τον μέσο άνθρωπο και μπορούν να μιλούν με ευφράδεια. Συχνά καυχιούνται: «Είμαι πνευματικός άνθρωπος. Μπορώ να κάνω κήρυγμα. Ίσως να μην μπορώ να λύσω το πρόβλημα των αντίχριστων που παραπλανούν και αναστατώνουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να μην μπορώ να συσχετίσω τα λόγια του Θεού με τους αντίχριστους ούτε να τους διακρίνω, όμως έχω κάνει το έργο που οφείλω να κάνω και έχω πει ό,τι οφείλω να πω. Εφόσον οι αδελφοί κι οι αδελφές μπορούν να καταλάβουν, όλα καλά!» Όσο για το ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα, για το αν ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει προστατευτεί, αυτό δεν τους είναι ξεκάθαρο μέσα τους. Νομίζουν επίσης πως είναι έξυπνοι και προσποιούνται πως λύνουν προβλήματα, όμως, στο τέλος, απλώς λένε πολλά λόγια και δόγματα χωρίς να λύνουν πραγματικά τα θέματα. Δεν μπορούν να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να εκθέσουν και να αναλύσουν τους αντίχριστους. Αντ’ αυτού, ξεστομίζουν απλώς λόγια και δόγματα για να δικαιολογηθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, μιλώντας για μία ή δύο ώρες κι αφήνοντας τους άλλους σε πλήρη σύγχυση και με μια θαμπή εντύπωση ακόμα και για τα πράγματα που κατανοούσαν αρχικά. Δεν καταφέρνουν να διασώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές από την παραπλάνηση των αντίχριστων, ούτε καταφέρνουν να τους δώσουν τη δυνατότητα να διακρίνουν τους αντίχριστους και να τους απορρίψουν με την καρδιά τους· δεν καταφέρνουν ποτέ να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Ακόμα κι αν μπορούν να δουν αυτήν τη συνέπεια, και πάλι διεκδικούν την ταυτότητα του επικεφαλής και δεν ταπεινώνονται ώστε να αναζητήσουν την αλήθεια μαζί με τους άλλους ούτε αναφέρουν το πρόβλημα στους ανώτερους ώστε να αναζητήσουν λύσεις. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι καθάρματα; Είσαι ένα τίποτα, κι όμως συνεχίζεις να προσποιείσαι. Ποιος ο λόγος να προσποιείσαι; Αφού δεν μπορείς να είσαι επικεφαλής, πρέπει να παραιτηθείς και να πας αλλού να προσποιηθείς. Απαγορεύεται να βλάπτεις τον εκλεκτό λαό του Θεού! Ενώ εσύ προσποιείσαι, οι αντίχριστοι αρπάζουν την ευκαιρία και κάνουν τόσα κακά πράγματα που αναστατώνουν και ελέγχουν τους ανθρώπους, παραπλανώντας και βλάπτοντας πολλούς! Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό; Ο οίκος του Θεού θα βρει τον υπεύθυνο!

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες δεν κάνουν καθόλου αληθινό έργο όταν αντιμετωπίζουν περιστατικά με αντίχριστους ούτε μπορούν να διακρίνουν τους αντίχριστους. Ενόσω οι αντίχριστοι παραπλανούν και ελέγχουν τους αδελφούς και τις αδελφές, εκείνοι ποτέ δεν εκθέτουν πραγματικά τις κακές πράξεις και την ουσία των αντίχριστων, ούτε και μπορούν να τα εξηγήσουν ξεκάθαρα όλα αυτά. Αργότερα, κάποιοι απ’ τον εκλεκτό λαό του Θεού που έχουν διάκριση εκθέτουν και αποβάλλουν τους αντίχριστους, κι αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής το θεωρούν δικό τους επίτευγμα. Αφού αποβληθούν οι αντίχριστοι, εκείνοι συνοψίζουν και λένε κάποιο δόγμα: «Κοιτάξτε, όταν μιλούν και ενεργούν οι αντίχριστοι, η εκκλησιαστική ζωή δεν είναι πια κανονική, οι άνθρωποι αναστατώνονται και η ζωή τους υφίσταται απώλειες. Για να αποφύγουμε τη βλάβη απ’ τους αντίχριστους, πρέπει να διακρίνουμε τις πράξεις, τα λόγια, την ανθρώπινη φύση, την ουσία των αντίχριστων και ούτω καθεξής· πρέπει να τα κατανοήσουμε όλα αυτά. Ο Θεός επιτρέπει την εμφάνιση αντίχριστων στην εκκλησία, τους αφήνει να κάνουν πράγματα και να εκθέσουν την ίδια τους την ασχήμια, αποκαλύπτοντας έτσι τους αντίχριστους, έτσι ώστε εμείς να μπορούμε να εφοδιαστούμε με την αλήθεια, να αποκτήσουμε περισσότερη διάκριση και να βελτιώσουμε το ανάστημά μας το συντομότερο δυνατόν· όλο αυτό περιέχει τις προθέσεις του Θεού! Τώρα έχουμε διακρίνει τους αντίχριστους και δεν μας περιορίζουν πια· ο καθένας μπορεί να τους απορρίψει. Αυτό αξίζει να το γιορτάσουμε!» Στο τέλος, οι ψευδοεπικεφαλής παίρνουν τόνο αξιωματούχου και συνοψίζουν, μιλώντας λες και έχουν κάνει πολύ αληθινό έργο, λες και έχουν πληρώσει μεγάλο τίμημα και λες και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην αποβολή των αντίχριστων. Δεν είναι κάπως ξεδιάντροπο αυτό; Είναι ξεκάθαρο ότι, απ’ την αρχή ως το τέλος, δεν μπόρεσαν να διακρίνουν τι είναι αντίχριστος· δεν κατανοούν πώς παραπλανούν τους ανθρώπους οι αντίχριστοι ούτε τι κάνουν οι αντίχριστοι στον εκλεκτό λαό του Θεού, ούτε και ποια είναι η διάθεση-ουσία των αντίχριστων, κι όμως συμπεριφέρονται λες και έχουν κάνει πολύ έργο. Είναι προφανές ότι οι αδελφοί κι οι αδελφές ήταν αυτοί που διέκριναν τους αντίχριστους και τους απέβαλαν απ’ την εκκλησία· είναι προφανές ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν έπαιξαν τον ρόλο που οφείλουν να παίζουν οι επικεφαλής και οι εργάτες ούτε εκπλήρωσαν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, κι όμως επιμένουν να συνοψίσουν και να πάρουν τα εύσημα οι ίδιοι, σαν να τα είχαν σχεδιάσει όλα ευθύς εξαρχής και τώρα λένε στους αδελφούς και στις αδελφές πως οι ενέργειές τους έφεραν αποτελέσματα κι είχαν μεγάλη επιτυχία. Δεν δείχνει ξεδιαντροπιά κάτι τέτοιο; Γιατί μιλάς με τέτοιο επίσημο ύφος; Δεν κάνεις καθόλου αληθινό έργο, κι όμως μιλάς σαν αξιωματούχος. Μήπως είσαι αξιωματούχος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα; Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι Φαρισαίοι; (Ναι.) Το μόνο που ξέρουν είναι να φωνάζουν συνθήματα και να κηρύττουν δόγματα. Όταν συμβεί κάτι, όχι μόνο δεν καταφέρνουν να το αντιμετωπίσουν σωστά, αλλά επιπλέον δεν έχουν και μονοπάτι άσκησης. Απλώς ξεστομίζουν ανοησίες και εφαρμόζουν τυφλά κανονισμούς· είναι παντελώς ανίκανοι να λύσουν οποιοδήποτε πρόβλημα. Όταν περάσει η μπόρα, κάνουν σαν να μην συνέβη τίποτα, προσποιούνται τους καλούς ανθρώπους και παίρνουν οι ίδιοι τα εύσημα με απροκάλυπτη ξεδιαντροπιά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο ορισμός του Φαρισαίου. Μπορούν μόνο να κηρύττουν δόγματα, να φωνάζουν συνθήματα, να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια και να υποφέρουν κάποιες κακουχίες, ενώ δεν είναι σε θέση να κάνουν καθόλου αληθινό έργο, κι όμως συνεχίζουν να προσποιούνται τους πνευματικούς ανθρώπους. Φαρισαίοι είναι. Τέτοια ουσία έχει αυτός ο τύπος ψευδοεπικεφαλής. Τόσο δόγμα μπορεί να κηρύξει μπροστά σε όλους, γιατί, λοιπόν, δεν μπορεί να εκθέσει και να αντιμετωπίσει τους αντίχριστους; Μπορεί να κηρύττει για ώρες χωρίς σταματημό και έχει μεγάλη ευφράδεια, γιατί, λοιπόν, όταν έρχεται αντιμέτωπος με πραγματικά προβλήματα —ειδικά όταν έρχεται αντιμέτωπος με τις κακές πράξεις των αντίχριστων— δεν είναι σε θέση να τα διαχειριστεί και μένει με το στόμα ανοιχτό; Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; Επειδή έχει υπερβολικά χαμηλό επίπεδο. Πόσο χαμηλό, ακριβώς; Δεν έχει πνευματική κατανόηση. Είναι μορφωμένος και ευφυής, πολύ οξυδερκής στη διαχείριση εξωτερικών ζητημάτων, ενώ κατανοεί κάπως και τον νόμο. Όταν, όμως, τίθενται ζητήματα πίστης στον Θεό, πνευματικά ζητήματα και διάφορα ουσιώδη θέματα, δεν είναι σε θέση να διακρίνει και δεν μπορεί να δει τίποτα καθαρά, ούτε μπορεί να βρει καθόλου αλήθεια-αρχές. Όταν δεν υπάρχουν θέματα εν εξελίξει, κάθεται ήσυχα σαν τον ψαρά που περιμένει να τσιμπήσει· όταν, όμως, προκύψουν θέματα, συμπεριφέρεται σαν γελοίος παλιάτσος, σαν να κάθεται σ’ αναμμένα κάρβουνα, και αποκαλύπτει μια αξιοθρήνητη εμφάνιση. Μερικές φορές, το παίζει εξαιρετικά αυστηρός και σοβαρός. Όταν δεν είναι σοβαρός, φαίνεται κανονικός· όταν, όμως, παίρνει το σοβαρό ύφος, στην πραγματικότητα προκαλεί στους άλλους γέλιο. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν είναι σοβαρός, δεν λέει τίποτα άλλο από παράλογα πράγματα και λόγια χωρίς καθόλου πνευματική κατανόηση, κι όλα αυτά είναι παρατηρήσεις ενός ερασιτέχνη. Κι όμως, παραμένει σοβαρός κι ανέκφραστος. Δεν είναι γελοίο αυτό; Αν κάποιος του θέσει μερικά κρίσιμα ερωτήματα προς απάντηση, τότε εκείνος σαστίζει, χάνει τη μιλιά του και δείχνει ιδιαίτερη αμηχανία. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής. Οι κύριες εκδηλώσεις τους είναι το χαμηλό επίπεδο και η έλλειψη πνευματικής κατανόησης· πρόκειται για μπερδεμένους ανθρώπους. Τι σημαίνει έλλειψη πνευματικής κατανόησης; Όσον αφορά πνευματικά ζητήματα και ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αλήθεια, είναι σαν να προσπαθούν να μεταφράσουν Κινέζικα· δεν καταλαβαίνουν λέξη. Ακόμα κι έτσι, συνεχίζουν να προσποιούνται, λέγοντας: «Είμαι πνευματικός άνθρωπος. Πιστεύω στον Θεό εδώ και πολύ καιρό. Κατανοώ πολλές αλήθειες. Εσείς είστε νέοι πιστοί, μόλις αρχίσατε να πιστεύετε στον Θεό και δεν κατανοείτε την αλήθεια. Δεν είστε αξιόπιστοι». Θεωρούν πάντα πως οι ίδιοι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολύ καιρό και κατανοούν την αλήθεια. Άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι και μισητοί και γελοίοι. Εδώ ολοκληρώνουμε τη συναναστροφή πάνω στις εκδηλώσεις που εμφανίζουν τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής.

ΙΙΙ. Ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας των αντίχριστων

Υπάρχει άλλος ένας τύπος ψευδοεπικεφαλής που είναι ακόμα πιο μισητός. Όχι μόνο δεν καταφέρνει να εκθέσει τους αντίχριστους, αλλά επιπλέον ενεργεί ως ομπρέλα προστασίας των αντίχριστων και χρησιμοποιεί τη στοργική βοήθεια ως πρόσχημα για να ανέχεται τις κακές πράξεις των αντίχριστων, οι οποίες αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Όσες πλάνες κι αν διαδίδουν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν τους αντικρούουν και δεν τους εκθέτουν, αλλά επιπλέον δίνουν στους αντίχριστους ευκαιρίες για να εκφράσουν ελεύθερα την οπτική τους και να πουν τη γνώμη τους. Απ’ ό,τι είδους αναστάτωση, παραπλάνηση ή βλάβη κι αν υποφέρει ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι ψευδοεπικεφαλής παραμένουν αδιάφοροι. Ακόμα κι αν επισημάνουν μερικοί άνθρωποι τα εξής: «Αυτά τα άτομα είναι αντίχριστοι. Αυτά είναι που πρέπει να περιορίσει ο οίκος του Θεού· δεν πρέπει να πάρουν προαγωγή ούτε να καλλιεργηθούν, ενώ δεν πρέπει με τίποτα να προστατευτούν. Αρκετά έβλαψαν τους αδελφούς και τις αδελφές. Είναι ώρα να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας μαζί τους, να τους εκθέσουμε και να τους αντιμετωπίσουμε διεξοδικά», τότε οι ψευδοεπικεφαλής βγαίνουν μπροστά και υπερασπίζονται τους αντίχριστους. Λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία των αντίχριστων, τα χρόνια που πιστεύουν στον Θεό και η προηγούμενη συμβολή τους, προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να μιλήσουν εκ μέρους τους και να τους υπερασπιστούν. Όταν οι ανώτεροι επικεφαλής πηγαίνουν να επιθεωρήσουν το έργο ή να αντιμετωπίσουν τους αντίχριστους, οι ψευδοεπικεφαλής δεν αφήνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να αναφέρουν στους ανώτερους τα γεγονότα των κακών πράξεων των αντίχριστων. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πάρουν μέτρα για να απομονώσουν την εκκλησία, έτσι ώστε οι ανώτεροι επικεφαλής να συνεχίσουν να αγνοούν ότι οι αντίχριστοι αναστατώνουν την εκκλησία, ενώ επίσης δεν αφήνουν όσους αδελφούς και αδελφές έχουν διάκριση να εκθέσουν τους αντίχριστους. Ό,τι δικαιολογίες κι αν προβάλλουν οι ψευδοεπικεφαλής και με όποιον σκοπό κι αν ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας των αντίχριστων, με αυτόν τον τρόπο προστατεύουν, τελικά, τα συμφέροντα των αντίχριστων ενώ προδίδουν τα συμφέροντα της εκκλησίας και του εκλεκτού λαού του Θεού. Προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να προστατεύσουν τους αντίχριστους, όπως ότι «κι οι αντίχριστοι πιστεύουν στον Θεό και έχουν δικαίωμα να μιλούν στον οίκο του Θεού» και ότι «έχουν κάνει επικίνδυνα καθήκοντα στο παρελθόν· ο οίκος του Θεού πρέπει να λάβει υπόψη την προηγούμενη συμβολή τους». Εμποδίζουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν τους αντίχριστους και δεν αφήνουν τους ανώτερους επικεφαλής να ενημερωθούν για τις διάφορες κακές πράξεις τους, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι δεν εκθέτουν και σίγουρα δεν κλαδεύουν τους αντίχριστους. Αυτοί οι αντίχριστοι μπορεί να είναι μέλη της οικογένειάς τους, στενοί τους φίλοι ή, ακόμα πιθανότερα, άνθρωποι τους οποίους έχουν ως είδωλα και δυσκολεύονται συναισθηματικά να εγκαταλείψουν. Ανεξαρτήτως των συνθηκών, εφόσον γνωρίζουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αντίχριστοι και συνεχίζουν να υπερασπίζονται τις κακές πράξεις τους, λέγοντας στους άλλους να τους φέρονται με αγάπη, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να χρησιμοποιήσουν διάφορα μέσα για να δώσουν στους αντίχριστους ευκαιρίες να διαδώσουν διάφορες πλάνες ώστε να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, αυτές οι εκδηλώσεις δείχνουν ότι ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής μπορεί να έχουν κάνει λίγο αληθινό έργο σε άλλους τομείς, όμως, όσον αφορά την αντιμετώπιση των αντίχριστων, δεν τους χειρίζονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Ακόμα περισσότερο, δεν εκπληρώνουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών όπως απαιτείται απ’ τον οίκο του Θεού· δεν εμποδίζουν στον μέγιστο βαθμό τους αντίχριστους να διαδώσουν αντιλήψεις, αρνητικά συναισθήματα, αιρέσεις και πλάνες που έχουν ως σκοπό να παραπλανήσουν ανθρώπους στην εκκλησία. Αντίθετα, συχνά υποστηρίζουν ως θετικά πράγματα τα παραπειστικά δόγματα που λένε οι αντίχριστοι, καθώς και τις δηλώσεις και τις παρατηρήσεις τους που βασίζονται στις γνώσεις ή στη φιλοσοφία του Σατανά. Όλες αυτές είναι εκδηλώσεις του ρόλου τους ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους. Φυσικά, υπάρχουν και μερικοί ψευδοεπικεφαλής που δεν αντιμετωπίζουν τους αντίχριστους επειδή εκτιμούν την επιρροή τους στην κοινωνία. Λένε: «Οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές προέρχονται απ’ τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και δεν έχουν καμία επιρροή. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να είναι αντίχριστος με κακή ανθρώπινη φύση, αλλά έχει δύναμη και επιρροή στον κόσμο και είναι ικανός. Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές ή η εκκλησία αντιμετωπίζουν κίνδυνο, δεν χρειαζόμαστε έναν επιβλητικό άνθρωπο να βγει μπροστά και να μας προστατεύσει; Ας κάνουμε, λοιπόν, πως δεν βλέπουμε τα παραπτώματά του κι ας μην το παίρνουμε τόσο σοβαρά». Οι ψευδοεπικεφαλής είναι διατεθειμένοι να ενεργήσουν ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους, ώστε οι τελευταίοι να τους υπερασπιστούν και να τους υποστηρίξουν· ακόμα κι αυτό το καταδέχονται οι ψευδοεπικεφαλής. Υπάρχουν και μερικοί ψευδοεπικεφαλής που έχουν εσφαλμένη οπτική. Λένε: «Κάποιοι αντίχριστοι έχουν θέση και επιρροή στην κοινωνία· έχουν κύρος. Η εκκλησία μας έχει δύο τέτοια άτομα. Παρότι είναι αντίχριστοι, αν τους αποπέμψουμε, τότε οι άνθρωποι θα νομίζουν πως η εκκλησία μας δεν έχει ικανά άτομα, ενώ τα μέλη των θρησκευτικών κύκλων θα μας υποτιμούν. Πρέπει να τους κρατήσουμε κοντά μας για τα προσχήματα. Συνεπώς, αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι θησαυροί της εκκλησίας μας· κανένας δεν μπορεί να τους διακρίνει ούτε να τους αποπέμψει. Πρέπει να προστατευθούν». Τι είδους λογική είναι αυτή; Θεωρούν τους αντίχριστους ταλαντούχους, κι έτσι τους προστατεύουν. Δεν είναι καθάρματα αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής; (Ναι.) Ανεξαρτήτως των περιστάσεων, εφόσον οι επικεφαλής και οι εργάτες αφήνουν τους αντίχριστους να κάνουν ό,τι θέλουν στην εκκλησία και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, τότε είναι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες. Ανεξάρτητα απ’ το πώς διαδίδουν τις πλάνες οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι, απ’ το πόσοι άνθρωποι παραπλανιούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, απ’ το πώς επιτίθενται στις θετικές φυσιογνωμίες και τις αποκλείουν, καθώς και απ’ το πόσους βλάπτουν μέσα στον εκλεκτό λαό του Θεού, οι ψευδοεπικεφαλής το αγνοούν και κάνουν τους χαζούς· εφόσον μπορούν να συντηρηθούν οι ίδιοι, τότε όλα τούς φαίνονται εντάξει. Αυτές είναι οι κύριες εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής. Ό,τι κι αν πουν ή κάνουν οι αντίχριστοι, οι ψευδοεπικεφαλής δεν τους εκθέτουν, δεν τους αναλύουν και δεν τους περιορίζουν ώστε να μπορέσουν να τους διακρίνουν και να τους απορρίψουν οι αδελφοί κι οι αδελφές. Αντίθετα, φροντίζουν τους αντίχριστους σαν να ήταν τα κατοικίδιά τους, τους υπηρετούν και τους προστατεύουν σαν να ήταν υψηλόβαθμα στελέχη, τους δίνουν το πράσινο φως και φροντίζουν να τους δοθούν διάφορες ευκαιρίες για να δράσουν. Ποιανού τα συμφέροντα θυσιάζονται όταν αφήνουν τους αντίχριστους να απολαμβάνουν πλήρως την ελευθερία τους; (Τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού.) Οι ψευδοεπικεφαλής όχι μόνο δεν καταφέρνουν να προστατεύσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, αλλά επιπλέον αφήνουν τους αντίχριστους να πάρουν τα ηνία στην εκκλησία, αναγκάζοντας τους αδελφούς και τις αδελφές να υπηρετήσουν τους αντίχριστους λες και είναι βόδια και άλογα, λες και είναι σκλάβοι, αναγκάζοντάς τους να ακολουθούν τις διαταγές των αντίχριστων, να αποδέχονται τις παράλογες παρατηρήσεις, τις σκέψεις και τις απόψεις τους, καθώς και τον έλεγχό τους, και να αποδέχονται ακόμα και τη σοβαρή βλάβη που προκαλούν, και ούτω καθεξής. Αυτό είναι το έργο που κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής. Εμποδίζουν στον μέγιστο βαθμό τους αντίχριστους να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στον εκλεκτό λαό του Θεού; Έχουν εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Έχουν κάνει το έργο της προστασίας του εκλεκτού λαού του Θεού; (Όχι.) Με δυο λόγια, ανεξαρτήτως αιτίας, όποιος επικεφαλής δίνει στους ψευδοεπικεφαλής το πράσινο φως για να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς εκείνος να κάνει καθόλου έργο είναι ψευδοεπικεφαλής. Γιατί λέω ότι είναι ψευδοεπικεφαλής; Επειδή, όταν οι αντίχριστοι παραπλανούν και ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού, τότε αφήνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να υποστούν διάφορες βλάβες από τους αντίχριστους, αποτυγχάνοντας έτσι στην ανάθεση που τους έδωσε ο Θεός. Ο οίκος του Θεού σού εμπιστεύτηκε τα πρόβατα του Θεού, τον εκλεκτό λαό του Θεού, κι εσύ δεν εκπλήρωσες την ευθύνη σου. Είσαι ανάξιος να επωμιστείς την ανάθεση από τον Θεό! Ό,τι λόγο ή δικαιολογία κι αν έχεις, αν, στο διάστημα της θητείας σου ως επικεφαλής, ενέργησες ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους, με αποτέλεσμα οι αδελφοί κι οι αδελφές να υποφέρουν βαθιά από την αναστάτωση, την παραπλάνηση, τον έλεγχο και τη σοβαρή βλάβη απ’ τους αντίχριστους, τότε είσαι αμαρτωλός στους αιώνες των αιώνων. Ο λόγος γι’ αυτό δεν είναι ότι δεν μπορείς να διακρίνεις τους αντίχριστους ή να δεις καθαρά την ουσία τους· γνωρίζεις ξεκάθαρα μέσα σου ότι οι αντίχριστοι είναι σατανάδες και διάβολοι, κι όμως δεν επιτρέπεις στον εκλεκτό λαό του Θεού να τους εκθέσει και να τους διακρίνει. Αντ’ αυτού, αφήνεις τους αδελφούς και τις αδελφές να τους ακούνε, να τους αποδέχονται και να τους υπακούν. Κάτι τέτοιο αντιτίθεται τελείως στην αλήθεια. Αυτό δεν σε κάνει αμαρτωλό στους αιώνες των αιώνων; (Ναι.) Όχι μόνο δεν κατάφερες να προστατεύσεις όσους κάνουν ειλικρινά τα καθήκοντά τους και επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά επιπλέον προήγαγες τους αντίχριστους στις θέσεις των επικεφαλής και των εργατών, φροντίζοντάς τους σαν να ήταν κατοικίδια και αναγκάζοντας τους αδελφούς και τις αδελφές να υπακούσουν στις εντολές τους. Ο οίκος του Θεού σού εμπιστεύτηκε τον εκλεκτό λαό του Θεού όχι για να τον βάλεις να υπηρετεί ως σκλάβος των αντίχριστων ή ως δικός σου σκλάβος, αλλά ώστε να οδηγήσεις τον εκλεκτό λαό του Θεού να παλέψει εναντίον του Σατανά και των αντίχριστων και να διακρίνει και να απορρίψει τους αντίχριστους, καθώς και να δώσεις στον εκλεκτό λαό του Θεού τη δυνατότητα να ζήσει μια κανονική εκκλησιαστική ζωή, να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του, να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, καθώς και να υποταχθεί στον Θεό και να μαρτυρήσει περί Αυτού υπό την καθοδήγηση του Θεού. Αν δεν μπορείς να εκπληρώσεις ούτε καν αυτήν την ευθύνη, τότε σου αξίζει να αποκαλείσαι άνθρωπος; Κι όμως, θέλεις ακόμα να προστατεύσεις τους αντίχριστους. Μήπως οι αντίχριστοι είναι οι πρόγονοι ή τα είδωλά σου; Ακόμα κι αν σε συνδέουν μαζί τους δεσμοί αίματος, εσύ πρέπει να τηρήσεις τις αλήθεια-αρχές και να βάλεις τη δικαιοσύνη πάνω απ’ την οικογένεια. Πρέπει να νιώθεις χρέος να εκπληρώσεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών —να εκθέσεις, να διακρίνεις και να απορρίψεις τους αντίχριστους, καθώς και να κάνεις ό,τι μπορείς για να προστατεύσεις, στον μέγιστο βαθμό, τους αδελφούς και τις αδελφές, να μην αφήσεις να τους βλάψουν οι αντίχριστοι. Αυτό σημαίνει να κάνεις το καθήκον σου με αφοσίωση και να ολοκληρώνεις την ανάθεση από τον Θεό· μόνο έτσι μπορείς να αποκαλείσαι επικεφαλής ή εργάτης που πληροί τα πρότυπα. Αν δεν καταφέρεις να εκπληρώσεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, ενώ ενεργείς πρόθυμα ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους, τι άλλο θα μπορούσες να είσαι, παρά αμαρτωλός στους αιώνες των αιώνων; Εδώ ολοκληρώνεται η συναναστροφή πάνω στους ψευδοεπικεφαλής που ενεργούν ως ομπρέλα προστασίας για τους αντίχριστους. Ξεκάθαρα, δεν είναι καθόλου άδικο να τοποθετεί κανείς ανθρώπους σαν κι αυτούς στις τάξεις των ψευδοεπικεφαλής· αυτή είναι μία απ’ τις εκδηλώσεις των γνήσιων ψευδοεπικεφαλής.